Аторис® (10 мг) (Atorvastatin)
Инструкция
- русский
- қазақша
Саудалық атауы
Аторис ®
Халықаралық патенттелмеген атауы
Аторвастатин
Дәрілік түрі
Үлбірлі қабықпен қапталған 10 мг, 20 мг таблеткалар,
Құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат - 10,36 мг немесе 20,72 мг кальций аторвастатині (сәйкесінше, 10 мг немесе 20 мг аторвастатинге баламалы),
қосымша заттар: повидон, натрий лаурилсульфаты, кальций карбонаты, микрокристалды целлюлоза, лактоза моногидраты, натрий кроскармеллозасы, магний стеараты
қабығы: Опадрай II HP 85F28751 ақ (құрамы: поливинил спирті, титанның қостотығы (Е 172), макрогол 3000, тальк)
Сипаттамасы
Дөңгелек пішінді, сәл дөңес, ақ түсті үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар. Көлденең қимасында ақ түсті ядро көрінеді
Фармакотерапиялық тобы
Гиполипидемиялық препараттар. Гипохолестеринемиялық және гипотриглицеридемиялық препараттар. ГМГ КоА-редуктаза тежегіштері.
Аторвастатин.
АТХ коды С10АА05
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Сіңуі
Аторвастатин ішке қабылдаудан кейін тез сіңеді; оның қан плазмасындағы концентрациясы жоғары шегіне 1-2 сағаттан соң жетеді. Қан плазмасында аторвастатиннің сіңу дәрежесі мен концентрациясы дозаға пропорционал артады. Аторвастатиннің абсолютті биожетімділігі 14% жуық құрайды, ал 3-гидрокси-3-метилглутарил коэнзим А-редуктазаға (ГМГ-КоА-редуктаза) қатысты тежеу белсенділігінің жүйелі биожетімділігі 30% жуық. Төмен жүйелі биожетімділігі асқазан-ішек жолы шырышты қабығындағы және/немесе бауыр арқылы «алғаш өту» кезіндегі жүйе алды метаболизм себебінен болады.
Ас ішу препараттың сіңірілу жылдамдығы мен дәрежесін біршама төмендетеді (тиісінше 25% және 9%, оны Сmax және AUC анықтау нәтижелері айғақтайды), алайда тығыздығы төмен липопротеидтер холестеринінің (ТТЛП-Хс) төмендеуі аш қарынға аторвастатин қабылдау кезіндегі осындайға ұқсас. Аторвастатинді кешкі уақытта қабылдаудан кейін оның қан плазмасындағы концентрациясы таңертеңгі уақытта қабылдаудан кейінгісінен төмен (Cmax және AUC шамамен 30%). Препараттың сіңу дәрежесі мен дозасы арасында желілік тәуелділік анықталған.
Таралуы
Аторвастатиннің орташа таралу көлемі 381 л жуық құрайды. Қан плазмасы ақуыздарымен байланысы 98%-дан кем емес. Эритроциттер/плазмадағы аторвастатин мөлшерінің қатынасы 0,25 жуық құрайды, яғни аторвастатин эритроциттерге нашар өтеді.
Метаболизмі
Аторвастатин орто- және пара-гидроксилденген туындылардың және түрлі бета-тотығу өнімдерінің түзілуімен елеулі дәрежеде метаболизденеді. Орто- және пара-гидроксилденген метаболиттер ГМГ-КоА-редуктазаға тежеу әсерін көрсетеді. ГМГ-КоА-редуктаза белсенділігінің шамамен 70% төмендеуі белсенді айналымдағы метаболиттер әсері есебінен жүреді. Аторвастатин метаболизмінде бауыр P450 3А4 цитохромы маңызды рөл атқарады: осы изоферменттің тежегіші болып табылатын эритромицинді бір мезгілде қабылдағанда адам қан плазмасында аторвастатин концентрациясы жоғарылайды. Өз кезегінде, аторвастатин Р450 3А4 цитохромының әлсіз тежегіші болып табылады. Аторвастатин, ең алдымен, Р450 3А4 цитохромымен метаболизденетін терфенадиннің қан плазмасындағы концентрациясына клиникалық мәнді ықпалын тигізбейді, сондықтан Р450 3А4 цитохромының басқа субстраттары фармакокинетикасына аторвастатиннің елеулі ықпал ету ықтималдығы аз.
Шығарылуы
Аторвастатин мен оның метаболиттері, ең алдымен, өтпен бауыр және/немесе бауырдан тыс метаболизм нәтижесінде шығарылады (аторвастатин айқын ішек-бауыр кері айналымына ұшырамайды). Аторвастатиннің жартылай шығарылу кезеңі 14 сағатқа жуық құрайды. ГМГ-КоА-редуктазаға қатысты тежеу белсенділігі белсенді метаболиттер болуына орай 20-30 сағатқа жуық сақталады. Ішке қабылдаудан кейін несепте 2%-дан аз аторвастатин табылады.
Пациенттердің ерекше топтары
Егде жастағылар: 65 жастағы және одан асқан адамдарда қан плазмасындағы аторвастатин концентрациялары жас ересек пациенттердегіден жоғары (Cmax шамамен 40%, AUC шамамен 30%); егде жастағы адамдарда, жалпы қауыммен салыстырғанда, гиполипидемиялық ем қауіпсіздігі, тиімділігі немесе мақсатына жету айырмашылықтары табылмаған.
Балалар: ашық 8-апталық зерттеуде Таннер бойынша жыныстық даму сатысы 1 (N = 15) және ≥ 2 (N = 24) болатын (6-17 жас аралығындағы) гетерозиготалы отбасылық гиперхолестеринемиясы бар және ТТЛП-Х бастапқы деңгейі ≥ 4 ммоль/л балалар жасындағы пациенттер, тиісінше, аторвастатинді тәулігіне бір рет 5 немесе 10 мг дозаларда шайнайтын таблеткалар түрінде немесе тәулігіне бір рет 10 немесе 20 мг үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар түрінде алды. Дене салмағы аторвастатиннің бірден бір елеулі ауыспалы қауымдық ФК моделінде болды. Балалар жасындағы пациенттерде аторвастатиннің болжамалы ішу арқылы клиренсі дене салмағына қарай аллометриялық масштабпен өлшегенде ересектердегі осындаймен ұқсас болды. Аторвастатин мен о-гидроксиаторвастатиннің экспозициялар диапазонында ТТЛП-Х және ЖХ деңгейлерінің тұрақты төмендеуі байқалды.
Жынысы: әйелдерде қан плазмасындағы аторвастатин концентрациясы ерлердегісінен ерекшеленеді (Cmax шамамен 20% жоғары, ал AUC 10% төмен), алайда препараттың ерлер мен әйелдердегі липидтік алмасуға әсерінің клиникалық мәнді айырмашылықтары анықталмаған.
Бүйрек жеткіліксіздігі: бүйрек ауруы қан плазмасындағы аторвастатин концентрациясына немесе оның липидтік алмасу көрсеткіштеріне әсеріне ықпал етпейді, осыған орай, бүйрек функциясы бұзылған науқастарда дозаны өзгерту қажет емес.
Гемодиализ: гемодиализдің аторвастатин клиренсінің елеулі ұлғаюына әкелу ықтималдығы аз, себебі препарат қан плазмасы ақуыздарымен едәуір дәрежеде байланысқан.
Бауыр жеткіліксіздігі: аторвастатин концентрациясы алкогольдік бауыр циррозымен (Чайльд-Пью В) науқастарда елеулі (Cmax шамамен 16 есе, AUC шамамен 11 есе) жоғарылайды.
SLOC1B1 полиморфизмі
Аторвастатинді қоса, барлық ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерінің бауырдағы метаболизмі ОАТР1В1 тасымалдағышының қатысуымен жүзеге асады. SLOC1B1 полиморфизмі бар пациенттерде аторвастатин экспозициясының жоғарылау қаупі болады, бұл рабдомиолиз қаупінің артуына әкелуі мүмкін. Ақуызды кодтайтын гендегі ОАТР1В1 (SLCO1B1c.521CC) полиморфизмі аторвастатин AUC мәнінің, аталған генетикалық нұсқасы (с.521ТТ) жоқ адамдардағы осындаймен салыстырғанда, 2,4 есе жоғарылауына жағдай жасайды. Бұл топтағы пациенттерде аторвастатиннің бауыр жасушаларымен қармалуы генетикалық ақаулы болуы мүмкін. Тиімділігіне ықпал етуінің болжамды зардаптары белгісіз.
Фармакодинамикасы
Аторис® – синтетикалық гиполипидемиялық препарат, 3-гидрокси-3-метилглутарил-КоА-ны, холестеринді қоса, стероидтар ізашары – мевалон қышқылына айналдыратын шешуші ферменті ГМГ-КоА-редуктазаның іріктелген бәсекелес тежегіші. Гомозиготалы және гетерозиготалы отбасылық гиперхолестеринемиясымен, гиперхолестеринемияның отбасылық емес түрлерімен және аралас дислипидемиямен науқастарда Аторис® қан плазмасында жалпы холестерин (Хс), тығыздығы төмен липопротеидтер холестерині мен аполипопротеин В, сондай-ақ тығыздығы өте төмен липопротеидтер холестерині (ТӨТЛП-Хс) және триглицеридтер мөлшерін төмендетеді, тығыздығы жоғары липопротеидтер холестерині (ТЖЛП-Хс) мөлшерінің тұрақсыз жоғарылауын туындатады.
Бауырда триглицеридтер мен холестерин тығыздығы өте төмен липопротеидтер (ТӨТЛП) құрамына кіреді, қан плазмасына түседі және шеткері тіндерге көшеді. ТӨТЛП-дан тығыздығы төмен липопротеидтер (ТТЛП) түзіледі, олар ТТЛП жоғары аффинді рецепторларымен өзара әрекеттескенде катаболизденеді.
Аторис® ГМГ-КоА-редуктазаны және бауырдағы холестерин синтезін тежеп және жасушалар беткейінде ТТЛП «бауыр» рецепторларының санын арттырып, қан плазмасында холестерин мен липопротеидтер концентрациясын төмендетеді, бұл ТТЛП холестерині қармалуының және катаболизмінің күшеюіне әкеледі.
Қолданылуы
- бастапқы гиперхолестеринемиясы (гетерозиготалы отбасылық және отбасылық емес гиперхолестеринемиясы бар), біріккен (аралас) гиперлипидемиясы (Фредериксон бойынша IIa және IIb типтері) бар, қан плазмасында триглицеридтер мөлшері жоғары (Фредериксон бойынша IV тип) науқастарда және дисбеталипопротеинемиясы (Фредериксон бойынша ІІІ тип) бар науқастарда диетамен ем кезінде талапқа сай әсер болмаған жағдайда қан плазмасында жалпы холестерин, ТТЛП-Хс, аполипопротеин В және триглицеридтер мөлшері жоғары және ТЖЛП-Хс мөлшері жоғары пациенттерді емдеу үшін диетамен біріктірілімде
- диетамен емнің және басқа да фармакологиялық емес емдеу әдістерінің тиімділігі жеткіліксіз болғанда гомозиготалы отбасылық гиперхолестеринемиямен науқастарда қан плазмасында жалпы холестерин және ТТЛП-Хс мөлшерін төмендету үшін
- жүрек-қантамыр аурулары және/немесе дислипидемиясы бар науқастарда, сонымен қатар, егер осы аурулар анықталмаған, бірақ ИЖА даму қаупінің 55-тен асқан жас, шылым шегу, артериялық гипертензия, қан плазмасындағы төмен ТЖЛП-Хс концентрациялары, туыстарында ИЖА ерте дамыған жағдайлар сияқты кемінде үш факторы бар жағдайда өліммен аяқталатын ИЖА қаупін және миокард инфарктісі, стенокардия, инсульттің даму қауіптерін төмендету үшін және реваскуляризация емшараларын жүргізу қажеттілігін азайту үшін
- егер талапқа сай диетамен емдеуден кейін ТТЛП-Хс >190 мг/дл деңгейінде қалса немесе ТТЛП-Хс > 160 мг/дл деңгейінде қалса, бірақ бұл орайда туыстарында жүрек-қантамыр ауруларының ерте даму жағдайлары немесе балада жүрек-қантамыр аурулары дамуының екі және одан да көп қауіп факторы болса, гетерозиготалы отбасылық гиперхолестеринемиямен қан плазмасында жалпы холестерин, ТТЛП-Хс және аполипопротеин В мөлшері жоғары 10-17 жастағы балаларды емдеу үшін диетамен біріктірілімде
Қолдану тәсілі және дозалары
Аториспен емдеуді бастар алдында семіздігі бар науқастарда диетаның, дене жаттығуларының және дене салмағын төмендету көмегімен гиперхолестеринемияны бақылауға, сондай-ақ негізгі ауруды емдеуге қол жеткізуге тырысу керек. Препарат тағайындалғанда науқасқа ол емдеу кезінде қадағалауы тиісті стандартты гипохолестеринемиялық диетаны ұсыну қажет.
Препарат ас ішуге байланыссыз күннің кез келген уақытында қабылданады. Препарат дозасы ТТЛП-Хс бастапқы мөлшерін, ем мақсатын және жекеше әсерді есепке алумен таңдалып, тәулігіне бір рет 10-нан 80 мг дейін құбылады. Емдеудің басында және/немесе Аторис дозасын арттыру кезінде әр 2-4 апта сайын қан плазмасындағы липидтер мөлшерін бақылап, дозаны тиісті үлгіде түзетіп отыру қажет.
Бастапқы гиперхолестеринемия және біріктірілген (аралас) гиперлипидемия: науқастардың көпшілігі үшін – тәулігіне бір рет 10 мг; емдік әсері 2 апта ішінде көрініс береді және әдетте 4 апта ішінде жоғары шегіне жетеді; ұзақ емдеу кезінде әсері сақталады.
Гомозиготалы отбасылық гиперхолестеринемия: тәулігіне бір рет 80 мг (көпшілік жағдайда ем ТТЛП-Хс мөлшерінің 18-45% төмендеуіне әкелді).
Педиатриялық пациенттердегі ауыр дислипидемия: ұсынылатын старттық доза – тәулігіне бір рет 10 мг. Дозаны клиникалық жауабына және жағымдылығына сәйкес тәулігіне 80 мг дейін арттыруға болады. Доза ұсынылатын ем мақсатын есепке алып, әркімге жеке таңдалуы тиіс.
Бауыр аурулары бар науқастарда қолдану: «Қолдануға болмайтын жағдайларын» қараңыз.
Бүйрек жеткіліксіздігі бар науқастарда дозалануы: бүйрек ауруы қан плазмасындағы Аторис концентрациясына немесе ТТЛП-Хс мөлшерінің төмендеу дәрежесіне ықпал етпейді, сондықтан препараттың дозасын түзету қажет емес.
Егде жастағы адамдарда қолдану: егде жастағы адамдарда, жалпы қауыммен салыстырғанда, гиполипидемиялық емнің қауіпсіздік, тиімділік немесе мақсатқа жету айырмашылықтары табылмаған.
Жағымсыз әсерлері
Жиі (>1/100-ден <1/10 дейін)
- бас ауыру
- назофарингит
- гипергликемия
- жұтқыншақ пен көмейдің ауыруы, мұрыннан қан кету
- диспепсия, жүрек айну, іш қату, метеоризм, диарея
- артралгия, аяқ-қолдың ауыруы, бұлшықеттердің құрысуы, миалгия, буындардың ісінуі, арқаның ауыруы
- бауыр функциясының қалыптан тыс көрсеткіштері, сарысулық креатинфосфокиназа (КФК) жоғарылауы
- аллергиялық реакциялар
Жиі емес (≥1/1000-нан <1/100 дейін)
- гипогликемия, дене салмағын қосу, анорексия
- қорқынышты түстер, ұйқысыздық
- бас айналу, парестезия, гипестезия, дисгевзия, амнезия
- көмескі көру
- құлақтағы шуыл
- құсу, іштің жоғарғы және төменгі бөлігінің ауыруы, кекіру
- панкреатит, гепатит
- есекжем, тері бөртпесі, қышыну, алопеция
- мойынның ауыруы, бұлшықеттің шаршауы
- дімкәстану, астения, кеуде қуысының ауыруы, шеткері ісіну, қатты қажу, қызба
- несепте лейкоциттердің пайда болуы
Сирек (≥1/10000-нан <1/1000 дейін)
- тромбоцитопения
- шеткері нейропатия
- көрудің нашарлауы
- холестаз
- ангионевроздық ісіну, буллезді дерматит, полиморфты эритеманы қоса, Стивенс-Джонсон синдромы және уытты эпидермалық некролиз
- миопатия, миозит, рабдомиолиз, кейде сіңірдің үзілуімен асқынған тендинопатия
Өте сирек (≤1/10000-нан бастап)
- анафилаксия
- естімей қалу
- бауыр жеткіліксіздігі
- гинекомастия
Белгісіз (қолда бар деректер бойынша анықтау мүмкін емес).
- иммунитет арқылы некроздаушы миопатия
Келесі жағымсыз әсерлері балалар жасындағы пациенттерде анықталды: Жиі (>1/100-ден <1/10 дейін)
- бас ауыру
- іштің ауыруы
- аланинаминотрансфераза және сарысулық креатинфосфокиназа (КФК) деңгейлерінің жоғарылауы
Кейбір статиндерді қабылдағанда:
- жыныс дисфункциясы
- депрессия
- өкпенің интерстициальді ауруының, әсіресе, ұзақ мерзімді ем кезіндегі айрықша сирек жағдайлары
- қант диабеті: жиілігі қауіп факторларының болуына немесе болмауына байланысты болады (аш қарын қандағы глюкоза ≥5.6 ммоль/л, ДСИ >30 кг/м2, триглицеридтердің жоғары деңгейлері, анамнездегі артериялық гипертензия)
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- препарат компоненттерінің кез келгеніне жоғары сезімталдық
- шығу тегі белгісіз бауырдың белсенді ауруы немесе сарысу трансаминазалары белсенділігінің жоғарылауы (қалыптың жоғарғы шегімен салыстырғанда 3 есе көп)
- жүкті және бала емізетін әйелдер, сондай-ақ талапқа сай контрацепция әдістерін пайдаланбайтын ұрпақ өрбіту жасындағы әйелдер
- тұқым қуалайтын лактоза жақпаушылығы, LАРР-лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар пациенттер
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерімен емделу кезінде және циклоспорин, фиброй қышқылы туындыларын, боцепревир, никотин қышқылы және Р450 3А4 цитохромы тежегіштерін (эритромицин, азолға жататын зеңге қарсы препараттар) бір мезгілде қолданғанда миопатияның даму қаупі артады. Аторвастатин мен боцепревирді бір мезгілде қабылдайтын пациенттерде Атористі® бастапқы төменірек дозасында қолдану және клиникалық мониторинг өткізу ұсынылады. Боцепревирмен біріктіріп қолдану кезінде аторвастатиннің тәуліктік дозасы 20 мг-ден аспауы тиіс. Статиндермен, соның ішінде аторвастатинмен емделу кезінде немесе одан кейін иммунитет арқылы некроздаушы миопатия (ИНМ) туралы өте сирек хабарламалар тіркелді. ИНМ клиникалық тұрғыда статиндермен емнің тоқтатылуына қарамастан сақталатын проксимальді бұлшықеттер әлсіздігімен және сарысудағы креатинкиназаның жоғары деңгейімен сипатталады.
Р450 3А4 тежегіштері: аторвастатин Р450 3А4 цитохромымен метаболизденеді. Аторис пен Р450 3А4 цитохромы тежегіштерін бір мезгілде қолдану қан плазмасында аторвастатин концентрациясының артуына алып келуі мүмкін. Өзара әрекеттесу дәрежесі және әсердің күшеюі Р450 3А4 цитохромының әсер ету өзгергіштігіне байланысты. Р450 3А4 күшті тежегіштерін (мысалы, циклоспорин, телитромицин, кларитромицин, делавирдин, стирипентол, кетоконазол, вориконазол, итраконазол, позаконазол және АИТВ протеазасы тежегіштері, ритонавирді, лопинавирді, атазанавирді, индинавирді, дарунавирді және т.б.) мүмкіндігінше бір мезгілде қолданбау керек. Осы дәрілік препараттарды аторвастатинмен бір мезгілде қолданбауға болмайтын жағдайларда аторвастатиннің бастапқы ең төмен және ең жоғары дозаларын тағайындау, сондай-ақ пациенттің жай-күйіне тиісті клиникалық мониторинг өткізу ұсынылады.
Р450 3А4 орташа тежегіштері (мысалы, эритромицин, дилтиазем, верапамил және флуконазол) плазмадағы аторвастатин концентрацияларын арттыра алады. Эритромицинді статиндермен біріктіріп пайдаланғанда миопатияның жоғары қаупі байқалады. Амиодарон немесе верапамилдің аторвастатинге ықпалы бағаланатын өзара әрекеттесу зерттеулері жүргізілмеген. Амиодарон да, верапамил де Р450 3А4 белсенділігін тежейді, ал оларды аторвастатинмен біріктіріп қолдану аторвастатин экспозициясының ұлғаюына әкелуі мүмкін. Осылайша, Р450 3А4 орташа тежегіштерімен бір мезгілде қолданғанда аторвастатиннің барынша төменірек дозасын тағайындау және пациент жағдайына тиісті клиникалық мониторинг өткізу ұсынылады. Сәйкесті клиникалық мониторинг ем басталған соң немесе тежегіш дозасын түзетуден кейін ұсынылады.Тасымалдаушы тежегіштер: аторвастатин мен оның метаболиттері OATP1B1 тасымалдаушысының субстраттары болып табылады. OATP1B1 тежегіштері (мысалы, циклоспорин) аторвастатин биожетімділігін арттыруы мүмкін. Бір мезгілде 10 мг аторвастатин мен циклоспорин (5,2 мг/кг/тәулік) қолдану аторвастатин экспозициясының 7,7 есе ұлғаюына әкеледі.
Аторвастатин мен CYP3A4 изоферменті тежегіштерін немесе тасымалдаушы ақуыздарды бір мезгілде қолданғанда қан плазмасында аторвастатин концентрациясы жоғарылауы және миопатия қаупі артуы мүмкін. Қауіп, аторвастатинді фиброй қышқылы туындылары мен эзетимиб сияқты миопатияны тудыруға қабілетті басқа дәрілік препараттармен бір мезгілде қолданғанда да артуы мүмкін.Эритромицин/кларитромицин: Р450 3А4 цитохромын тежейтін аторвастатин мен эритромицинді (тәулігіне төрт рет 500 мг) немесе кларитромицинді (тәулігіне екі рет 500 мг) бір мезгілде қолданғанда қан плазмасында аторвастатин концентрациясының жоғарылауы байқалған.
Протеаза тежегіштері: аторвастатинді Р450 3А4 цитохромы тежегіштері ретінде белгілі протеаза тежегіштерімен бір мезгілде қолдану қан плазмасында аторвастатин концентрациясының артуымен қатар жүрді.
Дилтиазем гидрохлориді: аторвастатин (40 мг) мен дилтиаземді (240 мг) бір мезгілде қолдану қан плазмасында аторвастатин концентрациясының артуына әкеледі.
Циметидин: аторвастатин мен циметидиннің өзара әрекеттесу зерттеуі жүргізілді, клиникалық мәнді өзара әрекеттесулері болмаған.
Итраконазол: аторвастатин (20 мг-40 мг) мен итраконазолды (200 мг) бір мезгілде қолдану аторвастатин AUC ұлғаюына әкеледі.
Грейпфрут шырыны: құрамында бір немесе екі компонент бар, олар CYP 3A4 тежейді және, әсіресе, грейпфрут шырынын шектен тыс тұтынғанда (күніне 1,2 литрден көп) қан плазмасында аторвастатин концентрациясын арттыруы мүмкін.
Р450 3A4 цитохромы индукторлары: аторвастатинді Р450 3А4 цитохромы индукторларымен (эфавиренз, рифампин және шайқурай препараттары) бір мезгілде қолдану қан плазмасында аторвастатин концентрациясының төмендеуіне әкелуі мүмкін. Рифампиннің қосарлы әсер ету механизмін (Р450 3А4 цитохромы индукциясы және бауырда OATP1B1 тасымалдаушы ферментінің тежелісі) ескеріп, Атористі® рифампинмен бір мезгілде тағайындау ұсынылған, өйткені рифампин қабылдаудан кейін Аторис қабылдау қан плазмасында аторвастатин деңгейінің едәуір төмендеуіне әкеледі.
Антацидтер: құрамында магний мен алюминий гидроксидтері бар суспензияны бір мезгілде ішке қабылдау қан плазмасында аторвастатин концентрациясын шамамен 35% төмендеткен, алайда ТТЛП-Хс мөлшерінің азаю дәрежесі бұл ретте өзгермеген.
Антипирин: аторвастатин антипириннің фармакокинетикасына әсер етпейді, сондықтан цитохромның сол изоферменттерімен метаболизденетін басқа препараттармен өзара әрекеттесуі күтілмейді.
Гемфиброзил/фиброй қышқылы туындылары: фибраттармен монотерапия кейбір жағдайларда бұлшықеттер тарапынан болатын жағымсыз құбылыстармен, соның ішінде рабдомиолизбен қатар жүреді. Осы құбылыстардың туындау қаупі фиброй қышқылы туындылары мен аторвастатин бір мезгілде тағайындалғанда жоғары болуы мүмкін. Егер бір мезгілде қолданбауға болмаса, ем мақсатына жету үшін аторвастатиннің ең төмен дозаларын пайдаланып, пациенттерде тиісті мониторинг өткізу керек.
Эзетимиб: эзетимибпен монотерапия бұлшықеттер тарапынан болатын жағымсыз құбылыстармен, соның ішінде рабдомиолизбен қатар жүреді. Демек, осы құбылыстардың қаупі эзетимиб пен аторвастатин бір мезгілде тағайындалғанда жоғарылауы мүмкін. Осындай пациенттерде тиісті мониторинг өткізу ұсынылады.
Колестипол: колестипол бір мезгілде қолданылғанда қан плазмасындағы аторвастатин концентрациясы шамамен 25% төмендейді; алайда аторвастатин мен колестипол біріктірілімінің гиполипидемиялық әсері бөлек алынған әр препараттың осындайынан басым болды.
Дигоксин: Дигоксин мен аторвастатинді 10 мг дозада қайта қабылдағанда қан плазмасында дигоксиннің тепе-тең концентрациялары өзгермеген. Алайда дигоксинді аторвастатинмен тәулігіне 80 мг дозада біріктіріп қолданғанда дигоксин концентрациясы шамамен 20% артады. Дигоксинді аторвастатинмен біріктірілімде алатын науқастар тиісті бақылауды талап етеді.
Азитромицин: аторвастатин (тәулігіне бір рет 10 мг) мен азитромицинді (тәулігіне бір рет 500 мг) бір мезгілде қолданғанда плазмадағы аторвастатин концентрациясы өзгермеген.
Ішуге арналған контрацептивтер: аторвастатин және құрамында норэтиндрон мен этинилэстрадиол бар ішуге арналған контрацептивтер бір мезгілде қолданылғанда, тиісінше, норэтиндрон мен этинилэстрадиол AUC шамамен 30% және 20% елеулі жоғарылауы байқалды. Бұл әсер аторвастатин қабылдайтын әйелге ішуге арналған контрацептив таңдағанда ескерілу керек.
Варфарин: клиникалық зерттеуде варфаринмен ұзақ уақыт ем алған пациенттерде аторвастатинді тәулігіне 80 мг дозада варфаринмен біріктіріп қолдану емнің алғашқы 4 күнінің ішінде протромбин уақытының шамамен 1,7 секунд төмендеуін туындатты, ол аторвастатинмен емделген 15 күн ішінде қалып шегіне оралды. Антикоагулянттармен клиникалық мәнді өзара әрекеттесудің тек өте сирек жағдайлары тіркелсе де, кумариндік антикоагулянттар қабылдайтын пациенттерде протромбин уақытында елеулі өзгерістер жоқ екеніне көз жеткізу үшін аторвастатинмен емделуді бастар алдында және жеткілікті түрде жиі емнің бастапқы сатыларында протромбин уақытын анықтап отыру керек. Тұрақты протромбин уақыты тіркелген соң оны, әдетте, кумаринді антикоагулянттар алатын пациенттерге ұсынылатын мерзімділікпен бақылап отыруға болады. Осындай рәсімді аторвастатин дозасын өзгерткенде немесе оны тоқтатқанда қайталау керек. Антикоагулянттар қабылдамайтын пациенттерде аторвастатинмен емдеу қан кету жағдайларымен немесе протромбин уақытының өзгерістерімен қатар жүрмеген.Варфарин: аторвастатиннің варфаринмен клиникалық мәнді өзара әрекеттесу белгілері анықталмаған.
Амлодипин: 80 мг аторвастатин мен 10 мг амлодипинді бір мезгілде қолданғанда аторвастатин фармакокинетикасы тепе-тең күйде өзгермеген. Колхицин: аторвастатин мен колхициннің өзара әрекеттесу зерттеулері жүргізілмесе де, аторвастатин және колхицин бірге қолданылғанда миопатия жағдайлары хабарланған.
Фузидий қышқылы: аторвастатин мен фузидий қышқылының өзара әрекеттесулеріне зерттеулер жүргізілмеген, алайда постмаркетингтік зерттеулерде оларды бір мезгілде қолдану кезіндегі рабдомиолиз жағдайлары хабарланған. Сондықтан пациенттер бақылауда болуы тиіс және қажет болған жағдайда Аториспен емді уақытша тоқтатуға болады.
Басқа да қатарлас ем: клиникалық зерттеулерде аторвастатин гипертензияға қарсы дәрілермен және орын басу мақсатында тағайындалған эстрогендермен біріктірілімде қолданылды; клиникалық мәнді қолайсыз өзара әрекеттесу белгілері білінбеген.
Айрықша нұсқаулар
Бауырға әсері
Аторвастатинмен емделуден кейін «бауыр» трансаминазаларының сарысулық белсенділігінің елеулі (қалыптың жоғарғы шегімен салыстырғанда 3 еседен көп) жоғарылауы білінді.
«Бауыр» трансаминазалары белсенділігінің жоғарылауы, әдетте, сарғаюмен немесе басқа клиникалық көріністермен қатар жүрмеген. Аторвастатин дозасын төмендеткенде, препаратты уақытша немесе толық тоқтатқанда «бауыр» трансаминазаларының белсенділігі бастапқы деңгейге оралған. Пациенттердің көпшілігі қандай да бір зардаптарсыз аторвастатинді азайтылған дозада қабылдауды жалғастырды.
Бүкіл емдеу курсы бойына, әсіресе, бауыр зақымдануының клиникалық белгілері білінгенде бауыр функциясы көрсеткіштерін бақылап отыру қажет. «Бауыр» трансаминазаларының мөлшері көбейген жағдайда олардың белсенділігін қалып шектеріне жеткенше бақылап отыру керек. Егер АСТ және АЛТ белсенділігінің, қалыптың жоғары шегімен салыстырғанда, 3 еседен көп жоғарылауы сақталса, дозаны азайту немесе препаратты тоқтату ұсынылады.
Қаңқа бұлшықеттеріне әсері
Аторвастатинді гиполипидемиялық дозаларда фиброй қышқылы туындыларымен, эритромицинмен, иммунодепрессанттармен, зеңге қарсы азолды препараттармен немесе никотин қышқылымен біріктірілімде тағайындағанда дәрігер емдеуден күтілетін пайда мен қауіпті мұқият таразылап, әсіресе, емнің алғашқы айларында және кез келген препараттың дозасын арттыру кезеңдерінде бұлшықеттердің ауыруы мен әлсіздігін анықтау мақсатында науқастарды ұдайы қадағалауы тиіс. Осындай жағдайларда КФК белсенділігін мезгіл-мезгіл анықтауды ұсынуға болады, дегенмен осылай мониторингтеу ауыр миопатия дамуын болдырмауға мүмкіндік бермейді. Аторвастатин креатинфосфокиназа белсенділігінің жоғарылауын туғызуы мүмкін.
Аторвастатин қолданылғанда миоглобинурия мен миоглобинемия себеп болатын жедел бүйрек жеткіліксіздігімен рабдомиолиздің сирек жағдайлары сипатталған. Рабдомиолиз аясында болжамды миопатия белгілері білінгенде немесе бүйрек жеткіліксіздігі дамуының қауіп факторлары болғанда (мысалы, ауыр жедел инфекция, артериялық гипотензия, күрделі операция, жарақаттану, метаболизмдік, эндокриндік және электролиттік бұзылулар және бақыланбайтын құрысулар) аторвастатинмен емдеуді уақытша тоқтату немесе толық тоқтату керек.
Науқасқа арналған ақпарат: науқастарға бұлшықеттердің түсініксіз ауырулары немесе әлсіреуі білінгенде, әсіресе, егер олар дімкәстанумен немесе қызбамен қатар жүрсе дереу дәрігерге қаралу керектігін ескерту қажет.
Алкогольді артық мөлшерде тұтынатын және бауыр ауруынан зардап шегетін (анамнездегі) науқастарда сақтықпен қолдану керек.
Геморрагиялық инсульт
Алдыңғы 6 айда инсульт алған немесе транзиторлы ишемиялық шабуыл болған ишемиялық жүрек ауруы (ИЖА) жоқ және 80 мг аторвастатин қабылдай бастаған 4731 пациент зерттеуінің талдауында, плацебомен салыстырғанда, 80 мг аторвастатин қабылдаған топта геморрагиялық инсульттердің жоғары пайызы анықталды (аторвастатиндегі 55 қарсы плацебодағы 33). Геморрагиялық инсульті бар пациенттерде қайталанған инсульт дамуының жоғары қаупі байқалған(аторвастатиндегі 7 қарсы плацебодағы 2). Алайда, 80 мг аторвастатин қабылдаған пациенттерде кез келген типтегі инсульттердің аз саны және ЖИА санының азаюы байқалған.
Өкпенің интерстициальді ауруы
Кейбір статиндерді, әсіресе, ұзақ мерзімді емде өкпенің интерстициальді аурудың айрықша сирек жағдайлары тіркелген. Көрініс беретін белгілері диспноэ, өнімсіз жөтелді және жалпы денсаулық жағдайының нашарлауын (шаршау, дене салмағын жоғалту және қызба) қамтуы мүмкін. Пациентте өкпенің интерстициальді ауруының дамуына күдік болса, статиндермен емдеуді тоқтату керек.
Қант диабеті
Кейбір деректер статиндердің, класс ретінде, қандағы глюкоза деңгейін арттыратынын айғақтайды және қант диабетінің даму қаупінің деңгейі жоғары кейбір пациенттерде келешекте гипергликемияның қант диабетін емдеуді бастау мақсатқа сай болатын деңгейіне әкелуі мүмкін. Дегенмен де, бұл қауіп статиндерді пайдаланғанда тамырлар үшін қауіпті төмендету пайдасына басымдық береді, сондықтан да статиндермен емдеуді тоқтатуға себеп болмауы тиіс. Қауіп тобының пациенттері (аш қарындағы глюкозаның 5,6-6,9 ммоль/л деңгейі, ДСИ > 30 кг/м2, триглицеридтердің жоғары деңгейі, артериялық гипертензия) ұлттық нұсқауларға сәйкес клиникалық тұрғыдан да, биохимиялық тұрғыдан да қадағалауда болуы тиіс.
Жүктілік және бала емізу кезінде қолдану
Ұрпақ өрбіту жасындағы әйелдер емделу кезінде талапқа сай контрацепция әдістерін пайдалануы тиіс. Аторвастатинді ұрпақ өрбіту жасындағы әйелдерге жүкті болу ықтималдығы өте төмен болып, ал пациент әйел емделу кезінде шаранаға төнуі мүмкін қауіптен хабарланған жағдайда ғана тағайындауға болады.
Қосымша заттар туралы арнайы ескерту
Аторис® құрамында лактоза бар. Сирек тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, Lapp лактаза жеткіліксіздігі немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар пациенттер бұл препаратты қабылдамауы тиіс.
Дәрілік заттың көлік құралын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Препараттың жағымсыз әсерін ескеріп, автокөлікті және басқа да аса қауіпті механизмдерді басқару кезінде сақтық шарасын қадағалау керек.
Артық дозалануы
Симптомдары: жағымсыз әсерлерінің күшеюі.
Емі: аторвастатинмен артық дозалануын емдеу үшін арнайы антидоты жоқ. Артық дозаланған жағдайда қажеттілігіне қарай симптоматикалық ем (дәрігердің тағайындауымен) жүргізген жөн. Препарат қан плазмасы ақуыздарымен белсенді байланысатындықтан, гемодиализ кезінде аторвастатин клиренсінің елеулі ұлғаю ықтималдығы аз.
Шығарылу түрі және қаптамасы
Полиамид/алюминий/поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға 10 таблеткадан салады.
Пішінді ұяшықты 3 қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.
Сақтау шарттары
Түпнұсқалық қаптамасында, 25 ºС-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
2 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы
Өндіруші
КРКА, д.д. Ново место, Словения
Шмарьешка 6, 8501 Ново место, Словения
Тіркеу куәлігінің иесі
КРКА, д.д., Ново Место, Словения
Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан өнім (тауар) сапасына қатысты шағымдар қабылдайтын және Қазақстан Республикасы аумағында дәрілік заттың тіркеуден кейінгі қауіпсіздігін қадағалауға жауапты ұйымның мекенжайы
«КРКА Қазақстан» ЖШС, ҚР, 050059, Алматы қ., Әл-Фараби д-лы 19,
1 б корпус, 2-ші қабат, 207 кеңсе
тел.: +7 (727) 311 08 09
факс: +7 (727) 311 08 12
info.kz@krka.biz