Бидоп® (5 мг)

• русский
• қазақша

• Скачать инструкцию медикамента

Саудалық атауы

Бидоп®

Халықаралық патенттелмеген атауы

Бисопролол

Дәрілік түрі

2,5 мг, 5 мг және 10 мг таблеткалар

Құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат: 2,5 мг, 5 мг, 10 мг бисопролол фумараты бар,

қосымша заттар: лактоза моногидраты, микрокристалды целлюлоза, кросповидон (В типі), магний стеараты,

бояғыштар:

сары РВ 22812 (лактоза моногидраты – 87 %, темірдің сары тотығы (Е 172) – 13 %) – 5 мг доза үшін

ақшыл-сары РВ 27215 (лактоза моногидраты – 60 %, темірдің сары тотығы (Е 172) – 38%, темірдің қызыл тотығы (Е 172) – 2 %) – 10 мг доза үшін

Сипаттамасы

Ақ түсті, сопақша, екі жақ бетінде сызығы бар және бір жақ бетіндегі сызықтың сол жағында «BI» таңбасы және сызықтың оң жағында «2.5» саны жазылған таблеткалар (2.5 мг доза үшін).

Теңбілдері бар ашық-сары түсті, дөңгелек, екі жақ беті дөңес, бір жақ бетіндегі ортасында сызықтан жоғары «BI» таңбасы және сызықтың төменгі жағында «5» саны жазылған, және басқа жақ беті - сызықсыз таблеткалар (5 мг доза үшін).

Теңбілдері бар ашық-қоңыр түсті, дөңгелек, екі жақ беті дөңес, бір жақ бетіндегі сызықтан жоғары «BI» таңбасы және сызықтың төменгі жағында ортасында «10» саны жазылған, және басқа жақ беті - сызықсыз таблеткалар (10 мг доза үшін).

Фармакотерапиялық тобы

Бета-адреноблокаторлар. Селективті бета – адреноблокаторлар

Бисопролол

АТХ коды С07АВ07

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Сіңуі – 80-90 %, ас қабылдау сіңуіне ықпалын тигізбейді. Қан плазмасында ең жоғары концентрация 1-3 сағаттан соң байқалады, қан плазмасы ақуыздарымен байланысуы – 26-33 %. Бисопрололдың таралу көлемі – 3,5 л/кг. Жалпы клиренсі – сағатына 15 л.

Гематоэнцефалдық бөгет және плацентарлы бөгет арқылы өткізгіштігі – төмен. Дозаның 50 %-ы бауырда метаболизденіп, белсенді емес метаболиттер түзеді, жартылай шығарылу кезеңі – 10-12 сағат. 98 %-ға жуығы бүйректер арқылы шығарылады, олардың 50 %-ы өзгермеген күйінде, 2 %-дан азы ішек арқылы (өтпен бірге) шығарылады.

Фармакодинамикасы

Симпатомиметикалық белсенділігі жоқ селективті бета1-адреноблокатор, мембрананы тұрақтандыратын әсері жоқ. Қан плазмасы рениннің белсенділігін төмендетеді, миокардқа оттегінің қажеттілігін азайтады, жүректің жиырылу жиілігін (ЖЖЖ) (тыныштықта және жүктеме кезінде) сиретеді. Гипотензивті, антиангинальді және аритмияға қарсы әсер береді. Жүректің бета1-адренорецепторларын жоғары емес дозаларда бөгей отырып, стимуляцияланған катехоламиндер арқылы циклдік аденозинмонофосфаттың (цАМФ) аденозинтрифосфаттан (АТФ) түзілуін азайтады, кальций иондарының жасушаішілік ағынын төмендетеді, теріс хроно-, дромо-, батмо- және инотропты әсер береді, миокардтың өткізгіштігін және қозғыштығын басады.

Емдік дозаларды арттырған кезде бета2-адреноблокаторлық әсер береді.

Препаратты қолданудың бас кезінде, алғашқы 24 сағат ішінде жалпы шеткергі қантамырлар кедергісі артады (альфа-адренорецепторлар белсенділігінің реципрокты түрде артуы және бета2-адренорецепторлардың стимуляциясының жоғалуы нәтижесінде), 1-3 тәуліктен кейін бастапқы күйіне оралады, ал ұзақ уақыт тағайындаған кезде – төмендейді.

Гипотензивті әсері қанның минуттық көлемінің, шеткергі қантамырлардың симпатикалық стимуляциясының азаюымен, ренин-ангиотензинді жүйе белсенділігінің төмендеуімен (рениннің бастапқыда гиперсекрециясы болған науқастар үшін үлкен маңызы бар) және орталық жүйке жүйесіне (ОЖЖ) ықпал етуімен байланысты. Артериялық гипертензияларда әсері 2-5 күннен кейін басталады, тұрақты әсер етуі 1-2 айдан кейін байқалады.

Антиангинальді әсері ЖЖЖ сиреуі және миокардтың жиырылуының төмендеуі диастоланың ұзаруы, миокард перфузиясының жақсаруы нәтижесінде миокардтың оттегіні қажетсінуінің азаюымен жүзеге асырылады. Сол жақ қарыншада ақырғы диастолалық қысымның артуы және қарыншаның бұлшықет талшықтарының созылуы есебінен, әсіресе жүрек қызметінің созылмалы жеткіліксіздігі бар науқастарда, оттегіге қажеттілік артуы мүмкін.

Орташа емдік дозаларда қолданған кезде, селективті емес бета-адреноблокаторлардан айырмашылығы, құрамында бета2-адренорецепторлары бар мүшелерге (ұйқы безіне, қаңқа бұлшықеттеріне, шеткергі артериялардың, бронхтардың және жатырдың тегіс бұлшықеттеріне) және көмірсудың алмасуына аздап ықпалын тигізеді; организмде натрий иондарының (Na+) іркілуін тудырмайды.

Аритмияға қарсы әсері аритмогендік факторлардың (тахикардия, симпатикалық жүйке жүйесі белсенділігінің жоғарылауы, цАМФ мөлшерінің артуы, артериялық гипертензия) жоғалуымен, ырғақтың синустық және эктопиялық жетекшілерінің өздігінен қозу жылдамдығының азаюымен және атриовентрикулярлы (AV) өткізгіштіктің (AV түйін арқылы көбіне антеградты және, аз дәрежеде ретроградтық бағытта) қосымша жолдарда да баяулауымен жүзеге асады.

Қолданылуы

- артериялық гипертензияда;

- жүректің ишемиялық ауруында: тұрақты стенокардия ұстамаларының алдын алуда;

- жүрек қызметінің созылмалы жеткіліксіздігінде (ЖСЖ)

Қолдану тәсілі және дозалары

Ішке, таңертең, шайнамай, бір рет. Дозаны әр адамға жекелей таңдаған жөн.

Артериялық гипертензиялар және жүректің ишемиялық ауруларында (тұрақты стенокардия ұстамаларының алдын алуға) әдетте бастапқы дозасы тәулігіне 1 рет 2,5 мг құрайды. Қажет болған кезде дозаны тәулігіне 1 реттік 5-10 мг-ға дейін арттырады. Ең жоғары тәуліктік дозасы – күніне бір рет 20 мг.

Жүрек қызметінің созылмалы жеткіліксіздігінде: бастапқы доза 1 апта ішінде күніне 1 рет 1,25 мг, 2-ші апта ішінде – тәулігіне 2,5 мг, 3-ші апта ішінде – тәулігіне 3,75 мг, 4-ші аптадан бастап 8-ші аптаны қоса есептегенде – тәулігіне 5 мг, 9-шы аптадан бастап 12-ші аптаны қоса есептегенде – тәулігіне 7,5 мг, әрі қарай – тәулігіне 10 мг. Бидоптың® ең жоғары ұсынылатын дозасы тәулігіне бір рет 10 мг құрайды.

Бүйрек қызметі бұзылған емделушілерде креатинин клиренсі (КК) минутына 20 мл-ден аз болғанда немесе бауыр қызметінің айқын бұзылуында ең жоғары тәуліктік дозасы – 10 мг. Мұндай емделушілерде дозаны арттыруды аса сақтықпен жүргізу қажет.

Егде жастағы емделушілерде дозаны түзету талап етілмейді.

Бидоп® препаратымен емдеу әдетте ұзаққа созылатын ем болып табылады.

Дәрігердің кеңесінсіз емдеуді күрт тоқтатуға және ұсынылған дозаны өзгертуге болмайды, өйткені бұл жүрек жағдайының уақытша нашарлауына әкелуі мүмкін. Әсіресе жүректің ишемиялық ауруы бар емделушілерде емдеуді кенеттен тоқтатпаған жөн. Егер емді тоқтату қажет болса, күнделікті доза біртіндеп төмендетілуі тиіс.

Жағымсыз әсерлері

Өте жиі ≥ 1/10

- синустық брадикардия

Жиі > 1/100, ≤ 1/10

- АҚ айқын төмендеуі, ангиоспазм (шеткергі қан айналымы бұзылуының күшеюі, аяқтардың салқындауы, парестезиялар, Рейно синдромы)

- ауыз қуысының шырышты қабығының құрғауы, жүректің айнуы, құсу, іштің ауыруы, іш қату немесе диарея

Жиі емес ≥ 1/1000, ≤ 1/100

- қатты қажығыштық, әлсіздік, астения, бас айналу, бас ауыру, ұйқының бұзылуы, депрессия, мазасыздық, сананың шатасуы немесе жадының қысқа уақытқа жоғалуы

- жүректің лүпілдеуі, ортостатикалық гипотензия, миокард өткізгіштігінің бұзылуы, AV блокада (көлденең блокада толық дамығанша және жүрек тоқтап қалғанша), аритмиялар, миокардтың жиырылғыштығының бәсеңдеуі, жүрек қызметінің созылмалы жеткіліксіздігінің өршуі (тобықтың, табанның ісінуі, ентігу), кеуде тұсының ауыруы

- жоғары дозаларды тағайындаған кезде тыныстың тарылуы (селективтілігінің жоғалуы) және/немесе бейім емделушілерде – ларинго- және бронхоспазм

- гипергликемия (инсулинге тәуелді емес қант диабетімен науқастарда), гипогликемия (инсулин қабылдап жүрген науқастарда), гипотиреоидты жағдай

- артралгия

Сирек ≥ 1/10000, ≤ 1/1000

- бауыр қызметінің бұзылуы (несептің қараюы, склераның немесе терінің сарғаюы, холестаз), дәмнің өзгеруі, гепатит

- елестеулер, миастения, «қорқынышты» түстер көру, құрысулар (соның ішінде балтыр бұлшықеттерінде), аяқ-қолдардың парестезиялары («аракідік» ақсайтын және Рейно синдромы бар науқастарда), діріл

- көрудің нашарлауы, көз жасы сөлінісінің азаюы, көздің құрғауы және аурушаңдығы

- мұрынның бітелуі

- терінің қышуы, бөртпе, есекжем, аллергиялық ринит

- терлеудің күшеюі, тері гиперемиясы

- «бауыр» трансаминазасы белсенділігінің жоғарылауы (аланинаминотрансферазаның, аспартатаминотрансферазаның жоғарылауы), гипербилирубинемия, гипертриглицеридемия

- либидоның бәсеңдеуі, потенцияның төмендеуі

- арқаның ауыруы, «тоқтату» синдромы (стенокардия ұстамаларының күшеюі, АҚ артуы)

Өте сирек ≤ 1/10000

- конъюнктивит

- экзантема, псориазға ұқсас тері реакциялары, псориаз симптомдарының асқынуы, алопеция

- тромбоцитопения (әдеттен тыс қан кетулер және қан құйылулар), агранулоцитоз, лейкопения

Ұрыққа ықпал етуі: өсудің жатырішілік кідіруі, гипогликемия, брадикардия.

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- бисопрололға және басқа да бета-адреноблокаторларға жоғары сезімталдық

- шок (соның ішінде кардиогендік), коллапс

- өкпе ісінуі

- жүрек қызметінің жедел ағымды жеткіліксіздігі; жүрек қызметінің созылмалы жеткіліксіздігінің инотроптық ем жүргізуді қажет ететін декомпенсация сатысы

- электрокардиостимуляторсыз ІІ-ІІІ дәрежелі AV блокада

- синоатриальді блокада

- синустық түйіннің әлсіздігі синдромы

- айқын брадикардия (ЖЖЖ минутына 60 реттен аз)

- кардиомегалия (жүрек қызметінің жеткіліксіздігі белгілерінсіз)

- айқын артериялық гипотензия (әсіресе миокард инфарктінде систолалық АҚ 100 мм с.б-нан төмен болғанда)

- бронх демікпесінің ауыр түрлерінде және сыртартқысында өкпелердің созылмалы обструкциялық аурулары (ӨСОА) бар болғанда

- моноаминооксидаза (МАО) тежегіштерін (МАО-В қоспағанда) бір мезгілде қабылдауға

- шеткергі қан айналымы бұзылуларының кеш сатыларында; Рейно синдромы

- феохромоцитома (бір мезгілде альфа-адреноблокаторларды пайдаланусыз)

- метаболизмдік ацидоз

- 18 жасқа дейінгі балалар және жасөспірімдер (тиімділігі және қауіпсіздігі анықталған жоқ)

- лактоза жақпаушылық, лактаза тапшылығы немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы (өйткені препарат құрамына лактоза кіреді)

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Аритмияға қарсы I класс препараттары (мысалы, хинидин, дизопирамид, лидокаин, фенитоин, флекаинид, пропафенон): атриовентрикулярлық өткізу уақытына әсері күшеюі және теріс инотропты әсері артуы байқалуы мүмкін.

Иммундық ем үшін қолданылатын аллергендер, немесе тері сынамаларына арналған аллергендер сығындылары бисопролол қабылдап жүрген науқастарда жүйелік ауыр аллергиялық реакцияларды немесе анафилаксиялардың пайда болу қаупін арттырады.

Көктамыр ішіне енгізуге арналған құрамында йоды бар рентгеноконтрасты заттар анафилактикалық реакциялардың даму қаупін арттырады.

Ингаляциялық анестезияларға арналған дәрілер (көмірсу туындылары), фенитоин көктамыр ішіне енгізген кезде кардиодепрессивтік әсердің айқындылығын және АҚ төмендеу ықтималдылығын арттырады.

Инсулиннің және ішу арқылы қабылданатын гипогликемиялық дәрілердің тиімділігін өзгертеді, дамитын гипогликемия симптомдарын (тахикардияны, АҚ жоғарылауын) жасырады.

Лидокаин мен ксантиндердің (теофиллиннен басқа) клиренсін төмендетеді және олардың, әсіресе темекі шегудің ықпалынан теофиллин клиренсі басынан-ақ жоғары болатын науқастарда, қан плазмасындағы концентрациясын арттырады.

Гипотензивтік әсерді қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (натрий иондарының (Na+) іркілуі және простагландиндер синтезінің бүйректер арқылы бөгелуі), глюкокортикостероидтар және эстрогендер (Na+ иондарының іркілуі) әлсіретеді.

Жүрек гликозидтері, метилдопа, резерпин және гуанфацин, «баяу» кальций өзекшелерінің бөгегіштері (верапамил, дилтиазем), амиодарон және аритмияға қарсы басқа да дәрілер брадикардияның, AV блокаданың, жүректің тоқтап қалуының және жүрек қызметі жеткіліксіздігінің даму немесе өршу қаупін арттырады.

Нифедипин АҚ-ны едәуір төмендетуі мүмкін.

Жергілікті қолдануға арналған бета-блокаторлар (мысалы, глаукоманы емдеуге арналған көз тамшы дәрілері) бисопрололдың жүйелік әсерлерін потениялайды.

Оймақгүл препараттары атриовентрикулярлы өткізгіштік уақытын арттырады, жүректің жиырылу жиілігін азайтады.

Бисопрололмен біріктірілген бета-симпатомиметикитер (мысалы, изопреналин, добутамин) екі препараттың да әсерін төмендетуі мүмкін.

Диуретиктер, клонидин, симпатолитиктер, гидралазин және басқа да гипотензивті дәрілер АҚ-ның шамадан тыс төмендеуіне әкеп соқтыруы мүмкін.

Поляризацияланбайтын миорелаксанттардың әсерін және кумариндердің антикоагулянттық әсерлерін ұзартады.

Три- және тетрациклдік антидепрессанттар, антипсихотикалық дәрілер (нейролептиктер), этанол, тыныштандырғыш және ұйықтатқыш дәрілер орталық жүйке жүйесі қызметінің басылуын күшейтеді.

Гипотензиялық әсері едәуір күшейетін болғандықтан, МАО тежегіштерімен бір мезгілде қолдануға болмайды, МАО тежегіштері (МАО-В қоспағанда) мен бисопрололды қабылдау арасындағы үзіліс кем дегенде 14 күн болуы тиіс.

Қастауыштың гидратацияланбаған алкалоидтары шеткері қан айналымының бұзылу қаупін арттырады.

Эрготамин шеткергі қан айналымының бұзылу қаупін арттырады; рифампицин жартылай шығарылу кезеңін қысқартады.

Катехоламиндердің қорын төмендететін дәрілік заттар (соның ішінде резерпин) бета-адреноблокаторлардың әсерін күшейтуі мүмкін, сондықтан осындай біріктірілген дәрілік заттарды қабылдап жүрген науқастар АҚ-ның айқын төмендеуін немесе брадикардияны байқау үшін дәрігердің ұдайы бақылауында болуы тиіс.

Айрықша нұсқаулар

Бидоп® қабылдап жүрген науқастарды бақылауға ЖЖЖ және АҚ өлшеу (емнің басында – күн сайын, содан кейін 3-4 айда 1 рет), ЭКГ жүргізу, қант диабетімен ауыратын науқастарда қандағы глюкоза концентрациясын анықтау (4-5 айда 1 рет) қамтылуы тиіс. Егде жастағы емделушілерде бүйрек қызметін бақылап отыру керек (4-5 айда 1 рет).

ЖСЖ-ні 1,25 мг дозада емдеуді бастағаннан кейін емделуші 4 сағат бойы бақылауда болуы тиіс (ЖЖЖ, АҚ, ЭКГ) (өткізгіштігінің бұзылуын анықтау үшін).

Науқасқа ЖЖЖ есептеу әдістемесін үйреткен және ЖЖЖ минутына 50 реттен төмендеп кеткенде дәрігерлік жәрдемге жүгінуі керектігіне нұсқау берген жөн.

Емдеуді бастар алдында сыртартқысында бронхөкпенің ауыр сырқаты бар науқастарда сыртқы тыныс алу қызметіне зерттеу жүргізу керек.

Стенокардиясы бар науқастардың шамамен 20 %-да бета-адреноблокаторлар тиімсіз. Негізгі себептері – ишемия шегі төмен айқын коронарлы атеросклероз (ЖЖЖ минутына 100 реттен аз) және субэндокардиальді қан ағысын бұзатын сол жақ қарыншадағы ақырғы диастолалық көлемнің жоғарылауы.

«Шылымқорларда» бета-адреноблокаторлардың тиімділігі төмен.

Жанаспалы линзаны қолданатын науқастар емделу аясында көз жасы сұйықтығының азаюы мүмкін екендігін ескеруі тиіс.

Феохромоцитомасы бар науқастарға қолданған кезде әдеттен тыс артериялық гипертензияның даму қаупі бар (егер алдын ала тиімді альфа-адренобөгеу жасалмаса).

Тиреотоксикозда Бидоп® тиреотоксикоздың белгілі бір клиникалық белгілерін (мысалы, тахикардияны) жасыруы мүмкін. Тиреотоксикозы бар науқастарда препаратты бірден тоқтатуға болмайды, өйткені олар симптоматиканы күшейтуге қабілетті.

Қант диабетінде гипогликемияның әсерінен тахикардия бүркемеленуі мүмкін. Іріктемейтін бета-адреноблокаторлардан айырмашылығы – инсулиннен болған гипогликемияны күшейтпейді және қандағы глюкоза концентрациясының қалыпты деңгейге дейінгі қалпына келуін кідіртпейді. Клонидинмен бір мезгілде қабылдаған кезде оны қабылдау Бидоп® препаратын тоқтатқаннан кейін бірнеше күннен соң ғана тоқтатылуы тиіс.

Сыртартқыдағы аллергиялық ауырлық аясында жоғары сезімталдық реакцияларының айқындылығы күшеюі және эпинефриннің (адреналин) әдеттегі дозасының әсерінің болмауы мүмкін.

Жоспарлы хирургиялық ем жүргізу қажет болған жағдайда препаратты жалпы анестезиядан 48 сағат бұрын тоқтатады. Егер науқас хирургиялық араласым алдында препаратты қабылдап қойса, онда инотроптық теріс әсері өте аз жалпы анестезияға арналған дәрілік затты таңдап алған жөн.

Кезеген жүйкенің реципрокты белсенділенуін көктамыр ішіне атропинді (1-2 мг) енгізу арқылы тоқтатуға болады.

Бронх түйілуі бар науқастарға басқа гипотензивтік дәрілер жақпаған және/немесе тиімсіз болған жағдайда кардиоселективті адреноблокаторларды тағайындауға болады. Артық дозалану бронхтың түйілуін дамытатын болғандықтан қауіпті.

Егде жастағы науқастарда арта бастаған брадикардия (минутына 50 реттен аз соғады), АҚ айқын төмендеуі (систолалық АҚ 100 мм с.б.-нан төмен), AV блокада, бронхтың түйілуі, қарыншалық аритмиялар, бауыр мен бүйрек қызметтерінің ауыр бұзылулары пайда болған жағдайда дозаны азайту немесе емдеуді тоқтату қажет.

Депрессия дамыған кезде емдеуді тоқтату керек.

Ауыр аритмиялардың және миокард инфарктінің даму қаупіне байланысты, Бидоппен® емдеуді кенеттен тоқтатуға болмайды. Дозаны 2 апта және одан көп уақыт біртіндеп азайта отырып тоқтатады (3-4 күнде дозаны 25 %-ға төмендетеді). Қанда және несепте катехоламиндердің, норметанефриннің және ванилилминдаль қышқылының мөлшерін; антинуклеарлы антиденелердің титрін зерттер алдында тоқтатқан жөн.

Бауыр қызметінің жеткіліксіздігінде; бүйрек қызметінің созылмалы жеткіліксіздігінде (КК минутына 20 мл-ден төмен), миастенияда, тиреотоксикозда, қант диабетінде, Принцметалл стенокардиясында, І дәрежелі AV блокадада, псориазда, депрессияларда (соның ішінде сыртартқысында), шеткергі артериялардың окклюзиялық зақымында, сыртартқыда аллергиялық реакциялар болғанда, қатаң диета сақтағанда және егде жастағы адамдарға сақтықпен тағайындаған жөн.

Жүктілік және лактация кезеңі

Бидоп® препараты жүктілік кезінде тек ана үшін болжамды пайдасы ұрықта және/немесе нәрестеде дамитын жағымсыз әсерлер қаупінен басым болған жағдайда ғана қолданылуы мүмкін.

Бета-адреноблокаторлар плацентада қан ағысын төмендетеді және ұрықтың дамуына ықпалын тигізе алады. Плацентадағы және жатырдағы қан ағысын, сондай-ақ болашақ нәрестенің өсуі мен дамуын, және де жүктілікке немесе ұрыққа қатысты қауіпті біліністер байқалған жағдайда, мұқият бақылауға алған, альтернативті емдік шараларды қабылдаған жөн.

Бисопрололдың ана сүтіне өтетін-өтпейтіндігі жөнінде деректер жоқ. Препаратты лактация кезеңінде қолдану қажет болған жағдайда емшек емізуді тоқтату керек.

Дәрілік заттың көлікті және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Емделу кезінде, әсіресе емнің бас кезінде, бас айналуы мүмкін, осыған байланысты автокөлікті жүргізгенде және зейінді жұмылдыруды және психомоторлы реакциялардың шапшаңдығын қажет ететін қауіпті қызмет түрлерімен айналысқанда сақ болу қажет.

Артық дозалануы

Симптомдары: аритмия, қарыншалық экстрасистолия, айқын брадикардия, AV блокада, АҚ айқын төмендеуі, жүрек қызметінің созылмалы жеткіліксіздігінің дамуы, саусақ тырнақтарының және алақанның цианозы, тыныстың тарылуы, бронхтың түйілуі, бас айналу, талу жағдайлары, құрысулар, гипогликемия.

Емдеу: асқазанды шаю және сорғыш дәрілерді тағайындау; симптоматикалық ем: AV блокада дамығанда – 1-2 мг атропинді, эпинефринді көктамыр ішіне енгізу, немесе уақытша кардиостимулятор қою; қарыншалық экстрасистолияда – лидокаин (I А класының препараттары қолданылмайды); АҚ айқын төмендегенде – науқас Тренделенбург күйінде болуы тиіс; егер өкпенің ісіну белгілері жоқ болса – плазманың орнын алмастырғыш ерітінділерді көктамыр ішіне енгізу, тиімсіз болған жағдайда – эпинефрин, допамин, добутамин енгізу (хронотроптық және инотроптық әсерін демеу және АҚ айқын төмендеуін тоқтату үшін); жүрек қызметінің жеткіліксіздігінде – жүрек гликозидтері, диуретиктер, глюкагон; құрысуларда – көктамыр ішіне диазепам; бронхтың түйілуінде – бета2-адреностимуляторларды ингаляциялық түрде.

Шығарылу түрі және қаптамасы

ПВХ/ПВДХ үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға 14 таблеткадан салынған.

1, 2 немесе 4 пішінді қаптама медицинада қолданылуы жөнінде мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон пәшкеге салынған.

Сақтау шарттары

15 ºС-ден 30 ºС-ге дейінгі температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Сақтау мерзімі

3 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін пайдалануға болмайды.

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы

Өндіруші

Ниш Генерикс Лимитед, Ирландия

Тіркелу куәлігінің иесі

«Гедеон Рихтер» ААҚ, Будапешт, Венгрия

Қаптаушы: «ГЕДЕОН РИХТЕР-РУС» ЖАҚ, 140342 Ресей, Мәскеу облысы, Шувое кенті, тел/факс: (495)-788-86-30

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан өнім сапасына қатысты шағымдарды қабылдайтын ұйымның мекенжайы:

«Гедеон Рихтер» ААҚ ҚР өкілдігі

E-mail: info@richter.kz

Телефон: 8-(727)-258-26-22, 8-(727)-258-26-23