Дигоксин (Борщаговский ХФЗ НПЦ)

• русский
• қазақша

• Скачать инструкцию медикамента

Саудалық атауы

• Дигоксин

  Халықаралық патенттелмеген атауы

• Дигоксин

Дәрілік түрі

0.25 мг таблеткалар

Құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат –0,25 мг дигоксин,

қосымша заттар: микрокристалды целлюлоза, лактоза моногидраты, жүгері крахмалы, кальций стеараты.

Сипаттамасы

Екі беті дөңес, ақ түсті дөңгелек пішінді таблеткалар.

Фармакотерапиялық тобы

Жүрек ауруларын емдеуге арналған препараттар. Жүрек гликозидтері.

Дигиталистік гликозидтер. Дигоксин.

АТХ коды С01АА05

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Пероральді қабылдағанда препарат асқазан-ішек жолдарында тез және толық сіңеді. Биожетімділігі – 60-70 %. Дигоксин қандағы емдік концентрациясына 1 сағаттан кейін жетеді. Ең жоғары концентрациясына – пероральді қабылдағаннан кейін 1,5 сағаттан соң жетеді. Жартылай шығарылу кезеңі - 34 – 51 сағатты құрайды және ол бүйректің функционалдық жай-күйіне және пациенттің жас шамасына байланысты (жас пациенттерде – 36 сағат, жасы ұлғайғандарда – 68 сағат). Препараттың 80 %-ға жуығы организмнен

несепен өзгермеген түрде шығарылады.

Фармакодинамикасы

Дигоксин – түкті оймақгүл жапырақтарынан алынатын (Digitalis lanata Ehrh.) жүрек гликозиді. Оң инотропты әсер береді, жүректің систолалық және екпінді көлемін ұлғайтады, рефрактерлік кезеңді ұзартады, AV-өткізгіштігін баяулатады және жүректің жиырылу жиілігін азайтады. Іркілісті жүрек жеткіліксіздігі бар науқастарда вазодилататорлық әсер туындатады. Орташа диуретикалық әсерге ие, ентігуді, ісінуді азайтады. Емдік дозаларын жоғарылатқанда немесе науқастың гликозидтерге сезімталдығы жоғары болған жағдайда миокардтың жоғары қозғыштығын туындатуы мүмкін, бұл жүрек ырғағының бұзылуы туындауына алып келуі мүмкін.

Дигоксиннің жүрекке әсер ету механизмі Na-K-АТФаза белсенділігінің бәсеңдеуімен, миокардтағы катехоламиндер деңгейінің артуымен, фосфодиэстераза белсенділігінің тежелуімен, кардиомиоциттердегі циклдық аденозинмонофосфат (цАМФ) құрамының артуымен байланысты.

Қолданылуы

- іркілісті жүрек жеткіліксіздігінде

- жүрекшенің жыпылықтауы мен дірілдеуінде (жүректің жиырылу жиілігін реттеу үшін)

- суправентрикулярлық пароксизмальді тахикардияда

Қолдану тәсілі мен дозалары

Таблеткаларды шайнамай, жеткілікті мөлшердегі сумен іше отырып, жұту керек. Тамақ ішу арасында қолдану ұсынылады.

Препарат дозасын дәрігер жеке анықтайды.

Ересектер мен 10 жастан асқан балаларда тез дигитализация үшін 0,5-1 мг (2-4 таблетка), содан соң ─ әрбір 6 сағатта 0,25-0,75 мг-ден 2-3 тәулік бойы қолдану керек. Емдік әсеріне қол жеткізгеннен кейін демеуші дозаларда тәулігіне 1-2 рет 0,125*-0,5 мг қабылдау керек.

Баяу дигитализация үшін емдеуді тәулігіне 1-2 рет қабылдаумен 0,125*-0,5 мг демеуші дозада дереу бастау керек. Қанығу ем басталғаннан кейін шамамен 1 аптадан соң басталады. Ересектерге арналған ең жоғары тәуліктік доза 1,5 мг (6 таблетка) құрайды.

Тәуліктік ең жоғары қанығу дозасы – 0,75-1,5 мг, тәуліктік ең жоғары демеуші доза – 0,125*-0,5 мг.

*Дигоксинді 0,125 мг дозада қолдану қажет болғанда препаратты мүмкіндігінше осындай дозада қолдану керек.

Бүйрек функциясы бұзылуы бар пациенттерге негізгі шығарылу жолы бүйрек арқылы болғандықтан дигоксин дозасын азайту керек.

Егде жастағы пациенттер үшін, бүйректің жасқа байланысты функциясы төмендеуін және бұлшықет массасының азаюын ескере отырып, уыттылық реакциялары және артық дозалануы дамуын болдырмау үшін дозаны өте мұқият таңдау керек.

Жағымсыз әсерлері

- эозинофилия, тромбоцитопения, агранулоцитоз

- қышыну, гиперемия, бөртпе, оның ішінде эритематозды, папулезді, макулопапулезді, везикулезді; есекжем, Квинке ісінуін қоса аса жоғары сезімталдық реакциялары

- дигоксин эстрогендік белсенділікке ие, сондықтан ұзақ уақыт қолдануда еркектерде гинекомастия болуы мүмкін

- бағдардан жаңылу, сананың шатасуы, амнезия, депрессия, жедел психоз болуы мүмкін, сандырақтау, көру және есту елестеулері, әсіресе егде жастағы пациенттерде, құрысу жағдайлары туралы мәлімделген

- бас ауыруы, невралгия, қатты қажығыштық, әлсіздік, бас айналуы, ұйқышылдық, жаман түс көру, мазасыздық, күйгелектік, қозу, апатия

- көрудің анық болмауы, жарықтан қорқу, ореол әсері, көрудің бұзылуы (айналадағы заттарды сары, сирек – жасыл, қызыл, көк, қоңыр немесе ақ түсте көру)

- ырғақтың және өткізгіштіктің бұзылуы (синустық брадикардия, синоатриалдық блокада, монофокальді немесе мультифокальді экстрасистолия (әсіресе бигеминия, тригеминия), PR аралығының ұзаруы, ST сегментінің депрессиясы, AV-блокада, пароксизмальді жүрекше тахикардиясы, қарыншалық фибрилляция, қарыншалық аритмия), жүрек жеткіліксіздігінің туындауы немесе күшеюі. Бұл бұзылулар дигоксиннің шамадан тыс дозасының ерте белгілері болуы мүмкін.

- анорексия, жүрек айнуы, құсу, абдоминальді ауыру, диарея, әсіресе егде жастағыларда; висцеральді қан айналуы бұзылуы туралы хабарланған, ишемия және ішек некрозы

Дигоксиннің жағымсыз реакциялары дозаға тәуелді болып табылады және әдетте емдік әсерге жетуге қажетті дозадан асатын дозаларда дамиды. Препарат дозасын мұқият таңдау керек және пациенттің клиникалық жай-күйіне қарай түзету керек.

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- дигоксинге, препараттың қосымша компоненттеріне, басқа да жүрек гликозидтеріне жоғары сезімталдық

- бұрын қолданылған оймақгүл препараттарымен уыттану

- сыртартқысындағы гликозидті уыттанудан туындаған аритмиялар

- айқын синустық брадикардия, II-III дәрежелі AV-блокадасы, Адамс-Стокс-Морганьи синдромы

- каротидтік синус синдромы

- гипертрофиялық обструктивтік кардиомиопатия

- өткізгіштіктің қосымша атриовентрикулярлық жолдарымен астасқан суправентрикулярлық аритмиялар, оның ішінде Вольф-Паркинсон-Уайт синдромы

- қарыншалық пароксизмальді тахикардия/ қарыншалық фибрилляция

- аортаның кеуде бөлімінің аневризмасы

- гипертрофиялық субаортальді стеноз

- оқшауланған митральді стеноз

- эндокардит, миокардит, тұрақсыз стенокардия, жедел миокард инфарктісі, констриктивті перикардит, жүрек тампонадасы

- гиперкальциемия, гипокалиемия

- 18 жасқа дейінгі балалық және жасөспірімдік жас

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Дигоксин Р-гликопротеин үшін субстрат болып табылады. Р-гликопротеин индукциялайтын немесе тежейтін препараттар дигоксиннің фармакокинетикасына оның қандағы концентрациясын өзгерте отырып (ас қорыту жолындағы сіңу деңгейіне, бүйрек клиренсіне) әсер етеді.

Фармакокинетикалық өзара әрекеттесуі

Қандағы дигоксин концентрациясын > 50 % арттыратын препараттар

Амиодарон, дронедарон, флекаинид, дизопирамид, пропафенон, хинидин, хинин, каптоприл, празозин, нитрендипин, ранолазин, ритонавир, верапамил, фелодипин, тиапамил – осылармен бір уақытта қолданғанда дигоксиннің қан плазмасындағы деңгейіне мониторингті жалғастыра отырып, дигоксин дозасын 30-50 %-ға төмендету керек.

Қандағы дигоксин концентрациясын < 50 % арттыратын препараттар

Карведилол, дилтиазем, нифедипин, никардипин, лерканидипин, рабепразол, телмисартан – қатарлас ем қолданар алдында дигоксиннің сарысулық концентрациясын өлшеу керек. Дигоксин дозасын шамамен 15-30 %-ға азайту және мониторингті жалғастыру керек.

Қандағы дигоксин концентрациясын арттыратын препараттар (мөлшері түсініксіз)

Алпразолам, диазепам, аторвастатин, азитромицин, кларитромицин, эритромицин, телитромицин, гентамицин, хлорохин, гидроксихлорохин, триметоприм, циклоспорин, диклофенак, индометацин, аспирин, ибупрофен, дифеноксилат, эпопростенол, эзомепразол, итраконазол, кетоконазол, лансопразол, метформин, омепразол, пропантелин, нефазодон, тразодон, топирамат, спиронолактон, тетрациклин – қатарлас препараттарды қолданар алдында дигоксиннің сарысулық концентрациясын өлшеу керек. Қажет болғанда дигоксин дозасын төмендету және мониторингті жалғастыру керек.

Қандағы дигоксин концентрациясын төмендететін препараттар

Акарбоза, адреналин (эпинефрин), белсендірілген көмір, антацидтер, кейбір цитостатиктер, холестирамин, колестипол, эксенатид, каолин-пектин, кейбір іш жүргізетіндер, нитропруссид, гидралазин, метоклопрамид, миглитол, неомицин, пеницилламин, карбимазол, рифампицин, сальбутамол, сукральфат, сульфасалазин, фенитоин, барбитураттар, фенилбутазон, құрамында кебек мол болатын тағамдар, шайқурай препараттары – қатарлас препараттарды қолданар алдында дигоксиннің сарысулық концентрациясын өлшеу керек. Қажет болғанда дигоксин дозасын 20-40 %-ға арттыру және мониторингті жалғастыру керек.

Фармакодинамикалық өзара әрекеттесуі

Амфотерицин, литий тұздары, ацетазоламид, ілмектік және тиазидті диуретиктер: осы препараттардан туындаған гипокалиемия дигоксиннің кардиоуыттылығын және аритмия даму қаупін арттыруы мүмкін. Қажет болғанда калий препараттарын тағайындау, электролитті теңгерімсіздікті түзету керек. Диуретикалық дәрілерді жүрек гликозидтерімен бір мезгілде қолдануда оңтайлы дозалауды ұстану керек. Мезгіл-мезгіл гипокалиемияны және аритмияны жоятын калий жинақтаушы диуретиктерді (спиронолактон, триамтерен) тағайындауға болады. Алайда бұл арада гипонатриемия дамуы мүмкін.

Калий препараттары. Калий препараттары әсерімен жүрек гликозидтерінің жағымсыз әсерлері азаяды.

Кортикостероидтар, кортикотропин, карбеноксолон препараттары организмде калий жоғалуын, натрий және сұйықтық іркілуін туындатады. Соның салдарынан, дигоксин уыттылығы жоғарылайды, аритмия және жүрек жеткіліксіздігі дамуының қаупі артады. Кортикостероидтардың ұзақ уақыттық курсын қолданушы пациенттердің жай-күйін мұқият бақылау керек.

Кальций препараттары, әсіресе оларды көктамыр ішіне жылдам енгізуде дигитализацияланған пациенттерде күрделі аритмияға алып келуі мүмкін.

D витамині және оның аналогтары (мысалы, эргокальциферол), терипаратид қан плазмасындағы кальций концентрациясы артуына байланысты дигоксин уыттылығын арттыруы мүмкін.

Дофетилид: «torsades de pointes» типті аритмия қаупі артады.

Морацизин: жүрек өткізгіштігіне қосымша әсері болуы мүмкін, AV-блокадасына алып келуі мүмкін QT аралығының елеулі ұзаруы болжанады.

Адреномиметикалық дәрілер: адреналин (эпинефрин), норадреналин, допамин, сальбутамолды қоса β2-рецепторларының селективті агонистері, аритмия дамуының қаупін арттыруы мүмкін.

Миорелаксанттар (эдрофоний, суксаметоний, панкуроний, тизанидин): артериялық гипотензияның күшеюі, брадикардияның шамадан тыс күшеюі және миокард жасушаларынан калийдің жылдам шығарылуынан атриовентрикулярлық блокада күшеюі мүмкін. Бір мезгілде қолданудан аулақ болу керек.

Бета-адреноблокаторлары, оның ішінде соталол, және кальций өзекшелерінің блокаторлары: проаритмия жағдайлары қаупі артады, AV-түйіні өткізгіштігіне аддитивті әсер брадикардияға және жүректің толық блокадасына алып келуі мүмкін.

Фенитоин: жүрек тоқтап қалу қаупіне байланысты дигоксинмен индукцияланған аритмияны емдеу үшін фенитоин енгізуге болмайды.

Колхицин: миопатия дамуының қаупі артуы мүмкін.

Мефлохин: брадикардия дамуының қаупі артуы мүмкін.

Ксантин туындылары: кофеин немесе теофиллин препараттары кейде аритмия туындауына ықпал етеді.

Аминазин және басқа да фенотиазин туындылары: жүрек гликозидтерінің әсері азаяды.

Антихолинэстеразалық препараттар: брадикардия күшеюі. Қажет болғанда оны жоюға болады немесе атропин сульфатын енгізумен әлсіретуге болады.

Натрий аденозинотрифосфаты: жүрек гликозидтерімен үлкен дозаларда бір уақытта қолдануға болмайды, өйткені жүрек-қан тамыр жүйесі тарапынан жағымсыз реакциялар дамуының қаупі артады.

Эторикоксиб, кетопрофен, мелоксикам, пироксикам және рофекоксиб қан плазмасындағы дигоксин деңгейін жоғарылатпайды.

Этилендиаминтетра сірке қышқылының динатрий тұзы: жүрек гликозидтерінің тиімділігі мен уыттылығы төмендеуі байқалды.

Есірткілік анальгетиктер: фентанил мен жүрек гликозидтерінің біріктірілімі артериялық гипотензия туғызуы мүмкін.

Напроксен: ҚҚСП класының өкілі ретінде, қан плазмасындағы жүрек гликозидтерінің концентрациясын арттыруы мүмкін, сондай-ақ жүрек жеткіліксіздігінің асқынуы және бүйрек функциясының төмендеуі мүмкін.

Парацетамол: бұл өзара әрекеттесудің клиникалық мәні жеткіліксіз зерттелген, бірақ парацетамолдың әсерінен жүрек гликозидтерінің бүйрек арқылы шығарылуы азайғаны туралы мәліметтер бар.

Айрықша нұсқаулар

Дигоксинмен емдеу кезінде науқас дәрігердің бақылауында болуы тиіс. Ұзақ уақыт емдеу кезінде препараттың оңтайлы жеке дозасын әдетте 7-10 күн ішінде таңдайды.

Алдындағы екі апта бойы пациент басқа жүрек гликозидтерін қабылдаған жағдайларда дигоксинмен емді төмен дозаларда бастау ұсынылады. Строфантинді қолдану қажет болғанда, соңғысын дигоксинді тоқтатқаннан кейін 24 сағаттан ерте тағайындауға болмайды.

Препаратты ерекше сақтықпен қолдану керек:

- егде жастағы пациенттерге – егде жастағылардағы бүйрек функциясы төмендеуіне және бұлшықет массасының төмен болуына үрдісі дигоксин фармакокинетикасына әсер етеді: дигоксиннің сарысулық деңгейінің жоғарырақ болуы, жартылай шығарылу кезеңінің ұзаруы, сондықтан жағымсыз реакциялар дамуының жоғары қаупі, жинақталу әсері және артық дозалану қаупі бар;

-  әлсіреген пациенттерде, бүйрек функциясы бұзылуы бар пациенттерде, имплантацияланған кардиостимуляторы бар пациенттерде әдетте басқа пациенттер жақсы көтеретін дозаларды қабылдағанда уыттылық әсері білінуі мүмкіндігінен;

- қатарлас жүретін жүрекшелердің фибрилляциясында және жүрек жеткіліксіздігінде;

-қалқанша без аурулары бар пациенттерге - қалқанша без функциясының төмендеуінде дигоксиннің бастапқы және демеуші дозалары азайтылуы тиіс; гипертиреоз кезінде дигоксинге салыстырмалы резистенттілік болады, соның салдарынан препараттың дозалары арттырылуы мүмкін. Тиреотоксикозды емдеу курсын жүргізуде тиреотоксикозды бақыланатын жағдайға ауыстыру кезінде дигоксиннің дозаларын азайту қажет. Қалқанша без функциясының өзгеруі оның қан плазмасындағы концентрациясына байланыссыз дигоксинге сезімталдығына әсер етуі мүмкін;

- қысқа ішек синдромы немесе мальабсорбция синдромы бар пациенттерге дигоксиннің сіңуінің бұзылуы салдарынан препараттың жоғарырақ дозалары қажет болуы мүмкін;

-  ауыр респираторлық аурулары бар пациенттерге – миокардтың оймақгүл гликозидтеріне жоғары сезімталдығы болуы мүмкін;

- бери-бери ауруында жүрек қан тамыр жүйесі зақымдануы бар пациенттерге –дигоксинге жайсыз реакциялар болуы мүмкін, егер тиаминге негізгі тапшылықты бір мезгілде емдемесе;

-гипокалиемияда, гипомагниемияда, гиперкальциемияда, гипернатриемияда, гипотиреозда, гипоксияда, «өкпелік» жүректе дигиталистік уыттану, аритмия туындау қаупі жоғары. Электролиттік теңгерімсіздікте оны түзету керек. Мұндай науқастарға дигоксинді бір реттік жоғары дозаларда қолданудан аулақ болу керек.

Кардиоверсия жүргізу жоспарланған пациенттерге, егер мүмкін болса, емшараның алдында 1-2 күн бұрын дигоксин қабылдауды тоқтату керек. Егер кардиоверсия міндетті болса, ал дигоксинді қабылдап қойса, ең төменгі тиімді разрядты қолданған дұрыс.

Дигоксинмен ем уақытында ЭКГ, бүйрек функциясына (қан сарысуындағы креатинин концентрациясы), қан сарысуындағы электролиттер (калий, кальций, магний) концентрациясын бақылауды ұдайы жүргізу керек.

Дигоксин синоатриалдық және атриовентрикулярлық өткізгіштікті баяулататындықтан дигоксиннің емдік дозаларын қолдану электрокардиограммадағы PR аралығының ұзаруын және ST сегментінің депрессиясын туындатуы мүмкін.

Дигоксин қабылдау жүктеме тесттер кезінде ЭКГ-де жалғаноң ST-T өзгерістеріне алып келуі мүмкін. Бұл электрофизиологиялық әсерлер препараттың күтілетін әсерін білдіреді және оның уыттылығын растамайды.

Емдеу кезінде ауыр қорытылатын тағам мен құрамында пектиндер бар өнімдерді қолдануды шектеу керек.

Дигоксин таблеткалары құрамында лактоза бар. Сирек тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, лактаза тапшылығы немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы синдромы мәселелері бар пациенттерге препаратты қабылдауға болмайды.

Жүктілік және емшек емізу кезінде қолдану

Дигоксиннің тератогендік әсері болуы мүмкіндігі туралы ақпарат жоқ. Дигоксиннің плацента арқылы өтетінін ескеру керек және жүктілік кезінде препарат клиренсі ұлғаяды.

Жүктілік кезеңінде препаратты ана денсаулығына болжамды пайдасы шарана үшін күтілетін потенциалды қауіптен астам болған жағдайда ғана дәрігер бақылауымен қолдануға болады.

Дигоксин емшек сүтіне балаға теріс әсер етпейтін мөлшерде өтеді (дигоксиннің емшек сүтіндегі концентрациясы ана қанының плазмасындағы концентрациясынан 0,6-0,9% құрайды). Емшек емізген кезеңде дигоксинді қолдану кезінде баланың жүрек қағысы жиілігін бақылау қажет.

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Препаратқа жеке реакцияны түсіндіргенге дейін жүйке жүйесі және көру мүшелері тарапынан көлік құралдарын басқарудан және басқа механизмдермен жұмыс істеуден бас тарту керек

Артық дозалануы

Артық дозалануы бірнеше сағат бойына біртіндеп дамиды.

Симптомдары: жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан: аритмиялар, соның ішінде брадикардия, атриовентрикулярлық блокада, қарыншалық тахикардиялар немесе экстрасистолия, қарыншалардың фибрилляциясы;

асқорыту жолы тарапынан - анорексия, жүрек айнуы, құсу, диарея;

орталық жүйке жүйесі мен сезім мүшелері тарапынан - бас ауыруы, қатты қажу, бас айналуы, сирек – түстерді ажыратудың бұзылуы, көру жітілігінің төмендеуі, скотома, макро- және микропсия, өте сирек – сананың шатасуы, синкопе жағдайлары.

Қарыншалық аритмиялар немесе асистолиясы бар жүрек блокадасы дамығанда өліммен аяқталу қаупі болуына байланысты ырғақ бұзылу негізгі симптомы болып табылады.

Емі: асқазанды шаю, белсендірілген көмірді, Колестиполды немесе Колестираминді қабылдау. Аритмия туындағанда көктамыр ішіне тамшылатып 500 мл 5 % глюкоза ерітіндісіндегі 2-2,4 г калий хлоридін 10 ӘБ инсулинмен бірге енгізеді (енгізуді қан сарысуындағы калий концентрациясы 4-5,5 ммоль/л шегінде болған кезде тоқтатады). Құрамында калий бар дәрілер жүрекше-қарынша өткізгіштігінің бұзылуы кезінде қарсы көрсетілімді. Айқын брадикардия кезінде атропин сульфатының ерітіндісін тағайындайды. Оксигенотерапия көрсетілген. Уытсыздандырғыш дәрі ретінде унитиол, этилендиаминтетраацетатты да тағайындайды. Емі симптоматикалық.

Жүректің толық блокадасы жоқ болған жағдайда гипокалиемия дамыған кезде калий препараттарын енгізу керек. Жүректің толық блокадасында электрокардиостимуляция жүргізіледі. Аритмиялар кезінде лидокаинді, прокаинамидті, фенитоинді, пропранололды қолданады.

Өмірге қауіп төндіретін дигоксиннің артық дозалануында, жарғақшалық сүзгі арқылы дигоксинді байланыстыратын қой антиденелерінің фрагменттерін енгізу көрсетілген (Digoxin immune Fab, BM Digitalis-Antidote); 40 мг у қайтарғы 0,6 мг жуық дигоксинді байланыстырады

Дигоксинмен артық дозалануда диализ және қан ауыстырып құюдың тиімділігі аз.

Шығарылу түрі мен қаптамасы

20 таблеткадан пішінді ұяшықты қаптамада. 2 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

Сақтау шарттары

Түпнұсқалық қаптамасында 250С-ден аспайтын температурада сақтау керек. Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Сақтау мерзімі

5 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін пайдалануға болмайды.

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы

Өндіруші

«Борщагов химико-фармацевтикалық зауыты» ғылыми-өндірістік орталығы» Жариялы акционерлік қоғамы.

Украина, 03134, Киев қ., Мир к-сі, 17.

Тіркеу куәлігі иесінің атауы мен елі

«Борщагов химико-фармацевтикалық зауыты» ғылыми-өндірістік орталығы» Жариялы акционерлік қоғамы, Украина

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан өнім (тауар) сапасына қатысты шағымдарды қабылдайтын ұйымның мекенжайы

«Борщагов химико-фармацевтикалық зауыты» ғылыми-өндірістік орталығы» Жариялы акционерлік қоғамы Қазақстан Республикасы аумағындағы өкілдігі

050063, Алматы қ., Әуезов ауданы, «Жетісу-3» ы/а, 25 үй, 27 кеңсе

Факс: +7(272) 313-23-34

E-mail: vadimt58@list.ru

Қазақстан Республикасы аумағында дәрілік заттың тіркеуден кейінгі қауіпсіздігін қадағалауға жауапты ұйымның мекенжайы

«Борщагов химико-фармацевтикалық зауыты» ғылыми-өндірістік орталығы» Жариялы акционерлік қоғамы Қазақстан Республикасы аумағындағы өкілдігі

050063, Алматы қ., Әуезов ауданы, «Жетісу-3» ы/а, 25 үй, 27 кеңсе

Факс: +7(272) 313-23-34

E-mail: vadimt58@list.ru