Метикур (Метилпреднизолон)

МНН: Забуференный (3% буфер) лиофилизированный порошок метилпреднизолона натрия сукцината (эквивалентно метилпреднизолону)
Анатомо-терапевтическо-химическая классификация: Methylprednisolone
Номер регистрации в РК: № РК-ЛС-5№025720
Информация о регистрации в РК: 11.04.2022 - 11.04.2027

Инструкция

Саудалық атауы

Метикур

Халықаралық патенттелмеген атауы

Метилпреднизолон

Дәрілік түрі

Бұлшықет ішіне және вена ішіне енгізу үшін ерітінді дайындауға арналған лиофилизацияланған ұнтақ еріткішімен жиынтықта, 250 мг

Фармакотерапиялық тобы

Жүйелі әсер ететін гормональді препараттар, жыныс гормондарын және инсулиндерді қоспағанда. Жүйелі пайдалануға арналған кортикостероидтар. Жүйелі қолдануға арналған кортикостероидтар, қарапайымдар. Глюкокортикоидтар. Метилпреднизолон.

ATХ коды H02AB04

Қолданылуы

Метикур препараты кортикостероидтардың жылдам және барынша жоғары әсері қажет болатын жай-күйлерді емдеу үшін көрсетілген, оның ішінде:

Эндокриндік аурулар: бүйрек үсті бездері қыртысының бастапқы және салдарлы жеткіліксіздігі (осы ретте гидрокортизон немесе кортизон таңдау препараттары болып табылады; қажет болған жағдайда синтетикалық аналогтарды минералокортикоидтармен біріктіріп қолдануға болады; минералокортикоидтарды бір мезгілде қолдану, әсіресе, балаларды емдеуде маңызды), бүйрек үсті бездері қыртысының жедел жеткіліксіздігі, бүйрек үсті бездерінің туа біткен гиперплазиясы, қатерлі ісіктер кезіндегі гиперкальциемия, іріңсіз тиреоидит.

Ревматизмдік аурулар: қысқа мерзімді қолдануға арналған қосымша ем ретінде (жедел көрініс немесе өршу жағдайында): ревматоидты артрит (ювенильді ревматоидты артритті қоса, төмен дозаларды қолданғанда), псориаздық артрит, шорбуынданатын спондилит, жедел подагралық артрит, жарақаттанудан кейінгі остеоартрит, жедел спецификалық емес теносиновит, жедел және жеделге жуық бурсит, эпикондилит, остеоартрит кезіндегі синовит.

Дәнекер тіннің жүйелік аурулары: өршу кезеңінде немесе жекелеген жағдайларда мына аурулар кезінде демеуші ем ретінде: жүйелі қызыл жегі, жүйелі дерматомиозит (полимиозит), жедел ревмокардит.

Дерматологиялық аурулар: сулы бөртпе, ауыр мультиформалы эритема (Стивенс-Джонсон синдромы), эксфолиативті дерматит, буллезді герпес пішінді дерматит, ауыр псориаз, ауыр себореялық дерматит және микоз.

Аллергиялық реакциялар: стандартты ем тиімсіз болған ауыр немесе аллергиялық жай-күйлерді бақылау; бронх демікпесі, жанаспалы дерматит, атопиялық дерматит, сарысу құю ауруы, маусымдық немесе көп жылдық аллергиялық ринит, дәрілік заттарға аса жоғары сезімталдық реакциясы, қан құюдан кейінгі есекжем, көмейдің жедел инфекциялық емес ісінулері.

Офтальмологиялық аурулар: көздің зақымдануымен ауыр жедел және созылмалы аллергиялық және қабыну үдерістері, мысалы: көздің зақымдануымен белдемелі герпес, ирит, иридоциклит, хориоретинит, диффузды артқы увеит және хориоидит, көру жүйкесінің невриті, симпатикалық офтальмия, алдыңғы сегменттің қабынуы, аллергиялық конъюнктивит, мөлдір қабықтың аллергиялық шеткі ойық жарасы, кератит.

Асқазан-ішек жолының аурулары: осындай аурулар кезіндегі қатер шекті кезеңдер: ойық жаралы колит (жүйелік ем); аймақтық энтерит (жүйелік ем).

Тыныс алу ағзаларының аурулары: өкпе саркоидозы, бериллиоз, басқа әдістермен емге берілмейтін Лоффлер синдромы, аспирациялық пневмония және ошақтық немесе диссеминацияланған өкпе туберкулезі (туберкулезге қарсы химиялық еммен біріктіріп).

Гематологиялық аурулар: жүре пайда болған (аутоиммундық) гемолиздік анемия, ересектердегі салдарлы тромбоцитопения, эритробластопения (эритроцитарлық анемия), туа біткен гипоплазиялық анемия (эритроидты), ересектердегі идиопатиялық тромбоцитопения пурпурасы (тек вена ішіне; бұлшықет ішіне енгізу қарсы көрсетілімді).

Онкологиялық аурулар: ересектердегі лейкоздар мен лимфомалар, балалардағы жедел лейкоз сияқты аурулардың паллиативті емі ретінде.

Ісінумен қатар жүретін жай-күйлер: диурезді көтермелеу және уремиясыз, идиопатиялық типті немесе жүйелі қызыл жегі тудырған нефроздық синдроммен болатын протеинурия кезінде ремиссияға жету үшін.

Жүйке жүйесінің аурулары: өршу фазасындағы жайылған склероз.

Шок күйлерін емдеу: стандартты ем тиімсіздігі кезіндегі шок: кардиогенді шок, сепсистік шок, анафилаксиялық шок, гиповолемиялық шок, асқынған шок күйлері, жарақаттар, күйіктер, әртүрлі этиологиядағы шоктың кеш білінетін түрлері және жедел жұлын-ми зақымдануы.

Басқа қолдану көрсетілімдері: субарахноидальді кеңістік блокадасы немесе блокада қатерімен болатын туберкулезді менингит, туберкулезге қарсы тиісті химиялық еммен біріктірілімде; жүйке жүйесінің немесе миокард зақымдануымен болатын трихинеллез.

Қолданудың басталуына дейін қажетті мәліметтер тізбесі

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- метилпреднизолонға, басқа глюкокортикоидтарға немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- жүйелік зеңді инфекциялар

- жүйелік инфекциялар, микробқа қарсы спецификалық ем жүргізілмеген жағдайларда

- интратекальді енгізу жолы

Қолдану кезіндегі қажетті сақтандыру шаралары

Жағымсыз реакцияларды барынша қысқа уақыт кезеңі ішінде ең төмен тиімді дозаны қолдану арқылы азайтуға болады.

Стероидтарды ұзақ уақыт қабылдау ми қыртысының атрофиясын тудыруы мүмкін, ол емдеуді тоқтатудан кейін көп жылдар бойы сақталуы мүмкін. Физиологиялық дозадан асып кететін дозаларды 3 аптадан астам уақыт қабылдаған пациенттерде (шамамен 6 мг метилпреднизолон) емдеуді тоқтату күрт жүргізілмеуі тиіс. Дозаны қажетінше төмендету көбіне аурудың қайталану қаупіне байланысты. Емдеуді тоқтатқанда аурудың белсенділігін бақылап отыру керек. Егер препаратты тоқтату кезінде аурудың қайталану ықтималдығы аз болса, бірақ гипоталамус-гипофиз-адреналдық жүйенің бәсеңдеуіне қатысты сенімсіздік болса, кортикостероидтар дозасын физиологиялық дозаларға дейін тез төмендетуге болады. Егер тәуліктік дозасы 6 мг метилпреднизолонға жетсе, гипоталамус-гипофиз-бүйрек үсті жүйесінің функциясын қалпына келтіру мақсатында дозаны төмендету баяу жүруі тиіс.

Егер аурудың қайталану ықтималдығы аз болып саналса, ұзақтығы 3 аптаға дейінгі жүйелік кортикостероидтармен емдеуді күрт тоқтату мақсатқа сай. Метилпреднизолонды 3 аптадан аспайтын уақыт ішінде тәулігіне 32 мг дейінгі дозаларда қабылдауды күрт тоқтату пациенттердің көпшілігінде гипоталамус-гипофиз-бүйрек үсті безі жүйесінің бәсеңдеуіне әкелуі екіталай. Пациенттердің келесі топтарына тіпті ұзақтығы 3 аптадан аспайтын емдеу курсынан кейін де емді біртіндеп тоқтату ұсынылу керек:

жүйелі кортикостероидтармен қайталамалы емдеу курстарынан өткен пациенттер (әсіресе, 3 аптадан астам уақыт қабылдағанда);

егер кортикостероидтармен ұзақ уақыт емдеуден кейін бір жыл бойы қысқа емдеу курсы тағайындалса (бірнеше ай немесе жыл бойы);

экзогенді кортикостероидтармен емнен басқа, бүйрек үсті безі жеткіліксіздігінің даму қаупі болуы мүмкін пациенттер;

тәулігіне 32 мг-ден көп метилпреднизолон дозасында жүйелік кортикостероидтар дозаларын алатын пациенттер;

дозаны кешкі уақытта қайта қабылдайтын пациенттер.

Жедел склеродермиялық нефропатия

Преднизолон мен оның баламаларын 15 мг/тәуліктен бастап және одан жоғары дозаларда қабылдайтын жүйелік склероз бар пациенттерге кенеттен басталған гипертензия және жедел бүйрек жеткіліксіздігі өлімге ұшырататын склеродермиялық нефропатияға әкелуі мүмкін екенін ескерту керек.

Артериялық қысым және бүйрек функциясын (s-креатинин) жүйелі бақылап отыру қажет. Склеродермиялық нефропатияға күмән туындағанда артериялық қысымды мұқият бақылау керек.

Пациенттерде өзімен бірге қауіптерді барынша азайту үшін қабылдау қажет болатын сақтандыру шаралары бойынша нақты нұсқау бар «Стероидты емдеу» карточкалары, сондай-ақ емдеуді тағайындаған дәрігер, дәрілік зат, дозалау және емдеу ұзақтығы туралы мәліметтер болуы тиіс.

Кейбір жағдайларда жоғары дозаларда (10 минуттан аз уақыт ішінде 0,5 г-ден астам) метилпреднизолонды вена ішіне қайталап енгізуге байланысты жүрек аритмиясының, тамыр жеткіліксіздігінің дамуы, жүректің тоқтап қалуы хабарланды. Дозаларды енгізу кезінде және одан кейін инфузия жылдамдығына немесе ұзақтығына үнемі тәуелдене бермейтін брадикардия жағдайлары да аталды.

Қабыну реакциясының және иммундық функцияның бәсеңдеуі инфекцияларға сезімталдықты және олардың ауырлығын арттырады. Клиникалық көрініс жиі атипті болуы мүмкін, ал сепсис және туберкулез сияқты күрделі инфекция бүркемеленген болуы, диагноз қойылғанда асқынып кеткен сатыға жетуі мүмкін. Бастапқы инфекциялар дәрілік затты қолдану кезінде туындауы мүмкін.

Желшешек инфекциясы, әдетте, жеңіл түрде жүрсе де, иммунитеті әлсіреген пациенттерде ол өлімге соқтыруы мүмкін. Анамнезінде желшешек болған пациенттер (немесе олардың ата-аналары) желшешекпен немесе белдемелі герпеспен ауырған адамдармен байланыста болмауы керек, ал байланыс болған жағдайда дереу медициналық жәрдемге жүгінген жөн. Олармен жанасатын пациенттерге желшешекке қарсы иммуноглобулинмен (VZIG) баяу иммунизация жасау мүмкіндігін қарастыру керек. Жүйелік кортикостероидтар қабылдап жүрген немесе оларды 3 ай бойы қабылдаған және осы ауруға иммунитеті жоқ адамдарға байланыстан кейін 10 күн ішінде вакцина егу ұсынылады. Желшешек диагнозы расталған жағдайда шұғыл емдеу және маман көмегі қажет болады. Осындай жағдайларда кортикостероидтармен емдеу тоқтатылмайды, кейбір жағдайларда дозаны арттыру қажет болуы мүмкін.

Қызылшамен науқастармен жанасудан аулақ болып, ал осындай жанасу жағдайында дереу медициналық көмекке жүгіну қажет. Әдетте иммуноглобулинмен бұлшықетішілік профилактика қажет болуы мүмкін.

Тірі вакциналарды иммунитеті төмендеп кеткен тұлғаларға енгізуге болмайды. Белсенділігі жойылған немесе анатоксинді вакциналарды енгізу ұсынылады, алайда олардың әсері төмен болуы мүмкін.

Белсенді туберкулез кезіндегі кортикостероидтарды ошақтық немесе диссеминацияланған туберкулез кезінде жүйелік туберкулезге қарсы ем режимімен біріктірілімде ғана қолдануға болады. Егер жасырын туберкулез бар пациенттерде немесе туберкулиндік қайта белсенділенуі бар пациенттерде кортикостероидтарды алдағы уақытта қолдану керек болса, аурудың қайта белсенділену профилактикасы үшін мұқият бақылау қажет. Кортикостероидтармен ұзақ уақыт ем барысында осы пациенттерде химиялық профилактика қолданылуы тиіс.

Парентеральді емдеу кезінде анафилактоидты реакциялар туралы сирек хабарланды. Әсіресе, анамнезінде дәрілік препараттарға аллергиясы бар пациенттерде сақтық шараларын қадағалау керек.

Кортикостероидтар электролиттік бұзылулар/гипокалиемияны тудыруы мүмкін екендіктен, дигоксин сияқты кардиологиялық препараттар қабылдап жүрген пациенттерде сақ болу керек.

Кортикостероидтарды бастың жарақатты зақымдарын және инсультті емдеу кезінде қолдануға болмайды, себебі бұл зақымдануға әкелуі мүмкін.

Жүйелік кортикостероидтарды сақтықпен қолдану қажет, ал пациенттер мынадай аурулар кезінде жүйелі медициналық қадағалауда болуы тиіс:

остеопороз (әсіресе, менопаузадан кейінгі әйелдер қауіпке бейім),

артериялық гипертензия немесе іркілісті жүрек жеткіліксіздігі,

алдыңғы немесе ағымдағы ауыр аффектілі бұзылыстар (әсіресе, анамнездегі стероидты психоз),

қант диабеті (немесе отбасылық анамнездегі диабет) (диабет бар пациенттерде метаболизмдік статусты бақылап отыру, ал қажет болса, гипогликемиялық ем тағайындау керек),

анамнездегі туберкулез немесе кеуде қуысының рентгенограммасында типтік белгілерді анықтау,

көз бұршағының бұлыңғырлануы немесе глаукома (немесе отбасы анамнезіндегі глаукома),

кортикостероидтардан болатын миопатия,

бауыр жеткіліксіздігі немесе бауыр циррозы,

бүйрек жеткіліксіздігі,

эпилепсия,

ойық жара ауруы (преднизолонмен емдеуді бастар алдында пациенттер асқазан-ішек жолының ойық жарасын анықтау үшін тексеруден өтуі тиіс және доза жеке таңдалуы тиіс),

таяуда болған ішек анастомозы,

тромбофлебитке бейімділік,

• перитонит,

• абсцесс және басқа іріңді инфекциялар,

ойық жаралы колит,

• дивертикулит,

• ауыр миастения (миастения бар, әсіресе, глюкокортикоидтардың жоғары дозаларын алып жүрген пациенттерде аурудың өршуі және миастениялық дағдарыс дамуы мүмкін. Асқыну, әдетте, емдеу басталған соң алғашқы 2 апта ішінде болады. Сондықтан, осы пациенттер үшін бастапқы доза төмен болуы тиіс және арттыру біртіндеп жүргізілуі тиіс),

көздің зақымдануымен және мөлдір қабықтың тесілуімен қарапайым герпес ықтималдығы,

• гипотиреоз,

• таяуда өткерілген миокард инфарктісі (миокард жарылуы мәлімделді).

Жоғары дозалармен ұзақ уақыт емдеуден кейін натрий және сұйықтық іркілісі мүмкіндігін, гипокалиемияға бейімділікті ескеру керек. Осындай жағдайларда калийді талапқа сай тұтыну, натрий тұтынылуын шектеу және қан сарысуында калий деңгейін бақылау қажет.

Кортикостероидтармен емдеу кезінде пациенттерде Капоши саркомасы жағдайлары болды. Емдеуді тоқтату кезінде ремиссия басталуы мүмкін.

Пациенттерге және/немесе олардың туыстарына кортикостероидтармен жүйелік ем кезінде туындауы мүмкін күрделі психикалық жағымсыз реакциялар туралы ескерту керек. Симптомдар емдеу басталған соң бірнеше күннен бастап бірнеше аптаға дейін көрініс беруі мүмкін. Өте жоғары жүйелік әсер ету кезінде қауіп артады. Көптеген жағымсыз реакциялар дозаны төмендетуге немесе емдеуді тоқтатуға тәуелді болса да, арнайы емдеу қажет болуы мүмкін. Пациенттерге және/немесе олардың туыстарына, әсіресе, депрессия немесе суицидтік ойлар сияқты симптомдар болғанда көмек сұрау туралы ескерту керек,.

Сонымен қатар, сирек жағдайларда аталған реакциялардың емдеу кезінде, сондай-ақ дозаны төмендетуден немесе емдеуді тоқтатудан кейін қысқа уақыт ішінде туындауы мүмкін екенін ескерту керек.

Анамнезінде немесе туыстығы бірінші дәрежедегі туысқандарда ауыр аффектілі бұзылыстары бар пациенттерге ерекше көңіл бөлу керек. Бұл бұзылыстар депрессиялық немесе маниакальді-депрессиялық ауру мен және өткерілген стероидты психозды қамтиды.

Балаларда қолдану

Преднизолонмен ұзақ уақыт емдегенде пациенттер, әсіресе, балалар өсу және даму тұрғысынан мұқият қадағалауда болуы тиіс. Кортикостероидтар сәбилік, балалық және жеткіншек жаста өсу кідірісін тудыруы мүмкін, осы әсер қайтымсыз болуы мүмкін. Гипоталамус-гипофиз-адреналдық жүйенің бәсеңдеуін және өсу кідірісін барынша азайту үшін емдеу ең төмен тиімді дозамен және барынша қысқа мерзіммен шектелуі тиіс

Егде жастағы пациенттерде қолдану

Жас ұлғаюымен жүйелік кортикостероидтардың жағымсыз әсерлері аса ауыр сипатта болып, остеопороз, гипертензия, гипокалиемия, диабет, инфекцияларға сезімталдық және терінің жұқаруын қамтуы мүмкін. Өмірге қатерлі реакциялардан сақтану үшін осы пациенттерде мұқият клиникалық бақылау қажет.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Гликозидтер: ықтималды гипокалиемия салдарынан гликозидтер әсері күшеюі мүмкін.

Гипотензиялық препараттар және диуретиктер: кортикостероидтар барлық гипотензиялық препараттың гипотензиялық әсеріне қарсы әрекет етеді.

Ацетазоламидтік ілмекті диуретиктердің, тиазидті диуретиктердің және карбеноксолонның гипокалиемиялық әсері күшеюі мүмкін.

Гипогликемиялық препараттар: гипогликемиялық әсер төмендеуі мүмкін.

Пероральді антикоагулянттар, кумарин туындылары: антикоагулянттық әсер төмендеуі мүмкін.

Рифампицин, рифабутин, карбамазепин, аминоглутетимид, фенитоин және барбитураттар сияқты бауыр ферменттерін индукциялайтын дәрілік заттар: кортикостероидтар әсері төмендеуі мүмкін.

Циметидин, эритромицин, кетоконазол, итраконазол, дилтиазем және мибефрадил сияқты CYP3A4 ферментін тежейтін дәрілік заттар: кортикостероидтардың метаболизм жылдамдығы төмендеуі және қан сарысуында концентрациясы жоғарылауы мүмкін.

Холинестераза тежегіштері: стероидтар миастения грависі бар пациенттерде холинестераза тежегіштерінің әсерін төмендетуі мүмкін.

Деполяризацияламайтын миорелаксанттар: миорелаксация ұзақтығын арттыруға болады.

Эстрогендер (мысалы, ұрықтандыруға қарсы дәрілер): кортикостероидтар қажеттілігі төмендеуі мүмкін. Құрамында метилпреднизолон бар кортикостероидтар метаболизмі эстрогендерді қабылдау кезінде баяулауы мүмкін.

Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер (мысалы, ацетилсалицил қышқылы, индометацин): асқазан-ішектен қан кету жағдайларының жиілігі артуы мүмкін.

Кортикостероидтарды қабылдағанда салицилаттар клиренсі артады, соның нәтижесінде салицилаттар уыттылығының қаупі артуы мүмкін. Кортикостероидтарды қабынуға қарсы стероидты емес дәрілермен бірге қолдану жағдайында гипопротромбинемия кезінде сақтықпен қолдану керек.

Циклоспорин: метаболизм баяулауын тудырады; церебральді құрысулардың даму қаупі артады.

Тері сынамалары: кортикостероидтар тері сынамаларына реакцияларды бәсеңдетуі мүмкін.

Вакциналар: кортикостероидтармен ұзақ ем алып жүрген пациенттерде тірі немесе белсенділігі жойылған вакциналарды енгізу кезінде антиденелер түзілуін бәсеңдету салдарынан жауап төмендеуі білінеді. Кортикостероидтар тірі аттенуирленген вакциналарда болатын кейбір микроорганизмдер репликациясын да арттыруы мүмкін. Мүмкіндігінше, вакцина немесе анатоксин енгізуді кортикостероидтармен емді тоқтатуға дейін кейінге қалдыру керек.

Алкогольмен, тағаммен, фитопрепараттармен өзара әрекеттесу

Алкоголь: алкогольді қолданудан аулақ болу керек (асқазанның шырышты қабығын тітіркендіру әсерінің күшею мүмкіндігімен байланысты).

Тағам: метилпреднизолон кальцийдің сіңірілуін бөгейді. Кофеин тұтынуды шектеу керек.

Фитопрепараттар: шайқурай (шілтер жапырақты шайқурай) метилпреднизолон концентрациясын төмендетуі мүмкін. Мысық тырнағы шөбі мен эхинацея қолданылмау керек (иммуностимуляциялау әсері бар).

Арнайы сақтандырулар

Педиатрияда қолдану

Преднизолонмен ұзақ уақыт емдеу кезінде пациенттердің, әсіресе, балалардың өсуі және дамуы мұқият қадағалауда болуы тиіс. Кортикостероидтар сәбилік, балалық және жеткіншектік жаста өсу кідірісін тудыруы мүмкін, осы әсер қайтымсыз болуы мүмкін. Гипоталамус-гипофиз-адреналдық жүйенің бәсеңдеуін және өсу кідірісін барынша азайту үшін емдеу ең төмен тиімді дозамен және барынша қысқа мерзіммен шектелуі тиіс.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Бала туу жасындағы әйелдер/контрацепция

Кейбір жағдайларда кортикостероидтармен емдеу кезінде жатырішілік спиральді пайдаланған әйелдерде контрацепцияның кемуі хабарланды.

Жүктілік

Метилпреднизолон плаценталық бөгет арқылы өтеді. Буаз жануарларға кортикостероидтар енгізу жарық таңдай, жатырішілік өсу кідірісін, сондай-ақ мидың өсуі мен дамуына әсерін қоса, шарананың даму аномалияларын тудыруы мүмкін. Кортикостероидтардың туа біткен аномалиялар жиілігінің артуына әкелетіні туралы дәлелдер жоқ. Дегенмен де, жүктілік кезінде ұзақ уақыт немесе көп рет қолданғанда кортикостероидтар құрсақішілік өсу кідірісінің қаупін арттыруы мүмкін. Жүктілік кезеңінде метилпреднизолон қолдану тәжірибесі шектеулі. Осылайша, Метикур препаратын жүктілік кезінде белгілі бір медициналық талаптар болған және жүктілікті тоқтату мүмкін болмаған жағдайларда қолдану керек.

Бала емізу

Кортикостероидтар емшек сүтімен аз мөлшерде бөлінеді. Метилпреднизолон тәулігіне 40 мг дейінгі дозадағы балада жүйелік әсерлер тудырмайды. Егер клиникалық себептер бойынша жоғары дозаларды енгізу қажет болса, баланы емізбеу керек.

Фертильділік

Стероидтар кейбір пациенттерде сперматозоидтар қозғалғыштығы мен санының артуын немесе азаюын туындатуы мүмкін.

Қосымша заттар туралы ерекше ақпарат

Метикур препаратының құрамында бір реттік дозада кемінде 1 ммоль (23 мг) натрий бар, яғни құрамында мүлде натрий жоқ.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Кейбір жағымсыз әсерлер (мысалы, көз бұршағының бұлыңғырлануы немесе көзішілік қысым көтерілуі салдарынан көрмей қалу, бас айналу және бас ауыру) зейін қою және жауап беру қабілетін төмендетуі мүмкін. Бұл көлік жүргізу немесе механизмдермен жұмыс істеу кезінде қауіп төндіруі мүмкін.

Қолдану жөніндегі нұсқаулар

Дозалау режимі

Өмірге қатер төндіретін жай-күйлерде ұсынылатын метилпреднизолон натрий сукцинатының дозасы кемінде 30 минут бойы вена ішіне енгізгенде 30 мг/кг құрайды. Осы дозаны енгізуді 48 сағаттан аспайтын уақыт ішінде әр 4-6 сағат сайын қайталауға болады.

Кортикостероидтар тудырған аурудың өршуінде және/немесе стандартты ем тиімсіздігінде ұсынылатын жоғары дозаларды дозалау режимі:

Ревматизмдік аурулар: 1–4 күн бойы вена ішіне 1 г/тәулік немесе 6 ай бойы вена ішіне 1 г/ай.

Жүйелі қызыл жегі: 3 күн вена ішіне 1 г/тәулік.

Жайылған склероз: 3 күн вена ішіне 1 г/тәулік немесе 5 күн вена ішіне 1 г/тәулік.

Гломерулонефрит, жегілік нефрит сияқты ісінулермен қатар жүретін жай-күйлер: 4 күн немесе 3, 5 немесе 7 күн бойы күн сайын вена ішіне 30 мг/кг, 7 күн бойы вена ішіне 1 г/тәулік.

Препаратты кемінде 30 минут бойы енгізу керек. Егер емдеу жүргізуден кейін бір апта ішінде жақсаруға қол жеткізілмесе немесе пациенттің жай-күйі осыны талап етсе, енгізуді қайталауға болады.

Препарат өмір сүру сапасын жақсарту үшін терминалдық сатыдағы онкологиялық аурулар кезінде қолданылады.

Проспектілік бақыланатын зерттеулер 8 аптаға дейін тәулігіне 125 мг метилпреднизолон натрий сукцинатын вена ішіне енгізу кезінде терминалдық фазадағы онкологиялық науқастардың өмір сүру сапасы едәуір артатынын көрсетті.

Онкологиялық аурулар себебінен химиялық еммен байланысты жүрек айну және құсу профилактикасы

Жеңіл немесе орташа эметогендік әсермен қатар жүретін химиялық ем кезінде: 250 мг натрий метилпреднизолоны сукцинатын химиялық емге дейін 1 сағат бұрын, химиялық емнің басында, сондай-ақ ол аяқталған соң вена ішіне кемінде 5 минут ішінде енгізу керек.

Метилпреднизолон натрий сукцинатының бірінші дозасымен әсерді күшейту үшін хлорланған фенотиазинді қолдануға болады.

Айқын құсу әсерімен сипатталатын химиялық ем кезінде: 250 мг метилпреднизолон натрий сукцинатын химиялық емге дейін 1 сағат бұрын метоклопрамидтің немесе бутирофенонның тиісті дозаларымен вена ішіне кемінде 5 минут бойы, ал одан кейін химиялық емнің басында және соңында метилпреднизолон натрий сукцинатын енгізу керек.

Жедел жұлын-ми жарақаты: емдеуді жарақаттанудан кейінгі алғашқы 8 сағат ішінде бастау керек.

Егер емдеу жарақаттанудан кейін алғашқы 3 сағат ішінде басталса: 15 минут ішінде 30 мг/кг дозада вена ішіне болюсті енгізу керек. Болюстік инъекциядан кейін 45 минутқа үзіліс жасау керек, ал одан кейін 23 сағат ішінде 5,4 мг/кг/сағ. дозада венаішілік инфузия жүргізіледі.

Егер емдеу жарақаттанудан кейін алғашқы 3-8 сағат ішінде басталса: 45 минут үзіліспен 15 минут ішінде 30 мг/кг дозада болюстік инъекцияны вена ішіне енгізу және 47 сағат ішінде 5,4 мг/кг/сағ. дозада препарат инфузиясын вена ішіне енгізу керек.

Инфузиялық помпа үшін, болюсті инъекцияға қарағанда, вена ішіне енгізуге басқа орынды таңдаған дұрыс. Емдеуді жарақаттанудан кейін алғашқы 8 сағат ішінде бастау керек.

ЖИТС бар пациенттердегі пневмоцистік пневмония: препараттың әртүрлі дозалары қолданылады. Кейбір ұсынымдарға сай, метилпреднизолон натрий сукцинатын 40 мг дозада 21 күннен асырмай енгізу немесе пневмоцистік пневмонияны емдеудің соңына дейін дозаны әр 6-12 сағат сайын біртіндеп азайту керек. Емдеу пневмоцистік пневмонияны емдегеннен кейін 72 сағат ішінде басталу керек.

Анафилаксиялық реакциялар: Кенеттен болған гемодинамикалық оқиға жағдайында алдымен адреналин немесе норепинефрин қолдану керек, одан кейін Метикур препаратын осы жағдайда қолайлы басқа дәрілік заттармен біріктірілімде вена ішіне енгізу керек.

Аса жоғары сезімталдық реакциялары: Метикур препаратын енгізу 30 минуттан 2 сағатқа дейінгі уақыт ішінде жай-күй жақсаруын қамтамасыз етеді. Метикур препаратын бронх демікпесі бар пациенттерге вена ішіне 40 мг дозада енгізуге болады; пациент реакциясына байланысты енгізуді қайталауға болады. Демікпесі бар кейбір пациенттерге бірнеше сағат бойы венаішілік инфузиялар тағайындау мақсатқа сай болады.

Трансплантаттың қабылданбай ажырау реакциялары: тәуліктік дозаны 1 г дейін арттыру қажет болуы мүмкін. Трансплантаттың қабылданбай ажырау реакцияларын емдеу үшін метилпреднизолон натрий сукцинаты қолданылатын зерттеулерде дозалар мен емдеу сызбасындағы айырмашылықтарға қарамастан, жарияланған әдебиетте осы дозалар (негізінен, жедел қабылданбай ажырау кезінде 500 мг-1 г) расталады. Әдетте, кортикостероидтардың жоғары дозаларымен емдеуді пациент жай-күйінің тұрақтануына дейін жүргізген жөн, бірақ пациенттің жай-күйіне байланысты 48-72 сағаттан асырылмайды.

Ми ісінуі: кортикостероидтар ісік ауруларымен байланысты ми ісінуін азайту немесе болдырмау үшін қолданылады.

Ісік ауруымен байланысты ісінуі бар пациенттерде кортикостероидтар дозасын біртіндеп төмендету бассүйекішілік қысымның қайта көтерілуін болдырмау үшін маңызды. Егер дозаны азайту кезінде ми ісінуі ұлғайса, емді парентеральді енгізілетін өте жоғары және жиі дозалардан бастайды. Ми ісігімен байланысты ісіну кезінде ұсынылатын дозаны енгізу тәсілдері:

Енгізу тәсілі A (1)

Дозасы (мг)

Енгізу әдісі

Аралығы (сағат)

Енгізу

ұзақтығы

Операцияға дейін

20

Бұлшықет ішіне

3-6

Операция кезінде

20-40

Вена ішіне

1

Операциядан кейін

20

Бұлшықет ішіне

3

24 сағат

16

Бұлшықет ішіне

3

24 сағат

12

Бұлшықет ішіне

3

24 сағат

8

Бұлшықет ішіне

3

24 сағат

4

Бұлшықет ішіне

3

24 сағат

4

Бұлшықет ішіне

6

24 сағат

4

Бұлшықет ішіне

12

24 сағат

2 қосымша

Дозасы (мг)

Енгізу әдісі

Аралығы (сағат)

Енгізу ұзақтығы

Операцияға дейін

40

Бұлшықет ішіне

6

2-3

Операциядан кейін

40

Бұлшықет ішіне

6

3-5

20

Пероральді

6

1

12

Пероральді

6

1

8

Пероральді

8

1

4

Пероральді

12

1

4

Пероральді

1

10 күннен кейін емдеуді тоқтату керек.

Басқа көрсетілімдер бойынша бастапқы дозаны 10-500 мг шегінде өзгертеді. Жоғары дозалар ауыр жедел жай-күйлерді қысқа мерзімді емдеу үшін қолданылады. 250 мг дейінгі бастапқы дозаларды кемінде 5 минут, ал 250 мг-ден жоғары дозаларды кемінде 30 минут ішінде вена ішіне енгізу керек. Дозалар әр 24 сағат сайын кемінде 0,5 мг/кг құрауы тиіс. Ұзақ жалғасатын дозаларды пациент реакциясына және клиникалық жай-күйіне байланысты белгіленетін аралықтармен вена ішіне немесе бұлшықет ішіне енгізуге болады.

Кортикостероидтармен ем қосымша ретінде қолданылады және дәстүрлі емді алмастырмайды.

Пациенттердің ерекше топтары

Балалар

Гематологиялық, ревматизм ауруларын немесе бүйрек ауруларын жоғары дозалармен емдеу кезінде ұсынылатын дозалар 30 мг/кг/тәуліктен 1 г/тәулікке дейін құрайды. Осы дозаны бір күн ішінде немесе келесі күндері оны үш енгізуге бөлумен енгізуге болады.

Трансплантаттың қабылданбай ажырау реакциялары кезінде ұсынылатын дозалар 3 күннен аспайтын уақыт ішінде 10-20 мг/кг/тәуліктен 1 г/тәулікке дейін құрайды.

Бронх демікпесін емдеуде ұсынылатын дозалар 1-3 күн ішінде 1-4 мг/кг/тәулік құрайды.

Өсудің баяулау қаупіне байланысты, Метикур препаратын балаларда тек шұғыл көрсетілімдер бойынша қолдану керек.

Егде жастағы пациенттер

Егде жастағы пациенттерге глюкокортикоидтарды жағымсыз әсерлердің даму қаупінің артуына байланысты сақтықпен қолдану керек. Препаратты қолдану кезінде егде жастағы пациенттер клиникалық қадағалауда болуы тиіс.

Бауыр және бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

Бүйрек және бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде Метикур препаратын медициналық бақылаумен, сақтықпен қолдану керек.

Жегілік нефрит: жоғары дозалармен жалпы емдеу, вена ішіне енгізу: 3 күн бойы 1 г/тәулік.

Енгізу әдісі және жолы

Препарат бұлшықет ішіне және вена ішіне енгізуге арналған.

Вена ішіне (немесе бұлшықет ішіне) инъекция түрінде енгізу үшін лиофилизацияланған ұнтақты құтыға еріткіш қосу жолымен еріту керек.

Шұғыл жағдайларда венаішілік инъекция түрінде енгізген дұрыс. Қажетті дозаны вена ішіне баяу (бірнеше минут ішінде) енгізу керек.

Бұлшықетішілік инъекцияларды терең енгізу керек.

Препарат изотониялық физиологиялық ерітіндімен немесе глюкоза ерітіндісімен үйлеседі.

Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар

Кортикостероидтарды қолдану кезінде ауыр артық дозаланудың клиникалық синдромдары тіркелмеген.

Артық дозалану жағдайында демеуші және симптоматикалық ем жүргізу ұсынылады. Метилпреднизолон диализ кезінде шығарылады. Ұзақ уақыт артық дозаланғанда белгілі бір уақыт кезеңі ішінде дозаны біртіндеп төмендету жолымен бүйрек үсті бездері функциясының бәсеңдеуін болдырмау керек.

Тоқтату симптомдары қаупінің болуына көрсетілім

Тоқтату синдромының даму қаупіне байланысты метилпреднизолон қолдануды күрт тоқтатуға болмайды, препаратты тоқтатуды белгілі бір уақыт кезеңі ішінде біртіндеп жүргізу қажет.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкер кеңесіне жүгіну жөніндегі нұсқаулар

Осы дәрілік препаратты қолдану бойынша қосымша сауалдар туындағанда кеңес алу үшін дәрігерге немесе фармацевтке хабарласу керек.

ДП стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар

Белгісіз (қолда бар деректер негізінде бағалау мүмкін емес)

- инфекцияларға жоғары сезімталдық, инфекциялар ауырлығы, инфекцияның күрделі көріністерін бүркемелеу, оппортунистік инфекциялар, жасырын туберкулездің қайталануы

- лейкоцитоз, тромбоэмболия

- аса жоғары сезімталдық реакциялары, анафилаксияны, бронх түйілуін қоса

- гипоталамус-гипофиз-адреналдық жүйенің бәсеңдеуі, сәбилік, балалық және жеткіншектік жаста өсудің баяулауы, етеккір оралымының бұзылулары, аменорея, Кушинг синдромы (ай тәрізді әлпет), гирсутизм

- су және натрий іркілісі, калий жоғалту, гипотензия немесе гипертензия, гипокалиемиялық алкалоз, сезімтал пациенттерде жүректің іркілісті жеткіліксіздігі, салмақ артуы, гипогликемиялық препараттар дозасын арттырумен көмірсуларға төзімділіктің бұзылуы, азот пен кальций деңгейінің өзгеруі, тәбеттің артуы

- психикалық реакциялардың кең ауқымы, барлық кортикостероидтарды қабылдау кезіндегі сияқты аффектілі бұзылыстарды қоса (ашушаңдық, эйфория, депрессиялық және құбылмалы көңіл-күй, психологиялық тәуелділік және суицидтік ойлар), психоздық реакциялар (мания, сандырақтау, елестеулер және шизофрения өршуін қоса), мінез-құлық бұзылыстары, ашушаңдық, мазасыздық, ұйқы бұзылулары, құрысулар және когнитивтік дисфункция, сананың шатасуын және амнезияны қоса. Кортикостероидтарды тоқтату кезінде жиілігі белгісіз психологиялық әсерлер хабарланды. Балалардағы көру жүйкесі дискісінің ісінуі бар (жалған ми ісігі), әдетте, метилпреднизолонды тоқтатудан кейін бассүйекішілік қысымның көтерілу жағдайлары аталды

- көзішілік қысымның көтерілуі, глаукома, көру жүйкесінің зақымдану мүмкіндігімен көру жүйкесі дискісінің ісінуі, катаракта, мөлдір қабықтың немесе ақ қабықтың жұқаруы, көздің вирустық немесе зеңді ауруының өршуі, экзофтальм

- миокард инфарктісінен кейін миокард жарылуы, жүректің тоқтап қалуы, жүрек аритмиясы

- диспепсиямен, перфорациямен және қан құйылумен асқазанның ойық жаралы ауруы, іштің кебуі, өңештің ойық жарасы, өңеш кандидозы, жедел панкреатит, ішек тесілуі, асқазаннан қан кету. Жылдам енгізу кезінде жүрек айну, құсу және ауыздың жағымсыз дәм татуын байқауға болады.

Кортикостероидтармен емдеуден кейін аланинаминотрансфераза (АЛТ, СГПТ), аспартатаминотрансфераза (АСТ, СГОТ) және сілтілі фосфатаза деңгейлерінің өзгеруі байқалды. Бұл өзгерістер, әдетте, болымсыз және синдромға қатысты емес; осы көрсеткіштер емдеуді тоқтатқанда қалыпқа түседі

- жазылудың бұзылуы, петехиялар, қанталаулар, терінің жұқаруы және болбырауы, тері атрофиясы, көгерулер, жолақтар, телеангиэктазиялар, безеулер және гипопигментация немесе гиперпигментация. Капоши саркомасының пайда болуы хабарланды. Кортикостероидтарды қабылдауды тоқтату клиникалық ремиссияға әкелуі мүмкін

- проксимальді миопатия, остеопороз, омыртқалар мен ұзын сүйектердің сынуы, аваскулярлық остеонекроз, сіңірдің үзілуі

- жедел склеродермалық нефропатия*

* Жедел склеродермалық нефропатия: жедел склеродермалық нефропатияның даму қаупі әртүрлі қосалқы қауымдарда өзгеріске ұшырайды. Ең жоғары қауіп диффуздық жүйелік склероз бар пациенттерде тіркелді. Ең төмен қауіп шектеулі склеродермия (2%) және балалар склеродермасы (1%) бар пациенттерде тіркелді.

- ықылық ату

Абстиненттік синдром: ұзақ емдеуден кейін кортикостероидтар дозасын тез төмендету жедел бүйрек жеткіліксіздігін, гипотония және өлімді туындатуы мүмкін. Алайда, бұл үздіксіз кортикостероидты емге көбірек қатысты.

Қызба, миалгия, артралгия, ринит, конъюнктивит, терідегі ауырсынумен қышытатын түйіндер және салмақ төмендеуін қоса, абстиненттік синдром да туындауы мүмкін.

Жағымсыз дәрілік реакциялар туындағанда медициналық қызметкерге, фармацевтикалық қызметкерге немесе дәрілік препараттардың тиімсіздігі туралы хабарламаларды қоса, дәрілік препараттарға жағымсыз реакциялар (әсерлер) бойынша ақпараттық деректер базасына тікелей хабарласу керек

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігі  Медициналық және фармацевтикалық бақылау комитеті «Дәрілік заттар мен медициналық бұйымдарды сараптау ұлттық орталығы» ШЖҚ РМК

http://www.ndda.kz

Қосымша мәліметтер

Дәрілік препарат құрамы

Бір құтының ішінде

белсенді зат - натрий сукцинаты метилпреднизолонының буферленген (3% буферлі) лиофилизацияланған ұнтағы 347.5 мг (250 мг метилпреднизолонға баламалы).

Еріткіш - 4 мл инъекцияға арналған стерильді су.

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Ақ немесе ақ дерлік түсті лиофилизацияланған ұнтақ.

Қалпына келтіруден кейін: механикалық қосылыстардан бос мөлдір ерітінді.

Шығарылу түрі және қаптамасы

250 мг белсенді заттан сұр резеңке тығынмен тығыздалған және алюминий қалпақшамен қаусырылған I типті гидролитикалық шыныдан жасалған құтыда.

Ампулада 4 мл еріткіштен (инъекцияға арналған су).

Препараттың 1 құтысынан және еріткіші бар 1 ампуладан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.

Сақтау мерзімі

2 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

Сақтау шарттары

Жарықтан қорғалған жерде, 25 ºС-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы

Өндіруші туралы мәліметтер

Вем Илач Сан. ве Тидж. А.Ш.

Черкезкёй ұйымдастырылған өнеркәсіп аймағы, Караагач Ауданы, Фатих Булвари №:38, Капаклы/Текирдаг/Түркия

тел.: +90 (282) 758 13 80

e-mail: info@vemilac.com

Тіркеу куәлігінің ұстаушысы

Вем Илач Сан. ве Тидж. А.Ш.

Маслак AOS 55 ауданы, 42 Маслак көшесі A Блок Sit. №:2/134 Сарыер/Стамбул, Түркия

тел.: +90 (212) 347 75 12/13

e-mail: info@vemilac.com

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан дәрілік заттар сапасына қатысты шағымдар (ұсыныстар) қабылдайтын және дәрілік заттың тіркеуден кейінгі қауіпсіздігін қадағалауға жауапты ұйымның атауы, мекенжайы және байланыс деректері (телефон, факс, электронды пошта)

«ИНТЕРФАРМСЕРВИС» ЖШС

Қазақстан, Алматы облысы, Іле ауданы, Ынтымақ а., Төле би к-сі, 18 үй

тел.: 8 701 787 29 35

email: aibek_babashov@mail.ru

Прикрепленные файлы

Метикур_ИМП_рус_clean.docx 0.08 кб
Метикур_ИМП_каз.docx 0.09 кб

Отправить прикрепленные файлы на почту

Источники

Национальный центр экспертизы лекарственных средств, изделий медицинского назначения и медицинской техники