Пиксабара (2,5 мг) (Апиксабан)

Пиксабара

Апиксабан

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 2.5 мг немесе 5 мг

Қан және қан түзу ағзалары. Тромбозға қарсы препараттар. Ха факторының тікелей тежегіштері. Апиксабан.

АТХ коды: B01AF02.

Ұршық немесе тізе буынын алмастыру үшін жоспарлы операция жасалған ересек пациенттерде вена тромбоэмболиясының (ВТЭ) профилактикасы.

Бастан өткерілген инсульт немесе транзиторлық ишемиялық шабуыл, ≥ 75 жас шамасы, гипертензия, қант диабеті, симптоматикалық жүрек жеткіліксіздігі бойынша (Нью-Йорк кардиология қауымдастығының жіктеуі (NYHA) бойынша II және одан жоғары класс) сияқты бір немесе бірнеше қауіп факторы бар жүрекшелердің клапандық емес фибрилляциясы (ЖКЕФ) бар ересек пациенттердегі инсульт пен жүйелі эмболия профилактикасы.

Ересектердегі терең веналар тромбозын (ТВТ) және өкпе артериясының тромбоэмболиясын (ӨАТЭ) емдеу, сондай-ақ, ТВТ мен ӨАТЭ қайталану профилактикасы.

Қолданудың басталуына дейінгі қажетті мәліметтер тізбесі

- белсенді затқа немесе препараттың қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық;

• клиникалық маңызды белсенді қан кету;

- коагулопатиямен және клиникалық маңызды қан кету қаупімен қатар жүретін бауыр аурулары;

- күрделі қан кетуді туындататын маңызды қауіп факторы болып саналатын зақымдану немесе жай-күй (бұрыннан бар немесе таяуда өткерілген асқазан-ішек ойық жарасын, қан кету қаупі жоғары қатерлі жаңа түзілімдердің болуын, таяудағы ми немесе жұлын зақымдануын, миға немесе жұлынға немесе көзге таяуда жасалған операциялық араласуды, таяудағы бассүйек ішіне қан құйылуды, белгілі немесе күмәнді өңеш веналарының варикозын, артерия-вена патологияларын, тамырлар аневризмасын немесе күрделі жұлын немесе ми ішіндегі тамырлар бұзылуларын қамтуы мүмкін);

- кез келген антикоагулянттық дәрілермен, мысалы, фракциялық емес гепаринмен (ФЕГ), төмен молекулалық гепариндермен (эноксапарин, далтепарин және т.б.), гепарин туындыларымен (фондапаринукс және т.б.), пероральді антикоагулянттармен (варфарин, ривароксабан, дабигатран және т.б.) бір мезгілде қолдану, антикоагулянттық емді ауыстыру оқиғаларын, орталық веналық немесе артериялық катетер өткізгіштігін демеуге қажетті дозаларда ФЕГ қолдану жағдайларын немесе жүрекшелер фибрилляциясын емдеуге арналған катетерлік абляция кезінде ФЕГ қолдану жағдайларын қоспағанда.

Қолдану кезіндегі қажетті сақтандыру шаралары

Қан кету қаупі

Басқа антикоагулянттармен болған жағдайдағы сияқты, апиксабан қабылдап жүрген пациенттерде қан кету белгілерінің бар-жоғы мұқият қадағалануы тиіс. Қан кету қаупі жоғары болатын жағдайларда препаратты сақтықпен пайдалануға кеңес беріледі. Ауыр қан кету туындағанда апиксабан қабылдауды тоқтату керек.

Апиксабанмен емдеу тиімділігін үздіксіз мониторингтеуді талап етпейтініне қарамастан, анти-Ха-факторлық белсенділігіне өткізілетін калибрленген сандық тест, мысалы, артық дозалану немесе шұғыл операциялық араласу кезінде плазмадағы апиксабан концентрациялары туралы ақпарат клиникалық шешімдер қабылдауға көмектесе алатын оқиғаларда пайдалы болуы мүмкін.

Апиксабанның анти-Ха-факторлық белсенділігіне кері әсер ететін зат қолжетімді.

Гемостазға ықпал ететін басқа дәрілік заттармен өзара әрекеттесуі

Қан кетудің жоғары қаупіне орай, кез келген басқа антикоагулянттармен қатарлас емдеу қарсы көрсетілімді.

Апиксабан мен антиагреганттық дәрілік заттармен бір мезгілде қолдану қан кету қаупін арттырады.

Пациенттердің серотонинді кері қармайтын селективті тежегіштер (СКҚСТ) немесе серотонин мен норэпинефринді кері қармайтын селективті тежегіштер (СНКҚСТ) немесе ацетилсалицил қышқылын (АСҚ) қоса, қабынуға қарсы стероидты емес дәрілік заттарды (ҚҚСД) бір мезгілде қолдану кезінде сақ болу қажет.

Хирургиялық араласудан кейін апиксабанмен бір мезгілде тромбоциттер агрегациясының басқа тежегіштерін қолдану ұсынылмайды.

Жүрекшелер фибрилляциясы және монотерапияда немесе қосарлы антитромбоциттік емді талап ететін жай-күйлері бар пациенттерде апиксабанмен біріктірілген ем жүргізуді бастар алдында ықтималды пайдасы мен зор қауіптерінің арақатынасын мұқият бағалау керек.

Жүрекшелер фибрилляциясы бар пациенттердің қатысуымен клиникалық зерттеуде бір мезгілде АСҚ қолдану апиксабанды қолдану кезінде күрделі қан кетудің даму қаупін жылына 1.8%-дан жылына 3.4% дейін арттырды, ал варфаринді қолдану кезінде қан кету қаупін жылына 2.7%-дан жылына 4.6% дейін арттырды. Аталған клиникалық зерттеуде қатарлас қосарлы антитромбоциттік емді пайдалану шектеулі (2.1%) болды.

Клиникалық зерттеуде ЖКС-мен жүрекшелер фибрилляциясы бар және/немесе ТКА жасалған, ал АСҚ-мен немесе онсыз P2Y12 тежегішімен және пероральді антикоагулянтпен (апиксабан немесе КДА) жоспарланған емдеу кезеңі 6 айға созылған пациенттер қамтылды. Апиксабан қабылдаған субъектілерде бір мезгілде ACҚ қолдану ISTH (Халықаралық тромбоз және гемостаз қоғамы) немесе CRNM (клиникалық маңызды, негізгі емес) емес қан кетуді жіктеу бойынша күрделі қан кету қаупін жылына 16.4%-дан жылына 33.1% дейін арттырды.

АСҚ немесе АСҚ мен клопидогрел біріктірілімін қабылдаған жүректің және жүректік емес көптеген қатарлас ауруларымен жүрекшелер фибрилляциясынсыз жедел коронарлық синдромнан кейінгі жоғары қауіп тобындағы пациенттерде жүргізілген клиникалық зерттеуде апиксабан қолдану кезіндегі ISTH бойынша күрделі қан кетудің туындау қаупінің, плацебомен (жылына 2.04%) салыстырғанда, едәуір артуы (жылына 5.13%) білінді.

Жедел ишемиялық инсультті емдеуге арналган тромболитикалық дәрілерді пайдалану

Апиксабан қабылдаған пациенттерде жедел ишемиялық инсультті емдеу үшін тромболитикалық препараттарды пайдаланудың өте шектеулі тәжірибесі бар.

Жүрек клапандарының протездері бар пациенттер

Жүрекшелер фибрилляциясымен немесе онсыз жүрек клапандарының протездері бар пациенттерде апиксабанды қолдану қауіпсіздігі мен тиімділігі зерттелмеген. Осылайша, аталған жағдайда апиксабан қолдануға ұсынылмайды.

Антифосфолипидтік синдром бар пациенттер

Апиксабанды қоса, тікелей әсер ететін пероральді антикоагулянттар (ТӘПАК) антифосфолипидтік синдром диагностикаланған анамнезінде тромбоз бар пациенттерге ұсынылмайды. Атап айтқанда, үш (жегілік антикоагулянтқа, кардиолипин антиденелеріне және I бета2-гликопротеин антиденелеріне) оң нәтижесі болған пациенттерде ТӘПАК қолданумен емдеу, К дәрумені антагонистерімен еммен салыстырғанда, қайталамалы тромбоз құбылыстарының туындау жиілігінің артуымен қатар жүруі мүмкін.

Хирургиялық араласулар және инвазиялық емшаралар

Апиксабан қолдануды қан кетудің орташа немесе жоғары қаупі бар жоспарлы операция немесе инвазиялық емшараларға дейін кемінде 48 сағат бұрын тоқтату керек. Бұл клиникалық маңызды қан кету ықтималдығын жоққа шығаруға болмайтын немесе қан кету қаупі қолайсыздық тудыратын араласуларға да қатысты болады.

Апиксабан қолдануды қан кету қаупі төмен болатын жоспарлы операция немесе инвазиялық емшараларға дейін кемінде 24 сағат бұрын тоқтату керек. Бұл оның орналасуы бойынша ең төменгі, қатер шегіндегі емес немесе оңай бақыланатын кез келген орын алатын қан кету күтілген араласуларға да қатысты болады.

Егер операцияны немесе инвазиялық емшараны кейінге қалдыру мүмкін болмаса, қан кету қаупінің жоғары екенін ескеріп, сақтық шарасын қадағалау керек. Осы қан кету қаупін араласудың шұғыл сипатымен салыстырған дұрыс.

Инвазиялық емшарадан немесе хирургиялық араласудан кейін, егер осыған клиникалық оқиға мүмкіндік берсе, әрі осы орайда талапқа сай гемостаз анықталса, апиксабан қабылдауды барынша тезірек жаңғыртқан жөн.

Жүрекшелер фибрилляциясын емдеу үшін катетерлік абляция жасалған пациенттерде апиксабанмен емдеуді үзу қажет емес.

Емдеуді уақытша тоқтату

Антикоагулянттарды, оның ішінде, апиксабанды қолдануды тоқтату белсенді қан кету, жоспарлы операция немесе инвазиялық емшаралар салдарынан пациенттерді жоғары тромбоз қаупіне ұшыратады. Емдеуде үзілістер жасамаған жөн, ал егер қандай да бір себеппен апиксабанмен антикоагулянттық емді уақытша тоқтату қажет болса, оны мүмкіндігінше тезірек жаңғыртқан дұрыс.

Жұлынға жасалатын/эпидуральді анестезия немесе пункция

Нейроаксиальді анестезия (жұлынға жасалатын/эпидуральді анестезия) немесе жұлынға жасалатын/эпидуральді пункцияда тромбоэмболиялық асқынулар профилактикасына арналған антитромбоциттік дәрілер қолданып жүрген пациенттер эпидуральді немесе жұлын гематомасының туындау қаупіне ұшырайды, бұл ұзаққа созылатын немесе қайтымсыз салдануға алып келуі мүмкін. Осындай құбылыстардың туындау қаупі тұрақты эпидуральді катетерлерді операциядан кейін пайдалану кезінде немесе гемостазға ықпал ететін дәрілік препараттарды бір мезгілде қолдану кезінде артуы мүмкін. Тұрақты эпидуральді немесе интратекальді катетерлерді апиксабанның алғашқы дозасына дейін кемінде 5 сағат бұрын алып тастау қажет. Қауіп жарақаттық немесе қайталанатын эпидуральді немесе жұлын пункциясы кезінде де артуы мүмкін. Пациенттерді неврологиялық бұзылулардың белгілері мен симптомдары (мысалы, аяқтың ұйып қалуы немесе әлсіздігі, ішек немесе қуық дисфункциясы) тұрғысынан жиі бақылап отыру керек. Неврологиялық бұзылу анықталғанда жедел диагноз қою және емдеу қажет болады. Нейроаксиальді араласуға дейін дәрігер антикоагулянттық ем қабылдап жүрген пациенттерде немесе осындай емдеу тромбоз профилактикасы үшін талап етілетін пациенттерде ықтималды пайдасы мен қаупі бағалануы тиіс.

Апиксабанды тұрақты интратекальді немесе эпидуральді катетерлерді пайдалану кезіндегі клиникалық қолдану тәжірибесі жоқ. Осындай қажеттілік жағдайында және апиксабанның жалпы фармакокинетикалық сипаттамаларын негізінде апиксабанның соңғы дозасы мен катетерді шығарып алу арасында 20-30 сағат аралық сақталу керек (яғни, 2 есе жартылай шығарылу кезеңі), сондай-ақ катетерді шығарып алу алдында кемінде бір дозаны өткізіп жіберген жөн. Апиксабанның келесі дозасын катетерді шығарып алудан кейін кемінде 5 сағат өткен соң қолдануға болады. Жаңа антикоагулянттық препараттардың бәрін қолдану кезіндегі сияқты, нейроаксиальді блокада кезінде пайдалану тәжірибесі шектеулі, сондықтан да апиксабан нейроаксиальді блокада уақытында қолданылғанда айрықша сақ болуға кеңес беріледі.

ӨАТЭ бар гемодинамикасы тұрақсыз пациенттер немесе тромболизис немесе өкпе эмболэктомиясы қажет болатын пациенттер

Апиксабан өкпе эмболиясы бар, гемодинамикасы тұрақсыз немесе тромболизис немесе өкпе тромбэктомиясы жасалуы мүмкін пациенттерде фракцияланбаған гепарин баламасы ретінде ұсынылмайды, өйткені осы клиникалық жағдайларда апиксабан қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған.

Онкологиялық пациенттер

Белсенді обыры бар пациенттер вена тромбоэмболиясының да, қан кетудің де жоғары туындау қаупіне ұшырауы мүмкін. Онкологиялық пациенттерде апиксабанды ТВТ немесе ӨАТЭ емдеу үшін қолдану мүмкіндігін қарастыра келіп, пайдасы мен қауіптеріне мұқият бағалау жүргізген жөн.

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

Шектеулі клиникалық деректер бүйрек жеткіліксіздігі ауыр (креатинин клиренсі 15-29 мл/мин) пациенттерде плазмадағы апиксабан концентрацияларының жоғарылауын, ал оның қан кету қаупінің артуына алып келуі мүмкін екенін көрсетеді. Бүйрек жеткіліксіздігі ауыр (креатинин клиренсі 15-29 мл/мин) пациенттерде апиксабан ұршық немесе тізе буынын жоспарлы алмастыру кезіндегі ТВТ профилактикасында, ТВТ емдеу, ӨАТЭ емдеу үшін және ТВТ және ӨАТЭ қайталану профилактикасында сақтықпен қолданылуы тиіс.

Бүйректің ауыр жеткіліксіздігімен (креатинин клиренсі 15-29 мл/мин) біріккен ЖКЕФ бар пациенттер және қан сарысуындағы креатинин деңгейі ≥ 1,5 мг/дл (133 мкмоль/л) болатын ≥ 80 жас шамасындағы немесе дене салмағы ≤ 60 кг пациенттер инсульт пен жүйелі эмболия профилактикасында тәулігіне екі рет апиксабанның төменірек 2.5 мг дозасын қабылдауы тиіс.

Креатинин клиренсі < 15 мл/минут пациенттерде немесе диализде жүрген пациенттерде клиникалық тәжірибесі жоқ, сондықтан да апиксабанды қолдану ұсынылмайды.

Егде жастағы пациенттер

Жас ұлғаюымен геморрагиялық қауіп артуы мүмкін.

Бұдан бөлек, егде жастағы пациенттерде АСҚ және апиксабанмен біріктірілген ем ықтималдығы зор жоғарырақ қан кету қаупі салдарынан сақтықпен тағайындалу керек.

Дене салмағы

Төмен дене салмағы (< 60 кг) қан кету қаупін арттыруы мүмкін.

Бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттер

Апиксабан коагулопатиямен біріккен бауыр ауруы және клиникалық маңызды қан кету қаупі бар пациенттерге қарсы көрсетілімді.

Бауыр жеткіліксіздігі ауыр пациенттерге ұсынылмайды.

Апиксабанды бауырдың жеңіл немесе орташа жеткіліксіздігі (Чайлд-Пью шкаласы бойынша А немесе В класы) бар пациенттерде сақтықпен пайдалану керек.

Бауыр ферменттері белсенділігінің АЛТ/АСТ > 2 x ҚЖШ немесе жалпы билирубиннің ≥ 1,5 x ҚЖШ жоғарылауы білінген пациенттер клиникалық зерттеулерден шығарылды. Осылайша, пациенттердің осы тобында апиксабан абайлап қолданылу керек. Апиксабанмен емді бастау алдында бауыр функциясын бағалау керек.

P450 3A4 цитохромы (CYP3A4) және P-гликопротеин (P-gp) тежегіштерімен өзара әрекеттесуі

Апиксабан азол тектес зеңге қарсы дәрілер (мысалы, кетоконазол, итраконазол, вориконазол және позаконазол), сондай-ақ адамның иммун тапшылығы вирусы (АИТВ) протеазасының тежегіштері (мысалы, ритонавир) сияқты CYP3A4 және P-gp күшті тежегіштерімен қатарлас жүйелі ем қабылдап жүрген пациенттерге қолдануға ұсынылмайды. Бұл дәрілік заттар апиксабан экспозициясын ұлғайтатын қосымша факторлар (мысалы, бүйректің ауыр жеткіліксіздігі) болғанда апиксабан әсерін 2 есе немесе одан да артық күшейтуі мүмкін.

CYP3A4 және P-gp индукторларымен өзара әрекеттесуі

Апиксабанды CYP3A4 және P-gp күшті индукторларымен (мысалы, рифампицин, фенитоин, карбамазепин, фенобарбитал немесе шайқураймен) бір мезгілде қолдану апиксабан әсерінің шамамен 50% азаюына әкелуі мүмкін. Клиникалық зерттеуде жүрекшелер фибрилляциясы бар пациенттерде апиксабан мен CYP3A4 және P-gp күшті индукторлары бірге тағайындалғанда, тек апиксабанды пайдаланумен салыстырғанда, тиімділігінің төмендеуі мен едәуір жоғары қан кету қаупі байқалды.

CYP3A4 және P-gp күшті индукторларымен қатарлас жүйелі ем алып жүрген пациенттерге қатысты келесі нұсқаулар қолданылады:

- ұршық немесе тізе буынын жоспарлы алмастыру кезіндегі ВТЭ профилактикасында, ЖКЕФ бар пациенттердегі инсульт пен жүйелі эмболия профилактикасында және ТВТ мен ӨАТЭ қайталану профилактикасында апиксабан абайлап қолданылу керек;

- ТВТ емдеу және ӨАТЭ емдеу үшін апиксабанды пайдалануға болмайды, өйткені оның тиімділігі төмендеуі мүмкін.

Ұршық буыны сынуларын хирургиялық емдеу

Клиникалық зерттеулерде ұршық буынының сынуына хирургиялық емдеу жүргізілген пациенттерде апиксабанды қолдану тиімділігі мен қауіпсіздігіне зерттеу жүргізілмеген. Сол себепті, препаратты осындай пациенттерде қолдану ұсынылмайды.

Зертханалық көрсеткіштер

Апиксабанның әсер ету механизмі негізінде қанның ұю тестілеріне (мысалы, протромбин уақыты (ПУ), ХҚҚ және ішінара белсендірілген тромбопластин уақыты (ІБТУ)) әсер етуі күтілмейді. Осы тестілерде күтілетін емдік дозасында байқалатын өзгерістер мардымсыз және жоғары дәрежеде түрленуге бейім.

Қосымша заттар

Пиксабара препаратының құрамында лактоза бар, сондықтан галактоза жақпаушылығымен, лактаза жеткіліксіздігімен немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясымен сипатталатын сирек тұқым қуалайтын аурулары бар пациенттерге аталған препаратты қабылдауға болмайды.

Пиксабара препаратының құрамында бір таблеткасына 1 ммоль мөлшерінен (23 мг) аз натрий бар, яғни, «натрий жоқ» дерлік.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

CYP3A4 және P-gp тежегіштері

Апиксабанды әрі CYP3A4, әрі P-gp күшті тежегіші болып табылатын кетоконазолмен (тәулігіне 1 рет 400 мг) бір мезгілде қолдану апиксабан «концентрация-уақыт» қисығы астындағы ауданы (AUC) орташа мәнінің 2 есе артуына және апиксабанның ең жоғары концентрациясы (Cmax) орташа мәнінің 1.6 есе артуына алып келді.

Азол тектес зеңге қарсы дәрілер (мысалы, кетоконазол, итраконазол, вориконазол және позаконазол), сондай-ақ АИТВ протеазасы тежегіштері (мысалы, ритонавир) сияқты CYP3A4 және P-gp күшті тежегіштерімен жүйелі ем алып жүрген пациенттерге апиксабанды қолдану ұсынылмайды.

CYP3A4 және P-gp күшті тежегіштері бола алмайтын белсенді заттар (мысалы, амиодарон, кларитромицин, дилтиазем, флуконазол, напроксен, хинидин, верапамил) қан плазмасындағы апиксабан концентрациясын аз дәрежеде арттырады деп күтіледі. Апиксабан дозасын оны CYP3A4 пен P-gp күшті тежегіштері болып табылмайтын препараттармен бірге қолданғанда түзету қажет емес.

Мысалы, CYP3A4 орташа тежегіші және P-gp әлсіз тежегіші болып табылған дилтиазем (тәулігіне 1 рет 360 мг) апиксабан AUC орташа мәндерінің 1.4 есе және Cmax орташа мәндерінің 1.3 есе жоғарылауына алып келді. CYP3A4 тежегіші болып табылмайтын P-gp тежегіші – напроксен (500 мг, бір реттік доза) апиксабанның AUC және Cmax орташа мәндерінің, тиісінше, 1.5 және 1.6 есе артуын тудырды. P-gp тежегіші және CYP3A4 күшті тежегіші – кларитромицин (тәулігіне 2 рет 500 мг дозада) апиксабанның AUC және Cmax орташа мәндерінің, тиісінше, 1.6 және 1.3 есе артуын туындатты.

CYP3A4 және P-gp индукторлары

Апиксабанды CYP3A4 және P-gp күшті индукторы – рифампицинмен бір мезгілде қолдану апиксабанның AUC және Cmax орташа мәндерінің, тиісінше, 54% және 42% жуық төмендеуіне әкелді. Апиксабанды CYP3A4 және P-gp басқа күшті индукторларымен (мысалы, фенитоин, карбамазепин, фенобарбитал немесе шайқурай препараттарымен) бір мезгілде қолдану да қан плазмасында апиксабан концентрациясының төмендеуіне әкелуі мүмкін. Апиксабан дозасын түзету оны осындай дәрілік препараттармен қолдану кезінде қажет емес, алайда CYP3A4 және P-gp күшті индукторларымен қатарлас жүйелі емделіп жүрген пациенттерде апиксабан ұршық немесе тізе буынын жоспарлы алмастыру кезіндегі ВТЭ профилактикасында, ЖКЕФ бар пациенттердегі инсульт пен жүйелі эмболия профилактикасында және ТВТ және ӨАТЭ қайталану профилактикасында сақтықпен пайдаланылу керек.

Апиксабан CYP3A4 және P-gp индукторларымен қатарлас жүйелі емделіп жүрген пациенттерде ТВТ және ӨАТЭ емдеу үшін қолдануға ұсынылмайды, өйткені тиімділігі төмендеуі мүмкін.

Антикоагулянттар, тромбоциттер агрегациясының тежегіштері, СКҚСТ/СНКҚСТ және ҚҚСП

Қан кету қаупінің жоғары болуы себепті, ФЕГ орталық вена немесе артерия катетерінің өткізгіштігін демеу үшін қолданылған немесе ФЕГ жүрекшелер фибрилляциясын емдеуге арналған катетерлік абляция кезінде қолданылған басқа антикоагулянтпен емдеуге пациентті ауыстырған айрықша жағдаяттарды қоспағанда, қандай да бір басқа антикоагулянтпен бір мезгілде емдеу қарсы көрсетілімді.

Эноксапарин (бір рет 40 мг) мен апиксабанды (бір рет 5 мг) бір мезгілде қолданудан кейін аддитивті анти-Xa-факторлық әсері білінді.

Апиксабанның тәулігіне 1 рет 325  мг дозадағы АСҚ-мен фармакокинетикалық немесе фармакодинамикалық өзара әрекеттесу белгілері анықталмады.

Апиксабанды клопидогрелмен (тәулігіне 1 рет 75 мг) немесе 75 мг клопидогрел және 162 мг АСҚ біріктірілімімен тәулігіне 1 рет немесе прасугрелмен (60 мг, ал одан кейін тәулігіне 1 рет 10 мг) бір мезгілде қолдану I фаза зерттеулерінде, антитагреганттарды апиксабансыз қолданумен салыстырғанда, белсенді қан кету уақытының елеулі ұзаруына немесе тромбоциттер агрегациясының одан әрі бәсеңдеуіне әкелмеді. Қан ұю көрсеткіштерінің (протромбин уақыты, ХҚҚ және ІБТУ) артуы бөлек қолданылған апиксабан әсерлеріне сәйкес болды.

P-gp тежегіші – напроксен (500 мг) апиксабанның AUC және Cmax орташа мәндерін, тиісінше, 1.5 және 1.6 есе арттырды. Апиксабан үшін қан ұюын талдаулар нәтижелерінің тиісінше артуы байқалды. Арахидон қышқылы тудырған тромбоциттер агрегациясына қатысты напроксен әсерінің өзгерістері білінбеді, әрі апиксабан мен напроксенді бір мезгілде қолданудан кейін қан кету уақытының клиникалық маңызды ұзаруы байқалмады.

Осы деректерге қарамастан, кейбір тұлғаларда антиагреганттарды апиксабанмен бір мезгілде қолдану кезінде өте айқын фармакодинамикалық жауапты байқауға болады. Апиксабанды СКҚСТ/СНКҚСТ, ҚҚСП, АСҚ және/немесе P2Y12 тежегіштерімен біріктіріп қолдану кезінде сақтықпен пайдалану қажет, өйткені бұл дәрілік препараттар, әдетте, қан кету қаупін арттырады.

Тромбоциттер агрегациясының басқа тежегіштерімен (GPIIb/IIIa рецепторларының антагонистері, дипиридамол, декстран немесе сульфинпиразон сияқты) немесе тромболитиктермен бір мезгілде қолданудың шектеулі тәжірибесі бар. Осыған ұқсас агенттер қан кету қаупін арттыратындықтан, оларды апиксабанмен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Басқа қатарлас ем

Апиксабанның атенололмен немесе фамотидинмен фармакокинетикалық немесе фармакодинамикалық өзара әрекеттесуі анықталмаған. Бір мезгілде 10 мг апиксабан мен 100  мг атенололды қабылдау апиксабан фармакокинетикасының клиникалық маңызды өзгерістерінің дамуына әкелмеді. Екі препаратты бір мезгілде қабылдаудан кейін апиксабан AUC және Cmax орташа мәндері оны бөлек қолдану кезіндегіден 15% және 18% төмен болды. 10 мг апиксабанды 40 мг фамотидинмен қолдану апиксабанның AUC немесе Cmax мәндеріне ықпалын тигізбеді.

Апиксабанның басқа дәрілік заттарға әсері

Іn vitro зерттеулерінде апиксабан пациенттерде байқалған плазмадағы ең жоғары концентрацияларынан едәуір асып кететін концентрацияларда CYP1A2, CYP2A6, CYP2B6, CYP2C8, CYP2C9, CYP2D6 немесе CYP3A4 белсенділігін тежемеді (ТК50 > 45 мкМ) және CYP2C19 белсенділігін әлсіз тежеу әсерін көрсетті (ТК50 > 20 мкМ). Апиксабан 20 мкМ дейінгі концентрацияларда CYP1A2, CYP2B6 және CYP3A4/5 индукцияламады. Осыған байланысты, апиксабан бірге қолданылғанда метаболизміне осы изоферменттер қатысатын дәрілік заттардың метаболизмдік клиренсіне ықпал етпейді деп күтіледі. Апиксабан – маңызды P-gp тежегіші емес.

Дені сау еріктілердің қатысуымен жүргізілген зерттеулерде, төменде сипатталғандай, дигоксин, напроксен немесе атенолол фармакокинетикасына апиксабан елеулі ықпалын тигізбеді.

Дигоксин

Апиксабан (тәулігіне 1 рет 20 мг) мен P-gp субстраты – дигоксинді (тәулігіне 1 рет 0.25 мг) бір мезгілде қолдану дигоксин AUC немесе Cmax мәндерін өзгертпеді. Демек, апиксабан P-gp арқылы субстрат тасымалдануын тежемейді.

Напроксен

Апиксабан (10 мг) мен жиі пайдаланылатын ҚҚСП – напроксеннің (500 мг) бір реттік дозаларын бір мезгілде қолдану напроксен AUC немесе Cmax мәндеріне ықпал етпеді.

Атенолол

Апиксабан (10 мг) мен кең таралған бета-блокатор – атенололдың (100 мг) бір реттік дозаларын бір мезгілде қолдану атенолол фармакокинетикасына ықпал етпеді.

Белсендірілген көмір

Белсендірілген көмір қолдану апиксабан экспозициясын төмендетеді.

Арнайы сақтандырулар

Педиатрияда қолдану

Балалар мен 18 жасқа толмаған жасөспірімдерде Пиксабара препаратының қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмады.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Апиксабанды жүкті әйелдерде қолдану деректері жоқ. Жануарларға жүргізілген зерттеулер тұқым өрбіту функциясына тікелей немесе жанама қолайсыз әсері анықталмады. Алдын ала сақтану шарасы ретінде апиксабан жүктілік кезінде қолданылмау керек.

Апиксабан мен оның метаболиттерінің емшек сүтімен бөліну-бөлінбеуі белгісіз. Жануарларға жүргізілген зерттеулерден алынған деректер апиксабанның емшек сүтімен экскрециялануын көрсетеді. Емізулі сәби үшін қаупін жоққа шығаруға болмайды.

Бала емізуді тоқтату немесе апиксабанмен емді тоқтату/үзіліс жасау шешімін, сәби үшін емшекпен қоректену пайдасын және әйел үшін емдеудің пайдасын ескере отырып, қабылдау қажет.

Препараттың көлік құралын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Препарат автокөлікті жүргізу және механизмдерді басқару қабілетіне әсер етпейді немесе мардымсыз әсер етеді.

Қолдану жөніндегі нұсқаулар

Дозалау режимі

ВТЭ профилактикасы (ВТЭп): ұршық немесе тізе буынын алмастыратын жоспарлы операция

Ұсынылатын апиксабан дозасы тәулігіне 2 рет пероральді 2.5 мг құрайды. Бастапқы дозаны операциядан кейін 12-24 сағат өткен соң қабылдау керек.

Дәрігерлер осы уақыт аралығының шегінде емнің басталу уақыты туралы шешім қабылдағанда ВТЭ профилактикасы үшін антикоагулянтнтық емді ертерек жүргізудің артықшылықтарын, сондай-ақ операциядан кейінгі қан кету қауіптерін есепке алу керек.

Ұршық буынын алмастыру операциясы жасалған пациенттерде

Ұсынылатын емдеу ұзақтығы 32-38 күнге созылады.

Тізе буынын алмастыру операциясы жасалған пациенттерде

Ұсынылатын емдеу ұзақтығы 10-14 күнге созылады.

ЖКЕФ бар пациенттерде инсульт пен жүйелі эмболия профилактикасы.

Ұсынылатын апиксабан дозасы тәулігіне 2 рет пероральді 5 мг құрайды.

Дозаны төмендету

Ұсынылатын апиксабан дозасы ЖКЕФ және келесі сипаттамалардың, кем дегенде, екеуі: ≥ 80 жас шамасы, дене салмағы ≤ 60 кг немесе қан сарысуындағы креатининнің ≥ 1.5 мг/дл (133 микромоль/л) деңгейі бар пациенттерде тәулігіне 2 рет пероральді 2.5 мг құрайды.

Емдеу ұзақ уақыт бойы жалғасуы тиіс.

ТВТ емдеуі, ӨАТЭ емдеуі және ТВТ мен ӨАТЭ (өВТЭ) қайталану профилактикасы

Жедел ТВТ емдеуі және ӨАТЭ емдеуі үшін ұсынылатын апиксабан дозасы алғашқы 7  күн бойы тәулігіне 2 рет пероральді 10 мг, ал одан кейін тәулігіне 2  рет пероральді 5 мг құрайды. Қолданыстағы медициналық нұсқаулықтар бойынша қысқа емдеу ұзақтығы (3 айдан кем емес) өткінші қауіп факторларына (мысалы, таяуда жасалған операция, жарақат, иммобилизация) негізделуі тиіс.

ТВТ мен ӨАТЭ қайталану профилактикасында ұсынылатын апиксабан дозасы тәулігіне 2 рет пероральді 2.5 мг құрайды. ТВТ мен ӨАТЭ қайталану профилактикасы көрсетілгенде, 1 кестеде көрсетілгендей, тәулігіне 2 рет 2.5 мг дозамен емдеуді тәулігіне 2 рет 5 мг дозада апиксабанмен немесе басқа антикоагулянтпен 6 ай емделу аяқталған соң бастау керек.

1 кесте. Дозалау бойынша ұсынымдар (өВТЭ)

Жалпы емдеу ұзақтығы, қан кетудің даму қаупімен салыстырғанда, емдеу тиімділігін мұқият бағалаудан кейін әркімге жеке белгіленеді.

Өткізіп алған доза

Дозаны өткізіп алған жағдайда пациент дереу Пиксабара препаратын қабылдап, ал одан кейін бұрынғыдай тәулігіне екі рет қабылдауды жалғастыру керек.

Емдеуді ауыстыру

Парентеральді антикоагулянттардан Пиксабара препаратын қабылдауға (және керісінше) ауысуды келесі жоспарланған дозаны қабылдау кезінде жүзеге асыруға болады. Бұл дәрілік заттарды бір мезгілде қабылдауға болмайды.

K дәрумені антагонистерімен (КДА) емнен Пиксабара препаратына ауысу

Пациенттерді КДА емінен Пиксабара препаратына ауыстырғанда халықаралық қалыптасқан қатынас (ХҚҚ) < 2 құрағанда басқа КДА немесе варфаринмен емдеуді тоқтату және Пиксабара препаратын қабылдауды бастау керек.

Пиксабара препаратынан KДА еміне ауысу

Пациенттерді Пиксабара препаратынан КДА еміне ауыстырғанда Пиксабара препаратын қолдануды КДА қабылдау басталған соң кемінде 2 күн жалғастырған жөн. Пиксабара препараты мен КДА бірлескен емінің 2 күнінен соң Пиксабара препаратының келесі дозасын қабылдау алдында ХҚА бағалау қажет. Бір мезгілде Пиксабара препаратын және КДА қолдануды ≥ 2 ХҚҚ мәніне жеткенше жалғастыру керек.

Пациенттердің ерекше топтары

Балалар

Балалар мен 18 жасқа толмаған жасөспірімдерде Пиксабара препаратының қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмады. Деректер жоқ.

Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер

Пиксабара препараты коагулопатиямен байланысты бауыр ауруы және қан кетудің клиникалық маңызды туындау қаупі бар пациенттерге қарсы көрсетілімді.

Бауыр функциясының ауыр бұзылуы бар пациенттерде препаратты қолдану ұсынылмайды.

Бауыр функциясының ауырлығы жеңіл немесе орташа дәрежедегі бұзылуы (Чайлд-Пью шкаласы бойынша А немесе В класы) бар пациенттерде абайлап қолданылу керек. Бауыр жеткіліксіздігі жеңіл немесе орташа пациенттерде дозаны түзету қажет емес.

Бауыр ферменттері белсенділігінің – аланинаминотрансфераза (АЛТ)/аспартатаминотрансфераза (АСТ) > 2 x ҚЖШ (қалыптың жоғарғы шегі) немесе жалпы билирубиннің ≥ 1.5 x ҚЖШ жоғарылауы болған пациенттер клиникалық зерттеулерден шығарылды. Сондықтан осындай пациенттерде Пиксабара препаратын сақтықпен қолдану керек. Пиксабара препаратымен емдеуді бастар алдында бауыр функциясын бағалау керек.

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

Бүйрек функциясының ауырлығы жеңіл немесе орташа дәрежедегі бұзылуы бар пациенттерде келесі ұсынымдар қолданылады: ұршық немесе тізе буынын алмастыратын жоспарлы ауыстыру кезіндегі ВТЭ профилактикасында (ВТЭп), ТВТ емдеуі, ӨАТЭ емдеуі үшін және ТВТ мен ӨАТЭ (өВТЭ ) қайталану профилактикасында дозаны түзету қажет емес;

- инсульт пен жүйелі эмболия профилактикасында ≥ 80 жас шамасымен немесе ≤ 60 дене салмағымен біріккен ЖКЕФ және қан сарысуындағы ≥ 1.5 мг/дл (133 микромоль/л) креатинин деңгейі бар пациенттерде, жоғарыда сипатталғандай, дозаны төмендету қажет емес. Дозаны төмендету үшін басқа критерийлер (жас, дене салмағы) болмаса, дозаны түзету қажет емес.

Бүйрек функциясының ауыр бұзылуы (креатинин клиренсі 15-29 мл/мин) бар пациенттерде келесі ұсынымдар қолданылады:

- ұршық немесе тізе буынын алмастыратын жоспарлы ауыстыру кезіндегі ВТЭ профилактикасында (ВТЭп), ТВТ емдеуі, ӨАТЭ емдеуі үшін және ТВТ мен ӨАТЭ (өВТЭ) қайталану профилактикасында апиксабан сақтықпен қолданылу керек;

- инсульт пен жүйелі эмболия профилактикасында ЖКЕФ бар пациенттерде апиксабанның тәулігіне 2 рет 2.5 мг төмендетілген дозасын алуы тиіс.

Креатинин клиренсі < 15 мл/мин пациенттерде немесе диализде жүрген пациенттерде апиксабанды қолданудың клиникалық тәжірибесі жоқ, сондықтан қолдану ұсынылмайды.

Егде жастағы пациенттер

ВТЭп және өВТЭ – дозаны түзету қажет емес.

ЖКЕФ – егер дозаны төмендетуге арналған критерийлерге сәйкестігі байқалмаса, дозаны түзету қажет емес.

Дене салмағы

ВТЭп және ВТЭл – дозаны түзету қажет емес.

ЖКЕФ – егер дозаны төмендетуге арналған критерийлерге сәйкестігі байқалмаса, дозаны түзету қажет емес.

Жынысы

Дозаны түзету қажет емес.

Катетерлік аблация жасалған пациенттер (ЖКЕФ)

Пациенттер катетерлік аблация кезінде апиксабан қолдануды жалғастыруға болады.

Кардиоверсия жасалатын пациенттер

Кардиоверсия қажет болуы мүмкін ЖКЕФ бар пациенттерде апиксабанмен емдеуді бастауға немесе жалғастыруға болады.

Бұрын антикоагулянттармен ем қабылдамаған пациенттерде, белгіленген медициналық нұсқауларға сәйкес, кардиоверсия жасауға дейін көріністеу (мысалы, трансэзофагеальді эхокардиография (ТЭЭ) немесе компьютерлік томография (КТ)) арқылы бақылаумен сол жақ жүрекше тромбозының болуын жоққа шығару керек.

Апиксабанмен емделе бастаған пациенттерде талапқа сай антикоагулянттық әсерін қамтамасыз ету үшін кардиоверсия жасауға дейін кемінде 2.5 күн бойы тәулігіне 2 рет 5 мг дозаны (бір реттік 5 доза) қолдану керек. Егер пациент дозаны төмендетуге арналған критерийлерге сәйкес келсе, дозаны кемінде 2.5 күн бойы тәулігіне 2 рет 2.5 мг дейін (бір реттік 5 доза) азайту керек (жоғарыдан дозаны төмендету және бүйрек функциясының бұзылуы туралы ақпаратты қараңыз).

Егер кардиоверсия, жоғарыда көрсетілгендей, 5 апиксабан дозасын алуға дейін қажет болса,10 мг жүктеме дозасын, ал артынан тәулігіне 2 рет 5 мг қолдану керек. Дозаны, егер пациент дозаны төмендетуге арналған критерийлерге сәйкес болса, 5 мг жүктеме дозасына, ал артынан тәулігіне 2 рет 2.5 мг дейін азайту керек (жоғарыдан дозаны төмендету және бүйрек функциясының бұзылуы туралы ақпаратты қараңыз). Жүктеме дозасын кардиоверсия жасаудан, кем дегенде, 2 сағат бұрын қабылдау керек.

Кардиоверсия жасау жоспарланатын барлық пациенттер үшін оны жасар алдында пациенттің апиксабанды тағайындалуы бойынша қабылдап жүргенін растап алу қажет. Тағайындау және емдеу ұзақтығы туралы шешім қабылдағанда кардиоверсия қажет болатын пациенттерде антикоагулянттар қолдану жөнінде белгіленген нұсқауларды ескеру қажет.

ЖКЕФ және жедел коронарлық синдром (ЖКС) және/немесе тері арқылы коронарлық араласу (ТКА) бар пациенттер

Препаратты гемостазға жетуден кейін ЖКС бар пациенттерде және/немесе ТКА жасалған пациенттерде антиагреганттармен біріктірілімде қолдану кезінде ЖКЕФ бар пациенттерде апиксабанмен емдеудің шектеулі тәжірибесі бар.

Пациенттердің ерекше топтары

Балалар

Балалар мен 18 жасқа толмаған жасөспірімдерде Пиксабара препаратының қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмады. Деректер жоқ.

Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер

Пиксабара препараты коагулопатиямен байланысты бауыр ауруы және қан кетудің клиникалық маңызды туындау қаупі бар пациенттерге қарсы көрсетілімді.

Бауыр функциясының ауыр бұзылуы бар пациенттерде препаратты қолдану ұсынылмайды.

Бауыр функциясының ауырлығы жеңіл немесе орташа дәрежедегі бұзылуы (Чайлд-Пью шкаласы бойынша А немесе В класы) бар пациенттерде абайлап қолданылу керек. Бауыр жеткіліксіздігі жеңіл немесе орташа пациенттерде дозаны түзету қажет емес.

Бауыр ферменттері белсенділігінің – аланинаминотрансфераза (АЛТ)/аспартатаминотрансфераза (АСТ) > 2 x ҚЖШ (қалыптың жоғарғы шегі) немесе жалпы билирубиннің ≥ 1.5 x ҚЖШ жоғарылауы болған пациенттер клиникалық зерттеулерден шығарылды. Сондықтан осындай пациенттерде Пиксабара препаратын сақтықпен қолдану керек. Пиксабара препаратымен емдеуді бастар алдында бауыр функциясын бағалау керек.

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

Бүйрек функциясының ауырлығы жеңіл немесе орташа дәрежедегі бұзылуы бар пациенттерде келесі ұсынымдар қолданылады:

- ұршық немесе тізе буынын алмастыратын жоспарлы ауыстыру кезіндегі ВТЭ профилактикасында (ВТЭп), ТВТ емдеуі, ӨАТЭ емдеуі үшін және ТВТ мен ӨАТЭ (өВТЭ) қайталану профилактикасында дозаны түзету қажет емес;

- инсульт пен жүйелі эмболия профилактикасында ≥ 80 жас шамасымен немесе ≤ 60 дене салмағымен біріккен ЖКЕФ және қан сарысуындағы ≥ 1.5 мг/дл (133 микромоль/л) креатинин деңгейі бар пациенттерде, жоғарыда сипатталғандай, дозаны төмендету қажет емес. Дозаны төмендету үшін басқа критерийлер (жас, дене салмағы) болмаса, дозаны түзету қажет емес.

Бүйрек функциясының ауыр бұзылуы (креатинин клиренсі 15-29 мл/мин) бар пациенттерде келесі ұсынымдар қолданылады:

- ұршық немесе тізе буынын алмастыратын жоспарлы ауыстыру кезіндегі ВТЭ профилактикасында (ВТЭп), ТВТ емдеуі, ӨАТЭ емдеуі үшін және ТВТ мен ӨАТЭ (өВТЭ) қайталану профилактикасында апиксабан сақтықпен қолданылу керек;

- инсульт пен жүйелі эмболия профилактикасында ЖКЕФ бар пациенттерде апиксабанның тәулігіне 2 рет 2.5 мг төмендетілген дозасын алуы тиіс.

Креатинин клиренсі < 15 мл/мин пациенттерде немесе диализде жүрген пациенттерде апиксабанды қолданудың клиникалық тәжірибесі жоқ, сондықтан қолдану ұсынылмайды.

Егде жастағы пациенттер

ВТЭп және өВТЭ – дозаны түзету қажет емес.

ЖКЕФ – егер дозаны төмендетуге арналған критерийлерге сәйкестігі байқалмаса, дозаны түзету қажет емес.

Енгізу әдісі және жолы

Ішке қабылдау үшін.

Таблетканы ас ішуге байланыссыз су іше отырып, жұту керек.

Тұтас таблетканы жұта алмайтын пациенттер үшін таблеткаларды ұсақтауға және суда немесе судағы глюкозаның 5% ерітіндісінде суспензиялауға немесе алма езбесімен араластырып, шұғыл қабылдауға болады. Баламасы ретінде таблеткаларды ұсақтауға және 60 мл суда немесе судағы глюкозаның 5% ерітіндісінде суспензиялауға және назогастральді зонд арқылы кідіріссіз енгізуге болады.

Ұсақталған таблеткалар суда, судағы глюкозаның 5% ерітіндісінде, алма шырынында және алма езбесінде 4 сағатқа дейін тұрақты.

Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар

Апиксабанның артық дозалануы өте жоғары қан кету қаупіне әкелуі мүмкін. Геморрагиялық асқынулар жағдайында емдеу тоқтатылуы тиіс, қан кету көзін анықтау қажет. Тиісті емдеуді, мысалы, хирургиялық гемостазды, жаңа мұздатып қатырылған плазманы құю немесе Ха фактор тежегіштерін бейтараптандыратын дәрілер қолдануды бастау мәселесін қарастыру керек.

Бақыланатын клиникалық зерттеулерде дені сау тұлғаларда 3-7 күн бойы тәулігіне 50 мг дейінгі дозаларда пероральді қабылданған апиксабан (7 күн бойы тәулігіне екі рет 25 мг немесе 3 күн бойы тәулігіне бір рет 50 мг) клиникалық маңызды қолайсыз құбылыстарға алып келмеді.

Дені сау субъектілерде 20 мг апиксабанды қабылдаудан кейін 2 сағаттан және 6 сағаттан соң белсендірілген көмір қабылдау апиксабан AUC орташа мәнінің, тиісінше, 50% және 27% төмендеуіне әкелді және Cmax мәніне ықпал етпеді. Апиксабанды қабылдаудан кейін 2 сағаттан және 6 сағаттан соң белсендірілген көмір қабылдау апиксабанның жартылай шығарылу кезеңінің, тиісінше, 13.4 сағаттан (апиксабанмен монотерапияда) 5.3 сағатқа және 4.9 сағатқа дейін азаюына алып келді. Осылайша, апиксабанның артық дозалануын емдеу кезінде немесе оны кездейсоқ ішке қабылдап қойғанда белсендірілген көмір енгізу пайдалы болуы мүмкін.

Өмірге қатерлі немесе бақыланбайтын қан кету себебінен антикоагулянттық әсеріне қарсы әрекет қажет болса, Ха фактор тежегіштеріне қатысты кері әсер ететін препаратты пайдалануға болады. Протромбин кешені концентраттарын (ПКК) или рекомбинантты VIIa факторын қолдануды қарастыруға да болады. Тромбин түзілуіндегі өзгерістерді айғақтайтын апиксабанның фармакодинамикалық әсерлерінің азаюы инфузия соңында көрініс берді және дені сау еріктілерге 4-факторлық ПКК 30-минуттық инфузияның басталуынан кейін 4 сағат ішінде бастапқы мәндеріне жетті. Алайда, апиксабанды қабылдап жүрген пациенттерде қан кетуді тоқтату үшін 4-факторлық ПКК қолданудың клиникалық тәжірибесі жоқ. Қазіргі уақытта апиксабан қабылдап жүрген тұлғаларда рекомбинантты VIIa факторын пайдалану тәжірибесі жоқ. Рекомбинантты VIIa факторын қайталап қолдануды және қан кетудің бақылануына қарай оның дозасын титрлеуді қарастыруға болады.

Жергілікті жетімділігіне қарай, күрделі қан кету жағдайларында қан ұю мәселелері жөніндегі маман кеңесіне жүгіну керек.

Апиксабанның бір реттік 5 мг дозасы пероральді қабылданатын бүйрек жеткіліксіздігінің терминалдық сатысындағы пациенттерде гемодиализ апиксабан AUC мәнін 14% азайтты. Сондықтан гемодиализдің апиксабан артық дозалануын тиімді емдеу құралы болу ықтималдығы аз.

ДП стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар

Қан және лимфа жүйесі тарапынан: жиі – анемия; жиі емес – тромбоцитопения.

Иммундық жүйе тарапынан: жиі емес – қышыну; сирек – аса жоғары сезімталдық, аллергиялық ісіну және анафилаксия; жиілігі белгісіз – ангионевроздық ісіну.

Жүйке жүйесі тарапынан: жиілігі белгісіз – ми ішіне қан құйылу†.

Көру мүшесі тарапынан: сирек – көзге қан құйылу (конъюнктиваға қан құйылуды қоса).

Тамырлар тарапынан: жиі – қан кету, гематома; жиі емес – гипотензия (емшаралық гипотензияны қоса); жиілігі белгісіз – құрсақ ішіне қан кету.

Тыныс алу жүйесі, кеуде қуысы және көкірек ортасы ағзалары тарапынан: жиі емес – мұрыннан қан кету; сирек – қан түкіру; жиілігі белгісіз – тыныс жолдарынан қан кету.

Асқазан-ішек жолы тарапынан: жиі – жүрек айну; жиі емес – асқазан-ішектен қан кету, гематохезия; сирек – ректальді қан кету, қызылиектен қан кету; жиілігі белгісіз – геморроидальді қан кету, ауыздан қан кету, құрсақ артына қан кету.

Бауыр және өт шығару жолдары тарапынан: жиі емес – бауыр функциясы талдамаларының аномалиялық нәтижелері, АСТ деңгейінің жоғарылауы, қандағы сілтілі фосфатаза деңгейінің жоғарылауы, қандағы билирубин деңгейінің жоғарылауы, γ-глутамилтрансфераза деңгейінің жоғарылауы, АЛТ деңгейінің жоғарылауы.

Тері және тері асты тіндері тарапынан: сирек – алопеция; жиілігі белгісіз – тері бөртпесі, көп пішінді эритема, терілік васкулит.

Қаңқа-бұлшықет және дәнекер тін тарапынан: сирек – бұлшықеттің қанталап кетуі.

Бүйрек және несеп шығару жолдары тарапынан: жиі емес – гематурия.

Жыныс мүшелері және сүт безі тарапынан: жиі емес – қынаптан аномалиялық қан кету, урогенитальді қан кету.

Жалпы бұзылыстар және енгізген жердегі бұзылулар: жиілігі белгісіз – енгізген жерден қан кету.

Зертханалық және аспаптық деректер: жиілігі белгісіз – нәжістегі жасырын қанға оң нәтижелі талдау.

Жарақаттар, уланулар және медициналық емшаралар асқынулары: жиі – қанталау; жиі емес – емшарадан кейінгі қан кету (емшарадан кейінгі гематома, жарадан қан кету, тамыр пункциясы орнындағы гематома және катетер орнатқан жердегі қан құйылуды қоса), жарақаттан бөліністер, кесілген жерден қан кету (кескен жердегі гематоманы қоса), операция кезінде қан кету; жиілігі белгісіз – жарақаттан қан кету.

Бір немесе бірнеше қауіп факторымен ЖКЕФ бар пациенттерде инсульт пен жүйелі эмболия профилактикасы

Қан және лимфа жүйесі тарапынан: жиі – анемия; жиі емес – тромбоцитопения.

Иммундық жүйе тарапынан: жиі емес – қышыну, аса жоғары сезімталдық, аллергиялық ісіну және анафилаксия; жиілігі белгісіз – ангионевроздық ісіну.

Жүйке жүйесі тарапынан: жиі емес – ми ішіне қан құйылу†.

Көру мүшесі тарапынан бұзылулар: жиі – көзге қан құйылу (конъюнктиваға қан құйылуды қоса).

Тамырлар тарапынан: жиі – қан кету, гематома, гипотензия (емшаралық гипотензияны қоса); жиі емес – құрсақ ішіне қан кету.

Тыныс алу жүйесі, кеуде қуысы және көкірек ортасы ағзалары тарапынан: жиі – мұрыннан қан кету; жиі емес – қан түкіру; сирек – тыныс жолдарынан қан кету.

Асқазан-ішек жолы тарапынан: жиі – жүрек айну, асқазан-ішектен қан кету, ректальді қан кету, қызылиектен қан кету; жиі емес – гематохезия, геморроидальді қан кету, ауыздан қан кету; сирек – құрсақ артына қан кету.

Бауыр және өт шығару жолдары тарапынан: жиі – γ- глутамилтрансфераза деңгейінің жоғарылауы; жиі емес – бауыр функциясына талдамаларының аномалиялық нәтижелері, АСТ деңгейінің жоғарылауы, қандағы сілтілі фосфатаза деңгейінің жоғарылауы, қандағы билирубин деңгейінің жоғарылауы, АЛТ деңгейінің жоғарылауы.

Тері және тері асты тіндері тарапынан: жиі емес – алопеция, тері бөртпесі; өте сирек – көп пішінді эритема; жиілігі белгісіз – терілік васкулит.

Қаңқа-бұлшықет және дәнекер тін тарапынан: сирек – бұлшықеттің қанталап кетуі.

Бүйрек және несеп шығару жолдары тарапынан: жиі – гематурия.

Жыныс мүшелері және сүт безі тарапынаны: жиі емес – қынаптан аномалиялық қан кету, урогенитальді қан кету.

Жалпы бұзылыстар және енгізген жердегі бұзылулар: жиі емес – енгізген жерден қан кету.

Зертханалық және аспаптық деректер: жиі емес – нәжістегі жасырын қанға оң нәтижелі талдау.

Жарақаттар, уланулар және медициналық емшаралар асқынулары: жиі – қанталау; жиі емес – емшарадан кейінгі қан кету (емшарадан кейінгі гематома, жарадан қан кету, тамыр пункциясы орнындағы гематома және катетер орнатқан жердегі қан құйылуды қоса), жарақаттан бөліністер, кесілген жерден қан кету (кескен жердегі гематоманы қоса), операция кезінде қан кету, жарақаттан қан кету.

ТВТ және ӨАТЭ емдеуі, ТВТ мен ӨАТЭ қайталану профилактикасы

Қан және лимфа жүйесі тарапынан: жиі – анемия, тромбоцитопения.

Иммундық жүйе тарапынан: жиі емес – қышыну*, аса жоғары сезімталдық, аллергиялық ісіну және анафилаксия; жиілігі белгісіз – ангионевроздық ісіну.

Жүйке жүйесі тарапынан: сирек – ми ішіне қан құйылу †.

Көру мүшесі тарапынан: жиі емес – көзге қан құйылу (оның ішінде конъюнктиваға қан құйылу).

Тамырлар тарапынан: жиі – қан кету, гематома, гипотензия (емшаралық гипотензияны қоса); жиілігі белгісіз – құрсақ ішінен қан кету.

Тыныс алу жүйесі, кеуде қуысы және көкірек ортасы ағзалары тарапынан: жиі – мұрыннан қан кету; жиі емес – қан түкіру; сирек – тыныс жолдарынан қан кету.

Асқазан-ішек жолы тарапынан: жиі – жүрек айну, асқазан-ішектен қан кету, ректальді қан кету, қызылиектен қан кету, ауыздан қан кету; жиі емес – гематохезия, геморроидальді қан кету.

Бауыр және өт шығару жолдары тарапынан: жиі – γ- глутамилтрансфераза деңгейінің жоғарылауы, АЛТ деңгейінің жоғарылауы; жиі емес – бауыр функциясы талдамаларының аномалиялық нәтижелері, АСТ деңгейінің жоғарылауы, қандағы сілтілі фосфатаза деңгейінің жоғарылауы, қандағы билирубин деңгейінің жоғарылауы.

Тері және тері асты тіндері тарапынан: жиі – тері бөртпесі; жиілігі белгісіз – көп пішінді эритема, терілік васкулит.

Қаңқа-бұлшықет және дәнекер тін тарапынан: жиі емес – бұлшықеттердің қанталап кетуі.

Бүйрек және несеп шығару жолдары тарапынан: жиі – гематурия.

Жыныс мүшесіі және сүт безі тарапынан: жиі – қынаптан аномалиялық қан кету, урогенитальді қан кету.

Жалпы бұзылыстар және енгізген жердегі бұзылулар: жиі емес – енгізген жерден қан кету.

Зертханалық және аспаптық деректер: жиі емес – нәжістегі жасырын қанға оң нәтижелі талдау.

Жарақаттар, уланулар және медициналық емшаралар асқынулары: жиі – қанталау; жиі емес – емшарадан кейінгі қан кету (емшарадан кейінгі гематома, жарадан қан кету, тамыр пункциясы орнындағы гематома және катетер орнатқан жердегі қан құйылуды қоса), жарақаттан бөліністер, кесілген жерден қан кету (кескен жердегі гематоманы қоса), операция кезінде қан кету, жарақаттан қан кету.

* CV185057 зерттеуінің барысындағы жайылған қышыну жағдайлары (ұзақ мерзімді ВТЭ профилактикасы) білінбеді.

† «Миға қан құйылу» термині барлық бассүйекішілік немесе жұлынішілік қан құйылуды қамтиды (яғни, геморрагиялық инсульт немесе путаменальді қан құйылу, мишыққа қан құйылу, қарынша ішінде қан құйылу немесе субдуральді қан құйылу).

Апиксабан қолдану кез келген тіннен немесе ағзадан жасырын немесе айқын қан кетудің арту қаупімен байланысты болуы мүмкін, бұл геморрагиядын кейінгі анемияға алып келуі мүмкін. Белгілерін, симптомдарын және ауырлығын қан кету орны мен дәрежесіне немесе көлеміне қарай өзгешеленуі мүмкін.

Жағымсыз дәрілік реакциялар туындағанда медициналық қызметкерге, фармацевтикалық қызметкерге немесе, дәрілік препараттар тиімсіздігі туралы хабарламаларды қоса, дәрілік препараттарға жағымсыз реакциялар (әсерлер) бойынша ақпараттық деректер базасына тікелей хабарлау керек

ҚР Денсаулық сақтау министрлігі Медициналық және фармацевтикалық бақылау комитеті «Дәрілік заттар мен медициналық бұйымдарды сараптау ұлттық орталығы» ШЖҚ РМК

http://www.ndda.kz

Қосымша мәліметтер

Дәрілік препараттың құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат – апиксабан, 2.5 мг немесе 5 мг;

қосымша заттар: сусыз лактоза, микрокристалды целлюлоза, натрий кроскармеллозасы, натрий лаурилсульфаты, магний стеараты.

Қабық құрамы: опадрай® сары 02F22025 (2.5 мг доза), опадрай® II қызғылт 85F240091 (5 мг доза).

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Пиксабара 2.5 мг: дөңгелек, екі жақ беті дөңес, сары түсті үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар.

Пиксабара 5 мг: сопақша, екі жақ беті дөңес, қызғылт түсті үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар.

Шығарылу түрі және қаптамасы

10 таблеткадан PVC/PVDC (поливинилхлорид/поливинилдихлорид) үлбірінен және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада.

2 немесе 6 пішінді ұяшықты қаптамадан қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапта.

3 жыл.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Рецепт арқылы

Өндіруші туралы мәліметтер

«Уорлд Медицин Илач Сан. ве Тидж. А.Ш.», Түркия

15 Теммуз Мах., Джами Йолу Джад. №50, Гюнешли, Багджылар, Стамбул Тел.: +90 (212) 474 70 50

Факс: +90 (212) 474 09 01

е-mail: info@worldmedicine.com.tr

Тіркеу куәлігінің ұстаушысы

«УОРЛД МЕДИЦИН ЛТД.», Грузия

Бербути көш., 10/Алмасиани көш., 19-21, 26 кеңсе (II корп.), Тбилиси қ.

Тел.: + 995 32 221 28 12

Факс: + 995 32 2 21 28 13

е-mail: worldmedicine.llc.geo@gmail.com

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан дәрілік заттар сапасына қатысты шағымдар (ұсыныстар) қабылдайтын ұйым атауы, мекенжайы және байланыс деректері (телефон, факс, электрондық пошта):

«RIN Pharm» (РИН Фарм) ЖШС, ҚР, Алматы, Сүйінбай даңғ., 222 Б

Тел./факс: 8 (7272) 529090

е-mail: rin_pharma@mail.ru

Қазақстан Республикасы аумағында дәрілік заттың тіркеуден кейінгі қауіпсіздігін қадағалауға жауапты ұйым атауы, мекенжайы және байланыс деректері (телефон, факс, электрондық пошта):

«RIN Pharm» (РИН Фарм) ЖШС, ҚР, Алматы, Сүйінбай даңғ., 222 Б

Ұялы тел.: +7 701 786 33 98.

е-mail: pvpharma@worldmedicine.kz