Атенолол-АКОС (0.05 г)

• русский
• қазақша

• Скачать инструкцию медикамента

Саудалық атауы

АТЕНОЛОЛ-АКОС

Халықаралық патенттелмеген атауы

Атенолол

Дәрілік түрі

0,05 г, 0,1 г таблеткалар

Құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат – 50 мг, 100 мг атенолол

қосымша заттар: жүгері крахмалы, төмен молекулярлы повидон, этанол, магний стеараты, тальк, кремнийдің коллоидты қостотығы, натрий кроскармеллозасы, лактоза.

Сипаттамасы

Ақ түсті немесе сұрғыш немесе крем реңді ақ түсті, кертігі және бөлетін сызығы бар (100 мг доза таблеткалары үшін) немесе кертіксіз (50 мг доза таблеткалар үшін) дөңгелек таблеткалар. Болар-болмас «мәрмәрлік» рұқсат етіледі.

Фармакотерапиялық тобы

Селективті бета1-адренобөгегіштер

АТЖ коды C07AВ03

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Асқазан-ішек жолынан сіңуі – тез, толық емес (50-60%), биожетімділігі - 40-50%, қан плазмасында ең жоғары концентрацияға жету уақыты – 2-4 сағат. Гематоэнцефалдық бөгет арқылы нашар өтеді, плацентарлы бөгет арқылы және емшек сүтіне аздаған мөлшерде өтеді. Қан плазмасы ақуыздарымен байланысуы – 6-16%. Бауырда тіпті метаболизденбейді. Жартылай шығарылу кезеңі – 6-9 сағат (егде жастағы адамдарда артады). Шумақтық сүзілу арқылы бүйрекпен шығарылады (85-100%-ы өзгермеген күйінде). Бүйрек қызметінің бұзылуы жартылай шығарылу кезеңінің ұзаруымен және жиналып қалуымен қатарласа жүреді: креатинин клиренсі минутына 35 мл/1,73 м2-ден төмен болғанда жартылай шығарылу кезеңі 16-27 сағатты, креатинин клиренсі минутына 15 мл/1,73 м2-ден төмен болғанда 27 сағаттан астамды құрайды (дозаларды азайту қажет). Гемодиализ барысында шығарылады.

Фармакодинамикасы

Атенолол-АКОС антиангинальді, гипертензияға қарсы және аритмияға қарсы әсер етеді. Мембрананы тұрақтандырғыш және ішкі симпатомиметикалық белсенділігі жоқ. Катехоламиндермен стимуляцияланған циклдік аденозинмонофосфаттың (цАМФ) аденозинтрифосфаттан (АТФ) түзілуін азайтады, жасушаішілік Са2+ ағынын төмендетеді. Жүректен қан айдаудың төмендеуі аясында ішу арқылы қабылдағаннан кейін алғашқы 24 сағатта қантамырлардың жалпы шеткергі кернеуінің реактивті түрде жоғарылағаны білінеді, ол 1-3 тәулік ішінде бастапқы күйіне біртіндеп оралады, содан кейін біртіндеп төмендейді. Гипотензивтік әсері қанның минуттық көлемінің азаюымен, ренин-ангиотензинді жүйе белсенділігінің төмендеуімен, барорецепторлардың сезімталдығымен және орталық жүйке жүйесіне ықпал етуімен байланысты. Гипотензивтік әсері систолалық та, сонымен бірге диастолалық та артериялық қысымның (АҚ) төмендеуімен, қанның екпінді және минуттық көлемінің азаюымен білінеді.

Орташа емдік дозаларда шеткергі артериялардың тонусына ықпалын тигізбейді. Гипотензиялық әсері 24 сағатқа созылады, жүйелі түрде қолданған кезде емдеудің екінші аптасының соңында тұрақталады.

Антиангинальді әсері жүректің жиырылу жиілігінің (диастоланың ұзаруы және миокард перфузиясының жақсаруы) және жиырылғыштығының азаюы нәтижесінде миокардтың оттегіні қажетсінуінің төмендеуімен, сондай-ақ миокардтың симпатикалық стимуляцияға әсеріне сезімталдығының төмендеуімен анықталады. Жүректің жиырылу жиілігін (ЖЖЖ) тыныштықта да және дене жүктемесі кезінде де сиретеді. Сол жақ қарыншада соңғы диастолалық қысымның жоғарылауы және қарыншалардың бұлшықет талшықтарының ұлғаюы нәтижесінде әсіресе жүректің созылмалы жеткіліксіздігіне шалдыққан науқастардың оттегіні қажетсінуі артуы мүмкін.

Аритмияға қарсы әсері синустық тахикардияны басуымен білінеді және жүректің өткізгіш жүйесіне аритмогенді симпатикалық ықпалының жоғалуымен, қозудың синоатриальді түйін арқылы таралу жылдамдығының азаюымен және рефрактерлік кезеңнің ұзаруымен байланысты. Импульстардың антеградтық және аз дәрежеде ретроградтық бағытта АV (атриовентрикулярлы) түйін арқылы және қосымша өткізу жолдарымен өтуін төмендетеді.

Теріс хронотроптық әсері препаратты қабылдағаннан кейін 1 сағаттан соң білінеді, ең жоғары шегіне 2-4 сағаттан соң жетеді, 24 сағатқа дейін созылады.

Синустық түйін автоматизмін азайтады, ЖЖЖ сиретеді, АV өткізгіштікті баяулатады, миокардтың жиырылғыштығын төмендетеді, миокардтың оттегіні қажетсінуін төмендетеді. Миокардтың қозғыштығын азайтады. Орташа емдік дозаларда қолданған кезде, селективті емес бета-адренобөгегіштерге қарағанда, бронхтардың және шеткергі артериялардың тегіс бұлшықеттеріне тигізетін ықпалы аз білінеді.

Миокард инфарктін бастан кешкен науқастардың тірі қалу жағдайын арттырады (қарыншалық аритмиялардың даму жиілігі және стенокардия ұстамаларын төмендетеді).

Изопротеренолдың бронхты кеңейтетін әсерін тіпті бәсеңдетпейді. Селективті емес бета-адренобөгегіштерден айырмашылығы – орташа емдік дозаларды тағайындаған кезде құрамында бета2-адренорецепторлары бар ағзаларға (ұйқы безіне, қаңқа бұлшықеттеріне, шеткергі артериялардың, бронхтардың және жатырдың тегіс бұлшықеттеріне) және көмірсу алмасуына ықпал ету айқындылығы аз; атерогендік әсерінің айқындылығы пропранололдың әсерінен айырмашылығы жоқ. Аз дәрежеде теріс батмо-, хроно-, ино- және дромотропты әсер береді. Үлкен дозаларда (тәулігіне100 мг-дан астам) қолданған кезде бета-адренорецепторлардың екі типіне де бөгегіш әсерін тигізеді.

Қолданылуы

• артериялық гипертензияда

• стенокардия ұстамаларының алдын алуға (Принцметал стенокардиясын қоспағанда)

• жүрек ырғағының бұзылуында: синусты тахикардияда, қарыншаүстілік тахиаритмияның алдын алуға, қарыншалық экстрасистолияда

Қолдану тәсілі және дозалары

Тамақтанар алдында шайнамай, аздаған мөлшерлі сұйықтықпен ішіп қабылдауға тағайындайды.

Артериялық гипертензия. Емдеуді 50 мг атенололды тәулігіне 1 рет қабылдаудан бастайды. Тұрақты гипотензиялық әсерге қол жеткізу үшін 1-2 апта қабылдау қажет. Гипотензиялық әсердің айқындылығы жеткіліксіз болғанда дозаны бір қабылданатын 100 мг-ға дейін арттырады. Дозаны әрі қарай арттырмау керек, өйткені ол клиникалық әсердің күшеюімен қатар жүреді.

Жүректің ишемиялық ауруында, жүректің соғу ырғағының тахисистолалық бұзылуында – тәулігіне 1 рет 50 мг.

Стенокардия. Бастапқы доза тәулігіне 50 мг құрайды. Егер апта ішінде тиімді емдік әсерге қол жеткізілмесе, тәуліктік дозаны 100 мг-ға дейін арттырады. Егде жастағы емделушілерде және бүйректің бөліп шығару қызметі бұзылған науқастарда дозалау режимін түзету қажет. Бүйрек қызметінің жеткіліксіздігі бар болған жағдайда дозаны креатинин клиренсіне байланысты түзету керек. Бүйрек қызметінің жеткіліксіздігіне шалдыққан науқастарда креатинин клиренсінің мәні минутына 35 мл/1,73м2-ден жоғары болғанда (қалыпты мәні минутына 100-150 мл/1,73 м2 құрайды) атенолол айтарлықтай жиналмайды. Бүйрек қызметінің жеткіліксіздігіне шалдыққан науқастар үшін ең жоғары келесі дозалар ұсынылады:

Гемодиализдегі науқастарға атенололды әрбір диализден кейін тәулігіне 25 мг-дан немесе 50 мг-дан тағайындайды, мұны аурухана жағдайында жүргізу қажет, өйткені АҚ төмендеуі орын алуы мүмкін.

Егде жастағы науқастарда бастапқы бір реттік доза – 25 мг (АҚ, ЖЖЖ бақылай отырып, арттырылуы мүмкін).

Тәуліктік дозаны 100 мг-дан жоғарыға арттырмау керек, өйткені емдік әсері күшеймейді, ал жағымсыз әсерлердің даму ықтималдылығы артады.

Жағымсыз әсерлері

Кейде

- бас айналу, зейінді жұмылдыру қабілетінің төмендеуі, реакция шапшаңдығының төмендеуі, ұйқышылдық немесе ұйқысыздық

- ауыздың құрғауы, жүректің айнуы, құсу, іш өту, іштің ауыруы, іш қату немесе диарея, дәмнің бұзылуы

Өте сирек

- жүрек қызметінің созылмалы жеткіліксіздігі симптомдарының (тобықтың, табанның ісінуі, ентігу) дамуы (өршуі), атриовентрикулярлы өткізгіштіктің бұзылуы, аритмиялар, брадикардия, АҚ-ның айқын төмендеуі, жүректің қағуы, миокардтың жиырылғыштығының әлсізденуі, ортостатикалық гипотензия, ангиоспазмның білінуі (аяқтардың салқындауы, Рейно синдромы), васкулит, кеуденің ауыруы.

- депрессия, елестеулер, қатты қажығыштық, бастың ауыруы, әлсіздік, "қорқынышты" түстер көру, мазасыздық, сананың шатасуы немесе жадының қысқа мерзімдік жоғалуы, аяқ-қолдардың парестезиялары ("әлсін-әлсін" ақсайтын және Рейно синдромы бар науқастарда), бұлшықет әлсіздігі, құрысулар

- диспноэ, бронхтың түйілуі, апноэ, мұрынның бітелуі

- тромбоцитарлы пурпура, анемия (апластикалық), тромбоз

- потенцияның төмендеуі, либидоның төмендеуі, гипергликемия (инсулинге тәуелді емес қант диабеті бар науқастарда), гипогликемия (инсулинге тәуелді емес қант диабеті бар науқастарда), гипотиреоидты жағдай

- есекжем, дерматиттер, терінің қышуы, фотосезімталдық, терлеудің күшеюі, тері гиперемиясы, псориаз барысының асқынуы, қайтымды алопеция.

- көрудің нашарлауы, көз жасы секрециясының азаюы, көздің құрғауы және аурушаңдығы, конъюнктивит.

- жатырішілік өсудің кідіруі, гипогликемия, брадикардия.

- агранулоцитоз, лейкопения, "бауыр" ферменттері белсенділігінің артуы, гипербилирубинемия, тромбоцитопения (әдеттен тыс қан кету және қан құйылу)

- арқаның ауыруы, артралгия, "тоқтату" синдромы (тахикардия, стенокардия ұстамаларының жиілеуі, АҚ жоғарылауы т.б.).

Жағымсыз құбылыстардың жиілігі препарат дозасын арттырған кезде өседі.

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- препаратқа сезімталдық жоғары болғанда

- кардиогенді шокта

- атриовентрикулярлы (АV) бөгеттің II-Ш дәрежесінде

- айқын брадикардияда (ЖЖЖ минутына 40 реттен аз)

- синустық түйіннің әлсіздік синдромында

- синоаурикулярлы бөгетте

- жүрек қызметінің жедел ағымды немесе созылмалы жеткіліксіздігінің декомпенсация сатысында

- жүрек қызметінің жеткіліксіздігі белгілері жоқ кардиомегалияда

- Принцметал стенокардиясында, артериялық гипотензияда (миокард инфарктінде, систолалық АҚ 100 мм с.б.-нан төмен болған жағдайда)

- моноаминооксидаза (МАО) тежегіштерімен бір мезгілде қабылдауға

- 18 жасқа дейінгі балаларға.

Дәрілермен өзара әрекеттесу

Атенололды инсулинмен, ішке қабылдауға арналған гипогликемиялық дәрілермен бір мезгілде қолданған кезде – олардың гипогликемиялаушы әсері күшейеді. Гипертензияға қарсы әртүрлі топқа жататын дәрілермен немесе нитраттармен біріктіріп қолданған кезде гипотензиялық әсері күшейеді. Атенололды және верапамилді (немесе дилтиаземді) бір мезгілде қолдану кардиодепрессиялық әсерлерін өзара күшейтуі мүмкін.

Гипотензиялық әсерін эстрогендер (натрийдің кідіруі) және қабынуға қарсы стероидты емес препараттар, глюкокортикостероидтар бәсеңдетеді. Атенололды және жүрек гликозидтерін бір мезгілде қолданған кезде брадикардияның даму және атриовентрикулярлы өткізгіштіктің бұзылуы қаупі артады.

Атенололды резерпинмен, метилдопамен, клонидинмен, верапамилмен бір мезгілде тағайындаған кезде айқын брадикардия пайда болуы мүмкін.

Верапамилді және дилтиаземді к/і бір мезгілде енгізу жүректің тоқтап қалуын ушықтыруы мүмкін; нифедипин АҚ-ның едәуір дәрежеде төмендеуіне әкеп соқтыруы мүмкін.

Атенололды эрготамин, ксантин туындыларымен бір мезгілде қабылдаған кезде оның тиімділігі төмендейді.

Атенололды және клонидинді біріктіріп қолдануды тоқтатқан кезде, клонидинмен емдеуді атенололды тоқтатқаннан кейін тағы бірнеше күнге жалғастырады.

Лидокаинмен бір мезгілде қолдану оның шығарылуын азайтуы және лидокаинның уытты әсерін арттыруы мүмкін.

Фенотиазин туындыларымен біріктіріп қолдану қан сарысуында әрбір препараттың концентрацияларының артуына мүмкіндік жасайды.

Фенитоин к/і енгізілген кезде, жалпы анестезияға арналған дәрілік заттар (көмірсу туындылары) кардиодепрессивті әсердің айқындылығын және АҚ төмендеу ықтималдылығын арттырады.

Эуфиллинмен және теофиллинмен біріктіріп қолданған кезде емдік әсерлерінің өзара төмендеуі мүмкін.

Гипотензиялық әсерінің едәуір күшеюі салдарынан, МАО тежегіштерімен бір мезгілде қолдануға болмайды, МАО тежегіштері мен атенололды қабылдау арасындағы үзіліс кем дегенде 14 күнді құрауы тиіс.

Иммунотерапия үшін пайдаланылатын аллергендер, немесе тері сынамаларына арналған аллергендер сығындылары ауыр жүйелік аллергиялық реакциялардың немесе анафилаксиялардың пайда болу қаупін арттырады.

Ингаляциялық наркозға арналған дәрілер (көмірсу туындылары) миокард қызметінің басылу және артериялық гипертензияның даму қаупін арттырады.

Амиодарон брадикардияның дамуын және АV өткізгіштіктің басылу қаупін арттырады.

Циметидин қан плазмасындағы концентрацияны арттырады (метаболизмді тежейді). К/і енгізу үшін құрамында йоды бар рентгеноконтрастты дәрілік заттар анафилактикалық реакциялардың даму қаупін арттырады.

Деполяризацияланбайтын миорелаксанттардың әсерін және кумариндердің антикоагулянттық әсерін ұзартады.

Три- және тетрациклдік антидепрессанттар, антипсихотикалық дәрілер (нейролептиктер), этанол, тыныштандырғыш және ұйықтатқыш дәрілік заттар орталық жүйке жүйесінің басылуын күшейтеді.

Гидрирленбеген қастауыш алкалоидтары шеткергі қан айналымы бұзылуының даму қаупін арттырады.

Айрықша нұсқаулар

Атенолол қабылдап жүрген науқастарды бақылауға ЖЖЖ және АҚ қамтылуы тиіс (емнің басында – күн сайын, содан кейін 3-4 айда 1 рет), қант диабетіне шалдыққан науқастарда қандағы глюкоза мөлшерін (4-5 айда 1 рет). Егде жастағы емделушілерде бүйрек қызметін (4-5 айда 1 рет) бақылау керек.

Науқастарға ЖЖЖ есептеу әдісін үйреткен және ЖЖЖ минутына 50 реттен аз болған жағдайда дәрігерлік кеңес алу қажет екендігіне нұсқау берген жөн.

Тиреотоксикозда атенолол тиреотоксикоздың белгілі бір клиникалық белгілерін (мысалы, тахикардияны) жасыруы мүмкін. Тиреотоксикозы бар науқастарда қабылдауды бірден тоқтатуға болмайды, өйткені ол симптоматиканы күшейтуге қабілетті. Қант диабетінде гипогликемиядан болған тахикардияны жасыруы мүмкін. Селективті емес бета-адренобөгегіштерден айырмашылығы – инсулиннен болған гипогликемияны күшейтпейді және қанда глюкозаның мөлшерін қалыпты концентрацияға дейін қалпына келуін кідіртпейді.

Жүректің ишемиялық ауруы (ЖИА) бар науқастарда бета-адренобөгегіштерді кенеттен тоқтату ангинальді ұстамалардың жиілігін немесе ауырлығын арттыруы мүмкін, сондықтан ЖИА науқастар атенололды қабылдауды біртіндеп тоқтатуы қажет.

Селективті емес бета-адренобөгегіштермен салыстырғанда, кардиоселективті бета-адренобөгегіштердің өкпе қызметіне әсері аз болады, соған қарамастан, тыныс жолдарының обструктивтік ауруларында атенололды толық көрсетілімдері болған жағдайда ғана тағайындайды. Кейбір жағдайларда оны тағайындау қажет болған кезде бета 2-адреномиметиктерді қолдануға кеңес беруге болады.

Бронхтың түйілуі бар науқастарға басқа гипотензиялық дәрілік заттар жақпаған және/немесе тиімсіз болған жағдайда кардиоселективті адренобөгегіштерді тағайындауға болады, бірақ мұндайда дозасын қатаң түрде бақылап отырған жөн. Артық дозалану бронхтың түйілуімен қауіпті.

Атенололды қабылдап жүрген науқастарда наркоз арқылы хирургиялық араласым қажет етілген жағдайларда бұған ерекше көңіл бөлу қажет. Препаратты қабылдауды араласымнан 48 сағат бұрын тоқтатқан жөн. Анестетик ретінде теріс инотроптық әсері өте аз болуы мүмкін препаратты таңдаған жөн.

Аллергологиялық тұрғыдан ауыр сыртартқы аясында эпинефриннің әдеттегі дозаларына жоғары сезімталдық реакцияларының білінуі күшеюі және әсері жоқ болуы мүмкін.

Катехоламиндердің қорын төмендететін дәрілік заттар (мысалы, резерпин), бета-адренобөгегіштердің әсер етуін күшейтуі мүмкін, сондықтан дәрілік заттарды осылай біріктіріп қабылдап жүрген науқастарда АҚ айқын төмендегенін немесе брадикардияны анықтау үшін олар дәрігердің ұдайы бақылауында болуы тиіс.

Егде жастағы науқастарда ұлғая бастаған брадикардия (минутына 50 реттен аз), артериялық гипотензия (систолалық АҚ 100 мм с.б.-нан төмен), атриовентрикулярлы бөгет, бронхтың түйілуі, қарыншалық аритмиялар, бауыр және бүйрек қызметтерінің ауыр бұзылуы пайда болған жағдайда дозаны азайту немесе емдеуді тоқтату қажет.

Бета-адренобөгегіштерді қабылдаудан депрессия дамыған кезде емдеуді тоқтату керек.

Верапамилді көктамыр ішіне енгізу қажет болған жағдайда мұны атенололды қабылдағаннан кейін кем дегенде 48 сағаттан соң жасаған жөн.

Атенололды қолданған кезде көз жасы сұйықтығы азаюы мүмкін, жанаспалы линзаны пайдаланып жүрген емделушілерде бұл маңызды.

Ауыр аритмиялар және миокард инфарктінің даму қаупіне байланысты емдеуді күрт тоқтатуға болмайды. Дозаны 2 апта және одан астам уақыт ішінде біртіндеп азайта отырып, тоқтатады (дозаны 3-4 күн ішінде 25%-ға төмендетеді).

Қанда және несепте катехоламиндердің, норметанефриннің және ванилилминдаль қышқылының мөлшерін, титрлерді зерттер алдында тоқтатқан жөн.

Сақтықпен: қант диабеті, метаболикалық ацидоз, гипогликемия, сыртартқыдағы аллергиялық реакциялар, өкпенің созылмалы обструкциялық ауруы (соның ішінде өкпе эмфиземасы), АV блокадасының I дәрежесі, жүрек қызметінің созылмалы жеткіліксіздігі (компенсацияланған), шеткергі қантамырлардың облитерациялайтын аурулары ("әлсін-әлсін" ақсау, Рейно синдромы), феохромоцитома, бауыр қызметінің жеткіліксіздігі, бүйрек қызметінің созылмалы жеткіліксіздігі, миастения, тиреотоксикоз, депрессия (соның ішінде сыртартқысында), псориаз, егде жас, жүктілік.

Жүктілік және лактация

Атенолол-АКОС плацентарлы бөгет арқылы және ана сүтіне өтеді. Жүктілік кезінде (әсіресе алғашқы 3 айда) Атенолол-АКОС пайда/қаупі арақатынасын таразылай отырып, тек қатаң көрсетілімдері бойынша қолданылуы тиіс, өйткені оны жүктілік кезінде, әсіресе ерте кезеңдерінде қолдану жөнінде күні бүгінге дейін жеткілікті тәжірибе жоқ. Егер жүкті әйелдер Атенолол-АКОСты қабылдаса, онда жаңа туған нәрестелерде брадикардияның, гипогликемияның және тыныс депрессиясының туындауы мүмкін болғандықтан, емдеуді босанудан 24-48 сағат бұрын тоқтатады. Егер бұл мүмкін болмаса, онда жаңа туған нәресте туылғаннан кейін 24-48 сағат бойы ерекше мұқият бақылауда болуы тиіс. Атенолол-АКОС ана сүтіне енеді. Әсер етуші заттың нәресте үшін қауіп тудыратын мөлшерде түсу ықтималдылығы өте аз, алайда нәрестелер мұндай жағдайда ерекше бақылауда болуы тиіс. Бронхоспастикалық реакцияларға (әсіресе тыныс жолдарының обструкциялық ауруларында) бейім науқастарда бронхтың түйілуі қайталануы мүмкін.

Егер басқа да бета-адренобөгегіштермен емдеген кезде науқастарда тромбоцитопениялық немесе тромбоцитопениялық емес пурпураның пайда болғаны байқалса, онда атенололмен емдеген кезде де осы жағымсыз әсердің пайда болуы мүмкін екендігін ескеру қажет.

Дәрілік заттың көлікті немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету ерекшеліктері

Емделу кезінде зейінді жұмылдыруды және психомоторлы реакциялардың шапшаңдығын қажет ететін қауіпті қызмет түрлерімен айналысуды тоқтата тұру қажет.

Артық дозаланғанда

Симптомдары: айқын брадикардия, АV блокадасының II-III дәрежесі, жүрек қызметі жеткіліксіздігі симптомдарының ұлғаюы, АҚ-ның тым төмендеуі, тыныстың тарылуы, бронхтың түйілуі, бас айналу, талу, аритмия, қарыншалық экстрасистолия, саусақ тырнақтарының және алақанның цианозы, құрысулар.

Емдеу: асқазанды шаю және сіңетін дәрілік заттарды тағайындау; бронхтың түйілуі пайда болған кезде бета2-адреномиметик сальбутамолды ингаляциялық немесе көктамырішілік енгізу қолданылады. АV өткізгіштік бұзылғанда, брадикардияларда – 1-2 мг атропинді, эпинефринді к/і енгізу немесе уақытша кардиостимулятор қою; қарыншалық экстрасистолияларда – лидокаин (1А тобының препараттары қолданылмайды); АҚ төмендеген кезде – науқас Тренделенбург күйінде болуы тиіс. Егер өкпелердің ісіну белгілері жоқ болса, плазманың орнын алмастыратын ерітінділерді к/і енгізу, тиімсіз болған жағдайда –эпинефрин, допамин, добутамин енгізу; жүрек қызметінің созылмалы жеткіліксіздігінде – жүрек гликозидтері, диуретиктер, глюкагон; құрысуларда – к/і диазепам. Диализ жасалуы мүмкін.

Шығарылу түрі және қаптамасы

0,05 г, 0,1 г таблеткалар.

10 таблеткадан пішінді ұяшықты қаптамада.

Пішінді ұяшықты 3 қаптама медицинада қолданылуы жөнінде мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон пәшкеге салынған.

Сақтау шарттары

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Сақтау мерзімі

2 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін пайдалануға болмайды.

Дәріханадан босатылу шарттары

Рецепт арқылы

Өндіруші

«Синтез» ААҚ.

Ресей Федерациясы, 640008, Курган қ-сы, Конституция д-лы, 7.

тел./факс (3522) 48-16-89

E-mail: real@kurgansintez.ru

http://www.kurgansintez.ru

Тіркеу куәлігі иесінің атауы және елі

"Синтез"ААҚ, Ресей Федерациясы

Тұтынушылардан өнім сапасы жөнінде шағымдарды Қазақстан Республикасы аумағында қабылдайтын ұйымның мекенжайы

«СТОФАРМ» ЖШС, 000100, Қазақстан Республикасы,

Қостанай облысы, Қостанай қ-сы, Уральская к-сі, 14

тел. 714 228 01 79