Синагис®

Синагис®

Паливизумаб

Бұлшықет ішіне енгізуге арналған 50 мг немесе 100 мг ерітінді

Мөлдір немесе сәл жылтырайтын, түссіз немесе сәл сарғыш ерітінді.

Аздаған жартылай мөлдір бөлшектерге жол беріледі.

Спецификалық иммуноглобулиндер. Паливизумаб.

АТХ коды J06B B16

Фармакокинетикасы

Ересек еріктілердің қатысуымен жүргізілген зерттеу нәтижелері бойынша, паливизумабтың адамның IgG1 антиденесіне ұқсас, таралу көлеміне (орта есеппен 57 мг/кг) және жартылай шығарылу кезеңіне (орта есеппен 18 күн) қатысты, фармакокинетикалық бейіні бар. Шала туған балаларда және бронхөкпе дисплазиясы бар балаларда респираторлы-синцитиальді инфекцияның профилактикасына қатысты жүргізілген зерттеулерде паливизумабтың орташа жартылай шығарылу кезеңі 20 күнді құрады, ал ай сайынғы бұлшықет ішіне енгізілетін 15 мг/кг дозалар алғашқы инъекциядан кейін қан сарысуында белсенді заттың орташа 30 күндік 40 мкг/мл-ге жуық, екінші инъекциядан кейін 60 мкг/мл және үшінші және төртінші инъекциядан кейін шамамен 70 мкг/мл концентрациясын қамтамасыз етті. Зерттеулерде жүректің туа біткен кемістіктерінде ай сайынғы бұлшық ет ішіне енгізілетін 15 мг/кг дозалар алғашқы инъекциядан кейін қан сарысуында белсенді заттың орташа 30 күндік 55 мкг/мл-ге жуық концентрациясын және төртінші инъекциядан кейін 90 мкг/мл-ге жуық концентрациясын қамтамасыз етті.

Экстракорпоральді қан айналымындағы және олар үшін қан сарысуының қос үлгілері қолжетімді болған, клиникалық зерттеулер барысында паливизумаб қабылдаған, жүректің туа біткен кемістіктері бар 139 баланың арасында паливизумабтың орташа концентрациясы экстракорпоральді қан айналымын қолданғанға дейін 100 мкг/мл-ге жуық болды және одан кейін шамамен 40 мкг/мл-ге дейін төмендеді.

Фармакодинамикасы

Паливизумаб респираторлы-синцитиальді вирустың (РСВ) А гибридті ақуызының антигендік локусындағы эпитопқа гуманизирленген IgG1К моноклональді антидене болып табылады. Осы гуманизирленген моноклональді антидене адамда (95%) және тышқанда (5%) жүйеленген бірізді амин қышқылдарынан тұрады. А және В РСВ штаммдарының қосымша тобына қарсы күшті бейтараптандырғыш және гибридті-тежегіш белсенділігі бар.

Егеуқұйрықтың бақыланатын үлгісінде қан сарысуындағы паливизумабтың 30 мкг/мл концентрациясы РСВ өкпелік репликациясының 99%-ға төмендеуіне әкелді.

Іn vitro жағдайында вирустарға қарсы белсенділікке жүргізілген зерттеулер

Паливизумабтың вирустарға қарсы белсенділігіне микробейтараптандыру әдісімен баға берілді, онда антиденелердің жоғары концентрациялары адамның HEp-2 эпителиальді жасушаларына қосар алдында РСВ-мен инкубацияланды. Инкубациядан кейін 4-5 күн бойы РСВ-антиген мөлшерінің деңгейі иммуносорбентті ферменттік талдау (ELISA) әдісімен өлшенді. Бейтараптандыру титрі (50% тиімді концентрация [ЕС50]), вирус жұқтырған, өңделмеген жасушалармен салыстырғанда, РСВ-антигенді 50%-ға бейтараптандыру үшін қажетті антиденелердің концентрациясы ретінде білінеді. Паливизумаб РСВ А және РСВ B клиникалық изоляттарына қатысты, сәйкесінше, 0,65 мкг/мл (орташа [стандартты ауытқу] = 0,75 [0,53] мкг/мл; n = 69, ауқымы 0,07-2,89 мкг/мл) және 0,28 мкг/мл (орташа [стандартты ауытқу] = 0,35 [0,23] мкг/мл; n = 35, ауқымы 0,03-0,88 мкг/мл) ЕС50 орташа мәнін көрсетеді. Зерттелетін клиникалық РСВ изоляттардың көбісі (n = 96) АҚШ пациенттерінен алынды.

Резистенттілік

Паливизумаб антигендік детерминантты ІІ немесе антигендік детерминантты А деп аталатын және 262-ден 275-ке дейінгі амин қышқылдарының қалдықтарын қамтитын F-ақуызын РСВ жетілген ақуызының жасушадан тыс доменіндегі жоғары консервативті аймақпен байланыстырады. Иммунопрофилактика жүргізілмеген 123 баладан алынған 126 клиникалық изоляттарды генотиптік талдау паливизумабке резистенттілік танытқан барлық (n=8) РСВ-мутанттарда осы F-ақуыз аймағында амин қышқылдарының алмасқанын көрсетті. Паливизумабпен бейтараптануға РСВ-резистентті F-ақуыздың А РСВ антигендік детерминанттары шегінен тыс бірізділігінің полиморфты немесе полиморфты емес ауытқуларының жоқтығын көрсетті. Ең жоқ дегенде, паливизумабқа, N262D, K272E/Q немесе S275F/L резистенттілігімен астасқан алмасулардың біреуі 8 клиникалық РСВ-изолятта идентификацияланды, осылайша, резистенттілікпен астасқан мутациялардың жалпы жиілігі 6,3% құрайды. Алынған клиникалық деректерді шолу паливизумабпен иммунопрофилактика жүргізілген, төменгі тыныс алу ағзаларының төменгі бөлімдерінің РСВ-ауруы дамыған балаларда антигендік А детерминанттағы өзгерулердің бірізділігі мен РСВ-ауруының ауырлық дәрежесі арасында байланысты байқаған жоқ.

Бұрын паливизумабпен иммунопрофилактика жүргізілмеген пациенттерден алынған 254 клиникалық изолятты талдау екі изолятта (біреуі N262D және біреуі S275F изолят) паливизумабқа резистенттілікпен астасқан алмасуларды анықтады, осылайша, резистенттілікпен астасқан мутациялар жиілігі 0,79% құрады.

Иммуногенділік

Емдеудің алғашқы курсы кезінде паливизумабқа IMpact-RSV антиденелерді зерттеуге пациенттердің шамамен 1%-ы қатысты. Емдеуді жалғастырғанына (алғашқы және екінші маусым) қарамастан жойылатын, және екінші маусымда (соның ішінде алғашқы маусым ішінде титрлерімен қатысқан 2 пациентте) 56 нәрестенің 55-де байқалған титрі төмен транзиторлық реактивтілік білінді. Жүректің туа біткен кемістіктері бар пациенттердің қатысуымен жүргізілген зерттеулерде иммуногенділікке баға берілген жоқ. Паливизумабқа антиденелердің түзілуі де қосымша төрт зерттеуде 4337 пациентте (жүктіліктің 35-ші аптасында және 6 айлығында және 24 айлықтан кішірек кезде немесе бронхөкпе дисплазиясы бар немесе гемодинамикалық тұрғыдан маңызды жүректің туа біткен кемістіктері бар балалар осы зерттеуге енгізілді) зерттелді және зерттеудің әртүрлі сәттерінде пациенттердің 0–1,5%-да байқалды. Паливизумабқа антиденелердің болуы мен жағымсыз реакциялардың пайда болуы арасында өзара байланыс байқалған жоқ. Сондықтан паливизумабқа антиденелердің түзілуі уақытша сипатқа ие және клиникалық маңызы жоқ.

Лиофилизацияланған паливизумабты пайдалана отырып жүргізілген зерттеулер

Жоғары қауіп төнген (IMpact-RSV) 1502 балада РСВ-инфекцияның профилактикасына жүргізілген плацебо-бақыланған зерттеуде (1002 — Синагис; 500 — плацебо) 5 реттік ай сайынғы 15 мг/кг дозалар РСВ-мен байланысты ауруханаға жату жиілігін 55%-ға төмендетті (p = <0,001). Плацебо тобында РСВ-мен байланысты ауруханаға жату жиілігі 10,6% құрады. Осының негізінде, қауіптің абсолюттік төмендеуі 5,8% құрайды, бұл ауруханаға жатуға жол бермеу мақсатында емдеуді керек ететін пациенттердің саны 17 құрайтынын білдіреді. Паливизумабпен профилактикаға қарамастан, РСВ-мен аурудың ауырлығы қатысты ауруханаға жатқан балаларда 100 балада ҚЕБ-де болу саны және 100 балада өкпесіне жасанды вентиляция жасау саны өзгерген жоқ.

РСВ-мен аурушаңдықтың артуы екінші маусымында қолданғанда паливизумабтың қауіпсіздігін зерттеуге жүргізілген екі бөлек зерттеуге қатысуға жалпы алғанда 222 нәресте тартылды. Жүз үш (103) нәресте алғаш рет ай сайын паливизумабпен инъекция қабылдады, 119 бала паливизумабты ізінше кейінгі екі маусым ішінде қабылдады. Зерттеулерде иммуногенетикалығына қатысты топтар арасында айырмашылықтар байқалған жоқ. Алайда, РСВ-мен аурушаңдықтың артуының кейінгі маусымдары ішінде емдеудің екінші курсы ретінде пациенттерге енгізген кезде паливизумабтың тиімділігі осы мақсатта жүргізілген зерттеулерде ресми зерттелмегендіктен, тиімділігі тұрғысынан алғанда осы деректің өзектілігі белгісіз.

Паливизумабтың фармакологиялық ерекшеліктеріне, қауіпсіздігіне және иммуногенділігіне жүргізілген ашық проспективті зерттеуде РСВ-нің бір маусымы ішінде 7 дозасын енгізген кездегі фармакокинетикалық деректер зерттеуге қатысуға тартылған 18 балада паливизумабтың жеткілікті орташа деңгейінің жетістігін көрсетті. Паливизумабқа антиденелердің транзиторлық, төмен деңгейі паливизумабтың екінші дозасынан кейін бір нәрестеде байқалды, ол бесінші және жетінші дозаларды қабылдағаннан кейін анықталмайтын деңгейге дейін төмендеді.

Жүректің гемодинамикалық тұрғыдан маңызды, туа біткен кемістіктері бар ≤ 24 айлық 1287 бала пациенттер (639 — Синагис; 648 — плацебо) қатысқан плацебо-бақыланатын зерттеуде 5 реттік ай сайынғы Синагис препаратының 15 мг/кг дозалары РСВ инфекциясы бойынша ауруханаға жату жиілігін 45%-ға төмендетті (p = 0,003) (жүректің туа біткен кемістіктері бар пациенттерге жүргізілген зерттеулер). Пациенттер цианозбен және цианозы жоқ кемістіктері – патологиясы типіне сәйкес топтарға тең етіп бөлінді. РСВ-ауруларына қатысты ауруханаға жату жиілігі плацебо тобындағы пациенттер арасында 9,7%-ды және Синагис тобындағы пациенттердің арасында 5,3%-ды құрады. Екіншілік ақырғы нүктелер Синагис тобында, плацебо тобына қарағанда, РСВ-ауруымен байланысты ауруханаға жату күнінің жалпы саны (56%-ға азайды, р = 0,003), және 100 бала пациент оттегімен қосымша қамтамасыз етуді керек еткен РСВ-инфекциялар күнінің саны (73%-ға азайды, р = 0,014) сияқты көрсеткіштердің сенімді түрде азайғанын айғақтады.

Жүректің гемодинамикалық тұрғыдан маңызды туа біткен кемістіктері бар кішкентай балалардың қатысуымен ретроспективті бақыланатын зерттеулер барысында профилактика ретінде Синагис қабылдаған (1009) және қабылдамаған (1009), жүрек патологиясының ұқсас типі және жүрекке жасалалған түзету операция типі бірдей жастағы балаларда алғашқы күрделі жағымсыз құбылыстар (АКЖҚ: инфекция, аритмия және өліммен аяқталу) жиілігінің көрсеткіштерімен салыстыру жүргізілді. АКҚЖ сияқты аритмиялар және өліммен аяқталудың пайда болу жиілігі профилактика жүргізілген балалар мен профилактика жүргізілмеген балаларда ұқсас болды. Профилактика алған балаларда инфекциялық АКҚЖ пайда болу жиілігі, профилактика алмаған балалармен салыстырғанда, төмен болды. Зерттеу нәтижелері Синагиспен профилактика алған, жүректің гемодинамикалық тұрғыдан маңызды туа біткен кемістіктері бар балаларда, ол жүргізілмеген балалармен салыстырғанда, күрделі инфекциялардың, күрделі аритмиялардың немесе өлімге әкелетін жағдайлардың пайда болуының жоғары қаупі байқалмағанын айғақтады.

Сұйық паливизумабты қолдану жөніндегі зерттеулер

Паливизумабтың сұйық және лиофилизацияланған түрлерін тікелей салыстыру мақсатында екі клиникалық зерттеу жүргізілді. Алғашқы зерттеуде шала туған 153 сәби әртүрлі ретпен препараттың екі түрін де қабылдады. Екінші зерттеуде өкпесінің созылмалы ауруы бар, шала туған 211 және 202 сәби, сәйкесінше, паливизумабтың сұйық және лиофилизацияланған түрлерін қабылдады. Қосымша екі зерттеуде сұйық паливизумаб күрделі шала туған нәрестелерде немесе артериялық қысымы төмендеген немесе гемодинамикалық тұрғыдан маңызды ЖИА бар балаларда РСВ-ауруының профилактикасы үшін моноклональді антиденеге баға беру үшін белсенді бақылау ретінде (3918 балада) пайдаланылды. Жағымсыз құбылыстардың жалпы жиілігі және сипаты, ЖҚ дамуының нәтижесінде препарат қабылдауды тоқтату және осы зерттеулерде тіркелген өліммен аяқталулар саны лиофилизацияланған түрлерді клиникалық өңдеу бағдарламасында байқалған осы көрсеткіштерге сәйкес келді. Өліммен аяқталғандар паливизумабты қолданумен байланыстырылмай саналды, осы зерттеулерде препаратқа жаңа жағымсыз реакциялар байқалған жоқ.

Шала туған сәбилер және шала туудан өкпенің созылмалы аурулары (ШӨСА) бар балалар: Солтүстік Америкада, Еуропалық одақта және басқа да 10 елде жүргізілген осы зерттеулерге ШӨСА бар 24 айлықтан аспаған пациенттер және зерттеуге қатыса бастаған сәтте жасы 6 айлық немесе одан кіші болған шала туған (жүктіліктің 35-ші аптасында және одан ерте туған) балалар қатысты. Жүректің гемодинамикалық тұрғыдан маңызды туа біткен кемістіктері бар пациенттер осы зерттеудің жиынтығынан шығарылды және басқа зерттеуде зерттелді. Осы зерттеулерде пациенттер зерттелетін моноклональді антиденеге (N=3329) баға беру үшін белсенді бақылау ретінде 15 мг/кг доза сұйық паливизумабпен (N=3306) 5 мәрте ай сайынғы инъекция қабылдау үшін рандомизацияланды. Препараттың қауіпсіздігі мен тиімділігін анықтау үшін пациенттерге 150 күн бойы бақылау жүргізілді. Паливизумаб қабылдаған пациенттердің тоқсан тоғыз пайызында зерттеу аяқталды, 97 %-ы барлық бес инъекцияны қабылдады. Негізгі ақырғы нүкте РСВ-ауруымен байланысты ауруханаға жату жиілігі болды. РСВ-ге байланысты павилизумаб тобында 3306 пациенттің 62-сі (1,9 %) ауруханаға жатқызылды. РСВ-аурулармен байланысты ауруханаға жату жиілігі ШӨСА бар пациенттердің 28/723 (3,9 %) және ШӨСА жоқ шала туған нәрестелердің 34/2583 (1,3 %) құрады.

ЖСЖ бар пациентке жүргізілген 2 зерттеу: Солтүстік Америкада, Еуропалық одақта және басқа 4 елде 162 орталықта РСВ-нің екі маусымы ішінде жүргізілген осы зерттеуде гемодинамикалық тұрғыдан маңызды ЖСЖ бар 24 айлық жастағы немесе одан кішірек пациенттер зерттелді. Осы зерттеуде пациенттер зерттелетін моноклональді антиденеге (N=624) баға беру үшін белсенді бақылау ретінде 15 мг/кг доза сұйық паливизумабтың (N=612) 5 мәрте ай сайынғы инъекциясын қабылдауы үшін рандомизацияланды. Зерттеуге қатысушылар жүрек патологиясының (цианозды және тағы басқа да) типтері бойынша стратификацияланды және препараттың қауіпсіздігі мен тиімділігін анықтау үшін 150 күн бойы бақылауда болды. Паливизумаб қабылдағандардың тоқсан жеті пайызы зерттеуді аяқтады, 95%-ы барлық бес инъекцияны қабылдады. Негізгі ақырғы нүкте жағымсыз құбылыстардың және күрделі жағымсыз құбылыстардың жалпы саны болды, екінші ақырғы нүкте РСВ-аурумен байланысты ауруханаға жату жиілігі болды. РСВ-ға қатысты ауруханаға жату жиілігі паливизумаб тобындағы 612 пациенттің 16-сын (2,6 %) құрады.

Синагис респираторлы-синцитиальді вирус (РСВ) туындатқан, РСВ жұқтыру қаупі жоғары балаларда ауруханаға жатуды қажет ететін, төменгі тыныс алу жолдарының ауыр инфекциясының профилактикасы үшін қолданылады:

• Жүктіліктің 35-ші аптасында немесе одан ертерек туған, РСВ инфекциясымен аурушаңдықтың көтерілу маусымының басындағы жасы 6 айлықты немесе одан кішіні құраған балаларда.

• Соңғы 6 ай ішінде бронхөкпе дисплазиясына қатысты емдеуді қажет еткен 2 жасқа дейінгі балаларда.

• Жүректің гемодинамикалық тұрғыдан маңызды туа біткен кемістігі бар 2 жасқа дейінгі балаларда.

Дозалар

Паливизумабтың ұсынылатын дозасы көпшілікте РСВ аурушаңдық қаупінің болжамды кезеңдері ішінде 1 ай аралықпен дене салмағының әр кг шаққанда 15 мг құрайды.

Бір ай аралықпен енгізу үшін // паливизумабтың // көлемі (мл-мен белгіленген) = 0,15-ке көбейтілген [пациенттің кг дене салмағы].

Алғашқы инъекцияны, мүмкіндігінше, РСВ аурушаңдығының маусымы басталғанға дейін жүргізген жөн. Кейінгі дозаларды РСВ аурушаңдықтың көтерілуінің бүкіл маусымы ішінде ай сайын енгізген жөн. Синагистің дене салмағының әр кг шаққанда 15 мг-ден азырақ дозасының немесе РСВ маусымы ішінде айына 1 реттен сирегірек дозалау режиміндегі тиімділігі анықталған жоқ.

ІІІ фазадағы паливизумабтың негізгі клиникалық зерттеулерін қоса, тәжірибенің үлкен бөлігі бір маусым ішінде 5 инъекция жасағанда алынды. Шектеулі болса да, 5 дозадан көбірек қолдану жөнінде деректер бар, сондықтан 5 дозадан көбірек қолданған кездегі, қорғану көзқарасы тұрғысынан, пайдасы анықталған жоқ.

РСВ инфекциясымен ауруханаға жатқан, паливизумаб қабылдап жүрген балаларда қайтадан ауруханаға жату қаупін төмендету үшін РСИ маусымының ішінде паливизумабтың ай сайынғы дозаларын қабылдауды жалғастыру ұсынылады.

Жүрегі шунтталған балаларға қан сарысуындағы препараттың қажетті концентрациясын сақтау үшін операциядан кейін тұрақты күйге жеткізуде бірден дене салмағының әр кг шаққанда 15 мг доза паливизумаб инъекциясын енгізу ұсынылады. Кейінгі дозалар РСВ инфекциясының жоғары қаупіне ұшырауы жалғасқан балаларда РСВ аурушаңдықтың көтерілуінің қалған бөлігі ішінде ай сайын енгізілуі тиіс.

Қолдану тәсілі

Паливизумабты бұлшықет ішіне, дұрысы санның сыртқы бүйір аймағына енгізеді. Шонданай жүйкесінің зақымдану қаупіне байланысты, бөксе бұлшықетіне инъекция жүргізу үшін жиі пайдаланбаған жөн. Инъекцияны стандартты асептикалық жағдайларда жүргізу керек.

Егер дозаның көлемі 1 м-ден асып кетсе, онда препаратты бірнеше дозалар түрінде енгізеді.

Паливизумабты қолданған кезде пайда болған өте күрделі жағымсыз реакциялар анафилаксия және жоғары сезімталдықтың басқа да жедел реакциялары болып табылады. Паливизумабты қолданған кезде жиі туындайтын реакциялар қызба, бөртпе және препаратты енгізген жердегі реакциялар болып табылады.

Клиникалық та, сонымен қатар зертханалық көрсеткіштердің ауытқулары сияқты жағымсыз реакциялар ағзалар жүйесінің кластары және пайда болу жиіліктері бойынша берілген (өте жиі: ≥ 1/10; жиі: ≥ 1/100-ден <1/10 дейін; жиі емес: ≥ 1/1000-нан <1/100 дейін; сирек: ≥ 1/10 000-нан <1/1000 дейін), ол туралы шала туған балаларда, бронхөкпе дисплазиясы бар балаларда, сондай-ақ жүректің туа біткен кемістіктері бар балаларда мәлімделді.

Жағымсыз реакциялар тіркеуден кейінгі бақылау барысында идентификацияланады, ал олар туралы мәлімдемелер өлшемі анықталмаған популяциялардағы пациенттерден ерікті түрде түседі; олардың жиілігін сенімді түрде баға беру немесе паливизумабтың әсерімен себеп-салдарлық байланысын анықтау әрдайым мүмкін бола бермейді. Төменде кестеде берілген осы «жағымсыз реакциялардың» пайда болу жиілігіне тіркелген клиникалық екі зерттеуден алынған қауіпсіздігі жөніндегі деректерді пайдалана отырып баға берілді. Зерттеу нәтижелері бойынша, паливизумаб және плацебо қабылдаған топтар арасында осы реакциялардың жиілігінде айырмашылықтар байқалған жоқ, ал реакциялар қолданылған препаратпен байланысты болмады.

Тіркеуден кейінгі тәжірибе

Тіркеуден кейінгі кезеңде, 1998 және 2002 жж арасындағы кезеңде паливизумабпен емдеген кезде білінген, РСВ аурушаңдықтың көтерілуінің төрт маусымын қамтитын күрделі кездейсоқ жағымсыз реакцияларға баға берілді. Жалпы алғанда, бір маусымда тағайындау және емдеу ұзақтығы бойынша, паливизумабты қолданғанда 1 291 күрделі құбылыстар тіркелді. Жағымсыз реакциялардың пайда болуы алтыншы дозадан кейін немесе кейін осы жағдайлардың 22-де ғана болды (алтыншы дозадан кейін 15 жағдай, жетінші дозадан кейін 6 жағдай және сегізінші дозадан кейін 1 жағдай).

Бұл жағымсыз әсерлер сипаты бойынша алғашқы бес дозадан кейінгі симптомдармен ұқсас болды.

Паливизумабты қабылдау графигі және жағымсыз реакциялар 1998-ден бастап 2000 жж кезеңдегі пациенттердің тізілімінде тексерілген шамамен 20000 сәбилер тобында бақыланды. Зерттеуге қамтылған осы топтағы 1250 сәби 6 инъекциядан, 183 сәби 7 инъекциядан және 27 сәби 8 немесе 9 инъекциядан қабылдады. Алтыншы немесе кейінгі дозалардан кейін пациенттерде байқалған жағымсыз реакциялар сипаты және жиілігі бойынша алғашқы 5 дозадан кейінгі осындайларға ұқсас болды.

Бақыланатын, деректер базасын пайдаланып жүргізілген тіркеуден кейін зерттеулер барысында паливизумаб қабылдаған шала туған балалар арасында демікпе жиілігінің аздап артқаны байқалды; алайда препараттың қолданумен себеп-салдарлық байланысы айқын емес.

- әсер етуші затына немесе қосымша заттарының кез келгеніне немесе адамның басқа моноклональді антиденелеріне жоғары сезімталдық.

Паливизумабтың басқа дәрілік заттармен өзара әрекеттесуін білуге ресми зерттеулер жүргізілген жоқ. Шала туған балалардың және бронхөкпе дисплазиясы бар балалардың қатысуымен IMpact-RSV ІІІ фазасын клиникалық зерттеу барысында плацебо және паливизумабты балалар инфекциясының профилактикасына арналған вакциналармен, тұмау вакцинасымен, бронхты кеңейтетін дәрілермен және кортикостероидтармен бір мезгілде қабылдаған пациенттердің үлесі ұқсас болды және осы дәрілерді қабылдаған пациенттер арасында жағымсыз реакциялар санының қосымша артуы байқалған жоқ.

Моноклональді антиденелердің РСВ-ға қатысты ғана спецификалық болып табылатынымен байланысты, паливизумаб вакцинация кезінде иммунитеттің дамуына кедергі жасамауы тиіс деп болжам жасалады.

Паливизумаб иммунологиялық диагностикалық РСВ-тестілермен, мысалы, антигендердің сандық анықтауға негізделген тестілермен өзара әрекеттесуі мүмкін. Осыған қосымша, паливизумаб жасушалар өсіріндісінде вирустардың репликациясын бәсеңдетеді, сондықтан сынамаға вирус өсіріндісін пайдалана отырып ықпалын тигізуі де мүмкін. Паливизумаб кері транскриптазалы полимеразалы тізбектік реакцияларға негізделетін тестілерге ықпалын тигізбейді. Зертханалық тест-жүйелермен өзара әрекеттесуі РСВ диагностикасының жалған-жағымсыз нәтижелеріне әкелуі мүмкін. Сондықтан клиникалық шешімдерді қабылдағанда диагностикалық тестілер нәтижелерін клиникалық деректерді есепке ала отырып қарастырған жөн.

Паливизумабты енгізгеннен кейін анафилаксияның және анафилаксиялық шоктың өте сирек жағдайларын қоса, аллергиялық реакциялар тіркелді. Кейбір жағдайларда өліммен аяқталу тіркелді.

Анафилаксияны және анафилаксиялық шокты қоса, аса жоғары сезімталдықтың ауыр реакцияларын емдеуге арналған дәрілік заттар паливизумабты енгізгеннен кейін шұғыл қолдану үшін қолжетімді болуы тиіс.

Орташа ауыр немесе ауыр жедел инфекциялық ауру немесе қызба жағдайы, егер дәрігердің пікірі бойынша, препараттан бас тарту үлкен қауіп төндірмейтін болса, паливизумабты қолдануды бастаудың кідіруіне себеп болуы мүмкін. Жеңіл қызба жағдайы, мысалы, жоғары тыныс алу жолдарының жеңіл инфекциясы, әдетте паливизумабты қолданудың кідіруіне себеп болып табылмайды.

Паливизумабты тромбоцитопениясы немесе қанның ұю жүйесінің кез келген басқа бұзылулары бар пациенттерге сақтықпен тағайындаған жөн.

РСВ аурушаңдығының кейінгі маусымдары ішінде емдеудің екінші курсы ретінде пациенттерге енгізген кезде паливизумабтың тиімділігі осы мақсатта жүргізілетін зерттеулерде зерттелген жоқ. Пациенттер паливизумабпен емдеуден өтіп жүрген маусымда, онан кейінгі маусымда РСВ инфекцияның ықтимал өсуі осы мақсатта жүргізілген зерттеулерден үзілді-кесілді шығарылған жоқ.

Фертильділік, жүктілік және емшек емізу кезеңі

Тиісті зерттеулер жүргізілген жоқ. Препарат ересектерге қолдануға арналмаған. Фертильділікке, жүктілікке және емшек емізу кезеңіне ықпалы жөнінде деректер жоқ.

Клиникалық зерттеулерде үш баланың 15 мг/кг жоғары дозаны қабылдауы қандай да болсын медициналық зардаптардың пайда болуына әкелген жоқ. Бұл дозалар 20,25 мг/кг, 21,1 мг/кг және 22,27 мг/кг құрады. Қандай да болсын медициналық зардаптардың пайда болуы тіркелген жоқ.

Тіркеуден кейінгі тәжірибе деректері бойынша, 85 мг/кг дейін артық дозалану жөнінде мәлімделді, және кейбір жағдайларда пациенттерде байқалған жағымсыз реакциялар 15 мг/кг доза препаратты қолданғаннан кейінгі байқалғандардан айырмашылығы болған жоқ. Артық дозаланған жағдайда жағымсыз реакциялардың қандай да болсын белгілерінің немесе симптомдарының білінуі тұрғысында бақылау және олар пайда болған жағдайда дереу симптоматикалық ем жүргізу ұсынылады.

Шығарылу түрі және қаптамасы

Бұлшықет ішіне енгізуге арналған 50 мг, 100 мг ерітінділер.

Тефлон жабыны бар хлорбутил тығынмен тығындалған және полипропилен қақпағы бар лакталған алюминий қалпақшамен қаусырылған, көлемі 3 мл, мөлдір, түссіз І типті шыныдан жасалған (Еур.Фарм.) құтыларда препарат 0,5 мл-ден немесе 1 мл-ден (нақтылы көлемі). Пластик контейнерде бір құтыдан, бір пластик контейнер қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

2-ден 8°С-ге дейінгі температурада сақтау керек. Мұздатып қатыруға болмайды.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

3 жыл.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

Рецепт арқылы.

Өндіруші

Берингер Ингельхайм Фарма ГмбХ және Ко. КГ, Германия/

Boehringer Ingelheim Pharma GmbH & Co. KG, Germany

Қаптаушы

Эббви С.р.л., Италия/

AbbVie S.r.l., Italy

Эббви Биофармасьютикалс ГмбХ, Швейцария/

AbbVie Biopharmaceuticals GmbH, Switzerland

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан дәрілік заттың сапасы жөніндегі шағымдарды (ұсыныстарды) қабылдайтын және тіркеуден кейін дәрілік заттың қауіпсіздігін бақылауға жауапты ұйымның мекенжайы:

AbbVie Biopharmaceuticals GmbH компаниясының Қазақстан Республикасындағы өкілдігі: Алматы қ., 050044, Сәтпаев к-сі 30A/1, «Тенгиз Тауэрс» ТК, 97 кеңсе, тел. +7 727 222 14 18, факс. +7 727 398 94 88, эл. поштасы: kz_ppd_pv@abbvie.com.