Ривароксабан-Тева (15мг) (Ривароксабан)

Ривароксабан-Тева

Ривароксабан

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар 15 мг

Қан және қан түзу ағзалары. Тромбозға қарсы препараттар. Ха факторының тікелей тежегіштері. Ривароксабан.

АТХ коды В01AF01

- жүрекшелердің клапандық емес фибрилляциясы бар және жүректің іркілісті жеткіліксіздігі, артериялық гипертензия, ≥75 жас шамасы, қант диабеті, бұрын бастан өткерген инсульт немесе транзиторлық ишемиялық шабуыл сияқты бір немесе бірнеше қауіп факторлары бар ересек пациенттерде инсульт пен жүйелі эмболияның профилактикасы үшін

- ересектерде терең веналар тромбозы (ТВТ) мен өкпе артериясының тромбоэмболиясын (ӨАТЭ) емдеу, сондай-ақ, ТВТ мен ӨАТЭ қайталануының профилактикасы үшін

- дене салмағы 30-дан 50 кг-ға дейін балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерде парентеральді антикоагулянттық терапия басталғаннан кейін кемінде 5 күн өткен соң вена тромбоэмболиясын (ВТЭ) емдеу және ВТЭ рецидивінің профилактикасы.

Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі

• әсер етуші затқа немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық.

• клиникалық маңызды белсенді қан кетулер (мысалы, бассүйекішілік қан құйылуу, асқазан-ішектен қан кету).

• ауқымды қан кетудің даму қаупі жоғары ауру немесе жағдай, мысалы, бұрыннан бар немесе жақында бастан өткерген асқазан-ішек ойық жарасы, қан кету қаупі жоғары қатерлі жаңа түзілім, жақында орын алған бассүйек-ми жарақаты немесе жұлын жарақаты, миға, жұлынға жақында жасалған хирургиялық араласу немесе офтальмологиялық операция, жақында орын алған бассүйекішілік қан құйылу, өңештің варикозды веналарының диагностикаланған кеңеюі немесе оған күдік, артериялық-веналық мальформация, тамыр аневризмасы немесе жұлын немесе ми тамырларының маңызды патологиясы.

• кез келген басқа антикоагулянттармен, мысалы, фракцияланбаған гепаринмен, төмен молекулалы гепариндермен (эноксапарин, далтепарин және т.б.), гепарин туындыларымен (фондапаринукс және т.б.), пероральді антикоагулянттармен (варфарин, дабигатран этексилаты, апиксабан және т.б.) қатар жүретін терапия ривароксабан немесе фракцияланбаған қолданғанда гепарин орталық веналық немесе артериялық катетердің жұмыс істеуін қамтамасыз ету үшін қажетті дозаларда.

• бауыр циррозы бар пациенттерді қоса, коагулопатиямен және клиникалық маңызды қан кету қаупімен жүретін бауыр аурулары (Чайлд-Пью жіктемесі бойынша В және С класы).

• жүктілік және емшек емізу кезеңі.

• тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, толық лактаза жеткіліксіздігі, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар адамдар.

Қолдану кезіндегі қажетті сақтық шаралары

Емдеудің барлық кезеңінде антикоагулянттарды қолданудың клиникалық тәжірибесіне сәйкес клиникалық бақылау ұсынылады.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Ривароксабанның балалардағы қатар жүретін терапиямен өзара әрекеттесу дәрежесі белгісіз. Төмендегі ересек пациенттерден алынған өзара әрекеттесу деректері және «Айрықша нұсқаулар» бөліміндегі ескертулер педиатриялық популяция үшін ескерілуі керек.

CYP3A4 және P-гликопротеин (P-gp) изоферментінің тежегіштері

Ривароксабанды кетоконазолмен (күніне бір рет 400 мг) немесе ритонавирмен (күніне екі рет 600 мг) бір мезгілде қолдану «концентрация-уақыт» қисығы (AUC) астындағы орташа ауданның тиісінше 2,6 есе немесе 2,5 есе ұлғаюына және қан плазмасындағы ривароксабанның орташа максималды концентрациясының (Сmах) 1,7 есе артуына әкелді бұл препараттың фармакодинамикалық әсерінің едәуір жоғарылауымен тиісінше бір рет немесе 1,6 рет, бұл қан кету қаупін арттыруы мүмкін. Сондықтан ривароксабанды азолды зеңге қарсы препараттармен (мысалы, кетоконазол, итраконазол, вориконазол және позаконазол) немесе АИТВ протеаза тежегіштерімен қатар жүйелі ем қабылдайтын пациенттерге қолдану ұсынылмайды. Бұл препараттар CYP3A4 және P-gp изоферментінің күшті тежегіштері болып табылады.

СҮР3А4 изоферменті немесе P-gp арқылы ривароксабанды шығару жолдарының кем дегенде біреуін бәсеңдететін басқа белсенді заттар қан плазмасындағы ривароксабан концентрациясын азырақ арттыруы мүмкін.

CYP3A4 изоферментінің күшті тежегіштері және орташа P-gp тежегіші болып саналатын кларитромицин (күніне екі рет 500 мг) нәтижесінде ривароксабанның орташа AUC 1,5 есе ұлғаюына және оның қан плазмасындағы орташа Cmax 1,4 есе ұлғаюына әкелді. Кларитромицинмен өзара әрекеттесу пациенттердің көпшілігінде клиникалық тұрғыдан шамалы болуы мүмкін, бірақ жоғары қауіпті пациенттерде ықтимал маңызды болуы мүмкін (бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер үшін).

СУР3А4 және P-gp изоферментін орташа тежейтін эритромицин (күніне үш рет 500 мг) ривароксабан орташа AUC және Сmах 1,3 есе ұлғаюына әкелді. Эритромицинмен өзара әрекеттесу пациенттердің көпшілігінде клиникалық тұрғыдан шамалы болуы мүмкін, бірақ жоғары қауіпті пациенттерде ықтимал маңызды болуы мүмкін.

Бүйрек функциясы жеңіл дәрежеде бұзылған пациенттерде эритромицин (күніне 3 рет 500 мг) бүйрек функциясы қалыпты пациенттермен салыстырғанда ривароксабанның AUC мәндерінің 1,8 есе және Сmах 1,6 есе жоғарылауын тудырды. Ауырлық дәрежесі орташа бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде эритромицин бүйрек функциясы қалыпты пациенттермен салыстырғанда ривароксабанның AUC мәндерінің 2,0 есе және Сmах 1,6 есе жоғарылауын тудырды. Эритромициннің әсері бүйрек жеткіліксіздігінің әсерін толықтырады.

СУР3А4 изоферментінің орташа тежегіші болып саналатын флуконазол (күніне бір рет 400 мг) ривароксабанның орташа AUC 1,4 есе және орташа Сmах 1,3 есе артуына әкелді. Флуконазолмен өзара әрекеттесу пациенттердің көпшілігінде клиникалық тұрғыдан маңызды болмауы мүмкін, бірақ жоғары қауіпті пациенттерде (бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде) ықтимал маңызды болуы мүмкін.

Клиникалық деректердің шектелуіне байланысты ривароксабанды дронедаронмен бір мезгілде қолданудан аулақ болу керек.

Антикоагулянттар

Эноксапаринді (бір рет 40 мг) ривароксабанмен (бір рет 10 мг) бір мезгілде қолданғаннан кейін, қанның ұю көрсеткіштеріне қосымша әсер етпестен (протромбин уақыты, белсендірілген ішінара тромбопластин уақыты (БІТУ)) анти-фактор Ха белсенділігіне басым әсер етумен байланысты жиынтық әсер байқалды. Эноксапарин ривароксабанның фармакокинетикасына әсер етпейді. Қан кету қаупінің жоғарылауына байланысты пациенттер бір уақытта басқа антикоагулянттарды алса, сақ болу керек.

Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП)/тромбоциттер агрегациясының тежегіштері

Ривароксабанды (15 мг) және 500 мг напроксенді бір мезгілде қабылдағаннан кейін қан кету уақытының клиникалық маңызды ұлғаюы байқалмады. Алайда, кейбір пациенттерде айқын фармакодинамикалық жауап байқалуы мүмкін.

Ривароксабанды 500 мг АСҚ-мен бір мезгілде қабылдаған кезде клиникалық маңызды фармакокинетикалық немесе фармакодинамикалық өзара әрекеттесулер байқалмады.

Клопидогрел (жүктеме дозасы 300 мг, содан кейін демеуші доза 75 мг) ривароксабанмен (15 мг) фармакокинетикалық өзара әрекеттесуді көрсетпеді, бірақ тромбоциттердің агрегация дәрежесімен, Р-селектин рецепторларының санымен немесе GPIIb/IIIA рецепторларымен өзара байланыспаған пациенттердің қосалқы тобында қан кету уақытының айтарлықтай өсуі байқалды.

Егер пациенттер бір мезгілде ҚҚСП (соның ішінде АСҚ) және тромбоциттер агрегациясының тежегіштерін қолданса, сақтық таныту керек, өйткені бұл препараттар қан кету қаупін арттырады.

Серотонинді/серотонин-норэпинефринді кері қармаудың селективті тежегіші СКҚСТ/СНКҚСТ

Басқа антикоагулянттарды қолдану сияқты, СКҚСТ немесе СНКҚСТ-мен бір мезгілде қолданған кезде сақ болу керек, өйткені бұл препараттарды қолдану қан кету қаупін арттырады. Клиникалық зерттеулердің нәтижелері осы препараттарды бір мезгілде қолдану кезінде барлық емдеу топтарында үлкен және кіші клиникалық маңызды қан кетулердің сандық жоғарылауын көрсетті.

Варфарин

КДА – варфаринмен (ХҚҚ = 2,0-ден 3,0-ге дейін) пациенттердің ривароксабанмен (20 мг) терапияға немесе ривароксабанмен (20 мг) терапияға варфаринмен (ХҚҚ = 2,0-ден 3,0-ге дейін) терапияға ауысуы протромбин уақытының/ХҚҚ (Неопластин) көрсеткіштерін қарапайым әсерлерді қосқаннан гөрі арттырды (жеке мәндер ХҚҚ 12-ге жетуі мүмкін), ал БІТУ-ге әсері, Xa факторының белсенділігін басу және тромбиннің эндогендік потенциалына (ТЭП) әсері аддитивті болды.

Өтпелі кезеңдегі ривароксабанның фармакодинамикалық әсерін зерттеу қажет жағдайда, варфарин әсер етпейтін қажетті тесттер ретінде анти-фактор Хa белсенділігін анықтауды, протромбиназадан туындаған ұю уақытын және НЕР-тестті қолдануға болады. Варфаринді қолдануды тоқтатқаннан кейін 4 күннен бастап барлық зертханалық көрсеткіштер (соның ішінде протромбин уақыты, БІТУ, Xa факторы белсенділігінің тежелуі және ТЭП) тек ривароксабанның әсерін көрсетеді.

Егер өтпелі кезеңде варфариннің фармакодинамикалық әсерін зерттеу қажет болса, ривароксабан (ривароксабанның бірінші дозасын қабылдағаннан кейін 24 сағаттан соң) аралықта ХҚҚ мәнін қолдануға болады, өйткені қазіргі уақытта ривароксабан бұл көрсеткішке іс жүзінде әсер етпейді.

Варфарин мен ривароксабан арасында фармакокинетикалық өзара әрекеттесулер тіркелген жоқ.

CYP3А4 изоферментінің индукторлары

Ривароксабанды CYP3А4 күшті изоферменті индукторымен және P-gp рифампицинмен бір мезгілде қолдану ривароксабанның AUC орташа есеппен 50 %-ға төмендеуіне әкелді, оның фармакодинамикалық әсерлері қатарлас төмендеді. Ривароксабанды СYР3А4 изоферментінің басқа күшті индукторларымен (мысалы, фенитоин, карбамазепин, фенобарбитал немесе шілтер жапырақты шайқурай препараттары) бір мезгілде қолдану қан плазмасындағы ривароксабан концентрациясының төмендеуіне әкелуі мүмкін. Сондықтан, егер пациент тромбоз симптомдарын анықтау үшін мұқият медициналық бақылауда болмаса, ривароксабанды күшті CYP3A4 индукторларымен бір мезгілде қолданудан аулақ болу керек.

Басқа дәрілік препараттармен бір мезгілде қолдану

Ривароксабанды мидазоламмен (CYP3A4 изоферментінің субстраты), дигоксинмен (P-gp субстраты), аторвастатинмен (CYP3A4 және P-gp изоферментінің субстраты) немесе омепразолмен (протонды помпа тежегіші) бір мезгілде қолданғанда клиникалық маңызды фармакокинетикалық немесе фармакодинамикалық өзара әрекеттесу байқалмады. Ривароксабан цитохромның негізгі изоформаларын тежемейді (мысалы, CYP3A4 изоферменті) және оларды индукцияламайды.

Тамақпен клиникалық маңызды өзара әрекеттесу анықталған жоқ.

Зертханалық параметрлер

Әсер ету механизмін ескере отырып, ривароксабан қанның ұю көрсеткіштеріне әсер етеді (протромбин уақыты, БІТУ, НерTest).

Арнайы ескертулер

Қан кету қаупі

Басқа антикоагулянттар сияқты, қан кету белгілерін анықтау үшін Ривароксабан-Тева препаратын қабылдаған пациенттерді мұқият бақылау қажет. Препаратты қан кету қаупі жоғары жағдайларда сақтықпен қабылдау ұсынылады. Ауыр қан кету жағдайында Ривароксабан-Тева препаратын қабылдауды тоқтату керек.

Шырышты қабықтан қан кетудің клиникалық зерттеулерінде: мұрыннан, қызыл иектен, асқазан-ішек жолынан, несеп-жыныс жүйесінен қан кету, оған қоса қынаптан қалыптан тыс немесе етеккір қан кетуінің жоғарылауы және анемия КДА емдеумен салыстырғанда ривароксабанмен ұзақ уақыт емделу кезінде жиі байқалды. Осылайша, тиісті клиникалық бақылаудан басқа, гемоглобин/гематокритті зертханалық зерттеу жасырын қан кетулерді анықтау және қолайлы деп саналатын айқын қан кетулердің клиникалық маңыздылығын сандық бағалау үшін маңызды болуы мүмкін.

Төменде көрсетілген пациенттердің кейбір қосалқы топтарында қан кету қаупі жоғары. Емдеу басталғаннан кейін мұндай пациенттерді қан кету және анемия түріндегі асқынулардың белгілері мен симптомдары үшін мұқият бақылау қажет. Үлкен ортопедиялық операциядан кейін ВТЭ профилактикасы үшін Ривароксабан-Тева препаратын қабылдайтын пациенттер үшін мұны жүйелі түрде физикалық тексерулер жүргізу, операциядан кейінгі жараның дренаж жағдайын мұқият бақылау және гемоглобин деңгейін мезгіл-мезгіл анықтау арқылы жасауға болады. Гемоглобиннің немесе артериялық қысымның кез-келген түсініксіз төмендеуі кезінде қан кету көзін іздеу керек.

Ривароксабанмен емдеу оның экспозициясын күнделікті бақылауды қажет етпейді. Дегенмен, анти-Ха белсенділігін сандық анықтауға арналған калибрленген тест арқылы ривароксабан концентрациясын өлшеу ривароксабан экспозициясы туралы ақпаратты клиникалық маңызды шешімдер қабылдау кезінде, мысалы, артық дозалану немесе шұғыл хирургиялық араласу кезінде қолдануға болатын ерекше жағдайларда пайдалы болуы мүмкін.

Балалар мен жасөспірімдер

ОЖЖ инфекциясы бар церебральді тамырлар мен синус тромбозы бар балалар туралы шектеулі мәліметтер бар. Ривароксабанмен емдеуге дейін және емдеу кезінде қан кетудің даму қаупін мұқият бағалау керек.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Ривароксабанды қан плазмасындағы ривароксабан концентрациясының жоғарылауына әкелуі мүмкін қатарлас препараттарды қабылдайтын орташа ауырлықтағы бүйрек функциясы бұзылған (КК 30-49 мл/мин) пациенттерге сақтықпен қолдану керек.

Бүйрек функциясы ауыр дәрежеде бұзылған пациенттерде (КК < 30 мл/мин) қан плазмасындағы ривароксабан концентрациясы айтарлықтай жоғарылауы мүмкін (орта есеппен 1,6 есе), бұл қан кету қаупінің жоғарылауына әкелуі мүмкін. Ривароксабанды КК 15-29 мл/мин пациенттерде сақтықпен қолдану керек.

Ривароксабан КК < 15 мл/мин пациенттерде қолдануға болмайды.

Қан плазмасындағы Ривароксабан-Тева концентрациясын арттыратын басқа препараттармен қатар ем қабылдап жүрген бүйрек жеткіліксіздігі бар науқастарды емдеу кезінде ривароксабанды сақтықпен қолдану қажет.

Ривароксабан-Тева препаратын орташа және ауыр бүйрек жеткіліксіздігі (ШСЖ <50 мл/мин/1.73 м 2) бар балалар мен жасөспірімдерде қолдану ұсынылмайды, өйткені клиникалық деректер жоқ.

Басқа дәрілік заттарды бір мезгілде қолдану

Ривароксабанды кетоконазол, итраконазол, вориконазол және позаконазол сияқты азолға қарсы препараттармен немесе АИТВ-протеаза тежегіштерімен (мысалы, ритонавирмен) жүйелі ем қабылдайтын пациенттерде қолдану ұсынылмайды. Бұл препараттар CYP3A4 және Р-гликопротеиннің күшті тежегіштері болып табылады. Осылайша, бұл препараттар қан плазмасындағы ривароксабан концентрациясын клиникалық маңызды мәндерге дейін арттыруы мүмкін (орташа есеппен 2,6 есе), бұл қан кету қаупінің жоғарылауына әкелуі мүмкін.

Егер пациент қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП), ацетилсалицил қышқылы және тромбоциттер агрегациясының тежегіштері немесе серотонинді кері қармайтын селективті тежегіштер (СКҚСТ) және серотонин мен норадреналинді қармайтын селективті тежегіштер (СНҚСТ) сияқты гемостазға әсер ететін препараттарды бір уақытта қабылдаса, сақтық таныту керек.

Асқазан мен 12 елі ішектің ойық жарасының даму қаупі бар пациенттерде тиісті профилактикалық ем тағайындалуы мүмкін.

Қан кету қаупі жоғарылауының басқа факторлары

Басқа да тромбозға қарсы препараттар сияқты, Ривароксабан-Теваны қан кету қаупі жоғары, атап айтқанда мынадай жағдайлары бар пациенттерді емдеу кезінде пайдалану ұсынылмайды:

• қан кетумен байланысты туа біткен немесе жүре пайда болған бұзылулар

• бақыланбайтын ауыр артериялық гипертония

• қан кетумен асқынуы мүмкін белсенді жараланусыз асқазан-ішек жолдарының басқа аурулары (мысалы, ішектің қабыну аурулары, эзофагит, гастрит, гастроэзофагеальді рефлюкс)

• тамыр ретинопатиясы

• бронхоэктаз немесе анамнезде өкпеден қан кету

Қатерлі жаңа түзілімдері бар пациенттер

Қатерлі ауруы бар пациенттерде бір уақытта қан кету және тромбоз қаупі жоғары болуы мүмкін. Тромбозға қарсы терапияның жеке пайдасы ісіктің орналасуына, ісікке қарсы терапияға және аурудың сатысына байланысты белсенді қатерлі ісігі бар пациенттерде қан кету қаупімен салыстырылуы керек.

Асқазан-ішек немесе несеп-жыныс жолдарында орналасқан ісіктер ривароксабанмен емдеу кезінде қан кету қаупінің жоғарылауымен астасқан.

Қатерлі жаңа түзілімдері бар және қан кету қаупі жоғары пациенттерде ривароксабанды қолдануға болмайды.

Жасанды жүрек клапаны бар пациенттер

Ривароксабанды жақында аорта қақпақшасын транскатетермен ауыстырған (TAVR) пациенттерде тромбоздың профилактикасы үшін қолдануға болмайды. Ривароксабанды қолданудың қауіпсіздігі мен тиімділігі жасанды жүрек клапандары бар пациенттерде зерттелмеген, сондықтан ривароксабанды қолдану пациенттердің белгілі бір популяциясында жеткілікті антикоагулянттық әсерді қамтамасыз ететінін растайтын деректер жоқ. Мұндай пациенттерді Ривароксабан-Тева препаратымен емдеу ұсынылмайды.

Антифосфолипидті синдромы (АФС) бар пациенттер

Антифосфолипид синдромы диагнозы қойылған тромбоз тарихы бар пациенттерде тікелей әсер ететін пероральді антикоагулянттарды, оған қоса ривароксабанды қолдану ұсынылмайды. Атап айтқанда, үш есе оң антифосфолипидті синдромы бар пациенттерде (жегілік антикоагулянт, кардиолипинге антиденелер және бета-2-гликопротеин I антиденелерінің болуы) тікелей әсер ететін пероральді антикоагулянттармен терапия К дәруменінің антагонистік (КДА) терапиясымен салыстырғанда тромбоздық оқиғалардың қайталану жиілігінің жоғарылауымен қатар жүруі мүмкін.

Стенттелген ТКА клапандық емес жүрекшелер фибрилляциясы бар пациенттер

Халықаралық клиникалық зерттеудің деректері бар, оның негізгі мақсаты стенттеумен бірге ТКА бастан өткерген клапандық емес жүрекшелер фибрилляциясы бар пациенттерде қауіпсіздік бейінін бағалау болды. Бұл популяциядағы тиімділік туралы мәліметтер шектеулі. Инсульттен/транзиторлы ишемиялық шабуылдан зардап шегетін пациенттер туралы деректер жоқ.

Гемодинамикалық тұрақсыз өкпе артериясының тромбоэмболиясы (ӨАТЭ) бар пациенттер және тромболиз немесе тромбэктомия жасауды қажет ететін пациенттер

Ривароксабан гемодинамикалық тұрақсыз өкпе артериясының тромбоэмболиясы бар пациенттерде, сондай-ақ тромболиз немесе тромбэктомияны қажет етуі мүмкін пациенттерде фракцияланбаған гепаринге балама ретінде ұсынылмайды, өйткені мұндай клиникалық жағдайларда ривароксабанның қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған.

Жұлын/эпидуральді анестезия немесе пункция

Тромбоэмболиялық асқынулардың профилактикасы мақсатында тромбозға қарсы препараттарды қабылдайтын пациенттерде нейроаксиалді (эпидуральді/жұлын) анестезиясын немесе жұлын/ эпидуральді пункцияны орындағанда, ұзақ немесе тұрақты сал ауруына әкелуі мүмкін эпидуральді немесе жұлын гематомасының даму қаупі бар.

Бұл оқиғалардың қаупі операциядан кейінгі тұрақты эпидуральді катетерді қолдану немесе гемостазға әсер ететін дәрілік препараттармен қатар емдеу арқылы жоғарылауы мүмкін. Эпидуральді немесе жұлын пункциясын жарақаттық орындау немесе қайта пункциялау да қауіпті арттыруы мүмкін.

Неврологиялық бұзылулардың белгілері мен симптомдарын (мысалы, аяқтың ұюы немесе әлсіздігі, ішектің немесе қуықтың дисфункциясы) анықтау мақсатында пациенттер бақылауда болуы тиіс. Егер неврологиялық бұзылулар анықталса, шұғыл диагностика және емдеу қажет.

Дәрігер антикоагулянттарды қабылдайтын немесе тромбоздың профилактикасы мақсатында антикоагулянттар тағайындауды жоспарлаған пациенттерге нейроаксиалды араласу жүргізер алдында ықтимал пайда мен салыстырмалы қауіпті салыстыруы керек. Сипатталған жағдайларда 15 мг дозада ривароксабанды клиникалық қолдану тәжірибесі жоқ.

Ривароксабанды бір мезгілде қолданумен және нейроаксиалды (эпидуральды/жұлын) анестезиясын немесе жұлын пункциясын орындаумен байланысты қан кетудің ықтимал қаупін азайту үшін ривароксабанның фармакокинетикалық бейінін ескеру қажет. Ривароксабанның антикоагулянттық әсері әлсіз деп бағаланған кезде эпидуральді катетерді немесе жұлын пункциясын орнату немесе алып тастау жақсы жүргізіледі. Дегенмен, әрбір пациентте жеткілікті төмен антикоагулянттық әсерге қол жеткізудің нақты уақыты белгісіз және диагностикалық процедураның жеделдігімен салыстырғанда бағалануы керек.

Жалпы фармакокинетикалық сипаттамаларға сүйене отырып, эпидуральді катетер кем дегенде екі есе жартылай шығарылу кезеңінен кейін, яғни жас ересек пациенттер үшін ривароксабанның соңғы дозасын тағайындағаннан кейін 18 сағаттан ерте емес және егде жастағы пациенттер үшін 26 сағаттан ерте емес алынады. Эпидуральді катетерді алып тастағаннан кейін, ривароксабанның келесі дозасын қабылдағанға дейін кем дегенде 6 сағат қажет.

Жарақаттық пункция жағдайында ривароксабанды қабылдауды 24 сағатқа кейінге қалдыру керек.

Ривароксабан қабылдаған балаларда нейроаксиалды катетерді орнату немесе алып тастау уақыты туралы деректер жоқ. Мұндай жағдайларда ривароксабанды қабылдауды тоқтатып, қысқа әсер ететін парентеральді антикоагулянтты қарастыру керек.

Инвазиялық процедуралар мен хирургиялық араласулар кезінде дозалау жөніндегінұсқаулар

Егер инвазиялық процедура немесе хирургиялық араласу қажет болса, Ривароксабан-Тева препаратын, үлбірлі қабықпен қапталған таблеткаларды, 15 мг, егер мүмкін болса, араласудан кем дегенде 24 сағат бұрын және дәрігердің қорытындысы бойынша тоқтату керек.

Егер процедураны кейінге қалдыру мүмкін болмаса, қан кету қаупінің жоғарылауын шұғыл араласу қажеттілігімен салыстырғанда бағалау керек.

Ривароксабан-Тева препаратын қабылдауды инвазиялық процедурадан немесе хирургиялық араласудан кейін, тиісті клиникалық көрсеткіштер және емдеуші дәрігер анықтаған адекватты гемостаз болған жағдайда қайта бастау керек.

Егде жастағы пациенттер

Жас ұлғайған сайын қан кету қаупі артуы мүмкін.

Тері реакциялары

Маркетингтен кейінгі бақылауларды жүргізу кезінде Ривароксабанды қолдану аясында Стивенс – Джонсон синдромы/уытты эпидермальді некролиз және эозинофилиямен және жүйелі симптомдармен дәрілік индукцияланған реакция сияқты ауыр тері реакцияларының жағдайлары туралы хабарланды. Пациенттер емдеудің алғашқы кезеңдерінде бұл реакциялардың пайда болу қаупі жоғары болып көрінеді: реакцияның басталуы көп жағдайда емдеудің алғашқы апталарында болады. Ауыр тері бөртпесі алғаш рет пайда болған кезде (мысалы, оның таралуы, қарқындылығы және/немесе күлдіреуіктің пайда болуы) немесе шырышты қабықтың зақымдалуымен байланысты аса жоғары сезімталдықтың басқа симптомдары болған кезде ривароксабанмен емдеуді тоқтату керек.

Қосымша заттар

Ривароксабан-Тева препаратының құрамында лактоза моногидраты бар. Сирек кездесетін тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, лактаза тапшылығы немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар пациенттерге бұл препаратты қабылдауға болмайды.

Бұл препараттың құрамында бір таблеткаға 1 ммольден (23 мг) аз натрий бар, яғни оның құрамында натрий жоқ.

Жүктілік

Жүкті әйелдерде ривароксабанды қолданудың қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған. Эксперименттік жануарлардан алынған деректер препараттың фармакологиялық әсерімен (мысалы, қан құйылу түріндегі асқынулар) байланысты және репродуктивті уыттылыққа әкелетін ана организмі үшін ривароксабанның айқын уыттылығын көрсетті. Бастапқы тератогендік потенциал анықталған жоқ.

Қан кетудің ықтимал даму қаупіне және плацента арқылы өту қабілетіне байланысты ривароксабан жүктілік кезінде қарсы болып табылады.

Репродуктивті қабілеті сақталған әйелдерге ривароксабанмен емдеу кезеңінде контрацепцияның тиімді әдістерін пайдалану керек.

Лактация

Ривароксабанның адамның емшек сүтіне енуі туралы ақпарат жоқ. Жануарлардан алынған фармакодинамикалық дәлелдер ривароксабанның емшек сүтіне енуін көрсетеді. Ривароксабан-Тева препаратын емшек емізу кезінде қолдануға болмайды. Емшек емізуді тоқтату немесе Ривароксабан-Тева препаратымен емдеуді тоқтату туралы шешім қабылдау қажет.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Ривароксабан іс жүзінде көлік құралдарын басқару және механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне әсер етпейді. Ривароксабанды қолдану кезінде естен тану (жиілігі: жиі емес) және бас айналуы (жиілігі: жиі) жағдайлары байқалды, бұл көлік құралдарын немесе басқа механизмдерді басқару қабілетіне әсер етуі мүмкін. Осындай жағымсыз реакцияларға ұшыраған пациенттер көлік құралдарын немесе басқа механизмдерді басқара алмауы керек.

Қолдану жөніндегі нұсқаулар

Дозалау режимі

Ересектерде инсульт пен жүйелі эмболияның профилактикасы

Ұсынылатын доза тәулігіне бір рет, күн сайын 20 мг (1 таблетка) құрайды, ол да ең жоғары ұсынылатын доза болып табылады.

Ривароксабан-Тева препаратымен емдеуді инсульт пен жүйелі эмболия профилактикасының артықшылығы қан кету қаупінен басым болған жағдайда ұзақ уақыт жалғастырған жөн.

Егер кезекті дозаны қабылдауды өткізіп алса, пациент Ривароксабан-Теваны дереу қабылдауға және келесі күні ұсынылған режимге сәйкес препаратты тұрақты қабылдауды жалғастыруға тиіс. Бұрын өткізіп алған дозаны өтеу үшін қабылданатын дозаны қосарламау керек.

Ересектерде терең веналар тромбозын (ТВТ) және өкпе артериясының тромбоэмболиясын (ӨАТЭ) емдеу, қайталанатын ТВТ және ӨАТЭ профилактикасы

Жедел ТВТ немесе ӨАТЭ бастапқы емдеуге арналған Ривароксабан-Теваның ұсынылған дозасы алғашқы 3 апта ішінде тәулігіне екі рет 15 мг құрайды, кейіннен қайталанатын ТВТ мен ӨАТЭ профилактикасы мен емдеуді жалғастыру үшін 20 мг Ривароксабан-Теваны тәулігіне бір рет қабылдайды.

Қысқа мерзімді емді (кем дегенде 3 ай) үлкен транзиторлық қауіп факторлары (мысалы, жақында болған ауқымды операциялық араласымдар немесе жарақаттар) туындатқан ТВТ және ӨАТЭ бар пациенттерде қарастыру керек. Анағұрлым ұзақ емді үлкен транзиторлы қауіп факторларымен байланысты емес, қоздырылған ТВТ немесе ӨАТЭ немесе қоздырылмаған ТВТ немесе ӨАТЭ бар немесе анамнезінде ТВТ немесе ӨАТЭ қайталанатын пациенттерде қарастыру керек.

ТВТ және ӨАТЭ рецидивінің ұзартылған профилактикасына көрсетілімдер болған кезде (ТВТ немесе ӨАТЭ емдеуден кейін кем дегенде 6 ай) ұсынылған доза тәулігіне бір рет 10 мг құрайды. Тәулігіне бір рет 10 мг профилактикалық дозада Ривароксабан-Теваның ұзартылған ем аясында асқынған қатарлас аурулардың болуы немесе ТВТ немесе ӨАТЭ қайталануы сияқты ТВТ немесе ӨАТЭ рецидивінің жоғары қаупі бар пациенттер Ривароксабан-Теваның тәулігіне бір рет 20 мг дозасын қабылдауды қарастыру керек.

Емдеу ұзақтығы мен дозаны таңдау қан кету қаупіне қарсы емнің пайдасын мұқият бағалағаннан кейін жеке анықталады.

1-кесте.

* препаратты 10 мг дозада қабылдау қажет болғанда препаратты қолдану керек.

** препаратты 15 мг дозада қабылдау қажет болғанда тиісті дозада шығарылатын РИ -Ривароксабан-Тева препаратын қолдану керек.

*** препаратты 20 мг дозада қабылдау қажет болғанда тиісті дозада шығарылатын Ривароксабан-Тева препаратын қолдану керек.

Емдеудің алғашқы 3 аптасында ең төменгі тәуліктік доза 30 мг (күніне екі рет 15 мг) және препаратты одан әрі қабылдаған кезде максимум 20 мг құрайды.

Доза қабылдауды өткізіп алған кездегі іс-қимылдар

Егер тәулігіне екі рет (емдеу күндері 1-21) 15 мг дозалау режимінде кезекті дозаны қабылдауды өткізіп алса, пациент 30 мг тәуліктік дозаға жету үшін Ривароксабан-Тева препаратының таблеткасын дереу қабылдауы тиіс. Осылайша, 15 мг екі таблетканы бір дозада қабылдауға болады. Келесі күні пациент ұсынылған режимге сәйкес күніне екі рет 15 мг препаратты үнемі қабылдауды жалғастыруы керек.

Егер күніне бір рет дозалау режимінде кезекті дозаны қабылдауды өткізіп алса, пациент Ривароксабан-Тева препаратының таблеткасын дереу қабылдауға және келесі күні ұсынылған режимге сәйкес препаратты тұрақты қабылдауды жалғастыруға тиіс. Өткізіп алған дозаны өтеу үшін қабылданған дозаны бір күнде екі есе көбейтуге болмайды.

Балалар мен жасөспірімдерде ВТЭ емдеу және ВТЭ рецидивінің профилактикасы

18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерде Ривароксабан-Тева препаратымен емдеу бастапқы парентеральді антикоагулянттық терапиядан кемінде 5 күн өткеннен кейін басталуы тиіс.

Балалар мен жасөспірімдерге арналған Ривароксабан-Тева препаратының дозасы дене салмағына байланысты есептеледі:

• дене салмағы 30 кг-нан 50 кг-ға дейін: тәулігіне бір рет ұсынылатын 15 мг ривароксабан дозасы, бұл ең жоғары тәуліктік доза;

• дене салмағы 50 кг немесе одан да көп: тәулігіне бір рет 20 мг ривароксабанның ұсынылған дозасы, бұл ең жоғары тәуліктік доза;

Баланың салмағын үнемі бақылап, дозасын қайта қарау қажет. Бұл оңтайлы терапиялық дозаны қамтамасыз ету үшін қажет. Дозаның жоғарылауы тек дене салмағының өзгеруіне байланысты болуы керек.

Емдеу ұзақтығы

Балалар мен жасөспірімдердегі Ривароксабан-Тева препаратымен ем кем дегенде 3 айға созылуы керек. Емдеу ұзақтығы клиникалық қажет болғанда 12 айға дейін ұзартылуы мүмкін. 6 айлық терапиядан кейін балаларда дозаны төмендету пайдасына деректер жоқ. Терапияның ұзақтығы 3 айдан асатын «пайда-қауіп»«пайда-қауіп» арақатынасы тромбоздың қайталану қаупін және қан кетудің ықтимал қаупін ескере отырып, жеке бағалануы тиіс.

Доза қабылдауды өткізіп алған кездегі іс-қимылдар

Өткізіп алған дозаны дозаны өткізіп жіберу фактісі анықталғаннан кейін бірден қабылдау керек, бірақ егер ол сол күні болған болса ғана. Егер бұл мүмкін болмаса, пациент бұл дозаны өткізіп жіберіп, дәрігердің нұсқауы бойынша келесі күні қабылдауды жалғастыруы керек. Пациент өткізіп алған дозаны өтеу үшін екі еселенген дозаны қабылдамауы керек.

К дәрумені антагонистерімен (КДА) емдеуден Ривароксабан-Тева препаратына ауысу

Клапандық емес жүрекшелер фибрилляциясы бар пациенттерде инсульт пен жүйелі тромбоэмболияның профилактикасы кезінде КДА емдеуді тоқтатып, ХҚҚ ≤ 3,0 шамасында Ривароксабан-Тева препаратымен емдеуді бастау керек.

Ересектердегі ТВТ және ӨАТЭ емдеу және ТВТ және ӨАТЭ қайталануының профилактикасы, сондай-ақ ТВТ емдеу және балалардағы ТВТ қайталануының профилактикасында КДА емін тоқтатып, ХҚҚ ≤ 2,5 шамасында Ривароксабан-Тева препаратымен емдеуді бастау керек.

Пациенттер КДА-дан Ривароксабан-Тева препаратына ауысқан кезде Ривароксабан-Тева препаратын қабылдағаннан кейін ХҚҚ мәндері көтерілгені қате көрсетілді. ХҚҚ Ривароксабан-Тева препаратының антикоагулянттық белсенділігін анықтау үшін жарамайды, сондықтан оны осы мақсатта қолдануға болмайды.

Ривароксабан-Тева препаратынан К дәруменінің антагонистерімен (КДА) емдеуге ауысу

Ривароксабан-Тева препаратынан КДА-ға ауысқан кезде жеткіліксіз антикоагулянттық әсердің пайда болу ықтималдығы бар. Осыған байланысты Ривароксабан-Тева препаратынан альтернативті антикоагулянтқа ауысу кезінде үздіксіз жеткілікті антикоагулянттық әсерді қамтамасыз ету қажет. Айта кету керек, Ривароксабан-Тева препараты ХҚҚ жоғарылауына ықпал етуі мүмкін.

Ривароксабан-Тева препаратынан КДА-ға ауысатын ересек пациенттер ХҚҚ ≥ 2,0 жеткенше КДА бір мезгілде қабылдауы тиіс. Ауыспалы кезеңнің алғашқы екі күнінде КДА стандартты бастапқы дозасы қолданылуы керек, содан кейін ХҚҚ шамасына байланысты анықталатын КДА дозасы қолданылуы керек. Ривароксабан-Тева және КДА препаратын бір мезгілде қолдану кезінде ХҚҚ мәні алдыңғы қабылдаудан кейін 24 сағаттан ерте емес, бірақ Ривароксабан-Тева препаратының келесі дозасын қабылдағанға дейін анықталуы тиіс. Ривароксабан-Тева препаратын қолдануды тоқтатқаннан кейін ХҚҚ мәнін соңғы дозаны қабылдағаннан кейін 24 сағаттан соң сенімді түрде анықтауға болады.

Балалар мен жасөспірімдерде Ксарелтодан К дәруменінің антагонистеріне ауысу

Ривароксабан-Тева препаратынан КДА-ға ауысатын балалар КДА бірінші дозасын қабылдағаннан кейін 48 сағат ішінде Ривароксабан-Тева препаратын қабылдауды жалғастыруы қажет. Екі күн бірге қолданғаннан кейін Ривароксабан-Тева препаратының келесі жоспарланған дозасын қабылдағанға дейін ХҚҚ мөлшерін өлшеу керек. Ривароксабан-Тева және КДА препаратын бірлесіп қолдану ХҚҚ ≥ 2,0 жеткенше жалғастыру ұсынылады. Ривароксабан-Тева препаратын қолдануды тоқтатқаннан кейін ХҚҚ мәнін соңғы дозаны қабылдағаннан кейін 24 сағаттан соң сенімді түрде анықтауға болады.

Парентеральды антикоагулянттардан Ривароксабан-Тева препаратына ауысу

Парентеральді антикоагулянттарды қабылдайтын ересектер мен балаларда Ривароксабан-Тева препаратын қолдануды препаратты келесі жоспарлы парентеральді енгізу уақытынан 0-2 сағат бұрын (мысалы, төмен молекулалы гепарин) немесе препаратты үздіксіз парентеральді енгізуді тоқтату сәтінде (мысалы, фракцияланбаған гепаринді вена ішіне енгізу) бастау керек.

Ривароксабан-Тева препаратынан парентеральді антикоагулянттарға ауысу

Ривароксабан-Тева препаратын тоқтату керек және Ривароксабан-Тева препаратының келесі дозасын қабылдау қажет болғанда парентеральды антикоагулянттың бірінші дозасын енгізу керек.

Пациенттердің ерекше топтары

Бүйрек функциясы бұзылған пациенттер

Ересектер

Қолда бар шектеулі клиникалық деректер бүйрек функциясы ауыр дәрежеде (КК 15-29 мл/мин) бұзылған пациенттерде қан плазмасындағы ривароксабан концентрациясының айтарлықтай жоғарылағанын көрсетеді. Пациенттердің осы санаты үшін Ривароксабан-Тева препаратын сақтықпен қолдану керек. Ривароксабанды қолдану КК <15мл/мин бар пациенттерде ұсынылмайды.

Ривароксабан-Тева препаратын бүйрек функциясы орташа (КК 30-49 мл/мин) немесе ауыр (КК 15-29 мл/мин) дәрежеде бұзылған пациенттерге тағайындаған кезде төмендегі ұсыныстарды орындау қажет:

- инсульт пен жүйелі тромбоэмболияның профилактикасы кезінде клапансыз жүрекшелер фибрилляциясы бар пациенттерде ұсынылған доза күніне бір рет 15 мг құрайды;

- ТВТ және ӨАТЭ емдеу және ТВТ және ӨАТЭ қайталануының профилактикасы кезінде Ривароксабан-Тева препаратының ұсынылған дозасы алғашқы үш апта ішінде күніне екі рет 15 мг құрайды. Кейіннен, Ривароксабан-Тева препаратының ұсынылатын дозасы күніне бір рет 20 мг болғанда, қан кету қаупі ТВТ және ӨАТЭ қайталану қаупінен жоғары болса, дозаны күніне бір рет 15 мг-ға дейін төмендетуге болады. Ривароксабан-Тева препаратын 15 мг дозада қолдану бойынша ұсыныстар фармакокинетикалық модельдеуге негізделген және клиникалық зерттеулерде зерттелмеген. Егер ұсынылатын доза күніне 10 мг болса, дозаны түзету қажет емес.

Ривароксабан-Тева препаратын бүйрек функциясы жеңіл дәрежеде бұзылған (КК 50-80 мл/мин) пациенттерге тағайындаған кезде дозаны түзету талап етілмейді.

Балалар

Бүйрек функциясы жеңіл дәрежеде бұзылған балалар мен жасөспірімдерде (шумақтық сүзіліс жылдамдығы 50-80 мл/мин/1,73 м2) дозаны түзету ересек популяциядағы зерттеу деректері және балалар популяциясындағы деректердің шектеулі саны негізінде талап етілмейді.

Ривароксабан-Тева препараты клиникалық деректердің болмауына байланысты бүйрек функциясы орташа немесе ауыр дәрежеде бұзылған балаларда (шумақтық сүзіліс жылдамдығы 50 мл/мин/1,73 м2) қолдануға ұсынылмайды.

Бауыр функциясы бұзылған пациенттер

Ривароксабан-Тева препараты коагулопатиямен және клиникалық маңызды қан кету қаупімен бірге жүретін бауыр аурулары бар, оның ішінде бауыр циррозы және Чайлд-Пью жіктемесі бойынша В және С класындағы бауыр функциясы бұзылған пациенттерге қолдануға болмайды.

Егде жастағы пациенттер

Дозаны түзету қажет емес.

Дене салмағы

Дене салмағына байланысты ересектерде дозаны түзету қажет емес. Балалардағы доза дене салмағына байланысты анықталады.

Жынысы

Дозаны түзету қажет емес (5.2 бөл. қараңыз).

Инсульт пен жүйелі тромбоэмболияның профилактикасы кезіндегі кардиоверсия

Ривароксабан-Тева препаратымен емдеу кардиоверсияны қажет етуі мүмкін пациенттерде басталуы немесе жалғасуы мүмкін. Бұрын антикоагулянттық ем алмаған пациенттерде өңеш арқылы эхокардиография (ӨАЭхо-КГ) бақылауымен кардиоверсия кезінде адекватты антикоагуляцияны қамтамасыз ету үшін Ривароксабан-ЛФ препаратымен емдеуді кардиоверсиядан кем дегенде 4 сағат бұрын басталуы тиіс. Барлық пациенттер үшін кардиоверсияға дейін пациенттің Ривароксабан-Тева препаратын дәрігердің нұсқауы бойынша қабылдағаны туралы растау алынуы керек. Емдеудің басталуы мен ұзақтығы туралы шешім қабылдаған кезде кардиоверсияға ұшыраған пациенттерде антикоагулянттық ем бойынша қолданыстағы нұсқаулықтар мен ұсыныстарды ескеру қажет.

Стенттеу арқылы тері арқылы коронарлық араласудан (PCI) өткен жүрекшелер фибрилляциясы бар пациенттерде инсульттің профилактикасы

Ривароксабан-Тева препаратының дозасын тәулігіне 1 рет 20 мг немесе 15 мг (тиісінше 30-49 мл/мин КК кезінде 15 мг немесе 10 мг) таңдау туралы шешімді емдеуші дәрігер қабылдайды. Ривароксабанды тәулігіне 1 рет 15 мг төмендетілген дозада (немесе бүйрек функциясы орташа дәрежеде бұзылған пациенттер үшін күніне 1 рет 10 мг (КК 30-49 мл/мин)) P2Y12 рецепторларының тежегішімен бірге ең көп дегенде 12 ай бойы клапандық емес жүрекшелер фибрилляциясы бар пероральді антикоагулянттар мен стенттелген ТКА қабылдау қажет пациенттерде қолдану тәжірибесі туралы шектеулі деректер бар (4.4 және 5.1 бөл. қараңыз).

Енгізу жолы және тәсілі

Ішке.

Ересектер

Үлбірлі қабықен қапталған таблеткаларды тамақтану уақытына қарамастан, жеткілікті мөлшерде сумен қабылдау керек.

Егер пациент таблетканы толығымен жұта алмаса, Ривароксабан-Тева препаратының таблеткасын ұсақтап, сумен немесе алма пюресімен араластыруға болады. Ривароксабан-Тева препаратының ұсақталған таблеткасын қабылдағаннан кейін тамақты дереу қабылдау керек.

Ривароксабан-Тева препаратының ұсақталған таблеткасын асқазандағы зондтың орнын растағаннан кейін назогастральді немесе тамақтандыратын асқазан зонды арқылы енгізуге болады.

Дене салмағы 30 кг-нан 50 кг-ға дейінгі балалар мен жасөспірімдер

Ривароксабан-Тева препаратын жеткілікті мөлшерде сумен тамақтану кезінде тағайындау керек.

Ривароксабан-Тева препаратын шамамен 24 сағат аралықпен қабылдау керек.

Егер пациент дозаны қабылдағаннан кейін бірден немесе 30 минут ішінде құсса, жаңа дозаны қабылдау қажет. Алайда, егер пациент дозаны қабылдағаннан кейін 30 минуттан соң құсса, дозаны қайта қабылдау қажет емес және келесі дозаны кесте бойынша қабылдау керек.

Таблеткадан дозаның бір бөлігін алу үшін таблетканы бөлуге болмайды.

Егер пациент таблетканы толығымен жұта алмаса, Ривароксабан-Тева препаратының таблеткасын қабылдау тағайындалады, ол ұнтақталған және сумен немесе алма езбесі қосылған, қолданар алдында және ішке қабылдағанға дейін.

Ривароксабан-Тева препаратының ұсақталған таблеткасын назогастральді немесе асқазан зонды арқылы енгізуге болады (6.6 бөл. қараңыз).

Емдеу ұзақтығы

Көрсетілімдерге байланысты деректер Дозалау режимі бөлімінде келтірілген.

Артық дозалану жағдайында қабылдануы қажет шаралар

Симптомдары

Ересек пациенттерде ривароксабанмен 1960 мг-ға дейін артық дозаланғанда сирек кездесетін жағдайлар тіркелген. Артық дозаланған жағдайда пациенттерді қан кетудің немесе басқа жағымсыз реакциялардың дамуына мұқият бақылау қажет. Шектеулі сіңуіне байланысты емдік дозадан асатын, 50 мг және одан жоғары дозаларды қолдану кезінде препарат концентрациясының төмен деңгейлі платоны оның қан плазмасындағы орташа концентрациясына одан әрі ұлғайтпай дамыту күтілуде.

Ересектерде ривароксабанның фармакодинамикалық әсерін бөгейтін спецификалық антидот (андексанат альфа) бар, бірақ оны балаларда қолдануға рұқсат етілмейді.

Балалардағы артық дозалану жағдайлары туралы деректер шектеулі. Балаларда емдік дозадан асатын дозалар туралы деректер жоқ.

Артық дозалануды емдеу

Артық дозаланған жағдайда ривароксабанның сіңуін азайту үшін белсендірілген көмірді қолдануға болады. Қан плазмасы ақуыздарымен қарқынды байланысты ескере отырып, диализ жүргізу кезінде ривароксабан шығарылмайды деп күтілуде.

Қан кетуді емдеу

Егер ривароксабан қабылдаған пациентте қан кету түрінде асқыну болса, келесі препаратты қабылдауды кейінге қалдыру керек немесе қажет болғанда осы препаратпен емдеуді мүлдем тоқтату керек. Ривароксабан Т½ шамамен 5-13 сағатты құрайды. Емдеу қан кетудің ауырлығы мен орналасуына байланысты жеке таңдалуы керек. Қажет жағдайда механикалық компрессия (мысалы, мұрыннан көп қан кету кезінде), қан кетуді бақылау процедураларын қолданатын хирургиялық гемостаз, инфузиялық терапия және гемодинамикалық демеу, қан препараттарын қолдану (эритроциттік масса немесе жаңа мұздатылған плазма, ілеспе анемияға немесе коагулопатияға байланысты) немесе тромбоциттер массасы сияқты тиісті симптоматикалық емдеу жүргізілуі мүмкін.

Егер жоғарыда аталған шаралар қан кетудің жойылуына әкелмесе, ривароксабанның фармакодинамикалық әсерін бөгейтін спецификалық Хa факторы тежегіші антидоты (андексанет альфа) немесе протромбин кешенінің концентраты, белсендірілген протромбин кешенінің концентраты немесе рекомбинантты фактор VIIa (r-FVIIa) сияқты спецификалық прокоагулянттық препарат тағайындалуы мүмкін. Алайда, қазіргі уақытта ривароксабан қабылдаған пациенттерде осы препараттарды қолдану тәжірибесі өте шектеулі. Бұл ұсыныстар шектеулі клиникаға дейінгі деректерге де негізделген. Рекомбинантты VIIa факторын қайта енгізу мүмкіндігі және дозаны титрлеу қан кету белсенділігінің төмендеуіне байланысты қарастырылуы керек. Ауқымды қан кету кезінде гематологпен кеңесу мүмкіндігін қарастыру керек.

Протамин сульфаты мен К дәрумені ривароксабанның антикоагулянтты белсенділігіне әсер етпейді деп болжануда. Транексам қышқылын қолданудың тәжірибесі шектеулі және ривароксабан алатын пациенттерде аминокапрон қышқылы мен апротининді қолдану тәжірибесі жоқ. Ривароксабан қабылдайтын пациенттерде жүйелі гемостатикалық десмопрессин препаратының орындылығы немесе қолдану тәжірибесі туралы ғылыми негіздеме жоқ. Қан плазмасы ақуыздарымен байланысудың жоғары деңгейін ескере отырып, ривароксабан диализ арқылы шығарылмайды.

Дәрілік препаратты қабылдаудан бұрын дәрігерге немесе фармацевтке хабарласыңыз.

ДП стандартты қолдану кезінде пайда болатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және бұл жағдайда қабылдануы тиіс шаралар (қажет болғанда)

Жиі

• анемия (сәйкесінше зертханалық көрсеткіштерді қоса)

• бас айналуы, бас ауыруы

• көзге қан құйылуы (конъюнктиваның қанталауын қоса)

• артериялық гипотензия, гематома

• эпистаксис (мұрыннан қан кету), қан түкіру

• қызыл иектердің қанағыштығы, асқазан-ішектен қан кету (ректальді қан кетуді қоса), асқазан-ішек жолы аймағының ауыруы, диспепсия, жүрек айнуы, іш қатуы А, диарея, құсу А.

• трансаминазалар деңгейінің жоғарылауы

• қышыну (жайылған қышынудың сирек жағдайларын қоса), бөртпе, экхимоз, терінің және тері астының қанталауы

- аяқ-қолдардың ауыруы А

• урогениталий жолынан қан кету (гематурия мен меноррагияны қоса B), бүйрек жеткіліксіздігі (креатинин концентрациясының жоғарылауын, мочевина концентрациясының жоғарылауын қоса)

• қызба (температура жоғарылауы) А, шеткері ісінулер, жалпы бұлшықет күші мен тонусының төмендеуі (әлсіздік пен астенияны қоса)

• жүргізілген емшараларан кейін қан құйылу (операциядан кейінгі анемия мен жанадан қан кетуді қоса), қанталау, жарадан шыққан бөліністер A

Жиі емес

• тромбоцитоз (тромбоциттер санының артуын қоса) А, тромбоцитопения

• аллергиялық реакция, аллергиялық дерматит, ангионевроздық ісіну және аллергиялық ісіну

• миішілік және бассүйекішілік қан құйылу, естен тану

• тахикардия

• ауыздың құрғауы

• бауыр функциясының бұзылуы, қандағы билирубин, сілтілік фосфатазаА, гамма-глютамилтрансфераза (ГГТ) деңгейлерінің жоғарылауы А

• есекжем

• гемартроз

• өзін жалпылау нашар сезіну (дімкәстануды қоса)

• ЛДГ деңгейінің жоғарылауы А, липаза деңгейінің жоғарылауы А, амилаза деңгейінің жоғарылауы А

Сирек

• сарғаю, конъюгацияланған билирубин деңгейінің жоғарылауы (аланинаминотрансферазаның (АЛТ) қатарлас жоғарылауымен немесе онсыз), холестаз, гепатит (гепатоцеллюлярлық зақымдануды қоса)

• бұлшықеттерге қан құйылу

• жергілікті ісіну А

• қантамырлардың жалған аневризмасы С

Өте сирек

- анафилаксиялық реакциялар, соның ішінде анафилаксиялық шок

- эозинофильді пневмония

- Стивенс-Джонсон синдромы/уытты эпидермальді некролиз, DRESS-синдром

Жиілігі белгісіз

• қан кету салдарынан болған компартмент-синдром

• бүйрек жеткіліксіздігі

• гипоперфузия дамуы үшін жеткілікті қан кету салдарынан бүйректің жедел жеткіліксіздігі, антикоагулянтпен астасқан нефропатия.

А: тізе немесе ұршық буынын жоспарлы протездеуден кейінгі ересек пациенттерде ВТЭ профилактикасы кезінде тіркелген

B: ТВТ мен ӨАТЭ емдеу және қайталанауларының профилактикасы кезінде < 55 жас шамасындағы әйелдерде өте жиі тіркелген

C: жедел коронарлық синдромнан кейінгі (тері арқылы жүргізілетін араласымдардан кейін) пациенттерде кенеттен өлу мен миокард инфарктісінің профилактикасы кезінде жиі емес деп тіркелген.

Жеке жағымсыз реакциялардың сипаттамасы

Ривароксабанның фармакологиялық әсер ету механизмін ескерсек, оны қолдану кез келген ағзалар мен тіндерден жасырын немесе айқын қан кету қаупінің жоғарылауымен қатар жүруі, ол постгеморрагиялық анемияға алып келуі мүмкін. Белгілері, симптомдары мен ауырлығы (өлімге соқтырған жағдайларын қоса) орналасуы мен ауырлық дәрежелеріне немесе қан кетудің және/немесе анемияның ауқымдылығына байланысты ауытқып тұрады.

Шырышты қабықтардан қан кетулер (мысалы, мұрыннан, қызыл иектен, асқазан-ішектен, қынаптан патологиялық және күшейген етеккірлік қан кетуді қоса, несеп-жыныс жүйесінен) мен анемия көбінесе, КДА-мен емдеумен салыстырғанда, ривароксабанмен ұзақ уақыт емдеген кезде байқалған. Сәйкесінше, талапқа сай клиникалық тексеруге қосымша, қажет болған жағдайда, жасырын қан кетуді анықтау үшін гемоглобин/гематокрит деңгейін зертханалық жолмен анықтаудың және айқын қан кетудің клиникалық тұрғыдан елеулілігі мөлшерін анықтаудың маңызы болуы мүмкін.

Пациенттердің кейбір, мысалы, бақылауға келмейтін ауыр артериялық гипертензиясы және/немесе гемостазға ықпал ететін препараттармен қатарлас ем қабылдап жүрген топтарында қан кетудің даму қаупі жоғарылауы мүмкін. Етеккірлік қан кетулер ұзағырақ және қарқындырақ болуы мүмкін. Геморрагиялық асқынулар әлсіздікпен, бозарумен, бас айналуымен, бас ауыуымен, түсініксіз ісінумен, ентігумен немесе түсініксіз шок жағдайымен көрініс беруі мүмкін. Кей жағдайларда, анемияның салдарынан төс артының ауыруы немесе стенокардия сияқты миокард ишемиясы симптомдары байқалған.

Ривароксабанды қолданғанда ауыр қан кетудің салдарынан компартмент-синдром және гипоперфузия нәтижесіндегі бүйрек жеткіліксіздігі немесе антикоагулянтпен астасқан нефропатия сияқты белгілі асқынулар да тіркелген. Сондықтан, антикоагулянттарды қабылдап жүрген кез келген пациенттің жағдайын бағалаған кезде, қан құйылу мүмкіндігін қарастыру керек.

Балалар

ВТЭ емдеу және ВТЭ рецидивінің профилактикасы

Балалар мен жасөспірімдердегі қауіпсіздікті бағалау туылғаннан 18 жасқа дейінгі пациенттерде II фазадағы екі зерттеуден және III фазадағы бір ашық белсенді бақыланатын зерттеуден алынған қауіпсіздік деректеріне негізделген. Ривароксабанның қауіпсіздігі және балалардың әртүрлі жас топтарындағы салыстыру препаратының нәтижелері салыстырмалы болды. Жалпы алғанда, ривароксабан алған 412 бала мен жасөспірімдегі қауіпсіздік бейіні ересек пациенттерде байқалған қауіпсіздік бейініне ұқсас болды және бағалау пациенттердің аздығымен шектелгенімен, барлық жас топтарына сәйкес келді.

Балалар жасындағы пациенттерде ересек пациенттермен салыстырғанда: бас ауыруы (өте жиі, 16,7%), қызба (өте жиі, 11,7%), мұрыннан қан кету (өте жиі, 11,2%), құсу (өте жиі, 10,7%), тахикардия (жиі, 1,5%), билирубин деңгейінің жоғарылауы (жиі, 1,5%) және конъюгацияланған билирубин (жиі емес, 0,7%) жиі тіркелді. Ересектер популяциясындағы мәліметтерге сәйкес, меноррагия менархе басталғаннан кейін жасөспірім қыздардың 6,6%-ында (жиі) байқалды. Ересек популяцияда тіркеуден кейінгі кезеңде байқалатын тромбоцитопения педиатриялық клиникалық зерттеулерде жиі (4,6%) тіркелді. Педиатриялық пациенттерде жағымсыз жағымсыз реакциялар негізінен жеңіл немесе орташа ауырлықта болды.

Жағымсыз дәрілік реакциялар туындаса медицина қызметкеріне, фармацевтика қызметкеріне немесе дәрілік препараттардың тиімсіздігі туралы хабарламаларды қоса, дәрілік препараттарға жағымсыз реакциялар (әсерлер) бойынша ақпараттық деректер базасына тікелей хабарласыңыз

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігі Медициналық және фармацевтикалық бақылау комитеті «Дәрілік заттар мен медициналық бұйымдарды сараптау ұлттық орталығы» ШЖҚ РМК http://www.ndda.kz

Қосымша мәліметтер

Дәрілік препараттың құрамы

1 таблетканың құрамында

белсенді зат – 15 мг ривароксабан

қосымша заттар: натрий лаурилсульфаты, лактоза моногидраты, гипромеллоза, натрий кроскармеллозасы, магний стеараты.

үлбірлі қабықтың құрамы: Опадрай II 85F230074 қызғылт (поливинил спирті, ішінара гидролизденген (E1203), титанның қостотығы (E171), макрогол-3350, тальк (E553b), темірдің сары тотығы (E172), темірдің қызыл тотығы (E172).

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Дөңгелек, қызғылт сары түсті үлбірлі қабықпен қапталған, бір жағында «Т» және екінші жағында «3R» өрнегі бар таблеткалар.

Шығарылу түрі және қаптамасы

14 таблеткадан ПВХ/ПВДХ/Ал пішінді ұяшықты қаптамаға салынады.

2 ұяшықты қаптамадан қазақ және орыс тілдерінде қолдану жөніндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады, оған бірінші ашуды бақылау үшін қосымша қорғаныш жапсырмалар салынуы мүмкін.

2 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

Түпнұсқалық қаптамада, 25 °С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Рецепт арқылы

Өндіруші туралы мәліметтер

Teva Pharmaceutical Industries Ltd, Израиль

18 Eli Hurvitz Street, Industrial Zone, 44102 Кфар-Саба, Израиль

Тел.: +972-3-9267267

info@tevapharm.com

Тіркеу куәлігінің ұстаушысы

Teva Pharmaceutical Industries Ltd, Израиль

124 Dvora HaNevia St., 6944020, Тель-Авив, Израиль

Тел: +972-3-9267267

info@tevapharm.com

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан дәрілік заттардың сапасына қатысты шағымдарды (ұсыныстарды) қабылдайтын және дәрілік заттың тіркеуден кейінгі қауіпсіздігін қадағалауға жауапты ұйымның атауы, мекенжайы және байланыс деректері (телефон, факс, электронды пошта):

«ратиофарм Казахстан» ЖШС

050059 (А15Е2Р), Алматы қ., Әл-Фараби даңғ., 17/1, Нұрлы-Тау БО, 5Б, 6-қабат. Телефон: +7(727)3251615; е-mail: info.kazakhstan@tevapharm.com; веб сайт: www. kаz.teva