Лоприта

Лоприта

Жоқ

Дәрілік түрі, дозасы

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 100 мг/25 мг, 200 мг/50 мг

Жүйелі пайдалануға арналған инфекцияға қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған вирусқа қарсы препараттар. Вирусқа қарсы тікелей әсер ететін препараттар. АИТВ инфекциясын емдеуге арналған вирусқа қарсы препараттар, біріктірілімдер. Лопинавир және ритонавир.

АТХ коды J05AR10

Препарат АИТВ-1 жұқтырған ересек адамдарды, жасөспірімдер мен 6 жастан асқан балаларды басқа антиретровирустық дәрілік заттармен біріктіріп емдеу үшін тағайындалады.

Бұрын протеаза тежегіштерін қабылдаған АИТВ-1 жұқтырған пациенттерді емдеу үшін Лоприта препаратын таңдау вирустық резистенттілігін жеке тестілеуге және пациенттердің емделу тарихына негізделуі тиіс.

Қолдану басталғанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі

- лопинавирге немесе ритонавирге немесе препараттың қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- бауыр функциясының ауыр бұзылуы

- рифампицинмен бір мезгілде қабылдау

- клиренсі айтарлықтай дәрежеде CYP3A-ға тәуелді және қан плазмасындағы концентрациясының жоғарылауы елеулі және/немесе өмірге қауіпті реакциялардың пайда болуына әкелуі мүмкін препараттармен бір мезгілде қабылдау:

• альфа 1-адренорецепторлардың антагонистері (алфузозин)

• антиангинальді препараттар (ранолазин)

• аритмияға қарсы препараттар (амиодарон, дронедарон)

• бактерияға қарсы препараттар (фузид қышқылы)

• ісікке қарсы препараттар (венетоклакс, нератиниб, апалутамид)

• подаграға қарсы препараттар (колхицин)

• антигистаминдік препараттар (астемизол, терфенадин)

• психозға қарсы препараттар (луразидон, пимозид, кветиапин)

• қастауыш алкалоидтары (дигидроэрготамин, эргоновин, эрготамин,

метилэргоновин)

• АІЖ моторикасының стимуляторлары (цизаприд)

• вирустық С гепатитін емдеуге арналған вирусқа қарсы тікелей әсер ететін препараттар

• (элбасвир/гразопревир, омбитасвир/ паритапревир/ ритонавир немесе дасабувирмен немесе дасабувирсіз)

• ГМГ-Ко-А редуктаза тежегіштері (ловастатин, симвастатин)

• триглицеридтердің микросомалық тасымалдағыш-ақуызы тежегіштері (ломитапид)

• 5 типті фосфодиэстераза тежегіштері (аванафил, силденафил)

• (тек өкпенің артериялық гипертензиясын емдеу үшін пайдалануға болмайды),

варденафил

• седативті/ұйықтататын дәрілер (ішке қабылдауға арналған мидазолам, тиазолам)

• шайқурай препараттары(Hypericum perforatum)

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Лоприта құрамында Р 450 цитохромының CYP3A изоферментінің тежегіштері болып табылатын лопинавир және ритонавир бар. Лоприта препаратын және CYP3A жүйесімен бастапқы метаболизденетін дәрілік заттарды бір мезгілде тағайындау олардың емдік әсері мен жағымсыз реакцияларын арттыруы немесе ұзартуы мүмкін. Лоприта препараты клиникада пайдаланылатын концентрацияларда CYP2D6, CYP2C9, CYP2C19, CYP2E1, CYP2B6 немесе CYP1A2 тежемейді.

Лоприта өз метаболизмін индукциялайды және P 450 цитохромы ферменттік жүйесінің көмегімен, сондай-ақ глюкуронизация жолымен метаболизденетін кейбір дәрілік препараттардың биотрансформациясын арттырады. Бұл қан плазмасындағы препараттар концентрациясының төмендеуіне және Лоприта препаратымен бір мезгілде тағайындағанда олардың тиімділігінің төмендеуіне алып келуі мүмкін.

Лоприта препараты мен бір мезгілде енгізілетін дәрілік заттар арасындағы өзара әрекеттесу төменде келтірілген.

Антиретровирустық препараттар

Кері транскриптаза нуклеозидтік тежегіштері (КТНТ)

Ставудин, ламивудин

Лопинавир концентрациялары өзгермейді. Дозаны түзету қажет емес.

Абакавир, зидовудин

Лопинавир/ритонавирден туындаған глюкуронизацияның ұлғаюына байланысты абакавир мен зидовудин концентрациясы төмендеуі мүмкін. Абакавир мен зидовудин концентрациясы төмендеуінің клиникалық маңызы белгісіз.

Тенофовир (тәулігіне 1 рет 300 мг)

Тенофовирдің AUC 32%-ға артады, C max өзгермейді, С min 51%- ға артады. Лопинавир концентрациялары өзгермейді. Дозаны түзету қажет емес. Тенофовирдің неғұрлым жоғары концентрациясы бүйрек функциясының бұзылуын қоса, тенофовирмен байланысты жағымсыз құбылыстардың туындауына ықпал етуі мүмкін.

Кері транскриптазаның нуклеозидтік емес тежегіштері (КТНЕТ)

Эфавиренз (тәулігіне 1 рет 600 мг)

Лопинавир AUC 20%-ға, C max - 13%-ға, С min-42%-ға төмендейді. Эфавиренз (тәулігіне 2 рет лопинавир/ритонавирмен 500/125 мг қабылдағанда тәулігіне 1 рет 600 мг). Лопинавир концентрациясы өзгермейді (жеке қабылданатын, тәулігіне 2 рет 400/100 мг сәйкес келеді). Лоприта таблеткаларының дозасын эфавирензбен бір мезгілде қабылдағанда тәулігіне 2 рет 500/125 мг дейін арттыру керек. Лоприта препаратын күніне бір рет эфавирензбен бірге қолданудан аулақ болу керек.

Невирапин (тәулігіне 2 рет 200 мг)

Лопинавир AUC 27%-ға, C max - 19%-ға, С min-51%-ға азаяды. Лоприта таблеткаларының дозасын невирапинмен бір мезгілде қабылдағанда тәулігіне 2 рет 500/125 мг дейін арттыру керек. Лоприта препаратын күніне бір рет невирапинмен бірге қолданудан аулақ болу керек.

Этравирин (лопинавир/ритонавирмен тәулігіне 2 рет 400/100 мг)

Этравириннің AUC 35%- ға, С min - 45%-ға, C max-30%-ға азаяды. Лопинавирдің AUC және C max өзгермейді, С min 20%-ға төмендейді. Дозаны түзету қажет емес.

Рилпивирин (лопинавир/ритонавир, капсулалар 400/100 мг тәулігіне 2 рет) рилпивириннің AUC 52%-ға, С min - 74%-ға, C max-29%-ға артады. лопинавирдің AUC және C max өзгермейді, С min CYP3A ферменттерінің тежелуіне байланысты 11%-ға азаяды. Лоприта препаратын рилпивиринмен бірге қолдану плазмадағы рилпивирин концентрациясының жоғарылауын тудырады, бірақ дозаны түзету қажет емес.

CCR5 химокиндік рецепторларының антагонистері

Маравирок

Лопинавир/ритонавирмен CYP3A тежелуіне байланысты маравироктың AUC 295%-ға, C max-97%-ға өседі. Маравирок дозасын тәулігіне 2 рет 400/100 мг дозада Лоприта препаратымен бір мезгілде қабылдау кезінде тәулігіне 2 рет 150 мг дейін төмендету керек.

Интеграза тежегіштері

Ралтегравир

Ралтегравирдің AUC және Cmax өзгермейді, C12 30% төмендейді. Лопинавир концентрациялары өзгермейді. Дозаны түзету қажет емес.

Басқа АИТВ протеаза тежегіштерімен (ПТ) бірге қабылдау

Бекітілген нұсқауларға сәйкес, протеаза тежегіштерімен бірге емдеу, әдетте ұсынылмайды.

Фосампренавир/ритонавир (700/100 мг тәулігіне 2 рет лопинавир/ритонавирмен 400/100 мг тәулігіне 2 рет); немесе фосампренавир (1400 мг тәулігіне 2 рет лопинавир/ритонавирмен 533/133 мг тәулігіне 2 рет). Фосампренавир концентрациясы айтарлықтай төмендейді. Фосампренавирдің жоғары дозаларын (тәулігіне 2 рет 1400 мг) лопинавир/ритонавирмен (тәулігіне 2 рет 533/133 мг) бірге қолдану.) бұрын протеаза тежегіштерімен ем қабылдаған пациенттерде асқазан-ішек жолы тарапынан жағымсыз құбылыстар жиілігінің артуына және фосампренавир/ритонавирдің стандартты дозаларын қолданумен салыстырғанда вирусологиялық тиімділігін арттырмай біріктірілген сызбаны пайдалану кезінде триглицеридтер концентрациясының жоғарылауына әкелді. Осы екі препаратты бірге қолдану ұсынылмайды. Тәулігіне 1 рет қабылданатын Лоприта препаратын және фосампренавирді бір мезгілде қолданудан аулақ болу керек.

Индинавир (тәулігіне 2 рет 600 мг)

Индинавирдің AUC өзгермейді, Сmin 3,5 есе артады, Cmax төмендейді (индинавирге қатысты монотерапия түрінде тәулігіне 3 рет 800 мг). Лопинавир концентрациясы өзгермейді (бұрын алынған мәліметтерге қатысты). Бұл біріктірілімге тиімділік пен қауіпсіздік тұрғысынан оңтайлы доза белгіленбеген.

Саквинавир (тәулігіне 2 рет 1000 мг)

Саквинавирдің концентрациясы өзгермейді. Дозаны түзету қажет емес.

Типранавир / ритонавир (тәулігіне 2 рет 500/100 мг)

Лопинавир AUC 55 %, Cmin 70 %, Cmax 47% төмендейді. Осы екі препаратты бірге қолдану ұсынылмайды.

Қышқылдықты төмендететін препараттар

Омепразол (тәулігіне 1 рет 40 мг)

Омепразол мен лопинавир концентрациясы өзгермейді. Дозаны түзету қажет емес.

Ранитидин (бір рет 150 мг)

Ранитидин концентрациясы өзгермейді. Дозаны түзету қажет емес.

Альфа-адреноблокаторлар

Алфузозин

Лопинавир/ритонавирдің CYP3A тежеу қабілетіне байланысты алфузозин концентрациясының жоғарылауы күтіледі. Алфузозинді қолданумен байланысты уыттылықтың, оның ішінде артериялық гипотензияның ықтимал күшеюіне байланысты Лоприта пен алфузозин препаратын бірге қолдануға болмайды.

Анальгетиктер

Фентанил

Лопинавир/ритонавирмен CYP3A тежелуіне байланысты плазмадағы фентанилдің неғұрлым жоғары концентрациясына байланысты жағымсыз әсерлердің (тыныс алудың бәсеңдеуі, седация) даму қаупі артады. Фентанил мен Лоприта препаратын бірге қолданғанда жағымсыз әсерлерін (әсіресе тыныс алу мен седацияны бәсеңдету) мұқият мониторингтеу ұсынылады.

Антиангинальді препараттар

Ранолазин

Лопинавирмен/ритонавирмен СYР3А тежелуі себебінен ранолазин концентрациясының артуы күтіледі. Лоприта мен ранолазин препаратын бірге қолдануға болмайды.

Аритмияға қарсы препараттар

Амиодарон, дронедарон

Амиодарон мен дронедарон концентрациясы лопинавирмен/ритонавирмен CYP3A тежелуіне байланысты артуы мүмкін. Аритмияның немесе басқа күрделі жағымсыз құбылыстардың даму қаупіне байланысты Лоприта препараты мен амиодарон немесе дронедаронды бір мезгілде қолдануға болмайды.

Дигоксин

Лопинавир/ритонавирмен Р-гликопротеин тежелуіне байланысты плазмада дигоксин концентрациясы жоғарылауы мүмкін. Дигоксиннің ұлғайған деңгейі уақыт өте келе P-гликопротеин индукциясының даму шамасына қарай төмендеуі мүмкін. Дигоксинді Лоприта препаратымен бірге абайлап тағайындау керек. Сонымен қатар, мүмкіндігінше, дигоксин концентрацияларына мониторинг өткізу ұсынылады. Ритонавирдің P-гликопротеинді айқын тежеу әсеріне байланысты плазмада дигоксин концентрациясының елеулі жоғарылауы күтілетіндіктен, Лоприта препаратын дигоксин қабылдайтын пациенттерге қолданғанда ерекше назар аудару керек. Лоприта препаратын қабылдайтын пациенттерде дигоксинмен емді бастау, ықтималды түрде, болжануымен салыстырғанда, дигоксин концентрациясының аздап көтерілуіне әкеледі.

Бепридил, лидокаин (жүйелі қолданғанда), хинидин

Лопинавир/ритонавирмен бірге қолданғанда бепридил, лидокаин (жүйелі қолданғанда) және хинидин концентрациялары жоғарылауы мүмкін. Аталған препараттарды Лоприта препаратымен бірге сақтықпен тағайындау керек. Мүмкіндігінше, препарат концентрациясына мониторинг өткізу ұсынылады.

Антибиотиктер

Кларитромицин

Лопинавирмен/ритонавирмен CYP3A тежелуіне байланысты кларитромицин AUC орташа жоғарылауы күтіледі. Бүйрек функциясының бұзылулары бар пациенттерде (креатинин клиренсі <30 мл/мин) кларитромицин дозасын төмендетуді қарастыру керек. Бауыр немесе бүйрек функциясының бұзылулары бар пациенттерге кларитромицинді Лоприта препаратымен бірге сақтықпен тағайындаған жөн.

Ісікке қарсы препараттар

Афатиниб (тәулігіне 2 рет 200 мг ритонавирмен)

Лопинавир/ритонавирдің P-gp және BCRP (сүт безі обырының төзімділік ақуызы/ABCG2) тежейтін айқын әсерімен байланысты, афатиниб AUC және Cmax артады (арту дәрежесі ритонавир енгізілген уақытқа байланысты). Афатинибті Лоприта препаратымен біріктіріп қолданғанда сақтық таныту керек. Дозаны түзету жөніндегі нұсқауларды афатинибке арналған нұсқаулықтан қараңыз. Афатинибті қолданғанда жағымсыз реакцияларының көрінісін бақылап отыру керек.

Церитиниб

Лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолданғанда лопинавир/ритонавирдің CYP3A және P-гликопротеинді тежеу әсерінің салдарынан сарысуда церитиниб концентрациясы артуы мүмкін. Церитинибті Лоприта препаратымен бір мезгілде қолданғанда ерекше сақ болу қажет. Дозаны түзету нұсқауларын церитинибті медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулықтан қараңыз. Церитинибті қолдану кезінде жағымсыз реакциялар көрінісін бақылап отыру керек.

Апалутамид

Апалутамид пен Лоприта препаратын бір мезгілде қолдануға болмайды, өйткені апалутамид лопинавир/ритонавирдің жүйелі әсерін төмендетуі ықтимал, бұл вирусологиялық жауаптың жоғалуына әкелуі мүмкін. Сонымен қатар, апалутамид пен Лоприта препаратын бір мезгілде қолдану апалутамидтің неғұрлым жоғары концентрациясына байланысты құрысуды қоса, елеулі жағымсыз реакцияларға әкелуі мүмкін.

Абемациклиб, апалутамид,дазатиниб, энкорафениб, ивосидениб, нератиниб және нилотиниб сияқты көптеген тирозинкиназа тежегіштері; винкристин және винбластин. Лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолданғанда сарысу концентрациясы жоғарылап, бұл кейбірі күрделі болуы ықтимал жағымсыз реакциялардың көбеюіне әкелуі мүмкін.

Энкорафениб немесе ивосиденибті лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолдану энкорафениб немесе ивосиденибтің жүйелі әсерін арттыра алады, бұл QT аралығының ұзаруы сияқты күрделі жағымсыз реакциялар қаупін жоғарылатуы мүмкін. Энкорафениб пен Лопританы бір мезгілде қабылдаудан аулақ болу керек. Егер пайдасы қауіптен асып кетсе және Лоприта препаратын қолдану қажет болса, пациенттер қауіпсіздік тұрғысынан мұқият бақылауда болуы тиіс.

Нератиниб

Сарысудағы нератиниб концентрациясы ритонавирмен CYP3A тежелуіне байланысты жоғарылауы мүмкін. Гепатоуыттылықты қоса, ауыр және / немесе өмірге ықтимал қауіпті реакцияларға байланысты Нератиниб пен Лопританы бір мезгілде қолдануға болмайды.

Абемациклиб

Сарысудағы абемациклиб концентрациясы ритонавирмен CYP3A тежелуіне байланысты жоғарылауы мүмкін. Абемациклиб пен Лопританы бір мезгілде қабылдаудан аулақ болу керек. Егер бұл бірлескен енгізу міндетті деп есептелсе, дозалар осы препараттарды қолдану жөніндегі нұсқаулықтарға сәйкес таңдалуы тиіс. Абемациклибпен байланысты жағымсыз реакцияларды бақылаңыз.

Венетоклакс, энкорафениб, ибрутиниб, ивосидениб, нилотиниб және дазатиниб дозасы осы препараттарды қолдану жөніндегі нұсқаулықтарға сәйкес таңдалуы тиіс.

Ибрутиниб

Лопинавир/ритонавирмен CYP3A тежелу әсері салдарынан сарысуда ибрутиниб концентрациясы артуы мүмкін. Лоприта препаратымен бір мезгілде ибрутиниб қолданылғанда сарысуда ибрутиниб концентрациясы жоғарылауы мүмкін, ал соның салдарынан ісік лизисі синдромының даму қаупін қоса, уыттылықтың даму ықтималдығы артады. Ибрутиниб және Лоприта препаратын бір мезгілде қолданбаған дұрыс. Егер пациент үшін пайдасы қаупінен асып түссе және Лоприта препаратымен бірге қолдану қажет болса, ибрутиниб дозасын 140 мг дейін азайтып, пациенттерде уыттылық көріністерін бақылап отыру қажет.

Венетоклакс

Лопинавир/ритонавирмен CYP3A тежелу әсеріне орай сарысуда концентрацияның жоғарылауы, ал соның салдарынан емдеудің басында және дозаны арттыру фазасы барысында ісік лизисі синдромының даму қаупінің артуы болуы мүмкін (венетоклакс нұсқаулығын қараңыз). Венетоклакстың тұрақты тәуліктік дозасын қабылдайтын және дозаны арттыру фазасын аяқтаған пациенттерде CYP3A қуатты тежегіштерімен бір мезгілде қолданғанда препарат дозасын кемінде 75% азайту керек. Пациенттер венетоклакстың уыттылық белгілері тұрғысынан мұқият қадағалауда болуы тиіс.

Антикоагулянттар

Варфарин

Варфаринді лопинавир/ритонавирмен бірге енгізу CYP2C9 индукциясымен байланысты концентрациясына әсер етуі мүмкін. ХҚҚ (халықаралық қалыптасқан қатынас) қадағалау ұсынылады.

Ривароксабан (тәулігіне 2 рет 600 мг ритонавирмен )

Лопинавир/ритонавирмен CYP3A және P-gp тежелуіне орай, ривароксабан AUC 153%, Cmax - 55% артады. Ривароксабан мен Лоприта препаратын бірге қабылдау ривароксабанның жүйелі әсерін арттыруы, ал бұл қан кету қаупін жоғарылатуы мүмкін. Лоприта препаратымен қатарлас ем қабылдап жүрген пациенттерге ривароксабан қолдану ұсынылмайды.

Ворапаксар

Лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолданғанда CYP3A тежелу әсерінің салдарынан сарысуда концентрациясы артуы мүмкін. Ворапаксар және Лоприта препаратын бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Құрысуға қарсы препараттар

Фенитоин

Лопинавир/ритонавир әсерімен CYP2C9 және  CYP2C19 индукциялануы нәтижесінде тепе-тең концентрациялары орташа төмендеді. Лопинавир концентрациялары фенитоинмен CYP3A индукциялануы себепті төмендеген. Фенитоинді Лоприта препаратымен біріктірілімде қолданғанда сақтық таныту керек. Лоприта препаратымен бірге қолданғанда фенитоин деңгейін бақылап отыру қажет. Фенитоинмен бірге қолданғанда Лоприта препаратының дозасын арттыру қажет болуы мүмкін. Клиникалық практикада дозаны түзету зерттелмеді. Лоприта препараты тәулігіне 1 рет фенитоинмен біріктірілімде қабылданбауы тиіс.

Карбамазепин және фенобарбитал

Карбамазепинді лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолданғанда CYP3A тежелу әсерінің салдарынан сарысуда концентрациясы артуы мүмкін. Лопинавир концентрациялары карбамазепинмен және фенобарбиталмен CYP3A индукциялануы себепті төмендеуі мүмкін. Карбамазепин немесе фенобарбиталды Лоприта препаратымен біріктірілімде қолданғанда сақтық танытқан жөн. Лоприта препаратымен бірге қолданғанда карбамазепин немесе фенобарбитал деңгейін бақылап отыру керек. Карбамазепинмен немесе фенобарбиталмен бірге қолданғанда Лоприта препаратының дозасын арттыру қажет болуы мүмкін. Клиникалық практикада дозаны түзету зерттелмеді. Лоприта препараты тәулігіне 1 рет карбамазепинмен және фенобарбиталмен біріктірілімде қабылданбауы тиіс.

Ламотриджин және вальпроат

Ламотриджинді метаболиздейтін глюкуронидаза индукциясына орай, ламотриджин AUC 50%, Cmax 46%, Cmin 56% азаяды. Вальпроат концентрациялары төмендейді. Лоприта препаратын және вальпрой қышқылын немесе вальпроатты бір мезгілде қолданғанда вальпрой қышқылы әсерінің төмендеуі тұрғысынан пациенттерді мұқият бақылап отыру қажет.

Лоприта препаратын қолдануды бастаған немесе тоқтатқан пациенттерге ламотриджиннің демеуші дозаларын қатарлас қабылдау кезінде: Лоприта препаратын қосымша қолданған жағдайда  ламотриджин дозасын арттыруға немесе Лоприта препаратын қабылдауды тоқтатқан жағдайда азайтуға болады; осыған байланысты, ламотриджин дозасын түзету қажеттілігін түсіну мақсатында плазмадағы ламотриджин концентрациясына, атап айтқанда, Лоприта препаратын қолданудың басталуына немесе тоқтатылуына дейін және одан кейін 2 апта бойы мониторинг өткізілуі тиіс.

Лоприта препаратын қолданып жүрген және ламотриджин қолдануды бастаған пациенттерге ламотриджин дозасына ұсынылған арттыруды түзету қажет емес.

Антидепрессанттар және анксиолитиктер

Тразодон бір рет (тәулігіне 2 рет 200 мг ритонавирмен)

Тразодон AUC 2,4 есе артады. Тразодон мен ритонавирді бірге қолданудан кейін жүрек айну, бас айналу, артериялық гипотензия және естен танулар түрінде жағымсыз құбылыстар байқалды. Лоприта препаратымен біріктірілімінің тразодон концентрациясының ұқсас ұлғаюын туындататыны белгісіз. Біріктірілімді сақтықпен қолдану керек, сондай-ақ тразодонның төменірек дозаларын қолдану мүмкіндігін қарастыру керек.

Зеңге қарсы препараттар

Кетоконазол және итраконазол

Кетоконазол немесе итраконазолды лопинавирмен/ритонавирмен бір мезгілде қолданғанда CYP3A тежелісінің әсері салдарынан сарысудағы концентрациясы артуы мүмкін. Кетоконазол мен итраконазолдың жоғары дозаларын (>200 мг/тәулік) қолдану ұсынылмайды.

Вориконазол

Вориконазол концентрациялары төмендеуі мүмкін. Осындай емнің болжанатын пайдасы пациент үшін ықтимал қауіптен асып түсетін жағдайларда қоспағанда, вориконазолды Лоприта препаратында болатын ритонавирдің төменгі дозаларымен (тәулігіне 2  рет 100 мг) бір мезгілде қолданудан сақтану керек.

Подаграға қарсы препараттар

Колхицин бір рет (ритонавирмен тәулігіне 2 рет 200 мг). Колхицин бір рет (тәулігіне 2 рет 200 мг ритонавирмен). Ритонавирмен P-gp және (немесе) CYP3A4 тежелісіне орай, колхицин AUC 3 есе, Cmax 1,8 есе артады. Колхицинмен байланысты нейробұлшықет уыттылығы (рабдомиолизді қоса) сияқты күрделі жағымсыз реакциялардың даму жиілігінің ықтималды артуына орай, бүйрек және (немесе) бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттерге Лоприта препараты мен колхицинді бірге қолдану қарсы көрсетілімді. Бүйрек және бауыр функциясы сақталған пациенттерге, егер Лоприта препаратымен ем қажет болса, колхицин дозасын азайту немесе препаратты тоқтату керек. Қосымша ақпаратты колхицинді қолдану жөніндегі нұсқаулықтан қараңыз.

Антигистаминдік препараттар

Астемизол, терфенадин

Лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолданғанда CYP3A тежелу әсерінің салдарынан сарысуда концентрациясы артуы мүмкін. Осы препараттарды қабылдау нәтижесінде ауыр аритмиялардың даму қаупінің болжамды артуына орай, Лоприта препаратын астемизолмен және терфенадинмен бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді.

Бактерияға қарсы препараттар

Фузид қышқылы

Лопинавир/ритонавирмен CYP3A тежелуіне байланысты фузид қышқылының концентрациялары артуы мүмкін. Фузид қышқылын қолданумен байланысты жағымсыз құбылыстардың, атап айтқанда, рабдомиолиз туындау қаупінің артуына орай, тері және жұмсақ тіндер инфекцияларында препараты мен фузид қышқылын бірге қолдану қарсы көрсетілімді. Препараттарды бірге қолданбауға болмайтын сүйектер мен буындардың инфекциялық аурулары жағдайында Лоприта қолданғанда бұлшықет жүйесі тарапынан жағымсыз құбылыстардың дамуы тұрғысынан мұқият клиникалық қадағалау ұсынылады.

Микробактерияға қарсы препараттар

Бедаквилин бір рет (тәулігіне 2 рет 400/100 мг лопинавир/ритонавирмен, көп рет) қолданылғанда бедаквилин AUC 22% артады, Cmax өзгермейді. Лопинавир/ритонавирмен ұзақ уақыт бірге қолданғанда плазмада бедаквилин концентрациясына аса айқын ықпалын байқауға болады. Ықтималды түрде, бұл лопинавир/ритонавир әсерімен CYP3A4 тежелуіне байланысты. Бедаквилин қолданумен байланысты жағымсыз құбылыстардың даму қаупіне орай, бедаквилин және Лоприта препаратын біріктіруден аулақ болу керек. Егер пайдасы қаупінен артық болған жағдайда, бедаквилинді Лоприта препаратымен бірге қолдануды сақтықпен жүзеге асырған жөн. Жиірек электрокардиографиялық мониторинг және трансаминазалар деңгейіне бақылау ұсынылады (бедаквилин нұсқаулығын қараңыз).

Деламанид тәулігіне 2 рет 400/100 мг лопинавир/ритонавирмен тәулігіне 2 рет 100 мг)

Деламанид AUC 22% артады. DM-6705 (деламанидтің белсенді метаболиті) AUC 30% артады. Лопинавир/ритонавирмен ұзақ уақыт бірге қолданғанда DM-6705 концентрациясына аса айқын әсері болуы мүмкін. DM-6705 әсерімен QTc аралығының ұзару қаупінің артуына байланысты деламанидті Лоприта препаратымен бір мезгілде қолдану қажет болғанда деламанидпен емдеудің бүкіл кезеңі бойына өте жиі ЭКГ мониторинг өткізу ұсынылды (деламанид нұсқаулығын қараңыз).

Рифабутин (тәулігіне 1 рет 150 мг)

Рифабутин (бастапқы дәрілік зат және оның белсенді метаболиті – 25-O-дезацетил) AUC 5,7 есе, Cmax 3,5 есе артады. Лоприта препаратымен қолдану кезінде ұсынылған рифабутин дозасы белгіленген күндері (мысалы, дүйсенбі-сәрсенбі-жұма) аптасына 3 рет 150  мг құрайды. Рифабутиннің жүйелі әсерінің жоғарылауында күтуге болатын нейтропения және увеитті қоса, рифабутин себеп болған жағымсыз құбылыстарды мұқият бақылау қажет. Аптасына 3 рет 150  мг дозада рифабутин жағымдылығы нашар болатын пациенттерге әріқарай дозаны аптасына 2 рет (белгіленген күндері) 150 мг дейін төмендету ұсынылады. Аптасына 2 рет 150 мг дозаның рифабутин AUC оңтайлы мәнін қамтамасыз ете алмауы мүмкін екенін ескеру керек, бұл рифабутинге төзімділіктің даму қаупіне және емдеу тиімсіздігіне әкелуі мүмкін. Лоприта препараты үшін дозаны түзету қажет емес.

Рифампицин

Лоприта мен рифампицин препаратын бір мезгілде қолдану ұсынылмайды. Рифампицинмен CYP3A индукциялануына байланысты лопинавир концентрациясының елеулі төмендеуін байқауға болады. Лоприта препаратын рифампицинмен бірге қолдану ұсынылмайды, өйткені лопинавир концентрациясының төмендеуі лопинавирдің емдік әсерінің едәуір азаюына әкелуі мүмкін. Лопинавир/ритонавирдің қажетті концентрациясына жоғары дозаларды қолдану арқылы қол жеткізуге болады, алайда бұл гепатоуыттылық пен асқазан-ішек уыттылығының дамуымен байланысты, бұл АЛТ/АСТ белсенділігінің артуымен және асқазан-ішек жолы тарапынан бұзылулармен қатар жүруі мүмкін. Демек, мұқият емдік дәрілік мониторинг кезінде қатаң қажеттілік жағдайларын қоспағанда, осы біріктірілімді тағайындаудан аулақ болу керек. Лоприта препаратының дозасын рифампицин енгізу басталған соң ғана арттыруға болады.

Психозға қарсы препараттар

Луразидон

Лопинавир/ритонавирмен CYP3A тежелісіне байланысты луразидон концентрациясының жоғарылауы күтіледі. Луразидонмен бірге қолдану қарсы көрсетілімді.

Пимозид

Лопинавир/ритонавирмен CYP3A тежелісіне байланысты пимозид концентрациясының жоғарылауы күтіледі. Лоприта препараты мен пимозидті, осы препаратты қабылдау нәтижесінде күрделі гематологиялық ауытқулар мен басқа күрделі жағымсыз құбылыстардың даму қаупіне байланысты, бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді.

Кветиапин

Лопинавирмен/ритонавирмен CYP3A тежелуіне байланысты кветиапин  концентрациясының жоғарылауы күтіледі. Лоприта препараты мен кветиапинді бірге қолдану қарсы көрсетілімді, өйткені ол кветиапинмен байланысты уыттылықтың даму ықтималдығын арттыруы мүмкін.

Бензодиазепиндер

Мидазолам

Лопинавир/ритонавирмен CYP3A тежелісіне байланысты ішке қабылдағанда мидазолам AUC 13 есе, парентеральді енгізгенде мидазолам AUC 4 есе артады. Лоприта препаратын мидазоламды ішке қолданумен бір мезгілде қабылдау қарсы көрсетілімді, ал мидазоламды парентеральді қолданғанда айрықша сақ болу керек. Лоприта препаратын мидазоламды парентеральді қолданумен бір мезгілде қабылдау тыныстың тарылуы және/немесе ұзақ уақыт тыныштану дамыған жағдайда клиникалық мониторингті күшейту әрі талапқа сай емдеу мақсатында қарқынды емдеу бөлімінде немесе осыған ұқсас жағдайларда жүргізілу керек. Мидазолам дозасын түзету, әсіресе, осы препаратты қайталап енгізгенде қажет болуы мүмкін.

Бета2-адренорецепторлар агонистері (ұзақ әсер ететін)

Салметерол

Салметерол концентрациялары лопинавир/ритонавирмен CYP3A тежелуіне орай артуы мүмкін. Біріктіріп қолдану, QT аралығының ұзаруын, жүректің жиі соғуын және синустық тахикардияны қоса, салметерол қолданумен байланысты жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан жағымсыз құбылыстардың даму қаупін арттыра алады. Осыған байланысты, Лоприта препараты мен салметеролды бірге қолдану ұсынылмайды.

Кальций өзекшелерінің блокаторлары

Фелодипин, нифедипин және никардипин

Лопинавир/ритонавирмен CYP3A тежелуіне байланысты фелодипин, нифедипин және никардипин концентрациялары жоғарылауы мүмкін. Осы дәрілік препараттарды Лоприта препаратымен бір мезгілде қолданғанда емдік әсеріне және жағымсыз құбылыстарына клиникалық мониторинг өткізу ұсынылады.

Глюкокортикостероидтар

Дексаметазон

Дексаметазонмен CYP3A индукциялануына орай лопинавир концентрациялары төмендеуі мүмкін. Осы дәрілік препараттарды Лоприта препаратымен бір мезгілде қолданғанда вирусқа қарсы тиімділігіне клиникалық мониторинг өткізу ұсынылады.

Флутиказон пропионаты, будесонид, триамцинолон ингаляциялық, инъекциялық немесе мұрын ішіне қолдану кезінде

Флутиказон пропионатының плазмадағы концентрациясы (тәулігіне 4 рет мұрын ішіне 50 мкг қолданғанда) артады, кортизол деңгейі 86% төмендейді. Флутиказон пропионатын ингаляциялық қолдану кезінде аса айқын әсерін күтуге болады. Лопинавир/ритонавирді флутиказон пропионатымен бірге ингаляция түрінде немесе мұрын ішіне қолданған пациенттерде, Иценко-Кушинг синдромын және бүйрек үсті бездері функциясының бәсеңдеуін қоса, глюкокортикостероидтардың жүйелі әсерлерінің дамуы хабарланды; осындай құбылыстарды метаболизмі P450 3A жолымен жүретін басқа глюкокортикостероидтарды, мысалы, будесонид пен триамцинолонды пайдалану кезінде де байқауға болады. Демек, емдеудің ықтималды пайдасы жүйелі глюкокортикостероидтар әсерлерінің даму қаупінен асып түсетін жағдайлардан басқа, Лоприта препаратын және осы глюкокортикостероидтарды бірге қолдану ұсынылмайды. Жергілікті және жүйелі әсерлерін мұқият бақылаумен глюкокортикостероид дозасын төмендетуді немесе CYP3A4 субстраты емес глюкокортикостероидтарға (мысалы, беклометазон) ауысуды қарастыру керек. Оның үстіне, глюкокортикостероид препараттарын тоқтатқан жағдайда ұзақ уақыт бойы дозаны біртіндеп азайту қажет болуы мүмкін.

5 типті фосфодиэстераза тежегіштері (ФДЭ-5)

Аванафил (тәулігіне 2 рет 600 мг ритонавирмен)

Лопинавир/ритонавирмен CYP3A тежелуіне орай аванафил AUC 13 есе артады. Аванафил мен Лоприта препаратын бірге қолдануға болмайды.

Тадалафил, силденафил, варденафил

Лопинавир/ритонавирмен CYP3A тежелуіне орай тадалафил AUC 2 есе артады. Лопинавир/ритонавирмен CYP3A тежелуіне орай силденафил AUC 11 есе артады. Лопинавир/ритонавирмен CYP3A тежелісіне  орай варденафил AUC 49 есе артады. Варденафил мен Лоприта препаратын бірге қолдануға болмайды.

Өкпе артериялық гипертензиясын емдеу үшін. Лоприта пен силденафил препаратын бірге қолдануға болмайды. Лоприта мен тадалафил препаратын бірге қолдану ұсынылмайды.

Эректильді дисфункцияны емдеу үшін. Лоприта препаратын қолданатын пациенттерде эректильді дисфункцияны емдеу үшін силденафилді, тадалафилді немесе варденафилді сақтықпен қолдану керек. Осы дәрілік заттарды Лоприта препаратымен бірге қолдану олардың қан плазмасындағы концентрациясын едәуір арттырады және артериялық гипотензия, естен тану, көрудің бұзылуы және ұзаққа созылатын эрекция сияқты жағымсыз реакциялардың пайда болуына әкеледі деп күтілуде. Лоприта препаратымен бірге қолданғанда силденафил дозасы 48 сағат бойы 25 мг-ден аспауы тиіс, ал тадалафил дозасы әр 72 сағат сайын 10 мг-ден аспауы тиіс.

ГнРГ рецепторларының антагонистері

Элаголикс

Элаголиксті лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолдану CYP3A изоферменті OATP және P-гликопротеин тежелісі арқылы элаголикс концентрациясын арттыруы мүмкін. Элаголиксті қолдану кезіндегі белгілі күрделі жағымсыз реакциялар – суицидтік ойлар және бауыр трансаминазалары белсенділігінің жоғарылауы. Бұдан бөлек, элаголикс лопинавир/ритонавирдің жүйелі әсерін азайтуы мүмкін CYP3A изоферментінің әлсіз/орташа индукторы болып табылады. CYP3A изоферментінің күшті тежегіштерімен қолдану кезіндегі элаголикс дозалары туралы ақпарат алу үшін элаголиксті медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулықты қарау қажет.

Киназа тежегіштері

Фостаматиниб

Фостаматиниб пен лопинавир/ритонавирді бір мезгілде қолдану фостаматиниб метаболиті – R406 жүйелі әсерін арттыруы мүмкін, бұл гепатоуыттылық және нейтропения сияқты дозаға тәуелді жағымсыз реакцияларға әкелуі мүмкін.

Қастауыш алкалоидтары

Дигидроэрготамин, эргоновин, эрготамин, метилэргоновин. Лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолданғанда CYP3A тежелу әсерінің салдарынан сарысуда концентрациясы артуы мүмкін. Лоприта препараты мен қастауыш алкалоидтарын бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді, өйткені ол вазоспазм мен ишемияны қоса, қастауыштардың жедел уыттылығына әкелуі мүмкін.

АІЖ моторикасының стимуляторлары

Цизаприд

Лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолданғанда CYP3A тежелу әсерінің салдарынан сарысуда концентрациясы артуы мүмкін. Лоприта препаратын цизапридпен бір мезгілде қолдану осы препаратты қабылдау нәтижесінде ауыр аритмиялардың даму қаупінің болжамды артуына орай қарсы көрсетілімді.

С вирустық гепатитін емдеуге арналған тікелей әсер ететін вирусқа қарсы препараттар

Элбасвир/гразопревир (тәулігіне 1 рет 50/200 мг)

Элбасвирдің AUC 2,71 есе, C max – 1,87 есе, c 24 – 3,58 есе артады. CYP3A тежегішін қоса, механизмдер біріктіріліміне байланысты гразопревирдің AUC 11,86 есе, C max – 6,31 есе, С 24 – 20,70 есе өседі. Лопинавир концентрациялары өзгермейді. Элбасвир/гразопревирді Лопритамен бір мезгілде қолдануға болмайды.

Омбитасвир/паритапревир/ритонавир + дасабувир(тәулігіне 2 рет 400/100 мг лопинавирмен/ритонавирмен тәулігіне 1 рет  25/150/100 мг + тәулігіне 2 рет 400 мг). Омбитасвир концентрациялары өзгермейді. CYP3A /эффлюксті тасымалдаушылар тежелісіне байланысты паритапревир AUC 2,17  есе, Cmax - 2,04 есе, Ctrough - 2,36 есе артады. Дасабувир концентрациялары өзгермейді. Лопинавир концентрациялары өзгермейді. Омбитасвир/паритапревир/ритонавир(тәулігіне 2 рет 400/100 мг лопинавир/ритонавирмен тәулігіне 1 рет 25/150/100 мг). Омбитасвир концентрациялары өзгермейді. СYP3A/эффлюксті тасымалдаушылар тежелісіне байланысты паритапревир AUC 6,10 есе, Cmax - 4,76 есе, Ctrough - 12,33  есе артады. Лопинавир концентрациялары өзгермейді. Бірге қолдануға болмайды. Лопинавир/ритонавир 800/200 мг тәулігіне 1 рет дасабувирмен біріктірілімде немесе онсыз омбитасвир/паритапревир/ритонавирмен қолданылды. ПППД және лопинавир әсері тәулігіне екі рет 400/100 мг лопинавир/ритонавир қолдану кезінде байқалған әсеріне сәйкес болды.

Глекапревир/ пибрентасвир

Глекапревир концентрациясының артуынан болатын АЛТ деңгейінің жоғарылау қаупіне орай, Лоприта препараты мен глекапрепревир/пибрентасвирді бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Софосбувир / велпатасвир / воксилапревир

Лоприта препаратын және софосбувир/велпатасвир/воксилапревирді бір мезгілде қолдану уыттылығының күшеюі мүмкін болғандықтан ұсынылмайды.

СВГ протеаза тежегіштері

Боцепревир (тәулігіне 3 рет 800 мг). Боцепревир AUC 45%, Cmax - 50%, Cmin - 57% азаяды. Лопинавир AUC 34%, Cmax 30%, Cmin43% азаяды. Лоприта препараты мен боцепревирді бірге қолдану ұсынылмайды.

Симепревир (тәулігіне 2 рет 100 мг ритонавирмен күнделікті 200 мг) Симепревир AUC 7,2 есе, Cmax 4,7 есе, Cmin 14,4 есе артады. Лоприта препараты мен симепревирді бірге қолдану ұсынылмайды.

Телапревир (тәулігіне 3 рет 750 мг). Телапревирдің AUC 54%-ға, C max-53%-ға, С min- 52%- ға азаяды. Лопинавир концентрациялары өзгермейді.

Өсімдік тектес дәрілік препараттар

Шайқурай препараттары (Hypericum perforatum)

Құрамында шайқурай бар CYP3A препараттарымен индукциялануына орай, плазмада лопинавир концентрациялары төмендеуі мүмкін. Құрамында шайқурай бар (Hypericum perforatum) препараттарды лопинавирмен және ритонавирмен біріктірілімде қабылдауға болмайды. Егер пациент шайқурай препараттарын қабылдап жүрген болса, осындай препараттар қабылдауды дереу тоқтату және мүмкіндігінше вирустық жүктемені тексеру керек. Шайқурай қабылдауды тоқтатудан кейін плазмада лопинавир және ритонавир деңгейлері жоғарылауы мүмкін. Лоприта препаратының дозасын түзету қажет болуы мүмкін. Индукцияланған әсері шайқурай препараттарымен емдеуді тоқтатудан кейін 2 апта бойы сақталуы мүмкін. Осылайша, Лоприта препаратын қабылдауды шайқурай қабылдауды тоқтатудан кейін 2 апта өткен соң бастауға болады.

Иммунодепрессанттар

Циклоспорин, сиролимус( рапамицин), такролимус

Лопинавир/ритонавирмен CYP3A тежелісіне байланысты циклоспорин, сиролимус (рапамицин), такролимус концентрациялары жоғарылауы мүмкін. Осы препараттардың деңгейі плазмада тұрақтанғанша емдік концентрациясын жиірек бақылау ұсынылады.

Липидтер концентрациясын төмендететін препараттар

Ловастатин, симвастатин

Лопинавир/ритонавирмен CYP3A тежелуі салдарынан плазмада ловастатин немесе симвастатин концентрациясының айқын жоғарылауы байқалады. ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері концентрациясының жоғарылауы, рабдомиолизді қоса, миопатияны тудыруы мүмкін екендіктен, Лоприта препаратын бұл препараттармен біріктірілімде тағайындау қарсы көрсетілімді.

Аторвастатин

Лопинавир/ритонавирмен CYP3A тежелісіне орай аторвастатин AUC 5,9 есе, Cmax 4,7 есе артады. Лоприта препаратын аторвастатинмен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды. Егер аватростатинді қабылдау қажет деп танылса, қауіпсіздікті мұқият бақылау кезінде аторвастатиннің ең аз тиімді дозалары пайдаланылуы тиіс.

Розувастатин (тәулігіне 1 рет 20 мг)

Розувастатин AUC 2 есе, Cmax 5 есе артады. Розувастатин CYP3A4 арқылы аз дәрежеде метаболизденсе де, плазмада оның концентрациясының артуы байқалады. Өзара әрекеттесу механизмін ақуыздар тасымалын тежеуімен түсіндіруге болады. Лоприта препаратымен бір мезгілде қолданғанда сақ болу және розувастатин дозасын төмендету керек.

Флувастатин немесе правастатин

Флувастатин немесе правастатиннің клиникалық мәнді өзара әрекеттесуі күтілмейді. Правастатин CYP450 арқылы метаболизденбейді. Флувастатин ішінара CYP2C9 метаболизденеді. Егер ГМГ-КоА-редуктаза тежегішімен емдеу көрсетілсе, правастатин немесе флувастатинді қолдану ұсынылады.

Ломитапид

Ломитапид CYP3A4 көмегімен метаболизм үшін сезімтал субстрат болып табылады. CYP3A4 тежегіштері плазмада ломитапид концентрациясын арттырады, ал қуатты тежегіштері концентрациясын шамамен 27 есе жоғарылатады. Ломитапидті CYP3A4 орташа немесе қуатты тежегіштерімен бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді.

Апиындар

Бупренорфин (тәулігіне 1 рет 16 мг). Бупренорфин концентрациясы өзгермейді. Дозаны түзету қажет емес.

Метадон

Метадон концентрациясы төмендейді. Плазмадағы метадон деңгейін бақылау ұсынылады.

Пероральді контрацептивтер

Этинилэстрадиол

Этинилэстрадиол концентрациялары төмендейді. Лоприта препаратын құрамында этинилэстрадиол бар контрацептивтермен бірге қолданған жағдайда (контрацепция түріне байланыссыз, мысалы, ішке қабылдауға арналған препарат немесе бұласыр) контрацепцияның қосымша әдістерін пайдалану қажет.

Никотинге тәуелділікті емдеуге арналған препараттар

Бупропион

Бупропион және оның белсенді метаболиті – гидроксибупропион AUC және Cmax шамамен 50% төмендейді. Осындай әсерін бупропион метаболизмінің күшеюі тудырады. Егер Лоприта препаратымен бір мезгілде бупропион қолдану қажет болып танылса, емдік әсерін мұқият бақылау және байқалған индукцияға қарамастан, ұсынылған дозадан асырмау керек.

Тиреоид гормондары препараттарымен орын басу емі

Левотироксин

Тіркеуден кейінгі кезеңде құрамында ритонавир бар препараттар мен левотироксиннің ықтималды өзара әрекеттесу жағдайлары жөнінде хабарламалар алынды. Левотироксинмен ем қабылдаған пациенттерде Лоприта препаратымен емнің басталуынан және/немесе аяқталуынан кейін, кем дегенде, бір ай бойы тиреотропты гормон деңгейін бақылып отыру керек.

Тамыр кеңейтетін препараттар

Бозентан

Бозентанмен CYP3A4 индукциялануына орай, лопинавир/ритонавир концентрациялары төмендейді. Лопинавир/ритонавирмен CYP3A4 тежелуіне орай бозентан AUC 5 есе, Cmax 6 есе, емнің басында бозентан Cmin шамамен 48 есе артады. Лоприта препаратын бозентанмен қолданғанда сақтық таныту керек.

Лоприта препаратын бозентанмен қатар тағайындағанда АИТВ емінің тиімділігін бақылап отыру және бозентанмен байланысты уытты  құбылыстардың дамуы тұрғысынан, әсіресе, препараттарды бірге қолданудың бірінші аптасы ішінде пациенттерді бақылауға алу керек.

Риоцигуат

Лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолданғанда лопинавир/ритонавирдің CYP3A және P-гликопротеинді тежеу әсері салдарынан сарысудағы концентрациясы артуы мүмкін. Лоприта препаратымен риоцигуатты бір мезгілде қабылдау ұсынылмайды (риоцигуатқа арналған қолдану жөніндегі нұсқаулықты қараңыз).

Басқа дәрілік препараттар

Белгілі метаболизмдік бейіндер негізінде Лоприта препараты мен дапсон, триметоприм, сульфаметоксазол, азитромицин немесе флуконазол арасында клиникалық мәнді өзара әрекеттесу күтілмейді.

Лоприта құрамында Р450 цитохромы CYP3A изоферментінің тежегіштері болып табылатын лопинавир мен ритонавир бар. Лоприта препаратын және бастапқыда CYP3A жүйесімен метаболизденетін дәрілік заттарды бір мезгілде тағайындау плазмалық концентрацияларын арттыруы немесе олардың емдік әсері мен жағымсыз реакцияларын ұзартуы мүмкін.

Бедаквилинді күшті CYP3A4 тежегіштерімен бірге қолдану бедаквилиннің жүйелі әсерін арттыруы мүмкін, бұл бедаквилинмен байланысты жағымсыз реакцияларының туындау қаупін ықтималды арттыруы мүмкін. Сондықтан бедаквилиннің лопинавир/ритонавирмен біріктірілімінен аулақ болу керек. Алайда, бедаквилинмен бірге лопинавир/ритонавирмен емдеу, егер пайдасы қауіптен басым болса, сақтықпен жүргізілуі мүмкін. Электрокардиограмманы жиірек бақылау және трансаминазаларға мониторинг өткізу ұсынылады.

Деламанидті CYP3A изоферментінің күшті тежегіштерімен (лопинавир/ритонавир) бірге қолдану деламанид метаболитінің экспозициясын ұлғайтуы мүмкін, бұл QT аралығының ұзаруымен астасады. Алайда, егер деламанид пен лопинавир/ритонавирді қолдану шын мәнінде қажет болса, деламанидпен емдеудің бүкіл кезеңі бойына ЭКГ мониторингін өткізу керек.

Колхицинмен және ритонавир сияқты CYP3A изоферментінің күшті тежегіштерімен ем қабылдаған пациенттерде өмірге қатер төндіретін жағдайлар және өліммен аяқталған жағдайлар тіркелді. Бүйрек немесе бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерге колхицинді бір мезгілде қабылдау қарсы көрсетілімді.

Лоприта мыналармен біріктіруге:

- риоцигуатпен ұсынылмайды

- ворапаксармен ұсынылмайды

- фузид қышқылымен сүйек-буын инфекцияларында ұсынылмайды

- сальметерол ұсынылмайды.

Лопританы хлорфенирамин, хинидин, эритромицин, кларитромицин сияқты QT аралығын ұзартатын дәрілік заттармен қолданғанда ерекше назар аудару қажет. Осылайша, Лоприта бір мезгілде тағайындалған препараттардың концентрациясын жоғарылатуы мүмкін, бұл жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан жағымсыз реакциялардың даму қаупінің артуымен қатарласты. Кардиальді жағымсыз реакциялар клиникаға дейінгі сынақтар кезінде білінді, яғни Лопританың ықтималды кардиальді әсерін жоққа шығаруға болмайды.

Лоприта мен флутиказонды немесе будесонид және триамцинолон сияқты CYP3A4-пен метаболизденетін басқа глюкокортикостероидтарды, Кушинг синдромы мен бүйрек үсті бездері функциясының бәсеңдеуін қоса, глюкокортикостероидтардың ықтималды жүйелі әсерлерінің қаупінен пайдасы асып түсетін жағдайларды қоспағанда, бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Арнайы ескертулер

Дәрілік өзара әрекеттесуіне байланысты күрделі жағымсыз реакциялардың даму қаупі

Ритонавирді флутиказонмен бірге ингаляция түрінде немесе мұрын ішіне қолданған пациенттерде Иценко-Кушинг синдромының дамуы хабарланды; ондай құбылыстарды метаболизмі Р450 3А арқылы жүзеге асатын басқа глюкокортикостероидтарды, мысалы, будесонидті пайдалану кезінде де байқауға болады.

Протеаза тежегіштерімен, әсіресе, кері транскриптазаның нуклеозидті тежегіштерімен біріктірілімде креатинфосфокиназа (КФК) деңгейінің көтерілуі, миалгия, миозит және сирек рабдомиолиз тіркелді.

Бауыр аурулары

Лопинавир/ритонавирдің қауіпсіздігі мен тиімділігі бауырдың қатар жүретін күрделі аурулары бар пациенттерде зерттелмеді. Лоприта таблеткаларын бауырдың ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерге қолдануға болмайды. Созылмалы В немесе С гепатиті бар пациенттерді антиретровирустық препараттар біріктірілімімен емдегенде бауыр тарапынан ауыр және өмірге қауіптілігі зор жағымсыз реакциялардың жоғары қаупі бар.

Созылмалы гепатитті қоса, бауыр функциясының бұзылуы бұрын болған пациенттерде біріктірілген антиретровирустық ем кезінде бауыр функциясы бұзылуларының жоғары даму жиілігін байқауға болады. Мұндай пациенттерді мұқият бақылаа отыру, бауыр ауруының нашарлау симптомдары пайда болған кезде үзіліс жасау немесе емдеуді тоқтату туралы мәселені қарау керек.

АИТВ-1 моно-инфекциясын жұқтырған және инфекция жұқтырмаған пациенттерде басқа антиретровирустық препараттармен біріктірілімде Лоприта препаратымен емнің басталуынан кейін 7 күн өткен соң билирубин деңгейінің жоғарылауымен немесе онсыз трансаминазалар деңгейінің артуы туралы хабарламалар алынды. Кейбір жағдайларда бауыр дисфункциясы ауыр сипатта болды. Лопинавир/ритонавирмен емдеуді бастар алдында тиісті зертханалық тестілер орындалып, одан кейін ем барысында мониторинг өткізілуі тиіс.

Бүйрек аурулары

Бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде лопинавир мен ритонавирдің бүйректік клиренсі мардымсыз, олардың плазмадағы концентрацияларының артуы күтілмейді. Лоприта плазма ақуыздарымен жоғары дәрежеде байланысады, сондықтан препараттың гемодиализ немесе перитонеальді диализ арқылы шығарылу ықтималдығы аз.

Гемофилия

Протеаза тежегіштерімен емделген А және В типті гемофилиясы бар пациенттерде, өздігінен болатын тері гематомалары және гемартроздарын қоса, жоғары қанағыштық туралы хабарламалар болды. Кейбір пациенттерге қосымша VIII фактор тағайындалды. Көрсетілген жағдайлардың көпшілігінде, егер ол үзіліп қалған болса, протеаза тежегіштерімен емдеу жалғастырылды немесе жаңғыртылды. Әсер ету механизмі түсіндірілмесе де, себеп-салдарлы байланыс анықталды. Сондықтан гемофилиясы бар пациенттер жоғары қанағыштық мүмкіндігі туралы білуі тиіс.

Панкреатит

Гипертриглицеридемия дамыған пациенттерді қоса, лопинавир/ритонавир қабылдайтын пациенттердегі панкреатит жағдайлары туралы хабарламалар бар. Көптеген жағдайларда анамнездегі пациенттерде панкреатит және/немесе панкреатитпен астасқан басқа дәрілік заттармен бір мезгілде ем болған. Триглицеридтер деңгейінің айқын жоғарылауы панкреатитті дамытатын қауіп факторы болып табылады. Үдемелі АИТВ инфекциясы бар адамдарда триглицеридтер концентрациясының жоғарылауы мен панкреатиттің даму қаупі артуы мүмкін.

Клиникалық симптоматикасы (жүрек айну, құсу, іштің ауыруы) немесе  зертханалық көрсеткіштердің өзгерістері (қан сарысуында липаза немесе амилазаның көбеюі) болғанда панкреатиттің даму мүмкіндігін қарастыру керек. Осы белгілер немесе симптомдар болғанда пациенттерді тексеру қажет, ал панкреатит диагнозы анықталғанда Лоприта препаратымен ем тоқтатылуы тиіс.

Иммундық қайта белсенділену синдромы

Иммун тапшылығы ауыр АИТВ инфекциясын жұқтырған пациенттерде біріктірілген антиретровирустық емнен (БАРЕ) өту кезінде симптомсыз немесе қалдық шартты-патогенді микроорганизмдерге қабыну реакциясы туындауы және ауыр клиникалық жай-күйлерге немесе симптомдардың өршуіне әкелуі ықтимал. Осындай реакциялар  біріктірілген антиретровирустық ем басталған соң алғашқы апталар/айлар ішінде болуы мүмкін. Оның мысалдары цитомегаловирустық ретинит (Сytomegalovirus retinitis), жайылған және/немесе ошақтық микобактериялық инфекциялар, сондай-ақ пневмоцистік пневмония немесе туберкулез болуы мүмкін. Қабынудың бүкіл симптомдарын бағалау, ал қажет болса – тиісті ем тағайындау қажет.

Иммундық қайта белсенділену синдромы аясында аутоиммундық ауруларға (Грейвс ауруы, полимиозит және Гийен-Барре синдромы сияқты) қатысты хабарламалар да алынды. Дегенмен олардың көрініс беру уақыты әртүрлі және олар лопинавир/ритонавирмен емдеу басталуынан кейін көп ай өткен соң пайда болуы мүмкін.

Остеонекроз

АИТВ инфекциясының кеш сатыларындағы пациенттерде және/немесе біріктірілген антиретровирустық препараттармен ұзақ мерзімді ем кезінде, осы жағдайларда көп факторлы этиология (глюкокортикостероидтар қабылдау, алкоголь тұтыну, ауыр иммуносупрессия, дене салмағының жоғары индексін қоса) қарастырылса да, остеонекроз жағдайлары кездесті. Егер пациент буындар ауырсынуын немесе қарысуын, қозғалу кезінде қиындық сезінсе, дәрігерге қаралуға кеңес беріледі.

PR аралығының ұзаруы|

Лоприта |PR аралығының мардымсыз асимптоматикалық ұзаруын|| туғызуы мүмкін|. Анамнезінде жүрек аурулары мен өткізгіштік бұзылуы болған пациенттерде; PR| | аралығын ұзартатын препараттар (мысалы, верапамил|| немесе атазанавир||) қабылдаған пациенттерде Лоприта препаратын бір мезгілде қолдану кезіндегі 2 ші, 3 ші дәрежедегі атриовентрикулярлық блокада туралы сирек хабарламалар бар. Осындай пациенттерге препаратты абайлап қолдану қажет.

Салмақ және метаболизм параметрлері

Антиретровирустық ем жүргізу кезінде дене салмағының артуы, қандағы липидтер мен глюкоза деңгейінің жоғарылауы болуы мүмкін. Осындай өзгерістер жүргізілетін емдеумен және өмір салтымен ішінара байланысты болуы ықтимал. Липидтерге қатысты, осындай өзгерістердің жүргізілген ем салдарынан байқалуына айғақтар бар, сонымен бірге дене салмағының артуына қатысты осыған ұқсас сенімді дәлелдер жоқ. Қандағы липидтер мен глюкоза деңгейін бақылау АИТВ инфекциясын емдеу бойынша қабылданған нұсқауларға сәйкес жүргізіледі. Дислипидемияны қолданыстағы клиникалық практикаға сәйкес  емдеу керек.

Басқа

Лоприта АИТВ инфекциясын немесе ЖИТС ауруын емдеп жазбайды, жыныстық қатынастар немесе қанмен жанасу кезінде басқа адамдарға АИТВ берілу қаупін төмендетпейді, сондықтан тиісті сақтандыру шаралары қабылдануы тиіс. Лоприта қабылдайтын адамдар АИТВ-мен астасқан аурулардың және ЖИТС даму қаупіне де бейім.

Қосымша зат

Құрамында қосымша зат ретінде 1 ммоль натрий иондары бар. Мұндай жағдайды натрийді шектеулі тұтынатын диетада жүрген пациенттер ескеруі керек.

Педиатрияда қолдану

2 жастан кіші балалардағы Лоприта препаратының қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Кез келген триместрде лопинавир қабылдағаннан кейін туа біткен ақаулардың жиілігі жалпы популяциядағы жиілікпен салыстырмалы. Жалпы этиологиясы болатын ешқандай типтік туа біткен ақаулар анықталмаған. Жоғарыда келтірілген деректерге сүйене отырып, адамдарда ақаулардың пайда болу қаупінің ықтималдығы аз деп қорытынды жасауға болады. Көрсетілімдер болған кезде Лоприта препаратын жүктілік кезінде пайдалануға болады.

Бұл дәрілік заттың ананың емшек сүтімен шығарылатыны белгісіз. АИТВ жұқтырған аналар үшін АИТВ-инфекциясының берілуіне жол бермеу үшін қандай да бір жағдайларда балаларды емізбеу туралы жалпы ұсыныс бар. Бала туылғанға дейін немесе егер сіз балаңызды емізіп жүрсеңіз, балаңызды емізудің балама нұсқаларын талқылау үшін дәрігермен сөйлесіңіз.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Препараттың автокөлікті басқару және қауіпті механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне әсер ету деректері жоқ. Паценттерге Лоприта препаратымен емделу кезінде жүрек айну және басқа жағымсыз реакциялар туындаған жағдайлар болатынын ескерту керек.

Қолдану бойынша ұсынымдар

Дозалау режимі

Лоприта препаратын АИТВ инфекциясын емдеу тәжірибесі бар дәрігерлер тағайындауы тиіс.

Ересектер мен жасөспірімдер

Лоприта 100 мг/25 мг препаратының ұсынылатын дозасы тәулігіне екі рет 4 таблеткадан, ал Лоприта 200 мг/50 мг – тәулігіне екі рет 2 таблеткадан болады.

Лопинавирмен астасқан мутациясы 3-еуден аз ересек пациенттерде препаратты тәулігіне екі рет стандартты қабылдаумен салыстырғанда вирустық супрессияға төмен төзімділігі мен диарея жоғары ықтималдығы қаупін ескере отырып, Лоприта 200 мг/50 мг препаратының ұсынылатын дозасы тәулігіне бір рет 4 таблеткадан.

6 жастан асқан балалар

Эфавирензді немесе невирапинді қатар қолданбай препаратты дозалау

Дене салмағы 40 кг және одан асатын балаларға арналған Лоприта 100 мг/25 мг таблеткаларының ұсынылатын дозасы

тәулігіне екі рет 4 таблетканы, ал 200 мг/50 мг таблеткалары - күніне екі рет 2 таблетканы құрайды. Дозаларды шамамен 12 сағат аралықпен (таңертең және кешке) қабылдау керек.

Дене салмағы 35 кг-нан 40 кг-ға дейінгі балалар үшін Лоприта 100 мг/25 мг таблеткаларының ұсынылатын дозасы тәулігіне екі рет 4 таблетканы құрайды.

Дене салмағы 25 кг-нан 35 кг-ға дейінгі балалар үшін Лоприта 100 мг/25 мг таблеткаларының ұсынылатын дозасы тәулігіне екі рет 3 таблетканы құрайды.

Дене салмағы 15 кг-нан 25 кг-ға дейінгі балалар үшін Лоприта 100 мг/25 мг таблеткаларының ұсынылатын дозасы тәулігіне екі рет 2 таблетканы құрайды.

Эфавирензді немесе невирапинді қатар қолданумен препаратты дозалау

Дене беткейінің ауданын келесі формула бойынша есептеуге болады:

ДБА (м2) = √ (Бойы (см) X дене салмағы (кг) / 3600)  

Дене беткейінің ауданы (ДБА) 1,4 м2 және одан астам балалар үшін Лоприта 100 мг / 25 мг таблеткаларының ұсынылатын дозасы тәулігіне екі рет 5 таблетканы құрайды.

Дене бетінің ауданы (ДБА) 1,2 м2-ден және одан астамнан бастап 1,4 м2 аздауға дейінгі балаларға арналған Лоприта 100 мг/25 мг таблеткаларының ұсынылатын дозасы тәулігіне екі рет 4 таблетканы құрайды.

Дене бетінің ауданы (ДБА) 0,8 м2-ден және одан астамнан бастап 1,2 м2 аздауға дейінгі балаларға арналған Лоприта 100 мг/25 мг таблеткаларының ұсынылатын дозасы тәулігіне екі рет 3 таблетканы құрайды.

Дене бетінің ауданы (ДБА) 0,5 м2-ден және одан астамнан бастап 0,8 м2 аздауға дейінгі балаларға арналған Лоприта 100 мг/25 мг таблеткаларының ұсынылатын дозасы тәулігіне екі рет 2 таблетканы құрайды.

6 жасқа дейінгі балалар

Балалар организмінің анатомиялық және физиологиялық ерекшеліктерін ескере отырып, 2 жастан 6 жасқа дейінгі балаларға бұл дәрілік түрін қолдануға болмайды. Дозалау бойынша ұсыныстар берілмейді.

Бауыр функциясы бұзылған пациенттер

Бауыр функциясының бұзылу дәрежесі жеңіл және орташа АИТВ жұқтырған пациенттерде қан плазмасындағы лопинавир концентрациясы шамамен 30%-ға артады, мұның клиникалық маңызы жоқ. Бауыр функциясының ауыр бұзылуы бар адамдарда Лоприта препаратын қолдану туралы мәліметтер жоқ, сондықтан Лоприта препаратын пациенттердің осы санатында қолдануға болмайды.

Бүйрек функциясы бұзылған пациенттер

Лопинавир мен ритонавирдің бүйрек клиренсі елеусіз болып табылады, сондықтан бүйрек функциялары бұзылған адамдарда олардың концентрациясының артуы күтілмейді. Лопинавир мен ритонавир плазма ақуыздарымен жақсы байланысатын болғандықтан, гемодиализ немесе перитонеальді диализ жүргізу кезінде олардың концентрациясының төмендеуі күтілмейді.

Жүктілік және босанудан кейінгі кезең

Жүктілік кезінде және босанғаннан кейінгі кезеңде дозаны түзету қажет емес.

Лоприта препаратын тәулігіне бір рет қабылдау фармакокинетикалық және клиникалық деректердің болмауына байланысты жүктілік кезінде ұсынылмайды.

Енгізу әдісі мен жолы

Ішке қабылдау үшін. Таблеткалар тұтастай жұтылуы керек және шайнауға, сындыруға немесе ұсақтауға болмайды. Лоприта препаратын тамақтануға қарамастан қабылдауға болады.

Артық дозалану жағдайында қабылдануы қажет шаралар

Симптомдары: сілекей ағуы, құсу, диарея, атаксия, кахексия, дегидратация, тремор.

Емдеу: организмнің өмірлік маңызды функцияларын және науқастың клиникалық жай-күйін қадағалау аясындағы жалпы демеуші ем. Артық дозалану кезінде Лоприта препараты үшін спецификалық антидот жоқ. Көрсетілімдер бойынша асқазанды шаю жүргізіледі, белсендірілген көмір қолданылады. Лопинавир мен ритонавир ақуыздарымен белсенді байланысатындықтан, диализ жүргізу препараттың организмнен eлеулі шығарылуына әкелмейді.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерінің кеңесіне жүгіну бойынша ұсынымдар

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерімен кеңесіңіз.

ДП стандартты қолдану кезінде пайда болатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және бұл жағдайда қабылдануы тиіс шаралар

Өте жиі (≥ 1/10)

- жоғарғы тыныс алу жолдарының инфекциялары

- диарея, жүрек айнуы, құсу

Жиі (≥1/100-ден <1/10 дейін)

- гипертриглицеридемия және гиперхолестеринемия.

-төменгі тыныс жолдарының инфекциялары, тері инфекциялары, флегмона, фолликулит және фурункулдарды қоса

- анемия, лейкопения, нейтропения, лимфа түйіндерінің ұлғаюы

- жоғары сезімталдық, оның ішінде есекжем және ангионевроздық ісіну

- қан плазмасында глюкоза концентрациясының өзгеруі, қант диабетін қоса, гипертриглицеридемия, гиперхолестеринемия, дене салмағының төмендеуі, тәбет төмендеуі

- мазасыздық, бас ауруы (бас сақинасын қоса), нейропатия (оның ішінде шеткері нейропатия), бас айналу, ұйқысыздық, жалпы әлсіздікті қоса алғанда қажу

- артериялық гипертензия

- панкреатит, гастроэзофагеальді рефлюкс ауруы, гастроэнтерит және колит, іштің ауыруы (жоғарғы және төменгі бөлімдерінде), іштің кебуі, диспепсия, геморрой, метеоризм

- гепатит (АСТ (аспартатаминотрансфераза), АЛТ (аланинаминотрансфераза), ГГТ (гамма-глутамилтранспептидаза) белсенділігінің артуын қоса)

- бөртпе, макулопапулезді бөртпені қоса, дерматит, экзема мен себорея дерматитін қоса, түнде малшынып терлеу, қышыну

- миалгия, бұлшықеттер мен сүйектердің ауыруы, артралгия мен арқаның ауыруын, бұлшықеттердің құрысуын, бұлшықет әлсіздігін қоса

- эректильді дисфункция

- етеккір циклінің бұзылуы – аменорея, меноррагия

Жиі емес (≥1/1000-нан <1/100 дейін)

- иммунитетті қалпына келтірудің қабыну синдромы

- гипогонадизм

- дене салмағының артуы, тәбеттің жоғарылауы

- ұйқының бұзылуы, либидоның төмендеуі

- цереброваскулярлық бұзылулар, құрысулар, дисгевзия, агевзия, тремор

- көрудің бұзылуы

- рабдомиолиз, остеонекроз

- креатинин клиренсінің төмендеуі, нефрит, гематурия

- құлақтағы шуыл, вертиго

- атеросклероз, оның ішінде миокард инфарктісімен, атриовентрикулярлық блокадамен, үш қақпалы клапан жеткіліксіздігімен асқынған түрі

- терең веналар тромбозы

- асқазан-ішек жолының ойық жарасын қоса, асқазан-ішектен қан кету, дуоденит, гастрит және ректальді қан кету, стоматит және ауыз қуысындағы ойық жаралар, нәжісті ұстай алмау, іш қату, ауыздың құрғауы

- сарғаю, бауыр стеатозы, гепатомегалия, холангит, гипербилирубинемия

- алопеция, капиллярит, васкулит

Сирек (≥1/10000-нан < 1/1000 дейін):

- Стивенс-Джонсон синдромы, мультиформалы эритема

- PR аралығын ұлғайту

Белгісіз (қолда бар деректер негізінде бағалау мүмкін емес)

- нефролитиаз

Жекелеген жағымсыз реакциялардың сипаттамасы

Зат алмасу көрсеткіштері

Антиретровирустық ем кезінде дене салмағы және қан липидтері мен глюкозасының концентрациясы жоғарылауы мүмкін.

Ауыр иммун тапшылығы бар АИТВ инфекциясын жұқтырған пациенттерде біріктірілген антиретровирустық емнің (БАРЕ) басталу сәтінде симптомсыз немесе қалдық опортунистік инфекцияларға қабыну реакциясы дамуы мүмкін. Аутоиммундық бұзылулар (мысалы, Грейвс ауруы және аутоиммундық гепатит) туралы да хабарланды. Алайда, осындай бұзылулардың басталуына дейінгі уақыт өзгеріп отырады, әрі олар емдеу басталуынан кейін көп ай өткен соң дамуы мүмкін.

Остеонекроз жағдайлары жөнінде, әсіресе, АИТВ инфекциясының кеш сатыларындағы жалпыға мәлім қауіп факторлары бар пациенттерде немесе біріктірілген антиретровирустық емді ұзақ мерзімді қолдану кезінде хабарланды. Бұл құбылыстың жиілігі белгісіз.

Балалар

Қауіпсіздік бейіні 2 жастан бастап және одан үлкен балаларда ересектердегі қауіпсіздік бейінімен салыстырмалы.

Жағымсыз дәрілік реакциялар пайда болған кезде медицина қызметкеріне, фармацевтика қызметкеріне немесе дәрілік препараттардың тиімсіздігі туралы хабарламаларды қоса, дәрілік препараттарға жағымсыз реакциялар (әсерлер) бойынша ақпараттық дерекқорға тікелей жүгінуге болады

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігі Медициналық және фармацевтикалық бақылау комитетінің «Дәрілік заттар мен медициналық бұйымдарды сараптау ұлттық орталығы» ШЖҚ РМК

http://www.ndda.kz

Қосымша мәліметтер

Дәрілік препараттың құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді заттар: лопинавир 100 мг және ритонавир 25 мг немесе лопинавир 200 мг және ритонавир 50 мг,

қосымша заттар: коповидон, сорбитан монолаураты, коллоидты кремнийдің қостотығы, сусыз кальций гидрофосфаты, натрий стеарилфумараты, үлбірлі қабық Opadry II Yellow 85F42187 (100 мг/25 мг доза үшін), Opadry II Yellow 85F520041 (200 мг/50 мг доза үшін)

Үлбірлі қабықтың құрамы Opadry II Yellow 85F42187, Opadry II Yellow 85F520041: ішінара гидролизденген поливинил спирті, полиэтиленгликоль 3350, тальк, титанның қостотығы (Е171), темірдің сары тотығы (Е172).

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Пішіні капсула тәрізді, екі жағы дөңес, бір жағында «M 31» бедерленген жазуы бар және екінші жағы тегіс ақшыл-сары түсті үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар (100 мг/25 мг доза үшін).

Пішіні капсула тәрізді, екі жағы дөңес, бір жағында «M 32» бедерленген жазуы бар және екінші жағы тегіс сары түсті үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар (200 мг/50 доза үшін).

Шығарылу түрі және қаптамасы

60 (100 мг/25 мг доза үшін) немесе 120 (200 мг/50 мг доза үшін) таблеткадан бұрандалы қақпағы бар тығыздығы жоғары полиэтиленнен жасалған ақ құтыға салады.

1 құтыдан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

2 жыл.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

Жарықтан қорғалған жерде 30оС-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Рецепт арқылы

Өндіруші туралы мәліметтер

Macleods Pharmaceuticals Limited, Үндістан

Atlanta Arcade, Marol Church Road, Andheri (East), Mumbai- 400 059, India

Тел: + 91-22-66762800, факс: + 91-22-2821 6599

е-mail: exports@macleodspharma.com

Тіркеу куәлігінің ұстаушысы

Macleods Pharmaceuticals Limited, Үндістан

Atlanta Arcade, Marol Church Road, Andheri (East), Mumbai- 400 059, India

Тел: + 91-22-66762800, факс: + 91-22-2821 6599

е-mail: exports@macleodspharma.com

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан дәрілік заттардың сапасы жөніндегі шағымдарды (ұсыныстарды) қабылдайтын және дәрілік заттың тіркеуден кейінгі қауіпсіздігін қадағалауға жауапты ұйымның атауы, мекенжайы және байланыс деректері (телефон, факс, электронды пошта)

«Macleods Pharmaceuticals Limited» КОО филиалы, Қазақстан Республикасы

Алматы қ., Төлебаев к-сі 38/61, 5 қабат

Тел. / факс. +7 727 2734593, 87012420565

е-mail: reports@macleodspharma.kz