Энап®-Н

• русский
• қазақша

• Скачать инструкцию медикамента

Саудалық атауы

Энап-Н

Халықаралық патенттелмеген атауы

Жоқ

Дәрілік түрі

Таблеткалар 10 мг/25 мг

Құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - 10.00 мг эналаприл малеаты

25.00 мг гидрохлоротиазид,

қосымша заттар: натрий гидрокарбонаты**, хинолинді сары (Е 104), лактоза моногидраты, жүгері крахмалы, желатинделген крахмал, тальк, магний стеараты.

Сипаттамасы

Дөңгелек пішінді, беті тегіс, шеттері қиғашталған және бір жағында сызығы бар сары түсті таблеткалар

Фармакотерапиялық тобы

Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар.

Диуретиктермен біріктірілген АКФ тежегіштері.

АТХ коды С09ВА02

 

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Эналаприл асқазан-ішек жолынан жылдам сіңеді. Сіңу дәрежесі 60 құрайды және ас ішуге байланысты болмайды. Қан сарысуындағы ең жоғары шекті концентрациясына 1 сағат ішінде жетеді, 4 сағаттан соң концентрациясы жылдам төмендейді. Эналаприл бауырда белсенді препарат – эналаприлатқа метаболизденеді. Эналаприлат сарысудағы ең жоғары шекті концентрациясына эналаприл дозасын қабылдағаннан кейін 3-4 сағат өткенде жетеді. Бүйрек қызметі қалыпты емделушілерде эналаприлат сарысудағы тұрақты концентрацияларына эналаприл қабылдай бастағаннан кейін төртінші күні жетеді.

Эналаприлат дененің көптеген тіндеріне, ең алдымен өкпеге, бүйрекке және қан тамырларына таралады, бірақ оның емдік дозаларында миға жететіні жөнінде ешқандай деректер жоқ. Жартылай ыдырау кезеңі 4 сағат құрайды. Плазма ақуыздарымен байланысы - 50-60. Эналаприл мен эналаприлат плаценталық бөгет арқылы өтіп, емшек сүтіне бөлінеді.

Эналаприл шығарылуы көбіне бүйрек арқылы атқарылады. Несептегі негізгі компоненттері - эналаприлат (шамамен 40% доза) және өзгермеген эналаприл. Шығарылуы шумақтық сүзілісі мен өзекшелік сөлінісінің бірігуімен жүзеге асады. Эналаприл мен эналаприлаттың бүйректегі клиренсі - 0.005 мл/с (18 л/сағ.) және, тиісінше, 0.00225-тен 0.00264 мл/с (8.1 - 9.5 л/сағ.) дейін. Шығарылу фазалары бірнешеу болады. Ұзаққа созылатын соңғы жартылай шығарылу кезеңі плазмадағы АКФ пен эналаприлат арасындағы күшті байланысты көрсетеді. Эналаприл малеатының көп реттік ішу арқылы қабылданатын дозаларынан кейін жиналған эналаприлаттың тиімді жартылай ыдырау кезеңі 11 сағат құрайды. Эналаприлаттың жартылай шығарылу кезеңі 35 сағат құрайды.

Эналаприлатты айналымнан гемодиализбен немесе ішперделік диализбен шығаруға болады. Эналаприлаттың гемодиализ клиренсі 0.63-1.03 мл/с (38-62 мл/мин); 4 сағаттық гемодиализден кейін эналаприлаттың қан плазмасындағы концентрациясы 45-57 азаяды.

Гидрохлоротиазид, негізінен, он екі елі ішекте және жоғарғы аш ішекте сіңіріледі. Плазма ақуыздарымен байланысы шамамен 40. Сіңірілу дәрежесі 70 құрайды, егер гидрохлоротиазид тамақпен бірге қабылданса, 10 артады. Қан плазмасындағы ең жоғары концентрациясына 1,5-5 сағат шегінде жетеді.

Таралу көлемі шамамен 3 л/кг құрайды. Плазма ақуыздарымен байланысы шамамен 40. Ол, сонымен бірге, белгісіз механизммен эритроциттерде жиналады. Гидрохлоротиазид плаценталық бөгет арқылы өтеді және амниотикалық сұйықтықта жиналады. Гидрохлоротиазидтің емшек сүтіндегі деңгейі өте төмен.

Гидрохлоротиазид, негізінен, метаболизденбеген күйі қалады және 95-дан астамы өзгермеген күйде несеппен шығарылады.

Шығарылуы өзекшелік сөлініс нәтижесінде жүзеге асады. Бүйрегі сау, гипертониясы бар емделушілерде гидрохлоротиазидтің бүйректік клиренсі 5.58 мл/с (335 мл/мин) жуық құрайды. Шығарылуы екі фазадан тұрады. Плазмадағы жартылай ыдырау кезеңі шамамен 2,5 сағат құрайды және жартылай шығарылу кезеңі 5.6 - 14.8 сағат құрайды.

Эналаприл мен гидрохлоротиазидті бір мезгілде қолданудың олардың әрқайсысының биожетімділігі мен фармакокинетикасына еш әсері болмайды.

Фармакодинамикасы

Энап-Н – әсер етуі құрамына кіретін компоненттердің қасиеттерімен шартталған біріктірілген препарат.

Эналаприл – ангиотензин конвентирлеуші фермент (АКФ) тежегіші. Организмде ол қуатты АКФ тежегіші болып табылатын эналаприлатқа жылдам метаболизденеді.

АКФ бәсеңдеуінің негізгі әсерлері: қан айналымындағы ангиотензин II мен альдостеронның төмендеген концентрациялары, ангиотензин II тінінің белсенділігін тежеу, ренин бөлінісінің ұлғаюы, каликреин-кинин жүйесі вазодилататорының көтермеленуі, симпатикалық жүйке жүйесінің бәсеңдеуі және простагландиндер өндірілуінің ұлғаюы және тамырлық эндотелийдің босаңсыту факторы.

Энап®-Н, осылайша, пептидтің әлеуетті вазодилататоры – брадикининнің ыдырауын бөгейді. Дегенмен, эналаприлдің емдік әсерлеріндегі брадикинин рөлі аяғына дейін түсіндірілмеген күйде қалады. Эналаприл артериялық қысымды азайтатын механизм бола отырып, бәрінен бұрын артериялық қысымның реттелуінде басты рөл атқаратын ренин-ангеотензин-альдостерон жүйесін бәсеңдетеді деп жорамалданатындай, эналаприл тіпті ренині төмен гипертониясы бар емделушілер үшін де гипертонияға қарсы болып саналады.

Эналаприл тиімділігінің жоғарғы шегіне 6-8 сағаттан соң жетеді. Әдетте, әсері 24 сағат бойы сақталып, осылайша, препаратты тәулігіне бір-екі рет қабылдауға мүмкіндік береді.

Гидрохлоротиазид диуретик және қан плазмасындағы ренин қызметін арттыратын гипертензияға қарсы агент болып табылады. Эналаприлді бөлек қабылдау тіпті ренині төмен гипертониялық емделушілерде де гипертонияға қарсы әсер көрсетсе де, осы емделушілерде гидрохлоротиазидті біріктіріп қабылдау артериялық қысымның көп төмендеуіне әкеледі. Жекеше әр препараттың тиімділігі жеткіліксіз, сондықтан АКФ тежегіші мен гидрохлоротиазидті қатарлас қабылдау мақсатқа сай емес. Бұлай біріктіріп қолдану эналаприл мен гидрохлоротиазидтің едәуір төмен дозаларында ем тиімділігін арттыруға мүмкіндік береді және жағымсыз әсерлерді азайтады. Біріктірілімнің гипертензияға қарсы әсері, әдетте, 24 сағат бойы сақталады; сондықтан препаратты тәулігіне бір-екі рет қабылдау жеткілікті.

Қолданылуы

- артериялық гипертензияда (біріктірілген ем көрсетілген емделушілерге)

Қолдану тәсілі және дозалары

Препарат ішу арқылы қолдану үшін көрсетілген.

Препаратты дозалау ең алдымен оның белсенді заты - эналаприл малеатымен сыналған тәжірибеге негізделген. Әдеттегі доза тәулігіне бір рет бір таблетка құрайды. Сызығы (таблеткалардағы кертік) таблетканы сындыруға, жұтуды жеңілдетуге немесе таблетканы тең жартыларға бөлуге арналмаған.

Қажет болса, дозаны тәулігіне бір рет екі таблеткаға дейін көбейтуге болады. Емделушілердің көпшілігі үшін күніне 20 мг эналаприл малеаты мен 50 мг гидрохлоротиазид жеткілікті; сондықтан, тәулігіне екі Энап®-Н  таблеткасынан асырмау ұсынылады. Егер оң реакция болмаса, екінші препаратты қосуға немесе емді өзгертуге кеңес беріледі.

Диуретиктермен алдын ала емдеу

Препараттың бастапқы дозасынан кейін симптоматикалық гипотензия дамуы мүмкін; сұйықтық және/немесе тұз тапшылығы бар емделушілерде диуретиктермен алдын ала емдеу нәтижесінде. Диуретиктермен емдеуді Энап®-Н емі басталғанша 2-3 күн бұрын тоқтату қажет.

Бүйрек жеткіліксіздігінде дозалануы

Тиазидті диуретиктер бүйрек жеткіліксіздігі бар емделушілерге сай келмеуі мүмкін. Олар креатинин клиренсі 0.5 мл/с немесе одан аз (яғни, орташа және ауыр бүйрек жеткіліксіздігі бар) емделушілер үшін тиімді емес.

Креатинин клиренсі 0.5 мл/с және 1.3 мл/с арасындағы емделушілер үшін емді жекелеген белсенді заттардың сай келетін дозасынан бастаған дұрыс.

Егде жастағы емделушілерге арналған дозалау

Клиникалық зерттеулерде бір мезгілде қабылданған эналаприл малеаты мен гидрохлоротиазидтің тиімділігі мен көтерімділігі егде және жастау гипертониялық емделушілерде ұқсас болды.

Жағымсыз әсерлері

Өте жиі (≥ 1/10):

- анық көрмеу

- бас айналу

- жөтел

- құсу

- астения

Жиі (≥ 1/100-ден <1/10-ға дейін):

- гипокалиемия, холестерин көбеюі, триглицеридтер артуы,

гиперурикаемия

- бас ауыру, депрессия, естен тану, дәм сезудің өзгеруі

- гипотензия, ортостатикалық гипотензия, ырғақ бұзылуы, тахикардия, кеуденің ауыруы

- ентігу

- диарея, іштің ауыруы

- бөрту (экзантема), аллергия / Квинке ісінуі: беттің, аяқ-қолдардың, еріннің, тілдің, дауыс саңылауының және/немесе көмейдің ісінуі

- бұлшықеттер түйілуі

- кеуденің ауыруы, шаршау

- гиперкалиемия, сарысу креатининінің көтерілуі

Жиі емес (≥ 1/1000-нан <1/100-ге дейін):

- анемия (апластикалық және гемолитикалық түрін қоса)

- гипогликемия, гипомагниемия, подагра

- сананың шатасуы, ұйқысыздық, ұйқышылдық, күйгелектік, парестезия, бас айналу, либидо төмендеуі

- құлақтың шыңылдауы

- гиперемия, жүректің жиі соғуы, миокард инфарктісі немесе инсульт, жоғары қауіп бар емделушілерде шамадан тыс салдарлы гипотензияның болу мүмкіндігі

- ринорея, тамақтың ауыруы және қарлығуы, бронх түйілу/демікпе

- ішек бітелу, панкреатит, құсу, асқазан бұзылысы, іш қату,

анорексия, асқазан тітіркенулері, ауыз кеберсу, ойық жара ауруы,

метеоризм

- қышыну, терлеу, таздану, есекжем

- артралгия

- бүйрек қызметінің бұзылуы, бүйрек жеткіліксіздігі, протеиноурия

- импотенция

- үрейлену, қызба

- сарысу мочевинасының ұлғаюы, гипонатриемия

Сирек ( ≥1/10 000-нан <1/1000-ға дейін):

- нейтропения, гемоглобин мен гематокрит азаюы, тромбоцитопения,

агранулоцитоз, лейкопения, сүйек кемігі қызметінің бәсеңдеуі, панцитопения, лимфатикалық түйіндердің үлкеюі, аутоиммундық аурулар

- ұйқы бұзылуы, парез (гипокалиемиядан)

- Рейно феномені

- өкпе инфильтраттары, тыныс алудың бұзылуы (пневмония мен өкпе ісінуін қоса), ринит, аллергиялық альвиолит/эозинофильді пневмония

- стоматит/афтозды ойық жара, глоссит

- бауыр жеткіліксіздігі, бауыр некрозы (өлім-жітімді болуы мүмкін), гепатоцеллюлярлы да, холестатикалық та гепатит, сарғаю, холецистит (әсіресе, бұрыннан холелитиазы бар емделушілерде)

- полиморфты эритема, Стивенс-Джонсон синдромы, эксфолиативті

дерматит, уытты эпидермалық некролиз, пурпура, терінің қызыл жегісі, эритродермия, пемфигус. Мынадай белгілер кешені болды: қызба, серозит, васкулит, миалгия/миозит, артралгия/артрит, оң АНА, ЭШЖ ұлғаюы, эозинофилия және лейкоцитоз. Бөрту, фотосенсибилизация және басқа дерматологиялық көріністер де болуы мүмкін.

- олигурия, интерстициальді нефрит

- гинекомастия

- бауыр ферменттерінің жоғарылауы, сарысу билирубинінің ұлғаюы

Өте сирек (<1/10,000):

- гиперкальциемия

- ішектік Квинке ісінуі

Бірлі-жарым жағдайлар (қолжетімді деректер жүзінде бағаланбайтын):

- антидиуретиктік гормонның дұрыс сөл бөлмеу синдромы (АГДСС)

Ауыр жағымсыз әсерлер туындағанда емдеу тоқтатылуы тиіс.

Қолдануға болмайтын жағдайлар

• белсенді компонентке немесе қосымша заттардың кез келгеніне жоғары сезімталдық

• АӨФ тежегіштерін қолданумен байланысты ангионевротикалық ісіну

• тұқым қуалаған немесе идиопатикалық ангионевротикалық ісіну

• сульфонамидті препараттарға жоғары сезімталдық

- анурия

• ауыр бүйрек жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі 30 мл/мин аз)

• бүйрек артериясының стенозы

• ауыр сипатты бауыр жеткіліксіздігі

• жүктілік және лактация кезеңі

• 18 жасқа лейінгі балалар мен жөсөспірімдерге (тиімділігі мен қауіпсіздігі анықталмаған).

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Эналаприл малеаты және гидрохлоротиазид

Гипертонияға қарсы басқа дәрілер

Гипертонияға қарсы дәрілерді қатарлас пайдалану эналаприл мен гидрохлоротиазидтің гипотензиялық әсерлерін арттырады. Нитроглицерин мен басқа нитраттарды немесе басқа вазодилататорларды қатарлас пайдалану артериялық қысымды одан әрі азайтады.

Литий

Диуретиктерді, АКФ тежегіштері мен литийді қатарлас пайдалану плазмадағы литий концентрациясының қайтымды жоғарылауын және литиймен уыттануды туғызады. Тиазидті диуретиктерді қатарлас пайдалану литий деңгейін одан әрі жоғарылатады және АКФ тежегіштерімен бірге литиймен уыттану қаупін арттырады. Қатарлас пайдалану ұсынылмайды, бірақ егер бұл қажет болса, плазмадағы литий деңгейіне қатаң бақылау жүргізілуі тиіс.

Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП)

ҚҚСП ұзақ уақыт қабылдау АКФ тежегіштерінің гипертонияға қарсы әсерлерін азайтады немесе несеп айдағыш дәрілердің несеп айдау, натриуретикалық және гипертонияға қарсы әсерлерін азайтады.

Бұдан басқа, сипатталғанындай, ҚҚСП (ЦОГ-2 тежегіштерін қоса) және АКФ тежегіштері бүйрек қызметі азайып кеткен кезде, әсіресе, бүйрек қызметіне зақым келген емделушілерде (егде жастағы адамдар немесе қатты жүдеп кеткен емделушілер, диуретик қабылдаушыларды қоса) қан сарысуында калий көбеюінің жиынтық әсерін танытады. Бұл әсер, негізінде, қайтымды. Кейбір емделушілерде ҚҚСП диуретиктердің несеп айдау және гипертонияға қарсы әсерлерін азайта алады.

Эналаприл малеаты

Калий

Тиазидті диуретиктерден болатын калий жоғалту әсері, әдетте, эналаприлдің ықпал етуімен азаяды. Қан плазмасындағы калий мөлшері, гиперкалиемия жағдайлары болса да, әдетте, қалып шектерінде қалады.

Калий сақтағыш диуретиктерді (мысалы, спиронолактон, триамтерен немесе амилорид), калий қоспаларын немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштарды, әсіресе, бүйрек қызметі әлсіреген емделушілерде пайдалану қан плазмасындағы калий деңгейінің едәуір жоғарылауын туындатады.

Егер осы агентттердің қандай да бірін қатарлас пайдалану гипокалиемияға орай мақсатқа сай саналса, олар сарысу калийінің жиі бақылануымен абайлап пайдаланылуы тиіс.

Диуретиктер (тиазидті немесе ілмекті диуретиктер)

Диуретиктердің жоғары дозаларымен алдын ала емдеу эналаприл қабылдай бастаған соң сұйықтық тапшылығына және гипотония қаупіне әкеледі. Диуретиктер қабылдауды тоқтатумен әлде сұйықтық немесе тұз тұтынуды молайтумен гипотензиялық әсерлерді азайтуға болады.

Үш циклды антидепрессанттар / антипсихотикалық дәрілер / анестетиктер

Белгілі бір анестетиктерді, үш циклды антидепрессанттарды және антипсихотикалық дәрілерді АКФ тежегіштерімен қатарлас пайдалану артериялық қысымның одан әрі төмендеуіне әкеледі.

Симпатомиметиктер

Симпатомиметиктер қолдану АКФ тежегіштерінің гипертонияға қарсы әсерлерін азайтады; емделушілер қалаулы әсерге жету үшін мұқият бақылауда болуы тиіс.

Диабетке қарсы дәрілер (ішуге арналған гипогликемиялық дәрілер және инсулин)

АКФ тежегіштері мен диабетке қарсы препараттарды (инсулин, ішуге арналған гипогликемиялық дәрілер) бір мезгілде қолдану гипогликемияның даму қаупімен қандағы глюкозаның азаю әсерінің артуын туындатады. Бұл құбылыс біріктіріп емдеудің алғашқы апталары кезінде және бүйрек жеткіліксіздігі бар емделушілерде жиі байқалады. Эналаприлмен ұзақ мерзімді бақыланған клиникалық зерттеулерде бұл нәтижелер расталмаған және диабеті бар емделушілерде эналаприл пайдаланылуын жоққа шығармайды. Алайда, мұндай емделушілерді жиі мониторингтеу ұсынылады.

Диабетке қарсы препараттар және тиазидті диуретиктер пайдаланғанда диабетке қарсы препарат дозасын реттеу қажет болады.

Алкоголь АКФ тежегіштерінің гипотензиялық әсерін күшейтеді.

Антацидтер АКФ тежегіштерінің биожетімділігін азайтады.

Ацетилсалицил қышқылы, тробмолитиктер және бета-блокаторлар

Эналаприл ацетилсалицил қышқылымен (кардиологиялық дозалардағы), тромболитиктермен және бета-блокаторлармен бірге сәтті қабылданады.

Алтын

Эналаприл қамтылатын АКФ тежегіштерімен қатарлас емдегенде алтын (натрий ауротиомалаты) енгізілген емделушілерде кейде нитритоидты реакциялар (бет гиперемиясы, жүрек айну, құсу және гипотония) болды.

Гидрохлоротиазид

Деполяризацияламайтын миорелаксанттар

Тиазидтер тубокураринге сезімталдануды арттырады.

Алкоголь, барбитураттар немесе апиынды анальгетиктер ортостатикалық гипотензияны күшейтуі мүмкін.

Диабетке қарсы препараттар(ішуге арналған агенттер және инсулин)

Диабетке қарсы препарат дозасын реттеу керек болады.

Холестирамин және колестипол шайырлары (анионды-алмасу шайырлары) гидрохлоротиазидтің сіңуін азайтуы мүмкін. Холестираминнің де, колестипол шайырларының да бір реттік дозасы гидрохлоротиазидті бөгейді, оның асқазан-ішек жолынан сіңуін, тиісінше, 85 және 43% азайтады.

QТ аралығының ұзаруы (мысалы, хинидин, прокаинамид, амиодарон, соталол)

Екі бағыттағы тахикардия қаупінің жоғарылауы.

Оймақгүл гликозидіГипокалиемия дигиталистің уытты әсер етуіне жүректің реакциясын сенсибилизациялауы немесе арттыруы (мысалы, вентикулярлы сезімталдықты арттыру) мүмкін.

Кортикостероидтар, АКТГ

Тиазидті диуретиктермен бір мезгілде қолдану электролиттің қатты сарқылуына, әсіресе, гипокалемияға әкелуі мүмкін.

Калийуретикалық диуретиктер (мысалы, фуросемид), карбеноксолон немесе іш жүргізгіштерін артық пайдалану

Гидрохлоротиазид калийдің және/немесе магнийдің жоғалуын арттырады.

Прессорлы аминдер (мысалы, адреналин)

Тиазидтер прессорлы аминдерге болатын реакцияны азайтуы мүмкін.

Цитостатиктер (мысалы, циклофосфамид, метотрексат)

Тиазидтер цитоуытты препараттардың бүйрекпен шығарылуын азайтуы және олардың миелосупрессивті әсерін күшейтуі мүмкін.

Айрықша нұсқаулар

Гипотензия және электролит/сұйықтық тұрақсыздығы

Гипертензияға қарсы басқа агенттермен болғандай, кейбір емделушілерде симптоматикалық гипотензия туындауы мүмкін. Бұл, сирек жағдайларда, асқынусыз артериялық қысымы көтерілген емделушілерде болады, бірақ сұйықтықтың немесе электролиттің тұрақсыздануы болғанда (мысалы, сұйықтық тапшылығы, гипонатриемия, гипохлоремиялық алкалоз, гипомагниемия немесе гипокалиемия) көбірек ықтимал, ал ол диуретиктермен алдын ала емдеу, тұзы шектелген емдәмдер, диализ немесе кездейсоқ диарея әлде құсу кезінде болады. Мұндай емделушілерде тиісті аралықтарда қан плазмасындағы электролиттерге талдау жүргізген жөн.

Жүрегінің ишемиялық ауруы немесе цереброваскулярлы ауруы бар емделушілерге ерекше назар бөлінуі тиіс, өйткені артериялық қысымның шамадан тыс түсіп кетуі миокард инфарктісіне немесе инсультке әкелуі мүмкін. Бүйрек жеткіліксіздігімен байланысты немесе онсыз жүрек жеткіліксіздігі бар гипертониялық емделушілерде симптоматикалық гипотензия байқалды.

Гипотензия пайда болғанда емделушіні шалқадан жатқыза жайғастырып, қажет жағдайда натрий хлоридінің изотониялық ерітіндісін көктамыр ішіне енгізген жөн. Уақытша гипотензиялық реакция кейінгі дозаларға қарсы көрсетілім болып саналмайды. Қанның тиімді көлемі және қысымы қалпына келгеннен кейін дозасы азайтылған препаратты қайта тағайындауға болады; немесе компоненттердің кез келгенін өз алдына тиісінше пайдалануға болады.

Бүйрек қызметінің бұзылуы

Эналаприл мен гидрохлоротиазидтің бекітілген біріктірілімдері бүйрек жеткіліксіздігі бар (креатинин клиренсі <1.3 мл/с немесе 80 мл/мин және > 0.5 мл/с немесе 30 мл/мин) емделушілерге жекелеген белсенді заттарды біріктірілген таблеткаларда болатын дозаларда титрлеу қажеттілігі туындамайынша тағайындалмауы тиіс. Эналаприлді диуретиктермен бірге қабылдайтын, бұрын болған бүйрек ауруы көрінбейтін кейбір гипертониялық емделушілерде сарысудағы мочевинаның және креатинин деңгейінің мардымсыз және ауыспалы артулары дамиды. Егер бұл эналаприл мен гидрохлоротиазидтің бекітілген біріктірілімі кезінде болса, ем тоқтатылуы тиіс. Препарат дозасын азайтып, қайта тағайындауға болады немесе компоненттердің кез келгенін тиісті түрде өз алдына пайдалануға болады. Бұл жағдай негізгі бүйрек артериясы стенозының мүмкіндігін арттырады.

Гиперкалиемия

Эналаприл мен диуретиктердің төмен дозаларын біріктіру гиперкалиемияның дамуы мүмкін екенін жоққа шығармайды.

Литий

Литийді эналаприлмен және несеп айдағыш препараттармен біріктіру ұсынылмайды.

Эналаприл малеаты

Аортальді стеноз/гипертрофиялық кардиомиопатия

Барлық вазодилататорлар сияқты, АКФ тежегіштерін сол жақ қарыншасының шығару жолы тарылған емделушілерді емдегенде абайлап қолданып, кардиогенді шок жағдайларынан және сол жақ қарыншаның шығару жолының гемодинамикалық елеулі тарылуынан аулақ болу қажет.

Бүйрек қызметінің бұзылуы

Эналаприл қолданумен байланысты бүйрек жеткіліксіздігі, ең алдымен, бүйрек артериясының стенозын қоса, ауыр жүрек жеткіліксіздігі немесе жасырын түрдегі бүйрек аурулары бар емделушілерде болды. Эналаприл емімен байланысты бүйрек жеткіліксіздігі, егер жылдам танылса және емдеу талапқа сай жүргізілсе, әдетте, қайтымды.

Реноваскулярлы гипертензия

Бүйрек артерияларының екі жақты стенозы немесе жалғыз қызмет атқаратын бүйрек артериясының стенозы бар емделушілер АКФ тежегіштерімен ем қабылдаған кезде артериялық гипотензияның және бүйрек жеткіліксіздігінің жоғары даму қаупі бар.

Қан плазмасындағы креатинин деңгейінің орташа өзгерістерінде де бүйрек қызметін жоғалтуға болады. Мұндай емделушілерге емді дәрігердің мұқият қадағалауымен және бүйрек қызметін бақылаумен бастаған дұрыс.

Бүйрек ауыстырып салу

Таяуда бүйрегін ауыстырып салған емделушілерді эналаприлмен емдеу тәжірибесі болған жоқ. Сондықтан эналаприл тұтыну ұсынылмайды.

Гемодиализде жүрген емделушілер

Эналаприл бүйрек жеткіліксіздігіне арналған диализ қажет болатын емделушілерді емдеуге арналмаған. Жоғары сезімталдықтың, анафилактоидтық реакцияның (бет ісігі, гиперемия, гипотензия және тыныс алудың қиындауы) дамуы жөнінде полиакрилнитрилді жарғақшалар (AN 69) пайдаланылатын гемодиализде жүрген және АКФ тежегіштерін бір мезгілде қабылдаған емделушілер арасында хабарланды. Мұндай біріктірілімнен аулақ болу қажет. Гемодиализ жүргізу қажет болғанда жарғақшалардың басқа типін пайдалану, әлде емделушіні гипертензияға қарсы агенттердің басқа класынан лайықты препарат қабылдауға көшіру керек.

Бауыр жеткіліксіздігі

АКФ тежегіштерімен емдеу кезінде сирек жағдайларда холестатикалық сарғаюдан басталып, артынан бауырдың фульминантты некрозына дейін (кейде) үдейтін және өліммен аяқталатын синдром дамуы мүмкін. Бұл синдромның даму механизмі түсініксіз. АКФ тежегіштерін қабылдайтын, сары ауру дамитын немесе бауыр ферменттерінің ұлғаюы болатын емделушілер АКФ тежегіштерін қабылдауды тоқтатып, медициналық тұрғыда тиісінше қадағалануы тиіс.

Нейтропения/агранулоцитоз

АКФ тежегіштерін қабылдаған емделушілерде нейтропения/агранулоцитоз, тромбоцитопения және анемияның даму жағдайлары болды. Бүйрек қызметі қалыпты емделушілерде басқа асқынулар болмаған кезде нейтропения сирек дамиды.

Эналаприлді иммунодепрессанттар емін, олармен бір мезгілде аллопуринол немесе прокаинамид алатын, сондай-ақ осы факторлар қосылған коллагеноздары бар емделушілерде, әсіресе бүйрек қызметінің бұрыннан бар бұзылуларында өте үлкен сақтықпен қолдану қажет. Мұндай емделушілерде антибиотиктермен қарқынды ем қонбайтын ауыр жұқпалар дамуы мүмкін. Препарат тағайындалғанда қандағы лейкоциттер мөлшерін әлсін-әлсін бақылау ұсынылады. Емделуші жұқпаның қандай да бір белгілері пайда болған жағдайда дереу дәрігерге қаралуы қажет екені жөнінде ескертілуі тиіс.

Гиперкалиемия

Эналаприл қамтылатын АКФ тежегіштерін алған кейбір емделушілерде қан плазмасындағы калий деңгейінің жоғарылауы байқалды. Гиперкалиемияны дамытатын қауіп факторларына бүйрек жеткіліксіздігі, бүйрек қызметінің нашарлауы, жас ерекшелігі (> 70 жас), қант диабеті, аралық оқиғалар, атап айтқанда, сусыздану, жедел жүрек жеткіліксіздігі, метаболикалық ацидоз және калий сақтағыш диуретиктерді (спиронолактон, эплеренон, триамтерен немесе амилорид), калий қоспаларын және құрамында калий бар тұз алмастырғыштарды бір мезгілде қолдану, сондай-ақ қан плазмасында калий деңгейін арттыратын басқа препараттар (мысалы, гепарин) қабылдау жатады. Калий қоспаларын немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштар немесе калий сақтағыш диуретиктер пайдалану, әсіресе, бүйрек қызметі бұзылған емделушілерде қан плазмасындағы калий деңгейінің едәуір артуына әкеледі. Гиперкалиемия күрделі, кейде өлім-жітімді аритмияны туғызады. Егер эналаприлді жоғарыда аталған агенттердің кез келгенімен бір мезгілде пайдалану мақсатқа сай болып саналса, онда оларды абайлап қолданып, қан плазмасындағы калий деңгейін жиірек тексеру керек.

Диабеті бар емделушілер

АКФ тежегіштерімен емделе бастаған, диабетке қарсы ішуге арналған препараттар немесе инсулин алатын қант диабеті бар емделушілерде, әсіресе, біріктіріп емдеудің алғашқы айы кезінде гипогликемия жөнінен мұқият бақылау қажет.

Жоғары сезімталдық/ангионевротикалық ісіну

Эналаприл малеаты қамтылатын АКФ тежегіштерін қабылдау кезінде сирек жағдайларда бет, аяқ-қол, ерін, тіл, дауыс саңылауы және/немесе көмей ісінулері болады. Ол емдеу кезеңіндегі кез келген уақытта болуы мүмкін. Квинке ісінуі пайда болғанда емдеу дереу тоқтатылуы тиіс, ал емделуші барлық белгілер көрінісі түгел басылғанша бақылауда болуы тиіс. Емделушіні барлық белгілердің көрініс беруі толық тоқтағанша босатуға болмайды.

Тіпті, тыныс алудың қиындауынсыз, тілдің ісінуі ғана болатын жағдайларда да емделушілерге ұзақ уақыт қадағалау қажет болады, өйткені антигистаминдермен және кортикостероидтармен емдеу жеткіліксіз болуы мүмкін.

Көмеймен немесе тілмен байланысты Квинке ісінулері жөнінде өте сирек хабарланды. Тілінің, дауыс саңылауының немесе көмейінің ісінулері бар емделушілер, әсіресе, сыртартқысында тыныс жолдарына жасатқан операциясы бар емделушілер тыныс алу жолдарының тарылуын сезінуі ықтимал. Тыныс жолдары тарылуын туындататын тіл, дауыс саңылауы немесе көмей ісінулерінде 1:1000 (0.3 мл - 0.5 мл) адреналин ерітіндісін тері астына енгізу қамтылатын ем тағайындалады және/немесе тыныс алу жолдарының өткізгіштігін қамтамасыз ететін жедел шаралар қабылданады.

АКФ тежегіштерін қабылдайтын қара нәсілді емделушілерде, басқа нәсілді емделушілермен салыстырғанда, ангионевротикалық ісінумен аурушаңдық жоғары болады. Сыртартқысында АКФ тежегіштерінің емімен байланыссыз Квинке ісінуі бар емделушілерде АКФ тежегіштерін қабылдау кезінде ангионевротикалық ісіну қаупінің артуы болады.

Десенсибилизация кезіндегі анафилактоидтық реакциялар

АКФ тежегіштерін алатын емделушілерде кейде ара немесе аса уымен десенсибилизациялану кезінде өмірге қауіпті аллергиялық (анафилактоидтық) реакциялар болуы мүмкін. Бұл реакцияларды әр десенсибилизация сеансы алдында АКФ тежегішін қабылдауды уақытша тоқтатумен тойтаруға болады.

ТТЛП аферезі кезіндегі анафилактоидтық реакциялар

АКФ тежегіштерін декстран сульфатымен тығыздығы төмен липопротеиндердің (ТТЛП) анаферезі кезінде алған емделушілерде кейде өмірге қауіпті аллергия тәріздес (анафилактоидтық) реакциялар болуы мүмкін. Бұл реакцияларды әр аферез сеансы алдында АКФ тежегішін қабылдауды уақытша тоқтатумен тойтаруға болады.

Жөтел АКФ тежегіштерін қабылдау кезінде емді тоқтатқаннан кейін басылатын тұрақтанған, құрғақ, өнімсіз жөтел басталуы мүмкін. Мұны жөтелдің ерекшеленген диагнозының бөлігі ретінде қарастыру керек.

Операция/анестезия

Күрделі операциялар өткерген емделушілерде немесе гипотенния туындататын агенттермен жансыздандыру кезінде эналаприл рениннің компенсаторлық босап шығуына салдарлы ангиотензин II түзілуін бөгеуі мүмкін. Егер гипотензия осы механизмнен болады деп жорамалданса, оны айналымдағы қан көлемін молайтумен түзетуге болады.

Этникалық айырмашылықтар

Басқа да ангиотензин өзгертуші фермент тежегіштері сияқты, қалғандарына қарағанда, қара нәсілді адамдарда эналаприлдің артериялық қысымды түсіру тиімділігі аз, бұл төмен ренин статусының көп жоғары таралуынан болуы мүмкін.

Жүктілік және лактация кезеңі

АКФ тежегіштерін қабылдауды жүктілік кезінде бастауға болмайды. АКФ тежегіштерімен емделу қажет болып табылғанша жүктілікті жоспарлайтын емделуші әйелдер жүктілік кезінде қолдану үшін белгіленген қауіпсіздік бейіні бар гипертензияға қарсы баламалы препараттар қабылдауға көшуі тиіс. Жүктілік диагностикаланған кезде, АКФ тежегіштерімен емдеуді дереу тоқтатып, егер бұл мақсатқа сай болса,баламалы ем бастау қажет.

Эналаприл лактация кезеңінде қолдану үшін ұсынылмайды.

Гидрохлоротиазид

Бүйрек қызметінің бұзылуы

Тиазидтер бүйрек қызметі бұзылған емделушілерде пайдалануға сай келмейтін диуретиктер саналуы мүмкін және олар 30 мл/мин және одан төмен креатинин клиренсінде (яғни, орташа немесе ауыр бүйрек жеткіліксіздігі) тиімсіз.

Бауыр аурулары

Тиазидтер бауыр қызметі әлсіреген немесе бауыр ауруы үдеген емделушілерде абайлап пайдаланылуы тиіс, өйткені электролит теңгерімінің болымсыз өзгерістері бауыр комасын жеделдетуі мүмкін.

Метаболикалық және эндокриндік әсерлер

Тиазидтермен емдеу глюкозаның көтерімділігін әлсіретеді. Инсулинді қоса, диабетке қарсы агенттердің дозалануын реттеу қажет болады.

Холестерин мен триглицерид деңгейінің ұлғаюы тиазидті несеп айдағыш еммен байланысты болуы мүмкін; дегенмен, гидрохлоротиазидтің 12.5 мг дозасында бұл әсер тым аз немесе жоқ. Бұдан басқа, 6 мг гидрохлоротиазидпен жүргізілген клиникалық зерттеулерде глюкоза, холестерин, триглицеридтер, натрий, магний немесе калийге ешқандай клиникалық елеулі әсер етуі жөнінде хабарланбаған.

Тиазидтермен емдеу белгілі бір емделушілерде гиперурикемияны және/немесе подаграны жеделдетуі мүмкін. Гиперурикемияға бұлайша әсер ету дозамен байланысты болуы мүмкін, әрі гидрохлоротиазидтің 6 мг дозасында клиникалық маңызды болып табылмайды. Ол өз алдына, эналаприл бүйректік несеп қышқылын арттырып, осылайша гидрохлоротиазидтің гиперурикемиялық әсерін азайта алады.

Несеп айдау емін алатын кез келген емделушіге қатысты тиісті аралықтарда қан плазмасындағы электролиттерді мерзім сайын анықтау орындалуы тиіс.

Тиазидтер (гидрохлоротиазидті қоса) сұйықтықтың немесе электролиттің тұрақсыздануын (гиперкалиемия, гипонатриемия және гипохлоремиялық алкалоз) туындатады. Сұйықтықтың немесе электролиттің тұрақсыздану нышандары - ксеростомия, шөл, әлсіздік, летаргия, ұйқышылдық, қозу күйі, бұлшықеттердегі ауыру немесе құрысулар, бұлшықеттің шаршауы, гипотония, олигурия, тахикардия және жүрек айну мен құсу сияқты асқазан-ішек бұзылыстары.

Гипокалиемия тиазидті диуретиктер пайдалану кезінде дамуы мүмкін болса да, эналаприлмен қатар емдеу несеп айдағыш дәріден болатын гипокалиемияны азайта алады. Гипокалиемия қаупі бауыр циррозы бар емделушілер үшін, жан біткен диурезді өткеретін емделушілер үшін, электролиттерді ішу арқылы дұрыс қолданбайтын емделушілер үшін және АКТГ немесе кортикостероидтармен тиісті ем алатын емделушілер үшін өте зор болып саналады.

Ыстық ауа-райында ісінулері бар емделушілерде гипонатриемия басталуы мүмкін. Хлорид тапшылығы негізінен бірқалыпты саналады және, әдетте, емдеу талап етпейді.

Тиазидті диуретиктер кальцийдің несеппен бөлінуін азайтып, плазмадағы кальцийдің тұрақсыз және аздаған артуын туындатады. Плазмадағы кальцийдің байқалымды ұлғаюы жасырын гиперпаратиреоз дәлелі болуы мүмкін. Тиазидтер қабылдауды қалқанша маңындағы бездер қызметіне талдау жасар алдында тоқтату керек.

Тиазидтер, көрсетілгеніндей, гипомагниемияға әкелетін магнийдің несеппен бөлінуін арттырды.

Анти-допинг бақылау

Осы препарат құрамында болатын гидрохлоротиазид антидопинг тестісінде оң талдамалық нәтижеге әкеледі.

Жоғары сезімталдық

Тиазидті диуретиктер қабылдаған емделушілерде сыртартқысында аллергиялар әлде демікпе болғанда немесе онсыз аллергиялық реакциялар болуы мүмкін. Жүйелі қызыл жегінің күшеюі немесе белсенділенуі жөнінде де хабарланды.

Компоненттердің кейбіреулері жөнінде арнаулы ақпарат

Энап®-Н құрамында лактоза бар. Галактозаны көтере алмау, Лапп лактаза тапшылығы немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы синдромының сирек тұқым қуалайтын мәселелері бар емделушілер осы препаратты қабылдамауы тиіс.

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Көлік құралдарын жүргізу немесе механизмдермен жұмыс істеу үдерісінде бас айналу және тез шаршау туындауы мүмкін екенін назарға алу керек.

Артық дозаланғанда

Симптомдары: диурездің артуы, брадикардиямен немесе жүрек ырғағының басқа да бұзылуларымен айқын АҚ төмендеуі, құрысулар, парездер, салдық илеус, естен тану (команы қоса), бүйрек жеткіліксіздігі, қышқылдық-сілтілік тепе-теңдік бұзылуы, қанның электролиттік теңгерімінің бұзылуы.

Емдеу: науқастың бас жағын аласартып жатқызады. Құстыру, асқазан шаю және тұз ерітіндісін ішке қабылдау, күрделірек жағдайларда – сусыздануды, электролит тұрақсыздығын және гипотензияны жою мақсатында белгісіне қарай және демеуші емдеу: к/і физиологиялық ерітінді, плазма алмастырғыштар енгізу. Емделушіде АҚ, ЖЖЖ деңгейін, тыныс алу жиілігін, мочевинаның, креатининнің, электролиттердің сарысулық концентрацияларын және диурезді бақылау керек, қажет болғанда – к/і ангиотензин ІІ енгізу, гемодиализ (эналаприлаттың шығарылу жылдамдығы – 62 мл/мин).

 

Шығарылу түрі мен қаптамасы

10 таблеткадан үш қабатты үлбірден (нысаналанған полиамид/алюминий/поливинилхлорид) және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салады.

2 пішінді ұяшықты қаптамадан медицинада қолданылуы жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон пәшкеге салынады.

Сақтау шарттары

Түпнұсқалық қаптамасында, 300С-ден аспайтын температурада, ылғалдан қорғалған жерде сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Жарамдылық мерзімі

3 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы

Өндіруші

КРКА, д.д., Ново Место, Словения

Тіркеу куәлігінің иесі

КРКА, д.д., Ново Место, Словения

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан өнім (тауар) сапасына қатысты шағымдар қабылдайтын ұйымның мекенжайы

ҚР-дағы «KRKA, tovarna zdravil, d.d., Novo mesto» өкілдігі

ҚР, 050059,

Алматы қ., Әл Фараби д-лы, 5/1, 3 А секциясы, 4-ші қабат.

тел.: 8 (727) 311-08-09

факс: 8 (727) 311-08-12

www.krka.si