Сунитиниб-Виста (Сунитиниб)

Сунитиниб-Виста

Сунитиниб

Капсулалар 12,5 мг, 25 мг және 50 мг

Антинеопластикалық және иммуномодуляциялайтын препараттар. Антинеопластикалық препараттар. Протеинкиназа тежегіштері. Басқа протеинкиназа тежегіштері. Сунитиниб.

ATХ коды L01XE04

Гастроинтестинальді стромальды ісік (ГИСІ).

Сунитиниб-Виста аурудың үдеуінен кейін немесе иматиниб мезилатына жақпаушылық немесе резистенттілік кезінде ересектерде операция жасалмайтын және/немесе метастаздық гастроинтестинальді стромальды ісіктерді (ГИСІ) емдеу үшін көрсетілген.

Метастаздық бүйрек жасушаларының карциномасы (МБЖК).

Сунитиниб-Виста ересектердегі кең таралған/метастаздық бүйрек жасушаларының карциномасын (МБЖК) емдеу үшін көрсетілген.

Ұйқы безінің нейроэндокриндік ісіктері (ҰБНІ).

Сунитиниб-Виста операция жасалмайтын, жергілікті таралған немесе метастаздық ауруы бар ересектерде үдемелі, жақсы дифференцияланған ұйқы безінің нейроэндокриндік ісіктерін (ҰБНІ) емдеуге арналған.

Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі

Әсер етуші затқа немесе дәрілік заттың кез келген компоненттеріне аса жоғары сезімталдық.

Қолданған кездегі қажетті сақтандыру шаралары

Дәрілік препаратты дәрігер тағайындайды.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Өзара әрекеттесу бойынша зерттеулер тек ересек пациенттерде жүргізілді.

Қан плазмасындағы сунитиниб концентрациясын арттыра алатын дәрілік препараттар.

CYP3A4 тежегіштері.

Сунитиниб CYP3A4 күшті тежегіші кетоконазолмен бір мезгілде қолдану дені сау еріктілерде сунитинибті бір рет қабылдағаннан кейін тиісінше Cmax және AUC0-¥ біріктірілген (сунитиниб + бастапқы белсенді метаболит) мәндерінің 49% және 51% өсуіне әкелді. Сунитинибті CYP3A4 күшті тежегіштерімен (мысалы, ритонавир, итраконазол, эритромицин кларитромицин) бір мезгілде қолдану сунитиниб концентрациясын арттыруы мүмкін. Грейпфрут сонымен бірге қан плазмасындағы сунитиниб концентрациясын арттыруы мүмкін. Ферменттерді тежеу әлеуеті жоқ немесе аз болатын балама қатар жүретін дәрілік затты таңдау ұсынылады.

CYP3A4 күшті тежегішімен бірлесіп қолданған кезде Сунитиниб-Виста дәрілік заты дозасын тәулігіне кемінде 37,5 мг (ГИСІ және МБЖК) немесе 25 мг (ҰБНІ) дейін төмендету мүмкіндігін қарастыру қажет.

Сүт безі обырының резистенттілік ақуызы тежегіштерінің әсері (СБОРА).

Сунитиниб пен СБОРА тежегіштерінің арасында өзара әрекеттесуі туралы шектеулі клиникалық деректер бар, сунитиниб пен басқа СБОРА тежегіштері арасындағы өзара әрекеттесулер мүмкіндігін жоққа шығаруға болмайды.

Қан плазмасындағы сунитиниб концентрациясын төмендете алатын дәрілік заттар.

CYP3A4 стимуляторлары.

Сунитинибті CYP3A4 күшті индукторы рифампицинмен бірге бір мезгілде қолдану дені сау еріктілерде cунитинибтің бір реттік дозасынан кейін тиісінше Cmax және AUC00-¥ біріктірілген (сунитиниб + бастапқы белсенді метаболит) мәндерінің 23% және 46% төмендеуіне әкелді.

Сунитиниб - Виста дәрілік затын CYP3A4 индукторларымен бірге бір мезгілде қолдану (мысалы, дексаметазон, фенитоин, карбамазепин, рифампицин, фенобарбитал, немесе құрамында шайқурай бар өсімдік препараттар) сунитиниб концентрациясын төмендетуі мүмкін. Сунитинибті CYP3A4 индукторларымен біріктіруден аулақ болған жөн.

Ферменттерді индукциялау әлеуеті жоқ немесе аз болатын балама қатар жүретін дәрілік затты таңдау ұсынылады.

Сунитиниб-Виста дозасын 12,5 мг қадаммен ұлғайтуды (ГИСІ, МБЖК кезінде тәулігіне 87,5 мг дейін немесе ҰБНІ кезінде тәулігіне 62,5 мг дейін) CYP3A4 индукторларымен бірге қолдану қажет болған кезде қарастыру керек.

Арнайы ескертулер

Плазмадағы сунитиниб концентрациясын төмендетуі мүмкін болғандықтан, CYP3A4 күшті индукторларымен бір мезгілде қолданудан аулақ болған жөн. Қан плазмасындағы сунитиниб концентрациясының жоғарылауына әкелуі мүмкін болғандықтан, CYP3A4 күшті тежегіштерімен бір мезгілде қолданудан аулақ болған жөн.

Тері уыттылығы.

Пациенттерге сунитинибпен емдеу кезінде шаштың немесе терінің депигментациясы пайда болуы мүмкін екенін хабарлау керек. Басқа ықтимал дерматологиялық әсерлерге терінің құрғауы, қалыңдауы немесе жарылуы, алақан мен табандағы күлдіреуіктер немесе бөртпелер кіруі мүмкін. Жоғарыда аталған реакциялар жинақталған жоқ, әдетте қайтымды болып, емді тоқтатуға әкелмеді. Сунитинибті тоқтатқаннан кейін әдетте қайтымды болатын гангренозды пиодерма жағдайлары туралы хабарланды.

Мультиморфты эритема (МЭ), Стивенс-Джонсон синдромы (СДС) және кейбіреулері өлімге әкелген уытты эпидермалық некролиз (УЭН) жағдайларын қоса, ауыр тері реакциялары туралы хабарламалар болды. Егер МЭ, СДС немесе УЭН симптомдары пайда болса (мысалы, көбінесе күлдіреуіктермен немесе шырышты қабықтың зақымдануымен терінің үдемелі бөртпесі) сунитинибпен емдеуді тоқтату керек. Егер СДС немесе УЭН диагнозына күдік болса, сунитинибпен емді қайта бастауға болмайды. Кейбір жағдайларда МЭ күдік бар пациенттерге реакция тоқтағаннан кейін сунитиниб төмен дозада қайта тағайындалды.

Осы пациенттердің кейбіреулері кортикостероидтармен немесе антигистаминді препараттармен қатар ем қабылдады.

Ісікке байланысты геморрагиялық көріністер және қан кетулер.

Сунитинибті тіркегеннен кейін және оны клиникалық зерттеулер барысында хабарланған геморрагиялық көріністеріне (кейбіреулері өлімге әкелген) асқазан-ішек жолдарының, тыныс алу ағзаларының, несеп шығару жолдарының қан кетуі және ми қан құйылулары жатады. Қан кету жағдайларын бағалау жалпы қан талдауын және физикалық тексеруді қамтуы керек.

Ең жиі кездесетін геморрагиялық жағымсыз реакция тығыз ісіктері бар пациенттердің жартысынан жуығында хабарлаған мұрыннан қан кету болды. Мұрыннан қан кету түріндегі кейбір жағымсыз реакциялар өте сирек өлімге әкелген ауыр реакциялар болды.

Кейде ісік некрозына байланысты ісіктен қан кету жағдайлары туралы хабарланды; осы геморрагиялық оқиғалардың кейбіреулері өлімге әкелді. Бұл оқиғалар кенеттен пайда болуы мүмкін және өкпе ісіктері болған жағдайда ауыр және өмірге қауіп төндіретін қан түкіру немесе өкпеден қан кету түрінде көрініс табуы мүмкін. Клиникалық сынақтарда кейбіреулері өлімге әкелген өкпеден қан кету жағдайлары байқалды; олар метастаздық МБЖК, ГИСІ және метастаздық өкпе обыры кезінде сунитиниб қабылдаған пациенттерде тіркеуден кейінгі кезеңде тіркелді. Сунитиниб өкпе обыры бар пациенттерге қолдануға рұқсат етілмеген.

Антикоагулянттармен (мысалы, варфарин, аценокумарол) қатар емделетін пациенттерді клиникалық бағалау бірқатар клиникалық қан талдау мен физикалық тексерулер сериясын қамтуы тиіс.

Асқазан-ішек жолдарының бұзылысы.

Диарея, жүрек айну, құсу, іштің ауыруы, диспепсия және стоматит/ауыз қуысының ауыруы асқазан-ішек жолдары тарапынан ең көп таралған жағымсыз реакциялары болды; сондай-ақ, эзофагит жағдайлары туралы да хабарланды. Асқазан-ішек жолы тарапынан жағымсыз реакциялардың алдын алу үшін құсуға қарсы, диареяға қарсы немесе антацидтік қасиеттері бар дәрілік заттарды қабылдау қажет. Сунитиниб қабылдаған интраабдоминальді қатерлі түзілімдері бар пациенттерде асқазан-ішек тесілулерін қоса, ауыр, кейде өлімге әкелетін асқазан-ішек асқынулары тіркелді.

Артериялық гипертензия.

Сунитинибті қабылдауға байланысты ауыр гипертензияны қоса, гипертензия туралы хабарланды. (> 200 мм сын.бағ. систолалық немесе 110 мм сын. бағ.диастолалық).

Пациенттерде артериялық гипертензия көріністерінің болуын бақылау керек және қажет болған жағдайда стандартты гипертензияға қарсы емдеуді жүргізу керек. Ауыр гипертензия жағдайында гипертензия бақыланбағанға дейін сунитинибті қолдануды уақытша тоқтату ұсынылады. Емді артериялық гипертензияның тиісті бақылауынан кейін қайта бастауға болады.

Гематологиялық бұзылулар.

Сунитиниб қолдануға байланысты нейтрофилдердің абсолютті саны мен тромбоциттер санының төмендеуі туралы хабарланды. Жоғарыда аталған көріністер жинақталған жоқ, әдетте қайтымды болып, емді тоқтатуға әкелмеді. 3 фаза зерттеулерінде бұл құбылыстардың ешқайсысы өлімге әкелген жоқ, бірақ постмаркетингтік бақылау барысында тромбоцитопениямен және нейтропения аясындағы инфекцияларға байланысты қан кетулерді қоса, сирек кездесетін өлімге әкелетін гематологиялық құбылыстар тіркелді. Анемияның сунитинибпен емдеудің ерте және кеш кезеңдерінде пайда болатыны байқалды. Толық қан талдауын сунитинибпен емдеудің әр циклінің басында жүргізу керек.

Жүрек-қан тамырлары аурулары.

Жүрек жеткіліксіздігі, кардиомиопатия, сол жақ қарыншаның лықсу фракциясының қалыптың төменгі шегінен төмендеуі, миокардит, миокард ишемиясы және миокард инфарктісін қоса, кейбірі өлімге әкелген жүрек-қантамырлары ауруларының жағдайлары туралы хабарланды.

Бұл деректер сунитинибтің кардиомиопатия қаупін арттыратынын көрсетеді.

Сунитинибпен емдеу курсынан өткен пациенттерде препараттың спецификалық әсерінен басқа, сунитиниб-индукцияланған кардиомиопатияның даму қаупінің қосымша факторлары анықталған жоқ. Кардиомиопатияның даму қаупі расталған пациенттерге сунитинибті сақтықпен қолдану қажет.

Сунитинибті қолданғанға дейін 12 ай ішінде миокард инфарктісі (соның ішінде ауыр/тұрақты емес стенокардия), коронарлық/шеткері артерияларды шунттау, симптоматикалық іркілісті жүрек жеткіліксіздігі (ІЖЖ), ми қан айналымының бұзылуы немесе транзиторлық ишемиялық ұстама немесе өкпе артериясының тромбоэмболиясы секілді жүрек аурулары бар пациенттер сунитинибтің клиникалық зерттеулерінен шығарылды. Осындай қатар жүретін аурулары бар пациенттердің дәрілік затқа байланысты сол жақ қарынша дисфункциясы дамуының жоғары қаупіне ұшырап, ұшырамайтыны белгісіз.

Дәрігерлерге осы қауіпті сунитинибтің ықтимал артықшылықтарымен салыстыру ұсынылады.

Сунитинибті қабылдау кезінде пациенттер, әсіресе жүрек-қантамырлары ауруларының қауіп факторлары және/немесе анемнезінде жүректің ишемиялық ауруы бар пациенттер ІЖЖ клиникалық белгілері мен симптомдарының бар-жоғына тексеруден өтуі тиіс. Пациент сунитиниб қабылдап жүрген кезде сол жақ қарыншаның лықсу фракциясының (СҚЛФ) бастапқы және мезгіл-мезгіл бағалауын бақылау керек.

Жүрек қауіп факторлары жоқ пациенттерде сол жақ қарыншаның лықсу фракциясының бастапқы бағасын қарастыру керек. ІЖЖ клиникалық көріністері болған кезде сунитинибті қабылдауды тоқтату ұсынылады. Сунитинибті клиникалық ІЖЖ белгілері жоқ, бірақ сол жақ қарыншаның лықсу фракциясы бар пациенттерде бастапқы деңгейден < 50% және > 20% төмен пациенттерде тоқтату және/немесе азайту керек.

QT аралығын ұзарту.

Сунитиниб «пируэт» типті пароксизмальді қарыншалық тахикардияны қоса, қарыншалық аритмия қаупінің жоғарылауына әкелуі мүмкін QT аралығының дозаға тәуелді ұзаруын тудыруы мүмкін.

Анамнезінде QT аралығының ұзаруы бар пациенттердің, аритмияға қарсы дәрілік заттарды қабылдайтын пациенттердің немесе сәйкесінше болжамды жүрек жеткіліксіздігі, брадикардиясы немесе электролит теңгерімінің бұзылуы бар пациенттердің жағдайын бақылау қажет.

Сунитинибті CYP3A4 күшті тежегіштерімен бір мезгілде қолдануды қан плазмасындағы сунитиниб концентрациясының ықтимал жоғарылауына байланысты шектеу керек.

Веноздық тромбоэмболиялық құбылыстар.

Сунитиниб қабылдаған пациенттерде терең вена тромбозы мен өкпе эмболиясын қоса веноздық тромбоэмболиялық құбылыстар (емдеуге байланысты) тіркелді. Постмаркетингтік кезеңде өліммен аяқталатын өкпе артериясының эмболиясының жағдайлары хабарланды.

Артериялық тромбоэмболиялық құбылыстар.

Сунитиниб қабылдаған пациенттерде кейде өліммен аяқталатын артериялық тромбоэмболиялық құбылыстар жағдайлары туралы хабарланды. Көбінесе ми қанайналымы бұзылулары, транзиторлық ишемиялық шабуыл және ишемиялық инсульт тіркелді.

65 жастағы және негізгі қатерлі аурулары бар артериялық тромбоэмболиялық құбылыстарға байланысты қауіп факторларына артериялық гипертензия, қант диабеті және бұрыннан бар тромбоэмболиялық ауру кірді.

Аневризмалар және артериялардың қатпарлануы.

Артериялық гипертензиясы бар немесе онсыз пациенттерде тамырлар эндотелийінің өсу факторы тежегіштерін (ТЭӨФ) қолдану аневризманың пайда болуына және/немесе артериялардың қатпарлануына ықпал етуі мүмкін. Сунитинибті қолданбас бұрын, артериялық гипертензиясы немесе анемнезінде аневризмасы бар пациенттерде бұл қауіпті ескеру қажет.

Тромбоздық микроангиопатия (TMA).

Кейде бүйрек жеткіліксіздігіне немесе өлімге әкелетін тромбоздық тромбоцитопениялық пурпура (ТТП) мен гемолиздік уремиялық синдромды (ГУС) қоса, ТМА-ны гемолиздік анемия, тромбоцитопения, қажу, неврологиялық тұрақсыздық, бүйрек жеткіліксіздігі және қызба пайда болғанда ескеру керек.

ТМА дамыған пациенттерге сунитинибті қолдануды тоқтату керек. Емдеуді тоқтатқаннан кейін ТМА әсерінің басылғаны байқалды.

Қалқанша безінің дисфункциясы.

Бастапқы деңгейде барлық пациенттерге қалқанша безі функциясын зертханалық өлшеу ұсынылады. Гипотиреоз немесе гипертиреоз диагнозы бар пациенттер сунитинибпен емдеуді бастағанға дейін стандартты медициналық тәжірибеге сәйкес емделуі тиіс. Сунитинибпен емдеу кезінде әр 3 ай сайын қалқанша безінің функциясын дағдылы түрде бақылау керек.

Қалқанша безінің дисфункциясын көрсететін белгілері бар пациенттер қалқанша безінің функциясын зертханалық мониторингтен өткізіп, стандартты медициналық тәжірибеге сәйкес емделуі керек.

Гипотиреоз сунитинибпен емдеудің ерте және кеш сатыларында байқалды.

Панкреатит.

Сунитиниб қабылдаған әртүрлі тығыз ісіктері бар пациенттерде қан сарысуындағы липаза мен амилаза белсенділігінің жоғарылауы байқалды. Липаза белсенділігінің жоғарылауы уақытша болды және әдетте әртүрлі үлкен тығыз ісіктері бар адамдарда панкреатит симптомдарымен қатар жүрмеді.

Ұйқы безі тарапынан кейбірі өлімге әкелген ауыр құбылыстар туралы хабарланды. Панкреатит симптомдары болған кезде пациенттерге сунитинибті тоқтатып, тиісті демеуші емді бастау керек.

Гепатоуыттылық.

Сунитиниб бауыр жеткіліксіздігіне немесе өлімге әкелетін ауыр гепатоуыттылықты тудыруы мүмкін. Клиникалық зерттеулерде бауыр жеткіліксіздігі <1% жиілікте байқалды. Емдеуді бастамас бұрын, емдеудің әрбір циклі ішінде және клиникалық көрсеткіштерге сәйкес бауыр функциясының көрсеткіштерін (аланинаминотрансфераза [АЛТ], аспартатаминотрансфераза [АСТ] және билирубин) бақылау керек. Бауыр жеткіліксіздігінің белгілері немесе симптомдары болған кезде Сунитиниб-Виста қолдануды тоқтатып, тиісті емдеуді тағайындау керек.

Бүйрек функциясы.

Бүйрек жеткіліксіздігі және кейде сирек жағдайларда өлімге әкелетін бүйректің жедел жеткіліксіздігі байқалды.

Сунитиниб қабылдаған пациенттерде бүйрек жеткіліксіздігіне байланысты қауіп факторларына негізгі МБЖК-дан басқа егде жас, қант диабеті, қатар жүретін бүйрек жеткіліксіздігі, жүрек жеткіліксіздігі, артериялық гипертензия, сепсис, дегидратация/гиповолемия мен рабдомиолиз жатады. Орташа және ауыр протеинуриясы бар пациенттерде сунитинибпен емдеуді жалғастыру қауіпсіздігі жүйелі түрде бағаланған жоқ. Протеинурия жағдайлары және нефроздық синдромның сирек жағдайлары туралы хабарланды. Емдеу кезінде әрі қарай клиникалық көрсеткіштерге сәйкес несептегі тәуліктік ақуыз деңгейін өлшеумен бастапқы және мезгіл-мезгіл несеп талдауын жүргізу керек. Нефроздық синдромы бар пациенттерге сунитинибті қолдануды тоқтату керек.

Жыланкөз.

Жыланкөз пайда болған жағдайда сунитинибпен емдеуді тоқтату керек. Жыланкөзі бар пациенттерде сунитинибті қолдануды жалғастыру туралы шектеулі ақпарат бар.

Жаралардың жазылуы.

Сунитинибпен емдеу кезінде жараның жазылу жағдайларының нашарлауы байқалды. Жаралардың жазылуына сунитинибтің әсері туралы ресми клиникалық зерттеулер жүргізілген жоқ. Сунитинибпен емдеуді ауқымды хирургиялық ем шарадан өткен пациенттерге сақтық мақсатында уақытша тоқтату ұсынылады.

Ауқымды хирургиялық араласудан кейін емдеуді қайта бастау мерзіміне қатысты шектеулі клиникалық тәжірибе бар. Осылайша, ауқымды хирургиялық араласудан кейін сунитинибпен емдеуді қайта бастау туралы шешім хирургиялық араласудан кейін қалпына келу туралы клиникалық қорытындыға негізделуі керек.

Жақсүйегінің остеонекрозы (ЖОН).

ЖОН сунитинибпен емделген пациенттерде байқалды. Бисфосфонаттарды қолдану немесе тіс ауруы секілді басқа қауіп факторларының бір мезгілде әсері жақсүйегінің остеонекрозы қаупін арттыруы мүмкін. Сондықтан Сунитиниб-Виста дәрілік затын және венаішілік бисфосфонаттарды бір мезгілде немесе бірізді қолдану кезінде сақ болу керек. Сунитинибпен емделмес бұрын профилактикалық стоматологиялық емдеуді қарастырған жөн. Инвазивті стоматологиялық ем шаралар да қауіптің анықталған факторы болып табылады. Мүмкін болса, сунитинибпен емделу кезінде әсіресе бисфосфонаттармен емді вена ішіне қабылдайтын пациенттерге инвазивті стоматологиялық ем шараларды қабылдаудан аулақ болу керек.

Аса жоғары сезімталдық/ангеоневроздық ісіну.

Егер сезімталдықтың жоғарылауы нәтижесінде ангионевроздық ісіну пайда болса, сунитинибпен емдеуді тоқтатып, пациентке стандартты медициналық көмекті көрсету керек.

Құрысу ұстамалары.

Сунитиниб клиникалық зерттеулерінде және тіркеуден кейінгі қолдану кезеңінде құрысу ұстамалары туралы хабарламалар алынды. Құрысу ұстамалары мен артериялық гипертензия, бас ауыруы, белсенділіктің төмендеуі, ойлау функциясының бұзылуы, қыртыстық соқырлықты қоса, көрмей қалу секілді артқы қайтымды лейкоэнцефалопатия синдромы симптомдары бар пациенттерге гипертензияны бақылауды қоса, бақылау мен медициналық емдеу қажет болады. Сунитинибті қолдануды уақытша тоқтату ұсынылады; ұстама басылғаннан кейін, дәрігердің шешімімен сунитинибпен емдеуді қайта бастауға болады.

Ісік лизисінің синдромы (ІЛС).

Кейде өлімге әкелетін ІЛС жағдайлары клиникалық зерттеулерде және тіркеуден кейінгі қолдану кезінде, негізінен сунитиниб қабылдаған МБЖК немесе ГИСІ бар пациенттерде байқалды. Жалпы, ІЛС қаупі емдеуді бастамағанға дейін ісіктік жүктемесі жоғары, бүйректің созылмалы жеткіліксіздігі, олигурия, сусыздану, гипотония және қышқылды несеп болатын пациенттерде болады. Мұндай пациенттердің жағдайын мұқият бақылап, клиникалық көрсеткіштерге сәйкес емді жүргізу керек, сонымен қатар профилактикалық гидратацияны қарастырған жөн.

Инфекциялар.

Өліммен аяқталатындарды қоса, ауыр инфекциялар (нейтропения аясында және онсыз) жағдайлары туралы хабарламалар алынды. Некроздық фасциит, оның ішінде кейбір жағдайларда өлімге әкелген шаттың некроздық фасцииті жағдайлары туралы хабарланды. Некроздық фасциит туындаған кезде сунитинибпен емдеуді тоқтату және тиісті емді дереу бастау керек.

Гипогликемия.

Сунитиниб естен тану немесе ауруханаға жатқызуға әкелуі мүмкін симптоматикалық гипогликемияны тудыруы мүмкін.

Симптоматикалық гипогликемия жағдайында сунитинибті қабылдауды уақытша тоқтату керек. Қант диабеті бар пациенттерде қандағы глюкоза деңгейінің төмендеуі ауырлау болуы мүмкін. Сунитинибпен емдеуді тоқтату кезінде және одан кейін қандағы глюкоза деңгейін үнемі тексеріп отыру керек. Гипогликемия қаупін азайту үшін диабетке қарсы препараттардың дозасын түзету қажет болады ма, болмайды ма бағалау керек.

Қосымша заттар. Натрий.

Дәрілік препараттың құрамында 1 капсулаға 1 ммольден (23 мг) аз натрий бар, яғни іс жүзінде натрий жоқ дерлік.

Жүктілік және лактация кезінде қолдану.

Контрацепция.

Ұрпақ өрбіту жасындағы әйелдерге тиімді контрацепцияны қолдану және сунитинибпен емдеу кезінде жүктілікті болдырмау туралы кеңес беру керек.

Жүктілік.

Дәрілік заттарға байланысты қауіп туралы ақпаратты беру үшін жүкті әйелдер туралы ешқандай деректер жоқ. Жануарлардағы репродуктивті функцияны және әсер ету механизмін зерттеу нәтижелерін ескере отырып, сунитиниб жүкті әйелдерге қолданғанда шаранаға зиян (репродуктивті уыттылық) тигізуі мүмкін. Сунитинибті тек ықтимал пайдасы шарана үшін ықтимал қауіптен асатын жағдайлардан басқа, жүктілік кезінде немесе тиімді контрацепция дәрілерін қолданбайтын әйелдерге қолдануға болмайды. Егер Сунитиниб-Виста препараты жүктілік кезінде қолданылса немесе пациент Сунитиниб-Виста препаратымен емдеу кезінде жүкті болса, әйел пациентке шарана үшін ықтимал қаупі туралы хабарлау керек.

Лактация.

Сунитиниб пен оның метаболиттерінің адамының емшек сүтіне өтетіні туралы ақпарат жоқ. Сунитиниб және оның метаболиттері егеуқұйрықтардың сүтіне енген. Белсенді заттар әдетте емшек сүтіне енетін болғандықтан, сондай-ақ сунитинибті қолдану салдарында еметін балаларда ауыр жағымсыз реакциялар потенциалды ықтималдығына байланысты, әйелдерге Сунитиниб-Виста препаратымен емделу кезінде бала емізуге болмайды.

Фертильділік.

Клиникаға дейінгі зерттеулердің нәтижелерін ескере отырып, сунитинибпен емдеу ерлер мен әйелдер фертильділігінің төмендеуіне әкелуі мүмкін.

Дәрілік препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Сунитиниб-Виста көлік құралдарын басқаруға немесе басқа механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне болмашы әсер етеді. Пациенттерге сунитинибпен емделу кезінде бас айналу реакциясының пайда болуы мүмкін екенін ескерту керек.

Қолдану жөніндегі нұсқаулар

Сунитиниб-Виста дәрілік затымен емдеуді ісікке қарсы препараттарды қолдану бойынша тәжірибесі бар дәрігер жүргізуі керек.

Дозалау режимі

ГИСІ және МБЖК кезінде Сунитиниб-Виста дәрілік затының ұсынылатын дозасы 6 аптаның толық циклін жасау үшін кейінгі 2 апталық үзіліспен (4/2 кесте) емдеудің 4 аптасының кестесі бойынша тәулігіне 1 рет пероральді 50 мг құрайды.

ҰБНІ кезінде Сунитиниб-Виста дәрілік затының ұсынылатын дозасы жоспарлы үзіліс кезеңінсіз пероральді тәулігіне 1 рет 37,5 мг құрайды.

Дозаны модификациялау.

Қауіпсіздігі және жағымдылығы.

ГИСІ және үдемелі МБЖК кезінде жекелей қауіпсіздігі пен жағымдылығына қарай дозаны 12,5 мг-ге ұлғайту немесе азайту арқылы модификациялауға болады. Тәуліктік доза 75 мг-ден аспауы керек және 25 мг-ден төмен түспеуі керек.

ҰБНІ үшін дозаның өзгеруін жекелей жағымдылығына негізделген 12,5 мг қадаммен кезең-кезеңімен қарастыру керек. ҰБНІ үшінші фаза зерттеуінде қолданылған ең жоғары доза тәулігіне 50 мг құрады.

Жекелей қауіпсіздігі мен жағымдылығына байланысты дозаны тоқтату қажет болуы мүмкін.

CYP3A4 тежегіштері / индукторлары.

Сунитинибті рифампицин секілді CYP3A4 күшті индукторларымен бір мезгілде қолданғанда балама емді қарастыру ұсынылады. Рифампицин секілді CYP3A4 күшті индукторларымен сунитинибті бір мезгілде қолданғанда, жағымдылықтың мұқият мониторингісі негізінде сунитиниб дозасын кезең-кезеңімен, 12,5 мг-ден ең жоғары 87,5 мг-ге дейін (ГИСІ және МБЖК кезінде) немесе тәулігіне 62,5 мг-ге дейін (ҰБНІ кезінде) арттыру қажет болуы мүмкін.

Сунитинибті кетоконазол секілді CYP3A4 күшті индукторларымен бір мезгілде қолданғанда балама емді қарастыру ұсынылады. Кетоконазол секілді CYP3A4 күшті индукторларымен сунитинибті бір мезгілде қолданғанда, жағымдылықты мұқият бақылау негізінде Сунитиниб-Виста дәрілік затының дозасын тәулігіне кемінде 37,5 мг (ГИСІ және МБЖК кезінде) немесе 25 мг (ҰБНІ кезінде) дейін төмендету қажет болуы мүмкін.

CYP3A4 индукциялау немесе тежелу әлеуеті жоқ немесе аз балама қатарлас дәрілік затты таңдау ұсынылады.

Пациенттердің ерекше топтары

Балалар.

18 жасқа толмаған балаларға Сунитиниб-Виста дәрілік затын қолданудың қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған.

Қазіргі уақытта қол жетімді деректер негізінде дозалауға қатысты ешқандай ұсыныс жасау мүмкін емес.

Егде жастағы пациенттер.

Клиникалық зерттеулерде сунитиниб қабылдаған пациенттердің шамамен үштен бірі 65 жас және одан асқандар болды. Жас және егде жастағы пациенттерде қолданудың қауіпсіздігі мен тиімділігінде айтарлықтай айырмашылықтар байқалмады.

Бауыр функциясының бұзылуы.

Бауыр функциясының ауырлығы жеңіл немесе орташа дәрежедегі бұзылуы бар пациенттерге (Чайлд-Пью бойынша А және В кластары) сунитинибті тағайындаған кезде бастапқы дозаны түзету талап етілмейді. Сунитинибтің әсері бауырдың ауыр жеткіліксіздігі (Чайлд-Пью бойынша С класы) бар пациенттерде зерттелмеген, сондықтан оны бауырдың ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерге қолдану ұсынылмайды.

Бүйрек жеткіліксіздігі.

Бүйрек жеткіліксіздігі бар (ауырлығы жеңілден ауыр дәрежеге дейінгі) пациенттерге, сондай-ақ гемодиализ жасалатын бүйрек жеткіліксіздігінің терминалды сатысы (БЖТС) бар пациенттерге сунитинибті тағайындау кезінде бастапқы дозаны түзету талап етілмейді. Кейінгі дозаны түзету жекелей қауіпсіздігі мен жағымдылығына негізделуі керек.

Енгізу әдісі мен жолы

Ішке қабылдауға арналған.

Қабылдау уақытын көрсете отырып қолдану жиілігі

Сунитиниб-Виста дәрілік затын тамақтануға қарамастан қабылдауға болады.

Емдеу ұзақтығы

Емдеу курсын дәрігер анықтайды.

Артық дозаланған жағдайда қабылдануы тиіс шаралар

Спецификалық антидот жоқ. Сунитинибтің артық дозалану жағдайларын емдеу жалпы демеуші шаралардан тұруы керек. Егер көрсетілімдер болса, сіңірілмеген дәрілік заттың шығарылуын құстыру немесе асқазанды шаю арқылы орындау керек. Артық дозалану туралы хабарламалар болды; бұл жағдайлар сунитинибтің белгілі қауіпсіздік бейініне сәйкес жағымсыз реакциялармен байланысты болды.

Дәрілік препараттың бір немесе бірнеше дозасын өткізіп алған жағдайда қажетті шаралар

Дозаны өткізіп алған жағдайда пациентке қосымша дозаны қабылдауға болмайды. Пациент келесі күні дәрігер тағайындаған әдеттегі дозаны қабылдауы керек.

Тоқтату симптомы қаупінің болуын көрсету

Бұл дәрілік затқа қатысты емес.

Дәрілік препараттың қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкерге кеңес алу үшін хабарласу ұсынылады

Әрдайым препаратты қосымша параққа немесе емдеуші дәрігердің ұсыныстарына сәйкес қабылдаңыз.

ДП стандартты қолданған кезде байқалатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдауға тиісті шаралар (қажет болған жағдайда)

Қауіпсіздік бейінінің түйіндемесі

Сунитинибті қабылдауға байланысты кейбірі өліммен аяқталатын ең ауыр жағымсыз реакцияларға бүйрек жеткіліксіздігі, жүрек жеткіліксіздігі, өкпе артериясының тромбоэмболиясы, асқазан-ішек жолдарының тесілуі мен қан кету (мысалы, тыныс алу жолындағы, асқазан-ішек жолындағы, ісіктегі, несеп шығару жолындағы және миға қан құйылулар) жатады. Кез келген дәрежедегі ең көп таралған жағымсыз реакцияларға (МБЖКC, ГИСІ және ҰБНІ тіркеу зерттеулерінде сынақтан өткен пациенттер) тәбеттің төмендеуі, дәм сезу қабілетінің бұзылуы, гипертония, қажу, асқазан-ішек жолының бұзылыстары (мысалы, диарея, жүрек айну, стоматит, диспепсия және құсу), тері жабыны түсінің өзгеруі және алақан-табан эритродизестезиясы синдромы жатады. Емдеу жалғасқан сайын бұл симптомдар азаюы мүмкін. Емдеу кезінде гипотиреоз дамуы мүмкін. Гематологиялық бұзылыстар (мысалы, нейтропения, тромбоцитопения және анемия) жиі кездесетін жағымсыз реакциялардың бірі болып табылады.

Сунитинибке байланысты болуы мүмкін деп есептелген өліммен аяқталатын құбылыстарға мыналар жатады: көп ағзалық жеткіліксіздік, диссеминацияланған тамырішілік қан ұюы, перитонеальді қан кету, бүйрек үсті безінің жеткіліксіздігі, пневмоторакс, шок және кенеттен болатын өлім.

1 кестеде ГИСІ, МБЖК және ҰБНІ бар пациенттерде дамуы туралы хабарланған жағымсыз реакциялардың тізімі берілген. Бұл жағымсыз реакциялар туралы ақпарат 7115 пациенттің біріктірілген деректерінен алынды. Жағымсыз реакциялар ағза жүйелерінің кластары, жиілігі және ауырлық дәрежесі бойынша ұсынылған (NCI-CTCAE критерийлеріне сәйкес). Тізімге тіркеуден кейінгі кезеңде клиникалық зерттеулер аясында байқалған жағымсыз реакциялар да кіреді. Әр жиілік тобында жағымсыз реакциялар көріністердің азаю ретімен келтірілген. Жиілік өте жиі (≥1/10), жиі (≥1/100-ден <1/10-ға дейін), жиі емес (≥1/1000-нан <1/100-ге дейін), сирек (≥1/10000-нан <1/1000-ға дейін), өте сирек (<1/10000), белгісіз (қолда бар ақпаратқа сәйкес орнату мүмкін емес) болып анықталған.

1 кестеде Клиникалық зерттеулер барысында тіркелген жағымсыз реакциялар.

* Өліммен аяқталатындарды қоса.

Келесі терминдер біріктірілген:

A Назофарингит және ауыз қуысының герпесі.

b Бронхит, төменгі тыныс жолдарының инфекциясы, пневмония және тыныс жолдарының инфекциясы.

сАбсесс, аяқ-қол абсцессі, анустық абсцесс, қызыл иек абсцессі, бауыр абсцессі, ұйқы безінің абсцессі, шат абсцессі, периректальді абсцесс, ректальді абсцесс, тері астындағы абсцесс және тіс абсцессі.

d Өңеш кандидозы және ауыз қуысының кандидозы.

е Целлюлит және тері инфекциясы.

f Сепсис және сепсистік шок.

g Құрсақ қуысының абсцессі, абдоминальді сепсис, дивертикулит және остеомиелит.

h Тромбоздық микроангиопатия, тромбоздық тромбоцитопениялық пурпура және гемолиздік-уремиялық синдром.

i Тәбеттің төмендеуі және анорексия.

j Дәм сезу қабілетінің өзгеруі, дәм сезу қабілетінің жойылуы және дәм сезу қабілетінің бұзылуы.

k Жедел коронарлық синдром, стенокардия, тұрақсыз стенокардия, коронарлық артерия окклюзиясы және миокард ишемиясы.

l Лықсу фракциясының қалыптан төмендеуі / ауытқуы.

m Жедел миокард инфарктісі, миокард инфарктісі және симптомсыз миокард инфарктісі.

n Ауыз және тамақ ауыруы, тамақ және көмейдің ауыруы.

o Стоматит және афтозды стоматит.

p Іштің ауыруы, іштің төменгі және жоғарғы бөлігінің ауыруы.

q Асқазан-ішек тесілуі және ішек тесілуі.

r Колит және ишемиялық колит.

s Холецистит және акалькулозды холецистит.

t Терінің сарғыштығы, тері түсінің өзгеруі және пигментацияның бұзылуы.

u Псориаз тәрізді дерматит, эксфолиативті бөртпе, бөртпе, эритематозды бөртпе, фолликулярлық бөртпе, жайылған бөртпе, макулярлық бөртпе, макулопапулезді бөртпе, папулезді бөртпе және қышытатын бөртулер.

v Тері реакциялары және тері аурулары.

w Тырнақтың зақымдануы және тырнақ түсінің өзгеруі.

x Шаршау және астения.

y Бет ісінуі, ісіну және шеткері ісіну.

z Амилаза деңгейінің жоғарылауы.

Жеке жағымсыз реакциялардың сипаттамасы.

Инфекциялар мен инвазиялар.

Өліммен аяқталатындарды қоса, ауыр инфекциялар (нейтропения аясында және онсыз) жағдайлары туралы хабарламалар алынды. Некроздық фасциит, оның ішінде кейбір жағдайларда өлімге әкелген ішперденің некроздық фасцииті жағдайлары туралы хабарланды.

Қан жүйесі мен лимфа жүйесі тарапынан.

III және IV ауырлық дәрежесіндегі нейтрофилдердің абсолютті санының төмендеуі туралы ГИСІ 3 фаза зерттеуіндегі пациенттердің тиісінше 10% және 1,7% - да, 3 фаза зерттеуіндегі пациенттердің 16% және 1,6% - да және 3 фаза зерттеуіндегі пациенттердің 13% және 2,4% - да хабарланды. ІІІ және ІV ауырлық дәрежесіндегі тромбоциттер санының төмендеуі ГИСІ 3 фаза зерттеуіндегі пациенттердің тиісінше 3,7% және 0,4% - да, МБЖК 3 фаза зерттеуіндегі пациенттердің 8,2% - да және 1,1% - да және 3 фаза зерттеуіндегі пациенттердің 3,7% - да және 1,2% -да байқалды.

ГИСІ 3 фаза зерттеуінде плацебо қабылдаған пациенттердің 17% - мен салыстырғанда сунитиниб қабылдаған пациенттердің 18% - да қан кету туралы хабарланды. Интерферон-α (ИФН-α) қабылдаған пациенттердің 11% - мен салыстырғанда бұрын емделмеген МБЖК емдеу үшін сунитиниб қабылдаған пациенттердің 39%-да қан кету байқалды. ИФН-α қабылдаған 5 (1,7%) пациенттерді сунитиниб қабылдаған 17 (4,5%) пациенттермен салыстырғанда III дәрежелі немесе одан жоғары қан кету байқалды. Цитокинге рефрактерлі МБЖК емдеу үшін сунитиниб қабылдаған пациенттердің 26% -да қан кету байқалды. ҰБНІ 3 фаза зерттеуінде эпистаксисті қоспағанда, қан кетулер туралы плацебо қабылдаған пациенттердің 9,85% - мен салыстырғанда сунитиниб қабылдаған пациенттердің 21,7% - да хабарланды.

Клиникалық зерттеулерде ГИСІ бар пациенттердің шамамен 2% -да ісіктен қан кету байқалды.

Иммундық жүйе тарапынан.

Аса жоғары сезімталдық реакциясы, соның ішінде ангионевроздық ісіну туралы хабарланды.

Эндокриндік жүйе тарапынан.

Гипотиреоз түріндегі жағымсыз реакция туралы цитокинге рефрактерлі МБЖК екі зерттеуінде сунитиниб қабылдаған 7 пациентте (4%); сунитиниб қабылдаған 61 пациентте (16%) және бұрын емделмеген МБЖК зерттеуінде ИФН-α тобындағы 3 пациентте (<1%) хабарланды.

Сонымен қатар, тиреотропты гормон (ТТГ) көрсеткіштерінің жоғарылауы цитокинге рефрактерлі МБЖК бар 4 пациентте тіркелді (2 %). Жалпы алғанда, МБЖК бар пациенттердің 7 % -да емдеу кезінде дамыған гипотиреоз туралы клиникалық немесе зертханалық деректер болды. Жүре пайда болған гипотиреоз плацебо тобындағы 1% - бен салыстырғанда сунитиниб қабылдаған ГИСІ бар пациенттердің 6,2%-да байқалды. ҰБНІ 3 фаза зерттеуінде гипотиреоз сунитиниб қабылдаған 6 пациентте (7,2%) және плацебо қабылдаған 1 пациентте (1,2%) тіркелді.

Екі зерттеуде сүт безі обыры бар пациенттер арасында қалқанша безінің функциясына проспективті мониторинг жүргізілді; сунитиниб сүт безі обырын емдеу үшін мақұлданбады.

Бір зерттеуде гипотиреоз сунитиниб қабылдаған 15 пациентте (13,6%) және стандартты ем қабылдаған 3 пациентте (2,9 %) тіркелді. Қандағы ТТГ деңгейінің жоғарылауы сунитиниб қабылдаған пациенттің 1-де (0,9 %) тіркелді және стандартты ем қабылдаған пациенттерде байқалмады. Сунитиниб алған пациенттерде және стандартты ем қабылдаған пациенттің 1 (1%) – де гипертиреоз туралы хабарланған жоқ. Басқа зерттеуде гипотиреоз сунитинибпен емделген 31 (13 %) пациентте және капецитабинмен емделген 2 (0,8 %) пациентте байқалды. Қандағы ТТГ жоғарылауы сунитиниб алған пациенттердің 12 (5%) – де тіркелді және капецитабинмен емделген пациенттерде байқалмады. Гипертиреоз сунитиниб алған пациенттердің 4-де (1,7%) байқалды және капецитабинмен емделген пациенттерде байқалмады. Сунитиниб қабылдаған 3 (1,3 %) пациентте қандағы ТТГ деңгейінің төмендеуі байқалды және капецитабин тобындағы пациенттерде байқалмады. Т4 деңгейінің жоғарылауы сунитиниб алған 2 (0,8 %) пациентте және капецитабин тобындағы 1 (0,4%) пациентте байқалды. Т3 деңгейінің жоғарылауы сунитиниб қабылдаған пациенттің 1-де (0,8%) байқалды және капецитабин тобындағы пациенттерде байқалмады. Қалқанша безінің барлық реакциялары I–II дәрежелі болды.

Метаболизм және ас қорыту бұзылыстары.

Ұйқы безінің нейроэндокриндік ісіктері бар пациенттерде метастаздық бүйрек жасушалы карциномасымен және асқазан-ішек жолдарының стромалық ісігімен салыстырғанда гипогликемия жиілігі жоғары болды. Алайда, клиникалық зерттеулер кезінде байқалған осы жағымсыз реакциялардың көпшілігі зерттелетін еммен байланысты емес деп саналды.

Жүйке жүйесінің бұзылуы.

Сунитинибтің клиникалық зерттеулерінде және тіркеуден кейінгі қолдану кезеңінде, кейбірі өліммен аяқталатын, құрысулар ұстамалары бар және артқы қайтымды лейкоэнцефалопатия синдромы туралы радиологиялық деректер бар пациенттер туралы аздаған хабарламалар (<1%) алынды. Пациенттерде құрысу ұстамалары мидың метастаздары туралы радиологиялық деректер болғанда немесе болмаған кезде байқалды.

Жүрек функциясының бұзылуы.

Клиникалық зерттеулерде сунитиниб қабылдаған ГИСІ бар пациенттердің шамамен 2% - да сол жақ қарыншаның лықсу фракциясының ≥20% - ға және қалыптың төменгі шегінен төмендеуі, цитокинге рефрактерлі МБЖК бар пациенттердің 4% - да және плацебо қабылдаған ГИСІ бар пациенттердің 2% - да байқалды. Бұл СҚЛФ-ның ауытқулары үдемелі емес және емдеуді жалғастыру кезінде жиі жақсарады. Сунитиниб қабылдаған пациенттердің 27% -да және ИФН-α-мен емделген пациенттердің 15% -да бұрын емделмеген МБЖК зерттеуде СҚЛФ деңгейінің қалыптың төменгі шегінен төмендеуі байқалды. Сунитиниб қабылдаған екі пациентке (<1%) ІЖЖ диагнозы қойылды.

ГИСІ бар пациенттерде жүрек жеткіліксіздігі, іркілісті жүрек жеткіліксіздігі немесе сол жақ қарыншаның жеткіліксіздігі туралы хабарланды: 1,2 % – да сунитинибті қолдану тобынан, 1 % –да плацебо тобынан. ГИСІ 3 фазасының негізгі зерттеуінде (N=312) дәрілік затқа байланысты өлімге әкелетін жүрек функциясының бұзылуы әрбір зерттеу тобындағы пациенттердің 1% –да байқалды (атап айтқанда, сунитиниб және плацебо топтарында). 2 фаза зерттеуінде цитокинге рефрактерлі МБЖК бар пациенттер арасында науқастардың 0,9 % -да дәрілік затпен байланысты өлімге әкелетін миокард инфарктісі байқалды, ал 3 фаза зерттеуінде бұрын емделмеген МБЖК бар пациенттерде ИФН-α тобының 0,6% мен сунитиниб тобының 0% -да өлімге әкелетін жүрек функциясының бұзылуы болды. ҰБНІ 3 фаза зерттеуінде (1 %) сунитиниб қабылдаған 1 пациентте дәрілік затқа байланысты өлімге әкелетін жүрек жеткіліксіздігі болды.

Қантамырлық бұзылулар.

Гипертензия.

Клиникалық зерттеулерде гипертензия туралы жиі хабарланған. Гипертония байқалған пациенттердің шамамен 2,7% -да сунитиниб дозасы төмендетілді немесе оны қолдану уақытша тоқтатылды. Осы пациенттердің ешқайсысында сунитинибті қолдану біржола тоқтатылған жоқ. Ауыр гипертензия (>200 мм сын.бағ. систолалық немесе 110 мм сын. бағ. диастолалық қысым) тығыз ісіктері бар пациенттердің 4,7 % - да байқалды. Гипертензия ИФН-α-мен емделген пациенттердің 3,6% -да, сунитиниб қабылдаған бұрын емделмеген МБЖК бар пациенттердің шамамен 33,9% -да байқалды. Ауыр гипертензия бұрын емделмеген пациенттердің 12% -да және ИФН-α қабылдаған пациенттердің <1%-да байқалды. Гипертензия ҰБНІ 3 фаза зерттеуінде плацебо қабылдаған пациенттердің 4,9% -бен салыстырғанда сунитиниб қабылдаған пациенттердің 26,5% -да тіркелді. Ауыр гипертензия туралы сунитиниб қабылдаған ҰБНІ бар пациенттердің 10% - да және плацебо тобындағы пациенттердің 3% - да хабарланды.

Веноздық тромбоэмболия.

ГИСІ және МБЖК клиникалық зерттеулерінде сунитиниб қабылдаған тығыз ісіктері бар пациенттердің шамамен 1,0% - да емдеумен байланысты веноздық тромбоэмболиялық құбылыстар тіркелген.

ГИСІ 3 фаза зерттеуінде сунитиниб қабылдаған 7 пациентте (3%) және плацебо тобындағы бір пациентте веноздық тромбоэмболия жағдайлары байқалды; 7 пациенттің 5-де III дәрежелі және екеуінде І немесе II дәрежелі терең вена тромбозы (ТВТ) болды. Осы ГИСІ бар 7 пациенттердің төртеуі ТВТ бірінші жағдайынан кейін емді тоқтатты.

Бұрын емделмеген МБЖК 3 фаза зерттеуінде сунитиниб қабылдаған он үш пациент (3%) және цитокинге рефрактерлі МБЖК 2 зерттеуінің 4 пациенті (2 %) веноздық тромбоэмболия туралы хабарлады. Осы пациенттердің тоғызында өкпе артериясының эмболиясы болған; бірінде – II дәрежелі және 8 – IV дәрежелі. Осы пациенттердің сегізінде ТВТ болды; бірінде I дәрежелі, екеуінде - II дәрежелі болса, төртеуінде - III дәрежелі және біреуінде - IV дәрежелі. Өкпе артериясының эмболиясы бар бір пациент цитокинге рефрактерлі МБЖК зерттеуінде емдеуді тоқтатты.

ИФН-α-мен емделген бұрын емделмеген МБЖК бар пациенттерде веноздық тромбоэмболияның 6 (2 %) жағдайы тіркелді; 1 пациентте (<1 %) III дәрежелі ТВТ, ал 5 пациентте (1%) IV дәрежелі өкпе артериясының эмболиясы байқалды.

Сунитиниб тобының бір (1,2 %) пациентінде және ҰБНІ 3 фаза зерттеуінде плацебо тобының 5 (6,1 %) пациенттерінде веноздық тромбоэмболия туралы хабарланды. Плацебо тобындағы үш пациенттің екеуінде ТВТ болды: бірінде II дәрежелі, тағы бірінде - III дәрежелі болды.

ГИСІ, МБЖК, ҰБНІ тіркеу зерттеулерінде өліммен аяқталған жағдайлар туралы хабарланған жоқ. Тіркеуден кейінгі қолдану кезеңінде өліммен аяқталған жағдайлар байқалды.

Өкпе артериясының эмболиясының жағдайлары ГИСІ бар пациенттердің шамамен 3,1% -да және 3 фаза зерттеулерінде сунитиниб алған МБЖК бар пациенттердің шамамен 1,2% - да байқалды. 3 фаза зерттеулерінде сунитиниб қабылдаған ҰБНІ бар пациенттерде өкпе артериясының эмболиясы туралы хабарланған жоқ. Тіркеуден кейінгі қолдану кезеңінде өліммен аяқталатын сирек жағдайлар байқалды.

Алдыңғы 12 ай ішінде өкпе артериясының эмболиясы бар пациенттер сунитинибтің клиникалық зерттеулерінен шығарылды.

3 фаза тіркеу зертттеулерінде сунитиниб алған пациенттерде өкпе тарапынан бұзылулар (атап айтқанда: ентігу, плевралық жалқық, өкпе артериясының эмболиясы немесе өкпе ісінуі) ГИСІ бар пациенттердің шамамен 17,8% -да, МБЖК бар пациенттердің шамамен 26,7% -да және ҰБНІ бар пациенттердің 12% - да тіркелген.

Клиникалық зерттеулерде сунитиниб қабылдаған ГИСІ мен ҰБНІ бар пациенттерді қоса алғанда, тығыз ісіктері бар пациенттердің шамамен 22,2% -да өкпе тарапынан бұзылулар байқалды.

Асқазан-ішек жолы тарапынан.

Панкреатит ГИСІ немесе МБЖК емдеу үшін сунитиниб қабылдаған пациенттерде сирек (<1%) байқалды. ҰБНІ 3 фаза зерттеулерінде дәрілік затқа байланысты панкреатит туралы хабарланбаған.

ГИСІ 3 фаза зерттеулерінде плацебо қабылдаған пациенттердің 0,98% - да өлімге әкелетін асқазан-ішектен қан кету туралы хабарланды.

Бауыр мен өт шығару жолы тарапынан.

Бауырлық сынамада функционалдық көрсеткіштерінің ауытқулары, гепатитті немесе бауыр жеткіліксіздігін қамтуы мүмкін бауыр функциясының бұзылуы жағдайлары туралы хабарланды.

Тері мен тері астындағы тіндер тарапынан

Сунитинибпен емдеуді тоқтатқаннан кейін әдетте қайтымды болатын гангренозды пиодерма жағдайлары туралы хабарланды.

Сүйек-бұлшықет жүйесі және дәнекер тіндер тарапынан.

Миопатия және/немесе кейбірі бүйректің жедел жеткіліксіздігімен бірге жүретін рабдомиолиз жағдайлары туралы хабарланды. Бұлшықет уыттылығы симптомдары бар пациенттерге көмекті медициналық тәжірибеде қолданыстағы стандарттарына сәйкес көрсету керек.

Кейде некрозға және ісік регрессиясына байланысты кейбір жағдайларда өлімге әкелетін жыланкөздердің (фистулалардың) пайда болу жағдайлары туралы хабарланды.

Сунитинибпен емделген пациенттерде көбінесе жақсүйек остеонекрозының даму қаупі факторлары (атап айтқанда, венаішілік бисфосфонаттардың әсері және/немесе анемнезінде инвазивті стоматологиялық араласуды қажет ететін тіс ауруларының болуы) болған жағдайда жақсүйек остеонекрозының туындау жағдайлары сипатталды.

Зертханалық зерттеулер. Адам үшін ұсынылған дозадан жоғары дозаларда жүргізілген сунитинибтің клиникаға дейінгі зерттеулерінен (in vitro және in vivo) алынған деректер сунитинибтің жүрек қызметі потенциалының реполяризация процесін (мысалы, QT аралығының ұзаруын) тежеуі мүмкін екенін көрсетті. QTc аралығының 500 мсек-тен астам ұлғаюы 0,5% -да байқалды және тығыз ісіктері бар 450 пациенттің 1,1% - да 60 мсек-тен астам бастапқы мәндерге қатысты өзгерістер байқалды; бұл екі параметр де ықтимал маңызды өзгерістер ретінде танылды. Сунитиниб терапиялық концентрациядан шамамен екі есе жоғары концентрацияда QTcF аралығын (Фредерик формуласымен түзетілген QT аралығын) ұзартты.

QTc аралығының ұзаруы кеш сатыдағы қатерлі жаңа түзілімдері бар 20 жастан 87 жасқа дейінгі 24 пациенттің қатысуымен жүргізілген зерттеуде зерттелді. Осы зерттеудің нәтижелері Сунитинибтің (плацебомен түзетілген орташа өзгеріс ретінде анықталатын, 90% сенімділік аралығынан [СА] >10 мсек жоғарғы шегі >15 мсек) тәулік бойы нөлдік деңгейде түзету әдісін қолдана отырып терапиялық концентрация кезінде (3-күн) және нөлдік деңгейге түзетудің екі әдісін де қолдана отырып, терапиялық концентрациядан(9күн) асатын кезінде QTc аралығына әсер еткенін көрсетті. Бірде-бір пациентте QTc> 500 мсек аралығы болған жоқ. QTcF аралығына әсер тәулік бойы нөлдік деңгейге түзету әдісін қолдана отырып, дозаны алғаннан кейін 24 сағаттан кейін 3-ші күні байқалғанымен (яғни, ұсынылған 50 мг бастапқы дозадан кейін күтілетін қан плазмасындағы терапиялық концентрация кезінде), тұжырымның клиникалық мәні түсініксіз.

Дәрілік заттың терапиялық немесе терапиялық концентрациядан жоғарыға сәйкес келетін сериялық ЭКГ-ны кешенді бағалау нәтижелері бойынша бағалауға жататын популяциядағы пациенттердің бірінде немесе рандомизацияланған пациенттерде (ITT) «ауыр» деп есептелетін QTc аралығының ұзаруы байқалмады (яғни, жағымсыз құбылыстар үшін жалпы терминологиялық критерийлер бойынша ≥III дәрежелі [CTCAE], 3.0 нұсқасы).

Қан плазмасындағы терапиялық концентрацияларда QTcF аралығының бастапқы мәніне қатысты ең жоғары орташа айырмашылық (Фредерик формуласымен түзетілген) 9 мсек (90% СА: 15,1 мсек) болды. Терапиялық концентрациядан шамамен екі есе жоғары концентрацияда QTcF аралығының бастапқы мәніне қатысты ең жоғары орташа айырмашылық 15,4 мсек (90% СА: 22,4 мсек) болды. Оң бақылау ретінде пайдаланылған Моксифлоксацин (400 мг) QTcF аралығының 5,6 мсек бастапқы мәніне қатысты ең жоғары орташа айырмашылықты көрсетті. Бірде-бір пациент QTc аралығына II дәрежеден артық әсер еткен жоқ (СТСАЕ, 3.0 нұсқасы).

МБЖК емдеу кезіндегі ұзақ мерзімді қауіпсіздік.

МБЖК бар пациенттерде сунитинибтің ұзақ мерзімді қауіпсіздігі бірінші желідегі терапия режимдерінде жүргізілген 9 аяқталған клиникалық зерттеулерде талданды. Бевацизумабқа рефрактерлі және цитокинге рефрактерлі 5739 пациенттің 807 (14 %) 2 жылдан 6 жылға дейін емделді. Сунитинибпен ұзақ ем алған 807 пациентте сунитинибке байланысты жағымсыз құбылыстардың (СБЖҚ) көпшілігі алдымен алғашқы 6 ай-1 жылда туындады, содан кейін тұрақты болды немесе олардың жиілігі уақыт өте біртіндеп үдеген гипотиреозды қоспағанда, уақыт өте келе төмендеді, ал жаңа жағдайлар 6 жылдық кезеңнің ішінде пайда болды. Сунитинибпен ұзақ мерзімді емдеу СБЖҚ жаңа түрлерімен байланысты емес.

Балалар.

Сунитинибтің қауіпсіздік бейіні дозаны жоғарылататын 1 фаза зерттеуінен , 2 фаза ашық зерттеуінен, 1/2 фаза бір топтық зерттеуден және төменде сипатталғандай басылымдардан алынды.

Сунитинибті пероральді қолдануға қатысты 35 пациенттің, оның ішінде 30 баланың (3 жастан 17 жасқа дейін) және 10 жастан 21 жасқа дейінгі 5 пациенттің қатысуымен дозаны жоғарылатумен зерттеудің I фазасы жүргізілді. Көпшілігінде ми ісігінің бастапқы диагнозы болған барлық пациенттерде рефрактерлі тығыз ісіктер болды.

Зерттеуге қатысушылардың барлығында жағымсыз реакциялар байқалды, көпшілігі ауыр (уыттылық дәрежесі ≥3) болған және кардиоуыттылықты қамтыды. Дәрілік препараттарға ең көп таралған жағымсыз реакциялар асқазан-ішек жолының (АІЖ) уыттылығы, нейтропения, қажу және AЛT белсенділігінің жоғарылауы болды.

Жүрек тарапынан дәрілік затқа жағымсыз реакциялардың пайда болу қаупі алдын ала жүрек аймағына сәулеленуді алған және антрациклиндерді қолданған балаларда мұндай ем қабылдамаған балалармен салыстырғанда жоғары болды.

Антрациклиндерді алдын ала қолданбаған немесе жүрек аймағына сәулелену алмаған балаларда сунитинибтің ең жоғары жағымды дозасы (ЕЖД) анықталды.

29 пациентте 2 фаза зерттеу жүргізілді, оның ішінде 27 бала (3 жастан 16 жасқа дейін), 2 жас пациент (18 жастан 19 жасқа дейін) болды. Барлық пациенттерде қатерлі қайталанатын/үдемелі/рефрактерлі глиома немесе эпендимома болды. 5-ші ауырлық дәрежесіндегі жағымсыз реакциялар топтардың ешқайсысында болған жоқ.

Емдеу кезінде пайда болған ең көп таралған (≥10%) жағымсыз реакциялар: нейтрофилдер санының төмендеуі (6 пациент (20,7%)) және бассүйекішілік қан құйылу (3 пациент (10,3%)).

1/2 фазалық бір топтық зерттеу жайылған операция жасалмайтын ГИСІ бар 6 балада (13 пен 16 жас аралығында) жүргізілді. Ең жиі кездесетін жағымсыз реакциялар диарея, жүрек айну, лейкоциттер санының төмендеуі, нейтропения және 3 (50,0%) пациенттерде негізінен 1 немесе 2 ауырлық дәрежедегі бас ауыруы болды.

6 пациенттің төртеуі (66,7%) емдеуге байланысты 3-4 ауырлық дәрежедегі жағымсыз реакцияларды дамыды (3 дәрежелі гипофосфатемия, 1 пациентте нейтропения және тромбоцитопения және 1 пациентте 4 дәрежелі нейтропения). Бұл зерттеуде ауыр жағымсыз реакциялар немесе 5-ші ауырлық дәрежелі жағымсыз реакциялар тіркелген жоқ. Клиникалық зерттеуде де, басылымдарда да қауіпсіздік бейіні ересектердегі белгілі қауіпсіздік бейініне сәйкес келді.

Жағымсыз дәрілік реакциялар туындаған кезде медицина қызметкеріне, фармацевтика қызметкеріне немесе дәрілік дәрілік заттардың тиімсіздігі туралы хабарламаны қоса, дәрілік препараттарға жағымсыз реакциялар (әсерлер) бойынша ақпараттық деректер базасына тікелей жүгіну қажет

ДП «пайда-қауіп» арақатынасына үздіксіз мониторинг жүргізуді қамтамасыз ету мақсатында ДП тіркегеннен кейін күдікті жағымсыз реакциялар туралы хабарлау маңызды. Медицина қызметкерлеріне ҚР жағымсыз реакциялар туралы ұлттық хабарлау жүйесі арқылы ДП кез келген күдікті жағымсыз реакциялары туралы хабарлау ұсынылады.

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігі Медициналық және фармацевтикалық бақылау комитетінің «Дәрілік заттар мен медициналық бұйымдарды сараптау ұлттық орталығы» ШЖҚ РМК

http://www.ndda.kz

Қосымша мәліметтер

Дәрілік препараттың құрамы

Сунитиниб-Виста 12,5 мг, капсулалар

Бір капсуланың құрамында

ішкі түйіршіктелген фаза

белсенді зат - сунитиниб 12,5 мг (сунитиниб малат түрінде 16,71 мг),

қосымша заттар: повидон К-30 LP, микрокристалды целлюлоза (102 тип),

экстра түйіршектелген фаза: микрокристалды целлюлоза (102 тип), натрий кроскармеллозасы, магний стеараты,

қатты желатинді капсула: желатин, титанның қостотығы(E 171), темірдің қызыл тотығы (E 172), темірдің сары тотығы (Е 172), темірдің қара тотығы (Е 172).

Сунитиниб-Виста 25 мг, капсулалар

Бір капсуланың құрамында

ішкі түйіршіктелген фаза

белсенді зат - сунитиниб 25.0 мг (сунитиниб малат түрінде 33.41 мг),

қосымша заттар: повидон К-30 LP, микрокристалды целлюлоза (102 тип),

экстра түйіршектелген фаза: микрокристалды целлюлоза (102 тип), натрий кроскармеллозасы, магний стеараты,

қатты желатинді капсула: желатин, титанның қостотығы(E 171), темірдің қызыл тотығы (E 172), темірдің сары тотығы (Е 172), темірдің қара тотығы (Е 172).

Сунитиниб-Виста 50 мг, капсулалар

Бір капсуланың құрамында

ішкі түйіршіктелген фаза

белсенді зат - сунитиниб 50.0 мг (сунитиниб малат түрінде 66.83 мг),

қосымша заттар: повидон К-30 LP, микрокристалды целлюлоза (102 тип),

экстра түйіршектелген фаза: микрокристалды целлюлоза (102 тип), натрий кроскармеллозасы, магний стеараты,

қатты желатинді капсула: желатин, титанның қостотығы (E 171), темірдің қызыл тотығы (E 172), темірдің сары тотығы (Е 172), темірдің қара тотығы (Е 172).

Сыртқы түрінің иісінің, дәмінің сипаттамасы

Капсулалар.

12,5 мг дозасы: корпусында ақ сиямен «SNB» және «12.5» жазылған, қақпағы мен қызғылт сары түсті корпусы бар 4 өлшемді қатты желатинді капсулалар. Капсуланың ішіндегісі: қызғылт сары түсті ұнтақ.

25 мг дозасы: корпусында ақ сиямен «SNB» және «25» жазылған, ашық қоңыр түсті қақпағы мен қызғылт сары түсті корпусы бар 3 өлшемді қатты желатинді капсулалар. Капсуланың ішіндегісі: қызғылт сары түсті ұнтақ.

50 мг дозасы: корпусында қара сиямен «SNB» және «50» жазылған, қақпағы мен ашық қоңыр түсті корпусы бар 1EL өлшемді қатты желатинді капсулалар. Капсуланың ішіндегісі: қызғылт сары түсті ұнтақ.

Шығарылу түрі және қаптамасы

7 капсуладан қалыпталған полиамидті/алюминий фольга/ полиэтиленді үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынады.

4 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тіліндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.

2 жыл

Түпнұсқалық қаптамасында, 30°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек.

Рецепт арқылы

Өндіруші туралы мәлімет

Синтон Испания, С.Л.

К/Кастельо, №1, Сант Бой де Льобрегат, 08830, Барселона, Испания

телефон нөмірі: +34 936401516

электрондық пошта: info@synthon.com

Тіркеу куәлігінің ұстаушысы

МИСТРАЛ КЭПИТЭЛ МЭНЕДЖМЕНТ ЛИМИТЕД

9 Уитмор Мэнор Клоуз, Ковентри, Англия, CV6 2PH, Ұлыбритания

телефон нөмірі: +447872326293, +44 192 693 5385

электрондық пошта: info@mistral.capital

Тұтынушылардан дәрілік заттардың сапасы бойынша шағымдарды (ұсыныстарды) қабылдайтын Қазақстан Республикасының аумағындағы ұйымның атауы, мекенжайы және байланыс деректері (телефон, факс, электрондық пошта)

«Jetcross» (Джеткросс) ЖШС

Қазақстан Республикасы, 050000, Алматы, Тимирязев көш 42, № 15/1 павильон, 1 кеңсе

тел: +7 708 591 0281

электрондық пошта: elmira_tavieva@mail.ru

Қазақстан Республикасының аумағында дәрілік заттың қауіпсіздігін тіркеуден кейінгі байқауға жауапты ұйымның атауы, мекенжайы және байланыс деректері (телефон, факс, электрондық пошта)

«Nur Business Consulting» ЖШС

Қазақстан Республикасы, 050010, Алматы қ, Қазыбек би көш, 22, 304 кеңсе

телефон нөмірі: +7 708 930 1280

электрондық пошта: pharmacovigilancenbc@gmail.com;

nurbusinessconsulting@gmail.com