Ропивин (2 мг/мл)
Инструкция
- русский
- қазақша
Саудалық атауы
Ропивин
Халықаралық патенттелмеген атауы
Ропивакаин
Дәрілік түрі
Инъекцияға арналған ерітінді 2 мг/мл, 5 мг/мл, 7.5 мг/мл және 10 мг/мл
Құрамы
1 мл ерітіндінің құрамында
белсенді зат – ропивакаин гидрохлорид моногидраты (ропивакаин гидрохлоридіне баламалы) - 2.12 мг (2 мг), 5.29 (5 мг), 7.93 (7.5 мг) немесе 10.58 (10 мг),
қосымша заттар: инъекцияға арналған натрий хлориді, 2М натрий гидроксиді ерітіндісі немесе хлорсутек қышқылы (рН 4.0-6.0 дейін), инъекцияға арналған су.
Сипаттамасы
Мөлдір түссіз ерітінді
Фармакотерапиялық тобы
Анестетиктер. Жергілікті анестетиктер. Амидтер. Ропивакаин.
АТХ коды N01BB09
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Қан плазмасындағы ропивакаин концентрациясы дозаға, енгізу жолына және иньекция аумағының васкуляризация дәрежесіне байланысты. Ропивакаин фармакокинетикасы дозаға тәуелді, оның ең жоғары концентрациясы (Cmax) енгізілген дозаға пропорционал. Эпидуральді енгізгеннен кейін ропивакаин толық сіңіріледі. Сіңірілуі екі фазалы сипатта болады, екі фазаға тән жартылай шығарылу кезеңі (T1/2), тиісінше, 14 минут және 4 сағат құрайды. Ропивакаин элиминациясының баяулауы баяу сіңірілуімен айқындалады, бұл эпидуральді енгізгеннен кейін T1/2, вена ішіне енгізумен салыстырғанда, ұзақтау болатынын түсіндіреді.
Ропивакаиннің жалпы плазмалық клиренсі - 440 мл/мин, байланыспаған заттың плазмалық клиренсі 8 л/мин, бүйрек клиренсі 1 мл/мин, тепе-тең жағдайда таралу көлемі 47 л, бауыр экстракциясының көрсеткіші 0.4 жуық, T1/2 - 1.8 сағат.
Ропивакаин қан плазмасының ақуыздарымен (ең алдымен, 1-қышқыл гликопротеиндермен) қарқынды байланысады, ропивакаиннің байланыспаған фракциясы 6% жуық құрайды. Ропивакаин байланыспаған фракцияға дейін тепе-теңдікке тез жетіп, плаценталық бөгет арқылы өтеді. Плазма ақуыздарымен байланысу дәрежесі ұрықта анасынан төмен, бұл өзінің соңынан ұрықтың қан плазмасындағы жалпы төменірек концентрациясын туындатады. Ропивакаин, ең алдымен, Р4501A2 цитохромы көмегімен 3-гидрокси-ропивакаинге дейін және CYP3A4 көмегімен РРХ дейін N-дезалкилдену (N-депропилат ропивакаин - pipecoloxylidide) арқылы хош иісті гидроксилдену жолымен бауырда белсенді метаболизденеді.
Ропивакаиннің негізгі метаболиті – 37% жуық 3-гидрокси-ропивакаин әрі байланысқан, әрі байланыспаған күйде де несеппен шығарылады. PPX мен басқа метаболиттерінің несеппен шығарылуы бүкіл дозаның 3%-дан азын құрайды.
Эпидуральді инфузия кезінде негізгі PPX және 3-гидрокси-ропивакаин метаболиттері несеппен шығарылады. Плазмадағы жалпы PPX концентрациясы ропивакаиннің жалпы концентрациясының жартысына жуығын құрайды, алайда, байланыспаған PPX концентрациясының мәні, әріқарай 72 сағатқа дейін созылатын үздіксіз эпидуральді инфузия кезінде байланыспаған ропивакаин концентрациясынан 7-9 есе жоғары.
Бүйрек функциясының бұзылуы ропивакаин фармакокинетикасына елеулі ықпалын тигізбейді. PPX бүйрек клиренсінің креатинин клиренсімен өзара байланысы зор. AUC және креатинин клиренсімен көріністелетін жалпы экспозициясы мен креатинин клиренсі арасында өзара байланыс болмауы жалпы PPX клиренсінің, бүйректік экскрецияға қосымша, бүйректен тыс элиминацияны қамтитынын көрсетеді. Бүйрек функциясы бұзылған кейбір пациенттерде төмен бүйрек клиренсінің нәтижесінде PPX экспозициясының ұлғаюы мүмкін. Ропивакаинмен салыстырғанда, PPX нейроуыттылығының төмендеуі салдарынан, қысқа мерзімді қолданғанда клиникалық зардаптары болымсыз саналады.
Ропивакаин рацемизациясының in vivo айғақтары жоқ.
Фармакодинамикасы
Ропивин – таза энантиомер болып табылатын, ұзақ әсер ететін амид типті жергілікті анестетик. Жергілікті жансыздандырғыш және ауыруды басатын дәрі ретінде пайдаланылады. Препараттың жоғары дозалары хирургиялық араласулар кезінде жергілікті анестезия үшін қолданылады, препараттың төмен дозалары тым аз және үдемейтін моторлы блокпен аналгезияны (сенсорлы блок) қамтамасыз етеді. Ропивакаин туындатқан блокада ұзақтығы мен қарқындылығына адреналинді қосу әсер етпейді. Әлеуеттілігіне тәуелді натрий өзектерін қайтымды бөгейді, сезімтал жүйкелер ұштарындағы импульстердің генерациясын және жүйке талшықтары бойымен импульстердің берілуін кедергілейді.
Ропивин жүйелі қан ағымына түскен кезде ОЖЖ мен миокардқа бәсеңдететін әсер береді (қозғыштық пен автоматизмді азайтады, өткізгіштікті баяулатады). Егер жергілікті анестетиктің шамадан тыс мөлшері қысқа уақыт аралығында жүйелі қан ағымына жететін болса, жүйелі уыттану белгілері көрініс беруі мүмкін. Жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан болатын уыттылық белгілерінің алдында орталық жүйке жүйесі жағынан уыттану белгілері болады, өйткені олар қан плазмасында препараттың төмендеу концентрациялары кезінде байқалады.
Жергілікті анестетиктердің жүрекке тікелей әсер етуі өткізгіштің баяулауын, теріс инотропты әсерді және де айқын артық дозалану кезінде аритмияны және жүректің тоқтап қалуын қамтиды. Ропивиннің жоғары дозаларын вена ішіне енгізу жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан болатын осындай әсерлерге әкеледі.
Ропивакаинді эпидуральді енгізгеннен кейін туындайтын тікелей емес жүрек-қантамыр әсерлері (АҚ төмендеуі, брадикардия) пайда болатын симпатикалық блокадамен шартталған.
Қолданылуы
7.5 мг/мл және 10 мг/мл ропивакаин ересектер мен 12 жастан асқан балаларда хирургиялық араласулар кезінде қолданылады:
- хирургиялық араласулар, соның ішінде кесарь тілігі кезіндегі эпидуральді блокада
- ірі жүйкелерді және жүйке өрімдерінің блокадасын
- жекелеген жүйкелердің блокадасы және инфильтрациялық жансыздандыру
5 мг/мл ропивакаин ересектер мен 12 жастан асқан балаларда хирургиялық араласулар кезінде қолданылады:
-
жұлын-ми анестезиясы
2 мг/мл ропивакаин ересектер мен 12 жастан асқан балаларда жедел ауыру синдромын басу үшін қолданылады:
- ұзартылған эпидуральді инфузия немесе мерзім сайын болюсті енгізу, мысалы, операциядан кейінгі ауырсынуды жою немесе босану кезіндегі ауыруды басу үшін
- жекелеген жүйкелердің блокадасы және инфильтрация
- ұзартылған инфузиямен немесе кезеңдік болюсты инъекциялармен (мысалы, операциядан кейінгі ауыруды басу) шеткері жүйкелердің ұзартылған блокадасы
- буынішілік инъекция
1 жастан бастап қоса алғанда 12 жасқа дейінгі балаларда жедел ауыру синдромын басу үшін (операцияға дейінгі және операциядан кейінгі жансыздандыру):
- шеткері жүйкелердің бір реттік және ұзартылған блокадасы.
Жаңа туған нәрестелер мен қоса алғанда 12 жасқа дейінгі балаларда (операцияға дейінгі және операциядан кейінгі жансыздандыру):
- каудальді эпидуральді блокада
- ұзартылған эпидуральді инфузия.
Қолдану тәсілі және дозалары
Ропивинді аумақтық жансыздандыру жүргізуде жеткілікті тәжірибесі бар мамандар ғана пайдалануы тиіс.
Препарат эпидуральді, спинальді, инфильтрациялық және өткігіштік анестезия үшін қолданылады.
Ересектер мен 12 жастан үлкен балалар
Тұтас алғанда, хирургиялық араласулар кезіндегі жансыздандыру үшін (мысалы, эпидуральді енгізу кезінде) препараттың жоғарырақ дозалары және көбірек концентрацияланған ерітінділері қажет болады. Ауыруды басуда (мысалы, ауыру синдромын басуға арналған эпидуральді енгізу) препараттың төмендеу дозалары мен концентрациялары ұсынылады.
Ересектер мен 12 жастан асқан балалар үшін Ропивин препаратын дозалауға арналған ұсынымдар:
Препарат концентрациясы (мг/мл) |
Ерітіндінің мөлшері (мл) |
Дозасы (мг) |
Әсер ете бастауы (мин) |
Әсер ету ұзақтығы (с) |
|
Хирургиялық араласулар кезіндегі жансыздандыру: |
|||||
Бел деңгейінде эпидуральді жансыздандыру |
|||||
Хирургиялық араласулар |
7.5 |
15 - 25 |
113 - 188 |
10 - 20 |
3 - 5 |
10.0 |
15 - 20 |
150 - 200 |
10 - 20 |
4 - 6 |
|
Кесарь тілігі |
7.5 |
15 - 20 |
113 – 150 (1) |
10 - 20 |
3 - 5 |
Кеуде деңгейінде эпидуральді жансыздандыру |
|||||
Операциядан кейінгі ауыруды басатын блокада |
7.5 |
5 - 15 |
38 - 113 |
10 - 20 |
- |
Ірі жүйке өрімдерінің блокадасы* |
|||||
Иық өрімінің блокадасы |
7.5 |
30 - 40 |
225 – 300 (2) |
10 - 25 |
6 – 10 |
Өткізгіштік жансыздандыру (мысалы, ұсақ жүйке өрімдерінің блокада сы және инфильтрациясы) |
7.5 |
1 - 30 |
7,5 - 225 |
1 - 15 |
2 - 6 |
Жедел ауыру синдромын басу: |
|||||
Бел деңгейінде эпидуральді енгізу: |
|||||
Болюс |
2.0 |
10 - 20 |
20 - 40 |
10 - 15 |
0,5 – 1,.5 |
Ауық-ауық енгізу (мысалы, босану кезіндегі ауыруды басқанда) |
2.0 |
10-15 (ең аз аралық -30 минут) |
20 - 30 |
||
Ұзартылған инфузия: - босану кезіндегі ауыруды басу үшін |
2.0 |
6 - 10 мл/сағ |
12 – 20 мг/сағ |
- |
- |
- операциядан кейінгі ауыруды басу үшін |
2.0 |
6 - 14 мл/ сағ |
12 – 28 мг/ сағ |
- |
- |
Кеуде деңгейінде эпидуралді енгізу |
|||||
Ұзақ инфузия (мысалы, операциядан кейінгі ауыруды басу үшін) |
2.0 |
6 - 14 мл/ сағ |
12 – 28 мг/ сағ |
- |
- |
Өткізгіштік жансыздандыру (мысалы, ұсақ жүйке өрімдерінің блокада сы және инфильтрациясы) |
2.0 |
1-100 |
2-2-00 |
1-5 |
2-6 |
Шеткері жүйке блокадасы (ортан жіліктік немесе сатыаралық блокада): |
|||||
Ұзартылған инфузия немесе мезгіл-мезгіл жүргізілетін инъекциялар (мысалы, операциядан кейінгі жансыздандыру) |
2,0 |
5 - 10 мл/ сағ |
10– 20 мг/ сағ |
- |
- |
Буын ішіне енгізу |
|||||
Тізе буынының артро- скопиясы кезіндегі бір реттік инъекция |
7.5 |
20 |
150 |
- |
2-6 |
* Ірі жүйке блокадаларына қатысты, ұсынылған дозасын тек иық өрімінің блокадасы үшін ғана тағайындауға болады. Басқа ірі жүйке блокадалары үшін төменірек дозалары қажет болуы мүмкін. Алайда, қазіргі кезде басқа блокадалар үшін ұсынылған спецификалық дозасын қолдану тәжірибесі жоқ.
(1) Дозаларын арттыруды қолдану керек, бастапқыда дозасы 100 мг жуықты (97.5 мг = 13 мл; 105 мг = 14 мл) құрайды және 3-5 минут ішінде енгізіледі. Жалпы алғанда 50 мг құрайтын екі қосымша дозасын, қажет болған жағдайда тағайындауға болады.
(2) Ірі жүйкелердің блокадасына арналған дозасы енгізілетін орны мен пациенттің жағдайына байланысты таңдалып алынуы тиіс. иық өрімінің сатыаралық және бұғанаүстілік блокадасы, жергілікті анестетикті қолдануға тәуелсіз, күрделі жағымсыз реакциялары жиілігінің жоғарылығымен байланысты болуы мүмкін (сонымен қатар «Айрықша нұсқаулар» бөлімін қараңыз).
Кестеде көрсетілген дозалар сенімді блокада үшін қажетті болып саналады және ересектерде қолдануға арналған нұсқау ретінде қарастырылады. Әсер етуінің басталуы мен ұзақтығының әркімде жекеше ауытқитыны байқалады. Сандар күтілетін дозалаулардың орташа ауқымын бейнелейді. Пациенттердің нақты топтарына қойылатын талаптар мен жекелеген бөгелістерді орындау әдістеріне әсер ететін факторлар жөніндегі анықтамалар үшін стандартты нұсқауларды пайдалану керек.
Егер Ропивин жансыздандырудың басқа түрлері үшін қосымша пайдаланылған болса, ең жоғары доза 225 мг-ден аспауы тиіс.
Анестетиктің тамырға түсіп кетуін болдырмау үшін препаратты енгізуге дейін және енгізу үдерісінде міндетті түрде аспирациялық сынама жүргізген жөн. Егер препаратты жоғары дозада пайдалану межеленсе, адреналин қосылған 3-5 мл лидокаин тест дозасын енгізу ұсынылады. Тамыр ішіне кездейсоқ енгізу, жүректің жиырылу жиілігінің уақытша ұлғаюына қарай, ал кездейсоқ интратекальді енгізу спинальді бөгеліс белгілері бойынша танылады.
Ропивинді енгізуге дейін және енгізу кезінде (оны баяу немесе 25-50 мг/мин жылдамдықпен бірізді енгізілген препарат дозаларын арттыру арқылы жүргізген жөн) пациенттің өмірлік маңызды функцияларын мұқият бақылап, онымен вербальді қатынас ұстау қажет. Хирургиялық араласу жүргізу үшін эпидуральді блокада кезінде Ропивинді 250 мг дейінгі дозада бір рет енгізуді, әдетте, пациенттер жақсы көтерді. Уыттану белгілері пайда болғанда препаратты енгізуді дереу тоқтату керек. Ұзартылған инфузия немесе қайталамалы болюсті енгізу арқылы блокаданы ұзақ уақыт жүргізгенде қанда анестетиктің уытты концентрациялары түзіліп, жүйкенің жергілікті зақымдануы мүмкін екенін ескеру керек. Ропивинді 24 сағат ішінде 800 мг дозаға дейінгі жиынтықпен хирургиялық араласулар кезінде және операциядан кейін ауыруды басу үшін енгізуді, сондай-ақ операциядан кейінгі 72 сағат бойы 28 мг/сағ. жылдамдықпен ұзартылатын эпидуральді инфузияны ересек пациенттер жақсы көтерген.
Операциядан кейінгі ауыруды басу үшін препаратты қолданудың мынадай сызбасы ұсынылады: егер операциялық араласу кезінде эпидуральді катетер орнатылмаса, оны орнатқаннан кейін Ропивинмен (7.5 мг/мл) эпидуральді блокада орындалады. Анальгезия Ропивин (2 мг/мл) инфузиясы арқылы сақталып тұрады. Көптеген жағдайларда операциядан кейінгі орташадан айқынға дейін болатын ауыруларды басуға арналған 6-14 мл/сағ. (12-28 мг/сағ.) жылдамдықтағы инфузия үдемейтін қимыл бөгелісі ең аз талапқа сай анальгезияны қамтамасыз етеді (осы әдістемені пайдаланғанда апиынды анальгетиктер қажеттілігінің едәуір төмендеуі байқалды). Операциядан кейінгі ауыруды басу үшін Ропивинді (2 мг/мл) 72 сағат бойы фентанилсіз немесе онымен қосып эпидуральді инфузия түрінде (1- 4 мкг/мл) үздіксіз енгізуге болады. 2 мг/мл Ропивинді (6-14 мл/сағ.) қолданғанда көптеген пациенттерде ауырудың талапқа сай бәсеңдеуі қамтамасыз етілген. Ропивинді кесарь тілігінде 7.5 мг/мл-ден жоғары концентрацияда пайдалану зерттелмеген.
Үздіксіз инфузия көмегімен немесе қайталанатын инъекциялар арқылы шеткері блокада ұзаққа созылғанда плазмадағы препараттың уытты концентрацияға жету, сондай-ақ жүйкенің жергілікті зақымдану қаупін ескеру керек.
12 жасқа дейінгі балалар үшін Ропивин препаратын дозалау бойынша ұсынымдар:
Препарат концентрациясы (мг/мл) |
Ерітінді көлемі (мл/кг) |
Дозасы (мг/кг) |
|
Жедел ауыру синдромын басу (операция алдында және операциядан кейін): |
|||
Бір реттік каудальді эпидуральді енгізу: |
|||
Дене салмағы 25 кг дейінгі балалардағы Т12 төмен аумақтағы блокада. |
2,0 |
1 |
2 |
1-ден 12 жасқа дейінгілерді қоса, балалардағы шеткері жүйкелер блокадасы: |
|||
(мысалы, мықын-шап жүйкесінің блокадасы үшін) |
5,0 |
0,6 |
3 |
Дене салмағы 25 кг дейінгі балалардағы ұзартылған эпидуральді инфузия |
|||
0-ден 6 айға дейінгі жас |
|||
Болюс* |
2,0 |
0,5 - 1 |
1 - 2 |
72 сағатқа дейін созылатын инфузия |
2,0 |
0,1мл/кг/сағ |
0,2мл/кг/сағ |
6-дан 12 айға дейінгі жас |
|||
Болюс* |
2,0 |
0,5 - 1 |
1 - 2 |
72 сағатқа дейін созылатын инфузия |
2,0 |
0,2мл/кг/ сағ |
0,4мл/кг/ сағ |
1-12 жас аралығындағыларды қоса |
|||
Болюс** |
2,0 |
1 |
2 |
72 сағатқа дейін созылатын инфузия |
2,0 |
0,2мл/кг/ сағ |
0,4мл/кг/ сағ |
* Ұсынылған аралықтағы кіші дозалар кеуде деңгейінде эпидуральді енгізу үшін ұсынылады, дәл осы тұста үлкен дозалар бел немесе каудальді деңгейлерде эпидуральді енгізуге ұсынылған.
** Бел деңгейлерінде эпидуральді енгізу үшін ұсынылады. Кеуде деңгейіндегі эпидуральді анальгезия үшін болюсті төмендету негізді болып саналады.
Кестеде көрсетілген дозалар сенімді блокадаға жету үшін жеткілікті деп саналады және педиатриялық тәжірибеде препаратты пайдалануға нұсқау болып табылады. Сонымен бірге бөгелістің даму жылдамдығының және оның ұзақтығының жекеше құбылуы болады.
Дене салмағы шамадан артық балаларда препараттың дозасын біртіндеп төмендету жиі талап етіледі; бұл орайда пациенттің «таза» салмағын нысанаға алу қажет. Бөлек блокадаларды орындау әдістеріне әсер ететін факторлар туралы және пациенттердің нақты топтарына қойылатын талаптар туралы анықтамалар үшін стандартты нұсқауларды пайдалану керек. Каудальді эпидуральді енгізуге арналған ерітінді көлемі және эпидуральді енгізуге арналған болюстің көлемі кез келген пациент үшін 25 мл-ден аспауы тиіс.
Анестетиктің тамыр ішіне алдын ала межеленбей енгізілуін болдырмау үшін препаратты енгізуге дейін және енгізу үдерісінде аспирациялық сынаманы тиянақты жүргізген жөн. Препаратты енгізу кезінде пациенттің өмірлік маңызды функциясын мұқият бақылау қажет. Уыттану белгілері пайда болғанда препаратты енгізуді дереу тоқтату керек.
Операциядан кейінгі каудальді аналгезияға арналған 2 мг/мл дозадағы ропивакаинді бір рет енгізу (2 мг/кг есебімен, ерітіндінің көлемі 1 мл/кг) көптеген пациенттерде Т12 деңгейінен төмен ауыруды талапқа сай басуды қамтамасыз етеді. 4 жастан үлкен балалар 3 мг/кг дозаға дейін жақсы көтереді. Каудальді деңгейде эпидуральді енгізу үшін енгізілген ерітіндінің көлемін, стандартты нұсқауларда сипатталғандай, сенсорлы бөгелістің әртүрлі таралуына жету мақсатында өзгертуге болады.
Жансыздандыру типіне қарамастан, препараттың есептелген дозасын дозалап енгізу ұсынады.
5 мг/мл-ден жоғары концентрациядағы препаратты қолдану, сондай-ақ балаларда Ропивинді интратекальді қолдану зерттелмеген. Ропивинді шала туған нәрестелерде қолдану зерттелмеген.
Жағымсыз әсерлері
Өте жиі (>1/10)
- гипотензия
- жүрек айну
Жиі (>1/100)
- парестезия, бас айналу, бас ауыру
- брадикардия, тахикардия
- гипертония
- құсу
- несеп шығарудың іркілуі
- енгізген жердегі реакциялар (дене температурасының көтерілуі, қалтырау, арқаның ауыруы)
Жиі емес (>1/1000):
- мазасыздық
- ОЖЖ тарапынан болатын уыттану белгілері (конвульсиялар, ауқымды эпилепсиялық ұстама, құрысулар, жеңіл бас айналу, периоральді парестезия, тілдің ұйып қалуы, гиперакузия, құлақтағы шуыл, көрудің нашарлауы, дизартрия, бұлшықеттің тартылуы, тремор), гипестезия
- синкопе
- ентігу
- жалпы сипаттағы асқынулар және енгізген жердегі реакциялар (гипотермия)
Сирек (<1/10000):
- жүрек тоқтап қалу, аритмия
- аллергиялық реакциялар (анафилактикалық шок, ангионевроздық ісіну және есекжем)
Ропивинді кездейсоқ тамыр ішіне енгізген немесе онымен артық дозаланған кезде жоғары дозаларды пайдаланғанда немесе қандағы препарат концентрациясы жылдам жоғарылағанда жедел жүйелі уыттану реакцияларын туындатуы мүмкін.
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- амид типті жергілікті анестетиктерге белгілі жоғары сезімталдық
- эпидуральді жансыздандырумен байланысты, жергілікті жансыздандыруды қолдануға байланыссыз жалпы қарсы көрсетілімдерді назарда ұстау керек
- вена ішіне жүргізілетін аумақтық анестезия
- акушерлік тәжірибедегі парацерквиальді анестезия
- гиповолемия
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Бір мезгілде тағайындалғанда басқа жергілікті анестетиктер мен құрылымы жағынан амид типті жергілікті анестетиктерге ұқсас препараттардың уытты әсерін күшейтеді.
Ропивакаин мен аритмияға қарсы III класты препараттардың (мысалы, амиодарон) өзара әрекеттесуі арнайы зерттелген жоқ, бірақ бірге тағайындаған кезде сақтық таныту керек.
Ропивакаин клиренсі Р4501А2 цитохромының күшті бәсекелес тежегіші болып табылатын флувоксаминмен бір мезгілде тағайындағанда 77% азаяды. Осылайша, флувоксамин мен эноксацин сияқты күшті әсер ететін CYP1A2 тежегіштерін Ропивинмен бір мезгілде қолдану қан плазмасындағы ропивакаин концентрациясының жоғарылауына әкелетін метаболизмдік өзара әрекеттесуге себеп болады. Сондықтан флувоксамин мен эноксацин сияқты күшті CYP1A2 тежегіштерімен ем қабылдайтын пациенттерге ропивакаинді ұзақ енгізуді тағайындауға болмайды.
Ерітінді рН-ның 6.0-ден жоғары артуы, осы жағдайларда ропивакаиннің нашар еритініне орай, преципитат түзілуіне әкелуі мүмкін.
Айрықша нұсқаулар
Аумақтық жансыздандыруды тәжірибелі мамандар жүргізуі тиіс. Жан сақтау шараларын жасауға арналған жабдықтар мен дәрілік препараттар болуы міндетті. Үлкен блокадаларды орындауды бастамас бұрын, вена ішіне катетер орнатылуы тиіс.
Жансыздандырудың орындалуын қамтамасыз ететін мамандар құрамы тиісті деңгейде даярлануы және болжамды жағымсыз әсерлерді, жүйелі уытты реакцияларды және басқа болжамды асқынуларды диагностикалаумен және емдеумен таныс болуы тиіс.
Эпидуральді жансыздандыру АҚ және брадикардия төмендеуіне әкелуі мүмкін. Тамыр тарылтатын препараттарды енгізу немесе айналымдағы қан көлемін молайту осындай жағымсыз әсерлердің даму қаупін азайтуы мүмкін.
Егде жастағы пациенттерде және қатарлас жүрек-қантамыр аурулары бар пациенттерде Ропивинді эпидуральді жансыздандыру немесе шеткері жүйкелерде блокада жасау үшін, әсіресе препараттың тамыр ішіне кездейсоқ түсіп кетуінен кейін қолданғанда жүрек тоқтап қалған бірлі-жарым жағдайлар жөнінде хабарланған. Бірқатар жағдайларда жан сақтау шараларының қиындауы болды. Ропивин бауырда метаболизденетіндіктен, препаратты бауырының ауыр сипатты аурулары бар науқастарда қолданғанда сақтық таныту керек; кейбір жағдайларда, баяу шығарылуына орай, анестетиктің қайта енгізілетін дозасын азайту қажет болуы мүмкін.
Әдетте, бүйрек жеткіліксіздігі бар науқастарда препаратты бір рет енгізгенде немесе препаратты ұзаққа созылмайтын уақыт кезеңі бойына пайдаланғанда дозаны реттеу қажет емес. Алайда, созылмалы бүйрек жеткіліксіздігі бар науқастарда жиі дамитын ацидоз және қан плазмасындағы ақуыздар концентрациясының төмендеуі препараттың жүйелі уытты әсерінің қаупін арттырады.
Гипотензияны вена ішіне 5-10 мг эфедрин енгізу жолымен, қажет болса, қайта енгізумен дер кезінде реттеу керек.
Препаратты жаңа туған нәрестелерде қолдану ағзалардың толық жетілмеуі мүмкін екенін және олардың физиологиялық функцияларын есепке алуды талап етеді, әсіресе, бұл ұзартылған инфузия кезінде айрықша маңызды. Ропивин – порфириногенді болуы мүмкін, әрі жедел порфирия диагнозы бар пациенттерде одан қауіпсіздеу баламасы болмаған жағдайда ғана қолдануға болады.
Операциядан кейін буын ішіне ұзақ инфузия алатын пациенттердегі хондролиз жағдайлары жөнінде хабарламалар бар. Бұл хабарламалардың үлкен бөлігі иық буынына қатысты болды. Әртүрлі факторлар мен қарама-қайшы әдеби мәліметтердің әсер етуі мүмкін екеніне орай, себеп-салдарлы байланысы дәл анықталмаған. Ропивин ұзартылған буынішілік инфузия үшін көрсетілмеген.
Сақтықпен: препаратты әлсіреген егде жастағы пациенттерге немесе жүрек блокадасы (синоатриальді, атриовентрикулярлы, қарыншаішілік), үдемелі бауыр циррозы, бүйректің созылмалы ауыр жеткіліксіздігі сияқты ауыр сипаттағы қатарлас аурулары бар пациенттерге абайлап енгізген жөн. Пациенттердің осы тобы үшін аумақтық жансыздандыру ұтымды болып табылады.
Жүктілік және лактация
Ропивакаиннің фертильділікке және бала көтеру қызметіне ықпал етуі, сондай-ақ тератогенді әсері анықталмаған. Ропивакаиннің әйелдердегі ұрықтың дамуына болжамды әсер етуін бағалау бойынша зерттеулер жүргізілмеген.
Ропивинді жүктілік кезінде, егер бұл клиникалық жағдайға сай келетін болса ғана, қолдануға болады (акушерлікте препаратты жансыздандыру немесе ауыруды басу үшін пайдалану жақсы негізделген).
Ропивакаин мен оның метаболиттерінің емшек сүтімен шығарылуы зерттелмеген. Препаратты бала емізу кезінде қолдану қажет болғанда, ана үшін ықтималды пайдасы мен сәбиге төнетін болжамды қауіп арақатынасын қарастыру керек.
Дәрілік заттың көлік құралдарын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Жоғары зейін қоюды талап ететін қауіптілігі зор қызмет түрлерімен шұғылдануды қоя тұру қажет.
Артық дозалануы
Симптомдары: көрудің және естудің бұзылуы, ауыз айналасының ұйып қалуы, бас айналуы, парестезиялар, дизартрия, бұлшықет гипертонусы, бұлшықеттердің тартылуы, аритмиялар; уыттану үдегенде - АҚ төмендеуі, брадикардия, аритмия, естен тану, жайылған құрысулар, жүректің тоқтап қалуы.
Емі: уыттанудың алғашқы белгілері пайда болғанда енгізуді тоқтату керек; құрысулар дамығанда оттегісі бар қапшықтың немесе бетперденің көмегімен оттегінің талапқа сай түсуін демеп отырады, в/і 100-120 мг тиопентал немесе 5-10 мг диазепам енгізеді; интубациядан және ӨЖЖ басталғаннан кейін суксаметоний енгізеді. Ацидозды бір мезгілде түзетумен бірге қанның оңтайлы газ құрамын ұстап тұру қажет.
Шығарылу түрі және қаптамасы
Препарат 10, 20 мл-ден (5 мг/мл және 7.5 мг/мл және 10 мг/мл дозалары үшін), 10, 20 және 100 мл-ден (2 мг/мл дозасы үшін) пластик құтыларға құйылады. Құтылар медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге қорапшаға салынады.
Сақтау шарттары
250С-ден аспайтын температурада сақтау керек. Мұздатып қатыруға болмайды.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
2 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы
Өндіруші/Қаптаушы
«НУР-МАЙ ФАРМАЦИЯ» ЖШС, Қазақстан Республикасы, Алматы қ., Жетісу ауд., Первомайский ш.а, Қапшағай көш, 17 үй.
Тіркеу куәлігінің иесі
«НУР-МАЙ ФАРМАЦИЯ» ЖШС, Қазақстан Республикасы, Алматы қ., Жетісу ауд., Первомайский ш.а, Қапшағай көш, 17 үй.
Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан дәрілік заттың сапасына қатысты шағымдарды (ұсыныстарды) қабылдайтын және дәрілік заттың тіркеуден кейінгі қауіпсіздігін қадағалауға жауапты ұйымның мекенжайы
«НУР-МАЙ ФАРМАЦИЯ» ЖШС, Қазақстан Республикасы, Алматы қ., Жетісу ауд., Первомайский ш.а, Қапшағай көш, 17 үй.
тел/факс: +7 (727) 260 39 74, e-mail: office@nm-pharm.kz.