Цитолекс (10 мг)
Инструкция
-
русский
-
қазақша
Саудалық атауы
Цитолекс
Халықаралық патенттелмеген атауы
Эсциталопрам
Дәрілік түрі
Үлбірлі қабықпен қапталған 10 мг немесе 20 мг таблеткалар
Құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат – 12.775 мг немесе 25.550 мг эсциталопрам оксалаты
(тиісінше, 10 мг немесе 20 мг эсциталопрамға баламалы),
қосымша заттар: натрий кроскармеллозасы, микрокристалды целлюлоза, поливинилпирролидон К30, тальк, магний стеараты, коллоидты кремнийдің қостотығы,
Опадрай II 85F18422 ақ үлбірлі қабық құрамы: поливинил спирті, титанның қостотығы (Е171), макрогол/PEG 3350, тальк.
Сипаттамасы
Сопақша пішінді, сызығы бар, ақ түсті үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар (10 мг және 20 мг дозалар үшін).
Фармакотерапиялық тобы
Психоаналептиктер. Антидепрессанттар. Серотонинді кері қармайтын селективті тежегіштер. Эсциталопрам.
АТХ коды N06АВ10
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Сіңуі әдетте толық және ас ішуге байланысты емес. Ішке қабылдағанда эсциталопрам биожетімділігі 80% жуық құрайды. Қан плазмасында ең жоғары концентрациясына жететін орташа уақыты (Tmax) көп рет қолданудан кейін 4 сағатқа жуық құрайды.
Ішке тағайындалғаннан кейін байқалатын таралу көлемі (Vd,β/F) шамамен 12-16 л/кг құрайды. Эсциталопрам мен оның басты метаболиттерінің плазма ақуыздарымен байланысуы 80%-дан аз.
Эсциталопрам деметилденген және дидеметилденген метаболиттерге дейін бауырда метаболизденеді. Олардың екеуі де фармакологиялық тұрғыда белсенді. Негізгі зат және оның метаболиттері ішінара глюкуронидтер түрінде бөлінеді. Көп рет қабылдаудан кейін деметилденген және дидеметилденген метаболиттер концентрацияларының орташа мәні әдетте 28-31% және, тиісінше, эсциталопрам концентрациясының 5%-дан азын құрайды. Эсциталопрамның деметилденген метаболитке биотрансформациясы, ең алдымен, Р4502C19 цитохромы арқылы жүреді. Р4503A4 және Р4502D6 изоферменттерінің кейбір қатысы болуы мүмкін. Көп рет қолданудан кейін жартылай шығарылу кезеңі (T1/2β) 30 сағатқа жуық құрайды. Басты метаболиттерінің жартылай шығарылу кезеңі біршама ұзақ. Эсциталопрам мен оның негізгі метаболиттері бауырмен (метаболикалық жол) және бүйрекпен шығарылады. Үлкен бөлігі несеппен метаболиттер түрінде шығады.
Эсциталопрам фармакокинетикасы дозаға байланысты. Тұрақты плазмалық концентрациясына, орта есеппен, бір аптада жетеді. 10 мг тәуліктік дозасын қолданғанда орташа 50 нмоль/л (20-дан 125 нмоль/л дейін) плазмалық концентрациясына жетеді.
Р4502C19 белсенділігі әлсіз тұлғаларда эсциталопрам концентрациясы, осы изофермент белсенділігі жоғары жағдайларға қарағанда, екі есе жоғары болуы мүмкін. Р4502D6 изоферментінің белсенділігі әлсіз жағдайларда препарат концентрациясының елеулі өзгерістері табылмаған. Егде жастағыларда (65 жастан астан) эсциталопрам жас емделушілердегіден баяу шығарылады.
Фармакодинамикасы
Цитолекс – антидепрессант, серотонинді кері нейрондық қармайтын селективті тежегіш. Әсер ету механизмі норадреналин мен дофаминді кері қармауға қатысты тым аз әсер етумен ОЖЖ-де (орталық жүйке жүйесі) серотонинді нейрондық кері қармауды айқын селективті бөгеуге байланысты. Серотониндік 5НТ1-2 рецепторлармен өзара әрекеттеспейді немесе олармен серотониндік медиаторларды селективті қармай отырып, тікелей байланысатын өте әлсіз қабілетке ие болады, дофаминдік D1-5 рецепторлармен, альфа1, альфа2 және бета-адренорецепторлармен, гистаминдік Н1-3 рецепторлармен, гаммааминоглобулин қышқылымен (ГАМҚ) – және бензодиазепиндік рецепторлармен, мускариндік М1-5 холинергиялық рецепторлармен байланыспайды. Көңіл-күйдің жақсаруына ықпал етеді, үрейлену сезімін басады, қорқу және ширығу сезімін азайтады, дисфорияны жояды, мезі қылатын жай-күйлерді азайтады, тыныштану әсерін мүлде туындатпайды, тұрақты клиникалық әсері препаратты жүйелі қабылдаған 7-10 күн өткен соң дамиды. Өте аз дәрежеде Р450 цитохромының IID6 изоферментін тежейді, сондықтан дәрілік заттармен өзара әрекеттеспейді.
Цитолекс жүректің өткізгіш жүйесіне және артериялық қысымға, гематологиялық көрсеткіштерге, бауыр және бүйрек функциясына ықпалын тигізбейді, денеге салмақ қоспайды және алкоголь әсерін күшейтпейді. Препараттың тератогенді әсері, репродуктивтік функцияға және ұрпақтың перинатальді дамуына ықпалы анықталмаған.
Қолданылуы
- депрессиялық көріністе
- рекуррентті үлкен депрессиялық бұзылыста
- үрей туғызатын бұзылыста (соның ішінде агорафобиямен, көріністік пароксизмалық үрейлену)
- жайылған үрейлі бұзылыста
Қолдану тәсілі және дозалары
Ересектерге ас ішуге байланыссыз тәуліктің кез келген уақытында бір рет ішке қабылданады.
20 мг-ден жоғары тәуліктік дозалар қауіпсіздігі расталмаған.
Ауыр дәрежелі депрессиялық көрініс
Әдеттегі дозасы – күніне бір рет 10 мг. Емделушінің жеке реакциясына қарай, дозаны күніне ең жоғары 20 мг дейін арттыруға болады. Әдетте депрессияға қарсы әсерге жету үшін 2-4 апта жеткілікті. Симптомдар басылған соң әсерін бекіту үшін емдеуді ең кемі 6 ай бойы жалғастыру қажет.
Агорафобиямен немесе онсыз үрей туғызатын бұзылыс
Алғашқы апта ішінде 5 мг бастапқы дозасы, әріқарай тәуліктік дозасын 10 мг дейін арттырумен ұсынылады. Емделушінің жеке реакциясына қарай, дозаны тағы күніне ең жоғары 20 мг дейін арттыруға болады.
Ең жоғары тиімділігіне шамамен 3 ай өткенде жетеді.
Емдеу бірнеше ай жалғасады.
Әлеуметтік үрей туғызатын бұзылыс
Әдеттегі дозасы – күніне бір рет 10 мг. Әдетте симптомдарды жеңілдету үшін 2-4 апта жеткілікті. Емделушінің жеке реакциясына қарай, дозаны күніне 5 мг дейін азайтуға болады немесе күніне ең жоғары 20 мг дейін арттыруға болады. Әлеуметтік үрей туғызатын бұзылыс созылмалы ауру екендіктен, қол жеткізілген әсерді бекіту үшін ең аз ұсынылған емдеу ұзақтығы 12 апта құрайды. Аурудың қайталануын болдырмау үшін препаратты, емделушінің жеке реакциясына қарай, 6 ай бойы тағайындауға болады. Емдеудің емдік пайдасын ұдайы тексеру қажет.
Әлеуметтік үрей туғызатын бұзылыс нақты аурудың дәл анықтамаланған диагностикалық терминологиясын иеленеді, оны гипертрофияланған тұйықтықпен шатастыруға болмайды. Фармакотерапия тек қана адамның кәсіби және әлеуметтік белсенділігіне елеулі ықпал ететін бұзылыс үшін көрсетілген.
Осылай емдеудің тиімділігі когнитивті мінез-құлық емімен салыстыру бойынша зерттелмеген. Фармакотерапия жалпы емдік стратегияның бір бөлігі болуы тиіс.
Жайылған үрейлі бұзылыс
Ұсынылған бастапқы дозасы – тәулігіне 1 рет 10 мг. Емделушінің жеке реакциясына қарай, әріқарай дозаны күніне ең жоғары 20 мг дейін арттыруға болады.
Препаратпен ұзақ уақыт емдеу күніне 20 мг дозада кемінде 6 ай бойы зерттелген.
Обсессивті-компульсивті бұзылыс (ОКБ)
Бастапқы дозасы – күніне бір рет 10 мг. Емделушінің жеке реакциясына қарай, дозаны күніне ең жоғары 20 мг дейін арттыруға болады.
ОКБ – созылмалы ауру, емдеуді симптомдардың толық жойылуын қамтамасыз етуге жеткілікті кезеңде жалғастырған жөн.
Емдеудің емдік пайдасын және дозалануын ұдайы тексеру қажет.
Емделушілердің ерекше топтары туралы қосымша ақпарат
Бүйрек функциясының төмендеуінде:
Бүйрек жеткіліксіздігі жеңіл және орташа дәрежедегі емделушілер үшін дозаны түзету қажет емес. Бүйрек жеткіліксіздігі ауыр дәрежелі (CLCr <30мл/мин) емделушілерге сақтықпен тағайындау керек.
Бауыр функциясының төмендеуінде:
Бауыр жеткіліксіздігі жеңіл және орташа дәрежедегі емделушілерге емдеудің алғашқы екі аптасында күніне 5 мг бастапқы доза ұсынылады. Емделушінің жеке реакциясына қарай, дозаны күніне 10 мг дейін арттыруға болады. Бауыр жеткіліксіздігі ауыр дәрежедегі емделушілерге тағайындағанда сақтық шарасын қадағалап, дозаны мұқият титрлеу қажет.
Егде жастағы емделушілер (65 жастан асқан)
Бастапқы дозасы – күніне 5 мг. Емделушінің жеке реакциясына қарай, дозаны күніне 10 мг дейін арттыруға болады.
СҮР2C19 баяу метаболизаторлары
СҮР2C19 баяу метаболизаторлары болып табылатын емделушілерге емдеудің алғашқы екі аптасында күніне 5 мг бастапқы доза ұсынылады. Емделушінің жеке реакциясына қарай, дозаны күніне 10 мг дейін арттыруға болады (5.2 бөлімін қараңыз).
Емді тоқтату кезіндегі тоқтату симптомдары
Күрт тоқтатпау керек. Эсциталопраммен емдеуді тоқтатқанда дозаны тоқтату симптомдарының пайда болу қаупін азайту мақсатында кем дегенде бір-екі апта бойы баяу төмендету қажет (4.4 және 4.8 бөлімін қараңыз). Дозаны азайтудан немесе емдеуді тоқтатудан кейін көтерімсіз симптомдары білінгенде бұрын тағайындалған дозаны жаңғыртуды ұсынуға болады. Кейіннен, дәрігер дозаны азайтуды біртіндеп жалғастыра алады.
Жағымсыз әсерлері
Жағымсыз әсерлері көбінесе емдеудің 1 немесе 2 аптасында пайда болады және артынан әдетте қарқындылығы азая түседі және емді жалғастырғанда сирек білінеді.
Өте жиі
- құсу
Жиі
- жүрек айну, тәбеттің төмендеуі, диарея, іш қатулар
- ұйқысыздық немесе ұйқышылдық, бас айналу, әлсіздік, парестезия, тремор
- қатты тершеңдік, гипертермия
- либидоның төмендеуі, импотенция, эякуляцияның бұзылуы, аноргазмия (әйелдерде)
- синуситтер
Жиі емес
- дене салмағының кемуі
- дәм сезудің бұзылуы, ұйқының бұзылуы, естен танулар
- мидриаз, көрудің нашарлауы, құлақтың шыңылдауы
- тахикардия
- мұрыннан қан кету
- асқазан-ішектен қан кету (геморроидальді түрін қоса)
- бөртпе, алопеция, қышыну
- әйедердегі метроррагиялар, меноррагиялар
- ісіну
Сирек
- анафилактикалық реакциялар
- озбырлық, өзін-өзі танымау, елестеулер
- серотониндік синдром (қозғалыстық, вегетативтік және психикалық бұзылыстар кешенімен: миоклония, диарея, шатасу, гипомания, ажитация, гиперрефлексия, қозғалыс үйлесімінің бұзылуы, қызба, диафорез (гипергидроз), тремор, артериялық қысымның өзгеруі, жүрек айну және құсумен көрініс беретін өмірге қатерлі сипаты бар жай-күй)
- брадикардия
Жиілігі белгісіз
- тромбоцитопения
- антидиуретикалық гормон секрециясының бұзылуы
- гипонатриемия, анорексия
- бруксизм, ажитация, күйгелектік, үрейлі шабуылдар, сананың шатасуы
- маниялар, суицидтік мінез-құлық
- дискинезиялар, қимыл-қозғалыс бұзылыстары, құрысулар, психомоторлық қозу немесе атаксия
- ЭКГ-да QT аралығының ұзаруы (вентрикулярлы аритмия, torsade de pointes қоса)
- ортостатикалық гипотензия
- гепатит, АЛТ және АСТ ауытқулары
- нүктелік қан құйылулар (экхимоз), тамыр ісінуі
- несеп іркілісі
- галакторея, ерлердегі приапизм
Препаратты ұзақ уақыт қолданғаннан кейін күрт тоқтатқанда мынадай реакциялар болуы мүмкін:
- бас айналу, бас ауыру
- парестезиялар, электр соғуын сезіну
- ұйқы бұзылыстары, ажитация немесе депрессия
- тремор
- эмоциялық орнықсыздық
- тершеңдік
- көру бұзылыстары
- жүрек айну, құсу, диарея
Әдетте аталған реакциялардың айқындылығы болымсыз, ал ұзақтығы шектеулі. Кейбір емделушілерде бұл реакциялар ұзақ уақыт бойы жалғасуы немесе аса айқын болуы мүмкін, мұндай жағдайларда тоқтатуға дейін біртіндеп дозаны азайту қажет.
Қолдануға болмайтын жағдйалар
- эсциталопрамға немесе препарат компоненттерінің кез келгеніне жоғары сезімталдық
- моноаминоксидазаның (МАО) қайтымсыз тежегіштерімен бір мезгілде қабылдау
- QT аралығының белгілі ұзару көріністері немесе осы патологияның тұқым қуалайтын қаупі бар емделушілерге
- QT аралығын ұзартатын препараттар қабылдайтын емделушілерге
- пимозид қабылдайтын емделушілерге
- жүктілік және лактация кезеңі
- 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерге
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Препараттардың қарсы көрсетілімді біріктірілімдері
МАО тежегіштері. Цитолексті МАО тежегіштерімен емдеу тоқтатылған соң 14 күн өткен соң барып қолдануға болады және МАО тежегіштерін Цитолекспен емдеуді тоқтатқаннан кейін 7 күн өткен соң барып қолдануға болады.
Осыған дейін жуық арада Цитолекс қабылдауды тоқтатқан науқастар Цитолекс пен МАО тежегіштерін бір мезгілде қабылдағанда, сондай-ақ МАО тежегіштерін қабылдаудың басында күрделі жағымсыз реакциялар пайда болуы мүмкін. Осыған ұқсас жағдайларда серотониндік синдром дамуы мүмкін. QT аралығын ұзартатын препараттар – IA және III класты аритмияға қарсы дәрілер, психозға қарсы дәрілер (фенотиазин туындылары, пимозид, галоперидол), үш циклды антидепрессанттар, кейбір бактерияға қарсы препараттар (спарфлоксацин, моксифлоксацин, эритромицин IV, пентамидин, галофантрин), кейбір антигистаминдік дәрілер (астемизол, мизоластин).
Сақтануды талап ететін біріктірілімдер:
Серотонинэргиялық препараттар.
Серотонинэргиялық дәрілік препараттармен (мысалы, трамадол, суматриптан және басқа триптандар) бірге қолдану серотониндік синдромның дамуына әкелуі мүмкін.
Құрысу шегін төмендететін дәрілік препараттар.
Цитолекс құрысуға дайындық шегін төмендете алады. Құрысуға дайындық шегін төмендететін басқа дәрілік препараттарды Цитолекспен бір мезгілде тағайындағанда сақтық таныту талап етіледі.
Цитолекс және литий немесе триптофан бірге тағайындалғанда әсердің күшею жағдайлары тіркелгендіктен, бұл препараттарды бір мезгілде тағайындағанда сақтық таныту ұсынылады. Цитолекс пен құрамында шайқурай (Hypericum perforatum) бар препараттарды бір мезгілде тағайындау жағымсыз әсерлер санын көбейтуі мүмкін.
Ішуге арналған антикоагулянттар.
Цитолекс ішуге арналған антикоагулянттармен және қан ұюына әсер ететін дәрілермен (мысалы, атипиялық антипсихотиктермен және фенотиазиндермен, көптеген үш циклды антидепрессанттармен, ацетилсалицил қышқылымен және қабынуға қарсы стероидты емес дәрілермен, тиклопидинмен және дипиридамолмен) бір мезгілде тағайындағанда қан ұюының бұзылуы болуы мүмкін.
Осыған ұқсас жағдайларда Цитолекспен емдеудің басында немесе соңында қан ұюына мұқият мониторинг өткізу керек.
Цитолекс алкогольмен фармакодинамикалық немесе фармакокинетикалық өзара әрекеттесуге түспейді. Алайда, басқа психотропты дәрілік заттар жағдайындағы сияқты, Цитолекс пен алкогольді бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.
Эсциталопрам метаболизмі СҮР2C19 арқылы жүзеге асады. Сонымен бірге, СҮР3А4 және СҮР2D6 аз дәрежеде болса да метаболизмге ықпал етуі мүмкін. Деметилденген эсциталопрам басты метаболитінің (S-DСТ) метаболизмі СҮР2D6 ішінара катализдейді.
Эсциталопрамды күніне 30 мг омепразолмен (СҮР2C19 тежегіші) бір мезгілде қабылдау плазмада эсциталопрам концентрациясының орташа (шамамен 50%) жоғарылауына алып келеді.
Эсциталопрамды күніне екі рет 400 мг циметидинмен (ферменттердің жалпы орташа қуатты тежегіші) бір мезгілде қабылдау плазмадағы эсциталопрам концентрациясының орташа (шамамен 70%) ұлғаюына әкеледі.
Эсциталопрамды циметидинмен біріктіріп сақтықпен тағайындау керек. Дозаны түзету қажет болуы мүмкін.
CYP2C19 тежегіштерімен (мысалы, омепразол, эзомепразол, флувоксамин, лансопразол, тиклопидин) біріктіріп немесе циметидинді абайлап тағайындау керек. Қатарлас ем кезінде жағымсыз әсерлер мониторингінің негізінде эсциталопрам дозасын азайту қажет болуы мүмкін.
Эсциталопрамның басқа дәрілік заттар фармакокинетикасына ықпалы
Эсциталопрам CYP2D6 ферментінің тежегіші болып табылады. Эсциталопрам, ең алдымен, осы ферментпен метаболизденетін және емдік индексі тар дәрілік заттармен, мысалы, флекаинид, пропафенон мен метопрополмен (жүрек жеткіліксіздігін емдеуге қолданғанда) немесе, ең алдымен, CYP2D6 арқылы метаболизденіп, ОЖЖ-не әсер ететін дәрілік заттармен, мысалы, дезипрамин, кломипрамин және нортриптилин сияқты антидепрессанттармен немесе рисперидон, тиоридазин мен галоперидол сияқты нейролептиктермен абайлап тағайындалады. Дозаны түзету талап етілуі мүмкін.
Бір мезгілде дезипрамин немесе метопролол қабылдау екі жағдайда да осы плазмадағы CYP2D6 екі субстрат концентрацияларының екі есе жоғарылауына алып келеді.
Іn vitro зерттеулері эсциталопрамның CYP2С19 әлсіз тежелісін туындатуын да көрсеткен. CYP2С19С арқылы метаболизденетін дәрілік заттарды бір мезгілде қолданғанда сақтықпен тағайындау керек.
Айрықша нұсқаулар
Цитолекс қамтылатын серотонинді кері қармайтын селективті тежегіштердің емдік тобына жататын препараттарды қолданғанда мынаны ескеру керек:
үрей туғызатын бұзылысы бар кейбір емделушілерде емдеудің басында үрейдің күшеюін байқауға болады. Осыған ұқсас парадоксты реакция әдетте екі апта емделгенде басылады. Анксиогенді әсердің пайда болу ықтималдығын азайту үшін бастапқы төмен дозаларды пайдалану ұсынылады.
Құрысу ұстамалары дамыған жағдайда препаратты тоқтату керек. Эпилепсиясы тұрақсыз науқастарда қолдану ұсынылмайды; бақыланатын ұстамалар тұсында мұқият бақылау қажет. Құрысу ұстамаларының жиілігі жоғарылағанда, Цитолексті қоса, серотонинді кері қармайтын селективті тежегіштер тоқтатылуы тиіс. Сыртартқысында мания/гипоманиясы бар науқастарда Цитолекс сақтықпен қолданылуы тиіс. Маниакальді жай-күй дамығанда Цитолекс тоқтатылуы тиіс.
Қант диабеті бар емделушілерде Цитолекспен емдеу қандағы глюкоза деңгейін өзгерте алады. Сондықтан инсулин және/немесе ішуге арналған гипогликемиялық препараттар дозаларын түзету қажет болуы мүмкін. Цитолекс пен басқа да серотонинді кері қармайтын селективті тежегіштер пайдаланудың клиникалық тәжірибесі емнің алғашқы апталарында суицид қаупінің арту мүмкіндігін айғақтайды. Бұл кезеңде емделушіні мұқият қадағалау маңызды.
Антидиуретикалық гормон (АДГ) секрециясының бұзылуымен байланысты болуы мүмкін гипонатриемия Цитолекс қабылдау аясында сирек білінеді және әдетте емді тоқтатқанда басылады. Эсциталопрам мен басқа да серотонинді кері қармайтын селективті тежегіштер (СКҚСТ) гипонатриемия дамитын қауіп тобына жататын тұлғаларға: егде жастағыларға, бауыр циррозымен науқастарға және гипонатриемия туындатуға қабілетті препараттар қабылдайтындарға тағайындалғанда сақтық танытылуы тиіс.
Цитолекс қабылдағанда теріге қан құйылулар (экхимоз және пурпура) дамуы мүмкін. Қан кетуге бейімділігі бар, сондай-ақ ішуге арналған антикоагулянттар мен қан ұюына әсер ететін дәрілер қабылдайтын науқастарда Цитолексті абайлап қолдану қажет. Цитолекс пен электрлі құрысу емі бір мезгілде қолданылатын клиникалық тәжірибе шектеулі екендіктен, осыған ұқсас жағдайларда сақтық қадағалануы тиіс.
Серотониндік синдромның даму қаупіне орай, Цитолекс пен А типті МАО тежегіштерін біріктіру ұсынылмайды. Серотонинергиялық препараттармен бір мезгілде Цитолекс пен басқаларын (СКҚСТ) қабылдайтын науқастарда сирек жағдайларда серотониндік синдром дамуы мүмкін. Цитолекс серотонинергиялық әсері бар дәрілік заттармен бір мезгілде абайлап қолданылу қажет. Ажитация, тремор, миоклонус, гипертермия сияқты симптомдар біріктірілімі серотониндік синдромның дамуын көрсетуі мүмкін. Егер бұл орын алса, СКҚСТ және серотонинергиялық препараттар дереу тоқтатылып, симптоматикалық ем тағайындалуы тиіс.
Цитолекс пен алкогольді бір мезгілде қолдану ұсынылмайды
Дәрілік заттың автокөлік немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Цитолекс психомоторлық белсенділікке әсер етпесе де, емделу кезеңінде автокөлік немесе механизмді басқаруға кеңес берілмейді.
Артық дозалануы
Симптомдары: бас айналу, тремор және үрейлі қозу, серотониндік синдромның сирек жағдайлары, құрысулар және кома, жүрек айну, құсу, гипотензия, тахикардия, QT аралығының ұзаруы, аритмия, гипокалиемия гипонатриемия.
Емі: арнайы у қайтарғысы жоқ. Ауа ағынын қамтамасыз ету, жеткілікті оксигенацияны және респираторлық функцияны қолдау. Асқазанды шаю және белсендірілген көмір қолдану ұсынылады. Ішке қабылдағаннан кейін мүмкіндігінше тезірек асқазанды шаю қажет. Симптоматикалық демеу шараларымен қатар, жүрек және тіршілік көрсеткіштеріне мониторинг жасау ұсынылады.
QT аралығын ұзартатын дәрілік препараттар қабылдайтын туа біткен жүрек жеткіліксіздігі / брадиаритмиясы бар емделушілерде немесе метаболизмі бұзылған, мысалы, бауыр жеткіліксіздігі бар емделушілерде артық дозалану жағдайында ЭКГ-мониторинг ұсынылады.
Шығарылу түрі және қаптамасы
Поливинилхлорид/полиэтилен/поли-винилдихлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 14 таблеткадан.
2 пішінді қаптамадан медицинада қолданылуы жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.
Сақтау шарттары
Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25˚С-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
2 жыл
Қаптамасында көрсетілген жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы
Өндіруші
«ABDI IBRAHIM», Хадымкой-Стамбул, Түркия
Тіркеу куәлігінің иесі
«ABDI IBRAHIM», Түркия
Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан өнім сапасына қатысты шағымдар қабылдайтын ұйымның мекенжайы
«Абди Ибрахим Глобал Фарм» ЖШС, Қазақстан Республикасы, Алматы қ., Жандосов к-сі 184«г», телефон нөмірі +7 727 309 74 07,
факс +7 727 309 74 14. Электронды поштасы info@aigp.kz