Гефитеро

МНН: Гефитиниб
Производитель: Хетеро Лабс Лимитед
Анатомо-терапевтическо-химическая классификация: Gefitinib
Номер регистрации в РК: № РК-ЛС-5№023600
Информация о регистрации в РК: 20.04.2023 - 20.04.2033

Инструкция

Саудалық атауы

Гефитеро

Халықаралық патенттелмеген атауы

Гефитиниб

Дәрілік түрі

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 250 мг

Құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - 250 мг гефитиниб,

қосымша заттар: маннитол (Пеарлитол SD 200), микрокристалды целлюлоза (Авицел РН-101), натрий крахмал гликолаты (Приможел), повидон K30 (Коллидон 30), сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы (Аэросил 200), кальций стеараты (Цинпро VG),

қабықтың құрамы: Опадри II Қоңыр 85F86748 (поливинил спирті, макрогол/ПЭГ, титанның қостотығы (Е171), тальк, темірдің қызыл тотығы (Е172), темірдің сары тотығы (Е172), темірдің қара тотығы (Е172)).

Сипаттамасы

Қоңыр түсті үлбірлі қабықпен қапталған, екі жақ беті дөңес, бір жақ бетінде 'H' таңбасы және басқа жақ бетінде '12' таңбасы бар дөңгелек пішінді таблеткалар.

Фармакотерапяиылқ тобы

Ісікке қарсы препараттар. Ісікке қарсы басқа препараттар. Протеинкиназа тежегіштері. Гефитиниб.

АТХ коды L01XE02

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Сіңуі. Гефитинибті пероральді түрде қабылдағаннан кейін сіңуі біршама баяу жүреді, қабылдағаннан кейін 3-7 сағат ішінде плазмада ең жоғары концентрацияға жетеді. Обыры бар пациенттерде орташа абсолюттік биожетімділігі 59% құрайды. Тамақ гефитинибтің әсер етуіне аздаған ықпалын тигізеді. Асқазан қышқылдылығы рН 5-тен жоғарыға сақталғанда, гефитинибтің әсер ету дәрежесі 47%-ға қысқарды, бұл гефитинибтің асқазанда ерігіштігінің бұзылуына байланысты болуы мүмкін.

Таралуы. Тепе-тең жағдайда гефитинибтің орташа таралу көлемі 1400 л құрайды, бұл препараттың тіндерге қарқынды түрде таралғанын айғақтайды. Қан плазмасы ақуыздарымен байланысуы шамамен 90% құрайды. Гефитиниб сарысулық альбуминмен және альфа-1-қышқыл гликопротеинмен байланысады.

Іn vitro деректер гефитиниб жарғақшалық ақуызы Р-гликопротеин үшін субстрат болып табылатындығын көрсетеді.

Биотрасформациясы. Іn vitro деректер CYP3A4 және CYP2D6 – бұл гефитинибтің тотығу метаболизміне қатысатын маңызды Р450 изоферменттері екендігін көрсетеді.

Іn vitro зерттеулер CYP2D6 тежеу үшін гефитинибтің шектеулі потенциал болатындығын айғақтады. Гефитиниб жануарларға жүргізілген зерттеулерде ферменттерге индукциялайтын әсер танытқан жоқ, сондай-ақ Р450 цитохромының кез келген басқа ферменттерінің (in vitro) ешқандай да елеулі тежелуін көрсеткен жоқ.

Гефитиниб адамда кеңінен метаболизденеді. Эскреттерде бес метаболит, плазмада сегіз метаболит толық идентификацияланған. Идентификацияланған метаболиттердің негізгісі – О-десметилгефитиниб, оның EGFR стимуляциялайтын жасушалық өсудің тежелуіне қатысты фармакологиялық белсенділігі, гефитинибке қарағанда, 14 есе аз. Тышқандарда да ол ісік жасушаларының өсуіне ешқандай да тежегіш әсер көрсеткен жоқ. Сондықтан оның гефитинибтің клиникалық белсенділігіне елеулі ықпалын тигізуі екіталай.

О-десметилгефитинибтің түзілуі CYP2D6 арқылы жүретіндігі іn vitro көрсетілді. Гефитинибтің метаболизмдік клиренсінде CYP2D6 рөліне CYP2D6 статусы бойынша генотиптелген дені сау ерікті адамдарға жүргізілген клиникалық зерттеулерде баға берілді. Метаболизмі төмендеген адамдарда О-десметилгефитиниб өлшеуге келетіндей деңгейде өндірілген жоқ. Екі топта да – метаболизм деңгейі жоғары және төмен болатын адамдарда – алынған гефитинибтің әсер ету дәрежесі кең және бірін-бірі ішінара қайталайды, бірақ метаболизм деңгейі төмендеген адамдар тобында гефитинибтің орташа әсер ету дәрежесі 2 есе жоғары болды. Белсенді емес CYP2D6 бар адамдарда қол жеткізілуі мүмкін өте жоғары орташа әсер ету дәрежелері клиникалық тұрғыдан маңызды болуы мүмкін, өйткені жағымсыз әсерлері дозаланумен және әсер ету дәрежесімен байланысты.

Элиминациясы. Гефитиниб негізінен метаболиттер түрінде нәжіспен бірге шығарылады. Гефитинибтің және метаболиттерінің бүйректік экскрециясы енгізілген дозаның 4%-дан азын құрайды.

Гефитинибтің жалпы плазмалық клиренсі - шамамен 500 мл/мин. Обыры бар пациенттерде ақырғы фазадағы жартылай шығарылу кезеңі орта есеппен 41 сағатты құрайды. Гефитинибті күніне бір рет күн сайын қабылдау оның 2-8 есе жиналуына әкеледі, тұрақты тепе-тең жағдайға препараттың 7-10 дозасынан кейін жетеді. Тепе-тең жағдайда плазмада айналымдағы препарат концентрациясы әдетте 24 сағаттық дозалау аралығы ішінде 2-3 есе деңгейде сақталады.

Пациенттердің ерекше топтары. Обыры бар пациенттерде фармакокинетикалық деректерді талдау препараттың тепе-тең қалдық концентрациясының болжамды деңгейі мен пациенттің жасы, дене салмағы, жынысы, нәсілі немесе креатинин клиресі (минутына 20 мл-ден жоғары) арасында өзара байланыс жоқ екендігін анықтады.

Бауыр функциясының жеткіліксіздігі. Цирроз немесе гепатит салдарынан бүйрек функциясының бұзылулары бар пациенттерде Гефитиниб препаратының әсер ету ерекшеліктері зерттелген жоқ.

Фармакодинамикасы

Эпидермальді өсу факторы (EGF) және оның рецепторлары (EGFR [HER1; ErbB1]) қалыпты және обыр жасушаларының өсуі мен пролиферациясының негізгі қозғаушы факторлары болып табылады. Обыр жасушасында EGFR белсенділендіретін мутациясы ісік жасушаларының өсуін стимуляциялауда, апоптозды блокадалауда, ангиогенді факторлар өнімдерін арттыруда маңызды рөл атқарады және метастаздану үдерісіне мүмкіндік береді.

Гефитиниб – эпидермальді өсу факторының рецепторлары тирозинкиназаның селективті, төмен молекулалы тежегіші, емдеу желісінен тыс, EGFR тирозинкиназасы доменінде белсенділендірілген мутациялары бар пациенттерді емдеу үшін тиімді дәрі. Гефитеро препаратының ісікке қарсы объективті әсері бар, жергілікті таралған немесе метастаздық ұсақ жасушалы емес өкпе обыры бар пациенттерде аурудың өршуге дейінгі уақытын статистикалық тұрғыдан сенімді түрде арттырады. Ісіктерінде EGFR мутациялары жоқ пациенттерде клиникалық маңызды белсенділігі байқалған жоқ.

Қолданылуы

- эпидермальді өсу факторы рецепторының тирозинкиназды (EGFR-TK) доменінің белсенділендіретін мутацияларымен бірге жергілікті таралған немесе метастаздық ұсақ жасушалы емес өкпе обыры (ҰЖЕӨО) бар ересек пациенттерді емдеу үшін

Қолдану тәсілі және дозалары

Гефитеро препаратымен емдеуге обырға қарсы ем қолдану тәжірибесі бар дәрігер бастамалауы тиіс және оның бақылауымен жүргізілуі тиіс.

Дозалануы

Гефитеро препаратының ұсынылатын дозасы тәулігіне бір рет 250 мг (бір таблетка) құрайды. Егер таблетка қабылдауды өткізіп алса, пациент оны есіне түсіру бойына тезірек қабылдауы қажет. Егер келесі дозаны қабылдауға дейін 12 сағаттан аз уақыт қалса, өткізіп алған таблетканы қабылдамаған жөн. Өткізіп алған дозаның орнын толтыру үшін препараттың екі еселенген дозасын (екі дозаны бір мезгілде) қабылдамау керек.

Бауыр функциясының жеткіліксіздігі

Цирроз салдарынан туындаған бауыр функциясының орташадан ауырға дейінгі (Чайлд-Пью шкаласы бойынша В немесе С класы) жеткіліксіздігі бар пациенттерде плазмадағы гефитиниб концетрациясы жоғары болады. Мұндай пациенттерде жағымсыз құбылыстардың туындауын мұқият бақылаған жөн. Метастаз салдарынан бауырдағы аспартатаминотрансфераза (АСТ), сілтілік фосфатаза немесе билирубин деңгейлері жоғарылаған пациенттерде қан плазмасындағы гефитиниб концентрациясы артқан жоқ.

Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі

Бүйрек функциясы бұзылған, креатинин клиренсі > 20 мл/мин болатын пациенттерде дозаны түзету қажет емес. Креатинин клиренсі ≤ 20 мл/мин болатын пациенттерде әсер етуі жөніндегі деректер шектеулі, сондықтан оларға препаратты сақтықпен қолданған жөн.

Балалар

18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерде препараттың қауіпсіздігі және тиімділігі анықталған жоқ, сондықтан Гефитеро ҰЖЕӨО бар балаларды емдеу үшін қолданылмайды.

Егде жастағы пациенттер

Препарат дозасын пациенттің жасына байланысты түзету қажет емес.

CYP2D6 гені белсенділігі төмендеген пациенттер

CYP2D6 генінің белсенділігі төмендеген пациенттерде Гефитеро дозасын түзету қажет емес, бірақ мұндай пациенттерде жағымсыз құбылыстардың туындауын мұқият бақылау қажет.

Уытты әсеріне байланысты дозаны түзету

Басылмайтын диареясы немесе тері тарапынан жағымсыз реакциялары бар пациенттерде препаратты 250 мг дозада қабылдауды кейіннен қайта жаңғыртып емдеуде қысқа үзіліс (14 күнге дейін) жасалуы мүмкін. Егер үзілістен кейін препараттың жақпаушылығы сақталса, гефитиниб қабылдауды тоқтатқан және баламалы емдеу нұсқауларын қолдану мүмкіндігін қарастырған жөн.

Қолдану тәсілі

Гефитеро таблеткасын, тамақ ішуге қарамай, күн сайын белгілі бір уақытта пероральді түрде қабылдау керек. Таблетканы, егер мүмкін болса, судың аздаған мөлшерімен ішіп жұтуға болады, таблетканы сондай-ақ суда (газдалмаған) ерітуге болады. Басқа сұйықтықтарды пайдалануға болмайды. Таблетканы сындырмай жарты стакан ішетін суға салған жөн. Стаканды таблетка толық ерігенше мезгіл-мезгіл сілкілеп араластыру керек (бұл 20 минутқа дейінгі уақытты алады). Алынған ерітіндіні таблетка толық ерігеннен кейін (яғни 60 минут ішінде) бірден ішкен жөн. Содан кейін оның қабырғаларын шая отырып, тағы да жарты стакан су құйып, алынған сұйықтықты ішу керек. Дисперсияланған ерітіндіні назогастральді немесе гастростомиялық зонд арқылы енгізуге де болады.

Жағымсыз әсерлері

Қауіпсіздігі бейініне шолу

Деректерді жинақтап талдау пациенттердің 20%-дан көбінде байқалған, өте жиі кездескен, тіркелген жағымсыз әсерлер диарея және тері реакциялары (соның ішінде бөртпе, акне, терінің құрғауы және терінің қышуы) болғандығын көрсетеді. Жағымсыз әсерлер әдетте емдеудің алғашқы айы ішінде көрініс береді және, әдеттегідей, қайтымды сипатқа ие. Пациенттердің шамамен 8%-да ауыр жағымсыз әсерлер кездеседі (Ұлттық обыр институтының (NCI CTC) шкаласы бойынша, уыттылығы III немесе IV дәрежедегі). Пациенттердің шамамен 3%-да, жағымсыз реакциялар салдарынан, препаратты қолдану тоқтатылды.

Өкпенің интерстициальді ауруы (ӨИА) пациенттердің 1,3%-да, көбіне ауыр түрде (СТС шкаласы бойынша, уыттылығы III немесе IV дәрежеде) дамыды. Өліммен аяқталу жағдайлары тіркелді.

Жағымсыз әсерлерінің тізімі

1 кестеде берілген қауіпсіздік бейіні гефитинибтің клиникалық даму бағдарламасына және тіркеуден кейінгі қолдану тәжірибесіне негізделген. 1 кестеде жағымсыз құбылыстар көрініс беру жиілігі бойынша бөлінеді, онда бұл клиникалық зерттеулерден алынған жағымсыз әсерлері жөніндегі есеп берулер негізінде берілуі мүмкін.

Жағымсыз әсерлердің көрініс беру жиілігі былайша белгіленеді: өте жиі (≥1/10), жиі (≥1/100-ден <1/10 дейін), жиі емес (≥1/1000-нан <1/100 дейін), сирек (≥1/10000-нан <1/1000 дейін), өте сирек (≤1/10000), белгісіз (қолда бар деректер бойынша анықтау мүмкін емес).

Әрбір топта жағымсыз әсерлер күрделілігінің төмендеу ретімен берілген.

1 кесте. Жағымсыз әсерлері

Жүйелік-ағзалық класы және көрініс беру жиілігі бойынша жағымсыз әсерлері

Зат алмасу және тамақтану тарапынан бұзылулар

Өте жиі

Анорексия, негізінен, жеңілден орташа түрге дейін (СТС шкаласы бойынша І немесе ІІ дәреже).

Көру мүшелері тарапынан бұзылулар

Жиі

Конъюнктивит, блефарит және құрғақ көз синдромы*, негізінен, жеңілден түрде (СТС шкаласы бойынша І дәреже).

Жиі емес

Мөлдірқабық эрозиясы, қайтымды, кейде кірпіктердің аномальді өсуімен біріккен

Кератит (0,12%)

Қантамырлар тарапынан бұзылулар

Жиі

Мұрыннан қан кету және гематурия сияқты қан кетулер

Тыныс алу жүйесі, кеуде қуысының ағзалары және көкірек ортасы тарапынан бұзылулар

Жиі

Өкпенің интерстициальді ауруы (1,3%), көбіне ауыр түрде (СТС шкаласы бойынша III-IV дәреже). Өліммен аяқталу жағдайлары тіркелді.

Асқазан-ішек жолы тарапынан бұзылулар

Өте жиі

Диарея, негізінен, жеңілден орташаға дейін (СТС шкаласы бойынша І немесе ІІ дәреже).

Құсу, негізінен, жеңілден орташаға дейін (СТС шкаласы бойынша І немесе ІІ дәреже).

Жүректің айнуы, көбіне жеңіл түрде (СТС шкаласы бойынша І дәреже).

Стоматит, көбіне жеңіл түрде (СТС шкаласы бойынша І дәреже).

Жиі

Диареядан, жүректің айнуынан, құсудан немесе анорексиядан туындаған сусыздану.

Ауыздың кеберсуі*, көбіне жеңіл түрде (СТС шкаласы бойынша І дәреже).

Жиі емес

Панкреатит; асқазан-ішек жолының тесілуі

Бауыр және өт шығару жолдары тарапынан бұзылулар

Өте жиі

Аланинаминотрансфераза деңгейінің, негізінен, жеңілден орташаға дейін жоғарылауы

Жиі

Аспартатаминотрансфераза деңгейінің, негізінен, жеңілден орташаға дейін жоғарылауы

Жалпы билирубин деңгейінің, негізінен, жеңілден орташаға дейін жоғарылауы

Жиі емес

Гепатит**

Тері және теріасты тіндері тарапынан бұзылулар

Өте жиі

Тері реакциялары, негізінен, жеңілден орташа түрге дейін (СТС шкаласы бойынша I немесе II дәреже), пустулезді бөртпе, кейде қышынумен және терінің құрғауымен бірге, эритема аясында терінің жарылуын қоса.

Жиі

Тырнақтардың зақымдануы

Алопеция

Аллергиялық реакциялар (1.1%), соның ішінде ангионевроздық ісіну және есекжем

Сирек

Уытты эпидермальді некролизді, Стивенс-Джонсон синдромын, полиморфты эритеманы қоса, терінің буллезді өзгерулері

Тері васкулиті

Бүйрек және несеп шығару жолдары тарапынан бұзылулар

Жиі

Қандағы креатинин деңгейінің симптомсыз жоғарылауы

Протеинурия

Цистит

Сирек

Геморрагиялық цистит

Жалпы бұзылулар

Өте жиі

Астения, көбіне жеңіл түрде (СTC шкаласы бойынша І дәреже).

Жиі

Пирексия

Зертханалық талдаулардағы нормаға сәйкес келмейтін деректермен байланысты жағымсыз құбылыстар жиілігінің, тиісті зертханалық параметрлердегі бастапқы деректерге қарағанда, СТС уыттылық шкаласы бойынша 2 және одан көбірек дәрежеде өзгергені көрсетілген.

* Бұл жағымсыз реакция зерттеулерде байқалған басқа құрғау құбылыстарымен (көбіне тері реакцияларымен) қатарласа туындауы мүмкін.

** Клиникалық зерттеулерде тіркелген аллергиялық реакциялардың жалпы жиілігі 1,5%-ды (36 пациент) құрады. 36 пациенттің он төрті есептен алынып тасталды, өйткені мұндай жағдайларда этиологиясы аллергиялық емес реакциялардың айғақтамалары болды, немесе аллергиялық реакция басқа дәрілік затты қолдану нәтижесінен болды.

*** Кейбір жағдайларда өліммен аяқталған бауыр функциясының жеткіліксіздігі жөнінде жекелеген мәлімдемелер болды.

Өкпенің интерстициальді ауруы (ӨИА)

ӨИА типті жағдайлар жиілігі, доцетаксел пайдаланылған топтағы 1,1% (8) пациентпен салыстырғанда, гефитиниб қолданған топта 1,4% (10) пациентті құрады. ӨИА көрініс беру жағдайларының біреуі өліммен аяқталды, бұл жағдай гефитиниб қабылдаған топта болды.

ӨИА типті жағдайлардың жиілігі екі топта да 1%-ға жуықты құрады. ӨИА типті жағдайлардың көбісі шығу тегі азиялық пациенттерде білінді. Гефитинибпен және плацебомен ем қабылдаған, шығу тегі азиялық пациенттерде ӨИА типті жағдайлардың жиілігі, сәйкесінше, 3% және 4% деңгейінде болды. ӨИА-ның бір жағдайы өліммен аяқталды, бұл плацебо қабылдаған топтағы пациенттерде болды.

Жапонияда жүргізілген (3350 пациентке) тіркеуден кейінгі зерттеулерде гефитиниб қабылдаған пациенттерде ӨИА типті тіркелген жағдайлар жиілігі 5,8% құрады. Өліммен аяқталған жағдайлар құрылымындағы ӨИА типті құбылыстар пропорциясы 38,6% құрады.

Зерттеулерде Азияда ҰЖЕӨО кеш сатыларындағы жекелеген пациенттерде гефитиниб препаратын алғашқы емдеу желісі ретінде карбоплатинмен/паклитакселмен екі компонентті химиотерапиямен салыстырғанда, ӨИА типті жағдайлардың жиілігі, карбоплатин/паклитаксел қолданылған топтағы 1,4%-ға қарағанда, гефитиниб препаратымен ем қабылдаған топта 2,6% құрады.

Болжамды жағымсыз реакциялары жөнінде мәлімдеме

Дәрілік заттардың күдікті жағымсыз реакциялары жөніндегі мәлімдемелер маңызды мәнге ие. Бұл үздіксіз мониторинг жүргізу үдерісінде дәрілік заттың пайдасы/қаупі теңгеріміне баға беруге мүмкіндік жасайды. Денсаулық сақтау саласындағы мамандардан кез келген болжамды жағымсыз реакцияларды мәлімдеп отыру сұралады.

Қолдануға болмайтын жағдайлар

  • гефитинибке немесе препараттың басқа компоненттеріне жоғары сезімталдық

  • жүктілік және лактация кезеңі

  • 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерге (пациенттердің осы тобында қауіпсіздігі мен тиімділігіне баға берілген жоқ).

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Гефитинибтің метаболизмі P450 CYP3A4 цитохромының (көбіне) изоферменті арқылы және CYP2D6 изоферменті арқылы жүзеге асырылады.

Гефитинибтің плазмалық концентрациясын арттыруға қабілетті белсенді заттар.

Іn vitro зерттеулерде гефитиниб Р-гликопротеиннің субстраты болып табылатыны көрсетілді. Қолда бар деректер осы фактінің қандай да болсын клиникалық зардаптарын болжауға мүмкіндік бермейді. CYP3A4 тежейтін заттар гефитинибтің клиренсін төмендетуі мүмкін. CYP3A4 белсенділігінің күшті тежегіштерін (мысалы, кетоконазолды, позаконазолды, вориконазолды, протеаза тежегіштерін, кларитромицинді, телитромицинді) қатар қолдану плазмада гефитиниб концентрациясының артуына әкелуі мүмкін. Бұл клиникалық тұрғыдан маңызды болуы мүмкін, өйткені жағымсыз реакциялар дозамен және препарат әсерінің ұзақтығымен байланысты. Жоғарылау CYP2D6 бойынша баяу метаболизм генотипі бар жекелеген пациенттерде көбірек болуы мүмкін. Итраконазолмен (CYP3A4 күшті тежегішімен) алдын ала емдегенде гефитинибтің «концентрация-уақыт» қисығы астындағы орташа ауданы (AUC) дені сау ерікті адамдарда 80%-ға артты. CYP3A4 күшті тежегіштерімен қатар емдегенде пациентте туындаған жағымсыз реакцияларды мұқият бақылау қажет.

CYP2D6 тежегіштерімен қатар емдеу жөнінде деректер жоқ, бірақ CYP2D6 метаболизмі жоғарылаған адамдарда осы ферменттің күшті тежегіштері плазмадағы концентрациясының шамамен 2 есеге жоғарылауын туындатуы мүмкін. Егер CYP2D6 күшті тежегішімен емдеу басталса, пациентте жағымсыз реакциялардың туындауын мұқият бақылау қажет.

Гефитинибтің плазмалық концентрациясын төмендетуге қабілетті белсенді заттар.

CYP3A4 белсенділігін индукциялайтын заттар, метаболизмді күшейтуі және плазмадағы гефитиниб концентрациясын төмендетіп, осылайша гефитинибтің тиімділігін нашарлатуы мүмкін. CYP3A4 индукциялайтын дәрілік заттармен (мысалы, фенитоинмен, карбамазепинмен, рифампицинмен, барбитураттармен немесе шілтер жапырақты шайқураймен (Hypericum perforatum)) қатар емдеуге жол бермеген жөн. Рифампицинмен (CYP3A4 күшті индукторымен) алдын ала емдегенде дені сау ерікті адамдарда гефитинибтің орташа AUC мәні 83%-ға төмендеді. Асқазан қышқылдылығының артуын едәуір ұзаққа созылуын туындататын заттар плазмадағы гефитиниб концентрациясын төмендетіп, осылайша, гефитинибің тиімділігін нашарлатуы мүмкін. Тез әсер ететін антацидтердің жоғары дозалары, егер оларды уақыты бойынша жақын арада гефитинибпен бірге жүйелі түрде қабылдаса, осыған ұқсас әсер беруі мүмкін. Гефитинибпен бірге ранитидинді асқазан қышқылдылығының ≥ 5 артуының ұзаққа созылуынан туындаған дозада қатар қолдану дені сау ерікті адамдарда гефитинибтің орташа AUC 47%-ға төмендетті.

Плазмалық концентрациялары гефитинибтің ықпалымен өзгеретін белсенді заттар

Іn vitro зерттеулер гефитинибтің CYP2D6 тежеу потенциалы шектеулі екендігін көрсетті. Сынақтар кезінде пациенттер гефитинибті метопрололмен (CYP2D6 субстратымен) қатарластыра қабылдады. Бұл метопрололдың әсер ету дәрежесін 35%-ға арттырды. Мұндай жоғарылауды емдік индексі тар CYP2D6 субстраттарына потенциалды түрде жатқызуға болады. CYP2D6 субстраттарын гефитинибпен біріктіріп пайдалануды зерттегенде, әсіресе емдік терезесі тар препараттар үшін CYP2D6 субстратының дозасын түзетуді қарастырған жөн. Гефитиниб BCRP тасымалдаушы ақуыздың in vitro тежегіші болып табылады, бірақ осы деректердің клиникалық мәні белгісіз.

Басқа да ықтимал өзара әрекеттесулер

Кейбір жағдайларда варфарин қабылдап жүрген пациенттерде халықаралық қалыптасқан қатынас (ХҚҚ) көрсеткіштерінің және/немесе қан кетулердің жоғарылағаны жөнінде мәлімделді.

Айрықша нұсқаулар

Жергілікті жайылған немесе метастаздық ҰЖЕӨО емдеу үшін Гефитеро препаратын таңдағанда пациенттің ісік тіндерінде EGFR мутациясының бар-жоқтығын тексеру қажет. Егер ісік тінінің үлгісін бағалау мүмкін болмаса, қан (плазма) үлгісінен алынған айналымдағы ісіктік ДНҚ (аДНҚ) пайдалану керек.

Ісіктің EGFR мутациялық статусын немесе аДНҚ анықтау үшін, қателерге төзімді, жалғантеріс те, сонымен қатар жалғаноң да нәтижелерді барынша азайтуға мүмкіндік беретін, қолдану мүмкіндігі айғақталған, сенімді және сезімтал зерттеу әдістерін ғана пайдаланған жөн.

Өкпенің интерстициальді ауруы (ӨИА)

Гефитиниб қабылдап жүрген пациенттердің 1,3%-да қатты басталуымен сипатталуы мүмкін ӨИА тіркелді, мұндайда өліммен аяқталған кейбір жағдайлар байқалды. Егер пациентте тыныс алу жүйесі тарапынан ентігу жөтел және қызба сияқты симптомдардың өршуі білінсе, гефитиниб қолдануды доғарған және пациентті кідіртпей тексерген жөн. ӨИА айғақталған жағдайда гефитиниб қолдануды тоқтату және тиісті ем жүргізу керек.

Гефитинибті немесе химотерапия қабылдау аясында дамыған ӨИА бар пациенттерде өліммен аяқталу қаупі келесі: шылым шегу, компьютерлік томография деректері бойынша нормадағы өкпе тіні көлемінің азаюы (≤ 50%), анамнезде ӨИА болуы, егде жас (≥ 65 жас) және плеварамен дәнекерленген ауқымды аймақтың болуы (≥ 50%) сияқты факторлар бар болғанда жоғары болды.

Гепатоуыттылық және бауыр функциясының жеткіліксіздігі

Гепатит түрінде сирек көрініс беретін бауырдың функциональді сынамаларының өзгерістері (аланинаминотрансфераза, аспартатаминотрансфераза, билирубин деңгейлерінің жоғарылауы) білінді. Бауыр функциясы жеткіліксіздігінің дамуы жөнінде жекелеген мәлімдемелер алынды, кейбір жағдайларда өліммен аяқталу байқалды. Осыған байланысты бауырдың функциональді сынамаларын мезгіл-мезгіл алып тұру ұсынылады. Гефитероны бауыр функциясының ауырлығы жеңілден орташа дәрежеге дейінгі бұзылулары болған жағдайда абайлап пайдаланған жөн. Егер ауыр бұзылулар білінсе, препаратты қабылдау тоқтатылуы тиіс.

Цирроз әсерінен туындаған бауыр функциясының бұзылуы плазмада гефитиниб концентрациясының жоғарылауына әкеледі.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

CYP3A4 индукциялайтын препараттар гефитинибтің метаболизмін күшейтуі және оның плазмадағы концентрациясын төмендетуі мүмкін. Осылайша, CYP3A4 индуктор-препараттарды (мысалы, фенитоинді, карбамазепинді, рифампицинді, барбитураттарды немесе құрамында шілтер жапырақты шайқурай (Hypericum perforatum) бар дәрілік препараттарды) қатар қолдану емдеу тиімділігін төмендетуі мүмкін, және оған жол бермеген жөн.

CYP3A4 күшті тежегішімен емдеу CYP2D6 бойынша баяу метаболизм генотипі бар жеке пациенттерде плазмадағы гефитиниб деңгейінің артуына әкелуі мүмкін. CYP3A4 тежегішімен емдеуді бастаған кезде гефитинибке пациенттерде жағымсыз реакциялардың пайда болуына мұқият мониторинг жүргізген жөн.

Варфаринді гефитинибпен бірге қабылдап жүрген кейбір пациенттерде халықаралық қалыпты қатынастың (ХҚҚ) жоғарылағаны және/немесе қан кетулердің туындағаны жөнінде мәлімделді. Варфарин мен гефитинибті бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерде протромбинді уақыттың (ПУ) немесе ХҚҚ өзгеруін ұдайы бақылап отыру қажет.

Асқазанның (pH) қышқылдылығы деңгейінің ұзақ уақыт маңызды артуын туындататын протонды помпа және, Н2-гистаминдік рецепторлар антагонистері сияқты дәрілік препараттар плазмада гефитинибтің биожетімділігі және концентрациясын төмендетуі мүмкін, демек, оның тиімділігінің төмендеуіне әкеледі. Егер жүйелі түрде жақын уақыт аралығында гефитинибпен бірге қабылдаса, антацидтік препараттардың да ұқсас әсері болуы мүмкін.

Гефитиниб винорелбиннің нейропениялық әсерін онымен бірге қабылдағанда күшейтуі мүмкін.

Гефитеро препаратын пайдаланған кездегі қосымша сақтық шаралары

Пациенттер ауыр немесе қайтпайтын диареяда, жүректің айнуында, құсуда немесе анорексияда дереу медициналық жәрдем алуға барғаны жөн, өйткені бұл жағдайлар жанама түрде сусыздануға әкеп соғуы мүмкін. Осы құбылыстарды емдеу клиникалық көрсетілімдеріне сәйкес жүргізілгені жөн. Кератитті көрсететін белгілер және симптомдар: көздің жедел немесе үдемелі қабынуы, көзден жас ағу, жарыққа сезімталдық, көздің жіті көрмеуі, көздің ауыруы және/немесе көздің қызаруы пайда болған пациенттер шұғыл түрде офтальмологқа қаралуы тиіс.

Ойық жаралы кератит диагнозы айғақталған жағдайда Гефитеромен емдеуді доғарған жөн, ал егер симптоматика қайтпаса немесе гефитинибпен емдеуді қайта жаңғыртқанда тағы да пайда болса, препарат қабылдауды үзілді-кесілді тоқтату мүмкіндігін қарастыру керек.

Ми діңінің глиомасы бар немесе радикальді емес жолмен жойылған супратенториальді қатерлі глиомасы бар балаларда алғашқы желілі ем ретінде гефитинибті және сәулемен емдеуді қолдануға қатысты клиникалық сынақтарға 45 пациент қатысты, олардың 4-уінде орталық жүйке жүйесіне (ОЖЖ) қан құйылу тіркелді (1-уі өліммен аяқталды). Әрі қарай гефитинибпен монотерапия пайдаланылған зерттеуге қатысқан эпендимальді глиомасы бар нәрестеде ОЖЖ-ге қан құйылу жағдайы тіркелді. Гефитиниб қабылдап жүрген, ҰЖЕӨО бар ересек пациенттерде церебральді қан кетулердің пайда болуының жоғары қаупі анықталған жоқ.

Гефитиниб қабылдап жүрген пациенттерде асқазан-ішектің тесілгені жөнінде мәлімделді. Көптеген жағдайларда тесілу белгілі басқа қауіп факторларымен, соның ішінде стероидтар немесе қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер сияқты препараттарды қатар қолданумен, анамнезде АІЖ ойық жараның болуымен, пациенттің жасымен шылым шегуімен немесе ішектің тесілген жерлерінде метастаздардың болуымен астасқан.

Фертильділік, жүктілік және лактация кезеңі

Бала тудыра алатын еркектер мен әйелдер Гефитеро қабылдау кезеңінде және емдеуден кейін, ең кемінде, 3 ай бойы контрацепцияның сенімді әдістерін пайдаланғандары жөн.

Жүктілік

Жүкті әйелдерге гефитинибті пайдалану жөнінде деректер жоқ. Жануарларға жүргізілген зерттеулер оның тұқым өрбітуге уыттылығын көрсетті. Жүктілік кезінде препаратты қолдануға болмайды.

Лактация кезеңі

Адамның емшек сүтіне гефитинибтің өтетіндігі-өтпейтіндігі белгісіз. Гефитиниб және оның метаболиттері лактациялайтын егеуқұйрықтарда сүтке жиналады. Лактация кезінде Гефитинибті қолдануға болмайды, сондықтан гефитинибпен ем жүргізген кезде емшек емізуді тоқтатқан жөн.

Маннитол

Гефитеро препаратында қосымша зат ретінде маннитол бар. Пероральді түрде қолданғанда іш жүргізетін әсер беруі мүмкін.

Көлік құралын немесе потенциалды қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне дәрілік заттың ықпал ету ерекшеліктері

Гефитеромен емделу кезінде астенияның туындағаны жөнінде мәлімделді. Сондықтан осы симптомдар туындайтын пациенттер механизмдерді жүргізгенде немесе басқарғанда сақтық танытуы тиіс.

Артық дозалануы

Ықтимал симптомдар: кейбір жағымсыз реакциялардың, негізінен, диареяның және тері бөртпесінің жиілігі мен ауырлығының артуы.

Емі: спецификалық антидоты жоқ; артық дозаланған жағдайда емдеу симптоматикалық болуы тиіс. Жалпы демеуші ем, науқасты бақылау және өмір үшін маңызды ағзалар мен жүйелерді бақылау ұсынылады.

Шығарылу түрі және қаптамасы

Тығыздығы жоғары полиэтилен контейнерге 30 таблеткадан салынған.

1 контейнер медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

Сақтау шарттары

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25ºС-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Сақтау мерзімі

3 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы

Өндіруші

HETERO LABS LIMITED

Unit-VI, TSIIC Formulation SEZ, Pollepally Village, Jadcherla Mandal, Mahaboobnagar District, Telangana, Үндістан.

Тіркеу куәлігінің иесі

HETERO LABS LIMITED, Үндістан

Тұтынушылардан дәрілік заттың сапасы жөніндегі шағымдарды (ұсыныстарды) Қазақстан Республикасы аумағында қабылдайтын ұйымның атауы, мекенжайы және байланыс жасау деректері:

Rogers Pharma ЖШС, Қазақстан, 050043, Алматы қ., Мирас ықш.ауд., 157/732, тел. (727) 311-81-96/97, e-mail: irina.volovnikova@gmail.com

Қазақстан Республикасы аумағында тіркеуден кейін дәрілік заттың қауіпсіздігін бақылауға жауапты ұйымның атауы, мекенжайы және байланыс деректері

Rogers Pharma ЖШС, Қазақстан, 050043, Алматы қ., Мирас ықш.ауд., 157/732, тел. (727) 311-81-96/97, e-mail: irina.volovnikova@gmail.com

 

Прикрепленные файлы

Гефитеро_ИМП_рус.doc 0.12 кб
Гефитеро_табл_каз.doc 0.17 кб

Отправить прикрепленные файлы на почту