Симанод (200 мг, Фармсинтез)

Симанод

Атазанавир

Дәрілік түрі, дозаcы

Капсулалар 150 мг, 200 мг, 300 мг

Ақ түсті корпусы және қызғылт-сары қалпақшасы бар № 1 қатты желатинді капсулалар (150 мг доза үшін).

Ақ түсті корпусы және қызғылт-сары қалпақшасы бар № 0 қатты желатинді капсулалар (200 мг доза үшін).

Ақ түсті корпуспен және сары түсті қалпақшасы бар № 00 қатты желатинді капсулалар (300 мг доза үшін).

Капсуланың құрамында - ақ немесе сарғыш реңді ақ түсті ұнтақ пен түйіршіктердің қоспасы.

Жүйелі қолдануға арналған инфекцияға қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған вирусқа қарсы препараттар. Тікелей әсер ететін вирусқа қарсы препараттар. Протеаза тежегіштері. Атазанавир.

АТХ коды J05AЕ08 

Ритонавирдің төмен дозаларымен бірге тағайындалатын Симанод капсулалары басқа антиретровирустық дәрілік заттармен біріктірілімде АИТВ-1 инфекциясын жұқтырған ересектерді емдеу үшін көрсетілген.

Ересек пациенттерді емдеу үшін Симанод препаратын таңдау пациенттің жеке вирусқа резистенттілік тесттеріне және емдеу тарихына негізделуі тиіс.

Қолданудың басталуына дейін қажетті мәліметтер тізбесі

- атазанавир немесе қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- орташа және ауыр дәрежелі бауыр жеткіліксізділігі бар пациенттерде атазанавир/ритонавир біріктірілімі (Чайлд-Пью жіктемесі бойынша В және С классы)

- симвастатин немесе ловастатинмен бірге қолдану

- рифампицинмен біріктірілімде

- силденафилмен біріктірілімде (өкпе артериялық гипертензиясы мен эректильді дисфункцияны емдеуге тағайындалған кезде)

- CYP3A4, P450 цитохром изоформасының субстраты және емдік әсерінің аясы тар дәрілік заттармен бір мезгілде қолдану (мысалы, кветиапин, луразидон, альфузозин, астемизол, терфенадин, цизаприд, пимозид, хинидин, бепридил, триазолам, мидазолам, мидазолам, пероральді қабылданатын мидазолам), мидазолам және қастауыш алкалоидтарын парентеральді енгізілетін (атап айтқанда, эрготамин, дигидроэрготамин, эргоновин, метилэргоновин)

-құрамында гразопревир бар, эльбасвир/гразопевирдің бектіліген дозасының біріктірілімін қоса, препараттармен бірге қолдану

- глекапревир/ пибрентасвир бектіліген дозасының біріктірілімімен бірге қолдану

- құрамында шайқурай бар (Hypericum perforatum) өнімдермен бірге қолдану

- 18 жасқа дейінгі балаларда (дәрілік препараттың құрамында күн батар түстес сары бояғыштары (Е110), хинолинді сары бояғышының (Е104) болуынан)

-тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, Lapp (ЛАПП)-лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар тұлғаларға қолдану қарсы көрсетілімде

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Атазанавир бауырда P450 цитохром жүйесі қатысумен метаболизденеді; ол сондай-ақ осы жүйеге кіретін CYP3A4 изоферментінің тежегіші болып табылады.

Атазанавирді және метаболизм жолы бірдей басқа препараттарды («баяу» кальций өзекшелері блокаторлары, кейбір 3-гидрокси-3-метилглутарил-коэнзим-А-редуктаза тежегіштері (ГМГ-КoA редуктаза), иммунодепрессанттар, фосфодиэстераза тежегіштері) бірге қолдану олардың біреуінің плазмадағы концентрациясының ұлғаюына әкелуі мүмкін, бұл айқындығының күшеюіне немесе оның емдік және жағымсыз әсерлерінің уақыты ұзаруына әкелуі мүмкін.

CYP3A4 изоферментін индукциялайтын (рифампицин) препараттары мен атазанавирді бірге қолдану атазанавирдің плазмадағы концентрациясының едәуір төмендеуіне және осының салдарынан оның емдік белсенділігінің төмендеуіне әкелуі мүмкін. Атазанавир мен CYP3A4 изоферментін тежейтін препараттарды бірге қолдану атазанавирдің плазмадағы концентрациясының жоғарылауына әкелуі мүмкін.

Атазанавирдің басқа препараттармен өзара әрекеттесуінің СУРЗА4 изоферменті арқылы айқындылығы (атазанавир әсерінің өзгеруі немесе басқа препараттың әсерінің өзгеруі) атазанавирді ритонавирмен, CYP3A4 изоферментінің күшті тежегішімен қабылдағанда өзгеруі мүмкін. Ритонавир мен дәрілік препараттардың өзара әрекеттесуі туралы ақпараттың толық болуы үшін ритонавирді қолдану жөніндегі нұсқаулықпен танысу керек.

Атазанавирмен бірге қабылдауға болмайтын препараттар

Хинидин

Атазанавир / ритонавирді біріктірілімімен бірге қолдану күрделі және өмірге қауіпті аритмияның қаупіне байланысты қарсы көрсетілімде.

Рифампицин

Атазанавирді рифампицинмен бірге қолданғанда атазанавирдің қан плазмасындағы концентрациясы айтарлықтай төмендейді, бұл емдік тиімділіктің төмендеуіне және атазанавирге төзімділік дамуына әкеледі. Атазанавир мен рифампицинді бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімде.

Бепридил

Өмірге қауіпті жағымсыз әсерлердің пайда болу қаупі жоғары болғандықтан, атазанавирмен бірге қолдану қарсы көрсетілімде.

Эрготамин туындылары (дигидроэрготамин, эрготамин, эргометрин, метилэргометрин)

Өмірге қауіпті жағымсыз әсерлердің пайда болу қаупі жоғары болғандықтан, атазанавирмен бірге қолдануға қарсы көрсетілімде.

Эрготамин туындыларының жедел уыттылығының көріністері: шеткері вазоспазм, аяқ-қолдардың және басқа орындардың ишемиясы.

Цизаприд

Өмірге қауіпті жағымсыз әсерлердің (аритмия) даму қаупі жоғары болғандықтан, атазанавирмен біріктіріп қолдану қарсы көрсетілімде.

Ловастатин, симвастатин

Рабдомиолизді қоса, миопатияның даму қаупі жоғары.

Пимозид

Өмірге қауіпті жағымсыз әсерлердің (аритмия) даму қаупі жоғары болғандықтан, атазанавирмен біріктіріп қолдану қарсы көрсетілімде.

Мидазолам (парентеральді қолдануға арналған), триазолам

Атазанавирмен бір мезгілде қолдану мидазолам / триазолам концентрациясын жоғарылату мүмкіндігіне және тыныштандыратын әсері мен тыныс алуды бәсеңсітуінің ұзаққа созылуының жоғары қаупіне байланысты қарсы көрсетілімде..

Шілтер жапырақты шайқурай препараттары (Hypericum perforatum)

Атазанавирмен біріктірілімде қолдануға болмайды, өйткені плазмадағы атазанавир концентрациясы төмендеуі мүмкін, бұл емдік әсердің жойылуына және резистенттіліктің дамуына әкеледі.

Астемизол

Атазанавир / ритонавирді біріктірілімімен бірге қолданғанда, өмірге қауіпті ауыр, жағымсыз әсерлердің пайда болу қаупі артады, сондықтан бұл біріктірілім қарсы көрсетілімде.

Терфенадин

Атазанавир / ритонавир біріктірілімімен бірге қолданғанда, өмірге қауіпті ауыр, жағымсыз әсерлердің пайда болу қаупі артады, сондықтан бұл біріктірілім қарсы көрсетілімде.

Алфузозин

Альфузозин концентрациясының потенциалды жоғарылау мүмкіндігі гипотензияның дамуына әкелуі мүмкін, атазанавир / ритонавирдің біріктірілімімен бірге қолдану қарсы көрсетілімде.

Силденафил (өкпе гипертензиясында қолдану үшін)

Өкпе гипертензиясында атазанавир препаратымен бірге қолдану қарсы көрсетілімде.

Кветиапин

Атазанавир / ритонавир және кветиапинді біріктірілімде қолдану кветиапинге байланысты жағымсыз әсерлердің жоғарылау қаупіне байланысты қарсы көрсетілімде. Плазмадағы кветиапин концентрациясының жоғарылауы команың дамуына әкелуі мүмкін.

Күтілетін өзара әрекеттесулерге байланысты төменде көрсетілген препараттар үшін дозалау режимін өзгерту талап етілуі мүмкін.

АИТВ емдеуге арналған антиретровирусты дәрілер

Нуклеозидтің кері транскриптаза тежегіштері

Диданозин

Ішекте еритін қабықпен қапталған диданозин капсулаларын (400 мг) атазанавирмен немесе атазанавир (300 мг) және / немесе ритонавир (100 мг) препараттарымен және тамақпен бірге қолдану диданозиннің биожетімділігін азайтады. Диданозинді атазанавир қабылдағаннан кейін 2 сағаттан соң қабылдау керек. Диданозинмен бірге қолданылғанда атазанавир концентрациясына елеулі әсері анықталған жоқ; тамақпен бір мезгілде қабылдау диданозин концентрациясын төмендетеді.

Нуклеотидті кері транскриптаза тежегіштері

Тенофовир дизопроксил фумарат ы

Тенофовир дисопроксил фумаратын бір мезгілде қолдану атазанавирдің белсенділігін төмендетеді, атазанавир қан плазмасында тенофовир дисопроксил фумаратының концентрациясын жоғарылатады. Тенофовир дисопроксил фумаратының жоғары концентрациясы оны қабылдаумен байланысты жағымсыз әсерлерді, соның ішінде бүйрек функциясына әсерін күшейтуі мүмкін, сондықтан пациенттерде тенофовир дисопроксил фумаратының жағымсыз әсерлерін мониторингтеу керек. Тенофовир дисопроксил фумаратымен атазанавир (300 мг) бірге қабылдау керек болғанда ол ритонавирмен (100 мг) бірге тағайындалуы керек; тенофовир дисопроксил фумаратының дозасы 300 мг құрайды (барлық препараттар үшін бір реттік дозада, тамақпен бірге).

Нуклеозидті емес кері транскриптаза тежегіштері

Эфавиренз

Атазанавир және эфавиренз препараттарымен біріктірілген ем атазанавирдің әсерін азайтады, сондықтан одан аулақ болу керек. Егер бұл біріктірілімді қолдану өте қажет болса, оны бұрын антиретровирустық ем алмаған пациенттерде ғана қолдануға рұқсат етіледі. Бұл жағдайда атазанавир 400 мг дозада және ритонавир 200 мг дозада тамақпен бірге бір реттік дозада тағайындалады, ал эфавиренз ұйқы алдында ашқарынға беріледі.

Невирапин

Невирапин CYP3A4 изоферментінің индукторы бола отырып, атазанавирдің әсерін төмендетеді. Сонымен қатар, невирапин концентрациясының жоғарылауына байланысты оның уыттылығы артады, сондықтан бұл біріктірілімді тағайындауға болмайды.

Протеаза тежегіштері

Боцепревир

800 мг дозада (күніне 3 рет) боцепревирмен атазанавир 300 мг / ритонавир 100 мг (күніне 1 рет) біріктірілімін қолдану қандағы атазанавир концентрациясының төмендеуіне әкеледі, бұл өз кезегінде емнің тиімділігін төмендетуге және инфекцияны бақылай алмауға әкелуі мүмкін. Мұндай біріктірілімді ерекше жағдайларда, АИТВ вирустық жүктемесі белгісіз пациенттерге және таңдалған емге резистенттілігі күдіксіз АИТВ штаммы бар пациенттерге тағайындауға болады. Пациенттердің вирустық жүктемесіне жақсартылған клиникалық-зертханалық мониторинг қамтамасыз етілуі керек.

Саквинавир (жұмсақ желатинді капсулалар)

Саквинавирдің әсері атазанавирмен бірге қабылдағанда күшейеді. Бұл біріктірілімның дозасы туралы тиісті ұсыныстар беретін деректер жоқ.

Ритонавир

Атазанавирмен біріктірілімде қабылдағанда атазанавир концентрациясы жоғарылайды.

Басқа АИТВ протеаза тежегіштері

Атазанавир / ритонавирді АИТВ протеазасының басқа тежегіштерімен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Басқа препараттар

Антацидтер және буферлік препараттар

Антацидтер және буферлік препараттармен біріктірілімде қолданғанда қан плазмасындағы атазанавир концентрациясы төмендейді. Атазанавирді осындай препараттарды қабылдаудан 2 сағат бұрын немесе қабылдаудан 1 сағат кейін қолдану керек.

Антиаритмиялық препараттар

Амиодарон, лидокаин (парентеральді енгізгенде), хинидин

Атазанавирмен бір мезгілде қолданғанда олардың концентрациясының ұлғаюы мүмкін. Мұндай біріктірілімдерде қабылдау аса сақтықты қажет етеді, осы препараттардың плазмадағы концентрациясын бақылау ұсынылады.

Бета-адреноблокаторлар

Атенолол

Атазанавирді бета-адреноблокаторлармен бір мезгілде қолданған кезде клиникалық маңызды фармакокинетикалық өзара әрекеттесулер күтілмейді, сондықтан дозалау режимін түзету қажет емес.

Кальций өзекшелерінің «баяу» блокаторлары

Дилтиазем

Атазанавирмен бір мезгілде қолдану дилтиаземнің және оның метаболитінің – дезацетилдилтиаземнің әсері күшеюіне әкеледі. Дилтиазем дозасын 50%-ға төмендету және ЭКГ бақылау жүргізу ұсынылады.

Фелодипин, нифедипин, никардипин және верапамил сияқты кальций өзекшелерінің «баяу» басқа блокаторлары

Бірге қолданған кезде сақ болу керек, «баяу» кальций өзекшелерінің блокаторларының дозасын титрлеу, ЭКГ бақылауы керек.

Эндотелин (бозентан) рецепторларының антагонистері

Бозентан CYP3A4 изоферменті арқылы метаболизденеді, оның индукторы болып табылады. Атазанавирдің плазмалық концентрациясы атазанавирді бозентанмен, бірақ ритонавирсіз бір мезгілде қолданғанда төмендеуі мүмкін. Осыған орай, атазанавир / бозентанның біріктірілімін ритонавирмен ғана қолдануға болады. Төменде дозалау тәртібі берілген:

1. Атазанавир / ритонавир қабылдайтын пациенттерге бозентан кем дегенде 10 тәулік бойына: бозентан тәулігіне 1 рет немесе күн аралатып 62,5 мг дозада (жеке жағымдылығына байланысты) тағайындалады.

2. Бозентан қабылдайтын пациенттерге атазанавир / ритонавир біріктірілімін тағайындау: атазанавир / ритонавир біріктірілімін қабылдаудан кем дегенде 36 сағат бұрын бозентан қабылдауды тоқтатыңыз. Атазанавир / ритонавир қабылдау басталғаннан кейін 10 күннен ерте емес, тәулігіне 1 рет немесе күн аралатып 62,5 мг дозада бозентан қабылдауды жаңғыртады (жеке жағымдылығына байланысты).

ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері

Аторвастатин

Атазанавирмен бірге қолданғанда, атворвастатиннің әсері күшеюі мүмкін. Рабдомиолизді қоса, миопатия қаупі артуы мүмкін. Сақтықпен қолданып және жағымсыз әсерлерге мониторинг жүргізу керек. Аторвастатиннің ең төменгі тиімді дозаларын атазанавирмен немесе атазанавир / ритонавирмен біріктірілімде қолдану керек.

Розувастатин

Атазанавирмен біріктірілімде қолдануда розувастатиннің дозасы күніне 10 мг аспауы керек. Розувастатин мен атазанавирді бір мезгілде қолданған кезде рабдомиолизді қоса, миопатияның даму қаупі артады.

Правастатин, флувастатин

Атазанавирмен немесе атазанавирмен / ритонавирмен өзара әрекеттесудің ықтималдығы белгісіз.

Протон сорғысының тежегіштері

Атазанавирмен емдеу кезінде протон сорғысының тежегіштері, егер оларды қолданудың қажеттілігі өте жоғары болса ғана тағайындалады.

Атазанавир 400 мг немесе атазанавир 300 мг / ритонавир 100 мг біріктірілімін 40 мг омепразолмен бірге (барлық препараттар күніне бір рет) қолданғанда қан плазмасындағы атазанавир концентрациясының едәуір төмендеуі байқалады, бұл препараттың емдік белсенділігінің төмендеуіне және резистенттіліктің дамуына әкелуі мүмкін.

АИТВ пациенттерге атазанавирге сезімталдықтың болжамды немесе анықталған төмендеуі жағдайында атазанавир400 мг / ритонавир 100 мг күніне бір рет ең жоғары дозада 20 мг омепразолмен (немесе протонды помпа тежегіштері тобының басқа препараты баламалы дозада) біріктірілімде ұсынылады.

Омепразолды күніне 20 мг-ден астам дозада қолдану ұсынылмайды (немесе протонды помпа тежегіштері тобынан басқа препаратты осындай дозада).

Н2-гистамин рецепторларының блокаторлары

Күніне бір рет 400 мг атазанавирді фамотидинмен 40 мг күніне екі рет бірге қолдану кезінде қан плазмасындағы атазанавир концентрациясының едәуір төмендеуі байқалды, бұл атазанавирдің емдік белсенділігінің төмендеуіне немесе резистенттіліктің дамуына әкелуі мүмкін. Бұрын ем алмаған пациенттерді емдеу кезінде тамақпен бірге және H2-гистаминді рецепторларының блокаторларын қолданар алдында 2 сағат бұрын және қабылдаудан кейін 10 сағаттан кем емес уақыт ішінде атазанавир 400 мг күніне бір рет қолдануға болады. Алайда H2- гистаминді рецепторлары блокаторларының бір реттік дозасы фамотидиннің 20 мг бір реттік дозасына сәйкес келетін дозадан аспауы керек, ал олардың жалпы күнделікті дозасы 40 мг фамотидинге сәйкес келетін дозаден аспауы керек.

Балама түрде, ритонавир 100 мг-мен 300 мг атазанавирді күніне бір рет тамақпен бірге, H2-гистаминді рецепторларының блокаторларын қолданар алдында 2 сағат бұрын және қабылдаудан кейін 10 сағаттан кем емес уақыт ішінде 40 мг фамотидинмен салыстырылатын бір реттік дозада қолданғаннан кейін қабылдануы мүмкін.

Бұрын емделген пациенттерді емдеуде H2-гистаминді рецепторлардың блокаторларының күнделікті дозасы 40 мг фамотидинге сәйкес келетін дозаден аспауы керек. Мұндай пациенттерде 300 мг атазанавир / ритонавир 100 мг біріктірілімін күніне 2 рет тамақтанудан 2 сағат бұрын және H2 гистамин рецепторларының блокаторларын қолданғаннан кейін кемінде 12 сағаттан кейін (күніне бір рет) 40 мг фамотидинге сәйкес келетін дозаде қолдану керек.

Альтернативті, атазанавир 300 мг / ритонавир 100 мг біріктірілімсын күніне 2 рет H2-гистамин рецепторларының блокаторларымен бір уақытта, H2-гистамин рецепторларының блокаторларын қолданғаннан кейін кемінде 10 сағаттан соң 20 мг фамотидинге сәйкес келетін дозаде тамақпен бірге қолдануға болады. Бұл дозаны күніне бір немесе екі рет қабылдауға болады. Осы пациенттерге атазанавир / ритонавир және тенофовир дисопроксил фумаратының Н2-гистаминді рецепторларды блокаторымен біріктіріп тағайындаған кезде, келесі дәрілік режимді қолдану керек: атазанавир 400 мг және ритонавир 100 күніне бір рет.

Бұрын антиретровирустық ем алған жүкті әйелдерде атазанавир, тенофовир дисопроксил фумаратын және H2 гистамин рецепторларының антагонисттерін бір мезгілде қолдануды ұсынатын мәліметтер жеткіліксіз.

Иммунодепрессанттар (циклоспорин, такролимус, сиролимус)

Циклоспорин, такролимус, сиролимус және атазанавирді бірігіп қолданған кезде иммуносупрессанттардың қандағы концентрациясының жоғарылауы мүмкін, сондықтан олардың концентрациясын бақылау ұсынылады.

Антидепрессанттар

Трициклды антидепрессанттар

Атазанавирді трициклды антидепрессанттармен бірге қолдану кезінде антидепрессанттармен байланысты күрделі және / немесе өмірге қауіпті жағымсыз реакциялар туындауы мүмкін. Атазанавирмен біріктірілген кезде осы препараттардың концентрациясын бақылау ұсынылады.

Тразодон

Тразодонды атазанавирмен немесе атазанавир / ритонавирмен бірге қолданғанда тразодононның қан плазмасындағы концентрациясының жоғарылауы мүмкін. Тразодон мен ритонавирді бір мезгілде қолданған кезде жүрек айнуы, бас айналуы, артериялық қан қысымының төмендеуі және қысқа мерзімді естен тану туралы айтылды. Тразодонды CYP3A4 изоферментінің тежегіштерімен, мысалы, атазанавирмен бірге қолданғанда, тразодонның аз дозалерын қолдану керек.

Бензодиазепиндер

Мидазолам CYP3A4 изоферментімен метаболизденеді. Зерттеулер жүргізілмегеніне қарамастан, атазанавир мен мидазоламды бірге қолданғанда, соңғысының концентрациясының едәуір артуын күтуге болады. Бұл жағдайда парентеральді енгізумен салыстырғанда мидазоламның концентрациясының жоғарылауы пероральді қабылдауда айтарлықтай жоғары болады. Атазанавирді ішке қабылдауға арналған мидазоламмен бірге қабылдау қарсы көрсетілімде.

Атазанавирді мидазоламмен инъекция ретінде бір мезгілде қолдану туралы мәліметтер жоқ; Мидазоламмен бірге АИТВ басқа протеаза тежегіштерін бір мезгілде қолдану туралы мәліметтерге сүйене отырып, мидазоламның плазмалық концентрациясының 3-4 есе артуын болжауға болады. Атазанавирді инъекциялық мидазоламмен бірге қолданғанда сақ болу керек, тыныс алу функциясы мен седативті әсердің ұзақтығы бақыланады. Кейбір жағдайларда дозалау режимін түзету қажет.

Эпилепсияға қарсы препараттар

Карбамазепин

Карбамазепинді және атазанавирді ритонавирмен бір мезгілде тағайындағанда атазанавирдің қан плазмасындағы концентрациясы төмендеуі мүмкін. Осыған байланысты карбамазепинді және атазанавирді ритонавирсіз бір мезгілде қабылдау ұсынылмайды. Ритонавир қан плазмасындағы карбамазепиннің концентрациясын арттыруы мүмкін болғандықтан, карбамазепин қабылдаған және атазанавир мен ритонавирмен ем бастаған пациенттерде осы препараттарды бірге қабылдағанда сақ болу керек, карбамазепиннің дозасын төмендету қажет болуы мүмкін.

Фенитоин, фенобарбитал

Фенитоинді немесе фенобарбитал мен ритонавирсіз атазанавирді бір мезгілде тағайындаған кезде қан плазмасындағы атазанавир концентрациясы төмендеуі мүмкін. Осыған байланысты фенитоинді немесе фенобарбитал мен атазанавирді ритонавирсіз бір мезгілде қабылдау ұсынылмайды. Ритонавир қан плазмасындағы фенитоин мен фенобарбитал концентрациясын төмендетуі мүмкін болғандықтан, атазанавирмен және ритонавирмен бірге фенитоин немесе фенобарбитал қабылдағанда сақ болу керек, сонымен қатар фенитоин немесе фенобарбиталдың дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Ламотриджин

Ламотриджин мен атазанавирді ритонавирмен бірге қолданғанда ламотриджин концентрациясы қан плазмасында төмендеуі мүмкін. Осыған байланысты ламотриджиннің дозасын түзету қажет болуы мүмкін. Ламотриджин мен атазанавирді ритонавирсіз бірге қолданғанда, қан плазмасындағы ламотриджин концентрациясының төмендеуі байқалған жоқ, сондықтан ламотриджиннің дозасын түзету қажет емес.

Макролидті антибиотиктер

Кларитромицин

Кларитромицинді атазанавирмен бірге қолданған кезде кларитромициннің концентрациясы жоғарылайды, бұл QT аралығының ұзаруына әкелуі мүмкін; кларитромициннің дозаін төмендету туралы ұсыныстар жоқ, сондықтан кларитромицинді атазанавирмен бірге қолданғанда сақ болу керек.

Оральді контрацептивтер

Этинилэстрадиол және норэтистерон немесе норгестимат

Атазанавирмен бірге қолданғанда этинилэстрадиол мен норэтистерон концентрациясы жоғарылайды. Атазанавир / ритонавирдің этинилэстрадиолмен және норэтистеронмен үйлесімді қолданылуы этинилэстрадиолдың орташа концентрациясын төмендетеді және 17-деацетилноргестиматтың, яғни норгестимат белсенді метаболитінің орташа концентрациясын арттырады.

Оральді контрацептивтерді және атазанавир / ритонавирді біріктірілімде қолданған жағдайда құрамында 30 мкг-нан кем емес этинилэстрадиол бар контрацептивтерді қолдану ұсынылады. Егер ритонавирсіз атазанавир контрацептивтермен бірге қолданылса, оральді контрацептивтердегі этинилэстрадиол дозасы 30 мкг аспауы керек.

Атазанавир мен оральді контрацептивтерді бірге қолданған кезде сақ болу керек, өйткені прогестогендер концентрациясының жоғарылау әсері белгісіз; акне, дислипидемия және инсулинге резистенттіліктің даму қаупі артуы мүмкін. Ноэстеристерон концентрациясының жоғарылауымен ТЖЛП концентрациясының төмендеуі немесе инсулинге төзімділіктің жоғарылауы мүмкін, әсіресе қант диабеті бар әйелдерде. Оральді контрацепцияның әр компонентінің ең төменгі тиімді дозасын қолдану ұсынылады, сонымен қатар контрацепцияның басқа сенімді әдістерін қолдану ұсынылады.

Атазанавирді немесе атазанавир / ритонавирді гормоналды контрацептивтердің басқа түрлерімен (контрацептивті бұласырлар, контрацептивті қынап сақиналары, инъекциялық контрацептивтер) немесе норэстрон немесе норгестиматтан айырмашылығы құрамында прогестогендері бар пероральді контрацептивтермен үйлесімді қолдану және 25 мкг-нан аз этинилэстрадиолы бар препараттармен зерттеулердің жоқтығына байланысты атазанавирмен біріктіріп қолдану ұсынылмайды.

Подаграны емдеуге арналған препараттар

Колхицин

Колхицин CYP3A4 изоферментінің субстраты болып табылады, оның әсері атазанавирмен бір мезгілде қолданғанда артуы мүмкін.

Атазанавирмен бір мезгілде қолданғанда колхициннің ұсынылатын дозасы төменде келтірілген. Подаграның жедел ұстамасы: 0,6 мг – 1-ші қабылдау, содан кейін бірінші қабылдаудан бір сағат өткен соң 0,3 мг. Бұл сызбаны қайталап қолдану 3 тәуліктен кейін ғана мүмкін болады.

Подагра жедел ұстамаларының профилактикасы:

- егер әдеттегі доза күніне 2 рет 0,6 мг болған болса, дозаны күніне 2 рет 0,3 мг-ға дейін төмендету керек;

- егер әдеттегі доза күніне 1 рет 0,6 мг болған болса, күн аралатып дозаны 0,3 мг-ға дейін төмендету керек.

Отбасылық Жерорта теңізінің безгегі: колхициннің ең жоғары тәуліктік дозасы - 0,6 мг. Бұл дозаны 2 қабылдауға бөлуге болады - күніне 2 рет 0,3 мг-ден.

Микобактерияларға қарсы препараттар

Рифабутин

Рифабутин белсенділігі атазанавирмен біріктірілімде қабылдауда жоғарылайды. Осы препараттарды бір мезгілде қабылдағанда рифабутин дозасын күн ара 150 мг-ға дейін немесе аптасына үш рет төмендету ұсынылады. Рифабутин мен атазанавирді қабылдағанда немесе рифабутин концентрациясының жоғарылауы мүмкіндігіне байланысты атазанавир / ритонавирді біріктіріп қабылдаған пациенттердегі жағымсыз реакцияларға (нейтропения мен увеитті қоса) мұқият мониторинг қажет; аптасына 3 рет 150 мг-ға дейінгі дозалауға төзімсіздігі бар пациенттерде әрі қарай рифабутин дозасын аптасына 2 рет 150 мг-ға дейін түзету қажет болуы мүмкін. Дегенмен, аптасына 2 рет 150 мг дозада тағайындау рифабутиннің оңтайлы концентрациясын қамтамасыз етпейтінін және резистенттілік пен емделудің сәтсіздігіне әкелетінін ескеру қажет. Атазанавир дозасын түзету қажет емес.

Фосфодиэстераза-5 (ФДЭ-5) тежегіштері

Эректильді дисфункцияда қолдану (Силденафил, тадалафил, варденафил)

Фосфодиэстераза-5 тежегіштерімен АИТВ протеаза тежегіштерін бірге қолдану кезінде фосфодиэтераза-5 тежегіштерінің концентрациясының едәуір артуы және олардың жағымсыз әсерлерінің күшеюі мүмкін. Дозаны төмендету ұсынылады: силденафил - ритонавирмен немесе онсыз қолданғанда әр 48 сағаттан жиі емес - 25 мг; тадалафил - ритонавирмен бірге немесе онсыз қолданғанда әр 72 сағат сайын, жиі емес 10 мг; варденафил - ритонавирмен бірге қолданған кезде әр 72 сағат сайын 2,5 мг, ритонавирсіз қолданған кезде 2,5 мг әр 24 сағаттан артық емес; жағымсыз реакциялардың мониторингі қажет.

Тадалафил

Атазанавирді кемінде жеті күн қабылдаған пациенттер үшін: тадалафил тәулігіне 1 рет 20 мг дозада тағайындалады. Дозаны тәулігіне 1 рет 40 мг-ға дейін арттыруға болады (жеке жағымдылыққа байланысты).

Тадалафил қабылдаған пациенттер үшін: атазанавир қабылдауды бастағанға дейін кемінде 24 сағат бұрын тадалафил қабылдауды тоқтатыңыз. Атазанавир қабылдағаннан кейін кемінде жеті тәуліктен соң тадалафилді тәулігіне 1 рет 20 мг дозада қабылдауды жаңғыртыңыз. Дозаны тәулігіне 1 рет 40 мг-ға дейін арттыруға болады (жеке жағымдылыққа байланысты).

Зеңге қарсы препараттар

Кетоконазол, итраконазол

Кетоконазолды атазанавирмен ритонавирсіз біріктіріп қолдану ғана зерттелген; осы біріктірілімді қолдану кезінде атазанавирдің концентрациясы аздап артады.

Кетоконазол мен итраконазол атазанавир мен ритонавирдің плазмалық концентрациясын жоғарылатуы мүмкін. Кетоконазол мен итраконазолды 200 мг-нан жоғары тәуліктік дозада атазанавир / ритонавир біріктірілімін қолданған кезде сақ болу керек.

Вориконазол

CYP2C19 изоферментінің кемінде бір функционалды аллельі бар пациенттерде вориконазолды (күніне 2 рет 200 мг) атазанавир / ритонавирмен біріктіріп қолдану вориконазол мен атазанавирдің плазмалық концентрациясының төмендеуіне әкелді. CYP2C19 изоферментінің функционалды аллельдері жоқ пациенттерде вориконазолды (күніне 2 рет 200 мг) атазанавир / ритонавирмен біріктіріп қолдану вориконазол концентрациясының жоғарылауына және қан плазмасындағы атазанавир концентрациясының төмендеуіне әкелді.

Вориконазолды және атазанавир / ритонавирді біріктіріп қолдану вориконазолды қолданудың пайдасы қауіптен асып кеткен жағдайда ғана ұсынылады. Қажет болса, вориконазолды атазанавирмен бірге тағайындау, мүмкін болса, CYP2CI9 изоферментінің функционалды аллелі бар-жоғына пациенттерге генотиптеу жүргізу керек.

Егер осындай біріктірілген емді қолданбаса болмайтын болса, вориконазолдың жағымсыз әсерлеріне (CYP2C19 изоферментінің функционалды аллельдері жоқ пациенттерде), сонымен қатар вориконазол мен атазанавирдің төмендуі мүмкін тиімділігіне (ең кемі CYP2C19 изоферментінің бір функционалды алласы бар пациенттерде) мұқият мониторинг қажет.

Антикоагулянттар

Варфарин

Варфарин белсенділігінің жоғарылауына байланысты атазанавирмен бір мезгілде қолдану ауыр және / немесе өмірге қауіп төндіретін қан кетуді тудыруы мүмкін. Халықаралық қалыптасқан қатынасты (ХҚҚ) бақылау ұсынылады.

Кортикостероидтар

Ингаляциялық/назальді глюкокортикостероидтар (ритонавирмен өзара әрекеттесуі)

Дені сау еріктілер ритонавирді флутиказон пропионатымен бірге қолданғанда кортизолдың концентрациясы плазмадағы флутиказон концентрациясының едәуір артуына байланысты елеулі азайды. Флутиказон пропионатымен атазанавир / ритонавирдің біріктірілімін бірге қолдану осындай әсерге әкелуі мүмкін.

Флутиказон пропионаты ингаляциялық (немесе интраназальді) препараттарын және ритонавирді бірге қолдануда глюкокортикостероидтардың жүйелік жағымсыз әсерлерінің дамуы (Иценко-Кушинг синдромы, бүйрек үсті безінің қыртысты қабатының бәсеңдеуі) байқалды. Осындай әсер CYP3A4 изоферментімен метаболизденетін басқа глюкокортикостероидтармен, мысалы, будесонидпен біріктірілгенде болуы мүмкін.

Осыған байланысты, атазанавир / ритонавирдің флутиказон пропионатымен немесе CYP3A4 изоферментімен метаболизденетін басқа глюкокортикостероидтармен бірге қолданылуы емнің потенциалды пайдасы глюкокортикостероидтардың жүйелік әсер ету қаупінен асып кеткен жағдайда ғана негізделген. Атазанавирді (ритонавирсіз) және флутиказон пропионатымен бір мезгілде қолданғанда, соңғысының қан плазмасындағы концентрациясы жоғарылауы мүмкін. Сақ болу керек және мүмкіндігінше әсіресе ұзақ қолдану қажет болғанда флутиказон пропионаты жоқ препараттарды қабылдау керек.

Цитохром Р450 (CYP) изоферментінің басқа субстраттары

Атазанавир мен CYP2C19, CYP2C9, CYP2D6, CYP2B6, CYP2A6, CYP1A2 немесе CYP2E1 изоферменттерінің субстраттары арасындағы клиникалық маңызды өзара әрекеттесулер күтілмейді. Атазанавир - CYP2C8 изоферментінің әлсіз тежегіші.

Атазанавирді (ритонавирсіз) және CYP2C8 изоферментіне көп дәрежеде тәуелді және емдік бейінінің аясы тар препараттарды (мысалы, паклитаксел, репаглинид) қолданған кезде сақ болу керек. Атазанавир / ритонавир біріктірлімін CYP2C8 изоферментінің субстраттарымен бірге қолданғанда клиникалық маңызды өзара әрекеттесулер күтілмейді.

Есірткілік анальгетиктер

Бупренорфин

CYP3A4 және UGT1A1 изоферменттерінің тежеуіне байланысты атазанавирді немесе атазанавир / ритонавир біріктірлімі мен бупренорфинді бірге қолданғанда, бупренорфин мен норбупренорфиннің концентрациясы жоғарылады. Атазанавир / ритонавирді бупренорфинмен біріктірілімде қолданған кезде атазанавирдің плазмадағы концентрациясының айтарлықтай өзгерісі анықталған жоқ; бірдей біріктірілімді, бірақ ритонавирсіз қолдану, плазмадағы атазанавир концентрациясының едәуір төмендеуіне әкелуі мүмкін. Атазанавир / ритонавир біріктірілімсын бір мезгілде қолданумен

Атазанавир / ритонавир және бупренорфин біріктірілімін бір мезгілде қолданғанда пациенттің жағдайын мұқият бақылау қажет (седативті әсер мен когнитивті функцияларды бағалау). Бупренорфиннің дозасын төмендету қажет болуы мүмкін.

Иринотекан

Атазанавир УДФ-глюкуронозилтрансферазаны (УГТ) тежейді және иринотекан метаболизміне әсер етуі мүмкін, бұл оның уыттылығының жоғарылауына әкеледі, сондықтан атазанавир мен иринотеканды бірге қолданғанда иринотеканның әсерінен болатын жағымсыз реакциялардың дамуынан пациенттердің жағдайын бақылау қажет.

Индинавир

Атазанавир мен индинавир гипербилирубинемияны тудыруы мүмкін, сондықтан индинавирді атазанавирмен бірге қолдану ұсынылмайды.

Ингаляциялық бета 2 - адреномиметиктер (салметерол)

Жүрек-қан тамырлары жүйесі тарапынан сальметеролға тән жағымсыз әсерлері дамуының жоғары қаупі, соның ішінде QT аралығын ұзарту, жүрек қағуын сезіну, синус тахикардиясы. Сальметерол мен атазанавирді бірге қолдану ұсынылмайды.

Төменде келтірілген препараттар үшін клиникалық маңызды өзара әрекеттесулер күтілмейді, сондықтан препараттар дозасын түзету қажет емес

Ламивудин (күніне екі рет 150 мг) + зидовудин (күніне екі рет 300 мг) Атазанавирмен 400 мг дозада біріктіріп қолданғанда ламивудин мен зидовудин концентрациясында айтарлықтай өзгерістер байқалмады. Ритонавир әсерінен нуклеозидтің кері транскриптаза тежегіштеріның фармакокинетикалық параметрлерінде айтарлықтай өзгеріс күтілмейді. Осы деректерді ескере отырып, атазанавир / ритонавир препаратымен біріктірілімін бірге қолданған кезде ламивудин мен зидовудин концентрациясының айтарлықтай өзгеруі күтілмейді.

Абакавир

Атазанавир / ритонавирдің біріктірілімін бірге қолданған кезде абакавир концентрациясының айтарлықтай өзгеруі күтілмейді.

Ралтегравир

Атазанавир / ритонавир біріктірілімін бірге қолданған кезде ральтегравирдің «концентрация-уақыт» (AUCs) қисық астындағы ауданы 41% -ға, ралтегравирдің ең жоғары тепе-теңдік концентрациясы (Сmах) 24% -ға, ал ралтегравирдің тепе-теңдік концентрациясы 12 сағаттан кейін (C12сағ) 77%-ға артуы бақыланды. Ралтегравирдің дозасын түзету қажет емес.

Флуконазол Атазанавир / ритонавир біріктірілімін бірге қолданған кезде атазанавир мен флуконазол концентрациясының айтарлықтай өзгерістері байқалмады. Доза түзету қажет емес.

Метадон Метадонды үнемі қабылдаған пациенттерде атазанавирмен біріктірілген тағайындау кезінде клиникалық маңызды өзара әрекеттесу дамымайды деп күтілуде.

Дапсон, триметоприм/сульфаметоксазол, азитромицин, эритромицин

Атазанавирмен бірге қолданған кезде клиникалық маңызды өзара әрекеттесулер күтілмейді.

Арнайы сақтандырулар

Атазанавирді тағайындау АИТВ протеаза тежегіштеріне көптеген резистенттілік дамыған пациенттер үшін орынсыз (4 мутациядан астам). Бұрын антиретровирустық ем алған пациенттерді емдеу үшін атазанавирді таңдау жеке резистенттілік деректері мен емдеудің алдыңғы нәтижелеріне негізделуі керек.

Антиретровирустық ем арқылы вирустың репликациясын тиімді бәсеңдету жыныстық қатынас кезінде АИТВ-ның берілу қаупін едәуір төмендетсе де, таралу қаупін толығымен жоққа шығаруға болмайды, сондықтан сақтық шараларын (бөгеттік әдісті қолдана отырып) сақтау керек.

100 мг-ден астам тәуліктік дозада атазанавирді ритонавирмен бірге қолданудың тиімділігі мен қауіпсіздігі зерттелмеген; тәулігіне 100 мг асатын ритонавир дозасын қолдану атазанавирдің қауіпсіздік бейінін өзгерте алады (жүрек-тамыр жүйесі татарпынан жағымсыз әсерлер, гипербилирубинемия), сондықтан бұл ұсынылмайды. Тек атазанавир / ритонавир және эфавирензаның біріктірілімін қолдану арқылы ритонавирдің дозасын тәулігіне 1 рет 200 мг-ға дейін арттыруға болады және пациенттің клиникалық мониторингін қамтамасыз ету қажет.

Қант диабеті/гипергликемия

АИТВ протеазасының тежегіштерімен емдеу аясында кейбір АИТВ жұқтырған пациенттерде гипергликемия, қант диабетінің пайда болуы немесе қант диабетінің өршуі байқалған. Кейбір жағдайларда диабеттік кетоацидоз анықталды. АИТВ протеазасы тежегіштерімен емі мен аталған жағдайлар арасындағы себеп-салдарлық байланыс анықталмаған.

Гемофилия

Протеаза тежегіштері емі аясында А және В типті гемофилиясы бар пациенттерде өздігінен болатын тері қан құйылулары мен гемартроздарын қоса, қан кету анықталды. Кейбір осы пациенттерге қан ұюының VIII факторын енгізу талап етілді. Көп жағдайларда АИТВ протеазасы тежегіштерімен ем жалғастырылды немесе үзілістен кейін қайта жаңғыртылды. АИТВ протеазасы тежегіштерімен ем және осы жапғдайлар арасындағы себеп-салдарлы байланысы анықталмаған.

Сондықтан А немесе В гемофилиясы бар пациенттер қанағыштық жоғарылауы мүмкіндігі туралы ескертілуі тиіс.

Шелмайдың қайта таралуы (липодистрофия)

Шелмайдың қайта таралуының жеке дара жағдайлары анықталды, орталықтық типтегі семіздік, дорсоцервикальді аймақта шелмай жиналуы артуы (өгіз өркеш), аяқ-қол, беттің арықтауы, кеуденің ұлғаюы және "кушингоидты бет" анықталды. АИТВ протеаза тежегіштерімен емнің және осы жағдайлар арасындағы себеп-салдарлы байланысы анықталмаған.

Липодистрофияның даму қаупі факторлары бар пациенттерге (егде жас, вирусқа қарсы препараттарды ұзақ қолдану, метаболикалық бұзылулар) клиникалық тексеруден өту керек, оның ішінде майлы тіннің таралуын сырттай бағалау қажет.

Метаболикалық параметрлер/дене салмағы

Антиретровирустық ем кезінде дене салмағының, қандағы липидтер мен глюкоза деңгейінің жоғарылауы байқалуы мүмкін. Мұндай өзгерістер негізгі ауруды емдеуге, сондай-ақ өмір салтына байланысты болуы мүмкін. Қандағы липидтер мен глюкоза АИТВ-ны емдеу бойынша нұсқаулыққа сәйкес бақыланады. Май алмасуының бұзылуын клиникалық тәжірибеге сәйкес бақылау керек. Антиретровирустық емді, соның ішінде оральді контрацептивтерді біріктіріп қолданған кезде дислипидемия жағдайлары болған.

Иммундық қайта белсенділенуі синдромы.

АИТВ- жұқтырған, біріктірілген антиретровирустық ем қабылдаған пациенттерде, сонын ішінде атазанавир, иммундық қайта белсенділену синдромы туралы хабарланған. Біріктірілген антиретровирустық емнің бастапқы сәтінде иммундық жүйесінің жауабы болғанда пациенттерде одан әрі қарай диагностикалау және емдеуді талап ететін, белгілерсіз қабыну реакциялары немесе қалдық оппортунистік инфекциялар (цитомегаловирусты ретинит, жайылған және/немесе оқшау миобактериялық инфекциялар, Mycobacterium avium, Pneumocystis carinii, Pneumocystis jiroveci туындаған пневмония немесе туберкулёз) дамуы мүмкін.

Әдетте, мұндай реакциялар емдеу басталғаннан кейінгі алғашқы бірнеше апталарда немесе айларда дамиды. Бақылау және тиісті ем жүргізу керек. Сондай-ақ иммунитеттің қалпына келу аясында туындайтын, бірақ олардың туындау уақыты әртүрлі, олар ем басталғаннан кейін тіпті бірнеше айдан соң туындауы мүмкін, аутоиммундық аурулары (Грейвс ауруы) туралы хабарланды.

Бауыр жеткіліксізділігі

Атазанавир негізінде бауырда метаболизденеді, сондықтан бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде препаратты оның концентрациясы ұлғаюының болжамды мүмкіндігінен сақтықпен қолдану керек

Бауырдың бұрыннан пайда болған дисфункциясы, оның ішінде белсенді созылмалы гепатит, антиретровирустық ем кезінде бауыр дисфункциясы жоғарылайды. Осыған байланысты мұндай пациенттердің жағдайын үнемі бақылау қажет. Егер жағдай нашарласа, атазанавир емін тоқтату немесе тоқтату туралы шешім қабылдануы мүмкін.

В немесе С вирустық гепатитімен ауыратын немесе емделмес бұрын трансаминаза белсенділігі жоғарылаған пациенттерда трансаминаза белсенділігінің одан әрі артуы немесе бауыр функциясының декомпенсациясы қаупі бар. Мұндай пациенттерде атазанавир терапиясына дейін және оның барысында бауыр функциясының зертханалық мониторингі жүргізілуі керек.

Бүйрек жеткіліксізділігі

Гемодиализге шалдықпаған пациенттер үшін доза түзету қажет емес. Бұрын антиретровирустық ем алмаған гемодиализдегі пациенттерде атазанавир тек ритонавирмен біріктірілген түрде тағайындалады. Атазанавир гемодиализден өткен және бұрын антиретровирустық ем алған ауыр бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде қарсы көрсетілген.

Гипербилирубинемия

Атазанавир қабылдайтын пациенттерде УДФ-глюкуронозилтрансфераза (УГТ) тежелуіне байланысты тікелей емес (бос) билирубин ұлғаюының қайтымды жағдайлары анықталды. Атазанавир қабылдайтын пациенттерде билирубин жоғарылауында анықталатын трансаминазалар белсенділігі артуын гипербилирубинемиямен қатар жүретін басқа да аурулардан туындауы мүмкіндігін ескеру керек. Егер пациент үшін сарғаю немесе склера сарғаюы мүмкін болмаса, атазанавирге қарсы антиретровирустық ем альтернативті түрде қарастырылуы мүмкін. Атазанавирдің дозасын төмендету ұсынылмайды, өйткені бұл емдік әсердің жоғалуына және резистенттіліктің дамуына әкелуі мүмкін.

Ұзақ уақытқа созылатын билирубин концентрациясы бар пациенттер үшін қауіпсіздіктің ұзақ мерзімді деректері жоқ, бұл нормадан 5 есе көп. Индинавир сонымен қатар УДФ-глюкуронозилтрансферазасын (УГТ) тежеуге байланысты жағымсыз (бос) билирубиннің көбеюіне әкелуі мүмкін. Сондықтан оны атазанавирмен бірге қолдану ұсынылмайды.

Жүректің өткізгіштігінің бұзылуы

Атазанавир кейбір пациенттерда PQ және PR аралығын ұзартуы мүмкін. Жүрек өткізгіштігінің бұзылыстары көрініс берген пациенттерде (мысалы, атрио-вентирикулярлы блокада ІІ және ІІІ дәрежесі) препаратты аса сақтықпен қабылдаған жөн. PQ аралығының ұзаруын тудыратын препараттармен атазанавирді бірге сақтыпен қабылдау керек (мысалы, атенолол, дилтиазем, верапамил).

QT аралығының ұзаруы

Кейбір пациенттерда атазанавир мөдшеріне байланысты QT аралығының ұзару жағдайлары болған. Препаратты жүрек өткізгіштігі бұзылған пациенттерде қолданғанда сақтық шараларын орындау керек (мысалы, атриовентрикулярлық II және III дәрежелі блокада немесе Гис шоғырының блокадасы), пайдасы болжамды қауіптен астам болса ғана тағайындаңыз. Атазанавирді QT аралығын ұзартатын препараттармен бірге қолдану кезінде (мысалы, кларитромицин, сальметерол), сондай-ақ қауіп факторлары бар пациенттерде (брадикардия, QT аралығының туа біткен ұзаруы, электролиттердің тепе-теңсіздігі) ерекше назар аудару керек.

Бөртпе

Әдетте жеңіл дәрежеден орташаға дейінгі макулопапулезды бөртпе атазанавир емі басталғаннан кейінгі алғашқы 3 апта ішінде пайда болуы мүмкін.

Стивенс-Джонсон синдромының, мультиформалы эритема, терінің уытты бөртпелері және эозинофилиямен, жүйелік белгілермен (DRESS синдромы) дәрілік бөртпелер дамуы да атап өтілді. Пациенттерге бөртпе белгілері мен симптомдары туралы ескерту керек.

Болуы мүмкін тері реакцияларысы мұқият бақылануы керек. Егер ауыр дәрежелі бөртпе пайда болса, препаратты қолдануды тоқтату керек. Терінің жай-күйін мұқият бақылау ерте диагноз қоюға мүмкіндік береді және күдікті дәріні қабылдауды бірден тоқтатауға мүмкіндік береді. Бұрын Стивенс-Джонсон синдромының және атазанавирмен байланысты DRESS синдромының дамуы байқалған пациенттерде емдеуді тоқтатқаннан кейін оны қайтадан қолдана алмайды.

Нефролитиаз, холелитиаз

Тіркеуден кейінгі зерттеулерде АИТВ жұқтырған пациенттерде атазанавирдің қауіпсіздігі, нефролитиаз және / немесе холелитиаз аурулары анықталды. Кейбір пациенттерға қажетті ем үшін госпитализация, ал кейбір пациенттерда асқынулар көрініс берді. Кейбір жағдайларда нефролитиаздың дамуы жедел бүйрек жетіспеушілігімен және бүйрек функциясының бұзылуымен бірге жүрді. Егер сізде нефролитиаз және / немесе холелитиаз белгілері болса, емді уақытша тоқтату немесе препаратты қабылдауды толығымен тоқтату керек.

Басқа дәрілік препараттармен бір мезгілде қолдану

Атазанавирді аторвастатинмен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Егер глюкокортикостероидтарды қабылдау қажет болса, CYP3A4 изоферментінің субстраты емес дәрілерді қабылдау ұсынылады (беклометазон).

Атазанавир негізінен CYP3A4 изоферменті арқылы метаболизденетін болғандықтан, атазанавир мен CYP3A4 изоферменті тудыратын препараттарды бірлесіп қолдану ұсынылмайды.

Невирапин CYP3A4 изоферментінің индукторы бола отырып, атазанавирдің әсерін төмендетеді. Сонымен қатар, невирапин концентрациясының жоғарылауына байланысты оның уыттылығы артады, сондықтан бұл біріктірілім ұсынылмайды.

Атазанавирмен және эфавирензмен біріктірілген ем атазанавирдің әсерін азайтады, сондықтан оны тағайындамау керек. Егер бұл біріктірілімді қолдану өте қажет болса, оны антиретровирустық еммен бұрын емделмеген пациенттерде ғана қолдануға рұқсат етіледі. Бұл жағдайда атазанавир 400 мг және ритонавир 200 мг тамақпен бірге бір реттік дозаде тағайындалады, ал эфавиренз ұйқы алдында, аш қарынға беріледі.

CYP2C19 изоферментінің кемінде бір функционалды аллельі бар пациенттерда вориконазолды (күніне 2 рет 200 мг) атазанавир / ритонавирмен біріктіріп қолдану вориконазол мен атазанавирдің плазмалық концентрациясының төмендеуіне әкелді. CYP2C19 изоферментінің функционалды аллельдері жоқ пациенттерде вориконазолды (күніне 2 рет 200 мг) атазанавир / ритонавирмен біріктіріп қолдану вориконазол концентрациясының жоғарылауына және қан плазмасындағы атазанавир концентрациясының төмендеуіне әкелді.

Вориконазолды және атазанавир / ритонавирді біріктіріп қолдану вориконазолды қолданудың пайдасы қауіптен асып кеткен жағдайда ғана ұсынылады. Осындай аралас емді қолданған кезде вориконазолдың жағымсыз әсерлерін мұқият бақылау қажет, ал вориконазол мен атазанавирдің әсері төмендеуі мүмкін.

Силденафил, тадалафил, варденафил: Эректильді дисфункцияны емдеу үшін қолданылатын CYP3A4 изоферментімен метаболизденетін және фосфодиэтераза-5 тежегіштері бар АИТВ протеазасының тежегіштерін бірігіп қолдану арқылы, фосфодиэтераза-5 тежегіштерінің концентрациясын едәуір арттырады және онымен байланысы дамитын жағымсыз әсерлерді күшейтеді (мысалы, гипотензия, приапизм, көру қабілетінің бұзылуы).

CYP3A4 изоферментімен метаболизденетін флутиказон пропионаты немесе басқа глюкокортикостероидтармен бірге атазанавир / ритонавирді қолдану ұсынылмайды және емнің ықтимал пайдасы глюкокортикостероидтардың жүйелік әсер ету қаупінен, оның ішінде Кушинг синдромынан және адренальді бүйрек үсті безінің функциясының тежелуінен, асып кетсе ғана мүмкін болады.

Сальметерол мен атазанавирді бірлесіп қолдану сальметеролға тән жүрек-тамыр жүйесі жағымсыз әсерлерінің қаупінің жоғарылауына байланысты ұсынылмайды.

Атазанавирмен емдеу кезінде протон сорғысының тежегіштерін бір мезгілде қабылдау ұсынылмайды. Олар қолдануы өте жоғары көрсетілген жағдайда ғана тағайындалады. Науқастың жағдайын мұқият клиникалық бақылау және тәулігіне бір рет ең жоғары дозада атазанавир 400 мг / ритонавир 100 мг омепразолмен біріктіріп қолдану (немесе протон сорғы тежегіштері тобынан басқа препаратпен балама дозада) ұсынылады. Омепразолды тәулігіне 20 мг-ден астам дозада қолдану ұсынылмайды (немесе протон сорғысы тежегіштері тобынан басқа препарат).

Атазанавирді гормональді контрацептивтермен немесе құрамында прогестогендер, норгестим немесе норэтиндрон бар пероральді гормональді контрацептивтермен бірге қолдану зерттелген жоқ, сондықтан ұсынылмайды.

Асқазан сөлінің қышқылдылығы төмендеуі (асқазан сөлінің рН жоғарылауы)

Атазанавирдің концентрациясы асқазан сөлінің рН жоғарылауымен, төмендеуіне себеп болған салдарға қарамастан төмендеуі мүмкін

Остеонекроз.

Сирек жағдайларда, ұзаққа созылған антиретровирустық емді қолданған кезде остеонекроз, әсіресе қауіп факторлары бар пациенттерде кездеседі (дене салмағының жоғары индексі, иммуносупрессия, алкогольді қолдану, кортикостероидтарды бір мезгілде қолдану).

Егер науқаста буындардағы ауырсыну немесе қозғалу қиын болса, остеонекроздың пайда болу мүмкіндігін ескеру қажет.

Лактоза

Лактаза жеткіліксіздігі бар сирек кездесетін тұқым қуалайтын лактозаның төзімсіздігі, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар пациенттер үшін Симанод препаратын қолдануғ қарсы көрсетілімде.

Педиатрияда қолдану

Бұл 18 жасқа дейінгі балаларға (дәрілік зат құрамында күн батар түстес сары (E110) бар, хинолинді сары бояғышы (E104) бар) қарсы көрсетілімде.

Жүктілік

Атазанавирді жүктілік кезінде анаға тигізетін пайдасы шарана үшін ықтимал қауіптен жоғары болған жағдайда ғана қолдану керек.

Жүкті әйелдердегі орташа көлемдегі ақпараттарға сәйкес (жүктіліктің 300-ден 1000-ға дейінгі нәтижелері) шаранада ақаулар түрінде дамитын атазанавирдің уыттылығының дамуын жоққа шығарды.

Емшекпен емізу

Атазанавир емшек сүтінен табылды. Атазанавирдің емшек сүтіндегі секрецияға әсері туралы ешқандай дәлел жоқ. АИТВ-ның анадан балаға сүтпен берілу мүмкіндігіне, сондай-ақ балада елеулі жағымсыз әсерлердің пайда болу қаупіне байланысты препаратты қолданған кезде емшек емізу ұсынылмайды.

Фертильділік

Атазанавирдің фертильділік және эмбриональді дамуына әсері жоқ. Атазанавир фертильділікке әсер етпестен эстральді циклін өзгертті.

Көлік құралдарын және басқа да қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету ерекшеліктері

Атазанавирдің көлік жүргізу және механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне әсерін зерттеу бойынша арнайы зерттеулер жүргізілген жоқ.

Қолдану жөніндегі нұсқаулар

Дозалау режимі

Емді бастау туралы шешімді АИТВ -инфекциясын емдеудегі тәжірибесі бар дәрігер қабылдайды.

Ритонавирмен тәуліктік дозасы 100 мг-нан асатын дозада атазанавирді қолданудың тиімділігі мен қауіпсіздігі зерттелмеген, ритонавирдің дозасын күніне 100 мг-ден асатын көлемде қолдану ұсынылмайды, өйткені атазанавирдің қауіпсіздік бейіні өзгеруі мүмкін. Ересектерге ұсынылатын доза күніне бір рет 300 мг құрайды, ритонавирмен 100 мг күніне бір рет және тамақпен бірге қабылданады. Ритонавир атазанавирдің фармакокинетикасында күшейткіш ретінде қолданылады.

Пациенттердің ерекше топтары

Балалар

Бұл 18 жасқа дейінгі балаларға (дәрілік зат құрамында күн батар түстес сары (E110) бар, хинолинді сары бояғышы (E104) бар) қарсы көрсетілімде.

Бауыр жеткіліксіздігі

Симанод ритонавирмен бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде зерттелмеген. Ритонавирмен бірге атазанавирды бауырдың жеткіліксіздігі бар пациенттерде сақтықпен қолдану керек. Ритонавирмен бірге Симонодты бауырдың орташа немесе ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде қолдануға болмайды.

Бауыр функциясының жеңіл немесе орташа ауырлық дәрежесі дамыған пациенттерда атазанавирді ритонавирсіз тағайындағанда сақ болу керек (Чайлд-Пью жіктемесіне сәйкес А және В класы). Бұрын антиретровирустық ем алмаған пациенттерде бауырдың орташа ауырлық дәрежесінде (Чайлд-Пью жіктемесіне сәйкес В класы), дозасы күніне бір рет 300 мг-ға дейін төмендету ұсынылады.

Атазанавир бауыр жеткіліксіздігінің ауыр дәрежесінде кез-келген дозалау тәртібінде қарсы көрсетілген (С-класы Чайльд-Пью жіктемесіне сәйкес). Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде атазанавирды ритонавирмен бірге қолдану зерттелген жоқ, бауырдың жеңіл дәрежесі дамыған пациенттерде сақтықпен қолдану керек (Чайльд-Пью жіктемесіне сәйкес А класы) және бауыр функциясының бұзылуы орташа және ауыр дәрежесі дамыған пациенттерде қолдануға қарсы көрсетілген (Чайльд-Пью жіктемесіне сәйкес В және С класы).

Бүйрек жеткіліксіздігі

Дозасын түзету қажет емес. Гемодиализ алмайтын пациенттер үшін доза түзету қажет емес. Бұрын антиретровирустық ем алмаған гемодиализдегі пациенттерде атазанавир 300 мг, ритонавир 100 мг-мен бірге ғана тағайындалады. Атазанавир гемодиализден өткен және бұрын антиретровирустық ем алған ауыр бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде қарсы көрсетілген. Ритонавирмен Симанод гемодиализде жүрген пациенттерде ұсынылмайды.

Жүктілік және босанудан кейінгі кезең

Жүктіліктің екінші және үшінші триместрлері

100 мг ритонавирмен Симанод 300 мг атазанавирдің жеткілікті түрде әсер етпеуіне әкелді, әсіресе атазанавир белсенділігі немесе препараттың төзімділігі салдарынан бүкіл режим бұзылуы мүмкін. Жүктілік кезіндегі пациенттер арасындағы вариабельділіктен шектеулі мәліметтер болғандықтан, тиісті әсер етуді қамтамасыз ету үшін емдік бақылау қажет. Атазанавирдің әсерін төмендету қаупі атазанавир әсерін төмендететін арнайы белгілі дәрілермен бірге тағайындаған кезде күтіледі (мысалы, тенофовир дисопроксилінің немесе Н 2 рецепторының антагонистері).

Егер тенофовир дисопроксилін немесе H 2 рецепторларының антагонисін қабылдау қажет болса, атазанавир дозасын 400 мг-ға, ритонавир 100 мг -ға дейін арттыру қарастырылуы мүмкін. Тенофовир дисопроксилін және H 2 рецепторларының антагонистін қабылдаған жүкті пациенттер үшін атазанавирді ритонавирмен бірге қолдану ұсынылмайды.

Босанғаннан кейінгі кезеңде

Жүктіліктің екінші және үшінші триместрлерінде атазанавирдің әсерінің ықтимал төмендеуінен кейін, босанғаннан кейінгі алғашқы екі айда атазанавирдің әсері артуы мүмкін. Босанғаннан кейінгі кезеңде пациенттер жағымсыз реакцияларға мұқият бақылау жасау керек.

Босанғаннан кейінгі пациенттер жүкті емес пациенттермен бірдей дозада қабылдау режимін, атазанавирге қалай әсер ететіні белгілі дәрілерді қабылдаған кездегідей сақтау керек.

Егде пациенттер

Препараттың клиникалық зерттеулерінде 65 жастан асқан пациенттердің жеткілікті саны қарастырылмаған. Фармакокинетикалық мәліметтер негізінде жасына байланысты дозаны түзету қажет емес.

Біріктірілген ем

Диданозин: диданозинді ашқарынға, ал атазанавирді тамақтану кезінде қабылдау керек, сондықтан біріктірілген емде диданозинді атазанавирді тамақпен бірге қабылдағаннан 2 сағаттан кейін тағайындау ұсынылады.

Тенофовир: атазанавир 300 мг және ритонавир 100 мг, тенофовир 300 мг біріктірілімін қолдану ұсынылады (барлық препараттарды күніне бір рет тамақпен бірге қабылдау керек). Атазанавирді (ритонавирсіз) тенофовирмен бірге қолдану ұсынылмайды.

Енгізу әдісі және жолы

Ішке қабылдауға арналған. Капсуланы толығымен жұту керек.

Артық дозаланған жағдайда қабылдануы тиіс шаралар

(симптомдары, алғашқы көмек емшаралары)

Симптомдары: атазанавирді бір уақытта дозасы 1200 мг дейін қабылдауда жағымсыз құбылыстар көрініс бермеген .

АИТВ жұқтырған пациенттің 29,2 г препарат қабылдағанда (400 мг ұсынылған дозадан 73 есе асатын доза) Гис шоғырының екі тармағының симптомсыз блокадасы және PR аралығының ұзаруымен сипатталатын препараттың артық дозалануы жағдайы орын алған. ЭКГ-да бұл белгілер өздігінен жоғалып кетеді. Препараттың артық дозалануының күтілетін белгілеріне бауырдың талдау нәтижелерінің өзгеруінсіз, сарғаю (тікелей билирубин концентрациясының жоғарылауына байланысты) және жүрек ырғағының бұзылуы (PR аралығын ұзарту) жатады.

Емі. Арнайы антидот жоқ. Атазанавирдің артық дозалануы жағдайында негізгі физиологиялық параметрлерді бақылау, пациенттің жалпы жағдайын бақылау, ЭКГ мониторингін жүргізу, асқазанды шаюды тағайындау, препараттың қалдықтарын кетіру үшін құстыру керек, белсендірілген көмірді қабылдау ұсынылады. Диализ препаратты ағзадан шығару үшін тиімсіз, өйткені атазанавир бауырдағы қарқынды метаболизммен және ақуыздармен жоғарғы дозада байланысады.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкерге кеңес алуға жүгіну жөніндегі ұсынымдар

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкерге, егер тағы қандайда бір сұрақтарыңыз қалса кеңес алу үшін жүгініңіз.

ДП стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар

Жағымсыз құбылыстардың жиілігін анықтау келесі критерийлерге жүйелік-мүшелік жіктеме мен олардың даму жиілігіне сәйкес жүргізіледі: өте жиі (≥ 1/10), жиі (≥1/100-ден <1/10 дейін), жиі емес (≥1/1000-нан <1/100 дейін), сирек (≥1/10000-нан <1/1000 дейін), өте сирек (<1/10000), белгісіз (қолда бар деректер негізінде бағалау мүмкін емес).

Өте жиі (шамамен пациенттердің 10%-да кездеседі):

- жалпы билирубиннің жоғарылауы

- жөтел

- дене температурасының жоғарылауы

- сарғаю/склераның сарғаюы

- бөртпе

- құсу

Жиі (пациенттерд1%-дан кем емес, бірақ 10% артық емес жиілікте кездеседі):

- диарея

- бастың ауруы

- шеткері ісіктер

- аяқ-қолдың ауыруы

- мұрынның бітелуі

- жұтудағы ауырсынулар

- ентігу

- мұрыннан сұйық бөліністердің бөлінуі

Сирек (пациенттерде 0,01%-дан кем емес, бірақ 0,1% артық емес жиілікте кездеседі)

- асимптоматикалық атриовентрикулярлы (АВ) I және II дәрежелі блок Атазанавирмен және бір немесе бірнеше нуклеозидті, нуклеотидті және нуклеотид емес кері транскриптаза тежегіштерімен бірге қабылдағанда (10% -дан көп, «өте жиі») байқалған кез-келген ауырлық дәрежесінің ең көп таралған жағымсыз реакциясы: жүрек айнуы (20%), сарғаю (13%) және диарея ( 10%). Атазанавир 300 мг және ритонавир 100 мг қабылдаған пациенттердің арасында ең көп таралған жағымсыз реакция сарғаю болды (19%).

Көптеген жағдайларда сарғаю емдеу басталғаннан бірнеше күн немесе бірнеше ай өткенде байқалды және пациенттердің 1% -дан азында дәрілік затты тоқтатуға әкелді. Атазанавирмен және бір немесе бірнеше нуклеозидті, нуклеотидті және нуклеозидті емес кері транскриптаза тежегіштерімен орташа нмеесе ауыр дәрежелі липодистрофия пациенттердың 5% -ында байқалды.

Төменде орташа немесе айқын дәрежелі жағымсыз әсерлер көрсетілген:

Өте жиі (пациенттерде 10%-дан астамында кездеседі):

- жалпы билирубиннің жоғарылауы, әсіресе қан сарысуындағы тікелей емес (байланбаған) билирубин.

- құсу

- сарғаю

- диарея

Жиі (пациенттерде 1%-нан кем емес, бірақ 10% -дан артық емес жиілікте кездеседі):

- бастың ауруы

- іштің ауруы, диспепсия, құсу

- бөртпе

- склераның сарғаюы

- шаршағыштық

- креатинфосфокин, аланинаминотрансфераза (АЛТ)/сарысулық глутамин-пирожүзім трансаминаза деңгейінің жоғарылауы, нейтрофильді лейкоциттер санының төмендеуі, аспартатаминотрансфераза (АСТ)/сарысулық глутамин-қымыздықсіркеқышқылды трансаминаза деңгейінің, липаза белсенділігінің жоғарылауы.

Жиі емес (пациенттерде 0,1%-дан кем емес, бірақ 1%-дан артық емес жиілікте кездеседі):

-аллергиялық реакциялар

- естен тану, шеткері нейропатия, бастың айналуы, есте сақтаудың жоғалуы, ұйқышылдық, уайымшылдық, депрессия, ұйқының бұзылуы, түс көру сипатының бұзылуы, ұйқының қашуы, бағдардан айрылу

- ауыздың құрғауы, дәм сезудің бұрмалануы, метеоризм, гастрит, панкреатит, афтозды стоматит

-шаштың түсуі, қышыну, есекжем; мультиформалы эритема, эозинофилиямен және жүйелік симптоматикамен (DRESS-синдром), уытты тері бөртпесімен, ангионевроздық ісінумен дәрілік бөртпе

- артралгия; бұлшықеттік атрофия, миалгия

- гематурия, несептің жиілеуі, протеинурия, нефролитиаз, интерстициальді нефрит

- анорексия, тәбеттің жоғарылауы, дене массасының төмендеуі, дене массасының жоғарылауы

– гинекомастия

– артериялық қысымның жоғарылауы, «torsade de pointes» типі бойынша тахикардия

– ентігу

– гепатит; холелитиаз, холестаз

– кеудеде ауыру сезімі, қызба, мазасыздық, әлсіздік, май тінінің қайта таралуы (липодистрофия)

Сирек (пациенттерде 0,01%-дан кем емес, 0,1%-дан артық емес жиілікте кездеседі)

– вазодилатация, везикулезді-буллезді бөртпе, экзема; Стивенс-Джонсон синдромы

– бүйрек аймағындағы ауыру сезімі

– ісіктер, жүрек қағуы, QTc аралығының ұзаруы

– гепатоспленомегалия, холецистит

– жүрістің бұзылуы

– миопатия

Өте сирек (пациенттерде 0,001%-дан кем емес, 0,01%-дан артық емес жиілікте кездеседі)

- гемофилия А және В типімен пациенттерде қан кетудің, спонтанды тері реакциялары мен гемартроздардың жеке жағдайлары орын алды.

Белгісіз (қолжетімді ақпараттар бойынша жиілігін анықтау мүмкін емес)

– гипергликемия, қант диабеті, гиперлактатемия

– атриовентрикулярлық (AV) блокада, II және III дәрежесі

- ауыр иммун тапшылық көрініс берген АИТВ-сырқаттанған пациенттерде біріктірілген антиретровирусты терапия басында симтомсыз немесе қалдық оппортунистік инфекцияларға жауап ретінде қабыну реакциялары дамуы мүмкін.

- аутоиммунды сырқаттар дамыған жағдайлар тіркелді (мысалы, Грейвс ауруы), бірақ аталған сырқаттың дамуы түрлі пациенттерда ауытқыды және атазанавирмен терапияны бастағаннан көптеген айлардан кейін дамуы мүмкін.

- ұзаққа созылған антиретровирустық терапияны қолданған кезде остеонекроз, әсіресе қауіп факторлары бар пациенттерда кездеседі (дене салмағының жоғары индексі, иммуносупрессия, алкогольді қолдану, кортикостероидтарды қатар қолдану).

- қандағы липидтер мен глюкозаның ара-қатынасы өзгеруі немесе артуы мүмкін.

- бөртпе және онымен байланысты синдромдар –жеңілден орташа ауырлыққа дейінгі жеңіл және орташа дәрежелі тері бөртпелері, әдетте атазанавир терапиясы басталғаннан кейінгі алғашқы 3 апта ішінде пайда болуы мүмкін.

- атазанавирді қолданғанда Стивенс-Джонсон синдромы, мультиформалы эритема, эозинофилия және жүйелік симптоматикамен (DRESS синдромы), уытты тері бөртпесімен сипатталатын дәрілік бөртпелер дамиды.

В және/немесе С гепатитімен пациенттер

Созылмалы В және / немесе С гепатиті бар пациенттер емделмеген пациенттермен салыстырғанда бауыр трансаминазасының белсенділігінің жоғарылауына бейім. В және / немесе С гепатитімен ауыратын пациенттерда және инфекцияланбаған пациенттерде билирубиннің көбею жағдайында айырмашылық жоқ. Атазанавирмен емдеу кезінде гепатиттің таралуы немесе созылмалы В және / немесе С гепатиті бар пациенттерде трансаминазалар белсенділігінің жоғарылау жиілігі салыстыру режимдерін кезіндегімен салыстыруға болады.

В және / немесе С созылмалы гепатитімен қатар жүретін пациенттерде бауыр жағынан ауыр және потенциалды өлімге әкелетін жағымсыз реакциялардың пайда болу қаупі жоғары.

Жағымсыз дәрілік реакциялар туындағанда медициналық қызметкерге, фармацевтикалық қызметкерге немесе, дәрілік препараттардың тиімсіздігі туралы хабарламаларды қоса, дәрілік препараттарға болатын жағымсыз реакциялар (әсерлер) жөніндегі ақпараттық деректер базасына тікелей хабарласу керек

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігі Тауарлар мен көрсетілетін қызметтердің сапасы мен қауіпсіздігін бақылау комитеті «Дәрілік заттар мен медициналық бұйымдарды сараптау ұлттық орталығы» ШЖҚ РМК

http://www.ndda.kz

Қосымша мәліметтер

Бір капсуланың құрамы, миллиграммда

Қосымша заттар : кросповидон, лактоза моногидраты, натрий стеарилфумараты.

Қатты желатинді капсула 150 мг доза үшін:

Корпусы: титанның қостотығы (Е171), желатин.

Қақпақшасы: Понсо 4R бояғышы (E124), күн батар түстес сары бояғышы (Е110), титанның қостотығы (Е171), желатин.

Қатты желатинді капсула 200 мг доза үшін:

Корпусы: титанның қостотығы (Е171), желатин.

Қақпақшасы: титанның қостотығы (Е171), күн батар түстес сары бояғышы (Е110), желатин.

Қатты желатинді капсула 300 мг доза үшін:

Корпусы: титанның қостотығы (Е171), желатин.

Қақпақшасы: титанның қостотығы (Е171), хинолинді сары бояғышы (Е104), күн батар түстес сары бояғышы (Е110), желатин.

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Ақ түсті корпусы және қызғылт-сары қалпақшасы бар № 1 қатты желатинді капсулалар (150 мг доза үшін).

Ақ түсті корпусы және қызғылт-сары қалпақшасы бар № 0 қатты желатинді капсулалар (200 мг доза үшін).

Ақ түсті корпуспен және сары түсті қалпақшасы бар № 00 қатты желатинді капсулалар (300 мг доза үшін).

Капсула құрамы- ақ немесе сарғыш реңді ақ түсті ұнтақ пен түйіршіктердің қоспасы.

Шығарылу түрі және қаптамасы

10 капсуладан поливинилхлоридті үлбірден және баспалы лакталған алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада.

3 (300 мг доза үшін) немесе 6 (150 мг және 200 мг доза үшін) пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

Сақтау мерзімі 2 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

Жарықтан қорғалған жерде 250С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Рецепт арқылы.

Өндіруші туралы мәліметтер

АҚ «Фармасинтез», Ресей.

Заңды мекенжайы: 664007, Иркутск қ, Красногвардейская көшесі, 23-үй, 3 кеңсе.

Өндіріс алаң мекенжайы: Иркутск қ, Р. Люксембург көшесі, 184-үй.

Тел. 8 (3952) 55-03-55, факс: 8 (3952) 55-03-25, www.pharmasyntez.com

Тіркеу куәлігінің ұстаушысы

АҚ «Фармасинтез», Ресей.

Заңды мекенжайы: 664007, Иркутск қ., Красногвардейская көшесі, 23-үй, 3 кеңсе.

Тел. 8 (3952) 55-03-55, факс: 8 (3952) 55-03-25, www.pharmasyntez.com

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан дәрілік заттар сапасы туралы шағымдар (ұсыныстар) қабылдайтын және дәрілік заттың тіркеуден кейінгі қауіпсіздігін қадағалауға жауапты ұйымның атауы, мекенжайы және байланыс деректері (телефон, факс, электронды пошта)

ConsultAsia ЖШС

050001, ҚР, Алматы, Шевченко көшесі, 165Б

тел / факс: +7 (727) 379 42 58

+ 705 170 88 76 (24 сағат қолжетімді)

e-mail: pv@consultingasia.kz