Цитрик®

Цитрик®

Жоқ

Лимон дәмі бар ішке қабылдау үшін ерітінді дайындауға арналған ұнтақ,

325 мг/10 мг/20 мг/50 мг

1 сашенің ішінде:

белсенді заттар: 325 мг парацетамол, 10 мг фенилэфрин гидрохлориді, 20 мг фенирамин малеаты, 50 мг аскорбин қышқылы;

қосымша заттар: натрий цитраты, алма қышқылы, сусыз лимон қышқылы, кальций фосфаты, сахароза, куркумин (Е 100), титанның қостотығы (Е 171), «Лимон» хош иістендіргіші.

Ақ және сарғыштау түйіршіктерден тұратын, ішінде лимон иісі бар жұмсақ кесектер болуы мүмкін түйіршіктелген сусымалы ұнтақ.

Жүйке жүйесі. Анальгетиктер. Басқа анальгетик-антипиретиктер. Анилидтер. Парацетамол біріктірілімдері, психолептиктерді қоспағанда.

АТХ коды N02BE51

Фармакокинетикасы

Парацетамол - ас қорыту жолынан жылдам және толығымен дерлік сіңіріледі. Қан плазмасындағы ең жоғарғы концентрациясына 10 – 60 минуттан соң жетеді.

Парацетамол организм тіндерінің көпшілігіне таралады. Ол плацентарлық бөгет арқылы өтеді және емшек сүтіне экскрецияланады. Әдеттегі емдік дозаларын қолданғанда, парацетамол қан плазмасы ақуыздарымен болымсыз байланысады, бірақ концентрациялары жоғарылағанда байланысу дәрежесі арта түседі.

Парацетамол көбінесе бауырда екі тәсілмен: глюкурондану жолымен және сульфаттану жолымен метаболизденеді. Ол несеппен көбінесе глюкуронидтік және сульфаттық конъюгаттары түрінде шығарылады. Жартылай шығарылу кезеңі 1 сағаттан 3 сағатқа дейін құрайды.

Фенирамин малеаты Фенирамин малеаты қан плазмасындағы ең жоғарғы концентрациясына 1 – 2,5 сағаттан соң жетеді; жартылай шығарылу кезеңі 16 – 19 сағатты құрайды. Ішке қабылданған дозасының 70 – 83 %-ы несеппен өзгеріссіз күйінде немесе метаболиттері түрінде шығарылады.

Фенилэфрин гидрохлориді ас қорыту жолында сіңіріледі және ішек пен бауырда моноаминоксидазаның көмегімен жүйеалдылық метаболизмге ұшырайды; сол себепті, ішу арқылы қабылданғанда фенилэфриннің биожетімділігі төмендейді. Ол несеппен толықтай дерлік сульфаттық конъюгат түрінде шығарылады. Қан плазмасындағы ең жоғарғы концентрациялары 45 минут – 2 сағаттан соң білінеді, ал қан плазмасынан жартылай шығарылу кезеңі 2 – 3 сағатты құрайды.

Аскорбин қышқылы ас қорыту жолында жылдам және толық сіңіріледі және организмнің барлық жасушаларына таралады, 25 %-ы плазма ақуыздарымен байланысады. Аскорбин қышқылының организмге қажет емес артық мөлшері несеппен метаболиттері түрінде шығарылады.

Фармакодинамикасы

Тұмау және суық тию симптомдарын емдеуге арналған біріктірілген препарат.

Ыстықты түсіретін, ауыруды басатын және аллергияға қарсы әсер береді.

Парацетамол анальгетиктік, ыстықты түсіретін және қабынуға қарсы айқындығы әлсіз әсер береді, оған көбінесе орталық жүйке жүйесіндегі простагландиндер синтезінің тежелуі түрткі болады. Ол тромбоциттер функциясы мен гемостазға әсер етпейді.

Фенилэфрин гидрохлориді симпатомиметиктік амин болып табылады, ол көбінесе тікелей альфа-адренергиялық рецепторларға әсер етеді. Емдік дозаларында мұрынның бітелуін жою үшін қолданылғанда, препарат жүректің бета-адренергиялық рецепторларын елеулі стимуляциялайтын әсерін және орталық жүйке жүйесіне елеулі әсерін танытпайды. Ол жалпыға белгілі мұрынға арналған деконгестант болып табылады және вазоконстрикция жолымен әсер етіп, мұрынның шырышты қабығының ісінуі мен гиперемиясын азайтады.

Фенирамин малеаты –Н1-рецепторлардың блокаторы, аллергияға қарсы әсер береді, жергілікті экссудативтік көріністердің айқындығын азайтады, жас ағуды, ринореяны, көз бен мұрынның қышынуын азайтады. Жалпы аллергиялық симптомдардың азаюы тыныс жолдарының ауруларымен астасады, бұл тыныштандыратын орташа әсерін туғызады. Сондай-ақ, ол антимускариндік әсер береді.

Аскорбин қышқылы қызба және тұмау кезінде организмге С дәрумені қажеттілігі жоғарылығының орнын толтыру үшін пайдалы болуы мүмкін.

Қызба мен қалтырауды, бас ауыруын, тұмауратуды, мұрын мен қосалқы қойнауларының бітелуін, түшкіруді және дененің ауыруын қоса, тұмау және суық тию симптомдарын емдеу үшін.

Ересектер мен 18 жасқа толған балаларға әр 4 – 6 сағат сайын 1 сашеден (симптомдарын жеңілдету қажет болған жағдайда), бірақ тәулігіне 3 – 4 сашеден асырмай қолдану керек. Бір ретттік дозасы 1 сашеден аспауы тиіс. Препаратты 5 күннен ұзақ қолдану ұсынылмайды. 1 сашенің ішіндегісін қайнатылған бір стақан ыстық суда (бірақ қайнап тұрмаған) еріту және ыстықтай ішу керек.

Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер.

Бауыр функциясының бұзылулары немесе Жильбер синдромы бар пациенттерге дозасын азайту немесе препаратты қолданулардың аралықтарын арттыру қажет.

Егде жастағы пациенттер. Егде жастағы пациенттер үшін дозасын түзету қажет емес.

Жиі (≥ 1/100 - <1/10 дейін)

- ұйқышылдық

- жүрек айнуы, құсу

Кейде (≥ 1/1000 - <1/100 дейін)

- терідегі эритемалық немесе уртикарлық бөртпелер, гиперемия

Сирек (≥ 1/10000 - <1/1000 дейін)

- тромбоцитопения (аллергиямен байланысты, геморрагия немесе қан кетулер аясында), лейкопения, агранулоцитоз, нейтропения, панцитопения, гемолиздік анемия)

- аллергиялық реакциялар (есекжем, терінің қышынуы, ангионевроздық ісіну, ентігу, бронх түйілуі, тершеңдік, жүрек айнуы түрінде көрініс беретін, артериялық қысымның төмендеуінен шокқа дейін)

- бас ауыруы

- психомоторлық реакциялар жылдамдығының төмендеуі

- қозғыштықтың жоғарылауы

- ұйқы бұзылыстары

- тахикардия, жүрек соғуының жиілеуі, артериялық қысымның жоғарылауы

- ауыздың құрғауы, іш қатулар, диарея, іштің кебуі

- бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы

Өте сирек (<1/10000) немесе жиілігі белгісіз

- бронх демікпесінің ұстамалары («аспириндік» демікпе аясында)

- анафилаксиялық реакциялар (Стивенс-Джонсон синдромы немесе уытты эпидермалық некролиз сияқты)

- препарат компоненттерінің кез келгеніне жоғары сезімталдық

- ауыр ағымды жүрек-қантамыр аурулары

- бауыр және/немесе бүйрек функциясының ауыр бұзылулары

- туа біткен гипербилирубинемия

- артериялық гипертензия

- жедел панкреатит

- гипертиреоз

- феохромоцитома

- қан аурулары (соның ішіне айқын анемия, лейкопения)

- тромбоз

- тромбофлебит

- жабықбұрышты глаукома

- глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа тапшылығы

- қант диабетінің ауыр түрлері

- алкоголизм

- несеп іркілуімен жүретін қуықасты безінің гипертрофиясы

- қуық мойнының обструкциясы

- пилородуоденальді обструкция

- бронх демікпесі

- эпилепсия

- ұйқының бұзылуы

- тұқым қуалайтын фруктоза жақпаушылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы

- препаратты МАО тежегіштерімен қатарлас емдеу кезінде және оларды қолданғанды тотатқаннан кейін 2 апта бойына, сондай-ақ, трициклдық антидепрессанттармен, бета-блокаторлармен, басқа симпатомиметиктермен қатарлас емдеу кезінде қолдануға болмайды

- балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерге

- жүктілік және лактация кезеңі

Препараттың әрбір жеке компонентінің дәрілермен өзара әрекеттесулері жақсы белгілі болып табылады. Аталған заттарды біріктіріп қолдану дәрі-дәрмектік өзара әрекеттесу бейініне әсер етуі мүмкін деп болжауға негіз жоқ.

Парацетамол

Парацетамолды ұзақ уақыт бойы жүйелі түрде қолданғанда варфариннің немесе басқа кумарин туындыларының антикоагуляциялық әсері күшеюі, сондай-ақ, қан кетудің туындау қаупі артуы мүмкін. Парацетамолды ара-арасында қолданғанда ондай әсері білінбейді.

Гепатоуытты препараттар парацетамолдың жинақталуы мен артық дозалануы ықтималдығын арттырады. Парацетамолдың гепатоуытты әсерлерінің даму қаупі барбитураттар және эпилепсияға қарсы препараттар (фенитоин, фенобарбитал, карбамазепин) сияқты бауырдың микросомалық ферменттерін индукциялайтын дәрілік заттарды, сондай-ақ, туберкулезге қарсы дәрілер рифампицин мен изониазидті қабылдап жүрген пациенттерде жоғарылай түседі.

Метоклопрамид парацетамолдың сіңірілу жылдамдығын арттырады және оның қан плазмасындағы ең жоғарғы деңгейлерінің жоғарылауына алып келеді. Осы сияқты, домперидон парацетамолдың сіңірілу жылдамдығын арттыруы мүмкін.

Парацетамол хлорамфениколдың жартылай шығарылу кезеңін ұзартуы мүмкін.

Парацетамол ламотриджиннің метаболизмін индукциялауы ықтималдығына байланысты, бауырдағы әсерін төмендете отырып, оның биожетімділігін төмендетуі мүмкін.

Холестираминмен бір мезгілде қолданғанда парацетамолдың сіңірілуі азаюы мүмкін, бірақ егер, холестирамин 1 сағаттан соң қолданылса, сіңірілуінің азаюы елеусіз болып табылады.

Парацетамолды зидовудинмен бір мезгілде жүйелі түрде қолдану нейтропенияның дамуына және бауыр зақымданулары қаупінің жоғарылауына алып келуі мүмкін. Парацетамол диуретиктердің тиімділігін төмендетеді.

Пробенецид парацетамолдың метаболизміне әсер етеді. Пробенецидті бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерге парацетамолдың дозасын азайту керек.

Алкогольді ұзақ уақыт немесе шамадан тыс пайдаланудың нәтижесінде парацетамолдың гепатоуыттылығы күшеюі мүмкін.

Парацетамол несеп қышқылының деңгейін фосфор-вольфрамқышқылды әдіспен анықтауға арналған тестілердің нәтижелеріне әсер етуі мүмкін.

Фенирамин малеаты

Фенирамин малеаты сияқты бірінші қатардағы антигистаминдік дәрілер кейбір басқа препараттардың (мысалы, моноаминоксидаза тежегіштерінің, трициклдық антидепрессанттардың, ұйықтататын және тыныштандыратын дәрілердің, нейролептиктердің, алкогольдің, паркинсон ауруына қарсы дәрілердің, барбитураттардың, анестетиктердің, транквилизаторлар мен есірткілік анальгетиктердің) орталық жүйке жүйесін бәсеңдететін әсерін күшейтуі мүмкін. Фенирамин атропиннің, спазмолитиктердің антихолинергиялық әсерін күшейтеді. Сонымен қатар, фенирамин малеаты антикоагулянттардың әсерін тежеуі және прогестеронмен, резерпинмен, тиазидтік диуретиктермен өзара әрекеттесуі мүмкін.

Фенилэфрин гидрохлориді.

Препаратты моноаминоксидаза тежегіштерімен (MAOТ) емдеу кезінде және МАОТ емі аяқталғаннан кейін 2 апта бойы қолдануға болмайды. Фенилэфрин MAO тежегіштерінің әсерін күшейтуі және гипертензиялық кризге түрткі болуы мүмкін.

Фенилэфринді басқа симпатомиметикалық дәрілермен немесе трициклдық антидепрессанттармен (мысалы, амитриптилинмен) бір мезгілде қолдану жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан жағымсыз әсерлердің даму қаупін арттырады.

Фенилэфрин бета-блокаторлардың және гипертензияға қарсы басқа препараттардың (мысалы, дебризохиннің, гуанетидиннің, резерпиннің, метилдопаның) тиімділігін төмендетуі мүмкін. Артериялық гипертензияның және жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан басқа жағымсыз әсерлердің даму қаупі жоғарылауы мүмкін.

Фенилэфринді дигоксинмен және жүрек гликозидтерімен бір мезгілде қолдану жүрек соғуының бұзылуының немесе жүрек ұстамасының қаупін арттырады.

Фенилэфринді қастауыш алкалоидтарымен (эрготаминмен және метисергидпен) бір мезгілде қолдану эрготизмнің даму қаупін артырады.

Аскорбин қышқылы ішу арқылы қолданылғанда пенициллиннің, темірдің сіңірілуін күшейтеді, гепарин мен тікелей емес антикоагулянттардың тиімділігін төмендетеді, салицилаттармен емдегенде кристаллурия қаупін және глюкокортикостероидтармен емдеуде глаукома қаупін арттырады, жоғары дозалары трициклдық антидепрессанттардың тиімділігін азайтады. Антидепрессанттар, паркинсон ауруына қарсы және психозға қарсы препараттар, фенотиазин туындылары несептің іркілуінің, ауыздың құрғауының, іш қатулардың қаупін арттырады. Аскорбин қышқылын дефероксамин инъекциясынан кейін тек 2 сағаттан соң ғана қабылдауға болады, өйткені оларды бір мезгілде қабылдау темірдің, әсіресе, миокардтағы уыттылығын арттырады. Дисульфираммен емдеу кезінде жоғары дозаларын ұзақ уақыт қабылдау дисульфирам-алкоголь реакциясын тежейді.

Препаратты келесі жағдайлары бар пациенттерге сақтықпен қолдану керек:

• бүйрек және/немесе бауыр функциясының бұзылулары

• жедел гепатит

• гемолиздік анемия

• ұзақ уақыт ашығу және сусыздану

• жүрек-қантамыр аурулары

• қант диабеті

• қуықасты безінің гипертрофиясы бар пациенттер, өйткені олар несеп шығарудың іркілуі дамуына бейім болуы мүмкін

• тарылған пептидтік ойық жара.

Артық дозаланған жағдайда бауырдың ауыр зақымдануы қаупіне байланысты, құрамында парацетамол бар басқа дәрілік заттардың бір мезгілде қолданылуына жол бермеу керек. Препаратты тамырды тарылтатын дәрілермен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды. Көрсетілген дозаларын арттырмау керек.

Препаратты қолданғанда алкоголь сусындарын пайдаланбау керек, өйткені парацетамолды бір мезгілде қабылдағанда, этил спирті бауыр функциясының бұзылуын туғызуы мүмкін. Парацетамолды алкогольге тәуелділігі бар, Рейно ауруы, жүрек аурулары (соның ішінде, аритмиясы, брадикардиясы), қалқанша без аурулары, глаукомасы, өкпенің созылмалы аурулары бар пациенттерге, сондай-ақ, бауырға әсер ететін дәрілік заттарды қабылдап жүрген пациенттерге, және егде жастағы адамдарға сақтықпен қолдану керек.

Пациенттер:

• егер олардың тыныс алуында демікпе, эмфизема немесе созылмалы бронхит сияқты қиындықтар болса;

• егер симптомдары 5 күн бойына жойылмаса немесе симптомдар температура жоғарылауымен, 3 күннен артыққа созылған қызбамен, бөртпемен немесе ұзақ уақыт бас ауыруымен қатар жүрсе;

• препаратты бүйрек және бауыр функциясының бұзылулары кезінде қолдану мүмкіндігіне қатысты дәрігермен кеңескені дұрыс.

Аталған құбылыстар күрделірек аурудың симптомдары болуы мүмкін.

Препарат қандағы глюкоза мөлшеріне қатысты зертханалық зерттеулердің нәтижелеріне әсер етуі мүмкін.

Препараттың құрамында фенилэфрин бар, ол стенокардия ұстамасын туғызуы мүмкін.

Препаратты бүйрегінде қайталанатын ураттық тастар бар пациенттерге сақтықпен қолдану керек. Глутатион деңгейінің төмендеуімен қатар жүретін сепсис сияқты ауыр инфекциялары бар пациенттерде, парацетамолды қабылдағанда метаболизмдік ацидоздың туындау қаупі жоғарылай түседі. Метаболизмдік ацидоздың симптомдары терең, жедел немесе қиын тыныс алу, жүрек айнуы, құсу, тәбеттің болмауы болып табылады. Мұндай симптомдар пайда болған жағдайда, дереу дәрігерге жүгіну керек.

Препараттың 1 пакетінің ішінде 20 г сахароза бар, мұны қант диабеті бар пациенттер ескеруі тиіс. Фруктоза жақпаушылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы немесе сахараза-изомальтаза тапшылшығы сияқты сирек тұқым қуалайтын аурулары бар пациенттер бұл препаратты қабылдамауы керек.

Препараттың 1 пакетінің ішінде 28,4 мг натрий бар. Натрий мөлшері шектелген диета ұстайтын пациенттер құрамында натрий барын ескеруі керек.

Препаратты тіркеуден кейінгі күдік туғызған жағымсыз реакциялар туралы дәрігерге хабарлау маңызды болып табылады. Бұл препаратты қолданудың пайдасы/қаупі арақатынасына мониторинг жүргізуді жалғастыруға мүмкіндік береді.

Педиатрияда қолданылуы

Препаратты 18 жасқа толмаған балаларға қолдануға болмайды.

Жүктілік және лактация кезеңінде қолданылуы

Жүктілік немесе емшек емізу кезеңінде препаратты қолдану ұсынылмайды, өйткені оны аталған жағдайларда қолданудың қауіпсіздігі зерттелмеген.

Жүктілік.

Жүкті әйелдер қатысқан эпидемиологиялық зерттеулердің нәтижелері парацетамолды ұсынылған дозаларында ішу арқылы қабылдаумен байланысты қандай-да бір теріс әсерлерінің бар екендігін көрсеткен жоқ.

Препаратты ішу арқылы қолданғанда оның ұрпақ өрбіту функциясына ықпалын зерттеулердің нәтижелері даму ақауларының немесе фетоуыттылығының қандай-да бір белгілерін көрсеткен жоқ. Ұсынылған дозаларында қолданылған жағдайда, парацетамолды жүктілік кезінде пайдасы/қаупі арақатынасына баға берілгеннен кейін қолдануға болады.

Қазіргі кезде фенираминді қолданғандағы ұрпақ өрбіту функциясын зерттеулерге қатысты және эмбрио-/фетоуыттылығын зерттеулерге қатысты қажетті деректер жоқ.

Қазір тек, фенилэфрин гидрохлоридінің жүкті әйелдерде қолданылуына қатысты шектеулі ғана деректер бар. Фенилэфринді қолданумен астасатын жатыр қантамырларының тарылуы және жатырдан қан кетудің нашарлауы, шарана гипоксиясына алып келуі мүмкін. Фенилэфрин гидрохлоридін жүктілік кезінде қолданбаған дұрыс.

Емшек емізу.

Парацетамол емшек сүтіне экскрецияланады, бірақ клиникалық маңызы жоқ мөлшерде болады. Жарияланған қолжетімді деректер парацетамолмен емделу кезінде емшек емізуден бас тартуға кеңес беруге негіз бола алмайды.

Фенираминнің емшек сүтіне экскрециялануына және препараттың сәби организміне түсуі мүмкін мөлшеріне қатысты жеткілікті ақпарат жоқ.

Фенилэфриннің емшек сүтіне өтетін-өтпейтіндігіне қатысты деректер жоқ. Сәбилерін емшек сүтімен тамақтандырып жүрген әйелдер фенилэфринді қолданбағаны дұрыс.

Аскорбин қышқылы емшек сүтіне экскрецияланады, бірақ қанығу деңгейіне жетеді. Аскорбин қышқылын қолдану емшек емізумен үйлесімді болып табылады.

Фертильділік.

Препараттың фертильділікке ықпалы арнайы зерттелмеген. Парацетамолды клиникаға дейін зерттеулердің нәтижелері препаратты емдік дозаларында қолданғанда фертильділік үшін қауіп барын көрсетпейді. Жануарларда фенилэфрин мен фенираминді қолданып, репродуктивтік уыттылығын тиісінше зерттеулер жүргізілген жоқ.

Препараттың көлік және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Препарат ұйқышылдықты туғызуы мүмкін. Көлік құралдарын басқарғанда немесе зейін қоюды қажет ететін механизмдермен жұмыс істегенде сақтық таныту керек.

Препарат артық дозаланған жағдайда, парацетамолдан туындаған симптомдар анағұрлым айқынырақ болады.

Парацетамолды қолданудан туындаған симптомдар: гепатоуытты әсері, ауыр жағдайларда бауыр некрозы дамиды. Парацетамолдың, соның ішінде, ұзақ уақыт ішінде қабылданған жалпы жоғары дозасымен артық дозалану бауыр функциясының қайтымсыз бұзылуымен жүретін, анальгетиктер индукциялаған нефропатияны туғызуы мүмкін.

10 г және одан көп парацетамолды қабылдаған ересектерде, және кг дене салмағына 150 мг-ден көп қабылдаған балаларда бауыр зақымдануы болуы мүмкін. Қауіп факторлары бар пациенттерде: этанолды жүйелі түрде шамадан тыс пайдалану, глутатиондық кахексия (ас қорыту бұзылыстары, муковисцидоз, АИТВ инфекциясы, кахексия) – 5 г немесе одан көп парацетамолады қолдану бауыр зақымдануына алып келуі мүмкін.

Әсіресе, егде жастағы пациенттерде, кішкентай балаларда, бауыр аурулары бар пациенттерде, ұзақ уақыт ашыққан пациенттерде және бауыр ферменттерінің индукторларын қабылдап жүрген пациенттерде (карбамазепинмен, фенобарбиталмен, фенитоинмен, примидонмен, рифампицинмен, шайқураймен ұзақ уақыт емделу) улану қаупі бар. Ауыр улану кезінде бауыр жеткіліксіздігі энцефалопатияға, комаға дейін үдеуі және өлімге соқтыруы мүмкін.

Препаратты көп дозаларында ұзақ уақыт қолданғанда, қан түзу ағзалары тарапынан аплазиялық анемия, панцитопения, агранулоцитоз, нейтропения, лейкопения, тромбоцитопения дамуы мүмкін. Көп дозаларын қабылдағанда, орталық жүйке жүйесі тарапынан – бас айналуы, психомоторлық қозу және бағдар бұзылуы; несеп шығару жүйесі тарапынан – нефроуыттылық (бүйрек шаншуы, интерстициальді нефрит, капиллярлық некроз).

Парацетамолдың артық дозалануының алғашқы 24 сағат ішінде көрініс беретін симптомдары мыналар: бозару, жүрек айнуы, құсу және тәбеттің болмауы. Бауыр зақымдануының алғашқы белгісі іш ауыруы болуы мүмкін, ол әрдайым алғашқы 24 – 48 сағат ішінде көрініс бере бермейді, кейінірек, дәріні қолданғаннан кейін 4 – 6 күнге дейінгі кезең ішінде туындауы мүмкін. Бауыр зақымдануы, әдетте, препаратты қолданғаннан кейін ең көбі 72 – 96 сағаттан соң туындайды. Глюкоза метаболизмі тарапынан нормадан ауытқулар (гипогликемия) және метаболизмдік ацидоз, қан құйылулар байқалуы мүмкін. Жедел тубулярлық некрозбен жүретін бүйректің жедел жеткіліксіздігі тіпті, бауырдың ауыр зақымдануы болмаған кезде де дамуы және белдің қатты ауыруымен, гематуриямен, протеинуриямен көрініс беруі мүмкін. Жүрек аритмиялары мен панкреатит туындаған жағдайлар туралы хабарланды.

Емі. Парацетамол артық дозаланғанда, шұғыл медициналық жәрдем қажет. Бастапқы сатыда парацетамолдың антидоты ретінде N-ацетилцистеинді вена ішіне немесе пероральді тағайындауға болады. Артық дозаланғаннан кейін 48 сағат ішінде асқазанды шаюдың және/немесе метионинді ішу арқылы қолданудың оң әсері болуы мүмкін.

Белсендірілген көмірді қабылдау және тыныс алу мен қанайналымды мониторингілеу пайдалы болуы мүмкін. Құрысулар туындаған жағдайда, диазепамды қолдануға болады.

Фенирамин малеаты мен фенилэфрин гидрохлоридін қолданудан туындаған симптомдар

Антигистаминдік препараттың парасимпатолитикалық әсерінің және фенилэфрин гидрохлоридінің симпатомиметикалық әсерінің бір-бірін өзара күшейту түрткі болатын симптомдарға кейіннен қозу (әсіресе балаларда) дамуы мүмкін ұйқышылдық, немесе орталық жүйке жүйесінің бәсеңдеуі, көрудің бұзылуы, бөртпе, жүрек айнуы, құсу, тұрақты бас ауыруы, гипергидроз, күйгелектік, бас айналуы, тремор, ұйқысыздық, гиперрефлексия, ашушаңдық, мазасыздық, қанайналымның бұзылуы, артериялық гипертензия және брадикардия жатады.

Фенилэфрин артық дозаланғанда ауыр жағдайларда сана бұзылуы, аритмиялар, кома, құрысулар болуы мүмкін.

Фенираминнің артық дозалануы аясында атропин тәрізді психоз туындаған жағдайлар туралы хабарланды. Атропин тәрізді симптомдар: мидриазды, фотофобияны, тері мен шырышты қабықтардың құрғауын, гипертермияны, ішек атониясын қамтуы мүмкін.

Аскорбин қышқылының артық дозалануының симптомдары парацетамолдың артық дозалануынан туындаған бауырдың ауыр жеткіліксіздігіне жатқызылады.

Емі. Антигистаминдік дәрілермен артық дозалануды емдеу үшін арнайы антидот жоқ. Пациентке шұғыл көмек көрсету, соның ішінде, белсендірілген көмір, іш жүргізетін тұзды дәрі беру және кардиореспираторлық жүйені демеу шараларын қолдану керек. Стимуляторларды қолдануға рұқсат етілмейді; артериялық гипотензияны емдеу үшін тамырды тарылтатын дәрілерді пайдалануға болады.

Гипертензиялық әсерлерін басу үшін вена ішіне енгізуге арналған альфа-рецепторлардың блокаторын, ал құрысулар туындаған жағдайда – диазепамды қолдануға болады.

Шығарылу түрі және қаптамасы

Фольгопленнен жасалған сашеге ішу үшін ерітінді дайындауға арналған 22,13 г ұнтақтан салынған.

10 сашеден медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картоннан жасалған қорапшаға салады.

Түпнұсқалық қаптамасында, 25 ºС-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

2 жыл.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

Рецептісіз.

Өндіруші

«Фармак» АҚ, Украина, 04080, Киев қ., Кирилловская к-сі, 74.

Тіркеу куәлігінің ұстаушысы

«Фармак» АҚ, Украина

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан дәрілік заттардың сапасына қатысты шағымдарды (ұсыныстарды) қабылдайтын және дәрілік заттың тіркеуден кейінгі қауіпсіздігін қадағалауға жауапты ұйымның атауы, мекенжайы және байланыс деректері (телефон, факс, электронды пошта)

«Фармак» АҚ Қазақстан Республикасындағы өкілдігі

Қазақстан Республикасы, Алматы қ., индексі 050012, Амангелді к-сі, 59 "А", "Шартас" бизнес орталығы, 9 қабат. Тел./факс: +7 (727) 267 63 73,

электронды поштасы: а.aspetova@farmak.kz