Эзомепразол-Элеас

Эзомепразол-Элеас

Эзомепразол

Вена ішіне енгізу үшін ерітінді дайындауға арналған лиофилизат

белсенді зат - 40 мг эзомепразолға баламалы 42.5 мг натрий эзомепразолы,

қосымша заттар: динатрий эдетаты 1.5, натрий гидроксиді 0.2 – 1.0

Ақ түстен ақ түске дейінгі ұнтақ немесе кеуекті масса.

Ас қорыту жолы және зат алмасу. Қышқылдығы бұзылуымен байланысты ауруларды емдеуге арналған препараттар. Ойық жараға қарсы препараттар және гастроэзофагальді рефлюкс (gastro-oesophageal reflux disease – GORD) ауруын емдеуге арналған препараттар. Протонды сорғы тежегіштері. Эзомепразол.

АТХ коды А02ВС05

Фармакокинетикасы

Таралуы

Дені сау адамдарда тепе-тең жағдайдағы таралу көлемі шамамен дене салмағына шаққанда 0,22 л/кг құрайды. Эзомепразол плазма ақуыздарымен 97%-ға байланысады.

Метаболизмі және шығарылуы

Эзомепразол Р450 (CYP) цитохромы жүйесінің қатысуымен толық метаболизмге ұшырайды. Негізгі бөлігі СYР2С19 спецификалық полиморфтық изоформасының қатысуымен метаболизденеді, мұндайда эзомепразолдың гидрокси- және десметилденген метаболиттері түзіледі. Қалған бөлігінің метаболизмі CYP3A4 басқа спецификалық изоформасымен жүзеге асырылады; мұндайда плазмадан табылатын негізгі метаболит – эзомепразолдың сульфотуындысы түзіледі.

Төменде берілген параметрлер, негізінен, CYP2C19 белсенді ферменті бар пациенттерде (метаболизм тез жүретін пациенттер) фармакокинетикасының сипатын көрсетеді.

Жалпы плазмалық клиренсі препараттың бір реттік қабылдаудан кейін сағатына шамамен 17 л және қайталап қабылдаған жағдайда сағатына 9 л құрайды. Жартылай шығарылу кезеңі препаратты тәулігіне бір рет қайталап қабылдағанда 1,3 сағатты құрайды. Қайталап енгізген кезде «концентрация – уақыт» қисығы астындағы ауданы (AUC) артады. Бұл арту дозаға және уақытқа тәуелді болып табылады, ол бауыр арқылы алғаш өткен кезде метаболизмнің төмендеуі, сондай-ақ жүйелік клиренсінің төмендеуі салдарынан болып табылады, бұл эзомепразолдың және/немесе оның құрамындағы сульфометаболиттің CYP2C19 ферментін тежеуінен туындауы мүмкін.

Препаратты тәулігіне бір рет күн сайын енгізгенде эзомепразол енгізулер арасындағы үзілісте плазмадан толық шығарылады, препараттың жиналуына беталыс білінбейді.

Эзомепразолдың 40 мг дозасын вена ішіне қайталап енгізген кезде плазмадағы орташа ең жоғары шектегі концентрациясы шамамен 13,6 мкмоль/л құрайды. Ұқсас дозаларды қабылдаған кезде орташа плазмалық ең жоғары концентрация 4,6 мкмоль/л құрайды. Эзомепразолды вена ішіне енгізген кезде, пероральді түрде қабылдаумен салыстырғанда, жалпы экспозициясы біршама азға (шамамен 30%-ға) артады.

AUC дозаға тәуелді емес артуы эзомепразолды 30-минуттық инфузия (40 мг, 80 мг және 120 мг) түрінде вена ішіне енгізуден кейін байқалады, кейіннен 23,5 сағат бойы инфузияға (сағатына 4 мг немесе сағатына 8 мг) ұласады.

Эзомепразолдың негізгі метаболиттері асқазанда қышқылдығ секрециясына ықпалын тигізбейді. Пероральді түрде қолданғанда препарат дозасының 80%-ға дейіні метаболиттер түрінде несеппен бірге, қалған бөлігі нәжіспен бірге шығарылады. Өзгеріске ұшырамаған эзомепразолдың 1%-дан азы несептен табылады.

Пациенттердің кейбір топтарындағы фармакокинетиканың ерекшеліктері

Тұрғындардың шамамен 1,5-2,9%-да CYP2C19 ферментінің белсенділігі төмендеген (метаболизмі баяу пациенттер). Мұндай пациенттерде эзомепразолдың метаболизмі, негізінен, CYP3A4 жәрдемімен жүзеге асырылады, және 40 мг эзомепразолды ішке тәулігіне бір рет қайталап қабылдағанда «концентрация – уақыт» қисығы астындағы орташа аудан, CYP2C19 белсенді ферменті бар пациенттерге (метаболизмі тез пациенттер) қарағанда, 100%-ға жоғары болады. Метаболизмі баяу пациенттерде плазмадағы ең жоғары шектегі концентрациялардың орташа мәндері шамамен 60%-ға жоғарылаған. Эзомепразолды вена ішіне енгізген кезде ұқсас айырмашылықтар білінді. Білінген ерекшеліктері эзомепразолдың дозасына және қолдану тәсіліне ықпалын тигізбейді.

Егде жастағы (71-80 жас) пациенттерде метаболизм эзомепразолдың метаболизмі елеулі өзгермейді.

Бауырдың жеңіл және орташа бұзылулары бар пациенттерде эзомепразолдың метаболизмі бұзылуы мүмкін. Бауыр функциясы ауыр бұзылған пациенттерде метаболизм жылдамдығы төмендеген, бұл эзомепразол үшін «концентрация – уақыт» қисығы астындағы ауданның екі еселенуіне әкеледі. Сондықтан бауыр функциясының ауыр бұзылуы бар пациенттер үшін эзомепразолдың ең жоғары дозасы тәулігіне 20 мг құрайды және оны арттырмау керек. Препаратты тәулігіне бір рет енгізгенде эзомепразолдың және оның негізгі метаболиттерінің жиналып қалу беталысы білінбейді.

Бүйрек функциясы төмендеген пациенттерде фармакокинетикасына зерттеу жүргізілген жоқ. Бауыр арқылы эзомепразолдың өзінің емес, оның метаболиттерінің шығарылуы жүзеге асырылатындықтан, бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде эзомепразолдың метаболизмі өзгермейді деп болжам жасауға болады.

Фармакодинамикасы

Эзомепразол-Элеас омепразолдың S-изомері болып табылады және асқазанда тұз қышқылының секрециясын париетальді жасушалардағы қышқылдық сорғыны спецификалық тежеу жолымен төмендетеді. омепразолдың S- және R-изомерлерінің фармакодинамикалық белсенділігі ұқсас болады.

Эзомепразол-Элеас препараты әлсіз негіз болып табылады, концентрацияланады және асқазанның шырышты қабығындағы париетальді жасушалардың секрециялық өзекшелеріннің қышқыл ортасында белсенді түрге ауысады және қышқыл сорғыны – Н+, К+- ферменті АТФазаны тежейді, мұндайда қышқылдың базальді де, сонымен бірге стимуляциялаушы да секрециясының тежелуі жүреді.

Асқазанда қышқыл секрециясына ықпалы

Симптомдары бар гастро-эзофагеальді рефлюкс ауруы (ГЭРА) бар пациенттер эзомепразолдың 20 мг немесе 40 мг дозасын 5 күн бойы қабылдағаннан кейін 24 сағаттың орта есеппен 13 және 17 сағаты ішінде асқазанның рН мәні 4-тен жоғары болды.

Фармакокинетикалық деректерді талдау препаратты ішке қабылдағаннан кейін қышқыл секрециясының тежелуі және препараттың плазмадағы концентрациясы арасында өзара байланысты анықтауға мүмкіндік берді (концентрациясына баға беру үшін «концентрация-уақыт» қисығы астындағы аудан – AUC параметрі пайдаланылды).

Вена ішіне 80 мг эзомепразолды 30 минут бойы болюстік инфузия түрінде енгізген кезде, мұның алдында 23,5 сағат бойы вена ішіне ұзаққа созылған сағатына 8 мг инфузияда асқазан ішіндегі 4-тен жоғары және 6-дан жоғары рН мәні дені сау ерікті адамдарда орта есеппен 24 сағатта, сәйкесінше, орта есеппен 21 сағат және 11-13 сағат бойы сақталды.

Қышқыл секрециясын тежеу нәтижесінде қол жеткізілген емдік әсер

Эзомепразол-Элеас препаратының 40 мг дозасымен емдегенде рефлюкс-эзофагиттің жазыла бастауы шамамен пациенттердің 78%-да 4 апта емдеуден кейін және пациенттердің 93%-да 8 апта емдеуден кейін басталады.

Вена ішіне енгізуге арналған Эзомепразол-Элеас препаратын, пероральді ем жүргізуге мүмкіндік болмаған кезде, баламалы ем ретінде қолданады:

• эзофагиті және/немесе рефлюкстің айқын симптомдары бар пациенттерде гастроэзофагеальді рефлюкс ауруында

• қабынуға қарсы стероидты емес препараттарды (ҚҚСП) қабылдаумен байланысты туындаған асқазанның пептикалық ойық жарасын емдеу және профилактика жүргізу үшін

• асқазанның немесе он екі елі ішектің ойық жарасынан күшті қан кетуді эндоскопиялық емдеуден кейін пациенттерде қайталанатын қан кетуге профилактика жүргізу үшін.

Ересектер

Пероральді ем жүргізу мүмкін болмаған жағдайда пациенттерге Эзомепразол-Элеас препараты парентеральді түрде тәулігіне 1 рет 20 - 40 мг дозада тағайындалуы мүмкін.

Рефлюкс-эзофагиті бар пациенттерге эзомепразолды тәулігіне 1 рет 40 мг дозада енгізу ұсынылады. ГЭРА-ға симптоматикалық ем жүргізу үшін Эзомепразол-Элеас препараты тәулігіне 1 рет 20 мг дозада қолданылады.

ҚҚСП қабылдаумен байланысты пептикалық ойық жараларды емдеу және профилактика жүргізу үшін Эзомепразол-Элеас препараты тәулігіне 1 рет 20 мг дозада ұсынылады.

Әдеттегідей, вена ішіне енгізу түрімен емдеу кезеңі ұзаққа созылмайды, пациентті, мүмкіндігінше, пероральді түрге тезірек ауыстыру керек.

Инъекциялар

40 мг доза

Эзомепразол-Элеас препаратының дайындалған ерітіндісі вена ішіне кем дегенде 3 минут бойы енгізіледі.

20 мг доза

Эзомепразолдың дайындалған ерітіндісіні ң 1/2 бөлігі вена ішіне кем дегенде 3 минут бойы енгізіледі. Ерітіндінің пайдаланылмаған қалдықтары жойылуы тиіс.

Инфузиялар

40 мг доза

Эзомепразолдың дайындалған ерітіндісі вена ішіне инфузия түрінде 10 - 30 минут бойы енгізіледі.

20 мг доза

Эзомепразолдың дайындалған ерітіндісінің 1/2 бөлігі вена ішіне инфузия түрінде 10 - 30 минут бойы енгізіледі. Ерітіндінің пайдаланылмаған қалдықтары жойылуы тиіс.

Асқазанның немесе он екі елі ішектің ойық жарасынан жедел қан кетуге эндоскопиялық ем жүргізуден кейін пациенттерде қан кетудің қайталануына профилактика жүргізу

Асқазанның немесе он екі елі ішектің ойық жарасынан жедел қан кетуге эндоскопиялық ем жүргізуден кейін пациенттерде препараттың дозасы 80 мг құрайды, оны болюстік инфузия түрінде 30 минут бойы енгізеді, содан кейін сағатына 8 мг дозада 3 күн бойы (72 сағат) вена ішіне ұзақ инфузия жүргізеді.

80 мг-ге тең болюстік доза

Эзомепразолдың дайындалған ерітіндісі вена ішіне ұзақ инфузия түрінде 30 минут бойы енгізіледі.

Бауыр функциясының ауырлығы жеңіл және орташа дәрежедегі бұзылуы бар пациенттерде Эзомепразол-Элеас препаратының дозасын түзету қажет емес. Бауыр функциясының ауыр бұзылуы бар пациенттерде болюстік инфузия түрінде енгізілген бастапқы 80 мг дозадан кейін, 71,5 сағат бойы сағатына 4 мг дозада вена ішіне ұзақ инфузиямен шектелген жөн.

Балалар

Эзомепразол-Элеас препаратын балаларда қолдану туралы деректер жоқ болғандықтан ұсынылмайды.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде Эзомепразол-Элеас препаратының дозасын түзету қажет емес. Бүйрек функциясының вуыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде Эзомепразол-Элеас препаратын қолдану тәжірибесінің шектеулі болуына байланысты, мұндай пациенттерді емдегенде сақтық таныту керек.

Егде жастағы пациенттер

Егде жастағы пациенттерде Эзомепразол-Элеас препаратының дозасын түзету қажет емес.

Ерітіндіні әзірлеу

Инъекциялар

Инъекцияға арналған ерітіндіні ішінде Эзомепразол-Элеас препараты бар құтыға вена ішіне енгізуге арналған 5 мл 0,9% натрий хлориді ерітіндісін қосу арқылы дайындалады. Дайындалған ерітінді мөлдір болуы тиіс, түрлі- түсті гаммасы түссізден бозғылт-сарыға дейін өзгереді.

20 мг эзомепразолды тағайындағанда дайындалған ерітіндінің жартысы енгізіледі. Пайдаланылмаған ерітіндінің қалдықтары жойылуы тиіс.

Инфузиялар

Инфузиялық ерітінді ішінде Эзомепразол-Элеас препараты бар бір құтының ішіндегіні вена ішіне енгізу үшін 100 мл 0,9% натрий хлориді ерітіндісінде еріту жолымен дайындалады.

Әзірленген ерітінді (инъекция үшін және инфузия үшін) басқа дәрілік заттармен араластырылмауы немесе бірге енгізілмеуі тиіс. Қолданар алдында көзбен қарап, ерітіндіде қоспалардың бар-жоқтығына және түсінің өзгерген-өзгермегеніне баға берген жөн. Мөлдір ерітінді ғана пайдаланылуы мүмкін. Дайындалған ерітіндіні әзірлеп болу бойына енгізу ұсынылады (микробиологиялық көзқарас тұрғысынан). Дайындалған ерітіндіні 12 сағат ішінде пайдалану қажет. 30С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Жиі (>1/100, <1/10)

• бас ауыру

• жүректің айнуы, іштің ауыруы, диарея, метеоризм, құсу, іш қату

Жиілігі аздау (>1/1000, <1/100)

• дерматит, қышыну, есекжем, бөртпе

• бас айналу

• ауыз ішінің құрғауы

• ұйқысыздық, парестезия, ұйқышылдық

• «бауыр» ферменттері белсенділігінің жоғарылауы

• шеткері ісінулер

• көрудің бұлыңғырлануы

Сирек (>1/10000, <1/1000)

• лейкопения, тромбоцитопения

• аллергиялық реакциялар: қызба, ангоневроздық ісіну, анафилаксиялық реакция/анафилаксиялық шок

• қозу, депрессия, дімкәстік, абыржу

• дәмнің бұзылуы

• гипонатриемия

• бронхтың түйілуі

• стоматит және асқазан-ішектік кандидоз

• сарғаюмен (немесе онсыз) гепатит

• фотосенсибилизация, алопеция

• артралгия, миалгия

• тершеңдік

Өте сирек (<1/10000)

• агранулоцитоз, панцитопения

• елестеулер (көбіне әлсіз пациенттерде), озбыр мінез құлық

• бауыр функциясының жеткіліксіздігі, бауыр ауруы бар пациенттерде энцефалопатия

• мультиформалы экссудативтік эритема

• Стивенс-Джонсон синдромы

• уытты эпидермальді некролиз

• бұлшықет әлсіздігі

• интерстициальді нефрит

• гинекомастия

• гипомагнезиемия, ауыр гипомагнезиемия гипокальциемияға әкелуі мүмкін

• микроскопиялық колит

Омепразолды қиын жағдайда, әсіресе жоғары дозаларды вена ішіне енгізген кезде көрудің қайтымсыз бұзылуының жеке жағдайлары туралы мәлімделді, препаратты қабылдаумен себептік байланысы анықталған жоқ.

- эзомепразолға, алмастырылған бензимидазолдарға немесе препараттың басқа ингредиенттеріне белгілі жоғары сезімталдық

- 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер (қауіпсіздігі және тиімділігі жөнінде деректердің жоқ болуымен байланысты)

- нелфинавирмен бірге қолдану

- лактация кезеңі

Эзомепразолдың басқа дәрілік препараттардың фармакокинетикасына ықпалы

Эзомепразолмен және басқа да ППТ-пен емдеу аясында асқазан шырыны қышқылдылығының басылуы препараттардың сіңуі ортаның қышқылдылығына тәуелді болатын абсорбциясының өзгеруіне әкелуі мүмкін. Эзомепразол, асқазанда қышқыл секрециясын төмендететін басқа да препараттар сияқты, кетоконазолдың, итраконазолдың және эрлотинибтің абсорбциясының төмендеуіне әкелуі мүмкін. Ал осы кезде эзомепразолды дигоксинмен бірге қабылдағанда соңғысының концентрациясы артуы мүмкін. ППТ және метотрексатты бірге қабылдағанда кейбір пациенттерде концентрацияларының артуы білінеді. Метотрексатты жоғары дозаларда қолданғанда эзомепразол қабылдауды тоқтата тұру қажет.

Атазанавир және нелфинавир омепразолмен бір мезгілде қабылданған жағдайларда, осы препараттардың сарысудағы деңгейлерінің төмендегені білінді, сондықтан оларды біріктіріп қолдануға жол бермеу керек. Омепразолдың тәулігіне бір рет 40 мг дозасын және атазанавирдің 300 мг/ритонавирдің 100 мг дозаларын бірге тағайындау атазанавирдің AUC мәндерінің, сондай-ақ ең жоғары және ең төмен концентрацияларының едәуір төмендеуіне әкелді. Атазанавир дозасын 400 мг дейін арттыру атазанавирдің концентрациясына омепразолдың ықпалының орнын толтырған жоқ. Сондықтан эзомепразолды атазанавирмен бірге тағайындамау керек, ал эзомепразолды және нелфинавирді бір мезгілде тағайындауға болмайды.

Эзомепразол-Элеас препараты өзінің метаболизміне қатысатын негізгі фермент – CYP2C19 ферментін тежейді. Эзомепразолды метаболизміне CYP2C19 қатысатын, диазепам, циталопрам, имипрамин, кломипрамин, фенитоин және т.б. сияқты басқа препараттармен бірге қолдану осы препараттардың плазмадағы концентрациясының жоғарылауына әкелуі және дозаны төмендетуді қажет етуі мүмкін. 30 мг Эзомепразол-Элеас препаратын және диазепамды пероральді түрде бірге қабылдағанда CYP2C19 субстраты болып табылатын диазепамның клиренсі 45%-ға төмендейді.

Эзомепразол-Элеас препаратының пероральді 40 мг дозасын және фенитоинды бірге қабылдағанда эпилепсиясы бар науқастарда плазмадағы фенитоинның қалдық концетрациясы 13%-ға артты. Осыған байланысты эзомепразолмен емдеудің басында және оны тоқтатқанда плазмадағы фенитоинның концентрациясын бақылау ұсынылады.

Эзомепразол-Элеас препаратының пероральді 40 мг дозасын варфарин қабылдап жүрген пациенттерге тағайындағанда коагуляция уақыты рұқсат етілген мәндер шегінде қалды. Алайда варфаринді және эзомепразолды бірге тағайындағанда ХҚҚ (халықаралық қалыптасқан қатынас) индексінің клиникалық тұрғыдан маңызды артуының бірнеше жағдайлары туралы мәлімделді. Осыған байланысты осы препараттарды бірге қолданудың басында және оны аяқтағанда мониторинг жүргізу ұсынылады.

Эзомепразол-Элеас препаратының 40 мг дозасын және цизапридті берге пероральді түрде қабылдау цизапридтің «концентрация – уақыт» қисығы астындағы ауданының (AUC) шамасын 32%-ға жоғарылатты және жартылай шығарылу кезеңін (Т1/2) 31%-ға арттырды; плазмадағы цизапридтің ең жоғары шектегі концентрациялары мұндайда елеулі өзгерген жоқ. Цизапридпен монотерапияда байқалған QT аралығының аздаған ұзаруы, эзомепразолыд қосқан кезде артқан жоқ.

Эзомепразол-Элеас препараты амоксициллиннің және хинидиннің фармакокинетикасында клиникалық тұрғыдан маңызды өзгерістерді туындатпайтынын көрсетті.

Эзомепразолмен бірге тағайындау сарысуда такролимус концентрациясының артуына әкелді.

Вена ішіне үлкен дозаларды (80 мг + 8 мг/сағ.) енгізген кезде эзомепразолдың дәрілік өзара әрекеттесулеріне зерттеулер жүргізілген жоқ. Метаболизміне CYP2C19 қатысатын препараттарға эзомепразолдың көрсететін әсері препаратты вена ішіне енгізген кезде айқынырақ болуы мүмкін, сондықтан жағымсыз әсерлерін дер кезінде анықтау мақсатында вена ішіне енгізген сәттен бастап 3 күн ішінде пациенттерді мұқият бақылау керек.

Дәрілік препараттардың Эзомепразол-Элеас препаратының фармакокинетикасына ықпалы.

Эзомепразол-Элеас препаратының метаболизміне CYP2C19 және CYP3A4 қатысады. Эзомепразол-Элеас препаратын және CYP3А4 тежегішін, кларитромицинді (тәулігіне 2 рет 500 мг) бірге пероральді түрде қолдану эзомепразолдың AUC мәндерінің екі есе артуына әкеледі. Эзомепразолды және CYP3А4 және CYP2C19 біріктірілген тежегішін, мысалы, вориконазолды бірге қолдану Эзомепразол-Элеас препаратының AUC мәндерінің 2 еседен көбірекке артуына әкелуі мүмкін. Мұндай жағдайларда Эзомепразол-Элеас препаратының дозасын түзету қажет емес. Алайда дозаны түзету, бауыр функциясының ауыр бұзылуы бар пациенттерде ұзақ ем тағайындағанда, қажет болуы мүмкін.

Үрей тудыратын кез келген симптомдар (мысалы, дене салмағының өздігінен едәуір жоғалуы, құсудың қайталануы, дисфагия, қан құсу немесе мелена сияқты), сондай-ақ асқазанда ойық жара бар болғанда (немесе асқазанның ойық жарасына күдіктенгенде) қатерлі жаңа түзілімдердің бар-жоқтығын анықтаған жөн, өйткені Эзомепразол-Элеас препаратымен емдеу симптоматиканың бәсеңдеуіне әкелуі және дұрыс диагноз қоюды кейінге қалдыруы мүмкін.

Сақтықпен: бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерге. Протонды помпа тежегіштерімен емдеу Salmonella және Campylobacter әсерінен туындайтын асқазан-ішектік инфекциялардың туындау қаупінің аздап артуына әкелуі мүмкін. Ұзақ уақыт аралығы ішінде секрецияға қарсы препараттарды қабылдап жүрген пациенттердің асқазанында безді кисталарының түзілгені білінеді. Бұл құбылыстар қышқыл секрециясының айқын тежелуінің нәтижесінде физиологиялық өзгерістермен жүзеге асырылады. Кисталар қатерсіз және қайтымды сипатқа ие.

Жүктілік және лактация кезеңі

Жүктілік кезінде эзомепразолды қолдану жөнінде деректер қазіргі таңда шектеулі. Препаратты жүкті әйелдерге ана үшін күтілетін пайдасы шарана үшін ықтимал қаупінен басым болған жағдайда ғана тағайындаған жөн.

Көлік құралын немесе потенциалды қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне дәрілік заттың ықпал ету ерекшеліктері

Дәрілік заттың жағымсыз әсерлерін ескеріп, автокөлік құралын немесе потенциалды қауіпті механизмдерді басқарған кезде сақтық танытқан жөн.

Симптомдары: жағымсыз әсерлерінің күшеюі.

Емі: симптоматикалық. Спецификалық антидоттары белгісіз. Эзомепразол-Элеас плазма ақуыздарымен байланысады, сондықтан диализдің тиімділігі аз.

Препаратты резеңке тығындармен тығындалған және полипропилен дискілері бар алюминий қалпақшалармен қаусырылған көлемі 5 мл шыны құтыға салады.

1 құты медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапқа салынған.

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25C-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

2 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

Рецепт арқылы

«Элеас» ӨФК» ЖШС, Қазақстан, Алматы облысы, Іле ауданы, Боралдай к., Өндірістік аймағы, 71 разъезд, құрылым 60А 8(727)3980430

Тіркеу куәлігінің ұстаушысы:

«Элеас» ӨФК» ЖШС, Қазақстан, Алматы облысы, Іле ауданы, Боралдай к., Өндірістік аймағы, 71 разъезд, құрылым 60А 8(727)3980430

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан дәрілік заттың сапасы жөніндегі шағымдарды (ұсыныстарды) қабылдайтын және тіркеуден кейін дәрілік заттың қауіпсіздігін бақылауға жауапты ұйымның атауы, мекенжайы және байланыс жасау деректері (телефон, факс, электронды пошта)

«Элеас» ӨФК ЖШС, 040707, Қазақстан Республикасы, Алматы обл., Іле ауд., Боралдай к., Өндірістік аймағы, 71 разъезд, құрылым 60А тел. 8(727)3980430, факс. 8(727)3711900, e-mail: pfkeleas@gmail.com