Орадро

Орадро

Кларитромицин

Дәрілік түрі, дозалануы

Вена ішіне инфузия үшін ерітінді дайындауға арналған лиофилизацияланған ұнтақ 500 мг, 10 мл еріткішпен жиынтықта (инъекцияға арналған су)

Жүйелі пайдалануға арналған инфекцияға қарсы препараттар. Жүйелі пайдалануға арналған бактерияға қарсы препараттар.

Макролидтер, линкозамидтер және стрептограминдер. Макролидтер. Кларитромицин.

АТХ коды J01FA09

- Кларитромицинге сезімтал микроорганизмдерден туындаған инфекцияларды емдеу

- жедел немесе созылмалы бронхит, пневмония сияқты төменгі тыныс жолдарының инфекциялары;

- синусит және фарингит сияқты жоғарғы тыныс жолдарының инфекциялары;

- тері мен жұмсақ тіндердің инфекциясы (фолликулит, целлюлит (тері асты шелінің қабынуы), тілмелі қабыну).

Қолданудың басталуына дейінгі қажетті мәліметтер тізбесі

- макролидтер тобындағы белсенді затқа және басқа антибиотиктерге немесе препараттың кез келген қосымша заттарына аса жоғары сезімталдық

- келесі дәрілік заттарды бір мезгілде қолдану:

• қастауыш алкалоидтары (мысалы, эрготамин немесе дигидроэрготамин) - кларитромицинмен біріктіріп қолданғанда эргоуыттылық дамуы мүмкін;

• пероральді қолдануға арналған мидазолам;

• астемизол, цизаприд, домперидон, пимозид, терфенадин - кларитромицинмен біріктіріп қолданған кезде QT аралығының ұзаруы байқалуы мүмкін, сондай-ақ қарыншалық тахикардияны, қарыншалық фибрилляцияны және «пируэт» типті қарыншалық тахикардияны қоса, жүрек аритмиялары пайда болуы мүмкін;

• тикагрелор немесе ранолазин;

• CYP3A4 (ловастатин немесе симвастатин) қатысуымен қарқынды метаболизденетін 3-гидрокси-3-метилглютарил-кофермент А редуктаза тежегіштері (ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері (статиндер)) - кларитромицинмен біріктірілген қолданғанда миопатияның, оның ішінде рабдомиолиздің даму қаупі артады;

• колхицин;

• ломитапид;

- анамнезінде QT аралығының ұзаруы (QT аралығының ұзаруының туа біткен немесе құжатпен расталған жүре пайда болған формалары) немесе «пируэт» типті қарыншалық тахикардияны қоса, қарыншалық аритмиялар;

- электролиттік бұзылулар (QT аралығының ұзару қаупіне байланысты гипокалиемия немесе гипомагниемия);

- бүйрек функциясының қатар жүретін бұзылулары бар бауыр функциясының ауыр жеткіліксіздігі;

- лактация кезеңі;

- 12 жасқа дейін.

Қолдану кезіндегі қажетті сақтандыру шаралары

Кларитромицин негізінен бауырда метаболизденетіндіктен, бауыр функциясы бұзылған пациенттерге препаратты қолданғанда сақ болу керек.

Кларитромицинді қолдану кезінде қандағы бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауын, сарғаюымен немесе онсыз гепатоцеллюлярлық және/немесе холестаздық гепатитті қоса бауыр функциясының бұзылуы мүмкін. Бауыр функциясының бұзылуы ауыр болуы мүмкін, бірақ, әдетте, олар қайтымды сипатқа ие.

Анорексия, сарғаю, несептің қараюы, іш аймағының қышуы немесе ауыруы сияқты бауыр ауруының белгілері мен симптомдары пайда болған кезде препаратпен емдеуді тоқтату және емдеуші дәрігерге қаралу керек.

Макролидтерді қоса, іс жүзінде барлық бактерияға қарсы препараттарды қолданғанда ауырлық дәрежесі әртүрлі болуы мүмкін (жеңіл формадан өмірге қауіп төндіретін жағдайға дейін) жалған жарғақшалы колиттің пайда болу жағдайлары туралы хабарланды. Кларитромицинді қоса, барлық дерлік бактерияға қарсы препараттарды қолданғанда Clostridium difficile (CDAD) туындатқан диареяның пайда болу жағдайлары туралы хабарланды, оның көріністерінің ауырлығы диареяның жеңіл түрінен өліммен аяқталған колитке дейін өзгеруі мүмкін. Бактерияға қарсы дәрілермен емдеу аясында ішек микрофлорасы өзгереді, бұл Clostridium difficile штаммдарының шамадан тыс өсуіне әкелуі мүмкін. Антибиотиктерді қабылдағаннан кейін диарея дамитын барлық пациентте анамнезді мұқият жинау керек, өйткені Clostridium difficile туындаған диарея бактерияға қарсы препараттарды қабылдағаннан кейін екі айдан соң да дамуы мүмкін. Мұндай жағдайларда терапиялық көрсетілімдерге қарамастан кларитромицинмен емдеуді тоқтату қажет. Микробиологиялық зерттеу жүргізу және тиісті емді бастау керек. Ішек перистальтикасын төмендететін препараттарды қолданудан аулақ болу керек.

Кларитромицин мен колхицинді бірге қолданғанда, әсіресе егде жастағы пациенттерде және бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде колхициннің уыттылығы (оның ішінде өліммен аяқталатын) туындайды. Кларитромицин мен колхицинді бір мезгілде қолдануға болмайды.

Кларитромицинді және мысалы триазолам және мидазолам сияқты триазолобензодиазепиндерді, (вена ішіне енгізу немесе ауыз қуысының шырышты қабығына жағу) бір мезгілде қолданғанда сақ болу керек.

Кларитромицинді статиндермен, фибраттармен, колхицинмен немесе аллопуринолмен бірге қолданғанда рабдомиолиз туралы хабарланды.

Кардиоваскулярлық қауіптер (жүрек-қантамыр асқынулары)

Кларитромицинді қоса, макролидтермен ем қабылдаған пациенттерде жүректің реполяризация фазасыны ұзарады және соның салдарынан QT аралығының ұзаруы байқалды, бұл жүрек аритмиясы мен «пируэт» типті қарыншалық тахикардияның даму қаупімен байланысты. QT аралығының ұзаруы және қарыншалық аритмиялардың (оның ішінде «пируэт» типті қарыншалық тахикардияның) даму қаупінің артуына байланысты кларитромицинді қолдану келесі дәрілік заттардың қандай да бірімен ем алатын пациенттерге: астемизол, цизаприд, домперидон, пимозид, терфенадин, гипокалиемиясы бар пациенттерде және анамнезінде QT аралығының ұзаруы немесе қарыншалық аритмиясы бар пациенттерге қарсы көрсетілген.

Кларитромицинді сақтықпен қолдану керек:

- жүректің ишемиялық ауруы, жүрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі, өткізгіштіктің бұзылуы немесе клиникалық маңызды брадикардиясы бар пациенттерде;

- кларитромицинді бірге қолдануға қарсы көрсетілімдерді қоспағанда, QT аралығын ұзартуды туындататын дәрілік заттармен емді бір мезгілде алатын пациенттерде.

Пневмония

Ауруханадан тыс пневмонияны емдеу үшін кларитромицинді қолдану кезінде макролидтерге Streptococcus pneumoniae төзімділіктің дамуына байланысты микроорганизмнің бактерияға қарсы заттарға сезімталдығын анықтау бойынша зерттеулер жүргізу керек. Ауруханаішілік пневмонияны емдеу жағдайында кларитромицинді басқа тиісті антибиотиктермен біріктіріп қолданған жөн.

Тері мен жұмсақ тіндердің ауырлығы жеңіл және орташа дәрежедегі инфекциялары

Көбінесе тері мен жұмсақ тіндердің жеңіл және орташа ауырлықтағы инфекцияларының қоздырғыштары Staphylococcus aureus және Streptococcus pyogenes болып табылады, олардың әрқайсысы макролидтерге төзімді болуы мүмкін, сондықтан микроорганизмнің бактерияға қарсы заттарға сезімталдығын анықтау бойынша зерттеулер жүргізу керек. Β-лактамды антибиотиктерді қолдану мүмкін болмаған жағдайларда (мысалы, аллергия), бірінші қатардағы препараттар ретінде басқа антибиотиктер, мысалы, клиндамицин қолданылуы мүмкін. Қазіргі уақытта макролидтерді терінің және жұмсақ тіндердің кейбір инфекцияларын, мысалы, Corynebacterium minutissimum тудырған инфекциялар, акне, тілме қабынбасын және пенициллиндер тобынан дәрі-дәрмектерді қолдану мүмкіндігі болмаған жағдайда емдеу үшін ғана қолдану керек деп саналады.

Анафилаксия, ауыр тері реакциялары (мысалы, жедел жайылған экзантематозды пустулез, Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермалық некролиз және эозинофилиямен және жүйелі симптомдармен (DRESS) дәрілік реакция) сияқты аса жоғары сезімталдықтың ауыр жедел реакциялары дамыған кезде кларитромицинмен емдеуді дереу тоқтатып, тиісті емдеуді шұғыл бастау қажет.

Кларитромицинді CYP3A4 индукторлары болып табылатын дәрілік заттармен біріктіріп қолданған кезде сақ болу керек.

ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері (статиндер)

Кларитромицинді ловастатинмен немесе симвастатинмен бір мезгілде қолдануға болмайды;

Кларитромицинді басқа статиндермен бірге пайдаланған кезде сақ болу керек және миопатияның белгілері мен симптомдарын анықтау мақсатында пациенттерге мониторинг жүргізу керек. Кларитромицин мен статиндерді біріктіріп қолданғанда рабдомиолизді дамуы мүмкін.

Кларитромицин мен статиндерді бірге қолдану қажеттілігі туындаған жағдайларда статиндерді ең аз ұсынылған дозаларда пайдалану ұсынылады, сондай-ақ метаболизміне CYP3A (мысалы, флувастатин) қатыспайтын статиндерді пайдалану туралы мәселені қарастыру керек.

Пероральді гипогликемиялық дәрілер/инсулин

Кларитромицинді және сульфонилмочевина туындылары және/немесе инсулин сияқты пероральді гипогликемиялық дәрілерді бір мезгілде қолданғанда айтарлықтай айқын гипогликемия дамуы мүмкін. Мұндай біріктірілімдерді пациенттерге қолданған кезде қандағы глюкоза деңгейіне мұқият мониторинг жүргізу ұсынылады.

Пероральді антикоагулянттар

Кларитромицинді дабигатран, ривароксабан және апиксабан сияқты тікелей әсер ететін пероральді антикоагулянттармен бір мезгілде, әсіресе қан кету қаупі жоғары пациенттерге тағайындағанда сақтық таныту керек.

Кларитромицин мен варфаринді бірге қолданған кезде халықаралық қалыпты қатынас (ХҚҚ) және протромбин уақыты (ПУ) көрсеткіштерінің едәуір жоғарылау және ауыр қан кетудің даму қаупі бар. Кларитромицинді пероральді антикоагулянттармен біріктіріп қолданғанда пациенттерде ХҚҚ және ПУ көрсеткіштерін жиі бақылау керек.

Басқа антибиотиктердегідей, кларитромицинді ұзақ уақыт қолданған кезде сезімтал емес бактериялар мен зең инфекцияларының қоздырғыштарының шамадан тыс өсуі байқалуы мүмкін. Суперинфекция дамыған кезде тиісті ем жүргізу керек.

Микроорганизмдердегі кларитромицинге және басқа макролидтерге, сондай-ақ линкомицин мен клиндамицинге айқаспалы резистенттілік қаупін назарға алған жөн.

Иммун тапшылығы бар пациенттер

Микобактериялық инфекцияларды емдеу ретінде ұзақ уақыт бойы жоғары дозаларда кларитромицин алған иммун тапшылығы, оның ішінде жүре пайда болған иммун тапшылығы синдромы (ЖИТС) бар пациенттерде дәрілік затты пайдаланудан туындауы мүмкін жағымсыз реакцияларды негізгі симптомдардан ажырату қиын болды,

Көбінесе 1,0 г және 2,0 г тәуліктік дозада кларитромицинмен ем қабылдаған ересек пациенттерде жүрек айну, құсу, дәм сезудің бұрмалануы, іштің ауыруы, диарея, бөртпе, метеоризм, бас ауыруы, іш қату, есту қабілетінің бұзылуы, қан сарысуындағы АСТ және АЛТ деңгейінің жоғарылауы сияқты жағымсыз реакциялар байқалды. Ентігу, ұйқысыздық және ауыздың құрғауы аз тіркелді. 1,0 г дозада кларитромицин қабылдаған пациенттерде жағымсыз реакциялардың туындау жиілігі кларитромицинді 2,0 г дозада қабылдаған пациенттермен салыстырмалы болды. Кларитромицинді 4,0 г тәуліктік дозада қабылдаған пациенттерде жағымсыз реакциялардың туындау жиілігі дәрілік затты 1,0 г және 2,0 г дозада қабылдаған пациенттерде 3-4 есе жоғары болды.

Иммун тапшылығы бар пациенттерде кларитромицинмен емді 1,0 г немесе 2,0 г тәуліктік дозада алған кезде қан сарысуындағы АСТ және АЛТ деңгейі едәуір артады және қандағы лейкоциттер мен тромбоциттер саны айтарлықтай төмендейді.

Қосымша заттар

Препарат құрамында бір құтыда 1 ммоль аз натрий бар (23 мг) , яғни іс жүзінде «құрамында натрий жоқ».

Басқа дәрілік  препараттармен өзара әрекеттесуі

Ауыр жағымсыз реакциялардың даму қаупіне байланысты кларитромицинмен бірге қолдануға болмайтын дәрілік заттар

Астемизол, цизаприд, домперидон, пимозид және терфенадин

Кларитромицинмен бір мезгілде қолданғанда цизапридтің қандағы концентрациясы жоғарылайды, QT аралығының ұзаруы байқалуы мүмкін, сондай-ақ қарыншалық тахикардияны, қарыншалар фибрилляциясын және «пируэт» типті қарыншалық тахикардияны қоса алғанда, жүрек аритмиялары пайда болуы мүмкін. Осыған ұқсас өзгерістер пимозидті кларитромицинмен бірге қолданған кезде туындайды.

Макролидтер терфенадиннің метаболизміне әсер етеді, ал соңғысының қандағы концентрациясы жоғарылайды, кейбір жағдайларда бұл QT аралығының ұзаруына және қарыншалық тахикардия, қарыншалар фибрилляциясы және «пируэт» типіндегі қарыншалық тахикардия сияқты жүрек аритмиясының дамуына байланысты.

Кларитромицин мен терфенадинді біріктіріп қолданған кезде қан сарысуындағы терфенадиннің қышқыл метаболиті концентрациясының 2-3 есе жоғарылауы және QT аралығының ұзаруы байқалады. Осыған ұқсас өзгерістер астемизолды басқа макролидтермен бірге пайдаланған кезде де байқалды.

Қастауыш алкалоидтары

Кларитромицинді эрготаминмен немесе дигидроэрготаминмен бірге қолданғанда орталық жүйке жүйесін (ОЖЖ) қоса алғанда, аяқ-қолдардың және организмнің басқа да тіндерінің вазоспазмы және ишемиясы сияқты жедел эрготизм белгілері дамуы мүмкін. Кларитромицин мен қастауыш алкалоидтарын бір мезгілде қолдануға болмайды.

Пероральді қолдануға арналған мидазолам

Пероральді қолдануға арналған мидазоламды және таблетка түріндегі кларитромицинді (тәулігіне 2 рет 500 мг) бірге пайдаланған кезде мидазолам үшін «концентрация-уақыт» (AUC) қисығының астындағы аудан мәнінің 7 есе ұлғаюы байқалды. Кларитромицин мен пероральді қолдануға арналған мидазоламды бір мезгілде қолдануға болмайды.

ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері (статиндер)

Кларитромицинді ловастатинмен немесе симвастатинмен бір мезгілде қолдануға болмайды, өйткені бұл статиндердің метаболизміне CYP3A4 елеулі дәрежеде қатысады және кларитромицинмен бірге пайдаланған кезде олардың қан плазмасындағы концентрациясы артады, нәтижесінде миопатияның, оның ішінде рабдомиолиздің даму қаупі артады. Кларитромициннің жоғарыда аталған статиндермен біріктірілген емі кезінде рабдомиолиз пайда болады. Кларитромицинді қолдану қажет болған кезде ловастатинді және симвастатинді қабылдауды уақытша тоқтату керек.

Кларитромицинді басқа статиндермен біріктіріп қолданған кезде сақ болу керек және миопатияның белгілері мен симптомдарын анықтау мақсатында пациенттерге мониторинг жүргізу керек. Кларитромицин мен статиндерді бірге қолдану қажеттілігі туындаған жағдайларда статиндерді ең аз ұсынылған дозаларда пайдалану ұсынылады, сондай-ақ метаболизміне CYP3A (мысалы, флувастатин) қатыспайтын статиндерді пайдалану туралы мәселені қарастыру керек.

Басқа дәрілік заттардың кларитромицинге әсері

CYP3A индукторлары болып табылатын дәрілік заттар (мысалы, рифампицин, фенитоин, карбамазепин, фенобарбитал, құрамында шайқурай бар препараттар (Hypericum perforatum)) кларитромицин метаболизмін күшейтуі мүмкін, бұл ретте қан плазмасында кларитромициннің субтерапиялық концентрациясы байқалуы мүмкін, нәтижесінде оның тиімділігі төмендеуі мүмкін. Қан плазмасындағы CYP3A индукторының концентрациясын мониторингтеу қажет, себебі ол CYP3A кларитромицинмен тежелуі салдарынан артуы мүмкін (сондай-ақ CYP3A4 тежегіштері үшін медициналық қолдану жөніндегі тиісті нұсқаулықтарды қараңыз). Рифабутин мен кларитромицинді бірге қолданған кезде рифабутин концентрациясы жоғарылайды және қан сарысуындағы кларитромицин концентрациясы төмендейді, сондай-ақ увеиттің даму қаупі артты.

Төменде берілген дәрілік заттар қандағы кларитромицин концентрациясына әсер етеді; оларды кларитромицинмен бір мезгілде қолданған жағдайда соңғысының дозасын түзету немесе баламалы емдеуге көшу қажеттілігі туындауы мүмкін.

Эфавиренз, невирапин, рифампицин, рифабутин және рифапентин

Эфавиренз, невирапин, рифампицин, рифабутин және рифапентин сияқты P450 цитохромы жүйесінің изоферменттерінің күшті индукторлары кларитромицин метаболизмін күшейтуі мүмкін, соның нәтижесінде қан плазмасындағы кларитромицин концентрациясы төмендеуі мүмкін және осымен бір мезгілде бактерияға қарсы әсері бар кларитромициннің белсенді метаболиті 14-гидроксикларитромициннің концентрациясы жоғарылауы мүмкін.

Этравирин

Этравиринмен бір мезгілде қолданғанда қандағы кларитромициннің концентрациясы төмендейді, ал қандағы оның белсенді метаболиті 14-гидроксикларитромициннің концентрациясы жоғарылайды. 14-гидроксикларитромициннің Mycobacterium avium complex (MAC) қатысты белсенділігі төмен болғандықтан, дәрілік препараттың Mycobacterium avium complex қатысты жалпы белсенділігі өзгеруі мүмкін, сондықтан Mycobacterium avium complex туындатқан инфекцияларды емдеу кезінде баламалы емдеу туралы мәселені қарастыру керек.

Флуконазол

Флуконазолды (тәулігіне 200 мг) және кларитромицинді (тәулігіне 2 рет 500 мг) біріктіріп пайдаланған кезде қандағы ең төменгі тепе-теңдік концентрациясының орташа мәнінің жоғарылауы және кларитромицин үшін AUC мәні жоғарылуы байқалды; оның белсенді метаболиті 14-гидроксикларитромициннің тепе-теңдік концентрациясы айтарлықтай өзгерген жоқ. Флуконазолмен бір мезгілде қолданғанда кларитромициннің дозасын түзету талап етілмейді.

Ритонавир

Ритонавир (әр 8 сағат сайын 200 мг) кларитромициннің метаболизмін (әр 12 сағат сайын 500 мг) едәуір төмендетеді. Кларитромициннің емдік ауқымы кең болғандықтан, бүйрек функциясы қалыпты пациенттерде осындай жағдайларда дәрілік заттың дозасын төмендету талап етілмейді. Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде дәрілік заттың дозасын төмендегідей түзеткен жөн: Clcr 30-60 мл/мин кезінде кларитромициннің дозасын 50%-ға, Clcr 30 мл/мин кем болғанда 75%-ға төмендету керек. Ритонавирмен бір мезгілде кларитромицинді тәулігіне 1,0 г артық дозада қолдануға болмайды.

Атазанавир мен саквинавирді қоса алғанда, адамның иммун тапшылығы вирусының (АИТВ) протеазасының басқа тежегіштерімен ритонавирді фармакокинетикалық күшейткіш ретінде қолданғанда бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде кларитромициннің дозасын дәл осылай түзету керек.

Кларитромициннің басқа дәрілік заттарға әсері

CYP3А-мен байланысты өзара әрекеттесулер

Кларитромицинмен бір мезгілде қолданғанда (CYP3A тежейді) метаболизмінде CYP3A басым қатысатын дәрілік заттардың қандағы концентрациясы жоғарылауы мүмкін, соның нәтижесінде олардың әсер ету ұзақтығының артуы немесе олардың емдік әсерлері мен жағымсыз реакциялардың күшеюі байқалуы мүмкін.

Кларитромицинді QT аралығының ұзару және қарыншалық тахикардияны, қарыншалар фибрилляциясын және «пируэт» типті қарыншалық тахикардияны қоса алғанда, жүрек аритмиясы қаупіне байланысты астемизолмен, цизапридпен, домперидонмен, пимозидпен және терфенадинмен (CYP3A субстраттары болып табылатын дәрілік заттар) ем алатын пациенттерде қолдануға болмайды.

Кларитромицинді метаболизмінде негізінен CYP3A4 (мысалы, ловастатин және симвастатин), колхицин, тикагрелор және ранолазин қатысатын ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерімен, пероральді қолдануға арналған қастауыш алкалоидтарымен, мидазоламмен ем алатын пациенттерге қолдануға болмайды.

Кларитромицинді CYP3A субстраттары болып табылатын басқа дәрілік заттармен ем қабылдайтын пациенттерге, әсіресе егер олардың емдік ауқымы тар болса (мысалы, карбамазепин) және/немесе CYP3A елеулі дәрежеде метаболизденсе, сақтықпен пайдалану керек. Кларитромицин мен метаболизміне көбінесе CYP3A қатысатын дәрілік заттарды бір мезгілде қолданған кезде соңғысының дозасын түзету қажеттілігі туындауы мүмкін және олардың қан сарысуындағы концентрациясын мұқият бақылау керек. Келесі дәрілік препараттар немесе препараттар топтары бірдей CYP3A (толық емес тізім) метаболизденеді: алпразолам, карбамазепин, цилостазол, циклоспорин, дизопирамид, ибрутиниб, метадон, метилпреднизолон, мидазолам (вена ішіне енгізу), омепразол, пероральді антикоагулянттар (мысалы, варфарин, ривароксабан, апиксабан), атипті антипсихотиктер (мысалы, кветиапин), хинидин, рифабутин, силденафил, сиролимус, такролимус, триазолам және винбластин.

Кларитромицин P450 цитохромы жүйесінің басқа изоферменттеріне әсер ету арқылы ұқсас түрде өзара әрекеттесе алатын дәрілік заттарға фенитоин, теофиллин және вальпроат жатады.

Тікелей әсер ететін пероральді антикоагулянттар (ППОАК)

ППОАК дабигатран Р-гликопротеиннің (Р-гп) эффлюксті тасымалдаушы ақуызының субстраты болып табылады. Ривароксабан мен апиксабан CYP3A4 метаболизденеді, сонымен қатар Р-гп субстраттары болып табылады. Кларитромицинді көрсетілген дәрілік заттармен бір мезгілде қолданғанда, әсіресе қан кету қаупі жоғары пациенттерде сақ болу керек.

Кларитромицинді ломитапидпен трансаминазалар деңгейінің айтарлықтай жоғарылау мүмкіндігіне байланысты бір мезгілде қабылдауға болмайды.

Аритмияға қарсы дәрілер

Кларитромицинді хинидинмен және дизопирамидпен бірге қолданғанда пациенттерде QT аралығын ұзарту мәніне электрокардиограммада мониторинг жүргізу және қан сарысуындағы хинидин мен дизопирамид деңгейін бақылау керек.

Мұндай біріктірілімдерді пациенттерге қолданған кезде қандағы глюкоза деңгейіне мұқият мониторинг жүргізу ұсынылады.

Пероральді гипогликемиялық дәрілер/инсулин

Кейбір гипогликемиялық дәрілерді (мысалы, натеглинид және репаглинид) кларитромицинмен бірге қолданғанда CYP3A тежелуінің нәтижесінде соңғыларымен гипогликемия дамуы мүмкін. Мұндай біріктірілімдерді пациенттерге қолданған кезде қандағы глюкоза деңгейіне мұқият мониторинг жүргізу ұсынылады.

Омепразол

Кларитромицинді (әрбір 8 сағат сайын 500 мг) және омепразолды (тәулігіне 40 мг) бір мезгілде қолданғанда қандағы ең жоғары концентрация, AUC0-24 және омепразолдың жартылай шығарылу кезеңінің мәні артады. Асқазандағы pH орташа тәуліктік мәні омепразолмен монотерапия кезінде 5,2 және кларитромицин мен омепразолдың біріктірілімін қолданғанда 5,7 болды.

Силденафил, тадалафил және варденафил

Силденафил, тадалафил және варденафил сияқты фосфодиэстераза тежегіштерінің метаболизмінде ішінара CYP3A қатысады (кларитромицин CYP3A тежеуі мүмкін). Кларитромицинмен бірге қолданғанда жоғарыда аталған фосфодиэстераза тежегіштерінің жүйелі әсері артуы мүмкін. Кларитромицинмен біріктірілген пайдаланған кезде силденафил, тадалафил және варденафил дозасын төмендету туралы мәселені қарастыру керек.

Теофиллин, карбамазепин

Кларитромицинмен бірге қолданғанда қандағы теофиллин мен карбамазепин концентрациясының орташа айқын, бірақ статистикалық маңызды (р ≤ 0,05) жоғарылауы байқалады. Сондықтан кларитромицинмен біріктіріп қолданған кезде теофиллин мен карбамазепин дозасын төмендету қажеттілігі туындауы мүмкін.

Толтеродин

Толтеродин метаболизміне негізінен CYP2D6 қатысады; осы изофермент жоқ адамдарда дәрілік заттың метаболизмі процесіне CYP3А қатысады. Адамдардың осы санатында CYP3A тежелуі кезінде қан сарысуында толтеродиннің неғұрлым жоғары концентрациясы байқалады. Сондықтан CYP2D6 қатысты «баяу метаболизаторлар» тобына жататын пациенттерде CYP3A тежегіштерін, оның ішінде кларитромицинді бір мезгілде пайдалану аясында толтеродин дозасын төмендету қажеттілігі туындауы мүмкін.

Триазолобензодиазепиндер (мысалы, алпразолам, мидазолам, триазолам)

Кларитромицинмен таблетка түрінде (тәулігіне 2 рет 500 мг) бірге пайдаланған кезде мидазолам үшін AUC мәні (вена ішіне енгізу) 2,7 есе ұлғаяды. Кларитромицинді мидазоламмен біріктіріп қолданғанда, соңғысының дозасын уақтылы түзету мақсатында пациенттердің жағдайына мұқият мониторинг жүргізген жөн. Мидазоламды ауыз қуысының шырышты қабығына жаққан кезде, ішке қабылдағаннан айырмашылығы, дәрілік зат жүйе алдындағы элиминацияға ұшырамауы мүмкін, соның нәтижесінде кларитромицинмен бірге қолданғанда мидазоламды вена ішіне енгізгенде байқалатынға ұқсас өзара әрекеттесу байқалуы мүмкін. Жоғарыда көрсетілген сақтық шараларын, триазол мен алпразоламды қоса, метаболизміне CYP3A қатысатын басқа бензодиазепиндермен кларитромицинді біріктіріп қолданған кезде сақтаған жөн. Метаболизміне CYP3A (темазепам, нитразепам, лоразепам) қатыспайтын бензодиазепиндер кларитромицинмен клиникалық маңызды өзара әрекеттесуге түспейді.

Кларитромицин мен триазоламды бір мезгілде қолданғанда ұйқышылдық және сананың шатасуы пайда болады. Осы дәрілік заттардың біріктірілімін қолдану кезінде ОЖЖ-ға әсердің күшеюі қаупіне байланысты пациенттердің жағдайына мониторинг жүргізу ұсынылады.

Басқа да дәрілік өзара әрекеттесулер

Колхицин

Колхицин CYP3A және Р-гликопротеиннің (Р-гп) тасымалдаушы ақуызының субстраты болып табылады. Кларитромицин және басқа макролидтер CYP3A және Р-гп тежегіштері болып табылады. Кларитромицин мен колхицинді бір мезгілде қолданғанда кларитромициннің Р-гп және/немесе CYP3A тежеуі нәтижесінде колхициннің жүйелік әсері артуы мүмкін.

Дигоксин

Дигоксин Р-гп субстраты болып табылады. Кларитромицин Р-гп тежегіші болып табылады. Кларитромицин мен дигоксинді бірге пайдаланған кезде кларитромициннің Р-гп тежеуінің нәтижесінде дигоксиннің жүйелі әсері артуы мүмкін. Кейбір пациенттерде дигиталистік уыттылық белгілері, оның ішінде өлімге әкелетін аритмиялар дамыған. Кларитромицинмен қолданған кезде пациенттердің қан сарысуындағы дигоксин концентрациясын мұқият бақылау керек.

Зидовудин

Кларитромицинді таблетка түрінде және зидовудинді бірге пайдаланған кезде АИТВ инфекциясы бар ересек пациенттерде қандағы зидовудиннің тепе-тең концентрациясы төмендеуі мүмкін. Бір мезгілде ішке қабылдаған кезде кларитромицин зидовудиннің сіңу процесіне әсер етуі мүмкін, егер дәрілік заттарды қабылдау арасындағы аралық 4 сағатты құраса, бұған айтарлықтай дәрежеде жол бермеуге болады. Суспензия түрінде кларитромицин және зидовудин немесе диданозин қабылдаған АИТВ-инфекциясы бар балаларда дәрілік өзара әрекеттесу байқалған жоқ.

Фенитоин және вальпроат

CYP3A тежегіштері, кларитромицинді қоса, CYP3A метаболизміне теориялық тұрғыдан қатыспайтын дәрілік заттармен (мысалы, фенитоин және вальпроат) өзара әрекеттесуі байқалады.

Кларитромицинмен бір мезгілде қолданғанда осы препараттардың сарысудағы концентрациясына талдау жүргізу ұсынылады.

Дәрілік заттардың екі бағытты өзара әрекеттесуі

Атазанавир

Кларитромицин мен атазанавир бір мезгілде CYP3A субстраттары да, тежегіштері де болып табылады; Бірге қолданған кезде кларитромициннің жүйелік әсері (тәулігіне 2 рет 500 мг) 2 есе ұлғайды, ал оның метаболиті 14-гидроксикларитромицинінің жүйелік әсері 70%-ға азайды, бұл ретте атазанавир үшін AUC мәні (тәулігіне 1 рет 400 мг) жоғарылады. Бүйрек функциясы қалыпты пациенттерде дәрілік заттың дозасын төмендету талап етілмейді. Clcr 30-60 мл/мин пациенттерде кларитромицин дозасын 50%-ға, Clcr 30 мл/мин кем пациенттерде 75%-ға төмендету керек. Кларитромицинді протеаза тежегіштерімен бір мезгілде тәулігіне 1,0 г артық дозада қолдануға болмайды.

Кальций өзекшелерінің блокаторлары

Артериялық гипотензияның даму қаупіне байланысты кларитромицинді және метаболизміне CYP3A4 (мысалы, верапамил, амлодипин, дилтиазем) қатысатын кальций өзекшелерінің блокаторларын бір мезгілде қолданғанда сақ болу керек. Мұндай жағдайларда қан плазмасындағы дәрілік өзара әрекеттесу нәтижесінде кларитромицин мен кальций өзекшелері блокаторларының концентрациясы жоғарылауы мүмкін. Кларитромицинмен және верапамилмен бір мезгілде емдегенде артериялық гипотензия, брадиаритмия және лактоацидоз пайда болуы мүмкін.

Итраконазол

Кларитромицин және итраконазол бір мезгілде CYP3A субстраттары да, тежегіштері де болып табылады; Кларитромицин және итраконазол бір-бірінің қан плазмасындағы концентрациясын өзара арттыра алады. Итраконазол мен кларитромицинді біріктіріп қолданған кезде пациенттердің жағдайына мұқият мониторинг жүргізген жөн.

Саквинавир

Кларитромицин мен саквинавир бір мезгілде CYP3A субстраттары да, тежегіштері де болып табылады; қазіргі уақытта дәрілік заттардың екі бағытты өзара әрекеттесуін куәландыратын деректер бар. Оларды бір мезгілде қолданған кезде саквинавир (жұмсақ желатинді капсулалар, тәулігіне 3 рет 1200 мг) және кларитромицин үшін қандағы ең жоғары концентрациясының және AUC мәні артады. Кларитромицин мен саквинавирдің дозаларын оларды шектеулі уақыт кезеңі ішінде жоғарыда көрсетілген дозаларда/дәрілік формаларда бірге қолданған кезде түзету талап етілмейді. Саквинавир/ритонавир біріктірілімін қолданған кезде ритонавирдің кларитромицинге ықтимал әсерін ескеру керек.

Арнайы сақтандырулар

Препарат вена ішіне болюсті инъекция түрінде немесе бұлшықет ішіне енгізуге арналмаған.

Препаратты жүкті әйелдерде пайда/қауіп арақатынасын мұқият бағаламай, әсіресе жүктіліктің I триместрінде қолдануға болмайды.

Препаратты бүйрек функциясының орташа айқын немесе ауыр бұзылулары бар пациенттерге сақтықпен қолдану керек.

Пероральді контрацептивтерді қабылдайтын пациент әйелдер диарея, құсу немесе көлемді қан кету пайда болған жағдайда контрацепцияның тиімді болмау қаупі бар екендігі туралы хабардар болуы тиіс.

Педиатрияда қолдану

Препаратты 12 жасқа дейінгі балаларға қолдану ұсынылмайды.

12 жасқа толмаған балаларға кларитромицинді суспензия түрінде (ішу үшін суспензия дайындауға арналған түйіршіктер) пайдалану керек.

Жүктілік немесе лактация кезеңінде

Кларитромицинді әйелдерде жүктілік кезінде қолдану қауіпсіздігі анықталмаған. Кларитромицинді жүктілік кезінде әйелдерге пайда/қауіп арақатынасын алдын ала мұқият бағаламай қолдануға болмайды.

Лактация

Кларитромицинді әйелдерге бала емізу кезеңінде қолдану қауіпсіздігі анықталған жоқ. Кларитромицин адамда емшек сүтімен аздаған мөлшерде бөлінеді.

Фертильділік

Кларитромицин фертильділікке теріс әсер еткен жоқ

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Кларитромициннің автокөлік жүргізу және механизмдерді басқару қабілетіне әсері туралы деректер жоқ. Автокөлік жүргізу және механизмдерді басқару кезінде пациенттер дәрілік затпен емдеу аясында бас айналу, вертиго, сананың шатасуы және дезориентацияның туындау қаупін ескеруі тиіс.

Қолдану жөніндегі нұсқаулар

Дозалау режимі

Ересектер, егде жастағы пациенттер және 12 жастан асқан балалар

Ұсынылған доза тәулігіне екі қабылдауға бөлінген 1,0 г кларитромицинді құрайды (500 мг);

Бүйрек функциясы бұзылған пациенттер

Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде (креатинин клиренсі (Clcr) 30 мл/мин кем) кларитромициннің ұсынылған дозасын 50%- ға төмендету керек.

Енгізу әдісі мен жолы

Препарат тек вена ішіне енгізуге арналған.

Ерігеннен және сұйылтылғаннан кейін (кларитромициннің ерітіндідегі концентрациясы 2 мг/мл құрауы тиіс) дәрілік затты ірі шеткергі веналардың біріне ұзақтығы 60 минут вена ішіне инфузия түрінде енгізу керек.

Вена ішіне инфузия үшін ерітінді дайындау

Препаратты қолданар алдында құтыдағы ұнтақты еріту және алынған ерітіндіні сұйылту керек.

Ұнтақты еріту

Құтының ішіндегісіне (инфузия үшін ерітінді дайындауға арналған 500 мг лиофилизацияланған кларитромицин ұнтағы) 10 мл еріткіш (инъекцияға арналған стерильді су) қосылады; құтыны барлық ұнтақ ерігенше шайқайды. Алынған ерітіндінің 1 мл-де 50 мг кларитромицин бар.

Ұнтақты еріту үшін инъекцияға арналған стерильді суды ғана пайдалану керек, өйткені басқа ерітінділерді қолданған кезде тұнба пайда болуы мүмкін. Құрамында консерванттар немесе бейорганикалық тұздар бар ерітінділерді пайдалануға болмайды.

Дайындалған ерітінді 2°С-ден 8°С-ге дейінгі температурада сақтағанда 48 сағат бойы және 23°С-ден 27°С-ге дейінгі температурада сақтағанда 24 сағат бойы тұрақты болады.

Қолданар алдында ерітіндіні қосымша сұйылту керек.

Ерітіндіні сұйылту

Дайындалған ерітінді (инъекцияға арналған 10 мл суда 500 мг кларитромицин) ең азы 250 мл келесі еріткіштердің бірінде сұйылтылады: Рингер-лактат ерітіндісінде 5% декстроза ерітіндісі, 5% декстроза ерітіндісі, Рингер-лактат ерітіндісі, 0,3% натрий хлориді ерітіндісінде 5% декстроза ерітіндісі, 5% декстроза ерітіндісінде Нормосоль-М ерітіндісі, 5% декстроза ерітіндісінде Нормосоль-R ерітіндісі, 0,45% натрий хлориді ерітіндісінде 5% декстроза ерітіндісі, 0,9% натрий хлориді ерітіндісі.

Инфузияға арналған дайын ерітіндідегі кларитромициннің концентрациясы 2 мг/мл болуы тиіс.

Дайындалған ерітінді 2°С-ден 8°С-ге дейінгі температурада сақтағанда 48 сағат бойы және 23°С-ден 27°С-ге дейінгі температурада сақтағанда 24 сағат бойы тұрақты болады.

Емдеу ұзақтығы

Емдеуді науқастың жағдайының ауырлығына байланысты 2-5 күн бойы жалғастырады, содан кейін мүмкіндігінше кларитромициннің пероральді түрлерімен емдеуге ауысады.

Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар

Симптомдары

Кларитромицинді көп мөлшерде пероральді қабылдаған кезде асқазан-ішек жолдарының тарапынан симптомдар байқалуы мүмкін. 8 г кларитромицин қабылдаған биполярлық бұзылысы бар бір пациент туралы мәлімет бар, содан кейін психикалық жағдайдың өзгеруі, параноидтық мінез-құлық, гипокалиемия және гипоксемия дамыды.

Емі

Кларитромициннің пероральді қабылдағанда артық дозалануын сіңірілмеген препаратты дереу элиминациялау және демеуші терапия жолымен емдеу керек. Басқа макролидтерге қатысты сияқты, гемодиализ немесе перитонеальді диализ қан сарысуындағы кларитромициннің құрамына айтарлықтай әсер етуі екіталай.

Кларитромицинді вена ішіне енгізген кезде артық дозаланған жағдайда дәрілік затты пайдалануды тоқтату және тиісті демеуші ем жүргізу қажет.

Дәрілік препараттың бір немесе бірнеше дозасын өткізіп алған кезде қажетті шаралар

Қатысты емес

Тоқтату симптомдары қаупінің болуын көрсету

Қатысты емес

Дәрілік препаратты қабылдамас бұрын дәрігермен немесе фармацевтпен кеңесіңіз.

ДП стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар

өте жиі

- инъекция орнында флебит1;

жиі

- ұйқысыздық.

- дисгевзия, бас ауыру.

- вазодилатация1.

- диарея, құсу, диспепсия, жүрек айну, іштің ауыруы.

- бауырдың функционалдық көрсеткіштері тарапынан бұзылулар.

- бөртпе, гипергидроз.

- инъекция орнындағы ауырсыну1, инъекция орнындағы қабыну1.

жиі емес

- целлюлит1, кандидоз, гастроэнтерит2, инфекция3, қынаптық инфекция.

- лейкопения, нейтропения4, тромбоцитоз3, эозинофилия4

- анафилактоидты реакциялар1, аса жоғары сезімталдық реакциялары.

- анорексия, тәбеттің төмендеуі.

- үрей, ашушаңдық3.

- есін жоғалту1, дискинезия1, бас айналу, ұйқышылдық5, тремор.

- вертиго, есту қабілетінің бұзылуы, құлақ шулау

- жүректің тоқтауы1, жүрекше фибрилляциясы1, электрокардиограммада QT аралығының ұзаруы, экстрасистолалар1, пальпитация.

- бронх демікпесі1, мұрыннан қан кету2, өкпе эмболиясы1.

- эзофагит1, гастроэзофагеальді рефлюкс ауруы2, гастрит, прокталгия2, стоматит, глоссит, іштің кебуі4, іш қату, ауыздың құрғауы, кекіру, метеоризм.

- холестаз4, гепатит4, қандағы аланинаминотрансфераза (АЛТ) деңгейінің жоғарылауы, қандағы аспартатаминотрансфераза (АСТ) деңгейінің жоғарылауы, қандағы гамма-глутамилтрансфераза деңгейінің артуы4.

- буллезді дерматит1, қышыну, есекжем, макулопапулезді бөртпе3.

- бұлшықет спазмы3, қаңқа-бұлшықеттік сіреспе1, миалгия2.

- қандағы креатинин деңгейінің артуы1, қандағы мочевина деңгейінің артуы1.

- дімкәстік4, дене қызуының көтерілуі3, астения, кеудедегі ауырсыну4, қалтырау4, шаршау4.

- қандағы альбумин/глобулин1 арақатынасының өзгеруі, қандағы сілтілі фосфатаза деңгейінің артуы4, қандағы лактатдегидрогеназа деңгейінің артуы4.

Белгісіз

- жалған жарғақшалы колит, мүйізгекті қабыну.

- агранулоцитоз, тромбоцитопения.

- анафилаксиялық реакциялар, ангионевроздық ісіну.

- психотикалық бұзылыс, сананың шатасуы5, деперсонализация, депрессия, дезориентация, галлюцинация, қалыпты емес түс көру, мания.

- құрысулар, агевзия, паросмия, аносмия, парестезия.

- есту қабілетінің жоғалуы.

- «пируэт» типті қарыншалық тахикардия, қарыншалық тахикардия, қарыншалық фибрилляция.

- қан кету.

- жедел панкреатит, тілдің түсінің өзгеруі, тістің түсінің өзгеруі.

- бауыр функциясының жеткіліксіздігі, гепатоцеллюлярлық сарғаю.

- терінің ауыр реакциялары (мысалы, жедел жайылған экзантематозды пустулез, Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермальді некролиз, эозинофилиямен және жүйелі симптомдармен (DRESS) дәрілік реакция), акне.

- рабдомиолиз2,6, миопатия.

- бүйрек функциясының жеткіліксіздігі, интерстициялық нефрит.

- ХҚҚ көрсеткішінің артуы, ПВ көрсеткішінің артуы, несеп түсінің өзгеруі.

1 Кларитромицинді инфузия үшін ерітінді дайындауға арналған ұнтақ түрінде қолданған кезде ғана байқалған жағымсыз реакциялар.

2 Кларитромицинді баяу босатылатын таблеткалар түрінде қолданғанда ғана байқалған жағымсыз реакциялар.

3 Кларитромицинді ішке қабылдау үшін суспензия дайындауға арналған түйіршіктер түрінде қолданған кезде ғана байқалған жағымсыз реакциялар.

4 Кларитромицинді дереу босатылатын таблеткалар түрінде қолданғанда ғана байқалған жағымсыз реакциялар.

Жағымсыз құбылыстардың жиілігін анықтау келесі критерийлерге сәйкес жүргізіледі: өте жиі (≥ 1/10), жиі (≥1/100-ден < 1/10-ға дейін), жиі емес (≥1/1000-нан < 1/100-ге дейін), сирек (≥ 1/10000-нан < 1/1000-ға дейін), өте сирек (< 1/10000), белгісіз (қолда бар деректердің негізінде бағалау мүмкін емес)

Жағымсыз дәрілік реакциялар туындағанда медициналық қызметкерге, фармацевтикалық қызметкерге немесе, дәрілік препараттардың тиімсіздігі туралы хабарламаларды қоса, дәрілік препараттарға болатын жағымсыз реакциялар (әсерлер) жөніндегі ақпараттық деректер базасына тікелей хабарласу керек.

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігі Медициналық және фармацевтикалық бақылау комитеті «Дәрілік заттар мен медициналық бұйымдарды сараптау ұлттық орталығы» ШЖҚ РМК

http://www.ndda.kz

Қосымша мәліметтер

Дәрілік препарат құрамы

1 құтының ішінде

Белсенді зат: Кларитромицин 500 мг

қосымша зат: Лактобион қышқылы, натрий гидроксиді ерітіндісі 1 М

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Ақ немесе ақ дерлік түсті лиофилизацияланған ұнтақ.

Шығарылу түрі және қаптамасы

800 мг препаратты резеңке бутил каучук тығындармен тығындалған және Flip-off типті аралас алюминий қалпақшалармен қаусырылған түссіз шыны құтыларға салады.

10 мл еріткіштен (инъекцияға арналған су) түссіз шыны ампулаларға салады.

Препараттың 1 құтысынан және еріткіштің 1 ампуласынан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон бөлгіші бар картон қорапқа салады

3 жыл.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

Жарықтан қорғалған жерде 25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Рецепт арқылы

Өндіруші туралы мәліметтер

«Мефар Илач Санайии А.Ш.», Түркия

Рамазаноглу Мах. Энсар Джад. №: 20, 34906 Курткёй / Пэндик, Стамбул

Тел.: +90 (216) 378 44 00

Факс: +90 (216) 378 44 11

info@mefar.com

Тіркеу куәлігінің ұстаушысы

«Уорлд Медицин Илач Сан. ве Тидж. А.Ш.», Түркия 

15 Теммуз Мах. Джами Йолу Джад. № 50, Гюнешли / Багджылар, Стамбул

Тел.: +90 212 474 70 50

Факс: +90 212 474 09 01

info.worldmedicine@com.tr

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан дәрілік заттар сапасына қатысты шағымдар (ұсыныстар) қабылдайтын ұйымның атауы, мекенжайы және байланыс деректері (телефон, факс, электронды пошта)

«РИН Фарм» ЖШС (RIN Pharm), Алматы, Сүйінбай даңғ., 222б

Тел/факс: 8 (7272) 529090

rin_pharma@mail.ru

Қазақстан Республикасы аумағында дәрілік заттың тіркеуден кейінгі қауіпсіздігін қадағалауға жауапты ұйымның атауы, мекенжайы және байланыс деректері (телефон, факс, электронды пошта)

«TROKA-S PHARMA» ЖШС, Алматы, Сүйінбай даңғылы 222-б

Ұялы тел +7 701 786 33 98.

pvpharma@worldmedicine.kz