Деницеф

Цефтриаксон

Инъекция үшін ерітінді дайындауға арналған ұнтақ 1 г

Бір құтының ішінде

белсенді зат – стерильді натрий цефтриаксоны

1,0 г сусыз цефтриаксонға баламалы

Ақтан ақшыл-сары түске дейінгі сәл гигроскопиялық кристалл ұнтақ.

Жүйелі қолдануға арналған бактерияға қарсы препараттар. Бактерияға қарсы басқа да бета-лактамды препараттар. Үшінші буын цефалоспориндері. Цефтриаксон.

АТХ коды J01DD04

Фармакокинетикасы

Цефтриаксон фармакокинетикасы дозаға байланыссыз сипатта болады. Жартылай шығарылу кезеңін қоспағанда, препараттың жалпы концентрацияларына негізделген барлық негізгі фармакокинетикалық көрсеткіштері дозаға тәуелді.

Плазмадағы ең жоғарғы концентрациясы 1 г препаратты бұлшықет ішіне бір рет енгізуден кейін 81 мг/л жуық құрайды және енгізуден кейін 2-3 сағат шегінде жетеді. Вена ішіне және бұлшықет ішіне енгізуден кейінгі «плазма концентрациясы – уақыт» қисығы астындағы аудандары бірдей. Бұл бұлшықет ішіне енгізуден кейін цефтриаксон биожетімділігінің 100 % құрайтынын білдіреді.

Цефтриаксонның таралу көлемі 7-12 л құрайды.

Цефтриаксон 1-2 г дозада енгізуден кейін организм тіндері мен сұйықтықтарына жақсы өтеді. 24 сағаттан аса уақыт ішінде оның концентрациялары 60-тан астам тіндер мен сұйықтықтардағы (соның ішінде өкпе, жүрек, өт жолдары, бауыр, бадамша бездері, ортаңғы құлақ және мұрын шырышты қабығы, сүйектер, сондай-ақ жұлын-ми, плевра және синовиальді сұйықтықтар және қуық асты безі секреті) инфекция қоздырғыштарының көпшілігіне тән ең төмен бәсеңдету концентрацияларынан асып түседі.

Вена ішіне қолданудан кейін цефтриаксон жұлын-ми сұйықтығына тез өтеді, онда сезімтал микроорганизмдерге қатысты бактерицидті концентрациялары 24 сағат бойы сақталады.

Цефтриаксон альбуминмен қайтымды байланысады, бұл орайда байланысу дәрежесі концентрация ұлғаюымен азайып, мысалы, плазмадағы концентрациясы 100 мг/л-ден аз болғанда 95 %-дан 300 мг/л концентрация тұсында 85 % дейін төмендейді. Тін сұйықтығында альбумин концентрациясының аз болуына орай, ондағы бос цефтриаксон үлесі плазмадағысынан жоғары.

Цефтриаксон балаларда, соның ішінде жаңа туған нәрестелерде қабынған ми қабықтары арқылы өтеді. Дене салмағына 50-100 мг/кг дозаларда (тиісінше, жаңа туған нәрестелер мен емшектегі балаларға) вена ішіне енгізуден кейін 24 сағаттан соң жұлын-ми сұйықтығында цефтриаксон концентрациялары 1.4 мг/л-ден асады. Жұлын-ми сұйықтығындағы ең жоғары концентрациясына вена ішіне енгізуден кейін шамамен 4 сағаттан соң жетіп, орта есеппен, 18 мг/л құрайды. Бактериялық менингитте жұлын-ми сұйықтығындағы цефтриаксонның орташа концентрациясы плазмадағы концентрациясынан 17%, асептикалық менингитте 4% құрайды. Менингиті бар ересек пациенттерде дене салмағына 50 мг/кг дозасын енгізуден кейін 2-24 сағаттан соң жұлын-ми сұйықтығында цефтриаксон концентрациялары ең кең таралған менингит қоздырғыштарының ең төмен тежеу концентрацияларынан көп есе асып түседі.

Цефтриаксон плацентарлық бөгет арқылы өтіп, аз концентрацияларда емшек сүтіне түседі.

Цефтриаксон жүйелік метаболизмге ұшырамайды, ал ішек микрофлорасының әсер етуімен белсенді емес метаболиттерге айналады.

Жалпы плазмалық цефтриаксон клиренсі 10-22 мл/мин құрайды. Бүйрек клиренсі 5-12 мл/минутқа теңеседі. Цефтриаксон өзгеріссіз күйде 50-60 % несеппен және өзгеріссіз күйде 40-50 % өтпен шығарылады. Цефтриаксон жартылай шығарылу кезеңі ересектерде 8 сағатқа жуық құрайды.

Пациенттердің ерекше топтарындағы фармакокинетикасы

Бүйрек немесе бауыр функциясы бұзылған пациенттерде цефтриаксон фармакокинетикасы мардымсыз өзгереді, жартылай шығарылу кезеңінің аздаған ұзаруы ғана білінеді. Егер тек бүйрек функциясы бұзылса, өтпен шығарылуы артады, егер тек бауыр функциясы бұзылса, бүйрек арқылы шығарылуы артады.

75 жастан асқан пациенттер

Цефтриаксон жартылай шығарылу кезеңі 75 жастан асқан тұлғаларда жасырақ ересектердегіден, орта есеппен, екі немесе үш есе ұзақ.

Балалар

Жаңа туған нәрестелерде 70% жуық доза бүйрек арқылы шығарылады. Емшектегі балаларда өмірінің алғашқы 8 күнінде ересектердегіден, орта есеппен, екі немесе үш есе көбірек.

Фармакодинамикасы

Деницеф үшінші буын цефалоспорин қатарының кең ауқымды әсерін білдіреді. Бактериялар жасушалық қабырғасының синтезін бәсеңдету есебінен бактерицидті әсер етеді. Көптеген грамтеріс, көп грамоң қоздырғыштарға және кейбір анаэробтарға қатысты белсенді. Бактериялар өндіретін бета-лактамазалар әсеріне төзімді.

Деницеф, әдетте, келесі микроорганизмдерге қатысты белсенді:

Грамоң аэробтар: Staphylococcus aureus (метициллинге сезімтал), Staphylococci coagulase-negative, Streptococcus pyogenes (ß-гемолиздік, А тобы), Streptococcus agalactiae (ß-гемолиздік, В тобы), ß-гемолиздік стрептококктар (А тобы да, В тобы да емес), Streptococcus viridans, Streptococcus pneumoniae.

Ескертпе. Метициллинге төзімді Staphylococcus spp. цефалоспориндерге, соның ішінде цефтриаксонға төзімді. Әдетте, Enterococcus faecalis, Enterococcus faecium және Listeria monocytogenes де төзімді.

Грамтеріс аэробтар: Acinetobacter lwoffi, Acinetobacter anitratus (ең алдымен, A. baumanii)*, Aeromonas hydrophila, Alcaligenes faecalis, Alcaligenes odorans, алкалиген тәрізді бактериялар, Borrelia burgdorferi, Capnocytophaga spp., Citrobacter diversus (C. Amalonaticus қоса), Citrobacter freundii*, Escherichia coli, Enterobacter aerogenes*, Enterobacter cloacae*, Enterobacter spp. (басқалары)*, Haemophilus ducreyi, Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae, Hafnia alvei, Klebsiella oxytoca, Klebsiella pneumoniae**, Moraxella catarrhalis (бұрынғы Branhamella catarrhalis), Moraxella osloensis, Moraxella spp. (басқалары), Morganella morganii, Neisseria gonorrhoea, Neisseria meningitidis, Pasteurella multocida, Plesiomonas shigelloides, Proteus mirabilis, Proteus penneri*, Proteus vulgaris*, Pseudomonas fluorescens*, Pseudomonas spp. (басқалары)*, Providentia rettgeri*, Providentia spp. (басқалары), Salmonella typhi, Salmonella spp. (сүзек қоздырғышы емес), Serratia marcescens*, Serratia spp. (басқалары)*, Shigella spp., Vibrio spp., Yersinia enterocolitica, Yersinia spp. (басқалары).

* Бұл түрлердің кейбір изоляттары, ең алдымен, хромосомалармен кодталған лактамазалардың түзілуі салдарынан цефтриаксонға төзімді.

** Бұл түрлердің кейбір изоляттары плазмада оқшауланған лактамазалардың тұтас қатарының түзілуіне орай төзімді.

Ескертпе. Аминопенициллиндер мен уреидопенициллиндер, бірінші және екінші буын цефалоспориндері және аминогликозидтер сияқты басқа антибиотиктерге көп төзімділігі бар жоғарыда аталған микроорганизмдердің көптеген штаммдары цефтриаксонға сезімтал. Treponema palladium in vitro және жануарларға жасалған тәжірибелерде цефтриаксонға сезімтал. Клиникалық сынақтар цефтриаксонның бастапқы және салдарлы мерезге қатысты тиімділігі жақсы екенін көрсетеді. Өте аздаған айырмашылықтары болмаса, P. аeruginosa клиникалық изоляттары цефтриаксонға төзімді.

Анаэробтар:

Bacteroides spp. (өтке сезімтал)*, Clostridium spp. (C. difficile қоспағанда), Fusobacterium nucleatum, Fusobacterium spp. (басқа да), Gaffkia anaerobica (бұрын Peptococcus), Peptostreptococcus spp.

* Бұл түрлердің кейбір изоляттары β-лактамазалардың түзілуі салдарынан цефтриаксонға төзімді.

Ескертпе. β-лактамаза түзушілердің көп штаммдары (атап айтқанда, B. fragilis) Bacteroides spp. төзімді. Clostridium difficile де төзімді.

• жоғарғы тыныс жолдарының инфекциясында: пневмония (ауруханадан тыс және ауруханалық), өкпе абсцесі, плевра эмпиемасы, ересек пациенттерде созылмалы обструктивті өкпе

• жедел ортаңғы отит

• құрсақ қуысы ағзаларының инфекциялары: холангит, асқазан-ішек жолы мен өт шығару жолдарының қабыну аурулары, перитонит

• сүйектер мен буындардың инфекциялары

• бүйректің және несеп шығару жолдарының инфекциялары (оның ішінде пиелонефрит)

• жыныс жолымен берілетін инфекциялар (оның ішінде соз, мерез)

• инфекция жұқтырған жаралар мен күйіктер

• бактериялық менингит, сепсис

• ересек пациенттердегі және 15 күннен асқан жаңа туған нәрестелерді қоса, балалардағы диссеминацияланған Лайм ауруы (аурудың ерте және кешеуілді сатылары)

• нейтропениясы бар пациенттерде қызба кезінде бактериялық инфекцияның болуынан күдіктену

• бактериялық эндокардит

• операциядан кейінгі инфекциялар профилактикасы

Болжанатын қоздырғыштардың бірқатары цефтриаксонның әсер ету ауқымына кірмейтін жағдайларда Деницеф бактерияға қарсы басқа препараттармен біріктірілімде тағайындалады.

Препарат дозасы және емдеу ұзақтығы инфекциялық үдерістің ауырлығына, қоздырғыштың сезімталдығына, орналасуы мен типіне, пациенттің жасына және бауыр мен бүйрек функциясының жай-күйіне байланысты. Басқа антибиотиктерді қолдану жағдайындағы сияқты, Деницеф қолдануды дене температурасы қалыпқа келгеннен кейін кем дегенде 3 күн бойы жалғастыру ұсынылады.

Деницефті бұлшықет ішіне және вена ішіне сорғалатып немесе тамшылатып енгізеді.

Ересектер және 12 жас және одан асқан балалар (дене салмағы ≥ 50 кг) үшін әдеттегі дозалар тәулігіне бір рет 1-2 г Деницефті құрайды: ауруханадан тыс пневмония, созылмалы обструкциялық өкпе ауруларының қайталанулары, құрсақ қуысы ағзаларының инфекциялары, бүйректің және несеп шығару жолдарының асқынған инфекциялары (пиелонефритті қоса). Енгізу арасындағы аралық – 24 сағат.

Ауруханалық пневмония, жұмсақ тіндердің және терінің асқынған инфекциялары, сондай-ақ сүйектер мен буындардың инфекциялары кезінде –Деницеф дозасы тәулігіне 1 рет 2 г құрайды.

Нейтропениясы бар пациенттерде қызба кезінде бактериялық инфекцияның болуынан күдіктену, бактериялық эндокардит және бактериялық менингитте – 2 г бастап 4 г препаратқа дейін тәулігіне 1 рет. Тәулігіне 2 г-ден жоғары дозаларын тағайындаған жағдайда препаратты қабылдау жиілігін 2-ге бөлуге болады (әр 12 сағат сайын)

Ересектер мен 12 жастан асқан балаларда (дене салмағы ≥ 50 кг) арнайы дозалау режимдері:

Жедел ортаңғы отит: Препаратты 1-2 г дозада бір рет бұлшықет ішіне енгізуге болады. Шектеулі деректер ауыр инфекция жағдайларында немесе алдыңғы ем сәтсіз болғанда 3 күн бойы күнделікті бұлшықет ішіне 1-2 г дозада тағайындалған Деницефтің тиімді болуы мүмкін екенін айғақтайды.

Несеп-жыныс жүйесі төменгі бөліктерінің асқынбаған соз инфекциясын емдегенде ұсынылатын доза 250 мг Деницеф бұлшықет ішіне бір рет.

Несеп-жыныс жүйесі мен кіші жамбас мүшелеріндегі асқынған соз инфекциясын емдеу: Деницеф 1 г-ден бұлшықет ішіне әр 24 сағат сайын. Науқастарды емдеу стационар жағдайында жүргізіледі.

Мерез: ұсынылатын доза 10-14 күн бойы тәулігіне 1 г дейін 500 мг-ден бастап, нейромерезде 2 г дейін құрайды. Нейромерезді қоса, мерез кезіндегі дозалауға қатысты нұсқаулар шектеулі деректерге негізделген, сондықтан препарат тағайындалғанда жергілікті емдеу стандарттарын ұстануға кеңес беріледі.

Ересектер және 12 жастан асқан балалардағы операциядан кейінгі инфекциялар профилактикасы үшін операцияға дейін 30-90 мин бұрын 1-2г Деницефті бір рет енгізу ұсынылады.

Нәрестелерге (өмірінің 15 күнінен бастап) Деницефті дене салмағына 50-80 мг/кг дозада тәулігіне бір рет тағайындайды: құрсақ қуысы ағзаларының инфекциялары, бүйректің және несеп шығару жолдарының асқынған инфекциялары (пиелонефритті қоса), ауруханадан тыс пневмония, ауруханалық пневмония.

Емшектегі балалар және 12 жасқа дейінгі балалар (дене салмағы ˂50 кг) Деницеф тәуліктік дозасы мынадай болады:

50-100 мг/кг (жоғары тәуліктік дозасы – 4 г) жұмсақ тіндердің және терінің асқынған инфекциялары, сүйектер мен буындардың инфекциялары, нейтропениясы бар пациенттерде қызба кезінде бактериялық инфекцияның болуынан күдіктену кезінде;

80-100 мг/кг (жоғары тәуліктік дозасы – 4 г) бактериялық менингитте; қоздырғыш сәйкестендіруінен кейін дозаны азайтуға болады;

100 мг/кг (жоғары тәуліктік дозасы – 4 г) бактериялық эндокардитте.

Тәулігіне 2 г-ден жоғары дозалар тағайындалған жағдайларда препаратты қабылдау жиілігін 2-ге бөлуге болады (әр 12 сағат сайын).

Дене салмағы 50 кг және одан асатын балаларға ересектерге арналған әдеттегі дозалар қолданады.

Өмірінің 15 күнінен бастап 12 жасқа дейінгі жаңа туған нәрестелерде, сәбилер мен балаларда (дене салмағы ˂50 кг) арнайы дозалау режимдері:

Жедел ортаңғы отит

Препаратты 50 мг/кг дозада бір рет бұлшықет ішіне енгізу ұсынылады.

Шектеулі деректер ауыр инфекция жағдайларында немесе алдыңғы ем сәтсіз болғанда 3 күн бойы күнделікті бұлшықет ішіне 50 мг/кг дозада тағайындалған Деницефтің тиімді болуы мүмкін екенін айғақтайды.

Мерез: ұсынылатын доза 10-14 күн бойы тәулігіне 75-100 мг/кг-ден бастап (жоғары тәуліктік доза - 4 г) ұсынылады. Нейромерезді қоса, мерез кезіндегі дозалауға қатысты нұсқаулар шектеулі деректерге негізделген, сондықтан препарат тағайындалғанда жергілікті емдеу стандарттарын ұстануға кеңес беріледі.

Лайм ауруы: 14-21 күн бойы тәулігіне бір рет 50-80 мг/кг. Емдеу курсының ұзақтығы өзгеруі мүмкін. Жергілікті емдеу стандарттарын ұстануға кеңес беріледі.

Операциядан кейінгі инфекция профилактикасы үшін Деницефті 50-80 мкг/кг дозада операцияға дейін 30-90 мин бұрын бір рет енгізу ұсынылады.

Жаңа туған нәрестелерге (жасы екі аптаға дейінгі) Деницефті дене салмағына 20-50 мг/кг дозада тәулігіне бір рет тағайындайды: құрсақ қуысы ағзаларының инфекциялары, жұмсақ тіндердің және терінің асқынған инфекциялары, бүйректің және несеп шығару жолдарының асқынған инфекциялары (пиелонефритті қоса), ауруханадан тыс пневмония, ауруханалық пневмония, сүйектер мен буындардың инфекциялары, нейтропениясы бар пациенттерде қызба кезінде бактериялық инфекцияның болуынан күдіктенуде.

50 мг/кг дене салмағы дозасында тәулігіне бір рет: бактериялық менингит және бактериялық эндокардит. Расталған бактериемия жағдайында ең жоғары ұсынылатын дозалар тағайындау қажеттілігін қарастыру керек. Ең жоғары 50 мг/кг тәуліктік дозасынан асыруға болмайды.

Деницефті жасы 41 аптаға дейін қоса алғанда (гестациялық және хронологиялық жасты қосқанда) шала туған балаларға қолдануға болмайды.

Жаңа туған нәрестелерде (өмірінің 0-14 күні) арнайы дозалау режимдері:

Жедел ортаңғы отит: препаратты 50 мг/кг дозада бір рет бұлшықет ішіне енгізу ұсынылады.

Мерез: ұсынылатын дозасы 10-14 күн бойы тәулігіне 50 мг/кг-ден бастап құрайды. Нейромерезді қоса, мерез кезіндегі дозалауға қатысты нұсқаулар шектеулі деректерге негізделген, сондықтан препарат тағайындалғанда жергілікті емдеу стандарттарын ұстануға кеңес беріледі.

Инфекциялық асқынулардың операция алдындағы профилактикасы: бір рет 20-50 мг/кг дозада енгізу ұсынылады.

Егде және жасы үлкен пациенттер

Бауыр және бүйрек функциясының бұзылуы болмағанда - ересектерге арналған әдеттегі дозалары, жасына қарай түзетулерсіз.

Бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттерде, бүйрек функциясының бұзылуы болмаған жағдайда, дозаны азайту қажет емес. Бауыр функциясының ауыр бұзылуларында препаратты қолдану деректері жоқ.

Бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде, бауыр функциясының бұзылуы болмаған жағдайда, дозаны азайту қажет емес. Деницеф препаратының тәуліктік дозасы креатинин клиренсі 10 мл/минуттан аз бүйрек жеткіліксіздігі жағдайларында ғана 2 г-ден асырылмауы тиіс.

Диализде жүрген пациенттерге диализден кейін препаратты қосымша енгізу қажет емес. Алайда, сарысудағы цефтриаксон концентрациясын дозаны түзету мүмкіндігі тұрғысынан бақылау керек, өйткені осы пациенттерде шығарылу жылдамдығы төмендеуі мүмкін. Цефтриаксон перитонеальді диализ немесе гемодиализ кезінде шығарылмайды.

Ауыр бүйрек және бауыр жеткіліксіздігі біріккенде плазмада цефтриаксон концентрациясын жүйелі анықтап, қажет болса, оның дозасын түзету керек.

Препарат ерітінділерін дайындау тәсілдері:

Бұлшықет ішіне енгізу үшін 1 г дозаны 3,5 мл 1 % лидокаин ерітіндісінде ерітеді. Бір бөксеге 1 г препараттан асырмай енгізу ұсынылады.

Вена ішіне инъекция үшін 1 г препаратты 10 мл инъекцияға арналған суда ерітеді. Вена ішіне баяу (2-4 мин бойы) енгізеді.

Препаратты 50 мг/кг асатын дозада вена ішіне енгізу кем дегенде 30 минут ішінде тамшылатып жүргізілуі тиіс.

Вена ішіне құю үшін 2 г препаратты 40 мл құрамында кальций жоқ ерітіндіде ерітеді. Әдетте 0,9 % натрий хлориді ерітіндісін, 5-10 % декстроза ерітіндісін, 5 % левулеза ерітіндісін пайдаланады.

Тек жаңадан дайындалған ерітінділерді пайдалану керек.

Бірлі-жарым жағдайларға қарағанда жиі кездескен жағымсыз реакциялар мынадай бөліктенуіне сәйкес берілген: өте жиі (≥10 %); жиі(≥1 %,10 %); кейде (≥0,1 %, 1 %); сирек (≥0,01 %, 0,1 %); өте сирек (0,01 %), жиілігі белгісіз (қолда бар деректер бойынша реакциялардың пайда болу жиілігін бағалау мүмкін емес).

Жиі:

• нәжістің сұйылуы, диарея, жүрек айну, құсу

• эозинофилия, лейкопения, тромбоцитопения

• бауыр ферменттері белсенділігінің жоғарылауы

• бөртпе

Жиі емес:

• бөртпе, қышыну, дерматит, прурит

• жүрек айну, құсу, нәжістің сұйылуы немесе диарея

• бас ауыру, бас айналу

• лейкопения, эозинофилия, тромбоцитопения, коагулопатия

• жыныс мүшелерінің микозы, кандидамикоз

• инъекция орнындағы ауыру, дене температурасының көтерілуі

• креатинин деңгейінің жоғарылауы

Сирек:

• жалған жарғақшалы колит

• бронх түйілуі

• есекжем

• бауыр трансаминазалары белсенділігінің жоғарылауы, псевдохолелитиаз («sludge-синдром»)

• олигурия, гематрурия, глюкозурия

Өте сирек:

• асқын инфекция

• гемолиздік анемия, агранулоцитоз

• анафилаксиялық шок, анафилаксия реакциялары, аса жоғары сезімталдық реакциялары

• құрысулар

• вертиго

• панкреатит, стоматит, глоссит

• эритема, Стивенс-Джонсон синдромы, Лайелл синдромы (уытты эпидермалық некролиз), полиморфты экссудативті эритема, жедел жайылған экзантематозды пустулез

• агранулоцитоз, қан ұюдың бұзылуы

• анурия, бүйрек жеткіліксіздігі

• бүйректе цефтриаксон-кальций түзілуі, гипербилирубинемия

• Кумбс оң сынамасы

• галактоземия сынамасының жалған оң нәтижелері

Инфекциялар және инвазиялар

Деницеф препаратымен емделгенде Clostridium difficile туғызған диареяның даму жағдайлары тіркелген. Клиникалық көрсетілімдерге сәйкес сұйықтықтар мен электролиттер енгізілетін тиісті ем тағайындалуы тиіс.

Цефтриаксонның кальций тұзы преципитаттарының түзілуі

Деницеф препаратын вена ішіне және құрамында кальций бар ерітінділер қабылдаған жаңа туған нәрестелердің (өмірінің ˂ 28 күні) аутопсия нәтижелері бойынша өкпе мен бүйректе преципитаттар түзілуінің сирек, ауыр, жекелеген жағдайларда, өлімге соқтыратын көріністері сипатталған. Преципитаттар түзілуінің жоғары қаупіне қан айналымы көлемінің төмен және ұзағырақ, ересек пациенттермен салыстырғанда, цефтриаксонның жартылай шығарылу кезеңі себеп болады.

Бүйректе преципитаттардың түзілуі туралы көбінесе 3 жастан үлкен балаларда жоғары дозалар (мысалы, ≥ 80 мг/кг/тәулік) немесе 10 г-ден артық дозалар тағайындалғанда, сондай-ақ қауіп факторлары болған жағдайда (сұйықтықтар енгізуге қарсы көрсетілімдер болуы, төсек режимі) хабарланды. Преципитаттардың түзілу қаупі сусыздану және төсек режимі кезінде жоғары. Бүйректе преципитаттардың түзілуі симптомсыз өтуі немесе клиникалық көрініс беруі мүмкін, несепағарлар обструкциясына және постренальді жедел бүйрек жеткіліксіздігіне әкелуі мүмкін. Осы жағымсыз құбылыс қайтымды сипатта болады және препаратпен емді тоқтатудан кейін басылады.

Өт қалтасында цефтриаксонның кальций тұздары преципитаттарының түзілуі көбінесе стандартты ұсынылуынан асып кететін дозалар алған пациенттерде байқалған. Өт қалтасында преципитаттар түзілуі симптомсыз өтуі немесе клиникалық көрініс беруі (ауыру, сирек: жүрек айну, құсу) мүмкін. Симптоматикалық емдеу ұсынылады. Өт қалтасында преципитаттар түзілуі қайтымды болады және емді тоқтатудан кейін басылады.

• цефалоспориндерге және пенициллиндерге жоғары сезімталдық

• еріткішке – лидокаинге жоғары сезімталдық

• жаңа туған және шала жаңа туған нәрестелердегі гипербилирубинемия (мұндай пациенттерде цефтриаксон билирубинді сарысулық альбуминмен байланысынан ығыстырып, билирубинді энцефалопатияның даму қаупін арттыруы мүмкін)

• 41 аптаға дейінгі шала жаңа туған нәрестелерде (жүктілік аптасы + өмірінің аптасы)

• мерзімі жетіп туған нәрестелер (≤ 28-күндік):

- құрамында кальций бар ерітінділермен венаішілік емдеу тағайындалып қойған немесе көзделетін, мысалы, парентеральді қоректендіру кезінде цефтриаксонның кальций тұздары преципитаттарының түзілу қаупінен, ұзаққа созылатын құрамына кальций қосылған инфузияларды қоса

- сарғаюмен, гипербилирубинемиямен және ацидозбен, өйткені бұл аурулар кезінде альбуминмен байланысу жеткіліксіз болуы ықтимал

• жүктіліктің I триместрі

• құрамында лидокаин бар ерітінділерді вена ішіне енгізуге тыйым салынады

• балаларға және жасөспірімдерге еріткіш ретінде лидокаинды қолдануға болмайды.

Деницеф препаратымен емдеу аясында K дәрумені антагонистерін қолданғанда қан кету қаупі артады. Препаратпен емдеу барысында да, аяқталған соң да қан ұю параметрлерін тұрақты бақылап, қажет болса, антикоагулянт дозасын түзету керек.

Аминогликозидтерді цефалоспориндермен қолданғанда олардың нефроуыттылығының арту ықтималдығы туралы қарама-қайшы деректер бар, сондықтан бүйрек функциясына және қандағы аминогликозидтер концентрациясына мониторинг өткізу қажет.

In vitro хлорамфеникол мен цефтриаксон арасында антагонизм анықталған. Осы антагонизмнің клиникалық мәні белгісіз.

Цефтриаксон мен ішуге арналған құрамында кальций бар препараттардың өзара әрекеттесуі немесе бұлшықет ішіне енгізілетін цефтриаксон мен құрамында кальций бар препараттардың (вена ішіне немесе ішу арқылы қолданылатын) өзара әрекеттесуі туралы хабарламалар түспеген.

Цефтриаксонмен емделгенде де несептегі глюкозаны анықтау кезінде жалған оң нәтижелер болуы мүмкін. Сол себепті глюкозурияны тек ферменттік әдіспен анықтауға кеңес беріледі.

Деницеф препаратының жоғары дозалары мен «ілмекті» диуретиктерді (мысалы, фуросемид) бір мезгілде қолданғанда бүйрек функциясының бұзылуы байқалмаған.

Пробенецид цефтриаксон препаратының шығарылуына әсер етпейді.

Цефтриаксон амсакрин, ванкомицин, флуконазол және аминогликозидтермен фармацевтикалық тұрғыда үйлеспейді.

Құрамында цефтриаксон бар ерітінділерді, парентеральді қоректендіруге арналған ерітінділерді қоса, құрамында кальций бар ерітінділермен (Рингер ерітіндісі немесе Хартман ерітіндісі) араластыруға немесе бір мезгілде енгізуге болмайды.

Аса жоғары сезімталдық реакциялары: басқа бета-лактамды бактерияға қарсы дәрілерге қатысты күрделі және кенеттен өлімге әкелетін цефтриаксонға аса жоғары сезімталдық реакциялары туралы хабарлар түскен. Ауыр аса жоғары сезімталдық реакциялары дамыған жағдайда цефтриаксонмен емдеуді дереу тоқтатып, талапқа сай емдеу шараларын жүргізуді бастау керек. Емді бастар алдында анамнезінде цефтриаксонға, басқа цефалоспориндерге немесе басқа бета-лактамдарға пациенттің ауыр аса жоғары сезімталдық реакциялары бар-жоғын анықтап алған жөн. Анамнезде басқа бета-лактамды препараттарға ауыр емес аса жоғары сезімталдық реакциялары бар пациенттерге цефтриаксонды сақтықпен тағайындау керек.

Препаратпен ұзақ емделгенде шеткері қан көрінісін бауыр мен бүйректің функционалдық жағдайын ұдайы бақылап отыру қажет.

Ультрадыбыстық диагностика кезінде сирек жағдайларда препаратты тоқтатқаннан кейін жойылатын өт қалтасының күңгірттенуі пайда болуы мүмкін. Бұл құбылыс оң жақ қабырға астындағы ауырумен қатар жүргеннің өзінде, симптоматикалық ем аясында препарат қабылдауды жалғастыру ұсынылады.

Егде және әлсіреген науқастарға К дәруменін тағайындау қажет етілуі мүмкін.

Басқа да бактерияға қарсы препараттардың көпшілігін қолдану кезіндегідей, цефтриаксонмен емделгенде Clostridium difficile туғызған ауырлығы әртүрлі: жеңіл диареядан өліммен аяқталатын колитке дейінгі диареяның даму жағдайлары тіркелген.

Бактерияға қарсы препараттармен емдеу жуан ішектің қалыпты микрофлорасын бәсеңдетіп, Cl.difficile өсуіне түрткі болады. Өз кезегінде, Cl.difficile туғызған диарея патогенезі факторлары болып табылатын А және B токсиндері Cl.difficile арқылы түзіледі. Токсиндерді аса жоғары өндіретін Cl.difficile штаммдары асқынулар мен өлімге соқтыру жоғары қаупі бар инфекциялардың қоздырғыштары болып табылады, олардың микробқа қарсы емге төзімді болуы мүмкін екеніне орай, емдеуде колэктомия талап етілуі мүмкін. Антибиотиктер емінен кейін диареясы бар пациенттердің бәрінде Cl.difficile туғызған диареяның дамуы мүмкін екенін есте ұстау қажет. Антибиотиктермен емдеуден кейін 2 айдан аса уақыт өткен соң Cl.difficile туғызған диареяның туындау оқиғалары болатындықтан, анамнезді мұқият жинау қажет.

Cl.difficile туғызған диареяға күдіктену немесе оны растау кезінде Cl.difficile еміне бағытталмаған ағымдағы антибиотиктермен емдеуді тоқтату қажет болуы мүмкін. Клиникалық көрсетілімдерге сәйкес, сұйықтық пен электролиттер, ақуыздар енгізумен тиісінше емдеу, Cl.difficile қатысты антибиотикпен ем, хирургиялық емдеу тағайындалуы тиіс.

Басқа бактерияға қарсы препараттарды емдеу кезіндегідей, асқын инфекция дамуы мүмкін.

Препараттты гипербилирубинемия дамуының жоғары қаупімен байланысты жаңа туған нәрестелерге, әсіресе шала туғандарға сақтықпен тағайындау керек. Бір мезгілдегі ауыр бүйрек және бауыр жеткіліксіздігі кезінде гемодиализде жүрген науқастарда препараттың қандағы концентрациясын ұдайы анықтап отыру керек.

Емдеу кезінде этанолды қолдануға болмайды, өйткені дисульфирамға ұқсас әсерлері болуы мүмкін (бет гиперемиясы, абдоминальді түйілулер, жүрек айну, құсу, бас ауыру, артериялық қысымның төмендеуі, тахикардия, ентігу).

Деницефтің жаңадан даярланған ерітінділері бөлме температурасында 6 сағат бойы физикалық және химиялық жағынан тұрақты.

Цефтриаксон құрамында кальций бар ерітінділермен немесе өнімдермен бір мезгілде инфузияның жекелеген жолдары арқылы да араластырылмауы немесе қабылданбауы тиіс. Құрамында кальций бар ерітінділер немесе өнімдер цефтриаксонды соңғы қабылдаудан кейін 48 сағат ішінде қабылданбауы керек.

Жүктілік және лактация кезеңі

Деницеф препаратын жүктіліктің II және III триместрлерінде ана үшін болжанатын пайдасы шаранаға төнетін зор қауіптен басым болған жағдайларда ғана (цефтриаксон плацентарлық бөгет арқылы өтеді) қолдануға болады.

Деницеф препаратын лактация кезеңінде қолдану қажет болса, бала емізуді тоқтату туралы мәселені (цефтриаксон емшек сүтімен бөлінеді) шешіп алған жөн.

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Деницеф препаратымен ем кезінде бас айналудың және көлік құралдарын және механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ететін басқа да жағымсыз реакциялардың туындау мүмкіндігімен байланысты, сақтық шарасын қадағалау керек.

Симптомдары: жүрек айну, құсу, диарея.

Емі: артық дозаланғанда гемодиализ бен перитонеальді диализ препарат концентрациясын төмендетпейді. Арнайы антидоты жоқ. Симптоматикалық ем.

Шығарылу түрі және қаптамасы

1 г препараттан резеңке тығынмен тығындалған және пластмасса қалпақшасы бар алюминий қалпақшамен қаусырылған түссіз шыны құтыға салынған.

Құтыға өздігінен желімденетін қағаз заттаңба жапсырылады.

1 құтыдан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тіліндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапқа салынады.

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25 С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Қалпына келтірілген ерітінді 25 оС-ден аспайтын температурада 6 сағат бойы немесе 2 оС-ден 8 оС-ге дейінгі температурада 24 сағат бойы тұрақты.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

2 жыл

Қаптамасында көрсетілген жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды

Рецепт арқылы

Өндіруші

Swiss Parenterals Ltd., Үндістан

402, 412-414, Kerala Industrial Estate, Bavla, Ahmedabad – 382220, GIDC, India

DENI & HEMI FZ-LLC, БАӘ

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан өнім (тауар) сапасына қатысты шағымдар қабылдайтын және дәрілік заттың тіркеуден кейінгі қауіпсіздігін қадағалауға жауапты ұйымның мекенжайы

«Дени энд Хеми» өкілдігі-Алматы, Қазақстан

050000, Қазақстан Республикасы, Алматы қ., Назарбаев д-лы, 118, 3 кеңсе

тел./факс: +7 (727) 3900375

электронды пошта: regulatory@deniandhemi.com