Мелипрамин®

• русский
• қазақша

• Скачать инструкцию медикамента

Саудалық атауы

Мелипрамин®

Халықаралық патенттелмеген атауы

Имипрамин

Дәрілік түрі

Қабықпен қапталған 25 мг таблеткалар

Құрамы

Бір таблетканың құрамында:

белсенді зат – 25 мг имипрамин гидрохлориді,

қосымша заттар: лактоза моногидраты, повидон (К-25), кросповидон (XL 10), тальк, магний стеараты,

қабығы: гипромеллоза, магний стеараты, қызыл-қоңыр косметикалық бояғыш (Е172), диметикон Е-1049 39%

Сипаттамасы

Қызыл-қоңыр түсті, қабықпен қапталған, механикалық ластану және дағы жоқ, иіссіз немесе иіссіз дерлік, күңгірт, дөңес беткейімен, дөңгелек пішінді таблеткалар. Таблеткалар бетінде аздаған бұдырлардың болуына рұқсат етіледі.

Фармакотерапиялық тобы

Психоаналептиктер. Антидепрессанттар. Моноаминдерді кері қармайтын іріктелмеген тежегіштер. Имипрамин

АТХ коды N06А А02

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Ішке қабылдағаннан кейін имипрамин асқазан-ішек жолынан жақсы сіңеді. Тамақ ішу оның сіңуіне ықпалын тигізбейді. Биожетімділігі – 50-70. Ең жоғары концентрацияға жету уақыты – 1-2 сағат. Препарат бауырда «алғаш өту» әсерімен белсенді метаболизденеді, N-деметилдену арқылы негізгі белсенді метаболит – дезипрамин (N-деметилимипрамин) түзеді. Қан плазмасындағы имипрамин және дезипрамин деңгейлерінің маңызды жекелей айырмашылықтары бар. Екі қосылыс та қан плазмасы ақуыздарымен тығыз байланысады (имипрамин 60-96-ға, дезипрамин 73-92-ға). Препараттың қан плазмасындағы орташа тепе-тең концентрациясы ішке 50мг-нан күніне 3 реттен 10 күн бойына қабылдаған кезде имипрамин үшін 33-85 нг/мл-ге және дезипрамин үшін 43-109 нг/мл-ге тең болады. Егде жастағы емделушілерде препарат метаболизмінің төмендеуіне байланысты, оның қан плазмасындағы деңгейі жас емделушілерге қарағанда жоғары болуы мүмкін. Таралу көлемі – 10-20 л/кг. Препарат көбінесе несеппен бірге (80), және препараттың тек 20-ы ғана нәжіспен бірге белсенді емес метаболиттер түрінде шығарылады. Несепте препараттың 5-ы өзгермеген имипрамин түрінде, ал 6-ы белсенді метаболит түрінде бөлініп шығады. Бір реттік дозаны енгізгеннен кейін имипраминнің жартылай шығарылу кезеңі 9-дан 28 сағатқа дейінді (шамамен 19 сағатты) құрайды. Жартылай шығарылу кезеңі егде жастағы емделушілерде, сондай-ақ артық дозаланған жағдайда ұзаруы мүмкін. Имипрамин плацентарлық бөгет арқылы өтеді және емшек сүтімен шығарылады.

Фармакодинамикасы

Имипрамин – препараттың белсенді компоненті – трициклдық антидепрессант. Оның әсер ету механизмі нақты белгілі емес. Имипрамин жүйке ұштарымен норадреналиннің және серотониннің кері қармалуын басады және сонысымен осы заттардың ыдырауына кедергі келтіреді. Осылайша қозудың норадренергиялық және серотонинергиялық жолдармен өтуін жеңілдетеді. Препарат мускариндік және Н1-гистаминдік рецепторларды басады, осыған байланысты антихолинергиялық және әлсіз тыныштандырғыш әсерге ие болады. Антидепрессивтік әсер біртіндеп дамиды, оңтайлы терапиялық әсерге емдеудің 2–4 аптасынан кейін жетеді (6–8 апта болуы мүмкін). Мелипрамин®, негізінен, несептің өзекшелік кері сіңуінің артуымен және аз дәрежеде натрий мен калийдің шығарылуының төмендеуімен байланысты, вазопрессин-тәуелді емес антидиуретикалық әсерге ие болады. Несепті түнде ұстай алмаған кезде тиімділігі, сірә, қуықтың созылу қабілетінің артуына әкелетін антихолинергиялық белсенділікпен, тікелей β-адренергиялық ынталанумен, альфа-адренергиялық агонистердің, сфинктер тонусын арттыруымен және серотонинді қармаудың орталықтан бөгелуімен қатар жүретін, белсенділігімен жүзеге асатын болуы керек.

Қолданылуы

• депрессияның барлық түрлері (үреймен және онсыз): эндогендік және реактивтік депрессия, биполярлық бұзылудың депрессиялық фазасы, атипиялық депрессия, постпсихотикалық депрессия, орталық жүйке жүйесінің органикалық ауруларындағы депрессиялық жағдайлар және басқалары

• үрейлену бұзылыстары

• 6 жастан асқан балаларда түнгі энурезде, аурудың органикалық себептерін жоққа шығарғаннан кейін уақытша қосымша препарат ретінде.

Қолдану тәсілдері және дозасы

Препаратты тек дәрігердің тағайындауымен ғана қолданады!

Тәуліктік доза симптомдардың ауырлығына және табиғатына байланысты жекелей анықталады. Қажетті емдік әсерді препаратты қабылдаудың кем дегенде 2-4 аптасынан кейін күтуге болады (кейбір жағдайларда 6–8 апта болуы мүмкін). Емдеуді азғантай дозадан бастап, ең төмен тиімді және демеуші дозаға жеткенше біртіндеп жоғарылатады. Препаратты қабылдау кезінде сондай-ақ ең төмен тиімді дозасын анықтаған жөн. Егде жастағы емделушілер және жасөспірімдер (18 жасқа толмаған) үшін дозаны таңдау кезінде сақ болу қажет.

Ересектер

Депрессия: амбулаториялық науқастарда әдеттегі бастапқы доза емдеудің бірінші аптасының соңында тәулігіне 150-200 мг дейін біртіндеп жоғарылатумен, күніне 1-3 реттен 25 мг құрайды. Демеуші доза тәулігіне 50-100 мг. Аурухана жағдайында (әдетте ауыр жағдайларда) бастапқы доза тәулігіне 75 мг, ол біртіндеп тәулігіне 25 мг ден жоғарылата отырып, тәулігіне 200 мг дейінді құрайды, Төтенше жағдайларда тәулігіне 300 мг-ға дейінгі өте жоғары дозалар тағайындалуы мүмкін.

Егде жастағы емделушілер (60 жастан асқан) және жасөспірімдер (18 жасқа дейінгі): Бұл емделушілерде Мелипраминмен® емделуге жоғары сезімталдық байқалуы мүмкін. Сондықтан емдеуді ауру симптомдарын жоя алатын, аздаған дозадан бастаған жөн. Әдеттегі бастапқы доза кешкісін бір реттік 12,5 мг-ды құрайды. Осыдан кейін дозаны тәулігіне 50-75 мг-ға дейін біртіндеп жоғарылатады. Дозаны 10 күн бойы тиімді деңгейге дейін жоғарылату ұсынылады, содан кейін емдеуді таңдап алынған дозада жалғастыру керек.

Үрейлену бұзылыстары: Осындай емделушілер препараттың жағымсыз әсерлеріне жоғары сезімталдыққа ие болғандықтан, емдеуді мүмкіндігінше ең төмен дозада бастау керек.

Мелипрамин® препаратын қолданудың алғашқы курсын бастаған кезде болуы мүмкін үрейдің өткінші күшеюін бензодиазепиндерді енгізу арқылы алдын алуға және жоюға болады, дозаны үрейлену симптомдарының жоғалуына қарай, біртіндеп тоқтатуға болады. Препараттың тәуліктік дозасын 75-100 мг-ға дейін біртіндеп арттыруға болады (төтенше жағдайларда – тәулігіне 200 мг-ға дейін). Емдеу ұзақтығы кем дегенде 6 ай құрайды. Емдеу курсының соңында препаратты, дозаны біртіндеп төмендете отырып, тоқтату керек.

Балалар

Түнгі энурезді емдеген кезде ұснылатын дозалар:

• 6-8 жаста (дене салмағы 20-25 кг): тәулігіне 25 мг;

• 9-12 жаста (дене салмағы 25-35 кг): тәулігіне 25-50 мг;

• 12 жастан асқанда (дене салмағы 35 кг-нан көбірек): тәулігіне 50-75 мг.

Егер аз мөлшердегі бастапқы дозаны қабылдауда, қажетті емдік әсерге қол жетпесе, жоғарырақ дозаларды қабылдауға болады. Балаларда препараттың тәуліктік дозасы әр кг дене салмағына шаққанда 2,5 мг-нан аспауға тиіс. Дозалардың жоғарыда көрсетілген диапазонынан өте төмен тиімді дозаны қолдану ұсынылады. Тәуліктік дозаны ас қабылдағаннан кейін, ұйқыға жатар алдында бір рет қабылдаған дұрыс. Егер түнгі энурез түннің бірінші бөлігінде байқалса, препараттың тәуліктік дозасын 2 қабылдаумен тағайындау ұсынылады (түстен кейін және ұйықтар алдында). Емдеу курсының ұзақтығы 3 айдан аспауға тиіс. Демеуші дозаны ауру симптомдарының өзгеруіне сәйкес таңдаған жөн. Препарат қабылдауды тоқтату алдында тәуліктік дозаны біртіндеп төмендету ұсынылады.

Жағымсыз әсерлері

Препарат қабылдап жүрген емделушілерде аталған жағымсыз әсерлердің барлығы бірдей пайда болмауы мүмкін. Жағымсыз әсерлердің кейбіреулері дозаға байланысты болады және оны төмендеткен кезде жоғалады, немесе олардың ауырлығы емді жалғастырған кезде қосымша шараларсыз-ақ төмендейді. Кейбір жағымсыз әсерлерді бастапқы депрессиялық жағдайдан және оның симптомдарынан (мысалы, шаршағыштық, ұйқының бұзылуы, қозу, үрейлену, ауыз ішінің құрғауы) ажырату өте қиын.

Мелипраминді® қабылдауды ауыр психиатриялық немесе неврологиялық жағымсыз әсерлерді айғақтайтын симптомдар пайда болған кезде тоқтатқан жөн.

Егде жастағы емделушілер антихолинергиялық, неврологиялық, психиатриялық және жүрек-қан тамырлық жағымсыз әсерлерге өте сезімтал. Оларда препараттың метаболизмі және шығарылуы төмендеуі мүмкін, соның салдарынан препараттың қан плазмасындағы деңгейі жоғарылауы мүмкін.

Жиі:

• шаршау, ұйқышылдық, мазасыздық, үрейленудің күшеюі, қозу, діріл, ұйқының бұзылуы, гипоманиакальді жағдайлар, сананың шатасуы (әсіресе егде емделушілерде және Паркинсон ауруы бар емделушілерде), бағдарсыздық

• жүрек функциясының қалыпты жағдайы мен ортостатикалық гипотензиясы бар емделушілерде синустық тахикардия, электрокардиограмманың клиникалық болымсыз өзгерістері (Т тісшесі мен ST сегментінің).

• ауыздың құрғауы, тершеңдік, іш қату, аккомодацияның бұзылуы, көру өткірлігінің төмендеуі, ыстықты сезіну немесе ыстық құйылулар

• дене салмағының артуы

Сирек:

• парестезия, бас ауыруы, бас айналу, эпилепсиялық ұстамалар

• қарашықтардың кеңеюі, глаукома, салданудың салдарынан ішек бітелісі

• трансаминазалар белсенділігінің жоғарылауы, сарғаюсыз гепатит

• аллергиялық тері реакциялары (бөртпе, есекжем), жергілікті немесе жайылған ісіну, фотосенсибилизация, қышыма, петехиялар, алопеция

• эозинофильді немесе онсыз аллергиялық пневмонит, гипотензиямен жүйелік анафилактикалық реакциялар

• психоз белгілерінің белсенділенуі

Кейде:

- аритмия жағдайлары, QRS кешенінің кеңеюі және PR аралығының ұзаруы, жүрекшелік Гисс будасының блокадасы;

- жүректің айнуы, құсу, тәбеттің жоғалуы, стоматит, тілдің өңезденуі және іштегі жайсыздық сезімі; артериялық қысымның жоғарылауы, жүрек функциясының декомпенсациясы, шеткергі қан тамырларының түйілуі

- несеп шығарудың қиындауы

- елестеулер

Жекелеген жағдайларда:

эозинофилия, лейкопения, агранулоцитоз, тромбоцитопения мен пурпура, озбырлық, электроэнцефалограмманың өзгеруі, бұлшықеттердің клоникалық жиырылулары, әлсіздік, экстрапирамидалық симптомдар, атаксия, түсініксіз сөйлеу, жоғары қызба, гинекомастия, галакторея, антидиуретикалық гормон секрециясының бұзылу синдромы, гипо- немесе гипергликемия, дене салмағының төмендеуі немесе артуы, құлақтағы шуыл, жыныстық құштарлықтың төмендеуі немесе жоғарылауы және потенцияның бұзылуы.

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- белсенді затына немесе препараттың басқа компоненттеріне, сондай-ақ құрылымдық жағынан жақын басқа трициклдік антидепрессанттарға жоғары сезімталдық

- моноаминооксидаза тежегіштерімен қатар жүретін ем

- миокардтың жедел инфаркті, жүрек өткізгіштігінің бұзылуы, аритмия

- маниакальді жағдай

- бауыр және/немесе бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі

- жабық бұрышты глаукома

- несептің іркілуі

- жүктілік және лактация кезеңінде

- 6 жасқа дейінгі балаларға

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Мелипраминді® моноаминооксидаза тежегіштерімен бір мезгілде қабылдауға болмайды. Орталық және шеткі норадренергиялық әсерлер жинақталады және өзара күшейеді, бұл уытты әсерлер (гипертониялық криз, жоғары қызба, миоклонус-статус, қозу, еліру және кома) тудыруы мүмкін. Моноаминооксидаза тежегіштерін қабылдағаннан кейін Мелипраминді® қабылдауға дейін кемінде 3 апта өтуге тиіс. Алайда моклобемидті қабылдағаннан кейін (моноаминооксидаза қайтымды тежегіші) 24 сағаттық үзіліс жеткілікті. Емделушіні осындай қалыппен үшциклдік антидепрессанттардан моноаминооксидаза тежегіштері бар препараттарға ауыстырғанда, препараттар арасында 3 апталық үзіліс жасау керек. Осы препараттардың әрқайсысын қабылдауды ең төмен емдік дозадан бастау керек. Дозаны емделушінің жай-күйін ұдайы бақылай отырып, біртіндеп арттырылады.

Мелипраминді® мынадай препараттармен бір мезгілде қолданғанда ерекше сақ болу керек:

Бауыр ферменттерінің тежегіштері (2D6 Р450 цитохромы изоферменттерінің тежегіштері): имипрамин метаболизмінің төмендеуі және тиісінше оның қан плазмасындағы деңгейінің артуы мүмкін. Бауыр ферменттерінің тежегіштеріне осы ферменттермен метаболизденбейтін заттар да (циметидин немесе метилфенидат), сондай-ақ ферменттер субстраттарына жататын препараттар (басқа антидепрессанттар, фенотиазиндер, аритмияға қарсы 1с типтегі препараттар – пропафенон, флекаинид) жатады. Үшциклдік антидепрессанттар қан плазмасында антипсихотикалық препараттардың деңгейін арттыруы мүмкін (бауыр ферменттерінің деңгейінде бәсекелестік).

Серотониннің кері қармалуының таңдаулы бөгегіштері тобының барлық антидепрессанттары: 2D6 Р450 изоферменттерінің әсерін түрлі дәрежеде басады. Осы препараттарды Мелипраминмен® бір мезгілде қабылдағанда, сондай-ақ емделушінің серотониннің кері қармалуының бөгегіштерін Мелипраминге® ауыстырғанда (немесе керісінше) сақ болу керек. Бұл жағдай флуоксетинді тағайындағанда, оның жартылай шығарылу кезеңінің ұзақтылығына байланысты өте-мөте маңызды

Ішу арқылы қолданылатын контрацептивтер мен эстрогендер: жекелеген жағдайларда антидепрессанттық әсер төмендеді және жоғары уыттылық симптомдары пайда болады. Уыттылық симптомдары пайда болған жағдайда препараттардың біреуінің дозасын төмендету ұсынылады.

• бауыр ферменттерінің индукторлары (алкоголь, никотин, барбитураттар, эпилепсияға қарсы дәрілер): Мелипраминнің® метаболизмін арттырады, бұл оның қан плазмасындағы концентрациясын төмендетеді және антидепрессанттық әсерін бәсеңдетеді

• антихолинергиялық әсері бар препараттар (фенотиазиндер, атропин, бипериден, паркинсонизмге қарсы және гистаминге қарсы дәрілер): антихолинергиялық әсерді күшейтуі немесе жағымсыз әсерлердің (мысалы, салданған ішек бітелісі) пайда болуы мүмкін. Емделушілер ұдайы қадағалауда болуы және дозаның мұқият таңдалуы қажет

• орталық жүйке жүйесін бәсеңдететін дәрілер (апиындар, бензодиазепиндер, барбитураттар, жалпы анестезияға арналған дәрілер, алкоголь): әр препараттың негізгі де, сондай-ақ жағымсыз әсерлерін де күшейтуі де мүмкін

• антипсихотикалық дәрілер: қан плазмасындағы антидепрессанттардың деңгейін арттырады және сол арқылы олардың негізгі және жағымсыз әсерлерін күшейтеді. Бұл орайда дозаны төмендетуге қажеттілік пайда болуы мүмкін. Тиоридазинмен бір мезгілде қолданылуы ауыр аритмия тудыруы мүмкін

• қалқанша без препараттары: жүрек-қан тамыр жүйесіне жағымсыз әсерлер пайда болуымен, антидепрессанттық әсерді күшейтуі мүмкін. Сондықтан емделушінің жағдайын әрдайым қадағалау талап етіледі

• адренергиялық антагонистер (гуанетидин, бетанидин, резерпин, клонидин, метилдофа): осы препараттардың антигипертензивтік әсерлері бәсеңдеуі мүмкін. Сондықтан Мелипрамин® қабылдайтын артериялық гипертензиясы бар емделушілерде артериялық қысымды қалпына келтіру үшін басқа дәрілерді (зәр айдағыштарды, тамыр кеңейткіштерді, бета-блокаторларды) тағайындау керек

• симпатомиметиктер (адреналин, норадреналин, изопропилнорадреналин, эфедрин, фенилэфрин): олардың жүрек-қан тамыр жүйесіне әсері күшеюі мүмкін.

• Мелипрамин® фенитоиннің құрысуға қарсы әсерін төмендетеді

• хинидин: жүрек өткізгіштігінің бұзылуы немесе аритмияның пайда болу қаупі артады

• ішу арқылы қолданылатын антикоагулянттар: олардың жартылай шығарылуы кезеңін ұзартатын және қан кету қаупін арттыратын, метаболизмі әлсіреуі мүмкін. Протромбин деңгейін жиі бақылау талап етіледі

• диабетке қарсы дәрілер: қандағы глюкоза деңгейі өзгеруі мүмкін. Емдеу курсының басында және аяқталғаннан кейін, сондай-ақ доза өзгертілгенде қандағы глюкоза деңгейін ұдайы бақылау ұсынылады.

Айрықша нұсқаулар

Препаратты бронх демікпесінде, инсульте сақтықпен тағайындау керек.

Емдік әсердің емді бастағаннан кейін 1–4 аптадан соң байқалуына назар аудару керек. Сондықтан өзіне-өзі қол жұмсау әрекеттері қаупі тез арада төмендемейді. Соған байланысты осындай әрекеттерге бейім емделушілер жағдайы елеулі түрде жақсарғанға дейін мұқият медициналық қадағалауда болуы керек.

Демеуші доза кемінде 6 ай бойы қабылдануы тиіс. Емдеудің күрт тоқтатылуы, дәріні тоқтату синдромын (жүрек айнуы, бас ауыруы, жалпы дімкәстік, мазасыздық, алаңдау, ұйқының бұзылуы, жүрек ырғағының бұзылуы, экстрапирамидалы симптомдар) тудыруы мүмкін, сондықтан препаратты тоқтатарда дозаны біртіндеп азайту қажет.

Мелипрамин® биполярлық бұзылулармен емделушілерде маниакальдық жағдайдың тууын өршітуі мүмкін. Препаратты маниакальдық фаза кезінде қолдануға болмайды.

Мелипрамин® құрысу дайындығының шегін төмендетеді, сондықтан оны эпилепсиямен емделушілерге сақтықпен тағайындайды. Мелипрамин® қабылдайтын емделушілерге электроқұрысу терапиясын қолданбаған жөн.

Үрейлену ұстамаларымен емделушілерде емдеудің басында үрейлену күшеюі мүмкін.

Емдеудің алғашқы күндерінде үрейленудің парадоксальді күшеюі едәуір айқын және әдетте 2 апта ішінде басылады. Мұндай емделушілерге бензодиазепиндер тобындағы препаратты тағайындау мақсатқа сай.

Психозы бар емделушілерде антидепрессанттық терапияның бастапқы кезеңінде үрейлену мен қозудың күшеюі ықтимал.

Антихолинергиялық әсердің болуына байланысты Мелипраминді® олардың симптомдарының күшейе түсуіне байланысты мынадай жағдайларда сақтықпен тағайындайды: глаукомада, қуық түбі безінің гипертрофиясында, іш қатуына бейімділікте,

Жас пен сұйықтың бөлінуінің төмендеуі жанаспалы линзаларды пайдаланатын адамдарға қолайсыздық тудыруы ықтимал, олар мөлдір қабық эпителийінің зақымдануынан зардап шегуі мүмкін.

Мелипраминді® жүректің ишемиялық ауруымен, бауыр және/немесе бүйрек функциясының бұзылуымен, қант диабетімен (қан плазмасында глюкоза деңгейінің өзгеруі), феохромоцитома немесе нейробластомамен (препаратты қабылдау гипертониялық криз тудыруы мүмкін) емделушілерге сақтықпен тағайындайды.

Гипертиреозбен немесе қалқанша без гормондарының препараттарын қабылдайтын емделушілер Мелипраминді® (жүрекке деген жағымсыз әсерлердің күшеюі мүмкін) қабылдау кезінде мұқият бақылауды қажет етеді.

Мелипраминмен® емдеу барысында анестезия кезінде аритмия мен артериялық гипертензия даму қаупі жоғары.

Антидепрессанттармен ұзақ емделу кезінде тіс жегісінің жоғары жиілігі байқалған. Соған байланысты стоматологқа ұдайы қаралу ұсынылады.

Емдеу кезінде қарқынды күн сәулесіне шалдығудан (күн ванналарын алу) аулақ болу ұсынылады: препарат фотосенсибилизация тудыруы мүмкін.

Егде жастағы емделушілерде антихолинергиялық психосиндром пайда болуы мүмкін, ол препаратты тоқтатқаннан кейін бірнеше күннің ішінде қайтады.

Егде жастағы емделушілер мен балаларға емдеуді аз дозада бастау керек, себебі оларда жағымсыз әсерлер жиі кездеседі, әсіресе емдеудің алғашқы курсының басында.

Емделу кезеңінде алкоголь қабылдауға болмайды.

Мелипраминмен® емдеген кезде болған эозинофилияның, лейкопенияның, агранулоцитоздың, тромбоцитопенияның және пурпураның жекелеген жағдайлары туралы айтылған. Сондықтан қанның формалық элементтерінің мөлшерін ұдайы бақылап отыру керек.

Мелипрамин® таблеткасының құрамына лактоза моногидраты кіретін болғандықтан препаратты галактозаны көтере алмаушылықпен, Lарр-лактаза тапшылығымен немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы секілді сирек кездесетін тұқым қуалаған ауралармен емделушілерге қолдануға болмайды.

Депрессияны емдеген кезде Мелипраминді® күннің алғашқы жартысында (сағат 15-16-ға дейін) қабылдау ұсынылады, өйткені ұйқысыздықтың күшеюі немесе пайда болуы мүмкін.

Емдеу басталғанға дейін және емделу кезінде мынадай тұрақты бақылау ұсынылады:

• артериялық қысымды (әсіресе тұрақсыз қан айналымы немесе гипотензиясы бар емделушілерде)

- бауыр функциясының көрсеткіштерін (әсіресе бауыр ауруы бар емделушілерде)

- қан формуласын (емдеу курсының басында және ұзақ терапия кезінде лейкопения немесе агранулоцитоздың белгісі болуы мүмкін, қызба және ларингит жағдайында дереу)

- электрокардиограмма (егде жастағы емделушілерде жүрек-қан тамыр ауруларында).

Дәрілік заттың көлік құралдарын немесе қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Мелипраминді® қолдану кезеңінде көлік құралдарын жүргізуге және зейінді жоғары жұмылдыруды және психимоторлық реакция жылдамдығын талап ететін жұмыстарды орындауға тыйым салынады.

Артық дозалануы

Симптомдары: бас айналуы, ұйқышылдық, сіреспе, атаксия, мазасыздық, психомоторлық қозу, гиперрефлексия, бұлшықет сіреспелілігі, хореоатетоз, құрысулар, кома, гипотензия, тахикардия, аритмия, өткізгіштіктің бұзылуы, шок, жүрек жеткіліксіздігі, сирек – жүрек тоқтауы, тыныстың тарылуы, цианоз, жүрек айнуы, қызба, тершеңдік, мидриаз, олигурия немесе анурия.

Емдеу: Демеуші және симптоматикалық терапия. Арнайы у қайтарғысы жоқ. Емделушінің жағдайын кем дегенде 72 сағат ішінде мұқият қадағалау қажет. Препараттың антихолинергиялық әсеріне байланысты асқазанның босауы 12 сағатқа және одан да ұзаққа созылуы мүмкін. Асқазанды белсенділендірілген көмірді пайдалана отырып шаю керек. Құрысулар кезінде: диазепам, фенитоин, фенобарбитал, ингаляциялық анестетиктер мен миорелаксанттар. Қажет болғанда тыныс алу, жүрек қантамыр қызметіне мониторинг жүргізу қан электролиттері деңгейін анықтау, өкпені жасанды желдету, айналымдағы қан көлемін толықтыру, дофаминді немесе добутаминді енгізу. Гемодиализ бен перитонеальді диализ, сондай-ақ қарқынды диурез тиімсіз. Физостигминнің енгізілуі ауыр брадикардия, асистолия мен эпилепсия ұстамаларын тудырады. Сондықтан оны Мелипраминді® артық дозалау кезінде қолдану ұсынылмайды.

Шығарылу түрі және қаптамасы

Полиэтилен қақпақпен және медициналық мақтамен тығындалған қоңыр түсті шыныдан жасалған құтыларға 50 таблеткадан салынған.

1 құтыдан медицинада қолданылуы жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

Сақтау мерзімі

3 жыл.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін пайдалануға болмайды.

Сақтау шарттары

25 оС-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы

Өндіруші

«ЭГИС ФАРМАЦЕВТИКАЛЫҚ ЗАУЫТЫ» ЖАҚ

1106 БУДАПЕШТ, Керестури көшесі, 30-38 ВЕНГРИЯ

Телефон: (36-1) 803-5555, факс: (36-1) 803-5529

Тіркеу куәлігінің иесі

«ЭГИС Фармацевтикалық зауыты» ЖАҚ, Венгрия

Тұтынушылардан өнім (тауар) сапасына қатысты шағымдарды Қазақстан Республикасы аумағында қабылдайтын ұйымның мекенжайы

ҚР-дағы «ЭГИС Фармацевтикалық зауыты» ЖАҚ өкілдігі

050060, Алматы қ-сы, Жароков к-сі, 286 Г

тел: + 7 (727) 247 63 34, + 7 (727) 247 63 33, факс: + 7 (727) 247 61 41

e-mail: egis@egis.