Рифампицин (Порошок лиофилизированный)

Рифампицин

Рифампицин

Вена ішіне енгізу үшін ерітінді дайындауға арналған 0.15 г лиофилизацияланған ұнтақ

Бір ампуланың/құтының ішінде

белсенді зат - рифампицин (100% затқа шаққанда) – 0.15 г,

қосымша заттар – аскорбин қышқылы, сусыз натрий сульфиті

Лиофилизацияланған ұнтақ немесе қызылдау - қоңыр немесе қоңырқай-қызыл түсті кеуекті масса, иісі жоқ. Жарықтың, ылғалдың және ауаның әсеріне сезімтал.

Туберкулезге қарсы препараттар. Бактерияға қарсы препараттар. Рифампицин.

АТХ коды J04AB02

Фармакокинетикасы

Еркек жынысты дені сау еріктілерге (n=12) рифампицинді 300 немесе 600 мг дозада 30 минут бойы вена ішіне енгізгеннен кейін, плазмадағы орташа шыңдық концентрациялары сәйкесінше 9,0 және 17,5 мкг/мл болды. Рифампициннің плазмадағы емдік концентрациялары бұл еріктілерде сәйкесінше 8 және 12 сағат бойы сақталады.

Ересектердегі және балалардағы фармакокинетикасы ұқсас.

Жартылай шығарылу кезеңі –3 сағатқа жуық (рифампицинді 600 мг дозада енгізген кезде) және 5,1 сағатқа дейін ұлғаяды (рифампицинді 900 мг дозада енгізген кезде). Қайталап енгізген кезде жартылай шығарылу кезеңі азаяды және шамамен 2-3 сағатты құрайды. Рифампицинді тәулігіне 600 мг дейінгі дозада бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерге енгізген кезде дозаны түзету қажет емес.

Организмнен өтпен, нәжіспен және несеппен шығарылады. Осы үдеріс кезінде рифампицин белсенді түрде ацетилсізденуге ұшырайды және осы күйінде дәрілік зат толықтай дерлік өт құрамында 6 сағатқа жуық уақыт бойы болады. Бұл метаболит бактерияға қарсы белсенділігін толық сақтайды. Ішектегі қайта сіңірілуі ацетилсізденумен азаяды және шығарылуы жеңілдейді. 30%-ға дейінгі препарат несеппен шығарылады.

Рифампицин ағзалар мен тіндерге тез таралады, жұлын сұйықтығына өтеді. Қан плазмасының ақуыздарымен байланысуы 80%-ға жуық.

Фармакодинамикасы

Рифампицин – микробқа қарсы әсер ету ауқымы кең жартылай синтетикалық антибиотик. Жасушадан тыс және жасуша ішінде де орналасқан Mycobacterium tuberculosis-ке бактерицидтік әсер көрсетеді.

Рифампицин ДНҚ-тәуелді РНҚ-полимеразаны тежеу арқылы бактерия жасушасындағы РНҚ синтезін бұзады. Mycobacterium tuberculosis қатысты белсенділігі жоғары, туберкулезге қарсы I қатардағы дәрі болып табылады.

Грамоң бактерияларға (Staphylococcus spp., полирезистентті штаммдарын қоса, Streptococcus spp., Bacillus anthracis, Clostridium spp.) және кейбір грамтеріс бактерияларға (Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae, Haemophilus influenzae, Brucella spp., Legionella pneumophila) қатысты алғанда белсенді. Chlamydia trachomatis, Rickettsia prowazekii, Mycobacterium leprae қатысты алғанда белсенді. Зеңдерге әсер етпейді. Рифампицин құтыру вирусына вирулицидтік әсер көрсетеді, рабиялық энцефалиттің дамуын басады.

Рифампицинге төзімділік тез дамиды. Басқа бактерияға қарсы препараттармен (қалған рифампициндерді қоспағанда) айқаспалы төзімділігі анықталған жоқ.

Дәрілік затты препаратпен ішу арқылы емге жарамайтын (операциядан кейінгі пациенттер, кома, асқазан-ішек жолынан сіңудің бұзылуы) пациенттерге қолданады.

- Туберкулез: рифампицин туберкулезге қарсы басқа препараттармен бірге туберкулездің барлық түрлерін емдеу үшін қолданылады. Рифампицин сонымен қатар микобактериялардың көптеген атипиялық штаммдарына қарсы тиімді.

- Алапес: рифампицин алапеске қарсы басқа препараттармен бірге қолданылады.

- Басқа инфекциялар: рифампицин бруцеллезді, легионерлер ауруын, күрделі стафилококкты инфекцияларды емдеуге қолданылады. Микроорганизмдердің төзімді штаммдарының пайда болуының алдын алу үшін, рифампицинді бактерияға қарсы басқа препараттармен бірге қабылдау керек.

Микроорганизмдердің төзімді штаммдарының пайда болуының алдын алу үшін, рифампицинмен емдеуді бактерияға қарсы басқа препараттармен үйлестіру керек.

Ерітінді дайындау үшін 600 мг рифампицинді инъекцияға арналған 10 мл стерильді суда ерітеді, толық ерігенге дейін қатты сілкиді, алынған ерітіндіні 500 мл 5% декстроза ерітіндісімен сұйылтады.

Рифампицинді вена ішіне тамшылатып енгізеді. Тәуліктік дозаны 1 қабылдаумен енгізеді. Енгізу жылдамдығы – минутына 60-80 тамшыдан. Пациенттердің салмағы 30-39 кг болса – 300 мг, 40-54 кг салмақта – 450 мг, 55-69 кг салмақта – 600 мг, 70 кг салмақта – 750 мг.

Туберкулез:

Көтерімділігіне қарай 1 ай бойы тәулігіне 1 рет 600 мг (одан кейін ішу арқылы қабылдауға көшу).

Алапес:

Ұсынылатын тәуліктік дозасы дене салмағына 10 мг/кг құрайды.

Әдеттегі тәуліктік дозасы:

• дене салмағы 50 кг-ден аз пациенттер – 450 мг;

• дене салмағы 50 кг және одан асатын пациенттер – 600 мг.

Бұдан басқа, рифампициннің 600 мг дозасын айына 1 рет қолдануға болады.

Алапесті емдеген кезде рифампицинді алапеске қарсы басқа препараттармен үйлестіріп қолдану қажет.

Бруцеллез, легионерлер ауруы, күрделі стафилококкты инфекциялар:

Ұсынылатын тәуліктік доза 600-1200 мг құрайды, 2-4 енгізуге. Микроорганизмдердің төзімді штаммдарының пайда болуының алдын алу үшін, емдеуді бактерияға қарсы қасиеттері ұқсас басқа препараттармен үйлестіру қажет.

Емдеу ұзақтығы препараттың тиімділігі мен жағымдылығына қарай жекелей анықталады және 7-10 күнді құрауы мүмкін.

Бауыр функциясының бұзылуы:

Бауыр функциясы бұзылған пациенттерде тәуліктік доза дене салмағына 8 мг/кг-ден аспауы тиіс.

Егде жастағы пациенттерде қолданылуы:

Егде жастағы пациенттерде рифампициннің бүйрек арқылы шығарылуы бүйректің физиологиялық функциясының нашарлауына пропорционал түрде төмендейді, бірақ оның есесіне бауырмен шығарылуының артуына байланысты, препараттың жартылай шығарылу кезеңі жас пациенттердегі сияқты. Алайда мұндай пациенттерде рифампицинді пайдаланғанда сақтық танытқан жөн. Мүмкіндік пайда болған кезде препаратты ішке қабылдауға көшеді.

Препараттың, әдетте, жағымдылығы жақсы. Аса жоғары сезімталдық реакциясының, қызбаның, тері бөртпесінің, жүрек айну/құсудың дамуы мүмкін.

Флебиттің және инфузия орнындағы ауырудың пайда болуы мүмкін.

Күнделікті немесе бөліп-бөліп емдеу кезінде мынадай жағымсыз реакциялар болуы мүмкін:

Тері реакциялары:

- тері гиперемиясы, қышыну, бөртпе, есекжем

сирек - эксфолиативті дерматит, пемфигоидты реакциялар

- мультиформалы эритема, Стивенс-Джонсон синдромы

- Лайелл синдромы, васкулит

Асқазан-ішектік реакциялар:

- анорексия, жүрек айну, құсу

- іштегі жайсыздық, диарея

- жалған жарғақшалы колит

- гепатиттің дамуы мүмкін (бауыр функциясын бақылау керек)

Орталық жүйке жүйесі:

сирек - психоздар жағдайлары

Тромбоцитопения (пурпурамен немесе онсыз), әдеттегідей, бөліп-бөліп емдегенде пайда болады. Егер рифампицинмен емдеу пурпура пайда болғаннан кейін жалғастырылса немесе қайта жаңғыртылса, миға қан құйылу дамуы мүмкін.

Қанның тамырішілік ұюының, эозинофилия, лейкопения, ісінулер, бұлшықет әлсіздігі, миопатия, агранулоцитоздың; бүйрекүсті безі функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде бүйрек үсті безі жеткіліксіздігінің сирек жағдайлары тіркелген.

Бөліп-бөліп емдегенде мыналар пайда болуы мүмкін:

– «тұмауға ұқсас синдром»: қызба, қалтырау, бас ауыру, бас айналу, сүйектердің ауыруы көбіне емнің 3-6 айы ішінде пайда болады. Синдромның пайда болу жиілігі өзгеріп отырады, алайда бұл синдром препаратты аптасына бір рет 25 мг/кг және одан астам дозада қабылдап жүрген пациенттердің 50%-да пайда болады

• ентігу және ысқырық дем

• артериялық қысымның төмендеуі және шок

• анафилаксиялық шок

• жедел гемолиздік анемия

• жедел өзекшелік некроздан немесе жедел интерстициальді нефриттен болған жедел бүйрек жеткіліксіздігі

Егер ауыр асқынулар, мысалы, бүйрек жеткіліксіздігі, тромбоцитопения немесе гемолиздік анемия пайда болса, препаратты қолдануды тоқтатқан жөн.

кейде – рифампицинмен ұзақ емделгенде әйелдерде етеккір оралымының бұзылу жағдайлары тіркелді.

Рифампицин қақырықтың, тердің, нәжістің, көз жасы сұйықтығының, несептің қызғылтым түске боялуына әкелуі мүмкін. Жұмсақ жанаспалы линзалар да боялуы мүмкін.

• рифампицинге немесе препараттың қосымша заттарына аса жоғары сезімталдық

• сарғаю

• инфекциялық гепатит, таяуда бастан өткерілген (1 жылдан аз)

• лактация кезеңі

• созылмалы бүйрек жеткіліксіздігі

• ауыр өкпе-жүрек жеткіліксіздігі

• 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер

• саквинавир/ритонавир біріктірілімімен бір мезгілде енгізу.

Рифампицин – Р-450 цитохромының күшті индукторы, әлеуетті қауіпті дәрілік өзара әрекеттесулерді тудыруы мүмкін. Рифампицинді Р-450 цитохромымен метаболизденетін басқа препараттармен бір мезгілде қолдану олардың метаболизмін және әсерінің төмендеуін жылдамдатуы мүмкін. Сондықтан рифампицинді Р-450 цитохромымен метаболизденетін басқа препараттармен бір мезгілде қолданған кезде сақтық таныту керек. Мұндай жағдайда осы дәрілік заттардың дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Р-450 цитохромымен метаболизденетін препарат мысалдары:

• аритмияға қарсы препараттар (мысалы, дизопирамид, мексилетин, хинидин, пропафенон, токаинид)

• эпилепсияға қарсы препараттар (мысалы, фенитоин)

• гормон антагонисі (антиэстрогендер, мысалы, тамоксифен, торемифен, гестинон)

• нейролептиктер (мысалы, галоперидол, арипипразол)

• антикоагулянттар (мысалы, кумариндер)

• зеңге қарсы препараттар (мысалы, флуконазол, итраконазол, кетоконазол, вориконазол)

• вирусқа қарсы препараттар (мысалы, саквинавир, индинавир, эфавиренц, ампренавир, нелфинавир, атазанавир, лопинавир, невирапин)

• барбитураттар

• бета-блокаторлар (мысалы, бисопролол, пропранолол)

• анксиолитиктер және ұйықтатқыш дәрілер (мысалы, диазепам, бензодиазепиндер, золпиколон, золпидем)

• кальций өзекшелерінің блокаторлары (мысалы, дилтиазем, нифедипин, верапамил, нимодипин, исрадипин, никардипин, низолдипин)

• бактерияларға қарсы препараттар (мысалы, хлорамфеникол, кларитромицин, дапсон, доксициклин, фторхинолондар, телитромицин),

• кортикостероидтар

• жүрек гликозидтері (дигитоксин, дигоксин)

• клофибрат

• жүйелі гормональді контрацептивтер

• эстрогендер

• диабетке қарсы препараттар (мысалы, хлорпропамид, толбутамид, сульфонилмочевина, розиглитазон)

• иммунодепрессанттар (мысалы, циклоспорин, сиролимус, такролимус)

• иринотекан

• қалқанша без гормоны (мысалы, левотироксин)

• лозартан

• анальгетиктер (мысалы, метадон, есірткілік анальгетиктер)

• празиквантел

• прогестагендер

• хинин

• рилузол

• 5-НТЗ рецептор антагонистері (мысалы, ондансетрон)

• CYP3A4 метаболиздейтін статиндер (мысалы, симвастатин)

• теофиллин

• трициклдік антидепрессанттар (мысалы, амитриптилин, нортриптилин)

• цитоуытты препараттар (мысалы, иматиниб)

• несеп жүргізгіш дәрілер (мысалы, эплеренон)

Оральді контрацептивтерді қабылдап жүрген пациенттерге контрацепцияның баламалы, гормональді емес әдістерін пайдалануға кеңес берген жөн.

Рифампицинді қабылдаған кезде қант диабетімен ауыратын пациенттердің жағдайын бақылау қиындау болады.

Егер рифампицин саквинавир/ритонавир біріктірілімімен бір мезгілде қабылданса, гепатоуыттылық қаупі артады. Бір мезгілде қолдануға болмайды.

Кетоконазолды және рифампицинді бір мезгілде қолдану екі препараттың да концентрацияларының азаюына әкеледі.

Рифампицинді және эналаприлді бір мезгілде қолдану эналаприлдің белсенді метаболиті эналаприлат концентрациясының төмендеуіне әкеледі. Препарат дозасын түзету қажет.

Антацидтерді бір мезгілде қолдану рифампициннің сіңуін төмендетуі мүмкін. Рифампициннің тәуліктік дозаларын антацидтерді қабылдаудан, ең кемінде, 1 сағат бұрын қабылдаған жөн.

Егер препарат галотанмен немесе изониазидпен бір мезгілде пайдаланылса, гепатоуыттылық қаупі артады. Рифампицинді және галотанды бір мезгілде қабылдамаған жөн. Рифампицин мен изониазидті бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерде бауыр функциясын мұқият бақылаған жөн.

П-аминосалицил қышқылы рифампициннің сіңуін бұзады.

Рифампицинмен емдеу мұқият дәрігерлік бақылаумен жүргізілуі тиіс.

Сақтандыру шаралары препараттың дозасы тәулігіне 600 мг-ден астам болғанда, бүйрек жеткіліксіздігі жағдайында қабылдануы тиіс.

Туберкулезбен ауыратын барлық науқастарда емдеуді бастар алдында бауыр функциясын тексеру қажет.

Ересектерде мынадай көрсеткіштер тексерілуі тиіс: бауыр ферменттері, билирубин, креатинин деңгейі, қанның жалпы талдауы және тромбоциттер саны.

Бауыр функциясы бұзылған пациенттер препаратты тек қажет болған жағдайда ғана және дәрігердің мұқият бақылауымен қабылдағаны жөн. Мұндай тұлғаларда дәрілік заттың дозасын түзету және бауыр функциясын, әсіресе аланинаминотрансфераза (АЛТ) және аспартатаминотрансферазаны (ACT) бақылау қажет. Зерттеулер емді бастағанға дейін, 2 апта бойы апта сайын, содан кейін жақын арадағы 6 апта ішінде әрбір 2 апта сайын жүргізілуі тиіс. Бауыр функциясының бұзылу белгілері пайда болғанда препарат тоқтатылуы тиіс. Маманның кеңесінен кейін туберкулезге қарсы басқа препараттарды қолдану жағын қарастырған жөн. Егер бауыр функциясы қалыпқа келгеннен кейін рифампицинді қабылдау қайтадан тағайындалса, бауыр функциясын күн сайын бақылап отыру қажет.

Бауыр функциясы бұзылған пациенттерде, егде жастағы пациенттерде, жүдеу науқастарда изониазидпен бір мезгілде қолданғанда сақ болған жөн (гепатоуыттылық қаупі жоғарылайды).

Кейбір пациенттерде гипербилирубинемия емдеудің алғашқы күндерінде пайда болуы мүмкін. Билирубин деңгейінің және/немесе трансаминазалар деңгейінің орташа жоғарылауы емдеуде үзіліс жасау үшін себеп емес. Динамикада бауыр функциясын және пациенттің клиникалық жай-күйін бақылау қажет.

Иммунологиялық реакцияның мүмкін болуына байланысты, бөліп-бөліп емдеуден (аптасына 2 реттен 3 ретке дейін) туындайтын анафилаксиялық шокты қоса, пациенттер мұқият бақылануы және бөліп-бөліп емдеудің қауіптілігі жөнінен хабардар болуы тиіс.

Препаратты қабылдау эндогендік субстраттардың, соның ішінде бүйрекүсті бездері гормондарының, қалқанша без гормондарының және D дәруменінің метаболизмін күшейтуі мүмкін.

Рифампицинді бұлшықет ішіне немесе тері астына қолдануға болмайды. Инфузия кезінде қан ағуына жол бермеу керек, инфильтрация салдарынан жергілікті тітіркену немесе қабыну байқалуы мүмкін. Егер осылай болып қалса, инфузияны басқа жерде жүргізу қажет.

Емдеу аясында қақырық, тер, нәжіс, көз жасы сұйықтығы, несеп қызыл түске енуі мүмкін. Жұмсақ жанаспалы линзалар қатты боялуы мүмкін.

Зертханалық және диагностикалық тесттер

Емдеу кезеңінде қан сарысуында фолий қышқылының және B12 дәруменінің концентрациясын анықтаудың микробиологиялық әдістерін қолдануға болмайды. Талдаудың баламалы әдістерін қарастыру қажет.

Рифампицин өт бөлудегі бәсекелестік салдарынан, өт қалтасын тексеріп қарауға пайдаланылатын контрастылы ортаның өт бөлуінің бұзылуына әкелуі мүмкін. Осылайша, зерттеуді препарат енгізілгенге дейін жүргізу қажет.

Жүктілік және емшек емізу

Рифампициннің жоғары дозаларын in vivo зерттеулер кезінде рифампициннің тератогенді әсер беретіні көрсетілді. Препарат плаценталық бөгет арқылы өтетініне қарамастан, оның адам шаранасына әсері белгісіз. Сондықтан рифампицинді жүкті әйелдерге анасы үшін пайдасы шарана үшін әлеуетті қаупінен басым болған жағдайда ғана тағайындау керек. Рифампицинді жүктіліктің соңғы апталарында тағайындаған кезде анасында босанудан кейінгі қан кету және жаңа туған сәбиде қан кету байқалуы мүмкін. Мұндай жағдайда К дәруменін тағайындайды.

Бала туу жасындағы әйелдерге емделу кезінде сенімді (оның ішінде гормональді емес) контрацепция қажет.

Рифампицин емшек сүтіне бөлінеді. Лактация кезеңіңде препаратты анасы үшін пайдасы бала үшін әлеуетті қаупінен басым болған жағдайда ғана пайдалануға болады.

Дәрілік заттың көлік құралдарын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету ерекшеліктері

Белгісіз.

Симптомдары: жүрек айнуы, құсу, іштің ауыруы, қышыну, бас ауыру, қатты әлсіздік, бауыр ферменттері және/немесе билирубин белсенділігінің артуы, терінің, несептің, тердің, сілекейдің, көз жасы сұйықтығының, нәжістің қоңыр-қызыл немесе қызғылт-сары түске боялуы (боялудың қарқындылығы қабылданған рифампицин мөлшеріне пропорционал), бауыр ауруларында есінен тануы мүмкін, педиатриялық іс-тәжірибеде беттің немесе периорбитальді ісіну болуы ықтимал, гипотензия, синустық тахикардия, қарыншалық аритмия, құрысулар, жүректің тоқтап қалуы және тіпті өліп кету орын алуы мүмкін.

Жедел өлімге әкелетін немесе уытты ең төмен доза анықталған жоқ. Алайда, өлімге ұшыратпайтын жедел артық дозалану ересектерде 9 г-ден 12 г рифампицинге дейін аралықта болады. Өлімге ұшырататын жедел артық дозалану ересектерде 14 г-ден 60 г дейінгі аралықта болады. Рифампицинмен уланудан кейбір өліммен немесе тірі қалумен аяқталған жағдайлар алкоголь тұтынумен байланысты болды.

Өлімге әкелмейтін артық дозалану педиатриялық іс-тәжірибеде 1-ден 4 жасқа дейін – дене салмағына 100 мг/кг, 1-2 доза.

Емі: симптоматикалық ем (өзіне тән арнайы антидоты жоқ): асқазанды шаю, құстыру, белсенділендірілген көмір қабылдау, жүрек айнығанда және құсқанда – құсуға қарсы препараттар, гемодиализ, қарқындатылған диурез.

Шығарылу түрі және қаптамасы

Вена ішіне енгізу үшін ерітінді дайындауға арналған 0.15 г лиофилизацияланған ұнтақ

0.15 г-ден ампулаларға немесе шыны құтыларға салынады.

1 құтыдан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.

10 ампуладан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен және ампулалық скарификатормен бірге картон қорапшаға салынады.

Стационарларға арналған қаптама: 40 құты медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықтардың сәйкес санымен бірге топтық қораптарда.

Сындыратын сақинасы бар ампулаларды пайдаланған кезде ампулаларды скарификаторсыз қаптауға жол беріледі.

Жарықтан қорғалған жерде, 25 °C-ден аспайтын температурада.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

2 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

Дәріханадан босатылу шарттары

Рецепт арқылы

«Белмедпрепараты» РУК, Беларусь Республикасы

Заңды мекенжайы және шағымдарды қабылдайтын мекенжай:

220007, Минск қ., Фабрициус к-сі, 30,

т./ф.: (+375 17) 220 37 16, e-mail: medic@belmedpreparaty.com.

Тіркеу куәлігі иесінің атауы және елі

«Белмедпрепараты» РУК, Беларусь Республикасы

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан дәрілік заттың сапасына қатысты шағымдарды (ұсыныстарды) қабылдайтын және дәрілік заттың тіркеуден кейінгі қауіпсіздігін қадағалауға жауапты ұйымның мекенжайы:

«КазБелМедФарм» ЖШС

Заңды мекенжайы/ Нақты мекенжайы:

040923, Алматы облысы, Қарасай ауданы, Райымбек ауылы, Жастар к-сі, 22

Телефон/факс нөмірі: 8(727) 225-59-98, 378-52-74

Электронды поштасы: info@kbmf.kz