Ривароксабан-ЛФ (20мг) (Ривароксабан)

Ривароксабан-ЛФ.

Ривароксабан.

Дәрілік түрі, дозасы

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 15 мг және 20 мг.

Қан және қан түзу ағзалары. Тромбозға қарсы препараттар. Ха факторының тікелей тежегіштері. Ривароксабан.

ATХ коды B01AF01.

• Ривароксабан-ЛФ іркілісті жүрек жеткіліксіздігі, артериялық гипертензия, ≥75 жас, қант диабеті, бастан өткерген инсульт немесе транзиторлы ишемиялық шабуыл сияқты бір немесе бірнеше қауіп факторлары бар, шығу тегі клапандық емес жүрекшелер фибрилляциясы және ересек пациенттерде инсульт пен жүйелі эмболияның профилактикасы үшін қолданылады;

• Ривароксабан-ЛФ терең веналар тромбозын (ТВТ) және өкпе артериясының тромбоэмболиясын (ӨАТЭ) емдеу, сондай-ақ ересектердегі ТВТ және ӨАТЭ қайталануының профилактикасы үшін қолданылады.

Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі

• ривароксабанға немесе дәрілік препараттың қосымша компоненттеріне жоғары сезімталдық;

• белсенді клиникалық маңызды қан кету;

• ауқымды қан кетудің маңызды қауіп факторы болып саналатын патологиялық бұзылыс немесе жағдай. Оларға мыналар жатады:

• бұрында немесе жақын арада болған асқазан-ішек жолының ойық жарасы;

• қан кету қаупі жоғары қатерлі жаңа түзілімдердің болуы;

• мидың немесе жұлынның жақында болған жарақаты;

• миға, жұлынға немесе көзге жақында жасалған хирургиялық араласу;

• жақында болған бассүйекішілік қан құйылу;

• өңеш веналарының диагноз қойылған немесе болжамды варикозды кеңеюі;

• артериовенозды даму аномалиялары;

• тамыр аневризмалары немесе жұлынның немесе мидың ірі тамырларының патологиясы.

• басқа антикоагулянттық емге ауысудың ерекше жағдайларын қоспағанда, фракцияланбаған гепарин (ФБГ), төмен молекулалы гепариндер (эноксапарин, далтепарин және т.б.), гепарин туындылары (фондапаринукс және т. б.), пероральді антикоагулянттар (варфарин, дабигатран этексилаты, апиксабан және т. б.) сияқты кез келген басқа антикоагулянттармен қатар жүретін терапия немесе НФГ орталық веналық немесе артериялық катетердің өткізгіштігін қамтамасыз ету үшін қажетті дозада енгізілгенде;

• В және С класындағы Чайлд-Пью жіктемесі бойынша бауыр циррозы бар пациенттерді қоса, клиникалық маңызды қан кетудің даму қаупімен байланысты коагулопатиямен қатар жүретін бауыр ауруы;

• жүктілік және лактация кезеңі;

• балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдер кезеңі (осы жас тобында қауіпсіздік пен тиімділік анықталмаған).

Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары

Бүкіл емдеу барысында антикоагулянттық терапияның тиісті тәжірибесіне сәйкес клиникалық бақылау ұсынылады.

Жасанды жүрек клапандары бар пациенттерде ривароксабанды қолданудың қауіпсіздігі мен тиімділігі зерттелмеген, сондықтан ривароксабанды 20 мг (бүйрек функциясының орташа бұзылуы бар пациенттерде 15 мг) қолдану пациенттердің осы санатында жеткілікті антикоагулянттық әсерді қамтамасыз ететінін растайтын деректер жоқ.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Ривароксабан азол тобының зеңге қарсы препараттарымен (мысалы, кетоконазолмен) немесе АИТВ протеаза тежегіштерімен (мысалы, ритонавирмен) жүйелі ем алып жүрген пациенттерде қолдануға ұсынылмайды. Бұл дәрілік препараттар CYP3A4 изоферменті және Р-гликопротеин күшті тежегіштері болып табылады. Нәтижесінде бұл дәрілік препараттар плазмадағы ривароксабан концентрациясын клиникалық маңызды деңгейге дейін (орта есеппен 2,6 есе) арттыруы мүмкін, бұл қан кету қаупін арттырады.

Азолды зеңге қарсы препарат флуконазол, орташа СYPЗА4 тежегіші, ривароксабанның әсеріне аз әсер етеді және онымен бір мезгілде қолдануға болады.

Гемостазға әсер ететін дәрілік препараттарды (мысалы, қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП), антиагреганттар немесе басқа тромбозға қарсы препараттар) қабылдайтын пациенттерге ривароксабанды тағайындау кезінде сақ болу керек. Асқазан-ішек жолының ойық жара ауруының даму қаупі бар пациенттерге тиісті профилактикалық ем жүргізу мәселесін қарау керек.

Гемоглобин деңгейінің немесе артериялық қысымның түсініксіз төмендеуінде қан кету орнын анықтау керек.

Веналық тромбоэмболияны емдеу: бүйрек функциясының бұзылуы

Қан плазмасындағы ривароксабан концентрациясын арттыратын препараттарды бір мезгілде қабылдайтын бүйрек жеткіліксіздігі орташа пациенттерге (креатинин клиренсі 49-30 мл/мин) препаратты тағайындағанда сақ болу қажет.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Бүйрек функциясы ауыр бұзылған (креатинин клиренсі <30 мл/мин) пациенттерде қан плазмасындағы ривароксабан концентрациясы едәуір жоғарылауы мүмкін (орта есеппен 1,6 есе), бұл қан кету қаупінің жоғарылауына әкелуі мүмкін.

Клиникалық деректердің шектелуіне байланысты креатинин клиренсі 15-29 мл/мин ауыр бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерді емдеу кезінде ривароксабанды сақтықпен қолдану қажет.

Клиникалық деректердің болмауына байланысты креатинин клиренсі <15 мл/мин болатын ауыр бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде ривароксабанды қолдану ұсынылмайды.

Ривароксабанды бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде сақтықпен қолдану керек, сонымен бірге қан плазмасындағы ривароксабан концентрациясын арттыратын басқа дәрілік препараттарды қабылдайды.

Ауыр бүйрек жеткіліксіздігі бар немесе қан кету қаупі жоғары пациенттер және азол тобындағы зеңге қарсы препараттармен немесе АИТВ протеаза тежегіштерімен қатар жүйелі ем алатын пациенттер емдеуді бастағаннан кейін қан кету түріндегі асқыну белгілерін уақтылы анықтау үшін дәрігердің мұқият бақылауында болуы керек.

Қан кету қаупі

Басқа антикоагулянттарды қолданғандағыдай, ривароксабан қабылдаған пациенттер қан кету белгілерін бақылау үшін мұқият бақылауда болуы керек. Препаратты қан кету қаупі жоғары жағдайларда сақтықпен қолдану ұсынылады. Егер көп қан кетсе, ривароксабанды қолдануды тоқтату керек.

Клиникалық зерттеулерде шырышты қабықтан қан кету (мысалы, мұрын, қызыл иек, асқазан-ішек, несеп-жыныс, оның ішінде қынаптан тыс немесе етеккір қан кетуінің күшеюі) және анемия КДА-мен салыстырғанда ривароксабанмен ұзақ уақыт емделу кезінде жиі байқалды. Осылайша, талапқа сай клиникалық бақылаудан басқа, жасырын қан кетуді анықтау және егер бұл орынды деп саналса, айқын қан кетудің клиникалық маңыздылығын сандық бағалау үшін гемоглобин/гематокрит зертханалық сынақтары маңызды болуы мүмкін.

Пациенттердің бірнеше қосалқы топтары, төменде егжей-тегжейлі сипатталғандай, қан кету қаупі жоғары. Бұл пациенттерді емдеу басталғаннан кейін геморрагиялық асқынулар мен анемияның белгілері мен симптомдары үшін мұқият бақылау керек.

Гемоглобиннің немесе артериялық қысымның кез келген түсініксіз төмендеуінде қан кету орнын анықтау керек. Ривароксабанмен емдеу әсердің рутинді мониторингін қажет етпесе де, Ха анти-факторды калибрленген сандық талдау арқылы өлшенген ривароксабан концентрациясы ривароксабанның әсері туралы ақпарат клиникалық шешімдер қабылдауға көмектесетін ерекше жағдайларда пайдалы болуы мүмкін, мысалы, артық дозалану және шұғыл хирургиялық араласу.

Ривароксабан-ЛФ, басқа тромбозға қарсы препараттар сияқты, қан кету қаупі жоғары пациенттерді емдеуде, соның ішінде мыналар бар болса, сақтықпен қолданылуы керек:

• туа біткен немесе жүре пайда болған қан кетуге бейімділік;

• бақыланбайтын ауыр артериялық гипертония;

• қантамыр ретинопатиясы;

• ми мен жұлынның қантамыр аурулары;

• бронхоэктаз немесе анамнезде өкпеден қан кету;

• қан кетуге әкелуі мүмкін белсенді жарасы жоқ асқазан-ішек аурулары (мысалы, ішектің қабыну аурулары, эзофагит, гастрит, гастроэзофагеальді рефлюкс).

Қатерлі аурулары бар пациенттер

Қатерлі ауруы бар пациенттерде бір уақытта қан кету және тромбоз қаупі жоғары болуы мүмкін. Тромбозға қарсы терапияның жеке пайдасын ісіктің орналасуына, ісікке қарсы емге және аурудың сатысына байланысты белсенді обыры бар пациенттерде қан кету қаупімен салыстыру керек. Асқазан-ішек немесе несеп-жыныс жолдарында орналасқан ісіктер ривароксабанмен емдеу кезінде қан кету қаупінің жоғарылауымен байланысты. Қан кету қаупі жоғары қатерлі жаңа түзілімдері бар пациенттерде ривароксабанды қолдануға болмайды.

Жасанды жүрек клапаны бар пациенттер

Ривароксабанды жақында аорта клапанының катетер арқылы протездеуін бастан өткерген пациенттерде тромбтар түзілуінің профилактикасы үшін қолдануға болмайды. Ривароксабанның тиімділігі мен қауіпсіздігі жасанды жүрек клапандары салынған пациенттерде зерттелмеген, демек, ривароксабан қабылдаған кезде пациенттердің белгілі бір популяциясында антикоагулянттық емнің дұрыстығын растайтын деректер жоқ. Аталған пациенттер үшін Ривароксабан-ЛФ қолдану ұсынылмайды.

Антифосфолипидті синдромы бар пациенттер

Тікелей әсер ететін пероральді антикоагулянттар, оған қоса ривароксабан, антифосфолипидті синдромы диагнозы қойылған тромбозы бар пациенттерге ұсынылмайды. Атап айтқанда, үш сынақтың оң нәтижесі бар пациенттер үшін (жегілік антикоагулянт, кардиолипинге антиденелер, бета-2-гликопротеин-1 антиденелері) тікелей әсер ететін пероральді антикоагулянттармен емдеу К дәруменінің антагонистік терапиясымен салыстырғанда тромбоздық құбылыстардың қайталану жиілігінің жоғарылауымен байланысты болуы мүмкін.

Клапансыз жүрекшелер фибрилляциясы және стенттеумен ТКА жасатқан пациенттер

Интервенциялық зерттеудің клиникалық деректері қолжетімді, оның негізгі мақсаты клапансыз жүрекше фибрилляциясы және стенттеумен ТКА жасатқан пациенттерде қауіпсіздікті бағалау. Осы популяцияның тиімділігі туралы деректер шектеулі (4.2 және 5.1 бөл. қараңыз). Инсульт/транзиторлы ишемиялық шабуыл тарихы бар осындай пациенттер үшін деректер жоқ.

Тромболизиске немесе өкпе эмболэктомиясы жасалуы керек ӨАТЭ бар гемодинамикалық тұрақсыз пациенттер

ӨАТЭ бар және гемодинамикасы тұрақсыз немесе тромболизис немесе өкпе эмболэктомиясы жүргізілуі мүмкін пациенттерде фракцияланбаған гепаринге балама ретінде ривароксабанды қолдану ұсынылмайды, өйткені ривароксабанның қауіпсіздігі мен тиімділігі осы клиникалық жағдайларда анықталмаған.

Хирургиялық араласулар

Егер инвазиялық процедураны немесе хирургиялық араласуды жүргізу талап етілсе, 10 мг ривароксабан қабылдауды араласуға дейін кемінде 24 сағат бұрын және дәрігердің клиникалық қорытындысы негізінде тоқтату керек.

Егер процедураны кейінге қалдыру мүмкін болмаса, қан кету қаупінің жоғарылауын шұғыл араласу қажеттілігімен салыстырғанда бағалау керек.

Ривароксабанды қабылдауды тиісті клиникалық көрсеткіштер мен тиісті гемостаз болған жағдайда инвазиялық процедурадан немесе хирургиялық араласудан кейін мүмкіндігінше тезірек қалпына келтіру керек.

Нейроаксиальді (эпидуральді/жұлын) анестезия немесе пункция

Тромбоэмболиялық асқынулардың профилактикасы үшін тромбозға қарсы препараттарды қабылдайтын пациенттер үшін нейроаксиалді (эпидуральді/жұлын) анестезия немесе жұлын пункциясын жасағанда, ұзақ мерзімді сал ауруына әкелуі мүмкін эпидуральді немесе жұлын гематомасының даму қаупі бар.

Әрі қарай бұл құбылыстардың пайда болу қаупі тұрақты эпидуральді катетерлерді қолдану немесе гемостазға әсер ететін препараттарды қатар қолдану арқылы артады. Эпидуральді немесе жұлын пункциясын немесе бірнеше рет пункцияны орындау кезінде жарақат қауіптің жоғарылауына ықпал етуі мүмкін.

Неврологиялық бұзылулардың белгілері мен симптомдарын (мысалы, аяқтың ұюы немесе әлсіздігі, ішектің немесе қуықтың дисфункциясы) анықтау үшін пациенттерге үнемі бақылау жүргізу керек. Неврологиялық бұзылыстар анықталған жағдайда шұғыл диагностика және емдеу қажет.

Терапевт тромбоздың профилактикасы мақсатында антикоагулянттар қабылдайтын немесе антикоагулянттар қабылдауға дайындалып жатқан пациенттер үшін нейроаксиалді араласуды жасамас бұрын ықтимал пайда мен қауіптің арақатынасын бағалауы тиіс.

Алайда мұндай жағдайларда ривароксабанды 15 мг және 20 мг қолданудың клиникалық тәжірибесі жоқ.

Ривароксабанды және нейроаксиальді (эпидуральді/жұлын) анестезияны немесе жұлын пункциясын бір мезгілде қолданумен байланысты қан кетудің ықтимал қаупін азайту үшін ривароксабанның фармакокинетикалық бейінін ескеру қажет. Ривароксабанның ұюға қарсы әсері төмен деп бағаланған кезде эпидуральді катетерді немесе белді пункцияны орнату немесе алып тастау жақсы жүргізіледі. Дегенмен, әрбір пациент үшін жеткілікті төмен антикоагуляциялық әсерге жетудің нақты уақыты белгісіз.

Негізгі фармакокинетикалық сипаттамаларды ескере отырып, эпидуральді катетерді алып тастау үшін ривароксабанды соңғы қабылдағаннан кейін кем дегенде 2 есе жартылай шығарылу уақытына тең уақыт өтуі керек, яғни жас пациенттер үшін кемінде 18 сағат және егде жастағы пациенттер үшін 26 сағат.

Ривароксабанды катетерді алып тастағаннан кейін 6 сағаттан кейін ғана тағайындау керек.

Жарақаттық пункция жағдайында ривароксабанды тағайындауды 24 сағатқа кейінге қалдыру керек.

Тері реакциялары

Стивенс-Джонсон синдромын/уытты эпидермалық некролизді қоса, терінің күрделі реакциялары ривароксабанды қолданумен уақытша өзара байланысты маркетингтен кейінгі бақылау барысында хабарланды. Емнің бастапқы кезеңінде пациенттерде осы реакциялардың жоғары даму қаупі бар: реакциялар көп жағдайда емдеудің алғашқы апталарында пайда болады. Ривароксабанмен емдеуді терінің ауыр бөртпелері (мысалы, кең таралатын, айқын және/немесе сулы бөртпе) немесе шырышты қабықтың зақымдалуымен бірге кез келген басқа аса жоғары сезімталдық реакциялары пайда болған жағдайда тоқтату керек.

Егде жастағы пациенттер

Пациенттің жасы ұлғайған сайын қан кету қаупі артуы мүмкін.

Зертханалық параметрлерге әсері

Ривароксабанның әсер ету механизмін ескере отырып, ұю параметрлерін (протромбин уақыты, БІТУ, HepTest®) анықтау бойынша сынама нәтижелеріне әсері күтілгенге сәйкес келеді.

Қосымша заттар

Препарат құрамында лактоза бар. Сирек кездесетін тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, лопар лактаза тапшылығы немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар пациенттерге бұл препаратты қабылдамаған жөн.

Дәрілік препараттың бір дозасында 1 ммольден (23 мг) аз натрий бар, яғни іс жүзінде натрий жоқ.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

CYP3A4 және P-гликопротеин тежегіштері

Ривароксабан мен кетоконазолды (тәулігіне 1 рет 400 мг) немесе ритонавирді (тәулігіне 2 рет 600 мг) бірге қолдану ривароксабанның орташа тепе-тең AUC 2,6/2,5 есе артуына және препараттың фармакодинамикалық әсерінің елеулі күшеюімен қатар жүретін, қан кетулердің даму қаупінің жоғарылауына алып келетін ривароксабанның орташа Сmax 1,7/1,6 есе ұлғаюына әкелді. Демек, Ривароксабан-ЛФ препаратын кетоконазол, итраконазол, вориконазол және позаконазол сияқты азолға қарсы зеңге қарсы препараттармен немесе АИТВ протеаза тежегіштерімен жүйелі ем алатын пациенттерге қолдану ұсынылмайды. Бұл заттар CYP3A4 және Р-гликопротеин күшті тежегіштері болып табылады.

CYP3A4 немесе Р-гликопротеин қатысуымен ривароксабанды шығару жолдарының біреуін ғана қатты бәсеңдететін дәрілік заттар плазмадағы ривароксабанның концентрациясын аз дәрежеде арттырады деп күтілуде.

Мысалы, CYP3A4 күшті тежегіші және Р-гликопротеиннің орташа тежегіші болып саналатын кларитромицин (тәулігіне 2 рет 500 мг) орташа AUC 1,5 есе және Сmax ривароксабан 1,4 есе ұлғаюына себеп болды. Кларитромицинмен өзара әрекеттесу пациенттердің көпшілігі үшін клиникалық тұрғыдан маңызды емес, бірақ жоғары қауіпті пациенттер үшін маңызды болуы мүмкін.

Эритромицин (тәулігіне 3 рет 500 мг), орташа басым CYP3A4 және Р-гликопротеин, орташа AUC және Сmax ривароксабанның 1,3 есе ұлғаюын туындатты. Эритромицинмен өзара әрекеттесу пациенттердің көпшілігінде клиникалық тұрғыдан маңызы жоқ, бірақ жоғары қауіпті пациенттерде маңызды болуы мүмкін.

Жеңіл бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде эритромицин (тәулігіне үш рет 500 мг) қабылдау бүйрек функциясы қалыпты адамдармен салыстырғанда ривароксабанның орташа AUC 1,8 есе және Сmax 1,6 есе жоғарылауын туындатты. Орташа бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде эритромицин қолдану бүйрек функциясы қалыпты пациенттермен салыстырғанда орташа AUC 2,0 есе және Сmax 1,6 есе жоғарылауын туындатты. Эритромициннің әсері бүйрек жеткіліксіздігінің әсерін толықтырады.

CYP3A4 орташа тежегіші болып саналатын флуконазол (тәулігіне 1 рет 400 мг) ривароксабанның орташа AUC 1,4 есе ұлғаюына және орташа Cmax 1,3 есе ұлғаюына әкеледі. Флуконазолмен өзара әрекеттесу пациенттердің көпшілігі үшін клиникалық тұрғыдан маңызды емес, бірақ жоғары қауіпті пациенттер үшін маңызды болуы мүмкін.

Дронедаронды қолдану бойынша қолда бар клиникалық деректер шектеулі, сондықтан оны Ривароксабан-ЛФ препаратымен бірге қолданудан аулақ болу керек.

Антикоагулянттар

Эноксапаринді (40 мг бір реттік доза) және ривароксабанды (10 мг бір реттік доза) біріктіріп тағайындағаннан кейін Ха факторға қарсы әсер етудің күшеюі байқалды, бұл қанның ұюына тесттердің қосымша өзгерістерімен (протромбиндік уақыт, ІБТУ) қатар жүрмеді. Эноксапарин ривароксабанның фармакокинетикасына әсер етпеді.

Қан кету қаупінің жоғарылауына байланысты Ривароксабан-ЛФ препаратын басқа антикоагулянттармен бірге қолданғанда сақ болу керек.

Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП)/тромбоциттер агрегациясының тежегіштері

Ривароксабанды 15 мг және напроксенді 500 мг дозада бірге тағайындағаннан кейін қан кету уақытының клиникалық мәнді ұзаруы байқалмады. Дегенмен, жекелеген адамдарда анағұрлым айқын фармакодинамикалық жауап болуы мүмкін.

Ривароксабанды және ацетилсалицил қышқылын 500 мг дозада бірге қолданғанда клиникалық маңызды фармакокинетикалық және фармакодинамикалық өзара әрекеттесулер байқалған жоқ.

Ривароксабан 15 мг және клопидогрел (одан әрі демеуші дозаларды тағайындаумен 300 мг екпінді доза) арасында фармакокинетикалық өзара әрекеттесу анықталған жоқ, алайда кейбір пациенттерде тромбоциттердің агрегациясымен және Р-селектин деңгейімен немесе GPIIb/IIIa рецепторларының деңгейімен өзара байланыспаған қан кету уақытының елеулі ұлғаюы анықталды.

ҚҚСП (ацетилсалицил қышқылын қоса) және тромбоциттер агрегациясының тежегіштерін бір мезгілде тағайындағанда сақ болу керек, себебі бұл препараттар, әдетте, қан кету қаупін арттырады.

Серотонинді/серотонин-норэпинефринді кері қармайтын селективті тежегіштер (СКҚСТ/СНКҚСТ)

Басқа антикоагулянттар жағдайындағыдай, тромбоциттерге әсер етуінен СКҚСТ-мен немесе СНКҚСТ-мен бірге қолданған жағдайда пациенттердің қан кету қаупі жоғары болуы ықтимал. Ривароксабанды клиникалық бағдарламада бір мезгілде қолданғанда емдеудің барлық топтарында ауқымды немесе ауқымды емес клиникалық маңызды қан кетулердің анағұрлым жоғары жиілігі байқалды.

Варфарин

Пациенттерді К дәрумені антагонисті варфариннен (ХҚҚ 2,0-ден 3,0-ге дейін) ривароксабанға (20 мг) немесе ривароксабаннан (20 мг) варфаринге ауыстыру кезінде протромбиндік уақытты/ХҚҚ (Neoplastin жинағы) әсерлерін қарапайым жинақтау кезінде күткеннен көп дәрежеде арттырды (ХҚҚ-ның жекелеген мәндері 12,0-ге жетуі мүмкін), ал ІБТУ-ға әсер ету, Ха фактор белсенділігі мен тромбиннің эндогендік потенциалын бәсеңдету кезінде аддитивті болды.

Осындай өтпелі кезең кезінде ривароксабанның фармакодинамикалық әсерлерін зерттеу қажет болғанда варфарин әсер етпейтін қажетті тест ретінде Xa қарсы белсенділік, PiCT және HepTest анықтамаларын пайдалануға болады.

Варфаринді тоқтатқаннан кейінгі 4-ші күннен бастап талдаулардың барлық нәтижелері (соның ішінде ПУ, ІБТУ, Ха фактор белсенділігінің тежелуі және ТЭП (тромбиннің эндогендік потенциалы) ривароксабанның әсерін ғана көрсетеді.

Өтпелі кезеңде варфариннің фармакодинамикалық әсерлерін зерттеу қажет болғанда ривароксабан С0 аясында (ривароксабанның алдыңғы дозасын қабылдағаннан кейін 24 сағаттан кейін) ХҚО анықтамасын қолдануға болады, өйткені осы кезде ривароксабан бұл тестке ең төменгі әсерін береді.

Варфарин мен ривароксабан арасында фармакокинетикалық өзара әрекеттесулер байқалмаған.

CYP3A4 индукторлары

Ривароксабан мен рифампициннің CYP3A4 күшті индукторын бірге тағайындау ривароксабанның орташа AUC шамамен 50%-ға төмендеуіне және оның фармакодинамикалық әсерінің қатар азаюына әкелді. Ривароксабанды басқа күшті CYP3A4 индукторларымен (мысалы, фенитоин, карбамазепин, фенобарбитал немесе шілтер жапырақты шайқурай) бірге қолдану ривароксабанның плазмадағы концентрациясының төмендеуіне әкелуі мүмкін.

Сондықтан пациент тромбоздың белгілері мен симптомдарына мұқият тексерілгенге дейін CYP3A4 күшті индукторларымен бірге Ривароксабан-ЛФ тағайындауға болмайды.

Басқа қатар жүретін ем

Ривароксабан мен мидазолам (CYP3A4 субстраты), дигоксин (Р-гликопротеин субстраты) немесе аторвастатин (CYP3A4 субстраты және Р-гликопротеин) немесе омепразол (протонды помпа тежегіші) арасында клиникалық маңызды фармакокинетикалық немесе фармакодинамикалық өзара әрекеттесулер байқалған жоқ. Ривароксабан CYP3A4 сияқты CYP цитохромының негізгі изоферменттерін тежемейді немесе индукцияламайды.

Ривароксабанның тамақпен клиникалық маңызды өзара әрекеттесуі байқалған жоқ.

Зертханалық параметрлер

Ривароксабан әсер ету механизмінің арқасында қанның ұю параметрлеріне (ПУ, ІБТУ, HepTest) әсер етеді деп күтілуде.

Арнайы ескертулер

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік

Жүктілік кезінде әйелдерде ривароксабанның тиімділігі мен қауіпсіздігі анықталмаған. Жануарларға жүргізілген зерттеулер репродуктивті уыттылықтың бар екендігін көрсетті. Репродуктивті уыттылық ықтималдығына, қан кету қаупіне және плацента арқылы ривароксабанның ену белгілеріне байланысты Ривароксабан-ЛФ жүктілік кезінде әйелдерге қолдануға болмайды.

Ұрпақ өрбіту жастағы әйелдер ривароксабанмен емдеу кезінде контрацепцияның тиімді әдістерін қолдануы керек.

Лактация

Бала емізу кезінде әйелдерде ривароксабанның тиімділігі мен қауіпсіздігі анықталмаған. Жануарлардан алынған деректер ривароксабанның емшек сүтіне енетінін көрсетеді.

Ривароксабан емшек емізу кезінде қарсы көрсетілген. Бала емізуді тоқтату немесе емдеуді тоқтату/қоя тұру туралы шешім қабылдау қажет.

Фертильділік

Адамдардағы ривароксабанның фертильділікке әсерін бағалау үшін арнайы зерттеулер жүргізілген жоқ. Еркек және ұрғашы егеуқұйрықтарда жүргізілген зерттеуде ривароксабанның фертильділікке әсер байқалмады.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Ривароксабан көлік құралдарын басқару және механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне аз әсер етеді. Бас айналуы немесе естен тану жағдайлары туралы хабарланды. Осындай реакциялар байқалған пациенттерге көлік құралдарын басқарудан және механизмдермен жұмыс істеуден бас тарту керек.

Қолдану жөніндегі нұсқаулар

Дозалау режимі

Инсульт пен жүйелі эмболияның профилактикасы:

Ұсынылған доза тәулігіне 1 рет, күн сайын 20 мг (1 таблетка) құрайды.

Емдеуді инсульт пен жүйелі эмболия профилактикасының артықшылығы қан кету қаупінен басым болған жағдайда ұзақ уақыт жалғастырған жөн.

Егер кезекті дозаны қабылдауды өткізіп алса, пациент Ривароксабан-ЛФ препаратын дереу қабылдауы және келесі күні ұсынылған режимге сәйкес дәрілік препаратты тұрақты қабылдауды жалғастыруы тиіс. Бұрын өткізіп алған дозаны өтеу үшін қабылданатын дозаны қосарламау керек.

Терең веналар тромбозын (ТВТ) және өкпе артериясының тромбоэмболиясын (ӨАТЭ) емдеу, қайталанатын ТВТ және ӨАТЭ профилактикасы.

Жедел ТВТ және ӨАТЭ бастапқы емдеуге арналған ривароксабанның ұсынылған дозасы алғашқы 3 апта ішінде тәулігіне 2 рет 15 мг құрайды, кейіннен қайталанатын ТВТ және ӨАТЭ профилактикасы мен емдеуді жалғастыру үшін 20 мг дозада дәрілік препаратты тәулігіне 1 рет қабылдайды.

Қысқа мерзімді емді (кем дегенде үш ай) үлкен транзиторлық қауіп факторлары (мысалы, жақында болған ауқымды операциялық араласымдар немесе жарақаттар) ТВТ туындатқан және ӨАТЭ бар пациенттерде қарастыру керек. Анағұрлым ұзақ емді үлкен транзиторлы қауіп факторларымен байланысты емес, ТВТ туындатқан немесе ӨАТЭ немесе ТВТ туындатқан және ӨАТЭ бар немесе анамнезінде ТВТ немесе ӨАТЭ қайталанатын пациенттерде қарастыру керек.

ТВТ және ӨАТЭ қайталануының ұзартылған профилактикасына көрсетілімдер болған кезде (ТВТ немесе ӨАТЭ емдеуден кейін кем дегенде 6 ай) ұсынылған доза тәулігіне 1 рет 10 мг құрайды. Тәулігіне 1 рет 10 мг профилактикалық дозада Риварокасабан-ЛФ ұзартылған ем аясында асқынған қатарлас аурулардың болуы немесе ТВТ немесе ӨАТЭ қайталануы сияқты ТВТ немесе ӨАТЭ қайталануының жоғары қаупі бар пациенттер Риварокасабан-ЛФ тәулігіне 1 рет 20 мг дозасын қабылдауды қарастыру керек.

Емдеу ұзақтығы мен дозасы қан кету қаупіне қатысты емдеу пайдасын мұқият бағалағаннан кейін жеке таңдалуы тиіс.

Препаратты үнемі қабылдау режимін ұстану ұсынылады.

Егер кезекті дозаны қабылдау тәулігіне 2 рет (емдеудің 1-21 күні) 15 мг дозаны қабылдау кезінде өткізіп алынса, пациент 30 мг тәуліктік дозаның түсуін қамтамасыз ету үшін дереу Риварокасабан-ЛФ дәрілік препаратын қабылдауы тиіс. Ол үшін Риварокасабан-ЛФ 2 таблеткасын бір мезгілде 15 мг дозада қабылдауға болады. Келесі тәулікте дәрілік препаратты ұсынылған режимге сәйкес тәулігіне 2 рет 15 мг дозада тұрақты қабылдауды жалғастыру керек.

Егер дәрілік препаратты қабылдау тәулігіне 1 рет 20 мг дозаны қабылдау кезінде өткізіп алынса, пациент тәуліктік дозаның түсуін қамтамасыз ету үшін ривароксабанды дереу қабылдауы тиіс. Келесі күні ұсынылған режимге сәйкес дәрілік препаратты тәулігіне 1 рет тұрақты қабылдауды жалғастыру керек. Бұрын өткізіп алған дозаны өтеу үшін қабылданатын дозаны қосарламау керек.

К дәруменінің антагонисттерінен (КДА) Ривароксабан-ЛФ ауысу

Инсульттің және жүйелі эмболияның профилактикасы үшін клапанды емес ФП бар пациенттерде КДА қабылдауды тоқтату және халықаралық қалыптасқан қатынас (ХҚҚ) ≤3,0 дейін төмендеген кезде Ривароксабан-ЛФ дәрілік препаратымен емдеуді бастау керек. КДА-дан Ривароксабан-ЛФ пациенттер ауысқан кезде, Ривароксабан-ЛФ препаратын қабылдағаннан кейін ХҚҚ мәндері жалған жоғарылайды. ХҚҚ Ривароксабан-ЛФ антикоагулянттық белсенділігін анықтауға жарамайды, сондықтан оны осы мақсатта қолдануға болмайды («Басқа дәрілік заттармен өзара әрекеттесу және өзара әрекеттесудің басқа түрлері» қараңыз).

ТВТ және ӨАТЭ емдеудегі және ТТВТ және ӨАТЭ қайталануының профилактикасындағы пациенттерде КДА қабылдауды тоқтату және ХҚҚ ≤2,5-ке төмендегенде Ривароксабан-ЛФ препаратымен емдеуді бастау керек. КДА-дан Ривароксабан-ЛФ пациенттер ауысқан кезде, Ривароксабан-ЛФ препаратын қабылдағаннан кейін ХҚҚ мәндері жалған жоғарылайды. ХҚҚ Ривароксабан-ЛФ препаратының антикоагулянттық белсенділігін анықтау үшін жарамайды және сондықтан оны осы мақсатта қолдануға болмайды («Басқа дәрілік заттармен өзара әрекеттесу және өзара әрекеттесудің басқа түрлері» қараңыз).

Ривароксабан-ЛФ К дәруменінің (КДА) антагонистеріне ауысу

Ривароксабан-ЛФ препаратынан КДА-ға ауысқан кезде антикоагулянттық әсердің жеткіліксіз болу ықтималдығы бар. Осыған байланысты басқа антикоагулянтқа кез келген ауысу кезінде үздіксіз антикоагулянттық әсерді қамтамасыз ету қажет. Ривароксабан ХҚҚ жоғарылауына ықпал етуі мүмкін екенін есте ұстаған жөн.

Ривароксабан-ЛФ КДА-ға ауысқан кезде ХҚҚ ≥ 2,0-ге дейін көтерілгенге дейін КДА және Ривароксабан-ЛФ бір мезгілде қабылдау керек. Өтпелі кезеңнің алғашқы екі күнінде КДА стандартты бастапқы дозасын қолдану керек, содан кейін КДА дозасы ХҚҚ бойынша таңдалады. Ривароксабан-ЛФ мен КДА бір мезгілде қабылдау кезінде ХҚҚ алдыңғы Ривароксабан-ЛФ дозасын қабылдағаннан кейін 24 сағаттан соң ғана, бірақ Ривароксабан-ЛФ келесі дозасын қабылдау алдында анықтаған жөн. ХҚҚ-ның сенімді көрсеткіштерін Ривароксабан-ЛФ қабылдауды тоқтатқаннан кейін кемінде 24 сағаттан соң алуға болады.

Парентеральді антикоагулянттардан Ривароксабанға-ЛФ ауысу

Парентеральді антикоагулянтты тоқтату және парентеральді антикоагулянтты келесі жоспарлы енгізу сәтіне дейін 0-2 сағат бұрын (мысалы, төмен молекулалы гепарин) немесе парентеральді антикоагулянтты үздіксіз енгізу тоқтатылған сәтте (мысалы, фракцияланбаған гепаринді вена ішіне енгізу) Ривароксабан-ЛФ қабылдауды бастау керек.

Ривароксабаннан-ЛФ-дан парентеральді антикоагулянттарға ауысу

Парентеральді антикоагулянттың бірінші дозасын Ривароксабанды-ЛФ келесі жоспарлы қабылдау сәтінде енгізу керек.

Кардиоверсия

Ривароксабанмен-ЛФ емдеу кардиоверсияны қажет етуі мүмкін пациенттерде басталуы немесе жалғасуы мүмкін. Бұрын антикоагулянттық ем алмаған пациенттерде өңеш арқылы эхокардиография (ӨАЭхо-КГ) бақылауымен кардиоверсия кезінде адекватты антикоагуляцияны қамтамасыз ету үшін Ривароксабан-ЛФ препаратымен емдеуді кардиоверсиядан кемінде 4 сағат бұрын бастау керек. Кардиоверсия жүргізу басталғанға дейін барлық пациенттер үшін осы пациенттердің Ривароксабанды-ЛФ тиісінше қолданғанына көз жеткізу керек. Емдеудің басталуы мен ұзақтығы туралы мәселені шешуде жоспарланған кардиоверсиясы бар пациенттерде антикоагулянттық терапия бойынша қолданыстағы нұсқаулықтарды ескерген жөн.

Клапандық емес жүрекшелер фибрилляциясы және стенттеумен ТКА (тері арқылы коронарлық араласу) ұшыраған пациенттер

Пероральді антикоагуляцияны қажет ететін стенттеумен ТКА ұшыраған клапандық емес жүрекшелер фибрилляциясы бар пациенттерде максимум 12 ай бойы P2Y12 тежегішіне қосымша тәулігіне 1 рет 15 мг Ривароксабан-ЛФ дозасының шектеулі тәжірибесі бар (немесе тәулігіне 1 рет 10 мг Ривароксабан-ЛФ бүйрек жеткіліксіздігі орташа пациенттерде [креатинин клиренсі 30-49 мл/мин]).

Пациенттердің жекелеген популяциялары бойынша қосымша ақпарат

Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер

Ривароксабан-ЛФ коагулопатиямен қатар жүретін бауыр аурулары бар пациенттерге қолдануға болмайды, бұл бауыр циррозы бар пациенттерді қоса (Чайлд–Пью В және С кластары), қан кетудің клиникалық маңызды қаупін тудырады.

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

Ауыр бүйрек жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі 15-29 мл/мин) бар пациенттерде алынған қолда бар шектеулі клиникалық дәлелдер осы пациенттерде ривароксабан концентрациясының айтарлықтай жоғарылауын көрсетеді. Пациенттердің осы санатын емдеу үшін Ривароксабан-ЛФ сақтықпен қолданылуы керек. Препаратты креатинин клиренсі <15 мл/мин пациенттерде қолдану ұсынылмайды.

Орташа бүйрек жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі 30-49 мл/мин) немесе ауыр бүйрек жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі 15-29 мл/мин) бар пациенттер үшін ұсынылған доза мыналарды құрайды:

• жүрекшелердің клапандық емес фибрилляциясы (КЕФ) бар пациенттерде инсульт пен жүйелі эмболияның профилактикасы кезінде ұсынылатын доза тәулігіне 1 рет 15 мг құрайды.

• ТВТ және ӨАТЭ емдеу, қайталама ТВТ және ӨАТЭ профилактикасы үшін пациенттер алғашқы үш апта ішінде тәулігіне 2 рет 15 мг қабылдауы тиіс. Содан кейін ұсынылған доза тәулігіне 1 рет 20 мг құрайды. Дозаны тәулігіне 1 рет 20 мг-ден тәулігіне 1 рет 15 мг-ға дейін төмендетуді пациентте қан кетудің бағаланатын қаупі қайталама ТВТ және ӨАТЭ қаупінен басым болған кезде қарау керек. Тәулігіне 1 рет 15 мг пайдалану жөніндегі нұсқау фармакокинетикалық модельдеуге негізделген және осы жағдайда клиникалық жағдайларда зерттелмеген.

Ұсынылған доза тәулігіне 1 рет 10 мг болғанда, дозаны түзету қажет емес.

Жеңіл бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерге Ривароксабан-ЛФ тағайындау кезінде (креатинин клиренсі 50-80 мл/мин) дозаны түзету талап етілмейді.

Балалар мен жасөспірімдер

Балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерде қауіпсіздік пен тиімділік анықталмаған. Сондықтан Ривароксабан-ЛФ балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерде қолдануға ұсынылмайды.

Егде жастағы пациенттер

Пациенттердің осы санатында дозаны түзету қажет емес.

Жынысы, дене салмағы немесе этникалық қатыстылығы

Осы критерийлер негізінде дозаны түзету қажет емес.

Енгізу жолы және тәсілі

Ішке қабылдауға арналған.

Ривароксабан-ЛФ 15 мг және 20 мг тамақтану кезінде қабылдау керек.

Таблеткаларды толығымен жұтып қоя алмайтын пациенттер үшін Ривароксабан-ЛФ таблеткасын бөліп, сумен немесе алма сияқты жеңіл тағаммен араластыруға болады, содан кейін бірден тамақтану керек. Ривароксабан-ЛФ ұсақталған таблеткасын 15 мг және 20 мг қабылдағаннан кейін бірден тамақтану керек.

Бөлінген таблетканы асқазан зонды арқылы енгізуге болады.

Артық дозалану жағдайында қабылдануы қажет шаралар

Симптомдары

1960 мг-ға дейін артық дозаланғанда сирек жағдайлар туралы хабарланды. Артық дозаланған жағдайда пациентті қан кету немесе басқа жағымсыз реакциялар түріндегі асқынуларға қатысты мұқият бақылау керек («Қан кету кезіндегі тактика» бөлімін қараңыз).

Шектеулі сіңуіне байланысты емдік дозадан асатын, 50 мг және одан жоғары дозаларды қолдану кезінде препарат концентрациясының төмен деңгейлі платоны оның қан плазмасындағы экспозициясын одан әрі ұлғайтпай дамыту күтілуде.

Емі

Ривароксабанның фармакодинамикалық әсеріне қарсы тұратын спецификалық антидот (андексанет альфа) бар (андексанет альфаны қолдану жөніндегі нұсқаулықты қараңыз).Артық дозаланған жағдайда ривароксабанның сіңуін төмендету үшін белсендірілген көмірді пайдалануға болады. Қан плазмасы ақуыздарымен қарқынды байланысты ескере отырып, диализ жүргізу кезінде ривароксабан шығарылмайды деп күтілуде.

Қан кету кезіндегі тактика

Егер ривароксабан алатын пациентте қан кету түрінде асқыну пайда болса, препаратты келесі қабылдауды кейінге қалдыру немесе қажет болғанда емді тоқтату керек. Ривароксабанның жартылай шығарылу кезеңі шамамен 5-13 сағатты құрайды. Емдеу қан кетудің ауырлығына және орналасуына байланысты жекелей болуы керек. Қажет болса, механикалық компрессия (мысалы, мұрыннан ауыр кету кезінде), оның тиімділігін бағалайтын хирургиялық гемостаз, инфузиялық терапия және гемодинамикалық қдемеу, қан препараттарын қолдану (анемия немесе коагулопатия, қайсысы пайда болғанына байланысты эритроциттік масса немесе жаңа мұздатылған плазма) немесе тромбоциттік масса сияқты тиісті симптоматикалық емдеуді қолдануға болады.

Егер жоғарыда аталған шаралар қан кетуді жоюға әкелмесе, ривароксабанның фармакодинамикалық әсеріне қарсы тұратын Ха факторы тежегіштерінің (андексанет альфа) спецификалық антидоты немесе протромбин кешенінің концентраты (ПШК), белсендірілген протромбин кешенінің концентраты (БПКК) немесе рекомбинантты VIIa факторы (r-FVIIa) сияқты кері әсер ететін спецификалық прокоагулянттық препараттар тағайындалуы мүмкін. Алайда, қазіргі уақытта ривароксабан қабылдайтын пациенттерде осы препараттарды қолдану тәжірибесі шектеулі. Ұсыныс та шектеулі клиникалық емес мәліметтерге негізделген. R-FVIIa-ны қайта енгізу қан кетудің оң динамикасына байланысты қарастырылуы және титрленуі керек. Жергілікті деңгейде қолжетімділікке байланысты, ауқымды қан кету жағдайында гемостазиолог маманмен кеңесу туралы мәселені шешу керек.

Протамин сульфаты мен К дәрумені ривароксабанның антикоагулянттық белсенділігіне әсер етпейді деп күтілмейді.

Транексам қышқылын қолданудың тәжірибесі шектеулі және ривароксабан алатын пациенттерде аминокапрон қышқылы мен апротининді қолдану тәжірибесі жоқ.

Ривароксабан қабылдаған пациенттерде десмопрессин сияқты жүйелі гемостатикалық препараттарды қолданудың орындылығы немесе тәжірибесі туралы ғылыми негіз жоқ. Қан плазмасы ақуыздарымен қарқынды байланысты ескере отырып, диализ арқылы ривароксабан шығарылмайды деп күтілуде.

ДП стандартты қолдану кезінде көрініс табатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдануы керек шаралар

Қауіпсіздік бойынша жиынтық деректер

Ривароксабанның қауіпсіздігін бағалау 13 III фазадағы зерттеулерде жүргізілді (1-кестені қараңыз).

III фазадағы 19 зерттеуге ривароксабан қабылдаған 69608 ересек пациент қатысты.

1-кесте: Зерттеуге қатысқан пациенттер саны, жалпы тәуліктік доза және III фазалық зерттеудегі емдеудің максималды ұзақтығы

* Ривароксабанның кем дегенде бір дозасы әсер еткен пациенттер.

** VOYAGER PAD зерттеу деректері бойынша.

Ривароксабан қабылдайтын пациенттерде ең жиі жағымсыз реакциялар қан кетулер болды (төмендегі «Жекелеген жағымсыз реакциялардың сипаттамасын» қараңыз (2-кестені қара). Ең жиі қан кетулер мұрыннан (4,5%) және асқазан-ішектен қан кету (3,8%) болды.

2-кесте: III фазадағы зерттеулер аяқталғаннан кейін ривароксабан қабылдаған пациенттерде қан кету* және анемия жағдайларының жиілігі

* Ривароксабанның барлық зерттеулері үшін қан кетудің барлық жағдайлары жинақталады, тіркеледі және қарастырылады.

** COMPASS зерттеуінде анемияның төмен деңгейі байқалады, өйткені жағымсыз реакцияларды жинауға таңдау тәсілі қолданылды.

*** Жағымсыз реакцияларды жинауға таңдау тәсілі қолданылды.

# VOYAGER PAD зерттеу деректері бойынша.

Жағымсыз реакциялар тізбесі

Ривароксабанды қолдану кезінде хабарланған жағымсыз реакциялар төменде жүйелік-ағзалық кластар мен пайда болу жиілігі бойынша берілген.

Жиілік санттары: өте жиі (≥1/10), жиі (≥1/100, бірақ <1/10), жиі емес (≥1/1000, бірақ <1/100), сирек (≥1/10000, бірақ <1/1000), өте сирек (<1/10000), жиілігі белгісіз (қолда бар деректерге сүйене отырып, пайда болу жиілігін анықтау мүмкін емес).

Қан мен лимфа жүйесі тарапынан бұзылулар: жиі – анемия (оның ішінде тиісті зертханалық көрсеткіштер); жиі емес – тромбоцитоз (тромбоциттер санының жоғарылауын қоса*, тромбоцитопения).

Иммундық жүйе тарапынан бұзылулар: жиі емес – аллергиялық реакциялар, аллергиялық дерматит, ангионевроздық ісіну және аллергиялық ісіну, өте сирек – анафилаксиялық реакциялар, оған қоса анафилаксиялық шок.

Жүйке жүйесі тарапынан бұзылулар: жиі – бас айналуы, бас ауыруы; жиі емес – бассүйекішілік қан құйылу, миға қан кету, естен тану.

Көру мүшесі тарапынан бұзылулар: жиі – көз тініне қан құйылу (соның ішінде конъюнктивалық қан құйылу).

Жүрек тарапынан бұзылулар: жиі емес – тахикардия.

Қантамыр тарапынан бұзылулар: жиі – гипотензия, гематома.

Тыныс алу жүйесі, көкірек қуысы ағзалары және көкірек ортасы тарапынан бұзылулар: жиі – мұрыннан қан кету, қан түкіру, өте сирек – эозинофильді пневмония.

Асқазан-ішек бұзылыстары: жиі – қызыл иектен қан кету, асқазан-ішектен қан кету (соның ішінде ректальді қан кету), іштің ауыруы және асқазан мен ішекке байланысты ауырсыну, диспепсия, жүрек айнуы, іш қату*, диарея, құсу*; жиі емес – ауыздың құрғауы.

Бауыр мен өт жолдары тарапынан бұзылулар: жи – трансаминазалар деңгейінің жоғарылауы, жиі емес – бауыр жеткіліксіздігі, билирубин деңгейінің жоғарылауы, қандағы сілтілік фосфатаза деңгейінің жоғарылауы*, гамма-ГТ деңгейінің жоғарылауы; сирек – сарғаю, тікелей билирубин деңгейінің жоғарылауы (АЛТ деңгейінің жоғарылауымен немесе онсыз), холестаз, гепатит (гепатоцеллюлярлық зақымдануды қоса).

Тері мен тері астындағы тіндер тарапынан бұзылулар: жиі – қышыну (оның ішінде жайылған қышудың сирек жағдайлары), бөртпе, экхимоз, тері және теріастылық қан құйылу; жиі емес – есекжем; өте сирек – Стивенс-Джонсон синдромы/уытты эпидермалық некролиз, DRESS-синдром.

Бұлшықет, қаңқа және дәнекер тіндер тарапынан бұзылулар: жиі – аяқ-қолдың ауыруы*, жиі емес – гемартроз, сирек – бұлшықетке қан құйылу; жиілігі белгісіз – қан кетуге қатысты екіншілік компартмент-синдром.

Бүйрек және несеп шығару жолдары тарапынан бұзылулар: жиі – урогенитальді жолмен байланысты қан кету (соның ішінде гематурия және меноррагия**), бүйрек жеткіліксіздігі (соның ішінде қандағы креатинин, мочевина деңгейінің жоғарылауы)*; жиілігі белгісіз – бүйрек жеткіліксіздігі/елеулі қан кетуге қатысты екіншілік, гипоперфузия себебінен жедел бүйрек жеткіліксіздігі.

Жалпы бұзылулар мен енгізу орнындағы реакциялар: жиі – қызба*, шеткері ісіну, физикалық күштің төмендеуі және сылбырлық (жалпы әлсіздік пен астенияны қоса); жиі емес – нашар сезіну (соның ішінде дімкәстік); сирек – жергілікті ісіну*.

Зертханалық және құрал-аспаптық деректер: жиі емес – ЛДГ деңгейінің жоғарылауы*, липаза деңгейінің жоғарылауы*, амилаза деңгейінің жоғарылауы.

Жарақаттар, уыттану және ем шаралардың асқынуы: жиі – ем шарадан кейінгі қан кету (соның ішінде операциядан кейінгі анемия және жарадан қан кету), контузия, жара секрециясы*; сирек – тамыр псевдоаневризмасы***.

* – тізе немесе ұршық буынын эндопротездеуден кейін веналық тромбоэмболияның профилактикасын жүргізу кезінде ересек пациенттерде байқалды;

** – <55 жастағы әйелдерде ТВТ; ӨАТЭ емдеу және олардың қайталануының профилактикасы кезінде «өте жиі» байқалды;

*** – ЖКС асқынуларының профилактикасы шеңберінде жиі емес ретінде байқалды (тері арқылы коронарлық араласудан кейін).

Жекелеген жағымсыз реакциялардың сипаттамасы

Препарат әсерінің фармакологиялық механизмін ескере отырып, ривароксабанды қолдану кез келген ағзалар мен тіндерден жасырын немесе айқын қан кету қаупінің жоғарылауымен қатар жүруі мүмкін, бұл постгеморрагиялық анемияға әкелуі мүмкін. Белгілері, симптомдары және ауырлығы (өліммен аяқталуды қоса) қан кетудің және/немесе анемияның орналасқан жеріне және ауырлық дәрежесіне немесе ауқымдылығына байланысты өзгереді.

Клиникалық зерттеулерде шырышты қабаттардан қан кету (мысалы, мұрын, қызыл иек, асқазан-ішек, несеп-жыныс жолдарынан патологиялық қынаптық және етеккірден анағұрлым көп қан кетуді қоса) және анемия K дәрумені антагонистерімен (КДА) емдеумен салыстырғанда ривароксабанмен ұзақ емдеу кезінде жиі байқалды. Сондықтан, тиісті клиникалық тексеруден басқа, қажет болғанда жасырын қан кетуді анықтау үшін гемоглобин/гематокрит деңгейін зертханалық анықтау және айқын қан кетудің клиникалық маңыздылығын сандық бағалау маңызды болуы мүмкін.

Қан кетудің даму қаупі пациенттердің кейбір топтарында, мысалы, бақыланбайтын ауыр артериялық гипертензиясы бар пациенттерде және/немесе гемостазға әсер ететін препараттармен қатар ем қабылдайтын пациенттерде жоғарылауы мүмкін. Етеккірлік қан кету ұзағырақ және қарқынды болуы мүмкін. Геморрагиялық асқынулар әлсіздік, бозару, бас айналуы, бас ауыруы, түсініксіз ісіну, ентігу немесе түсініксіз шок күйінде көрініс табуы мүмкін. Кейбір жағдайларда анемияға байланысты миокард ишемиясының белгілері байқалды, мысалы, кеуденің ауыруы немесе стенокардия.

Ауыр қан кету салдарынан ривароксабанды қабылдағанда компартмент-синдром және гипоперфузия нәтижесінде бүйрек жеткіліксіздігі сияқты белгілі асқынулар тіркелді. Сондықтан антикоагулянттар алатын кез-келген пациенттің жағдайын бағалау кезінде қан кету мүмкіндігін қарастырған жөн.

Жағымсыз дәрілік реакциялар туындағанда медициналық қызметкерге, фармацевтикалық қызметкерге немесе, дәрілік препараттардың тиімсіздігі туралы хабарламаларды қоса, дәрілік препараттарға жағымсыз реакциялар (әсерлер) бойынша ақпараттық деректер базасына тікелей хабарласу керек

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігі Медициналық және фармацевтикалық бақылау комитеті «Дәрілік заттар мен медициналық бұйымдарды сараптау ұлттық орталығы» ШЖҚ РМК

http://www.ndda.kz

Қосымша мәліметтер

Дәрілік препараттың құрамы

Бір таблетканың құрамында:

белсенді зат – ривароксабан – 15 немесе 20 мг,

Қосымша заттар: магний стеараты, натрий лаурилсульфаты, гипромеллоза, натрий кроскармеллозасы, микрокристалды целлюлоза, лактоза моногидраты;

қабық құрамы: ішінара гидролизденген поливинил спирті, макрогол/ПЭГ, тальк, титанның қостотығы (E171), темірдің қызыл тотығы (E172), темірдің сары тотығы (E172), магнетит/темірдің қара тотығы (E172).

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Қызыл-қоңыр түсті қабықпен қапталған, диаметрі шамамен 7 мм, екі беті дөңес пішінді дөңгелек таблеткалар (дозасы 15 мг).

Қызыл-қоңыр түсті қабықпен қапталған, диаметрі шамамен 8 мм, екі беті дөңес пішінді дөңгелек таблеткалар (дозасы 20 мг).

Шығарылу түрі және қаптамасы

10 таблеткадан полимер үлбірден немесе поливнилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада.

Үш пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тіліндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.

2 жыл.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін және көрінбейтін жерде сақтау керек.

Дәрігердің рецептісі арқылы.

Өндіруші туралы мәлімет

«Лекфарм» ЖШБҚ,

Беларусь Республикасы, 223141, Логойск қ., Минск К., 2а үй, 301 к.

Тел./факс: +375 1774 53801,

электронды пошта: office@lekpharm.by.

Тіркеу куәлігінің ұстаушысы

«Лекфарм» ЖШБҚ,

Беларусь Республикасы, 223141, Логойск қ., Минск К., 2а үй, 301 к.

Тел./факс: +375 1774 53801,

электронды пошта: office@lekpharm.by.http://www.lekpharm.by

Қазақстан Республикасының аумағында тұтынушылардан дәрілік заттардың сапасы жөнінде шағымдарды (ұсыныстарды) қабылдайтын және дәрілік заттың қауіпсіздігін тіркеуден кейінгі бақылауға жауапты ұйымның атауы, мекенжайы және байланыс деректері (телефон, факс, электрондық пошта)

«Лекфарм» ЖШБҚ Қазақстан Республикасындағы өкілдігі,

050000, Алматы қаласы, Бостандық ауданы, Әл-Фараби даңғылы, 7,

"Нұрлы Тау" БО, 4А корпус, 55 кеңсе,

тел. 8(727)-3110454, факс 8(727)-3110455,

электронды пошта: amangul-62@mail.ru