Хартил® - Д (5мг/25мг)
Инструкция
-
русский
-
қазақша
Саудалық атауы
Хартил ®-Д
Халықаралық патенттелмеген атауы
Жоқ
Дәрілік түрі
2,5мг/12,5 мг, 5мг/25 мг таблеткалар
Құрамы
2,5мг/12,5 мг бір таблетканың құрамында
белсенді заттар: рамиприл 2,5мг
гидрохлоротиазид 12,5мг,
5мг/25мг бір таблетканың құрамында
белсенді заттар: рамиприл 5мг
гидрохлоротиазид 25мг,
қосымша заттар: лактоза моногидраты, гипромеллоза, кросповидон, микрокристалды целлюлоза, натрий стеарил фумараты.
Сипаттамасы
Ақ түсті, сопақша пішінді, екі бетінде бөлуге арналған сызығы бар, бір бетінде сызығының екі жағында «2.5» және «12.5» ойылып жазылған таблеткалар (2.5/12.5мг дозалау үшін)
Ақ түсті, сопақша пішінді, екі бетінде бөлуге арналған сызығы бар, бір бетінде сызығының екі жағында «5» және «25» ойылып жазылған таблеткалар (5/25мг дозалау үшін)
Фармакотерапиялық тобы
Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар. Ангиотензин-конвертирлейтін фермент (АКФ) тежегіштері диуретиктермен біріктірілімде. Рамиприл диуретиктермен біріктірілімде.
АТХ коды C09BA05
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Ішке қабылдағаннан кейін асқазан-ішек жолдарынан рамиприл жедел сіңіріледі (ішке қабылданған дозаның 50-60%). Ас сіңу дәрежесіне әсер етпейді, бірақ препараттың сіңірілуін баяулатады. Рамиприл ізашар дәрі болып табылады. Белсенді метаболит – рамиприлат (рамиприлге қарағанда, АКФ-ті 6 есе белсенді тежейді) және белсенді емес метаболиттер түзумен бауыр арқылы алғаш өтуде метаболизмге ұшырайды. Белсенді емес белгілі метаболиттер арасында - дикетопиперазин эфирі, дикетопиперазин қышқылы, сондай-ақ рамиприл мен рамиприлат глюкуронидтері бар. Ішке қабылдағаннан кейін 2,5-5 мг рамиприлдің биожетімділігі шамамен 20%, рамиприлат үшін шамамен 45% құрайды. Ішке қабылдаған соң рамиприлдің қан плазмасындағы ең жоғары концентрациясына 1 сағат аралығында, ал рамиприлаттікіне – 2-4 сағаттан кейін жетеді. Дозаны жоғарылатқанда рамиприл мен рамиприлаттың қандағы концентрациясы өседі, бірақ оған қатаң түрде пропорциональді болмайды. Рамиприл үшін плазма ақуыздарымен байланысуы - 73%, рамиприлат үшін - 56% құрайды. Плазмада рамиприлат концентрациясының төмендеуі көп фазалы сипатта жүреді. Рамиприлаттың алғашқы таралуының фазасы және жартылай шығарылу кезеңімен шығарылуы 2-4 сағат. Сонан кейін рамиприлаттың жартылай шығарылу кезеңімен аралық фазасы 9-18 сағат. Шығарылудың соңғы фазасы рамиприлаттың плазмадағы өте төмен концентрациясымен және 50 сағаттан асатын ұзақ жартылай шығарылуы қезеңімен сипатталады. Соңғы фазасы рамиприлдің АКФ-тің рецепторлармен байланыстан баяу диссоциялануына байланысты. 5 мг рамиприлді тәулігіне бір рет қабылдағаннан кейін рамиприлаттың плазмадағы тұрақты концентрациясына шамамен 4-ші күні жетеді. Рамиприприлаттың стационарлық концентрациясы рамиприлдің алғашқы дозасын қабылдағаннан кейінгі, әсіресе төмен дозасынан кейінгі (2,5мг), байқалатын концентрациясынан шамалы жоғары, бірақ айырмашылығы клиникалық маңызды емес. Рамиприлді 5-10 мг тәуліктік дозада көп рет қабылдағаннан кейін рамиприлат концентрациясының жартылай шығарылу кезеңінің терапиялық диапазоны 13-17 сағатты құрайды (доза таңдауына әсер ететін параметр). Ішке қабылдаған соң дозаның 60% несеппен (негізінен метаболиттер түрінде), 40% жуығы нәжіспен бірге шығарылады, 2% кемі өзгермеген түрде несеппен шығады.
Бүйрек қызметі бұзылғанда креатинин клиренсінің (КК) төмендеуіне пропорциональді рамиприл мен оның метаболиттерінің шығарылуы бәсендейді. Бүйрек қызметі қалыпты емделушілерге қарағанда, бұл рамиприлаттың плазмадағы концентрациясының жоғарылауына және оның баяу төмендеуіне әкеледі.
Бауыр функциясы бұзылғанда рамиприлді жоғары дозаларда (10мг) қабылдаса рамиприлдің рамиприлатқа айналуы баяулайды, қан плазмасында рамиприлдің концентрациясы 3 есеге жоғарылауы мүмкін, бірақ қан плазмасында рамиприлаттың ең жоғары концентрациясы өзгермейді.
Жүрек жеткіліксіздігі және гипертензиямен емделушілер рамиприлді тәулігіне 1 рет 5 мг дозада қабылдағанда 2 апталық емнен кейін рамиприл мен рамиприлаттың клиникалық маңызды жинақталуы байқалмаған.
Егде жастағы науқастарда препараттың фармакокинетикасы маңызды өзгермейді.
Рамиприл емшек сүтімен шығарылады.
Ішке қабылдаған соң гидрохлоротиазид асқазан-ішек жолынан тез сіңеді (60-80%). Биожетімділігі - 70%. Плазмадағы ең жоғары концентрациясына жету уақыты орташа – 1,5-4 сағат. Қан плазмасының ақуыздарымен байланысуы 40-60% шамасында. Сіңу жылдамдығы іс жүзінде дозаға тәуелді емес. Жартылай шығарылу кезеңі - 6-8 сағат. Бауырда метаболизмге ұшырамайды, негізінен бүйрек арқылы шағарылады: 95% - өзгермеген түрде және 4% шамасында – метаболиттер түрінде. Ішке қабылдаған соң бір сағаттан кейін несепте байқалып, 24 сағат ішінде қабылдаған дозаның 50-70%-на дейіні шығарылады. Өтпен мардымсыз шығарылады. Гидрохлоротиазид аздаған мөлшерде емшек сүтімен бірге шығарылады.
Гидрохлортиазидтің бүйрек клиренсі креатинин клиренсімен жоғары корреляцияда болады. Шумақтық сүзілудің жылдамдығы (ШСЖ) минутына 10 мл-ден төмен емделушілерде қабылдаған дозаның тек қана 10% несепте анықталады.
Бүйрек функциясы бұзылғанда гидрохлортиазидтің шығарылуы төмендейді және жартылай шығарылу кезеңі ұзарады.
Бауыр циррозында фармакокинетикасында елеулі өзгерістер байқалмайды.
Рамиприл мен гидрохлортиазидті біріктіріп үнемі қабылдау олардың әрбіреуінің биожетімділігіне әсер етпейді немесе аздап әсер етеді. Біріктірілген 5мг/25мг Хартил-Д препаратын қабылдау оның ингредиенттерінің жеке дәрілік түрлерін бір мезгілде қабылдаумен биоэквивалентті.
Диуретикалық әсері қабылдағаннан кейін шамамен 2 сағаттан кейін басталып, 3-6 сағатта ең жоғары шегіне жетеді және 6-12 сағат бойы сақталады.
Препараттың бір реттік дозасын ішке қабылдағаннан соң 1-2 сағаттан кейін гипертензияға қарсы әсері басталып, 3-6 сағаттан кейін ең жоғары әсері байқалады және 24 сағат бойы сақталады. Күнделікті қабылдағанда гипотензиялық белсенділігі 3-4 апта барысында біртіндеп күшейеді және ұзақ қолданғанда 1-2 жыл бойы сақталады. Қысқа уақытқа препараттың қабылдауын тоқтатқанда артериялық қысымның айқын жоғарылауы байқалмайды (тоқтату синдромы жоқ).
Фармакодинамикасы
Хартил-Д – құрамына АКФ (рамиприл) тежегіші және тиазидті диуретик (гидрохлоротиазид) кіретін біріктірілген антигипертензивті препарат. Гипертензияға қарсы және диуретикалық әсер береді.
Рамиприлат ангиотензин-конвертирлейтін фермент (АКФ) белсенділігін бәсекелес тежейтін, рамиприлдің белсенді метаболиті, ангиотензин I-дің ангиотензин II-ге өзгеру жылдамдығын төмендетеді. Ангиотензин II концентрациясының төмендеуі нәтижесінде ренин босап шыққанда теріс кері байланысты тойтарумен плазма ренинінің белсенділігінің салдарлы жоғарылуы және альдостерон секрециясы тікелей төмендеуі жүреді. Брадикинин деградациясын азайтады және простагландиндер синтезін жоғарылатады.
Ангиотензин II түзілуінің азаюы және брадикининнің белсенділігінің жоғарылауы қан тамырларының кеңеюіне әкеледі және рамиприлдің кардиопротективті және эндотелиопротективті әсеріне өз үлесін қосады. Жоғары липофильділігінің арқасында, рамиприл эналаприлмен салыстырғанда тіндерге жақсы өтеді, ол әртүрлі тіндер мен ағзалардың ангиотензин-конвертирлейтін жүйесімен өзара әрекеттесуіне, сондай-ақ плазмадағы АКФ деңгейіне жағымды әсер етеді. Препарат емделушінің тұрған қалпында, сондай-ақ жатқан қалпында да жүректің жиырылу жиілігінің компенсаторлы жоғарылауынсыз гипертензияға қарсы әсер етеді. Қан тамырларын кеңейтетін әсерінің арқасында жалпы шеткергі қантамырлық қарсыласуды (кейінгі жүктеме), өкпе капиллярларындағы қысымды (алдыңғы жүктеме) және өкпе қантамырларындағы қарсыласуды төмендетеді. Қанның минуттық көлемінің артуын және жүктемеге төзімділікті жоғарылауын туындатады. Әдетте бүйрек қанайналымында және шумақтық сүзіліс жылдамдығында айтарлықтай өзгерістерді туындатпайды (кейбір жағдайларда ол жоғарылайды). Ұзақ уақыт емдегенде артериялық гипертензиямен емделушілерде миокард гипертрофиясының кері дамуына ықпал етеді және миокард реперфузиясында аритмия жиілігін азайтады. Ишемияланған миокардтың қанмен жабдықталуын жақсартады. Тромбоциттердің агрегациясын азайтады. Қан тамырлары эндотелийлерінің жоғары холестеринді емдәммен туындаған контрактильді өзгерістерінің алдын алады.
Гидрохлоротиазид нефронның дистальді өзекшелерінде натрий мен хлордың реабсорбциясын бәсеңдетеді. Осы иондардың күшті бүйректік экскрециясы несеп түзілуінің жоғарылауымен жүреді (судың осмотикалық байланысуы нәтижесінде). Калий, магний, бикарбонаттың иондарының шығарылуын арттырады; кальций, несеп қышқылы иондарының шығарылуын кідіртеді.
Гипертензияға қарсы әсерінің механизмі дәл анықталмаған және мүмкін келесі кезеңдерден тұрады: натрий теңгерімінің өзгеруі, жасушадан тыс су мен плазма көлемінің азаюы, бүйрек қантамырларының кедергісінің өзгеруі, норадреналин және ангиотензин II реакцияның төмендеуі. Ұзақ уақыт емдегенде артериялық қысымның төмендеуіне диуретикалық әсерге қол жеткізу үшін қажетке қарағандағыдан төмен дозаларды қабылдағанда қол жетеді. Артериялық қысымның төмендеуі бүйрек арнасының қантамырлық қарсыласуы, СКФ және плазмадағы ренин белсенділігінің аздап жоғарылауымен жүреді. Гидрохлоротиазидтің жоғары дозасын бір рет қабылдау плазма көлемінің, СКФ, бүйрек қанағымы және орташа артериялық қысымның азаюына әкеледі. Төмен дозаларды ұзақ уақыт қабылдағанда плазма көлемі төмен қалпында қалады, бұл кезде минуттық көлем және СКФ емді бастар алдындағы бастапқы деңгейіне қайтады. Орташа артериялық қысым және жүйелі қантамырлық кедергі төмен қалпында қалады. Тиазидті диуретиктер емшек сүтінің өнуін бұзуы мүмкін.
Рамиприл мен гидрохлоротиазидтің біріктірілімін қабылдау әр препаратпен монотерапиямен салыстырғанда АҚ айқын төмендеуіне әкеледі және препараттың гипертензияға қарсы әсерін кем дегенде 24 сағат ішінде сақтауға мүмкіндік береді. Екі заттың да гипертензияға қарсы әсерлері бірін-бірі толықтырады, ал гидрохлоротиазидтің гипокалиемиялық әсері рамиприлмен төмендетіледі.
Қолданылуы
- рамиприл немесе гидрохлоротиазидті монотерапия ретінде қолданғанда артериялық қысым талапқа сай бақыланбаған емделушілерде артериялық гипертензияны емдеуде
Қолданылу тәсілі және дозалары
Препаратты тәулігіне 1-2 таблеткадан әрдайым бір мезгілде, дұрысы ертеңгісін қабылдау ұсынылады. Таблеткаларды ас қабылдауға байланыссыз, сұйықтың көп мөлшерімен іше отырып, сызығымен сындырып, тепе-тең бөлуге болады. Препарат дозасын және емнің ұзақтығын жекелей анықтайды. Артериялық гипертензияны емдеуді бекітілген біріктірілімді қабылдаудан бастауға болмайды. Хартил-Д препаратымен емді бастамас бұрын жеке компоненттерінің сәйкес дозасын анықтап алу керек.
Бастапқы ұсынылатын дозасы 2,5 мг/12,5 мг таблеткалар. Дозаны 3 аптадан кем емес аралықпен жоғарылатуға болады. Демеуші доза - 2,5 мг/12,5 мг немесе 5 мг/25 мг таблеткалар. Ең жоғары тәуліктік доза – 10 мг рамиприл және 50 мг гидрохлоротиазид.
Егде жастағы емделушілерге және бүйрек функциясының бұзылуымен емделушілерге (КК 30-60 мл/мин) Хартил-Д-ны алдын ала әрбір компонентінің дозасын таңдап алғаннан кейін қабылдауға болады. Демеуші доза мүмкіндігінше төмен болуы керек.
Бүйрек функциясының бұзылуымен емделушілерге (КК 30-60 мл/мин) бастапқы доза - 1,25 мг рамиприл және 6,25 мг гидрохлоротиазид. Ұсынылған тәуліктік доза - тәулігіне 1 рет 2,5 мг/12,5 мг таблеткалар. Ең жоғары тәуліктік доза - 5 мг/25 мг таблетка, 2 қабылдауға бөлінген (ертеңгісін және кешке).
Бауыр функциясының жеңіл немесе орташа бұзылуымен емделушідерге Хартил-Д-ны рамиприлдің дозасын алдын ала іріктегеннен кейін ғана қабылдау керек.
Жағымсыз әсерлері
Жиі 1 - 9,9 % (>1/100, <1/10)
- бас айналу, шаршау, бас ауыруы, әлсіздік
- артериялық гипотензия (емнің басында және дозаны жоғарылатқаннан кейін)
- бронхит, препаратты тоқтатқаннан кейін қайтатын құрғақ жөтел
- жүрек айнуы, құсу, іштің ауыруы, ас қорытудың бұзылуы
- терідегі және шырышты қабаттардағы бөртпе
- гипокалиемия, гипергликемия, қанда несеп қышқылы, мочевина және креатинин деңгейінің жоғарылауы
- подагра
Жиі емес 0,1 -0,9% (>1/1000, <1/100)
- ұйқышылдық, апатия, ашушаңдық
- гиперкалиемия, гипонатриемия, гипомагниемия, гиперхлоремия,
гиперкальциемия
- протеинурия, осыған дейін болған протеинурияның күшеюі
- конъюнктивит, блефарит
- фотосенсибилизация
- қышыну, есекжем
- шеткергі ісінулер (тобық буындарының аймағында)
- эпигастральді аймақтағы түйілулер, шөлдеу, тәбеттің төмендеуі, анорексия, іш қату, диарея
- кеуде тұсының ауыруы, пирексия
- потенцияның төмендеуі
Сирек 0,01 - 0,09% (>1/10000, <1/1000)
- үрейлену, сананың шатасуы, депрессия, ұйқының бұзылуы, құлақтағы шуыл, естен тану, мазасыздық, парестезиялар, вертиго, тремор
- иіс, дәм сезудің бұзылуы, күйдіру сезімі
- қимыл үйлесімділігінің бұзылуы
- көрудің бұзылуы, анық көрмеуді қоса
- ентігу
- ринит, мұрынның бітелуі, синусит, фарингит, глоссит, бронхтүйілуі (жөтел рефлексінің жоғары қозғыштығымен емделушілерде), эозинофильді пневмония
- ауыздың құрғауы, гастрит, ауыздың және тілдің шырышты қабаттарының қабынуы, сиаладенит, афтозды стоматит
- терінің жекелеген бөліктерінде ыстықты сезінумен қан кернеу, қатты терлеу, ісіну, тіке тұрған қалпында артериялық қысымның төмендеуі
- бұлшықет түйілуі, бұлшықет әлсіздігі, миалгия, артралгия, артрит, қаңқа-бұлшықеттік сіресушілік, тетания
- бүйрек функциясының бұзылуы
- гемоглобин және гематокрит деңгейінің төмендеуі, лейкопения, тромбоцитопения
- қалдық азоттың және сарысулық креатининнің жоғарылауы, сусыздану, бауыр ферменттері белсенділігінің жоғарылауы, гипербилирубинемия, сулы-электролиттік теңгерімнің бұзылуы (әсіресе бүйрек функциясының бұзылуымен емделушілерде), гипохлоремия, метаболикалық алкалоз, глюкозурия
- потенцияның бұзылуы, либидоның төмендеуі, гинекомастия
Өте сирек < 0,01% (<1/10000)
- қатты сусызданумен байланысты тромбоздар, қан тамырларының стенозы, гипоперфузия, Рейно ауруы, васкулит
- демікпенің нашарлауын қоса бронхтүйілуі, альвеолит, гидрохлоротиазидпен туындаған, өкпенің аллергиялық, кардиогендік емес ісінуі
- аритмиялар, жүректің соғуын сезіну, тахикардия; артериялық қысымның айқын төмендеуі кезінде, негізінен, жүректің ишемиялық ауыруымен және ми тамырларының клиникалық елеулі тарылуымен емделушілерде миокард ишемиясы (стенокардия, миокард инфарктісі) және ми ишемиясы (ми қанайналымының қайтымды бұзылуы, ишемиялық инсульт, психомоторлық функцияның бұзылуы) дамуы мүмкін
- Рейно синдромы, васкулит, тромбоз, тромбоэмболия
- анафилактикалық реакциялар, ангионевротикалық ісіну (өте сирек жағдайларда ангионевротикалық ісіну нәтижесінде тыныс жолдарының обструкциясы өліммен аяқталған), гидрохлоротиазидке асқын сезімталдық салдарынан өкпенің ісінуі, ядроға қарсы антиденелердің титрінің жоғарылауы
- ішектің бітелуі, геморрагиялық панкреатит, холестатикалық сарғаю,
гепатит, жедел калькулезді холецистит, бауыр некрозы, цитолитикалық
гепатит (сирек жағдайларда өліммен аяқталатын), бауырдың жедел жеткіліксіздігі
- мультиформалы эритема, Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермальді некролиз, псориаз тәрізді немесе пемфигоидты немесе лихеноидты тері реакциялары, жүйелі қызыл жегі, алопеция, псориаздың асқынуы, макуло-папулезді бөртпе, энантема, онихолизис
- ксантопсия, көз жасы сұйығының бөлінуінің төмендеуі, жедел жабықбұрышты глаукома, көрудің бұзылуы
- салдану
- олигурия, жедел бүйрек жеткіліксіздігі, нефротикалық синдром,
интерстициальді нефрит
- нейтропения, агранулоцитоз, панцитопения, эозинофилия, глюкоза-6-фосфат-дегидрогеназа тапшылығы аясында гемолитикалық анемия, сусызданумен байланысты гемоконцентрация
- гипертриглицеридемия, гиперхолестеринемия, сарысулық амилазаның жоғарылауы
- панкреатит (өте сирек жағдайларда өліммен аяқталатын), ұйқы безі ферменттері деңгейінің жоғарылауы, ішектің ангионевротикалық ісінуі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- рамиприлге немесе препараттың басқа компоненттеріне, сондай- ақ АКФ басқа тежегіштеріне, тиазидтерге немесе сульфонамидтің туындыларына жоғары сезімталдық
- сыртартқыда АКФ тежегіштерін немесе ангиотензин II блокаторларын бұрын қолдануға байланысты ангионевротикалық ісіну
- тұқым қуалаған немесе идиопатиялық ангионевротикалық ісіну
- бүйрек функциясының айқын бұзылулары (КК дене беткейінің көлемінің 30мл /мин/1,73м2 төмен) немесе анурия
- бауыр функциясының айқын бұзылулары және/немесе холестаз, бауыр энцефалопатиясы
- гемодинамикалық елеулі бүйрек артериясының екі жақты (немесе бір бүйрегімен емделушілерде бір жақты) стенозы
- артериялық гипотензия немесе гемодинамиканың тұрақсыздығы
- шұғыл гемодиализ немесе жоғары өткізгіштігімен диализді жарғақшаларды пайдаланумен гемофильтрация
- Хартил®-Д препаратымен емдеуден кейін нашарлауы мүмкін, электролиттік теңгерімнің клиникалық мәні бар бұзылуы
- құрамында алискирен бар препараттарды қабылдайтын қант диабетімен немесе бүйрек функциясының орташа/ауыр бұзылуымен (КК 60 мл/мин төмен) емделушілер
- декстран сульфатымен ТТЛП аферезі
- жарғаққанаттылар уымен десенсибилизациялайтын еммен Хартил®-Д препаратын бірмезгілде қабылдау
- жүктілік және лактация кезеңі
- балаларға және 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерге (қолдану қауіпсіздігі және тиімділігі бойынша деректердің болмауынан)
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Хартил®-Д бүйректермен литийдің экскрециясын төмендетеді және литийлік интоксикацияның даму қаупін жоғарылатады. Соның салдарынан сарысудағы литийдің деңгейінің жоғарылауы оның кардио- және нефроуыттылығының қаупін жоғарылатады. Литий препараттарын әдетте, АКФ тежегіштерімен немесе диуретиктерімен бірмезгілде тағайындамайды. Препараттардың мұндай біріктірілімін тағайындау қажеттігі кезінде сарысудағы литийдің деңгейіне жүйелі бақылау жүргізу керек.
Хартил®-Д триметоприммен бірмезгілде қолдану гиперкалиемия қаупін жоғарылатады.
Гидрохлоротиазид ішу арқылы қабылданатын диабетке қарсы дәрілердің және инсулиннің гипогликемиялық әсерін әлсіретеді, ал рамиприл оны гипогликемия дамығанға дейін күшейтеді. Бұл препараттарды АКФ тежегіштерімен бірге қолданғанда, әсіресе алғашкы апталарда, сондай- ақ бүйрек қызметінің бұзылулары бар науқастарда бұндай құбылыстар даму қаупі жоғары.
Натрий хлоридімен бір мезгілде қолданғанда Хартил®-Д-ның гипертензияға қарсы әсері төмендеуі мүмкін.
Стероидты емес қабынуға қарсы дәрілермен (СҚҚД), сонымен қатар жоғары дозада ацетилсалицил қышқылымен (тәулігіне 3г-ға дейін), бір мезгілде қолданғанда АКФ тежегіштерінің гипотензиялық әсері төмендеуі мүмкін, ал гидрохлоротиазид салицилаттардың нейроуыттылығын күшейтуі ықтимал. ҚҚСД және АКФ тежегіштерінің қан сарысуындағы калий деңгейін жоғарылатын әсерлері қосылады, ол бүйрек қызметінің бұзылуына әкелуі мүмкін. Әдетте, бұл әсерлер қайтымды. Сирек жағдайларда, негізінен егде жастағы науқастарда немесе сусызданғанда, жедел бүйрек жеткіліксіздігі байқалуы ықтимал.
Рамиприлді кардиологиялық дозада қабылданылатын ацетилсалицил қышқылымен, тромболитиктермен, бета-блокаторлармен және/немесе ниттармен бірге қабылдауға болады.
Рамиприлдің қасиетіне байланысты препараттың дәрілермен өзара әрекеттесуі:
Калий сақтайтын диуретиктермен (спиронолактон, триамтерен немесе амилорид) немесе қан плазмасында калий деңгейін жоғарылауына ықпал ететін басқадай препараттармен (гепарин, такролимус, циклоспорин) бір мезгілде Хартил®-Д препаратын қабылдау гиперкалиемияға әкелуі мүмкін.
Хартил® - Д-ны диуретиктермен бір мезгілде қабылдағанда гипертензияға қарсы әсерінің күшеюі ықтимал. Хартил® - Д препаратын қабылдау кейде диуретиктерді қабылдап жүрген науқастарда артериялық гипотензия тудыруы мүмкін.
Басқадай гипертензияға қарсы препараттарды, вазодилятаторларды, нитроглицерин және басқадай нитраттарды қабылдау Хартил®-Д-ның гипотензиялық әсерін күшейтеді.
Үшциклді антидепрессанттар, антипсихотикалық дәрілер, анестетиктер Хартил® - Д-ның гипотензиялық әсерін күшейтуі мүмкін.
Этанол Хартил®-Д-ның гипотензиялық әсерін күшейтеді.
Симпатомиметиктер АКФ тежегіштерінің гипотензиялық әсерін төмендетуі мүмкін, сондықтан емделушілер осындай жағдайда мұқият бақылануы керек.
Хартил® - Д-ны аллопуринолмен немесе циклоспоринмен бір мезгілде қабылдағанда бүйрек жеткіліксіздігі немесе лейкопения даму қаупі жоғарылайды.
Хартил® - Д-ны ловастатинмен бірге қабылдағанда гиперкалиемия даму қаупі жоғарылайды.
Хартил®-Д-ны бір мезгілде прокаинамидпен, кортикостероидтармен, цитостатиктармен және иммунодепрессанттармен қабылдағанда лейкопения даму қаупі жоғарылайды.
Гидрохлортиазидтің қасиетіне байланысты препараттың дәрілермен өзара әрекеттесуі:
Хартил®-Д –ны амфотерицин В (парентеральді), карбеноксолон, лакрица (көп мөлшерде), ГКС, АКТГ, іш жүргізетін дәрілермен бір мезгілде қабылдағанда гипокалиемия даму қаупі артады.
Жүрек гликозидтерімен бір мезгілде қабылдағанда гликозидтік уыттану мен тиазидтік гипокалиемия даму қаупі артады.
Пероральді антикоагулянттар: гидрохлоротиазидпен біріктіргенде антикоагулянттық әсері төмендеуі мүмкін.
Хартил®-Д-ны QT аралығын ұзартатын (кейбір антипсихотикалық дәрілер, хинидин, амиодарон, соталол және басқадай препараттар) препараттармен бір мезгілде қабылдағанда гипокалиемия , гипомагниемия және "пируэт" типті қарыншалық аритмия дамуы мүмкін.
Тиазидті диуретиктер кальцийдің шығарылуын төмендетеді, сондықтан олардың бірге қолданылуы қан сарысуында кальций деңгейін жоғарылатуы мүмкін.
Колестирамин және колестипол гидрохлоротиазидтің сіңірілуін төмендетеді. Сондықтан, анионалмастырушы шайырларды қабылдар алдында, ең кемінде 1 сағат бұрын немесе қабылдағаннан кейін 4-6 сағаттан соң сульфонамидті диуретиктерді қабылдаған жөн.
Хартил® - Д деполяризация тудырмайтын миорелаксанттардың әсерін күшейтуі мүмкін.
Карбамазепин: аддитивті әсерінің салдарынан гипонатриемияның жоғары қаупі дамуы мүмкін.
Құрамында йод бар контрастылы заттар: әсіресе құрамында йод бар контрастылы заттардың көп мөлшерін қабылдағанда, диуретиктермен туындаған сусыздану бүйректердің зақымдану қаупін жоғарылатады.
Гидрохлоротиазид бүйректің дистальді өзекшелерімен шығарылады, ол пенициллиннің шығарылуын төмендетеді.
Гидрохлоротиазид хининнің организмнен шығарылуын төмендетеді.
Видаглиптин: видаглиптин мен АӨФ тежегіштерін бір мезгілде қабылдайтын емделушілерде ангионевротикалық ісіну жиі кездеседі.
Айрықша нұсқаулар
Хартил-Д препаратымен емделген кезде үнемі медициналық бақылау қажет, бұл препараттың құрамындағы екі белсенді компоненттерінің клиникалық әсеріне байланысты. Мезгіл-мезгіл артериялық қысым деңгейін, бүйрек қызметін, қан плазмасындағы гемоглобин, креатинин, мочевина мөлшерін, электролиттер деңгейін және бауыр ферменттерінің белсендігін бақылап отырған жөн. Препаратты қабылдауды бастар алдында дегидратацияны, гиповолемияны, эритроциттар санының азаюын түзетіп алу керек.
АКФ тежегіштерінің, оның ішінде рамиприлдің қасиетіне байланысты препаратты қабылдау ерекшеліктері:
Асқынбаған артериялық гипертензиямен емделушілерге Хартил®-Д тағайындағанда симптоматикалық артериялық гипотензия сирек кездеседі, бірақ ол айналымдағы қан көлемі төмен (мысалы, диуретиктермен емдеу аясында, сұйықтықты және тағаммен тұзды қабылдауды шектегенде, диализ жасағанда, іш өткенде, құсқанда немесе қатты терлегендегі сұйықтық пен тұздарды жоғалтуды жеткілігінше толықтырмағанда) емделушілерді Хартил®-Д-мен емдеу нәтижесінде дамуы мүмкін, сондай- ақ гипертензияның ренинге-тәуелді ауыр түрлерінде де кездеседі.
Емдеудің басында және дозасын таңдағанда (жоғарылатқанда) гипотензия даму қаупі жоғары емделушілердің, сондай-ақ айқын артериялық гипотензия дамуы миокард инфарктына немесе ми қан айналымының бұзылуына әкелуі мүмкін жүрек ишемиялық ауруы немесе цереброваскулярлы жеткіліксіздігі бар емделушілердің де жағдайы мұқият медициналық бақылауда болуы керек.
Артериялық қысым аса төмендеп кеткенінде емделушіні жатқызып аяқтарын жоғары көтеру керек, қажет болса айналымдағы қан көлемін көк тамыр ішіне физиологиялық ерітіндіні инфузия жасаумен немесе басқадай шаралар арқылы түзету керек.
Артериялық қысымы қалыпты немесе төмен созылмалы жүрек жеткіліксіздігімен емделушілерде, Хартил®-Д қосымша артериялық қысымның төмендеуін туындатуы ықтимал. Бұл болжамды әсер, әдетте емді тоқтатуға негіз болып табылмайды. Ұзаққа созылған және клиникалық айқын гипотензияда препараттың дозасын төмендету немесе қабылдауын тоқтату қажет болуы мүмкін. Созылмалы жүрек жеткіліксіздігімен емделушілерде гипотензия даму жиілігі қатар жүретін бүйрек жеткіліксіздігі бар-жоғына байланысты емес. Ауыр созылмалы жүрек жеткіліксіздігі бар емделушілерде диуретиктерді жоғары дозада қабылдау нәтижесінде, гипонатриемия аясында немесе бүйректің функциялық жеткіліксіздігінде гипотензия жиі байқалады.
Созылмалы жүрек жеткіліксіздігімен емделушілерді Хартил®-Д препаратымен емдеу басында бүйрек қызметі нашарлауы ықтимал. Бұндай жағдайларда, әдетте, қайтымды жедел бүйрек жеткіліксіздігінің даму жағдайлары сипатталған.
Аортальді және митральді стенозбен немесе сол жақ қарыншадан қан лықсуы қиындалған емделушілерге, мысалы, гипертрофиялық кардиомиопатияда, Хартил®-Д-ны тағайындағанда сақтық шараларын сақтау қажет. Кейбір жағдайларда, гемодинамикалық бұзылыстар себебінен Хартил®-Д қабылдауға болмайды.
Алғашқы альдостеронизммен (Крон ауруы) емделушілер әсері ренин-ангиотензин жүйесін тежеуге негізделген гипертензияға қарсы препараттарға сезімтал емес. Сондықтан Хартил®-Д-ны қолдануға болмайды.
Бүйрек қантамырларының патологиясынсыз артериялық гипертензиямен кейбір емделушілерде Хартил®-Д-ны қабылдау, әдетте қандағы мочевинаның, қансарысуындағы креатининнің аздаған, қайтымды жоғарылауын туындатады. Олардың бүйрек қызметінің бұзылуы бар емделушілерде пайда болу мүмкіндігі жоғары. Осындай жағдайларда дозаны төмендету және/немесе компоненттерінің әрқайсысын қабылдауды тоқтату қажет болуы мүмкін.
Бүйрек қан тамырлары зақымданған (екі бүйрек артериясының тарылуы немесе жалғыз бүйрек артериясының стенозы) кейбір емделушілерде Хартил®-Д қабылдау бүйрек қызметінің бұзылуына және жедел бүйрек жеткіліксіздігіне, қанда мочевина және қан сарысуында креатинин деңгейін жоғарылауына әкелуі мүмкін. Әдетте бұл өзгерістер препараттарды қабылдауды тоқтатқан соң қайтады. Бүйрек қызметінің жеткіліксіздігі болғанда бұлардың ықтималдығы ерекше жоғары болады.
Реноваскулярлы гипертензияда ауыр гипотензия және бүйрек жеткіліксіздігі дамуының қаупі жоғарылайды. Осы емделушілерде емді үнемі медициналық бақылаумен, төмен дозалардан бастау керек.
Жақын арада бүйрегін алмастырған емделушілерге Хартил®-Д қолдануға болмайды, себебі бұндай науқастарда оны қолдану тәжірибесі жоқ.
Хартила®-Д-ны қолданғанда сирек жағдайларда беттің, еріндердің, тілдің, дауыс байламдарының және/немесе көмейдің, аяқ-қолдың ангионевротикалық ісінуі байқалуы мүмкін. Емнің кез келген сатысында ісіну даму мүмкін. Бұндай жағдайларда Хартил®-Д-ны қабылдауды тез тоқтатып, сәйкес ем жүргізу және емделушінің жағдайын бақылау керек. Тыныс алудың бұзылу белгілерінсіз тек қана тіл ісінуі байқалған жағдайда да емделушілер ұзақ уақыт бақылауды қажет етеді, себебі антигистаминдік препараттармен және кортикостероидтармен амбулаторлы емдеу жеткіліксіз болуы мүмкін. Көмей пен тілдің ангионевротикалық ісінуімен байланысты өлім жағдайлары туралы сирек хабарламалар бар.
Егерде ангионевротикалық ісіну тіл, дыбыс саңылауы және/немесе көмейге таралып өмірге қауіп төндіретіндей болса шұғыл шаралар қолдану керек: ЭКГ және артериялық қысымды бақылау; тыныс жолдарының өткізгіштігін және талапқа сай өкпе вентиляциясын қамтамасыз ету; дереу 0,3-0,5 мл адреналинді тері астына немесе баяу көктамыр ішіне енгізу; көктамыр ішіне немесе бұлшықет ішіне глюкокортикоидтарды енгізу; антигистаминді препараттарды парентеральді жолмен енгізу. Симптомдары толық және тұрақты жойылғанша емделуші мұқият медициналық бақылауда болуы тиіс.
Хартил®-Д препаратын қоса, АӨФ тежегіштерін қабылдаған емделушілерде ішектің ангионевротикалық ісінуінің даму жағдайлары туралы хабарланды. Емделушілер іштің ауыруына шағымданды (жүректің айнуы немесе құсудың болуымен немесе онсыз). Ангионевротикалық ісінудің симптомдары АКФ тежегіштерін қабылдауды тоқтатқаннан кейін жоғалды.
Сыртартқысында АКФ тежегіштерін қабылдаумен байланысты емес ангионевротикалық ісіну бар болса АКФ тежегіштерімен емдеу аясында ангионевротикалық ісінудің даму қаупі жоғарылайды.
Басқа емделушілерге қарағанда, Хартил®-Д қабылдап жүрген негр нәсілді емделушілерде ангионевротикалық ісіну жиірек дамиды.
Басқадай нәсілге жататын адамдармен салыстырғанда негр нәсілді емделушілер популяциясында ренин деңгейі төмен адамдар жиірек кездесу салдарынан Хартил®-Д-ның негр нәсілді емделушілерге гипотензиялық әсері төменірек болуы мүмкін.
Хартил®-Д қабылдау кезінде холестатикалық сарғаюмен, бауыр некрозымен және өліммен аяқталған жедел бауыр жеткіліксіздігінің бірнеше жағдайларының даму жағдайлары туралы хабарланған. Бұл синдромдардың себебі толық анықталмаған. Сарғаю пайда болғанда және бауыр ферменттерінің белсенділігі жоғарылағанда ем тез арада тоқтатылуы керек, ал емделушілердің жағдайы бақылауда болуы керек.
Гидрохлоротиазидті қоса, диуретиктермен емдеумен байланысты электролиттік баланстың бұзылуы, бауыр ауруларымен емделушілерде бауыр энцефалопатиясын туындатуы мүмкін. Бауыр энцефалопатиясы дамыған жағдайда емдеуді дереу тоқтату керек.
Ауқымды хирургиялық операцияларда немесе артериялық қысымды төмендететін препараттарды қолданылуымен жалпы анестезия жүргізу кезінде рамиприл рениннің компенсаторлы босану нәтижесіндегі ангиотензин II-нің түзілуін тежейді. Егерде бұндай жағдайда осыған ұқсас механизммен түсіндірілетін айқын артериялық гипотензия дамыса оны айналымдағы қан көлемін жоғарылату арқылы түзетуге болады.
Рамиприл секілді АКФ тежегіштерін қабылдауды мүмкіндігінше операцияға дейін бір күн бұрын тоқтату ұсынылады.
Хартил®-Д қабылдап жүрген кейбір емделушілерде қан сарысуында калий деңгейі жоғарылауы ықтимал. Бүйрек жеткіліксіздігі немесе қант диабеті бар, калийсақтайтын диуретиктерді (спиронолактон, триамтерен немесе амилорид) немесе құрамында калий бар препараттарды, қан сарысуында калий деңгейін жоғарылататын басқадай препараттарды (гепарин) қабылдап жүрген емделушілер гиперкалиемия даму қаупі бар топқа жатады. Сондай-ақ гиперкалиемия сусыздануда, жүректің жедел декомпенсациясында, метаболикалық ацидозда дамуы мүмкін.
Калий қоспаларын, калийсақтағыш диуретиктерді немесе құрамында калий бар тұздарды қабылдау қан сарысуында калий деңгейінің айтарлықтай жоғарылауына әкелуі ықтимал, әсіресе бүйрек функциясының бұзылуымен емделушілерде. Егер жоғарыда аталған препараттарды АКФ тежегіштерімен бірге қабылдау қажет болған жағдайларда қан сарысуында калий деңгейін үнемі бақылап отыру керек.
Ішке қабылданатын диабетке қарсы препараттарды немесе инсулинді қабылдап жүрген қант диабетімен емделушілерде Хартил®-Д-ны қабылдау кезінде үнемі гликемия деңгейін бақылап отыру керек.
Хартилом®-Д қабылдаумен бір мезгілде жоғары өткізгіштігімен мембраналарды (мысалы, полиакрилонитрилді) қолдану арқылы гемодиализ жүргізген кезде емделушілерде кейбір кезде шокқа дейін дамыған өмірге қауіп төндіретін анафилактикалық реакциялар туралы мәліметтер бар. Декстран сульфатын қолданумен ТТЛП аферезінде осыған ұқсас реакциялар байқалған.
Хартил®-Д қабылдап жүрген емделушілерде жәндіктер (мысалы, жабайы ара және ара) шағуынан кейін дамитын аллергиялық реакцияларды алдын алу немесе емдеу мақсатымен десенсибилизациялаушы ем жүргізілгенде сирек жағдайларда ауыр, өмірге қауіп төндіретін анафилаксиялық реакциялар дамыған (артериялық қысымның төмендеуі, тыныстың тарылуы, құсу, тері реакциялары).
Препаратты қабылдау жөтелу рефлексінің тұрақты жоғарылауымен құрғақ жөтелмен жүреді. Жөтелу жиі түнде және жатқанда күшейеді, әйелдер мен темекі шекпейтін адамдарда жиі байқалады. Препаратты қабылдаумен туындаған жөтелді дифференциальді-диагностикалық белгісі деп санауға болады. Препаратты қабылдауын тоқтатқаннан кейін немесе емделушіні АКФ басқадай тежегішіне ауыстырғанда жөтел тоқтауы мүмкін.
Тиазидті диуретиктердің, оның ішінде гидрохлортиазидтің қасиеттеріне байланысты препаратты қолдану ерекшеліктері:
Бүйрек қызметі бұзылған емделушілерде Хартил®-Д азотемия тудыруы мүмкін. Бұндай емделушілерде тиазидтердің кумулятивті әсерлері дамуы ықтимал. Ақуызды емес азоттың жоғарылауымен сипатталынатын бүйрек жеткіліксіздігі өршіген жағдайда емдеу қажеттігін мұқият бағалау қажет және диуретиктерді қабылдауды тоқтату мүмкіндігін қарастыру керек.
Бауыр функциясының бұзылуы орташа немесе өршіген емделушілерге препаратты сақтықпен тағайындайды, себебі су-электролиттік тепе-теңдіктің елеусіз бұзылуларында да Хартил®-Д бауыр комасын тудыруы мүмкін.
Хартил®-Д глюкозаға деген төзімділікті төмендетуі мүмкін, бұл қант диабетін емдеуде қолданылатын гипогликемиялық дәрілердің дозасын түзетуін қажет етуін мүмкін. Хартил®-Д-мен емдеуде латентті қант диабеті айқындалуы мүмкін.
Холестерин және үшглицеридтер деңгейінің жоғарылауын Хартил®-Д емдеуімен байланыстырады.
Хартил®-Д-ны үнемі қабылдау несеп қышқылының шығарылуын төмендетеді және кейбір емделушілерде подаграның дамуына ықпал етуі мүмкін. Бірақ рамиприл несеп қышқылының шығарылуын күшейтуі мүмкін, осылайша гидрохлортиазидтің гиперурикемиялық әсерін әлсіретеді. Сондықтан бұл екі препаратты бірге қабылдағанда подагра ұстамасы байқалмайды.
Хартил®-Д-ны қабылдау су-электролиттік тепе-теңдіктің бұзылуын туындатуы ықтимал (гипокалиемия, гипонатриемия және гипохлоремиялық алкалоз). Диуретиктерді қабылдап жүрген емделушілерде ауыздың құрғауы, шөлдеу, әлсіздік, летаргия, ұйқышылдық, мазасыздану, миалгия немесе бұлшық еттер түйілуі, бұлшық еттердің шаршауы, гипотензия, олигоурия, тахикардия және асқазан-ішек жолы тарапынан бұзылулар, жүректің айнуы, құсу сияқты су немесе электролиттік тепе-теңдіктің бұзылу белгілерін айқындау қажет.
Тиазидтер тобына жататын диуретиктер туындататын калийді жоғалту, әдетте, рамиприлдің әсерімен төмендейді. Бауыр циррозында, диурезі жоғары емделушілерде, электролиттерді ішке талапқа сай қабылдамауда, ГКС және АКТГ-мен емделу аясында гипокалиемия даму қаупі жоғарылайды.
Шеткергі ісінулері бар емделушілерде ауа-райының ыстығында гипонатриемия дамуы ықтимал.
Хартил®-Д-ны қабылдау магнийдің бүйрек арқылы шығарылуын күшейтеді, бұл гипомагниемияға әкелуі мүмкін.
Хартил®-Д-мен емдеуге байланысты хлоридтер тапшылығының әдетте айқындылығы өте төмен және арнайы емді қажет етпейді.
Хартил®-Д-ны қабылдау кальцийдің несеппен бірге шығарылуын төмендетуі ықтимал, сондай-ақ, кальций алмасуының айқын бұзылыстарынсыз елеусіз және қайтымды гиперкальциемия туындатуы мүмкін. Гиперкальциемия дамығанда жасырын гиперпаратиреоздың бар-жоғын анықтау керек. Қалқанша маңы безінің функциясын зерттеу алдында Хартил®-Д-ны қабылдауды тоқтату керек.
Нейтропения, агранулоцитоз (нейтрофилдер саны 1000/мм3 кем болса) пайда болғанда немесе оның дамуына күмәнданған жағдайда Хартил®-Д-ны қабылдауды тоқтату керек.
Допинг бақылау жүргізгенде гидрохлоротиазид оң нәтижелі реакция береді.
Препаратпен емдеу барысында бұрын аллергия немесе бронх демікпесі болмаған емделушілерде жоғары сезімталдық реакциялары байқалуы мүмкін.
Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің қосарлы блокадасы (РААЖ).
Сезімтал емделушілерде ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің блокадасы гипотензия, естен тану, гиперкалиемия және бүйрек функциясының бұзылуының (жедел бүйрек жеткіліксіздігін қоса) жоғары қаупімен байланысты екендігі туралы хабарланды.
Бұл әсер РААЖ бөгейтін препараттардың біріктірілімінде айрықша білінеді, сондықтан қосарлы блокада ұсынылмайды. Егер осындай біріктірілім қажет деп саналса, бүйрек функциясын мұқият бақылау ұсынылады.
Жедел миопия және глаукома
Гидрохлоротиазид (сульфонамид) жедел транзиторлы миопия мен жедел жабықбұрышты глаукоманың дамуына әкелетін идиосинкразиялық реакцияны туындатуы мүмкін. Симптомдары көрудің кенеттен бұзылуы, көздің ауыруын қамтиды және препаратты қабылдауды бастағаннан кейін бірнеше сағаттан немесе аптадан соң дамуы мүмкін. Емделмеген жедел жабықбұрышты глаукома көру қабілетін толық жоғалтуға әкелуі мүмкін. Асқынулар дамығанда гидрохлоротиазидті қабылдауды тоқтату ұсынылады. Көзішілік қысымның жоғарылауы хирургиялық араласым жүргізуді қажет етуі мүмкін.
Жүйелі қызыл жегі асқынуы туралы мәліметтер бар.
Егер тері реакцияларының айқындығы жоғары болса дереу дәрігермен кеңесу қажет.
Тұқым қуалаған галактозаға төзімділіктің бұзылуы және лактозаны көтере алмаушылық болғанда Хартил-Д 2,5мг /12,5 мг препаратының әрбір таблеткасы құрамында 25мг лактоза, Хартил-Д 5мг/25мг – 50мг лактоза бар екенін ескеру қажет.
Жүктілік және лактация кезеңі
Хартил-Д-ны жүктілікте қолдануға болмайды, сондықтан оны қабылдау алдында жүктіліктің бар-жоғын анықтау қажет. Егер Хартил-Д-ны қабылдау өте қажет болса, жүктілікке жол бермеу керек.
Егер емделуші әйел балалы болуды жоспарласа, ол АКФ тежегіштерін және гидрохлортиазидті қабылдауын тоқтатуы және оларды басқадай гипертензияға қарсы дәрілермен ауыстыруы керек.
Жүкті болып қалған жағдайда Хартил-Д-ны қабылдауын мүмкінінше ертерек тоқтату керек (I триместрдің соңына дейін), ұрыққа зиян келтіру қаупіне жол бермеу үшін құрамында АКФ тежегіші жоқ препаратпен ауыстыруы қажет.
Дәрілік заттың көлік құралдарын және әлеуетті қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Емнің басында және препараттың дозасын жоғарылатқаннан кейін емделушілер автокөлікті басқарудан және зейінді жоғары жұмылдыруды талап ететін іс-әрекеттерді орындаудан бас тарта тұруы қажет.
Артық дозалануы
Симптомдары: артық дозалау дәрежесіне байланысты: айқын гипотензия, несептің іркілуі, су-электролиттік теңгерімнің бұзылуы (гипокалиемия, гипонатриемия және гипохлоремиялық алкалоз), сананың бұзылуы (соның ішінде кома), құрысулар, жартылай салдану, жүрек ырғағының бұзылуы (брадикардия, аритмиялар), циркуляторлық шок, бүйрек жеткіліксіздігі, ішектің салданып бітелуі байқалуы мүмкін.
Емі: препаратты енгізу тәсіліне және уақытына байланысты, сондай-ақ симптомдарының типіне және ауырлығына байланысты. Асқазанды шаю және белсенділендірілген көмірді енгізу, натрий сульфатының көмегімен ішек арқылы шығуын жылдамдатудың тиімділігі – 30 минут аралығында жоғарырақ. Қажет болған жағдайда қарқынды ем бөлімшесі жағдайында өмірлік маңызы зор қызметтерді бақылауды және демеуді қамтамасыз ету керек. Жүрек-қантамыр жүйесінің қызметін, айналымдағы қан көлемін, қышқыл-сілтілік жағдайын, қандағы глюкоза мен электролиттер деңгейін, диурезді бақылау қажет. Артериялық гипотензияда: емделушіні аяқтарын жоғары көтеріп шалқасынан жатқызады, физиологиялық ерітіндіні инфузиялау арқылы айналымдағы қан көлемін толықтырады, көктамыр ішіне катехоламидерді және ангиотензинамидті енгізеді. Гипокалиемияда: калий деңгейін толықтыру қажет. Тұрақты брадикардияда: жасанды ырғақ жетекшісін орнату керек.
Рамиприл организмнен диализ жолымен шығарылады. Қарқынды диурез, гемофильтрация және несеп рН-ын түзету рамиприлдің шығарылуын жеделдете ме жоқ па белгісіз.
Шығарылу түрі және қаптамасы
14 таблеткадан поливинилхлорид / полихлоро-3-фторэтилен үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада.
2 пішінді ұяшықты қаптамадан медицинада қолданылуы жөніндегі мемлекеттік және орыс тіліндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.
Сақтау шарттары
25˚С- ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін пайдалануға болмайды.
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы
Өндіруші
Альфамед Фарбил Арцнеймиттель ГмбХ, Гёттинген, Германия
Тел: 49 551 382 300, факс: 49 551 382 470, e-mail: www.allphamed.de
Тіркеу куәлігінің иесі
«ЭГИС ФАРМАЦЕВТИКАЛЫҚ ЗАУЫТЫ» ЖАҚ, Венгрия
Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан өнім (тауар) сапасына қатысты шағымдарды қабылдайтын ұйымның мекенжайы
«ЭГИС Фармацевтикалық зауыты» ЖАҚ ҚР өкілдігі
050060, Алматы қ-сы, Жароков к-сі 286 Г
тел: + 7 (727) 247 63 33, + 7 (727) 247 63 34, факс: + 7 (727) 247 61 41,
e-mail: egis@egis.kz