Лозартан калия и гидрохлоротиазид (100 мг/25 мг)

• русский
• қазақша

• Скачать инструкцию медикамента

Саудалық атауы

Калий лозартаны және гидрохлортиазид

Халықаралық патенттелмеген атауы

Жоқ

Дәрілік түрі

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 50 мг/12.5 мг және 100 мг/25 мг

Құрамы

Бір таблетканың құрамында,

белсенді заттар - 50.0 мг және 100.0 мг калий лозартаны, 12.5 мг және 25.0 мг гидрохлортиазид,

қосымша заттар:

ішкі түйіршіктендіру: лактоза моногидраты (фарматоза 200 М), микрокристалды целлюлоза (Авицел РН 105), микрокристалды целлюлоза (Авицел РН 112), желатинденген крахмал (Крахмал 1500), магний стеараты,

сыртқы түйіршіктендіру: микрокристалды целлюлоза (Авицел РН 112), магний стеараты, үлбірлі қабық құрамы: опадри сары 20А82663, тазартылған су,

опадри сары 20А82613 құрамы: титанның қостотығы (Е-171), гипромеллоза, гидроксипропилметилцеллюлоза, хинолинді сары (Е-104).

 

Сипаттамасы

Бір жақ бетінде «J» және екінші жақ бетінде «50 +» таңбасы бар, сары түсті сопақша пішінді үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар (50/12,5 мг доза үшін).

Бір жақ бетінде «J» және екінші жақ бетінде «100 +» таңбасы бар, сары түсті сопақша пішінді үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар (100/25 мг доза үшін).

Фармакотерапиялық тобы

Гипотензивті біріктірілген дәрі. Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар. Диуретиктермен біріктірілген ангиотензин II антагонистері.

АТХ коды C09DA01

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Сіңуі

Лозартан. Ішу арқылы қабылданғаннан кейін лозартан жақсы сіңіріледі және карбон қышқылының белсенді метаболитінің, сондай-ақ басқа белсенді емес метаболиттердің түзілуімен жүйе алдындағы метаболизмге ұшырайды. Таблеткалар түріндегі лозартанның жүйелі биожетімділігі шамамен 33% құрайды. Лозартан және оның белсенді метаболиті орташа ең жоғары концентрацияларына, тиісінше, 1 сағаттан кейін және 3-4 сағаттан соң жетеді. Лозартанды стандартты тағаммен бір мезгілде қолданғанда қан плазмасындағы препарат концентрациясының бейініне клиникалық мәні бар ықпалы байқалған жоқ.

Гидрохлортиазид. Гидрохлортиазидтің асқазан-ішек жолдары арқылы сіңуі құрамына, дозасына және қатар жүретін ауру барысына байланысты. Бауыр, жүрек және / немесе бүйрек аурулары бар емделушілерде сіңуі төмендейді. Биожетімділігі шамамен 60-70% тең. Дәрінің әсер ете бастауы – ішке қабылдағаннан кейін 2 сағаттан соң, әсер ету жоғарғы шыңы 4 сағаттан соң. Әсер ету ұзақтығы 6 сағаттан 12 сағатқа дейін ауытқиды.

Таралуы

Лозартан. Лозартан сияқты, оның белсенді метаболиті де қан плазмасы ақуыздарымен, негізінен альбуминдермен ≥99% байланысады. Лозартанның таралу көлемі 34 литрді құрайды. Зерттеулер лозартанның гематоэнцефалдық бөгет арқылы нашар өтетінін немесе өтпейтінін көрсетті.

Гидрохлортиазид. Гидрохлортиазид плаценталық бөгет арқылы өтеді, бірақ гематоэнцефалдық бөгет арқылы өтпейді және емшек сүтіне бөлініп шықпайды.

Метаболизмі

Лозартан. Көктамыр ішіне немесе ішу арқылы қолданғанда лозартан дозасының 14%-ға жуығы оның белсенді метаболитіне айналады. 14С-таңбаланған калий лозартанын көктамыр ішіне немесе ішу арқылы қолданғаннан кейін айналымдағы қан плазмасының радиоактивтілігі, ең алдымен, лозартанмен және оның белсенді метаболитімен ұсынылған. Лозартанның өзінің белсенді метаболитіне тым аз айналуы зерттеуге қатысушылардың шамамен 1%-ында байқалды.

Белсенді метаболиттен басқа, бутилді бүйірлі тізбектің гидроксилденуі жолымен түзілетін 2 негізгі метаболитті қоса, белсенді емес метаболит– N-2-тетразол-глюкуронид түзіледі.

Шығарылуы

Лозартан. Лозартанның және оның белсенді метаболитінің плазмалық клиренсі шамамен, тиісінше, минутына 600 мл және минутына 50 мл құрайды. Лозартанның және оның белсенді метаболитінің бүйректік клиренсі шамамен, тиісінше, минутына 74 мл және минутына 26 мл құрайды. Лозартанды ішу арқылы қолданғанда дозаның 4%-ға жуығы несеппен өзгермеген күйде және 6%-ға жуығы белсенді метаболит түрінде несеппен шығарылады. Лозартанның және оның белсенді метаболитінің фармакокинетикасы калий лозартанын 200 мг дейінгі дозаларда ішу арқылы қолданғанда дозаға байланысты болады.

Ішу арқылы қабылданғаннан кейін лозартан мен оның белсенді метаболитінің қан плазмасындағы концентрациялары полиэкспоненциальді төмендейді, тиісінше, ақырғы жартылай шығарылу кезеңі 2 сағатқа және 6-9 сағатқа жуық. 100 мг дозаны тәулігіне 1 рет қолданғанда лозартан мен оның белсенді метаболиті қан плазмасында елеулі дәрежеде жиналмайды.

Лозартан және оның белсенді метаболиті өтпен және несеппен шығарылады. Адамдарда 14С-таңбаланған лозартанды ішу арқылы қолданғаннан кейін шамамен 35% радиоактивтілігі несеппен және 58% нәжіспен шығарылады.

Гидрохлортиазид. Гидрохлортиазид метаболизденбейді, бірақ бүйрекпен жылдам шығарылады. Қан плазмасында деңгейлерді 24-сағаттық анықтау кезінде қан плазмасынан жартылай шығарылу кезеңі 5,6 және 14,8 сағат арасында өзгеріп отырған. Ішу арқылы қабылданған дозаның кем дегенде 61%-ы өзгермеген күйде 24 сағат ішінде шығарылады.

Емделушілердің жекелеген топтарындағы фармакинетикасы

Лозартан-гидрохлортиазид.

Артериялық гипертензиясы бар егде жастағы емделушілерде лозартанның және оның белсенді метаболитінің қан плазмасындағы концентрациялары, сондай-ақ гидрохлортиазидтің сіңірілуі гипертензиясы бар осындай жас емделушілерден айтарлықтай ерекшеленбейді.

Лозартан.

Ішу арқылы қолданғанда бауырының жеңіл және орташа дәрежедегі алкогольдік циррозы бар емделушілерде қан плазмасындағы лозартанның және оның белсенді метаболитінің концентрациялары, ерікті жас ерлерге қарағанда, тиісінше, 5 және 1,7 есе көбірек болды.

Лозартан және оның белсенді метаболиті гемодиализ жүргізген кезде шығарылмайды.

Фармакодинамикасы

Әсер ету механизмі

Лозартан-гидрохлортиазид.

Калий лозартаны және гидрохлортиазид препаратының компоненттері артериялық қысымға синергиялық әсер көрсетеді, компоненттердің әрқайсысын жекелей алғаннан гөрі, артериялық қысымды көп дәрежеде төмендетеді. Бұл қос компоненттердің өзара күшейткіш әсерінің нәтижесі болып табылатыны жорамалданады. Әрі қарай, диуретикалық әсерінің нәтижесінде, гидрохлортиазид қан плазмасындағы рениннің белсенділігін арттырады, альдостерон сөлінісін жоғарылатады, қан сарысуындағы калий деңгейін төмендетіп, ангиотензин II деңгейлерін арттырады. Лозартанды қолдану II ангиотензиннің физиологиялық елеулі әсерлерінің бәрін бөгейді және альдостеронды тежеу арқылы диуретикті қолданумен байланысты калийдің жоғалуын азайтады.

Лозартан орташа және қысқа мерзімді урикозуриялық әсер береді. Гидрохлортиазид несеп қышқылы деңгейінің орташа жоғарылауын туғызады; калий лозартаны және гидрохлортиазид біріктірілімі диуретик туындатқан гиперурикемияның әлсіреуіне ықпал етеді.

Калий лозартаны және гидрохлортиазид препаратының гипертензияға қарсы әсері 24 сағат бойы сақталады. Бір жылдан кем емес уақыт жүргізілген клиникалық зерттеулерде, емді жалғастырған кездегі гипертензияға қарсы әсері сақталған. Артериялық қысымның едәуір төмендегеніне қарамастан, Калий лозартаны және гидрохлортиазид препаратын қабылдау жүрек жиырылуларының жиілігіне елеулі клиникалық ықпалын тигізбейді.

Клиникалық зерттеулерде 50 мг лозартанмен /12,5 мг гидрохлортиазидпен 12 апталық емдеуден кейін ең төменгі диастолалық артериялық қысым (отырған күйінде өлшеу) орташа алғанда 13,2 мм сынап бағанасына дейін төмендеген.

Калий лозартаны және гидрохлортиазид еркектер мен әйелдерде, негроидты нәсілді, сондай-ақ басқа нәсілді емделушілерде, жастау (<65 жас) және егде (≥65 жас) жастағы емделушілерде және артериялық гипертензияның кез келген дәрежесі кезінде артериялық қысымын тиімді төмендетеді.

Лозартан. Лозартан - ангиотензин II рецепторларының антагонисі. Лозартан және оның фармакологиялық белсенді метаболиті (E-3174) ангиотензин II-нің барлық физиологиялық әсерлерін бөгейді. Лозартан AT1-рецепторларымен таңдамалы байланысады және басқа гормондар мен ионды өзектердің рецепторларымен байланыспайды және бөгейді. Альдостерон әсерлерінің бәсеңдеуі нәтижесінде диуретик қабылдаудан туындаған калий жоғалуының азаюына ықпал етеді. Лозартан орташа және өткінші урикозуриялық әсерін иеленген. Лозартан ангиотензин II енгізілген кезде байқалатын систолалық және диастолалық АҚ көтерілуін бәсеңдетеді. Лозартан ангиотензин I мен ангиотензин II әсерлерін бөгей отырып, брадикининнің әсеріне ықпалын тигізбейді. Лозартанның гипертензияға қарсы әсері препарат дозасының көбеюімен арта түседі. Лозартан натрийуретикалық әсерін иеленген. Лозартан несеп қышқылының бүйрекпен бөлініп шығуының өтпелі жоғарылауын да туындатады. Артериялық гипертензиясы және сол жақ қарыншасының гипертрофиясы бар емделушілерде лозартан, көбіне гидрохлортиазидпен біріктірілгенде жүрек-қантамыр ауруларының және өлімнің (инсульт және миокард инфарктісі) қаупін азайтады.

Гидрохлортиазид. Гидрохлортиазид диуретик және гипертензияға қарсы дәрі болып табылады. Гидрохлортиазид бүйректің дистальді өзекшелеріндегі электролиттердің кері сіңірілуіне ықпал етеді; шамамен тең дәрежеде натрий мен хлоридтің шығарылуын ұлғайтады. Натрийурез калий мен бикарбонат иондарының аздаған жоғалуымен қатар жүреді. Гидрохлортиазид қандағы несеп қышқылы деңгейінің аздап жоғарылауын туғызады; лозартан мен гидрохлортиазид біріктірілімі диуретик туындатқан гиперурикемия айқындылығының азаюына ықпал етеді.

Қолданылуы

• тек лозартанды немесе гидрохлортиазидті қолданғанда жеткіліксіз бақыланатын артериялық гипертензияда

• артериялық гипертензиясы және сол жақ қарыншасының гипертрофиясы бар емделушілерде жүрек-қантамыр ауруларының және өлім қаупін азайту үшін

Қолдану тәсілі және дозалары

Калий лозартаны және гидрохлортиазид таблеткалары гипертензияға қарсы басқа дәрілермен қосып тағайындалуы мүмкін.

Препаратты ас ішуге байланыссыз, бір стақан сумен жұта отырып, ішу арқылы қабылдау керек.

Артериялық гипертензия. Калий лозартаны және гидрохлортиазид бастапқы ем ретінде пайдаланылмайды, тек лозартан немесе гидрохлортиазидті қолданған кезде артериялық қысым жеткіліксіз бақыланатын емделушілерде ғана қолданылады.

Компоненттерінің әрқайсысының (Калий лозартаны және гидрохлортиазид-тің) дозасын таңдау ұсынылады.

Клиникалық қажеттілігіне қарай, егер артериялық қысымды талапқа сай бақылауға қол жеткізу мүмкін болмаса, тікелей монотерапиядан бекітілген біріктірілімге ауысуға болады.

Әдеттегі старттық және демеуші дозасы тәулігіне 1 рет Калий лозартаны және гидрохлортиазид 50/12,5 мг (50 мг лозартан, 12,5 мг гидрохлортиазид) препаратының 1 таблеткасын құрайды. Жеткілікті емдік жауап байқалмаған емделушілер үшін дозаны тәулігіне бір рет Калий лозартаны және гидрохлортиазид 50/12,5 препаратының 2 таблеткасына дейін арттыруға болады немесе Калий лозартаны және гидрохлортиазид 100/25 мг (100 мг лозартан, 25 мг гидрохлортиазид) препаратының 1 таблеткасын тәулігіне бір рет. Ең жоғары дозасы – тәулігіне бір рет Калий лозартаны және гидрохлортиазид 50/12,5 препаратының 2 таблеткасы немесе Калий лозартаны және гидрохлортиазид 100/25 препаратының 1 таблеткасы. Әдеттегідей, гипертензияға қарсы әсеріне емдеу басталғаннан кейін 3-4 апта ішінде жетеді.

Бүйрек қызметі бұзылған емделушілерде және гемодиализ жүргізілетін емделушілерде қолдану. Орташа ауырлық дәрежесіндегі бүйрек қызметінің бұзылулары бар емделушілерде (креатинин клиренсі 30-50 мл/мин) препараттың бастапқы дозасын реттеу қажет емес. Калий лозартаны және гидрохлортиазид таблеткаларын гемодиализ жүргізілетін емделушілерге тағайындау ұсынылмайды. Бүйрек қызметінің ауыр бұзылуы бар емделушілерге (креатинин клиренсі <30 мл/мин) лозартан/гидрохлортиазид біріктірілімін тағайындауға болмайды.

Тамырішілік гиповолемиясы бар емделушілерде қолданылуы. Калий лозартаны және гидрохлортиазидпен емдеуді бастар алдында тамырішілік гиповолемия және/немесе натрий деңгейінің төмендеуі сияқты жай-күйлерді ретке келтіру қажет.

Бауыр қызметінің бұзылуы бар емделушілерде қолданылуы. Бауыр қызметінің ауыр бұзылуы бар емделушілерде Калий лозартаны және гидрохлортиазидті қолдану ұсынылмайды.

Егде жастағы емделушілерде қолданылуы. Әдетте, егде жастағы емделушілер үшін дозаны реттеу қажет емес.

Балалар мен жасөспірімдерде қолданылуы (18 жасқа дейінгі кезеңде). Балалар мен жасөспірімдерде препаратты қолдану тәжірибесі жоқ, сондықтан препаратты емделушілердің осы тобында қолдануға болмайды.

Артериялық гипертензиясы және сол жақ қарыншасының гипертрофиясы бар емделушілерде жүрек-қантамыр ауруы және өлім қаупінің төмендеуі. Әдеттегі старттық доза тәулігіне бір рет 50 мг лозартанды құрайды. 50 мг дозадағы лозартанды қабылдау аясында мақсатты АҚ деңгейлеріне жетудің сәті түспеген емделушілерге лозартанды гидрохлортиазидтің төмен дозаларымен (12,5 мг) біріктіріп пайдаланатын емді таңдау талап етіледі, әрі қажет болған жағдайда, кейіннен тәулігіне бір рет 12,5 мг дозадағы гидрохлортиазидпен қосылған лозартан дозасын 100 мг дейін арттыру керек. Қажет болса, дозаны тәулігіне бір рет 50 мг лозартан мен 12,5 мг гидрохлортиазидтің 2 таблеткасына дейін көбейткен жөн. Калий лозартаны және гидрохлортиазид 50/12,5 және Калий лозартаны және гидрохлортиазид 100/12,5 мг препараттары лозартан және гидрохлортиазидті тиісті дозаларда бір мезгілде қолданатын емделушілердің қолдануына арналған сәйкесті баламалы препараттар болып табылады.

Жағымсыз әсерлері

Лозартан

Жиі

• бас ауыруы, бас айналуы

• астения, шаршау, кеуде қуысының ауыруы

• ұйқысыздық

• бүйрек қызметінің бұзылуы, бүйрек жеткіліксіздігі

• жөтел, жоғары тыныс алу жолдарының жұқпасы, мұрынның бітелуі, синусит, синустар тарапынан бұзылулар

• іш ауыруы, жүрек айнуы, диарея, диспепсия

• бұлшықет түйілулері, арқаның ауыруы, аяқтың ауыруы, миалгия

• гиперкалиемия, гематокрит пен гемоглобиннің болымсыз төмендеуі, гипогликемия

Жиі емес

• анемия, Шенлейн-Генох пурпурасы, экхимоз, гемолиз

• васкулит

• фотосезімталдылық

• анорексия, подагра

• мазасыздық, үрейлену, үрейлі бұзылыстар, айғай-сүреңді бұзылыстар, сананың шатасуы, депрессия, әдеттен тыс түс көрушілік, ұйқының бұзылуы, ұйқышылдық, есте сақтаудың нашарлауы

• жоғары қозушылық, парестезиялар, шеткергі невропатия, тремор, бас сақинасы, синкопиялық жай-күйлер, дисгевзия

• көрудің анық болмауы, көз күйдіруі/ашытуы, конъюнктивит, көру өткірлігінің төмендеуі

• вертиго, құлақтың шыңылдауы

• гипотензия, ортостатикалық гипотензия, стерналгия, стенокардия, II дәрежелі атриовентрикулярлық блокадасы, инсульт, миокард инфарктісі, пальпитация, аритмия (жүрекшелер фибрилляциясы, синустық брадикардия, тахикардия, қарыншалық тахикардия, қарыншалар фибрилляциясы)

• бас айналуы, құлақтың шыңылдауы

• дозаға тәуелді ортостатикалық әсері

• жұтқыншақтың жайсыздануы, фарингит, ларингит, диспноэ, бронхит, мұрыннан қан кету, ринит, тыныс алу жолдарындағы іркілісті құбылыстар, респираторлық дистресс, пневмонит пен өкпе ісінуін қосқанда

• іш қату, тістердің ауыруы, ауыздың кеберсуі, метеоризм, гастрит, құсу

• алопеция, дерматит, терінің құрғауы, эритема, қан кернеулері, фотосезімталдық, қышу, бөрту, тершеңдік

• қолдардың ауыруы, буындардың ісінгіштігі, тізенің ауыруы, қаңқа-бұлшықет ауыруы, иықтың ауыруы, сіресу, артралгия, артрит, коксалгия, фибромиалгия, бұлшықеттердегі әлсіздік

• никтурия, жиі несеп шығуы, несеп шығару жолдарының жұқпалары

• либидоның төмендеуі, эректильді дисфункция/импотенция

• ісіну, беттің ісінуі, қызба

• қан сарысуындағы мочевина және креатинин деңгейлерінің болымсыз жоғарылауы

Сирек

• анафилаксия реакциялары, ангионевротикалық ісіну, соның ішінде тыныс алу жолдарындағы обструкцияның дамуымен көмейдің және дыбыс саңылауының ісінуі және/немесе беттің, еріннің, жұтқыншақтың және/немесе тілдің ісінуі, есекжем

Өте сирек

• бауыр ферменттері мен билирубин деңгейлерінің жоғарылауы

Белгісіз

• тромбоцитопения

• панкреатит

• тұмау тәрізді белгілері, дімкәстану

• бауыр қызметінің бұзылуы

• рабдомиолиз

• гипонатриемия

Гидрохлортиазид

Жиі

• цефалгия

Жиі емес

• агранулоцитоз, апластикалық анемия, гемолитикалық анемия, лейкопения, пурпура, тромбоцитопения

• анорексия, гипергликемия, гиперурикемия, гипокалиемия, гипонатриемия

• ұйқысыздық

• көрудің анық болмауы, ксантопсия

• некротикалық ангиит (васкулит, тері васкулиті)

• респираторлық дімкәстанулар, пневмония мен өкпе ісінуін қосқанда

• түйілулер, сиаладенит, асқазан шырышының тітіркенуі, жүрек айнуы, құсу, диарея, іш қатуы

• сарғаю (бауырішілік холестаз), панкреатит

• фотосезімталдылық , есекжем, уытты эпидермалды некролиз

• бұлшықет құрысулары

• глюкозурия, интерстициальді нефрит, бүйрек қызметінің бұзылуы, бүйрек жеткіліксіздігі

• қызба, бас айналуы

Сирек

• анафилактикалық реакциялар

Қолдануға болмайтын жағдайлар

• препарат компоненттерінің кез келгеніне және сульфаниламид туындыларына деген жоғары сезімталдылық

• ем дарымайтын гипокалиемия немесе гиперкальциемия

• бауыр қызметінің ауыр бұзылулары: холестаз және өт шығару жолдары өткізгіштігінің бұзылуы

• рефрактерлі гипонатриемия

• симптоматикалық гиперурикемия/подагра

• жүктілік кезеңі және лактация кезеңі

• бүйрек қызметінің ауыр бұзылулары (креатинин клиренсі <30 мл/мин)

• анурия

• тұқым қуалайтын лактозаны көтере алмаушылық

• 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерге

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Лозартан. Фармакокинетикасына жүргізілген клиникалық зерттеулерде гидрохлортиазид, дигоксин, варфарин, циметидин, фенобарбитал сияқты препараттармен клиникалық елеулі өзара әрекеттесулері байқалмаған.

Рифампицин мен флуконазолдың белсенді метаболит деңгейлерін төмендететіндігі хабарланған. Бұл өзара әрекеттесудің клиникалық зардаптары белгісіз.

Ангиотензин ІІ немесе оның әсерлерін бөгейтін басқа препараттарды қолданған кездегідей, калий жинақтаушы диуретиктерін (мысалы, спиронолактон, триамтерен, амилорид), калий қоспаларын немесе құрамында калийі бар тұз алмастырғыштарды бір мезгілде қолдану қан сарысуындағы калий деңгейінің жоғарылауына әкелуі мүмкін. Сондықтан бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Натрий шығарылуына әсер ететін басқа препараттарды қолданған кездегідей литийдің шығарылуы әлсіреуі мүмкін. Сондықтан, егер ангиотензин II рецепторларының антагонистерімен бір мезгілде литий тұздарының препараттары қолданылса, қан сарысуындағы литий деңгейлерін мұқият бақылау керек.

Ангиотензин ІІ антагонистері мен ҚҚСП қабынуға қарсы стероидты емес препараттарды ( мысалы, іріктелген ЦОГ-2 тежегіштері, қабынуға қарсы әсер ететін дозалардағы ацетилсалицил қышқылы) немесе іріктелмеген ҚҚСП-ын бір мезгілде қолданғанда гипертензияға қарсы деген әсері әлсіреуі мүмкін. Ангиотензин ІІ антагонистерін немесе диуретиктерді ҚҚСП-мен бір мезгілде қолдану, жедел бүйрек жеткіліксіздігінің болжамды дамуын қосқанда, бүйрек қызметінің нашарлау қаупінің артуына, сондай-ақ, әсіресе, бүйрек қызметінің бұзылуы бұрыннан бар емделушілерде қан сарысуындағы калий деңгейінің жоғарылауына алып келуі мүмкін. Мұндай біріктірілімді, әсіресе, егде жастағы емделушілерге абайлап тағайындау керек. Емделушілерге тиісті гидратация жүргізген соң, қатарлас ем басталғаннан кейін бүйрек қызметінің мониторингін жүргізген жөн.

ҚҚСП-мен ем алатын бүйрек қызметі төмендеген кейбір емделушілерде, ЦОГ-2 іріктелген тежегіштерін қосқанда, ангиотензин II рецепторының антагонистерін қолдану бүйрек қызметінің әрі қарай нашарлауына алып келуі мүмкін. Әдетте, бұл әсерлер қайтымды болады. Сондықтан, мұндай біріктірілім емделушілердің осы тобында абайлап қолданылады.

Үш циклды антидепрессанттар, антипсихоздық дәрілер, баклофен, амифостин секілді кейбір заттар, артериялық гипотензияның дамуын демейді. Негізгі немесе жағымсыз әсері артериялық қысымның төмендеуі болып табылатын препараттармен бір мезгілде қолдану артериялық гипотензияның туындау қаупін күшейтуі мүмкін.

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің қосарлы блокадасы. Диагностикаланған атеросклероздық ауруы, жүрек жеткіліксіздігі немесе нысана-мүшелерді зақымдайтын диабеті бар емделушілерде, ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің қосарлы блокадасы, ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесіне әсер ететін бір препаратты қолданумен салыстырғанда, артериялық гипотензия, естен тану, гиперкалиемия мен бүйрек қызметінің бұзылуы (жедел бүйрек жеткіліксіздігін қосқанда) жиілігінің жоғарылауымен астасады деген мағлұматтар бар. Қосарлы блокаданы (мысалы, АӨФ тежегішін ангиотензин II рецепторларының антагонистімен тағайындау), бүйрек қызметінің тұрақты бақылай отырып жекелеген белгілі бір жағдайларда жүргізген жөн.

Гидрохлортиазид. Бір уақытта қолданғанда, келесі препараттар тиазидті диуретиктермен өзара әрекеттесуі мүмкін.

Алкоголь, барбитураттар немесе есірткілі дәрілер. Ортостатикалық гипотензияның қуаттануы орын алуы мүмкін.

Диабетке қарсы препараттар (ішке қабылданатын дәрілер және инсулин). Тиазидтермен емдеу глюкозаға деген төзімділікке ықпал етуі мүмкін. Диабетке қарсы препарат дозасын реттеу қажет болуы мүмкін. Метформинді абайлап қолдану керек, өйткені гидрохлортиазидті қолдану аясында бүйрек қызметінің бұзылуымен индукцияланған лактацидоздың даму қаупі бар.

Гипертензияға қарсы басқа препараттар. Өзара толықтыратын әсер.

Колестирамин және колестипол шайырлары. Анион алмастырғыш шайырлардың қатысуымен гидрохлортиазидтің сіңірілуі нашарлайды. Колестираминнің де, колестиполдың да бір реттік дозалары гидрохлортиазидті байланыстырады және оның асқазан-ішек жолында сіңірілуін тиісінше 85 және 43% азайтады.

Кортикостероидтар, АКТГ, глицирризин (лакрица). Электролиттер деңгейінің төмендеуі, атап айтқанда, гипокалиемия күшейеді.

Прессорлы аминдер (мысалы, адреналин). Прессорлы аминдерге деген жауаптың төмендеуі мүмкін, бірақ та бұл оларды қолданудан алып тастау үшін жеткіліксіз.

Қаңқа бұлшықеттерінің деполяризацияланбайтын релаксанттары (мысалы, тубокурарин). Бұлшықет релаксанттарын қолданғанда реактивтіліктің артуы мүмкін.

Литий. Диуретиктер литийдің бүйректік клиренсін төмендетеді және литийдің уыттылық қаупін арттырады; бір мезгілде қолдану ұсынылмаған. Мұндай препараттарды қолданар алдында литий препаратына берілген нұсқаулықпен танысып шығу қажет.

ҚҚСП, соның ішінде іріктелген ЦОГ-2 тежегіштері. Қабынуға қарсы стероидты емес препараттарды, соның ішінде іріктелген ЦОГ-2 тежегіштері диуретикалық, натрийуретикалық және гипертензияға қарсы диуретиктер әсерлерін төмендетуі мүмкін.

ЦОГ-2 іріктелген тежегіштерін қосқанда, ҚҚСП-мен ем алатын, бүйрек қызметі бұзылған кейбір емделушілерде (мысалы, егде жастағы емделушілер немесе гиповолемиясы бар, соның ішінде диуретиктер қабылдайтын емделушілер) ангиотензин II рецепторының антагонистерін немесе АӨФ тежегіштерін бір мезгілде қолдану, жедел бүйрек жеткіліксіздігінің даму қаупін қосқанда, бүйрек қызметінің мұнан әрі нашарлауына алып келуі мүмкін. Әдетте, бұл әсерлер қайтымды болады. Сондықтан, мұндай біріктірілімді бүйрек қызметі бұзылған емделушілерде абайлап тағайындау керек.

Подаграны емдеуге арналған препараттар (пробенецид, сульфинпиразон және аллопуринол). Гидрохлортиазидтің қан сарысуындағы несеп қышқылының деңгейін арттыруы мүмкін болғандықтан, урикозуриялық препараттар дозасын реттеу қажет болады. Пробенецидтің немесе сульфинпиразонның дозасын арттыру қажет болуы мүмкін. Тиазидті бір мезгілде қолдану аллопуринолға деген асқын сезімталдық реакциясының туындау жиілігін жоғарылатады.

Антихолинергиялық дәрілер (мысалы, атропин, бипериден). Тиазидті диуретиктердің биожетімділігі асқазан-ішек жолының моторикасы және асқазанның босатылу жылдамдығы төмендеген кезде жоғарылайды. Цитоуытты препараттар (мысалы, циклофосфамид, метотрексат). Тиазидтер цитоуытты дәрілік препараттардың несеппен шығарылуын әлсіретуі және олардың миелосупрессорлық әсерін күшейтуі мүмкін.

Салицилаттар Салицилаттардың жоғары дозаларын қолданған кезде гидрохлортиазид салицилаттардың орталық жүйке жүйесіне уытты әсер етуін күшейтеді.

Метилдопа. Гидрохлортиазид пен метилдопаны бір мезгілде қолданғанда гемолитикалық анемияның дамуы жөнінде хабарламалар бар.

Циклоспорин. Циклоспоринмен бір мезгілде қолдану гиперурикемияның және подаграға ұқсас асқынулардың туындау қатерін өсіреді.

Оймақгүл гликозидтері. Тиазидтер туындатқан гипокалиемия немесе гипомагниемия оймақгүл препараттарын қолданумен индукцияланған жүрек аритмиясының ағымын ушықтыруы ықтимал.

Қан сарысуындағы калий деңгейінің өзгеруіне әсер ететін дәрілік препараттар. Егер лозартан/гидрохлортиазид қан сарысуындағы калий деңгейінің өзгеруіне әсер ететін дәрілік препараттармен (мысалы, оймақгүл гликозидтері және аритмияға қарсы дәрілер) және «пируэт» типті қарыншалық тахикардияны (қарынша тахикардиясы) индукциялайтын препараттармен (аритмияға қарсы кейбір препараттарды қоса) бір мезгілде қолданғанда, ал соңғыларының туындауына бейімдеуші фактор гипокалиемия болса, қан сарысуындағы калий деңгейлерін мерзім сайын бақылап, ЭКГ тіркеуі ұсынылады.

• Iа класты аритмияға қарсы препараттар (мысалы, хинидин, гидрохинидин, дизопирамид).

• III класты аритмияға қарсы препараттар (мысалы, амиодарон, соталол, дофетилид, ибутилид).

• Кейбір антипсихоздық препараттар (мысалы, тиоридазин, хлорпромазин, левомепромазин, трифторперазин, циамемазин, сульпирид, сультоприд, амисульприд, тиаприд, пимозид, галоперидол, дроперидол).

• Басқа препараттар (мысалы, бепридил, цизаприд, дифеманил, эритромицин к/і, галофантрин, мизоластин, пентамидин, терфенадин, винкамин к/і).

Кальций тұздары. Тиазидті диуретиктер, сыртқа шығарылуының төмендеуі салдарынан, қан сарысуындағы кальций деңгейлерін арттыруы мүмкін. Кальций қоспаларын қолдану қажет болғанда, қан сарысуындағы кальций деңгейлерін бақылап, кальций дозасын тиісінше реттеу керек.

Зертханалық талдаулар нәтижелеріне ықпалы. Тиазидтердің кальций метаболизміне ықпал етуімен байланысты, оларды қабылдау қалқанша маңы бездерінің қызметін зерттеу нәтижелерін бұрмалауы мүмкін.

Карбамазепин. Симптоматикалық гипонатриемия қаупі. Клиникалық және биологиялық көрсеткіштерді бақылау талап етіледі.

Құрамында йод бар контрастты препараттар. Диуретиктерді қабылдаудан болған дегидратацияда, әсіресе йод препараттарын жоғары дозаларда қолданғанда, жедел бүйрек жеткіліксіздігінің даму қаупі артады. Емделушілерге мұндай препараттарды қолданар алдында регидратация жүргізген жөн.

Амфотерицин В (парентеральді түрі), кортикостероидтар, АКТГ немесе стимуляциялаушы іш жүргізетін дәрілер. Гидрохлортиазид су-электролит теңгерімсіздігінің айқындылығын, атап айтқанда, гипокалиемияны күшейтеді.

Айрықша нұсқаулар

Лозартан

Ангионевротикалық ісіну. Анамнезінде ангионевротикалық ісінуі (беттің, еріннің, жұтқыншақтың және/немесе тілдің ісінуі) бар емделушілердің ахуалын мұқият қадағалау талап етіледі.

Гипотензия және тамырішілік гиповолемия. Диуретиктерді қарқынды қабылдау, тұз тұтынуды емдәмдік шектеу, диарея немесе құсу нәтижесінде туындаған гиповолемиясы және/немесе гипонатриемиясы бар емделушілерде, әсіресе, алғашқы дозаны қабылдағаннан кейін симптоматикалық гипотензия пайда болуы мүмкін. Мұндай жай-күйлерді Калий лозартаны және гидрохлортиазид препаратымен емдеу басталғанша ретке келтіру қажет.

Электролиттік теңгерімсіздік. Бүйрек қызметі бұзылған (қант диабетімен және онсыз) емделушілерде электролиттік теңгерімсіздік жиі байқалады. Сондықтан қан плазмасындағы калий концентрациясын және креатинин клиренсі көрсеткіштерін жиі бақылау қажет; әсіресе, мұндай бақылау жүрек жеткіліксіздігі бар және креатинин клиренсі минутына 30-50 мл емделушілерде жиі орындалу керек.

Калий жинақтаушы диуретиктерді, калий қоспаларын және құрамында калий бар тұз алмастырғыштарды лозартан/гидрохлортиазидпен бір мезгілде қолдану ұсынылмаған.

Бауыр қызметінің бұзылуы. Бауыр циррозы бар емделушілердің қан плазмасында лозартанның едәуір үлкен концентрацияларын айғақтайтын фармакокинетикалық деректер негізінде Калий лозартаны және гидрохлортиазидті анамнезінде бауыр қызметінің жеңіл және орташа дәрежелі бұзылуы бар емделушілерде абайлап қолдануға кеңес беріледі. Бауыр қызметінің ауыр бұзылулары бар емделушілерде лозартанды қолданудың емдік тәжірибесі жоқ, сондықтан Калий лозартаны және гидрохлортиазидті мұндай емделушілерде қолдану қарсы көрсетілімді.

Бүйрек қызметінің бұзылуы. Ренин-ангиотензин жүйесінің бәсеңдеуіне байланысты, бүйрек жеткіліксіздігін қосқанда, бүйрек қызметінің өзгерістері жөнінде (әсіресе, бүйрек қызметі ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесіне тәуелді емделушілерде, яғни жүрек қызметінің ауыр бұзылулары бар немесе бүйрек қызметінің бұзылулары бұрыннан бар емделушілер) хабарланған. Бүйрек қызметінің мұндай өзгерістері емдеуді тоқтатқанда қайтымды сипат алады.

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесіне әсер ететін басқа препараттарды қолданған кездегідей, бүйрек артерияларының екі жақты стенозы және жалғыз бүйрек артериясының стенозы бар емделушілер қанында мочевинаның және қан сарысуындағы креатинин деңгейлерінің жоғарылауы жөнінде хабарланды. Бүйрек қызметінің мұндай өзгерістері емдеуді тоқтатқаннан кейін қайтымды болады. Лозартанды бүйрек артерияларының екі жақты стенозы және жалғыз бүйрек артериясының стенозы бар емделушілерде сақтықпен қабылдау керек.

Бүйрек трансплантациясы. Препаратты бүйрек трансплантациясы таяуда жүргізілген емделушілерде қолдану тәжірибесі жоқ.

Алғашқы гиперальдостеронизм. Алғашқы гиперальдостеронизмі бар емделушілерде, әдетте, ренин-ангиотензин жүйесін тежеу жолымен әсер ететін гипертензияға қарсы препараттар тиімсіз. Сондықтан Калий лозартаны және гидрохлортиазид препаратын қолдану ұсынылмаған.

Коронарлық артериялар аурулары және цереброваскулярлы аурулар. Гипертензияға қарсы басқа препараттарды қолданған кездегідей, ишемиялық жүрек-қантамыр аурулары және цереброваскулярлық аурулары бар емделушілерде артериялық қысымның шектен тыс түсіп кетуі миокард инфарктісінің немесе инсульттің дамуына алып келуі мүмкін.

Жүрек жеткіліксіздігі. Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін басқа препараттарды қолданған кездегідей, бүйрек қызметінің бұзылуымен және онсыз жүрек жеткіліксіздігі бар емделушілерде ауыр сипатты артериялық гипотензияның және (көбіне жедел) және бүйрек қызметі бұзылуының даму қаупі бар.

Аортальді және митральді клапандар стенозы, обструктивті гипертрофиялық кардиомиопатия. Басқа вазодилататорларды қолданған кездегідей, препаратты аортальді және митральді клапандар стенозы немесе обструктивті гипертрофиялық кардиомиопатиясы бар емделушілерге ерекше сақтықпен тағайындайды.

Нәсіл. Ангиотензин-өзгертуші фермент тежегіштеріне қатысты анықталғандай, лозартанның және басқа ангиотензин антагонистерінің негроидты нәсіл емделушілерде басқа емделушілердегіден гөрі, тиімділігі аз, бұл осы нәсілдің өкілі болып саналатын гипертензиясы бар емделушілерде рениннің төмен белсенділігінің көп жиілікпен кездесуінің себебінен болуы мүмкін.

Гидрохлортиазид

Гипотензия және электролит/су теңгерімсіздігі. Гипертензияға қарсы кез келген ем кезіндегідей, кейбір емделушілерде симптоматикалық артериялық гипотензия туындауы мүмкін. Емделушілердің жай-күйін су немесе электролит теңгерімі бұзылуының клиникалық белгілеріне, мысалы, интеркуррентті диарея немесе құсу аясында дамуы мүмкін гиповолемияға, гипонатриемияға, гипохлоремиялық алкалозға, гипомагниемияға немесе гипокалиемияға қатысты қадағалау керек. Мұндай емделушілерде қан сарысуындағы электролиттер деңгейін тиісті уақыт аралықтары арқылы әлсін-әлсін тексерген жөн. Ыстық ауа-райында шеткергі ісінулері бар емделушілерде сұйылу гипонатриемиясының дамуы мүмкiн.

Метаболикалық және эндокриндік әсерлер. Тиазидтермен емдеу глюкозаға деген төзімділікті нашарлатуы мүмкін. Гипогликемиялық дәрілердің, соның ішінде инсулиннің дозасын реттеу қажет болады. Тиазидтермен емдеу барысында латентті қант диабетінің манифестациясы болуы мүмкін.

Тиазидтер кальцийдің несеппен шығарылуын әлсіретуі және қан сарысуында кальций деңгейінің қысқа мерзімді және мардымсыз жоғарылауын туындатуы мүмкін. Айқын гиперкальциемия жасырын гиперпаратиреозды айғақтай алады. Тиазидті диуретик қалқанша маңы бездерінің қызметіне зерттеу жүргізер алдында тоқтатылуы тиіс.

Холестерин мен триглицеридтер деңгейінің жоғарылауы да тиазидті диуретиктермен емдеуге байланысты болуы мүмкін.

Кейбір емделушілерде тиазидті диуретиктерді қабылдау гиперурикемияға және/немесе подаграның дамуына алып келуі мүмкін. Лозартан несеп қышқылының деңгейін төмендететіндіктен, оны гидрохлортиазидпен біріктіру диуретик қабылдаумен индукцияланған гиперурикемияның айқындылығын азайтады.

Бауыр қызметінің бұзылуы. Бауырының бұзылуы немесе үдемелі ауруы бар емделушілерге тиазидтерді абайлап тағайындау керек, өйткені мұндай препараттар бауырішілік холестаздың себебі болуы мүмкін, ал су-электролит теңгерімінің болымсыз өзгерістері бауыр комасын туындатуы мүмкін. Калий лозартаны және гидрохлортиазид препараты бауыр қызметінің ауыр бұзылулары бар емделушілерге қарсы көрсетілімді.

Басқа әсерлер. Тиазидті диуретиктерді қабылдайтын емделушілерде асқын сезімталдылық реакциялары, сыртартқысында аллергиясы немесе бронх демікпесі бар-жоғына байланыссыз туындауы мүмкін. Тиазидті диуретиктерді қабылдау аясында жүйелі қызыл жегінің үдеуі немесе өршуі жөнінде хабарланды.

Қосымша заттар. Препарат құрамына лактоза кіреді. Галактозаны көтере алмаушылық, Лапп лактазасы тапшылығы мен глюкоза-галактоза мальабсорбциясы сияқты сирек тұқым қуалайтын аурулары бар емделушілерге бұл препаратты қолдануға болмайды.

Егде жастағы емделушілерде қолданылуы. Егде жастағы емделушілерде (≥65 жас) және одан да жас емделушілерде (<65 жас) Калий лозартаны және гидрохлортиазид препаратын қолдану тиімділігі мен қауіпсіздігінің бейінінде айырмашылықтар байқалған жоқ.

Нәсіл. LIFE зерттеулерінде (лозартанды қолданудың гипертензия кезінде түпкілікті нүктелер көрсеткішін төмендетуге әсер етуін зерттеу) атенолол қабылдаған негроидты нәсіл емделушілерінде (n=263), лозартан қабылдаған негроидты нәсіл емделушілерімен (n=270) салыстырғанда, алғашқы құрамдас түпкілікті нүктенің туындау қаупі аз болды. LIFE зерттеуіне сүйенсек, гипертензиясы және сол жақ қарыншасының гипертрофиясы бар негроидты нәсілді емделушілерде, атенололмен салыстырғанда, жүрек-қантамыр ауруы мен өлім көрсеткіштеріне қатысты лозартанды қолданудың артықшылықтары байқалмайды.

Бұл зерттеуде лозартан, әдеттегідей, жақсы көтерімді болды, ал лозартанның көтерімділік бейіні, атенололға қарағанда жақсырақ, мұны жағымсыз реакциялардың туындау себебіне қарай препаратты тоқтатудың едәуір аз жиілігі айғақтайды.

Жүктілік. Жүктіліктің екінші және үшінші триместрлерінде ренин-ангиотензин жүйесіне тікелей әсерін тигізетін препараттарды қолдану даму үстіндегі ұрыққа зиян келтіруі, тіпті оның өліп қалуын туғызуы мүмкін. Егер жүктілік анықталса, Калий лозартаны және гидрохлортиазид препаратын қабылдауды дереу тоқтату керек.

Калий лозартаны және гидрохлортиазид препаратын жүкті әйелдерде қолдану тәжірибесі жоқ болса да, жануарларға калий лозартаны қолданылған зерттеулердің фармакологиялық тұрғыдағы механизмдері ренин-ангиотензин жүйесіне әсер етумен оқшауланған деп жорамалданатын эмбриондық және неонатальді зақымдануларды, сондай-ақ өлуді көріністеді. Адамдарда ренин-ангиотензин жүйесінің дамуына тәуелді ұрық бүйрегінің перфузиясы жүктіліктің екінші триместрінде басталады; осылайша, жүктіліктің екінші немесе үшінші триместрлері кезеңінде Калий лозартаны және гидрохлортиазид препаратын қолданғанда ұрыққа төнетін қаупі жоғарылайды.

Гидрохлортиазид плаценталық бөгет арқылы өтеді және кіндіктен алынған қанда анықталады. Басқа аурулары жоқ жүкті әйелдерде диуретиктерді дағдылы пайдалану ұсынылмаған, өйткені бұл ұрықтағы немесе жаңа туған нәрестедегі сарғаюды, тромбоцитопенияны ересектерде байқалатын басқа қолайсыз реакциялардың туындау ықтималдығын қосқанда, ана мен ұрықта ұнамсыз құбылыстардың шамадан тыс қаупін үйіреді. Диуретиктер жүктілер токсикозының дамуын болдырмайды, бұл орайда олардың токсикозды емдегенде оң әсер етуінің қандай да бір сенімді дәлелдері жоқ.

Дәрілік препараттың автокөлікті немесе қозғалыстағы механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері.

Препараттың автокөлікті және механизмдерді басқару қабілетіне ықпал етуіне қатысты зерттеулер жүргізілген жоқ. Дегенмен автокөлікті және басқа механизмдерді басқарған кезде, әсіресе емдеудің басында және препарат дозасын арттырғанда бас айналу және ұйқышылдық сияқты жағымсыз реакциялардың дамуы мүмкін екенін есте сақтау керек.

Артық дозалануы

Лозартан. Адамдарда артық дозалануы жөніндегі деректер шектеулі. Артық дозалану көріністері гипотензия және тахикардия болуы әбден ықтимал; брадикардия парасимпатикалық (вагустық) стимуляцияның салдарынан туындауы мүмкін. Симптоматикалық артериялық гипотензия дамыған жағдайда демеуші ем жүргізуді бастау керек. Лозартан және оның белсенді метаболиті гемодиализдің көмегімен шығарылмайды.

Гидрохлортиазид. Артық дозаланудың ең жиі байқалатын нышандары мен белгілері электролиттер тапшылығының (гипокалиемия, гипохлоремия, гипонатриемия) және шамадан тыс диурез салдарынан болатын дегидратацияның белгілері болып саналады. Дигиталис препараттарын бір мезгілде қабылдағанда гипокалиемия жүрек аритмиясын өршітуі мүмкін.

Гидрохлортиазидтің организмнен гемодиализ көмегімен қандай дәрежеде шығарылатыны анықталмаған.

Емдеу симптоматикалық және демеуші ем сипатында болады. Калий лозартаны және гидрохлортиазид препаратымен емдеуді тоқтатып, емделушіні мұқият тексеру керек. Егер препарат таяу арада қабылданса құсуды шақыру, сондай-ақ дегидратацияны, электролиттік теңгерімсіздігін, бауыр комасын және гипотензияны белгіленген емшараларға сай ретке келтіру сияқты шаралары ұсынылады.

Шығарылу түрі және қаптамасы

Алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға 14 таблеткадан салынады.

2 пішінді ұяшықты қаптамадан медицинада қолданылуы жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон пәшкеге салынады.

Сақтау шарттары

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде 30°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Жарамдылық мерзімі

2 жыл

Қаптамасында көрсетілген жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы

Өндіруші

Жубилант Лайф Сайнсес Лтд,

Village Sikandarpur Bhainswal,

Roorkee-Dehradun Highway,

Bhagwanpur, Roorkee,

District Haridwar, Uttarakhand 247 661,

India/ Үндістан

Тіркеу куәлігінің иесі

Жубилант Лайф Сайнсес Лтд, Үндістан

Тұтынушылардан өнім (тауар) сапасына байланысты шағымдарды Қазақстан Республикасы аумағында қабылдайтын ұйымның мекенжайы:

«ALIMOR Corporation» ЖШС

Алматы қаласы, Рысқұлов даңғылы 133 а

Тел./факс + 7 727 2474241, E-mail: reg@alimor.kz