Калидавир

Калидавир

Жоқ

Дәрілік түрі, дозалануы

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 200 мг/50 мг

Жүйелі пайдалануға арналған инфекцияға қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған вирусқа қарсы препараттар. Тікелей әсер ететін вирусқа қарсы препараттар. АИТВ-инфекциясын емдеуге арналған вирусқа қарсы препараттар, біріктірілімдер. Лопинавир және ритонавир.

АТХ коды J05AR10

Ересектер мен балаларда (6 жас және одан жоғары) АИТВ-1 инфекциясын басқа антиретровирустық препараттармен біріктірілімде емдеу.

Қолданудың басталуына дейінгі қажетті мәліметтер тізбесі

- лопинавирге, ритонавирге немесе 6.1-бөлімде берілген қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- бауыр функциясының ауыр жеткіліксіздігі

- клиренсі CYP3А изоферменті арқылы метаболизмге айтарлықтай тәуелді препараттарды бір мезгілде қолдану. Мұндай препараттарға мыналар жатады: астемизол, блонансерин, терфенадин, мидазолам (ішке қабылдау үшін), триазолам, цизаприд, пимозид, салметерол, силденафил (тек өкпе гипертензиясын емдеу үшін қолданған жағдайда), тадалафил (өкпе гипертензиясын емдеу үшін қолданған жағдайда ғана), варденафил, аванафил, вориконазол, қастауыш алкалоидтары (мысалы, эрготамин және дигидроэрготамин, эргометрин және метилэргометрин), ГМГ-КоА редуктаза тежегіштері (ловастатин, симвастатин, аторвастатин), фосампренавир, алфузозин, фузидий қышқылы (тері инфекцияларын емдегенде), амиодарон, кветиапин

- шайқурай, боцепревир, симепревир препараттарымен бір мезгілде қолдану

- Калидавир препаратының стандартты дозасын рифампицинмен бір мезгілде қолдану

- Калидавир және типранавир препаратын ритонавирдің төмен дозасымен бір мезгілде қолдану)

- 6 жасқа дейінгі балалар (осы дәрілік форма үшін)

- Калидавир препаратын күніне бір рет карбамазепинмен, фенобарбиталмен немесе фенитоинмен біріктіріп қолдану

- Калидавир препаратын күніне бір рет эфавиренз, невирапин, ампренавир немесе нелфинавир препараттарымен біріктіріп қолдану

- Калидавир препаратын балаларға (18 жасқа дейін) күніне бір рет қолдану

- Калидавир препаратын күніне бір рет эфавиренз, невирапин, ампренавир немесе нелфинавир препараттарымен біріктіріп қолдану

- кетоконазолмен және итраконазолмен бір мезгілде жоғары дозаларда (тәулігіне 200 мг-дан астам) қолдану

- дронедаронмен бір мезгілде қолдану

- бүйрек және/немесе бауыр функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде колхицинмен бір мезгілде қолдану

- жүкті әйелдерде күніне бір рет лопинавир/ритонавирді қолдану

- лактаза тапшылығы, лактоза жақпаушылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы

Қолдану кезіндегі қажетті сақтандыру шаралары

Сақтықпен

- В және С вирустық гепатиті

- бауыр циррозы

- бауыр функциясының ауырлығы жеңіл және орташа дәрежедегі жеткіліксіздігі

- «бауыр» ферменттері белсенділігінің артуы

- панкреатит

- А және В гемофилиясы

- дислипидемия (гиперхолестеринемия, гипертриглицеридемия)

- егде жас (65 жастан жоғары)

- жүректің органикалық аурулары бар және жүректің өткізу жүйесінің бұрын бұзылулары бар пациенттер немесе PR аралығын ұзартатын препараттар (верапамил немесе атазанавир сияқты) немесе QT аралығын ұзартатын препараттар (фенирамин, хинидин, эритромицин, кларитромицин) қабылдайтын пациенттер

- эректильді дисфункцияны емдеуге арналған препараттармен бір мезгілде қолдану, атап айтқанда силденафилмен, тадалафилмен

- фентанилмен, розувастатинмен, бупропионмен, деммен алынатын немесе мұрын арқылы енгізілетін глюкокортикостероидтармен бір мезгілде қолдану, мысалы, флутиказонмен, будесонидпен - бепридил, лидокаин және хинидин сияқты аритмияға қарсы дәрілермен бір мезгілде қолдану

- дигоксинмен бір мезгілде қолдану

- ламотриджинмен және вальпрой қышқылымен бір мезгілде қолдану

- бедаквилинмен бір мезгілде қолдану

- тразодонмен бір мезгілде қолдану

Басқа дәрілік  препараттармен өзара әрекеттесуі

Лопинавир/ритонавир in vitro и in vivo CYP3A изоферментінің тежегіші болып табылады. Лопинавир/ритонавирді және негізінен CYP3A изоферментімен метаболизденетін препараттарды (мысалы, «баяу» кальций өзекшелерінің дигидропиридинді блокаторлары, ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері, иммунодепрессанттар және фосфодиэстераза 5 (ФДЭ-5) тежегіштері) бір мезгілде қолдану емдік немесе жанама әсері күшеюі немесе ұзартылуы мүмкін осы препараттардың плазмалық концентрацияларының ұлғаюына әкелуі мүмкін. CYP3A изоферментімен белсенді метаболизденетін және жүйеге дейінгі метаболизмі жоғары препараттарды лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қабылдаған кезде AUC-тің едәуір ұлғаюы (3 еседен астам) жиі байқалады.

Лопинавир / ритонавир клиникалық маңызды концентрацияларда CYP2D6, CYP2C9, CYP2C19, CYP2E1, CYP2B6 немесе CYP1A2 изоферменттерін тежемейді.

In vivo лопинавир/ритонавир өзінің метаболизмін индукциялайтыны және Р450 цитохромы изоферменттерінің (CYP2C9 және CYP2C19 изоферменттерін қоса) қатысуымен глюкурондауға ұшырайтын және метаболизденетін кейбір басқа препараттардың биотрансформациясын күшейтетіні көрсетілген. Бұл қан плазмасындағы концентрацияның төмендеуіне және бірге қолданылатын дәрілік препараттардың тиімділігінің төмендеуіне әкелуі мүмкін.

Лопинавир / ритонавир CYP3А изоферментінің әсерінен метаболизденеді. Лопинавир/ритонавирді және CYP3А изоферментін индукциялайтын препараттарды бір мезгілде қолдану лопинавирдің плазмалық концентрациясын азайтып, оның емдік әсерін төмендетуі мүмкін, дегенмен бұл өзгерістер кетоконазолмен бір мезгілде қолданғанда байқалмаған.

Лопинавир/ритонавир және CYР3А изоферментін тежейтін басқа препараттарды бір мезгілде қолдану лопинавирдің плазмалық концентрациясын арттыруы мүмкін.

АИТВ емдеуге арналған препараттар

Кері транскриптазаның нуклеозидті тежегіштері (КТНТ)

Ставудин және ламивудин

Лопинавир/ритонавир монотерапиясымен салыстырғанда лопинавир/ритонавирді ставудинмен және ламивудинмен бір мезгілде қолданғанда лопинавир фармакокинетикасында өзгерістер байқалған жоқ.

Диданозин

Диданозинді ашқарынға қабылдау ұсынылады; сондықтан диданозинмен біріктірілімде лопинавир/ритонавирдің таблеткаларын тамақтанудан бір сағат бұрын немесе екі сағаттан кейін қабылдау керек.

Зидовудин және абакавир

Лопинавир/ритонавир глюкурондауды индукциялайды, сондықтан препарат плазмадағы зидовудин мен абакавирдің концентрациясын төмендетуі мүмкін. Бұл ықтимал өзара әрекеттесудің клиникалық маңызы белгісіз.

Тенофовир

Зерттеу көрсеткендей, лопинавир/ритонавир қан плазмасындағы тенофовир концентрациясын арттырады. Бұл өзара әрекеттесудің механизмі белгісіз. Лопинавир/ритонавир және тенофовир қабылдайтын пациенттерді бүйрек функциясының бұзылуын қоса, тенофовирмен байланысты жанама әсерлердің туындауын бақылау керек.

Басқа КТНТ

Креатинфосфокиназа (КФК) белсенділігінің артуы, миалгия, миозит және, сирек, АИТВ протеаза тежегіштерін, әсіресе КТНТ-мен біріктірілімде қабылдау кезінде рабдомиолиз туралы хабарланды.

Кері транскриптазаның нуклеозидті емес тежегіштері (КТНЕТ)

Невирапин

Дені сау ересек пациенттерде невирапин мен лопинавир/ритонавирді бір мезгілде қолдану кезінде лопинавир фармакокинетикасында өзгерістер байқалған жоқ. АИТВ-оң балалардың қатысуымен жүргізілген зерттеу нәтижелері невирапинмен бір мезгілде қолдану кезінде лопинавир концентрациясының азайғанын көрсетті. Невирапиннің АИТВ-оң ересек пациенттерге әсері балалардағыға ұқсас болуы мүмкін деп саналады, бұл лопинавир концентрациясының төмендеуіне әкелуі мүмкін. Бұл фармакокинетикалық өзара әрекеттесудің клиникалық маңызы белгісіз.

Бұрын антиретровирустық ем жүргізілген немесе лопинавирге сезімталдықтың айтарлықтай төмендеуінің фенотиптік немесе генотиптік белгілері бар пациенттерде лопинавир/ритонавирді невирапинмен бір мезгілде қолданған кезде лопинавир/ритонавирдің дозасын күніне екі рет 500/125 мг-ға дейін арттыру талап етілуі мүмкін. Лопинавир/ритонавирді невирапинмен біріктірілімде күніне бір рет қолдануға болмайды.

Эфавиренз

Лопинавир/ритонавир таблеткаларының дозасын күніне екі рет 500/125 мг-ға дейін арттыру лопинавир/ритонавирді эфавирензсіз күніне екі рет 400/100 мг-ден қолданумен салыстырғанда қан плазмасындағы лопинавирдің концентрациясына әсер етпейді. Лопинавир/ритонавир таблеткаларының дозасын 600/150 мг-ға дейін (200/50 мг үш (3) таблетка) күніне екі рет эфавирензбен бір мезгілде қолданғанда лопинавирдің плазмалық концентрациясын шамамен 36%-ға және ритонавирдің концентрациясын эфавирензсіз күніне екі рет қабылдағанда 400/100 мг лопинавир/ритонавир таблеткаларының (200/50 мг екі (2) таблетка) дозасымен салыстырғанда шамамен 56-92%-ға арттырды.

Эфавиренз және невирапин CYP3A изоферментін индукциялайды және осылайша лопинавир/ритонавирмен біріктірілімде қолданғанда вирустық протеазаның басқа тежегіштерінің плазмалық концентрациясын төмендетуі мүмкін.

Лопинавир/ритонавирді күніне бір рет эфавирензбен де, невирапинмен де бір мезгілде қолдануға болмайды.

Делавирдин

Делавирдин қан плазмасындағы лопинавир концентрациясын арттыруға қабілетті.

Рилпивирин

Рилпивиринді лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолданған кезде рилпивирин концентрациясының жоғарылауы мүмкін, алайда лопинавир/ритонавирдің дозасын өзгерту талап етілмейді. Рилпивириннің дозасын тағайындау және іріктеу оны қолдану жөніндегі нұсқаулыққа сәйкес жүргізілуі тиіс.

Этравирин

Этравиринді лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолданғанда этравирин концентрациясының жоғарылауы мүмкін, алайда лопинавир/ритонавирдің дозасын өзгерту талап етілмейді. Этравириннің дозасын тағайындау және іріктеу оны қолдану жөніндегі нұсқаулыққа сәйкес жүргізілуі тиіс.

АИТВ протеаза тежегіштері

Ампренавир

Лопинавир / ритонавир қан плазмасындағы ампренавир концентрациясын арттыруы мүмкін (ампренавирді күніне екі рет 750 мг дозада сонымен қатар лопинавир/ритонавирді қабылдау Сmaх ұқсас AUC артуына, күніне екі рет 1200 мг дозада ампренавирге қатыстыСmin ұлғаюына әкеледі). Лопинавир/ритонавир және ампренавирді бір мезгілде қолдану лопинавир концентрациясын төмендетуге ықпал етеді.

Күніне бір рет ампренавирмен лопинавир/ритонавирді бір мезгілде қолдануға болмайды.

Фосампренавир

Зерттеу көрсеткендей, лопинавир/ритонавирді фосампренавирмен бір мезгілде қолдану фосампренавир мен лопинавир концентрациясын төмендетеді. Фосампренавир мен лопинавир/ритонавирдің қауіпсіздігі мен тиімділігіне қатысты барабар дозалары біріктірілімде белгіленбеген.

Бұрын АИТВ протеазасының тежегіштерін қабылдаған пациенттерде лопинавирмен/ритонавирмен (тәулігіне екі рет 533/133 мг) фосампренавирдің жоғары дозасын (тәулігіне екі рет 1400 мг) бірге қабылдау фосампренавир/ритонавирдің стандартты дозасымен салыстырғанда, вирусқа қарсы әсерін күшейтпей, асқазан-ішек жолы (АІЖ) тарапынан жағымсыз әсерлер жиілігінің артуына және қандағы триглицеридтер концентрациясының жоғарылауына әкелді.

Индинавир

Лопинавир/ритонавир индинавир концентрациясын арттыруы мүмкін (лопинавир/ритонавирді бір мезгілде қолданумен күніне 2 рет 600 мг дозада индинавирді біріктірген кезде Cmax төмендеуі, 800 мг дозада күніне үш рет индинавир қабылдаумен салыстырғанда Сmin жоғарылауы байқалады, бұл ретте ұқсас AUC байқалады). Лопинавир/ритонавирді күніне екі рет 400/100 мг дозада бір мезгілде қолданғанда индинавир дозасы азайтылуы керек. Лопинавир/ритонавирді индинавирмен біріктірілімде күніне бір рет қабылдау зерттелмеген.

Нелфинавир

Лопинавир/ритонавир нелфинавир мен М8 нелфинавир метаболитінің концентрациясын арттыруы мүмкін (нелфинавирді күніне екі рет 1000 мг дозада және лопинавир/ритонавирді 1250 мг нелфинавирді күніне екі рет қабылдаумен салыстырғанда, ұқсас AUC, ұқсас Сmaх және ұлғайтылған Сmin байқалады). Лопинавир/ритонавир және нелфинавирді бір мезгілде қолдану лопинавир концентрациясының төмендеуіне әкеледі.

Лопинавир/ритонавирді күніне бір рет нелфинавирмен бір мезгілде қолдануға болмайды.

Ритонавир

Лопинавир/ритонавирді күніне екі рет қосымша 100 мг ритонавирмен бірге қолданғанда лопинавирдің AUC 33% - ға, Cmin күніне екі рет 400/100 мг дозада лопинавир/ритонавирді қабылдаумен салыстырғанда 64%-ға артты.

Саквинавир

Лопинавир/ритонавир саквинавирдің концентрациясын арттырады (лопинавир/ритонавирмен біріктірілімде күніне екі рет 800 мг саквинавир қабылдау 1200 мг саквинавирді күніне үш рет қабылдаумен салыстырғанда AUC, Сmах және Сmin артуына әкеледі). Лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде күніне екі рет 400/100 мг қолданған кезде саквинавирдің дозасын азайту қажет болуы мүмкін. Лопинавир/ритонавирді саквинавирмен біріктірілімде күніне бір рет қабылдау зерттелмеген.

Типранавир

Тиранавирді (күніне екі рет 500 мг) ритонавирмен (күніне екі рет 200 мг) және лопинавир/ритонавирмен (күніне екі рет 400/100 мг) бір мезгілде қолданғанда, тиісінше лопинавирдің AUC және Cmin 55% және 70%-ға төмендейді. Лопинавир/ритонавир және типранавирді ритонавирдің төмен дозасымен бір мезгілде қабылдауға болмайды.

С гепатиті вирусының протеаза тежегіштері

Телапревир

Лопинавир/ритонавирді телапревирмен бір мезгілде қолдану лопинавирдің тепе-теңдік концентрациясын өзгертпестен телапревирдің тепе-теңдік концентрациясының төмендеуіне әкеледі. Телапревир мен лопинавир/ритонавирді бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Боцепревир

Лопинавир/ритонавирді боцепревирмен бір мезгілде қолдану боцепревир мен лопинавирдің тепе-теңдік концентрациясының төмендеуіне әкеледі. Лопинавир/ритонавирді боцепревирмен бір мезгілде қолдануға болмайды.

Симепревир

Симепревирді лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолданғанда симепревир концентрациясының жоғарылауы мүмкін. Лопинавир/ритонавир және симепревирді бір мезгілде қолдануға болмайды.

Вирусқа қарсы препараттар – CCR5 хемокинді рецептор тежегіштері

Маравирок

Маравирокты лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолдану қан плазмасындағы маравирок концентрациясының артуына әкеледі. Лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде 400/100 мг дозада күніне екі рет қолданғанда маравироктың дозасы азайтылу керек. Маравирок дозасын таңдау оны қолдану жөніндегі нұсқаулыққа сәйкес жүргізілуі тиіс.

Интеграза тежегіштері

Ралтегравир

Лопинавир/ритонавирді ралтегравирмен бір мезгілде қолданғанда ралтегравирдің AUC және Сmах өзгерістер болмайды. Ралтегравирдің С12 30%-ға төмендеуі байқалды. Лопинавирдің фармакокинетикалық параметрлері өзгерген жоқ. Лопинавир/ритонавирді ралтегравирмен бір мезгілде қолданғанда лопинавир/ритонавир дозасын өзгерту талап етілмейді.

Басқа препараттар

Есірткі анальгетиктері

Фентанил

Лопинавир/ритонавир CYP3A4 изоферментін тежейтіндіктен, қан плазмасындағы фентанил концентрациясының жоғарылауы мүмкін.

Лопинавир/ритонавирді және фентанилді бір мезгілде қолданғанда емдік және жанама әсерлерді (тыныс алудың тежелуін қоса) мұқият бақылау қажет.

Аритмияға қарсы дәрілер

Бепридил, лидокаин және хинидин

Лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолданғанда осы препараттардың концентрациясы артуы мүмкін. Егер мүмкін болса, осы препараттарды қолданғанда сақтық таныту және емдік концентрацияларды бақылау қажет.

Дронедарон

Лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолданғанда дронедарон концентрациясы артуы мүмкін. Лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолдануға болмайды.

Дигоксин

Әдебиеттерді талдау көрсеткендей, ритонавирді (әр 12 сағат сайын 300 мг) және дигоксинді бір мезгілде қолдану қандағы дигоксин концентрациясының едәуір артуына әкелді. Лопинавир/ритонавирді дигоксинмен бір мезгілде қолданған кезде қан сарысуындағы дигоксин концентрациясын бақылай отырып, сақтық таныту қажет. Р-гликопротеинге ритонавирдің күшті тежейтін әсеріне және осыған байланысты дигоксин концентрациясының едәуір артуына байланысты дигоксин қабылдайтын пациенттерге лопинавир/ритонавирді тағайындау кезінде ерекше сақ болу керек.

Лопинавир/ритонавирмен емдеу кезінде дигоксин қабылдауды бастаған пациенттерде дигоксин концентрациясының айтарлықтай аз артуын күту керек.

QT аралығын ұзартатын дәрілік заттар

Лопинавир/ритонавир әсерінен фенирамин, хинидин, эритромицин, кларитромицин концентрациясы QT аралығының ұзаруымен және жүрек тарапынан жағымсыз құбылыстардың дамуымен артуы мүмкін. Лопинавир/ритонавирді QT аралығын ұзартатын препараттармен бірге бір мезгілде қолданғанда ерекше сақтық таныту қажет.

Ісікке қарсы дәрілер (мысалы, дазатиниб, нилотиниб, винкристин, винбластин)

Лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолданған кезде осы препараттардың сарысулық концентрациясының артуы мүмкін, бұл әдетте осы ісікке қарсы препараттарды қабылдаумен байланысты жанама әсерлердің күшеюіне әкелуі мүмкін.

Нилотиниб пен дазатиниб дозасы осы препараттарды қолдану жөніндегі нұсқаулықтарға сәйкес таңдалуы тиіс.

Антикоагулянттар

Лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолданғанда варфарин концентрациясына әсер етуі мүмкін. ХҚҚ (халықаралық қалыпты қатынасты) бақылау ұсынылады.

Ривароксабан

Ривароксабанды лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолдану ривароксабан концентрациясының жоғарылауын тудыруы мүмкін, бұл қан кетудің даму қаупінің жоғарылауына әкелуі мүмкін. Ривароксабанды лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Антидепрессанттар

Бупропион

Бупропионды лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолдану бупропионның және оның белсенді метаболитінің (гидроксибупропион) плазмалық концентрациясын азайтады. Егер лопинавир/ритонавирді бупропионмен бір мезгілде қолдану қажет болса, онда оны метаболизмнің байқалатын күшеюіне қарамастан, ұсынылған дозадан асырмай бупропионның тиімділігін мұқият клиникалық бақылаумен жүргізу керек.

Тразодон

Ритонавир мен тразодонды бір мезгілде қолдану қан плазмасындағы тразодон концентрациясының жоғарылауына әкелуі мүмкін. Жанама әсерлер байқалды: жүрек айнуы, бас айналу, артериялық гипотензия және талма. Тразодонды лопинавир/ритонавир сияқты CYP3A4 изоферментінің тежегішімен сақтықпен және тразодон дозасын төмендетіп қолданған жөн.

Антипсихоздық дәрілер

Кветиапин, блонансерин және пимозид

Лопинавир/ритонавир CYP3A изоферментінің тежегіші болғандықтан, қан плазмасындағы кветиапин, блонансерин және пимозид концентрациясы жоғарылауы мүмкін. Лопинавир/ритонавирді және кветиапин, блонансерин және пимозид препараттарын бір мезгілде қолдануға болмайды.

Құрысуға қарсы дәрілер (фенобарбитал, фенитоин, карбамазепин)

Бұл препараттар CYP3A4 изоферментін индукциялайтыны және осылайша лопинавир концентрациясын азайтатыны белгілі. Лопинавир/ритонавирді фенобарбиталмен, фенитоинмен немесе карбамазепинмен біріктіріп күніне бір рет бір мезгілде қолдануға болмайды.

Сонымен қатар, фенитоин мен лопинавир/ритонавирді бір мезгілде қолдану фенитоиннің тепе-теңдік концентрациясының шамалы төмендеуіне әкеледі.

Лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолданғанда фенобарбитал, фенитоин, карбамазепин концентрацияларын бақылау керек.

Ламотриджин және вальпрой қышқылы

Осы препараттарды лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолданғанда ламотриджин мен вальпрой қышқылы концентрацияларының төмендеуі байқалды. Ламотриджин концентрациясының төмендеуі 50%-ға жетті. Дәрілік препараттардың осы біріктірілімі сақтықпен қолданылуы тиіс. Осы препараттарды лопинавирмен/ритонавирмен бір мезгілде қолданғанда, әсіресе дозаны іріктеу кезеңінде ламотриджин немесе вальпрой қышқылының дозасын арттыру, сондай-ақ олардың қан плазмасындағы концентрациясын бақылау қажет болуы мүмкін.

Ламотриджинмен емдеу кезінде Калидавир препаратын қабылдауды бастайтын немесе тоқтататын пациенттер үшін ламотриджин дозасын өзгерту қажеттілігін анықтау үшін Калидавир препаратымен бірге қолдану басталғанға дейін, бірлесіп қабылдаудың алғашқы 2 аптасы ішінде немесе Калидавир препаратын тоқтатқаннан кейін 2 апта ішінде қан плазмасындағы ламотриджин концентрациясына мониторинг жүргізген жөн.

Калидавир препаратын қабылдап жүрген және ламотриджинді қабылдай бастаған пациенттер үшін ламотриджин дозасын түзету қажет емес.

Ұйықтататын дәрілер

Ішуге арналған мидазолам және триазолам

Лопинавир / ритонавир CYP3A изоферментін тежейтіндіктен, қан плазмасындағы мидазолам мен триазолам концентрациясы артуы мүмкін, бұл ретте айқын седативтік әсердің және тыныс алу жеткіліксіздігінің туындау қаупі артады. Лопинавир/ритонавир және триазоламды бір мезгілде қолдануға болмайды.

Мидазоламды ішке лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде біріктіріп қолдануға болмайды. Мидазоламды парентеральді лопинавир/ритонавирмен біріктіріп сақтықпен қолдануға рұқсат етіледі. Соңғы жағдайда пациентті қарқынды терапия бөлімшесіне жатқызу және мұқият клиникалық бақылау қажет. Тыныс алу қызметі бәсеңдеген және/немесе ұзаққа созылған седация жағдайында тиісті ем тағайындалуы керек. Мидазолам дозасын уақтылы түзету қажет, әсіресе көп рет енгізгенде.

Қастауыш алкалоидтары

Дигидроэрготамин, эргоновин, эрготаминн және метилэргоновин

Қастауыш туындыларының плазмалық концентрациясының артуы оның уыттылығының жоғарылауына, соның ішінде вазоспазм мен ишемияға әкеледі. Лопинавир/ритонавирмен бірге қолдануға болмайды.

АІЖ қозғалыс функциясын реттейтін дәрілік заттар

Цизаприд

Цизапридтің плазмалық концентрациясының жоғарылауы ауыр аритмияның даму қаупін арттырады. Лопинавир/ритонавирмен бірге қолдануға болмайды.

Антигистаминдік препараттар

Астемизол және терфенадин

Астемизол мен терфенадиннің плазмалық концентрациясының жоғарылауы ауыр аритмияның даму қаупін арттырады. Лопинавир/ритонавирмен бірге қолдануға болмайды.

Бета-2-адреномиметиктер

Салметерол

Лопинавир/ритонавир CYP3A изоферментін тежейтіндіктен, қан плазмасындағы салметеролдың концентрациясы артуы мүмкін. Лопинавир/ритонавир мен салметеролды бір мезгілде қолдану, QT аралығының ұзаруын, жүректің соғуын сезінуді және синустық тахикардияны қоса, салметеролды қолданумен байланысты жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан жағымсыз әсерлердің туындау қаупінің ұлғаюына әкелуі мүмкін.

Лопинавир/ритонавир және салметеролды бір мезгілде қолдануға болмайды.

Альфа-1-адреноблокаторлар

Алфузозин

Лопинавир/ритонавир CYP3A изоферментін тежейтіндіктен, қан плазмасындағы альфузозин концентрациясы жоғарылауы мүмкін, бұл ретте ауыр артериялық гипотензияның даму қаупі артады. Лопинавир/ритонавир және алфузозинді бір мезгілде қолдануға болмайды.

Аритмияға қарсы дәрілер

Амиодарон

Лопинавир/ритонавир CYP3A изоферментін тежейтіндіктен, амиодаронның қан плазмасындағы концентрациясы артуы мүмкін, бұл ретте аритмиялардың және амиодаронды қолданумен байланысты басқа да жағымсыз реакциялардың даму қаупін арттырады. Лопинавир/ритонавир және амиодаронды бір мезгілде қолдануға болмайды.

Зеңге қарсы дәрілер

Кетоконазол мен итраконазолдың сарысулық концентрациясы лопинавир/ритонавир әсерінен жоғарылауы мүмкін. Кетоконазол мен итраконазолды лопинавир/ритонавирмен бірге жоғары дозаларда (тәулігіне 200 мг-ден астам) қолдануға болмайды.

Вориконазол

Зерттеу көрсеткендей, ритонавирді әр 12 сағат сайын 100 мг дозада бір мезгілде қолдану вориконазолдың тепе-теңдік AUC орташа есеппен 39%-ға төмендетеді; лопинавир/ритонавир және вориконазолды бір мезгілде қолдануға болмайды.

Подаграны емдеуге арналған препараттар

Бүйрек және/немесе бауыр функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде лопинавир/ритонавирді колхицинмен бірге қолдану жанама әсерлер, оның ішінде колхицин әсерімен байланысты өмірге қауіп төндіретін, жүйке-бұлшықет уыттылығы (рабдомиолизді қоса) қаупінің ықтимал ұлғаюына байланысты қарсы көрсетілген. Егер лопинавир/ритонавирмен емдеу қажет болса, бүйрек немесе бауыр функциясы қалыпты пациенттерде колхицин дозасын төмендету немесе колхицинмен емдеуді тоқтату қажет. Толығырақ ақпарат колхицинді қолдану жөніндегі нұсқаулықта берілген.

Бактерияға қарсы дәрілер

Лопинавир/ритонавир кларитромициннің AUC орташа жоғарылауына әкелуі мүмкін. Бауыр функциясы бұзылған пациенттерде лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолданғанда кларитромициннің дозасын азайту керек. Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде (креатинин клиренсі <30 мл/мин) лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолданғанда кларитромициннің дозасын азайту керек. Осылайша, бауыр мен бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде кларитромицин мен лопинавир/ритонавирді бір мезгілде қолданғанда сақ болу керек.

Фузидий қышқылы

Лопинавир/ритонавирді фузидий қышқылымен бір мезгілде қабылдау қан плазмасындағы фузидий қышқылы концентрациясының артуына әкеледі. Лопинавир/ритонавирді бір мезгілде қабылдағанда тері инфекцияларын емдеу үшін фузидий қышқылын қолдануға болмайды.

Калидавир препаратымен бірге қабылдау сөзсіз болатын сүйек-буын инфекцияларын емдеу үшін фузидий қышқылын қолданғанда қаңқа-бұлшықет және дәнекер тіні тарапынан жағымсыз әсерлерді бақылау ұсынылады.

Туберкулезге қарсы препараттар

Рифабутин

Рифабутин мен лопинавир/ритонавирді он күн бойы бір мезгілде қолданғанда рифабутиннің Сmax және AUC (өзгермеген дәрілік зат және белсенді 25-О-дезацетил метаболиті) тиісінше 3,5 және 5,7 есе ұлғайды. Осы деректердің негізінде лопинавир/ритонавирмен қолданғанда рифабутин дозасын 75% - ға (яғни, күнара немесе аптасына үш рет 150 мг қабылдау) азайту ұсынылады. Рифабутин дозасын одан әрі төмендету қажет болуы мүмкін. Рифабутин әсерінің ықтимал күшеюіне байланысты рифабутин-астасқан жанама әсерлерді (нейтропения мен увеитті қоса) мұқият бақылау қажет. Рифабутин дозасын одан әрі төмендету қажет болуы мүмкін. Рифабутин дозасын аптасына 2 рет 150 мг-ға дейін төмендету аптасына 3 рет 150 мг дозаны көтере алмайтын пациенттер үшін ұсынылады. Аптасына 2 рет 150 мг дозалау режимі рифабутиннің оңтайлы емдік әсерін қамтамасыз етпеуі мүмкін, бұл төзімділік пен емдеудің тиімсіздігінің дамуына әкелуі мүмкін екенін есте ұстаған жөн. Калидавир препараты үшін дозаны өзгерту қажет емес.

Рифампицин

Калидавир дәрілік затын рифампицинмен стандартты дозада бірге қолдануға болмайды, өйткені лопинавир концентрациясының төмендеуі оның емдік әсерінің айтарлықтай төмендеуіне әкелуі мүмкін.

Рифампициннің CYP3A4-индукциялайтын әсерінің изоферментін өтеу мақсатында тәулігіне екі рет лопинавир/ритонавир 400 мг/400 мг (яғни Калидавир 400/100 мг дозада + ритонавир 300 мг дозада) дозасын түзетуге рұқсат етіледі. Алайда дозаны мұндай түзету AJIT/ACT белсенділігінің артуымен және АІЖ тарапынан бұзылулармен қатар жүруі мүмкін. Осылайша, аса қажет болмаса, дәрілік заттардың осы біріктірілімін қолданудан аулақ болу ұсынылады. Лопинавир/ритонавирді түзетілген 400 мг/400 мг дозада тәулігіне екі рет рифампицинмен бір мезгілде қолданған жағдайда қауіпсіздік пен тиімділікке мұқият мониторинг жүргізу қажет. Калидавир препаратының дозасын ұлғайтуды рифампицин қолдануды бастағаннан кейін жүргізу қажет.

Бедаквилин

Сау еріктілерді зерттеуде бір рет 400 мг бедаквилин және 24 күн ішінде күніне екі рет лопинавир/ритонавир 400/100 мг қолданылды, бұл бедаквилин AUC 22%-ға өсуіне әкелді. Бедаквилинді лопинавирмен/ритонавирмен бірге сақтықпен және егер бірге қолданудың пайдасы жағымсыз реакциялардың дамуының әлеуетті қаупінен асып кеткен жағдайда ғана қолдану керек.

Деламанид

Деламанидтің тек ритонавирмен өзара әрекеттесуі бойынша зерттеулер жүргізілген жоқ. Сау еріктілерге жүргізілген зерттеулерде тәулігіне екі рет 100 мг деламанид және 14 күн ішінде тәулігіне екі рет 400/100 мг лопинавир/ритонавир қолданылды, бұл ретте деламанид және деламанид метаболиті (DM-6705) концентрацияларының шамалы ұлғаюы байқалды. Егер деламанид пен ритонавирді қолдану шын мәнінде қажет болса, DM-6705 метаболитіне байланысты QTc аралығының ұзару қаупіне байланысты деламанидпен емдеудің бүкіл кезеңі ішінде ЭКГ-ға неғұрлым жиі мониторинг жүргізу керек. Қандағы трансаминазалардың белсенділігіне мониторинг жүргізу қажет.

Паразитке қарсы дәрілер

Лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолданғанда атовахонның емдік концентрациясының төмендеуі мүмкін. Атовахон дозасын арттыру қажет болуы мүмкін.

Глюкокортикостероидтар (ГКС)

Дексаметазон CYP3A4 изоферменті белсенділігінің артуын және лопинавир концентрациясының төмендеуін тудыруы мүмкін. Дексаметазон мен лопинавир/ритонавирді қолдану кезінде вирусқа қарсы белсенділікке мониторинг жүргізу қажет.

Флутиказон

Лопинавир/ритонавир және флутиказонды бір мезгілде қолдану флутиказонның плазмалық концентрациясын едәуір арттырып, кортизолдың сарысулық концентрациясын төмендетуі мүмкін. Флутиказонға альтернативтерді, әсіресе ұзақ уақыт қолданғанда, қарастыру ұсынылады.

Иценко-Кушинг синдромын және бүйрек үсті безі қыртысының бәсеңдеуін қоса глюкокортикостероидтардың жүйелі әсерлері туралы ритонавирді флутиказон мен будесонидтің мұрын арқылы және ингаляциялық формаларымен бір мезгілде қолдану кезінде хабарланды.

Лопинавир/ритонавир мен флутиказонды, сондай-ақ будесонид сияқты CYP3A4 изоферментімен метаболизденетін басқа ГКС-ні бірге қолдану мұндай терапияның әлеуетті пайдасы Кушинг синдромын және бүйрек үсті безі қыртысы функциясының бәсеңдеуін қоса, жүйелі кортикостероидты әсерлердің пайда болу қаупінен артық болатын жағдайларды қоспағанда ұсынылмайды.

Лопинавир/ритонавирді және деммен алынатын немесе мұрын арқылы енгізілетін глюкокортикостероидтардың кез келгенін бір мезгілде қолданғанда ерекше сақтық таныту керек.

Жергілікті және жалпы реакцияларды мұқият бақылау кезінде глюкокортикостероид дозасын азайту немесе CYP3A4 изоферменті үшін субстрат болып табылмайтын глюкокортикостероидқа (мысалы, беклометазон) ауысу мүмкіндігін қарастырған жөн. Сондай-ақ, глюкокортикостероидпен емдеуді тоқтатқан жағдайда ұзақ кезең ішінде дозаны біртіндеп төмендету керек.

«Баяу» кальций өзекшелерінің блокаторлары (мысалы, фелодипин, нифедипин, никардипин)

Лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолданғанда осы препараттардың сарысулық концентрациясының ұлғаюы байқалуы мүмкін. Осы топтың препараттарын лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолданған кезде емдік әсерлер мен жағымсыз реакцияларға мониторинг жүргізу ұсынылады.

ФДЭ-5 тежегіштері

Лопинавир/ритонавир қабылдайтын пациенттерде эректильді дисфункцияны емдеу үшін силденафил мен тадалафилді қолданған кезде ерекше сақ болу керек, өйткені осы препараттарды бір мезгілде қабылдаған кезде олардың концентрациясының едәуір жоғарылауын және артериялық гипотензия және ұзақ эрекция сияқты жанама әсерлердің дамуын күтуге болады.

Силденафил

Силденафилді эректильді дисфункцияны емдеу үшін төмен дозаларда (әр 48 сағат сайын 25 мг) сақтықпен қолдану және жанама әсерлерді жиі бақылау керек. Лопинавир/ритонавирді бір мезгілде қабылдағанда өкпенің артериялық гипертензиясын емдеу үшін силденафилді қолдануға болмайды.

Тадалафил

Тадалафилді эректильді дисфункцияны емдеу үшін төмен дозаларда (әр 72 сағат сайын 10 мг көп емес) сақтықпен қолдану және жанама әсерлерді жиі бақылау керек. Лопинавир/ритонавирді бір мезгілде қабылдағанда өкпенің артериялық гипертензиясын емдеу үшін тадалафилді қолдануға болмайды.

Варденафил

Варденафилді лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолдануға болмайды.

Аванафил

Аванафил мен лопинавир/ритонавирді бірге қолданған кезде аванафил концентрациясының едәуір артуы мүмкін. Аванафил мен лопинавир/ритонавирді бір мезгілде қолдануға болмайды.

Дәрілік өсімдіктер негізіндегі дәрілік препараттар

Лопинавир/ритонавирмен ем алатын пациенттерге құрамында шілтер жапырақты шайқурай бар препараттарды бір мезгілде қабылдауға болмайды, өйткені бұл біріктірілім қан плазмасындағы лопинавир/ритонавир концентрациясының төмендеуіне ықпал етуі мүмкін. Бұл әсер CYP3А4 изоферментінің индукциясы салдарынан болуы мүмкін және емдік әсерінің жоғалуына және резистенттіліктің дамуына әкелуі мүмкін.

Егер пациент шілтер жапырақты шайқурай препараттарын қабылдаса және оған лопинавир/ритонавир тағайындалған болса, онда шілтер жапырақты шайқурай препараттарын тоқтату және вирустық жүктеме деңгейін тексеру керек. Құрамында шілтер жапырақты шайқурай бар препараттарды тоқтатқан кезде қан плазмасындағы лопинавир/ритонавирдің концентрациясы жоғарылауы мүмкін. Лопинавир/ритонавир дозасын өзгерту қажет болуы мүмкін. Индукциялаушы әсер шілтер жапырақты шайқурай препараттарымен емдеуді тоқтатқаннан кейін кем дегенде 2 апта бойы сақталуы мүмкін. Лопинавир/ритонавирді шілтер жапырақты шайқурай препараттарын қабылдауды тоқтатқаннан кейін 2 аптадан соң тағайындау ұсынылады.

ГМГ-КоА редуктаза тежегіштері

Лопинавир/ритонавир ловастатин және симвастатин сияқты CYP3A4 изоферментінің әсерінен метаболизденетін ГМГ-КоА редуктаза тежегіштерінің плазмалық концентрациясының едәуір артуына әкелуі мүмкін. Бұл препараттардың концентрациясының жоғарылауы миопатияның, соның ішінде рабдомиолиздің дамуына әкелуі мүмкін, сондықтан олардың лопинавир/ритонавирмен үйлесімін қолдануға болмайды.

Метаболизмі CYP3A4 изоферментіне аз тәуелді розувастатинді ритонавирмен/лопинавирмен бірге ең аз дозаларда сақтықпен қолдану керек. Аторвастатинді лопинавир/ритонавирмен бірге қолдануға болмайды.

Лопинавир/ритонавирдің правастатинмен клиникалық маңызды өзара әрекеттесу белгілері анықталған жоқ. Правастатин мен флувастатиннің метаболизмі CYP3A4 изоферментіне тәуелді емес, сондықтан олар лопинавир/ритонавирмен өзара әрекеттеспеуі керек. Егер лопинавир/ритонавирді қолдану кезеңінде ГМГ-КоА редуктаза тежегіштерімен емдеу көрсетілсе, онда правастатин немесе флувастатинді пайдалану ұсынылады.

Иммунодепрессанттар

Осы препараттардың концентрациясы (мысалы, циклоспорин, такролимус және сиролимус) лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолданғанда артуы мүмкін. Қандағы осы препараттардың концентрациясы тұрақтанғанға дейін емдік концентрацияны жиі бақылау ұсынылады.

Метадон

Лопинавир/ритонавир метадонның плазмалық концентрациясын төмендететіні көрсетілген. Метадонның плазмалық концентрациясын бақылау ұсынылады.

Бупренорфин

Бупренорфин күніне 1 рет 16 мг дозада дозаны өзгертуді қажет етпейді.

Пероральді контрацептивтер немесе бұласыр түріндегі контрацептивтер

Қан плазмасындағы этинилэстрадиолдың концентрациясы лопинавир/ритонавир және құрамында эстроген бар пероральді контрацептивтер немесе бұласыр формасындағы контрацептивтер бір мезгілде қолданылған кезде төмендеуі мүмкін болғандықтан, контрацепцияның баламалы немесе қосымша шараларын қолдану керек.

Тамыр кеңейтетін дәрілер

Бозентанды лопинавир/ритонавирмен бір мезгілде қолданған кезде бозентанның Сmaх және AUC тиісінше 6 және 5 есе ұлғаюы байқалды. Бозентан мен лопинавир/ритонавирді бірге қолданғанда сақ болу керек. Бозентан дозасын тағайындау және іріктеу оны қолдану жөніндегі нұсқаулыққа сәйкес жүргізілуі тиіс.

Сондай-ақ, вирусқа қарсы терапияның тиімділігі мен бозентанға тән жанама әсерлерді, әсіресе бірге қолданудың бірінші аптасында бақылау қажет.

Клиникалық маңызды өзара әрекеттесу күтілмейді

Жүргізілген зерттеулер лопинавир/ритонавирдің дезипраминмен, ралтегравирмен, омепразолмен және ранитидинмен клиникалық маңызды өзара әрекеттесуін анықтаған жоқ.

Метаболизм туралы мәліметтерді ескере отырып, бүйрек және бауыр функциясы қалыпты пациенттерде лопинавир/ритонавирдің флувастатинмен, дапсонмен, триметоприм/сульфаметоксазолмен, азитромицинмен немесе флуконазолмен клиникалық маңызды өзара әрекеттесуі күтілмейді.

Арнайы сақтандырулар

Бауыр функциясының бұзылуы

Лопинавир/ритонавир негізінен бауырда метаболизденеді. Осыған байланысты Калидавир препаратын бауыр функциясының ауырлығы жеңіл және орташа дәрежедегі бұзылулары бар пациенттерге тағайындағанда сақ болу керек. Бауыр функциясының ауыр бұзылуы бар пациенттерге лопинавир/ритонавирді қолдануға болмайды. Фармакокинетикалық деректер С гепатиті бар және ауырлығы жеңіл немесе орташа дәрежедегі бауыр функциясының бұзылуы бар АИТВ-оң пациенттерде қан плазмасындағы лопинавир концентрациясының шамамен 30%-ға артуы, сондай-ақ оның қан плазмасы ақуыздарымен байланысуының төмендеуі мүмкін екендігін көрсетеді. Пациентте В немесе С гепатиті болған кезде немесе емдеуді бастар алдында аминотрансферазалар белсенділігінің едәуір жоғарылауы кезінде олардың одан әрі ұлғаю қаупі жоғары.

Созылмалы гепатиттерді қоса, бауыр тарапынан бұзылулары бар пациенттерде біріктірілген антиретровирустық терапия кезінде бауыр функциясы бұзылуларының жоғары жиілігі байқалады. Осыған байланысты, стандартты клиникалық практикаға сәйкес мұқият мониторинг жүргізу қажет. Пациенттердің жағдайы нашарлаған жағдайда лопинавир/ритонавирмен емдеуді тоқтату керек.

В немесе С созылмалы гепатиті бар, біріктірілген антиретровирустық ем қабылдайтын АИТВ инфекцияланған пациенттер елеулі және ықтимал өлімге әкелетін жанама әсерлердің даму қаупі жоғары топта болады. Олар әдетте үдемелі АИТВ-инфекциясы және қатарлас созылмалы гепатит немесе бауыр циррозы бар, артық дәрілік ем қабылдаған пациенттерде байқалды. Мұндай жағдайлардың лопинавир/ритонавир терапиясымен себеп-салдарлық байланысы анықталған жоқ.

Лопинавир/ритонавирді басқа вирусқа қарсы дәрілермен біріктіріп қабылдау басталғаннан кейін жеті күн ішінде билирубин концентрациясының бір мезгілде жоғарылауы немесе онсыз трансаминазалар белсенділігінің арту жағдайлары тіркелді. Кейбір жағдайларда бауыр функциясының бұзылуы ауыр болды, бірақ мұндай жағдайлардың лопинавир/ритонавирмен емдеумен себеп-салдарлық байланысы анықталған жоқ.

Мұндай жағдайларда ACT/AЛT белсенділігін, әсіресе лопинавир/ритонавирді тағайындағаннан кейінгі алғашқы айларда жиі бақылау ұсынылады.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Лопинавир мен ритонавирдің бүйрек клиренсі шамалы болғандықтан, бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде олардың плазмалық концентрациясының жоғарылауы күтілмейді. Лопинавир мен ритонавир қан плазмасының ақуыздарымен белсенді байланысатындықтан, олардың гемодиализ немесе перитонеальді диализ кезінде айтарлықтай жойылуы екіталай.

Қант диабеті/гипергликемия

Маркетингтен кейінгі зерттеулер процесінде протеаза тежегіштерін алған АИТВ инфекцияланған пациенттерде қант диабеті мен гипергликемияның дамуы мен декомпенсациясы жағдайлары тіркелген. Бұл жағдайларды емдеу үшін кейбір жағдайларда инсулин немесе пероральді гипогликемиялық препараттарды тағайындауға немесе олардың дозасын арттыруға тура келді. Кейбір жағдайларда диабеттік кетоацидоз дамыды. Кейбір пациенттерде гипергликемия протеаза тежегішін тоқтатқаннан кейін сақталды. Бұл жағдайлар туралы хабарламалар ерікті түрде келіп түсті, сондықтан олардың жиілігін және протеаза тежегіштерімен терапиямен байланысын бағалау мүмкін емес. Қант диабеті бар пациенттерде лопинавир/ритонавирді қолданғанда қандағы глюкоза концентрациясын мониторингтеу қажет.

Панкреатит

Лопинавир/ритонавир қабылдаған пациенттерде, айқын гипертриглицеридемия байқалған пациенттерді қоса, панкреатиттің дамуы байқалды. Өліммен аяқталған жағдайлар тіркелген. Бұл жанама әсердің лопинавир/ритонавирмен байланысы анықталмаса да, триглицеридтер концентрациясының едәуір жоғарылауы панкреатиттің дамуының қауіп фактор болып табылады. Үдемелі АИТВ инфекциясы бар пациенттерде гипертриглицеридемия және панкреатиттің даму қаупі жоғары, ал анамнезінде панкреатит бар пациенттерде лопинавир/ритонавирмен емдеу кезінде оның қайталану қаупі жоғары.

Келесі симптомдар байқалатын пациенттер: жүрек айнуы, құсу, іштің ауыруы немесе зертханалық көрсеткіштердің ауытқулары (мысалы, липаза немесе амилаза белсенділігінің жоғарылауы) тексерілуі тиіс және панкреатит диагнозы расталған жағдайда Калидавир препаратымен емдеу тоқтатылуы тиіс.

Төзімділік/айқаспалы төзімділік

Протеаза тежегіштерін зерттеу кезінде әртүрлі дәрежедегі айқаспалы төзімділік байқалды. Қазіргі уақытта лопинавир/ритонавирдің протеазаның басқа тежегіштерімен келесі емнің тиімділігіне әсері зерттелуде.

Гемофилия

А және В типті гемофилиямен ауыратын науқастарда протеаза тежегіштерімен емдеу кезінде тері астында гематомалардың өздігінен пайда болуын және гемартроздың дамуын қоса, қан кету жағдайлары сипатталған. Кейбір пациенттерге VIII фактордың қосымша дозалары тағайындалды. Сипатталған жағдайлардың жартысынан көбінде протеаза тежегіштерімен емдеуді жалғастыруға немесе қайта бастауға болады. Протеаза тежегіштерімен емдеу кезінде осындай жағымсыз құбылыстардың себеп-салдарлық байланысы немесе даму механизмі анықталмаған.

PR аралығының ұзаруы

Лопинавир/ритонавирді қабылдау аясында кейбір пациенттерде PR аралығының орташа симптомсыз ұзаруы байқалды. Жүректің органикалық аурулары бар және жүректің өткізу жүйесінің бұрыннан бұзылулары бар пациенттерде немесе PR аралығын ұзартатын препараттарды (верапамил немесе атазанавир сияқты) қабылдайтын пациенттерде лопинавир/ритонавирді қабылдау кезінде II және III дәрежелі атриовентрикулярлық блокаданың сирек жағдайлары туралы хабарланды. Мұндай пациенттерде лопинавир/ритонавирді сақтықпен қолдану керек.

Электрокардиограмма

QTcF аралығын (Фридериций түзетуімен) 39 дені сау ересек еріктілердің қатысуымен рандомизацияланған, плацебо-бақыланатын айқас зерттеуде белсенді бақылаумен (моксифлоксацин күніне бір рет 400 мг) бағалады. Зерттеудің 3-күнінде 12 сағат ішінде 10 өлшеу жүргізілді. Плацебомен салыстырғанда QTcF ең жоғары стандартты ауытқуы тиісінше күніне екі рет 3,6 (6,3) мс және 400/100 мг лопинавир/ритонавир дозалары үшін 13,1 (15,8) мс және күніне екі рет 800/200 мг құрады. Жоғарыда аталған екі дозалау сызбасын пайдалану кезінде байқалған өзгерістер лопинавир/ритонавирдің ұсынылған дозаларын күніне бір рет немесе күніне екі рет тепе-теңдік жағдайында қабылдау кезінде байқалғанға қарағанда шамамен 1,5 және 3 есе жоғары болды. Пациенттердің ешқайсысында бастапқы мәнмен салыстырғанда QTcF> 60 мс аралығының ұлғаюы тіркелген жоқ; QTcF аралығы 500 мс ықтимал клиникалық маңызды шектен аспады.

Бұл зерттеуде 3-күні лопинавир/ритонавир қабылдаған пациенттерде PR аралығының орташа жоғарылауы байқалды. PR-дың ең жоғары аралығы 286 мс болды; ІІ немесе ІІІ дәрежелі жүрекше-қарыншалық блокаданың дамуы байқалмады.

Майдың қайта таралуы

Антиретровирустық терапия аясында майдың дененің орталық бөліктерінде, арқа, мойын аймағында жиналуымен, «буйвол өркешінің» пайда болуымен, бет пен аяқ-қолдардағы майдың азаюымен, сүт бездерінің ұлғаюымен және кушингоидпен майдың қайта таралуы/жинақталуы байқалды. Бұл жағымсыз құбылыстардың механизмі мен ұзақ мерзімді салдары белгісіз. Олардың лопинавир/ритонавир терапиясымен байланысы анықталған жоқ.

Липодистрофияның жоғары даму қаупі егде жас, қатар жүретін терапия (ұзақ антиретровирустық терапия және онымен байланысты метаболикалық бұзылулар) сияқты жеке ерекшеліктермен байланысты. Клиникалық тексеру майдың қайта таралуының физикалық белгілерін, сондай-ақ зертханалық көрсеткіштерді (қан сарысуындағы липидтерді және қандағы глюкоза концентрациясын ашқарынға өлшеу) бағалауды қамтуы тиіс. Липидтер алмасуының бұзылуын емдеу стандартты клиникалық практикаға сәйкес жүргізілуі тиіс.

Липидтер концентрациясының жоғарылауы

Лопинавир/ритонавирмен емдеу жалпы холестерин мен триглицеридтердің концентрациясының жоғарылауына әкелді. Лопинавир/ритонавирмен емдеуді бастамас бұрын және емдеу кезінде триглицеридтер мен холестериннің концентрациясын тұрақты түрде бақылап отыру керек. Липидті бұзылулар болған кезде тиісті ем қолдану керек. Қандағы липидтердің бастапқы концентрациясы жоғары және анамнезінде липидтер алмасуының бұзылуы бар пациенттерге лопинавир/ритонавирді тағайындау кезінде ерекше сақ болу керек. Липидтер алмасуының бұзылуын емдеуді стандартты клиникалық практикаға сәйкес жүргізген жөн).

Иммунитетті қалпына келтіру синдромы

Біріктірілген антиретровирустық, оның ішінде лопинавир/ритонавирді пайдалана отырып ем қабылдаған пациенттерде иммунитетті қалпына келтіру синдромының дамуы байқалды. Біріктірілген антиретровирустық емнің басында иммундық функцияның қалпына келуі аясында симптомсыз немесе қалдық оппортунистік инфекциялардың ( Mycobacterium avium, цитомегаловирус, Pneumocystis jiroveci (Pneumocystis carinii) немесе Mycobacterium tuberculosis сияқты қоздырғыштардың) өршуі мүмкін, бұл қосымша тексеру мен емдеуді қажет етуі мүмкін.

Иммунитетті қалпына келтіру синдромының дамуы аясында Грейвс ауруы, полимиозит және Гийен-Барре синдромы сияқты аутоиммундық аурулардың дамуы байқалды, бірақ бұл құбылыстардың пайда болу мерзімі айтарлықтай өзгеруі және терапияның басталуынан бірнеше айды құрауы мүмкін.

Остеонекроз

Остеонекроздың этиологиясында көптеген факторлар рөл атқаратыны белгілі (ГКС қабылдау, алкогольді теріс пайдалану, дене салмағының жоғары индексі, айқын иммуносупрессия және т.б.). Атап айтқанда, үдемелі АИТВ инфекциясы бар және/немесе біріктірілген антиретровирустық терапияны ұзақ уақыт қолданатын пациенттерде остеонекроздың даму жағдайлары туралы хабарланды. Сондықтан мұндай пациенттерге ауырсыну, буын қозғалмауы және қозғалу функциясының бұзылуы пайда болған кезде дәрігерге баруды ұсыну қажет.

Егде жастағы адамдарда қолдану

65 және одан үлкен жастағы пациенттердің саны жас пациенттердегі лопинавир/ритонавирмен емдеуге жауаптың ықтимал айырмашылықтарын бағалау үшін жеткіліксіз болды. Егде жастағы адамдарда лопинавир/ритонавирді қолданғанда бауыр, бүйрек немесе жүрек функциясының бұзылу жиілігінің жоғарылауын, қатарлас аурулар мен қатарлас терапияны ескере отырып, сақ болу керек.

Педиатрияда қолдану

6 айдан кіші балалардағы лопинавир/ритонавирдің қауіпсіздігі және фармакокинетикалық бейіні анықталмаған. 6 айдан 18 жасқа дейінгі АИТВ инфекцияланған балаларда клиникалық зерттеудегі жанама әсерлердің бейіні ересектердегіге ұқсас болды. Лопинавир/ритонавирді балаларға күніне бір рет қолдануға болмайды.

Жүктілік кезінде және босанғаннан кейінгі кезеңде қолдану

Бірқатар клиникалық зерттеулердің деректері бойынша жүктілік кезінде және босанғаннан кейінгі кезеңде лопинавир/ритонавирдің дозасын өзгерту қажет емес. Фармакокинетикалық және клиникалық деректердің жеткіліксіздігіне байланысты жүкті әйелдерде күніне бір рет лопинавир/ритонавирді қолдануға болмайды.

Өзара әрекеттесу

Лопинавирмен/ритонавирмен бір мезгілде қолдануға болмайтын препараттар: астемизол, блонансерин, терфенадин, мидазолам (ішке қабылдау үшін), триазолам, цизаприд, пимозид, салметерол, силденафил (оны өкпе гипертензиясын емдеу үшін қолданған жағдайда ғана), тадалафил (оны өкпе гипертензиясын емдеу үшін қолданған жағдайда ғана), варденафил, аванафил, вориконазол, қастауыш алкалоидтары (мысалы, эрготамин және дигидроэргогамин, эргометрин және метилэргометрин), ГМГ-КоА редуктаза тежегіштері (ловастатин, симвастатин, аторвастатин), фосампренавир, алфузозин, фузидий қышқылы (тері инфекцияларын емдеуде), амиодарон, кветиапин, шайқурай препараттары, боцепревир, дронедарон, кетоконазолмен және итраконазолмен жоғары дозаларда (тәулігіне 200 мг-дан астам) қолдану, Калидавир препаратының стандартты дозасын рифампицинмен қолдану, Калидавир және типранавир препаратын ритонавирдің төмен дозасымен қолдану, Калидавир препаратын карбамазепинмен, фенобарбиталмен немесе фенитоинмен біріктіріп күніне бір рет қолдану, Калидавир препаратын күніне бір рет эфавиренз, невирапин, ампренавир немесе нелфинавир, симепревир препараттарымен біріктіріп қолдану.

Бүйрек және/немесе бауыр функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде Калидавир препаратын колхицинмен бірге қолдану жанама әсерлер, оның ішінде колхицин әсерімен байланысты өмірге қауіп төндіретін, жүйке-бұлшықет уыттылығы (рабдомиолизді қоса) қаупінің ықтимал ұлғаюына байланысты қарсы көрсетілген.

Лопинавирмен/ритонавирмен бір мезгілде қолдану ұсынылмайтын препараттар: лопинавир/ритонавир мен флутиказонды, сондай-ақ будесонид сияқты CYP3A4 изоферментімен метаболизденетін басқа ГКС-ны бір мезгілде қолдану, мұндай терапияның ықтимал пайдасы Кушинг синдромын және бүйрек үсті безі қыртысы функциясының бәсеңдеуін қоса, жүйелі кортикостероидты әсерлердің пайда болу қаупінен асып түсетін жағдайларды қоспағанда. Ривароксабанды және Калидавир препаратын бірге қолдану қан кету қаупін арттыруы мүмкін. Калидавир препаратын телапревирмен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды, өйткені телапревирдің тепе-теңдік концентрациясының төмендеуіне әкелуі мүмкін.

Лопинавирмен/ритонавирмен бір мезгілде қолданған кезде сақ болу қажет препараттар: верапамил, атазанавир, фенирамин, хинидин, эритромицин, кларитромицин, деммен алынатын немесе мұрын арқылы енгізілетін глюкокортикостероидтармен бір мезгілде қолдану, мысалы, флутиказон, будесонид, эректильді дисфункцияны емдеуге арналған препараттармен, атап айтқанда силденафилмен, тадалафилмен бір мезгілде қолдану, фентанилмен, розувастатинмен, бупропионмен бір мезгілде қолдану, беприл, лидокаин және хинидин сияқты аритмияға қарсы дәрілермен бір мезгілде қолдану, дигоксинмен, ламотриджинмен, вальпрой қышқылымен, мидазоламмен (парентеральді енгізілетін), тразодонмен, бедаквилинмен, бозентанмен бір мезгілде қолдану.

Қолдану жөніндегі нұсқаулар

Дозалау режимі

Ересектер

Препараттың бір реттік дозасы 400/100 мг құрайды. Тәуліктік доза - 800/200 мг.

Калидавир препаратының ұсынылатын пероральді дозасы:

- Тамақтануға қарамастан күніне екі рет 400/100 мг-ден (Калидавир препаратының екі таблеткасы 200/50 мг).

-Лопинавирге төзімділіктің дамуымен байланысты кемінде 3 мутация анықталған пациенттер үшін тамақ ішуге қарамастан күніне бір рет 800/200 мг (Калидавир препаратының төрт таблеткасы 200/50 мг). Лопинавирге төзімділіктің дамуымен байланысты 3 және одан да көп мутациялары бар ересек пациенттерде күніне бір рет лопинавир/ритонавирді қолдану үшін деректер жеткіліксіз.

Қосарлас ем

Калидавир таблеткаларын омепразолмен және ранитидинмен бірге қолдану дозаны түзетуді қажет етпейді.

Бұрын антиретровирустық ем қабылдаған лопинавирге (клиникалық немесе зертханалық көрсетілген) сезімталдығы төмен күдікті пациенттерде эфавирензбен, невирапинмен, ампренавирмен немесе нелфинавирмен бірге Калидавир таблеткаларының дозасын күніне екі рет 500/125 мг-ға дейін арттыру қажет. Осы препараттармен бір мезгілде қолданғанда Калидавир таблеткаларын күніне бір рет тағайындауға болмайды.

Балалар

Калидавир препаратын балалар жасындағы пациенттерге күніне бір рет қолдануға болмайды. Эфавирензді, невирапинді, нелфинавирді немесе ампренавирді бір мезгілде қолданбай Калидавир таблеткаларының ересек дозасын (күніне екі рет 400/100 мг) дене салмағы 35 кг және одан көп немесе дене бетінің ауданы (ДБА) 1,4 м2 және одан үлкен балаларға қолдануға болады.

ДБА 0,6 м2-ден аз балалар үшін немесе 3 жастан кіші балалар үшін лопинавир/ритонавирді ішке қабылдауға арналған ерітіндіні дәрілік түрінде пайдалану қажет.

Енгізу әдісі мен жолы

Ішке (пероральді). Калидавир препаратының таблеткаларын тамақ ішуге қарамастан, күніне бір немесе екі рет сындырмай, шайнамай, ұсақтамай тұтас қабылдау керек.

Жүктілік кезінде және босанғаннан кейінгі кезеңде қолдану

Бірқатар клиникалық зерттеулердің деректері бойынша жүктілік кезінде және босанғаннан кейінгі кезеңде лопинавир/ритонавирдің дозасын өзгерту қажет емес. Фармакокинетикалық және клиникалық деректердің жеткіліксіздігіне байланысты жүкті әйелдерде күніне бір рет лопинавир/ритонавирді қолдануға болмайды.

Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар

Қазіргі уақытта адамдарда лопинавир/ритонавирмен жедел артық дозаланудың клиникалық тәжірибесі шектеулі. Арнайы антидот жоқ.

Емдеу өмірдің негізгі көрсеткіштерін бақылауды және пациенттің клиникалық жағдайын қадағалауды қоса, жалпы демеуші терапияны қамтуы тиіс. Қажет болса, сіңірілмеген дәрілік препаратты асқазанды шаю арқылы жояды және белсендірілген көмір тағайындайды. Лопинавир/ритонавир қан плазмасының ақуыздарымен жоғары дәрежеде байланысатындықтан, диализді қолдану орынсыз.

ДП стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар

Ересектер

Лопинавир/ритонавирді қабылдаумен байланысты ең жиі жағымсыз реакциялар диарея, жүрек айну, құсу, гипертриглицеридемия және гиперхолестеринемия болды. Диарея, жүрек айну және құсу терапияның басында пайда болуы мүмкін, ал гипертриглицеридемия және гиперхолестеринемия кейінірек дамуы мүмкін.

Орташа айқындалған және елеулі жағымсыз реакциялар төменде жиілігі көрсетіле отырып берілген (өте жиі (≥ 1/10), жиі (≥ 1/100-ден < 1/10-ға дейін), жиі емес (≥ 1/1000-нан < 1/100-ге дейін), белгісіз (қолда бар деректердің негізінде бағалау мүмкін емес)).

Өте жиі:

- диарея, жүрек айнуы

- жоғарғы тыныс алу жолдарының инфекциялары

Жиі:

- аса жоғары сезімталдық реакциялары, оның ішінде есекжем және ангионевроздық ісіну

- құсу, іштің ауыруы( жоғарғы және төменгі бөліктер), гастроэнтерит, колит, диспепсия, панкреатит, гастроэзофагеальді рефлюкс, геморрой, метеоризм, іштің кебуі, гепатит, гепатомегалия, холангит, бауыр стеатозы

- бас ауыру, бас сақинасы, ұйқысыздық, нейропатия, шеткергі нейропатия, бас айналу, мазасыздық

- артериялық гипертензия

- бөртпе, оның ішінде макулопапулезді, дерматит, экзема, себорея, түнгі уақытта қатты терлеу, қышыну

-қаңқа-бұлшықет ауыруы, оның ішінде артралгия және арқаның ауыруы, миалгия, бұлшықет әлсіздігі, бұлшықет спазмы

- гиперхолестеринемия, гипертриглицеридемия, дене салмағының төмендеуі, тәбеттің төмендеуі, қант диабеті

- бүйрек функциясының жеткіліксіздігі

- эректильді дисфункция, аменорея, меноррагия

- анемия, лейкопения, нейтропения, лимфаденопатия

- төменгі тыныс жолдарының инфекциялары, терінің және шелмейдың инфекциялары, оның ішінде целлюлит, фолликулит және фурункулез

- әлсіздік, астения

Жиі емес:

- иммунитетті қалпына келтіру синдромы

- іш қату, стоматит, ауыз қуысының шырышты қабығының ойықжаралары, дуоденит, гастрит, асқазан-ішектен қан кету, оның ішінде тікішектен қан кету, ауыздың құрғауы, асқазан мен ішектің ойықжаралары, нәжіс тоқтамау

- агевзия, дисгевзия, құрысулар, тремор, цереброваскулярлық бұзылулар, ұйқының бұзылуы, либидоның төмендеуі

- атеросклероз, миокард инфарктісі, атриовентрикулярлық блокада, үшжармалы қақпақшаның жеткіліксіздігі, терең веналар тромбозы

- алопеция, капиллярит, васкулит

- рабдомиолиз, остеонекроз

- дене салмағының жоғарылауы, лактатацидоз, тәбеттің жоғарылауы, ерлер гипогонадизмі

- гематурия, нефрит

- вестибулярлық бас айналу, құлақ шулау, көрудің бұзылуы

Жиілігі белгісіз:

- сарғаю

- PR аралығының ұлғаюы

- липодистрофия және шелмейдың қайта таралуы

- инсулинге төзімділік

Зертханалық көрсеткіштердің өзгеруі

- глюкоза, несеп қышқылы, жалпы холестерин, жалпы билирубин, триглицеридтер концентрациясының жоғарылауы, сарысулық аспартатаминотрансфераза (ACT), аланинаминотрансфераза (АЛТ), гаммаглутамилтранспептидаза (ГГТП), липаза, амилаза, креатинфосфокиназа белсенділігінің жоғарылауы, бейорганикалық фосфор, гемоглобин концентрациясының төмендеуі, креатинин клиренсінің төмендеуі.

Балалар

6 айдан 12 жасқа дейінгі балалардағы жағымсыз рекациялардың бейіні ересектердегіге ұқсас болды. Көбінесе бөртпе, дисгевзия, құсу, диарея байқалды.

Зертханалық көрсеткіштер тарапынан балаларда келесі өзгерістер тіркелген: жалпы билирубин, жалпы холестерин мөлшерінің артуы, амилаза белсенділігінің жоғарылауы, ACT, АЛТ, нейтропения, тромбоцитопения белсенділігінің жоғарылауы, натрий мөлшерінің жоғарылауы немесе төмендеуі.

Лопинавир/ритонавирді қолданған кезде гепатиттің, уытты эпидермальді некролиздің, Стивенс-Джонсон синдромының, мультиформалы экссудативті эритема мен брадиаритмияның жекелеген жағдайлары да тіркелген.

Жекелеген жағымсыз реакциялардың сипаттамасы

Кушинг синдромы ритонавир қабылдаған және флутиказон пропионатын мұрын арқылы немесе ингаляциялық қабылдаған пациенттерде байқалды. Бұл әсер Р450 цитохромы, мысалы, будесонид арқылы метаболизденетін басқа кортикостероидтарды қолданған жағдайда да орын алуы мүмкін.

Креатинфосфокиназа, миалгия, миозит белсенділігінің жоғарылауы, сондай-ақ сирек жағдайларда рабдомиолиз протеаза тежегіштерімен, әсіресе кері транскриптазаның нуклеозидті тежегіштерімен біріктірілімде емдеу кезінде тіркелді.

Ауыр иммундық тапшылығы бар АИТВ инфекцияланған пациенттерде біріктірілген антиретровирустық ем (бАРЕ) басталған кезде симптомсыз немесе қалдық оппортунистік инфекциялар туындауы мүмкін. Сондай-ақ аутоиммундық бұзылулар (мысалы, диффузды уытты зоб) туралы хабарланды, алайда басталу уақыты анағұрлым өзгергіш - ауру емдеу басталғаннан кейін ұзақ уақыттан соң басталуы мүмкін.

Остеонекроз жағдайлары, әсіресе анамнезінде қауіп факторлары бар, үдемелі АИТВ инфекциясы бар пациенттерде немесе антиретровирустық терапияны ұзақ қолданғаннан кейін байқалды. Олардың пайда болу жиілігі белгісіз.

Метаболизмдік көрсеткіштер

Антиретровирустық терапия кезінде салмақ, сондай-ақ қан плазмасындағы липидтер мен глюкозаның концентрациясы жоғарылауы мүмкін.

Жағымсыз дәрілік реакциялар туындағанда медициналық қызметкерге, фармацевтикалық қызметкерге немесе, дәрілік препараттардың тиімсіздігі туралы хабарламаларды қоса, дәрілік препараттарға болатын жағымсыз реакциялар (әсерлер) жөніндегі ақпараттық деректер базасына тікелей хабарласу керек

«Дәрілік заттар мен медициналық бұйымдарды сараптау ұлттық    орталығы» ШЖҚ РМК

http://www.ndda.kz

Қосымша мәліметтер

Дәрілік препарат құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді заттар: лопинавир 200 мг, ритонавир 50 мг,

қосымша заттар: коповидон (коллидон VA 64), коллоидты кремнийдің қостотығы (А-300 маркалы аэросил), натрий кроскармеллозасы, кросповидон, макрогол 6000 (полиэтиленгликоль 6000), натрий стеарилфумараты, полисорбат 80 (твин-80), сорбинат лаураты (Спан 20).

Дайын суда еритін үлбірлі қабық

қабықтың құрамы: гипромеллоза (гидроксипропилметилцеллюлоза), макрогол 6000 (полиэтиленгликоль 6000), титанның қостотығы (Е 171), тальк, темірдің қызыл тотығы бояғышы, темірдің сары тотығы бояғышы.

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Үлбірлі қабықпен қапталған, сопақша, екі жағы дөңес таблеткалар. Ашық қоңыр түстен қоңыр түске дейін.

Сындырған кездегі түрі: ақ немесе сарғыш реңді ақ түсті ядро.

Шығарылу түрі және қаптамасы

60 таблеткадан алғашқы ашылуы бақыланатын тартылатын қақпағы бар төмен қысымды полиэтиленнен жасалған банкаға. Бос орын медициналық гигроскопиялық мақтамен толтырылған. Банкаға заттаңбалық немесе жазғыш қағаздан немесе өздігінен жабысатын полимерлі материалдардан жасалған заттаңба жапсырылады.

1 банкадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге тұтыну ыдысына арналған картон қорапшаға салынады. Қорапшалар топтық қаптамаға салынады.

2 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

Түпнұсқалық қаптамасында 25ºС-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Рецепт арқылы

Өндіруші туралы мәліметтер

«Фармасинтез» АҚ, Ресей Федерациясы.

Ресей Федерациясы, 664040, Иркутск қ., Р. Люксембург к-сі, 184 үй.

Тел: +7 (3952) 550-355, факс: +7 (3952) 550-325

Электронды пошта: info@pharmasyntez.com

Тіркеу куәлігінің ұстаушысы

«Фармасинтез» АҚ, Ресей Федерациясы.

Ресей Федерациясы, 664007, Иркутск облысы, Иркутск қ., Красногвардейская к-сі, 23 үй, 3 кеңсе.

Тел: +7 (3952) 550-355, факс: +7 (3952) 550-325

Электронды пошта: info@pharmasyntez.com

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан дәрілік заттар сапасына қатысты шағымдар (ұсыныстар) қабылдайтын және дәрілік заттың тіркеуден кейінгі қауіпсіздігін қадағалауға жауапты ұйымның атауы, мекенжайыжәне байланыс деректері (телефон, факс, электронды пошта)

«Adalan» ЖШС, Қазақстан Республикасы

Қазақстан Республикасы, 050057, Алматы қ., Тимирязев к-сі, 42, 23 пав., 202 кеңсе.

Тел: +(727) 269 54 59, +(727) 269 54 18

Моб. (24 сағат): +7 (701) 217 24 57

Электронды пошта: b.satova@adalan.kz; pv@adalan.kz