Олмезар Н

• русский
• қазақша

• Скачать инструкцию медикамента

Саудалық атауы

Олмезар Н

Халықаралық патенттелмеген атауы

Жоқ

Дәрілік түрі

Қабықпен қапталған таблеткалар

Құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді заттар: 20,00 мг медоксомил олмесартаны

(микрондалған)

12,50 мг гидрохлоротиазид (микрондалған),

қосымша заттар: лактоза моногидраты, L-гидроксипропилцеллюлоза, микрокристалды целлюлоза РН-302, магний стеараты,

қабығы: опадрай II ақ 85G68918, темірдің ( III) сары тотығы Е 172.

Сипаттамасы

Екі беті дөңес, дөңгелек пішінді, бір жағында сызығы бар және екінші жағы тегіс, сарғыш түсті қабықпен қапталған таблеткалар

Фармакотерапиялық тобы

Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар. Диуретиктермен біріктірілген ангиотензин II антагонистері

АТХ коды С09DА08

Фармакологиялық қасиеттері

Олмезар Н – біріктірілген антигипертензиялық препарат. Медоксомил олмесартаны ангиотензин II рецепторларының (АТ1 қосалқы түрі) антагонисі болып табылады. Гидрохлоротиазид – тиазидтер тобының диуретигі. Әсер етуші заттарының жеке алғандағыға қарағанда біріктіріліп келгенде антигипертензиялық әсерінің дәрежесі жоғары болады.Фармакокинетикасы

Олмесартан

Сіңуі: олмесартан асқазан-ішек жолынан сіңірілуі үдерісінде (АІЖ) эфирлік гидролиздену жолымен тез және толығымен биобелсенділенеді. Олмесартанның абсолюттік биожетімділігі 26%. Ішке қабылдағаннан кейін плазмадағы ең жоғарғы концентрациялары (Cmax) 1-2 сағаттан соң байқалады. 320 мг дейінгі бір реттік дозасын және 80 мг дейінгі көп реттік дозаларын ішке қабылдағаннан кейінгі олмесартан фармакокинетикасы дозаға тәуелді сипатта болады. Олмесартан тұрақты концентрациясына 3-5 күндерге қарай жетеді; тәуліктік дозасын күніне 1 рет қабылдағанда жинақталуы байқалмаған. Ас ішу олмесартанның биожетімділігіне әсер етпейді.

Таралуы: олмесартанның таралу көлемі (Vd) 17 л-ге жуық. Плазма ақуыздарымен байланысу дәрежесі өте жоғары (99%), олмесартан эритроциттерге өтпейді. Плазма ақуыздарымен байланысуы олмесартанның плазмадағы концентрацияларында, тіпті емдік дозаларын қабылдаған кездегі жететін концентрацияларынан асатын болса да тұрақты.

Метаболизмі мен шығарылуы: медоксомил олмесартаны сіңірілу кезінде олмесартанға айналғаннан кейін, ары қарай метаболизмі анықталған жоқ. Олмесартанның шығарылуы қос фазалы сипатта, жартылай шығарылуының ақырғы кезеңі (T1/2) 13 сағатқа жуық. Олмесартанның ақырғы плазмалық клиренсі 1,3 л/сағат, бүйректік клиренсі 0,6 л/сағат. Сіңген дозасының 35%-дан 50%-ға дейінгісі несепте анықталады, қалған мөлшері өт арқылы нәжістермен шығарылады.

Гидрохлоротиазид

Сіңуі: ішке қабылдағаннан кейін гидрохлоротиазид АІЖ-нан тез сіңеді, бірақ толық емес (60-80%). Cmax 2 мкг/мл құрайды. Ақуыздармен байланысуы 40% құрайды.

Таралуы:Vd - 3-4 л/кг. Гидрохлоротиазид эритроциттерде плазмадаға құрамына 3.5:1 арақатынаста жинақталады.

Метаболизмі мен шығарылуы: гидрохлоротиазид елеулі метаболизмге ұшырамайды. Оның шығарылуының бастапқы жолы өзгеріссіз күйде бүйректік шығарылуы болып табылады (сүзілу және сөлініс). Гидрохлоротиазидтің несеппен шығарылуы плазмадағы концентрациясының төмендеуімен қатар жүреді. Ішке қабылдағаннан кейін қабылданған дозасының 70%-ы 4 күн ішінде несеппен, негізінен алғашқы 12 сағатта бөлініп шықты (шамамен жартысына жуығы). Ішке қабылдағанда 11,4% -24,5%-ға жуығы нәжіспен, к/і енгізгенде 90%-дан астамы несеппен және тек 1,0-4,3%-ы нәжіспен шығарылады. Осылайша, өтпен шығарылуы өте аз. Гидрохлоротиазидтің бүйректік клиренсі 335 мл/минутқа жуықты құрайды (препаратты 12,5-75 мг дозада ішке қабылдағаннан кейін). Бастапқы фазасындағы T1/2 3-4 сағатқа жуық, терминалдық фазадағы T1/2 12 сағатты құрайды (2-ден 15 сағатқа дейін).

Фармакодинамикасы

Олмесартан антигипертензиялық әсерін АТ1 рецепторларын іріктеп бөгеу арқылы жүзеге асырады, ол ангиотензин II прессорлық әсерінің төмендеуіне алып келеді. Ол брадикининді ыдырататын киназа II – ферментін бәсеңдетпейді. Нәтижесінде жалпы шеткергі қантамыр кедергісі (ЖШҚК), адреналин мен альдостеронның қандағы концентрациясы, артериялық қысым (АҚ), кіші қанайналым шеңберіндегі қысым төмендейді; кейінгі жүктеме азаяды, диуретиктік әсері күшейеді. Препаратты қолдану миокард гипертрофиясының дамуына кедергі жасайды, жүрек жеткіліксіздігі бар емделушілерде дене жүктемесіне толеранттылықты арттырады.

Гидрохлоротиазид натрий иондары мен хлордың шығарылуын шамамен тең мөлшерде тікелей арттыра отырып, электролиттердің қайта сіңірілуінің бүйрек өзекшелік механизмдеріне әсер етеді. Гидрохлоротиазидтің диуретиктік әсері тікелей плазма көлемінің азаюына, ары қарай плазма ренині белсенділігінің артуына, альдостерон сөлінісінің артуына, калийдің несеппен жойылуының артуына және плазмадағы калий құрамының төмендеуіне алып келеді. Ренин-альдостерондық байланысқа ангиотензин II түрткі болады, осылайша, ангиотензин рецепторлары антагонисінің бірігіп енгізілуі осы диуретиктер туғызған калий шығарылуын қиындатады. Тиазидтердің антигипертензиялық әсерінің механизмі толығымен анықталмаған.

Қолданылуы

- артериялық гипертензияда, соның ішінде басқа гипертензияға қарсы дәрілермен біріктірілімде

- жүректің созылмалы жеткіліксіздігі (біріктірілген ем құрамында, АӨФ тежегіштерімен емдеуді көтере алмағанда немесе тиімсіз болғанда): сол жақ қарынша гипертрофиясы бар емделушілерде ишемиялық инсульт қаупін төмендету үшін.

Қолдану тәсілі мен дозалары

Медоксомил олмесартаны мен гидрохлоротиазидтің біріктірілген препаратының тәуліктік құрамы – тәулігіне 1 таблетка. Тәулігіне 1 таблеткадан артық қабылдау ұсынылмайды. Олмезар Н басқа антигипертензиялық дәрілермен үйлестіріліп тағайындалуы мүмкін. Емдеу ұзақтығын дәрігер анықтайды.

Жағымсыз әсерлері

Көп жағдайларда Олмезар Н жақсы көтерімді, жағымсыз әсерлері өтпелі сипатта және препаратты тоқтатуды қажет етпейді және бұрын олмесартанды және/немесе гидрохлоротиазидті жеке-жеке қолданғандағылармен шектеледі.

Олмесартанның жағымсыз әсерлері әдетте сирек және дозасына тәуелсіз; гидрохлоротиазидтің жағымсыз әсерлері көп жағдайларда дозасына тәуелді болады (бірінші кезекте, гипокалиемия). Кейбір дозаға тәуелді әсерлері (панкреатит сияқты) гидрохлоротиазидтің әсерінен болады. Олмесартан мен гидрохлоротиазидтің кез-келген біріктірілімінің көмегімен емдеу дозасына тәуелсіз жағымсыз әсерлерімен байланысты. Дозасына тәуелсіз жағымсыз әсерлерін төмендету үшін, әдетте біріктірілген емді тек монотерапиядан күтілетін нәтижелерге жетпегеннен кейін ғана бастаған дұрыс.

Олмесартан - бас айналуы, астения, шаршағыштық, бас ауыруы, ұйқысыздық, бас сақинасы

- тұмау тәрізді симптомдар (мұрынның бітуі, температура жоғарылауы), жөтел, синусит, фарингит, бронхит, ринит- жүрек айнуы, диарея, диспепсиялық құбылыстар, іштің ауыруы, құсу, метеоризм, гастрит, іштің қатуы- миалгия, арқаның, кеуде қуысының, ірі буындардың ауыруы

- ортостатикалық гипотензия (бұрын диуретиктерді жоғары дозаларда қабылдаудан туындаған гиповолемиясы бар тұлғаларда дозаға тәуелді), жүректің қағуы, тахи- немесе брадикардия, аритмиялар, стенокардия, ысыну- сирек - несеп шығаруға императивті қысылулар, несеп шығару жолдарының жұқпалары, бүйрек қызметінің бұзылуы, гематурия- сирек - есекжем, бөртпе, қышу, ангионевротикалық ісіну (соның ішінде беттің, еріннің, жұтқыншақтың және/немесе тілдің)Басқа да: анемия, нейтропения, гиперкалиемия (сарысу калийі 5.5 ммоль/л асады), гипергликемия, гипертриглицеридемия, креатинфосфокиназа мен бауыр трансаминазалары деңгейлерінің артуы.Гидрохлоротиазид

- гипокалиемия және гипохлоремиялық алкалоз (ауыздың құрғауы, қатты шөлдеу, жүрек ырғағының бұзылуы, көңіл-күй мен психиканың өзгеруі (депрессия), бұлшықеттердің құрысуы немесе ауыруы, жүрек айнуы, құсу, әдеттен тыс шаршау мен әлсіздік; гипохлоремиялық алкалоз кезінде бауыр энцефалопатиясы немесе бауыр комасы дамуы мүмкін), гипонатриемия (сананың шатасуы, құрысулар, апатия, ойлау үдерісінің баяулауы, шаршау, ашушаңдық), гипомагнемия (аритмиялар), гиперкалиемия- аритмия, ортостатикалық гипотензия, тахикардия

- холецистит, панкреатит, сарғаю, диарея, сиаладенит, іштің қатуы, анорексия, эпигастрийдің ауыруы

- гипергликемия, глюкозурия, гиперурикемия, олигурия, подаграның өршуі- тері бөртпесі, пурпура, некроздық васкулит, Стивенс-Джонсон синдромы, фотосенсибилизацияБасқа да: потенцияның төмендеуі

Өте сирек

- қызыл жегі рецидиві, қызба, анафилаксия (өмірге қауіп төндіретін анафилактикалық шокқа дейін), уытты эпидермиялық некролиз

- лейкоцитопения , гемолитикалық және апластикалық анемия, агранулоцитоз, тромбоцитопения, панцитопения

- жедел жабық бұрышты глаукома

- респираторлық дистресс (пневомонит, өкпенің кардиогендік емес ісінуі)

- панкреатит

- интерстициальді нефрит

Қолдануға болмайтын жағдайлар

   - артериялық гипотензия    - гиперкалиемия    - дегидратация - анурия    - подаграның ауыр түрлері    - ауыр ағымды қант диабеті

   - жүктілік, лактация кезеңі    - балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдер    - препарат компоненттеріне және басқа сульфонамидтер туындыларына жоғары сезімталдық

- тұқым қуалайтын фруктозаны көтере алмаушылығы, lapp-лактаза ферменті тапшылығы, глюкоза, галактоза мальабсорбциясы бар адамдарға қарсы көрсетілімді

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Олмесартан

Диуретиктерді бұрын жоғары дозаларда қолданудан туындаған дегидратациясы бар емделушілерде олмесартанды қолдану аясында кенеттен АҚ төмендеуі мүмкін.

Олмесартанның антигипертензиялық әсері қысымды төмендететін (диуретиктермен, бета-адренобөгегіштермен, симпатолитиктермен) басқа препараттарды бір мезгілде қабылдаумен әлеуеттенуі мүмкін.

Қосымша гиперкалиемиялық әсері құрамында калий бар препараттармен (және/немесе тағамдық қосымшалармен), калий сақтаушы диуретиктермен немесе гиперкалиемия тудыруға қабілетті басқа дәрілік заттармен бірге қабылдағанда білінуі мүмкін. Сондықтан олмесартан препараттарын калий сақтаушы диуретиктермен бір мезгілде тағайындау ұсынылмайды.

Олмесартанның дигоксинмен, тікелей емес антикоагулянттармен, циметидинмен, фенобарбиталмен клиникалық маңызды өзара әрекеттесуі байқалған жоқ.

Олмесартанның биожетімділігі құрамында алюминий мен магний гидроокисі бар антацидтермен бір мезгілде қабылдағанда өзгермеуі мүмкін.

Олмесартан Р450 цитохромы жүйесі арқылы метаболизденбейді және олардың белсенділігіне әсер етпейді. Осылайша, Олмезар Н-ның бұл энзимдерді бәсеңдететін, көтермелейтін немесе метаболизденетін 20 препаратпен өзара әрекеттесуі күтілмейді.

Стероидты емес қабынуға қарсы дәрілер (ҚҚСД, соның ішінде селективті циклоогеназа-2 тежегіштері) диуретиктер мен басқа гипотензиялық препараттардың әсерін төмендетуі мүмкін. Сондықтан ангиотенизин II рецепторлары антагонистерінің гипотензиялық әсері ҚҚСП-мен (соның ішінде циклоогеназа-2 тежегіштерімен) бір мезгілде қолданғанда әлсіреуі мүмкін.ҚҚСП-мен емделген, бүйрек қызметі бұзылған кейбір емделушілерде (циклоогеназа-2 тежегіштерін қоса), ангиотензин II рецепторлары антагонистерімен емдеу бүйректің әдетте қайтымды келетін жедел жеткіліксіздігін қоса, бүйрек қызметінің ары қарай нашарлауын туғызуы мүмкін.Басқа антигипертензиялық дәрілер сияқты, олмесартанның антигипертензиялық әсері, индометацинді қабылдағанда әлсіреуі мүмкін.ГидрохлоротиазидТиазидтік диуретиктерді барбитураттармен, апиынды анальгетиктермен, этанолмен бір мезгілде қабылдағанда, ортостатикалық артериялық гипотензияның даму қаупі артуы мүмкін.

Бір мезгілде қолданғанда гипогликемиялық дәрілердің (ішке қабылдауға арналған және инсулиннің) дозасын түзету қажет болуы мүмкін. Гидрохлоротиазидті басқа антигипертензиялық дәрілермен қолданғанда аддитивті әсері байқалады.

Аниондық алмасу шайырлары бар болса, гидрохлоротиазидтің сіңуі бұзылады. Колестирамин немесе колестипол бір реттік дозаларда гидрохлоротиазидпен байланысады және оның АІЖ-дан сіңуін сәйкесінше 85 және 43 %-ға азайтады.

Кортикостероидтарды, АКТГ қолдану электролиттер деңгейінің айқын төмендеуіне алып келеді, атап айтқанда гипокалиемия тудыруы мүмкін. Прессорлық аминдерді (мысалы, адреналинді) енгізуге жауап беру айқындығы төмендеуі мүмкін.

Деполяризацияламайтын типті әсері бар миорелаксанттардың (мысалы, тубокурарин) әсері күшеюі мүмкін.

Диуретиктер литийдің бүйректік клиренсін төмендетеді және оның уытты әсерінің туындау қаупін арттырады; диуретиктер мен литий препараттарын біріктіріп қолдану ұсынылмайды.

Кей жағдайларда ҚҚСП қабылдау (соның ішінде циклооксигеназа-2 селективті тежегіштерін) диуретиктердің диуретиктік, натрийуретиктік және антигипертензиялық әсерлерін төмендетуі мүмкін. Емдеу кезеңіндегі гиповолемия аясында стероидты емес қабынуға қарсы препараттарды бір мезгілде қабылдау бүйректің жедел жеткіліксіздігін тудыруы мүмкін. Тиазидтердің кальций метаболизміне әсер етуіне байланысты, оларды қабылдау қалқанша маңы бездерінің қызметін зерттеу нәтижелерін бұрмалауы мүмкін.

Гидрохлортиазидпен емдеу кезінде ангиотензин-өзгертуші фермент (АӨФ) тежегіштерін қосымша қабылдауда артериялық қысымның қатты төмендеу қаупі, сондай-ақ бүйрек қызметінің нашарлау қаупі бар. Диуретиктермен емдеу АӨФ тежегіштерімен емдеу басталғанға дейін 2-3 күн бұрын тоқтатылуы тиіс.

Гидрохлортиазидпен біріктіргенде мына дәрілік заттардың: инсулин немесе ішу арқылы қабылданатын диабетке қарсы препараттар, несеп қышқылын төмендететін препараттар, норадреналин мен адреналиннің әсері төмендейді.

Дигиталис гликозидтерімен бір мезгілде қабылдаған кезде гидрохлортиазидті қабылдаудың нәтижесінде дамитын гипокалиемия немесе гипомагниемия, миокардтың дигиталис гликозидтеріне қатысты сезімталдығын ұлғайтатынын және дигиталис гликозидтерінің тиімділігі мен жағымсыз әсерлері күшеюі мүмкін екендігін ескеру керек.

Гидрохлортиазидті калиуретиктік диуретиктермен (фуросемид), глюкокортикоидтармен, адренокортикотропты гормондармен, карбеноксалонмен, G пенициллинімен, салицилаттармен, В амфотерицинімен, іш жүргізгіштермен бір мезгілде қабылдау калий жоғалуының артуына алып келуі мүмкін.

Цитостатиктермен (циклофосфамид, фторурацил, метотрексат) бір мезгілде қабылдау олардың сүйек кемігіне қатысты уыттылығын күшейтуі мүмкін.

Гидрохлортиазидтің антигипертензиялық әсерін: диуретиктер, антигипертензиялық препараттар, бета-бөгегіштер, нитраттар, барбитураттар, фенотиазиндер, үшциклдық антидепрессанттар, тамыр кеңейткіш дәрілер, алкоголь күшейтуі мүмкін.

Айрықша нұсқаулар

Олмезар Н басқа антигипертензиялық препараттармен біріктірілген ем құрамында тағайындалуы мүмкін.

Емдеудің басында мұқият медициналық тексеру, артериялық қысымды және электрокардиограмманы мониторингілеу қажет. Емдеуді бастар алдында электролиттік теңгерім бұзылуын түзету керек. Олмесартанды ұзақ уақыт қабылдағанда, әсіресе бүйрек қызметі бұзылған және егде жастағы тұлғаларда бүйрек қызметі мен қандағы калий деңгейін ұдайы тексеріп отыру қажет.

Олмесартан

Бүйрек жеткіліксіздігі. Бүйректің ауыр жеткіліксіздігінде олмесартанды тағайындауды болдырмаған жөн. Бүйректің терминалды жеткіліксіздігі бар емделушілерде (КК минутына 5 мл аз, II дәрежелі уремия), сондай-ақ гемодиализдегі емделушілерде олмесартанды қолданудың қауіпсіздігі анықталмаған.

Қант диабеті. I типті және II типті қант диабетімен науқастарда сақтықпен қолдану керек (қандағы қант деңгейін бақылау).Егде жастағыларда қолданылуы. Жасы үлкен емделушілерде жоғары сезімталдықтың болуы жоққа шығарылмайды.

Препаратты жүректің ауыр жеткіліксіздігінде (NYHA жіктемесінің функционалдық III-IV класы); бүйрек артерияларының екіжақты стенозында; бір ғана бүйрек артериясының стенозында; құсудың, диареяның, диуретиктерді жоғары дозаларда қабылдаудың нәтижесінде АҚК төмендеуінде сақтықпен қолдану керек. Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін кейбір препараттар бүйректің билатеральді стенозы немесе бір ғана бүйрек артериясының стенозы бар емделушілерде қандағы мочевина мен сарысу креатинині деңгейін арттыруы мүмкін.

ГидрохлоротиазидКез-келген антигипертензиялық дәрілерді қабылдаған жағдайдағы сияқты, емделушілердің бір бөлігінде симптоматикалық артериялық гипотензия байқалуы мүмкін. Интеркурренттік диарея немесе құсу аясында дамуы мүмкін су-электролиттік теңгерім бұзылыстарының мысалы, сусызданудың, гипонатриемияның, гипохлоремиялық алкалоздың, гипомагниемия немесе гипокалиемияның клиникалық белгілерін дер кезінде анықтау мақсатында емделушілерге қадағалау жүргізу қажет. Мұндай емделушілерде қан сарысуының электролиттері деңгейін бақылау қажет.

Тиазидтермен емдеу глюкозаға толеранттылықтың бұзылуына алып келуі мүмкін. Бірқатар жағдайларда гипогликемиялық дәрілердің (соның ішінде, инсулиннің) дозасын түзету қажет болуы мүмкін. Бүйрек пен бауыр қызметіне бақылау жүргізу қажет.

Тиазидтер кальцийдің несеппен шығарылуын азайтуы және қан сарысуындағы кальций деңгейінің эпизодтық және елеусіз артуын тудыруы мүмкін. Айқын гиперкальциемия жасырын гиперпаратиреозды көрсетуі мүмкін. Қалқанша маңы бездерінің қызметін зерттеу алдында Олмезар Н-ды тоқтатқан дұрыс.

Холестерин мен қан триглицеридтері деңгейінің жоғарылауы да гидрохлоротиазидті қабылдаумен байланысты болуы мүмкін.

Кейбір емделушілерде тиазидтік диуретиктерді қабылдау гиперурикемияға және/немесе подагра дамуына алып келуі мүмкін. Олмесартан несеп қышқылының деңгейін азайтатындықтан, оның гидрохлоротиазидпен біріктірілімі диуретик тудырған гиперурикемия айқындығын азайтады. Тиазидтерді қабылдап жүрген емделушілерде жоғары сезімталдық реакциялары тіпті, сыртартқысында аллергия немесе бронх демікпесінің бар екендігі көрсетілмеген жағдайда да байқалуы мүмкін. Тиазидтік диуретиктерді қабылдау аясында ЖҚЖ өршуінің немесе үдеуінің дамығаны туралы хабарламалар бар.

Дәрілік заттардың көлік құралдарын жүргізуге және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Жол қозғалысына белсенді қатысу, әсіресе емдеудің басында дозаларын арттырғанда немесе басқа емдеу түріне көшкенде қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілеті бұзылуы мүмкін.

Артық дозалануы

Белгілері мен симптомдары: айқын гипотензия, тахикардия; парасимпатикалық стимуляциялар кезінде брадикардия білінуі мүмкін; гидрохлоротиазид артық дозаланғанда – электролиттер тапшылығының симптомдары (гипокалиемия, гипохлоремия, гипонатриемия) және шамадан тыс диурез салдарынан дегидратациялар. Жүрек гликозидтерін бір мезгілде қабылдағанда гипокалиемия аритмиялар ағымын ушықтыруы мүмкін. Мыналар болуы мүмкін: шөл, астения, бұлшықеттің ауыруы, құрысулар, бастың қатты ауыруы, ұйқышылдық).

Емі. Препаратты қабылдауды тоқтату керек, емделушіні қадағалауды қамтамасыз ету қажет. Симптоматикалық ем жүргізу – егер, препарат жақында қабылданған жағдайда, құсуды индукциялау, сондай-ақ сусыздануды, электролиттік бұзылуларды, бауыр комасын болдырмау көрсетілген. Симптоматикалық артериялық гипотензия жағдайында демеуші ем көрсетілген. Гемодиализ тиімсіз.

Шығарылу түрі мен қаптамасы

7 таблеткадан алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада.

4 пішінді ұяшықты қаптамадан мемлекеттік және орыс тілдеріндегі медицинада қолданылуы жөніндегі нұсқаулықпен бірге картон пәшкеге салынады.

Сақтау шарттары

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25 °С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Сақтау мерзімі

2 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы

Өндіруші ұйымның атауы мен елі

Macleods Pharmaceuticals Limited, Үндістан

304 Атланта Аркад, Андхери, Марон Черч Роад, Мумбай – 59, Үндістан

ҮНДІСТАН

Тіркеу куәлігі иесінің атауы мен елі

Macleods Pharmaceuticals Limited, Үндістан

Қаптаушы ұйымның атауы мен елі

Macleods Pharmaceuticals Limited, Үндістан

Қазақстан Республикасында тұтынушылардан өнім сапасына қатысты шағымдарды қабылдайтын ұйымның мекенжайы

ҚР-дағы «Macleods Pharmaceuticals Limited» өкілдігі

ҚР, Алматы қ-сы, Мақатаев к-сі 117, «Б», корпусы, 4 қабат, 37 кеңсе

Тел./факс. +7 727 3562832

E-mail: vijay9376@yahoo.com