Тенавирон

Тенавирон

Тенофовир

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 300 мг

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - 300 мг тенофовир дизопроксил фумараты

(245 мг тенофовир дизопроксиліне баламалы),

қосымша заттар: лактоза моногидраты, микрокристалды целлюлоза, желатинделген крахмал, натрий кроскармеллозасы, магний стеараты;

қабықтың құрамы Опадрай көк AMB (80W20844): поливинил спирті, титанның қостотығы (Е 171), тальк, тағамдық көк бояу №2/алюминий лагы индигокармин (Е 132), соя лецитині, ксантан шайыры.

Ұзынша пішінді, екі беті дөңес, көк түсті үлбірлі қабықпен қапталған, бір жағында ойығы және екінші жағында өндіруші фирманың оңға қарай түсетін екі қатарлас толқын тәрізді сызығы, ал сызықтар арасындағы ортада – шар бейнеленген логотипі бар таблеткалар.

Жүйелі қолдануға арналған инфекцияға қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған вирусқа қарсы препараттар. Тікелей әсер ететін вирусқа қарсы препараттар. Кері транскриптазаның нуклеозидті және нуклеотидті тежегіштері. Тенофовир дизопроксилі.

АТХ коды J05AF07

Фармакологиялық қасиеттер

Фармакокинетикасы

Тенофовир дизопроксил фумараты – бұл суда еритін күрделі эфир-дәрілердің ізашары, ол организмде тенофовирге және формальдегидке тез айналады.

Тенофовир жасуша ішінде тенофовир монофосфатына және белсенді компонент - тенофовир дифосфатына айналады.

Сіңуі

АИТВ жұқтырған пациенттер пероральді түрде қабылдағаннан кейін тенофовир дизопроксилі фумараты тез сіңеді және тенофовирге айналады.

АИТВ жұқтырған пациенттердің тенофовир дизопроксилі фумаратының көп реттік дозаларын тамақпен бірге қабылдауы тенофовир үшін орташа мәндерге әкелді: Cmax, AUC және Cmin , сәйкесінше, 326 (36,6 %) нг/мл, 3,324 (41,2 %) нг·сағ./мл және 64,4 (39,4 %) нг/мл. Қан сарысуында тенофовирдің ең жоғары концентрациялары препаратты ашқарынға қабылдағаннан кейін 1 сағат ішінде және оны тамақпен бірге қабылдағанда 2 сағат ішінде байқалады. Пациенттер тенофовир дизопроксилі фумаратын ашқарынға қабылдағанда биожетімділігі шамамен 25% құрады. Тенофовир дизопроксилі фумаратын құрамында майы жоғары тамақпен бірге қабылдау тенофовирдің AUC арттырып, биожетімділігін шамамен 40%-ға және Cmax шамамен 14%-ға арттырды. Құрамында майы мол тамақпен қабылдағаннан кейін тенофовир дизопроксилі фумаратының алғашқы дозасын енгізген кезде сарысудағы Cmax орташа мәні 213-тен 375 нг/мл-ге дейін өзгерді. Алайда калориясы төмен тамақтан кейін тенофовир дизопроксилі фумаратын енгізу тенофовирдің фармакокинетикасына елеулі ықпалын тигізген жоқ.

Таралуы

Препаратты пероральді түрде қабылдағаннан кейін тенофовир барлық тіндерге таралады, мұндайда ол бүйректе, бауырда және ішектің ішіндегілерде көбірек концентрацияларда байқалды. Тенофовир концентрациясының 0,01-ден 25 мкг/мл-ге дейінгі концентрациялар ауқымында тенофовирдің қан плазмасы ақуыздарымен байланысуы, сәйкесінше, 0,7 және 7,2%-дан азды құрады.

Метаболизмі

Тенофовир дизопроксилі фумараты және тенофовир CYР450 ферменттері үшін субстраттар болып табылмайды. Мұнымен қатар, қан плазмасында байқалғандардан едәуір (шамамен 300 есе) асып кететін концентрацияларда тенофовир биотрансформацияларға қатысатын негізгі CYP450 изоферменттердің (CYР3А4, CYР2D6, CYР2С9, CYР2Е1 немесе CYP1А1/2) қандай да болсын біреуі арқылы in vitro дәрілік метаболизмді тежеген жоқ. Тенофовир дизопроксилі фумараты 100 мкмоль/л концентрацияларда CYP1А1/2 қоспағанда, CYP450 изоферменттердің бірде-біреуіне ықпалын тигізген жоқ, онда аздаған (6%), бірақ CYP1А1/2 субстраты метаболизмінің статистикалық тұрғыдан маңызды төмендеуі байқалды. Осы деректердің негізінде, тенофовир дизопроксилі фумараты мен CYP450 метаболизденетін дәрілік заттар арасында клиникалық тұрғыдан маңызды өзара әрекеттесулердің дамуы екіталай.

Шығарылуы

Тенофовир, негізінен, шумақтық сүзілу және белсенді өзекшелік секреция жолымен бүйрек арқылы шығарылады, бұған қоса, вена ішіне енгізгеннен кейін дозаның шамамен 70–80%-ы өзгермеген күйінде несеппен шығарылады. Берілген бағалары бойынша, жалпы клиренсі шамамен 230 мл/сағ./кг (шамамен 300 мл/мин) құрайды. Бүйректік клиренсі шамамен 160 мл/сағ./кг (минутына 210 мл-ге жуық) құрайды, бұл шумақтық сүзілу жылдамдығын арттырады. Бұл белсенді өзекшелік секреция тенофовирдің шығарылуының маңызды бөлігі болып табылатындығын көрсетеді. Пероральді түрде қабылдаудан кейін тенофовирдің жартылай шығарылуының терминальді кезеңі шамамен 12-ден 18 сағатқа дейінді құрайды.

Адамның 1 және 3 органикалық аниондарының тасымалдаушы (hOAT) ақуыздар арқылы өзекшелердің проксимальді жасушаларына сіңуі және оның көптеген дәрілік резистенттілік 4 ақуызы (MRP 4) жәрдемімен несепке бөлініп шығуы болып табылатыны анықталды.

Дозаға тәуелділігі/тәуелсіздігі

75-тен бастап 600 мг дейінгі ауқымда тенофовирдің фармакокинетикасының көрсеткіштері тенофовир дизопроксилі фумаратының дозасына байланысты болған жоқ және дозаларды кез келген деңгейде қайталап енгізгенде өзгерген жоқ.

Жасы

Егде жастағы пациенттерде (65 жастан асқан) тенофовирдің фармакокинетикасы зерттелген жоқ.

Жынысы

Әйелдерде тенофовирдің фармакокинетикасына қатысты шектеулі деректер елеулі гендерлік айырмашылықтардың жоқтығын көрсетеді.

Нәсілі

Әртүрлі этникалық топтарда фармакокинетикасына арнайы зерттеулер жүргізілген жоқ.

Балалар

АИТВ-1: Дене салмағы ≥ 35 кг, 12-ден 18 жасқа дейінгі, АИТВ-инфекциясын жұқтырған жасөспірімдерде тәуліктік 300 мг дозаны пероральді түрде қабылдағаннан кейін Cmax және AUCtau орташа мәндері (± SD), сәйкесінше, 0,38 ± 0,13 мкг/мл және 3,39 ±1,22 мкг·сағ./мл құрады. Тенофовир дизопроксилі фумаратының тәуліктік 300 мг пероральді дозасын қабылдаған жасөспірімдерде тенофовирдің экспозициясы тенофовир дизопроксилі фумаратының тәуліктік 300 мг дозасын бір рет қабылдаған ересектердегі препарат экспозициясына ұқсас болды.

Созылмалы В гепатиті: HBV-инфекциясы бар, тенофовир дизопроксилі фумаратының тәуліктік 300 мг пероральді дозасын қабылдаған жасөспірімдерде (12-ден 18 жасқа дейінгі) тепе-тең жағдайдағы тенофовирдің экспозициясы тенофовир дизопроксилі фумаратының тәуліктік 300 мг пероральді дозасын бір рет қабылдаған ересектердегі препарат экспозициясына ұқсас болды.

Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі

Креатинин клиренсі минутына 50 мл-ден азырақ немесе бүйрек функциясы жеткіліксіздігінің терминальді сатысындағы пациенттерде тенофовирдің Cmax және AUC0-48h едәуір артады. Бүйрек функциясы жеткіліксіздігінің терминальді сатысындағы пациенттерде (КК ˂ 10 мл/мин) гемодиализ сеанстары арасындағы тенофовир концентрациялары 48 сағат ішінде едәуір артып, орташа Cmax 1032 нг/мл және орташа AUC0-48h 42857 нг·сағ./мл-ге жетеді.

Креатинин клиренсі минутына 50 мл-ден азырақ немесе диализ жүргізуді қажет ететін, бүйрек функциясы жеткіліксіздігінің терминальді сатысындағы пациенттер үшін препарат дозаларын енгізу арасындағы аралықты реттеу ұсынылады.

Бауыр функциясының жеткіліксіздігі

Бауыр функциясының орташадан ауыр дәрежеге дейінгі (АИТВ және HBV-инфекциясы жоқ) бұзылулары бар пациенттерде 300 мг бір реттік дозаны қабылдағаннан кейін бауыр функциясы бұзылмаған пациенттермен салыстырғанда, тенофовирдің фармакокинетикасында елеулі өзгерістер байқалған жоқ. Бауыр функциясы бұзылмаған адамдарда тенофовирдің орташа Cmax және AUC0-∞ мәндері, сәйкесінше, 223 нг/мл және 2050 нг·сағ./мл, бауыр функциясы орташа бұзылған адамдарда, сәйкесінше, 289 нг/мл және 2310 нг·сағ./мл, бауыр функциясы ауыр бұзылған адамдарда, сәйкесінше, 305 нг/мл, және 2740 нг·сағ./мл құрады.

Бауыр функциясы бұзылған пациенттерде дозаны өзгерту қажеттілігі жоқ.

Жасушаішілік фармакокинетикасы

Адамның шеткері қанының бөлінбейтін мононуклеарлы жасушаларында (ШҚМЖ) тенофовир дифосфатының жартылай шығарылу кезеңі шамамен 50 сағатты құрайды, ал фитогемагглютининмен стмуляцияланған ШҚМЖ-де – шамамен 10 сағат.

Фармакодинамикасы

Әсер ету механизмі және фармакодинамикалық әсерлері

Тенофовир дизопроксилі фумараты тенофовир дизопроксилінің дәрілік ізашарының фумаратты тұзы болып табылады. Тенофовир дизопроксилі сіңеді және белсенді зат – тенофовирге айналады, ол нуклеозидтік (нуклеотидтік) монофосфат аналогы болып табылады. Содан кейін тенофовир жасушалық ферменттер экспрессиясының жәрдемімен белсенді метаболитке - тенофовир дифосфатына айналады, ол тізбектің облигатты терминаторы болып табылады. Тенофовир дифосфатының жартылай шығарылуының жасушаішілік кезеңі белсенділенген күйінде 10 сағат және шеткері қанның мононуклеарлы жасушаларында (ШҚМЖ) тыныш күйде 50 сағат болады. Тенофовир дифосфаты АИТВ-1 кері транскриптазасын және В вирус гепатиті (HBV) полимеразасын табиғи дезоксирибонуклеотидтік субстратпен тікелей байланысу жолымен тежейді және ДНҚ молекласына орныққаннан кейін оның тізбегінің үзілуін туындатады. Тенофовир дифосфаты α, β және ɣ жасушалық полимеразалардың әлсіз тежегіші болып табылады. 300 мкмоль/л-ге дейінгі концентрацияларда тенофовир митохондриялық ДНҚ синтезіне немесе сүт қышқылы өніміне ықпалын тигізген жоқ.

АИТВ-ге вирусқа қарсы белсенділігі

Жабайы типті АИТВ-1IIIB зертханалық штаммын 50% тежеу (ЕС50) үшін қажетті тенофовирдің лимфоидтық жасушалардағы концентрациясы – 1-6 мкмоль/л және ШҚМЖ-де В қосалқы типті АИТВ-1 алғашқы изоляттарына қарсы концентрациясы – 1,1 мкмоль/л. Тенофовир АИТВ-1 қосалқы: A, C, D, E, F, G және О типтеріне, сондай-ақ алғашқы моноциттерде/макрофагтарда АИТВBaL. қарсы белсенді. Тенофовир МТ-4 тізбегіндегі жасушаларда ЕС50 4,9 мкмоль/л АИТВ-2-ге қарсы белсенділік танытады.

АИТВ резистенттілігі

Кейбір пациенттерде тенофовирге сезімталдығы төмен және кері транскриптазада К65R мутациясы бар АИТВ-1 штаммдары бөлініп шықты. Тенофовир дизопроксилі фумаратын К65R мутациясы бар АИТВ штаммдарын жұқтырған, бұрын антиретровирустық ем қабылдаған науқастарға қолданбау керек. Бұдан басқа, тенофовир АИТВ-1 кері транскриптазасында K70E мутациясын туындатады, бұл тенофовирге сезімталдықтың елеусіз төмендеуіне әкеледі.

Кері транскриптазада тимидин-астасқан, M41L немесе L210W мутациясын қамтыған 3 немесе одан көбірек мутациялары бар АИТВ-1 жұқтырған пациенттер 300 мг тенофовир дизопроксилі фумаратымен емдеуге төмен жауап көрсетті.

HBV-ге вирусқа қарсы белсенділігі

Тенофовир үшін ЕС50 мәндері 0,14-тен 1,5 мкмоль/л-ге дейінгі шекте, ал СС50 мәндері (50% цитоуытты концентрация) > 100 мкмоль/л болды.

HBV резистенттілігі

Тенофовир дизопроксилі фумаратына резистенттілікпен байланысты HBV мутациялар табылған жоқ.

Ламивудинге және телбивудинге резистенттілікпен байланысты rtV173L, rtL180M және rtM204I/V мутациялары бар HBV штаммдарының тенофовирге жабайы типті осындай вирустан 0,7 – 3,4 есе асатын сезімталдығы болды. Энтекавирге резистенттілікпен байланысты rtL180M, rtT184G, rtS202G/I, rtM204V және rtM250V мутациялары бар HBV штаммдар, жабайы типті вирусқа қарағанда, тенофовирге 0,6 – 6,9 есе сезімталдырақ болды. Адефовирге төзімділікпен байланысты rtA181V және rtN236T мутациялары бар HBV штаммдар, жабайы типті вирусқа қарағанда, тенофовирге 2,9 – 10 есе сезімталдырақ болды. rtA181T мутациясы бар вирустар, жабайы типті вирусқа қарағанда, EC50 тенофовирге сезімталдығы 1,5 есе көбірек күйінде қалды.

АИТВ-1-инфекция

- ересектерде АИТВ-1-инфекцияны емдеу үшін біріктірілген антиретровирустық ем (АРВЕ) құрамында

- кері транскриптазаның нуклеозидтік тежегіштеріне (КТНТ) резистенттілік немесе алғашқы желіде оларды қолдану мүмкіндігін жоққа шығаратын препараттардың уыттылығы бар болған жағдайда 12-ден 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерде АИТВ-1-инфекцияны емдеу үшін

Бұрын АРВЕ қабылдаған, АИТВ-1-инфекциясы бар пациенттерді емдеу үшін Тенавирон препаратын таңдау вирустық резистенттілікті жекелей анықтау нәтижелеріне және (немесе) пациенттерді бұған дейін емдеу нәтижелеріне негізделуі тиіс.

HBV-инфекция

- мына ересектерде созылмалы В вирусты гепатиті (В-СВГ) бар пациенттерді емдеу үшін:

• бауыр ауруы компенсацияланған, белсенді вирус репликациясы айғақталған, қан сарысуындағы аланин-аминотрансфераза (АЛТ) белсенділігі тұрақты жоғарылаған және белсенді қабыну және/немесе фиброзы гистологиялық айғақталған

• ламивудинуге В гепатиті вирусының резистенттілігі айғақталған

• декомпенсацияланған бауыр ауруы

- 12-ден 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерде созылмалы В вирусты гепатитін емдеу үшін:

• бауыр ауруы компенсацияланған және аурудың иммундық белсенділігі, яғни белсенді вирус репликациясы айғақталған, қан сарысуындағы аланин-аминотрансфераза (АЛТ) белсенділігі тұрақты жоғарылаған және белсенді қабыну және/немесе фиброзы гистологиялық айғақталған.

Емдеуді АИТВ-инфекцияны және/немесе В-СВГ емдеу тәжірибесі бар дәрігер тағайындауы тиіс.

Ересектер

АИТВ-инфекцияны немесе В-СВГ емдеу үшін Тенавиронның ұсынылатын дозасы – тамақтану кезінде ішке күніне бір рет (300 мг) бір таблетка.

В-СВГ

Емдеудің оңтайлы ұзақтығы анықталған жоқ. Емдеуді тоқтатуды келесі жағдайларда қарастыруға болады:

- бауыр циррозынсыз HBeAg-позитивті пациенттерде емдеуді HBe-сероконверсияға (HBeAg жоғалуы және анти-HBe пайда болуы) және анықталмайтын ДНҚ HBV деңгейіне, немесе HBs-сероконверсиясына дейін жеткізгеннен кейін кем дегенде 6-12 ай жалғастырған жөн және тиімділігінің жоқтығы анықталады. Емдеуді тоқтатқаннан кейін кеш вирусологиялық қайталануды анықтау мақсатында қан сарысуында АЛТ және ДНҚ HBV-ны ұдайы бақылау керек.

- бауыр циррозынсыз HBeAg-жағымсыз пациенттерде емдеуді, ең жоқ дегенде, HBs-сероконверсияға дейін, немесе тиімділігінің жоқтығы айғақталған кезде жалғастыру керек. 2 жылдан астам бойы ұзақ емдегенде, пациент үшін таңдап алынған емді жалғастырудың мақсатқа сай екендігін айғақтау үшін, емдеуді қайта қарау ұсынылады.

Балалар

АИТВ-1: дене салмағы ≥ 35 кг, 12-ден 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерде Теновирон препаратының ұсынылатын дозасы тамақтану кезінде ішке тәулігіне 1 рет (300 мг) бір таблетканы құрайды.

В-СВГ: дене салмағы ≥ 35 кг, 12-ден 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерде Теновирон препаратының ұсынылатын дозасы тамақтану кезінде ішке тәулігіне 1 рет (300 мг) бір таблетканы құрайды.

Қазіргі таңда емдеудің оңтайлы ұзақтығы анықталған жоқ.

Өткізіп алған доза

Егер Тенавирон дозасын қабылдауды өткізіп алса, және дозаны қабылдаудың әдеттегі уақытынан 12 сағаттан аз өтсе, онда пациент Тенавиронды тамақпен бірге мүмкіндігінше тезірек қабылдауына және препаратты қабылдаудың әдеттегі режиміне оралуына болады. Егер Тенавирон дозасын қабылдауды өткізіп алғанына 12 сағаттан көбірек уақыт өткен болса және препараттың келесі дозасын қабылдау уақыты жақындаса, онда пациент өткізіп алған дозаны қабылдамауы керек, ал кезекті дозаны препаратты қабылдаудың әдеттегі режиміне сәйкес қабылдауы керек.

Егер Тенавирон препаратын қабылдағаннан кейін 1 сағат ішінде пациентте құсу пайда болса, тағы да 1 таблетка қабылдағаны жөн. Егер пациентте құсу Тенавирон препаратын қабылдағаннан кейін 1 сағаттан көбірек уақыт ішінде туындаса, онда тағы 1 таблетка қабылдаудың керегі жоқ.

Пациенттердің ерекше топтары

Егде жастағы пациенттер

65 жастан асқан пациенттер үшін дозалауға қатысты нұсқаулар беруге негіз болатын деректер күні бүгінге дейін жоқ.

Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі

Тенофовир организмнен бүйрек арқылы шығарылады, сондықтан бүйрек дисфункциясы бар пациенттерде тенофовирдің экспозициясы артады.

Ересектер

Бүйрек функциясының ауырлығы орташа және ауыр дәрежедегі жеткіліксіздігі бар (КК ˂ 50 мл/мин) ересек пациенттерде тенофовир дизопроксилі фумаратын қолданудың қауіпсіздігі және тиімділігі жөнінде деректер шектеулі, ал бүйрек функциясының ауырлығы жеңіл дәрежедегі жеткіліксіздігі бар (КК 50-80 мл/мин) пациенттерде қауіпсіздігі жөніндегі ұзақ мерзімдік деректер зерттелген жоқ. Сондықтан бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар ересектерде тенофовир дизопроксилі фумаратын тек, егер емдеудің потенциалды пайдасы потенциалды қаупінен басым болса ғана, қабылдаған жөн.

КК минутына 50 мл-ден азырақ немесе диализ жүргізуді қажет ететін, бүйрек функциясы жеткіліксіздігінің терминальді сатысындағы пациенттер үшін Теновирон препаратының дозаларын енгізу арасындағы аралықты реттеу немесе дозасы аз тенофовир дизопроксилі фумаратының басқа дәрілік түрлерін тағайындау жолымен тәуліктік дозаны төмендету ұсынылады.

Бүйрек функциясының жеңіл дәрежедегі жеткіліксіздігі (КК 50-80 мл/мин). Бүйрек функциясының жеңіл дәрежедегі жеткіліксіздігі бар пациенттер үшін шектеулі клиникалық деректерге сәйкес, ұсынылатын тенофовир дизопроксилі фумаратының тәулігіне бір рет (300 мг) бір таблетка дозасы сақталады.

Бүйрек функциясының орташа дәрежедегі жеткіліксіздігі (КК 30-49 мл/мин). Дозасы аз тенофовир дизопроксилі фумаратының басқа дәрілік түрлері жоқ болған кезде әрбір 48 сағат сайын 300 мг, үлбірлі қабықпен қапталған бір таблеткадан қабылдау ұсынылады. Алайда бұлай дозалау клиникалық зерттеулер шегінде айғақталған жоқ. Сондықтан мұндай пациенттерде емдеуге клиникалық жауапты және бүйрек функциясын мұқият бақылау керек.

Бүйрек функциясының ауыр дәрежедегі жеткіліксіздігі (КК ˂ 30 мл/мин) және гемодиализде жүрген пациенттер.

Дозасы аз тенофовир дизопроксилі фумаратының басқа дәрілік түрлері жоқ болған кезде аралықтары ұзарған, 300 мг, үлбірлі қабықпен қапталған таблеткаларды қолдану ұсынылады:

Бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігінде: әрбір 72-96 сағат сайын (аптасына екі рет) Тенавиронды (300 мг) 1 таблеткадан;

гемодиализдегі пациенттерде: гемодиализ сеансын аяқтағаннан кейін әрбір 7 күн сайын Тенавиронды (300 мг) 1 таблеткадан*.

Препаратты қабылдау аралықтарын бұлай реттеу клиникалық зерттеулермен айғақталған жоқ. Тенофовирдің фармакокинетикасы үлбірлі қабықпен қапталған 300 мг Тенавирон таблеткаларын қабылдау аралығының ұзақ болуы оңтайлы емес және уыттылықтың артуына және адекватты жауапқа әкеп соғуы мүмкін деп болжам жасауға мүмкіндік береді. Сондықтан емдеуге клиникалық жауапты және бүйрек функциясын мұқият бақылау керек.

* Әдеттегідей, аптасына бір рет қолдану аптасына гемодиализдің үш сеансы деп шамаланады, әрқайсысының ұзақтығы шамамен 4 сағат, немесе жинақталған гемодиализдің 12 сағаттан кейін.

Креатинин клиренсі <10 мл / мин, гемодиализсіз пациенттерге препаратты дозалауға қатысты нұсқаулар жоқ.

Балалар

Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар балаларда тенофовир дизопроксилі фумаратын қолдану ұсынылмайды.

Бауыр функциясының жеткіліксіздігі

Бауыр функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде дозаны түзету қажет емес. Теновирон қабылдауды тоқтатқаннан кейін АИТВ ко-инфекциясы бар немесе онсыз В-СВГ бар пациенттерді, гепатиттің өршу белгілерін ерте анықтау мақсатында, мұқият бақылау қажет.

Қолдану тәсілі

Тенавирон таблеткасын тамақ ішу кезінде ішке күніне 1 рет қабылдайды.

Жұтыну қиын болған кезде Тенавирон 300 мг таблеткасын, алдын ала бөлшектеп, 100 мл сумен, апельсин немесе жүзім шырынымен бірге қабылдауға болады.

Жағымсыз реакциялар жиілігін анықтау критерийлері: өте жиі (≥ 1/10), жиі (≥ 1/100-ден ˂ 1/10 дейін), жиі емес (≥ 1/1000-нан ˂ 1/100 дейін) және сирек (≥ 1/10000-нан ˂ 1/1000 дейін).

Өте жиі

1 – Жағымсыз реакция проксимальді бүйректік тубулопатия нәтижесінде туындауы мүмкін. Осы патология жоқ болған жағдайда тенофовир дизопроксилі фумаратымен себептік байланысы дәлелденген деп саналмайды.

- белсенді затқа немесе препараттың кез келген басқа компонентіне жоғары сезімталдық

Дәрілік өзара әрекеттесуге зерттеулер ересектердің ғана қатысуымен жүргізілді.

Іn vitro зерттеу деректерін және тенофовирдің анықталған шығару жолын негізге алсақ, тенофовирдің басқа дәрілік заттармен CYP450-арқылы өзара әрекеттесу ықтималдылығы төмен.

Бір мезгілде қолдану ұсынылмайды

Тенавиронді құрамында тенофовир дизопроксилі немесе тенофовир алафенамиді бар басқа дәрілік препараттармен бір мезгілде қолданбау керек.

Тенавиронді адефовир дипивоксилімен бір мезгілде қолданбаған жөн.

Диданозин

Тенофовир дизопроксилі фумаратын және диданозинді бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Бүйрек арқылы шығарылатын дәрілік препараттар

Тенофовир көбіне бүйрек арқылы шығарылатын болғандықтан, тенофовир дизопроксилі фумаратын бүйрек функциясын төмендететін немесе белсенді өзекшелік секреция үшін hOAT 1, hOAT 3 және MRP 4 тасымалдаушы ақуыздар (мысалы, цидофовир) арқылы бәсекелесетін дәрілік препараттармен бір мезгілде қолдану қан сарысуында тенофовир дизопроксилі фумаратының және/немесе бірге қабылданатын дәрілік заттардың концентрациясын арттыруы мүмкін.

Тенофовир дизопроксилі фумаратын нефроуытты дәрілік препараттармен (мысалы, аминогликозидтерді, В амфотерицинді, фоскарнеттң, ганцикловирді, пентамидинді, ванкомицинді, цидофовирді және интерлейкин-2-ні) бір мезгілде немесе уақыт арасын жақындатып қолдануға жол бермеу қажет.

Такролимус бүйрек функциясына ықпал етуі мүмкін екендігін ескеріп, оны тенофовир дизопроксилі фумаратымен бір мезгілде қолданғанда мұқият бақылау ұсынылады.

Басқа да өзара әрекеттесулер

Тенофовир дизопроксилі фумараты және басқа да дәрілік заттар арасындағы өзара әрекеттесулер 2-кестеде берілген (артуы «↑», азаюы - «↓», өзгерістердің жоқтығы «↔», тәулігіне екі рет – «b.i.d.», тәулігіне бір рет – «q.d.» белгілерімен таңбаланған).

1Ледипасвир/софосбувир дозалары бір мезгілде қабылдағанда алынған деректер. Уақытынан кейінге қалдырылған (12 сағат аралықпен) қабылдау ұқсас нәтижелер берді.

2 Негізгі айналымдағы софосбувир метаболиті.

Тенофовир дизопроксилі фумаратымен емдеуді бастағанға дейін В вирусты гепатитін жұқтырған барлық пациенттерде АИТВ антиденесіне талдау жасауды ұсынған жөн.

АИТВ-1

Антиретровирустық еммен вирустың тиімді супрессиясы жныстық жолмен инфекцияның жұғу қаупін төмендететіндігіне қарамастан, қалдық қауіпті жоққа шығару мүмкін емес. Инфекцияның жұғуына қатысты профилактика жүргізгенде ұлттық нұсқауларға сәйкес сақтық шараларын орындау керек.

В-СВГ

Пациенттерге тенофовир дизопроксилі фумаратымен емдеудің HBV-нің басқа адамдарға жыныстық жолмен немесе қан арқылы жұғу қаупін алдын ала алмайтындығын айту керек. Тиісті сақтық шараларын орындауды жалғастырған жөн.

Басқа дәрілік препараттармен бір мезгілде қабылдау

- Тенавиронды құрамында тенофовир дизопроксилі фумараты бар басқа дәрілік заттармен бірге қолданбау керек.

- Тенавиронды адефовир дипивоксилімен бір мезгілде қолданбаған жөн.

- Тенофовир дизопроксилі фумаратын және диданозинді бір мезгілде қолдану ұсынылмайды. Тенофовир дизопроксилі фумаратын және диданозинді бір мезгілде қолдану диданозиннің жүйелік экспозициясының 40-60%-ға артуына әкеледі, бұл диданозинмен байланысты жағымсыз реакциялардың даму қаупін арттыруы мүмкін. Панкреатиттің және лактоацидоздың, кейде өлімнің сирек жағдайлары мәлімделді. Тенофовир дизопроксилі фумаратын және диданозинді күніне 400 мг дозада бір мезгілде қолдану CD4 жасушалар санының едәуір төмендеуімен астасты, бұл фосфорланған (яғни белсенді) диданозин деңгейін арттыратын жасушааралық өзара әрекеттесуге байланысты болуы мүмкін. Тенофовир дизопроксилі фумаратымен бір мезгілде енгізілетін диданозин дозасының 250 мг-ге дейін төмендеуі АИТВ-1-инфекциясын емдеу үшін зерттелген бірнеше біріктірілімдерді қолданған кезде вирусологиялық сәтсіздік жиілігінің жоғары болуымен астасты.

Нуклеозидтермен/нуклеотидтермен үштік ем жүргізу

Егер тенофовир дизопроксилі фумараты ламивудинмен және абакавирмен, сондай-ақ ламивудинмен және диданозинмен күніне бір реттік қабылдау режимінде біріктірілген жағдайда, АИТВ-инфекциясы бар пациенттерде вирусологиялық сәтсіздік жиілігінің жоғарылығы және ерте сатыда резистенттіліктің пайда болуы жөнінде мәлімдемелер түскен.

Ересектерде бүйрек функциясына және сүйек жүйесіне ықпалы

Бүйрек функциясына ықпалы

Тенофовир көбіне бүйрек арқылы шығарылады. Тенофовир дизопроксил фумаратын клиникалық іс-тәжірибеде қолданғанда бүйрек функциясының жеткіліксіздігі жағдайлары, бүйрек функциясының бұзылулары, креатинин деңгейінің жоғарылауы, гипофосфатемия және проксимальді тубулопатия (Фанкони синдромын қоса) жөнінде мәлімдемелер түсті.

Бүйрек функциясын бақылау

Барлық пациенттерде тенофовир дизопроксилі фумаратымен емдеуді бастағанға дейін креатинин клиренсін (КК) есептеу және бүйрек функциясы бұзылуының қауіп факторларынсыз пациенттерде емдеуді бастағаннан кейін 2-4 аптадан соң, емдеуді бастағаннан кейін 3 айдан соң және емдеуден кейін әрбір 3-6 ай сайын бүйрек функциясына (КК және қан сарысуында фосфор деңгейіне) мониторинг жүргізу ұсынылады. Бүйрек функциясы жеткіліксіздігінің қаупі жоғарылаған пациенттерде бүйрек функциясына мониторингті өте жиі жүргізу қажет болады.

Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерді қарауға алу

Егер қан сарысуындағы фосфор деңгейі ˂ 1.5 мг/дл (0.48 ммоль/л) болса немесе КК ˂ 50 мл/мин дейін төмендесе, тенофовир дизопроксилі фумаратын қабылдап жүрген пациентте 1 апта ішінде, қандағы және несептегі глюкоза, қандағы калий деңгейлерін анықтауды қоса, бүйрек функциясына қайталап баға беру қажет. КК ˂ 50 мл/мин төмендеген немесе қан сарысуындағы фосфор деңгейі ˂ 1.0 мг/дл (0.32 ммоль/л) дейін төмендеген ересек пациенттерде тенофовир дизопроксилі фумаратымен емдеуді доғару қажеттілігін де қарастыру керек. Егер бүйрек функциясының үдемелі төмендеуінің басқа себептерін табу мүмкін болмаса, тенофовирмен емдеуді доғару ұсынылады.

Басқа препараттармен бірге қолдану және нефроуыттылық қаупі

Тенофовир дизопроксилі фумаратын нефроуытты дәрілік препараттермен (мысалы, аминогликозидтер, В амфотерицин, фоскарнет, ганцикловир, пентамидин, ванкомицин, цидофовир және интерлейкин-2) бір мезгілде немесе уақыт аралығын жақын етіп қолдануға жол бермеу қажет. Егер тенофовир дизопроксилі фумаратын және нефроуытты дәрілерді бір мезгілде қолдануға жол бермеу мүмкін болмаса, бүйрек функциясын апта сайын бақылау қажет.

Тенофовир дизопроксилі фумаратын қабылдаған және бүйрек дисфункциясының қауіп факторлары бар пациенттерде жоғары дозаларды немесе қабынуға қарсы стероидты емес бірнеше препараттарды (ҚҚСП) қабылдауды бастағаннан кейін бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігінің жағдайлары тіркелді. Тенофовир дизопроксилі фумаратын және ҚҚСП бір мезгілде қолданғанда бүйрек функциясын мұқият бақылау керек.

Тенофовир дизопроксилі фумаратын протеаза тежегіштерінің күшейткішімен – ритонавирмен немесе кобицистатпен бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерде бүйрек функциясы жеткіліксіздігінің өте жоғары қаупі жөнінде мәлімделді. Мұндай пациенттерде бүйрек функциясына мұқият мониторинг жүргізу қажет етіледі. Пациенттерде бүйрек функциясы жеткіліксіздігінің даму қаупінің факторлары бар болғанда тенофовир дизопроксилі фумаратын протеаза тежегіштерінің күшейткіштерімен бірге қолдану қажеттілігіне мұқият баға беру керек.

Адамда органикалық аниондарды (hOAT) 1 және 3 немесе MRP 4 тасымалдаушы ақуыздар (мысалы, белгілі нефроуытты дәрілік препарат - цидофовир) арқылы бүйректің жәрдемімен шығарылатын дәрілік препараттарды қабылдап жүрген пациенттерге тенофовир дизопроксилі фумаратын қолдануға клиникалық баға беру жүргізілген жоқ. Бұл бүйректік тасымалдаушы ақуыздар өзекшелік секреция үшін және соның ішінде тенофовирдің және цидофовирдің бүйрек арқылы шығарылуы үшін жауапты болуы мүмкін. Демек, hOAT 1 және 3 немесе MRP 4 тасымалдаушы ақуыздардың қатысуымен бүйрек арқылы да шығарылатын дәрілік препараттардың фармакокинетикасы бір мезгілде қолданған жағдайда өзгеруі мүмкін. Аса қажет болмаған жағдайда бүйрек арқылы бірдей шығарылатын дәрілік зттарды бір мезгілде қолдану ұсынылмайды. Егер бұлай қолдануға жол бермеу мүмкін болмаса, бүйрек функциясын апта сайын бақылау керек.

Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі

Тенофовир дизопроксилі фумаратының бүйрекке қатысты қауіпсіздігі бүйрек функциясы бұзылған (КК ˂ 80 мл/мин) ересек пациенттерде өте шектеулі дәрежеде зерттелді.

КК ˂ 50 мл/мин ересек пациенттер, гемодиализдегі пациенттерді қоса

Тенофовир дизопроксилі фумаратының қауіпсіздігі және тиімділігі жөніндегі деректер бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде шектеулі. Сондықтан тенофовир дизопроксилі фумаратын, егер емдеудің потенциалды пайдасы потенциалды қаупінен басым болса ғана, қолданған жөн. Тенофовир дизопроксилі фумаратын қолдану бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі бар (КК ˂ 30 мл/мин) пациенттерге және гемодиализ көрсетілген пациенттерге ұсынылмайды. Егер альтернативті ем жоқ болса, дозалау аралығын реттеу және бүйрек функциясын мұқият бақылау қажет.

Сүйек жүйесіне ықпалы

Тенофовир дизопроксилі фумаратын қабылдаған, АИТВ-жұқтырған ересек пациенттерде клиникалық зерттеулер кезінде ортан жілік сүйектерінің және омыртқа бағаны аймағында ЕТБК аздап азайғаны байқалды. Омыртқа бағаны аймағында ЕТБК төмендеуі және сүйек метаболизмінің биомаркерлері көрсеткіштерінің өзгерулері, бастапқы деңгейлермен салыстырғанда, тенофовир дизопроксилі фумаратымен емдеуді бастағаннан кейін 144 аптадан соң анық түрде айқынырақ болды. Ортан жілік сүйегінде ЕТБК төмендеуі 96 аптада анық түрде айқынырақ болды. Дегенмен, сыну қаупінің жоғарылау немесе сүйек тіні патологиясының клиникалық тұрғыдан маңызды белгілері 144 апта ішінде байқалған жоқ.

ЕТБК-нің өте айқынырақ төмендеуі протеазаның күшейтілген тежегіші бар сызба құрамындағы тенофовир дизопроксилі фумаратын қабылдаған пациенттерде байқалды. Сынулар қаупін арттыратын остеопорозы бар пациенттер үшін емдеудің альтернативті сызбасын қарастырған жөн.

Сүйек тінінің патологиялық өзгерулері (сынуларға сирек әкелетін) проксимальді бүйректік тубулопатиямен байланысты болуы мүмкін.

Сүйек тіндерінің патологиялық тіндеріне күдіктенгенде немесе патологиялық өзгерістері байқалғанда тиісінше кеңес алу керек.

Балаларда бүйрек функциясына және сүйек жүйесіне ықпалы

Балаларда сүйекке және нефроуыттылыққа ықпалының кейіннен болатын зардаптары зерттелген жоқ. Бұдан басқа, нефроуыттылық нәтижесінде бүйрек зақымының қайтымдылығы ақырына дейін анықталмады. Сондықтан әрбір жекелеген жағдайда емдеудің пайда/қаупінің теңгеріміне адекватты баға беруге, емдеу кезінде тиісті бақылау (емдеуді тоқтату жөніндегі шешімді қоса) және қосымша емдеу қажеттілігі жөнінде шешім қабылдау үшін мультидисциплиналық тәсілді қолдану керек.

Бүйрек функциясын бақылау

Емдеуді бастар алдында бүйрек функциясына (КК және қан сарысуындағы фосфор деңгейіне) баға беру қажет, сондай-ақ емдеу кезінде ересектердегідей бақылауды жүзеге асыру керек (жоғарыны қараңыз).

Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерді емдеу

Егер тенофовир дизопроксилі фумаратын қабылдап жүрген педиатриялық кез келген пациентте қан сарысуындағы фосфор деңгейі ˂ 3.0 мг/дл (0.96 ммоль/л) болса, 1 апта ішінде, қандағы және несептегі глюкоза, қандағы калий деңгейін анықтауды қоса, бүйрек функциясына қайталап баға беру қажет.

Бүйрек тарапынан бұзылуларға күдіктенгенде немесе анықталғанда тенофовир дизопроксилі фумаратымен емдеуді үзу қажеттілігін қарастыру мақсатында нефрологтан кеңес алу қажет. Егер бүйрек функциясының үдемелі төмендеуінің басқа себебін анықтауға мүмкіндік болмаса, тенофовирмен емдеуді доғару ұсынылады.

Бірге қолдану және нефроуыттылық қаупі

Ересектердегідей нұсқаулар қолданылады (жоғарыны қараңыз).

Бүйрек функциясының бұзылуы

Тенофовир дизопроксилі фумаратын бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар балаларға қолдану ұсынылмайды. Бүйрек функциясы бұзылған балаларға тенофовир дизопроксилі фумаратымен емдеуді бастамаған жөн, сондай-ақ тенофовир дизопроксилі фумаратымен емдеу кезінде бүйрек функциясының жеткіліксіздігі симптомдары пайда болған бала пациенттерде емдеуді тоқтату қажет.

Сүйек тініне әсері

Тенофовир дизопроксилі фумараты ЕТБК-нің төмендеуін туындатуы мүмкін. Алыс перспективада сүйектердің жағдайына және сынулардың қаупіне осындай ықпал етудің зардаптары келешекте де, қазіргі таңда да белгісіз.

Балаларда сүйек патологиясы анықталғанда немесе оған күдіктенгенде эндокринологтан және/немесе нефрологтан кеңес алу қажет.

Бауыр ауруы

Бауыр трансплантациясынан кейін пациенттерде тенофовирді қолданудың қауіпсіздігі және тиімділігі жөнінде өте шектеулі деректер бар.

Бауырдың декомпенсацияланған ауруы Чайльд-Пью-Туркотт (СРТ) бойынша 9 балл көбірек, HBV-жұқтырған пациенттерде тенофовир дизопроксилі фумаратын қолданудың қауіпсіздігі және тиімділігі жөнінде деректер шектеулі. Мұндай пациенттер бауыр және бүйрек тарапынан күрделі жағымсыз реакциялардың жоғары даму қаупіне ұшырауы мүмкін. Сондықтан пациенттердің осы санатындағы гепатобилиарлық жүйенің параметрлерін және бүйректі мұқят бақылауы қажет.

Гепатиттың өршуі

Емдеу кезіндегі өршуі: В-СВГ-нің кездейсоқ өршуі біршама жиі болып табылады және қан сарысуында АЛТ-нің уақытша жоғарылауымен сипатталады. Вирусқа қарсы емді (ВҚЕ) бастағаннан кейін кейбір пациенттерде қан сарысуында АЛТ белсенділігі жоғарылауы мүмкін. Компенсацияланған бауыр ауруы бар пациенттерде қан сарысуында АЛТ белсенділігінің жоғарылауы әдетте қан сарысуындағы билирубин концентрациясының жоғарылауымен немесе бауырлық декомпенсациямен қатар жүрмейді. Бауыр циррозы бар пациенттер гепатит өршігеннен кейін бауырлық декомпенсацияның пайда болуының жоғары қаупіне ұшырауы мүмкін, сондықтан емдеу кезінде оларды мұқият қадағалау қажет.

Емдеуді аяқтағаннан кейінгі өршуі: ВҚЕ тоқтатқан пациенттерде гепатиттің кенеттен өршігені жөнінде мәлімделді. ВҚЕ аяқтағаннан кейінгі өршулер әдетте ДНҚ HBV мөлшерінің жоғарылауымен байланысты, және олардың көбісі өздігінен қайтады. Алайда өліммен аяқталуды қоса, ауыр өршулердің орын алғаны жөнінде мәлімделді. ВҚЕ тоқтатқаннан кейін ең жоқ дегенде 6 ай ішінде бауыр функциясын ұдайы клиникалық және зертханалық тұрғыдан бақылау қажет. Қажет болған жағдайда ВҚЕ қайта жаңғырту мақсатқа сай болуы мүмкін. Бауыр ауруы немесе циррозы өршіген пациенттерде емдеуді тоқтату ұсынылмайды, өйткені емдеуді тоқтатқаннан кейін гепатиттің өршуі бауыр декомпенсациясына әкелуі мүмкін.

Бауырдың декомпенсацияланған ауруы бар пациенттерде гепатиттің өршуі аса ауыр өтеді, кейде өліммен аяқталады.

С немесе D гепатитінің ко-инфекциясы: С немесе D гепатитінің ко-инфекциясы бар пациенттерде тенофовир дизопроксилі фумаратының тиімділігі жөнінде деректер жоқ.

АИТВ-1 ко-инфекциясы және В-СВГ: АИТВ ко-инфекциясы/В-СВГ бар пациенттерде АИТВ резистенттіліктің даму қаупі бар болғандықтан, тенофовир дизопроксилі фумаратын біріктірілген АРВЕ құрамында ғана қолдану керек. Созылмалы белсенді гепатитті қоса, бұрыннан бауыр патологиясы бар пациенттерде жоғары жиіліктегі біріктірілген АРВЕ кезінде бауыр функциясының бұзылуы байқалады, олар стандартты іс тәжірибеге сәйкес бақылануы тиіс. Мұндай пациенттерде бауыр ауруларының барысы нашарлағанда емдеуде үзіліс жасау немесе емдеуді тоқтату қажеттілігі жөніндегі мәселені қарастырған жөн. Алайда тенофовир дизопроксил фумаратымен емдеу кезінде АЛТ белсенділігінің жоғарылауы организмнен В гепатиті вирусының жойылуымен байланысты болуы мүмкін екендігін ескеру қажет.

С гепатитін емдеу үшін вирустарға қарсы кейбір препараттармен бірге қолдану

Тенофовир дезопроксилі фумаратын ледипасвирмен/софосбувирмен, софосбувирмен/велпатасвирмен немесе софосбувирмен / велпатасвирмен /воксилапревирмен бір мезгілде қолданудың, әсіресе оны фармакокинетикалық күшейткішті (ритонавир немесе кобицистат) қамтитын АРВЕ құрамында қолданғанда, қан плазмасындағы тенофовирдің концентрациясын арттыратыны анықталды. Ледипасвирді/софобусвирді, софобусвирді/велпатасвирді немесе софосбувирді/велпатасвирді /воксилапревирді және фармакокинетикалық күшейткішті қабылдау аясында тенофовир дезопроксилі фумаратының қауіпсіздігі анықталған жоқ. Ледипасвирді/софосбувирді, софосбувирді/велпатасвирді немесе софосбувирді/велпатасвирді/воксилапревирді АИТВ протеазаның күшейтілген тежегіші (мысалы, атазанавир немесе дарунавир), әсіресе бүйрек функциясының даму қаупі жоғары пациенттерде, біріктіріп қабылданатын тенофовир дезопроксилі фумаратымен бірге қолданумен байланысты потенциалды қаупін және пайдасын ескерген жөн. Ледипасвир/софосбувир, софосбувир/велпатасвир немесе софосбувирді/велпатасвирді/воксилапревирді тенофовир дезопроксилі фумаратымен және АИТВ протеазаның күшейтілген тежегішімен бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерді тенофовир дезопроксилі фумаратымен байланысты жағымсыз реакциялар тұрғысынан бақылау керек.

Салмақтың артуы және метаболиздік параметрлердің өзгеруі

АРВЕ кезінде салмақ артуы және қандағы липидтердің және глюкозаның деңгейлері жоғарылауы мүмкін. Мұндай өзгерістер кейде ауруды және өмір сүру салтын бақылау сапасына байланысты болады. Емдеудің липидтер деңгейінің жоғарылауына ықпал етуіне біршама дәлелдер бар, ал салмақтың артуына қатысты емдеудің қандай да болсын нақты түрімен байланысты сенімді айғақтамалар жоқ. Қандағы липидтер мен глюкозаның деңгейлеріне мониторинг АИТВ емдеудің бекітілген Хаттамаға сәйкес жүргізіледі. Липидтік бұзылуларды емдеу клиникалық тұрғыдан негізді болуы тиіс.

Жатырішілік әсер етуінен кейінгі митохондриялық бұзылулар

Нуклеозидтік (нуклеотидтік) аналогтар, әсіресе ставудин, диданозин және зидовудин, әртүрлі дәрежедегі митохондриялық бұзылуларды туындатады. Нуклеозидтер аналогтарының жатырішілік және/немесе постнатальді әсеріне ұшыраған АИТВ-теріс жаңа туған нәрестелерде митохондриялық дисфункцияның дамығаны жөнінде, олар көбіне зидовудинді қамтитын емдеу сызбасына қатысты мәлімдемелер түсті. Мәлімделген негізгі жағымсыз реакциялар гематологиялық бұзылулар (анемия, нейтропения) және метаболизмдік бұзылулар (гиперлактатемия, гиперлипаземия) болды. Бұл құбылыстар көбіне қысқа мерзімдік сипатқа ие. Кешіккен неврологиялық бұзылулар (гипертония, құрысулар, аномальді мінез-құлық) жөнінде сирек мәлімделді. Неврологиялық бұзылулардың уақытша немесе тұрақты екендігі-еместігі күні бүгін белгісіз. Бұл мәліметтерді жатыр ішінде нуклеозид аналогтарының әсеріне ұшыраған, этиологиясы белгісіз ауыр клиникалық көріністер, әсіресе неврологиялық бұзылулар байқалған кез келген нәрестеде ескерген жөн. Бұл деректер АИТВ вертикальді түрде жұғуының профилактикасы үшін жүкті әйелдерде АРВТ қолдану жөнінде ұлттық нұсқауларға ықпалын тигізбейді.

Иммундық реактивация синдромы

Ауыр иммун тапшылығы бар АИТВ-жұқтырған пациенттерде біріктірілген АРВТ басында симптомсыз немесе қалдық оппортунистік инфекцияларға қабыну реакциясы пайда болуы мүмкін, ол ауыр клиникалық жағдайлардың дамуына немесе бұрыннан бар симптомдардың өршуіне себеп болуы мүмкін. Әдетте мұндай реакциялар АРВТ бастағаннан кейін бірнеше апта немесе айлар ішінде байқалды. Сәйкес келетін мысалдар цитомегаловирустық ретинит, микобактериялық инфекциялардың жайылған және/немесе орныққан түрлері және пневмоцисттік (Pneumocystis jirovecii) пневмония болып табылады. Кез келген симптомдарға баға берілуі тиіс, және қажет болса, ем тағайындалады.

Сондай-ақ иммундық рективация синдромы салдарынан аутоиммундық бұзылулар (Грейвс ауруы сияқты) жөнінде мәлімделді, алайда осындай құбылыстардың басталуының мәлімделген уақыты өте құбылмалы, және осы жағдайлар емдеуді бастағаннан кейін бірнеше ай өткен соң да дамуы мүмкін.

Остеонекроз

Остеонекроздың этиологиясы көп факторлы (глюкокортикостероидтарды қолдануды, алкогольді пайдалануды, ауыр супрессияның болуы, дене салмағы индексінің өте жоғары болуы) деп саналса да, остеонекроз жағдайлары әсіресе АИТВ-инфекциялары бар пациенттерде және/немесе біріктірілген АРВЕ ұзақ қолданғанда жиі тіркелді. Пациенттерге буындардың ауыруы, буындардың қимылсыздығы пайда болғанда немесе қозғалуы қиындаған жағдайда кеңес алу үшін дәрігерге қаралуға кеңес берген жөн.

Егде жастағы пациенттер

65 жастан асқан пациенттер арасында тенофовир дизопроксилі фумаратына зерттеулер жүргізілген жоқ. Егде жастағы пациенттерде бүйрек функциясының төмендеу ықтималдылығы өте жоғары, сондықтан егде жастағыларға тенофовир дизопроксилі фумаратын тағайындаған кезде сақтық танытқан жөн.

Үлбірлі қабықпен қапталған Тенавирон 300 мг таблеткаларында лактоза моногидраты бар. Сондықтан сирек тұқым қуалайтын галактозаның жақпаушылығы, Лапп лактаза тапшылығы немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы синдромы сияқты аурулары бар пациенттер осы дәрілік препаратты қабылдамағандары жөн.

Тенофовир дизопроксилі фумаратын 1000-ға жуық жүкті әйелдерге қолданғанда алынған деректер тенофовирді қабылдаумен байланысты даму кемістігінің немесе шаранаға/жаңа туған нәрестеге уытты әсерінің жоқтығын көрсетеді. Демек, қажет болғанда жүктілік кезінде тенофовир дизопроксилі фумаратын қолдануды қарастыруға болады.

Тенофовир емшек сүтіне бөлініп шығады. Тенофовирдің жаңа туған нәрестелерге және сәбилерге мұндай ықпалының зардаптары жөнінде ақпарат жеткіліксіз. Сондықтан Тенавиронді емшек емізу кезеңінде қолданбау керек.

Әдеттегідей, АИТВ- және HBV-инфекциясы бар әйелдердің АИТВ және HBV-инфекцияларының нәрестеге жұғуына жол бермеу үшін емшек емізуі ұсынылмайды.

Көлік құралын және потенциалды қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне препараттың ықпал ету ерекшеліктері

Пациенттерді препаратпен емделу кезінде бас айналудың пайда болуы мүмкін екендігінен хабардар ету керек.

Симптомдары: артық дозаланған жағдайда уыттылық белгілерін анықтау үшін пациент бақылауда болуы тиіс, қажет болса, симптоматикалық және демеуші ем тағайындалады.

Емі: тенофовир гемодиализ жәрдемімен жойылады, гемодиализде тенофовирдің орташа клиренсі минутына 134 мл құрайды. Тенофовирді перитонеальді диализбен жоюға болатыны-болмайтыны белгісіз.

Шығарылу түрі және қаптамасы

Алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға 10 таблеткадан салынған.

Пішінді ұяшықты 3 қаптама медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапқа салынған.

Құрғақ жерде, 30оC-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек.

2 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

Рецепт арқылы

Өндіруші

Eva Pharma for рharmaceuticals and medical appliances S.A.E.,

Кафр Эль Габаль – Харам Гиза, Мысыр.

Тіркеу куәлігінің ұстаушысы

Eva Pharma for рharmaceuticals and medical appliances S.A.E.,

Кафр Эль Габаль – Харам Гиза, Мысыр.

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан дәрілік заттың сапасы жөніндегі шағымдарды (ұсыныстарды) қабылдайтын және тіркеуден кейін дәрілік заттың қауіпсіздігін бақылауға жауапты ұйымның атауы, мекенжайы және байланыс жасау деректері (телефон, факс, электронды пошта):