Лисноп 5

Лисноп 5

Лисноп 10

Лизиноприл

Таблеткалар, 5 мг және 10 мг

Әр таблетканың құрамында

белсенді зат: 5.50 мг лизиноприл (дигидраты) 5.00 мг сусыз лизиноприлге баламалы,

белсенді зат: 11.00 мг лизиноприл (дигидраты) 10.00 мг сусыз лизиноприлге баламалы,

қосымша заттар: сусыз кальций гидрофосфаты, маннитол, жүгері крахмалы, жүгері крахмалы (паста үшін), тазартылған су, магний стеараты

Дөңгелек пішінді, жалпақ, шеттері қиғашталған, бір жағында сындыру сызығы мен екінші жағында жүрек тәрізді өрнегі бар ақтан ақ дерлік түске дейінгі таблеткалар (5 мг және 10 мг доза үшін)

Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар. Ангиотензин-конвертациялаушы фермент (АКФ) тежегіштері. Лизиноприл.

АТХ коды C09AA03

Лизиноприл – құрамында сульфгидрил жоқ ішу арқылы қабылданатын белсенді АКФ тежегіші.

Ішке қабылдаудан кейін лизиноприл қан плазмасында ең жоғары концентрациясына шамамен 7 сағат ішінде жетеді, жедел миокард инфарктісін алған пациенттерде қан сарысуында лизиноприлдің ең жоғары концентрациясына жету уақытының сәл кідіру үрдісі байқалады. Несеппен шығарылуына негізделген лизиноприлдің орташа сіңірілу көлемі зерттелетін 5-80 мг дозалар диапазонында 6-60% жекешеаралық ауытқулармен шамамен 25% құрайды.

Абсолютті биожетімділігі жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде шамамен 16% төмендейді. Ас ішу лизиноприл сіңірілуіне ықпал етпейді.

Таралуы

Лизиноприл, қанда айналатын ангиотензин-конвертациялаушы ферменттен (АКФ) басқа, қан плазмасы ақуыздарымен байланыспайды. Лизиноприл плацента арқылы өтеді, гематоэнцефалдық бөгет арқылы нашар өтеді.

Шығарылуы

Лизиноприл несеппен өзгеріссіз күйде толық шығарылады. Көп реттік дозаларын қабылдағанда лизиноприлдің тиімді жартылай шығарылу кезеңі 12,6 сағат құрайды. Дені сау еріктілерде лизиноприл клиренсі шамамен 50 мл/мин құрайды. Сарысуда концентрация төмендеуінің соңғы фазасы ұзаққа созылады, ол препараттың жинақталуына ықпал етпейді. Бұл соңғы фазаның, ықтималды түрде, АКФ-пен байланысуы қаныққан және дозаға пропорционал емес түрде болады.

Бауыр функциясының бұзылуы циррозға шалдыққан пациенттерде лизиноприл сіңірілуінің төмендеуіне (несеппен шығарылуында анықталған шамамен 30%) әкелді, бірақ, дені сау пациенттермен салыстырғанда, төмендеген клиренс салдарынан экспозициясы ұлғайды (шамамен 50%).

Бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде лизиноприл шығарылуы азаяды, бірақ осылай азаюы шумақтық сүзіліс жылдамдығы 30 мл/минуттан төмен болғанда ғана клиникалық маңызды болады. Бүйрек функциясы бұзылуының жеңіл және орташа дәрежесінде (КК 30-80 мл/мин), AUC («концентрация-уақыт» қисығы астындағы аудан) 13% ғана ұлғайды, ал бүйрек функциясының ауыр бұзылуында (КК 5-30 мл/мин) орташа AUC 4,5 аса артуы білінді.

Лизиноприлді диализ арқылы шығаруға болады. Плазмада 40-55 мл/мин диализ клиренсімен лизиноприл концентрациясы гемодиализдің 4 сағаты ішінде, орта есеппен, 60% төмендеген.

Жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде, жүрегі сау пациенттермен салыстырғанда, лизиноприл экспозициясы үлкен болады (AUC, орта есеппен, 125% ұлғаюы), бірақ лизиноприлдің несеппен шығарылуына орай, сау адамдармен салыстырғанда, сіңірілуі шамамен 16% төмендейді.

Егде жастағы пациенттерде, жас пациенттерге қарағанда, қанда едәуір жоғары деңгейлері және плазмада аса жоғары AUC мәндері (шамамен 60% ұлғаюы) білінеді.

Фармакодинамикасы

Лизиноприл – пептидилдипептидаза тежегіші. Ол ангиотензин II тамыр тарылтатын пептидіне ангиотензин I өзгеруін катализдейтін ангиотензин-конвертациялаушы ферментті (АКФ) тежейді. Ангиотензин II бүйрек үсті безінің қыртысты затымен альдостерон секрециясын да көтермелейді. АКФ тежелісі ангиотензин II концентрациясын төмендетеді, өз кезегінде, бұл тамыр тарылту белсенділігінің төмендеуіне және альдостерон секрециясының азаюына алып келеді. Альдостерон секрециясының азаюы қан сарысуында калий концентрациясын арттыруы мүмкін.

Болжам бойынша, лизиноприлдің артериялық қысымды төмендету механизмі, бірінші кезекте, ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесін бәсеңдетумен жүзеге асатындықтан, лизиноприл ренині төмен гипертензиясы бар пациенттерде де гипертензияны емдейді. АКФ брадикинин деңгейін төмендететін фермент – II киназаға сәйкес. Лизиноприлдің емдік әсерлерінде күшті тамыр тарылатын пептид – брадикинин жоғары деңгейінің маңызы түсініксіз.

Гипергликемиясы бар пациенттерде лизиноприл эндотелий шумақтық функциясының бұзылуын қалыпқа түсіруге ықпал етеді.

- симптоматикалық артериялық гипертензия, соның ішінде, гипертензиямен және бастапқы нефропатиямен асқынған 2 типті қант диабетінде

- жүрек жеткіліксіздігі (біріктірілген ем құрамында)

Лисноп бір реттік тәуліктік дозада ішке қабылданады. Күніне бір рет қабылданатын барлық басқа дәрілер сияқты, Лиснопты күн сайын шамамен белгілі бір уақытта қолдану ұсынылады. Ас ішу Лисноп таблеткаларының сіңірілуіне ықпал етпейді. Дозаны пациенттің жағдайына және артериялық қысым көрсеткіштеріне қарай әркімде жеке таңдау қажет.

Жиі (>1/100-ден <1/10 дейін):

• бас айналу, бас ауыру

• құрғақ жөтел, кеуденің ауыруы

• жүрек айну, құсу, диарея

• бөртпе

• шаршау

Жиі емес (>1/1 000-нан <1/100 дейін):

• астения

Сирек (>1/10 000-нан <1/1 000 дейін):

• гиперкалиемия, гипонатриемия, гематокрит деңгейінің жоғарылауы

• миокард инфарктісі, жүректің жиі соғуы, тахикардия

• жоғары қауіп тобындағы науқастарда шектен тыс гипотензияға қатысты салдарлы болуы мүмкін ми қан айналымының жедел бұзылуы, сананың шатасуы, көңіл-күй өзгерістері, парестезия, дәм сезу сапасының бұзылуы, Рейно синдромы

• вертиго

• бронх түйілуі

• іштің ауыруы, ауыздың кеберсуі, холестаздық сарғаю, қан сарысуында билирубин және бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы

• азотемия, бүйрек жеткіліксіздігі, протеинурия

• бет, аяқ-қол, ерін, тіл, дауыс саңылауы немесе көмейдің ангионевроздық ісінуі

• алопеция, тершеңдік, есекжем, қышыну, псориаз

• ортостаздық әсерлер (соның ішінде гипотензия)

• ұйқы бұзылулары

• импотенция

Өте сирек (< 1/10 000):

• анемия, кейбір жағдайларда глюкоза-3-фосфатдегидрогеназа тапшылығы елеулі пациенттердегі гемолиздік анемия, тромбоцитопения, нейтропения, агранулоцитоз

• депрессия

• аллергиялық альвеолит

• АІЖ шырышты қабығының ангионевроздық ісінуі, панкреатит, гепатит

• олигурия/анурия

• сулы бөртпе, мультиформалы эритема, Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермалық некроз

• белсенді затқа немесе қосымша заттардың кез келгеніне немесе ангиотензин-конвертациялаушы ферменттің (АКФ) басқа тежегіштеріне аса жоғары сезімталдық

• АКФ тежегіштерін қолданумен байланысты ангионевроздық ісіну

• анамнездегі тұқым қуалайтын немесе идиопатиялық Квинке ісінуі

• гемодинамикалық мәнді қолқа немесе митральді стеноз немесе гипертрофиялық кардиомиопатия

• жедел миокард инфарктісінен кейінгі гемодинамикалық тұрғыда жағдайы тұрақсыз пациенттер

• кардиогенді шок

• бүйрек артерияларының екі жақты стенозы, жалғыз бүйрек артериясының стенозы

• бүйрек трансплантациясынан кейінгі жай-күй

• бүйрек функциясының төмендігі (КК > 177 мкмоль/л және/немесе протеинурия > 500 мг/24 сағат)

• үдемелі азотемия, гиперкалиемия

• алғашқы гиперальдостеронизм

• жүктілік және лактация кезеңі

• балаларға және 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерге (тиімділігі және қауіпсіздігі анықталмаған)

Диуретиктер қабылдайтын және таяуда диуретиктермен ем тағайындалған пациенттерде бір мезгілде Лисноп қабылдағанда артериялық қысымның шектен тыс төмендеуін байқауға болады. Лиснопты қолдану кезінде симптоматикалық артериялық гипотензияның даму мүмкіндігі Лисноппен емді бастар алдында диуретиктермен емдеуді тоқтатқан жағдайда төмендеуі мүмкін.

Жоғары зейін қоюды талап ететін біріктірілімдер

Клиникалық сынақтарда сарысудағы калий деңгейінің әдетте қалып шегінде қалуына қарамастан гиперкалиемия кейбір пациенттерде орын алды. Гиперкалиемияны дамытатын қауіп факторлары: бүйрек жеткіліксіздігі, қант диабеті және калий жинақтаушы диуретиктерді (мысалы, спиронолактон, триамтерен немесе амилорид) қатарлас қолдану, калий қосылған тағам қоспалары немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштар. Калий қосылған тағам қоспаларын, калий жинақтаушы диуретиктерді немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштарды қолдану, әсіресе, бүйрек функциясының бұзылулары бар пациенттерде қан сарысуында калий деңгейінің елеулі жоғарылауына әкелуі мүмкін. Лиснопты калийді шығаратын диуретиктермен бір мезгілде қолданумен диуретиктер туындататын гипокалиемияны басуға болады. Егер бір мезгілде тағайындау гипокалиемияға орай тағайындалса, бұл препараттарды сақтықпен қолдану керек, сондай-ақ сарысудағы калий деңгейін және бүйрек функциясын жүйелі бағалау керек.

Құрамында ≥ 3 г/тәулік дозадағы ацетилсалицил қышқылы бар қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП): тұрақты ҚҚСП қолдану АКФ тежегіштерінің гипертензияға қарсы әсер айқындылығын әлсіретуі мүмкін. ҚҚСП және АКФ тежегіштері қан сарысуында калий деңгейінің жоғарылауына жиынтық әсер көрсетеді және бүйрек функциясының бұзылуына әкелуі мүмкін. Бұл әсерлер, әдетте, қайтымды. Ара-тұра, әсіресе, егде жастағы тұлғалар және сусыздануы бар пациенттер сияқты қауіп тобындағы пациенттерде жедел бүйрек жеткіліксіздігі туындауы мүмкін.

Индометацин лизиноприлдің гипертензияға қарсы әсерін азайтуы мүмкін.

Қабынуға қарсы стероидты емес препараттармен емделетін бүйрек функциясы бұзылған кейбір пациенттерде АКФ тежегіштерімен бірге қабылдау бүйрек функциясының әріқарай бұзылуына әкелуі мүмкін. Бұл әсерлер, әдетте, қайтымды.

Лизиноприл литий шығарылуын баяулатуы мүмкін екендіктен, литий тұздарын қолданғанда қан сарысуында литий концентрациясын бақылау керек.

Лизиноприл нитраттармен бір мезгілде қолданылғанда елеулі клиникалық өзара әрекеттесулері білінбейді.

АКФ тежегіштерін және диабетке қарсы препараттарды бір мезгілде қолдану инсулин мен сульфонилмочевинаның гипогликемиялық әсерін күшейтуі мүмкін, бұл симптоматикалық гипогликемияның даму қаупін арттырады. Дегенмен де, глюкоза жағымды болса, инсулин немесе сульфонилмочевинаның қажетті дозасын азайтуға болады. Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер арасында біріктірілген емнің алғашқы апталарында бұл әсер ықтималдығы зор болуы мүмкін.

Симпатомиметикалық препараттар АКФ тежегіштерінің гипертензияға қарсы әсерін төмендетуі мүмкін. Сол себепті қалаулы емдік әсерге жеткенін білу үшін пациенттің артериялық қысымын мұқият бақылау қажет.

Трицикды антидепрессанттар, нейролептиктер немесе анестетиктерді бір мезгілде қолдану лизиноприлдің гипотензиялық әсерін күшейтуі мүмкін.

Гипертензияға қарсы басқа препараттарды бір мезгілде қолдану лизиноприлдің гипотензиялық әсерін арттыруы мүмкін. Тринитроглицерин мен басқа нитраттарды немесе басқа вазодилататорларды бір мезгілде қолдану артериялық қысымды әріқарай төмендетуі мүмкін.

Алтын препаратының (мысалы, натрий ауротиомалаты) инъекциясынан кейін алтын-нитроидты реакциялар (вазодилатация симптомдары, соның ішінде құсу, жүрек айну, бас айналу, өте ауыр болуы мүмкін гипотония) АКФ тежегішін алатын пациенттерде жиірек тіркелді.

Симптоматикалық артериялық гипотензия АГ асқынбаған науқастарда сирек байқалады. Лизиноприл алатын АГ бар пациенттерде, мысалы, диуретиктермен емнен, тұзсыз диетадан, диализден, диарея немесе құсу салдарынан туындайтын сұйықтық көлемінің тапшылығы жағдайында гипотензияны байқауға немесе ренинге тәуелді гипертензияның дамуын байқауға болады. Бүйрек жеткіліксіздігімен астасқан немесе астаспаған жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде симптоматикалық гипотензия дамуы байқалады.

Бұл, негізінен, ілмекті диуретиктердің жоғары дозаларын алатын жүрек жеткіліксіздігі ауыр пациенттерде, гипонатриемиясы немесе бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде байқалады. Симптоматикалық гипотензияның даму қаупі жоғары пациенттерде емнің басталуын және дозаның түзетілуін мұқият бақылау керек. Осындай шаралар артериялық қысымның шектен тыс төмендеуі миокард инфарктісіне немесе инсультке әкелуі мүмкін ишемиялық жүрек ауруы бар пациенттер үшін де қабылданады.

Артериялық гипотензия дамығанда пациентті шалқасынан жатқызып, қажет болса, физиологиялық ерітінді инфузиясын тағайындау керек. Қысқа мерзімді гипотензиялық реакция организмде сұйықтық көлемі көбейген соң АҚ көтерілуінен кейін, әдетте, асқынуларсыз қолдануға болатын әріқарайғы дозалар үшін қарсы көрсетілім болып табылмайды.

Артериялық қысымы қалыпты немесе төмен, жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде лизиноприл қабылдағанда артериялық жүйелі қысым әріқарай төмендеуі мүмкін. Бұл әсер күтіледі және, әдетте, емдеуді тоқтатуға себеп болмайды. Егер гипотензия симптоматикалық сипатта болса, лизиноприл дозасын азайту немесе қабылдауды тоқтату керек.

Жедел миокард инфарктісі кезіндегі гипотензия

Жедел миокард инфарктісіне алған пациенттерге вазодилататорлар қолданудан кейін әріқарайғы күрделі гемодинамикалық бұзылулардың туындау қаупіне орай лизиноприлмен емді бастауға болмайды. Бұл систолалық артериялық қысымы 100 мм сын. бағ. немесе одан аз пациенттерге немесе кардиогенді шок алған пациенттерге қатысты. Егер систолалық артериялық қысым 120 мм сын. бағ. аспаса, миокард инфарктісінен кейін алғашқы 3 күн ішінде препарат дозасын азайту қажет. Егер систолалық артериялық қысым көрсеткіші 100 мм сын. бағ. асып кетсе, демеуші дозаларды 5 мг дейін немесе уақытша 2,5 мг дейін азайту қажет. Егер ұзаққа созылатын артериялық гипотензия (систолалық артериялық қысым 1 сағаттан аса уақыт ішінде 90 мм сын. бағ. аз) білінсе, лизиноприлмен емдеуді тоқтату қажет.

Қолқа стенозы/гипертрофиялық кардиомиопатия

Барлық вазодилататорлар сияқты, АКФ тежегіштерін сол жақ қарыншадан шығу жолының обструкциясы бар пациенттерге сақтықпен қолдану керек.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Бүйрек жеткіліксіздігінде (креатинин клиренсі <80 мл/мин) лизиноприлдің бастапқы дозасын пациенттің креатинин клиренсі көрсеткіштеріне сәйкес (кестені «Қолдану тәсілі және дозалары» бөлімінен қараңыз), ал артынан пациенттің емдеуге реакциясына қарай таңдау қажет. Калий және креатинин деңгейін тұрақты бақылау, әдетте, осы пациенттерде дағдылы медициналық тәжірибе болып табылады.

Жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде АКФ тежегіштерімен ем басталған соң туындайтын гипотензия бүйрек функциясының әріқарай бұзылуына әкелуі мүмкін. Ондай жағдайда, әдетте, қайтымды болатын жедел бүйрек жеткіліксіздігі байқалады.

АКФ тежегіштерін қабылдайтын бүйрек артерияларының екі жақты стенозы немесе жалғыз бүйрек артериясының стенозы бар кейбір пациенттерде, әдетте, емді тоқтатудан кейін қайтымды болатын қан мочевинасы мен сарысу креатинині деңгейінің жоғарылауы байқалды. Бұл, әсіресе, бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде ықтималды. Егер реноваскулярлы гипертензия болса, ауыр гипотензия мен бүйрек жеткіліксіздігінің даму қаупі жоғары болады. Осы науқастарда дәрігердің мұқият қадағалауымен емдеуді тым аз дозадан бастап, оны біртіндеп арттыру керек. Диуретиктермен емдеу маңызды фактор болуы мүмкін екендіктен, оларды қабылдау тоқтатылу керек, лизиноприл қабылдаудың алғашқы апталарында бүйрек функциясын бақылап отыру керек.

Бұрын байқалған вазоренальді гипертензиясыз артериялық гипертензиясы бар кейбір пациенттерде, әсіресе, лизиноприлді диуретиктермен бір мезгілде қабылдағанда қан мочевинасы мен сарысу креатининінің, әдетте, болымсыз және өткінші жоғарылауы білінді. Бұл анамнезінде бүйрек жеткіліксіздігі бар науқастарда ықтималдырақ. Диуретиктер және/немесе лизиноприл дозасын азайту және/немесе қабылдауды тоқтату қажет болуы мүмкін.

Жедел миокард инфарктісінде сарысудағы 177 мкмоль/л-ден асып кететін креатинин концентрациясымен және/немесе 24 сағатта 500 мг-ден асып кететін протеинуриямен бүйрек дисфункциясының белгілері бар пациенттерге лизиноприлмен емдеуді бастауға болмайды. Егер лизиноприлмен емделу кезінде бүйрек функциясы бұзылса (егер сарысудағы креатинин концентрациясы 265 мкмоль/л-ден асып кетсе немесе екі есе жоғарыласа), дәрігер лизиноприлмен емдеуді тоқтатуды қарастыру керек.

Гемодиализде жүрген пациенттер

Жоғары ағынды жарғақшалар (мысалы, АN-69) пайдаланылатын диализден өтетін және АКФ тежегіштерін бір мезгілде қолданатын пациенттерде анафилаксиялық реакциялар хабарланған. Бұл пациенттерге диализдік жарғақшаларды басқа типті жарғақшаларға өзгерту немесе басқа класты гипертензияға қарсы препарат қолдануды ұсыну қажет.

Гиперкалиемия

Пациенттердің қан плазмасында калий деңгейінің жоғарылауы, лизиноприлді қоса, АКФ тежегіштерімен емнен өтетін кейбір пациенттерде білінді. Гиперкалиемияның даму қаупі жоғары топқа бүйрек жеткіліксіздігі, қант диабеті бар науқастар немесе калий қосылған тағам қоспаларын, калий жинақтаушы диуретиктерді немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштарды бір мезгілде қолданатындар немесе қан плазмасында калий деңгейін арттыратын басқа препараттар (мысалы, гепарин) қабылдайтын пациенттер жатады. Егер жоғарыда көрсетілген препараттарды бір мезгілде қолдану мақсатқа сай болып саналса, қан плазмасындағы калий деңгейін жүйелі бақылау ұсынылады.

Ангионевроздық ісіну

Сирек жағдайларда, лизиноприлді қоса, АКФ тежегіштерімен емнен өтетін пациенттерде бет, аяқ-қол, ерін, тіл, дауыс саңылауы және/немесе көмейдің ангионевроздық ісінуі хабарланды. Ангионевроздық ісіну емделу кезеңіндегі кез келген уақытта білінуі мүмкін. Ондай жағдайларда Лисноп қабылдауды шұғыл тоқтатып, тиісті емді бастау және пациент ауруханадан шығарылғанша симптомдардың толық басылуын қамтамасыз ету үшін бақылау орнату қажет. Ісіну бет, ерін, тіл аумағында шоғырланған жағдайларда, гистаминге қарсы дәрілермен емдеу симптомдарды әлсіретуге көмектесетіндіктен, жай-күй әріқарай емдеусіз жақсаруы мүмкін. Ондай пациенттерге ісінулер басылғанша медициналық қадағалау қажет болады. Алайда, тілге, дауыс саңылауына немесе көмейге тыныстың тарылуын туындататын ісіну таралғанда тиісті ем (тері астына эпинефрин (адреналин) салу (0,5 мл 1:1000) және/немесе тыныс жолдарының еркін өткізгіштігін қамтамасыз ету шараларын қамтуы мүмкін) шұғыл тағайындалу керек. АКФ тежегіштерін қабылдаған пациенттерде АІЖ шырышты қабығының ангионевроздық ісінуі де өте сирек білінген және АКФ тежегіштерін қабылдаған науқастардың дифференциациялық диагностикасында, іштің ауыруында қажет.

АКФ тежегіштерін қабылдайтын қара нәсілді пациенттерде ангионевроздық ісіну туындаған жағдайлар еуропалық нәсіл пациенттеріндегіден жиірек білінген.

Анамнезінде АКФ тежегіштерін қабылдаумен байланыссыз ангионевроздық ісінуі бар пациенттер АКФ тежегіштерін қолдану кезінде ангионевроздық ісінудің дамуы жоғары қауіп тобында болуы мүмкін («Қолдануға болмайтын жағдайларын» да қараңыз).

Десенсибилизация кезінде жарғақ қанатты жәндіктер уына болатын реакциялар

АКФ тежегіштерін қабылдайтын пациенттерде десенсибилизация кезінде жарғақ қанаттылар уына (мысалы, ара немесе сона уы) өмірге қауіпті анафилактоидты реакциялар сирек білінген. Бұл реакциялардан әр десенсибилизация алдында АКФ тежегіштерін қабылдауды уақытша тоқтату арқылы сақтануға болады.

Нейтропения/агранулоцитоз

Гипертензиясы бар пациенттерде АКФ тежегіштерін қабылдау кезінде нейтропения/агранулоцитоз, тромбоцитопения және анемия дамуы мүмкін. Бүйрек функциясы қалыпты пациенттерде және басқа асқындыратын факторлар болмағанда ондай патологиялар сирек анықталады. Нейтропения және агранулоцитоз АКФ тежегіштерін қабылдауды тоқтатудан кейін қайтымды сипатта болады. Бүйрек функциясының бұзылулары бар пациенттерге, әсіресе, бүйректің тамыр жүйесіне және дәнекер тінге ықпал ететін ауруларда (мысалы, жүйелі қызыл жегі немесе склеродермия), сондай-ақ қатарлас иммуносупрессиялық ем кезінде (мысалы, кортикостероидтар, цитостатиктер, антиметаболиттер) лизиноприл аса сақтықпен тағайындалу қажет. Кейбір жағдайларда антибиотиктермен қарқынды емдеуге жауап бермейтін жедел инфекцияларды байқауға болады.

Ондай пациенттерде лизиноприлмен емдеу кезінде қандағы лейкоциттер санын мезгіл-мезгіл бақылап отыру ұсынылады, сондай-ақ пациенттерге инфекцияның кез келген белгілері туралы хабарлау керектігі жөнінде нұсқау беру керек.

Жөтел

АКФ тежегіштерін қолданудан кейін жөтел білінуі мүмкін. Жөтел әдетте өнімсіз және емді тоқтатудан кейін басылады. Жөтелдің дифференциациялық диагнозында АКФ тежегіштерін қолданудан болатын жөтелді де ескеру керек.

Қант диабеті

Инсулинмен немесе ішуге арналған гипогликемиялық дәрілерге қосымша АКФ тежегіштерімен емделген алғашқы ай ішінде қандағы глюкоза деңгейін аса мұқият бақылау қажет.

Хирургиялық араласу/анестезия

Жалпы хирургиялық араласу немесе гипотензияны туғызатын дәрілермен анестезия жасалған пациенттерде лизиноприл рениннің компенсаторлық секрециясынан соң ангиотензин II түзілуін бөгеуі мүмкін. Егер осы механизмге орай туындаған артериялық гипотензия білінсе, оны сұйықтық көлемін көбейту арқылы қалыпқа келтіру қажет.

Балаларда қолдану

Препаратты балаларда (18 жасқа толмаған) қолдану қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған.

Егде жастағы пациенттерде қолдану

Лисноп гипертензияға шалдыққан егде жастағы тұлғаларда (65 жастағы және одан асқан) және егде емес пациенттерде бірдей тиімді болды. Клиникалық зерттеулерде жас шамасының лизиноприл жағымдылығына ықпалы білінбеген.

Дозаны АҚ көрсеткіштеріне сәйкес таңдау қажет.

Жүктілік

Жүктілік кезінде АКФ тежегіштері тағайындалмайды. Жүкті болуды жоспарлайтын әйелдерге АКФ тежегіштерімен емді ұзарту қажет болса, жүктілік кезінде қолдану үшін қауіпсіздік бейіні айқындалған баламалы препараттарға көшу қажет. Жүктілік анықталғанда АКФ тежегіштерімен емдеуді дереу тоқтату және, қажет болса, баламалы препараттар қолдануға көшу керек.

Лактация кезеңі

Бала емізу кезеңінде лизиноприл қолдану мүмкіндігі туралы ақпарат болмағандықтан, оны қабылдауға кеңес берілмейді, қауіпсіздік бейіні жақсы зерттелген баламалы емді қолданған дұрыс.

Дәрілік заттың көлік құралдарын және механизмдерді басқару қабілетіне

әсер ету ерекшеліктері

Лисноп, әсіресе, емдеудің басында көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер етпейді немесе мардымсыз әсер етеді. Соның нәтижесінде, доза және дозалау режимі әркімде жеке анықталуы тиіс және автокөлік басқару және аса қауіпті әрекеттерді орындау қабілетіне теріс ықпалын тигізбеуі тиіс. Пациентке қажу мен бас айналудың дамуы мүмкін екенін ескерту керек.

Симптомдары: артериялық қысымның айқын төмендеуі, ауыздың кеберсуі, ұйқышылдық, несеп шығару іркілісі, іш қатулар, мазасыздық, қатты ашушаңдық.

Емі: симптоматикалық ем, вена ішіне сұйықтық енгізу, артериялық қысымды бақылап отыру, дегидратацияны және су-тұз теңгерімінің бұзылуларын түзетуге бағытталған ем. Қан сарысуында мочевина, креатинин және электролиттерді бақылау, сонымен қатар диурез.

Шығарылу түрі және қаптамасы

Поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 10 таблеткадан.

300С-ден аспайтын температурда сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

3 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін пайдалануға болмайды!

Рецепт арқылы

Аджанта Фарма Лимитед, Үндістан

Аджанта Хаус, Чаркоп,

Кандивли (3) Мумбай, 400067

Тіркеу куәлігі иесінің атауы және елі

Аджанта Фарма Лимитед, Үндістан

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан дәрілік заттар сапасына қатысты шағымдар (ұсыныстар) қабылдайтын ұйымның мекенжайы:

Қазақстан Республикасы, 050009,

Алматы қ., Аносов к-сі, 54 / 28 (Төле би к-сі)

Тел/факс: 8 (727) 374-79-50, 374-79-56;

E-mail: puneet.kapur@ajantapharma.com

Қазақстан Республикасы аумағында дәрілік заттың тіркеуден кейінгі қауіпсіздігін қадағалауға жауапты ұйымның мекенжайы:

ConsultAsia ЖШС

Алматы қ., Шевченко к-сі, 165 Б, 307 кеңсе

тел: +77778051116/+77051708825/+77051708876 (24-сағат бойы қолжетімді)

факс: +727-379-42-58

e-mail: pv@consultingasia.kz info@consultingasia.kz