Зипрекса® (5 мг)

• русский
• қазақша

• Скачать инструкцию медикамента

Саудалық атауы

Зипрекса

Халықаралық патенттелмеген атауы

Оланзапин

Дәрілік түрі

Үлбірлі қабықпен қапталған 5 мг, 10 мг таблеткалар

Құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - 5 мг, 10 мг оланзапин,

қосымша заттар: лактоза моногидраты, гидроксипропилцеллюлоза, кросповидон, микрокристалды целлюлоза, магний стеараты,

қабық құрамы: гипромеллоза, mixture white YS-1-18027-A бояғышы (гипромеллоза, титанның қостотығы (Е171), макроголь 400, полисорбат 80), жылтыратуға арналған балауыз, Blue ink сиясы (шеллак, сусыз этанол, изопропил спирті, бутил спирті, пропиленгликоль, аммоний гидроксиді, индигокармин (Е132)).

Сипаттамасы

Дөңгелек пішінді, бір жағында «LILLY 4115» (5 мг доза үшін) немесе «LILLY 4117» (10 мг доза үшін) таңбасы бар ақ түсті үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар.

Фармакотерапиялық тобы

Психотропты препараттар. Нейролептиктер (Антипсихотиктер). Дибензодиазепиндер және олардың туындылары. Оланзапин.

АТХ коды N05AH03

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Ішу арқылы қабылдағаннан кейін оланзапин жақсы сіңеді және ол қан плазмасындағы ең жоғары концентрацияcына 5-8 сағаттан соң жетеді. Оланзапиннің сіңімділігі ас ішуге байланысты емес. Плазмадағы 7-ден 1000 нг/мл дейінгі концентрациясында плазма ақуыздарымен, негізінен, альбуминмен және 1-қышқыл-гликопротеинмен 93% жуық оланзапин байланысады.

Оланзапин бауырда конъюгация және тотығу үдерістерінің нәтижесінде метаболизденеді. Айналымдағы негізгі метаболиті гематоэнцефалдық бөгет арқылы өтпейтін 10-N-глюкуронид болып табылады. Р450 цитохромының CYP1A2 және CYP2D6 изоферменттері оланзапиннің N-десметил және 2-гидроксиметил метаболиттерінің түзілуіне қатысады. Р450 цитохромы CYP2D6 изоферментінің белсенділігі оланзапиннің метаболизм деңгейіне ықпал етпейді. Препараттың негізгі фармакологиялық белсенділігі бастапқы зат – оланзапинмен жүзеге асады. Оланзапиннің 57% жуығы бүйрек арқылы, негізінен, метаболиттер түрінде шығарылады.

Оланзапин емшек сүтімен бөлінеді. Анасындағы тепе-тең концентрацияға жеткенде сәби алатын орташа доза (мг/кг) анасындағы оланзапин дозасынан 1,8% (мг/кг) құрады.

Оланзапиннің фармакокинетикалық көрсеткіштері шылым шегуге, жынысқа және жасқа байланысты өзгеріп отырады (кестені қараңыз).

Бүйрегі зақымданған емделушілерде (креатинин клиренсі <10 мл/мин), дені сау тұлғалармен салыстырғанда, орташа жартылай шығарылу кезеңінде (тиісінше 37.7 және 32.4 сағат) немесе плазмалық клиренсінде (тиісінше 21.2 және 25.0 л/сағат) елеулі айырмашылық білінбейді.

Бауыр функциясының бұзылуы болымсыз шылым шегетін тұлғаларда, бауыр функциясының бұзылуынсыз шылым шекпейтіндерге (тиісінше 48.8 сағат және 14.1 л/сағат) қарағанда, оланзапиннің жартылай шығарылу кезеңі көбірек (39.3 сағат) және клиренсі төмендеу (сағатына 18.0 л).

Оланзапиннің плазмалық клиренсі 65 жасқа толмаған емделушілермен салыстырғанда егде емделушілерде, ерлермен салыстырғанда әйелдерде және шылым шегушілермен салыстырғанда шылым шекпейтін емделушілерде төмен. Алайда жастың, жыныстың немесе шылым шегудің креатинин клиренсі мен жартылай ыдырау кезеңіне ықпал ету шамасы жалпы жекешеаралық өзгергіштігімен салыстырғанда аз.

Оланзапин фармакокинетикасы ересек емделушілерде және 13-тен 17 жасқа дейінгі емделушілерде ұқсас. Клиникалық зерттеулерде оланзапиннің орташа әсері жасөспірімдер арасында 27% жоғары болды, бұл аталған емделушілер тобының демографиялық ерекшеліктеріне байланысты болуы мүмкін (төменірек дене салмағы және шылым шегетін емделушілердің аз саны).

Фармакодинамикасы

Зипрекса® – психозға қарсы, маниакальді ауруға қарсы және көңіл-күйді тұрақтандыратын, рецепторлар жүйесінің тұтас қатары бойынша ауқымды фармакологиялық бейінін көріністейтін дәрі.

Зипрексаның® серотонин (5HT2A/2C, 5HT3, 5HT6), дофамин (D1 – D5), мускарин (М1 – М5), гистамин (Н1) рецепторларына, сондай-ақ адренегриялық жүйенің α1 рецепторларына да жоғары тектестігі бар.

Препарат мезолимбиялық (А10) дофаминергиялық нейрондардың қозғыштығын cелективті төмендетеді және сонымен бір мезгілде моторлық функцияларды реттеуге қатысатын стриарлы (А9) жүйке жолдарына аздап әсер көрсетеді. Зипрекса® каталепсияны (моторлық функцияға жағымсыз әсерді көріністейтін бұзылыс) туындататын дозалардан едәуір төмен дозаларда шартты аулақтау рефлексін төмендетеді (психозға қарсы белсенділік сипатталатын тест). Зипрекса® «анксиолитикалық» тест жүргізілгенде үрейленуге қарсы әсерді күшейтеді.

Зипрекса® әрі өнімді (сандырақ, елестеулер т.б.), әрі теріс бұзылыстар редукциясын қамтамасыз етеді.

Қолданылуы

• Зипрекса® айқын өнімді (мысалы, сандырақтау, елестеулер, ойлау бұзылысы, жауығу және күдікшілдік) және/немесе теріс (мысалы, эмоциялық жайылу, эмоциялық және әлеуметтік оқшаулану, жұтаң сөйлеу) симптоматикасы бар, сондай-ақ қатарлас салдарлы аффектілі бұзылыстары бар шизофрения және шизо тәрізді бұзылыстардың өршулерін емдеуге және демеуші емдеуге арналған. Зипрекса® бастапқы сатыдағы емге сезімтал емделушілерді ұзақ уақыт емдеу кезінде клиникалық көріністі тиімді жақсартады.

• Зипрекса® биполярлы бұзылыстарда маниакальді, аралас немесе депрессиялық көріністердің қайталанулары арасындағы үзілісті ұзарту және қайталанулар жиілігін азайту үшін көрсетілген.

• Зипрекса® маниакальді көріністі емдеуде препарат тиімді болған биполярлы бұзылысы бар емделушілерде қайталануларды болдырмауға арналған.

Қолдану тәсілі және дозалары

Шизофрения және соған ұқсас психоздық бұзылыстар. Зипрексаның® ұсынылатын бастапқы дозасы тәулігіне бір рет 10 мг құрайды. Ас ішу препараттың сіңімділігіне әсер етпейтіндіктен Зипрексаны® ас ішуге байланыссыз қабылдауға болады. Зипрексаның® емдік дозалары тәулігіне 5 мг-ден 20 мг дейінгі диапазонда ауытқиды. Тәуліктік дозаны науқастың клиникалық жай-күйіне қарай жеке таңдау қажет. Дозаны 10 мг стандартты тәуліктік дозасынан жоғары арттыруды емделушінің тиісті клиникалық тексеруден өткен соң ғана 24 сағаттан кем емес аралықпен жүргізу ұсынылады. Зипрекса® қабылдауды тоқтатқан жағдайда дозаны біртіндеп азайту қарастырылуы тиіс.

Биполярлық бұзылыс кезіндегі қайталанулар профилактикасы. Зипрексаның® ұсынылатын бастапқы дозасы тәулігіне бір рет 10 мг құрайды. Маниакальді көріністі емдеу үшін Зипрекса® алатын емделушілерге қайталану профилактикасында емді сол дозада жалғастыру қажет. Жаңа маниакальді, аралас немесе депрессиялық көрініс туындағанда Зипрексамен® емдеу (қажет болғанда дозаны оңтайландырумен) клиникалық көрсетілімдер бойынша көңіл-күй өзгерістері симптомдарын емдеу үшін қосымша ем тағайындаумен жалғастырылуы тиіс.

Оланзапин метаболизмін баяулатуы мүмкін факторлар біріктірілімі бар емделушілерге (егде жастағы емделушілер, шылым шекпейтіндер) бастапқы дозаны азайтуды ұсынуға болады. Мұндай емделушілерде доза сақтықпен арттырылуы тиіс.

Оланзапин қауіпсіздігі мен тиімділігі туралы деректердің болмауына байланысты 18 жасқа жетпеген балалар мен жасөспірімдерде қолдануға ұсынылмайды. Салмағының елеулі артуы және липидтер, пролактин деңгейінің өзгеруі, ересек емделушілердің клиникалық зерттеулеріне қарағанда, жасөспірімдердегі қысқа мерзімді клиникалық зерттеулерде жиірек байқалды.

Жағымсыз әсерлері

Клиникалық зерттеулер деректері бойынша жиірек хабарланатын жағымсыз реакцияларға (1%) ұйқышылдық, дене салмағының артуы, эозинофилия, пролактин, холестерин, глюкоза және триглицеридтер деңгейінің артуы, глюкозурия, тәбеттің жоғарылауы, бас айналу, акатизия, паркинсонизм, лейкопения, нейтропения, дискинезия, ортостатикалық гипотония, антихолинергиялық әсерлер, бауыр аминотрансферазаларының транзиторлы симптомсыз жоғарылауы, бөртпе, астения, шаршау, қызба, артралгия, сілтілік фосфатаза деңгейінің жоғарылауы, гамма глутамилтрансфераза, несеп қышқылының және креатинфосфокиназаның жоғарылауы, ісіну жатады.

Клиникалық зерттеулерде және/немесе постмаркетингтік бақылауда препараттың барлық дәрілік түрлері бойынша бірлі-жарым жағдайлардағыдан жиірек тіркелген жағымсыз реакциялар кестеде келесі градацияға сәйкес берілген: өте жиі ((≥1/10), жиі ((≥1/100, <1/10), кейде (≥1/1000, <1/100), сирек (≥1/10000, <1/1000), тіптен сирек (<1/10000), жиілігі белгісіз (қолда бар деректер бойынша бағалау мүмкін емес).

Өте жиі

• қысқа мерзімді қолдану кезеңінде (орта есеппен, 47 күнге жуық) салмақтың артуы1 (дене салмағының ≥7%)

• ұзақ мерзімді қолдану кезеңінде (48 аптадан кем емес) салмақтың артуы1 (дене салмағының ≥7%, 15%, 25%)

• плазмадағы пролактин деңгейінің жоғарылауы8

• ортостатикалық гипотензия10

• ұйқышылдық

• аш қарында ≥5.17 - <6.2 ммоль/л бастапқы көрсеткішпен салыстырғанда холестерин деңгейінің ≥6.2 ммоль/л артуы 3

• ≥1.69 - <2.26 ммоль/л бастапқы көрсеткішпен салыстырғанда триглицеридтер деңгейінің ≥2.26 ммоль/л артуы2,5

• аш қарында ≥5.56 - <7 ммоль/л бастапқы көрсеткішпен салыстырғанда глюкоза деңгейінің ≥7 ммоль/л артуы 4.

Жиі

• қысқа мерзімді қолдану кезеңінде (орта есеппен, 47 күнге жуық) салмақтың артуы1 (дене салмағының ≥15%)

• эозинофилия, лейкопения (нейтропенияны қоса)10

• әсіресе, емнің ерте сатыларында бауыр аминотрансферазаларының (АЛТ, АСТ) транзиторлы асимптоматикалық жоғарылауы

• сілтілік фосфатаза (СФ) деңгейінің жоғарылауы10

• аш қарында <5.17 ммоль/л бастапқы көрсеткішпен салыстырғанда холестерин деңгейінің ≥6.2 ммоль/л артуы2,3.

• <1.69 ммоль/л бастапқы көрсеткішпен салыстырғанда триглицеридтер деңгейінің ≥2.26 ммоль/л артуы2,5

• аш қарында <5.56 ммоль/л бастапқы көрсеткішпен салыстырғанда глюкоза деңгейінің ≥7 ммоль/л артуы4

• гамма-глутамилтрансфераза деңгейінің жоғарылауы10

• несеп қышқылы деңгейінің артуы10

• креатинфосфокиназа деңгейінің жоғарылауы11

• глюкозурия

• тәбеттің артуы

• бас айналу

• акатизия6

• паркинсонизм6

• дискинезия6

• іш қату мен ауыздың кеберсуін қоса, орташа транзиторлы антихолинергиялық әсерлер

• ерлердегі эректильді дисфункция, ерлер мен әйелдердегі жыныстық құштарлықтың төмендеуі

• бөртпе, ісіну (соның ішінде шеткергі)

• астения, шаршау, қызба10

• артралгия9

Кейде

• қысқа мерзімді қолдану кезеңінде (орта есеппен, 47 күнге жуық) салмақтың артуы1 (дене салмағының ≥ 25%)

• аса жоғары сезімталдық11

• бірнеше өліммен аяқталуларды қоса, кейде кетоацидозбен немесе комамен байланысты болатын қант диабетінің туындауы немесе өршуі11

• көпшілік жағдайларда сыртартқыда ұстамалар немесе құрысуды дамытатын қауіп факторлары болған кездегі құрысулар11

• дистония (көз алмасы қозғалысын қоса)11

• кеш дискинезия11

• брадикардия, QTc аралығының ұзаруы

• іштің кебуі9

• амнезия9

• дизартрия

• фотосезімталдық реакциялары

• мұрыннан қан кету9

• көктамыр тромбоэмболиясы (соның ішінде өкпе артериясының тромбоэмболиясы және терең көктамырлар тромбозы)

• алопеция

• несепті ұстай алмау, несеп іркілісі, несеп шығарудың қиындауы 11

• жалпы билирубин жоғарылауы

• аменорея, сүт бездерінің ұлғаюы, әйелдердегі галакторея, ерлердегі гинекомастия/сүт бездерінің ұлғаюы

Сирек

• гепатит (бауыр-жасушалық түрін қоса, бауырдың холестаздық немесе аралас зақымдануы) 11

• тромбоцитопения11

• гипотермия12

• қатерлі нейролептикалық синдром12

• тоқтату симптомдары7,12

• қарыншалық тахикардия/фибрилляция, кенеттен болатын өлім11

• панкреатит11

• рабдомиолиз11

• приапизм12

Жиілігі белгісіз

• жаңа туған нәрестелердегі тоқтату синдромы

1 ДСИ (дене салмағының индексі) барлық санаттары бойынша дене салмағының клиникалық мәнді артуы білінген.

2 Аш қарында липидтер мәндерінің орташа артуы липидтік алмасудың бастапқы бұзылуынсыз емделушілерде жоғары болды.

3 Бағалау клиникалық зерттеулердің деректер базасында өлшенген мәндер негізінде жүргізілген.

4 COSTART диабеттік ацидоз термині.

5 COSTART гиперлипидемия термині.

6 Клиникалық зерттеулерде оланзапин қабылдаған емделушілердегі паркинсонизм және дистонияның туындау жиілігі саны жағынан жоғары болды, бірақ плацебодан статистикалық сенімді ерекшеленбеген. Оланзапин қабылдаған емделушілерде галоперидолдың титрленген дозасымен салыстырғанда паркинсонизм, акатизия және дистонияның туындау жиілігі төмендеу болды.

7 Оланзапин қабылдауды күрт тоқтатқанда тершеңдік, ұйқысыздық, тремор, мазасыздық, жүрек айну және құсу сияқты жедел симптомдардың дамуы білінді.

8 12 аптаға дейін жалғасатын клиникалық зерттеулерде оланзапин қабылдаған шамамен 30% емделушіде плазмадағы пролактин деңгейі жоғарғы қалып шегінен асып кетті. Емделушілердің көпшілігінде пролактин деңгейінің жоғарылауы орташа болды және қалыпты мәндер диапазонының жоғарғы шегінен екі есе төмен күйде қалды.

9 Клиникалық зерттеулер деректері базасынан сәйкестендірілген жағымсыз әсер.

10 Бағалау клиникалық зерттеулер деректері базасында өлшенген мәндер негізінде жүргізілген.

11 Клиникалық зерттеулер деректерінің базасында анықталған жиілікте өздігінен келіп түскен постмаркетингтік есептерден сәйкестендірілген жағымсыз әсер.

12 Клиникалық зерттеулердің деректер базасының пайдаланылуымен жиілігі сенім аралығының 95% жоғарғы шегінде есептелген өздігінен келіп түскен постмаркетингтік есептерден сәйкестендірілген жағымсыз әсер.

Зипрексаны® ұзақ уақыт қолданғанда (48 аптадан кем емес) салмақ, глюкоза деңгейі, жалпы холестерин, ТТЛП, ТЖЛП немесе триглицеридтер көрсеткіштерінің клиникалық мәнді өзгерістері бар емделушілердің сандық арақатынасы уақыт өтуімен ұлғайған. Емнің 9-12 курсын аяқтаған емделушілерде қандағы глюкоза деңгейінің орташа өсу шамасының екпіні шамамен 6 айдан соң баяулаған.

Емделушілердің ерекше топтарындағы жағымсыз әсерлер.

Клиникалық зерттеулерде ақыл-есі кем егде жастағы емделушілерде Зипрексамен® емдеу, плацебомен салыстырғанда, жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан жағымсыз реакциялардың жоғарырақ даму жиілігімен және өте көп өлімге ұшыраумен астасқан. Емделушілердің осы тобындағы өте жиі жағымсыз реакцияларға (10%) жүріс-тұрыстың бұзылуы және құлау жатады. Жиі кездесетін жағымсыз реакциялар (≥1%, <10%) дене температурасының көтерілуі, летаргия, эритема, көру елестеулері, пневмония және несепті ұстай алмау болды.

Дәрілік препарат (допамин агонисі) қабылдаумен индукцияланған психозға шалдыққан науқастарда Паркинсон ауруында елестеулер мен паркинсонизм симптомдарының күшеюі өте жиі ( 10%) және плацебо тобындағыдан едәуір жоғары жиілікте болды.

Зипрексаны® литиймен немесе вальпроатпен біріктіріп алатын биполярлы маниясы бар науқастарда нейтропения дамуы білінген. Осы топтағы өте жиі (10%) жағымсыз әсерлер салмақтың артуы, ауыздың кеберсуі, тәбеттің артуы, тремор және жиі (< 10% және ≥ 1%) сөйлеудің бұзылуы болды. Зипрексаны® литиймен немесе дивалпроекспен біріктіріп емдеу кезінде салмақтың бастапқы деңгейден ≥7% артуы жедел кезеңді (6 аптаға дейін) емдеу кезінде 17.4% емделушіде байқалды. Биполярлы бұзылысы бар емделушілерде қайталанулар профилактикасы үшін Зипрексамен® (12 айға дейін) ұзақ мерзімді емдеу 39.9% емделушіде дене салмағының бастапқы деңгейден ≥7% артуымен астасқан.

Қолдануға болмайтын жағдайлар

• препарат компоненттерінің кез келгеніне жоғары сезімталдық

• 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерге

• жабық бұрышты глаукоманың даму қаупінің болуы

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Зипрекса® метаболизмі CYP1А2 қатысты спецификалық белсенділік танытатын Р450 цитохромы изоформенттерінің тежегіштері немесе индукторларының әсер етуімен өзгеруі мүмкін.

In vitro зерттеулерінің деректері бойынша Зипрекса® Р450 цитохромының CYP1A2, CYP2C9, CYP2C19, CYP2D6 және CYP3A изоферменттерінің белсенділігін бәсеңдету қуаты тіптен аз. Клиникалық сынақтарда мына препараттармен: үш циклды антидепрессанттармен (CYP2D6) (соның ішінде имипраминмен немесе оның метаболиті - дезипраминмен (CYP2D6, CYP3A, CYP1A2)), варфаринмен (CYP2C19), теофиллинмен (CYP1A2) немесе диазепаммен (CYP3A4, CYP2C19) емдеу аясында Зипрекса® дозасын бір рет енгізу метаболизмінің бәсеңдеуімен қатар жүрмегені көрсетілген.

Зипрекса® клиренсі шылым шегетін емделушілерде және карбамазепин (CYP1А2 белсенділігінің артуымен байланысты) қабылдайтын науқастарда жоғарылайды. Клиникалық мониторинг жасау және қажет болса Зипрекса® дозасын арттыру ұсынылады.

Белгілі күшті CYP1А2 тежегіштері Зипрекса® клиренсін төмендетуі мүмкін. Зипрекса® CYP1А2 белсенділігінің қуатты тежегіші емес, сондықтан Зипрекса® қабылдау кезінде, негізінен, CYP1А2 қатысуымен метаболизденетін теофиллин сияқты дәрілік заттар фармакокинетикасы өзгермейді.

Сонымен қатар, Зипрексаны® литиймен немесе бипериденмен біріктіріп қолдану кезінде дәрілік өзара әрекеттесу белгілері анықталмаған.

Зипрекса® тікелей және тікелей емес допамин агонистерінің әсерін әлсірете алады.

Зипрексаның® тұрақты концентрациясының аясында этанол фармакокинетикасының өзгерістері білінбеген. Алайда Зипрексамен® бірге этанол қабылдау оланзапиннің фармакологиялық әсерінің күшеюімен, соның ішінде тыныштандыру әсерінің күшеюімен қатар жүруі мүмкін.

Флуоксетин (8 күн бойы күнделікті 60 мг немесе бір рет 60 мг) Зипрексаның® ең жоғары концентрациясын, орта есеппен, 16% артуын және Зипрекса® клиренсінің, орта есеппен, 16% төмендеуін туындатады. Флуоксетиннің әсер ету дәрежесі бұл көрсеткіштердің жеке айырмашылықтарының айқындылығынан едәуір кем түседі, сондықтан әдетте Зипрекса® дозасын оны флуоксетинмен біріктіргенде өзгерту ұсынылмайды.

Құрамында алюминий немесе магний бар антацидтің немесе циметидиннің бір реттік дозасы ішке қабылдағанда Зипрекса® биожетімділігін бұзбайды.

Белсендірілген көмірді бірге тағайындау ішке қабылдағанда Зипрекса® биожетімділігін 50-60% дейін төмендетеді. Белсендірілген көмірді Зипрекса® қабылдаудан кемінде 2 сағат бұрын немесе одан кейін қабылдау қажет.

Флувоксамин, CYP1A2 спецификалық тежегіші, Зипрекса® клиренсін елеулі төмендетеді. Нәтижесінде, флувоксамин қабылдағанда Зипрекса® Смах шылым шекпейтін әйелдерде 54% және шылым шегетін ерлерде 77% артады және Зипрекса® AUC орташа ұлғаюы, тиісінше, 52% және 108% құрайды. Флувоксамин немесе ципрофлоксацин сияқты кез келген басқа CYP1A2 тежегішін қабылдайтын емделушілерге Зипрексаның® төменірек бастапқы дозаларын тағайындау қажет. CYP1A2 тежегіштерімен емнің басында Зипрексаның® дозасын азайту қажет.

Адам бауырының микросомалары пайдаланылатын in vitro зерттеулерінде Зипрексаның® вальпроат глюкуронидінің түзілу үдерісін болымсыз бәсеңдетуі (вальпроат метаболизмінің негізгі жолы) көрсетілген. Вальпроат Зипрекса® метаболизміне де in vitro елеусіз әсер етеді. 10 мг Зипрексаны® in vivo 2 апта бойы күнделікті бірге тағайындау плазмадағы вальпроаттың тұрақты концентрациясына ықпал етпейді. Осылайша, Зипрексаны® бір мезгілде тағайындағанда вальпроат дозасын түзету қажет емес.

Алкоголь тұтынатын немесе орталық жүйке жүйесінің бәсеңдеуін туындататуы мүмкін дәрілік препараттар қабылдайтын емделушілерге Зипрексаны® тағайындағанда сақтық таныту қажет.

Паркинсон ауруы және деменциясы бар емделушілерге Зипрексаны® паркинсонизмді емдеуге арналған дәрілік препараттармен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Оланзапинді QTс аралығын арттыратын препараттармен бір мезгілде тағайындауда сақтық таныту қажет.

Айрықша нұсқаулар

Психозға қарсы препараттармен емдеу кезінде емделушінің клиникалық жағдайының жақсаруына жету бірнеше күннен бірнеше аптаға дейінгі уақытты алуы мүмкін. Осы кезеңде емделушілердің жағдайын мұқият бақылау қажет.

Мінез-құлық бұзылыстары және/немесе деменциямен байланысты психоздар

Зипрекса® өліммен аяқталу жиілігінің және цереброваскулярлық бұзылулар даму қаупінің артуына (инсульт, транзиторлық ишемиялық шабуылдар) орай, деменциямен және/немесе мінез-құлық бұзылуларымен байланысты психозға шалдыққан егде жастағы емделушілерде қолдануға ұсынылмайды. Өлімнің көбеюі дозаға немесе Зипрексамен® емдеу ұзақтығына байланысты емес. Бұл қауымда емделушілер өлімінің артуына себеп болатын қауіп факторлары 65 жастан асу, дисфагия, седация, тойып тамақ ішпеу, сусыздану, өкпе патологиясының болуы (аспирациямен/онсыз пневмония) немесе бензодиазепиндерді бір мезгілде қолдану болды.

Цереброваскулярлық бұзылулары бар барлық емделушілерде осының алдында цереброваскулярлық жағымсыз құбылыстарды дамытатын қауіп факторлары (мысалы, бұрын білінген цереброваскулярлық жағымсыз құбылыс немесе транзиторлы ишемиялық шабуыл жағдайы, гипертония, шылым шегу), сондай-ақ қатарлас аурулары болған және/немесе цереброваскулярлық жағымсыз құбылыстармен уақытша байланысы бар препараттар қабылдаған. Зипрекса® емінде 75 жастан асу, тамырлық деменция немесе аралас типті деменция цереброваскулярлық жағымсыз реакцияларды дамытатын қауіп факторлары ретінде белгіленген. Аталған топтағы емделушілерде оланзапин тиімділігі анықталмаған.

Паркинсон ауруы. Паркинсонизм және елестеулер симптомдарының күшеюі мүмкін екенімен байланысты, Зипрексаны® дофамин рецепторлары агонистерін қолданудан туындаған Паркинсон ауруы кезіндегі психозды емдеуге қолдану ұсынылмайды. Бұл жағдайда Зипрексаны® психоздық симптомдарды емдеуге қолдану тиімділігі плацебо қолданудан артық болмайды.

Қатерлі нейролептикалық синдром (ҚНС). Зипрексаны® қоса, кез келген нейролептиктерді қолданғанда клиникалық көріністеріне дене температурасының елеулі көтерілуі, бұлшықеттердің сіресуі, психикалық статустың өзгеруі және вегетативтік бұзылулар (тахикардия, тамыр соғуының немесе артериялық қысым тұрақсыздығы, жүрек аритмиясы, қатты терлеу) жататын ҚНС дамуы мүмкін. Қосымша белгілері сарысулық КФК концентрациясының артуын, миоглобинурияны (рабдомиолиз симптомы) және жедел бүйрек жеткіліксіздігін қамтуы мүмкін. Қатерлі нейролептикалық синдромның клиникалық көріністері немесе осы синдромның басқа симптомдарынсыз дене температурасының елеулі көтерілуі, Зипрексаны® қоса, барлық нейролептиктердің тоқтатылуын талап етеді.

Гипергликемия және қант диабеті. Зипрекса® қолданудың жекелеген жағдайларында гипергликемия, қант диабеті, бұрын болған диабеттің өршуі, диабеттік кетоацидоз және соның ішінде өліммен аяқталатын диабеттік кома дамуы мүмкін. Бұрын хабарланғандай, емделушінің дене салмағының артуы осы жағымсыз әсерлердің дамуына бейімдеуші фактор болуы мүмкін. Зипрексаны® қоса, кез келген психозға қарсы препараттар қабылдайтын емделушілерде гипергликемия симптомдарының бар-жоғына (полидипсия, полиурия, тәбеттің артуы және әлсіздік), сондай-ақ қант диабеті және диабетті дамытатын қауіп факторлары бар емделушілерде гликемиялық бақылаудың нашарлау белгілерінің бар-жоғына мұқият клиникалық мониторинг жасау ұсынылады. Емделушілердің дене салмағына мұқият мониторинг жасау қажет.

Липидтер концентрациясының өзгеруі. Зипрекса® препаратымен емдегенде дислипидемиясы бар емделушілерде және липидтер алмасудың бұзылуын дамытатын қауіп факторлары бар емделушілерде қан плазмасындағы липидтер концентрациясының өзгеруін бақылау қажет. Зипрексаны® қоса, кез келген психозға қарсы препараттар қабылдайтын емделушілерде пайдаланылатын нормативтерге сәйкес липидтер мөлшеріне мұқият клиникалық мониторинг жасау ұсынылады.

Антихолинергиялық белсенділік. Зипрексамен® емдеу антихолинергиялық әсер көрінісімен байланысты жағымсыз реакциялармен қатар жүруі мүмкін. Зипрексаны® қатарлас аурулары бар емделушілерде қолданудың клиникалық тәжірибесі шектеулі, сондықтан қуық асты безінің клиникалық мәнді қатерсіз гипертрофиясы, салданған ішек бітелісі, жабық бұрышты глаукомасы және осыған ұқсас басқа жағдайлары бар емделушілерде қолдану кезінде сақтық танытуға кеңес беріледі.

Бауыр функциясының бұзылуы. Бауыр аминотрансферазалары (аспартатаминотрансфераза (ACT) және аланинаминотрансфераза (АЛТ)) белсенділігінің транзиторлы симптомсыз жоғарылауы Зипрексамен® емдеудің басында көбіне жиі білінген. АЛТ және/немесе ACT белсенділігінің бастапқы жоғарылауы бар емделушілерде, бауырдың функционалдық резерві шектеулі бауыр жеткіліксіздігі бар емделушілерде немесе гепатоуыттылығы зор препараттармен ем алатын емделушілерде сақ болу керек. Гепатит дамыған жағдайда (соның ішінде гепатоцеллюлярлы, холестаздық немесе этиологиясы аралас) Зипрекса® емін тоқтату керек.

Нейтропения. Кез келген себептермен, соның ішінде нейтропенияны туындататын дәрілік препараттар қабылдаумен, қатарлас аурулардан болатын сүйек кемігі функциясының бәсеңдеуімен, сыртартқыдағы сәулелі немесе химиялық еммен байланысты болатын лейкоциттер және/немесе нейтрофильдер мөлшері төмен, сондай-ақ гиперэозинофилиясы немесе миелопролиферациялық ауруы бар емделушілерде сақ болу керек. Нейтропения, әдетте, Зипрекса® және вальпроат қышқылын бір мезгілде қолданғанда туындайды.

Тоқтату синдромы. Жекелеген жағдайларда Зипрекса® қабылдауды күрт тоқтатқанда жедел туындайтын симптомдармен: қатты тершеңдік, ұйқысыздық, тремор, мазасыздану, жүрек айну және құсумен қатар жүретін жай-күй дамуы мүмкін.

QT аралығы. Клиникалық зерттеулер барысында Зипрекса® қабылдайтын емделушілерде, плацебо тобының емделушілерімен салыстырғанда, жүрек- қантамыр жүйесі тарапынан болатын қатарлас құбылыстардан айырмашылығы елеусіз QTc аралығының кейде клиникалық мәнді ұзаруы байқалған (бастапқы QTcF <500 мс емделушілерде Фридериция бойынша QTcF≥500 болып түзетілген QT аралығы). Алайда, Зипрекса® QT аралығын ұзартатын дәрілік препараттармен бір мезгілде қолданылғанда, әсіресе, егде жаста, QT аралығының туа біткен ұзару синдромы бар емделушілерде, іркілісті жүрек жеткіліксіздігінде, миокард гипертрофиясында, гипокалиемия немесе гипомагниемияда сақ болу керек. Оланзапинмен емделу кезінде мезгіл-мезгіл электрокардиограмма бақылауын жүргізген жөн.

Орталық жүйке жүйесіне (ОЖЖ) әсері. Препараттың ОЖЖ-не әсер ету сипатын ескеріп, Зипрексаны® орталықтан әсер ететін басқа дәрілік препараттармен және алкогольмен біріктірілімде абайлап қолдану керек. Зипрекса® in vitro жағдайларында дофамин рецепторларына қатысты антагонизм танытады, әрі тікелей және тікелей емес дофамин агонистерінің әсерін бәсеңдете алады.

Тромбоэмболия. Зипрекса® қабылдау кезінде көктамыр тромбоэмболиясы туындаған жекелеген жағдайлар жөнінде хабарланған. Осы оқиғалар арасында себеп-салдарлы байланыс анықталмаған. Алайда шизофрениясы бар емделушілерде жүре пайда болған көктамыр тромбоэмболиясын дамытатын қауіп факторларымен қатар, басқа да болжамды көктамыр тромбоэмболиясын дамытатын қауіп факторларының бәрі, мысалы ұзаққа созылатын иммобилизация болуы мүмкін, осы қауіп факторларын анықтап, профилактикалық шаралар жүргізу қажет.

Талмалар/ұстамалар. Зипрексаны® сыртартқысында талмалары/ ұстамалары немесе құрысу белсенділігі шегінің төмендеуіне ықпал ететін қауіп факторлары бар емделушілерде абайлап қолдану керек. Сирек жағдайларда Зипрекса® қабылдаған емделушілерде (көпшілігінде сыртартқысында талмалардың немесе талмаларды туындататын қауіп факторларының болуы аталған) талмалар/ұстамалардың туындауы хабарланған.

Кеш дискинезия. Салыстырмалы зерттеулерде бір жыл немесе одан аз уақытқа созылған Зипрексамен® емдеудің дәрі-дәрмекпен түзетуді талап ететін дискинезияның дамуымен қатар жүруі сенімді түрде сирек. Алайда Зипрексаны® ұзағырақ уақыт қолданғанда кеш дискинезияның даму қаупі артады. Кеш дискинезия белгілері немесе симптомдары білінгенде препараттың дозасын азайту немесе оны тоқтату мәселесін қарастыру қажет. Кеш дискинезия симптомдары уақытша күшеюі немесе препаратты тоқтатудан кейін де көрініс беруі мүмкін.

Постуральді гипотензия. Клиникалық зерттеулерде сирек жағдайларда егде жастағы емделушілерде постуральді гипотензияның дамуы хабарланған. 65 жастан асқан емделушілерде артериялық қысымды мезгіл-мезгіл бақылау ұсынылады.

Жүректен болатын күрт өлім (ЖКӨ). Постмаркетингтік бақылауда Зипрекса® қабылдаған емделушілер арасында жүректен болатын күрт өлім жағдайлары тіркелген. Ретроспективті обсервациялық когорталы зерттеу деректері бойынша атипиялық нейролептиктер қабылдаған емделушілерде, психозға қарсы дәрілер қолданбаған емделушілер арасындағы күрт өлім жағдайларымен салыстырғанда, кенет өлім қаупінің ұқсас, дозаға байланысты екі есе артуы анықталған.

Лактоза. Зипрексаның® өз құрамында лактоза бар. Сирек тұқым қуалайтын галактозаны көтере алмаушылық кінәраттары, Lapp лактаза тапшылығы немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар емделушілер Зипрекса® қабылдамауы тиіс.

Жүктілік және лактация

Зипрексаны® жүктілік кезінде қолданудың жеткіліксіз тәжірибесіне және талапқа сай клиникалық зерттеулердің болмауына байланысты, егер емделуші әйел үшін әлеуетті пайдасы ұрыққа төнетін зор қауіптен басым болған жағдайда ғана, препаратты жүктілік кезінде тағайындау керек. Емделушілерге Зипрексамен® емделу кезеңінде жүкті болып қалғаны немесе оны жоспарлағаны жөнінде емдеуші дәрігерді хабарландыру қажеттілігі ескертілуі тиіс.

Жүктіліктің үшінші триместрінде психозға қарсы препараттар (Зипрексаны® қоса) әсер еткен жағдайда жаңа туған нәрестелер ауырлығы мен ұзақтығы бойынша ауытқып отыруы мүмкін экстрапирамидалық симптомдар және/немесе тоқтату симптомдарын қоса, жағымсыз реакциялардың даму қаупіне ұшырайды. Қозу, гипертония, гипотония, тремор, ұйқышылдық, тыныс алу немесе тамақтану бұзылыстарын дамытатын жағдайлар хабарланған. Демек, жаңа туған нәрестелер мұқият бақылауда болуы тиіс.

Клиникалық зерттеуде Зипрексаның® емшек сүтімен бөлінуі анықталған. Анасында тепе-тең концентрациясына жеткенде сәби алатын орташа доза анасының Зипрекса® дозасынан (мг/кг) 1.8% құрайды. Зипрексамен® емделу кезінде бала емізу ұсынылмайды.

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері.

Зипрексаның® көлік құралын немесе аса қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне әсері бойынша зерттеулер жүргізілмеген. Зипрекса® қабылдайтын емделушілер, дәрілік препарат ұйқышылдық пен бас айналуды туындатуы мүмкін екендіктен, автокөлікті қоса, механикалық құралдарды басқарғанда сақтық таныту керек.

Артық дозалануы

Белгілері және симптомдары

Зипрексаның® артық дозалануында ең көп таралған (жиілігі 10%) симптомдар тахикардия, қозу/озбырлық, дизартрия, әртүрлі экстрапирамидалық бұзылыстар және ауырлығы әртүрлі дәрежедегі сананың бұзылуы (тыныштандыру әсерінен комаға дейін) болды.

Зипрексаның® артық дозалануының басқа да клиникалық мәнді зардаптарына делирий, құрысулар, қатерлі нейролептикалық синдром, тыныстың тарылуы, аспирация, артериялық гипертензия немесе гипотензия, жүрек аритмиясы (<2% артық дозалану жағдайлары) және жүректің және тыныс алудың тоқтап қалуы жатады.

Өліммен аяқталатын жедел артық дозалануда ең төменгі доза 450 мг құраған, жайлы аяқталған (тірі қалу) артық дозалануда ең жоғары доза 1500 мг құраған.

Артық дозалану кезіндегі медициналық көмек

Оланзапиннің өзіне тән ерекше у қайтарғысы жоқ. Құстыру әрекеті ұсынылмайды. Артық дозалану кезінде стандартты емшаралар (асқазанды шаю, белсендірілген көмір тағайындау) жүргізу қажет болуы мүмкін. Белсендірілген көмірді бірге тағайындау ішке қабылдағанда оланзапин биожетімділігінің 50-60% төмендеуін көрсетті.

Клиникалық жай-күйге сәйкес симптоматикалық емдеу және артериялық гипотонияны, айналымдық коллапсты емдеуді және тыныс алу функциясын демеуді қоса, өмірлік маңызды ағзалар функциясын бақылауға алу көрсетілімді. Бета-адренорецепторлар стимуляциясы артериялық гипотонияны өршітуі мүмкін екендіктен эпинефрин, дофамин және бета-агонистік белсенділігі бар басқа да симпатомиметиктерді қолдануға болмайды. Болжамды аритмияларды анықтау мақсатында жүрек-қантамыр жүйесіне мониторинг жасау қажет. Мұқият медициналық бақылау мен мониторинг емделуші сауыққанша жалғастырылуы тиіс.

Шығарылу түрі және қаптамасы

Поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 7 таблеткадан. Медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге 4 пішінді ұяшықты қаптамадан картон қорапшаға салынады.

Сақтау шарттары

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде 15º С-ден 30º С-ге дейінгі температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Сақтау мерзімі

3 жыл

Қаптамасында көрсетілген жарамдылық мерзімі өткеннен кейін пайдалануға болмайды.

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы

Өндіруші-ұйымның атауы мен елі

Лилли С.А., Испания

Lilly S.A., Spain

Avеndіa de la Industria, 30. 28108 Alcobendas, Madrid, Spain

Тіркеу куәлігі иесінің атауы мен елі

Элай Лилли Восток С.А., Швейцария

Eli Lilly Vostok S.A., Switzerland

Қаптаушы ұйымның атауы мен елі

Лилли С.А., Испания

Lilly S.A., Spain

Avеndіa de la Industria, 30. 28108 Alcobendas, Madrid, Spain

Орталық Азия және Монғолия елдері аумағында тұтынушылардан өнім (тауар) сапасына қатысты шағымдар қабылдайтын ұйымның мекенжайы

«Элай Лилли Восток С.А.» компаниясының өкілдігі

Қазақстан Республикасы, 050059, Алматы қ., Иванилов к-сі 21.

тел: 8 (727) 2 447 447

факс: 8 (727) 2 442 851

Lilly_Safety_CARAGA@lilly.com