Адеприл® (4 мг)

Адеприл®

Периндоприл

Дәрілік түрі, дозалануы

Таблеткалар, 4 мг, 8 мг

Жүрек-қантамыр жүйесі. Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар. Ангиотензин-өзгертуші фермент (АӨФ) тежегіштері, қарапайымдар. Периндоприл.

АТХ коды C09AA04

Артериялық гипертензия:

- артериялық гипертензияны емдеуде

Жүрек функциясының жеткіліксіздігі:

- жүрек функциясының симптоматикалық жеткіліксіздігін емдеуде

Жүректің тұрақты ишемиялық ауруы:

- миокард инфарктісі анамнезінде бар және/немесе реваскуляризациясы бар пациенттерде жүрек-қантамырлық асқынулар қаупін төмендетуде

Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі

• белсенді затқа, 6.1 бөлімде тізілген қосымша заттардың кез келгеніне немесе АӨФ кез келген басқа тежегішіне аса жоғары сезімталдық

• анамнезде АӨФ тежегіштерімен бұдан бұрынғы емдеу аясында ангионевроздық ісінудің болуы

• тұқым қуалайтын немесе идиопатиялық ангионевроздық ісіну

• қант диабеті немесе бүйрек функциясы бұзылған (шумақтың сүзілу жылдамдығы ШСЖ <60 мл/мин/1,73м²) пациенттерді алискиренмен және құрамында алискирен бар препараттармен бір мезгілде емдеу

• сакубитрилмен / валсартанмен бір мезгілде қабылдау

• қанның теріс зарядталған беткеймен жанасуына әкелетін экстракорпоральді ем

• бүйрек артериясының елеулі екі жақты стенозы немесе жұмыс істейтін жалғыз бүйрек артериясы стенозы

• жүктілік және бала емізу кезеңі

• 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер

Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары

Жүректің тұрақты ишемиялық ауруы.

Периндоприлмен емдеудің алғашқы айы кезінде тұрақсыз стенокардия көрінісі пайда болған жағдайда емдеуді жалғастырар алдында пайда/қаупі арақатынасына мұқият талдау жүргізген жөн.

Гипотензия.АӨФ тежегіштері артериялық қысымның төмендеуін туындатуы мүмкін. Симптоматикалық артериялық гипотензия гипертензияның асқынбаған түрі бар пациенттерде сирек дамиды, және тұзсыз қатаң диета сақтағанда, гемодиализде, құсқанда және диареяда диурездік емге байланысты айналымдағы қан көлемі төмендеген пациенттерде және ренин-тәуелді артериялық гипертензиясы бар пациенттерде дамиды. Симптоматикалық артериялық гипотензия, қатар жүретін бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар болғанда, сонымен қатар ол болмағанда да, жүрек функциясының симптоматикалық жеткіліксіздігі бар пациенттерде байқалады. Бұл гипонатриемияда немесе бүйрек функциясының бұзылуларында, жоғары дозаларда "ілмектік" диуретиктерді қабылдап жүрген, жүрек функциясының өте ауыр дәрежедегі жеткіліксіздігі бар пациенттерде өте жиі білінеді. Симптоматикалық артериялық гипотензияның даму қаупі жоғары болатын пациенттерде емдеуді мұқият дәрілерлік бақылаумен бастаған және дозаны түзеткен жөн. Осындай әрекет жүректің ишемиялық ауруы немесе цереброваскулярлық аурулары бар, айқын артериялық гипотензиясы миокард инфарктісінің немесе цереброваскулярлық асқынулардың дамуына әкеп соғуы мүмкін пациенттерге де қолданылады.

Артериялық гипотензия дамыған жағдайда «шалқадан жатқызу» керек және, қажет болғанда, вена ішіне физиологиялық ерітінді енгізген жөн. Уақытша гипотензиялық реакция, егер артериялық қысым қан көлемін арттырғаннан кейін пайда болса, әдетте асқынуларсыз қабылдауға болатын кейінгі дозаларды қабылдауға қарсы көрсетілім болып табылмайды. Жүрек функциясының іркілген жеткіліксіздігі бар, артериялық қысымы қалыпты немесе төмен пациенттер жағдайында периндоприлді қабылдау жүйелік артериялық қысымның тағы да өте күшті төмендеуіне әкеп соғуы мүмкін. Осы әсердің емдеуді тоқтатуға себеп болып табылмайтынын шамалауға болады. Егер гипотензия созылмалы болса, онда периндоприлдің дозасын төмендету немесе оны қабылдауды тоқтату қажет болуы мүмкін.

Аортальді және митральді клапанның стенозы, гипертрофиялық кардиомиопатия.

Басқа да АӨФ тежегіштері сияқты, периндоприлді митральді клапанының стенозы немесе сол жақ қарыншаның шығу жолының обструкциясы (мысалы, аортальді стенозы немесе гипертрофиялық кардиомиопатиясы) бар пациенттерге сақтықпен тағайындаған жөн.

Бүйрек жеткіліксіздігі.

Бүйрек функциясы бұзылған (креатинин клиренсі <60 мл/мин) жағдайларда периндоприлдің бастапқы дозасын креатинин клиренсіне, сондай-ақ пациенттің емге реакциясына байланысты түзеткен жөн. Калийдің қан плазмасындағы деңгейін және креатининді үнемі бақылау осы пациенттер үшін қалыпты медициналық іс-тәжірибенің бөлігі болып табылады.

Жүрек функциясының симптоматикалық жеткіліксіздігі бар пациенттерде АӨФ тежегіштерімен емдеу салдарынан пайда болатын гипотензия бүйрек функциясы бұзылуының әрі қарай күшеюіне әкеп соғуы мүмкін. Мәлімделгендей, осындай жағдайда бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігі әдетте қайтымды.

АӨФ тежегіштерін қабылдаған, бүйрек артерияларының екі жақты стенозы немесе функциясын атқарып тұрған жалғыз бүйрек артерияларының стенозы бар кейбір пациенттерде қандағы мочевина және қан плазмасындағы креатинин деңгейлерінің артқаны білінді, әдеттегідей, олар емдеуді тоқтатқаннан кейін қайтымды болды. Бұл әсіресе бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттермен болған жағдайда орын алуы мүмкін. Реноваскулярлық артериялық гипертензияда ауыр артериялық гипотензияның және бүйрек функциясы жеткіліксіздігінің дмуының жоғары қаупі бар. Мұндай пациенттерді емдеуді препаратты аз дозаларда тағайындай және дозаларды адекватты таңдай отырып, мұқият медициналық бақылаумен бастайды. Диурездік дәрілермен емдеудің жоғарыда көрсетілгендерге ықпал ететін фактор болуы мүмкін екендігіне байланысты, периндоприлмен емдеудің алғашқы бірнеше аптасы ішінде диурездік дәрілермен емдеуді тоқтату және бүйрек функциясын бақылау қажет.

Бұрын бүйрек қантамыр ауруларының көзге көрінбейтін белгілері болған, артериялық гипертензиясы бар кейбір пациенттерде қандағы мочевина және қан плазмасындағы креатинин деңгейлерінің, әдеттегідей, мардымсыз және өткінші артуы әсіресе периндоприл диуретиктермен бір мезгілде қабылданған кезде пайда болды. Мұндай құбылыс бүйрек функциясының созылмалы жеткіліксіздігі бар пациенттерде көбірек болуы ықтимал. Осындай жағдайда диуретиктердің және/немесе периндоприлдің дозаларын төмендеті және/немесе оларды қабылдауды тоқтату қажет етілуі мүмкін.

Гемодиализде жүрген пациенттер.

Өткізгіштігі жоғары жарғақшалар пайдаланылатын гемодиализде жүрген және АӨФ тежегіштерін бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттер арасында анафилактоидтық реакциялардың пайда болуы жөнінде мәлімделді. Мұндай пациенттерде диализге арналған басқа типті жарғақшаларды немесе гипертензияға қарсы басқа дәрілерді қолдану мүмкіндігін қарастыру қажет.

Бүйрек трансплантациясы.

Жақын арада трансплантацияны бастан кешкен пациенттерде периндоприлді қолдану жөнінде деректер жоқ.

Реноваскулярдық гипертензия:

Бүйрек артериясының екі жақты стенозы немесе жұмыс істейтін жалғыз бүйрек артериясы стенозы бар пациентте АӨФ (ангиотензин-өзгертуші-фермент) тежегіштерімен ем алатын кезде гипотензия және бүйрек жеткіліксіздігінің жоғары қаупі бар. Диуретиктермен емдеу ықпал етуші фактор болуы мүмкін. Бүйрек функциясының жоғалуы бүйрек артериясының бір жақты стенозы бар пациенттерде де қандағы креатининнің аздаған өзгерістермен туындауы мүмкін.

Жоғары сезімталдық/ангионевроздық ісіну.

Периндоприлді қоса, АӨФ тежегіштерін қабылдаған пациенттер арасында беттің, аяқ-қолдың, еріннің, шырышты қабықтардың, тілдің, дауыс саңылауының және/немесе көмейдің ангионевроздық ісінулерінің дамуы жөнінде сирек мәлімделді. Мұндайлар емдеу барысының кез келген уақытында болуы мүмкін. Мұндай жағдайларда периндоприлмен емдеуді тоқтату және пациенттер симптомдардың толық жоғалуын қамтамасыз ететін тиісті шараларды қолдану қажет. Беттің және еріннің ангионевроздық ісінуі әдетте емдеуді қажет етпейді, пациентегі симптомдарды жеңілдету үшін антигистаминдік препараттар пайдаланылуы мүмкін.

Көмей маңындағы ангионевроздық ісіну фатальді болуы мүмкін. Егер тілдің, дауыс саңылауының немесе көмейдің ісінуі тыныс алу жолдарының обструкциясының дамуымен қатер төндірсе, қысқа мерзім ішінде шұғыл ем жүргізу қажет, оған адреналин ерітіндісін енгізу жатады, және тыныс алу жолдарының өткізгіштігін қамтамасыз ету шараларын қолдану керек. Пациент симптомдар толық және тұрақты жойылғанша мұқият дәрігерлік бақылауда болуы тиіс.

АӨФ тежегіштерімен емдеумен байланысты емес, анамнезінде Квинке ісінуі бар аурулармен ауырған пациенттер АӨФ тежегіштерін қабылдаған жағдайда ангионевроздық ісінудің жоғары қаупіне ұшырауы мүмкін.

Сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерімен емдеу аясында ішектің ангионевроздық ісінуі дамиды. Бұл ретте пациенттерде оқшауланған симптом ретінде немесе жүрек айнуымен және құсумен бірге, кейбір жағдайларда алдындағы беттің ангионевроздық ісінуінсіз және С-1 эстераза ферментінің қалыпты белсенділігінде іш ауыруы байқалды. Диагноз ішперде аумағын компьютерлік томография көмегімен, ультрадыбысты зерттеу немесе хирургиялық араласу сәтінде анықталады. Симптомдар АӨФ тежегіштерін қабылдауды тоқтатқаннан кейін жойылады. АӨФ тежегіштерін іш аумағы ауыратын пациенттерде дифференциальді диагноз жүргізгенде ішектің ангионевроздық ісінуінің даму ықтималдығын ескеру қажет.

Ангиоэдема жоғары туындау қаупіне байланысты периндоприлді сакубитрилмен/валсартанмен біріктіріп қолдануға болмайды. Сакубитрил/валсартан қабылдауды периндоприлмен емдеудің соңғы дозасын қабылдағаннан кейін 36 сағат өтпей бастауға болмайды. Егер сакубитрилмен/валсартанмен емдеу тоқтатылса, онда периндоприлмен емдеуді сакубитрилмен/валсартанмен емдеудің соңғы дозасын қабылдағаннан кейін 36 сағат өтпей бастауға болмайды. БЭП (бейтарап эндопептидаза) басқа тежегіштерін (мысалы, рацекадотрил) және АӨФ тежегіштерін бір уақытта қолдану да ангиоэдеманың туындау қаупін арттыруы мүмкін. Демек, БЭП (мысалы, рацекадотрил) тежегіштерімен емді бастаудан бұрын периндоприл қабылдайтын пациенттерде пайданы және қауіпті мұқият бағалау қажет.

mTOR-тежегіштерімен біріктіріп (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус) қолдану:

mTOR-тежегіштерімен (например, сиролимус, эверолимус, темсиролимус), біріктіріп емделіп жүрген пациенттер ангионевроздық ісінудің (мысалы, тыныс алу жолдарының немесе тыныс алу функциясының бұзылуымен немесе онсыз тілдің ісінуі) жоғары туындау қаупіне ұшырауы мүмкін.

Тығыздығы төмен липопротеиндер (ТТЛП) аферезін жүргізген кездегі анафилактоидтық реакциялар.

Тығыздығы төмен липопротеиндердің (ТТЛП) декстран сульфатымен аферезі кезінде АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде сирек жағдайларда өмірге қауіп төндіретін анафилактоидтық реакциялар болуы мүмкін. Осы реакциялардың дамуына әрбір аферез процедурасы алдында АӨФ тежегішін қабылдауды уақытша тоқтату арқылы жол бермеуге болады.

Десенсибилизация кезіндегі анафилактоидтық реакциялар.

Десенсибилизация курсы кезінде (мысалы, жарғақ қанаттылар уымен уланғанда) АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттер анафилактоидтық реакцияларды бастан кешті. Осы пациенттер осы реакциялардың дамуына АӨФ тежегішін уақытша тоқтату жолымен жол бермеуге болады, алайда олар препаратты абайламай қайта тағайындаған жағдайда пайда болады.

Бауырдың жеткіліксіздігі.

АӨФ тежегіштерімен емдеген кезде сирек жағдайларда холестаздық сарғаюдан басталып және содан кейін ол (кейде) өліммен аяқталатын бауырдың фульминантты некрозына дейін өршитін синдром дамуы мүмкін. Осы синдромның даму механизмі айқын емес. Егер АӨФ тежегіштерін қабылдау кезінде сарғаю немесе бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы пайда болса, қабылдап жүрген препаратты дереу тоқтатқан жөн, ал пациент мұқият дәрігерлік бақылауда болуы тиіс.

Нейтропения/агранулоцитоз/тромбоцитопения/анемия.

АӨФ тежегіштерін қабылдаған пациенттерде нейтропения/агранулоцитоздың, тромбоцитопения мен анемияның даму жағдайлары байқалды. Бүйрек функциясы қалыпты пациенттерде басқа асқынулар жоқ болғанда, нейтропения сирек дамиды. G6-PD туа біткен жеткіліксіздігі бар пациенттерде гемолиздік анемияның кездейсоқ жағдайлары жөнінде мәлімдемелер болды. Периндоприлді аутоиммунді коллагеноздері бар пациенттерге, иммунодепрессанттармен, аллопуринол немесе прокаинамидпен ем қабылдап жүрген, сондай-ақ осы факторлар біріккен пациенттерде, әсіресе бүйрек функциясының бұзылулары болуында өте абайлап тағайындау қажет. Осы пациенттердің кейбіреулерінде антибиотиктермен қарқынды емдеуге келмейтін ауыр инфекциялар дамуы мүмкін. Периндоприлді мұндай пациенттерге тағайындаған кезде қандағы лейкоциттер мөлшерін мезгіл-мезгіл бақылау ұсынылады және пациентке инфекцияның қандай да болсын белгілері пайда болған жағдайда шұғыл түрде дәрігерге қаралу қажет екендігі алдын ала ескертілуі тиіс.

Нәсілдік айырмашылықтары.

АӨФ тежегіштерін қара терілі пациенттерге қолдану, қалған пациенттерге қарағанда, ангионевроздық ісінудің өте жоғары деңгейіне әкеледі. АӨФ-нің басқа тежегіштері сияқты, периндоприл де қара терілі адамдарда, қалғандарына қарағанда, артериялық қысымды төмендетуде азырақ тиімді, бұл гипертензиясы бар қара нәсілді тұрғындардың арасында төмен ренин статусының өте кең таралуынан болуы мүмкін.

Жөтел.

АӨФ тежегіштерімен емдеу кезінде емдеуді тоқтатқаннан кейін қайтатын тұрақты, өнімсіз жөтел пайда болуы мүмкін. АӨФ тежегіштерін қолданудан туындаған жөтелді дифференциальді диагностикалаудың бір бөлігі ретінде қарастырған жөн.

Операция/анестезия.

Күрделі операцияны бастан кешкен пациенттерде, немесе гипотензиялық препараттармен жалпы анестезия кезінде периндоприл ангиотензин II-нің түзілуін, екіншіден рениннің компенсаторлық босап шығуын бөгеуі мүмкін. Емдеу операциядан бір күн бұрын тоқтатылуы тиіс. Егер дәрігер осы механизмге байланысты гипотензияның туындайтынына болжам жасаса, емдеу айналымдағы қан көлемін ұлғайтуға бағытталуы мүмкін.

Гиперкалиемия. Кейбір пациенттерде, периндоприлді қоса, АӨФ тежегіштерімен емдеу кезінде қан плазмасындағы калий деңгейі жоғарылауы мүмкін. Гиперкалиемия дамуының жоғары қаупіне бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар, бақыланбайтын қант диабеті бар пациенттер; калий жинақтайтын диуретиктерді, калий қоспаларын немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштарды бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттер; немесе гиперкалиемияға әкеп соғуы мүмкін басқа препараттарды (мысалы, гепарин) қабылдап жүрген пациенттер ұшыраған. Гиперкалиемияның даму қаупі факторларына бүйрек жеткіліксіздігі, бүйрек функциясының нашарлауы, жас мөлшері (> 70 жас), қант диабеті, организмнің сусыздануы сияқты кездейсоқ құбылыстар, жедел жүрек декомпенсациясы, метаболизмдік ацидоз, калий жинақтаушы диуретиктерді (спиронолактон, эплеренон, триамтерен, амилорид және т.б.), калий препараттарын немесе құрамында калий бар тұз алмастырушыларын бір уақытта қабылдау, сондай-ақ сарысудағы калий деңгейінің жоғарылауын туындататын басқа дәрілік препараттарды (мысалы, гепарин) қабылдау кіреді.

Калий қоспаларын, калий жинақтаушы диуретиктер мен құрамында калий бар тұз алмастырушыларын, әсіресе бауыр функциясы бұзылған пациенттердің қабылдауы сарысудағы калий деңгейінің елеулі өсуіне әкелуі мүмкін. Гиперкалиемия күрделі, кейде фатальді аритмия туындатуы мүмкін.

Эналаприлді жоғарыда аталған агенттердің кез келгенмен бір мезгілде пайдалану мақсатқа сай болған жағдайда қан плазмасындағы калий деңгейін ұдайы бақылау ұсынылады.

Қант диабеті.

Қант диабеті бар, диабетке қарсы пероральді препараттарды немесе инсулин қабылдап жүрген пациенттерде АӨФ тежегіштерімен емдеудің алғашқы айында қандағы қантқа гликемиялық бақылауды мұқият жүргізу қажет.

Литий:

Литий мен периндоприл біріктірілімі әдетте ұсынылмайды.

Құрамында калий бар препараттар, калий қоспалары немесе калий тұздары: периндоприл мен құрамында калий бар препараттарды, құрамында калий бар биологиялық тұрғыдан белсенді қоспаларды немесе калий алмастырушыларды біріктіру, әдетте ұсынылмайды.

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің қосарлы блокадасы (РААЖ):

АӨФ тежегіштері мен ангиотензин II рецепторының блокаторларын немесе алискиренді бір уақытта қолдану гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының төмендеуі (жедел бүйрек жеткіліксіздігінің дамуын қоса) қаупін ұлғайтатыны туралы деректер бар. Сондықтан АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторының блокаторларын немесе алискиренді бірге қолдану арқылы РААЖ қосарлы блокадасы ұсынылмайды.

Егер қосарлы блокада абсолютті қажет деп есептелсе, оны маманның қадағалауымен ғана және бүйрек функциясын, электролиттерді және артериялық қысымды жиі мұқият мониторингілеу шартымен орындау керек.

АӨФ тежегіштері мен ангиотензин II рецепторының блокаторларын диабеттік нефропатиясы бар пациенттерде бір уақытта пайдаланбаған жөн.

Бастапқы гиперальдостеронизм:

Әдетте бастапқы гиперальдостеронизмі бар пациенттердің ренин-ангиотензин жүйесін тежеу арқылы әрекет ететін гипертонияға қарсы препараттарға реакциясы болмайды. Сондықтан осы препаратты қолдану ұсынылмайды.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторы блокаторларын немесе алискиренді біріктіріп қолдану арқылы ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы РААЖ әсер ететін бір ғана препаратты пайдаланумен салыстырғанда гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының төмендеуі (бүйректің жедел жеткіліксіздігінің дамуын қоса) сияқты жағымсыз құбылыстардың жоғары жиілігімен қатар жүреді.

Гиперкалиемия тудыратын дәрілік препараттар

Кейбір дәрілік препараттар немесе дәрілік препараттардың емдік топтары гиперкалиемияның даму ықтималдығын арттыруы мүмкін: алискирен, калий тұздары, калий жинақтаушы диуретиктер, АӨФ тежегіштері, ангиотензин II рецепторы блокаторларын, ҚҚСД, гепарин, циклоспорин, такролимус, триметоприм сияқты иммунодепрессанттар. Бұл препараттарды біріктіріп қабылдағанда гиперкалиемияның туындау қаупі жоғарылайды.

Біріктіріп қабылдауға болмайды

Алискирен

Қант диабетінен немесе бүйрек жеткіліксіздігінен зардап шегетін пациенттерде гиперкалиемия, бүйрек функциясының нашарлауы, жүрек-қантамыр аурулары дамуының және жүрек-қантамыр ауруларынан өлім жағдайының туындау қаупі жоғарылайды.

Экстракорпоральді емшаралар

Ауыр анафилактоидтық реакциялардың жоғары туындау қаупіне байланысты қанның диализ немесе гидравликалық өткізгіштігі жоғары белгілі бір жарғақшалармен (мысалы, полиакрилнитрильді жарғақша) гемофильтрация және декстран сульфатымен тығыздығы төмен липопротеиндердің аферезі сияқты теріс зарядталған беткейлермен жанасуына әкелетін экстракорпоральді емшаралар. Егер мұндай ем талап етілсе, онда диализдік жарғақшаның басқа типін немесе гипотензиялық препараттың басқа класын қолдануды назарға алу керек.

Сакубитрил/валсартан

Периндоприлді сакубитрилмен/валсартанмен бір уақытта қолдануға болмайды, себебі неприлизин мен АӨФ бір уақытта тежелуі ангиоэдеманың туындау қаупі жоғарылатуы мүмкін. Сакубитрил/валсартан қабылдауды периндоприлмен емдеудің соңғы дозасын қабылдағаннан кейін 36 сағат өтпей бастауға болмайды. Периндоприлмен емді сакубитрилдің/валсартанның соңғы дозасын қабылдағаннан кейін 36 сағат өтпей бастауға болмайды.

Ұсынылмайтын біріктірілімдер:

Алискирен

Қант диабетінен немесе бүйрек жеткіліксіздігінен зардап шегетін пациенттерден басқа пациенттерде гиперкалиемия, бүйрек функциясының нашарлауы, жүрек-қантамыр аурулары дамуының және жүрек-қантамыр ауруларынан өлім жағдайының туындау қаупі жоғарылайды.

АӨФ тежегішімен және ангиотензиндік рецепторлардың блокаторымен біріктірілген ем

Әдебиет деректерінде ауыр атеросклероздық ауруы, жүрек жеткіліксіздігі немесе нысана-ағзасы зақымданған қант диабеті бар пациенттерде АӨФ тежегішімен және ангиотензиндік рецепторлардың блокаторымен біріктірілген ем ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесіне әсер ететін бір препаратты қабылдаумен салыстырғанда гипотензия, естен тану, гиперкалиемия және бүйрек функциясының нашарлауы (жедел бүйрек жеткіліксіздігін қоса) дамуының жоғары жиілігімен өзара байланысады деп көрсетіледі. Қосарлы блокада (мысалы, АӨФ тежегішін ангиотензин II рецепторларының блокаторымен біріктіру арқылы) жекелей алынған оқиғаларымен шектелуі және бүйрек функциясын, калий деңгейін және артериялық қысымды мұқият мониторингілеумен қатар жүруі тиіс.

Эстрамустин

Ангионевроздық ісіну (ангиоісіну) сияқты жағымсыз реакциялардың жоғары қаупі.

Ко-тримоксазол (триметоприм / сульфаметоксазол)

Бір уақытта ко-тримоксазол (триметоприм/сульфаметоксазол) қабылдайтын пациенттер гиперкалиемияның жоғары қаупіне бейім болуы мүмкін.

Калий жинақтаушы диуретиктер (мысалы, триамтерен, амилорид және т.б.), калий (тұздар) Гиперкалиемия (өліммен аяқталатын), әсіресе бүйрек жеткіліксіздігімен (аддитивті гиперкалиемиялық әсер) біріккен.

Периндоприлді осы дәрілік препараттармен біріктіріп қабылдау ұсынылмайды. Егер осы препараттарды қатар қолдану тағайындалған болса, онда оларды қабылдағанда ерекше сақтық таныту және қан сарысуындағы калий мөлшерін жиі мониторингілеу керек. Спиронолактонды жүрек жеткіліксіздігі кезінде қолдану туралы ақпаратты “Аса сақтықты талап ететін біріктірілімдер” бөлімінен қараңыз.

Литий

Қан сарысуындағы литий концентрациясының қайтымды жоғарылауы және литийді АӨФ тежегіштерімен бір уақытта қолданғанда уыттылық туралы хабарланды. Периндоприлді литиймен қолдану ұсынылмайды, бірақ егер біріктіру қажет болса, қан сарысуындағы литий деңгейін мұқият мониторингілеу талап етіледі.

Аса сақтықты талап ететін біріктірілімдер

Диабетке қарсы дәрілер (инсулин, пероральді гипогликемиялық препараттар) АӨФ тежегіштері мен диабетке қарсы препараттарды (инсулиндер, пероральді гипогликемиялық препараттар) біріктіріп қабылдау гипогликемия басталу қаупімен қандағы глюкоза деңгейінің төмендеу әсерінің күшеюіне әкелуі мүмкін. Мұндай оқиғалардың басталуы біріктірілген емнің алғашқы апталарында және бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде анағұрлым ықтимал.

Баклофен

Антигипертензиялық әсер күшейеді. Артериялық қысымды бақылау қажет және қажет болса гипертензияға қарсы препараттың дозасын түзету креек.

Калий жинақтамайтын диуретиктер

Диуретик қабылдайтын пациенттерде, әсіресе АҚК төмендеген және/немесе тұз тапшылығы бар пациенттерде АӨФ тежегішімен емдеудің басында артериялық қысымның едәуір төмендеуі байқалуы мүмкін. Гипотензиялық әсердің ықтималдығы диуретиктер қабылдауды тоқтатумен, АҚК жоғарылауымен немесе біртіндеп ұлғайтумен жалғасатын төменгі дозада периндоприлмен емдеудің басында тұз қолданумен төмендеуі мүмкін.

Артериялық гипертензия кезінде, егер диуретиктермен алдыңғы ем тұз тапшылығын/АҚК төмендеуін туындатса, не калий жинақтамайтын диуретикті енгізумен жалғасатын АӨФ тежегішімен емдеуді бастар алдында диуретик қабылдауды тоқтату, не АӨФ тежегішін қабылдауды ұлғайтумен жалғасатын төменгі дозадан бастау қажет.

Диуретиктер қабылдауды талап ететін іркілісті жүрек жеткіліксіздігі кезінде АӨФ тежегішін қабылдауды, мүмкіндігінше қатар калий жинақтамайтын диуретиктің дозасын алдын ала төмендетуден кейін өте төмен дозадан бастау керек.

АӨФ тежегішімен емдеу басталғаннан кейін алғашқы бірнеше апта ішінде барлық жағдайда бүйрек функциясына (креатинин деңгейі) мұқият мониторинг жүргізу қажет.

Калий жинақтаушы диуретиктер (эплеренон, спиронолактон):

Эплеренонды немесе спиронолактонды тәулігіне 12,5 мг-ден тәулігіне 50 мг дейінгі дозаларда және АӨФ тежегіштерінің төменгі дозаларында қабылдағанда:

Лықсыту фракциясы <40%, алдында АӨФ тежегіштерімен және ілмектік диуретиктермен емделген II-IV класты жүрек жеткіліксіздігін (NYHA жіктеуі бойынша) емдегенде, әсіресе аталған препараттар біріктірілімін тағайындау жөніндегі ұсыныстарды орындамаған жағдайда өліммен аяқталу ықтималдығымен гиперкалиемияның даму қаупі бар.

Аталған препараттар біріктірілімін тағайындар алдында пациентте гиперкалиемия және бүйрек жеткіліксіздігі жоқ екеніне көз жеткізу керек.

Емнің бірінші айында аптасына бір рет, сосын айына бір рет калиемияға және креатинемияға мониторинг жүргізу ұсынылады.

Аспиринді қоса, қабынуға қарсы стероидты емес дәрілік препараттар (ҚҚСП) ≥ 3 г / тәу:

АӨФ тежегіштерін бір уақытта қабынуға қарсы стероидты емес препараттармен енгізген кезде (яғни ацетилсалицил қышқылы қабынуға қарсы дозалау режимдерінде, ЦОГ-2 тежегіштері және селективті емес ҚҚСП), антигипертензиялық әсер төмендейді. АӨФ тежегіштері мен ҚҚСП бір уақытта қолдану ықтимал жедел бүйрек жеткіліксіздігін және әсіресе, бүйрек функциясы жеткіліксіз пациенттерде қан сарысуындағы калий мөлшерінің жоғарылауын қоса, бүйрек функциясы нашарлауының жоғары даму қаупіне әкелуі мүмкін. Біріктірілімді, әсіресе егде пациенттерде сақтықпен тағайындау керек. Пациенттер сусызданбауы және біріккен ем басталғаннан кейін бүйрек функциясын тұрақты бақылауы тиіс.

Рацекадотрил

АӨФ тежегіштері (мысалы, периндоприл) ангионевроздық ісінудің туындау себебі болып табылатыны белгілі. Бұл қауіп рацекадотрилмен (жедел диареяда қолданылатын препаратпен) бірге пайдаланғанда жоғарылайды.

mTOR- тежегіштер (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус)

mTOR-тежегіштермен біріккен емнен өтіп жүрген пациенттер ангионевроздық ісінудің жоғары туындау қаупіне бейім болуы мүмкін.

Сақтықты талап ететін біріктірілімдер:

Гипотензиялық және тамыр тарылтатын препараттар

Бұл препараттарды біріктіріп қабылдау периндоприлдің гипотензиялық әсерінің күшеюіне әкелуі мүмкін. Нитроглицерин мен басқа нитраттарды немесе басқа да тамыр тарылтатын дәрілерді бірге қабылдау артериялық қысымның әрі қарай төмендеуіне әкелуі мүмкін.

Аллопуринол, цитостатикалық немесе иммунодепрессиялық заттар, жүйелі кортикостероидтар немесе прокаинамид: бұл препараттарды АӨФ тежегіштерімен біріктіріп қабылдағанда лейкопения қаупі ұлғаяды. Анастезиялаушы препараттар: АӨФ тежегіштері кейбір анестезиялаушы дәрілердің гипотензиялық әсерін күшейтуі мүмкін.

Глиптиндер (линаглиптин, саксаглиптин, ситаглиптин, вилдаглиптин)

АӨФ тежегіштерін қабылдайтын пациенттерде глиптин қабылдаумен байланысты дипептидилпептидаза IV белсенділігінің төмендеуі салдарынан ангионевроздық ісінудің даму қаупі жоғарылайды.

Трициклдік антидепрессанттар/антипсихотиктер/анестетиктер

Кейбір ауыруды басатын дәрілік заттарды, трициклдік антидепрессанттарды және антипсихотиктерді АӨФ тежегіштерімен бір уақытта қолдану артериялық қысымның әрі қарай төмендеуіне әкелуі мүмкін.

Симпатомиметиктер

Симпатомиметиктер АӨФ тежегіштерінің гипотензиялық әсерін төмендетуі мүмкін.

Алтын

Сирек жағдайларда алтынның инъекциялық препараттарымен (натрий ауротиомалаты) және периндоприлді қоса, АӨФ тежегіштерімен бір уақытта емделетін пациенттерде вазомоторлық реакциялар (бетке қан тебу, жүрек айнуы, құсу және гипотензия сияқты симптомдар) туындатты.

Қолдану жөніндегі нұсқаулар

Дозалау режимі

Артериялық гипертензия

Адеприл препаратын монотерапия ретінде немесе гипертензияға қарсы басқа дәрілермен біріктіріп қолданады.

Адеприл препаратының ұсынылған бастапқы дозасы: тәулігіне 1 рет 4 мг таблетка, таңертең.

«Ренин-ангиотензин-альдостерон» жүйесінің күшті айқын белсенділенуінде (атап айтқанда, реноваскулярлық гипертензиясы, электролиттік бұзылулары бар және/немесе айналымдағы қан көлемі (АҚК) төмендеген, жүрек қызметі декомпенсацияланған немесе ауыр гипертензиясы бар пациенттерде) алғашқы дозаны қабылдағаннан кейін артериялық қысымның күрт төмендеуі басталуы мүмкін. Мұндай пациенттерді емдеуді дәрігердің қатаң бақылауымен, тәулігіне 2 мг (4 мг таблетканың жартысы) дозадан бастау ұсынылады.

1 ай емдегеннен кейін дозаны тәулігіне 1 рет 8 мг-ге дейін арттыруға болады.

Адеприл препаратымен емдеуді бастағанда, әсіресе диуретиктерді қабылдап жүрген пациенттерде симптоматикалық артериялық гипотензия дамуы мүмкін, сондықтан препаратты мұндай пациенттерге сақтықпен тағайындаған жөн, өйткені оларда жасушааралық сұйықтық және/немесе тұз көлемінің азаюы байқалуы мүмкін; мүмкіндігінше, периндоприлмен емдеуді бастаудан 2-3 күн бұрын диуретиктерді қабылдауды тоқтатқан жөн.

Диуретиктермен емдеуді тоқтатуға болмайтын, гипертензиясы бар пациенттерде Адеприл препаратымен емдеуді 2 мг (4 мг таблетканың жартысы) дозадан бастау керек. Бүйрек функциясын және қан плазмасындағы калий деңгейін бақылаған жөн. Адеприл препаратының кейінгі дозаларын пациенттің артериялық қысымына жауап реакциясына байланысты түзету керек. Қажет болғанда, диуретиктермен емдеу қайта жаңғыртылуы мүмкін.

Артериялық гипертензиясы бар егде жастағы пациенттерді емдеуді 2 мг дозадан бастап, емдеуді бастағаннан кейін бір айдан соң дозаны 4 мг-ге дейін, содан кейін бүйрек функциясының жағдайына байланысты қажет болған жағдайда 8 мг-ге дейін біртіндеп арттырған жөн.

Жүректің симптоматикалық жеткіліксіздігі

Адеприл препаратын калий жинақтамайтын диуретиктерді тағайындаумен және/немесе дигоксинмен және/немесе бета-блокаторлармен біріктіру ұсынылады; осындай жағдайларда препаратты дәрігердің қатаң бақылауымен ұсынылған бастапқы 2 мг дозада таңертең қабылдаған жөн. Жағымдылығы жақсы болғанда, екі апта аралықты сақтай отырып, дозаны күніне 1 рет 4 мг-ге жеткенше 2 мг қадаммен арттырады. Дозаны таңдау нақты пациенттің клиникалық жауабына негізделуі тиіс. Жүрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерді, сондай-ақ жоғары қауіптің басқа да топтарына жататын пациенттерді (бүйрек функциясының жеткіліксіздігі және электролиттік теңгерімнің бұзылуларына бейімділігі бар пациенттер, диуретиктерді және/немесе вазодилататорларды қолданып қатар ем қабылдап жүрген пациенттер) емдеуді дәрігердің қатаң бақылауымен бастағаны жөн.

Адеприл препаратымен емдеуді бастағанға дейін симптоматикалық артериялық гипотензияның даму қаупі жоғары болатын пациенттерде (яғни гипонатриемиялы/онсыз электролиттерді жоғалтқан пациенттерде немесе күшті әсер ететін диуретитерді қатар қолданып жүрген пациенттерде) көрсетілген жағдайларға түзету жүргізу қажет. Артериялық қысымға, бүйрек функциясына және қан сарысуындағы калий деңгейіне периндоприлді қолдануды бастағанға дейін де, сонымен қатар емдеу кезінде де мұқият мониторинг жүргізу қажет.

Жүректің тұрақты ишемиялық ауруы

Адеприл препаратын екі апта бойы тәулігіне 1 рет 4 мг дозада қолданған жөн, содан кейін бүйрек функциясының жағдайына байланысты және 4 мг доза пациентке жағымды болған жағдайда дозаны тәулігіне 1 рет 8 мг-ге дейін арттыру керек.

Балалар

Балаларда препаратты қолданудың тиімділігі және қауіпсіздігі анықталған жоқ, сондықтан препаратты балаларға қолдану ұсынылмайды.

Жүректің тұрақты ишемиялық ауруы бар егде жастағы пациенттер

Адеприл препаратын алғашқы апта ішінде тәулігіне 1 рет 2 мг дозада, ал содан кейін келесі апта бойы тәулігіне 1 рет 4 мг дозада қолдану керек.Дозаны 8 мг-ге дейін арттырар алдында бүйрек жағдайын тексеру керек. Дозаны препараттың бұған дейінгі өте төмен дозаларының жағымдылығы жақсы болғанда ғана арттырған жөн.

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

Дозаны түзету креатинин клиренсінің деңгейіне байланысты.

* Периндоприлаттың диализдік клиренсі 70 мл/мин құрайды. Гемодиализде жүрген пациенттер препаратты диализ сеансынан кейін қабылдауы тиіс.

Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер

Дозаны түзету қажет емес.

Енгізу жолы және тәсілі

Адеприл препаратын тамақтанар алдында тәулігіне 1 рет, сұйықтықтың (мысалы, судың) жеткілікті мөлшерімен ішіп, қабылдаған жөн. Дозаны пациенттің жағдайына және артериялық қысымының деңгейіне байланысты әрбір пациент үшін жеке таңдайды.

Артық дозалану жағдайында қабылдануы қажет шаралар

Симптомдары: гипотензия, шок, электролиттік бұзылулар, бүйрек функциясының жеткіліксіздігі, өкпенің гипервентиляциясы, тахикардия, жүректің қағуы, брадикардия, бас айналу, мазасыздық және жөтел.

Емі: натрий хлоридінің физиологиялық ерітіндісін вена ішіне енгізу. Гипотензиия дамыған кезде пациентті аяғын көтеріңкі етіп, шалқасынан жатқызу керек. Қажет болған кезде ангиотензин II инфузиясын енгізу және/немесе катехоламиндерді, атропинді вена ішіне енгізу. Гемодиализ. Консервативті емге брадикардия дамыған кезде ырғақ тасымалдағышты орналастыру қолданылады. Өмірлік маңызды функцияларды, сарысулық электролиттердің және креатининнің деңгейлерін үздіксіз бақылаған жөн.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерінің кеңесіне жүгіну бойынша нұсқаулар

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерінің кеңесіне жүгіну ұсынылады.

Дәрілік препаратты стандартты қолдану кезінде көрініс табатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдануы керек шаралар (қажет болса)

Жиі (≥1/100- <1/10 дейін)

- бас ауыру, бас айналу, вертиго, парестезия

- көрудің бұзылуы

- құлақтың шуылдауы

- артериялық гипотензия, (гипотензиямен байланысты әсерлер)

- жөтел, диспноэ

- жүректің айнуы, құсу, іштің ауыруы, дисгевзия, диспепсия, диарея, іш қату

- бөртпе, қышыну

- астения

- бұлшықет түйілуі

Жиі емес (≥ 1/1000- < 1/100 дейін)

- эозинофилия

- көңіл-күйдің өзгерулері немесе ұйқының бұзылулары

- бронхтың түйілуі

- ауыздың кеберсуі

- беттің, аяқ-қолдың, еріннің, шырышты қабықтардың, тілдің, дауыс саңылауының және/немесе көмейдің ангионевроздық ісінуі, есекжем

- бүйрек функциясының жеткіліксіздігі

- импотенция

- қатты терлеу

- ұйқышылдық, естен тану, дімкәстік

- тахикардия

- гипонатриемия

- жарыққа сезімталдық реакциясы

- пемфигоид

- артралгия, миалгия

- кеуденің ауыруы

- шеткері ісіну

- қызба жай-күйі

- васкулит

- гипогликемия

Сирек (≥1/10 000, <1/1000)

- псориаздың өршуі

Өте сирек (< 1/10000)

- гемоглобин мен гематокриттің төмендеуі, тромбоцитопения, лейкопения/нейтропения, агранулоцитоз немесе панцитопения. Туа біткен G-6PDH тапшылығы бар пациенттерде гемолиздік анемия жөнінде мәлімделді.

- сананың шатасуы

- аритмия, стенокардия және миокард инфарктісі және инсульт, бұлар жоғары қауіп тобындағы пациенттерде артериялық гипотензияның салдарлы құбылысы ретінде болуы мүмкін

- эозинофильді пневмония, ринит

- панкреатит

- цитолиздік немесе холестаздық гепатит

- мультиформалы эритема

- бүйректің жедел жеткіліксіздігі (БЖЖ)

Жиілігі белгісіз

- Рейно феномені

Жағымсыз дәрілік реакциялар туындаса медицина қызметкеріне, фармацевтика қызметкеріне немесе дәрілік препараттардың тиімсіздігі туралы хабарламаларды қоса, дәрілік препараттарға жағымсыз реакциялар (әсерлер) бойынша ақпараттық деректер базасына тікелей хабарласыңыз

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігі Тауарлар мен көрсетілетін қызметтердің сапасы мен қауіпсіздігін бақылау комитеті «Дәрілік заттар мен медициналық бұйымдарды сараптау ұлттық орталығы» ШЖҚ РМК

http://www.ndda.kz

Қосымша мәліметтер

Дәрілік препараттың құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат – 4.000 мг немесе 8.000 мг периндоприл эрбумин,

қосымша заттар: гидроксипропил бетадекс, микрокристалды целлюлоза, микрокристалды силикатталған целлюлоза, калий полакриллині, кремнийдің қостотығы, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы, магний стеараты.

Ақ түсті, дөңгелек пішінді, екі жақ беті дөңес, бір жақ бетінде сызығы және басқа жақ бетінде «4» өрнегі бар таблеткалар (4 мг доза үшін).

Ақ түсті, дөңгелек пішінді, екі жақ беті дөңес, бір жақ бетінде «8» өрнегі бар таблеткалар (8 мг доза үшін).

Шығарылу түрі және қаптамасы

10 таблеткадан алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынған.

3 пішінді ұяшықты қаптама медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

2 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

Түпнұсқалық қаптамасыңда 25 °С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Рецепт арқылы

Өндіруші туралы мәлімет

Лек Фармасьютикалс д.д., Словения

Verovskova, 57, 1526 Ljubljana, Slovenia

Телефон: +386 580 021 11, факс: +386 156 835 17

Электронды пошта: info.sandoz@sandoz.com.

Тіркеу куәлігінің ұстаушысы

Лек Фармасьютикалс д.д., Словения

Verovskova, 57, 1526 Ljubljana, Slovenia

Телефон: +386 580 021 11, факс: +386 156 835 17

Электронды пошта: info.sandoz@sandoz.com.

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан дәрілік заттың сапасына қатысты шағымдар (ұсыныстар) қабылдайтын және дәрілік заттың қауіпсіздігінің тіркеуден кейінгі қадағалануына жауапты ұйымның атауы, мекенжайы және байланыс деректері (телефон, факс, электронды пошта)

«Сандоз Фармасьютикалс д.д.» акционерлік қоғамының Қазақстан Республикасындағы өкілдігі,

Қазақстан Республикасы, 050000, Алматы қ., Құрманғазы к-сі, 95

Тел.: +7 (727) 258-24-47, факс: +7 (727) 244-26-51

e-mail: drugsafety.cis@novartis.com