Гликсамби (25 мг/5 мг)

• русский
• қазақша

• Скачать инструкцию медикамента

Саудалық атауы

ГЛИКСАМБИ

Халықаралық патенттелмеген атауы

Жоқ

Дәрілік түрі

Үлбірлі қабықпен қапталған 10 мг/5 мг және 25 мг/5 мг таблеткалар

Құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді заттар: 10 мг немесе 25 мг эмпаглифлозин,

5 мг линаглиптин,

қосымша заттар: маннитол, прежелатинделген крахмал, жүгері крахмалы, коповидон, кросповидон, тальк, магний стеараты;

үлбірлі қабықтың құрамы:

сары (10 мг/5 мг дозасы үшін):

гипромеллоза 2910, маннитол, тальк, титанның қостотығы (Е171), макрогол 6000, темірдің сары тотығы (Е172).

қызғылт (25 мг/5 мг дозасы үшін):

гипромеллоза 2910, маннитол, тальк, титанның қостотығы (Е171), макрогол 6000, темірдің қызыл тотығы (Е172).

Сипаттамасы

Бозғылт-сары түсті үлбірлі қабықпен қапталған, жиегі кертілген, беті тегіс, бір жақ бетінде компания символы және басқа жақ бетінде «10/5» сандары жаншып жазылған, бұрыштары дөңгеленген үш бұрыш пішінді таблеткалар (10 мг/5 мг дозасы үшін).

Бозғылт-қызғылт түсті үлбірлі қабықпен қапталған, жиегі кертілген, беті тегіс, бір жақ бетінде компания символы және басқа жақ бетінде «25/5» сандары жаншып жазылған, бұрыштары дөңгеленген үш бұрыш пішінді таблеткалар (25 мг/5 мг дозасы үшін).

Фармакотерапиялық тобы

Қант диабетін емдеуге арналған препараттар. Ішу арқылы қабылдауға арналған қант төмендететін препараттар. Эмпаглифлозин және линаглиптин.

АТХ коды A10BD19

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

ГЛИКСАМБИ

ГЛИКСАМБИ препаратының құрамындағы эмпаглифлозиннің және линаглиптиннің сіңу жылдамдығы және дәрежесі олардың жеке таблеткаларын қабылдаған кездегі эмпаглифлозинге және линаглиптинге биобаламалы. Линаглиптиннің және эмпаглифлозиннің фармакокинетикасы дені сау ерікті адамдарда және 2-ші типті қант диабеті (2 типті ҚД) бар пациенттерде жақсы зерттелді. Дені сау ерікті адамдар мен 2 типті ҚД бар пациенттердің арасында фармакокинетикасына қатысты клиникалық тұрғыдан маңызды айырмашылықтар байқалған жоқ.

Тамақ ішудің ГЛИКСАМБИ препаратына ықпалы жеке қабылданған эмпаглифлозин және линаглиптинге ұқсас. Сондықтан ГЛИКСАМБИ препараты тамақ ішуге қарамастан қолданылуы мүмкін.

Эмпаглифлозин

Сіңуі

Ішке қабылдағаннан кейін эмпаглифлозин тез сіңеді, қан плазмасында ең жоғары концентрацияға tmax 1,5 сағаттан соң жетеді. Плазмадағы препарат концентрациясының төмендеуі тез таралу фазасы мен біршама баяу терминальді фазалы болатын екі фазалы сипатқа ие. Динамикалық тепе-теңдік сатысында «концентрация-уақыт» қисығы астындағы аудан (AUC) және қан плазмасындағы ең жоғары концентрациясы (Cmax) тәулігіне бір рет эмпаглифлозинді 10 мг дозада қабылдағанда сағатына 1870 нмоль және 259 нмоль/л, және эмпаглифлозинді 25 мг дозада қабылдағанда сағатына 4740 нмоль және 687 нмоль/л құрайды. Эмпаглифлозиннің жүйелік әсерінің артуы дозаның артуына пропорционалды. Эмпаглифлозиннің фармакокинетикасы уақытқа қатысты желілі.

Майлы және жоғары калориялы тамақ ішуден кейін эмпаглифлозинді 25 мг дозада қабылдау, препаратты ашқарынға қабылдаумен салыстырғанда, AUC мәнінің шамамен 16%-ға, Cmax шамамен 37%-ға төмендеуін туындатады.

Тамақ ішу эмпаглифлозиннің фармакокинетикасына клиникалық тұрғыдан маңызды ықпалын тигізбейді. Эмпаглифлозинді тамақ ішуге қарамай-ақ қабылдай беруге болады.

Таралуы

Қан плазмасында тепе-тең жағдайда таралу көлемі 73,8 л құрайды. Таңбаланған эмпаглифлозиннің [14C] дені сау ерікті адамдардың эритроциттерімен байланысуы шамамен - 37%, ал плазма ақуыздарымен – 86%.

Биотрансформациясы

Адам плазмасында эмпаглифлозиннің негізгі метаболиттері анықталған жоқ, эмпаглифлозиннің өте көбірек таралған метаболиттері үш глюкуронды конъюгат (2-О, 3-О және 6-О глюкуронид) болып табылады. Әрбір метаболиттің жүйелік ықпалы препаратпен байланысты заттардың жалпы әсерінің 10%-дан азын құрайды. Іn vitro зерттеу деректері адам организмінде эмпаглифлозин метаболизмінің негізгі жолы UGT2B7, UGT1A3, UGT1A8 және UGT1A9 уридин-5’-дифосфо-глюкуронозилтрансферазалардың қатысуымен жүретін глюкуронизация болып табылады деп болжам жасауға мүмкіндік береді.

Шығарылуы

Популяциялық фармакокинетикалық талдауға баға беру негізінде эмпаглифлозиннің жартылай шығаруының терминальді кезеңі – 12,4 сағатқа жуық, пероральді қабылдаудан кейінгі толық клиренсі – сағатына 10,6 л. Пероральді түрде қабылдағанда пациенттер арасындағы өзгерушілік және эмпаглифлозин клиренсінің қалдық өзгерушілігі, сәйкесінше, 39,1% және 35,8% құрайды. Эмпаглифлозинді бір реттік қабылдағанда қан плазмасында тұрақты концентрацияға бесінші дозаны қабылдағаннан кейін жетеді. Динамикалық тепе-теңдік сатысында, жартылай шығарылу кезеңіне сәйкес, жиналып қалуы 22%-ға дейінді құрайды (плазмадағы AUC бойынша).

Эмпаглифлозиннің шығарылуы 96%-ға жуықты құрайды: нәжіспен – 41% және несеппен – 54%. Таңбаланған эмпаглифлозиннің [14C] көп бөлігі өзгермеген күйінде нәжіспен бірге шығарылады. Таңбаланған препараттың шамамен жартысы өзгермеген күйінде несеппен бірге шығарылады.

Линаглиптин

Сіңуі

Дені сау еріктілер немесе пациенттер линаглиптинді 5 мг дозада ішке қабылдағаннан кейін препарат тез сіңеді, плазмада ең жоғары шектегі концентрацияға (Tmax медианасы) 1,5 сағаттан соң жетеді.

Линаглиптинді 5 мг дозада бір реттік қабылдаудан кейін препарат плазмадағы концентрациясына үшінші дозаны қабылдағаннан кейін жетеді, мұндайда плазмадағы линаглиптиннің AUC шамасы, алғашқы дозамен салыстырғанда, шамамен 33%-ға жоғарылайды. Субъектішілік және субъект аралық өзгеру коэффициенттері линаглиптиннің AUC үшін көп емес: сәйкесінше, 12,6% және 28,5%. Линаглиптиннің фармакокинетикасы линаглиптиннің дипептидил пептидаза 4-пен (ДПП-4) байланысуының концентрацияға тәуелділігі есебінен желілі емес. Плазмада линаглиптин AUC жалпы мәні, дозаға тәуелді көбірек артатын байланыспаған AUC мәніне қарағанда, дозаға байланысты азырақ артады.

Линаглиптиннің абсолюттік биожетімділігі шамамен 30% құрайды. Линаглиптинді құрамында май мөлшері жоғары тамақпен бірге қабылдау плазмада ең жоғары концентрацияға (Сmax) жету уақытын 2 сағатқа арттырады және Сmax 15%-ға төмендеуіне әкеледі, бірақ AUC0-72сағ. мәніне ықпалын тигізбейді. Сmax және Тmax клиникалық тұрғыдан айтарлықтай өзгерген жоқ, демек, линаглиптин тамақ ішуге қарамай қолданыла беруі мүмкін.

Линаглиптинді 7 күн бойы күніне бір рет 5 мг дозада қабылдағанда плазмадағы линаглиптиннің тепе-тең AUCτ,ss және Cmax,ss 153 нмоль*сағ./л және 12,9 нмоль/л құрады.

Таралуы

Дені сау пациенттерге вена ішіне 5 мг дозаны бір реттік енгізуден кейін динамикалық тепе-тең сатысында, тіндік байланысу нәтижесінде, орташа таралу көлемі шамамен 1110 литрді құрайды, бұл оның тіндерге қарқынды түрде таралғанын көрсетеді. Линаглиптиннің плазма ақуыздарымен байланысуы препараттың концентрациясына байланысты және 1 нмоль/л-де шамамен 99%-ға, ≥30 нмоль/л-де 75-89%-ға төмендейді, бұл линаглиптин концентрациясының артуына қарай, препараттың ДПП-4-пен байланысының қаныққанын көрсетеді. Линаглиптиннің жоғары концентрацияларында ДПП-4-пне байланысу толық қаныққан кезде, линаглиптиннің 70-80%-ы плазманың басқа ақуыздарымен (ДПП-4 емес) байланысады, ал препараттың 30-20%-ы бос күйінде болады.

Биотрансформациясы

Таңбаланған [14С]-линаглиптинді 10 мг дозада қабылдағаннан кейін шамамен 5%-ы несеппен бірге шығарылады. Метаболизм линаглиптинді шығаруды қосымша рөл атқарады. Динамикалық тепе-тең сатысында фармакологиялық белсенділігі жоқ және 13,3% линаглиптинге салыстырмалы әсерін тигізетін негізгі бір метаболит анықталды, демек, ол плазмада ДПП-4-ке линаглиптиннің тежегіш әсеріне ықпалын тигізбейді.

Шығарылуы

Плазмада линаглиптиннің концентрациялары үш фазада төмендейді. Жартылай шығарылуының терминальді кезеңі ұзақ (100 сағаттан көбіректі құрайды), бұл линаглиптиннің ДПП-4-пен қарқынды, тұрақты байланысуымен жүзеге асады және препараттың жиналып қалуына әкелмейді. Линаглиптинді 5 мг дозада көп реттік қабылдаудан кейін белгілі болған, линаглиптиннің жиналып қалуының тиімді жартылай кезеңі шамамен 12 сағатты құрайды.

Таңбаланған [14C]-линаглиптинді ішке қабылдағаннан кейін 4 күн ішінде шамамен 85%-ы шығарылады (нәжіспен 80% және несеппен 5%). Динамикалық тепе-теңдік сатысындағы бүйректік клиренсі шамамен 70 мл/мин құрайды.

Пациенттердің ерекше топтарындағы фармакокинетикасы

Бүйрек функциясының бұзылуы

Эмпаглифлозин

Бүйрек функциясының жеңіл, орташа немесе ауыр бұзылуы бар (креатинин клиренсі < 30 – < 90 мл/мин) пациенттерде және бүйрек функциясының терминальді жеткіліксіздігі бар (БСЖ) пациенттерде эмпаглифлозиннің AUC мәндері, бүйрек функциясы қалыпты пациенттермен салыстырғанда, сәйкесінше, 18%-ға, 20%-ға, 66%-ға және 48%-ға артады. Бүйрек функциясының ауырлығы орташа дәрежедегі бұзылуы бар пациенттерде және БСЖ терминальді сатысындағы пациенттерде плазмадағы эмпаглифлозиннің ең жоғары концентрациясы бүйрек функциясы қалыпты пациенттердегі сәйкес мәндерге ұқсас болды. Бүйрек функциясының жеңіл және ауыр дәрежедегі жеткіліксіздігі бар пациенттерде плазмадағы эмпаглифлозиннің ең жоғары концентрациясы, бүйрек функциясы қалыпты пациенттерге қарағанда, шамамен 20%-ға жоғары. Фармакокинетикалық талдау деректері эмпаглифлозиннің клиренсі шумақтық сүзілу жылдамдығының (ШСЖ) төмендеуіне қарай азаятындығын көрсетеді, бұл препараттың ықпал етуінің күшеюіне әкеледі («Қолдану тәсілі және дозалары» бөлімін қараңыз).

Линаглиптин

Бүйрек функциясының әртүрлі дәрежедегі созылмалы жеткіліксіздігі бар пациенттерде, бүйрек функциясы қалыпты субъектілермен салыстырғанда, линаглиптиннің (5 мг дозадағы) фармакокинетикасына баға беру үшін көп реттік дозаларды пайдалана отырып, ашық зерттеу жүргізілді. Зерттеуге креатинин клиренсі бойынша жеңілге (50-ден < 80 мл/мин дейін), орташаға (30-дан < 50 мл/мин дейін) және ауырға (< 30 мл/мин) бөлінетін бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттер, сондай-ақ гемодиализде жүрген, бүйрек функциясының терминальді сатыдағы жеткіліксіздігі бар пациенттер қатысты. Бұдан басқа, 2 типті ҚД бар және бүйрек функциясының бұзылуы ауыр (< 30 мл/мин) болатын пациенттер 2 типті ҚД бар және бүйрек функциясы қалыпты пациенттермен салыстырылды.

Динамикалық тепе-теңдік сатысында бүйрек функциясы жеңіл дәрежеде бұзылған пациенттерде линаглиптиннің әсер ету бейіні дені сау ерікті адамдардағы әсер ету бейініне ұқсас. Бүйрек функциясының орташа дәрежедегі жеткіліксіздігі бар пациенттерде, бақылау тобымен салыстырғанда, әсер ету бейінінің орташа шамамен 1,7 есеге жоғарылағаны байқалады. 2 типті ҚД бар және бүйрек функциясының ауыр дәрежедегі жеткіліксіздігі бар пациенттерде әсер ету бейіні, 2 типті ҚД бар және бүйрек функциясы қалыпты пациенттермен салыстырғанда, шамамен 1,4 есеге артты. Бүйрек функциясының бұзылуы терминальді сатыдағы пациенттерде динамикалық тепе-теңдік сатысындағы линаглиптиннің АUC болжамды мәндері бүйрек функциясының орташа немесе ауыр бұзылуы бар пациенттердегі препараттың әсер ету деңгейлерімен ұқсастығын көрсетеді. Бұдан басқа, линаглиптин гемодиализде немесе перитонеальді диализде емдік тұрғыдан маңызды дәрежеге дейін шығарылмайды («Қолдану тәсілі және дозалары» бөлімін қараңыз).

Бауыр функциясының бұзылуы

Эмпаглифлозин

Қолдану тәсілі және дозалары

Линаглиптин

Қант диабетінен зардап шекпейтін, бауыр функциясы жеңіл, орташа және ауыр дәрежеде (Чайлд-Пью жіктемесіне сәйкес) бұзылған пациенттерде линаглиптиннің көп реттік 5 мг дозасын енгізгеннен кейін линаглиптиннің AUC және Cmax мәндері дені сау ерікті адамдардағы көрсеткіштерге ұқсас болды.

ГЛИКСАМБИ препаратының дозасын дене салмағының индексіне, жынысына және нәсіліне байланысты түзету қажет болмайды. Пациенттердегі осы топтар популяциялық фармакокинетикалық талдау деректеріне сәйкес және І фазаға (нәсілді зерттеу) жүргізілген мамандандырылған зерттеулерде эмпаглифлозиннің немесе линаглиптиннің фармакокинетикасына клиникалық тұрғыдан маңызды әсерін тигізген жоқ.

Егде жастағы паценттер

Пациенттің жасы популяциялық фармакокинетикалық талдау деректеріне сәйкес эмпаглифлозиннің немесе линаглиптиннің фармакокинетикасына клиникалық тұрғыдан маңызды әсерін тигізбейді. Егде жастағы (65–80 жастағы) пациенттердің плазмасындағы линаглиптиннің концентрациясы жасырақ пациенттердегімен ұқсас болды.

Бала жастағы пациенттер. Бала жастағы пациенттер популяциясында эмпаглифлозиннің немесе линаглиптиннің фармакокинетикасына зерттеулер жасалған жоқ.

Дәрілік өзара әрекеттесулер. ГЛИКСАМБИ дәрілік препараты мен басқа препараттардың дәрілік өзара әрекеттесуіне зерттеулер жүргізілген жоқ; алайда мұндай зерттеулер бөлек алынған белсенді заттарға қатысты жүргізілді.

Эмпаглифлозин үшін in vitro өзара әрекеттесуге баға беру

Іn vitro зерттеулер негізінде эмпаглифлозин CYP450 изоформаларын тежемейді, белсенділігін жоймайды және белсенді етпейді. Эмпаглифлозин UGT1A1, UGT1A3, UGT1A8, UGT1A9 немесе UGT2B7 тежемейді. Сондықтан эмпаглифлозиннің және бір мезгілде қолданылатын CYP450 изоформалары мен UGT-тің негізгі субстарттарының дәрілік өзара әрекеттесулері екіталай деп саналады.

Іn vitro зерттеу деректері адам организміндегі эмпаглифлозин метаболизмінің негізгі жолы UGT1A3, UGT1A8, UGT1A9 және UGT2B7 уридин-5’-дифосфоглюкуронозилтрансферазалары арқылы глюкуронизациялануы болып табылады деп болжам жасауға мүмкіндік береді.

Эмпаглифлозин адамның OAT3, OATP1B1 және OATP1B3 тасымалдаушыларын сіңіретін субстрат болып табылады, бірақ органикалық аниондар-1 (OAT1) тасымалдаушысы және органикалық катиондар-2 (OCT2) тасымалдаушысы емес. Эмпаглифлозин сүт безі обырына (BCRP) төзімді Р-гликопротеиннің (P-gp) және ақуыздың субстраты болып табылады.

Эмпаглифлозин емдік дозаларда P-gp тежемейді. Іn vitro зерттеулердің негізінде P-gp субстраттары болып табылатын дәрілік заттармен эмпаглифлозиннің өзара әрекеттесуі екіталай деп саналады. Дигоксиннің P-gp субстратын эмпаглифлозинмен бірге қабылдау дигоксиннің AUC мәнінің 6%-ға және Cmax мәнінің 14%-ға артуына әкелді. Бұл өзгерулер клиникалық тұрғыдан маңызды деп саналған жоқ.

Эмпаглифлозин плазмада клиникалық тұрғыдан маңызды концентрацияларда адамның OAT3, OATP1B1 және OATP1B3 сияқты сіңіретін тасымалдаушыларын in vitro тежемейді, сондықтан осы тасымалдаушылардың дәрілік өзара әрекеттесулерінің болуы екіталай деп саналады.

Линаглиптин үшін in vitro өзара әрекеттесуге баға беру

Линаглиптин OATP8, OCT2, OAT4, OCTN1 және OCTN2 субстраты болып табылды, бұл бауырда OATP8-арқылы, бүйректе OCT2-арқылы және бүйректік секрецияға OAT4-, OCTN1- және OCTN2- арқылы сіңуі және линаглиптиннің in vivo кері сіңуі мүмкін екендігін көрсетеді. Линаглиптин OATP2, OATP8, OCTN1, OCT1 және OATP2 белсенділігін аздаған немесе әлсіз деңгейде тежеген.

Фармакодинамикасы

Әсер ету механизмі

ГЛИКСАМБИ 2 типті ҚД бар науқастарда гликемиялық бақылауды жақсартатын, өзара толықтыратын әсер ету механизмі бар, қантты төмендететін екі дәрілік заттың: 2 типті глюкозаның натрий тәуелді тасымалдаушысы (SGLT2) эмпаглифлозиннің және ДПП-4 тежегіші линаглиптиннің біріктірілімі болып табылады.

Эмпаглифлозин

Эмпаглифлозин 2 типті глюкозаның (SGLT2) натрий тәуелді тасымалдаушысының қайтымды, жоғары белсенді (IC50 1,3 нмоль) және селективті бәсекелес тежегіші болып табылады. Эмпаглифлозин шеткері тіндерде глюкозаның басқа да маңызды тасымалдаушыларын тежемейді, ішекте глюкозаның сіңуіне жауап беретін негізгі тасымалдаушы SGLT1-ге қарағанда, SGLT2-ге қатысты 5000 есе көбірек селективті.

Бүйректе SGLT2 белсенділігі жоғары, ал басқа тіндерде оның белсенділігі жоқ немесе аз дәрежеде көрініс береді. SGLT2 – глюкозаның шумақтық сүзгіден қан ағынына кері сіңуіне жауап беретін негізгі тасымалдаушы. 2-ші типті қант диабеті және гипергликемиясы бар пациенттерде глюкозаның көп мөлшері сүзіледі және кері сіңеді.

Эмпаглифлозин 2 типті ҚД бар пациенттерде бүйректе глюкозаның кері сіңуін төмендету жолымен гликемиялық бақылауды жақсартады. Глюкуретикалық механизм арқылы бүйрекпен бөлініп шығатын глюкоза мөлшері қандағы глюкоза концентрациясына және ШСЖ-ға байланысты. SGLT2 тежелуі 2 типті ҚД және гипергликемиясы бар пациенттерде глюкозаның несеппен бірге көбірек шығарылуына әкеледі.

2 типті ҚД бар пациенттерде глюкозаның несеппен шығарылуы эмпаглифлозинның алғашқы дозасын қолданғаннан кейін бірден артады және 24 сағат бойы сақталады. Глюкозаның несеппен бірге күшті шығарылуы 4 апталық емдеу кезеңінің соңына дейін сақталып, орта есеппен тәулігіне 78 г жуықты құрады. 2 типті ҚД бар пациенттерде глюкозаның бүйрек арқылы шығарылу деңгейінің жоғарылауы қан плазмасындағы глюкоза концентрациясының дереу төмендеуіне әкеледі.

Эмпаглифлозин ашқарында да, сонымен қатар тамақ ішкеннен кейін де қан плазмасындағы глюкозаның концентрациясын азайтады. Эмпаглифлозиннің әсер ету механизмі ұйқы безінің бета-жасушаларының функционалды күйіне және инсулиннің метаболизміне байланысты емес және гипогликемияның даму қаупінің төмен болуына ықпал етеді. HOMA-β индексін (гомеостаз-B баға беру үлгісі) қоса, бета-жасушалар функциясының суррогаттық маркерлеріне эмпаглифлозиннің оң ықпалын тигізетіні байқалады. Бұдан басқа, глюкозаның несеппен шығарылуы калорияның жойылуына әкеледі, бұл май тін көлемінің азаюымен және дене салмағының кемуімен қатар жүреді. Эмпаглифлозинді қолдану кезінде байқалатын глюкозурия диурездің аздап артуымен қатар жүреді, ол артериялық қысымның ұзақ және орташа төмендеуіне мүмкіндік беруі мүмкін.

Линаглиптин

Линаглиптин ДПП-4 ферментінің тежегіші болып табылады, ол инкретин гормондары – глюкагон тәрізді пептид-1 (GLP-1) мен глюкозаға тәуелді инсулинотропты полипептидтің (GIP) белсенділігін жоюға қатысады. Бұл гормондар ДПП-4 ферментімен тез бұзылады. Инкретиннің екеуі де глюкоза гомеостазының физиологиялық реттелуіне қатысады. Инкретиндер секрециясының базальді деңгейі тәулік бойы төмен, ол тамақ ішуден кейін тез жоғарылайды. GLP-1 және GIP қандағы глюкозаның қалыпты және жоғары көрсеткіштерінде панкреатиттік бета-жасушалармен инсулиннің биосинтезін және секрециясын күшейтеді. Бұдан басқа, GLP-1 глюкагонның секрециясын панкреатиттік альфа-жасушалармен төмендетеді, бұл бауырда глюкоза өндірілуінің төмендеуіне әкеледі.

Линаглиптин ДПП-4 ферментімен тиімді және қайтымды түрде байланысады, бұл инкретиндер деңгейінің тұрақты жоғарылауын туындатады және одардың белсенділігін ұзақ уақыт сақтайды. Линаглиптин инсулиннің секрециясын глюкозаға тәуелді түрде арттырып және глюкагон секрециясын төмендетіп, глюкоза гомеостазын жақсартады. Линаглиптин ДПП-4 ферментімен селективті түрде байланысады, in vitro оның селективтілігі ДПП-8 қатысты селективтіліктен немесе ДПП-9 қатысты белсенділіктен 10000 еседен көбірек басым түседі.

Клиникалық тиімділігі және қауіпсіздігі

2-ші типті қант диабеті бар және гликемиялық бақылануы жеткіліксіз жалпы 2173 пациент клиникалық зерттеулерде ГЛИКСАМБИ препаратының қауіпсіздігіне және тиімділігіне баға беру мақсатында ем қабылдады; 1005 пациент ГЛИКСАМБИ препаратын 10 мг доза эмпаглифлозин/5 мг линаглиптин немесе 25 мг эмпаглифлозин/5 мг линаглиптин түрінде қабылдады. Клиникалық сынақтарда пациенттер емдеуді 24-ші немесе 52-ші аптаға дейін қабылдады.

Метформинді қолданған кезде қосымша дәрі ретіндегі ГЛИКСАМБИ препараты

Факторлық зерттеулерде жеткіліксіз бақыланатын пациенттер метформин есебінен 10 мг/5 мг, 25 мг/5 мг ГЛИКСАМБИ препаратын, 10 мг эмпаглифлозинді, 25 мг эмпаглифлозинді немесе 5 мг линаглиптинді 24 апта бойы қабылдады. ГЛИКСАМБИ препаратын қолданып емдеу, 5 мг линаглиптин қабылдаған топпен салыстырғанда, сондай-ақ 10 мг немесе 25 мг эмпаглифлозин қабылдаған топтармен салыстырғанда, гликирленген HbA1c гемоглобин деңгейінің статистикалық тұрғыдан маңызды төмендеуіне және ашқарында плазмадағы глюкоза (АПГ) концентрациясының азаюына әкелді. ГЛИКСАМБИ препараты 5 мг линаглиптин қабылдаған топпен салыстырғанда, дене салмағының статистикалық тұрғыдан маңызды төмендеуін қамтамасыз етті.

HbA1c бастапқы деңгейі 8,5%-дан көбірек немесе оған тең пациенттердің алдын ала белгіленген қосымша тобында пациенттер 25 мг/5 мг ГЛИКСАМБИ қабылдаған кезде HbA1c төмендеуі 24-ші аптада, бастапқы деңгеймен салыстырғанда, 1,8%-ды құрады (5 мг линаглиптинді қабылдаған топпен салыстырғанда p <0,0001, 25 мг эмпаглифлозинді қабылдаған топпен салыстырғанда p <0,001), ал 10 мг/5 мг ГЛИКСАМБИ қабылдаған кезде 1,6% құрады (5 мг линаглиптин қабылдаған топпен салыстырғанда p < 0,01, 10 мг эмпаглифлозин қабылдаған топпен салыстырғанда маңызды емес).

Жалпы, 24-ші аптада білінген HbA1c төмендеу әсері 52-ші аптада да сақталды.

Метформин және линаглиптин есебінен жеткіліксіз бақыланған пациенттердегі эмпаглифлозин

Жеткіліксіз бақыланатын пациенттерді емдеуге метформиннің жағымды ең жоғары дозасы есебінен 16 апта бойы бүркемеленбеген 5 мг линаглиптин қосылды. Жеткіліксіз бақыланатын пациенттер 16 апталық кезеңнен кейін 24 апта бойы 10 мг эмпаглифлозинді, 25 мг эмпаглифлозинді немесе плацебоны қолдана отырып салыстырмалы жасырын ем қабылдады. 10 мг және 25 мг эмпаглифлозинді қолдана отырып, салыстырмалы жасырын емдеуден кейін, плацебомен салыстырғанда, HbA1c, ГПН және дене салмағы деңгейлерінің статистикалық тұрғыдан маңызды төмендеуін қамтамасыз етті; зерттеулер барысында барлық пациенттер метформинді және 5 мг линаглиптинді қабылдауды жалғастырды. Эмпаглифлозин дозасының екеуін де қолданып емдеуден кейін, плацебомен салыстырғанда, бастапқы HbA1c > 7,0% болатын статистикалық тұрғыдан маңызды пациенттердің көп бөлігі мақсаттық HbA1c < 7% деңгейге жетті. Эмпаглифлозинмен 24 апталық емдеуден кейін систолалық та, сонымен қатар диастолалық та артериялық қан қысымы (САҚ және ДАҚ үшін плацебомен салыстырғанда маңызды емес) 25 мг эмпаглифлозинде 2,6/–1,1 мм с. б.-ға (САҚ және ДАҚ үшін плацебомен салыстырғанда маңызды емес) 10 мг эмпаглифлозинде 1,3/–0,1 мм с. б.-ға төмендеді.

24 аптадан соң резервті ем, плацебо қабылдаған 13 (12,0%) пациентпен салыстырғанда, 25 мг эмпаглифлозин қабылдаған 4 (3,6%) пациентке және 10 мг эмпаглифлозин қабылдаған 2 (1,8%) пациентке қолданылды (барлық пациенттер метформин + 5 мг линаглиптин қолдану аясында ем қабылдады).

HbA1c бастапқы деңгейі 8,5%-дан көбірек немесе оған тең пациенттердің алдын ала белгіленген қосымша тобында пациенттер 25 мг эмпаглифлозин/5 мг линаглиптин қабылдағанда HbA1c төмендеуі 24-ші аптада, бастапқы деңгеймен салыстырғанда, 1,3% құрады (плацебо және 5 мг линаглиптин қабылдаған топпен салыстырғанда p < 0,0001), және 10 мг эмпаглифлозинді/5 мг линаглиптинді қабылдағанда 1,3% құрады (плацебо және 5 мг линаглиптин қабылдаған топпен салыстырғанда p < 0,0001).

Метформин және 10 немесе 25 мг эмпаглифлозин есебінен жеткіліксіз бақыланатын пациенттердегі 5 мг линаглиптин

Метформиннің жағымды ең жоғары дозасы есебінен жеткіліксіз бақыланатын пациенттерді емдеуге бүркемеленбеген 10 немесе 25 мг эмпаглифлозин 16 апта бойы қосылды. Жеткіліксіз бақыланатын пациенттер 16 апталық кезеңнен кейін 5 мг линаглиптинді немесе плацебоны 24 апта бойы қолданып, салыстырмалы жасырын ем қабылдады. Екі популяцияда да (метформин + 10 мг эмпаглифлозин және метформин + 25 мг эмпаглифлозин) салыстырмалы жасырын емдеу кезеңінен кейін 5 мг линаглиптин қабылдау, плацебомен салыстырғанда, HbA1c деңгейінің статистикалық тұрғыдан маңызды төмендеуін қамтамасыз етті; барлық пациенттер зерттеу барысында метформин және эмпаглифлозин қабылдауды жалғастырды. Линаглиптинді қолданып емделуден кейін бастапқы HbA1c > 7,0% болған пациенттердің статистикалық тұрғыдан маңызды бөлігі, плацебомен салыстырғанда, HbA1c < 7% мақсаттық деңгейіне қол жеткізді.

Жүрек-қантамырлық қауіпсіздік. 10036 пациенттің қатысуымен эмпаглифлозинге жүргізілген 12 клиникалық зерттеуді және 2-ші типті қант диабеті бар 9459 пациенттің қатысуымен линаглиптинге жүргізілген 19 клиникалық зерттеуді проспективті метаталдау нәтижесі бойынша, эмпаглифлозин немесе линаглиптин жүрек-қантамырлық қауіпті арттырған жоқ.

Бала жастағы пациенттер. Дәрілік заттар жөніндегі Еуропалық агенттік 2-ші типті қант диабеті бар балалар популяциясының барлық қосымша топтарында ГЛИКСАМБИ препаратына жүргізілген зерттеу нәтижелерін ұсыну міндетінен бас тартты (балаларға қолдану жөніндегі ақпаратты «Қолдану тәсілі және дозалары» бөлімінен қараңыз).

Қолданылуы

2-ші типті қант диабеті бар 18 жастағы және одан үлкен ересек пациенттер:

- метформин және (немесе) сульфонилмочевина туындылары және ГЛИКСАМБИ препаратының монокомпоненттерінің бірі адекватты гликемиялық бақылауды қамтамасыз ете алмаған жағдайда гликемиялық бақылауды жақсарту үшін;

- эмпаглифлозинді және линаглиптинді жеке бөлек таблетка түрінде қолданып, ем қабылдап жүрген пациенттерде.

Қолдану тәсілі және дозалары

Дозалануы

ГЛИКСАМБИ препаратының ұсынылатын бастапқы дозасы күніне бір рет 10 мг/5 мг дозадағы бір таблетканы құрайды.

Бастапқы 10 мг/5 мг дозаның жағымдылығы жақсы болған пациенттерге, қосымша гликемиялық бақылау жағдайында, дозаны күніне бір рет 25 мг/5 мг дозадағы бір таблеткаға дейін арттыруға болады.

ГЛИКСАМБИ препаратын сульфонилмочевина туындыларымен немесе инсулинмен біріктіріп қолданғанда гипогликемия қаупін азайту үшін сульфонилмочевина туындыларының немесе инсулиннің дозасын төмендету мүмкіндігін қарастыруға болады («Айрықша нұсқаулар», «Дәрілермен өзара әрекеттесуі» және «Жағымсыз әсерлері» бөлімдерін қараңыз).

Эмпаглифлозиннің (тәуліктік доза 10 мг немесе 25 мг) және линаглиптиннің (тәуліктік доза 5 мг) жеке таблеткаларын қабылдаудан ГЛИКСАМБИ препаратын қабылдауға көшкен пациенттер, жеке таблеткаларды қабылдау кезіндегі сияқты, эмпаглифлозиннің және линаглиптиннің қабылданатын ұқсас тәуліктік дозаларын қабылдауы тиіс. Метформин қабылдауды сондай дозада жалғастырған жөн.

Пациенттердің ерекше топтары

Бүйрек функциясының бұзылуы

Айрықша нұсқаулар

• ШСЖ > 60 мл/мин/1,73 м2 немесе креатинин клиренсі (КК) > 60 мл/мин болатын пациенттерде дозаны үзету қажет емес.

• ШСЖ < 60 мл/мин/1,73 м2 немесе КК < 60 мл/мин ГЛИКСАМБИ препаратын қабылдауды бастамағандары жөн.

• ГЛИКСАМБИ жағымды, рШСЖ <60 мл/мин/1,73 м2 немесе КК < 60 мл/мин тұрақты деңгейде болатын пациенттерде ГЛИКСАМБИ дозасын күніне бір рет 10 мг эмпаглифлозинге және 5 мг линаглиптинге дейін түзету немесе оны осы деңгейде сақтау керек.

• ШСЖ 45 мл/мин/1,73 м2-ден азырақ тұрақты деңгейде немесе КК минутына 45 мл-ден азырақ тұрақты деңгейде болғанда емдеуді тоқтатқан жөн («Айрықша нұсқаулар», «Жағымсыз әсерлері», «Фармакологиялық қасиеттері» бөлімдерін қараңыз).

• Бүйрек функциясы жеткіліксіздігінің терминальді сатысындағы пациенттер немесе диализде жүрген пациенттер, эмпаглифлозиннің тиімділігі жоқ болғандықтан, ГЛИКСАМБИ препаратын қабылдамауы тиіс («Айрықша нұсқаулар» және «Фармакокинетикасы» бөлімдерін қараңыз).

Бауыр функциясының бұзылуы

Бауыр функциясының бұзылуы жеңіл немесе орташа сатыдағы пациенттерде препарат дозасын түзету қажет емес.

Эмпаглифлозиннің әсері бауыр функциясының ауыр бұзылуы бар пациенттерде жоғары болады; мұндай пациенттерде емдік қолдану тәжірибесі шектеулі («Фармакокинетикасы» бөлімін қараңыз). Сондықтан ГЛИКСАМБИ препаратын пациенттердің осы тобына қолдануға ұсынылмайды.

Егде жастағы пациенттер

Жасқа байланысты дозаны түзету қажет емес. Алайда егде жастағы пациенттерде бүйрек функциясын және сусыздану қаупін ескерген жөн («Айрықша нұсқаулар» және «Жағымсыз әсерлері» бөлімдерін қараңыз). 75 жастағы және одан үлкен пациенттерде қолдану тәжірибесі өте шектеулі болғандықтан, осы топта ГЛИКСАМБИ препаратымен емдеуді бастау ұсынылмайды («Айрықша нұсқаулар» және «Фармакокинетикасы» бөлімдерін қараңыз).

Бала жастағы пациенттер

ГЛИКСАМБИ препаратын 18 жасқа дейінгі балаларға қолданудың қауіпсіздігі және тиімділігі анықталған жоқ. Деректер де жоқ.

Қолдану тәсілі

ГЛИКСАМБИ препараты пероральді түрде қолдануға арналған; тамақ ішуге қарамай, тәуліктің кез келген уақытында жүйелі бір аралықпен қабылдай беруге болады. Таблетканы сумен ішіп, тұтастай жұтқан жөн. Дозаны өткізіп алған жағдайда, егер келесі дозаны қабылдағанға дейін 12 сағат немесе одан көбірек уақыт қалса, пациент есіне түсіру бойына, препаратты бірден қабылдауы қажет. Келесі дозаны әдеттегі уақытта қабылдауы керек. Дозаны өткізіп алған жағдайда, егер келесі дозаны қабылдауға 12 сағаттан аз уақыт қалса, бұл дозаны өткізіп жіберіп, келесі дозаны әдеттегі уақытта қабылдаған жөн. Өткізіп алған дозаның орнын толтыру үшін екі есе доза қабылдамау керек.

Жағымсыз әсерлері

Қауіпсіздік бейініне қысқаша сипаттама

Өте жиі жағымсыз реакция несеп шығару жолдарының инфекциясы болып табылды (ГЛИКСАМБИ 10 мг эмпаглифлозин/5 мг линаглиптин қабылдағанда 7,5% және ГЛИКСАМБИ 25 мг эмпаглифлозин/5 мг линаглиптин қабылдағанда 8,5%) («Жекелеген жағымсыз реакциялар сипаттамасы» қосымша бөлімін қараңыз). Өте көбірек күрделі жағымсыз реакциялар кетоацидоз (< 0,1%), панкреатит (0,2%), аса жоғары сезімталдық (0,6%) және гипогликемия (2,4%) болып табылады («Айрықша нұсқаулар» бөлімін қараңыз).

Жалпы алғанда, ГЛИКСАМБИ препаратының қауіпсіздік бейіні жекелеген белсенді заттардың (эмпаглифлозин мен линаглиптин) қауіпсіздік бейіндеріне сәйкес келеді. ГЛИКСАМБИ препаратын қабылдаған кезде қосымша жағымсыз реакциялар байқалған жоқ.

1-кестеде берілген жағымсыз реакциялар жүйелер мен ағзалар кластары бойынша берілген және эмпаглифлозинді және линаглиптинді монотерапия ретінде қолданған кездегі олардың бейіндеріне негізделген. ГЛИКСАМБИ препаратына жүргізілген клиникалық зерттеулерде тіркелген жағымсыз реакциялар жөніндегі ақпарат эмпаглифлозинді және линаглиптинді қолдану тәжірибесіне негізделген. Жұлдызшамен (*) белгіленген жағымсыз реакциялар төменде («Жекелеген жағымсыз реакциялар сипаттамасы», қосымша бөлімінде нақтырақ түрде қаралады. Жиілік санаттары өте жиі (> 1/10), жиі (≥ 1/100-ден < 1/10 дейін), жиі емес ( ≥ 1/1000-нан < 1/100 дейін), сирек ( ≥ 1/10 000-нан < 1/1000 дейін), өте сирек (< 1/10 000) және белгісіз (қолда бар деректер негізінде баға беру мүмкін емес) деп берілген.

1-кесте. Жағымсыз реакциялар

• Эмпаглифлозинді қолдану тәжірибесінің негізінде.

• Линаглиптинді қолдану тәжірибесінің негізінде.

• Тіркеуден кейін линаглиптинді қолдану тәжірибесінің негізінде.

• Тіркеуден кейін эмпаглифлозинді қолдану тәжірибесінің негізінде.

• Гематокриттің орташа өзгерулері бастапқы деңгеймен салыстырғанда 10 мг/5 мг және 25 мг/5 мг ГЛИКСАМБИ препаратын қабылдаған кезде, сәйкесінше, 3,3% және 4,2%, плацебо тобындағы 0,2%-бен салыстырғанда. Эмпаглифлозинге жүргізілген клиникалық зерттеулерде гематокрит мәндерінің бастапқы мәндерге оралуы қабылдауды тоқтатқаннан кейінгі 30 күндік бақылау кезеңінде болды.

• Плацебомен салыстырғанда, 10 мг/5мг және 25 мг/5мг ГЛИКСАМБИ препаратын қабылдаған кезде мәндерінің орташа өсу пайызы бастапқы деңгеймен салыстырғанда, сәйкесінше, мынаны құрады: жалпы холестериндегі 0,5%-бен салыстырғанда, 3,2% және 4,6%; ТЖЛП холестериндегі 0,4%-бен салыстырғанда, 8,5% және 6,2%; ТТЛП холестериндегі 3,3%-бен салыстырғанда, 5,8% және 11,0%; триглицеридтердегі 6,4%-бен салыстырғанда, 0,5% және 3,3%.

  # «Айрықша нұсқаулар» бөлімін қараңыз.

  Жекелеген жағымсыз реакциялар сипаттамасы

  Гипогликемия

  ГЛИКСАМБИ препаратына жүргізілген біріктірілген клиникалық зерттеулерде 2-ші типті қант диабеті және метформин аясында гликемияның бақылануы жеткіліксіз пациенттерде тіркелген гипогликемиялық құбылыстардың жиілігі 2,4%-ды құрады. Айғақталған гипогликемиялық құбылыстардың жиілігі төмен (< 1,5%) болды. ГЛИКСАМБИ препаратының әртүрлі дозаларын қабылдаған пациенттерде, эмпаглифлозинді немесе линаглиптинді қабылдаумен салыстырғанда, жиілігінде айтарлықтай айырмашылықтар байқалған жоқ.

  Белсенді препарат немесе плацебо бойынша бақыланатын зерттеулерде ГЛИКСАМБИ қабылдаған бір пациент айғақталған (зерттеуші анықтаған) ауыр гипогликемиялық құбылысты (жәрдемді қажет ететін құбылыс ретінде) басынан кешірді (жалпы жиілігі 0,1%).

  Эмпаглифлозинді және линаглиптинді қолдану тәжірибесі негізінде препаратты инсулинмен және (немесе) сульфонилмочевина туындыларымен бірге қолданғанда гипогликемия қаупі ұлғаяды деп күтіледі («Айрықша нұсқаулар» бөлімін және төменде берілген ақпаратты қараңыз).

  Эмпаглифлозинді қабылдаған кездегі гипогликемия

  Гипогликемия жиілігі тиісінше жүргізілген зерттеулерде аядағы емге байланысты болды және эмпаглифлозинді және плацебоны монотерапия ретінде, метформинді қолданған кезде қосымша дәрі ретінде және пиоглитазон +/– метформин қолданғанда қосымша дәрі ретінде қабылдағандағы жиілігіне ұқсас болды. Гипогликемия жиілігі эмпаглифлозин қабылдаған пациенттерде, плацебомен салыстырғанда, метформин және сульфонилмочевина туындыларының біріктірілімін (10 мг эмпаглифлозин: 16,1%, 25 мг эмпаглифлозин: 11,5%, плацебо: 8,4%) қолданған кезде қосымша дәрілер ретінде енгізгенде, сондай-ақ инсулин +/– метформин және +/– сульфонилмочевина туындыларын қолданған кезде қосымша дәрі ретінде енгізгенде жоғары болды (инсулиннің дозасын түзету мүмкін болмаған кезде, ұзақтығы 18 аптаға созылатын бастапқы кезеңде 10 мг эмпаглифлозин: 19,5%, 25 мг эмпаглифлозин: 27,1%, плацебо қолданған кезде қосымша дәрі ретінде енгізгенде: 20,6%; жүргізілген 78 апталық зерттеу барысында 10 мг эмпаглифлозин: 36,1%, 25 мг эмпаглифлозин: 34,8%, плацебо 35,3%).

  Эмпаглифлозинді қабылдаған кездегі ауыр гипогликемия (жәрдемді қажет ететін құбылыстар)

  Ауыр гипогликемиялық құбылыстардың жиілігі пациенттерде эмпаглифлозин және плацебоны монотерапия ретінде, метформин қолданғанда қосымша дәрі ретінде және пиоглитазон +/– метформин қолданғанда қосымша дәрі ретінде енгізгенде төмен (< 1%) және ұқсас болды.

  Ауыр гипогликемиялық құбылыстардың жиілігі эмпаглифлозин қабылдаған пациенттерде, плацебомен салыстырғанда, метформин және сульфонилмочевина туындыларының біріктіріліміне қосымша дәрі ретінде немесе инсулин +/– метформин және +/– сульфонилмочевина туындыларының біріктіріліміне қосымша дәрі ретінде қабылдағанда жоғарылады (инсулиннің дозасын түзету мүмкін болмаған кезде, ұзақтығы 18 аптаға созылатын бастапқы кезеңде 10 мг эмпаглифлозин: 0%, 25 мг эмпаглифлозин: 1,3%, плацебо: 0%; жүргізілген 78 апталық зерттеу барысында 10 мг эмпаглифлозин: 0%, 25 мг эмпаглифлозин: 1,3%, плацебо 0% ).

  Линаглиптинді қабылдаған кездегі гипогликемия

  Линаглиптинге жүргізілген клиникалық зерттеулерде өте жиі тіркелген жағымсыз құбылыс линаглиптинді метформинмен және сульфонилмочевина туындыларымен үштік біріктірілімде байқалған гипогликемия болып табылды (плацебо тобындағы 14,8%-бен салыстырғанда, 22,9%). Гипогликемия плацебо-бақыланатын зерттеулерде (10,9%, N = 471) жеңіл (80%, N = 384), орташа (16,6%, N = 78) немесе ауыр (1,9%; N = 9) болды.

  Несеп шығару жолдарының инфекциялары

  Клиникалық зерттеулерде ГЛИКСАМБИ (25 мг/5 мг: 8,5%; 10 мг/5 мг: 7,5%) қабылдаған пациенттерде, эмпаглифлозин мен линаглиптин қабылдаған пациенттермен салыстырғанда, несеп шығару жолдары инфекцияларының жиілігінде елеулі айырмашылықтар байқалған жоқ. Бұл жиіліктер эмпаглифлозинге жүргізілген клиникалық зерттеулердегі осындайларға ұқсас болды (сондай-ақ «Айрықша нұсқаулар» бөлімін қараңыз).

  Эмпаглифлозинге жүргізілген зерттеулерде жағымсыз құбылыстар ретінде несеп шығару жолдарының инфекциялары жөнінде мәлімдемелердің жалпы жиілігі 25 мг эмпаглифлозинді және плацебо қабылдаған пациенттерде ұқсас (7,6%) болды, және 10 мг эмпаглифлозин қабылдаған пациенттерде жоғары (9,3%) болды. Анамнезінде несеп шығару жолдарының созылмалы немесе қайталанатын инфекциялары бар пациенттерде эмпаглифлозинді қолданғанда, плацебодағы сияқты, несеп шығару жолдарының инфекциялары жиі тіркелді. Несеп шығару жолдары инфекцияларының қарқындылығы (яғни жеңіл/орташа/ауыр) плацебодағыға ұқсас болды. Несеп шығару жолдарының инфекцияларын көрсететін құбылыстар, плацебомен салыстырғанда, эмпаглифлозин қабылдаған әйелдерде (бірақ еркектерде емес) жиі тіркелді.

  Қынаптық кандидоз, вульвовагинит, баланит және жыныс ағзаларының басқа да инфекциялары

  Клиникалық зерттеулерде ГЛИКСАМБИ (25 мг/5 мг: 3,0%; 10 мг/5 мг: 2,5%) қабылдаған пациенттерде жыныс ағзаларының инфекциялары линаглиптин тобынан қарағанда жиі, бірақ эмпаглифлозин тобына қарағанда сирек тіркелді. Жалпы бұл жиіліктер ГЛИКСАМБИ қабылдаған кезде жиілігі клиникалық зерттеулердегі эмпаглифлозиндегі осындайларға ұқсас болды.

  Эмпаглифлозинге жүргізілген зерттеулерде қынаптық кандидоз, вульвовагинит, баланит және жыныс ағзаларының басқа да инфекциялары 10 мг эмпаглифлозин (4,1%) және 25 мг эмпаглифлозин (3,7%) қабылдаған пациенттерде, плацебомен (0,9%) салыстырғанда, жиі тіркелді. Бұл инфекциялар эмпаглифлозин қабылдаған әйел жынысты пациенттерде, плацебоға қарағанда, жиі тіркелді; еркек жынысты пациенттерде жиілігінің айырмашылықтары аз білінді. Жыныс жолдарының инфекциялары жеңіл және орташа болды; ауыр инфекциялар болған жоқ.

  Несептің бөлініп шығуының жоғарылауы

  Клиникалық зерттеулерде несептің бөлініп шығуы ГЛИКСАМБИ препаратын қабылдаған пациенттерде (25 мг/5 мг: 2,6%; 10 мг/5 мг: 1,4%), линаглиптин тобындағыға қарағанда, жиі тіркелді, және жиілігі эмпаглифлозин тобындағы осындайға ұқсас болды. Жалпы, ГЛИКСАМБИ препаратын қабылдаған кездегі бұл жиіліктер эмпаглифлозинге жүргізілген клиникалық зертеулердегі осындайларға ұқсас болды.

  Эмпаглифлозинге жүргізілген клиникалық зертеулерде несептің бөлініп шығуының ұлғаюы (ертерек берілген «поллакиурия», «полиурия», «никтурия» терминдерін қоса) эмпаглифлозин қабылдаған пациенттерде (10 мг эмпаглифлозин: 3,4%, 25 мг эмпаглифлозин: 3,2%), плацебомен (1,0%) салыстырғанда, жиі байқалды. Несептің бөлініп шығуы ұлғайған жағдайлардың көбісі жеңіл немесе орташа сипатта болды. Тіркелген никтурия жиілігі плацебо және эмпаглифлозинде ұқсас (< 1%) болды.

  Сусыздану

  Клиникалық зерттеулерде ГЛИКСАМБИ қабылдаған пациенттерде сусыздану жиілігінде (25 мг/5 мг: 0,4%; 10 мг/5 мг: 0,8%), эмпаглифлозин мен линаглиптин қабылдаған пациенттермен салыстырғанда, елеулі айырмашылықтар байқалған жоқ. Бұл жиіліктер эмпаглифлозинге жүргізілген клиникалық зерттеулердегі осындайларға ұқсас болды.

  Эмпаглифлозинге жүргізілген клиникалық зерттеулерде сусызданудың жалпы жиілігі (ертерек күні бұрын белгіленген «артериялық қысымның төмендеуі» (амбулаторлы түрде), «систолалық артериялық қысымның төмендеуі», «сусыздану», «гипотензия», «гиповолемия», «ортостаздық гипотензия» және «естен тану» терминдерін қоса), эмпаглифлозин қабылдаған пациенттерде ұқсас болды. (10 мг эмпаглифлозин: 0,5%, 25 мг эмпаглифлозин: 0,3%) және плацебо (0,3%). Сусыздану құбылыстарының жиілігі 10 мг эмпаглифлозин (2,3%) және 25 мг эмпаглифлозин (4,4%) қабылдаған, 75 жастағы және одан үлкен пациенттерде, плацебомен (2,1%) салыстырғанда, жоғары болды.

  Қандағы креатинин деңгейінің жоғарылауы/шумақтық сүзілу жылдамдығының төмендеуі

  Клиникалық зерттеулерде пациенттердің қанындағы креатинин деңгейінің жоғарылау жиілігі (25 мг/5 мг: 0,4%; 10 мг/5 мг: 0%) және шумақтық сүзілу жылдамдығының төмендеуі (25 мг/5 мг: 0,4%; 10 мг/5 мг: 0,6%), эмпаглифлозинге жүргізілген клиникалық зертеулердегі осындайларға ұқсас болды.

  Клиникалық зерттеулерде пациенттердің қанындағы креатинин деңгейі жоғарылаған және шумақтық сүзілу жылдамдығы төмендеген пациенттердің жалпы жиілігі эмпаглифлозин және плацебо топтарында ұқсас болды (қандағы креатинин деңгейінің жоғары деңгейі: 10 мг эмпаглифлозинде - 0,6%, 25 мг эмпаглифлозинде - 0,1%, плацебода - 0,5%, шумақтық сүзілу жылдамдығының төмендеуі: 10 мг эмпаглифлозинде - 0,1%, 25 мг эмпаглифлозинде - 0%, плацебода - 0,3%).

  Егде жастағы пациенттер

  Клиникалық зерттеулерде 75 жастағы және одан үлкен жастағы 19 пациент ГЛИКСАМБИ препаратын қабылдады. 85 жастан асқан пациенттер зерттеуге қатыстырылған жоқ. ГЛИКСАМБИ препаратының қауіпсіздік бейінінің егде жастағы пациенттерден айырмашылығы жоқ. Эмпаглифлозинді қолдану тәжірибесінің негізінде егде жастағы пациенттер сусызданудың жоғары қаупіне ұшырауы мүмкін («Қолдану тәсілі және дозалары», «Айрықша нұсқаулар» және «Фармакокинетикасы» бөлімдерін қараңыз).

Қолдануға болмайтын жағдайлар

• белсенді заттарға, натрий-глюкоза тасымалдаушысының кез келген тежегішіне (SGLT2), дипептидилпептидаза-4 (ДПП-4) кез келген тежегішіне немесе препараттың қосымша заттарының кез келгеніне жоғары сезімталдық

• I типті қант диабеті

• диабеттік кетоацидоз

• диабеттік прекома

• ШСЖ 1,73 м2-де < 45 мл/мин болатын бүйрек функциясының жеткіліксіздігі немесе бүйрек функциясының бұзылуы (креатинин клиренсі <60 мл/мин)

• бүйрек функциясын бұзатын жедел аурулар (сусыздану, ауыр инфекциялар, шок сияқты)

• ауыр хирургиялық араласымдар жүргізу үшін немесе күрделі жедел аурулар себебінен ауруханаға жатқызылған пациенттер

• бауыр функциясының жеткіліксіздігі

• жүктілік және емшек емізу кезеңі

• 18 жасқа дейінгі балалар

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

ГЛИКСАМБИ препараты мен басқа дәрілік препараттардың дәрілік өзара әрекеттесулеріне зерттеулер жүргізілген жоқ; алайда мұндай зерттеулер жеке алынған белсенді заттар үшін жүргізілді. Фармакокинетикалық зерттеулер нәтижелерінің негізінде ГЛИКСАМБИ препаратын кең қолданылатын дәрілік заттармен бірге қолданғанда, төменде берілген жағдайларды қоспағанда, дозаларды түзету ұсынылмайды.

Фармакодинамикалық өзара әрекеттесулер

Инсулин және сульфонилмочевина туындылары

Инсулин және сульфонилмочевина туындылары гипогликемия қаупін арттыруы мүмкін. Сондықтан ГЛИКСАМБИ препаратын қолданып біріктірілген ем жүргізгенде гипогликемия қаупін азайту үшін инсулиннің немесе сульфонилмочевина туындыларының дозасын азайту қажет етілуі мүмкін («Қолдану тәсілі және дозалары», «Айрықша нұсқаулар» және «Жағымсыз әсерлері» бөлімдерін қараңыз).

Диуретиктер

Эмпаглифлозин тиазидтік және ілмектік диуретиктердің несепті айдайтын әсерін күшейтуі және сусыздану және гипотензия қаупін арттыруы мүмкін («Айрықша нұсқаулар» бөлімін қараңыз).

Фармакокинетикалық өзара әрекеттесулер

Басқа дәрілік заттардың эмпаглифлозинге ықпалы

Эмпаглифлозин негізінен өзгермеген күйінде шығарылады. Аздаған фракциясы уридин-5'-дифосфоглюкуронозилтрансфераза (UGT) есебінен метаболизденеді; сондықтан UGT тежегіштерінің эмпаглифлозинге клиникалық тұрғыдан маңызды әсер етуі күтілмейді («Фармакокинетикасы» бөлімін қараңыз). UGT индукциясының эмпаглифлозинге ықпалы зерттелген жоқ. Эмпаглифлозин тиімділігінің төмендеу қаупіне байланысты, UGT-ферменттерінің белгілі индукторларымен бірге қолдануға жол бермеген жөн.

Эмпаглифлозинді пробенецидпен, UGT-ферменттерінің тежегішімен және OAT3-пен бірге енгізу плазмада эмпаглифлозиннің ең жоғары шектегі концентрациясының (Cmax) 26%-ға артуына және «концентрация ­ уақыт» қисығы астындағы ауданның (AUC) 53%-ға артуына әкелді. Бұл өзгерулер клиникалық тұрғыдан маңызды деп саналмады.

Гемфиброзилмен, OAT3 және OATP1B1/1B3 in vitro тасымалдаушыларының тежегіштерімен өзара әрекеттесуін зерттеу бірге енгізгеннен кейін эмпаглифлозиннің Cmax 15%-ға, ал AUC 59%-ға артқанын көрсетті. Бұл өзгерулер клиникалық тұрғыдан маңызды деп саналмады.

Рифампицинмен бірге енгізгенде OATP1B1/1B3 тасымалдаушыларының тежелуі эмпаглифлозиннің Cmax 75%-ға және AUC - на 35%-ға артуына әкелді. Бұл өзгерулер клиникалық тұрғыдан маңызды деп саналмады.

Өзара әрекеттесуіне дені сау еріктілерде жүргізілген зерттеулер оны метформинмен, глимепиридпен, пиоглитазонмен, ситаглиптинмен, линаглиптинмен, варфаринмен, верапамилмен, рамиприлмен, симвастатинмен, торасемидпен және гидрохлортиазидпен бірге енгізу эмпаглифлозиннің фармакокинетикасына ықпалын тигізбейтіндігін көрсетеді.

Эмпаглифлозиннің басқа дәрілік заттарға ықпалы

Өзара әрекеттесуіне дені сау еріктілерде жүргізілген зерттеулер эмпаглифлозин метформиннің, глимепиридтің, пиоглитазонның, ситаглиптиннің, линаглиптиннің, симвастатиннің, варфариннің, рамиприлдің, дигоксиннің, несеп айдайтын дәрілердің және пероральді қабылдайтын контрацептивтердің фармакокинетикасына клиникалық тұрғыдан маңызды әсерін тигізбейтіндігін көрсетеді.

Басқа дәрілік заттардың линаглиптинге ықпалы

Рифампицинді бірге енгізу линаглиптиннің әсерін 40%-ға төмендетті, бұл Р-гликопротеиннің (P-gp) немесе P450 цитохромының (CYP) CYP3A4 изоферментінің күшті индукторымен біріктіріп қабылдағанда, әсіресе ұзақ мерзімдік қабылдағанда, линаглиптин тиімділігінің төмендеуі мүмкін екендігін көрсетеді («Фармакокинетикасы» бөлімін қараңыз). P-gp және CYP3A4 басқа күшті индукторларымен, мысалы, карбамазепинмен, фенобарбиталмен және фенитоинмен бірге қолданылуы зерттелген жоқ.

Линаглиптиннің бір реттік пероральді 5 мг дозасын және ритонавирдің, P-гликопротеиннің және CYP3A4 күшті тежегіштерінің көп реттік пероральді 200 мг дозаларын бірге қолдану линаглиптиннің AUC және Cmax шамамен, сәйкесінше, екі және үш есе артуына әкелді. Линаглиптинді емдік дозада қабылдағанда, әдетте 1%-дан азырақты құрайтын байланыспаған қосылыстарының концентрациялары ритонавирмен бірге қабылдағаннан кейін 4–5 есеге артты. Ритонавирмен және онсыз бірге қабылдағанда плазмадағы линаглиптиннің тепе-тең концентрацияларының үлгілері әсерінің артуы оның жиналып қалуының ұлғаюымен астаспайтындығын көрсетеді. Линаглиптин фармакокинетикасының бұл өзгерулері клиникалық тұрғыдан маңызды деп саналған жоқ. Сондықтан P-гликопротеин/CYP3A4 басқа тежегіштерімен клиникалық тұрғыдан маңызды өзара әрекеттесулер күтілмейді.

Дені сау еріктілерге жүргізілген өзара әрекеттесуге зерттеулер линаглиптиннің фармакокинетикасына оны метформинмен және глибенкламидпен бірге енгізу ықпалын тигізбейтіндігін көрсетеді.

Линаглиптиннің басқа дәрілік препараттарға ықпалы

Линаглиптин, әсер ету механизмінің есебінен, CYP3A4 изоферментінің әлсіз бәсекелі және әлсіз немесе орташа тежегіші болып табылады, алайда CYP басқа изоферменттерін тежемейді. CYP изоферменттерінің индукторы болып табылмайды. Линаглиптин P-гликопротеиннің субстраты болып табылады және P-гликопротеин арқылы дигоксиннің тасымалдануының тежелу қабілеті төмен.

Зерттеулер барысында линаглиптин метформиннің, глибенкламидтің, симвастатиннің, пиоглитазонның, варфариннің, дигоксиннің, эмпаглифлозиннің және пероральді қабылдайтын контрацептивтік препараттардың фармакокинеткасына клиникалық тұрғыдан маңызды әсерін тигізген жоқ; сонымен қатар осы препараттың CYP3A4, CYP2C9, CYP2C8, P-gp субстраттарымен және органикалық катиондар тасымалдаушыларының (ОКТ) субстарттарымен өзара әрекеттесуге қабілетінің төмендігін айғақтайтын in vivo зерттеу деректері бар.

Айрықша нұсқаулар

ГЛИКСАМБИ препаратын 1-ші типті қант диабеті бар пациенттерге қолданбаған жөн.

Диабеттік кетоацидоз (ДКА)

ГЛИКСАМБИ препаратын диабеттік кетоацидозды емдеу үшін қолданбау керек.

Клиникалық зерттеулерде және тіркеуден кейінгі қолдану тәжірибелері негізінде SGLT2 тежегіштерін, соның ішінде эмпаглифлозинді қолданып ем қабылдаған пациенттерде диабеттік кетоацидоздың (ДКА), соның ішінде өмір үшін қауіпті сирек жағдайлары жөнінде мәлімделді. Бірқатар жағдайларда осы жағдайдың белгілері өзіне тән болмады, қандағы глюкозаның жоғарылауы орташа болды және 14 ммоль/л-ден азырақты (250 мг/дл) құрады. Эмпаглифлозин дозасын арттырған кезде ДКА жиілігінің артатын-артпайтындығы белгісіз.

ДКА қаупін сапецификалық емес симптомдар, мысалы, жүректің айнуы, құсу, анорексия, іштің ауыруы, шамадан тыс шөлдеу, тыныстың тарылуы, сананың шатасуы, әдеттен тыс қажығыштық немесе ұйқышылдық болған жағдайда ескерген жөн. Пациенттерде қандағы глюкоза деңгейіне қарамай, осы симптомдар туындаған жағдайда кетоацидозға қатысты шұғыл тексеру жүргізген жөн.

ДКА диагнозы бар немесе оған күдіктенген пациенттерде эмпаглифлозинді қолданып жүргізілетін емді дереу тоқтату керек.

Ауқымды хирургиялық араласымдар жүргізу үшін немесе күрделі жедел аурулар себебінен ауруханаға жатқызылған пациенттерді емдеуді доғарған жөн. Екі жағдайда да эмпаглифлозинді қолданып емделуді пациенттің жағдайы тұрақталғаннан кейін қайта жаңғыртуға болады.

Эмпаглифлозинді қолданып емдеуді бастар алдында пациенттің анамнезінде кетоацидоздың туындауына бейім етуі мүмкін факторларға назар аударған жөн.

ДКА-ның жоғары қаупіне ұшырауы мүмкін пациенттерге бета-жасушалар функциясының резерві төмен пациенттер (мысалы, 2-ші типті диабеті бар және C-пептид деңгейі төмен немесе ересектердің аутоиммундық жасырын диабеті (АИЖД) бар пациенттер немесе анамнезінде панкреатиті бар пациенттер), тамақты шектеп пайдалануға немесе ауыр сусыздануға әкелетін жағдайдағы пациенттер, инсулин дозасы төмендетілген пациенттер және, жедел ауруларыға, хирургиялық араласымдарға немесе маскүнемдікке байланысты, инсулин қажеттілігі жоғарылаған пациенттер жатады. SGLT2 тежегіштерін бұл пациенттерге сақтықпен қолданған жөн.

SGLT2 тежегішін қолданып емдеу кезінде ДКА-ны бастан кешірген пациенттерде, егер басқа айқын өршітуші фактор байқалмаса және жойылмаса, SGLT2 тежегіштерін қолданып емдеуді қайта жаңғырту ұсынылмайды.

1-ші типті қант диабеті бар пациенттерде эмпаглифлозиннің қауіпсіздігі және тиімділігі анықталған жоқ; эмпаглифлозинді 1-ші типті қант диабеті бар пациенттерді емдеу үшін қолданбаған жөн. Клиникалық зерттеулердің шектеулі деректері 1-ші типті диабеті бар пациенттерді SGLT2 тежегіштерімен емдеген кезде ДКА-ның жиі кездесетіндігін көрсетеді.

Гипогликемияны тудыратыны белгілі дәрілік препараттармен бірге қолдану

Эмпаглифлозинді және линаглиптинді жеке бөлек алынған дәрілер ретінде қолданғанда гипогликемияның туындау жиілігі монотерапия ретінде немесе белгілі гипогликемиялық қасиетті жоқ диабетке қарсы басқа препараттармен (мысалы, метформинмен, тиазолидиндиондармен) біріктіріп қолданған кезде плацебомен ұқсас болатынын көрсетті. Гипогликемияны туындататыны белгілі диабетке қарсы дәрілермен (мысалы, сульфонилмочевина туындыларымен немесе инсулинмен) біріктіріп қолданғанда гипогликемияның туындау жиілігі екі дәріде де жоғарылады («жағымсыз әсерлері» бөлімін қараңыз).

ГЛИКСАМБИ препаратын инсулинмен немесе сульфонилмочевина туындыларымен бірге қолданғанда оның гипогликемиялық қаупі жөнінде деректер жоқ. Ал сол кезде ГЛИКСАМБИ препаратын диабетке қарсы дәрілермен біріктіріп пайдаланғанда сақтық таныту ұсынылады. Сульфонилмочевина туындыларының немесе инсулиннің дозаларын төмендету мүмкіндігін қарастыруға болады («Қолдану тәсілі және дозалары» және «Дәрілермен өзара әрекеттесуі» бөлімдерін қараңыз).

Жедел панкреатит

Дипептидилпептидаза-4 (ДПП-4) тежегіштерін қолдану жедел панкреатиттің даму қаупімен астасты. Линаглиптин қабылдап жүрген пациенттерде жедел панкреатит жөнінде тіркеуден кейінгі мәлімдемелер бар. Пациенттерді жедел панкреатитке тән симптомдар туралы хабардар ету қажет.

Жедел панкреатитке күдіктенген жағдайда ГЛИКСАМБИ препаратын қабылдауды тоқтатқан жөн; «жедел панкреатит» диагнозы айқындалған жағдайда ГЛИКСАМБИ препаратын қабылдауды қайта жаңғыртпаған жөн. Препаратты анамнезінде панкреатиті бар пациенттерге тағайындағанда сақтық таныту керек.

Бүйрек функциясына мониторинг жүргізу

Әсер ету механизмін ескерсек, эмпаглифлозиннің тиімділігі бүйрек функциясына байланысты («Қолдану тәсілі және дозалары», «Фармакологиялық қасиеттері» бөлімдерін қараңыз). Сондықтан бүйрек функциясына баға беруді жүргізу ұсынылады:

• емдеуді бастағанға дейін ГЛИКСАМБИ препаратын қолдана отырып және емдеу кезінде мезгіл-мезгіл, яғни ең аз дегенде, жыл сайын;

• бүйрек функциясына теріс ықпалын тигізуі мүмкін қатар қолданылатын кез келген дәрілік заттарды қабылдауды бастағанға дейін.

Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерге қолдану

рШСЖ минутына 60 мл/1,73 м2-ден азырақ немесе CrCl <60 мл/мин болатын пациенттер үшін ГЛИКСАМБИ препаратының дозасын түзету, қабылдауды тоқтату немесе қабылдаудан бас тарту қажет болуы мүмкін (нақты ақпаратты «Қолдану тәсілі және дозалары» бөлімінен қараңыз). ГЛИКСАМБИ препаратын қабылдауды рШСЖ минутына 45 мл/1,73 м2-ден азырақ тұрақты деңгейде немесе CrCl минутына 45 мл-ден азырақ тұрақты деңгейде болғанда тоқтатқан жөн. Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі терминальді сатыда болатын пациенттер немесе диализде жүрген пациенттер ГЛИКСАМБИ препаратын қабылдамауы тиіс, өйткені эмпаглифлозин осы пациенттерде тиімді емес деп күтіледі («Фармакологиялық қасиеттері» бөлімін қараңыз).

Дегидратация қаупі бар пациенттерге қолдану

SGLT2 тежегіштерінің әсер етуі негізінде, осмостық диурез, қатар жүретін емдік глюкозурия артериялық қысымның орташа төмендеуіне әкелуі мүмкін («Фармакологиялық қасиеттері» бөлімін қараңыз). Сондықтан эмпаглифлозин әсерінен туындайтын артериялық қысымның төмендеуі қауіп төндіруі мүмкін пациенттерді, мысалы, белгілі жүрек-қантамыр аурулары бар пациенттерді, гипертензияға қарсы дәрілерді (мысалы, тиазидтерді және ілмектік диуретиктерді) (сондай-ақ «Дәрілермен өзара әрекеттесуі» бөлімін қараңыз) қабылдап жүрген, анамнезінде гипотензиясы бар пациенттерді, немесе 75 жастағы және одан үлкен пациенттерді емдегенде сақтық танытқан жөн.

Сұйықтықтың жоғалуына әкелуі мүмкін жағдайларда (мысалы, асқазан-ішек ауруларында) эмпаглифлозин қабылдап жүрген пациенттерде сұйықтық (мысалы, артериялық қысымды өлшеу, зертханалық талдаулар, соның ішінде гематокрит) және электролиттер көлемінің жағдайына мұқият мониторинг жүргізу ұсынылады. Сұйықтықтың орны толтырылғанға дейін ГЛИКСАМБИ препаратын қолданып емдеуді уақытша тоқтатуды қарастырған жөн.

Несеп шығару жолдарының инфекциялары

ГЛИКСАМБИ препаратына жүргізілген клиникалық зерттеулерде несеп шығару жолдары инфекцияларының жиілігі ГЛИКСАМБИ қабылдап жүрген пациенттерде, және эмпаглифлозин немесе линаглиптин қабылдаған пациенттерде жалпы ұқсас болды. Осы жиілік мәндері эмпаглифлозинге жүргізілген клиникалық сынақтардағы несеп шығару жолдары инфекцияларының жиілігіне ұқсас болды («Жағымсыз әсерлері» бөлімін қараңыз).

Жағымсыз құбылыстар ретінде несеп шығару жолдарының инфекциялары жөніндегі мәлімдемелердің жалпы жиілігі 25 мг эмпаглифлозинді және плацебо қабылдаған пациенттерде ұқсас болды, және 10 мг эмпаглифлозин қабылдап жүрген пациенттерде жоғары болды («Жағымсыз әсерлері» бөлімін қараыз). Несеп шығару жолдарының асқынған инфекциялары (мысалы, пиелонефрит немесе уросепсис) эмпаглифлозин және плацебо қабылдаған пациенттерде ұқсас жиілікте болды. Клиникалық зерттеулерде ГЛИКСАМБИ қабылдаған пациенттерде пиелонефрит және уросепсис жағдайлары жөнінде мәлімделген жоқ. Осыған қарамастан, несеп шығару жолдарының асқынған инфекциялары бар пациенттерде ГЛИКСАМБИ препаратын қабылдауды уақытша тоқтату мүмкіндігін қарастырған жөн.

Бауырдың зақымдануы

Эмпаглифлозинді қолданып жүргізілген клиниалық сынақтарда бауырдың зақымдану жағдайлары жөнінде мәлімделді. Эмпаглифлозин мен бауырдың зақымдануы арасында себептік байланыс анықталған жоқ.

Жүрек функциясының жеткіліксіздігі

Жүрек функциясының жеткіліксіздігі Нью-Йорк кардиологиялық ассоциациясының (NYHA) жіктемесі бойынша I–II класқа жататын пациенттерде эмпаглифлозинді қолдану тәжірибесі шектеулі, ал жүрек функциясының жеткіліксіздігі NYHA жіктемесі бойынша III–IV класқа жататын пациенттердің қатысуымен жүргізілген клиникалық зерттеулерде эмпаглифлозинді қолдану тәжірибесі жоқ.

Несепке зертханалық зерттеулер

ГЛИКСАМБИ препаратын қабылдап жүрген пациенттерде, эмпаглифлозиннің әсер ету механизмін ескерсек, несептегі глюкозаны талдау нәтижесі оң болады.

Егде жастағы пациенттер

Эмпаглифлозинді, әсіресе тәулігіне 25 мг дозада қабылдаған 75 жастағы және одан үлкен пациенттерде дегидратация жағымсыз реакциялары қаупінің жоғарылағаны жөнінде мәлімдемелер орын алды («Жағымсыз әсерлері» бөлімін қараңыз). ГЛИКСАМБИ препаратын қолданып емдеу тәжірибесі > 75 жастағы пациенттерде шектеулі, 85 жастағы және одан үлкен пациенттерді емдеу тәжірибесі жоқ. Пациенттердің осы тобында ГЛИКСАМБИ препараты қолданылатын емді бастау ұсынылмайды («Қолдану тәсілі және дозалары» бөлімін қараңыз).

Фертильділік, жүктілік және лактация

Жүктілікке, емшек емізуге және фертильділікке ГЛИКСАМБИ препаратының ықпалы белгісіз. Жеке бөлек алынған белсенді заттармен байланысты әсерлері төменде сипатталған.

Жүктілік

Жүкті әйелдерге эмпаглифлозинді және линаглиптинді қолдану жөнінде мәліметтер жоқ.

Жануарларға жүргізілген зерттеулер жүктілік соңында эмпаглифлозиннің және линаглиптиннің плацентаға өте шектеулі дәрежеде өтетіндігін көрсетеді, бірақ эмпаглифлозиннің немесе линаглиптиннің ерте эмбриональді дамуға тікелей немесе жанама зиянды әсерлерін көрсеткен жоқ. Ал сол уақытта жануарларға жүргізілген зерттеулер эмпаглифлозиннің постнатальді дамуға жағымсыз әсер ететіндігін көрсетті. Сақтық шаралары ретінде жүктілік кезінде ГЛИКСАМБИ препаратын қолдануға жол бермеген жөн.

Емшек емізу

Эмпаглифлозиннің және линаглиптиннің адам сүтімен бірге бөлініп шығуы жөнінде деректер жоқ. Жануарларға клиникаға дейін жүргізілген зерттеулердің қолда бар деректері эмпаглифлозиннің және линаглиптиннің сүтпен бірге бөлініп шығатындығын көрсетеді. Жаңа туған нәрестелер немесе сәбилер үшін қаупін жоққа шығаруға болмайды. Емшек емізу кезінде ГЛИКСАМБИ препаратын пайдаланбаған жөн.

Фертильділік

Адамның ұрпақ өрбіту қабілетіне ГЛИКСАМБИ препаратының немесе жеке белсенді заттарының ықпалына зерттеулер жүргізілген жоқ. Жануарларға жеке алынған дәрілер ретінде эмпаглифлозинді және линаглиптинді қолдануға жүргізілген клиникаға дейін зерттеулер ұрпақ өрбіту қабілетіне тікелей немесе жанама зиянды әсер етуі жөнінде мәліметтер бермеді.

Көлік құралын немесе потенциалды қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне дәрілік заттың ықпалы ету ерекшеліктері

ГЛИКСАМБИ препараты автомобильді басқару және механизмдермен жұмыс жасау қабілетіне аздаған ықпалын тигізеді. Пациенттерге автомобиль жүргізу және механизмдермен жұмыс жасау кезінде, атап айтқанда ГЛИКСАМБИ препаратын гипогликемияны туындататыны белгілі диабетке қарсы басқа да препараттармен (мысалы, инсулинмен және оның баламаларымен, сульфонилмочевина туындыларымен) біріктіріп пайдаланғанда гипогликемияға жол бермеу үшін сақтық шараларын танытуға кеңес берген жөн.

Артық дозалануы

Симптомдары

Бақыланатын клиникалық зерттеулерде эмпаглифлозиннің 800 мг-ге дейінгі бір реттік дозалары (ұсынылған тәуліктік ең жоғары дозаның 32 еселік баламасы) дені сау еріктілерде және эмпаглифлозиннің 100 мг-ге дейінгі біршама күнделікті дозалары (ұсынылған тәуліктік ең жоғары дозаның 4 еселік баламасы) 2-ші типті қант диабеті бар пациенттерде уытты құбылыстарға әкелген жоқ. Эмпаглифлозин глюкозаның несеппен бірге бөлініп шығуын күшейтеді, бұл несеп көлемінің ұлғаюына әкеледі. Несеп көлемінің байқалған ұлғаюы дозаға байланысты болған жоқ. Адамға 800 мг-ден жоғары дозаларды қолдану тәжірибесі жоқ

Бақыланатын клиникалық зерттеулерде дені сау еріктілерде линаглиптиннің 600 мг-ге дейінгі бір реттік дозаларының (ұсынылатын 120 дозаға балама) жағымдылығы, әдеттегідей, жақсы болды. Адамға 600 мг-ден жоғары дозаларды қолдану тәжірибесі жоқ.

Емі

Артық дозаланған жағдайда әдеттегі демеуші шараларды пайдаланған дұрыс, мысалы, сіңбеген заттарды асқазан-ішек жолдарынан жою керек, қажет болған жағдайда клиникалық мониторинг жүргізу және мекемеде қабылданған клиникалық шараларды пайдалану керек.

Эмпаглифлозинді гемодиализ жәрдемімен жою зерттелген жоқ. Линаглиптин, гемодиализ немесе перитонеальді диализ есебінен, емдік тұрғыдан елеулі дәрежеде шығарылмауы тиіс.

Шығарылу түрі және қаптамасы

ПВХ/ПВДХ үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға 10 таблеткадан салынған.

Пішінді ұяшықты 3 қаптама медициналық қолдану жөнінде мемлекетттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

Сақтау шарттары

25оС-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Сақтау мерзімі

3 жыл

Қаптамасында көрсетілген жарамдылық мерзімі өткеннен кейін пайдалануға болмайды.

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы

Өндіруші

Берингер Ингельхайм Фарма ГмбХ и Ко.КГ,

Бингер Штрассе 173,

55216 Ингельхайм, Германия

Тіркеу куәлігін ұстаушы

Берингер Ингельхайм Интернешнл ГмбХ, Ингельхайм, Германия

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан дәрілік заттың сапасына қатысты шағымдарды қабылдайтын және тіркеуден кейін дәрілік заттың қауіпсіздігін бақылауға жауапты ұйымның атауы, мекенжайы және байланыс деректері (телефон, факс, электронды пошта)

«Берингер Ингельхайм Фарма Геселлшафт м.б.Х» Қазақстан Республикасындағы филиалы.

Заңды және пошталық мекенжайы:

050008, Алматы қ., Абай д-лы, 52

«Innova Tower» БО, 7-қабат

Тел:+7-727-250-00-77

Факс:+7-727-244-51-77

PV_local_Kazakhstan@boehringer-ingelheim.com