Ревлимид® (20 мг)

Ревлимид®

Леналидомид

Дәрілік түрі, дозасы

Капсулалар, 2,5 мг, 7,5 мг, 20 мг

Антинеопластикалық және иммуномодуляциялайтын препараттар. Иммуносупрессанттар. Басқа иммунодепрессанттар. Леналидомид.

ATX коды L04AX04

Көптеген миелома

Аутологиялық гемопоэздік дің жасушаларының трансплантациясынан кейін көптеген миелома диагнозы алғаш қойылған ересек пациенттерде монотерапияда демеуші ем жүргізу үшін.

Гемопоэздік дің жасушаларының трансплантациясы ұсынылмайтын бұрын емделмеген көптеген миеломасы бар ересек пациенттерді емдеу үшін біріктірілген ем құрамында.

Емнің кем дегенде бір желісін қабылдаған көптеген миеломасы бар ересек пациенттерді дексаметазонмен біріктірілімде емдеу үшін.

Миелодисплазия синдромдарында

Төмен немесе аралықтық-1 қауіп тобындағы, басқа цитогенетикалық бұзылулар бар немесе жоқ кезде 5q делециясы түріндегі цитогенетикалық бұзылумен астасқан миелодисплазия синдромдары аясында дамыған трансфузияға тәуелді анемиясы бар ересек пациенттерді емдеу үшін.

Мантия аймағы жасушаларының лимфомасында

Мантия аймағы жасушаларының қайталанатын немесе рефрактерлік лимфомасы бар ересек пациенттерді емдеу үшін.

Қолданудың басталуына дейін қажетті мәліметтер тізбесі

- Әсер етуші затқа немесе «Құрамы» бөлімінде атап көрсетілген қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- жүктілік және бала емізу кезеңі

- ұрпақ өрбіту қабілетінің сақталуы, Ревлимид® препаратын медициналық қолданудың бақыланатын бағдарламасының барлық қажетті шарттарын сақтауға болатын жағдайлардан басқасында («Арнайы сақтандырулар» және «Фертильділік, жүктілік және лактацияны» қараңыз)

- «Арнайы сақтандырулар» бөлімінде көрсетілген қажетті контрацепция шараларын сақтаудың мүмкін болмауы немесе оған қабілетсіздік

- 18 жасқа дейінгі балаларға (қауіпсіздік мақсатында)

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Эритропоэздік дәрілік заттарды, сондай-ақ тромбоз қаупін арттыруы мүмкін басқа да дәрілерді, мысалы, гормон алмастырушы емге арналған препараттарды леналидомидті дексаметазонмен біріктіріп қабылдаған КМ бар пациенттерде сақтықпен қолдану керек («Арнайы сақтандырулар» және «Жағымсыз реакцияларын» қараңыз).

Пероральді контрацептивтер

Пероральді контрацептивтермен дәрілік өзара әрекеттесуіне зерттеу жүргізілмеген. Леналидомид ферменттер индукторы болып табылмайды. Адам гепатоциттеріне in vitro зерттеулерінде леналидомид әртүрлі концентрацияларда CYP1A2, CYP2B6, CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4/5 изоферменттерін индукцияламаған. Сондықтан леналидомидпен монотерапия аясында препараттардың, оның ішінде гормональді контрацептивтер тиімділігінің төмендеуіне әкелетін индукциясы болжанбайды. Алайда, дексаметазон CYP3A4 цитохромының әлсіз/орташа индукторы бола отырып, басқа ферменттерге, сондай-ақ, тасымалдаушыларға ықпал етуі ықтимал. Емдеу аясында ішуге арналған контрацептивтер тиімділігінің төмендеуі мүмкіндігін жоққа шығаруға болмайды. Сондықтан, жүктіліктен сақтанудың тиімді шараларын қолдану керек («Фертильділік, жүктілік және лактация» және «Арнайы сақтандыруларын» қараңыз).

Варфарин

Бірнеше рет қабылданған 10 мг дозадағы леналидомидтің R- және S-варфаринді бір рет қабылдағанда олардың фармакокинетикалық параметрлеріне әсері білінбеген. 25 мг дозадағы варфаринді леналидомидпен бір мезгілде бір рет қолдану соңғысының фармакокинетикасына әсер етпеді. Алайда, клиникада қолданылуы (дексаметазонмен қатарлас ем) кезінде өзара әрекеттесуі болатын-болмайтыны белгісіз. Дексаметазон ферменттердің әлсіз/орташа индукторы болып табылады және оның варфаринге ықпалы белгісіз. Леналидомидпен емделу кезінде  варфарин концентрациясын мұқият бақылау ұсынылады.

Дигоксин

Леналидомидті тәулігіне 10 мг дозада бір мезгілде тағайындау дигоксиннің плазмалық экспозициясын 90% сенімді аралықпен (СА) [0,52%-28,2%]14% арттырды (0,5 мг, бір рет). Бұл әсері клиникалық жағдайда басқаша болатын-болмайтыны белгісіз (леналидомидтің жоғарырақ дозалары және дексаметазонмен қатарлас ем). Сондықтан леналидомидпен емдеу аясында дигоксин концентрациясына мониторинг өткізу ұсынылады.

Статиндер

Статиндер мен леналидомидті бірге қолданған жағдайда рабдомиолиз қаупі жоғарылауы мүмкін, оны осы препараттардың жиынтық әсерімен түсіндіруге болады. Әсіресе, емдеудің алғашқы апталарында мұқият клиникалық және зертханалық қадағалау қажет.

Дексаметазон

Дексаметазонды (күніне бір рет 40 мг) бір рет немесе бірнеше рет бір мезгілде қабылдау леналидомидті күніне бір рет 25 мг дозада бірнеше рет қабылдағанда оның фармакокинетикасына клиникалық мәнді әсер етпейді.

Р-гликопротеин (P-gp) тежегіштерімен өзара әрекеттесуі

Леналидомид in vitro P-gp субстраты болып табылады, бірақ P-gp тежегіші емес. P-gp күшті тежегіші - хинидинді (күніне екі рет 600 мг), немесе P-gp/субстраттың орташа тежегіші - темсиролимусты (25 мг) бір мезгілде бірнеше рет қолдану леналидомид (күніне 25 мг) фармакокинетикасына клиникалық мәнді әсер етпеген. Леналидомидпен бірге қолданғанда темсиролимус фармакокинетикасы өзгермеген.

Арнайы сақтандырулар

Жүктілікке қатысты ескертулер

Леналидомид – талидомидтің құрылымдық аналогы. Айқын тератогендік әсері бар талидомидті жүкті әйелдердің қабылдауы, ауыр және өмірге қауіп төндіретін, туа біткен даму ақауларын туғызатыны белгілі. Леналидомид маймылдарда талидомидтің бұрын сипатталған әсерлеріне ұқсас даму ақауларын туғызған («Фертильділік, жүктілік және лактацияны» қараңыз). Леналидомидті жүктілік кезінде қабылдағанда туа бітетін ақаулардың даму қаупінің ықтималдығы айтарлықтай зор.

Ревлимид® препаратын медициналық қолданудың бақыланатын бағдарламасының барлық талаптарын бұлжытпай сақтау, егер тек ұрпақ өрбіту қабілетінің жоқ екені нақты расталмаса, ұрпақ өрбіту қабілеті сақталған пациент әйелдердің бәріне қатысты.

Ұрпақ өрбіту қабілеті сақталмаған әйелдерде қолданылуы

Пациент әйел немесе пациент еркектің жыныстық жұптасы, келесі факторлардың кем дегенде біреуі болған жағдайда, бала тууға қабілетті болып САНАЛМАЙДЫ:

- ≥ 50 жас шамасы және табиғи аменорея ұзақтығы ≥ 1 жыл болса (обырға қарсы ем салдарынан болған немесе бала емізу кезіндегі аменорея ұрпақ өрбіту қабілетінің болуын жоққа шығармайды)

- аналық бездердің бастапқы жеткіліксіздігін гинеколог растаса

- анамнездегі екі жақты сальпингоофорэктомия немесе гистерэктомия

- XY генотипі, Тернер синдромы, жатыр агенезиясы

Келесі талаптар қадағаланбаған жағдайда, леналидомидті ұрпақ өрбіту қабілеті сақталған әйелдерде қолдануға болмайды:

әйел

- Ревлимид® препаратының шаранаға тератогендік әсері күтілетінін түсінуі тиіс

- контрацепцияның тиімді әдістерін емдеу басталуына дейін 4 апта бойы және емдеу аяқталған соң 4 апта бойы үздіксіз пайдалану қажеттілігін түсінуі тиіс

- тіпті аменорея жағдайында да, тиімді контрацепцияны пайдалану жөніндегі нұсқауларды басшылыққа алуы тиіс

- тиімді контрацепцияның барлық ережелерін қадағалауға қабілетті болуы тиіс

- жүктіліктің ықтимал салдарларын, сондай-ақ, жүктілікке күмәні болған жағдайда шұғыл түрде кеңеске жүгіну қажеттілігін білуі және түсінуі тиіс

- жүктілікті анықтауға арналған тестіден теріс нәтиже алынған соң бірден леналидомидпен емделуді кешіктірмей бастау қажеттілігін түсінуі тиіс

- жатыр түтіктерін байлату арқылы стерилизация жасалған пациент әйелдердерден басқалары, тест жүргізу қажеттілігін ұғынуы және жүктілікті анықтауға арналған тестіні әр 4 апта сайын жүргізіп отыруы тиіс

- болуы мүмкін жағымсыз салдарларының қаупін және леналидомидпен емделу кезінде олардың алдын алу қажеттілігін түсініп отырғанын растауы тиіс.

Ерлерде қолданылуы

Ерікті ерлердегі леналидомид фармакокинетикасын зерттеу деректері, емдеу барысында леналидомидтің аса төмен концентрацияларда пациенттердің ұрық сұйықтығында болуы мүмкіндігін және дені сау еріктілерде препаратты қолдануды тоқтатқаннан кейін 3  күннен соң анықталмайтынын көрсетті. Сақтық шарасы ретінде, пациенттердің ерекше топтарында (бүйрек функциясының бұзылулары бар пациенттерде) леналидомидтің шығарылу жылдамдығының төмендеуі мүмкін екенін ескере отырып, леналидомид қабылдап жүрген барлық ерлер үшін келесі талаптар қадағалануы тиіс:

ер адам

- Ревлимид® препаратының жүкті әйелмен немесе ұрпақ өрбіту қабілеті сақталған әйелмен жыныстық қатынас кезінде тератогендік әсер беру қаупін түсінуі тиіс

- жүкті әйелмен немесе ұрпақ өрбіту қабілеті сақталған, емделу кезінде және емдеудегі үзілістен және/немесе емдеуді тоқтатудан кейін 1 апта бойы контрацепцияның сенімді әдістерін пайдаланып жүрмеген әйелмен жыныстық қатынас кезінде мүшеқаптар пайдалану қажеттілігін (тіпті, вазэктомия жасатудан кейін де) түсінуі тиіс

- егер оның серіктес жұбы бұл Ревлимид® препаратымен емделіп жүрген кезде немесе емделуді тоқтатқан соң көп ұзамай жүкті болса, ол бұл туралы тез арада дәрігерге хабарлауы тиіс екенін, ал оның серіктес жұбына тексерілу және тератолог дәрігер кеңесіне жүгіну ұсынылатынын түсінуі тиіс.

Ұрпақ өрбіту қабілеті сақталған әйелдерге Ревлимид® препаратымен емді тағайындайтын дәрігер

- пациент әйелдің жағдайды анық түсініп тұрғанын растауын қоса, Ревлимид® препаратын медициналық қолдану бақыланатын бағдарламаның барлық талаптарын қанағаттандыратынына көз жеткізуі

- пациент әйелдің жоғарыда көрсетілген Бағдарламаның барық талаптарын міндетті түрде қадағалауға келісімін алуы тиіс.

Контрацепция ережелері

Ұрпақ өрбіту қабілеті сақталған әйелдер, көрсетілген мерзім бойына жыныстық қатынастан бас тартқан, онысы ай сайын құжат түрінде расталатын пациенттерді қоспағанда, леналидомидпен емдеуді бастауға дейін 4 апта бойы, емделу кезінде және емдеу аяқталған соң 4 апта бойы, тіпті емдеудегі үзілістер кезінде де контрацепцияның тиімді әдістерінің бірін пайдалануы тиіс. Егер пациент әйелге контрацепцияның тиімді әдісі таңдалып берілмесе, ондай әдісті таңдау және пайдалануды бастауы үшін оны гинеколог дәрігерге жолдау қажет.

Келесі мысалдарды контрацепцияның қолайлы әдістеріне жатқызуға болады:

• Теріастылық гормональді импланттар

• левоноргестрел бөлетін жатырішілік жүйелер (ЖІЖ)

• медроксипрогестерон ацетатының депо-препараттары

• жатыр түтіктерін байлау

• жұптасына жасалған вазэктомия (ұрық сұйықтығы талдауының екі теріс нәтижесімен расталған);

• құрамында прогестерон бар, овуляцияны тежейтін таблеткалар (мысалы, дезогестрел)

Тромбоэмболиялық асқынулар қаупінің жоғары екеніне байланысты, КМ бар, леналидомидті емнің құрамында қабылдап жүрген пациент әйелдерге, және аздаған дәрежеде – КМ, МДС және МЖЛ бар, леналидомидпен монотерапия қабылдап жүрген пациент әйелдерге біріктірілген пероральді контрацептивтер қабылдау ұсынылмайды («Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуін» қараңыз). Аталған пациент әйелдер үшін тиімді контрацепция ретінде жоғарыда атап көрсетілген әдістердің бірін пайдалану ұсынылады. ТЭ даму қаупінің жоғарылығы ұрықтануға қарсы біріктірілген дәрілер қабылдауды тоқтатудан кейін 4-6 апта бойы сақталады.

Дексаметазон бір мезгілде тағайындалғанда ұрықтануға қарсы гормональді препараттар тиімділігі төмендеуі мүмкін («Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуін» қараңыз).

Нейтропениясы бар, ұрықтануға қарсы дәрі ретінде тері астылық гормональді импланттарды немесе левоноргестрел бөлетін жатырішілік жүйелерді пайдаланып жүрген пациент әйелдерге, аталған емдік жүйелерді орнату сәтінде инфекциялық асқынулар қаупінің жоғарылауына, сондай-ақ, жыныс жолдарынан ретсіз қан бөліністері қаупінің жоғарылауына байланысты, профилактикалық мақсатта антибиотиктер тағайындау қажет.

Имплантация сәтінде инфекциялық асқынулардың даму қаупінің жоғарылауына және етеккір кезінде қан кетудің артуына, оның пациент әйелде нейтропения немесе тромбоцитопения айқындылығын күшейту мүмкіндігіне байланысты, әдетте, мыс бөліп шығаратын жатырішілік жүйелерді пайдалану ұсынылмайды.

Жүктілікті анықтауға арналған тест (сезімталдығы 25 мХБ/мл кем емес) жыныстық қатынастан толықтай немесе үздіксіз бас тартқандарды қоса, ұрпақ өрбіту қабілеті сақталған барлық әйедер үшін медицина қызметкерінің қадағалауымен жүргізілуі тиіс. Негізінен, жүктілікті анықтауға арналған тест, емнің тағайындалуы және препараттың берілуі бір күнде орын алуы тиіс. Ұрпақ өрбіту қабілеті сақталған әйелдерге леналидомид ем тағайындалған соң 7 күннен кешіктірілмей берілуі тиіс.

Емдеу басталуына дейін

Жүктілікті анықтауға арналған тест медицина қызметкерінің қадағалауымен, ем тағайындалған күні немесе пациент әйел контрацепцияның тиімді әдісін кемінде 4 апта бойы пайдаланған соң емдеуші дәрігерге келуіне дейін 3 күн бұрын жүргізіледі. Тест нәтижесінен ем басталған сәтте пациент әйелдің жүкті еместігі расталуы тиіс.

Емдеуді жалғастыру және аяқтау

Жүктілікті анықтауға арналған тестілер жатыр түтіктерінің стерилизациялануы расталған жағдайлардан басқасында, емдеу аяқталудан кейінгі 4 аптаны қоса, медицина қызметкерінің қадағалауымен әр 4 апта сайын жүргізіліп отыруы тиіс. Тестілер ем тағайындалған күні немесе емдеуші дәрігерге келгенше 3 күн бұрын жүргізіледі.

Қосымша сақтану шаралары

Пациенттер Ревлимид® препаратын басқа адамдарға бермеуі тиіс. Пайдаланылмаған препаратты емдеу аяқталғанда медицина мекемесіне қайтаруға кеңес беріледі.

Пациентке леналидомидпен емделудің бүкіл кезеңі бойына және емдеу аяқталғаннан кейін 1 апта бойы қан немесе шәуһет доноры болуға рұқсат етілмейді.

Оқып-үйренуге арналған материалдар, препаратты тағайындау мен беруге қойылатын шектеулер

Пациенттерде леналидомидтің шаранаға әсер етуін болдырмауға көмектесу үшін, тіркеу куәлігінің иесі леналидомидтің тератогендігіне қатысты сақтандыруларға негіздеме беру, емдеуді бастар алдында контрацепция ұсыну және жүктілікті анықтауға арналған тестілер өткізу қажеттілігін түсіндіру үшін медицина қызметкеріне үйретуге арналған материалдар ұсынады. Дәрігер ер және әйел пациенттерге леналидомидтің тератогендік әсерінің даму қаупі және Ревлимид® препаратын медициналық қолдану бақыланатын бағдарламаға сәйкес, жүктіліктің алдын алудағы қатаң шаралар туралы ақпарат беруі тиіс. Дәрігер пациентті оқып-үйренуге арналған брошюрамен және пациентке арналған карточкамен, сондай-ақ, пациенттер карталарының мемлекеттік жүйесіне сәйкес, басқа да баламалы нұсқаулықтармен қамтамасыз етуі тиіс. Негізінен, жүктілікті анықтауға арналған тест, емнің тағайындалуы және препараттың берілуі бір күнде орын алуы тиіс. Ұрпақ өрбіту қабілеті сақталған әйелдерге леналидомид ем тағайындалған соң 7 күннен кешіктірмей берілуі тиіс. Ұрпақ өрбіту қабілеті сақталған әйелдерге леналидомидті 4 аптаға дейінгі мерзімге, ал басқа пациенттерге 12 аптаға дейінгі мерзімге беруге/жазып беруге болады.

Басқа айрықша нұсқаулар және қолдану кезіндегі сақтандырулар

Миокард инфарктісі

Леналидомид қабылдаған пациенттерде, атап айтқанда, жүрек-қантамыр ауруларының қауіп факторлары болған адамдарда және дексаметазонмен біріктіріп қолданудың алғашқы 12 айы ішінде МИ жағдайлары туралы хабарламалар бар. Қауіп факторларында, бірінші кезекте анамнезде тромбоздар болған жағдайда, пациенттердің жағдайын бақылау, сондай-ақ, қауіп факторларының (шылым шегу, артериялық гипертензия, гиперлипидемияның) әсерін төмендету мүмкіндігіне бағытталған шараларды қолдану қажет.

Вена және артерия тромбоэмболиялары

Леналидомидпен және дексаметазонмен біріктіріп емдеу венаның ТЭ (негізінен, терең веналар тромбоздары мен өкпе артериясының ТЭ) қаупінің артуымен астасқан. Бұл қауіп мелфаланмен және преднизолонмен біріктірілімде леналидомидпен емдеу кезінде төмен болған. КМ, МДС және МЖЛ бар пациенттерде леналидомидпен монотерапия, леналидомидті КМ бар пациенттерде біріктірілген ем құрамында қолдануға қарағанда, венаның ТЭ (негізінен, терең веналар тромбоздары мен өкпе артериясының ТЭ) аздаған қаупімен астасқан («Жағымсыз реакцияларын» және «Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуін» қараңыз).

КМ бар пациенттерде леналидомид пен дексаметазонды бірге қолдану артериялық ТЭ (негізінен, МИ мен инсульт) қаупінің артуымен астасқан. Бұл қауіп мелфаланмен және преднизолонмен біріктірілімде леналидомидпен емдеу кезінде төмен болған. Артериялық ТЭ қаупі, КМ бар пациенттерде леналидомидпен біріктіріп емдеу кезіндегіге қарағанда, монотерапия аясында төмен. Сол себепті, ТЭ қауіп факторлары, оның ішінде анамнезінде тромбоздары да бар пациенттерді қадағалау қажет. Шылым шегу, артериялық гипертензия, гиперлипидемия сияқты қауіп факторларының әсерін төмендету мүмкіндігіне қатысты шара қолдану керек. Тромбоэмболия асқынуларының, эритропоэтинмен қатарлас емдеудің, орын басушы гормональді емнің де болжамды маңызы бар. Сол себепті, эритропоэздік белсенділігі бар препараттар, сондай-ақ, тромбоздардың даму қаупін арттыруы мүмкін басқа препараттар (мысалы, гормон алмастырушы ем) КМ бар, леналидомидті дексаметазонмен бірге қабылдап жүрген пациенттерге сақтықпен тағайындалуы тиіс. Гемоглобиннің 12 г/дл жоғары концентрациясы эритропоэтинмен емдеуді тоқтатуға негіз болады.

Дәрігерлер мен пациенттер ТЭ болуы мүмкіндігін білдіретін клиникалық симптомдарды мұқият қадағалауы тиіс. Пациенттерге ентігу, кеуде қуысының ауыруы, аяқтардың немесе қолдардың ісінуі сияқты симптомдар пайда болған жағдайда дереу дәрігерге хабарласу қажеттілігі ескертілуі тиіс.

Профилактикалық мақсатта, әсіресе, тромбоз дамуының қосымша қауіп факторлары бар пациенттерге тромбозға қарсы ем тағайындау ұсынылады. Тромбозға қарсы ем қолдану шешімін жекелеген қауіп факторларын мұқият бағалаудан кейін қабылдау керек.

Егер пациентте ТЭ симптомдары пайда болса, леналидомидпен емдеуді тоқтату және стандартты антикоагулянттық ем тағайындау қажет. Пациенттің жағдайы антикоагулянттық емге тұрақтанған соң және ТЭ симптомдарының жойылуынан кейін, пайда/қауіп арақатынасының бағалануы жағымды болған жағдайда, леналидомидпен емдеуді дәл сол дозада қайта бастауға болады. Пациент антикоагулянттық емді леналидомидпен әрі қарай емдеудің барлық кезеңі бойына жалғастыру керек.

Нейтропения және тромбоцитопения

Леналидомидтің дозасын шектейтін ауыр уытты құбылыстар нейтропения және тромбоцитопения болып табылады. Лейкоциттер санын, қан формуласын, тромбоциттер санын, гемоглобин, гематокрит мөлшерін анықтауды қоса, қанның кеңейтілген талдауын леналидомидпен емдеу басталуына дейін, емдеудің алғашқы 8 аптасы ішінде апта сайын, және содан соң, цитопенияларды мониторингтеу үшін ай сайын жасау қажет. МЖЛ бар пациенттерде мониторингтеуді емдеудің 3 және 4 циклдары кезінде әр 2 апта сайын, содан соң – әр келесі цикл басталар алдында жүргізу керек. Қажет болған жағдайда, препарат дозасын төмендетуге болады («Қолдану жөніндегі нұсқауларын» қараңыз).

Нейтропения дамыған жағдайда өсу факторлары препараттарын тағайындаған дұрыс. Пациенттерге кез келген температура көтерілуінде емдеуші дәрігерге дер кезінде хабарлау қажеттілігі айтылуы тиіс.

Пациенттер мен дәрігерлерге, әсіресе, бір мезгілде қолданылатын дәрілік препараттар қан кетулерге бейімділікті арттыруға қабілетті болған жағдайларда, петехияларды және мұрыннан қан кетулерді қоса, қан кету белгілері мен симптомдарын қадағалау ұсынылады («Жағымсыз реакциялар. Геморрагиялық асқынуларын» қараңыз).

Леналидомидті басқа миелодепрессиялық препараттармен абайлап тағайындау керек.

Алғаш қойылған көптеген миелома диагнозы: ГДЖТ кейін леналидомидпен демеуші ем жүргізілген пациенттер

Жалпы алғанда, 4 дәрежедегі нейтропения плацебо тобымен салыстырғанда, леналидомидпен демеуші ем жүргізілген пациенттерде жоғары жиілікте байқалды (26,7%-бен салыстырғанда тиісінше 32,1%), емдеу аясында туындаған және леналидомидті қабылдауды тоқтатуға алып келетін нейтропения түрінде ЖДР 2,2-2,4% пациентте байқалды. Фебрильді нейтропения, плацебо тобымен салыстырғанда, леналидомидпен демеуші ем жүргізілетін пациенттерде дәл осы жиілікте тіркелді (5%-бен салыстырғанда тиісінше 0,4%). Пациенттерге фебрильді көріністер туралы дер кезінде хабарлау қажеттілігін айту керек, емдеуді тоқтата тұру және/немесе дозасын азайту қажет болуы мүмкін («Қолдану жөніндегі нұсқауларын» қараңыз).

3 немесе 4 дәрежедегі тромбоцитопения, ГДЖТ кейінгі АКМД бар пациенттердегі леналидомидпен демеуші емге бағалау жүргізілген КЗ кезіндегі плацебо тобымен салыстырғанда, леналидомидпен демеуші ем жүргізілетін пациенттерде жиірек білінді (CALGB 100104 КЗ-де 30,3%-бен салыстырғанда 37,5% [демеуші ем басталуынан кейінгі 4,1%-бен салыстырғанда 17,9%] және тиісінше IFM 2005-02 КЗ-де 2,9%-бен салыстырғанда 13,0%).

Алғаш қойылған көптеген миелома диагнозы: трансплантация ұсынылмайтын, леналидомидті дексаметазонның төмен дозаларымен қабылдаған пациенттер

4 дәрежедегі нейтропения MPT қабылдаған салыстыру тобындағы пациенттерге (15%) қарағанда, леналидомидті дексаметазонның төмен дозаларымен біріктіріп қабылдаған пациенттерде сирек (8,5%) байқалды. 4 дәрежедегі фебрильді нейтропения көріністері леналидомид/дексаметазон (0,6%) тобында және салыстыру тобында (0,7%) бірдей жиілікте кездескен («Жағымсыз реакцияларын» қараңыз).

3 немесе 4 дәрежедегі тромбоцитопения, салыстыру тобына қарағанда, леналидомид/дексаметазон қабылдаған пациенттер тобында аздаған дәрежеде байқалды (11,1%-ға қарсы тиісінше 8,1%).

Алғаш қойылған көптеген миелома диагнозы: трансплантация ұсынылған, леналидомидті мелфаланмен және преднизолонмен бірге қабылдап жүрген пациенттер

КЗ-де АКМД бар пациенттерде леналидомидті мелфаланмен және преднизолонмен қолдану 4 дәрежедегі нейтропенияның жоғарырақ жиілігімен (34,1%) қатар жүрген. 4 дәрежедегі фебрильді нейтропения көріністері сирек (1,7%) байқалды ( «Жағымсыз реакцияларын» қараңыз).

КМ бар пациенттерде леналидомидтің мелфаланмен және преднизолонмен біріктірілімін қолдану 3 және 4 дәрежедегі тромбоцитопенияның жоғарырақ жиілігімен (40,4%) қатар жүрген («Жағымсыз реакцияларын» қараңыз).

Көптеген миелома: емнің кемінде бір желісін қабылдаған пациенттер

Леналидомид пен дексаметазонды бір мезгілде тағайындағанда КМ бар, емнің кемінде бір желісін қабылдаған пациенттерде ауырлығы 4 дәрежедегі нейтропенияның даму қаупі өте жоғары (плацебо/дексаметазон қабылдаған пациенттер тобындағы 0,6%-бен салыстырғанда, леналидомид/дексаметазон қабылдаған пациенттер тобында 5,1%). Ауырлығы 4 дәрежедегі фебрильді нейтропения көріністері жиі тіркелмеген («Жағымсыз реакцияларын» қараңыз). Ауырлығы 3 және дәрежедегі 4 тромбоцитопенияның даму жиілігінің жоғарылауы (9,9%) КМ бар пациенттерде леналидомид пен дексаметазон бір мезгілде тағайындалғанда байқалады («Жағымсыз реакцияларын» қараңыз).

Миелодисплазия синдромдары

МДС бар пациенттерде леналидомидпен емдеу, плацебомен салыстырғанда, 3 және 4 дәрежедегі нейтропения мен тромбоцитопенияның дамуын жиірек туғызды («Жағымсыз реакцияларын» қараңыз).

Мантия аймағы жасушаларының лимфомасы

МЖЛ бар пациенттерде 3 және 4 дәрежедегі нейтропения, бақылау тобындағы пациенттерге қарағанда, леналидомидпен емдеу аясында жиірек дамыған («Жағымсыз реакцияларын» қараңыз).

Қалқанша без аурулары

Гипотиреоз бен гипертиреоз жағдайлары туралы хабарламалар бар. Емдеуді бастар алдында қалқанша без функциясына ықпал етуге қабілетті қатарлас ауруларға баға беру керек. Емдеуді бастар алдында қалқанша без функциясына бағалау жүргізу және препаратты қолдану аясында оны жүйелі түрде бақылап отыру ұсынылады.

Шеткері нейропатия

Леналидомидтің молекуласы, құрылымы жағынан, ауыр шеткері нейропатияны туғызу қабілетімен белгілі талидомид молекуласымен ұқсас. Дегенмен, АКМД емдеу кезінде леналидомидті ұзақ уақыт қолдану аясында шеткері нейропатияның даму жиілігінің жоғарылауы білінбеген.

Ісіктің «ушығуы» синдромы (TFR) және ісік лизисі синдромы (TLS)

Леналидомидтің антинеопластикалық белсенділігінің айқындығына байланысты TLS дамуы мүмкін. Леналидомидпен емдеу аясында TLS мен TFR созылмалы лимфоциттік лейкозы бар пациенттерде жиі және лимфомасы бар пациенттерде сирек байқалды. Леналидомид қолдану кезінде TLS өлімге соқтырған жағдайлар да тіркелген. TLS және TFR даму қаупінің жоғарылауына, әсіресе, емдеу басталуына дейін ісік массасы үлкен болған пациенттер бейім. Ондай пациенттерде леналидомидпен емдеуді аса сақтықпен бастау керек. Аталған пациенттерге, әсіресе, емдеудің алғашқы циклы кезінде немесе препарат дозасын арттыру үдерісінде тұрақты қадағалау жүргізу ұйымдастырылуы тиіс, сондай-ақ, жалпыға ортақ профилактика шараларын қолдану қажет. КМ бар пациенттерді леналидомидпен емдеу аясында сирек жағдайларда TLS дамуы хабарланған, МДС бар пациенттерде TLS дамуы тіркелмеген.

Ісік массасы

Мантия аймағы жасушаларының лимфомасы

Ісік массасы үлкен пациенттерде емдеудің баламалы әдістері болған жағдайда леналидомид қолдану ұсынылмайды.

Бастапқы мерзімдердегі өлім

Ісіктің бастапқы массасы үлкен пациенттер бастапқы мерзімдерде (20 апта ішінде) өлім қаупіне ұшырайтын жоғары топқа жатады: леналидомид тобында бастапқы мерзімдерде өлу 81 пациенттің 16-да (20%), ал бақылау тобында 28 пациенттің 2-де (7%) тіркелген. Емдеудің 52 аптасы ішінде аталған көрсеткіштер, тиісінше, 40% (81 пациенттің 32-сі қайтыс болған) және 21% құрады (28 пациенттің 6-ы қайтыс болған).

Жағымсыз дәрілік реакциялар (ЖДР)

Леналидомидпен емдеу емдеудің алғашқы циклы кезінде ісік массасы үлкен 81 пациенттің 11-де (14%), ал бақылау тобында 28 пациенттің 1-де (4%) тоқтатылды. Ісік массасы үлкен пациенттерде леналидомидті тоқтатудың негізгі себебі 11 пациенттің 7-де (64%) ЖДР дамуы болды.

Сол себепті, ісік массасы үлкен пациенттер, TFR симптомдарын қоса, ЖДР бақылауда ұстау үшін, тұрақты қадағалауда болуы тиіс («Жағымсыз реакцияларын» қараңыз). TFR дамыған жағдайда препарат дозасын өзгерту жөніндегі нұсқаулар «Қолдану жөніндегі нұсқаулар» бөлімінде берілген. Ісік массасының үлкендігі пациентте диаметр өлшемі ≥ 5 см болатын кемінде бір ошағы немесе ≥ 3 см 3 ошағы болған жағдайда анықталады.

Ісіктің «ушығуы» синдромы

Мантия аймағы жасушаларының лимфомасы

TFR симптомдарын тұрақты түрде қадағалау және бақылау ұсынылады. Диагностика барысында халықаралық жоғарғы болжам индексі (MIPI) немесе жайылған бастапқы лимфоаденопатия (диаметрі ≥ 7 см кемінде бір ошағы) анықталған пациенттерде TFR даму қаупі болуы мүмкін. Ісіктің клиникалық көріністерінің транзиторлық ушығуы синдромы ауру үдеуін бүркемелеуі мүмкін. 1 және 2 дәрежедегі TFR диагнозы қойылған пациенттерге TFR симптомдарын басу үшін глюкокортикостероидтар, қабынуға қарсы стероидты емес препараттар және/немесе есірткілік анальгетиктер тағайындалған. TFR емдеу шешімі жекеше тәртіппен пациентті клиникалық тексеру нәтижелерін бағалауға негізделуі тиіс («Қолдану жөніндегі нұсқауларын» қараңыз).

Аллергиялық реакциялар

Леналидомид қабылдап жүрген пациенттердегі аллергиялық реакциялар/жоғары сезімталдық реакциялары туралы хабарламалар бар («Жағымсыз реакцияларын» қараңыз). Леналидомид пен талидомид арасында айқаспалы реакциялар болу мүмкіндігі туралы ғылыми жарияланымдар болуына байланысты, анамнезінде талидомидпен емдеу кезіндегі аллергиялық реакциялар көрсетілген пациенттер жағдайын аса мұқият бақылау керек.

Терінің ауыр реакциялары

Леналидомид қолдану аясында Стивенс-Джонсон (SIS) синдромын уытты эпидермалық некролизді (TEN) және терінің эозинофилиямен және жүйелі көріністермен жүретін дәрілік реакциясын (DRESS) қоса, терінің ауыр реакциялары туралы хабарланды. Емдеуші дәрігер пациентке аталған реакциялар симптомдары туралы айтуы және ондайлар дамыған жағдайда дереу медициналық көмекке жүгінуге кеңес беруі тиіс. Теріде экфолиативтік немесе буллездік бөртпелер пайда болған немесе SJS, немесе TEN, немесе DRESS дамуына күдіктенген жағдайда, леналидомид қолдануды дереу тоқтату керек, бұл емді терідегі көріністер жойылғаннан кейін қайта бастамаған дұрыс. Реакциялардың басқа түрлері пайда болған жағдайда, олардың айқындығына байланысты леналидомидті үзе тұру немесе тоқтату қажеттілігін қарастыру керек. Анамнезінде талидомидті қолдану аясында терінің ауыр реакциялары болғаны жөнінде көрсетілімдер бар пациенттерге леналидомид тағайындауға болмайды.

Лактоза жақпаушылығы

Ревлимид® препараты капсулаларының құрамында лактоза бар. Сирек аурулары – галактоза жақпаушылығы, Лапп лактазасы тапшылығы немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы синдромы бар пациенттерге препаратты қолдану ұсынылмайды.

Басқа жерлерде орныққан бастапқы қатерлі ісіктердің (БОБІ) дамуы

КЗ кезінде бақылау тобымен (100 адам-жыл үшін 1,38) салыстырғанда, бұрын леналидомидпен және дексаметазонмен ем қабылдаған пациенттерде басқа жерлерде орныққан бастапқы қатерлі ісіктердің туындау жиілігінің жоғарырақ болғаны (100 адам-жыл үшін 3,98) білінді. Инвазиялық емес БОБІ базалиоманы және терінің жалпақ жасушалы обырын қамтыды. Инвазиялық БОБІ көп бөлігі ауқымды ісіктерге жатқызылды.

АКМД бар, ГДЖТ ұсынылмайтын, леналидомидті ауру үдеуіне дейін мелфаланмен және преднизолонмен біріктіріп қабылдаған пациенттердегі КЗ-де мелфаланды преднизолонмен біріктіріп қабылдаған (100 адам-жыл үшін 0,36) пациенттермен салыстырғанда, гематологиялық БОБІ (ЖМЛ, МДС) шалдығудың 4,9 есе артуы (100 адам-жыл үшін 1,75) байқалды. Ауқымды БОБІ шалдығудың 2,12 есе артуы преднизолонмен біріктірілген мелфаланмен (100 адам-жыл үшін 0,74) салыстырғанда, леналидомидті (9 цикл бойына) мелфаланмен және преднизолонмен біріктіріп қабылдаған (100 адам-жыл үшін 1,57) пациенттерде байқалды.

MPT қабылдаумен (100 адам-жыл үшін 0,79) салыстырғанда, леналидомидті дексаметазонмен біріктіріп ауру үдеуіне дейін немесе 18 ай бойы қабылдаған пациенттерде, гематологиялық БОБІ шалдығу жоғарыламаған (100 адам-жыл үшін 0,16).

Ауқымды БОБІ шалдығудың 1,3 есе жоғарылауы MPT қабылдаумен (100 адам-жыл үшін 1,19) салыстырғанда, леналидомидті дексаметазонмен біріктіріп ауру үдеуіне дейін немесе 18 ай бойы қабылдаған пациенттерде (100 адам-жыл үшін 1,58) тіркелді. Леналидомид қабылдау аясында гематологиялық БОБІ даму қаупінің артуы дің жасушаларының трансплантациясынан кейінгі АКМД бар пациенттер үшін де өзекті. Бұл қауіп әлі толық сипатталмаса да, оны Ревлимид® препаратын пациенттердің аталған тобында тағайындау шешімі қабылданғанда ескеру керек.

Гематологиялық БОБІ, негізінен, ЖМЛ, МДС және В-жасушалар лимфомаларының (Ходжкин лимфомасын қоса) жиілігі леналидомид тобында 100 адам-жыл үшін 1,31 және плацебо тобында 100 адам-жыл үшін 0,58 құрады (ГДЖТ кейінгі леналидомид тобында 100 адам-жыл үшін 1,02 және ГДЖТ кейін леналидомид қабылдамаған пациенттерде 100 адам-жыл үшін 0,60). Ауқымды БОБІ даму жиілігі леналидомид тобында 100 адам-жыл үшін 1,36 және плацебо тобында 100 адам-жыл үшін 1,05 құрады (ГДЖТ кейінгі леналидомид тобында 100 адам-жыл үшін 1,26 және ГДЖТ кейін леналидомид қабылдамаған пациенттерде 100 адам-жыл үшін 0,60).

Леналидомидті мелфаланмен біріктіріп те, тікелей АДМ/ГДЖТ қолданудан кейін де тағайындау алдында гематологиялық БОБІ даму қаупін ескеру керек. Дәрігерлер пациенттерді БОБІ анықтауға арналған стандартты диагностикалау әдістерін пайдалана отырып, емдеуді бастар алдында да, барлық емдеу кезеңі бойына да мұқият тексеруі тиіс. Емдеуді жалпыға ортақ нұсқауларға сәйкес жүргізу керек.

Төмен және аралықтық-1 қауіппен МДС кезінде ЖМЛ дейін үдеуі

Кариотип

Цитогенетикалық бұзылулар жиынтығын қоса, бастапқы ауыспалы деректерде, гемотрансфузияларға тәуелді және 5q делециясын көрсеткен пациенттерде ЖМЛ дейін үдеу болжанады. Леналидомидтің екі КЗ біріктірілген талдауы барысында төмен және аралықтық-1 қауіптен басталатын МДС бар пациенттерде, ауыр цитогенетикалық бұзылулары бар пациенттердің ЖМЛ дейін үдеу қаупінің жинақталған 2 жылдық ең жоғарғы (38,6%) қаупін көрсеткені байқалды. Оқшау 5q делециясымен пациенттерде 2 жыл ішінде ЖМЛ дейін үдеудің болжамды жиілігі 5q делециясымен және бір қосымша цитогенетикалық бұзылуы бар пациенттерде 17,3%-бен салыстырғанда 13,8% құрады.

Сәйкесінше, цитогенетикалық бұзылулар кешенімен біріккен МДС5q бар пациенттерді леналидомидпен емдеудің пайда/қауіп арақатынасы белгісіз.

P53 (TP53) ісік протеині

TP53 мутациясы төмен қауіппен жүретін МДС5q бар 20-25% пациентте туындайды және ЖМЛ дейін үдейтін жоғары қауіппен астасады. 2 жыл ішінде ЖМЛ дейін үдеуінің болжамды жиілігі ИГХ-p53 нәтижесі оң пациенттерде 27,5% (TP53 мутациясы статусын алмастырғыш ретінде р53 ақуызының иммуногистохимиялық бағалауын пайдаланып, ядроның күшті боялған бөлігінің 1% деңгейі) және ИГХ-p53 нәтижесі теріс пациенттерде 3,6% (p = 0,0038) құрайды («Жағымсыз реакцияларын» қараңыз).

МЖЛ кезінде басқа қатерлі ісіктерге дейін үдеу

МЖЛ бар пациенттерде ЖМЛ, В-жасушалы ісіктер және терінің меланомалық емес обырының ықтималды даму қаупі бар.

Бауыр тарапынан бұзылулар

Леналидомидті біріктірілген ем аясында қабылдаған пациенттерде, өлімге соқтырған жағдайларды қоса, бауыр жеткіліксіздігі тіркелген: бауырдың жедел жеткіліксіздігі, уытты гепатит, цитолитикалық гепатит, холестаздық гепатит және аралас цитолитикалық/холестаздық гепатит. Ауыр дәрілік гепатоуыттылық механизмдері белгісіз күйде қалып отыр, әйтсе де кейбір жағдайларда бауырдың алдыңғы вирустық ауруы, бауыр ферменттері белсенділігінің бастапқы жоғарылауы, тіпті антибиотиктермен емдеу де қауіп факторлары болуы мүмкін.

Бауырдың функционалдық ауытқулары жиі тіркелді, бірақ, әдетте олар симптомсыз және емдеуді тоқтатудан кейін қайтымды болды. Көрсеткіштер бастапқы деңгейге дейін қалпына келген соң, емдеуді төменірек дозада қайта бастауға болады.

Леналидомид бүйрек арқылы шығарылады. Қан плазмасында гематологиялық ЖДР немесе гепатоуыттылығының даму қаупін арттыруы мүмкін концентрацияларына жетуін болдырмау үшін бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде препарат дозасын түзету маңызды. Әсіресе, бауырдың қатарлас вирустық ауруы немесе анамнезде оның болғанына нұсқау берілген жағдайда, немесе леналидомидті бауыр функциясының бұзылуын туғызатын препараттармен біріктіріп қолданғанда, бауыр функциясын бақылауда ұстау ұсынылады.

Нейтропениямен немесе онсыз жүретін инфекция

КМ бар пациенттер, пневмонияны қоса, инфекциялар дамуына бейім. Инфекция жұқтырудың анағұрлым жоғары деңгейі АКМД бар, трансплантация ұсынылмаған пациенттерде, MPT аясындағыға қарағанда, дексаметазонмен біріктіріп леналидомидпен емдеу аясында, және плацебомен салыстырғанда, ГДЖТ кейінгі АКМД бар, леналидомидпен демеуші ем жүргізілген пациенттерде байқалды. Ауырлығы ≥ 3 дәрежедегі инфекциялар нейтропения жағдайында пациенттердің үштен бірінен азында дамыған. Инфекция жұқтыруының белгілі қауіп факторлары бар пациенттерді мұқият қадағалау қажет. Барлық пациенттерге, инфекцияның алғашқы белгілері (мысалы, жөтел, қызба және т. б.) пайда болған жағдайда, тез арада дәрігерге жүгіну ұсынылады, бұл ерте емдегенде ауырлық дәрежесін төмендетуге мүмкіндік береді.

Вирустық инфекцияның қайта белсенділенуі

Леналидомидпен емдеу аясында пациенттерде Белдемелік теміреткі (Herpes zoster) немесе В гепатиті (HBV) вирусы реактивациясының ауыр жағдайларын қоса, вирустың қайта белсенділену жағдайлары хабарланды.

Вирустық инфекция қайта белсенділенген кейбір жағдайларда өліммен аяқталу байқалды.

Бірқатар жағдайларда белдемелік теміреткі вирусының қайта белсенділенуі оның диссеминациялануына және вирустық менингиттің немесе көздің вирустық зақымдануының дамуына алып келген, оларға леналидомидпен емдеуді уақытша тоқтата тұруды немесе оны толықтай тоқтатуды және тиісінше вирусқа қарсы ем тағайындауды қажет болған.

Леналидомидпен ем қабылдаған және бұрын В гепатитіне шалдыққан пациенттерде В гепатиті вирусының қайта белсенділенуі сирек хабарланды. Ол пациенттердің кейбіреуінде вирус қайта белсенділенуі бауырдың жедел жеткіліксіздігінің дамуына, леналидомидпен емдеудің тоқтатылуына және вирусқа қарсы препараттардың тағайындалуына алып келді. Леналидомидпен емдеу басталғанша барлық пациенттерге В гепатиті вирусының бар-жоғын анықтау үшін тест өткізілу керек. Оң нәтиже алынған жағдайда, гепатологпен кеңесу ұсынылады. HBsAg қатысты теріс нәтиже жағдайында ядролық HBV антигеніне (HBc) антиденелерді анықтауға арналған тест нәтижелері оң пациенттерді қоса, анамнезінде HBV болған пациенттерді леналидомидпен емдегенде сақтық таныту керек. HBV инфекциясының белсенділену симптомдарын дер кезінде анықтау үшін ондай пациенттер барлық емдеу курсы бойына тұрақты қадағалауда болуы тиіс.

Үдемелі мультифокустық лейкоэнцефалопатия

Леналидомид қабылдаған пациенттерде өліммен аяқталған жағдайларын қоса, үдемелі мультифокустық лейкоэнцефалопатия (ҮМЛ) дамыған жағдайлар хабарланды. Хабарламаларға сәйкес, ҮМЛ леналидомидпен емдеу басталған соң бірнеше айдан бірнеше жылға дейінгі мерзім ішінде дамыған. Негізінен, дексаметазонмен қатарлас ем қабылдаған немесе басқа иммунодепрессиялық препаратпен химиялық емнен өткен пациенттердегі жағдайлары хабарланды. Дәрігерлер пациенттерге жүйелі түрде медициналық тексеру жүргізуі керек. Дифференциалық диагноз қойылған жағдайда, жаңа немесе үдемелі неврологиялық симптомдары, когнитивтік және мінез-құлық бұзылуларының белгілері бар пациенттерде ҮМЛ дамуы мүмкін екенін ескеру қажет. Пациенттерге өзінің жақындарына және өздеріне күтім жасайтын адамдарға емделіп жүргенін хабарлауы қажет екенін ескерту керек, өйткені олар пациент білмейтін симптомдарды байқауы мүмкін.

ҮМЛ диагностикасы неврологиялық тексеруді, миды магниттік-резонанстық томографиядан өткізуді және Джон Каннингем (JC вирусының) вирусы ДНҚ бар-жоғын анықтау үшін, жұлын-ми сұйықтығына полимеразалық тізбектік реакция (ПТР) әдісінің көмегімен талдау жасауды қамтуы тиіс. ПТР зерттеуінің баламасы ретінде, JC вирусын анықтау үшін миға биопсия жүргізуге болады. JC вирусына қатысты ПТР зерттеуінің теріс нәтижесі ҮМЛ дамуын жоққа шығармайды. Пациентті қосымша қадағалауды қамтамасыз ету және, егер баламалы диагноз қоюға мүмкіндік болмаса, қосымша зерттеу жүргізу қажет.

ҮМЛ дамуына күдік болған жағдайда, леналидомидті әрі қарай қабылдау ҮМЛ диагнозының бар-жоғы анықталғанша тоқтатыла тұруы тиіс. ҮМЛ диагнозы расталған жағдайда, леналидомид қабылдау мүлдем тоқтатылуы тиіс.

АКМД бар пациенттер

Леналидомидпен біріктірілген емнің жағымсыздығының жоғарырақ деңгейі (3 немесе 4 дәрежедегі ЖДР, ауыр ЖДР, емдеуді тоқтату) 75 жастан асқан, сатылаудың халықаралық жүйесіне (ISS) сәйкес III сатысы бар, ECOG шкаласы бойынша балл жиынтығы ≤ 2 немесе КК < 60 мл/мин пациенттерде білінді. Леналидомидті басқа препараттармен біріктіріп тағайындау алдында пациенттердің жас шамаларын, ISS III сатысын, ECOG ≤ 2 немесе < 60 мл/мин КК ескере отырып, бұл емнің оларда жағымды болу мүмкіндігін мұқият бағалау керек, («Қолдану жөніндегі нұсқауларын» және «Жағымсыз реакцияларын» қараңыз).

Катаракта

Катаракта леналидомидті дексаметазонмен біріктіріп қабылдаған пациенттерде, әсіресе, ұзақ уақыт емдегенде жоғарырақ жиілікте байқалды. Көру қабілетін жүйелі бақылап отыру ұсынылады.

Фертильділік, жүктілік және лактация

Тератогенділік ықтималдығының бар екенін ескере отырып, пациент әйелдің ұрпақ өрбіту қабілетінің болмауы сенімді расталған жағдайлардан басқасында, леналидомидті қолдану қатаң түрде Ревлимид® препаратын медициналық қолданудың бақыланатын Бағдарламасына сәйкес жүргізілуі тиіс («Арнайы сақтандыруларын» қараңыз).

Ұрпақ өрбіту қабілеті расталған әйелдер / ерлер мен әйелдерге арналған контрацепция

Ұрпақ өрбіту қабілеті расталған әйелдер контрацепцияның тиімді әдістерін пайдалануы керек. Егер пациент әйел жүкті болып қалса, леналидомид қолдану тоқтатылуы тиіс, пациент әйелді тексеруі және клинникалық нұсқаулар беруі үшін тератолог-дәрігердің кеңесіне және тексерілуге жолдау қажет. Леналидомид қабылдап жүрген пациенттің жыныстық жұптасы болып табылатын әйел жүкті болған жағдайда, оны да тексеруі және клиникалық нұсқаулар беруі үшін тератолог-дәрігерге жолдайды.

Леналидомид емдеу кезінде пациенттердің ұрық сұйықтығында аса төмен концентрацияларда болады және дені сау ерлерде препарат қолдануды тоқтатудан кейін 3 күннен соң анықталмайды. Сақтық шарасы ретінде, пациенттердің ерекше топтарында, мысалы, бүйрек функциясының бұзылуы кезінде препараттың шығарылу жылдамдығының төмендеуі мүмкін екенін ескере отырып, леналидомид қабылдап жүрген ерлердің барлығы, егер жыныстық жұптасы – жүкті әйел немесе ұрпақ өрбіту қабілеті сақталған, контрацепция қолданып жүрмеген әйел болса, барлық емдеу курсы бойына, емдеудегі үзіліс кезінде және емдеу тоқтатылған соң 1 апта бойы мүшеқаптар пайдалануы тиіс.

Жүктілік

Леналидомид – белгілі тератоген болып табылатын талидомидтің құрылымдық аналогы. Талидомидті жүкті әйелдердің қабылдауы шаранада туа біткен, өмірге қауіп төндіретін ауыр бұзылуларды туғызуы мүмкін екені белгілі.

Леналидомидтің эмбриофетальді дамуға әсерін зерттеу маймылдарға жүргізілді, оларға препарат тәулігіне 0,5-тен 4 мг/кг дейінгі дозаларда енгізілді. Бұл зерттеудің нәтижелері, леналидомидтің препаратты буаз кезінде қабылдаған ұрғашы маймылдардың төлдерінде сыртқы ақаулардың, соның ішінде, анус өтісінің бітелуі және қолдары мен аяқтары дамуының бұзылуы (аяқ-қолдарының майысқан, қысқа, деформацияланған болуы, шала дамуы және/немесе ішінара болмауы, олигодактилия және/немесе көп саусақтылық) дамуын туғызғанын көрсетті. Сондай-ақ, бірен-саран төлдерінде ішкі ағзаларының зақымдануы (түрлі ағзалардың түс өзгерісі, қызыл түсті ошақтардың болуы, атриовентрикулярлық клапаннан жоғары орналасқан шағын түссіз масса, өт қалтасының кішіреюі, деформацияланған диафрагма) байқалды.

Леналидомидтің маймылдарда жүргізілген тәжірибелік зерттеулері бұрын талидомид үшін сипатталғандарға ұқсас нәтижелерді көрсетті.

Леналидомидтің күтілетін тератогендік әсеріне орай оны жүктілік кезінде қабылдауға болмайды («Қолдануға болмайтын жағдайларын» қараңыз). Бала емізу

Леналидомидтің емшек сүтіне өту-өтпеуі белгісіз. Соған байланысты, леналидомидпен емделу кезінде бала емізу тоқтатылуы тиіс.

Фертильділік

Егеуқұйрықтарға леналидомидті 500 мг/кг дейінгі дозаларда (бұл дозалары адам үшін дене беткейінің ауданына шаққандағы 25 мг және 10 мг емдік дозаларынан тиісінше шамамен 200-500 есе артық болған) қолданып жүргізілген тұқым өрбіту функциясын зерттеу нәтижелері аталық-ұрғашы организмі үшін фертильділік бұзылуларын немесе уыттылығын көрсетпеген.

Көлік құралдарын басқару және механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне әсері

Леналидомид көлік құралдарын басқару және механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне елеусіз немесе орташа әсер береді. Леналидомидпен емдеу кезінде әлсіздік, бас айналу, ұйқышылдық, вертиго және анық көрмеу білінген. Соған байланысты, көлік құралдарын басқару және механизмдермен жұмыс істеу кезінде ерекше сақтық таныту керек.

Қолдану жөніндегі нұсқаулар

Ревлимид® препаратымен емдеуді химиотерапевт-дәрігер қадағалауымен жүргізу қажет.

Төменде аталған барлық көрсетілімдер үшін:

- Дозасын өзгерту клиникалық және зертханалық деректер негізінде жүргізілуі тиіс («Арнайы сақтандыруларын» қараңыз).

- Емдеу барысында дозаны өзгерту және оны қайта бастауды ауырлығы 3 және 4 дәрежедегі тромбоцитопения, нейтропения немесе ауырлығы 3 және 4 дәрежедегі уыттылығының леналидомид қолданумен байланысты екенін жоққа шығару мүмкін емес басқа түрлері дамығанда жүргізу керек.

- Нейтропения жағдайында пациентке өсу факторын тағайындау мүмкіндігін қарастыру керек.

- Егер препараттың кезекті дозасын қабылдауды өткізіп алған сәттен 12 сағаттан аз уақыт өтсе, пациент осы өткізіп алған дозасын қабылдай алады, ал егер 12 сағаттан көп уақыт өтсе, өткізіп алған дозасын қабылдамаған дұрыс. Келесі дозасы келесі күні әдеттегі уақытта қабылдануы тиіс.

Ревлимид® тек ішке қабылдауға арналған. Берілген дозалау режимдерін жүзеге асыру үшін препаратты тиісті (оның ішінде, 5 мг, 10 мг, 15 мг, 20 мг) дозаларында қолдану қажет.

Дозалану режимі

Алғаш қойылған көптеген миелома диагнозы (АКМД)

Аутологиялық гемопоэздік дің жасушаларының (ГДЖТ) трансплантациясынан кейінгі пациенттердегі леналидомидпен демеуші ем

Леналидомидпен демеуші емді үдеу белгілері жоқ пациенттерде ГДЖТ кейін гематологиялық көрсеткіштер толық қалпына келген жағдайда бастауға болады. Егер нейтрофилдердің абсолюттік саны (НАС) < 1,0 x 109/л және/немесе тромбоциттер саны < 75 x 109/л болса, леналидомид тағайындалмау керек.

Ұсынылатын доза

Леналидомидтің ұсынылатын бастапқы дозасы ауру үдеуіне дейін немесе жақпаушылық белгілерінің пайда болуына дейін үздіксіз (қайталанатын 28 күндік циклдың 1-ші күнінен 28-ші күніне дейін) күніне бір рет ішке 10 мг құрайды. Леналидомидпен демеуші емнің 3 циклынан кейін, жағымдылығы жақсы болған жағдайда, препарат дозасын күніне бір рет ішке 15 мг дейін арттыруға болады.

Дозаны сатылы төмендету

a Леналидомидпен демеуші емнің 3 циклынан кейін, жағымдылығы жақсы болған жағдайда, препаратң дозасын күніне бір рет ішке 15 мг дейін арттыруға болады

Тромбоцитопения

Нейтропения

a Дәрігердің қалауынша, егер нейтропения леналидомидтің кез келген дозасындағы уыттылығының бірден-бір көрінісі болса, емге гранулоциттік колония-стимуляциялайтын факторды (Г-КСФ) қосуға және леналидомид дозасын сақтауға болады

Трансплантация жасау ұсынылмайтын пациенттерде ауру үдеуіне дейінгі дексаметазонмен біріктірілген леналидомид

Егер НАС < 1,0 х 109/л және/немесе тромбоциттер саны < 50 х 109/л болса, леналидомидпен емдеуді бастамау керек.

Ұсынылатын доза

Леналидомидтің ұсынылатын бастапқы дозасы қайталанатын 28 күндік циклдардың 1-ші күнінен 21-ші күніне дейін күніне бір рет ішке 25 мг құрайды. Дексаметазонның ұсынылатын дозасы қайталанатын 28 күндік циклдардың 1, 8, 15 және 22-ші күндері күніне бір рет ішке 40 мг құрайды. Пациенттер леналидомидпен және дексаметазонмен емделуді ауру үдеуіне дейін немесе жақпаушылық белгілерінің пайда болуына дейін жалғастыра алады.

Дозаны сатылы төмендету

a Дозаны төмендетуді әр препарат үшін тәуелсіз түрде жүзеге асыруға болады

Тромбоцитопения

a Егер дозасын шектейтін уыттылығы (ДШУ) циклдың > 15 күні дамыса, 28 күндік циклдың кемінде қалған мерзімінде леналидомидпен емдеуді тоқтата тұру ұсынылады

Нейтропения

Егер леналидомид дозасы гематологиялық ДШУ байланысты төмендетілсе, оны сүйек кемігі функциясының жақсаруы аясында келесі жоғарырақ дозасына дейін (бастапқы дозасына дейін) арттыруға болады (кемінде қатарынан 2 цикл бойына ДШУ болмауы: НАС ≥ 1,5 x 109/л және тромбоциттер саны жаңа цикл басында ≥ 100 x 109/л).

ГДЖТ ұсынылмайтын пациенттерде мелфаланмен және преднизолонмен біріктірілген леналидомид, кейіннен леналидомидпен демеуші еммен

Егер НАС < 1,5 х 109/л және/немесе тромбоциттер саны < 75 х 109/л болса, леналидомидпен емдеуді бастауға жол берілмейді.

Ұсынылатын доза

Леналидомидтің ұсынылатын бастапқы дозасы қайталанатын 28 күндік циклдардың 1-ші күнінен 21-ші күніне дейін күніне ішке 10 мг (жалпы саны 9 циклға дейін), ал мелфалан дозасы 0,18 мг/кг және преднизолон дозасы қайталанатын 28 күндік циклдардың 1-4 күндері ішке 2 мг/кг құрайды. Толық 9 циклын аяқтаған немесе жақпаушылығына байланысты біріктірілген емді қабылдай алмайтын пациенттерге леналидомидпен монотерапия тағайындалады: қайталанатын 28 күндік циклдардың 1-ші күнінен 21-ші күніне дейін ішке күніне бір рет 10 мг.

Дозаны сатылы төмендету

a егер нейтропения кез келген дозасын қолдану аясындағы уыттылығының бірден-бір көрінісі болса, Г-КСФ қосу және леналидомидпен емді дәл сол дозада жалғастыру керек

Тромбоцитопения

Нейтропения

a Егер пациент бұл емді әлі қабылдамаса, Г-КСФ тағайындау керек. Келесі циклдың алғашқы күні нейтропения – ДШУ бірден-бір көрінісі болатын жағдайда, Г-КСФ және леналидомидпен емдеуді бұрынғы дозада жалғастыру керек. Керісінше жағдайда келесі циклда леналидомидті төменірек деңгейдегі дозада қолдану керек

Емнің кемінде бір желісін қабылдаған пациенттердегі КМ

Егер НАС < 1,0 x 109/л және/немесе тромбоциттер саны < 75 x 109/л болса немесе, сүйек кемігінің плазма жасушаларымен инфильтрация дәрежесіне байланысты, тромбоциттер саны < 30 x 109/л болса, леналидомидпен емдеуді бастауға болмайды,

Ұсынылатын доза

Леналидомидтің ұсынылатын бастапқы дозасы қайталанатын 28 күндік циклардың 1-21 күндері күніне бір рет ішке 25 мг құрайды.

Дексаметазонның ұсынылатын дозасы емнің алғашқы 4 циклында әр 28 күндік циклдың 1-4, 9-12 және 17-20 күндері күніне бір рет 40 мг, содан соң әрбір келесі 28 күндік циклдың 1-4 күндері күніне бір рет 40 мг құрайды.

Дәрігер пациенттің жағдайын және аурудың сатысын ескере отырып, дексаметазон дозасын мұқият таңдауы керек.

Дозаны сатылы төмендету

Тромбоцитопения

Нейтропения

Миелодисплазия синдромдары (МДС)

Егер НАС < 0,5 х 109/л және/немесе тромбоциттер саны < 25 х 109/л болса, леналидомидпен емді бастауға болмайды.

Ұсынылатын доза

Леналидомидтің ұсынылатын бастапқы дозасы қайталанатын 28 күндік циклдардың 1-ші күнінен 21-ші күніне дейін күніне бір рет ішке 10 мг құрайды.

Дозаны сатылы төмендету

Тромбоцитопения

Нейтропения

Леналидомид қабылдауды тоқтату

Емдеу басталуынан кейінгі 4 ай бойына кем дегенде елеусіз эритроидтық реакция болмаған, гемотрансфузиялар қажеттілігінің кемінде 50% төмендеуі байқалатын немесе гемотрансфузиялар болмаған жағдайда гемоглобиннің 1 г/дл жоғарылауы байқалған пациенттерде леналидомидпен емдеуді тоқтату керек.

Мантия аймағы жасушаларының лимфомасы (МЖЛ)

Ұсынылатын доза

Леналидомидтің ұсынылатын бастапқы дозасы қайталанатын 28 күндік циклдардың 1-ші күнінен 21-ші күніне дейін күніне бір рет ішке 25 мг құрайды.

Дозаны сатылы төмендету

Тромбоцитопения

Нейтропения

«Ісіктің ушығуы» синдромы (ісіктің клиникалық көріністерінің транзиторлық ушығуы синдромы, TFR)

1 немесе 2 дәрежедегі TFR бар пациенттерде леналидомидпен емдеуді тоқтату немесе оның дозасын азайту шешімі дәрігер қалауына қалдырылады. 3 немесе 4 дәрежедегі TFR бар пациенттерде леналидомидпен емдеуді TFR айқындығы ≤ 1 дәрежеге дейін төмендегенше тоқтата тұру керек. TFR симптоматикалық емі 1 және 2 дәрежедегі TFR емдеу жөніндегі нұсқауларға сәйкес жүргізіледі («Арнайы сақтандыруларды» қараңыз).

Барлық көрсетілімдері

Пациентте ауырлығы 3 және 4 дәрежедегі уыттылығының леналидомид қолданумен байланысын жоққа шығаруға болмайтын басқа түрлері дамыған жағдайда леналидомидпен емдеуді тоқтата тұру керек. Дәрігер шешімі бойынша, леналидомидпен емдеуді уыттылық айқындылығы ≤ 2 дәрежеге дейін төмендеген жағдайда, келесі төменірек деңгейдегі дозада қайта бастауға болады.

2 немесе 3 дәрежедегі тері бөртпесі дамыған жағдайда, леналидомидпен емдеуді үзе тұру немесе тоқтату туралы мәселені қарастыру керек. Ангионевроздық ісіну, 4 дәрежедегі, эксфолиативтік немесе буллездік бөртпе кезінде немесе Стивенс-Джонсон синдромына (SJS) немесе уытты эпидермалық некролизге (TEN) немесе терінің эозинофилиямен және жүйелі көріністермен жүретін дәрілік реакциясына (DRESS) күмән болғанда, леналидомидпен емдеуді тоқтату керек және аталған реакциялар басылған соң қайта бастауға болмайды.

Пациенттердің ерекше топтары

Балалар мен жасөспірімдер

Леналидомид қауіпсіздік мақсаттарында 18 жасқа дейінгі балаларда қолдануға ұсынылмайды.

Егде жастағы пациенттер

КЗ барысында леналидомид КМ бар 91 жас шамасындағы пациенттерге, МДС бар 95 жасқа дейінгі пациенттерге, ал МЖЛ бар 88 жасқа дейінгі пациенттерге тағайындалды.

Егде жастағы пациенттерде бүйрек функциясының бұзылу ықтималдығы жоғары болғандықтан, препарат дозасын өте абайлап таңдау керек, сонымен қатар емдеу кезінде бүйрек функциясына мониторинг өткізу ұсынылады.

Алғаш қойылған көптеген миелома диагнозы: трансплантация ұсынылмайтын пациенттер

АКМД бар 75 жас шамасындағы және одан үлкен пациенттерге емді тағайындау алдында мұқият тексеру жүргізу қажет («Арнайы сақтандыруларын» қараңыз). Леналидомидті дексаметазонмен біріктіріп қабылдап жүрген 75 жастан асқан пациенттер үшін дексаметазонның бастапқы дозасы емнің әр 28 күндік циклының 1, 8, 15 және 22-ші күндері күніне бір рет 20 мг құрайды.

Леналидомидті мелфаланмен және преднизолонмен бірге қабылдап жүрген 75 жастан асқан пациенттер үшін дозаны өзгерту ұсынылмайды.

АКМД бар 75 жас шамасындағы және одан үлкен леналидомид қабылдаған пациенттерде ауыр жағымсыз дәрілік реакциялар (ЖДР) мен емдеуді тоқтатуға алып келген ЖДР жиі байқалды.

Жастау пациенттермен салыстырғанда, АКМД бар 75 жастан асқан пациенттерде леналидомидпен біріктірілген ем жағымдылығы нашар болды. 75 жасқа дейінгі пациенттерге қарағанда, жасы үлкендеу пациенттер жекеше жағымсыздығына байланысты (3 немесе 4 дәрежедегі ЖДР немесе ауыр ЖДР) препаратты қабылдауды жиі тоқтатқан.

Көптеген миелома: емнің кемінде бір желісін қабылдаған пациенттер

Леналидомид/дексаметазон немесе плацебо/дексаметазон қабылдаған КМ бар 65 жас шамасындағы және одан үлкен пациенттер пайызы салыстырмалы болды. Леналидомид тиімділігі мен қауіпсіздігінде жас шамасына байланысты айырмашылықтар байқалмаған, әйтсе де, үкендеу жас тобындағы пациенттерде препаратқа сезімталдықтың жоғары болатынын жоққа шығаруға болмайды.

Миелодисплазия синдромдары

Леналидомид қабылдаған МДС бар пациенттер арасында, 65 жас шамасындағы және одан үлкен пациенттер мен 65 жасқа толмаған пациенттерде қауіпсіздігі мен тиімділігінің айырмашылықтары білінбеді.

Мантия аймағы жасушаларының лимфомасы

Леналидомид қабылдаған МЖЛ бар пациенттерде, 65 жас шамасындағы және одан үлкен пациенттер мен 65 жасқа толмаған пациенттерде қауіпсіздігі мен тиімділігінің айырмашылықтары білінбеді.

Бүйрек функциясының бұзылулары бар пациенттер

Леналидомид, негізінен, бүйрек арқылы бөлініп шығады. Осыған байланысты, бүйрек функциясы бұзылуының артуына қарай, емге төзімділік төмендей түседі («Арнайы сақтандыруларын» қараңыз). Препарат дозасын абайлап таңдау және бүйрек функциясына мониторинг өткізу ұсынылады.

КМ, МДС, МЖЛ және ауырлық дәрежесі жеңіл бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер үшін леналидомид дозасын өзгерту қажет емес.

Емдеудің басында және оның барысында, бүйрек функциясы бұзылуының ауырлық дәрежесіне байланысты дозалау режимінің келесі өзгертулері ұсынылады (бүйректің ауырлық дәрежесі орташа және ауыр жеткіліксіздігі, сондай-ақ, БЖТС бар пациенттер үшін). БЖТС кезінде III фазадағы зерттеулер (КК < 30 мл/мин, диализ жүргізуді қажет етеді) жүргізілмеген.

Көптеген миелома

* Емдеудің 2 циклынан кейін емге жауап болмаған, бірақ жағымдылығы жақсы болған жағдайда, препарат дозасын күніне бір рет 15 мг дейін арттыруға болады

Миелодисплазия синдромдары

*Нейтропения, тромбоцитопения немесе 3 және 4 дәрежедегі уыттылығының леналидомид қолданумен байланысын жоққа шығару мүмкін емес басқа түрлері дамыған жағдайда, емдеу барысында дозаны өзгерту немесе оның қайта бастау мүмкіндігі жоғарыда берілген

Мантия аймағы жасушаларының лимфомасы

*Егер пациент емге жауап бермесе, бірақ жақпаушылық белгілері білінбесе, емдеудің 2 циклынан кейін дозаны күніне бір рет 15 мг дейін арттыруға болады

Бұрын көрсетілгендей, леналидомидпен емдеу басталған соң бүйрек функциясының бұзылулары бар пациенттерде әрі қарай дозаны өзгерту емнің жекеше жағымдылығына негізделуі тиіс.

Бауыр функциясының бұзылулары бар пациенттер

Бауыр функциясы бұзылған пациенттерде леналидомид фармакокинетикасы зерттелмеген, сондықтан пациенттердің осы санатында дозаны өзгертуге қатысты нұсқау беру мүмкін болмай отыр.

Қолдану тәсілі

Ішке.

Ревлимид® препаратының капсулаларын ашуға, сындыруға немесе шайнауға болмайды, оларды емдеу кестесіне сәйкес, күнде белгілі бір уақытта ас ішуге дейін немесе одан кейін бүтіндей жұтып және сумен ішіп қабылдау ұсынылады.

Капсуланың деформациясы мен бүлінуінің қаупін азайту үшін капсуланы блистерден шығарып аларда оның тек бір жақ шетін басу ұсынылады.

Артық дозалануы кезінде қабылдануы керек шаралар

Дозаларының ауқымын анықтауға арналған зерттеулерде пациенттердің бір бөлігі 150 мг дейінгі дозаларын, ал бір реттік дозасының әсерін зерттеулерде 400 мг дейінгі препараттың қабылданғанына қарамастан, қазіргі кезде леналидомидпен артық дозаланған жағдайдағы әрекеттердің арнайы жоспары жасалмаған. Ол зерттеулерде доза көлемін шектейтін уыттылық көріністері тек гематологиялық көріністер болды.

Артық дозаланған жағдайда симптоматикалық демеуші ем ұсынылады.

ДП стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар

Қауіпсіздік бейініне шолу

Алғаш қойылған көптеген миелома диагнозы: ГДЖТ кейін леналидомидпен демеуші ем жүргізілген пациенттер

Леналидомидпен демеуші ем аясында, плацебоға қарағанда, жиі (≥ 5%) байқалған ауыр ЖДР мыналар болды:

- пневмониялар (10,6%)

- өкпенің инфекциялық аурулары (9,4%)

Екі КЗ-де, плацебоға қарағанда, леналидомидті демеуші ем аясында қабылдаған пациенттерде жиі тіркелген ЖДР мыналар болды: нейтропения (60,8-71,9%), тромбоцитопения (23,5-61,6%), бронхит (47,4%), диарея (38,9-46,4%), назофарингит (34,8%), бұлшықеттердің құрысуы (33,4%), лейкопения (18,8-31,7%), астения (29,7%), жөтел (27,3%), жоғарғы тыныс жолдарының инфекциялары (26,8%), бөртпе (25,0%), гастроэнтерит (22,5%), қызба (20,5%), қатты қажу (17,9%) және анемия (13,8%).

Алғаш қойылған көптеген миелома диагнозы: трансплантация ұсынылмайтын, леналидомидті дексаметазонның төмен дозаларымен біріктіріп қабылдаған пациентер

Мелфалан, преднизолон және талидомидті (MPT) қабылдау аясындағыға қарағанда, үздіксіз (Rd) немесе 4 апталық 18 цикл бойына (Rd18) емдегенде леналидомидті дексаметазонның төмен дозасымен біріктіріп қабылдағанда жиі (≥ 5%) байқалған ауыр ЖДР мыналар болды:

- пневмония (9,8%)

- бүйрек жеткіліксіздігі (соның ішінде жедел түрі) (6,3%)

Дексаметазонның төмен дозалары аясындағы ЖДР ішінен, MPT аясындағыға қарағанда, жиі байқалғандары: диарея (45,5%), қатты қажу (32,8%), арқаның ауыруы (32,0%), астения (28,2%), ұйқысыздық (27,6%), бөртпе (24,3%), тәбет төмендеуі (23,1%), жөтел (22,7%), қызба (21,4%), сондай-ақ, бұлшықеттердің құрысулары (20,5%).

Алғаш қойылған көптеген миелома диагнозы: леналидомидті мелфаланмен және преднизолонмен бірге қабылдаған пациенттер

Мелфалан, преднизолон және плацебоны қабылдап, кейіннен плацебомен демеуші ем (MPp+p) жүргізу кезіне қарағанда, мелфалан, преднизолон және леналидомид қабылдап, кейіннен леналидомидпен демеуші ем (MPR+R) жүргізілгенде немесе мелфалан, преднизолон және леналидомид қабылдап, кейіннен плацебомен демеуші ем (MPR+p) жүргізілгенде жиірек (≥ 5%) байқалған ауыр ЖДР мыналар болды:

- фебрильді нейтропения (6,0%)

- анемия (5,3%)

ЖДР ішінен жиірек байқалғандары: нейтропения (83,3%), анемия (70,7%), тромбоцитопения (70,0%), лейкопения (38,8%), іш қату (34,0%), диарея (33,3%), бөртпе (28,9%), қызба (27,0%), шеткері ісінулер (25,0%), жөтел (24,0%), тәбет төмендеуі (23,7%) және астения (22,0%).

Көптеген миелома: емнің кемінде бір желісін қабылдаған пациенттер

Плацебо/дексаметазон аясындағыға қарағанда, леналидомид/дексаметазон қолдану аясында жиі тіркелген ауыр ЖДР түрлеріне жататындар:

- вена тромбоэмболиясы (ТЭ) (терең веналар тромбозы, өкпе артериясының ТЭ)

- ауырлығы 4 дәрежедегі нейтропения

КМ бар пациенттердегі келесі ЖДР, плацебо мен дексаметазон қабылдау аясындағыға қарағанда, леналидомид пен дексаметазон қабылдау аясында жиі кездескен: қатты қажу (43,9%), нейтропения (42,2%), іш қату (40,5%), диарея (38,5%), бұлшықеттердің құрысулары (33,4%), анемия (31,4%), тромбоцитопения (21,5%) және бөртпе (21,2%).

Миелодисплазия синдромдары

ЖДР көпшілігі, әдетте, леналидомидпен емдеудің алғашқы 16 аптасы ішінде дамыған.

Ауыр ЖДР түрлеріне жататындар:

- вена ТЭ (терең веналар тромбозы, өкпе артериясының ТЭ)

- ауырлығы 3 немесе 4 дәрежедегі нейтропения, фебрильді нейтропения және ауырлығы 3 немесе 4 дәрежедегі тромбоцитопения

Леналидомидпен емдеу кезінде анағұрлым жиі байқалған ЖДР мыналар болды: нейтропения (76,8%), тромбоцитопения (46,4%), диарея (34,8%), іш қату (19,6%), жүрек айну (19,6%), қышыну (25,4%), бөртпе (18,1%), қатты қажу (18,1%) және бұлшықеттердің құрысулары (16,7%).

Мантия аймағы жасушаларының лимфомасы

Леналидомид тобында жиі байқалған ауыр ЖДР:

- нейтропениямен (3,6%)

- өкпе артериясының ТЭ (3,6%)

- диареямен (3,6%) көрініс берді

Келесі ЖДР леналидомид тобында жиі дамыды: нейтропения (50,9%), анемия (28,7%), диарея (22,8%), қатты қажу (21,0%), іш қату (17,4%), қызба (16,8%) және бөртпе (аллергиялық дерматитті қоса) (16,2%).

Ісігінің бастапқы массасы үлкен пациенттер ерте өлімге ұшырау қаупінің жоғары тобына жатқызылады.

Төменде келтірілген ЖДР жиілігі келесі бөліктеуге сәйкес анықталды: өте жиі (≥ 1/10); жиі (≥ 1/100, < 1/10); жиі емес (≥ 1/1000, < 1/100), сирек (≥ 1/10000, < 1/1000) және өте сирек (< 1/10000), жиілігі белгісіз (қолда бар деректер бойынша анықтау мүмкін емес).

ЖДР төмендегі кестеде негізгі КЗ-лердің бірінде кездесуінің ең жоғарғы жиіліктеріне сәйкес тиісті санатқа кірістірілді.

Көптеген миелома кезінде леналидомидпен монотерапия аясындағы ЖДР жиынтық кестесі

1 кесте ГДЖТ кейінгі АКМД бар, леналидомидпен демеуші ем қабылдаған пациенттердегі КЗ барысында алынған деректер бойынша дайындалды. Деректер КМ негізгі КЗ-де плацебо тобымен салыстырғанда, леналидомидпен емнің ең көп ұзақтығын (үдеуге дейінгі) көрсету үшін түзетілмеген.

1 кесте. Леналидомидпен демеуші ем қабылдаған КМ бар пациенттердегі КЗ-де тіркелген ЖДР

◊ ГДЖТ кейінгі АКМД бар пациенттердегі КЗ-дегі ауыр жағымсыз реакциялар

* Тек ауыр жағымсыз реакцияларға жатады

^ «Жекелеген ЖДР сипаттамасын» қараңыз

a Жалпылама «пневмония» термині келесі қолайлы терминдерді (ҚТ) қамтиды: бронх пневмониясы; бөліктік пневмония; Pneumocystis jiroveci туғызған пневмония; пневмония; klebsiella немесе legionella немесе mycoplasma, немесе pneumococci, немесе streptococci туғызған пневмония, вирустық пневмония, өкпе ауруы, пневмонит

b Жалпылама «сепсис» термині келесі қолайлы терминдерді қамтиды: бактериялық сепсис, pneumococci немесе staphylococci туғызған сепсис, сепсистік шок

c Жалпылама «шеткері нейропатия» термині келесі қолайлы терминдерді қамтиды: шеткері нейропатия, шеткері сенсорлық нейропатия, полинейропатия

d Жалпылама «терең веналар тромбозы» термині келесі қолайлы терминдерді қамтиды: терең веналар тромбозы, тромбоз, веналар тромбозы

Көптеген миелома кезіндегі леналидомидпен біріктірілген емнің ЖДР жиынтық кестесі

2 кесте леналидомидпен біріктірілген емді қабылдаған КМ бар пациенттерде КЗ жүргізу барысында алынған деректер бойынша дайындалды. Деректер КМ негізгі КЗ-де салыстыру топтарымен салыстырғанда леналидомидпен емдеудің ең көп ұзақтығын (үдеуге дейінгі) көрсету үшін түзетілмеген.

2 кесте. Леналидомидті дексаметазоном немесе мелфаланмен және преднизолонмен біріктіріп қабылдаған КМ бар пациенттердегі КЗ-де байқалған ЖДР

^ Толық ақпарат осы бөлімнің соңында берілген

◊ Леналидомидті дексаметазонмен немесе мелфаланмен және преднизолонмен біріктіріп қабылдаған КМ бар пациенттердегі КЗ-де «ауыр» түрде білінген ЖДР

+ Тек ауыр ЖДР-ға жатады

* Терінің жалпақ жасушалы обыры, бақылау тобымен салыстырғанда, бұрын леналидомидпен/дексаметазонмен емделген КМ бар пациенттердегі КЗ барысында байқалған

** Терінің жалпақ жасушалы обыры, бақылау тобымен салыстырғанда, леналидомид/дексаметазонды қабылдаған АКМД бар пациенттердегі КЗ-де тіркелген

Леналидомидпен монотерапия аясындағы ЖДР жиынтық кестесі

3 кесте мен 4 кесте леналидомидпен монотерапия қабылдаған МДС және МЖЛ бар пациенттерде негізгі КЗ жүргізу барысында алынған деректер бойынша дайындалған.

3 кесте. Леналидомидті қабылдаған МДС бар пациенттерде КЗ-де тіркелген ЖДР#

^ «Жағымсыз реакцияларын» – Жекелеген ЖДР сипаттамасын қараңыз

◊ МДС КЗ барысында «ауыр» деп тіркелген ЖДР

~ Көңіл-күйдің өзгеруі МДС III фазадағы КЗ барысында жиі кездесетін ауыр ЖДР ретінде тіркелді; ол ауырлығы 3 немесе 4 дәрежедегі ЖДР ретінде білінбеген

Дәрілік заттың қысқаша сипаттамасына (SmPC) қосуға арналған алгоритм: III фазадағы КЗ алгоритмі көмегімен жинақталған барлық ЖДР Еуропа одағындағы дәрілік заттардың (EU SmPC) қысқаша сипаттамасына кірістірілді. II фазадағы КЗ алгоритмі көмегімен жинақталған аталған ЖДР жиілігіне қосымша тексеру жүргізілді, және, егер II фазадағы КЗ ЖДР жиілігі III фазадағы КЗ жиілігіне қарағанда жоғары болса, құбылыс ЕU SmPC-ке II фазадағы КЗ-де байқалған жиілігімен кірістірілген

# МДС үшін қолданылатын алгоритм:

III фазадағы КЗ-дегі МДС

(қауіпсіздігін бағалауға арналған салыстырмалы жасырын қауым, бастапқы дозалау режимі бойынша кемінде 2 пациентте білінген, 5/10 мг леналидомид пен плацебо арасындағы айырмашылық):

• Емдеу барысында леналидомид қабылдаған ≥ 5% пациентте тіркелген және леналидомид пен плацебо арасындағы үлесінің кемінде 2% айырмашылығы бар барлық ЖДР

• Емдеу барысында леналидомид қабылдаған 1% пациентте туындаған, ауырлығы 3 және 4 дәрежедегі және леналидомид пен плацебо арасындағы үлесінің кемінде 1% айырмашылығы бар барлық ЖДР

• Емдеу барысында леналидомид қабылдаған 1% пациентте туындаған және леналидомид пен плацебо арасындағы үлесінің кемінде 1% айырмашылығы бар барлық ЖДР

II фазадағы КЗ-дегі МДС

• Емдеу барысында леналидомид қабылдаған ≥ 5% пациентте туындаған барлық ЖДР

• Емдеу барысында леналидомид қабылдаған 1% пациентте туындаған ауырлығы 3 және 4 дәрежедегі барлық ЖДР

• Емдеу барысында леналидомид қабылдаған 1% пациентте туындаған барлық ауыр ЖДР

4 кесте. Леналидомид қабылдаған МЖЛ бар пациенттердегі КЗ-де байқалған ЖДР

^ «Жағымсыз реакцияларын» – Жекелеген ЖДР сипаттамасын қараңыз

МЖЛ КЗ барысында «ауыр» деп тіркелген ЖДР

МЖЛ үшін қолданылатын алгоритм:

МЖЛ II фазадағы бақыланатын КЗ

• Емдеу барысында леналидомид қабылдаған ≥ 5 % пациентте туындаған, және леналидомид тобы мен бақылау тобы арасындағы үлесінің кемінде 2% айырмашылығы бар барлық ЖДР

• Емдеу барысында леналидомид қабылдаған ≥ 1% пациентте туындаған, ауырлығы 3 және 4 дәрежедегі, леналидомид тобы мен бақылау тобы арасындағы үлесінің кемінде 1% айырмашылығы бар барлық ЖДР

• Емдеу барысында леналидомид қабылдаған ≥ 1% пациентте туындаған, және леналидомид тобы мен бақылау тобы арасындағы үлесінің кемінде 1% айырмашылығы бар барлық ЖДР

МЖЛ бар пациенттердегі II фазадағы КЗ бір тобындағы зерттеу

• Емдеу барысында ≥ 5% пациентте туындаған барлық ЖДР

• Емдеу барысында 2 және одан көп пациентте туындаған, ауырлығы 3 және 4 дәрежедегі барлық ЖДР

• Емдеу барысында 2 және одан көп пациентте туындаған барлық ЖДР

Тіркеуден кейін қолдану кезінде байқалған ЖДР жиынтық кестесі

Жоғарыда аталған, негізгі КЗ барысында анықталған ЖДР қосымша, 5 кесте, тіркеуден кейінгі біріктірілген деректер негізінде даярланды.

5 кесте. Леналидомид қабылдаған пациенттерде тіркеуден кейінгі кезеңде тіркелген ЖДР

^ «Жағымсыз реакцияларын»– Жекелеген ЖДР сипаттамасын қараңыз

Тератогенділік

Леналидомид тератогендік әсері бар және адамда өмірге қауіп төндіретін ауыр сипатты даму аномалияларын туғызатын белсенді зат – талидомидтің құрылымдық аналогы болып табылады. Леналидомид маймылдарда пайда болуы талидомид үшін сипатталғандармен ұқсас туа біткен аномалияларды индукциялаған («Фертильділік, жүктілік және лактацияны» қараңыз). Егер леналидомид организмге жүктілік кезінде түссе, оның тератогенділік әсеріне болжам жасауға болады.

Нейтропения және тромбоцитопения

Алғаш қойылған көптеген миелома диагнозы: ГДЖТ кейін леналидомидпен демеуші ем жүргізілген пациенттер

ГДЖТ кейінгі леналидомидпен демеуші ем, плацебоға қарағанда, 4 дәрежедегі нейтропенияның дамуымен көбірек қатар жүрді (тиісінше, CALGB 100104 КЗ барысында 26,7%-бен салыстырғанда 32,1% [демеуші ем басталған соң 1,8%-бен салыстырғанда 16,1%] IFM 2005-02 КЗ-дегі 0,7%-бен салыстырғанда 16,4%). Тиісінше CALGB 100104 КЗ-дегі 2,2% пациентте және IFM 2005-02 КЗ-дегі 2,4% пациентте нейтропения тіркелген, ол леналидомидпен емдеудің тоқтатылуына алып келген. 4 дәрежедегі фебрильді нейтропения екі КЗ-де леналидомидпен демеуші ем тобында және плацебо тобында ұқсас жиілікте дамыған (CALGB 100104 КЗ-де 0,5%-бен салыстырғанда 0,4% [демеуші ем басталған соң 0,5%-бен салыстырғанда 0,4 %] IFM 2005-02 КЗ-де тиісінше 0%-бен салыстырғанда 0,3%).

ГДЖТ кейін леналидомидпен демеуші ем 3 немесе 4 дәрежедегі тромбоцитопенияның дамуын плацебоға қарағанда жиірек туғызды (CALGB 100104 КЗ барысында 30,3%-бен салыстырғанда 37,5% [демеуші ем басталған соң 4,1%-бен салыстырғанда 17,9%] және IFM 2005-02 КЗ-де тиісінше 2,9%-бен салыстырғанда, 13,0%).

Алғаш қойылған көптеген миелома диагнозы: трансплантация ұсынылмайтын, леналидомидті дексаметазонның төмен дозаларымен қабылдаған пациенттер

АКМД бар пациенттерде леналидомидті дексаметазонның төмен дозаларымен қолданғанда 4 дәрежедегі нейтропенияның туындау жиілігінің азайғаны білінді (MPT тобындағы 15%-бен салыстырғанда, Rd (үздіксіз емдеу) және Rd18 тобында 8,5% (4 апталық 18 цикл бойына емдегенде)). 4 дәрежедегі фебрильді нейтропения сирек байқалды (MPT тобындағы 0,7%-бен салыстырғанда, Rd және Rd18 тобында 0,6%).

АКМД бар пациенттерде леналидомидті дексаметазонның төмен дозаларымен бірге қолдану аясында 3 және 4 дәрежедегі тромбоцитопенияның туындау жиілігінің төмендегені білінді (MPT тобындағы 11%-бен салыстырғанда, Rd және Rd18 тобында 8,1%).

Алғаш қойылған көптеген миелома диагнозы: трансплантация ұсынылмайтын, леналидомидті мелфаланмен және преднизолонмен бірге қабылдаған пациенттер

АКМД бар пациенттерде леналидомидті мелфаланмен және преднизолонмен біріктіріп қолдану MPp+p тобымен (7,8%) салыстырғанда, 4 дәрежедегі нейтропения туындауының жоғарырақ жиілігімен қатар жүрді (MPR+R/MPR+p тобында 34,1%). 4 дәрежедегі фебрильді нейтропения көріністері жиірек байқалды (MPp+p тобындағы 0,0%-бен салыстырғанда MPR+R/MPR+p тобында 1,7%).

АКМД бар пациенттерде леналидомидті мелфаланмен және преднизолонмен біріктіріп қолдану, MPp+p тобымен (13,7%) салыстырғанда, ауырлығы 3 және 4 дәрежедегі тромбоцитопенияның туындау жиілігінің жоғарылауымен қатар жүрген (MPR+R/MPR+p тобында 40,4%).

Көптеген миелома: емнің кемінде бір желісін қабылдаған пациенттер

КМ бар пациенттерде леналидомидтің дексаметазонмен біріктірілімін қолдану ауырлығы 4 дәрежедегі нейтропенияның жоғары дамуымен қатар жүрген (дексаметазон және плацебо біріктірілімін қабылдаған пациенттердегі 0,6%-бен салыстырғанда, леналидомидті дексаметазонмен қабылдаған пациенттерде 5,1%). Леналидомидтің дексаметазонмен біріктірілімін қабылдаған пациенттерде ауырлығы 4 дәрежедегі фебрильді нейтропения сирек білінген – 0,6% (дексаметазон және плацебо біріктірілімін қабылдаған пациенттерде – 0,0%).

КМ кезінде леналидомидтің дексаметазонмен біріктірілімін қолдану ауырлығы 3 және 4 дәрежедегі тромбоцитопенияның даму ықтималдығының жоғарылауымен қатар жүрген (дексаметазон және плацебо біріктірілімін қабылдаған пациенттердегі 2,3% және 0,0%-бен салыстырғанда, леналидомидті дексаметазонмен қабылдаған пациенттерде тиісінше 9,9% және 1,4%).

Миелодисплазия синдромдары бар пациенттер

Леналидомидпен ем қабылдаған МДС бар пациенттерде, ауырығы 3 және 4 дәрежедегі нейтропения жиірек дамыды (III фазадағы КЗ-де плацебо қабылдаған пациенттердегі 14,9%-бен салыстырғанда, леналидомид қабылдаған пациенттерде 74,6%). Ауырлығы 3 және 4 дәрежедегі фебрильді нейтропения жағдайлары, плацебо тобындағы пациенттердегі 0,0%-бен салыстырғанда, леналидомидпен емдеу тобындағы 2,2% пациентте білінген. Леналидомид қолдану көбінесе ауырлығы 3 және 4 дәрежедегі тромбоцитопения дамуымен қатар жүреді (III фазадағы КЗ-де плацебо қабылдаған 1,5% пациентпен салыстырғанда, леналидомид қабылдаған 37% пациентте).

Мантия аймағы жасушаларының лимфомасы бар пациенттер

МЖЛ бар пациенттерде ауырлығы 3 және 4 дәрежедегі нейтропения жиі дамыды (II фазадағы КЗ бақылау тобындағы 33,7% пациентпен салыстырғанда, леналидомид қабылдаған 43,7% пациентте). Ауырлығы 3 және 4 дәрежедегі фебрильді нейтропения жағдайлары бақылау тобындағы 2,4% пациентпен салыстырғанда, леналидомид қабылдаған пациенттердің 6,0%-да білінген.

Вена тромбоэмболиясы

КМ бар пациенттерде леналидомидтің дексаметазонмен біріктірілімін қолдану терең веналар тромбозы мен өкпе артериясының ТЭ даму қаупінің жоғарылауымен қатар жүрген, ал мелфаланмен және преднизолонмен біріктірілгенде, сондай-ақ, леналидомидпен монотерапия аясында КМ, МДС және МЖЛ бар пациенттерде бұл қауіп төмен болды («Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуін» қараңыз). Эритропоэздік дәрілерді бір мезгілде тағайындау немесе анамнезде терең веналар тромбозының болуы да пациенттердің бұл тобында ТЭ асқынулары қаупін арттыруы мүмкін.

Миокард инфарктісі

Леналидомид қабылдаған пациенттерде, әсіресе, белгілі қауіп факторлары болған жағдайда МИ даму жағдайлары болды.

Геморрагиялық асқынулар

Геморрагиялық асқынулар жүйе-ағза жіктеуіне сәйкес көрсетілген, атап айтқанда, қан және лимфа жүйесі тарапынан бұзылулар; жүйке жүйесі тарапынан бұзылулар (бассүйекішілік қан құйылу); тыныс алу жүйесі, кеуде қуысы ағзалары және көкірек ортасы тарапынан бұзылулар (мұрынан қан кету); АІЖ тарапынан (гингивальді, геморроидальді, ректальді қан кетулер); бүйрек және несеп шығару жолдары тарапынан (гематурия); тамырлар тарапынан (экхимоздар); жарақаттар, уыттанулар және манипуляциялардың асқынулары (соғылу).

Аллергиялық реакциялар

Аллергиялық реакциялар/аса жоғары сезімталдық реакцияларының дамуы туралы хабарламалар бар. Леналидомид пен талидомид арасында айқаспалы реакцияларының болуы мүмкін екені хабарланған («Арнайы сақтандыруларын» қараңыз).

Терінің ауыр реакциялары

Леналидомид қолданғанда терінің ауыр реакциялары: Стивенс-Джонсон синдромы (SJS), уытты эпидермалық некролиз (TEN) және терінің эозинофилиямен және жүйелі көріністермен қатар жүретін дәрілік реакциясы (DRESS) дамыған жағдайлар тіркелді. Леналидомидті анамнезінде талидомид қабылдағанда бөртпенің ауыр түрлері байқалған пациенттерге тағайындамау керек («Арнайы сақтандыруларын» қараңыз).

Басқа жерлерде орныққан бастапқы қатерлі ісіктер

Бақылау тобымен салыстырғанда, леналидомидтің дексаметазонмен біріктірілімін қолданудан кейінгі миеломасы бар пациенттердегі КЗ-де байқалған жаңа қатерлі жаңа түзілімдер негізінен, терінің базальді жасушалы немесе жалпақ жасушалы обыры болды.

Жедел миелоидтық лейкоз (ЖМЛ)

Көптеген миелома

ЖМЛ жағдайлары АКМД КЗ-де леналидомидті мелфаланмен біріктіріп немесе МДА/ГДЖТ кейін бірден қабылдаған пациенттерде байқалды («Айрықша нұсқауларын» қараңыз). Мелфаланмен және преднизолонмен біріктірілген талидомидпен салыстырғанда, леналидомидті дексаметазонның төмен дозаларымен біріктіріп қабылдаған ЖМЛ АКМД бар пациенттердегі КЗ-де байқалмаған.

Миелодисплазия синдромдары

Ауыр цитогенетикалық аномалиялар мен TP53 мутацияларын қоса, бастапқы ауыспалы деректер МДС5q бар пациенттерде ЖМЛ дейін үдеумен және гемотрансфузияларға тәуелділікпен астасты («Арнайы сақтандыруларын» қараңыз). ЖМЛ дейін үдеудің болжамды екі жылдық жиынтық жиілігі МДС5q және бір қосымша цитогенетикалық аномалиясы бар пациенттердегі 17,3%-бен салыстырғанда, МДС5q бар пациенттерде 13,8% және ауыр кариотипі бар пациенттерде 38,6% құрады. МДС емдеудегі леналидомидтің КЗ ретроспективтік талдауы барысында, ЖМЛ дейін үдеудің болжамды екі жылдық жиілігі ИГХ-p53 нәтижесі оң пациенттерде 27,5% құрады және ИГХ-p53 нәтижесі теріс пациенттерде 3,6% құрады (p = 0,0038). ИГХ-p53 нәтижесі оң пациенттерде ЖМЛ дейін үдеудің жиілігі ондай жауап болмаған пациенттермен (34,8%) салыстырғанда, гемотрансфузияларға тәуелсіздікке қол жеткізгендер арасында төмен (11,1%) болды.

Бауыр тарапынан бұзылулар

Тіркеуден кейінгі кезеңде бауыр тарапынан келесі бұзылулар тіркелді (жиілігі белгісіз): бауырдың жедел жеткіліксіздігі және холестаз (екеуі де өлімге соқтыруы ықтимал), уытты гепатит, цитолиздік гепатит, аралас цитолиздік/холестаздық гепатит.

Рабдомиолиз

Рабдомиолиздің сирек жағдайлары байқалды, олардың кейбірінде леналидомид статиндермен бірге қолданылды.

Қалқанша без аурулары

Гипотиреоз бен гипертиреоз жағдайлары хабарланған («Арнайы сақтандыруларын» қараңыз).

Ісіктің «ушығуы» синдромы (TFR) және ісік лизисі синдромы (TLS)

MCL-002 КЗ барысында бақылау тобындағы 0%-бен салыстырғанда, леналидомидпен ем қабылдаған пациенттердің шамамен 10%-да TFR синдромы дамыды. Жағдайлардың көпшілігі емдеудің 1 циклы кезінде туындаған; олардың барлығы емдеумен байланысты деп бағаланған; және көпшілік жағдайларының ауырлығы 1 немесе 2 дәрежеде болды. Диагностика барысында халықаралық жоғарғы болжам индексі (MIPI) немесе жайылған лимфоаденопатия (диаметрі ≥ 7 см кемінде бір ошағының болуы) анықталған пациенттерде TFR даму қаупі болуы мүмкін. MCL-002 КЗ-де TLS екі емдеу тобының әрқайсысында 1 пациентте тіркелген. Қосымша MCL-001 КЗ-де шамамен 10% пациентте TFR дамыған; олардың барлығы емдеумен байланысты деп бағаланған; және барлығың да ауырлығы 1 немесе 2 дәрежеде болған. Жағдайлардың көпшілігі 1 циклы кезінде орын алды. MCL-001 КЗ-де TLS дамыған жағдайлар байқалмаған (Арнайы сақтандыруларын» қараңыз).

АІЖ аурулары

Леналидомид қолдану аясында АІЖ тесілуі тіркелген. АІЖ тесілуі сепсистік ойық жараларға және өлімге әкеп соқтыруы мүмкін.

Жағымсыз дәрілік реакциялар туындағанда медициналық қызметкерге, фармацевтикалық қызметкерге немесе дәрілік препараттардың тиімсіздігі туралы хабарламаларды қоса, дәрілік препараттарға жағымсыз реакциялар (әсерлер) бойынша ақпараттық деректер базасына тікелей хабарласыңыз

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігі Тауарлар мен көрсетілетін қызметтердің сапасы мен қауіпсіздігін бақылау комитеті «Дәрілік заттар мен медициналық бұйымдарды сараптау ұлттық орталығы» ШЖҚ РМК

http://www.ndda.kz

Қосымша мәліметтер

Ревлимид®, 2,5 мг капсулалар

Әр капсула құрамында

белсенді зат - 2,5 мг леналидомид;

қосымша заттар: сусыз лактоза, микрокристалды целлюлоза, натрий кроскармеллозасы, магний стеараты;

капсула корпусы: титанның қостотығы (E171), желатин;

капсула қақпағы: индигокармин FD&C көк 2, темірдің сары тотығы (E172), титанның қостотығы (E171), желатин;

қара сия: шеллак, сусыз этанол, 2-пропанол, бутанол, пропиленгликоль, тазартылған су, аммиак ерітіндісі концентрацияланған, калий гидроксиді, темірдің қара тотығы (E172).

Ревлимид®, 7,5 мг капсулалар

Әр капсула құрамында

белсенді зат - 7,5 мг леналидомид;

қосымша заттар: сусыз лактоза, микрокристалды целлюлоза, натрий кроскармеллозасы, магний стеараты;

капсула корпусы: титанның қостотығы (E171), желатин;

капсула қақпағы: темірдің сары тотығы (E172), титанның қостотығы (E171), желатин;

қара сия: шеллак, сусыз этанол, 2-пропанол, бутанол, пропиленгликоль, тазартылған су, аммиак ерітіндісі концентрацияланған, калий гидроксиді, темірдің қара тотығы (E172).

Ревлимид®, 20 мг капсулалар

Әр капсула құрамында

белсенді зат - 20 мг леналидомид;

қосымша заттар: сусыз лактоза, микрокристалды целлюлоза, натрий кроскармеллозасы, магний стеараты;

капсула корпусы: индигокармин FD&C көк 2, титанның қостотығы (E171), желатин;

капсула қақпағы: индигокармин FD&C көк 2, темірдің қара тотығы (E172), титанның қостотығы (E171), желатин;

қара сия: шеллак, сусыз этанол, 2-пропанол, бутанол, пропиленгликоль, тазартылған су, аммиак ерітіндісі концентрацияланған, калий гидроксиді, темірдің қара тотығы (E172).

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

4 өлшемді, қарамен корпусында «2.5 mg» және қақпағында «REV» деп жазылған, ақтан ақ дерлік түске дейінгі мөлдір емес корпусы және көк-жасыл түсті мөлдір емес қақпағы бар қатты желатинді капсулалар (2,5 мг доза үшін).

2 өлшемді, қарамен корпусында «7.5 mg» және қақпағында «REV» деп жазылған, ақтан ақ дерлік түске дейінгі мөлдір емес корпусы және бозғылт-сары түсті мөлдір емес қақпағы бар қатты желатинді капсулалар (7,5 мг доза үшін).

0 өлшемді, қарамен корпусында «20 mg» және қақпағында «REV» деп жазылған, көгілдір мөлдір емес корпусы және көк-жасыл түсті мөлдір емес қақпағы бар қатты желатинді капсулалар (20 мг доза үшін).

Капсуланың ішінде – ақтан ақ дерлік түске дейінгі немесе ақ дерліктен бозғылт-сары түске дейінгі ұнтақ.

Шығарылу түрі және қаптамасы

ПВХ/ полихлортрифторэтилен және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға 7 капсуладан салады.

Пішінді ұяшықты 3 қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.

3 жыл.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

Құрғақ жерде, 25ºС-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Рецепт арқылы.

Өндіруші

Селджен Интернешнл Сарл.

Рут де Перро, 1, 2017

Бодри, Швейцария

Қаптаушы

«Фармстандарт-Лексредства» ААҚ

305022, Ресей Федерациясы, Курск қ., 2-ші Агрегатная к-сі, 1a/18

Тіркеу куәлігінің ұстаушысы

Селджен Интернешнл Сарл.

Рут де Перро, 1, 2017

Бодри, Швейцария

Ресей Федерациясындағы өкілдігі

«Селджен Интернэшнл Холдингз Корпорэйшн» (АҚШ) корпорациясының өкілдігі

125047, Ресей Федерациясы, Мәскеу қ., 1-ші Тверская-Ямская к-сі, 21

Тел.: +7 (495) 777 65 55, факс: +7 (495) 213 09 39

Электронды пошта: drugsafety-russia@celgene.com

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан дәрілік заттар сапасына қатысты шағымдар (ұсыныстар)  қабылдайтын және дәрілік заттың тіркеуден кейінгі қауіпсіздігін қадағалауға жауапты ұйымның атауы, мекенжайы және байланыс деректері (телефон, факс, электронды пошта)

«Карағанды фармацевтикалық кешені» ЖШС

100009, Қазақстан Республикасы, Қарағанды қ., Газалиев к-сі, 16 құр.

Тел.: (7212) 90-80-51, (7212) 90-80-43, факс: (7212) 90-65-49

Электронды пошта: kphk@kphk.kz, medinfo@kphk.kz