Аглинокс (2 мг)

• русский
• қазақша

• Скачать инструкцию медикамента

Саудалық атауы

Аглинокс

Халықаралық патенттелмеген атауы

Репаглинид

Дәрілік түрі

0.5 мг, 1 мг және 2 мг таблеткалар

Құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - 0.5 мг немесе 1 мг немесе 2 мг репаглинид,

қосымша заттар: меглумин, глицерин 99.5 %, повидон К-30, полоксамер 188, жүгері крахмалы, темірдің сары тотығы (Е172) (1 мг доза таблеткалар үшін), темірдің қызыл тотығы (E172) (2 мг доза таблеткалар үшін), микрокристалды целлюлоза (РН101), cусыз кальций гидрофосфаты, калий полакрилині, магний стеараты.

Сипаттамасы

Дөңгелек пішінді, екі беті дөңес, диаметрі 6 мм жуық ақ түсті таблеткалар (0.5 мг доза үшін).

Дөңгелек пішінді, екі беті дөңес, бір жағында сызығы бар, диаметрі 6 мм жуық сары түсті таблеткалар (1 мг доза үшін).

Дөңгелек пішінді, екі беті дөңес, бір жағында сызығы бар, диаметрі 6 мм жуық сары-қызыл сары түсті таблеткалар (2 мг доза үшін).

Фармакотерапиялық тобы

Қант диабетін емдеуге арналған дәрілер. Ішу арқылы қабылданатын қант төмендететін препараттар. Басқа да қант төмендететін препараттар. Репаглинид.

АТХ коды A10BX02

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Репаглинид асқазан-ішек жолынан жылдам сіңіріледі, бұл плазмадағы препарат концентрациясының жылдам ұлғаюымен қатар жүреді. Плазмадағы препарат ең жоғары концентрациясына қабылдағаннан кейін бір сағат ішінде жетеді. Ең жоғары концентрациясына (Cmax) жеткеннен кейін плазмадағы мөлшері тез төмендейді, ал препарат организмнен 4-6 сағат ішінде толық шығарылады. Препараттың жартылай шығарылу кезеңі (t,/2) шамамен 1 сағат құрайды. Репаглинид фармакокинетикасы 63%-ға тең орташа абсолютті биожетімділігімен (ауытқу коэффициенті 11%-ға тең), жасушаішілік сұйықтықта таралуына сәйкес төмен таралу көлемімен (30 л), сондай-ақ қаннан жылдам шығарылуымен сипатталады. Репаглинид адам организмінде плазма ақуыздарымен жоғары байланысу дәрежесімен (98%-дан астам) сипатталады.

Репаглинид көбінесе CYP2C8 әсер етуімен, бірақ, аз дәрежеде болса да CYP3A4 әсер етуімен толық метаболизденеді, ал бұл орайда клиникалық мәнге ие гипогликемиялық әсер көрсететін метаболиттері сәйкестендірілмеген. Репаглинид және оның метаболиттері көбінесе өтпен шығарылады. Препараттың 2%-дан азы нәжісте өзгермеген күйде табылады. Енгізілген дозасының аз бөлігі (шамамен 8%) көбінесе метаболиттер түрінде несептен табылады.

Бүйрек жеткіліксіздігі: Репаглинидтің фармакокинетикалық параметрлері бір рет енгізгенде және тепе-тең жағдайда 2 типті қант диабеті және ауырлығы әртүрлі дәрежедегі бүйрек қызметінің бұзылуы бар емделушілерде бағаланды. Бүйрек қызметі қалыпты емделушілерде және бүйрек қызметінің төмендеуі ауыр емес немесе орташа емделушілерде (тиісінше, орташа мәндері сағатына 57,2 нг/мл-мен салыстырғанда 56,7 нг/мл және 37,7 нг/мл-мен салыстырғанда 37,5 нг/мл құрады) «концентрация-уақыт» қисығы астындағы аудан (AUC) және Cmax мәндері бірдей болды. Бүйрек қызметі ауыр бұзылған емделушілерде AUC және Cmax мәндерінің жоғарылауы (тиісінше, сағатына 98,0 нг/мл және 50,7 нг/мл) болды, дегенмен осы зерттеуде репаглинид концентрациясы мен креатинин клиренсі арасында әлсіз ғана байланыс бары анықталды. Бүйрек қызметі бұзылған емделушілерге бастапқы дозаға түзету жүргізу қажет емес деп саналады. Дегенмен, гемодиализ жасау қажет болатын бүйрек қызметінің ауыр бұзылуымен қосылған 2 типті диабеті бар емделушілерде дозаны кейіннен арттыруды абайлап жүргізген жөн.

Бауыр жеткіліксіздігі: Бауыр қызметінің орташа ауыр немесе ауыр бұзылуы бар емделушілерде, дені сау еріктілердегіден едәуір жоғары және ұзақ уақыт бойы сақталған сарысудағы жалпы және байланыспаған репаглинид концентрациялары (дені сау еріктілердегі AUC = сағатына 91,6 нг/мл; СБА бар емделушілердегі AUC = сағатына 368,9 нг/мл; дені сау еріктілердегі Cmax = 46,7 нг/мл, СБА бар емделушілердегі =105,4 нг/мл) анықталды. AUC мәні статистикалық тұрғыда кофеин клиренсімен байланысты болды. Осы топтар арасындағы глюкоза бейіндерінде айырмашылық анықталмаған. Осылайша, бауыр қызметі бұзылған емделушілерде репаглинидтің әдеттегі дозаларын қабылдағанда репаглинид пен оның метаболиттерінің бауыр қызметі қалыпты емделушілердегіден едәуір жоғары концентрацияларына жетуге болады. Осыған орай, бауыр қызметі бұзылған емделушілерде репаглинидті сақтықпен қолдану керек. Емге берілетін жауапты дәлірек бағалау үшін дозаларды түзету арасындағы аралықтарды ұзарту керек.

Фармакодинамикасы

Аглинокс – жаңа буынның ішу арқылы қабылданатын әсері қысқа гипогликемиялық препараты. Ұйқы безі инсулинінің бөлінуін көтермелеп, қандағы глюкоза мөлшерін азайтады. В-жасушалар жарғақшасында осы препаратқа тән ақуыз-рецептормен байланысады. Бұл АТФ-тәуелді калий жасушаларының бөгелісіне және жасушалық жарғақша деполяризациясына әкеледі, өз кезегінде, бұл кальций өзекшелерінің ашылуына ықпал етеді. В-жасушалар ішіне кальцийдің түсуі инсулин сөлінісін көтермелейді. 2 типті қант диабеті бар науқастарда препаратты ішке қабылдағаннан кейін 30 минут ішінде инсулинге тропты реакция байқалады. Бұл ас ішудің бүкіл кезеңі бойына қандағы глюкоза деңгейінің төмендеуін қамтамасыз етеді. Осы орайда плазмадағы репаглинид деңгейі тез төмендейді, ал препарат қабылдағаннан кейін 4 сағаттан соң 2 типті диабеті бар емделушілер плазмасынан препараттың төмен концентрациялары табылады. Репаглинид 0,5-тен 4 мг дейінгі дозалар ауқымында тағайындалғанда 2 типті диабеті бар емделушілерде қандағы глюкоза деңгейінің дозаға тәуелді төмендеуі болады.

Репаглинидті ас ішуден 0-30 минут бұрын қабылдау керек (препрандиальді дозалау).

Қолданылуы

- емдәммен емдеу, дене салмағын азайту және дене жүктемелері тиімсіз болған кездегі 2 типті қант диабетінде.

2 типті қант диабеті бар емделушілерде Репаглинидті репаглинидпен немесе метформинмен монотерапия көмегімен гликемияны қанағаттанарлық бақылауға қол жеткізу мүмкін болмаған жағдайларда метформинмен біріктіріп те қолдануға болады.

Қолдану тәсілі және дозалары

Осы препарат қан глюкозасы деңгейін төмендету үшін емдәмге және дене жүктемелеріне толықтыру ретінде тағайындалады, оны енгізу ас ішу уақыттарына қолайлануы тиіс.

Препарат негізгі тамақтанулар алдында ішке қабылданады. Препаратты негізгі тамақтанудан 15 минут бұрын қабылдау ұсынылады. Препаратты 0-30 минут аралығында қабылдауға рұқсат етіледі. Ас ішуді (немесе қосымша тамақтануларды) өткізіп алуы мүмкін емделушілер, препарат дозасын өткізіп алуға (немесе қосымша қабылдауға) қатысты нұсқау алуы тиіс. Доза қандағы глюкоза деңгейіне қарай әр емделушіге жекеше таңдалады. Емделушінің өзі атқаратын қандағы глюкоза деңгейін бақылаудан тыс, қандағы глюкоза деңгейін мезгіл-мезгіл дәрігердің де анықтап отыруы қажет, бұл осы емделуші үшін тиімді ең төмен дозасын белгілеуге мүмкіндік береді. Гликозилденген гемоглобин деңгейі де емделушінің емге жауап көрсеткіші болып табылады. Қант диабеті әдетте емдәм көмегімен жақсы бақыланатын 2 типті диабеті бар емделушілерде гликемиялық бақылаудан уақытша айырылатын кезеңдерде репаглинидпен емдеудің қысқа курсынан өту жеткілікті болуы мүмкін.

Бастапқы доза

Негізгі тамақтану алдында ұсынылатын бастапқы бір реттік дозасы 0,5 мг құрайды. Дозаны түзету аптасына 1 рет немесе 2 аптада 1 рет жүргізіледі (осы орайда емге жауап көрсеткіші ретінде қандағы глюкоза деңгейі нысанаға алынады). Егер емделуші ішуге арналған басқа гипогликемиялық дәрі қабылдаудан Аглинокс препаратымен емделуге ауысса, әрбір негізгі тамақтану алдында ұсынылатын бастапқы доза 1 мг болуы тиіс.

Ең жоғары дозалары Негізгі тамақтану алдында ұсынылатын ең жоғары бір реттік дозасы 4 мг құрайды. Ең жоғары тәуліктік қосынды дозасы 16 мг-ден аспауы тиіс.

Бұрын ішуге арналған басқа да гипогликемиялық препараттар алған емделушілер: Емделушілерді ішуге арналған басқа гипогликемиялық препараттармен емдеуден репаглинидпен емдеуге көшіруді бірден жүзеге асыруға болады. Сонымен бірге, репаглинид дозасы мен басқа да гипогликемиялық препараттар дозасы арасындағы нақты арақатынас анықталмаған. Репаглинидке ауыстырылатын емделушілерге ұсынылатын ең жоғары бастапқы дозасы әрбір негізгі тамақтану алдында 1 мг құрайды.

Біріктірілген ем Метформинмен немесе репаглинидпен монотерапияда қандағы глюкоза деңгейі талапқа сай бақыланбаған жағдайда репаглинидті метформинмен біріктіріп тағайындауға болады. Бұл орайда, репаглинидтің дәл монотерапия кезіндегідей бастапқы дозасы пайдаланылады. Артынан әрбір препарат дозасы қандағы глюкозаның жеткізілген деңгейіне қарай түзетіледі.

Емделушілердің ерекше топтары

Айрықша нұсқаулар

Жағымсыз әсерлері

Жиі (≥1/100-ден <1/10-ға дейін)

- гипогликемия (қанда глюкоза деңгейінің өзгеруі): үрей сезіну, бас айналу, тершеңдік, тремор, ашығу, зейін шоғырландырудың қиындығы

- іштің ауыруы, диарея

Өте сирек (<1/10,000)

- қышыну, бөртпе, есекжем

- көру бұзылыстары

- құсу және іш қату

- бауыр қызметінің ауыр бұзылулары

- биохимиялық көрсеткіштердің өзгерістері: бауыр ферменттері белсенділігінің жоғарылауы

Репаглинидпен емделу аясында бауыр ферменттері белсенділігі жоғарылаған жекелеген жағдайлар болды. Көпшілік жағдайларда бұл жоғарылау болымсыз болды және өтпелі сипат алды, әрі емделушілердің өте аз саны ғана бауыр ферменттері белсенділігінің жоғарылауы салдарынан емді тоқтатты.

Жиілігі белгісіздер (қолда бар деректермен жиілігін бағалау мүмкін еместері)

- жайылған аса жоғары сезімталдық реакциялары немесе васкулиттер сияқты иммунологиялық реакциялар

- жүрек айну.

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- репаглинидке немесе препарат компоненттерінің кез келгеніне белгілі жоғары сезімталдық

- 1 типті қант диабеті

- диабеттік кетоацидоз; диабеттік прекома және кома

- жұқпалы аурулар, ауқымды хирургиялық араласулар және инсулинмен ем жүргізуді талап ететін басқа жай-күйлер

- бауыр қызметінің ауыр бұзылулары

- гемфиброзилді бір мезгілде тағайындау («Дәрілермен өзара әрекеттесуін» қараңыз)

- 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерге

- жүктілік және бала емізу кезеңі

18 жасқа толмаған және 75 жастан асқан емделушілерде клиникалық зерттеулер жүргізілмеген.

Сақтықпен (аса мұқият қадағалау қажеттілігі) қызба синдромы, созылмалы бүйрек жеткіліксіздігі, алкоголизм, жалпы ауыр ахуал, толыққанды тамақтанбау кезінде қолдану керек.

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Репаглинидтің глюкоза метаболизміне ықпал ететін препараттармен өзара әрекеттесуі мүмкін екенін назарға алу қажет. Репаглинид көбінесе CYP2C8 және CYP3A4 ферменттерінің ықпал етуімен метаболизденеді. Репаглинид метаболизміне қатысатын ең маңызды фермент - CYP2C8, ал CYP3A4 күшті тежегіштері шектеулі ғана мәнге ие, алайда CYP2C8 тежелісі жүретін жағдайларда олардың салыстырмалы үлесі артуы мүмкін. Репаглинидтің кейінгі метаболизмі, әрі, демек, клиренсі Р-450 цитохромы тобының ферменттерін бәсеңдетумен немесе белсенділендірумен ықпал ететін препараттар әсер етуімен өзгеруі мүмкін. CYP2C8 және CYP3A4 тежегіштерін репаглинидпен бір мезгілде тағайындағанда ерекше сақтық шарасын қадағалау керек. Дені сау еріктілердегі дәрілік өзара әрекеттесулеріне жүргізілген зерттеулер CYP2C8 тежегіші - гемфиброзил (тәулігіне 2 рет 600 мг) мен репаглинидті (0,25 мг дозада бір рет) бір мезгілде тағайындау репаглинид AUC мәнінің 8,1 есе, Cmax мәнінің 2,4 есе ұлғаюына, сондай-ақ 1,3-тен 3,7 сағатқа дейін t ұзаруына әкелді, бұл репаглинидтің гипогликемиялық әсерінің күшеюіне және ұзаққа созылуына әкелуі мүмкін. Осыған орай, гемфиброзил мен репаглинидті бір мезгілде тағайындамау ұсынылады. Алайда, егер дәрігер дегенмен осындай біріктірілімді қажет деп санаса, қандағы глюкоза деңгейіне мұқият бақылау жасау және, қажет болса, репаглинид дозасын азайту керек. Сонымен қатар CYP3A4 тежегіші - итраконазолды гемфиброзилмен және репаглинидпен бір мезгілде тағайындау одан да айқын тиімділікке әкелді: репаглинид концентрациясының қисық астындағы ауданы 19,4 есе ұлғайды, ал t 1,3-тен 6,1 сағатқа дейін ұзарды. CYP2C8 әлсіз тежегіші - триметоприм (тәулігіне 2 рет 160 мг) мен репаглинид (бір рет, 0,25 мг дозада) бір мезгілде тағайындалғанда AUC, Cmax және t (тиісінше, 1,6 есе, 1,4 есе және 1,2 есе) мәндерінің мардымсыз ұлғаюы болды, бірақ, бұл орайда қандағы глюкоза деңгейіне статистикалық тұрғыда елеулі ықпал етуі тіркелмеген. Алайда, осындай фармакодинамикалық әсерінің болмауы репаглинидтің субтерапиялық дозалары тұсында анықталды. Осындай біріктірілімнің қауіпсіздік бейіні репаглинид үшін 0,25 мг-ден және триметоприм үшін 320 мг-ден асып кететін дозаларда бағаланбаған, осы препараттарды бір мезгілде тағайындағанда сақ болу қажет. Егер дегенмен де осы препараттарды бір мезгілде тағайындау қажеттілігі туындаса, қандағы глюкоза деңгейін мұқият бақылау, сондай-ақ клиникалық бақылау керек. CYP3A4, сонымен қатар CYP2C8 қуатты индукторы - рифампицин репаглинид метаболизмінің бір мезгілдегі көтермелегіші және тежегіші болып табылады. Емделушілер әуелі 7 күн бойы рифампицин (600 мг) алып, артынан 7-ші күні емге репаглинид (бір рет 4 мг) қосылғанда AUC 50% төмендеуі тіркелген (индукция мен тежеліс қосылуының зардаптары). Репаглинид рифампициннің соңғы дозасынан кейін 24 сағаттан соң репаглинид AUC 80% төмендеуі тіркелген (яғни, тек индукциялау ықпалы көрініс берді). Рифампицин мен репаглинидті бір мезгілде тағайындағанда қандағы глюкоза деңгейін мұқият бақылау нәтижелеріне негізделуі тиіс репаглинид дозасын түзету қажет болуы мүмкін; бақылау рифампицинмен емдеудің басында (жедел тежеліс); дозаны енгізгеннен кейін (аралас ықпалы – тежелу және индукция); артынан рифампицинді тоқтатқанда (тек индукция), және, соңында, рифампицинді тоқтатқаннан кейін шамамен бір аптадан соң жасалуы тиіс, бұл кезде рифампициннің индукциялау әсері енді көрініс бермейді.

Әсер ету механизмінің нәтижесінде CYP3A4 қуатты тежегіші болып табылатын кларитромицин (тәулігіне 2 рет 250 мг) мен репаглинид (0,25 мг дозада бір рет енгізу) бір мезгілде тағайындалғанда репаглинидтің жүйелі әсерінің болымсыз артуы болды (AUC 1,4 есе, ал Cmax 1,7 есе ұлғайды), осы орайда сарысудағы инсулин AUC орташа мәні 1,5 еcе, 1,6 есе ұлғайды.

CYP3A4 қуатты тежегіші - кетоконазол (тәулігіне 200 мг) репаглинидпен (4 мг дозада бір рет) бір мезгілде тағайындалғанда репаглинидтің орташа жүйелі әсерінің болымсыз жоғарылауы (AUC 1,2 есе, ал Cmax 1,6 есе ұлғайды) тіркелген, осы орайда қандағы глюкоза концентрациясының бейіндері 8%-дан аз төмендеген. Циметидин, нифедипин немесе симвастатин (осы препараттардың бәрі - CYP3A4 субстраттары) репаглинидпен бір мезгілде тағайындау репаглинидтің фармакокинетикалық параметрлеріне елеулі жайсыз ықпалын тигізбеген.

Репаглинид дигоксин, теофиллин және варфариннің фармакокинетикалық қасиеттеріне клиникалық елеулі ықпалын тигізбейді. Осыған орай, репаглинидті дигоксинмен, теофиллинмен немесе варфаринмен бір мезгілде тағайындағанда дозаны түзету қажет емес.

Репаглинид ең жоғары деңгейлеріне ертерек жетсе де, ішуге арналған контрацептивтерді (этинилэстрадиол/левоноргестрел) бір мезгілде қолдану репаглинидтің жалпы биожетімділігінің клиникалық елеулі дәрежеде нашарлауына әкелмейді. Репаглинид левоноргестрел биожетімділігіне клиникалық елеулі әсер көрсетпейді, дегенмен де, этинилэстрадиол биожетімділігіне әсер ету мүмкіндігін жоққа шығаруға болмайды.

Мынадай заттар репаглинидтің гипогликемиялық әсерін күшейтуі және/немесе ұзартуы мүмкін:

Гемфиброзил, кларитромицин, кетоконазол, итраконазол, триметоприм, басқа да гипогликемиялық препараттар, моноаминоксидаза тежегіштері, селективті емес бета-адреноблокаторлар, ангиотензин өзгертуші фермент тежегіштері, салицилаттар, қабынуға қарсы стероидты емес препараттар, октреотид, алкоголь және анаболикалық стероидтар.

Мынадай заттар репаглинидтің гипогликемиялық әсерін әлсіретуі мүмкін:

Ішуге арналған контрацептивтер, рифампицин, барбитураттар және карбамазепин, тиазидтер, глюкокортикостероидтар, даназол, қалқанша без гормондары, октреотид және симпатомиметиктер. Бета-адреноблокаторлар гипогликемия симптомдарын бүркемелеуі мүмкін. Осыған орай, осы препараттар тағайындалған немесе тоқтатылған кезеңде, репаглинид алып жүрген емделушілер гликемиялық бақылау бұзылуларын дер мезгілінде анықтау үшін мұқият қадағалауда болуы тиіс.

Айрықша нұсқаулар

Репаглинидті гемфиброзилмен бір мезгілде тағайындау ұсынылмайды. Репаглинид гликемияның бақылануы қанағаттанғысыз болғанда және қант диабеті симптомдары сақталғанда емдәммен емдеу және дене жаттығулары аясында көрсетілген, оны енгізу ас ішу уақыттарына қолайлануы тиіс. Репаглинид инсулин сөлінісін көтермелейтін препарат болғандықтан, ол гипогликемияны туғызуы мүмкін. Біріктірілген ем кезінде гипогликемия қатері артады.

Қандай да бір гипогликемиялық препарат көмегімен қант диабетін тұрақтандыруға жеткен емделушіде қандай да бір стрессорлық фактордың, мысалы, қызба, жарақат, жұқпалар немесе хирургиялық араласудың әсері гликемияны бақылаудың нашарлауына әкелуі мүмкін. Мұндай жағдайларда репаглинидті тоқтату және инсулиндік емді уақытша тағайындау қажет болуы мүмкін. Ішуге арналған гипогликемиялық препараттардың қант төмендететін әсері көптеген емделушілерде уақыт өте әлсірейді. Бұл қант диабетінің ағымы ауырлығының үдеуінен де, препаратқа жауаптың әлсіреуінен де болуы мүмкін. Аталған феномен «салдарлы төзімділік» ретінде белгілі, әрі оны препарат алғаш тағайындалғанда-ақ нақты бір емделушіде тиімсіз болып шығатын «алғашқы төзімділіктен» ажыратқан жөн. Емделушідегі жағдайды «салдарлы төзімділік» ретінде бағаламас бұрын дозаны түзетіп, сонымен бірге емделушінің емдәм және дене жүктемелері жөніндегі нұсқауларды орындау дәлдігін де тексеру керек. Жүдеген емделушілерде, сондай-ақ толыққанды тамақтанбайтын емделушілерде гипогликемиялық реакцияларды болдырмау үшін бастапқы және демеуші дозаларды таңдағанда және оны титрлегенде сақ болу қажет.

Емделушілердің ерекше топтары

Бауыр жеткіліксіздігі. Бауыр қызметі бұзылған емделушілерде репаглинидтің әдеттегі дозаларын тағайындау репаглинид пен оның метаболиттерінің бүйрек қызметі қалыпты емделушілердегіден едәуір жоғары концентрацияларына әкелуі мүмкін. Осыған орай, бауыр қызметі бұзылған емделушілерде репаглинидті сақтықпен тағайындау керек. Емге жауап толық көлемде бағалану үшін дозаны түзету аралықтарын ұзарту керек («Фармакокинетика» бөлімін қараңыз).

Бүйрек жеткіліксіздігі

Репаглинид концентрациясы мен креатинин клиренсі арасында әлсіз ғана байланыс анықталғанмен, бүйрегі ауыр зақымданған емделушілерде плазмадағы препараттар клиренсі төмендейді. Қант диабетіне шалдыққан және бүйрегі зақымданған емделушілерде инсулинге сезімталдық жоғары болғандықтан, мұндай емделушілерге дозаны таңдау абайлап атқарылу керек («Фармакокинетика» бөлімін қараңыз).

Жүктілік және лактация кезеңі

Жүкті әйелдерде және бала емізетін аналарда зерттеу жүргізілмеген. Сондықтан жүкті әйелдерде Аглинокс препаратын қолдану қауіпсіздігі зерттелмеген. Жануарларда жүргізілген зерттеулер оның тератогенді әсер етпегенін көрсетті. Препарат тәжірибеге алынған жануарлардың сүтінен табылған. Жүктілік және бала емізу кезеңінде Аглинокс қабылдау ұсынылмайды.

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Гипогликемия мен гипергликемия кезінде емделушілердің зейін шоғырландыру қабілеті мен реакция шапшаңдығы бұзылуы мүмкін, бұл осы қабілет ерекше қажет болатын жағдайларда (мысалы, автокөлік басқарғанда немесе мәшинелермен және механизмдермен жұмыс істегенде) қатер төндіруі мүмкін. Емделушілерге автокөлік жүргізгенде және механизмдермен жұмыс істегенде гипогликемия мен гипергликемияның дамуын болдырмау үшін сақтық шараларын қабылдауға кеңес беру қажет. Бұл даму үстіндегі гипогликемия хабаршы-белгілері айқын болмайтын немесе төмендейтін немесе гипогликемияның жиі көріністерінен зардап шегетін емделушілер үшін ерекше маңызды. Осы жағдайларда осындай жұмыстар орындаудың мақсатқа сай болуын қарастыру керек.

Артық дозалануы

Симптомдары: Аглинокс препаратымен артық дозаланған жағдайда гипогликемия симптомдары пайда болуы мүмкін: ашығу сезімі, қатты терлеу, жүрек қағу, тремор, үрейлену, бас ауыру, ұйқысыздық, ашушаңдық, депрессия, сөйлеудің және көрудің бұзылуы.

Емі: егер емделуші есін жоғалтпаса, декстрозаны ішке қабылдайды; естен танғанда оны көктамыр ішіне енгізеді. Есін жиғаннан кейін – жеңіл сіңірілетін көмірсулар қабылдау (гипогликемияның қайта дамуын болдырмау үшін).

Шығарылу түрі және қаптамасы

15 таблеткадан полиамид/алюминий/поливинилхлоридке (ОПА/Ал/ПВХ) қалыпталған үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салады.

6 пішінді қаптамадан медицинада қолданылуы жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон пәшкеге салынады.

Сақтау шарттары

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25 °С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Сақтау мерзімі

4 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін пайдалануға болмайды.

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы.

Өндіруші

SPECIFAR S.A.

1, 28 Octovriou str., 12351 Ag.Varvara, Афины, Греция

Тіркеу куәлігінің иесі

Welfar United LTD.Co.

Suite 2, 23-24 Great James Street, Лондон WC1N 3ES, Ұлыбритания

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан өнім, тауар сапасына қатысты шағымдар қабылдайтын ұйымның мекенжайы:

«WELFAR-KAZAKHSTAN» ЖШС

050026, Қазақстан Республикасы, Алматы қ., Әйтеке би к-сі, 187

Телефон/Факс: +7 727 352 71 36

E-mail: lembeli@yandex.ru