Хартил®-Д

Хартил® - Д

Жоқ

Таблеткалар, 5 мг/25 мг

Жүрек-қантамыр жүйесі. Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар. Ангиотензин-өзгертуші фермент (АӨФ) тежегіштері, басқа препараттармен біріктірілімде. Ангиотензин-өзгертуші фермент (АӨФ) тежегіштері, диуретиктермен біріктірілімде. Диуретиктермен біріктірілген рамиприл.

АТХ коды С09ВА05

- тек рамиприлді немесе тек гидрохлоротиазидті монотерапия ретінде пайдаланғанда артериялық қысымының талапқа сай бақылануына қол жеткізілмеген пациенттерде артериялық гипертензияны емдеу үшін.

Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі

• рамиприлге немесе АӨФ басқа тежегіштеріне, гидрохлоротиазидке және басқа тиазидтік диуретиктерге немесе сульфонамид туындыларына, сондай-ақ, препараттың қосымша заттарының кез келген басқа біреуіне жоғары сезімталдық

- анамнездегі тұқым қуалайтын немесе идиопатиялық, не болмаса бұрын АӨФ тежегіштерін немесе ангиотензин-II рецепторларының антагонистерін қолданумен байланысты ангионевроздық ісіну

• ангионевроздық ісінудің даму қаупінің жоғарылығына байланысты, бейтарап эндопептидаза тежегіштерімен (мысалы, құрамында сакубитрил/ валсартан бар препараттармен) бір мезгілде қолдану

• жүргізілуі барысында қан жарғақшалардың теріс зарядты беткейлерімен жанасатын экстракорпоральді ем

• бүйрек артериясының гемодинамикалық тұрғыдан елеулі, екіжақты (немесе бір бүйрегі жоқ пациенттерде біржақты) стенозы

• бүйрек функциясының айқын бұзылулары (КК 30мл/минуттан аз, гемодиализ жүргізілмейтін пациенттерде)

• электролит теңгерімінің клиникалық тұрғыдан елеулі, Хартил®-Д препаратымен емдеуден кейін нашарлауы мүмкін бұзылулары

• бауыр функциясының айқын бұзылулары, бауыр энцефалопатиясы

• қант диабетімен немесе бүйрек функциясының орташа/ауыр бұзылуларымен (КК дене беткейінің ауданына 60 мл/минут/1,73м2 аз), құрамында алискирен бар препараттарды қабылдап жүрген пациенттерге

• жүктіліктің II және III триместрлерінде және лактация кезеңінде

• балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерге (қолданылуының қауіпсіздігі мен тиімділігі жөнінде деректер жоқ болғандықтан)

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесулері

Клиникалық зерттеулер РААЖ әсер ететін бір ғана препаратты қабылдаумен салыстырғанда, АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді біріктірген кездегі ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы гипертензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының бұзылуы (бүйректің жедел жеткіліксіздігі қоса) сияқты жағымсыз әсерлердің жиілеуіне алып келетінін көрсетті.

Қолдануға болмайтын біріктірілімдер

Ауыр анафилактоидтық реакциялар қаупінің жоғарылығы салдарынан, жүргізілу барысында қан теріс зарядты беткейлермен жанасатын, кейбір қарқынды ағын жарғақшаларының (мысалы, полиакрилонитрил қосылыстардан жасалған жарғақшалар) көмегімен жүргізілетін диализ немесе, гемофильтрация немесе декстран сульфатын пайдаланып жүргізілетін тығыздығы төмен липопротеиндер аферезі сияқты экстракорпоральді емшаралар. Егер ондай ем қажет болса, онда диализге арналған басқа жарғақшаларды немесе гипертензияға қарсы басқа кластың дәрілерін пайдаланылуын қарастыру керек.

АӨФ тежегіштерін (рамиприл сияқты), құрамында сакубитрил/валсартан бар дәрілік препараттармен бір мезгілде қолданғанда, ангионевроздық ісінудің даму қаупі жоғарылайды, соған байланысты, аталған препараттарды бір мезгілде қолдануға болмайды. АӨФ тежегіштерін құрамында сакубитрил/валсартан бар препараттарды тоқтатқаннан кейін кемінде 36 сағаттан ерте тағайындамау керек.

АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерге, сондай-ақ, АӨФ тежегіштерін тоқтатқаннан кейінгі 36 сағат ішінде құрамында сакубитрил/ валсартан бар препараттарды тағайындауға болмайды.

Ерекше сақтықты талап ететін біріктірілімдер

Гепарин, калий тұздары, калий жинақтайтын диуретиктер және сарысудағы калий деңгейін арттыратын басқа да белсенді заттар, (ангиотензин-II рецепторларының антагонистерін, триметопримді немесе оның сульфаметоксазолмен (Ко-тримоксазол) біріктірілімін қоса, такролимус, циклоспорин): гиперкалиемия дамуы мүмкін. Сарысудағы калий деңгейі тұрақты түрде бақылануы тиіс.

Гипертензияға қарсы дәрілер (мысалы, диуретиктер) және артериялық қысымды төмендететін басқа да белсенді заттар (мысалы, нитраттар, трициклдық антидепрессанттар, ауырғанды басатын дәрілер, алкогольді көп ішу, баклофен, альфузозин, доксазозин, празозин, тамсулозин, теразозин): гипотензия қаупі күшеюі мүмкін.

Вазопрессорлық симпатомиметиктер және Хартил®-Д препаратының гипертензияға қарсы әсерін әлсіретуге қабілетті басқа да белсенді заттар (мысалы, изопротеренол, добутамин, дофамин, эпинефрин): артериялық қысымды жүйелі түрде мониторингілеу ұсынылады.

Бұдан өзге, гидрохлоротиазидтің әсерінен вазопрессиннің симпатомиметиктік әсері төмендеуі мүмкін.

Аллопуринол, иммунодепрессанттар, кортикостероидтар, прокаинамид, цитостатиктер және қан көрінісін өзгертуі мүмкін басқа да заттар: гематологиялық реакциялардың ықтималдығы жоғары.

Тиазидтік диуретиктер, әсіресе, бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде аллопуринолды қабылдаумен байланысты жоғары сезімталдық реакцияларының даму қаупін арттыруы мүмкін.

Литий тұздары: АӨФ тежегіштері литийдің экскрециясын төмендетуге, және сәйкесінше, қандағы литий концентрациясын арттырып, кейіннен оның уытты әсерін арттыруға қабілетті болғандықтан. Сарысудағы литий деңгейін жүйелі түрде мониторингілеу қажет.

Рамиприлді / гидрохлоротиазидті литий тұздарымен біріктіріп қолдану ұсынылмайды.

Инсулинді қоса, диабетке қарсы дәрілер: гипогликемия болуы мүмкін. Гидрохлоротиазид диабетке қарсы препараттардың тиімділігін нашарлатады. Қандағы глюкоза деңгейін жүйелі түрде мониторингілеу қажет.

Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар және ацетилсалицил қышқылы: Хартил®-Д препаратының гипертензияға қарсы әсерінің төмендеуі күтіледі. Бұдан өзге, АӨФ тежегіштерімен және ҚҚСП-мен бір мезгілде емдеу бүйрек дисфункциясы мен сарысудағы калий деңгейінің жоғарылауы қаупін арттыруы мүмкін.

Пероральді антикоагулянттар: гидрохлоротиазидпен біріктіргенде аталған препараттардың антикоагулянттық әсері төмендеуі мүмкін.

Кортикостероидтар, АКТГ, амфотерицин В, карбеноксолон, лакрица (көп мөшерде), іш жүргізетін дәрілер (ұзақ уақыт қолданғанда) және калийдің шығарылуын арттыратын немесе қан плазмасындағы калий деңгейін төмендететін басқа дәрілер: гипокалиемияның даму қаупі жоғарылайды.

Жүрек гликозидтері (оймақгүл препараттары), QT аралығын ұзартатыны белгілі дәрілік заттар және аритмияға қарсы препараттар: мүмкін электролит теңгерімі бұзылған жағдайда (мысалы, гипокалиемия, гипомагнезиемия кезінде) аритмияға ізашар уыттылығы жоғарылауы немесе аритмияға қарсы әсері төмендеуі.

Метилдопа: гемолиз болуы мүмкін

Холестирамин немесе басқа энтеральді ионалмасу шайырлары: гидрохлоротиазидтің сіңірілуі төмендеуі мүмкін. Сульфонамидтік диуретиктерді не ионалмасу шайырларын қабылдағанға дейін бір сағат бұрын, не болмаса оларды қабылдағаннан кейін 4-6 сағаттан соң қабылдау керек.

Кураре типті миорелаксанттар: миорелаксанттық әсері жоғарылауы немесе ұзаруы мүмкін.

Кальций тұздары және қандағы кальций деңгейін арттыратын препараттар: ондай препараттарды гидрохлоротиазидпен біріктіргенде қан сарысуындағы кальций деңгейі жоғарылауы мүмкін, сондықтан қандағы кальций деңгейін мұқият бақылау қажет.

Карбамазепин: аддитивтік әсерінің салдарынан гипонатриемияның даму қаупі жоғарылауы мүмкін.

Құрамында йод бар контрастылы заттар: диуретиктер (гидрохлоротиазидті де қоса) туғызатын суыздану кезінде, әсіресе, құрамында йод-бар контрастылы заттарды көп мөлшерде қолданғанда бүйректің зақымдану қаупі арта түседі.

Пенициллин: гидрохлоротиазид бүйректің дистальді өзекшелері арқылы шығарылады, ол пенициллиннің шығарылуын азйтады.

Хинин: гидрохлоротиазид хининнің организмнен шығарылуын төмендетеді.

Гепарин: видаглиптин мен АӨФ тежегішін бір мезгілде қабылдаған пациенттерде қан сарысуындағы калий концентрациясы жоғарылауы мүмкін.

Видаглиптин: АӨФ тежегішін және видаглиптин бір мезгілде қабылдаған пациенттерде ангионевроздық ісіну жиірек кездеседі. Емдеуді бастағанда сақтық таныту керек.

mTOR рапамицин нысанасының тежегіштері: сүтқоректілердегі (mTOR) рапамицин нысанасының тежегіш-препараттарымен (темсиролимус, эверолимус, сиролимус) бірге ем қабылдап жүрген пациенттерде ангионевроздық ісінудің даму қаупі жоғарылайды. Емдеуді бастағанда сақтық таныту керек.

БЭП (бейтарап эндопептидаза) тежегіштері: АӨФ тежегіштері мен рацекадотрилді (энкефалиназа тежегіші) бір мезгілде қолданғанда ангионевроздық ісінудің даму қаупінің жоғарылауы мүмкіндігі туралы хабарланды.

Тіндегі плазминоген активаторлары: обсервациялық зерттеулерде АӨФ тежегіштерін қабылдаған пациенттерде ишемиялық инсульттің тромболитикалық еміне арналған алтеплазаны қолданғаннан кейін ангионевроздық ісінудің даму жиілігінің артқаны анықталды.

Арнайы ескертулер

Пациенттердің ерекше топтары

Жүктілік:

Жүктілік кезінде рамиприл сияқты АӨФ тежегіштерін, немесе ангиотензин II рецепторларының (АРАТ II) блокаторларын қабылдауды бастамаған дұрыс. Егер АӨФ тежегіштері /АРАТ II қолданып емдеуді жалғастыру қажет болса, онда жүктілікті жоспарлап жүрген пациент әйелдерге емдеу режимін жүктілік кезінде тағайындалған жағдайда қауіпсіздік талаптарына сай келетін, гипертензияға қарсы баламалы емге өзгерту керек. Жүктілік расталған жағдайда, АӨФ тежегіштерін/АРАТ II қолданып емдеу дереу тоқтатылуы және, қажет болса, баламалы емді қолдану басталуы тиіс.

Гипотензия қаупі жоғары пациенттер

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің белсенділігі өте жоғары пациенттер

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің белсенділігі өте жоғары пациенттер АӨФ тежелуі салдарынан, әсіресе, АӨФ тежегіштері немесе бірге қолданылатын диуретик алғаш пайдаланылған жағдайларда немесе дозасын алғаш арттырғанда, артериялық қысымның күрт төмендеп кетуі және бүйрек функциясының төмендеуі қаупіне ұшырайды.

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің артериялық қысым деңгейін бақылаумен медициналық қадағалауды қажет ететін елеулі белсенуі келесі пациенттерде күтілуі тиіс:

- жүректің декомпенсацияланған іркілісті жеткіліксіздігі бар;

- сол жақ қарыншаның кірер/шығар жолының гемодинамикалық тұрғыдан елеулі обструкциясы (яғни, қолқа немесе митральді клапан стенозы) бар;

- қызмет атқарып тұрған жалғыз бүйрек артериясының біржақты стенозы бар;

- су-электролит теңгерімінің бұрыннан бар (немесе ықтимал) бұзылуларымен (несеп айдайтын дәрілерді қабылдап жүрген пациенттерді қоса);

- бауыр циррозы және/немесе асциті бар;

- ауқымды операциялық араласымға ұшыраған немесе анестезия барысында гипотензиялық әсері бар препараттарды қабылдайтын пациенттер.

Емдеуді бастағанға дейін дегидратацияны, гиповолемияны немесе тұздар тапшылығын түзету (жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде, алайда, ондай емдеу шаралары қан ағымы көлемінің артық жүктелуі қаупін ескере отырып салыстырылуы тиіс) ұсынылады.

Артериялық қысымның күрт төмендеп кетуі салдарынан орын алатын жүрек ишемиясының немесе церебральді ишемияның даму қаупі бар пациенттер

Емдеудің басында мұқият медициналық бақылау қажет.

• Бастапқы гиперальдостеронизм: біріктірілген рамиприл + гидрохлоротиазид препараты бастапқы гиперальдостеронизмді емдеуге арналған таңдау препараты болып табылмайды. Егер бастапқы гиперальдостеронизмі бар пациентке рамиприл + гидрохлоротиазид тағайындалса, онда қандағы калий деңгейін мұқият бақылау қажет.

• Препараттың егде жастағы пациенттерде қолданылуы: («Дозалау режимі» бөлімін қараңыз).

• Бауыр функциясының бұзылулары бар пациенттер: гидрохлоротиазидті де қоса, диуретиктермен емдеумен байланысты электролит теңгерімінің бұзылулары бауыр аурулары бар пациенттерде бауыр энцефалопатиясын туғызуы мүмкін.

Хирургиялық араласым

Ондай мүмкіндік болған жағдайда, АӨФ тежегіштерін хирургиялық араласымға дейін бір күн бұрын тоқтату ұсынылады.

Бүйрек функциясын мониторингілеу

Бүйрек функциясы емдеуді бастағанға дейін және емдеу барысында, дозаларын талапқа сай түзетумен, әсіресе, емдеудің алғашқы апталарында қадағалануы тиіс. Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер жекелей қадағалауды қажет етеді. Бүйрек функциясының бұзылу қаупі бар, атап айтқанда – жүректің іркілісті жеткіліксіздігі бар, бүйрек трансплантациясынан кейінгі пациенттерде, немесе бүйрек артериясының гемодинамикалық тұрғыдан елеулі біржақты стенозын қоса, бүйрек қантамырларының аурулары болған жағдайда.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Бүйрек аурулары бар пациенттерде, тиазидтік диуретиктер азотемия туғызуы мүмкін. Дәрілік заттарды бүйрек функциясының бұзылуы аясында қабылдау кумулятивтік әсерлерге алып келуі мүмкін. Ақуыздық емес азоттың жоғарылауымен сипатталатын бүйрек жеткіліксіздігі үдеген жағдайда, емдеу қажеттілігін мұқият бағалау және диуретиктерді қабылдауды тоқтату мүмкіндігін қарастыру керек.

Электролиттер алмасуының бұзылуы

Диуретиктермен ем қабылдап жүрген кез келген пациентке, қан сарысуындағы электролиттер мөлшерін мезгіл-мезгіл анықтап отыру қажет.

Тиазидтік диуретиктерді, соның ішінде гидрохлоротиазидті пайдалану су-электролит теңгерімінің бұзылуын (гипокалиемияны, гипонатриемияны және гипохлоремиялық алкалозды) туғызуы мүмкін. Тиазидтерді қабылдау гипокалиемия дамуына алып келуі мүмкін болғанымен, рамиприлді бір мезгілде қабылдағанда диуретиктерден туындаған гипокалиемияның айқындық дәрежесі азаюы мүмкін. Диурезі жоғары пациенттерде бауыр циррозы кезінде, электролиттер талапқа сай пероральді қабылданбағанда, сондай-ақ, кортикостероидтармен және АКТГ емдеу аясында гипокалиемияның даму ықтималдығы жоғары. Қан плазмасындағы калий мөлшерін алғаш анықтауды емдеу басталғаннан кейінгі бірінші аптада жүргізу керек. Гипокалиемия анықталған жағдайда түзету қажет.

Сонымен қатар, сұйылған гипонатриемия дамуы мүмкін. Натрий деңгейінің төмендеуі алдымен симптомсыз жүруі мүмкін, сондықтан, қандағы натрий мөлшерін мезгіл-мезгіл анықтап отыру қажет. Егде жастағы пациенттерде және бауыр циррозы кезінде жиірек тестілеу қажет.

Тиазидтер магнийдің бүйректік экскрециясын арттыратыны белгілі, ол қандағы магний деңгейінің төмендеуіне алып келуі мүмкін.

Электролиттерді мониторингілеу

- Гиперкалиемия

Гиперкалиемия АӨФт, соның ішінде рамиприл мен гидрохлоротиазидті қабылдаған кейбір пациенттерде байқалған. Гиперкалиемияның даму қаупі жоғары пациенттер тобына жататындар: бүйрек жеткіліксіздігі немесе бақыланбайтын қант диабеті бар пациенттер, егде жастағы (70 жастан асқан), құрамында калий бар препараттарды немесе калий жинақтайтын диуретиктерді және сарысудағы калий деңгейін арттыратын басқа да белсенді заттарды қолданып жүрген пациенттер. Сонымен қатар, гиперкалиемия сусыздануы, жүректің жедел декомпенсациясы немесе метаболизмдік ацидозы бар пациенттерде дамуы мүмкін. Егер жоғарыда аталған заттарды бір мезгілде қолдану көрсетілсе, онда сарысудағы калий деңгейін жүйелі түрде мониторингілеу қажет.

- Гипонатремия

Антидиуретиктік гормонның қалыпсыз секрециясы синдромы (АГҚСС) және кейіннен білінетін гипонатриемиямен, рамиприлді қабылдаған кейбір пациенттерде байқалады. Егде жастағы адамдарда, сондай-ақ, гипонатриемияның даму қаупіне ұшыраған басқа пациенттерде сарысудағы натрий деңгейін жүйелі түрде бақылап отыру ұсынылады.

- Бауыр энцефалопатиясы

Гидрохлоротиазидті қоса, диуретиктермен емдеумен байланысты электролит теңгерімінің бұзылулары, бауыр аурулары бар пациенттерде бауыр энцефалопатиясын туғызуы мүмкін. Бауыр энцефалопатиясы дамыған жағдайда, емдеуді дереу тоқтату керек.

- Гиперкальциемия

Гидрохлоротиазид бүйрек өзекшелеріндегі кальцийдің кері сіңірілуін стимуляциялайды және гиперкальциемия туғызуы мүмкін, ол қалқанша маңы бездерінің функциясын зерттеу нәтижелеріне әсер етуі мүмкін.

Ангионевроздық ісіну

Рамиприлді қоса АӨФ тежегіштерін қабылдаған пациенттерде ангионевроздық ісіну туындағаны хабарланды. Ангионевроздық ісінудің даму қаупі (тыныс алу функциясы бұзылуының дамуымен немесе онсыз, тыныс жолдарының немесе тілдің ісінуі) сүтқоректілердегі рапамицин нысанасының (mTOR) тежегіш- препараттары (темсиролимус, эверолимус, сиролимус), вилдаглиптин немесе рацекадотрилмен бірге ем қабылдап жүрген пациенттерде жоғарылайды.

Ангионевроздық ісінудің дамуы мүмкіндігіне байланысты, рамиприлді сакубитрилмен/валсартанмен бір мезгілде қолдануға болмайды. Сакубитрилді/валсартанды тоқтатқаннан кейін кемінде 36 сағат бойы Хартил®-Д препаратын тағайындамау керек.

Ангионевроздық ісіну туындаған жағдайда, препаратты тоқтату керек. Дереу түрде жедел емді бастау керек. Пациент кемінде 12-24 сағат бойы қадағалауда болуы және тек, симптомдары толық жойылғаннан кейін ғана үйіне шығарылуы тиіс.

АӨФт, соның ішінде Хартил®-Д препаратын қабылдаған пациенттерде, аш ішектің ангионевроздық ісінуі жағдайлары байқалды. Ол пациенттерді абдоминальді ауырсынулар (жүрек айнуы мен құсу болған немесе болмаған жағдайларда) мазалаған. Ангионевроздық ісіну симптомдары АӨФ тежегішін тоқтатқаннан кейін жоғалған.

Десенсибилизация кезіндегі анафилаксиялық реакциялар

АӨФ тежелуі кезінде жәндіктердің уына және басқа да аллергендерге анафилаксиялық және анафилактоидтық реакциялардың ықтималдылығы мен ауырлығы жоғарылай түседі. Десенсибилизация дамығанға дейін Хартил®-Д препаратын уақытша тоқтату қарастырылуы тиіс.

Нейтропения/агранулоцитоз,

Нейтропения/агранулоцитоз, сондай-ақ, тромбоцитопения мен анемия, сүйек кемігі қызметінің бәсеңдеуі сирек байқалды. Ықтимал лейкопенияны анықтау үшін лейкоциттер мониторингі ұсынылады. Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде, дәнекер тіннің қатарлас аурулары (жүйелі қызыл жегі, склеродермия) бар пациенттерде және қан көрінісінің өзгерістерін туғызуы мүмкін басқа препараттармен де ем қабылдап жүрген барлық пациенттерде емнің бастапқы сатысында жиірек мониторингілеу ұсынылады.

Хориоидальді жалқық, жедел миопия және жабықбұрышты глаукома

Сульфонамидтер мен олардың туындылары көру аясының ақауымен хориоидальді жалқықтың, өтпелі миопия мен жедел жабықбұрышты глаукоманың дамуына алып келетін идиосинкразиялық реакцияны туғызуы мүмкін. Симптомдары көрудің кенеттен нашарлауын, көздің ауыруын қамтиды және препаратты қолдануды бастағаннан кейін бірнеше сағаттан немесе аптадан соң дамуы мүмкін. Жедел жабықбұрышты глаукоманың емделмеуі мүлдем көрмей қалуға әкеп соқтыруы мүмкін. Асқынулар дамыған жағдайда, гидрохлоротиазидті қабылдауды тоқтату ұсынылады. Көзішілік қысымның жоғарылауы дереу емдеуді немесе хирургиялық араласымды қажет етуі мүмкін. Жедел жабықбұрышты глаукома дамуының қауіп факторы анамнездегі, сульфонамидтерге немесе пенициллинге аллергия болуы мүмкін.

Этникалық ерекшеліктер

АӨФ тежегіштері еуропалық нәсілді пациенттердегіге қарағанда, қара нәсілді пациенттерде ангионевроздық ісінуді жиі туғызады.

Қара нәсілді, гипертензиядан зардап шегіп жүрген пациенттерде ренин деңгейлері төмен гипертензияның басымдығына байланысты, қара нәсілді пациенттерде басқа АӨФт сияқты, рамиприлдің артериялық қысымды төмендетудегі тиімділігі аздау болуы мүмкін.

Спортшылардағы допингке қарсы тестілер

Осы дәрілік препараттың құрамына кіретін гидрохлоротиазид, допингке қарсы бақылау кезінде оң реакция беруі мүмкін.

Метаболизмдік және эндокриндік әсерлері

Тиазидтермен емдеу глюкозаға толеранттылықты азайтуы мүмкін. Қатарлас қант диабеті кезінде инсулиннің немесе пероральді гипогликемиялық дәрілердің дозасын іріктеу қажеттілігі туындауы ықтимал. Тиазидтермен емдеу жасырын қант диабетінің көрінісін туғызуы мүмкін.

Холестерин және триглицеридтер деңгейлерінің жоғарылауы тиазидтік диуретиктермен емдеумен байланыстырылады.

Кейбір пациенттерде гидрохлоротиазидті қабылдау гиперурикемияны туғызуы немесе подаграсы бар науқастардың жай-күйін нашарлатуы мүмкін.

Жөтел

АӨФт емі барысында жөтел жағдайлары хабарланды. Өзіне тән ерекшелігі үздіксіз, өнімсіз жөтел, сондай-ақ, емдеуді тоқтатқаннан кейін оның жоғалуы болып табылады. АӨФ тежегіштері туғызған жөтел дифференциалдық диагностикасында қарастырылуы тиіс.

Басқа реакциялар

Анамнезінде аллергия немесе бронх демікпесі болмаған пациенттерде аса жоғары сезімталдық реакциялары дамуы мүмкін. Сонымен қатар, жүйелі қызыл жегінің нашарлағаны немесе белсенгені туралы хабарланды.

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы

АӨФ тежегіштерін, ангиотензин рецепторларының блокаторларын (АРАТ II) немесе алискиренді бір мезгілде қолдану гипотензияның, гиперкалиемияның және бүйрек функциясы бұзылуының (бүйректің жедел жеткіліксіздігін қоса) қаупін арттырады. АӨФ тежегіштері, АРАТ II немесе алискирен пайдаланылатын РААЖ қосарлы блокадасы ұсынылмайды.

Егер РААЖ аса қажет болса, емдеу маманның қадағалуымен және бүйрек функциясын, электролиттер мен артериялық қысымды жүйелі түрде бақылаумен жүргізілуі тиіс. Диабеттік нефропатиясы бар пациенттерге АӨФ тежегіштері мен АРАТ II бірге тағайындауға болмайды.

Терінің меланомалық емес обыры (ТМЕО)

2 эпидемиологиялық зерттеудің деректерінің (Данияның Ұлттық Обыр регистрінің деректері) негізінде, гидрохлоротиазидтің жинақталатын жоғары дозаларын қабылдағанда ТМЕО (терінің базальді жасушалы карциномасы (БЖК) және жалпақ жасушалы карциномасы (ЖЖК)) дамуы қаупінің жоғарылағаны туралы хабарланды. ТМЕО дамуының ықтимал механизмі ретінде гидрохлоротиазидтің фотосенсибилизациялайтын әсерін айтуға болады.

Гидрохлоротиазидті қабылдап жүрген пациенттерді ТМЕО дамуының қаупі, тері жабындарында жаңа ошақтардың бар-жоқтығын жүйелі түрде тексеріп отыру және теріде күдік тудырған кез келген өзгерістер туралы кідірмей хабар беру қажеттілігі жөнінде хабардар ету керек. Тері обырының даму қаупін төмендету үшін, пациенттерге күн сәулесі мен УК-сәулелердің әсерін шектеу, ал олар әсер еткен жағдайда – тері жабындарын талапқа сай қорғау сияқты ықтимал профилактикалық шаралар туралы айту керек. Биопсиялық материалды гистологиялық жолмен зерттеуді қоса, тері жабындарының күдік тудырған зақымдануларын аса қысқа мерзім ішінде тексеру қажет. Бұрын ТМЕО бастан өткерген пациенттерде де гидрохлоротиазидтің қолданылуын қайта қарастыру қажет болуы мүмкін.

Хартил®-Д препаратының құрамында лактоза моногидраты бар

Хартил®-Д 5/25 мг таблеткаларының әр таблеткасында 50 мг лактоза бар.

Сирек тұқым қуалайтын аурулар, соның ішінде, галактоза жақпаушылығы, лактаза жеткіліксіздігі және глюкоза/галактоза мальабсорбциясы кезінде Хартил®-Д препаратын қабылдамау керек.

Жүктілік немесе лактация кезінде

АӨФ тежегіштерін (мысалы, рамиприлді) жүктіліктің I триместрінде қолдану ұсынылмайды және жүктіліктің II және III триместрлерінде қолдануға болмайды.

Рамиприл

АӨФ тежегіштерін жүктіліктің I триместрі кезінде пайдаланғандағы тератогенділік қаупі жөніндегі эпидемиологиялық деректер жеткілікті емес; алайда, қауіптің аздап жоғарылайтынын жоққа шығару мүмкін емес. Егер ангиотензин II рецепторларының антагонистерімен емдеуді жалғастыру аса қажет деп есептелмесе, жүктілікті жоспарлап жүрген әйелдерді жүкті әйелдердегі қауіпсіздік бейіні жақсы зерттелген баламалы гипотензиялық препаратқа ауыстырады. Жүктілік анықталған жағдайда, ангиотензин II рецепторларының антагонистерін дереу тоқтату, және қажет болған жағдайда, баламалы емін тағайындау қажет.

Жүктіліктің II және III триместрлері кезінде АӨФ тежегіштерімен/АРАТ II емдеу шаранаға (бүйрек дисфункциясы, су аздық, бассүйек сүйектері оссификациясының баяулауы) және жаңа туған нәрестелерге уытты әсер еткен (бүйрек жеткіліксіздігі, гипотензия, гиперкалиемия) жағдайларды туғызған. Егер АӨФ тежегіштерін қабылдау жүктіліктің II триместрінде немесе кешірек мерзімдерінде орын алса, бүйрек пен бассүйекті ультрадыбыстық зерттеу ұсынылады. Егер жүкті әйел АӨФт класының препараттарын екінші триместрде немесе кешірек мерзімдерде қабылдаған болса, шарананың бассүйек сүйектері мен бүйрек функциясының жағдайларын ультрадыбыстық бағалау жүргізу ұсынылады. АӨФ тежегіштерін қабылдаған аналардан туған балаларды артериялық гипотензияның, олигурияның және гиперкалиемияның дамуына қатысты мұқият қадағалау керек.

Гидрохлоротиазид

Гидрохлоротиазидті жүктіліктің III триместрі кезінде ұзақ уақыт бойы қабылдау шарана мен плацентаның ишемиясын және өсудің тежелуі қаупін туғызуы мүмкін. Жекелеген жағдайларда, босанғанға дейін аз уақыт бұрын қабылдау жаңа туған нәрестелерде гипогликемияны және тромбоцитопенияны туғызуы мүмкін. Гидрохлоротиазид плазма көлемін азайтуы және жатыр-плацента қан ағымын төмендетуі мүмкін.

Лактация

Бала емізу кезінде рамиприл + гидрохлоротиазид біріктірілімін қолдануға болмайды. Рамиприл мен гидрохлоротиазид емшек сүтіне бөлініп шығады. Егер анасы рамиприл + гидрохлоротиазид біріктірілімін емдік дозаларында қабылдап жүрсе, онда екі компонентінің де бөліну дәрежесі бала организміне әсер етуі үшін жеткілікті болады.

Рамиприл

Рамиприлдің бала емізу кезіндегі әсері туралы деректер жеткіліксіз болғандықтан, рамиприлді бала емізу кезінде қолдану ұсынылмайды және әсіресе, жаңа туған және шала туған сәбилерді емізу кезінде сенімдірек баламалы препаратты таңдаған дұрыс.

Гидрохлоротиазид

Гидрохлоротиазидті қабылдаумен байланысты лактацияның бәсеңдегені немесе толықтай тоқтатылғаны туралы хабарламалар бар. Балада сульфонамидтер тобының дәрілік препараттарынға аса жоғары сезімталдық, гиперкалиемия және ядролық сарғаю байқалуы мүмкін.

Емшектегі балаларда екі препараттың да ауыр жағымсыз әсерлерінің болуы мүмкіндігіне байланысты, Хартил®-Д препаратын бала емізіп жүрген кезде қабылдамау керек, не болмаса, анасы препаратты қабылдауы қажет болса, бала емізуді тоқтату мәселесін шешіп алу керек.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Қолдану жөніндегі нұсқаулар

Дозалау режимі

Препараттың дозасы мен емдеу ұзақтығы пациент жағдайы бейіні мен артериялық қысымның бақылануы негізінде жекелей белгіленеді.

Біріктірілген Хартил®-Д препаратын компоненттерінің біреуінің дозасын титрлегеннен кейін тағайындау керек.

Хартил®-Д препаратымен емдеуді ең төмен дозасынан (2,5 мг рамиприл мен 12,5 мг гидрохлоротиазидтен) бастау керек. Қажет болған жағдайда, дозасын біртіндеп, артериялық қысымның мақсатты мәндеріне жеткенге дейін арттыруға болады.

Ең жоғарғы тәуліктік дозасы: рамиприл –10 мг және гидрохлоротиазид - 25 мг.

Пациенттердің ерекше топтары

Егде жастағы пациенттерге емдеуді төменірек дозаларынан бастау керек, ал жағымсыз әсерлерінің даму ықтималдығы, әсіресе, егде тартқан және әлсіз пациенттерде зор болғандықтан, дозаларын арттыруды баяуырақ жүргізу керек.

Бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерге

Хартил®-Д препаратын бүйрек функциясының ауыр бұзылуы бар (КК 30 мл/минуттан аз) пациенттерге қолдануға болмайды, өйткені препарат құрамында гидрохлоротиазид бар.

Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерге Хартил®-Д препаратының дозасын төмендету қажеттілігі туындауы мүмкін. КК 30-60 мл/минут пациенттерге алдымен монотерапия ретінде рамиприлді, және тек содан кейін ғана, құрамында рамиприл мен гидрохлоротиазидтің ең төмен дозалары бар біріктірілімді тағайындау керек. Ең жоғарғы тәуліктік дозасы - 5 мг/25 мг таблетка.

Бауыр функциясының жеңіл немесе орташа бұзылуы бар пациенттерге

Хартил®-Д препаратымен емдеудің бастапқы кезінде мұқият медициналық бақылау қажет. Ең жоғарғы тәуліктік дозасы 2,5 мг рамиприл мен 12,5 мг гидрохлоротиазидті құрайды. Хартил®-Д препаратын бауыр функциясының ауыр бұзылулары бар пациенттерге қолдануға болмайды.

Диуретиктерді қабылдап жүрген пациенттер

Диуретиктері қабылдап жүрген пациенттерді Хартил®-Д препаратымен емдеудің бастапқы сатысында, гипотония дамуы мүмкін, сондықтан, емдеуді бастағанда сақтық таныту керек. Хартил®-Д препаратымен емдеуді бастағанға дейін диуретиктің дозасын төмендету немесе оны тоқтату мүмкіндігін ойластыру керек.

Егер диуретикті тоқтатуға мүмкіндік болмаса, емдеуді рамиприлдің еркін біріктірілімдегі ең төмен (тәулігіне 1,25 мг) дозасымен бастау ұсынылады. Содан кейін құрамында 2,5 мг рамиприл / 12,5 мг гидрохлоротиазид бар біріктірілген препаратқа көшу ұсынылады.

Балалар

Қауіпсіздігі мен тиімділігі жөніндегі деректер жеткіліксіз болғандықтан, Хартил®-Д препаратын балалар мен 18 жасқа толмаған жасөспірімдерде қолдану ұсынылмайды.

Енгізу әдісі мен жолы

Таблеткалар ішке қабылдауға арналған.

Препаратты күн сайын, тәуліктің белгілі бір уақытында, дұрысы таңертеңгілік қабылдау ұсынылады. Таблеткаларды сызығынан сындыру арқылы тең екі дозаға бөліп, ас ішуге байланыссыз, мол сұйықтықпен ішуге болады. Таблеткаларды ұнтақтауға немесе шайнауға болмайды.

Артық дозаланған жағдайда қолдану қажет шаралар

Симптомдары: АӨФ тежегіштерімен артық дозаланумен байланысты симптомдар шамадан тыс шеткері вазодилатациямен (айқын гипотензиямен, шокпен), брадикардиямен, су-электролит теңгерімінің бұзылуларымен және бүйрек жеткіліксіздігімен сипатталуы мүмкін, жүрек ырғағының бұзылулары, сана бұзылуы (соның ішінде кома), ми функциясының өзгеруімен байланысты құрысулар, парездер және ішектің салданумен бітелуі. Сезімтал пациенттерде (мысалы, қуықасты безінің гиперплазиясы кезінде) гидрохлоротиазидтің артық дозалануы несептің жедел іркілуін туғызуы мүмкін.

Емі: пациенттердің жай-күйі дәрігердің қатаң қадағалауында болуы тиіс, симптомдық ем және өмірлік маңызы бар функцияларды демеп отыру. Көмек көрсету шаралары негізінен, бастапқы уытсыздандыруды (асқазанды шаю, адсорбенттерді қабылдау) және гемодинамикалық көрсеткіштердің тұрақтылығын қалпына келтіруге арналған, альфа1-адренергиялық агонистерді немесе ангиотензин-II (ангиотензинамид) енгізу сияқты шараларды қамтиды. Рамиприлдің белсенді метаболиті рамиприлат гемодиализ арқылы әлсіз шығарылады.

ДП стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар

Қауіпсіздік бейінінің түйіндемесі

Рамиприл + гидрохлоротиазидтің қауіпсіздік бейініне гипотензиямен және/немесе диурездің артуынан туындаған сусызданумен байланысты жағымсыз реакциялары жатады. АӨФ тежегіштері (рамиприл) жөтелу рефлексінің тұрақты түрде жоғарылауымен үздіксіз құрғақ жөтел туғызуы мүмкін екендігі, ал гидрохлоротиазид глюкозаның, липидтер мен несеп қышқылының метаболизмін нашарлататыны белгілі. Әсер етуші заттардың екеуі де қан сарысуындағы калий деңгейіне қарама-қарсы әсер береді. Ауыр жағымсыз әсерлердің арасынан ангионевроздық ісінуді, анафилаксиялық реакцияларды, бүйрек немесе бауырдың зақымдануларын, панкреатитті, тері тарапынан ауыр реакцияларды, нейтропенияны/агранулоцитозды айта кету керек.

Жағымсыз әсерлер жиілігінің төменде пайдаланылған параметрлері келесі ретпен анықталған: өте жиі (≥1/10); жиі (≥1/100 – <1/10); жиі емес (≥1/1000 – <1/100); сирек (≥1/10 000 – <1/1000); өте сирек (≥1/10 000); жиілігі белгісіз (қолда бар деректер бойынша анықтау мүмкін емес).

Жиі

- қант диабетінің талапқа сай бақыланбауы, глюкоза жағымдылығының нашарлауы, қандағы глюкоза деңгейінің жоғарылауы, несеп қышқылы деңгейінің жоғарылауы, подаграның нашарлауы, холестериннің және/немесе триглицеридтердің жоғарылауы (гидрохлоротиазидпен байланысты әсерлер);

- бас ауыруы, бас айналуы;

- тітіркендіретін өнімсіз жөтел, бронхит;

- шаршау, астения

Жиі емес

- лейкопения, эритроциттер мөлшерінің азаюы, гемоглобин концентрациясының төмендеуі, гемолиздік анемия, тромбоцитопения;

- анорексия, тәбеттің төмендеуі;

- гидрохлоротиазидпен байланысты гипокалиемия, шөлдеу

- депрессиялық көңіл-күй, апатия, үрейлену сезімі, күйгелектік, ұйқышылдықты қоса ұйқы бұзылулары;

- вертиго, парестезиялар, тремор, тепе-теңдік бұзылулары, ашыту сезімі, дәм сезудің бұзылулары немесе дәм сезбей қалу;

- анық көрмеуді қоса, көрудің бұзылулары, конъюнктивит;

- құлақтың шыңылдауы;

- стенокардияны қоса миокард ишемиясы, тахикардия, аритмия, жүректің қатты соғуын сезіну, шеткері ісінулер;

- гипотензия, артериялық қысымның ортостатикалық төмендеуі, синкопе, ысынулар;

- синусит, ентігу, мұрынның бітелуі;

- асқазан-ішек жолының қабынуы, ас қорытудың бұзылуы іштегі жайсыздық, диспепсия, гастрит, жүрек айнуы, іш қатуы, гидрохлоротиазидтен туындаған гингивит

- холестаздық немесе цитолиздік гепатит (аса сирек жағдайларда өлімге соқтырған), бауыр ферменттері және/немесе конъюгацияланған билирубин деңгейлерінің жоғарылауы;

- гидрохлоротиазидпен байланысты калькулездік холецистит

- ангионевроздық ісіну: аса сирек жағдайларда ангионевроздық ісіну нәтижесіндегі тыныс жолдарының обструкциясы өлім жағдайымен қатар жүрген, псориаз тәрізді дерматит, тершеңдіктің күшеюі, тері бөртпесі, әсіресе макулопапулалық бөртпе, қышыну, шаштың түсуі;

- миалгия;

- бүйрек функциясының бұзылуы, бүйректің жедел жеткіліксіздігі, несеп бөлінуінің артуы, қалдықтық азот пен сарысудағы креатининнің жоғарылауы

- кеуденің ауыруы, пирексия;

- эректильді функцияның өтпелі бұзылуы, импотенция

Өте сирек

- рамиприлмен байланысты гиперкалиемия;

- құсу, афтоздық стоматит, глоссит, диарея, іштің жоғарғы бөлігінің ауыруы, ауыздың құрғауы

Жиілігі белгісіз

- терінің меланомалық емес обыры (терінің базальді жасушалы карциномасы және жалпақ жасушалы карциномасы (ЖЖК))*

- сүйек кемігі функциясының жеткіліксіздігі, нейтропения (агранулоцитозды қоса), панцитопения, эозинофилия, сусызданудан болатын гемоконцентрация;

- рамиприлмен байланысты анафилаксия және анафилактоидтық реакциялар, және гидрохлоротиазидпен байланысты анафилаксия, ядроға қарсы антиденелер титрінің жоғарылауы;

- антидиуретиктік гормонның қалыпсыз секрециясы синдромы;

- гипонатриемия, глюкозурия, метаболизмдік алкалоз, гипохлоридемия, гипомагнезиемия, гиперкальциемия, гидрохлоротиазидпен байланысты дегидрация;

- сананың шатасуы, қимыл-қозғалыс мазасыздығы, зейін қоюдың бұзылуы;

- ишемиялық инсульт пен транзиторлық ишемиялық шабуылды қоса ми ишемиясы, психомоторлық функциялардың бұзылуы, иіс сезудің бұзылуы

- ксантопсия, көз жасы сұйықтығы бөлінуінің гидрохлоротиазидпен байланысты төмендеуі, хориоидтық жалқық, салдарлы жедел жабықбұрышты глаукома және/немесе гидрохлоротиазидпен байланысты жедел миопия;

- естудің бұзылуы;

- миокард инфарктісі;

- ауыр сусызданумен байланысты тромбоздар, қантамырлардың стенозы, гипоперфузия, Рейно ауруы, васкулит;

- демікпенің нашарлауын қоса бронх түйілуі, альвеолит, өкпенің кардиогендік емес, гидрохлоротиазидтен туындаған аллергиялық ісінуі;

- панкреатит (аса сирек жағдайларда, АӨФт қабылдағанда өлімге соқтырған жағдайлар туралы хабарланған), ұйқы безі ферменттері деңгейінің жоғарылауы, ас ішектің ангионевроздық ісінуі, гидрохлоротиазидпен байланысты сиалоаденит;

- бауырдың жедел жеткіліксіздігі, холестаздық сарғаю, бауырдың гепатоцеллюлярлық зақымданулары;

- уытты эпидермалық некролиз, Стивенс-Джонсон синдромы, мультиформалы эритема, псориаздың өршуі, пемфигус, псориаздың өршуі, эксфолиативтік дерматит, жарыққа сезімталдық реакциялары, онихолизис, пемфигоидтық немесе лихеноидтық экзантема немесе энантема, есекжем, гидрохлоротиазидпен байланысты жүйелі қызыл жегі;

- артралгия, бұлшықет түйілулері, бұлшықет әлсіздігі, қаңқа-бұлшықет сіресуі, гидрохлоротиазидпен байланысты тетания;

- бұрыннан бар протеинурияның нашарлауы, гидрохлоротиазидтен туындаған интерстициальді нефрит;

- либидо төмендеуі, гинекомастия;

*Терінің меланомалық емес обыры (ТМЕО)

Гидрохлоротиазид пен ТМЕО арасында жүргізілген эпидемиологиялық зерттеулердің қолда бар деректерінің негізінде, дозаға тәуелді жинақталуының өзара байланыстылығы анықталды.

Жағымсыз дәрілік реакциялар туындаса медициналық қызметкерге, фармацевтикалық қызметкерге немесе, дәрілік препараттардың тиімсіздігі туралы хабарламаларды қоса, дәрілік препараттарға жағымсыз реакциялар (әсерлер) жөніндегі ақпараттық деректер базасына тікелей хабарласу керек:

«Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігі Медициналық және фармацевтикалық бақылау комитеті Дәрілік заттар мен медициналық бұйымдарды сараптау ұлттық орталығы» ШЖҚ РМК

Электронды пошта: http://www.ndda.kz

Қосымша мәліметтер

Дәрілік препараттың құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді заттар: 5 мг рамиприл

25 мг гидрохлоротиазид,

қосымша заттар: лактоза моногидраты, гипромеллоза, кросповидон, микрокристалды целлюлоза, натрий стеарил фумараты.

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Сопақша пішінді, ақ түсті, екі жақ бетінде сызығы, бір жақ бетінде сызықтың екі жағында «5» және «25» өрнегі бар таблеткалар.

Шығарылу түрі және қаптамасы

Поливинилхлорид / полихлор-3-фторэтилен үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 14 таблеткадан.

Пішінді ұяшықты 2 қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

3 жыл.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

25С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Рецепт арқылы

Өндіруші туралы мәлімет

«ЭГИС Фармацевтикалық зауыты» ЖАҚ, Венгрия

1106 Будапешт, Керестури к-сі, 30-38 Венгрия

Телефон: (36-1) 803-5555, факс: (36-1) 803-5529

e-mail: mailbox@egis.hu

Тіркеу куәлігінің ұстаушысы

«ЭГИС Фармацевтикалық зауыты» ЖАҚ

1106 Будапешт, Керестури к-сі, 30-38 Венгрия

Телефон: (36-1) 803-5555, факс: (36-1) 803-5529

e-mail: mailbox@egis.hu

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан дәрілік заттардың сапасына қатысты шағымдарды (ұсыныстарды) қабылдайтын және дәрілік заттың тіркеуден кейінгі қауіпсіздігін қадағалауға жауапты ұйымның атауы, мекенжайы және байланыс деректері (телефон, факс, электронды пошта)

«ЭГИС Фармацевтикалық зауыты» ЖАҚ ҚР өкілдігі

050060, Алматы қаласы, Жароков көшесі 286 Г

тел: + 7 (727) 247 63 33, + 7 (727) 247 63 34, факс: + 7 (727) 247 61 41,

e-mail: egis@egis.kz