Метопролол (50мг, Ирбитский химико-фармацевтический завод)
Инструкция
-
русский
-
қазақша
Саудалық атауы
Метопролол
Халықаралық патенттелмеген атауы
Метопролол
Дәрілік түрі
0.05 г таблеткалар
Құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат: метопролол тартраты - 0.0500 г
қосымша заттар: лактоза моногидраты (сүт қанты), коллоидты кремнийдің қостотығы, картоп крахмалы, медициналық төменмолекулярлы, поливинилпирролидон, кросповидон (коллидон CL), магний стеараты.
Сипаттамасы
Сұрғыш реңді ақ немесе сарғыш реңді ақ түсті, жалпақ цилиндр пішінді, ойығы бар таблеткалар. “Мәрмәрлі” болуы мүмкін.
Фармакотерапиялық тобы
Селективті бета–адренобөгегіштер. Метопролол.
АТХ коды СО7АВ02
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Ішу арқылы қолданылған кездегі сіңуі толық дерлік және ас қабылдауға байланысты емес, алайда бауыр арқылы алғашқы өтуі кезіндегі қарқынды метаболизміне байланысты биожетімділігі 50-ға жуықты құрайды. Плазма ақуыздарымен байланысуы - 10%.
Қан плазмасында препараттың ең жоғары концентрациясы – таблетканы қабылдағаннан кейін 1,5-2 сағаттан соң. Курстық емдеу барысында биожетімділігі артады. Ас қабылдау биожетімділігін 20-40%-ға арттырады. Тіндерге тез таралады, гематоэнцефалдық бөгет арқылы, плацентарлы бөгет арқылы өтеді. Ана сүтіне өтеді (концентрациясы плазмадағыдан жоғары). Бауырда метаболизденеді, 2 метаболитінің бета-адренобөгегіш белсенділігі бар. Препараттың метаболизміне CYP2D6 изоферменті қатысады. Жартылай шығарылу кезеңі – ішке қабылдағанда 3.5 сағаттан 7 сағатқа дейін.
Креатинин клиренсі (КК) минутына 5 мл болатын емделушілерде метаболиттердің едәуір жиналып қалғаны байқалады, мұндайда препараттың бета-адренобөгегіш белсенділігі артпайды.
Бауыр циррозында биожетімділігі артады, мұндайда оның жалпы клиренсі қысқарады.
Фармакодинамикасы
Метопролол – кардиоселективті бета1-блокатор. Жарғақшаны тұрақтандырғыш әсер бермейді және ішкі симпатомиметикалық белсенділігі (СМБ) жоқ. Гипотензивтік, антиангинальді және антиаритмиялық әсері бар.
Жоғары емес дозаларда жүректің бета1-адренорецепторларын бөгей отырып, стимуляцияланған катехоламиндер арқылы АТФ-ден циклдік аденозинмонофосфаттардың түзілуін азайтады, жасушаішілік Ca2+ ағынын төмендетеді, теріс хроно-, дромо-, батмо- және инотропты әсер береді (жүректің жиырылу жиілігін сиретеді, өткізгіштігін және қозғыштығын тежейді, миокардтың жиырылғыштығын төмендетеді).
Бета-адренобөгегіштерді қолданудың бас кезінде (ішу арқылы қабылдағаннан кейін алғашқы 24 сағатта) жалпы шеткергі қантамырлық кедергі артады (альфа-адренорецепторлар белсенділігінің реципрокты түрде артуы және бета2-адренорецепторлар стимуляциясының жоғалуы нәтижесінде), ол 1-3 күннен кейін бастапқы қалпына оралады, ал ұзақ уақытқа тағайындалғанда төмендейді.
Гипотензивтік әсері қанның минуттық көлемінің және ренин синтезінің азаюымен, ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесі (РААЖ) (бастапқы ренин гиперсекрециясы бар науқастарда үлкен мәнге ие) және орталық жүйке жүйесі белсенділігінің тежелуімен, қолқа доғасы барорецепторлары сезімталдығының қалпына келуімен (артериялық қысымның төмендеуіне жауап ретінде олардың белсенділігі күшеймейді) және қорытындысында шеткергі симпатикалық ықпалының азаюымен жүзеге асады. Тыныштық кезінде, дене жүктемесінде және күйзелісте артериялық қысымның жоғарылауын төмендетеді. Гипотензивтік әсері тез пайда болады (систолалық артериялық қысым 15 минуттан кейін төмендейді, ең жоғары дегенде - 2 сағат) және 6 сағат бойы жалғасады, диастолалық артериялық қысым баяу өзгереді: тұрақты төмендеу бірнеше апта жүйелі қабылдағаннан кейін байқалады.
Антиангинальді әсері жүректің жиырылу жиілігінің (диастоланың ұзаруы және миокард префузиясының жақсаруы) және жиырылғыштығының азаюы нәтижесінде миокардтың оттегіні қажетсінуінің төмендеуімен, сондай-ақ миокардтың симпатикалық иннервацияның әсеріне сезімталдығының төмендеуімен анықталады. Стенокардия ұстамаларының санын және ауырлығын азайтады және дене жүктемесіне төзімділігін арттырады. Сол жақ қарыншада ақырғы диастолалық қысымның ұлғаюы және қарыншаның бұлшықет талшықтары созылуының артуы есебінен, әсіресе жүрек қызметінің созылмалы жеткіліксіздігі бар науқастарда, оттегіні қажетсіну артуы мүмкін.
Аритмияға қарсы әсері аритмогендік факторлардың (тахикардия, симпатикалық жүйке жүйесінің жоғары белсенділігі, циклдік аденозинмонофосфаттар мөлшерінің артуы, артериялық гипертензия) жоғалуымен, кездейсоқ синустық және эктопиялық ырғақ тасымалдаушының қозу жылдамдығының азаюымен және атриовентрикулярлы өткізгіштіктің баяулауымен (көбіне атриовентрикулярлы түйін арқылы антеградты және аз дәрежеде ретроградты бағытта) және қосымша жолдар арқылы жүзеге асады.
Суправентрикулярлы тахикардияда, жүректің қызметі бұзылған кезде жүрекшелер жыпылықтағанда, синусты тахикардияда және тиреотоксикозда жүректің жиырылу жиілігі сирейді немесе тіпті синустық ырғақты қалыпқа келтіруі мүмкін.
Бас сақинасының пайда болуына жол бермейді.
Селективті емес бета-адренобөгегіштерден айырмашылығы – орташа емдік дозаларды тағайындаған кезде құрамында бета2-адренорецепторы бар ағзаларға (ұйқы безі, қаңқа бұлшықеттері, шеткергі артериялардың, бронхтардың және жатырдың тегіс бұлшықеттері) және көмірсу алмасуына ықпал ету айқындылығы аз; атерогендік әсерінің айқындылығында пропранололдың әсерінен айырмашылығы жоқ. Көп жыл қабылдау қандағы холестерин концентрациясын төмендетеді. Үлкен дозаларда қолданғанда (тәулігіне 0,1 г-ден көп) бета-адренорецепторлардың екі қосалқы типіне де бөгегіш әсерін тигізеді.
Қолданылуы
- жүректің ишемиялық ауруында, жүктемелік стенокардияда, тұрақсыз стенокардияда, миокард инфарктісінде (жедел сатысы, сондай-ақ екінші қайтара алдын алу)
- артериялық гипертензияда, гипертониялық кризде, жүрек қызметінің созылмалы жеткіліксіздігінде (компенсацияланған) диуретиктермен, АӨФ тежегіштерімен және жүрек гликозидтерімен біріктіріп
- ырғақтың бұзылуында (соның ішінде жалпы анестезияда) – синустық тахикардияда, қарыншалық және суправентрикулярлы аритмияларда (соның ішінде қарыншаүстілік тахикардияда, жыбырлағыш тахиаритмияда, жүрекшенің жыбырлауында, жүрекшелік тахикардияда, оймақгүлден, катехоламиндерден болған тахиаритмияларда, қарыншалық экстрасистолияда, митральді клапан пролапсы аясында болған аритмияларда), Q-T аралығы ұзаруының іштен туа болған синдромында
– бас сақинасы ұстамаларының алдын алуға
– тиреотоксикозда біріктірілген ем құрамында
Қолдану тәсілі және дозалары
Ішке, ас қабылдау кезінде немесе ас қабылдап болысымен бірден, шайнамай, сұйықтықпен ішіп қабылдайды.
Артериялық гипертензияда орташа доза тәулігіне 1-2 қабылдауға 0,10 – 0,15 г , қажет болғанда тәулігіне 0,20 г.
Стенокардияда тәулігіне 2-3 рет 0.05 г.
Гиперкинетикалық кардиальді синдромда (соның ішінде тиреотоксикозда) тәулігіне 1-2 рет 0.05 г.
Тахиаритмияда тәулігіне 2-3 рет 0.05 г, қажет болғанда тәулігіне 0.20- 0.030 г.
Миокард инфарктісінің екінші қайтара алдын алуға – тәулігіне 0.20 г.
Бас сақинасының алдын алуға тәулігіне 2-4 қабылдауға 0.10 – 0,20 г.
Егде жастағы емделушілерге емдеуді тәулігіне 0.05 г-нан бастау керек.
Бүйрек қызметінің жеткіліксіздігі дозаны түзетуді қажет етпейді. Бауыр қызметінің жеткіліксіздігінде бауырда метаболизмге ұшырамайтын басқа бета-адренобөгегіштерді тағайындаған жөн.
Жағымсыз әсерлері
Кейде
- брадикардия, артериялық гипотензия, ортостатикалық гипотензия (кейде естен тандыратын)
- жүктеме кезінде ентігу
- бас айналу, бас ауыру
- жүректің айнуы, құсу, іштің ауыруы
Сирек
- жүрек қызметінің жеткіліксіздігі белгілерінің пайда болуы/күшеюі (әсіресе препарат дозасын арттырғанда), аритмия, жүрек лүпілінің жиілеуі, ісінулер, Рейно синдромы
- бронхтың түйілуі
- зейінді жұмылдырудың бұзылуы, депрессия, түнгі қорқыныштар, ұйқысыздық немесе ұйқышылдық, парестезиялар
- көрудің нашарлауы, көз жасы сұйықтығы секрециясының азаюы, көздің шырышты қабығының құрғауы және тітіркенуі, конъюнктивит, құлақ ішінің шуылдауы, естудің нашарлауы
- диарея, іш қату
- тромбоцитопения, лейкопения
- тері бөртпесі (соның ішінде уртикарлы, псориазға ұқсас, тері асты шел майының дистрофиясы), қышыну, есекжем
Өте сирек
– AV-өткізгіштігінің бұзылуы, жүрек тұсының ауыруы, гангрена (шеткергі қан айналымының бұзылуы ауыр емделушілерде);
– ринит
– елестеулер, жеке тұлғалық өзгеру, жоғары қозғыштық, сананың шатасуы
– ауыз ішінің құрғауы, жекелеген жағдайларда – ретроперитонеальді фиброз (алайда осы реакция мен Метопрололды қабылдау арасында анық себеп-салдарлық байланыс анықталған жоқ)
– фотосенсибилизация, тердің күшеюі, қайтымды алопеция, псориаздың өршуі
– зертханалық көрсеткіштер: «бауыр» ферменттері белсенділігінің жоғарылауы, гипербилирубинемия, қанда триглицеридтер деңгейінің жоғарылауы, тығыздығы жоғары липопротеиндер деңгейінің азаюы (HDL)
– басқалар: әлсіздік, қажығыштық (көбіне емнің басында), гепатит, бұлшықеттерде, буындарда спецификалық емес ауыру, құрысулар
– артрит, дене салмағының артуы, либидоның бұзылуы, импотенция
жекелеген жағдайларда – Пейрони ауруы (алайда осы реакция мен Метопрололды қабылдау арасында анық себеп-салдарлық байланыс анықталған жоқ).
Қолдануға болмайтын жағдайлар
– метопрололға, басқа да -бөгегіштерге немесе препараттың басқа да ингредиенттеріне жоғары сезімталдық
– бронх демікпесі немесе сыртартқыда бронхтың түйілуі
– II-III дәрежелі атриовентрикулярлы блокада
-
жүрек қызметінің жедел немесе созылмалы жеткіліксіздігі (NYHA бойынша IV функциональді класс)
- ЖЖЖ минутына 45-тен кем болғанда миокардтың жедел инфаркті бар, PQ аралығы 0,24 секундтан астам немесе систолалық артериялық қысымы 100 мм с.б.-нан аз болатын науқастар
– клиникалық тұрғыдан маңызды синустық брадикардия
– синустық түйін әлсіздігі синдромы
– шеткергі қан айналымының ауыр бұзылуы
– кардиогенді шок
–артериялық гипотензия
-
феохромоцитома
-
метаболизмдік ацидоз
-
бауыр қызметінің ауыр жеткіліксіздігі
– 18 жасқа дейінгі балалар (тиімділігі және қауіпсіздігі анықталған жоқ).
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Иммунотерапия үшін пайдаланылатын аллергендер, немесе тері сынамаларына арналған аллерген сығындылары метопролол қабылдап жүрген науқастарда ауыр жүйелік аллергиялық реакциялардың немесе анафилаксияның пайда болу қаупін арттырады. Көктамыр ішіне енгізуге арналған, құрамында йоды бар рентгеноконтрастты дәрілік заттар анафилактикалық реакциялардың пайда болу қаупін арттырады.
Көктамыр ішіне енгізгенде фенитоин, ингаляциялық жалпы анестезияға арналған дәрілік заттар (көмірсулардың туындылары) кардиодепрессивтік әсерлердің айқындылығын және артериялық қысымның төмендеу ықтималдылығын арттырады.
Инсулиннің және ішу арқылы қабылданатын гипогликемиялық дәрілік заттардың тиімділігін өзгертеді, пайда бола бастаған гипогликемияның симптомдарын (тахикардияны, артериялық қысымның жоғарлауын) бүркемелейді.
Лидокаиннің және ксантиндердің (дифиллиннен басқа) клиренсін төмендетеді және олардың, әсіресе темекі тартудың ықпалынан теофиллин клиренсі бастапқыда жоғары болған науқастарда, плазмадағы концентрациясын арттырады.
Гипотензивтік әсерін қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (Na+ іркілуі және простагландиндер синтезінің бүйректер арқылы бөгелуі), глюкокортикостероидтар және эстрогендер (Na+ іркілуі) бәсеңдетеді.
Жүрек гликозидтері, метилдопа, резерпин және гуанфацин, «баяу» кальций өзекшелерінің бөгегіштері (верапамил, дилтиазем), амиодарон және аритмияға қарсы басқа да дәрілік заттар брадикардияның, атриовентрикулярлы бөгеттің, жүректің тоқтап қалуының және жүрек қызметі жеткіліксіздігінің пайда болу немесе өршу қаупін арттырады. Нифедипин артериялық қысымның елеулі төмендеуіне әкеп соғуы мүмкін.
Диуретиктер, клонидин, симпатолитики, гидралазин және басқа да гипотензивтік дәрілік заттар артериялық қысымның шамадан тыс төмендеуіне әкелуі мүмкін.
Деполяризацияланбайтын миорелаксанттардың әсерін және кумариндердің антикоагулянттық әсерін ұзартады.
Үш- және тетрациклдік антидепрессанттар, антипсихотикалық дәрілік заттар (нейролептиктер), этанол, седативтік және ұйықтатқыш дәрілік заттар орталық жүйке жүйесі қызметінің тежелуін күшейтеді.
Гипотензивтік әсерінің едәуір күшеюі салдарынан моноаминооксидаза (МАО) тежегіштерімен бір мезгілде қолдануға болмайды, МАО тежегіштері мен метопрололды қабылдау арасындағы үзіліс кем дегенде 14 күнді құрауы тиіс.
Гидрирленбеген қастауыш алкалоидтары шеткергі қан айналымының бұзылу қаупін арттырады.
Иммунотерапия үшін пайдаланылатын аллергендер, немесе тері сынамасына арналған сығындылар метопролол қабылдап жүрген науқастарда ауыр жүйелік аллергиялық реакциялардың немесе анафилаксияның пайда болу қаупін арттырады. Көктамыр ішіне енгізуге арналған, құрамында йоды бар рентгеноконтрастты дәрілік заттар анафилактикалық реакциялардың пайда болу қаупін арттырады.
Айрықша нұсқаулар
Қант диабеті, метаболизмдік ацидозы, бронх демікпесі, өкпенің созылмалы обструктивті ауруы (өкпе эмфиземасы, созылмалы обструктивті бронхит), бауыр қызметінің жеткіліксіздігі, бүйрек қызметінің созылмалы жеткіліксіздігі, миастениясы, тиреотоксикозы, депрессиясы (соның ішінде сыртартқысында), псориазы, шеткергі қантамырлардың облитерациялайтын аурулары ("ара-кідік" ақсаңдау, Рейно синдромы) бар емделушілерге және егде жаста сақтықпен тағайындалады.
Бета-адренобөгегіштерді қабылдап жүрген науқастарды бақылауға жүректің жиырылу жиілігін және артериялық қысымды (қабылдай бастағанда – күн сайын, содан кейін 3-4 айда 1 рет), диабеті бар науқастардың қанында глюкоза концентрациясын (4-5 айда 1 рет) бақылау жатады. Науқасқа жүректің жиырылу жиілігін есептеу әдісін үйреткен және жүректің жиырылу жиілігі минутына 50-ден аз болғанда дәрігерден кеңес алу керектігіне нұсқау берген жөн.
Аллергиялық реакциялардың айқындылығының күшеюі (ауырлаған аллергологиялық сыртартқы аясында) және эпинефриннің әдеттегі дозаларын енгізудің әсері болмауы мүмкін.
Егде жастағы емделушілерде бүйрек қызметін бақылауды (4-5 айда 1 рет) жүзеге асыру керек. Шеткергі артериялық қан айналымы бұзылуларының симптомдарын күшейтуі мүмкін. Жүрек ырғағы бұзылған, систолалық артериялық қысымы 100 мм с.б.-нан төмен емделушілерде, ерекше сақтық шараларын сақтаған жағдайда ғана, көктамыр ішіне енгізуге болады (артериялық қысымның әрі қарай төмендеу қаупі бар). Препаратты 10 күн бойы дозаны біртіндеп азайта отырып, тоқтатады.
Артериялық гипертензияда әсері 2-5 күннен кейін басталады, тұрақты әсері 1-2 айдан кейін білінеді.
Жүктемелік стенокардияда препараттың таңдап алынған дозасы тыныштық кезде жүректің жиырылу жиілігін 55-60 соғу шегінде, жүктемеде минутына 110 соғудан аспайтындай қылып қамтамасыз етуі тиіс. «Шылымқорларда» бета-адренобөгегіштердің тиімділігі төмен.
Клонидинмен біріктіріп емдегенде соңғысын қабылдауды, гипертониялық кризге жол бермеу үшін, метопрололды тоқтатқаннан кейін бірнеше күннен соң тоқтатқан жөн. Тәулігіне 200 мг-нан жоғары дозада кардиоселективтілік азаяды.
Метопролол тиреотоксикоздың кейбір клиникалық біліністерін (мысалы, тахикардияны) бүркемелеуі мүмкін. Тиреотоксикозы бар науқастарда препаратты күрт тоқтатуға болмайды, өйткені ол симптоматиканы күшейтуге қабілетті.
Қант диабетінде гипогликемиядан болған тахикардияны бүркемелеуі мүмкін. Селективті емес бета-адренобөгегіштерден айырмашылығы инсулиннен болған гипогликемияны іс жүзінде күшейтпейді және қандағы глюкоза концентрациясын қалыпты деңгейге дейін қалпына келуін кідіртпейді.
Бронх демікпесі бар емделушілерге қатарластыра емдеу ретінде тағайындау қажет болғанда бета2-адреностимуляторлар; феохромоцитомада альфа-адренобөгегіштер қолданылады.
Хирургиялық араласым жүргізу қажет болғанда анестезиологқа жүргізілген ем жөнінде ескерту қажет (жалпы анестезия үшін барынша аз теріс инотропты әсер ететін дәрілік затты таңдау), препаратты тоқтатпау керек.
Реципроктік n.vagus белсенділенуін көктамыр ішіне атропинді (1-2 мг) енгізу арқылы жоюға болады.
Катехоламиндерді қорын төмендететін дәрілік заттар (мысалы, резерпин), бета-адренобөгегіштердің әсерін күшейтуі мүмкін, сондықтан дәрілік заттардың осындай біріктірулерін қабылдап жүрген науқастар артериялық қысымның шамадан тыс төмендеуін немесе брадикардияны анықтау үшін ұдайы дәрігердің бақылауында болуы тиіс.
Егде жастағы науқастарда үдемелі брадикардия (минутына 50-ден аз), артериялық гипотензия (систолалық артериялық қысым 100 мм с.б.-нан төмен), атриовентрикулярлы блокада, бронхтың түйілуі, қарыншалық аритмиялар, бауыр және бүйрек қызметінің ауыр бұзылулары пайда болған жағдайда дозаны азайту немесе емдеуді тоқтату қажет. Бета-адренобөгегіштерді қабылдаудан тері бөртпелері және депрессия пайда болғанда емдеуді тоқтатады.
Препаратты дозаны 10 күн бойы біртіндеп азайта отырып, біртіндеп тоқтатады. Емдеуді күрт тоқтатқан кезде «тоқтату» синдромы (стенокардия ұстамасының күшеюі, артериялық қысымның жоғарылауы) пайда болуы мүмкін. Препаратты тоқтатқанда стенокардиясы бар науқастарға ерекше көңіл бөлу қажет.
Жанаспалы линзаны пайдаланатын науқастар бета-адренобөгегіштермен емделу аясында көз жасы түзілуінің азаюы мүмкін екендігін ескеруі тиіс.
Жүктілік және лактация кезеңі
Препарат жүктілік кезінде тек өмірдік көрсетілімдері бар болғанда және әйел үшін күтілетін пайдасы ұрық үшін қаупінен басым болған жағдайда ғана қолданылуы мүмкін (ұрықта/жаңа туған нәрестеде брадикардияның, гипотензияның, гипогликемияның пайда болуы қаупіне байланысты). Бұл фактіге препаратты соңғы триместр кезінде қолданғанда көңіл бөлу қажет. Препаратты қолдануды босанудан кемінде 2-3 күн бұрын тоқтатқан жөн.
Метопролол емшек сүтіне бөлініп шығады. Алайда оны бала емізетін әйелдерге емдік дозаларда қолданғанда нәрестеге жағымсыз әсерін тигізуі екіталай.
Метопрололды жүкті және емшек емізетін әйелдерге тағайындағанда тиімді ең төмен дозаны таңдап алу қажет.
Дәрілік заттың көлікті немесе қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету ерекшеліктері
Емдеу кезеңінде автокөлік жүргізгенде және зейінді жұмылдыруды және психомоторлы реакциялардың шапшаңдығын қажет ететін қауіпті қызмет түрлерімен айналысқанда сақ болу қажет.
Артық дозалануы
Симптомдары: айқын ауыр синустық брадикардия, бас айналу, атриовентрикулярлы блокада (толық көлденең бөгет пайда болғанша және жүрек тоқтап қалғанша), артериялық қысымның төмендеуі, естен тану жағдайы, аритмия, қарыншалық экстрасистолия, жүрек қызметінің жеткіліксіздігі, кардиогендік шок, жүректің тоқтап қалуы, бронхтың түйілуі, есінен тану, кома, жүректің айнуы, құсу, цианоз. Артық дозаланудың алғашқы белгілері препаратты қабылдағаннан кейін 20 мин. - 2 сағаттан соң білінеді.
Емі: асқазанды шаю және сіңіретін дәрілік заттарды тағайындау; симптоматикалық терапия: артериялық қысым айқын төмендегенде – науқас Тренделенбург күйінде болуы тиіс; артериялық қысым шамадан тыс төмендеген жағдайда, брадикардияда және ЖЖ – көктамыр ішіне, 2-5 мин.аралықпен, бета-адреностимуляторлар – қалаған әсерге қол жеткізгенше немесе көктамыр ішіне 0.5-2 мг атропин сульфаты. Жағымды әсері жоқ болғанда – допамин, добутамин немесе норэпинефрин. Кейінгі шаралар ретінде 1-10 мг глюкагон тағайындалуы, транскөктамырлық интракардиальді электростимулятор қойылуы мүмкін. Бронх түйілгенде көктамыр ішіне бета 2-адренорецепторлардың стимуляторларын көктамыр ішіне енгізу керек. Құрысуларда – көктамыр ішіне диазепамды баяу енгізу керек. Гемодиализ тиімді емес.
Шығарылу түрі және қаптамасы
Поливинилхлоридті үлбірден және баспалы лакталған алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 10 таблеткадан.
Пішінді 3 немесе 5 қаптама медицинада қолданылуы жөнінде мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон пәшкеге салынған.
Сақтау шарттары
Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25оС-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек.
Сақтау мерзімі
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткен препаратты қолдануға болмайды.
Дәріханадан босатылу шарттары
Рецепт арқылы
Өндіруші
«Ирбит химиялық-фармацевтикалық зауыты» ААҚ
623856, Свердлов обл., Ирбит қ-сы, Киров к-сі, 172
Тел/факс (34355) 3-60-90
Тіркеу куәлігінің иесі
«Ирбит химиялық-фармацевтикалық зауыты» АҚҚ
Қаптаушы ұйымның атауы және елі
«Ирбит химиялық-фармацевтикалық зауыты» ААҚ, Ресей Федерациясы
Тұтынушылардан өнімнің (тауардың) сапасы жөніндегі шағымдарды қабылдайтын ұйымның мекенжайы
«Ирбит химиялық-фармацевтикалық зауыты» ААҚ
623856, Свердлов обл., Ирбит қ-сы, Киров к-сі, 172
Тел/факс (34355) 3-60-90, Электронды поштасы: info@ihfz.ru