Амарил® М SR

• русский
• қазақша

• Скачать инструкцию медикамента

Саудалық атауы

Амарил М SR

Халықаралық патенттелмеген атауы

Жоқ

Дәрілік түрі

Үлбірлі қабықпен қапталған әсері ұзартылған 2 мг/500 мг таблеткалар

Құрамы

Бір таблетканың құрамында:

белсенді заттар: глимепирид 2,00 мг ,

метформин гидрохлориді 500,00 мг.

қосымша заттар: гипромеллоза 100 000 сПз, повидон К-30, лактоза моногидраты, магний стеараты, гипромеллоза 4,5 сПз, макрогол 6000, титанның қостотығы (Е171), натрий лаурилсульфаты.

Сипаттамасы

Ақ түсті, ұзынша, екі беті дөңес, бір жағында «SR25» өрнегі бар, әсер етуі ұзартылған, үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар.

Фармакотерапиялық тобы

Ішуге арналған қантты төмендететін препараттар. Бигуанидтер мен сульфонамидтер біріктірілімі. Метформин және сульфонамидтер.

АТХ коды А10ВD02

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Глимепиридтің фармакокинетикасы (Тmax және AUC) ас ішкеннен кейін босап шығуы ұзартылған дәрілік түрі Амарил® М SR 2/500 мг-ге және бір рет қабылданған тез босап шығатын дәрілік түрі Амарил М 2/500 мг-ге немесе күніне екі рет қабылданатын Амарил М 1/250 мг-ге ұқсас. Дегенмен, метморфин Tmax тез босап шығатын дәрілік түрімен салыстырғанда босап шығуы ұзартылған дәрілік түрі жағдайында баяулатылған, бірақ оның жартылай шығарылу кезеңі арттырылған жоқ.

Ас ішкеннен кейін метформинмен экспозиция өлшемі тез босап шығатын дәрілік түрімен салыстырғанда босап шығуы ұзартылған дәрілік түрі жағдайында (онымен емдеу жеке дозалар түрінде күніне екі рет жүргізілді) тиісінше орта есеппен 14%-ға және 23%-ға төмен болған. Бұл әсер клиникалық маңызды болып саналмайды, себебі емдік топтар арасында айтарлықтай айырмашылық болған жоқ.

Фармакодинамикасы

Метформин гидрохлориді – антигипергликемиялық әсері бар бигуанид, плазманың базальді және постпрандиальді глюкозасын төмендетеді. Ол инсулин секрециясын көтермелемейді және сондықтан гипогликемияны туғызбайды. Метформин гидрохлориді 3 механизм арқылы әсер етуі мүмкін: глюконеогенез бен гликогенолизді басу арқылы бауыр глюкозасы түзілуін төмендету; бұлшықетте инсулинге сезімталдықты жоғарылату арқылы, шеткергі глюкоза сіңіруді және утилизацияны жақсарту; глюкозаның ішекте сіңірілуін кідірту. Метформин гидрохлориді гликогенсинтазаға әсер ету арқылы гликогеннің жасушаішілік синтезін көтермелейді. Метформин гидрохлориді қазіргі уақытта белгілі жарғақшаның глюкозалық тасымалдағышының (GLUTs) барлық типтерінің тасымалдау қабілетін арттырады. Оның гликемияға әсер етуіне қарамастан метформин гидрохлориді липидтік метаболизмге оң әсерге ие. Бақыланатын, орташа мерзімдік және ұзақ мерзімдік клиникалық зерттеулер нәтижелері бойынша метформин гидрохлориді емдік дозаларда жалпы холестеринді, тығыздығы төмен липопротеиндер холестеринін және триглицеридтер деңгейін төмендетеді.

Глимепирид сульфонилмочевина тобының гипогликемиялық заты болып табылады.

Глимепирид, негізінен, ұйқы безінің β-жасушаларынан инсулиннің босап шығуын көтермелеу арқылы қан плазмасында глюкоза концентрациясын төмендетеді. Әсері β-жасушаларының глюкозаның физиологиялық көтермеленуіне жауап реакциясының күшеюіне негізделген. Барлық сульфонилмочевина туындылары сияқты глимепирид β-жасушаларының жасушалық жарғақшасының АТФ-сезімтал калий өзекшелерін жабу арқылы инсулин секрециясын реттейді.

Экстрапанкреатиндік әсерлерге, мысалы, шеткергі тіндердің инсулинге сезімталдығының жоғарылауы және бауырдың инсулинді тұтынуының төмендеуі жатады.

Глюкозаның қаннан шеткергі бұлшықет және май тіндеріне түсуі жасуша жарғақшасында орналасқан ерекше тасымалдағыш ақуыздармен жүзеге асырылады. Тіндердің глюкозаны тұтынуы оның осы тіндерге тасымалдануына байланысты. Глимепирид глюкозаның күшті жұтылуына әкеле отырып, бұлшықет және май жасушаларының плазмалық жарғақшаларында глюкоза тасымалдағыштарының белсенді молекулаларының санын өте жылдам арттырады.

Глимепирид гликозил-фосфатидилинозитол-спецификалық С фосфолипаза белсенділігін арттырады, ол оқшауланған май және бұлшықет жасушаларындағы дәрілік заттың әсеріне байланысты липогенезбен және гликогенезбен байланысты болуы мүмкін. Глимепирид өз кезегінде глюконеогенезді басатын глюкоза-2,6-бифосфаттың жасушаішілік концентрациясын жоғарылату есебінен глюкозаның бауырмен өндірілуін басады.

Басқа сульфонилмочевина туындыларымен салыстырғанда глимепиридтің жүрек-қантамыр жүйесіне елеусіз әсері бар. Ол тромбоциттер агрегациясын азайтады және атеросклероздық түйіндақтардың түзілуінің елеулі төмендеуіне әкеледі (клиникаға дейінгі зерттеу деректері). Тромбоциттер агрегациясына және атеросклероздық түйіндақтардың түзілуіне әсері: глимепирид in vitro және in vivo тромбоциттер агрегациясын төмендетеді. Бұл әсер тромбоциттер агрегациясының маңызды эндогенді факторы А тромбоксанының түзілуіне жауап беретін циклооксигеназаның (ЦОГ) селективті тежелуімен байланысты болуы мүмкін.

Дені сау пациенттер үшін ең төменгі тиімді доза шамамен 0,6 мг құрайды. Глимепирид әсері дозаға тәуелді және қайта жаңғыртылады.

Қарқынды дене жүктемесіне физиологиялық реакциясы, инсулин секрециясының төмендеуі глимепиридті қабылдаған кезде сақталады.

Ас ішуден 30 минут бұрын немесе ас ішер алдында тікелей препаратты қабылдау арасындағы көрсетілетін әсерде айтарлықтай өзгешеліктер жоқ. Бір реттік тәуліктік доза қант диабеті бар науқастарда 24 сағат ішінде жақсы метаболизмдік бақылауға қол жеткізуге мүмкіндік береді.

Глимепирид гидроксиметаболиті дені сау пациенттерде азғантай болса да маңызы бар глюкоза деңгейін төмендетуді туғызатынына қарамастан, жалпы дәрілік әсердегі оның рөлі елеусіз.

Метформинмен біріктірілген ем

Клиникалық зерттеулердің бірінде метформиннің ең жоғары дозаларымен емдеудің қанағаттанарлықсыз нәтижелерін иеленген тек метформинмен ем қабылдаған науқастармен салыстырғанда глимепиридпен қатарлас ем қабылдаған науқастарда метаболизмдік бақылаудың жақсарғаны көрінген.

Амарил® М SR – біріктірілген гипогликемиялық препарат.

Бір таблеткада глимепирид пен метформин гидрохлоридін біріктіру инсулин секрециясына және инсулинрезистенттілікке кешенді түрде әсер етуге мүмкіндік береді; сондай-ақ, емдеуге комплаенттілігінің жоғарылауына ықпал етеді. Амарил® М SR екі белсенді заттың рационалды біріктірілімі бола отырып, олардың қасиеттерін оңтайлы үйлестіреді.

Қолданылуы

Инсулинге тәуелсіз қант диабетінен (2 типті) зардап шегіп жүрген науқастар үшін емдәмге және дене жаттығуларына толықтыру ретінде:

- глимепирид немесе метформин монотерапиясы жеткілікті гликемиялық бақылаумен қамтамасыз етпеген жағдайда

- глимепиридпен және метформинмен біріктірілген емді алмастыруда

Қолдану тәсілі және дозалары

Диабетке қарсы дәрілік заттарды дозалау науқастың қанындағы глюкоза деңгейі негізінде жекелеген тәртіпте жүргізілуі тиіс.

Әдетте, емді ең аз тиімді дозадан бастауды және науқастың қанындағы глюкоза деңгейіне байланысты дозаны арттыруды ұсыну керек.

Егер бұл дәрілік затты қабылдағанға дейін жартылай шығарылудың ұзақ кезеңімен сульфонилмочевина қолданылса, онда қандағы глюкоза деңгейіне тиісті мониторинг жүргізу керек.

Препаратты таңғы асқа дейін немесе таңғы ас ішу не болмаса бірінші негізгі ас қабылдау барысында күніне 1 рет тағайындау керек.

Ұмытылуына байланысты қабылданбаған дозасын ешқашан, артынан жоғарырақ дозасын қабылдау арқылы түзетуге болмайды.

Ұсынылатын ең жоғары тәуліктік дозасы 8 мг глимепиридке және 2000 мг метформинге теңестірілуі тиіс. Метформиннің бір қабылдауына ұсынылатын бір реттік доза 1000 мг құрайды.

Глимепирид пен метформиннің жекелей алынған таблеткаларымен біріктірілген емнен көшірілген жағдайда бұл препаратты науқас қазіргі уақытта қабылдап жүрген дозада тағайындау керек.

Бұл дәрілік препараттың таблеткалары ұзақ босап шығарылатындықтан, оларды ұсатпай және шайнамай тұтастай жұту керек.

Жағымсыз әсерлері

- гипогликемия: «Айрықша нұсқаулар» бөлімін қараңыз.

Өте жиі

- жүрек айнуы, құсу, диарея, іштің ауыруы және тәбеттің жоғалуы сияқты асқазан-ішек симптомдары емдеудің басында жиі дамиды және көп жағдайда өздігінен басылады. Асқазан-ішек симптомдары дамуының алдын алу үшін метформинді ас ішу барысында немесе тамақтанғаннан кейін күніне 2 немесе 3 доза түрінде қабылдау ұсынылады. Дозасын баяу арттыру да асқазан-ішек көтерімділігін жақсартуы мүмкін. Айқын диарея және/немесе құсу организмнің сусыздануын және преренальді азотемияны туғызуы мүмкін болғандықтан, ондай жағдайларда бұл препаратты уақытша тоқтату керек. Осы препараттың көмегімен гликемияның мақсатты деңгейіне қол жеткізген науқастар жағдайында спецификалық емес асқазан-ішек симптомдарын интеркурентті ауру немесе сүт ацидозы жоққа шығарылғанға дейін аталған еммен байланыстыруға болмайды.

Жиі

- бұл препаратпен емдеудің бастапқы сатысында ауыздың темір татуы, бірақ, әдетте бұл құбылыстар өздігінен басылады. Әсіресе қандағы глюкоза концентрациясының өзгеруі салдарынан көрудің өтпелі бұзылулары болуы мүмкін. Бұған себеп ісінудің және соған байланысты қандағы глюкоза деңгейіне байланысты көз бұршағының сыну индексінің өзгеруі болып табылады.

Кейде

- аллергиялық және жалған аллергиялық реакциялар (мысалы, қышыну, есекжем немесе бөртпе). Бұл реакциялардың жеңіл дерлік түрде болады, бірақ олар кейде шок күйіне дейін апаратын артериялық қысымның түсуі және ентігу болатын күрделі реакцияларға ұласуы мүмкін. Есекжем жағдайында дәрігерді бірден хабардар ету қажет.

Сирек

- тромбоцитопения

Маркетингтен кейінгі зерттеулер деректері бойынша, тромбоциттер санының 10,000/мкл дейін төмендеуімен ауыр тромбоцитопения және тромбоцитопениялық пурпура дамыған (жиілігі белгісіз).

Өте сирек

- сезімталдығы жоғары кейбір адамдарда айқындығы орташа эритема

- сарысуда деңгейлердің төмендеуімен В12 витаминінің сіңірілуінің төмендеуі метформинмен ұзақ емделген науқастарда байқалған, әдетте, бұл құбылыстың клиникалық мәні жоқ. Сарысудағы фолий қышқылының деңгейі төмендеген жоқ. Осы препаратқа байланысты тек мегалобластты анемия тіркелді, невропатия симптомдары күшейген жоқ. Осылайша, сарысудағы В12 витаминіне мұқият мониторинг жүргізу немесе В12 витаминін стандартты қабылдау қажет болуы мүмкін.

- сүт ацидозы

Жекелеген жағдайлар

- аллергиялық васкулит, терінің жарыққа сезімталдығының жоғарылауы немесе сарысудағы натрий концентрациясының азаюы

- бауыр ферменттері белсенділігінің жоғарылауы және бауыр функциясының бұзылуы (мысалы, холестаз және сарғаю), сондай-ақ, өмірге қауіп төндіретін бауыр жеткіліксіздігіне дейін үдеуі мүмкін гепатит

- лейкопения немесе гемолитикалық анемия (мысалы, эритроцитопения, гранулоцитопения, агранулоцитоз). Сульфонилмочевина туындыларын қолдану жағдайында апластикалық анемия мен панцитопенияның болуы мүмкін екені тіркелгендіктен, мұқият мониторинг жүргізу керек. Мұндай жағдайларда дәрілік препаратты тоқтатып, тиісті емді бастау керек.

Жоғарыда аталған немесе басқа жағымсыз реакциялар дамыған жағдайда, сондай-ақ, күрт өзгерістер болған жағдайда науқастар бұл жөнінде емдеуші дәрігеріне жедел хабарлауы керек. Кейбір жай-күйлерде кейбір жағымсыз реакциялар (соның ішінде ауыр гипогликемия), гематологиялық көрсеткіштердің белгілі бір өзгерістері, ауыр аллергиялық және жалған аллергиялық реакциялар және бауыр жеткіліксіздігі өмірге қауіп төндіретін сипатта болуы мүмкін. Мұндай реакциялар дамыған жағдайда науқастар ол жөнінде емдеуші дәрігеріне дереу хабарлауы және дәрігерден нұсқаулар алғанша препаратты ары қарай қабылдауды тоқтату керек.

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- инсулинге тәуелді (I типі) қант диабеті (мысалы, қант диабеті бар науқастардың сыртартқысындағы кетонемия), диабеттік кетонемия, диабеттік кома және кома алдындағы жағдай, жедел немесе созылмалы метаболизмдік ацидоз

- осы препараттың қосымша заттарының қандай-да біріне, сульфонилмочевина туындыларына, сульфонамидтерге немесе бигуанидтерге белгілі жоғары сезімталдық

- бауыр функциясының ауыр бұзылуы бар немесе гемодиализдегі науқастар (ондай науқастарда қолданылу тәжірибесі болған жоқ). Бауыр функциясының ауыр бұзылуы жағдайында қандағы глюкозаны сәйкесінше бақылануын қамтамасыз ету үшін, инсулинге көшу қажет.

- жүкті әйелдер немесе жүктілікке күдігі бар әйелдер, бала емізетін аналар

- лактоацидозға бейім науқастар, сыртартқысында лактоацидозы, бүйрек жеткіліксіздігі, бүйрек функциясының бұзылуы бар науқастар (мысалы, сарысудағы креатинин деңгейлерінің негізінде, ерлерде ≥ 1,5 мг/дл тең және әйелдерде ≥ 1,4 мг/дл деп болжанады, немесе патологиялық креатинин клиренсі), кардиоваскулярлық коллапс (шок), жедел миокард инфарктісі және септицемия сияқты жағдайлардың салдары да болуы мүмкін

- тамырішілік йодталған контрастылы заттарды пайдаланудан тұратын рентгенологиялық тексерулер [мысалы, көктамырішілік урография, көктамырішілік холангиография, ангиография және компьютерлік томографияның (КТ) көмегімен көктамырішілік контрастылы заттармен сканирлеу]. (Ондай тексерулер бүйрек функциясының жедел бұзылуына алып келуі мүмкін және метформинді қабылдаған науқастардағы лактоацидозбен байланысты болды. Соған орай, ондай тексеру жоспарланған науқастарға, бұл препаратты емшараға дейін 48 бұрын уақытша тоқтата тұру және бүйрек функциясы қайта тексерілгеннен және қалыпты деп бағаланғаннан кейін оны қолдануды қайта бастау керек. Бұдан өзге, ол жедел симптомдары және бүйрек функциясының бұзылу мүмкіндігі бар (сусыздану, ауыр инфекция, шок) науқастарға қолданылмауы тиіс.

- ауыр инфекциялар, хирургиялық операциялар алдындағы және операциядан кейінгі жағдай [бұл препаратты кез келген хирургиялық емшара жағдайында уақытша тоқтату (кішігірім, бірақ тамақ және сұйықтық ішуді шектеумен қатар жүрмейтін емшараларды қоспағанда), оны қолдану науқас пероральді ас ішуді қайта бастағанша және бүйрек функциясы қалыпты ден саналғанша қайта басталмауы тиіс], ауыр жарақат

- нашар тамақтану, ашығу немесе әлсіреген науқастар, немесе гипофиз немесе бүйрекүсті бездері функциясының жеткіліксіздігі бар науқастар

- бауыр функциясының бұзылуы (бауыр функциясының бұзылуы лактоацидоздың бірнеше жағдайымен байланысты болғандықтан, әдетте, аурудың клиникалық және зертханалық көріністері бар науқастарға бұл дәрілік затты қолданудан аулақ болу керек), өкпе инфарктісі, өкпе функциясының ауыр бұзылуы, гипоксемиямен жүруі ықтимал басқа жағдайлар (жүрек немесе өкпе жеткіліксіздігі, жуырда бастан өткерген миокард инфарктісі, шок сияқты), алкогольді шамадан тыс тұтыну, дегидратация, асқазан-ішектік бұзылыстар, соның ішінде диарея және құсу

- дәрілермен емдеуді қажет ететін іркілісті жүрек жеткіліксіздігі, жуырда бастан өткерген миокард инфарктісі, ауыр кардиоваскулярлық коллапс және тыныс алу бұзылулары

- препараттың құрамында лактоза болуына байланысты галактозаны көтере алмаушылықтың, Лапп лактазасы жеткіліксіздігі немесе глюкоза мен галактоза сіңірілуі бұзылуының генетикалық ауруымен науқастар

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Глимепирид

Осы препаратты қабылдайтын науқасқа басқа дәрілік препараттарды бір мезгілде тағайындаған немесе тоқтатқан кезде глимепиридтің гипогликемиялық әсерінің жағымсыз күшеюі де, әлсіреуі де болуы мүмкін. Осы препаратпен және басқа сульфонилмочевина препараттарымен емдеуден жинақталған тәжірибе негізінде келесі өзара әрекеттесулерін ескеру керек:

- Бұл препарат Р450 2C9 (СҮР2C9) цитохромының көмегімен метаболизденеді. Бұл фактіні СҮР2C9 индукторларын (мысалы, рифампицин) немесе СҮР2C9 тежегіштерін (мысалы, флуконазол) бір мезгілде қолданған жағдайда ескеру керек.

- Қандағы глюкозаны төмендету әсерін күшейтетін дәрілік заттар: инсулин және диабетке қарсы пероральді дәрілер, қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер (ҚҚСД), АӨФ тежегіштері, аллопуринол, анаболикалық стероидтар, ерлердің жыныс гормондары, хлорамфеникол, кумариндік антикоагулянттар, циклофосфамид, дизопирамид, фенфлурамин, фенирамидол, фибраттар, флуоксетин, гуанетидин, ифосфамид, МАО тежегіштері, миконазол, флуконазол, парааминосалицил қышқылы, пентоксифиллин (жоғары парентеральді дозалары), фенилбутазон, азапропазон, оксифенбутазон, пробенецид, хинолонды антибиотиктер, салицилаттар, сульфинпиразон, кларитромицин, сульфонамид, тетрациклиндер, тритоквалин, трофосфамид, симпатикалық жүйке жүйесінің тежегіштері.

- Қандағы глюкозаны төмендету әсерін әлсірететін дәрілік заттар: ацетазоламид, барбитураттар, кортикостероидтар, диазоксид, несеп айдағыштар, эпинефрин (адреналин) немесе басқа симпатомиметиктер, глюкагондар, іш жүргізетін дәрілер (ұзақ уақыт қолдану), никотин қышқылы (жоғары дозалары), эстрогендер, прогестагендер, фенотиазиндер, фенитоин, рифампицин, қалқанша без гормондары, хлорпромазин, изониазид.

- Қандағы гипогликемиялық әсерін не күшейтетін, не әлсірететін дәрілік заттар: Н2-гистаминрецепторларының антагонистері, клонидин, резерпин.

- Бета-блокаторлар глюкоза көтерімділігін төмендетеді. Глюкоза көтерімділігінің төмендеуі диабетпен науқастардағы метаболизмдік реттелісті өзгертуі мүмкін. Бета-блокаторлар гипогликемия қаупін (қарсы реттеліске қабілетсіздік салдарынан) арттыруы мүмкін.

- Гипогликемияның адренергиялық қарсы реттеліс көріністерін төмендететін немесе бөгейтін дәрілік заттар: симпатолитикалық дәрілер, мысалы, -блокаторлар, клонидин, гуанетидин, резерпин.

- Алкогольді жедел түрде де, созылмалы сипатта да тұтыну осы препараттың қандағы глюкозаны төмендету әсерін күтпеген түрде күшейтуі немесе әлсіретуі мүмкін.

- Бұл препарат ангикоагулянттардың - кумарин туындылары әсерін күшейте де, әлсірете де алады.

- Өт қышқылдрының секвестранттары: колесевелам глимепиридпен байланысады және оның асқазан-ішек жолынан сіңуін төмендетеді. Егер глимепирид колесевеламды қабылдағанға дейін кемінде 4 сағат бұрын қабылданған жағдайда, ондай өзара әрекеттесу байқалмаған. Сондықтан глимепиридті колесевелам қабылданғанға дейін кемінде 4 сағат бұрын қабылдау керек.

- Метформин

- Лактоацидоз келесі дәрілік заттарды бір мезгілде қабылдаған кезде болуы мүмкін. Ол дәрілік заттар бір мезгілде қолданылған кезде, науқастарға қатаң мониторинг қажет: йодталған контрастылы заттар, күшті нефроуыттылыққа ие антибиотиктер (гентамицин және т.б.).

- Гипогликемиялық әсері келесі дәрілік заттарды бір мезгілде қолданған кезде арта түсуі немесе әлсіреуі мүмкін. Ол препараттарды бір мезгілде қолданған жағдайда науқастарды мұқият қадағалау және қандағы глюкоза деңгейін бақылау қажет:

- Гипогликемиялық әсерін күшейтетін препараттар: инсулин, сульфаниламидтер, сульфонилмочевина препараттары, альфа-гликозидаза тежегіштері (акарбоза), анаболикалық стероидтар, гуанетидин, салицилаттар (аспирин және т.б.), β-блокаторлар (пропранолол және басқа), МАО тежегіштері, ангиотензин-өзгертуші фермент (АӨФ) тежегіштері.

- Гипогликемиялық әсерін әлсірететін препараттар: эпинефрин, симпатомиметиктер, кортикостероидтар, қалқанша без гормондары, эстрадиол, эстрогендер, пероральді контрацептивтік дәрілер, тиазид және басқа несеп айдағыштар, пиразинамид, изониазид, никотин қышқылы, фенотиазиндер, фенитоин, кальций өзекшелерінің блокаторлары, бета2-блокаторлардың агонистері (сальбутамол, формотерол және т.б.).

- Глибурид: қант диабетінің 2 типі бар науқастарда бір дозасының өзара әрекеттесулерін клиникалық зерттеуде метформин мен глибуридті бір мезгілде қолдану метформиннің фармакокинетикасында да, фармакодинамикасында да қандай-да бір өзгерістерді туғызған жоқ. Глибуридтің АUС пен Сmах төмендегені және олардың айтарлықтай өзгергіштігі байқалған. Осы зерттеудің сипаты (бір реттік дозасымен) және қандағы глибуридтің деңгейлері мен фармакодинамикалық әсерлері арасында өзара байланыстылықтың жоқтығы себепті, мұндай өзара әрекеттесудің клиникалық маңыздылығы айқын емес.

- Фуросемид: дені сау субъектілердегі метформин мен фуросемидтің бір реттік дозаларының өзара әрекеттесулерін клиникалық зерттеуде, бұл дәрілік қосылыстарды бір мезгілде қолдану олардың фармакокинетикалық параметрлеріне әсер ететіндігін көрсетті. Фуросемид қандағы метформиннің плазмалық концентрациясы мен Сmах 22%-ға, ал қан АUС – метформиннің бүйректік клиренсіндегі қандай-да бір елеулі өзгерістерсіз 15%-ға арттырды. Метформинмен бірге тағайындаған кезде фуросемидтің Сmах пен АUС фуросемидпен монотерапияға қарағанда, сәйкесінше 31% және 12%-ға төмен болды, ал жартылай шығарылуының ақырғы кезеңі фуросемидтің бүйректік клиренсіндегі қандай-да бір елеулі өзгерістерсіз 32%-ға төмендеді. Ұзақ уақыт қолданған кезде метформин мен фуросемидтің өзара әрекеттекені туралы ақпарат жоқ.

- Нифедипин: қалыпты, дені сау еріктілерге жүргізілген метформин мен нифедипиннің бір реттік дозаларының өзара әрекеттесулерін клиникалық зерттеуде, нифедипинді бір мезгілде қолдану қан плазмасындағы метформиннің Сmах және АUС сәйкесінше 20% және 9%-ға арттыратынын, сондай-ақ оның несеппен шығарылатын мөлшерін арттыратынын көрсетті,. Тmax және жартылай шығарылу кезеңі өзгерген жоқ. Нифедипин метформиннің сіңірілуін күшейтеді. Метформин нифедипинге аса төмен әсер берген.

- Катионбелсенді дәрілік заттар: бүйректің өзекшелік сөлінісі жолымен шығарылатын катионбелсенді дәрілік заттар (мысалы, амилорид, дигоксин, морфин, прокаинамид, хинидин, хинин, ранитидин, триамтерен, триметоприм және ванкомицин), теориялық тұрғыдан Амарил М SR препаратымен бүйректің өзекшелік жүйесіне жалпы тасымалдағыштық үшін бәсекелестік жолымен өзара әрекеттесуге қабілетті. Амарил М SR препараты мен пероральді циметидин арасындағы мұндай өзара әрекеттестік метформин мен циметидиннің бір реттік және бірнеше реттік дозалары кезіндегі өзара әрекеттесулерін клиникалық зерттеулерде қалыпты, дені сау еріктілерде байқалған, онда қандағы метформиннің ең жоғарғы плазмалық концентрациясы мен жалпы концентрациясының 60%-ға және қандағы метформиннің жалпы АUС 40%-ға артқаны байқалған. Бір дозасын зерттеуде жартылай шығарылу кезеңінде өзгерістер болған жоқ. Амарил М SR циметидиннің фармакокинетикасына әсер еткен жоқ. Ондай өзара әрекеттесулері теориялық тұрғыда ғана қалатындығына (циметидиннен басқа) қарамастан, науқастарға мұқият мониторинг жүргізілуін қамтамасыз ету және метформин гидрохлоридінің және/немесе организмнен бүйректің проксимальді өзекшелерінің секреторлық жүйесінің көмегімен шығарылатын катионбелсенді препараттарды қабылдаған жағдайда, онымен өзара әрекеттесетін дәрілік заттың дозасын түзету керек.

- Басқа: Бір реттік дозасының өзара әрекеттесулерін зерттеуде дені сау еріктілерде Амарил М SR мен пропранололдың, сондай-ақ Амарил М SR мен ибупрофеннің фармакокинетикасы өзгерген жоқ. Метформиннің плазма ақуыздарымен байланысы елеусіз, соған орай, ақуыздарымен өте жақсы байланысатын сульфонилмочевинамен салыстырғанда, оның ақуыздармен жақсы байланысатын салицилаттар, сульфаниламидтер, хлорамфеникол және пробенецид сияқты препараттармен өзара әрекеттесу ықтималдығы аз.

Айрықша нұсқаулар

Сақтандырулар

- Ауыр лактоацидоз немесе гипогликемия дамуы мүмкін.

- Жүрек-қантамырдан болатын өлім қаупінің жоғарылауы.

Бір ғана емдәммен немесе емдәмге қосымша инсулинмен емдеумен салыстырғанда, пероральді гипогликемиялық дәрілерді қолданудың жүрек-қантамыр ауруларынан болатын өлімнің жоғарылауымен байланысты екендігі тіркелді. Бұл сақтандыру қантты төмендететін дәрілердің инсулинге тәуелсіз қан диабеті бар науқастарда қантамырлық асқынуларды болдырмаудағы немесе кейінге шегерудегі нәтижелілігін бағалау мақсатында, университеттік топтың диабет бағдарламасына (University Group Diabetes Program, UGDP) сәйкес жүргізілген клиникалық зерттеуге негізделген.

UGDP-да емдәмге қосымша толбутамидтің (күніне 1,5 г) немесе фенформиннің (күніне 100 мг) тұрақты дозасының көмегімен 5-8 жыл бойы емделген науқастарда, жүрек-қантамыр ауруларынан болатын өлім деңгейі бір ғана емдәмнің көмегімен емделген науқастарға қарағанда, шамамен 2,5 есе жоғары болғаны хабарланды, бұл толбутамид пен фенформинді қолданудің тоқтатылуына алып келді. Аталған нәтижелердің интерпретациясындағы қарама-қайшылықтарға қарамастан, UGDР зерттеуінен алынған мәліметтер, осындай сақтандыруға жеткілікті негіз бола алады. Науқастарды метформиннің болуы мүмкін қауіптері мен пайдасы және емдеудің баламалы түрлері туралы хабардар ету керек.

Бұл зерттеуге сульфонилмочевина тобынан тек бір ғана дәрілік зат (толбутамид) және бигуанидтер тобынан біреуі ғана (фенформин) қосылғанына қарамастан, қауіпсіздік тұрғысынан бұл сақтандыруды, олардың әсер ету тәсілі мен химиялық құрылымы қатты ұқсас болғандықтан, диабетке қарсы басқа дәрілерге де қолданылады деп санаған дұрыс.

Ерекше сақтық шаралары

Емдеудің алғашқы аптасында гипогликемия қаупінің жоғарылығына байланысты, мұқият мониторинг қажет. Төмендегі жағдайлар немесе науқастар гипогликемияның жоғары қауіп тобына жатады:

- науқастың ынтымақтасуға құлықсыз немесе қабілетсіз болуы (көбінесе егде жастағы науқастарда)

- нашар тамақтану, жүйесіз тамақтану, ас ішуді өткізіп алу

- дене жүктемесі мен көмірсуларды тұтыну арасындағы сәйкессіздік

- емдәмдегі өзгерістер

- алкоголь тұтыну, әсіресе ас ішуді өткізіп алумен біріктірілімде

- бүйрек функциясының бұзылуы (бүйрек функциясы бұзылған науқастар осы дәрілік препараттың глюкозаны төмендететін әсеріне сезімталдау болуы мүмкін).

- препараттың артық дозалануы

- көмірсулар метаболизміне немесе гипогликемияның қарсы реттелісіне ықпал ететін кейбір компенсацияланбаған эндокриндік жүйе бұзылулары (мысалы, қалқанша без функциясының бұзылуы және гипофиздің алдыңғы бөлігі функциясының жеткіліксіздігі немесе адренокортикальді жеткіліксіздік)

- кейбір басқа дәрілік заттарды бір мезгілде қолдану («Дәрілермен өзара әрекеттесу» бөлімін қараңыз).

Гипогликемияның қауіп факторлары болған кезде глимепирид дозасын немесе емді түгелімен түзету қажет болуы мүмкін. Мұндай тәсіл емдеу кезінде қандай-да бір ауру дамығанда немесе науқастың өмір сүру дағдысы өзгерген сайын қолданылады. Организмнің адренергиялық қарсы реттелісін көріністейтін гипогликемия симптомдары («Айрықша нұсқаулар» бөлімін қараңыз) гипогликемия біртіндеп дамығанда, егде жастағы науқастарда, симпатикалық жүйке жүйесінің невропатиясында немесе β-блокаторлармен, клонидинмен, гуанетидинмен және басқа да симпатолитикалық дәрілермен бір мезгілде ем жүргізілгенде аз көрініс беруі немесе мүлде болмауы мүмкін.

Жалпы сақтық шаралары

- Науқастарды Амарил® М SR таблеткаларын ұсатпай және шайнамай, тұтастай жұту қажеттігін, сондай-ақ, әсер етуші заттарының жекелеген жағдайларда организмнен нәжіспен бастапқы таблеткаға ұқсас жұмсақ масса түрінде шығарылуы мүмкін екендігінен хабардар ету керек

- Гипогликемия: сульфонилмочевинаның басқа препараттарымен жасалған тәжірибе бойынша алдын ала қабылданған бақылау шараларының бастапқы әсер етуіне қарамастан, гипогликемия қайталануы мүмкін екендігі белгілі. Сондықтан, науқастар дәрігердің қатаң бақылауында болуы тиіс.

Гипогликемияның болжамды симптомдарына бас ауыруы, жедел ашығу сезімі, жүрек айнуы, құсу, мәңгіру, сылбырлық, ұйқының бұзылуы, мазасыздық, озбырлық, зейін шоғырландырудың төмендеуі, қырағылықтың кемуі және реакциялардың баяулауы, депрессия, сананың шатасуы, сөйлеудің бұзылуы, афазия, көрудің нашарлауы, тремор, парездер, сезімталдықтың бұзылулары, бас айналуы, өзін-өзі бақылай алмау, делирий, церебральді конвульсиялар, естен тану, кома, үстірт тыныс алу және брадикардия жатады. Бұдан өзге, қатты терлеу, жабысқақ тері, қатты үрейлену, тахикардия, гипертензия, жүректің қатты соғуын сезіну, стенокардия және жүрек аритмиялары сияқты адренергиялық қарсы реттеліс симптомдары болуы мүмкін.

Ауыр гипогликемия ұстамасының клиникалық көрінісі ми инсультін еске түсіруі мүмкін. Ауыр гипогликемия дереу емдеу мен дәрігерлік бақылауды, ал кейбір жағдайларда стационарда емделуді талап етеді. Гипогликемияны көмірсуларды (глюкоза немесе қант, мысалы: қант түйірі, қанты бар жеміс шырыны, қантты шай және т.б.) дереу қабылдаумен бірден дерлік басуға болады. Осы мақсатта науқастар өзімен, ең болмаса, 20 г қант алып жүруі тиіс. Науқастар мен оның отбасы мүшелері ондай қауіп туралы, гипогликемияның симптомдары, емі мен қауіп факторлары туралы білгені дұрыс. Асқынуларға жол бермеу үшін оған қоршаған ортаның көмегі қажет болуы мүмкін. Қанттың жасанды алмастырғыштары қандағы глюкозаны бақылауға тиімсіз.

- Лактоацидоз: сирек, бірақ күрделі метаболизмдік асқыну, ол аталған дәрілік затпен емдеу кезінде организмде метформиннің жинақталуы нәтижесінде туындауы мүмкін. Лактоацидоз жағдайларының шамамен 50%-ы өліммен аяқталады. Лактоацидоз, қант диабетін қоса, және бірқатар патофизиологиялық жағдайларға байланысты, және тіндердің елеулі гипоперфузия мен гипоксемия орын алған сайын дамуы мүмкін. Лактоацидоз қандағы лактат деңгейінің жоғарылығымен (> 5 ммоль/л), қандағы рН төмендеуімен, аниондар тапшылығының артуымен және лактат пен пируват арасындағы арақатынастың артуымен жүретін электролиттік теңгерім бұзылуымен сипатталады. Лактоацидоздың себебі метформин болып табылатын жағдайларда, метформиннің плазмалық деңгейі, әдетте, > 5µг/мл. Метформин гидрохлоридін қабылдап жүрген науқастардағы тіркелген лактоацидоз жағдайларының жиілігі өте төмен (шамамен, 0,03 жағдай/1000 пациент-жыл, сонымен қатар өліммен аяқталған жағдайлар саны 0,015 жағдайға жуықты/ 1000 пациент/жылды құрайды). Тіркелген жағдайлар негізінен, елеулі бүйрек жеткіліксіздігі бар диабетпен, соның ішінде, бүйректің өзінің ауруымен де, бүйрек гипоперфузиясымен де науқастарда, көбінесе дәрілік немесе хирургиялық сипаттағы көптеген қатарлас қиындықтар болған кезде және қатарлас көптеген дәрі-дәрмектік емдеу кезінде орын алады. Лактоацидоздың даму қаупі бүйрек функциясы бұзылуының ауырлық дәрежесінің жоғарылауымен және науқастың жасы ұлғая келе арта түседі. Соған орай, лактоацидоз қаупін метформинді қабылдап жүрген науқастарда бүйрек функциясын ұдайы бақылаудың және аталған препараттың ең төменгі тиімді дозаларын пайдаланудың арқасында айтарлықтай төмендетуге болады. Бұдан өзге, гипоксемиямен немесе дегидратациямен астасқан жағдайлар кезінде, Амарил М SR қолдануды дереу тоқтату қажет. Әдетте, бауыр функциясының бұзылуы лактаттың организмнен шығарылуын айтарлықтай шектеуі мүмкіндігіне байланысты, Амарил М SR препаратының бауыр ауруының клиникалық және зертханалық белгілері бар науқастарға тағайындалуын болдырмау керек. Науқастарға Амарил М SR препаратымен емдеу кезінде спиртті ішімдіктерді шамадан тыс қабылдаудан (жедел және созылмалы) аулақ болу қажеттілігін ескерту керек, өйткені алкоголь метформин гидрохлоридінің лактат метаболизміне әсерін күшейтеді. Бұдан өзге, Амарил М SR препаратын қабылдауды тамырішілік контрастылы заттарды қолданумен жүретін кез келген тексерулерді жүргізер алдында, және кез келген хирургиялық араласымдар алдында уақытша тоқтату керек.

Көбінесе лактоацидоз біртіндеп және өзін нашар сезіну, миалгиялар, респираторлық дистресс, ұйқышылдықтың арта түсуі және спецификалық емес абдоминальді дистресс сияқты тек бірыңғай спецификалық емес симптомдардың қатар жүруімен дамиды. Айқынырақ білінген ацидоз кезінде гипотермия, гипотензия және резистентті брадиаритмия болуы мүмкін. Науқастар да, емдеуші дәрігер де бұл симптомдардың қаншалықты маңызды болып шығуы мүмкін екендігін түсінуі тиіс; науқастарға, егер оларда мұндай симптомдар пайда болса, дереу дәрігерге хабар беруі керектігін айту керек.

Лактоацидозды анықтау үшін электролиттердің, кетондардың плазмалық деңгейлерінің, қандағы глюкозаның, қандағы рН деңгейлерінің, қандағы лактат деңгейлері мен метформин деңгейлерінің көрсеткіштері пайдалы болуы мүмкін. Егер науқас Амарил М SR қандай-да бір дозасына тұрақтаған болса, онда метформинмен емдеудің басында жиі кездесетін асқазан-ішек симптомдары аталған препаратпен байланысты болмауы мүмкін. Асқазан-ішек симптомдарының едәуір кешірек кезеңде дамуы лактоацидоздан немесе басқа күрделі аурудан болуы мүмкін.

Амарил М SR қабылдап жүрген науқастардағы көктамыр қанында ашқарындағы лактаттың жоғарғы қалып шегінен асатын, бірақ 5 ммоль/л төмен плазмалық деңгейі міндетті түрде сөзсіз лактоацидозды көрсетпейді, ол нашар бақыланатын қант диабеті немесе семіздік, қарқынды дене белсенділігі немесе талдауға алынған қан үлгісімен жұмыс жасау кезіндегі техникалық сипаттағы қиындықтар сияқты басқа механизмдермен түсіндірілуі мүмкін. Диабеті бар науқастың әрқайсысында кетоацидозсыз (кетонурия және кетонемия) метаболизмдік ацидоз бар кезде лактоацидоз болуы мүмкін деп болжау керек.

Лактоацидоз қатер шегіндегі медициналық жағдай болып табылады, ол стационарда емдеуді қажет етеді. Амарил М SR қабылдап жүрген науқастардағы лактоацидоз жағдайында, оны қабылдауды дереу тоқтату және тез арада жалпы сақтандыру шараларына кірісу керек. Метформин гидрохлориді диализ арқылы шығарылатындықтан (жақсы гемодинамика жағдайларында, минутына 170 мл дейінгі клиренсі кезінде), ацидозды және жинақталған метформиннің организмнен шығарылуын түзету үшін, кідіртпей гемодиализ жүргізу ұсынылады. Ондай шаралар көбінесе симптомдарының тез басылуына және сауығуға алып келеді.

- Емдәмнің және дене жаттығуларының көмегімен, ал егер қажет болса, дене салмағын төмендетудің және аталған Амарил М SR ұдайы қабылдаудың есебінен бір мезгілде қандағы тиісті глюкоза деңгейін ұстап тұру қажет. Глюкозаның қандағы талапқа сай емес реттелетін деңгейінің клиникалық симптомдарына олигурия, шөлдеу, патологиялық қатты шөлдеу, құрғақ тері және басқалар жатады.

- Амарил М SR препаратымен емдеуге кірісе отырып, дәрігер науқастарды препараттың ықтималды жағымсыз және жағымды әсерлері туралы хабардар етуі тиіс. Сондай-ақ, науқастарға олардың емдәм ұсынымдары мен жүйелі дене жаттығуларын ұстанудың маңыздылығы туралы хабарлау керек. Науқас ынтымақтастығының маңыздылығын баса айту керек.

- Диабеттің барлық еміне жауап реакциясын аш қарынға қандағы глюкозаны мен гликозилденген гемоглобин деңгейлерін оларды қалыпты деңгейге дейін төмендету мақсатында мезгіл-мезгіл өлшеу арқылы бақылап отыру керек. Дозасыны бастапқы титрлеу кезінде емдік жауап реакциясын анықтау үшін, аш қарындағы глюкоза деңгейін пайдалануға болады. Бұдан ары глюкозаны да, гликозилденген гемоглобинді де бақылау керек. Гликозилденген гемоглобинді өлшеу әсіресе, глюкозаны ұзақ уақыт бойы бақылауды бағалау үшін пайдалы болуы мүмкін.

- Егер науқасты емдеуді басқа дәрігер жүргізетін болса (мысалы, ауруханаға жатқызу, жазатайым оқиға, демалыс күні дәрігерге қаралу қажеттілігі және т.б.), онда науқас дәрігерге қант диабетімен ауыратындығын және жүргізіліп жатқан ем туралы айтуы керек.

- Ерекше стресс жағдайларында (мысалы, жарақат, хирургиялық операция, температураның жоғарылауымен инфекциялық ауру) қандағы глюкозаны реттеу бұзылуы мүмкін, ал метаболизмді қажетінше бақылауды қамтамасыз ету үшін уақытша инсулинге көшу қажет болуы мүмкін.

- Амарил М SR тағайындауды ең төменгі дозада бастау керек. Онымен емдеу қандағы және несептегі глюкоза деңгейіне ұдайы мониторинг жүргізуді қажет етеді. (Бұдан өзге, гликозилденген гемоглобин деңгейін анықтау ұсынылады). Емдеу тиімділігін бағалау және егер ол қанағаттанарлықсыз болса, науқасты бірден басқа емге көшіру керек.

- Науқастың қырағылығы мен реакция жылдамдығы гипогликемия немесе гипергликемияның салдарынан, әсіресе, емдеудің басында және емдеудегі өзгерістерден кейін, сондай-ақ препаратты жүйесіз қабылдаған кезде нашарлауы мүмкін. Бұл автокөлік және жұмыс механизмдерін басқару үшін қажетті қабілеттерге әсер етуі мүмкін.

- Бүйрек функциясының мониторингі: аталған препараттың негізінен бүйрекпен шығарылатыны белгілі; бүйрек функциясының нашарлауымен бірге метформиннің жинақталу және лактоацидоздың даму қаупі өседі. Сондықтан, жасқа байланысты қалыптың жоғары шегінен асатын сарысудағы креатинин деңгейінде Амарил М SR қабылдауға болмайды. Тиісті гликемиялық әсер көрсету үшін ең төменгі дозаны таңдау үшін егде жастағы науқастарға аталған препарат дозасын мұқият титрлеу қажет, өйткені жас ұлғайған сайын бүйрек функциясы төмендейді. Егде жастағы науқастардың бүйрек функциясын ұдайы бақылап отыру керек және әдетте аталған дәрілік зат ең жоғарғы дозаға дейін титрленбеуі тиіс. Амарил М SR препаратымен емдеуді бастамас бұрын, ары қарай жылына кемінде бір рет бүйректің функционалдық жағдайын анықтап отыру керек және функциясының қалыпты екенін растау қажет. Бүйрек функциясы бұзылуының даму қаупі бар науқастарда бүйрек функциясын жиі бағалау керек және ол бұзылғанда Амарил М SR тоқтату керек. Бүйрек функциясы бұзылуы мүмкін жағдайларда, мысалы, гипертензияға қарсы немесе диуретикалық емді бастаған кезде, және қабынуға қарсы стероидты емес дәрілермен емді бастаған кезде ерекше сақтық таныту керек.

- Диабет тәрізді симптомдар: Амарил М SR 2 типті қант диабеті диагнозы бар науқастарға ғана тағайындау керек. Сонымен қатар, диабет тәрізді симптомдармен (бүйрек диабеті, глюкоза метаболизмінің гериатриялық бұзылуы, қалқанша без дисфункциясы және т.б.) қатар жүретін ауруларға, соның ішінде диабеттен басқа, глюкозаны көтере алмаушылыққа және, несепте глюкозаның болуына көңіл бөлу керек.

- Емдеу кезіндегі түзету: кейбір науқастарға диабетке қарсы пероральді дәрілер енді қажет болмауы мүмкін немесе дозасын төмендету қажет болуы мүмкін. Уақыт өте келе көптеген науқастарда диабетке қарсы пероральді дәрілердің тиімділігі негізгі аурудың үдеуінің және инфекцияның асқынуы салдарынан төмендейді. Осылайша, дозасы мен қатарлас дәрімен емдеу туралы шешім ас ішуге, дене салмағының, қандағы глюкоза деңгейінің өзгеруіне, инфекциялық ауруға және т.б. байланысты қабылдануы тиіс.

- Гипоксия жағдайы: шығу тегі кез келген кардиоваскулярлық коллапс (шок), жедел іркілісті жүрек жеткіліксіздігі, жедел миокард инфарктісі және гипоксемиямен сипатталатын басқа да жағдайлар лактоацидозбен қатар жүреді және преренальді азотемияға себепші болуы мүмкін. Егер осы дәрімен емделіп жүрген науқастарда осындай жағдайлар туындаса, препаратты бірден тоқтату керек.

- Алкогольді қабылдау: алкоголь метформиннің лактат метаболизміне әсер етуін күшейтетіні белгілі. Соған орай, науқастарды Амарил М SR қабылдау кезінде алкогольді шамадан тыс қолданудан (жедел және созылмалы) сақтандыру керек.

- В12 витаминінің деңгейі: плазмадағы В12 витаминінің бұрын қалыпты болған деңгейінің төмендеуі клиникалық көріністер жоқ кезде, 29 аптаға созылатын бақыланатын клиникалық зерттеулерде метформинді қабылдаған науқастардың шамамен 7-ында байқалды. Бұл төмендеу В12 витамині-интринзинг факторы кешенінің В12 витаминінің сіңірілуіне әсер етуіне байланысты болуы мүмкін, бірақ ол анемиямен өте сирек қатар жүреді және аталған препаратты тоқтатқан кезде немесе В12 витаминін тағайындағанда қайтымдылығы тез. Амарил М SR қабылдайтын науқастарда гематологиялық параметрлерді жыл сайын анықтау және кез келген, айқын патологиялық өзгерістерді тиісті тексеру және емдеу ұсынылады. Кейбір (В12 витаминін немесе кальцийді тұтынуы немесе сіңірілуі жеткіліксіз) адамдар В12 витамині деңгейлерінің қалып шегінен төмендеуіне бейім. Мұндай науқастар үшін сарысудағы В12 витамині деңгейін жүйелі түрде (әр 2-3 жыл сайын) өлшеу пайдалы болуы мүмкін.

- Бұрын бақыланатын қант диабеті бар науқастың клиникалық жағдайының өзгеруі: метформин гидрохлориді таблеткаларының көмегімен бұрын жақсы бақыланатын диабетке шалдыққан науқас зертханалық көрсеткіштердің патологиялық өзгеруі кезінде және клиникалық ауру жағдайында (әсіресе, шаршаған кезде, нақты емес және нашар анықталған ауру кезінде) кетоацидоз бен лактоацидоздың бар-жоқтығын анықтау мақсатында тез арада тексерілуі тиіс. Тексеруге электролиттерді және сарысудың кетонды денелерін, қандағы глюкозаны және егер қажет болса, қандағы рН, лактат деңгейлерін, пируватты және метформинді анықтау кіруі тиіс. Ацидоз түрлерінің кез келгені болған жағдайда Амарил М SR қабылдауды жедел тоқтату керек және түзетудің басқа тиісті шараларын бастау керек.

- Қандағы глюкоза деңгейін бақылай алмау: қандай-да бір диабетке қарсы режимге тұрақтаған науқас стресс әсеріне ұшыраса (мысалы, қызба, жарақат, инфекция немесе хирургиялық араласым), қандағы глюкоза деңгейінің бақылануын уақытша жоғалтуы мүмкін. Ондай жағдайларда Амарил М SR тоқтату және уақытша инсулинді қолдану қажет болуы мүмкін. Метформин гидрохлориді мен сульфонилмочевинаны біріктіріп емдеу келесіде де сәтсіз болған жағдайда, инсулинмен ем жүргізуді қоса, емдік тұрғыдан баламалы басқа ем қажет болуы мүмкін.

- Жұмыс белсенділігінің спецификалық түрлері: биіктікте жұмыс жасайтын және автокөлік жүргізетін науқастарға, сирек кездессе де болуы мүмкін ауыр лактоацидоздың немесе күрделі, кешірек білінетін гипогликемияның дамуына байланысты сақтық таныту керек. Науқас пен оның отбасын ерекше жағдайларда лактоацидоз бен гипогликемияның даму қаупі туралы толық хабардар ету керек.

- Науқастарға арналған ақпарат: науқастарды, бұл дәрілік препаратпен емдеудің қауіпсіздігі, тиімділігі және емдеудің баламалы тәсілдері туралы құлағдар ету керек. Сондай-ақ олардың жүйелі тамақтану мен емдәм жөніндегі нұсқауларды, сондай-ақ жүйелі дене жаттығуларының бағдарламасын ұстанудың және қандағы глюкозаны, гликозилденген гемоглобин, бүйрек функциясы мен гематологиялық параметрлерді жүйелі түрде өлшеудің қаншалықты маңызды екенін білгені дұрыс. Семіз науқастарға төмен калориялы емдәм ұстану керек. Науқастарға лактоацидоз қаупі, оның «Сақтандырулар» және «Жалпы сақтық шаралары» бөлімдерінде келтірілгендей симптомдары мен оның дамуына бейім жағдайлар туралы айту керек. Науқастарға бұл препаратты қабылдауды дереу тоқтатуға және егер оларда түсініксіз гипервентиляция, миалгия, өзін нашар сезіну, әдеттен тыс ұйқышылдық және басқа спецификалық емес симптомдар пайда болса, тез арада өзінің емдеуші дәрігеріне хабар беруге кеңес беру керек. Егер науқас Амарил М SR қандай-да бір дозасына тұрақтаған болса, онда метформинмен емдеудің басында кездесетін асқазан-ішек симптомдары Амарил М SR қабылдаумен байланысты болмауы мүмкін. Асқазан-ішек симптомдарының кейінірек пайда болуы лактоацидоздан немесе басқа күрделі аурудан болуы мүмкін. Дәрігер науқас пен оның отбасына гипогликемия қаупі, симптомдары мен дамуы туралы айтуы тиіс. Науқастарды Амарил М SR қабылдау кезінде алкогольдің жедел, және созылмалы түрде шамадан тыс қолданылуынан сақтандыру керек.

- Глюкоза-6-фосфат-дегидрогеназа (Г6ФД) тапшылығынан зардап шегетін науқастарды сульфонилмочевина туындыларымен емдеу гемолитикалық анемияға әкелуі мүмкін. Глимепирид сульфонилмочевина туындылары класына жататындықтан, Г6ФД тапшылығы бар науқастар жағдайында сақ болу керек, құрамында сульфонилмочевина жоқ баламалы ем қажет болуы мүмкін.

Зертханалық талдаулар

Гематологиялық көрсеткіштер (мысалы, гемоглобин немесе гематокрит және эритроциттер саны) мен бүйрек функциясына (плазмадағы креатинин) мезгіл-мезгіл, бірқ жылына бір реттен сиретпей бақылау жүргізу керек. Метформинмен емдеу кезінде мегалобластты анемия сирек кездесетініне қарамастан, оған күдіктенген жағдайда В12 витамині тапшылығының бар-жоқтығын анықтау керек.

Дәрілік затты шамадан тыс пайдалану және дәріге тәуелділік

Метформин гидрохлориді препаратының оны рекреативті препарат ретінде шамадан тыс пайдалануға немесе тәуелділікке алып келуі мүмкін бастапқы және салдарлы фармакодинамикалық қасиеттері жоқ.

Педиатриялық тәжірибеде қолданылуы

Препараттың педиатриядағы қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған. Есейе келе туындаған диабетпен байланысты (maturity-onset diabetes, MODY) зерттеулер жүргізілген жоқ.

Гериатриялық тәжірибеде қолданылуы

Бүйрек функциясының төмендеуіне байланысты, гериатриялық науқастарда бұл препараттың дозасын науқастардың бүйрек функциясының және егер қажет болса, бүйрек функциясына жүйелі мониторинг жүргізудің негізінде таңдау керек. Метформиннің көп бөлігі бүйрекпен шығарылатыны, ал глимепирид - негізінен, бүйрекпен шығарылатындығы белгілі. Бүйрек функциясының бұзылуы бар науқастарда препаратқа күрделі жағымсыз реакциялардың даму қаупі жоғары болғандықтан, оны тек бүйрек функциясы қалыпты науқастарға ғана қолдану керек.

Жүктілік және лактация

Бұл препаратты жүктілік кезінде қабылдауға болмайды, өйткені клиникаға дейінгі зерттеулерде тератогенділігі туралы хабарланған, ал жүкті әйелдерде лактоацидоз тез дамиды. Жүкті науқастар мен жүктілікті жоспарлап жүрген науқастар бұл туралы емдеуші дәрігеріне хабарлауы тиіс. Ондай науқастарды инсулинге ауыстыру ұсынылады.

Амарил® М SR бала емізетін әйелдерге қолдануға болмайды.

Қажет болған жағдайда науқасты инсулинге көшіру керек, немесе ол бала емізуді тоқтатуы тиіс.

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Науқасқа автокөлік немесе жұмыс механизмдерін басқару кезінде сақтық таныту қажеттігі туралы ескерту керек.

Артық дозалануы

Симптомдары: гипогликемия

Емі: Амарил М SR препаратымен артық дозалану байқалған бойда, бұл туралы кідіртпей дәрігерге хабарлау керек. Егер дәрігер артық дозалануды емдеу міндетін әлі қолына алмаса, науқас тез арада қант, дұрысы глюкоза түрінде қабылдауы тиіс.

Алдымен ем құстыру арқылы сіңуін болдырмаудан, содан соң белсендірілген көмірмен (абсорбент) және натрий сульфатымен (іш жүргізетін) бірге лимонад ішкізуден тұрады.

Кейде тіпті сақтандыру шарасы ретінде науқасты ауруханаға жатқызу қажет болуы мүмкін. Атап айтқанда, күшті артық дозалану және естен тану немесе басқа да күрделі неврологиялық бұзылулар сияқты белгілермен жүретін ауыр реакциялар қатерлі жағдайлар болып табылады және кідіртпей емдеуді және ауруханаға жатқызуды қажет етеді.

Гипогликемиялық кома диагнозы жағдайында немесе ауқымды артық дозалану салдарынан оған күдіктенгенде, науқасқа глюкозаның концентрацияланған (50%) ерітіндісінің немесе, мысалы, 40 мл 20% ерітіндісінің жылдам көктамырішілік инъекциясын енгізу қажет. Мұның ізінше қандағы глюкоза концентрациясын 100 мг/дл жоғары деңгейде ұстап тұратын жылдамдықпен көбірек сұйылтылған (10%) глюкоза ерітіндісінің үздіксіз инфузиясы жасалуы тиіс. Балама ретінде ересектер үшін глюкагонды, мысалы, 0,5 - 1 м дозада көктамыр ішіне, тері астына немесе бұлшықет ішіне енгізу қажет болуы мүмкін. Науқасты кемінде 24-48 сағат бойы мұқият бақылау керек, өйткені байқалған клиникалық сауығудан кейін гипогликемия қайталануы мүмкін.

Атап айтқанда, сәбилер мен кішкентай балалардағы Амарил М SR препаратын кездейсоқ қабылдаудан болған гипогликемияны емдеу кезінде қауіпті гипергликемияға түрткі болу ықтималдығын назарға ала отырып, енгізілген глюкоза дозасын мұқият түзету керек, дозасын қандағы қантты мұқият мониторингілеу арқылы бақылау қажет.

Егер үлкен мөлшерде қабылданып қойса, асқазанды шаю, содан соң белсендірілген көмір мен натрий сульфаты қолданылады.

Бұл препараттың құрамында метформин болғандықтан, ауқымды артық дозалану немесе метформиннің қатар жүретін қауіптері лактоацидозды туғызуы мүмкін. Асқазанға 85 мг дейін метформин гидрохлориді енген кезде гипогликемия байқалған жоқ, бірақ мұндай жағдайларда сүт ацидозы кездескен. Лактоацидоз қатерлі медициналық жағдай болып табылады және стационарда емдеуді қажет етеді. Лактат пен метформинді организмнен шығарудың ең тиімді тәсілі гемодиализ болып табылады.

Шығарылу түрі және қаптамасы

10 таблеткадан ПВХ (поливинилхлоридтен) / ПВДХ (поливинилиденхлоридтен)/ ПЭ (полиэтиленнен)/ алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада.

3 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

Сақтау шарттары

30 оС-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек.

Сақтау мерзімі

2 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін препаратты қолдануға болмайды.

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы

Өндіруші/ Қаптаушы/Тіркеу куәлігінің иесі

ХАНДОК Инк., Корея

Орналасқан мекенжайы: 78, Daepungsаndаn-rо, Daeso-myeon, Eumseong-gun, Chungcheongbuk-do, Korea

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан өнім (тауар) сапасына қатысты шағымдар қабылдайтын ұйымның мекенжайы

«Санофи-авентис Қазақстан» ЖШС

Қазақстан Республикасы, 050013, Алматы, Фурманов к-сі 187 Б

телефон: 8-727- 244-50-96

факс: 8-727- 258-25-96

e-mail:  quality.info@sanofi.com