Феморикс (14 мг)

Феморикс

Терифлуномид

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 14 мг

Антинеопластикалық және иммуномодуляциялайтын препараттар. Иммуносупрессанттар. Селективті иммуносупрессанттар. Терифлуномид

АТХ коды L04АА31

Қайталанатын-ремиссиялы жайылған склерозы бар ересек пациенттерді емдеуде.

Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі

– белсенді затқа немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

– бауыр функциясының ауыр бұзылуы бар пациенттер (Чайлд-Пью бойынша С класы)

– жүкті әйелдер немесе терифлуномидпен емделу барысында және одан кейін қан плазмасындағы концентрациясы 0,02 мг/л-ден жоғары болғанша, контрацепцияның сенімді құралдарын пайдаланбайтын әйелдер; емдеуді бастағанға дейін жүктіліктің бар-жоқтығы анықталуы тиіс

– бала емізу кезеңі

– ауыр иммун тапшылығы жағдайындағы, мысалы, жүре пайда болған иммун тапшылығы синдромы (ЖИТС) бар пациенттер

– сүйек кемігінің функциясы едәуір бұзылған немесе айқын анемиясы, лейкопениясы, нейтропениясы немесе тромбоцитопениясы бар пациенттер

– емделгенге дейін ауыр инфекциясы бар пациенттер

– диализ жүргізілетін, бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде, клиникалық тәжірибе жеткіліксіз болғандықтан

- ауыр гипопротеинемиясы бар пациенттер, мысалы, нефроздық синдромда

- 18 жасқа дейінгі балалар

Қолданған кездегі қажетті сақтандыру шаралары

– Емдеу жайылған склерозы бар пациенттерді емдеу тәжірибесі бар дәрігердің бақылауымен жүргізілуі тиіс.

- Емдеу басталғанға дейін келесі зерттеулерді жүргізу керек:

- артериялық қысымды өлшеу

– аланинаминотрансферазаның (АЛТ) белсенділігі

- лейкоциттік формуланы қоса, жалпы қан талдауы және қандағы тромбоциттер санын анықтау

- Терифлуномидпен емдеу кезінде келесі параметрлерді үнемі бақылау керек:

- артериялық қысым

- АЛТ белсенділігі

- емдеу кезінде жаңа симптомдар мен белгілер (мысалы, инфекциялар) пайда болған жағдайда лейкоциттік формуланы қоса, қанның жалпы талдауын және қандағы тромбоциттер санын анықтауды орындау қажет

Жедел шығару емшарасы

Терифлуномид плазмадан баяу шығарылады: плазмадағы концентрациялар орта есеппен 8 ай ішінде 0,02 мг/л-ден төмен мәндерге жетеді, бірақ дәрілік заттарды шығару үдерісінде жеке ауытқуларға байланысты ол 2 жылға дейін жалғасуы мүмкін.

Препаратты шығаруды плазмада терифлиномид концентрациясының 98% - дан астам деңгейін төмендетуге әкелетін төменде сипатталған емшаралардың кез келгені арқылы жеделдетуге болады: колестирамин 8 г дозада 11 күн бойы 8 сағат сайын қабылдау. Колестирамин 8 г дозада күніне 3 рет көтерімділігі нашар болса, дозаны күніне 3 рет 4 г дейін азайтуға болады: 11 күн бойы әрбір 12 сағат сайын белсендірілген көмірді (50 г ұнтақ) қабылдау (егер плазмада терифлуномид концентрациясының тез төмендеуінің қажеттілігі болмаса, күнделікті қабылдау міндетті емес). Жедел шығару емшарасы терифлуномид қабылдау тоқтатылғаннан кейін кез келген уақытта пайдаланылуы мүмкін.

Респираторлық реакциялар

Терифлуномидті постмаркетингтік қолданғанда өкпенің интерстициальді ауруларының жағдайлары туралы хабарламалар алынды. Өкпенің интерстициальді аурулары және өкпенің бұрын болған интерстициальді ауруларының нашарлау жағдайлары туралы лефлуномидпен емдеу кезінде хабарланған (терифлуномид-лефлуномидтің негізгі метаболиті). Өкпенің интерстициальді ауруының қаупі осы патологиясы бұрын лефлуномидпен емдеуде байқалған пациенттерде жоғарылайды. Өкпенің интерстициальді ауруы емдеу кезінде кез келген уақытта жедел пайда болуы және әртүрлі клиникалық симптоматикамен көрінуі мүмкін. Өкпенің интерстициальді ауруы өлімге әкелуі мүмкін. Тұрақты жөтел және ентігу сияқты өкпе ауруының симптомдары пайда болған немесе нашарлаған кезде препаратты қабылдауды тоқтату және клиникалық жағдайға байланысты одан әрі тексеру жүргізу туралы мәселені қарау қажет. Егер препаратты қабылдауды тоқтату қажет болса, жедел шығару емшарасын жүргізуді қарастыру керек.

Гематологиялық әсерлер

Ақ қан жасушалары санының бастапқы деңгейден 15% - ға азайғаны байқалады. Сақтық шаралары ретінде терифлуномидпен ем басталар алдында лейкоциттік формуланы және тромбоциттер санын анықтай отырып, қанның жалпы клиникалық талдауын орындау қажет. Терифлуномидпен емдеу аясында клиникалық симптомдар мен белгілер пайда болған кезде (мысалы, инфекциялар кезінде) көрсеткіштер бойынша қанның жалпы клиникалық талдауын орындау қажет. Бұрыннан бар анемиясы, лейкопениясы және/немесе тромбоцитопениясы бар пациенттерде, сондай-ақ сүйек кемігі функциясы бұзылған немесе сүйек кемігінің қан түзілу супрессия қаупі бар пациенттерде терифлуномидпен емдеу аясында гематологиялық аурулар қаупі жоғары. Көрсетілген жағымсыз реакциялар дамыған жағдайда, плазмадағы терифлуномид концентрациясын азайту үшін жедел шығару емшарасын қолдану мүмкіндігін қарастыру қажет. Панцитопенияны қоса, айқын гематологиялық реакциялар жағдайында терифлуномид пен кез келген басқа миелосупрессиялық препаратты қабылдау тоқтатылуы тиіс. Жедел шығару емшарасын жүргізудің орындылығын қарастыру қажет.

Тері реакциялары

Терифлуномидті постмаркетингтік қолданғанда ауыр тері реакциялары (Стивенс–Джонсон синдромын және уытты эпидермальді некролизді қоса) туралы хабарламалар алынды. Лефлуномид қабылдаған пациенттерде эозинофилиямен және жүйелік симптомдармен (DRESS-синдром) дәрілік реакцияның дамуының өте сирек жағдайлары туралы хабарланған. Ойық жаралы стоматит пайда болған жағдайда терифлуномид қабылдауды тоқтату керек. Егер тері және/немесе шырышты қабықтар тарапынан реакциялар дамығанда күрделі жайылған тері реакцияларына (Стивенс–Джонсон синдромы немесе уытты эпидермальді некролиз – Лайелл синдромы) күдік туындаса, терифлуномид және осындай реакцияларды әлеуетті тудыратын кез келген басқа да препараттарды қабылдауды тоқтату қажет, сондай-ақ жедел шығару емшарасын дереу бастау керек. Мұндай жағдайларда пациенттерге терифлуномидты қайта тағайындаудың қажеті жоқ. Псориаздың жаңа жағдайлары (пустулезді псориазды қоса) және терифлуномид қолданған кезде бұрыннан бар псориаздың нашарлауы туралы хабарламалар алынды. Емдеуді тоқтату және элиминацияның жедел емшарасын бастау пациенттің ауруының ауырлығын және анамнезін ескере отырып қарастырылуы мүмкін.

Шеткері нейропатия

Терифлуномид қабылдаған пациенттерде шеткері нейропатия жағдайлары тіркелді. Препаратты қабылдауды тоқтатқаннан кейін көптеген пациенттердің жағдайы жақсарды, кейбір пациенттерде шеткері нейропатия толығымен регрессияланған, ал пациенттердің бір бөлігінде симптомдардың қарқындылығы өзгерген жоқ. Егер терифлуномид қабылдаған пациентте шеткері нейропатия диагностикаланса, терифлуномид қабылдауды тоқтату және жедел шығару рәсімін жүргізу мүмкіндігін қарастыру керек.

Вакцинация

Екі клиникалық зерттеулер белсенділігі жойылған неоантигенмен (бірінші вакцинация) немесе қайталанатын антигенмен (ревакцинация) вакцинациялау терифлуномидпен емдеу кезінде қауіпсіз және тиімді болғанын көрсетті. Әлсіреген тірі вакциналарды қолдану инфекция жұқтыру қаупімен байланысты болуы мүмкін, сондықтан оны қолданбау керек.

Иммуносупрессиялық және иммуномодуляциялық ем

Лефлуномид терифлуномид үшін бастапқы қосылыс болғандықтан, терифлуномидті лефлуномидпен бірге қабылдау ұсынылмайды. Жайылған склерозды емдеу үшін қолданылатын антинеопластикалық немесе иммуносупрессиялық препараттармен бірге қабылдау зерттелген жоқ. Терифлуномид бета интерферонымен немесе глатирамер ацетатымен бір жыл бойы бір мезгілде енгізілген қауіпсіздік зерттеулері қауіпсіздікпен қиындықтарды анықтамады, бірақ терифлуномид монотерапиясымен салыстырғанда жағымсыз реакциялардың жоғары жиілігі байқалды. Жайылған склерозды емдеу үшін ұзақ қабылдағанда бұл біріктірілімнің қауіпсіздігі зерттелмеген.

Терифлуномидке көшу немесе оны ауыстыру

Терифлуномидті интерферон бетамен немесе глатирамер ацетатпен бір мезгілде қабылдауға қатысты клиникалық деректер негізінде интерферон бетадан немесе глатирамер ацетаттан кейін терифлуномидпен емдеуді бастағанда немесе терифлуномидтен кейін интерферон бетамен немесе глатирамер ацетатпен емдеуді бастаған кезде күту кезеңінде ешқандай қажеттілік жоқ деп айтуға болады. Натализумабтың жартылай шығарылу мерзімінің ұзақ болуына байланысты бір мезгілде экспозиция және иммундық жүйеге бір мезгілде әсер ету натализумабты қабылдауды тоқтатқаннан кейін 2-3 ай ішінде терифлуномидпен емдеуді бастаған жағдайда болуы мүмкін. Сондықтан натализумабпен емдеуден терифлуномидке көшкен кезде сақтық шараларын ұстану керек. Финголимодтың жартылай шығарылу кезеңін ескере отырып, айналымдағы заттардың организмнен шығарылуы үшін емдеусіз 6 апталық аралық қажет. Финголимодты қабылдау тоқтатылғаннан кейін лимфоциттер санын қалыпқа келтіру үшін 1 айдан 2 айға дейін уақыт қажет. Осы уақыт аралығында терифлуномидпен емдеуді бастау финголимод пен терифлуномидтің бір мезгілде жүйелі экспозициясына әкелуі мүмкін. Бұл иммундық жүйеге үйлесімді әсер етуі мүмкін. Сондықтан финголимодпен емдеуден терифлуномидке көшкен кезде сақтық шараларын ұстану керек. Жайылған склерозы бар пациенттерде жартылай шығарылу кезеңі медианасы (t1/2z) 14 мг препараттың қайталанатын дозаларын қабылдау аясында шамамен 19 күн болды. Егер жартылай шығарудың 5 кезеңі (шамамен 3,5 ай, бірақ кейбір пациенттерде ұзағырақ болуы мүмкін) ішінде терифлуномидпен емдеуді тоқтату туралы шешім қабылданса, басқа емнің басталуы терифлуномидпен бір мезгілде экспозицияға әкеледі. Бұл иммундық жүйеге аддитивті әсер етуі мүмкін, бұл сақтық шараларын міндетті түрде ұстануды талап етеді.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Терифлуномид қабылдаған кезде басқа дәрілермен фармакокинетикалық өзара әрекеттесуі

Терифлуномид биотрансформациясының негізгі жолы - гидролиз; қосымша жолы - тотығу.

Рифампицинді (СYР2В6, 2С8, 2С9, 2С19, 3А изоферментінің индукторы), сондай-ақ тасымалдаушы ақуыздар-индукторын, Р-гликопротеинді [P-gp] және сүт безі обырына резистентті ақуызды [BCRP] және терифлуномидті (70 мг құрайтын бір реттік доза) бір мезгілде ұзақ қолдану (22 күн ішінде күніне бір рет 600 мг) терифлуномид әсерінің шамамен 40% - ға төмендеуіне алып келді. Рифампицин және басқа да CYP индукторлары және карбамазепин, фенобарбитал, фенитоин және шілтер жапырақты шайқурай сияқты тасымалдаушы-ақуыздарды терифлуномидпен емдеу аясында сақтықпен тағайындау керек.

Колестирамин немесе белсендірілген көмір

Терифлуномидті және холестираминді немесе белсендірілген көмірді бір мезгілде қабылдау ұсынылмайды, өйткені бұл, жеделдетіп шығару қажет болған жағдайлардан басқасында, плазмада терифлуномид концентрациясының тез және елеулі азаюына әкеледі. Жеделдетіп шығару механизмі терифлуномидтің бауыр-ішек айналымының үзілуі және/немесе асқазан-ішектік диализі болуы ықтимал.

Терифлуномидтің басқа дәрілермен фармакокинетикалық өзара әрекеттесулері

Терифлуномидтің CYP2С8 субстратына әсері: репаглинид

Терифлуномидтің көп реттік дозаларын қабылдаудан кейін репаглинидтің Cmax және AUC орташа мәндерінің (сәйкесінше, 1,7- және 2,4 есе) артқаны білінді, ол терифлуномидтің CYP2C8 изоферменті тежегіші ретінде in vivo әсер етеді деп болжам жасауға мүмкіндік береді. Сондықтан терифлуномидті тағайындау аясында CYP2C8 изоферментімен метаболизденетін репаглинид, паклитаксел, пиоглитазон немесе розиглитазон сияқты дәрілік заттарды сақтықпен қолданған жөн.

Терифлуномидтің ішуге арналған контрацептивтерге әсер етуі: 0,03 мг этинилэстрадиол және 0,15 мг левоноргестрел

Терифлуномидтің көп реттік дозаларын қабылдағаннан кейін этинилэстрадиолдың Cmax және AUC0-24 орташа мәндерінің (сәйкесінше, 1,58- және 1,54 есе) және левоноргестрелдің Cmax және AUC0-24 (сәйкесінше, 1,33- және 1,41 есе) артқаны білінді. Бұған қоса, терифлуномидтің мұндай өзара әрекеттесуі ішу арқылы қабылданатын контрацептивтердің тиімділігіне жағымсыз әсерін тигізбеуі тиіс, терифлуномидпен біріктіріп пайдаланылатын ішу арқылы қабылданатын контрацептивтердің түрін және дозасын ескерген жөн.

Терифлуномидтің CYP1A2 изоферменті субстратына әсер етуі: кофеин

Терифлуномидтің қайталанған дозалары кофеиннің (CYP1A2 изоферменті субстраты) Cmax және AUC орташа мәнін, сәйкесінше, 18%-ға және 55%-ға төмендетті, бұл терифлуномид аз дәрежеде CYP1A2 изоферментін in vivo индукциялайды деп болжам жасауға мүмкіндік береді. Сондықтан CYP1A2 изоферментінің әсер етуімен метаболизденетін дәрілік препараттарды (дулоксетин, алосетрон, теофиллин және тизанидин сияқты) терифлуномидті қолданып емдеу кезінде сақтықпен пайдаланған жөн, өйткені бұл осы өнімдердің тиімділігінің төмендеуіне әкелуі мүмкін.

Терифлуномидтің варфаринге әсері.

Терифлуномидтің қайталанған дозалары S-варфариннің фармакокинетикасына ықпалын тигізген жоқ, бұл терифлуномид CYP2C9 изоферментінің тежегіші немесе индукторы болып табылмайтындығын көрсетеді. Дегенмен, терифлуномид пен варфаринді бір мезгілде енгізгенде, тек варфаринді ғана енгізумен салыстырғанда, ең жоғары шектегі халықаралық қалыптасқан қатынас (ХҚҚ) мәнінің 25%-ға азайғаны білінді. Сондықтан варфарин мен терифлуномидті бір мезгілде енгізген кезде ХҚҚ күнделікті және кейіннен мұқият бақылау ұсынылады.

Терифлуномидтің органикалық аниондар 3 тасымалдаушылары (ОА3Т) субстраттарына әсері (ПОА3)

Терифлуномидтің қайталанатын дозаларынан кейін цефаклордың Cmax және AUC (тиісінше 1,43 - және 1,54-еселік) артуы байқалды, бұл терифлуномидтің in vivo ОА3Т тежегіші болып табылатынын білдіреді. Сондықтан, егер терифлуномид цефаклор, бензилпенициллин, ципрофлоксацин, индометацин, кетопрофен, фуросемид, циметидин, метотрексат және зидовудин сияқты ОА3Т субстраттарымен бірге тағайындалса, сақ болу керек.

Терифлуномидтің BCRP және/немесе В1 және В3 полипептидтерінің субстраттарын тасымалдайтын органикалық аниондарға әсері (ОАТР1В1 / В3)

Терифлиномидтің қайталанатын дозаларын енгізгеннен кейін розувастатиннің Cmax және AUC (тиісінше 2,65 - және 2,51-еселік) мәнінің артуы байқалды. Алайда, плазмадағы розувастатин экспозициясының HMG-CoA-редуктаза белсенділігіне нақты әсері байқалмады. Розувастатин үшін терифлуномидпен бірге қабылдау үшін дозаны 50%-ға азайту ұсынылады. BCRP басқа субстанцияларын (мысалы, метотрексат, топотекан, сульфасалазин, даунорубицин, доксорубицин) және ОАТР тектестерін, әсіресе HMG-CoA-редуктаза тежегіштерін (мысалы, симвастатин, аторвастатин, правастатин, метотрексат, натеглинид, репаглинид, рифампицин), терифлуномидпен бір мезгілде сақтықпен тағайындау керек. Пациенттерде дәрілік заттардың шамадан тыс әсер ету белгілері мен симптомдарына мұқият мониторинг жүргізу және қажет болған жағдайда дозаны азайту қажет.

Арнайы ескертулер

Егде жастағы пациенттерде қолдану

Терифлуномидті 65 жастағы және одан үлкен жастағы пациенттерге осы жас тобындағы тиімділігі мен қауіпсіздігі туралы деректердің жеткіліксіз болуына байланысты сақтықпен тағайындау қажет.

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

Жеңіл, орташа немесе ауыр дәрежелі бүйрек жеткіліксіздігі бар, гемодиализде емес пациенттерге дозаны түзету талап етілмейді.

Ауыр дәрежедегі бүйрек жеткіліксіздігі бар, гемодиализдегі пациенттер клиникалық зерттеулерге қатыспады. Пациенттердің осы тобына терифлуномидті қолдануға болмайды. ("Қолдануға болмайтын жағдайлар" бөлімін қараңыз).

Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер

Жеңіл немесе орташа ауырлық дәрежесіндегі бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде дозаны түзету қажет емес. Терифлуномидті ауыр дәрежедегі бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерге қолдануға болмайды ("Қолдануға болмайтын жағдайлар" бөлімін қараңыз). Терифлуномид қабылдаған пациенттерде бауыр ферменттері белсенділігінің жоғарылауы байқалды. Бұл жағымсыз реакциялар негізінен емдеудің алғашқы 6 айында болды. Бауыр ферменттерінің белсенділігін терифлуномидпен ем басталар алдында, одан кейін алғашқы 6 ай бойы әр 2 апта сайын және кейіннен әрбір 8 апта сайын немесе жүрек айнуы, құсу, құрсақ қуысының ауыруы, қажу, тәбеттің жоғалуы немесе сарғаю және/немесе несептің күңгірттенуі сияқты тиісті клиникалық белгілер мен симптомдар кезінде бақылау қажет. АЛТ үшін қалыптың жоғарғы шегінен (ҚЖШ) 2-3 есе жоғарылатуға жол беріледі, бұл ретте мониторинг апта сайын жүргізілуі тиіс. Терифлуномидпен емдеуді бауырдың зақымдануына күдіктенген кезде тоқтату керек. Бауыр ферменттері белсенділігінің жоғарылауы (ҚЖШ-нен 3 еседен астам) расталған кезде терифлуномидпен емдеуді тоқтату қажеттілігін қарастыру қажет. Анамнезде бауыр аурулары бар пациенттер терифлуномид қабылдау аясында бауыр функциясы нашарлауының қауіп тобына кіреді. Пациенттердің осы тобында бауырдың зақымдану белгілері мұқият мониторингіленуі тиіс. Терифлуномидті алкогольді шамадан тыс пайдаланатын пациенттерге сақтықпен тағайындау қажет.

Гипопротеинемия

Терифлуномид жоғары дәрежеде ақуызбен байланысатындықтан және байланысуы альбумин деңгейіне байланысты болғандықтан, плазмадағы байланыспаған терифлуномидтің концентрациясы гипопротеинемиямен пациенттерде, мысалы, нефроздық синдром кезінде жоғарылауы мүмкін. Терифлуномид айқын гипопротеинемиясы бар пациенттерге тағайындалмауы тиіс.

Артериялық қысым

Терифлиномидті қолдану аясында артериялық қысымның жоғарылауы байқалуы мүмкін. Терифлуномидпен емдеуді бастамас бұрын және кейіннен мезгіл-мезгіл артериялық қысымды бақылау қажет. Артериялық қысым жоғарылаған жағдайда терифлуномидпен емге дейін және емдеу аясында тиісті гипертензияға қарсы ем жүргізу қажет.

Инфекциялар

Күрделі белсенді инфекциялары бар пациенттерде толық жазылғанға дейін терифлуномидпен емдеуді бастауды кейінге қалдыру қажет. Плацебо-бақыланатын зерттеулерде ауыр инфекциялардың жиілігін арттыру терифлуномидті қабылдау кезінде байқалған жоқ. Алайда, терифлуномидтің иммуномодуляциялық әсерін ескере отырып, пациентте күрделі инфекция дамыған жағдайда препаратпен емдеуді тоқтату қажеттілігін қарастыру және емдеуді қайта бастамас бұрын ықтималды артықшылықтар мен қауіптерді бағалау қажет. Препараттың жартылай шығарылу кезеңінің ұзақ болуына байланысты колестирамин немесе белсендірілген көмірдің көмегімен жедел шығару емшарасын жүргізу қажеттілігін қарастырған жөн. Терифлуномид қабылдайтын пациенттер инфекция симптомдары туралы дереу дәрігерге хабарлауы тиіс. Белсенді жедел және созылмалы инфекциялары бар пациенттер толық емделгенге дейін терифлуномидпен емдеуді бастамауы тиіс. Латентті туберкулез инфекциясы бар адамдарда терифлуномид қауіпсіздігі белгісіз. Клиникалық зерттеулерде туберкулезге скрининг жүйелі түрде жүргізілген жоқ. Скринингте туберкулез тестінің оң нәтижесі бар пациенттерге терифлуномид қабылдау алдында тиісті емдеуден өту қажет.

Тері реакциялары

Терифлуномид қолданған кезде алғаш рет анықталған псориаз (пустулезді псориазды қоса) және бұрыннан бар псориаз жағдайының нашарлауы туралы хабарланған. Емдеуді тоқтату және жедел шығару емшарасын бастау пациенттің ауруының ауырлығын және анамнезін ескере отырып қаралуы мүмкін.

Педиатрияда қолдану

10-нан 18 жасқа дейінгі балаларда терифлуномидтің қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Терифлуномидті жүкті әйелдерге қолдану жөніндегі деректер шектеулі. Жүктілік кезінде қабылдағанда терифлуномид шарананың дамуында күрделі кемістіктерді туындатуы мүмкін, жүктілік кезінде оны қолдануға болмайды.

Бала туа алатын жастағы әйелдер емделу кезінде, сондай-ақ емдеуді тоқтатқаннан кейін, плазмадағы препарат концентрациясы 0,02 мг/л-ден аспайтын шамаға жеткенге дейін контрацепцияның тиімді заттарын пайдалануы қажет. Әйелдер осы кезеңде емдеуші дәрігермен бірге контрацепцияны тоқтату немесе алмастыру мәселесін талқылауы керек.

Етеккірдің басталуы қандай да бір кідірген немесе жүкті екендігін көрсететін кез келген басқа себептер болған жағдайда дәрігерді шұғыл түрде хабардар ету және жүктілікке тест жасау қажет. Оң нәтиже алынған жағдайда дәрігер пациентпен бірге жүктілікпен байланысты барлық қауіпті талқылауы тиіс. Етеккір оралымы алғаш кідірген кезде жеделдетіп шығару процедурасының жәрдемімен қандағы терифлуномид деңгейін тезірек төмендету шарана үшін қауіпті азайтуы мүмкін.

Терифлуномид қабылдап жүрген және жүкті болуды жоспарлап жүрген әйелдерге терифлуномидпен емдеуді тоқтату және концентрацияны 0,02 мг/л-ден төменге өте тезірек жеткізу үшін жеделдетіп шығару процедурасын пайдалану ұсынылады.

Егер жеделдетіп шығару процедурасы пайдаланылмаса, плазмадағы терифлуномид деңгейі 0,02 мг/л-ден асып кетуі мүмкін (әдетте бұл кезең 8 айды құрайды, алайда кейбір пациентте плазмадағы концентрациясын 0,02 мг/л-ден төменге жеткізу үшін ол 2 жылға дейінді құрауы мүмкін). Сондықтан жүкті болуға әрекет етуді бастағанға дейін әйелдің плазмадағы терифлуномид деңгейін өлшеген жөн. Егер плазмадағы терифлуномид концентрациясы 0,02 мг/л-ден азды құраса, ең кемінде 14 күн өткеннен кейін плазмадағы терифлуномид концентрациясын қайтадан өлшеу керек. Егер плазмадағы концентрация екеуінде де 0,02 мг/л-ден азды құраса, әдеттегідей, онда шарана үшін қауіп болмайды.

Жеделдетіп шығару процедурасы

Терифлуномидпен емдеуді тоқтатқаннан кейін:

- колестираминді 8 г дозада 11 күн бойы күніне 3 рет, немесе осы дозаның жағымдылығы нашар болған жағдайда колестираминнің 4 г дозасын күніне 3 рет пайдалануға болады;

- 50 г белсендірілген көмірді 11 күн бойы әрбір 12 сағат сайын баламалы түрде қабылдауға болады.

Алайда, жеделдетіп шығару процедураларынан кейін, ең кемінде 14 күн өткеннен кейін және плазмада 0,02 мг/л-ден төмен концентрацияға алғаш жетуі мен болжамды ұрықтану арасындағы 1,5 ай күту кезеңінде бөлек 2 тест жүргізу жолымен тексеру қажет болады.

Колестирамин де, ұнтақ түріндегі белсендірілген көмір де эстрогендер мен прогестерондардың сіңуіне ықпалын тигізуі мүмкін, және осылайша, колестираминмен немесе ұнтақ түріндегі белсендірілген көмірмен жеделдетіп шығару процедурасы кезінде ішу арқылы қабылданатын контрацептивтердің жәрдемімен сенімді контрацепцияға кепілдік беру мүмкін емес. Контрацепцияның баламалы әдістерін пайдалану ұсынылады.

Бала емізу кезеңі

Бала емізетін әйелдерге терифлуномидпен емделуге кеңес берілмейді.

Фертильділік

Адамдардан алынған деректердің жоқтығына қарамастан, еркектердің және әйелдердің фертильділігіне әсер етуі екіталай.

Дәрілік препараттың көлік құралдарын немесе потенциалды қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету ерекшеліктері

Феморикс автомобильді басқару немесе механизмдерді пайдалану қабілетіне ықпалын тигізбейді немесе елеусіз ықпалын тигізеді.

Жағымсыз реакциялар, мысалы, терифлуномидтың бастапқы қосылыстары – лефлуномид қабылдаған кезде мәлімделген бас айналу пайда болған кезде пациенттің зейін қою және тиісінше әрекет жасау қабілеті нашарлауы мүмкін. Мұндай жағдайларда пациент автокөлікті жүргізуді немесе әртүрлі механизмдерді басқаруды тоқтата тұрғаны жөн.

Қолдану жөніндегі нұсқаулар

Дозалау режимі

Ұсынылатын доза күніне 14 мг құрайды.

Енгізу әдісі мен жолы

Ішке. Таблеткаларды тамақтануға қарамастан, сумен іше отырып, тұтастай қабылдау керек.

Артық дозаланған жағдайда қабылдануы тиіс шаралар

Симптомдары

Адамда терифлуномидтің артық дозалануы немесе онымен уыттану жөнінде ақпараттар жоқ. 14 күн бойы дені сау қатысушылар терифлуномидті 70 мг дозада күн сайын қабылдады. Жайылған склерозы бар пациенттер қабылдағанда байқалған жағымсыз реакциялар терифлуномидтің қауіпсіздігінің бейініне сәйкес келді.

Емі

Елеулі артық дозаланған немесе уыттану жағдайында жеделдетіп шығару үшін колестирамин немесе белсендірілген көмір ұсынылады. Ұсынылған процедура колестираминді 8 г дозада 11 күн бойы күніне 3 рет қабылдау болып табылады немесе осы дозаның жағымдылығы нашар болған жағдайда колестираминнің дозасын 4 г-ге дейін төмендетуге болады. Баламалы түрде 11 күн бойы әр 12 сағат сайын 50 г-ден белсендірілген көмір қабылдауға болады.

Дәрілік препараттың қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкерге кеңес алуға жүгіну жөніндегі ұсынымдар

Емдеу жайылған склерозы бар пациенттерді емдеу тәжірибесі бар дәрігердің қадағалауымен жүргізілуі тиіс.

ДП стандартты қолданған кезде байқалатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдауға тиісті шаралар

Өте жиі

Бас ауыруы, диарея, жүрек айнуы, АЛТ белсенділігінің жоғарылауы, алопеция, АЛТ деңгейінің артуы.

Жиі

Тұмау, жоғарғы тыныс алу жолдарының инфекциялары, несеп-жыныс жолдарының инфекциялары, бронхит, синусит, фарингит, цистит, вирустық гастроэнтериттер, оральді герпес, тістердің инфекциялары, ларингит, табан микозы, нейтропения, анемия, жеңіл дәрежедегі аралас аллергиялық реакциялар, үрейлену, парестезия, бел-сегізкөз радикулиті, білезік өзегінің синдромы, жүрек соғуы, гипертензия, іштің жоғарғы бөлігінің ауыруы, құсу, тістің ауыруы, гамма-глутамилтрансфераза (ГГТ) белсенділігінің жоғарылауы, аспартатаминотрансфераза (АСТ) белсенділігінің жоғарылауы, бөртпе, безеу, бұлшықет-қаңқаның ауыруы, миалгия, артралгия, поллакиурия, меноррагия, ауырсыну, ГГТ деңгейінің артуы, АСТ деңгейінің артуы, салмақтың төмендеуі, нейтрофилдер санының азаюы, лейкоциттер санының азаюы, қандағы креатинфосфокиназа деңгейінің артуы.

Жиі емес

Жеңіл дәрежедегі тромбоцитопения (тромбоциттер <100×109/л), гиперестезия, невралгия, шеткері нейропатия, жарақаттан кейінгі ауырсыну.

Өте сирек

Өкпенің интерстициальді аурулары*.

Белгісіз

Сепсисті қоса, ауыр инфекциялар, аса жоғары сезімталдық реакциялары (дереу немесе кейінге қалдырылған), анафилаксиялық шок пен Квинке ісінуін қоса, панкреатит, стоматит, жедел гепатит, ауыр тері реакциялары, тырнақ аурулары, псориаз (пустулезді псориазды қоса), астения.

* Тек лефлуномид қауіпсіздігі бейіні туралы ақпарат негізінде.

Жекелеген жағымсыз реакциялар сипаттамасы

Алопеция

Алопеция плацебо қабылдаған пациенттердің 5,1% салыстырғанда 14 мг дозада терифлуномид қабылдаған пациенттердің 13,9%-ында шаш текстурасындағы өзгерістерге байланысты немесе байланысты емес шаш түсуі, бастағы шаш тығыздығының төмендеуі, шаштың жұқаруы ретінде сипатталған. Жағдайлардың басым бөлігі бүкіл скальптың (шашты толық жоғалтпай) диффузиялық немесе жайылған зақымдануы ретінде сипатталған. Көптеген жағдайларда бұл жағымсыз реакция алғашқы 6 ай ішінде, 139 (87,1%) пациенттің 121-інде өздігінен сауығумен байқалды. Қатысушылардың 1,3% - ы плацебо тобындағы 0,1% - бен салыстырғанда терифлуномид тобында алопецияның дамуына байланысты емді тоқтатты.

Бауыр тарапынан жағымсыз реакциялар

Плацебо-бақыланатын зерттеулерде мыналар анықталды:

ҚЖШ – қалыптың жоғарғы шегі.

Терифлуномид қабылдаған пациенттер топтарында плацебомен салыстырғанда АЛТ трансаминаза белсенділігінің ҚЖШ 3–тен кем немесе тең ұлғаюы байқалды. АЛТ ҚЖШ 3–тен астам жоғарылауы байқалған пациенттердің пайызы барлық топтарда салыстырылды. АЛТ деңгейінің артуы негізінен емдеудің алғашқы 6 айында байқалды. Емдеу тоқтатылғаннан кейін АЛТ ферментінің белсенділігі қалыпқа келді. АЛТ ферментінің белсенділігі қалпына келгенге дейінгі уақыт бірнеше айдан бірнеше жылға дейін өзгерді.

Артериялық қысымға әсері

Плацебо-бақыланатын зерттеулерде мыналар анықталды:

- систолалық артериялық қысымның 140 мм с.б. жоғарылауы плацебо аясында 15,5% - бен салыстырғанда күніне 14 мг дозада терифлуномид қабылдаған пациенттердің 19,9% - да байқалды

- систолалық артериялық қысымның 160 мм с.б. жоғарылауы плацебо аясында 2,0% - бен салыстырғанда күніне 14 мг дозада терифлуномид қабылдаған пациенттердің 3,8% - да байқалды

- диастолалық артериялық қысымның 90 мм с.б. жоғарылауы плацебо аясында 13,6% - бен салыстырғанда күніне 14 мг дозада терифлуномид қабылдаған пациенттердің 21,4% - да байқалды

Инфекциялар

Плацебо-бақыланатын зерттеулерде 14 мг терифлуномид тобында күрделі инфекциялар (плацебо тобында 2,2% - бен салыстырғанда 2,7%) жағдайларының көбеюі байқалған жоқ. Күрделі оппортунистік инфекциялар әр топта 0,2% жағдайда байқалды.

Сепсисті қоса, күрделі инфекциялық реакциялар байқалды. Кейбір жағдайларда өліммен аяқталды.

Гематологиялық әсерлер

Плацебо-бақыланатын зерттеулерде терифлуномид қолдану аясында лейкоциттер санының орташа азаюы (бастапқы деңгейден<15%, негізінен нейтрофилдер мен лимфоциттер санының азаюы) байқалды. Сонымен қатар кейбір пациенттерде лейкоциттер санының едәуір азаюы байқалды. Бұл жағымсыз реакция алғашқы 6 апта ішінде болды. Одан кейін ұзақ емдеу аясында лейкоциттер саны қол жеткізетін деңгейде тұрақтанды (бастапқы деңгейден<15% төмендеу). Эритроциттер (<2%) мен тромбоциттер (<10%) санына әсер ету айқындылығы аз болды.

Шеткері нейропатия

Плацебо-бақыланатын зерттеулерде 14 мг терифлуномид топтарында плацебомен салыстырғанда полинейропатияны және мононейропатияны (білезік өзегінің синдромы) қоса, шеткері нейропатия жағдайларының санының артуы байқалды. Негізгі плацебо-бақыланатын зерттеулерде жүйке өткізгіштігін зерттеумен расталған шеткері полинейропатия плацебо тобындағы 0,4% - бен салыстырғанда 14 мг терифлуномид тобында (898-ден 4 пациент) пациенттердің 1,9% - да (898-ден 17-сі) байқалды. Емдеу 14 мг дозада терифлуномид алған шеткері нейропатиясы бар 5 пациентте тоқтатылды. Емдеуді тоқтатқаннан кейін жазылу осы пациенттердің 4-інде тіркелді.

Жаңа түзілімдер: қатерсіз, қатерлі және анықталмаған (кисталар мен полиптерді қоса)

Клиникалық зерттеулерде терифлуномид қабылдау аясында қатерлі ісіктердің пайда болу қаупінің жоғарылауы байқалған жоқ. Қатерлі ісіктердің, атап айтқанда лимфопролиферативті аурулардың пайда болу қаупі иммундық жүйеге әсер ететін кейбір басқа дәрілік заттарды қолдану кезінде артады.

Ауыр тері реакциялары

Терифлуномидті постмаркетингтік қолдану кезінде ауыр тері реакцияларының даму жағдайлары туралы хабарланған.

Жағымсыз дәрілік реакциялар туындаған кезде медицина қызметкеріне, фармацевтика қызметкеріне немесе дәрілік препараттардың тиімсіздігі туралы хабарламаны қоса, дәрілік препараттарға жағымсыз реакциялар (әсерлер) бойынша ақпараттық деректер базасына тікелей жүгіну қажет

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігі Тауарлар мен көрсетілетін қызметтердің сапасы мен қауіпсіздігін бақылау комитеті «Дәрілік заттар мен медициналық бұйымдарды ұлттық сараптау орталығы» ШЖҚ РМК:

http://www.ndda.kz

Қосымша мәліметтер

Дәрілік препараттың құрамы

Бір таблетканың құрамында

Белсенді зат: 14,00 мг терифлуномид;

Қосымша заттар: микрокристаллды целлюлоза, натрий карбоксиметилкрахмалы, магний стеараты;

Қабықтың құрамы: гипромеллоза Е6, титанның қостотығы Е 171, тальк, макрогол 6000 S.

Сыртқы түрінің иісінің, дәмінің сипаттамасы

Ақ немесе ақ дерлік түсті үлбірлі қабықпен қапталған, екі беті дөңес дөңгелек таблеткалар. Көлденең тілігінде ақ немесе ақ дерлік түсті таблетка ядросы.

Шығарылу түрі және қаптамасы

14 таблеткадан поливинилхлоридті үлбірден және баспалы лакталған алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада.

2 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

3 жыл.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

30 оС-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Рецепт арқылы.

Өндіруші туралы мәлімет

«Обнинск химиялық-фармацевтикалық компаниясы» ЖАҚ («ОХФК» ЖАҚ).

Заңды мекенжайы: 249036, Ресей, Калуга обл., Обнинск қ., Королев к-сі, 4 үй.

Өндіріс орнының мекенжайы: 249036, Ресей, Калуга обл., Обнинск қ., Киев тас жолы, 103 ғимарат, 107 ғимарат.

Тіркеу куәлігінің ұстаушысы

«Дәрілер технологиясы» ЖШҚ, Ресей

141400, Мәскеу обл., Химки қ., Рабочая к-сі, 2а үйі, 31 құр., 21 орынжай

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан дәрілік заттың сапасына қатысты шағымдарды (ұсыныстарды) қабылдайтын және дәрілік заттың тіркеуден кейінгі қауіпсіздігін қадағалауға жауапты ұйымның атауы, мекенжайы және байланыс деректері (телефон, факс, электрондық пошта):

«Р-Фарм» АҚ Қазақстан Республикасындағы және Орта Азиядағы өкілдігі

050059, Алматы қ., Әл-Фараби даңғ., 17/1, «Нұрлы Тау» ПФО, 5Б блок, 18 кеңсе

Тел.: +7 727 325 0 100, факс: +7 727 325 0 200

E-mail: safety@rpharm.ru

15