ПЕРИНДОПРИЛ (Периндоприл)

ПЕРИНДОПРИЛ

Периндоприл

Таблеткалар, 4 мг

Жүрек-қантамыр жүйесі. Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар. Ангиотензин-өзгертетін ферменттер (АӨФ) тежегіштері, қарапайымдар. Периндоприл.

АТХ коды C09AA04

- артериялық гипертензия

- жүрек функциясының созылмалы жеткіліксіздігі

- жүректің ишемиялық ауруы: анамнезінде миокард инфарктісі бар пациенттерде жүрек-қантамыр асқынулары қаупінің төмендеуі және / немесе реваскуляризациядан кейінгі жағдай.

- периндоприлге және препараттың басқа компоненттеріне немесе кез келген басқа АӨФ тежегіштеріне аса жоғары сезімталдық;

- анамнезінде АӨФ тежегіштерін қабылдаумен байланысты ангионевроздық ісіну;

- тұқым қуалайтын/идиопатиялық ангионевроздық ісіну;

- жүктіліктің екінші және үшінші триместрі;

- қант диабетімен немесе бүйрек функциясының жеткіліксіздігінен зардап шегетін (ШСЖ <60 мл/мин/1,73 м²) пациенттердің Алискиренді біріктіріп қабылдауы;

- сакубитрилмен/валсартанмен бір мезгілде қолдану;

- экстракорпоральді емдеу, қанның теріс зарядталған беткейлермен жанасуына әкелетін;

- бүйрек артерияларының айқын екі жақты стенозы немесе жалғыз жұмыс істейтін бүйрек артериясының стенозы;

- тұқым қуалайтын фруктоза жақпаушылығы, Lapp - лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар адамдар;

- балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдер (тиімділігі мен қауіпсіздігі анықталмаған).

Литий препараттары

ПЕРИНДОПРИЛ препаратын және литий препараттарын бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Калий үнемдейтін диуретиктер, калий препараттары, құрамында калий бар ас тұзын алмастырғыштар және тағамдық қоспалар

Периндоприл препаратын және калий үнемдейтін диуретиктерді, сондай-ақ калий препараттарын, құрамында калий бар ас тұзын алмастырғыштарды және тағамдық қоспаларды бір мезгілде тағайындау ұсынылмайды.

Қант диабеті бар пациенттер

Препаратты ішке қабылдауға арналған гипогликемиялық дәрілер немесе инсулин алатын қант диабеті бар пациенттерге тағайындағанда емнің бірінші айында қандағы глюкоза концентрациясын ұдайы бақылау қажет.

РААЖ қосарланған блокадасы

АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының антагонистерін немесе алискиренді бірге қолдану артериялық гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының бұзылу қаупін арттыратындығын (соның ішінде бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігі) дәлелдейтін деректер бар. Осылайша, АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының антагонисттерін немесе алискиренді біріктіріп қолдану арқылы РААЖ қосарланған блокадасы ұсынылмайды. Егер қос блокада терапиясы өте қажет деп саналса, оны тек қатаң медициналық қадағалаумен және бүйрек функциясын, қан электролиттерінің мөлшерін және артериялық қысымды үнемі бақылаумен жүргізген жөн. АӨФ тежегіштерін диабеттік нефропатиясы бар пациенттерде ангиотензин II рецепторларының антагонистерімен бірге қолдануға болмайды.

Ангиоэдема туындау қаупінің жоғарылауына байланысты периндоприлдің сакубитрилмен/валсартанмен үйлесімі қарсы көрсетілген. Сакубитрил/валсартанды қабылдауды периндоприлмен емдеудің соңғы дозасын қабылдағаннан кейін 36 сағатқа дейін бастауға болмайды. Егер сакубитрилмен/валсартанмен емдеу тоқтатылса, онда периндоприлмен емдеуді сакубитрил/валсартанның соңғы дозасынан кейін 36 сағатқа дейін бастауға болмайды.

Басқа БEП (бейтарап эндопептидаза) тежегіштерін (мысалы, рацекадотрил) және АӨФ тежегіштерін бір мезгілде қолдану ангиоэдеманың туындау қаупін арттыруы мүмкін. Сондықтан, периндоприл қабылдап жүрген пациенттерде БЭП тежегіштерімен (мысалы, рацекадотрил) емдеуді бастамас бұрын пайда және қауіп арақатынасын мұқият бағалау қажет.

MTOR–тежегіштерін (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус) біріктірілімде қолдану:

MTOR тежегіштерін бір мезгілде қабылдайтын пациенттер (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус) ангионевроздық ісінудің жоғары қаупіне ұшырауы мүмкін (мысалы, тыныс алу жолдарының немесе тілдің тыныс алу функциясының бұзылуымен немесе оларсыз ісінуі).

Тығыздығы төмен липопротеиннің (ТТЛП) аферезін жүргізу кезіндегі анафилактоидты реакциялар

Сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерін алатын пациенттерде декстран сульфатты қолданып ТТЛП аферез емшараларын жүргізгене кезде өмірге қатерлі анафилактоидты реакциялардың дамуы мүмкін. Анафилактоидты реакцияны болдырмау үшін аферездің әрбір емшарасы алдында АӨФ тежегішімен емді уақытша тоқтату керек.

Десенсибилизация жүргізу кезіндегі анафилактоидты реакциялар

Десенсибилизациялайтын терапия кезінде АӨФ тежегіштерін алатын пациенттерде анафилактоидты реакциялардың дамуы туралы жеке хабарламалар бар, мысалы, жарғаққанатты жәндіктердің уы. Бұл пациенттерде осындай реакциялардың АӨФ тежегіштерін уақытша тоқтату жолымен алдын алуға болатын, бірақ емдеуді кездейсоқ немесе абайсызда қайта бастаған кезде реакциялар қайтадан дамуы мүмкін.

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қос блокадасы АӨФ, АРА II немесе алискирен тежегіштерін бір мезгілде қабылдау нәтижесінде РААЖ-ға әсер ететін бір ғана препарат қолданылатын жағдайлармен салыстырғанда артериялық гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының бұзылуы (бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігін қоса) сияқты жағымсыз құбылыстардың туындау жиілігінің ұлғаюына әкеледі.

Гиперкалиемияны туындататын дәрілік заттар

Кейбір дәрілік препараттар немесе басқа фармакологиялық кластың препараттары гиперкалиемияның даму қаупін арттыруы мүмкін: алискирен және құрамында алискиренс бар препараттар, калий тұздары, калий үнемдейтін диуретиктер, АӨФ тежегіштері, ангиотензин II (АРА II) рецепторларының антагонистері, қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП), гепарин, циклоспорин немесе такролимус, триметоприм сияқты иммунодепрессанттар. Осы дәрілік препараттардың біріктірілімі гиперкалиемия қаупін арттырады.

Бір мезгілде қолдануға болмайды

Алискирен. Қант диабеті немесе бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде гиперкалиемия, бүйрек функциясының нашарлауы және жүрек-қантамыр аурулары мен өлім жиілігінің жоғарылауы қаупі артады.

Экстракорпоральды емдеу. Ауыр анафилактоидты реакциялардың пайда болу қаупінің жоғарылауына байланысты диализ немесе белгілі бір жоғары гидравликалық өткізгіштігі бар жарғақшалармен гемофильтрация (мысалы, полиакрилнитрильді жарғақшалар) және тығыздығы төмен липопротеиндердің аферезі сияқты теріс зарядталған беттермен қанның жанасуына әкелетін экстракорпоральды емдеу. Егер мұндай емдеу талап етілсе, онда диализдік жарғақшаның басқа түрін немесе гипотензиялық препараттың басқа класын қолдануды назарға алған жөн.

Сакубитрил/валсартан. Периндоприлді сакубитрилмен/валсартанмен бір мезгілде қолдануға болмайды, өйткені неприлизин мен АӨФ бір мезгілде тежелуі ангиоэдеманың пайда болу қаупін арттыруы мүмкін. Сакубитрил/валсартанды қабылдауды периндоприлмен емдеудің соңғы дозасын қабылдағаннан кейін 36 сағатқа дейін бастауға болмайды. Периндоприлмен емдеуді сакубитрил/валсартанның соңғы дозасын қабылдағаннан кейін 36 сағатқа дейін бастауға болмайды.

Бір мезгілде қолдану ұсынылмайды

Алискирен. Қант диабеті немесе бүйрек функциясының бұзылуы жоқ пациенттерде гиперкалиемия қаупінің жоғарылауы, бүйрек функциясының нашарлауы және жүрек-қантамыр аурулары мен өлімнің жоғарылауы мүмкін.

АӨФ тежегіштерімен және ангиотензин рецепторларының антагонистерімен біріктірілген терапия. Әдебиетте белгіленген атеросклероздық ауруы, жүрек функциясының жеткіліксіздігі немесе нысана ағзалардың зақымдануымен қант диабеті бар пациенттерде АӨФ және АРА II тежегішімен бір мезгілде емдеу артериялық гипотензияның, талманың, гиперкалиемияның және бүйрек функциясының нашарлауының (бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігін қоса) жоғары жиілігімен байланысты, бұл РААЖ-ға әсер ететін бір ғана препаратты қолданумен салыстырғанда. Қос блокада (мысалы, АӨФ тежегіші АРА II үйлесімде) бүйрек функциясын, калий мөлшері мен АҚ мұқият мониторингтейтін жекелеген жағдайлармен шектелуі тиіс.

Эстрамустин. Бір мезгілде қолдану ангионевроздық ісіну сияқты жанама әсерлер қаупінің жоғарылауына әкелуі мүмкін.

Ко-тримоксазол (триметоприм/сульфаметоксазол). Ко-тримоксазолды (триметоприм/сульфаметоксазол) бір мезгілде қабылдайтын пациенттер де гиперкалиемияның жоғары қаупіне ұшырауы мүмкін.

Калийді үнемдейтін диуретиктер (триамтерен, амилорид сияқты), калий тұздары

Гиперкалиемия (өліммен аяқталуы мүмкін), әсіресе бүйрек функциясының бұзылуы кезінде (гиперкалиемиямен байланысты қосымша әсерлер).

Периндоприлді жоғарыда аталған препараттармен біріктіру ұсынылмайды. Егер бір мезгілде қолдану көрсетілсе, оларды сақтық шараларын сақтай отырып және қан сарысуындағы калий мөлшерін үнемі бақылау арқылы қолдану керек.

Спиронолактонды жүрек функциясының жеткіліксіздігінде қолдану ерекшеліктері мәтінде одан әрі сипатталған.

Литий препараттары

Литий препараттары мен АӨФ тежегіштерін бір мезгілде қабылдағанда сарысудағы литий концентрациясының қайтымды жоғарылау жағдайлары және осыған байланысты уытты әсерлер байқалуы мүмкін. Периндоприл мен литий препараттарын бір мезгілде қолдану ұсынылмайды. Мұндай ем жүргізу қажет болған жағдайда қан плазмасындағы литий концентрациясына тұрақты бақылау жүргізген жөн.

Қабынуға қарсы стероидты емес медициналық препараттар (ҚҚСД), күніне  3 г аспиринді қоса алғанда.

Ацетилсалицил қышқылының жоғары дозаларын қоса алғанда, ҚҚСП (≥3 г/күн)

АӨФ тежегіштерін ҚҚСП-мен (қабынуға қарсы әсері бар дозада ацетилсалицил қышқылы, циклооксигеназа-2 (ЦОГ-2) тежегіштері және селективті емес ҚҚСП) бір мезгілде қолдану АӨФ тежегіштерінің гипертензияға қарсы әсерінің төмендеуіне әкелуі мүмкін. АӨФ тежегіштерін және ҚҚСП бір мезгілде қолдану бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігінің дамуын қоса алғанда, бүйрек функциясының нашарлауына және қан сарысуындағы калий мөлшерінің, әсіресе бүйрек функциясы төмендеген пациенттерде ұлғаюына әкелуі мүмкін. Осы біріктірілімді тағайындағанда, әсіресе егде жастағы пациенттерде сақ болу керек. Пациенттер сұйықтықтың жеткілікті мөлшерін алуы керек және бүйрек функциясын емнің басында да, емдеу процесінде де мұқият бақылау ұсынылады.

Баклофен

АӨФ тежегіштерінің гипертензияға қарсы әсерін күшейтеді. АҚ деңгейін және қажет болған жағдайда гипотензивті препараттардың дозасын мұқият бақылау керек.

Калий үнемдейтін диуретиктер (барлық басқа диуретиктер)

Диуретиктер, әсіресе сұйықтықты және/немесе тұзды шығаратын диуретиктерді қабылдайтын пациенттерде периндоприлмен емнің басында АҚ шамадан тыс төмендеуі байқалуы мүмкін, оның даму қаупін диуретик дәріні тоқтату, периндоприлмен емді бастар алдында жоғалған сұйықтықтың немесе тұздың орнын толтыру, сондай-ақ периндоприлді төмен дозада одан әрі біртіндеп ұлғайта отырып тағайындау арқылы азайтуға болады.

Диуретиктер, әсіресе сұйықтықты және/немесе тұздарды шығаратын диуретиктерді қабылдайтын пациенттерде артериялық гипертензия кезінде диуретиктер не АӨФ тежегішін қолдану басталғанға дейін тоқтатылуы тиіс (бұл ретте калийді үнемдейтін диуретик кейіннен қайта тағайындалуы мүмкін), не АӨФ тежегіші оны одан әрі біртіндеп ұлғайта отырып, төмен дозада тағайындалуы тиіс.

Диуретиктерді жүрек функциясының созылмалы жеткіліксіздігі жағдайында қолданған кезде АӨФ тежегіші бір мезгілде қолданылатын калий үнемдейтін диуретиктің дозасын азайтқаннан кейін төмен дозада тағайындалуы тиіс.

Барлық жағдайларда бүйрек функциясы (креатинин концентрациясы) АӨФ тежегіштерін қолданудың алғашқы апталарында бақылануы тиіс.

Ерекше сақтықты қажет ететін бір мезгілде қолдану

Гипогликемиялық дәрілер (инсулин, ішке қабылдауға арналған гипогликемиялық дәрілер)

АӨФ тежегіштерін қолдану гипогликемияның дамуына дейін ішке қабылдау үшін инсулин мен гипогликемиялық дәрілердің гипогликемиялық әсерін күшейтуі мүмкін. Әдетте, бұл бір мезгілде ем жүргізудің алғашқы апталарында және бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде байқалады.

Калий үнемдейтін диуретиктер (эплеренон, спиронолактон)

Эплеренонды немесе спиронолактонды тәулігіне 12,5 мг-ден 50 мг-ға дейінгі дозада және AӨФ тежегіштерінің төмен дозаларын қолдану:

NYHA жіктемесі бойынша II–IV функционалдық кластың жүрек функциясының жеткіліксіздігін солжақ қарыншаның <40% шығару фракциясымен және бұрын қолданылған АӨФ тежегіштерімен және «ілмекті» диуретиктермен емдеу кезінде, әсіресе препараттардың осы біріктіріліміне қатысты ұсынымдар сақталмаған жағдайда, гиперкалиемия (өліммен аяқталуы мүмкін) қаупі бар.

Дәрілік препараттардың осы біріктірілімін қолданар алдында гиперкалиемияның жоқтығына және бүйрек функциясының бұзылмағанына көз жеткізу қажет. Қандағы креатинин мен калий концентрациясын үнемі бақылау ұсынылады: емдеудің бірінші айында апта сайын және кейіннен ай сайын.

Рацекадотрил

АӨФ тежегіштері (мысалы, периндоприл) ангионевроздық ісінудің туындауының себебі болып табылатыны белгілі. Бұл қауіп оларды рацекадотрилмен (жедел диарея кезінде қолданылатын препарат) бірге қолданғанда артады.

mTOR тежегіштері (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус)

mTOR-тежегіштерімен біріктірілген терапиядан өткен пациенттер ангионевроздық ісінудің туындауының жоғары қаупіне ұшырауы мүмкін.

Белгілі бір сақтықты қажет ететін бір мезгілде қолдану

Гипотензивті препараттар және вазодилататорлар

Периндоприлдің антигипертензиялы әсері қысқа және ұзақ әсер ететін нитраттарды қоса алғанда, басқа гипотензивті, тамыр кеңейткіш дәрілермен бір мезгілде қолданған кезде күшеюі мүмкін.

Глиптиндер (линаглиптин, саксаглиптин, ситаглиптин, вилдаглиптин)

АӨФ тежегіштерімен бірге қолдану дипептидилпептидаза IV белсенділігінің (ДПП-IV) глиптинмен бәсеңдеуі салдарынан ангионевроздық ісінудің даму қаупін арттыруы мүмкін.

Трициклді антидепрессанттар, антипсихоздық дәрілер (нейролептиктер) және жалпы анестезияға арналған дәрілер

АӨФ тежегіштерімен бір мезгілде қолдану гипертензияға қарсы әсердің күшеюіне әкелуі мүмкін.

Симпатомиметиктер

АӨФ тежегіштерінің гипертензияға қарсы әсерін әлсіретуі мүмкін.

Алтын препараттары

АӨФ тежегіштерін, оның ішінде периндоприлді вена ішіне алтын препаратын (натрий ауротиомалаты) алатын пациенттерде бет терісінің гиперемиясын, жүрек айнуын, құсуды, артериялық гипотензияны қамтитын нитритоидты реакциялар - симптомдық кешен сипатталған.

ЖИА: бұрын миокард инфарктісін және/немесе коронарлық реваскуляризацияны бастан өткерген пациенттерде жүрек-қантамыр асқынулары қаупінің төмендеуі

ПЕРИНДОПРИЛ препаратымен емнің бірінші айында тұрақсыз стенокардия дамығанда емді жалғастырғанға дейін артықшылықтары мен қауіптерін бағалау керек.

Артериялық гипотензия

АӨФ тежегіштері АҚ-ның күрт төмендеуіне әкелуі мүмкін. Симптоматикалық артериялық гипотензия артериялық гипертензияның асқынбаған ағымы бар пациенттерде сирек дамиды. АҚ шамадан тыс төмендеу қаупі АҚК төмендеген пациенттерде жоғары, бұл қатаң тұзсыз диетаны сақтаған, гемодиализ, диарея және құсу кезінде диуретиктермен емдеу аясында, сондай-ақ ренин белсенділігі жоғары артериялық гипертензияның ауыр дәрежесі бар пациенттерде байқалуы мүмкін. Симптоматикалық артериялық гипотензия бүйрек функциясының жеткіліксіздігімен де және онсыз да жүрек функциясы жеткіліксіздігінің клиникалық көріністері бар пациенттерде байқалуы мүмкін. Бұл қауіп жоғары дозада «ілмекті» диуретиктерді қабылдауға, гипонатриемияға немесе бүйректің функционалдық жеткіліксіздігіне реакция ретінде жүрек функциясының ауыр дәрежедегі жеткіліксіздігі бар пациенттерде анағұрлым ықтимал. Симптоматикалық артериялық гипотензияның даму қаупі жоғары пациенттерде ПЕРИНДОПРИЛ препаратымен емдеу кезінде АҚ-ны, бүйрек функциясын және қан сарысуындағы калий мөлшерін мұқият бақылау қажет.

Осындай тәсіл ЖИА және цереброваскулярлық аурулары бар пациенттерде де қолданылады, оларда айқын артериялық гипотензия миокард инфарктісіне немесе ми қанайналымының бұзылуына әкелуі мүмкін.

Артериялық гипотензия дамыған жағдайда пациент аяғы көтеріңкі қалыпта шалқасынан «жату» жағдайына ауыстырылуы тиіс. Қажет болса, айналымдағы қан көлемін 0,9% натрий хлориді ерітіндісін вена ішіне енгізу арқылы толтыру керек. Өтпелі артериялық гипотензия препаратты одан әрі қабылдауға кедергі болып табылмайды. АҚК мен АҚ-ны қалпына келтіргеннен кейін емдеу жалғастырылуы мүмкін.

Жүрек функциясының созылмалы жеткіліксіздігі (ЖСЖ) бар және АҚ қалыпты немесе төмендеген кейбір пациенттерде ПЕРИНДОПРИЛ АҚ-тың қосымша төмендеуіне әкелуі мүмкін. Бұл әсер болжамды және әдетте терапияны тоқтатуды қажет етпейді. АҚ-тың айқын төмендеу симптомдары пайда болған кезде препарат дозасын азайту немесе оны қабылдауды тоқтату керек.

Митральды стеноз/аорта стенозы/гипертрофиялық обструктивті кардиомиопатия.

ПЕРИНДОПРИЛ, басқа АӨФ тежегіштері сияқты, солжақ қарыншаның шығу жолының обструкциясы бар пациенттерге (аорталық стеноз, гипертрофиялық обструктивті кардиомиопатия), сондай-ақ митральды стенозы бар пациенттерге сақтықпен тағайындалуы тиіс.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерге (КК 60 мл/мин кем) ПЕРИНДОПРИЛ препаратының бастапқы дозасын КК мәніне қарай және содан кейін емдік әсеріне қарай таңдайды. Мұндай пациенттер үшін қан сарысуындағы креатинин мен калий концентрациясын тұрақты бақылау қажет.

Кейде симптоматикалық ЖФСЖ бар пациенттерде АӨФ тежегіштерін қабылдаудың басында дамитын артериялық гипотензия бүйрек функциясының нашарлауына әкелуі мүмкін. Бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігінің дамуы, әдетте, қайтымды болуы мүмкін.

Бүйрек артерияларының екі жақты стенозы немесе жалғыз бүйрек артериясының стенозы бар пациенттерде (әсіресе бүйрек функциясының жеткіліксіздігі болған кезде) АӨФ тежегіштерімен емдеу аясында әдетте ем тоқтатылғанда өтетін қан сарысуындағы мочевина мен креатинин концентрациясының жоғарылауы мүмкін. Реноваскулярлық гипертензияның қосымша болуы мұндай пациенттерде ауыр артериялық гипотензия мен бүйрек функциясы жеткіліксіздігінің даму қаупінің жоғарылауын туындатады.

Мұндай пациенттерді емдеуді препараттың төмен дозаларын қолданумен және дозаларды одан әрі адекватты іріктеумен мұқият медициналық қадағалаумен бастайды. Диуретиктермен емдеуді уақытша тоқтатып, емнің алғашқы бірнеше аптасы ішінде қан плазмасындағы калий мен креатинин құрамына тұрақты бақылау жүргізген жөн.

Артериялық гипертензиясы бар кейбір пациенттерде бүйрек тамырларының алдыңғы ауруының болуын көрсетпей, қан сарысуындағы мочевина мен креатинин концентрациясы, әсіресе диуретикалық дәрілерді бір мезгілде қолданғанда жоғарылауы мүмкін. Бұл өзгерістер әдетте аздап көрінеді және қайтымды сипатқа ие. Бұл бұзылулардың даму ықтималдығы анамнезінде бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде жоғары. Мұндай жағдайларда ПЕРИНДОПРИЛ препаратының және/немесе диуретиктің дозасын тоқтату немесе азайту талап етілуі мүмкін.

Гемодиализ

Жоғары ағымды жарғақшаларды пайдалана отырып гемодиализде жүрген пациенттерде АӨФ тежегіштерімен емдеу аясында анафилаксиялық реакциялардың даму жағдайлары байқалды. Жарғақшалардың осы түрін пайдалану кезінде АӨФ тежегіштерін тағайындаудан аулақ болу керек. Осындай жағдайларда басқа кластағы гипотензивті препаратты тағайындау немесе диализдік жарғақшаның басқа типін пайдалану мүмкіндігін қарастыру керек.

Бүйрек трансплантациясы

Бүйрек трансплантациясынан кейін пациенттерде ПЕРИНДОПРИЛ препаратын қолдану туралы деректер жоқ.

Реноваскулярлық гипертензия

Бүйрек артерияларының екі жақты стенозы немесе бір жұмыс істейтін бүйректе артериялық стенозы бар пациент АӨФ (ангиотензинді өзгертетін фермент) тежегіштерімен ем алғанда гипотензия мен бүйрек функциясы жеткіліксіздігінің қаупі жоғары. Диуретиктермен емдеу ықпал етуші фактор болуы мүмкін. Бүйрек функциясының жоғалуы тіпті бүйрек артериясының біржақты стенозы бар пациенттерде сарысу креатининіндегі шамалы өзгерістермен ғана пайда болуы мүмкін.

Жоғары сезімталдық/ангионевроздық ісіну

АӨФ тежегіштерін, оның ішінде периндоприлді қабылдаған кезде сирек жағдайларда және емнің кез келген кезеңінде беттің, аяқ-қолдардың, еріннің, шырышты қабықтардың, тілдің, дауыс қатпарларының және/немесе көмейдің ангионевроздық ісінуінің дамуы байқалуы мүмкін. Симптомдар пайда болған кезде препаратты қабылдау дереу тоқтатылуы тиіс, ал пациент ісіну белгілері толық жойылғанша бақылануы тиіс. Егер ісіну тек бет пен ерінге әсер етсе, онда оның көріністері әдетте өздігінен кетеді, дегенмен симптомдарды емдеу үшін антигистаминдер қолданылуы мүмкін.

Көмейдің ісінуімен бірге жүретін ангионевроздық ісіну өлімге әкелуі мүмкін. Тілдің, дауыстық қатпарлардың немесе көмейдің ісінуі тыныс жолдарының бітелуіне әкелуі мүмкін. Мұндай симптомдар пайда болған кезде шұғыл ем, оның ішінде эпинефринді (адреналинді) тері астына енгізу және/немесе тыныс алу жолдарының өткізгіштігін қамтамасыз ету талап етіледі. Пациент симптомдар толық және тұрақты жойылғанша медициналық бақылауда болуы керек. Анамнезінде АӨФ тежегіштерін қабылдаумен байланысты емес ангионевроздық ісінуі бар пациенттерде осы топтың препараттарын қабылдау кезінде оның даму қаупі жоғарылауы мүмкін. Сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерімен емдеу аясында ішектің ангионевроздық ісінуі дамыды. Бұл ретте пациенттерде іштің ауыруы оқшауланған симптом ретінде немесе жүрек айнуымен және құсумен үйлесімде, кейбір жағдайларда беттің алдыңғы ангионевроздық ісінуінсіз және С1-эстераза қалыпты деңгейінде байқалды. Диагноз іш қуысына компьютерлік томография жасау, ультрадыбыстық зерттеу немесе хирургиялық араласу арқылы қойылды. АӨФ тежегіштерін қабылдауды тоқтатқаннан кейін симптомдар жойылды. Сондықтан, АӨФ тежегіштерін алатын іш аймағының ауыруы бар пациенттерге дифференциалды диагноз жүргізу кезінде ішектің ангионевроздық ісінуінің даму мүмкіндігін ескеру қажет.

Бауыр функциясының бұзылуы

Сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерін қабылдау аясында бауырдың фульминантты некрозына ауысатын, кейде өліммен аяқталатын холестаздық сарғаюдың даму синдромы байқалды. Бұл синдромның даму механизмі түсініксіз. Сарғаю пайда болғанда немесе АӨФ тежегіштерін қабылдау аясында «бауыр» ферменттерінің белсенділігі едәуір жоғарылағанда препаратты қабылдауды тоқтату керек, пациент тиісті медициналық бақылауда болуы тиіс.

Нейтропения/ агранулоцитоз/ тромбоцитопения/ анемия

АӨФ тежегіштерін қабылдау аясында нейтропения/агранулоцитоз, тромбоцитопения және анемия пайда болуы мүмкін. Бүйрек функциясы қалыпты пациенттерде және басқа да ауырлататын факторлар болмаған кезде нейтропения сирек дамиды. Иммунодепрессанттарды, аллопуринолды немесе прокаинамидті қабылдау аясында немесе осы қауіп факторларын біріктірген кезде, әсіресе бүйрек функциясының бастапқы бұзылуы болған кезде дәнекер тіннің жүйелі аурулары бар пациенттерде ПЕРИНДОПРИЛ препаратын ерекше сақтықпен қолдану керек.

Кейбір пациенттерде кей жағдайларда қарқынды антибиотикалық терапияға төзімді ауыр инфекциялар туындады. ПЕРИНДОПРИЛ препаратын тағайындаған кезде мұндай пациенттерге қандағы лейкоциттердің құрамын мезгіл-мезгіл бақылау ұсынылады. Пациенттер дәрігерге инфекциялық аурулардың кез келген белгілері туралы хабарлауы керек (мысалы, тамақтың ауыруы, қызба).

Этностық айырмашылықтар

Қара нәсілді пациенттерде ангионевроздық ісінудің даму қаупі жоғары екенін ескеру керек. АӨФ басқа тежегіштері сияқты, ПЕРИНДОПРИЛ қара нәсілді пациенттерде АҚ төмендетуге қатысты тиімділігі аз.

Бұл әсер артериялық гипертензиясы бар қара нәсілді пациенттерде төмен рениндік статустың айқын басымдылығымен байланысты болуы мүмкін.

Жөтел

АӨФ тежегішімен емдеу аясында тұрақты құрғақ жөтел пайда болуы мүмкін, ол препаратты тоқтатқаннан кейін тоқтайды. Мұны жөтелге дифференциалды диагноз жасау кезінде ескеру керек.

Хирургиялық араласу/жалпы анестезия

Ауқымды операциялар жүргізу немесе артериялық гипотензияны туындататын анестезияға арналған құралдарды қолдану жоспарланған пациенттерде периндоприлді қолдану рениннің компенсаторлық босап шығуы аясында ангиотензин II түзілуін бөгеуі мүмкін. Емдеуді операциядан бір күн бұрын тоқтату керек. Көрсетілген механизм бойынша артериялық гипотензия дамыған кезде АҚК-ны толықтыру жолымен АҚ қолдау керек.

Гиперкалиемия

Гиперкалиемия АӨФ тежегіштерімен, оның ішінде периндоприлмен емдеу кезінде дамуы мүмкін. Гиперкалиемияның қауіп факторлары бүйрек функциясының жеткіліксіздігі, бүйрек функциясының төмендеуі, 70 жастан асқан жас, қант диабеті, кейбір ілеспе жағдайлар (дегидратация, жүрек функциясының жедел жеткіліксіздігі, метаболизмдік ацидоз), калий үнемдейтін диуретиктерді (спиронолактон және оның туындысы эплеренон, триамтерен, амилорид сияқты), тағамдық қоспаларды/калий препараттарын немесе құрамында калий бар ас тұзын алмастырғыштарды бір мезгілде қабылдау, сондай-ақ қандағы калий құрамының жоғарылауына ықпал ететін басқа препараттарды қолдану (мысалы, гепарин, ко-тримоксазол триметоприм/сульфаметоксазол деп те аталады). Тағамдық қоспаларды/калий препараттарын, калий үнемдейтін диуретиктерді, құрамында калий бар ас тұзын алмастырғыштарды қолдану қандағы калий құрамының, әсіресе бүйрек функциясы төмендеген пациенттерде айтарлықтай жоғарылауына әкелуі мүмкін. Гиперкалиемия жүрек ырғағының ауыр, кейде өлімге әкелуі мүмкін бұзылуына әкеледі. Егер ПЕРИНДОПРИЛ препаратын және жоғарыда көрсетілген препараттарды бір мезгілде қабылдау қажет болса, емдеу қан сарысуындағы калий құрамын тұрақты бақылау аясында сақтықпен жүргізілуі тиіс.

Бастапқы гиперальдостеронизм

Әдетте бастапқы гиперальдостеронизмі бар пациенттерде ренин-ангиотензин жүйесін тежеу арқылы әсер ететін гипертензияға қарсы препараттарға реакция болмайды. Сондықтан бұл препаратты қолдану ұсынылмайды.

Қосымша заттар

Таблеткалар құрамында лактоза бар, сондықтан тұқым қуалайтын лактозаға төзбеушілік, глюкоза-галатозаның нашар сіңуі немесе Лапп лактаза тапшылығы проблемалары сирек кездесетін пациенттер бұл препаратты қабылдаудан аулақ болу керек.

Жүктілік кезінде қолдану

Жүктілік кезінде АӨФ тежегіштерін қабылдауды бастамау керек. Егер АӨФ тежегіштерімен емді жалғастыру мүлдем қажет болып саналмаса, онда жүктілікті жоспарлаған пациенттер жүктілік кезінде қауіпсіз бейіні белгіленген баламалы гипотензивті емге көшуі тиіс. Жүктілік фактісі расталғаннан кейін АӨФ тежегішін қабылдауды дереу тоқтатып, қажет болған жағдайда емдеудің балама түріне көшу керек.

ПЕРИНДОПРИЛ препаратын жүктілік кезінде қолдануға болмайды.

Қазіргі уақытта жүктіліктің бірінші триместрінде АӨФ тежегіштерін қабылдау кезінде тератогендік қауіп туралы бұлтартпайтын эпидемиологиялық деректер жоқ. Алайда шарана дамуы бұзылуының туындау қаупінің шамалы артуын жоққа шығаруға болмайды. Жүктілікті жоспарлау кезінде немесе ол басталғанда ПЕРИНДОПРИЛ препаратын қолдану кезінде препаратты қабылдауды дереу тоқтату және қажет болған жағдайда жүктілік кезінде қолдану қауіпсіздігінің дәлелденген бейінімен басқа гипотензивті ем тағайындау керек.

Жүктіліктің II және III триместрінде шаранаға АӨФ тежегіштерінің әсері оның дамуының бұзылуына (бүйрек функциясының төмендеуі, олигогидрамнион, бассүйек сүйектерінің сүйектенуінің баяулауы) және жаңа туған нәрестеде асқынулардың дамуына (бүйрек функциясының жеткіліксіздігі, артериялық гипотензия, гиперкалиемия) әкелуі мүмкін екені белгілі.

Егер пациент жүктіліктің II немесе III триместрі кезінде АӨФ тежегіштерін алса, бассүйек сүйектері мен бүйрек функциясының жағдайын бағалау үшін ультрадыбыстық зерттеу жүргізу ұсынылады.

Аналары жүктілік кезінде АӨФ тежегіштерін алған жаңа туған нәрестелер артериялық гипотензияның даму қаупіне байланысты бақылауда болуы тиіс.

Бала емізу кезеңі

Қазіргі уақытта периндоприлдің емшек сүтіне бөлінетіні анықталған жоқ. Бала емізу кезеңінде периндоприлді қолдануға қатысты ақпараттың болмауына байланысты оны қабылдау ұсынылмайды. Бала емізу кезінде, әсіресе жаңа туған немесе шала туылған нәрестелерді тамақтандыру кезінде қауіпсіздік бейіні жақсы зерттелген басқа препараттарды қолданған жөн.

Фертильділік

Репродуктивті функцияға немесе шарананың дамуына әсері байқалмады.

Препараттың көлік құралын және қауіптілігі зор механизмдерді  басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

ПЕРИНДОПРИЛ автокөлік жүргізу және механизмдерді басқару қабілетіне тікелей әсер етпейді, бірақ кейбір пациенттерде, әсіресе емдеудің басында немесе басқа гипотензивті препаратпен біріктірілгенде, төмен артериялық қысыммен байланысты жеке реакциялар дамуы мүмкін. Нәтижесінде автокөлікті немесе басқа механизмдерді басқару қабілеті бұзылуы мүмкін.

Дозаны пациенттің бейінін және артериялық қысым деңгейінің динамикасын ескере отырып, жеке таңдаған жөн.

Артериялық гипертензия

Препаратты монотерапия түрінде немесе басқа класстағы гипотензивті препараттармен бірге қолдануға болады.

Ұсынылатын бастапқы доза күніне бір рет таңертең 4 мг құрайды.

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің айқын белсенділігі бар пациенттерде (әсіресе, реноваскулярлық гипертензиясы, айналымдағы қан көлемінің төмендеуі, жүрек қызметінің декомпенсациясы немесе ауыр гипертензиясы бар) препараттың бастапқы дозасын қабылдағаннан кейін артериялық қысымның күрт төмендеуі орын алуы мүмкін. Мұндай пациенттерге 2 мг бастапқы дозасы ұсынылады, емдеуді дәрігердің бақылауымен бастау керек.

Бір айлық емдеуден кейін дозаны күніне бір рет 8 мг дейін арттыруға болады.

Периндоприлмен емдеу басталғаннан кейін клиникалық айқын гипотензия дамуы мүмкін, оның ықтималдығы диуретиктермен қатарлас емделген пациенттерде жоғары. Мұндай пациенттерге айналымдағы қан көлемінің төмендеуіне және/немесе электролиттердің тапшылығына байланысты препаратты сақтықпен қабылдау ұсынылады.

Мүмкіндігінше диуретиктерді периндоприлмен емдеу басталғанға дейін 2-3 күн бұрын тоқтату керек.

Диуретиктерді тоқтату мүмкін емес гипертензиясы бар пациенттерде периндоприлмен емдеуді 2 мг дозадан бастау керек. Бүйрек қызметі мен қандағы калий деңгейін бақылау керек. Периндоприлдің кейінгі дозаларын артериялық қысымның жауабына сәйкес түзету керек. Қажет болса, диуретиктермен емдеуді жаңартуға болады.

Егде жастағы пациенттерде емдеуді 2 мг дозадан бастау керек, оны бір айдан кейін 4 мг дейін, содан кейін қажет болған жағдайда бүйрек функциясына байланысты 8 мг дейін арттыруға болады (төмендегі кестені қараңыз).

Жүрек функциясының созылмалы жеткіліксіздігі

Көбінесе калийді үнемдемейтін диуретиктермен және/немесе дигоксинмен және/немесе бета-блокаторлармен тағайындаумен үйлеседі; мұндай жағдайларда препаратты таңертең 2 мг ұсынылған бастапқы дозада мұқият медициналық бақылаумен қабылдау керек. Кем дегенде 2 аптадан кейін жақсы төзімділік жағдайында бұл дозаны күніне бір рет 2 мг – 4 мг-ға арттыруға болады. Дозаны таңдау нақты пациенттің клиникалық жауабына негізделуі тиіс.

Жүрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі кезінде және қаупі жоғары топтағы өзге пациенттерде (бүйрек функциясы бұзылған және электролиттік бұзылу үрдісі бар пациенттерде, диуретиктерді және/немесе вазодилататорларды қатар қабылдаған кезде) емдеуді мұқият медициналық қадағалаумен бастаған жөн.

Клиникалық айқын гипотензияның даму қаупі жоғары пациенттерде препаратпен емдеуді бастағанға дейін (яғни, гипонатриемиясы бар/жоқ электролиттерді жоғалтқан, гиповолемиясы бар пациенттерде немесе қатар жүретін диуретиктермен белсенді терапиясы бар пациенттерде) мүмкіндігінше осы жағдайларды түзету керек. Периндоприлмен емдеуге дейін және емдеу кезінде артериялық қысымды, бүйрек функциясын және калийдің сарысулық деңгейін бақылау керек.

Жүректің ишемиялық ауруы

Екі апта бойы күніне бір рет 4 мг дозада тағайындау керек, содан кейін дозаны күніне бір рет 8 мг дейін арттыру керек (бүйрек функциясына байланысты және 4 мг дозаға жақсы төзімділік жағдайында).

Дозаны бүйрек функциясына байланысты күніне бір рет 8 мг дейін арттырар алдында («Бүйрек функциясы бұзылған кезде дозаны түзету» 1-кестені қараңыз) егде жастағы пациенттерге препаратты бір апта бойы күніне бір рет 2 мг-ден, содан кейін келесі апта бойы күніне бір рет 4 мг-ден тағайындау керек. Егер алдыңғы неғұрлым төмен доза жақсы көтерімді болса ғана дозаны арттыру керек.

Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде дозаны түзету

Төмендегі 1-кестеде ұсынылғандай бүйрек функциясы бұзылған пациенттердегі доза креатинин клиренсіне негізделуі тиіс:

1-кесте: Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде дозаны түзету

Бауыр функциясы бұзылған пациенттерде дозаны түзету

Бауыр функциясы бұзылған пациенттерде дозаны түзету талап етілмейді.

Ішке қабылдау үшін.

Препаратты күніне бір рет таңертең, тамақтанар алдында қабылдау ұсынылады.

Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар

Симптомдары: гипотензия, циркуляторлық шок, электролит теңгерімінің бұзылуы, бүйрек функциясының жеткіліксіздігі, гипервентиляция, тахикардия, жүрек соғуының күшеюі, брадикардия, бас айналу, мазасыздық және жөтел.

Емі: Артық дозаланған жағдайда 9 мг/мл (0,9%) натрий хлориді ерітіндісімен вена ішіне инфузия жүргізу ұсынылады. Гипотензия дамыған жағдайда пациент шалқасынан жату жағдайына ауыстырылуы тиіс. Мүмкін болса, ангиотензин II инфузия және/немесе катехоламиндерді вена ішіне енгізу түрінде емдеу нұсқасын қарастырған жөн. Периндоприл организмнен гемодиализ арқылы шығарылады. Терапияға төзімді брадикардия жағдайында электрокардиостимуляция жүргізу көрсетілген. Өмірлік маңызды көрсеткіштерді, сарысудағы электролиттер мен креатинин деңгейін ұдайы бақылап отыру керек.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкеріне консультацияға жүгіну бойынша ұсынымдар

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкерден кеңес алыңыз.

Периндоприлдің қауіпсіздік бейіні АӨФ тежегіштерінің қауіпсіздік бейініне сәйкес келеді:

Клиникалық зерттеулер барысында анықталған және периндоприлді қолдану кезінде байқалған ең көп таралған жағымсыз әсерлер: бас айналу, бас ауыруы, парестезия, вертиго, көрудің бұзылуы, тиннитус, гипотензия, жөтел, ентігу, іштің ауыруы, іш қату, диарея, дисгевзия, диспепсия, жүрек айну, құсу, қышыну, бөртпе, бұлшықет құрысуы және астения.

Терапия кезінде туындауы мүмкін жағымсыз реакциялардың жиілігі келесі градация түрінде берілген: өте жиі (≥1/10); жиі (≥1/100, <1/10); жиі емес (≥1/1000, <1/100); сирек (≥1/10 000, <1/1000); өте сирек (<1/10 000); жиілік белгіленбеген (жиілікті қолжетімді деректер бойынша есептеу мүмкін емес).

Жиі

- жөтел, ентігу;

- бас ауыруы, астения, бас айналу, бұлшықет құрысуы, парестезия;

- дисгевзия, көрудің бұзылуы, тиннитус, вертиго, гипотензия (және гипотензиямен байланысты әсерлер);

- құсу, жүрек айну, іштің ауыруы, іш қату, диарея, диспепсия;

- қышыну, бөртпе.

Жиі емес

- эозинофилия*;

- гипонатриемия;

- емдеуді тоқтатқан кезде қайтымды гиперкалиемия*, қандағы мочевина мөлшерінің жоғарылауы*, қандағы креатинин мөлшерінің жоғарылауы*;

- гипогликемия*;

- ұйқышылдық*;

- синкопа*, дімкәстік*, кеуденің ауыруы*;

- тахикардия* жүректің жиі соғуы*;

- васкулит*, перифериялық ісіну*, гипертермия*;

- жарыққа сезімталдық реакциясы*;

- артралгия*, миалгия*;

- құлау*;

- көңіл-күйдің өзгеруі;

- ұйқының бұзылуы;

- бронхоспазм;

- ауыздың құрғауы;

- есекжем;

- пемфигоид, гипергидроз;

- бүйрек функциясының жеткіліксіздігі;

- эректильді дисфункция;

• беттің, аяқ-қолдардың, еріннің, шырышты қабықтардың, тілдің, дауыс саңылауының және/немесе көмейдің ангионевроздық ісінуі.

Сирек

- қандағы билирубин мөлшерінің жоғарылауы, бауырдағы ферменттер деңгейінің жоғарылауы;

- псориаздың нашарлауы*.

Өте сирек

- жоғары қауіп тобындағы пациенттерде АҚ шамадан тыс төмендеуінен туындауы мүмкін аритмия, стенокардия, миокард инфарктісі, жоғары қауіп тобындағы пациенттерде АҚ шамадан тыс төмендеуінен туындауы мүмкін инсульт;

- эозинофильді пневмония, ринит;

- панкреатит;

гепатит, цитолиздік немесе холестаздық;

- көп формалы эритема;

- туа біткен глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа, тромбоцитопения жеткіліксіздігі бар пациенттердегі төмен гемоглобин мен гематокрит, агранулоцитоз немесе панцитопения, лейкопения/нейтропения, гемолиздік анемия;

- сананың шатасуы;

- бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігі.

Өте сирек

- Рейно синдромы.

* Жиілік спонтанды хабарламалардан анықталған жанама әсерлердің болуына клиникалық зерттеулердің нәтижелері бойынша есептеледі.

Антидиурездік Гормонның Адекватты емес Секрециясы Синдромы (АГАСС) жағдайы басқа АӨФ тежегіштерімен хабарланды. АГАСС өте сирек кездесетін, бірақ АӨФ тежегішімен, оның ішінде периндоприлмен емдеумен байланысты ықтимал асқыну ретінде қарастырылуы мүмкін.

Жағымсыз дәрілік реакциялар туындағанда медициналық қызметкерге, фармацевтикалық қызметкерге немесе, дәрілік препараттардың тиімсіздігі туралы хабарламаларды қоса, дәрілік препараттарға болатын жағымсыз реакциялар (әсерлер) жөніндегі ақпараттық деректер базасына тікелей хабарласу керек

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігі Медициналық және фармацевтикалық бақылау комитетінің «Дәрілік заттар мен медициналық бұйымдарды сараптау ұлттық орталығы» ШЖҚ РМК

http://www.ndda.kz

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - периндоприл эрбумині 4.0 мг,

қосымша заттар: лактоза моногидраты, микрокристалды целлюлоза, коллоидты кремний қостотығы, магний стеараты.

Дөңгелек, жалпақ цилиндр пішінді, ақ немесе ақ дерлік түсті, екі жағында ойығы бар таблеткалар.

10 таблеткадан поливинилхлоридті үлбірден және лакталған басылған алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада.

3, 6 немесе 9 пішінді ұяшықты қаптамалар медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.

3 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

25 °С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Рецепт арқылы.

«Ирбит химфармзауыты» ААҚ,

Нақты мекенжайы: 623856, Ресей, Свердлов обл., Ирбит қ., Карл Маркс к-сі, 124-а үй

Заңды мекенжайы: 623856, Ресей, Свердлов обл., Ирбит қ., Киров к-сі, 172-үй.

Тел.: +7 (34355) 3-60-90

Электронды пошта: info@ihfz.ru

«Авексима» ААҚ, Ресей

125284, Мәскеу қ., Ленинград даңғылы, 31А үй, 1-құр.

Тел.: +7(495) 258-45-28

Электронды пошта: info@avexima.ru

«Adalan» ЖШС, Алматы қ., Тимирязев к-сі 42, 23-пав., 202-кеңсе;

24 с телефон: +7 701 217 24 57;

e-mail: pv@adalan.kz