Интрафен (раствор для внутривенного введения, 400 мг/4 мл)

Интрафен

Ибупрофен

Вена ішіне енгізуге арналған 400 мг/4 мл ерітінді

Бір құтының ішінде

белсенді зат – 400 мг ибупрофен,

қосымша заттар: аргинин, инъекцияға арналған су

Мөлдір, түссіз ерітінді

Сүйек-бұлшықет жүйесі. Қабынуға қарсы және ревматизмге қарсы препараттар. Қабынуға қарсы және ревматизмге қарсы, стероидты емес препараттар. Пропион қышқылы туындылары. Ибупрофен.

АТХ коды М01АЕ01

Фармакокинетикасы

Төменде көрсетілген кестеде ибупрофеннің фармакокинетикалық параметрлері туралы деректер бар:

AUC – қисық астындағы ауданы

Cmax – плазмадағы ең жоғарғы концентрациясы

CV – құбылу коэффициенті

KEL – шығарылу жылдамдығының константасы

T1/2 – жартылай шығарылу кезеңі

*= 30 мин. тамшылатқыш арқылы венаға енгізу уақыты

Сіңірілуі. Вена ішіне енгізген кезде Интрафен бірден қанға барады.

Таралуы. Ибупрофен [-]R- және [+]S- изомерлердің рацемиялық қоспасы болып табылады. In vivo және in vitro зерттеулер [+]S-изомерінің клиникалық тиімділікке жауап беретінін көрсетті. [-]R-түрі фармакологиялық тұрғыдан белсенді емес деп саналады, және ересек пациенттің организмінде баяу және ішінара (60%-ға жуық) белсенді [+]S көп түрлілігіне айналады. [-] R-изомері белсенді субстанция деңгейін ұстап тұру үшін айналымдағы резервуар қызметін атқарады.

Қабынуға қарсы стероидты емес препараттардың (ҚҚСП) көпшілігі сияқты, ибупрофен қан плазмасы ақуыздарымен қайтымды байланысады (20 мкг/мл концентрацияда 99 %-дан көп). Ақуыздарымен қаныққан түрде байланысады және 20 мкг/мл-ден жоғары концентрацияларда байланысуы дозаға тәуелсіз жүзеге асады.

Биотрансформациясы. Шамамен 90% ибупрофен негізгі екі метаболитіне: А метаболиті мен В метаболитіне ыдырайды, олар қабынуға қарсы және ауыруды басатын әсер береді.

Шығарылуы. Адамның организмінде ибупрофеннің шығарылуы тез және толық жүреді. Ішу арқылы сіңірілген дозасының 95%-дан астамы метаболиттер немесе олардың конъюгаттары түрінде несеппен 24 сағат ішінде шығарылады.

Дозаға тәуелді/тәуелді емес байланысуы. 20 мкг/мл-ден астам концентрацияда плазма ақуыздарымен байланысуы дозаға байланысты емес.

Фармакодинамикасы

Ибупрофен циклооксигеназа-1 (ЦОГ-1) және циклооксигеназа-2 (ЦОГ-2) синтезін бәсеңдетеді және сол арқылы тромбоксандар синтезін тежейді, алайда, ибупрофеннің әсер ету механизмі басқа ҚҚСП сияқты нақты анықталмаған. Ибупрофен қабынуға қарсы, анальгетиктік және ыстықты түсіретін қасиеті бар циклооксигеназаны бәсеңдететін, селективті емес ҚҚСП болып табылады.

- қарқындылығы жеңілден орташа дәрежеге дейінгі ауыру синдромдарын емдеуде

- қарқындылығы орташа және жоғары ауыру синдромдарын емдеуде, венаішілік апиындық анальгетиктерге қосымша ретінде

- ыстықты түсіретін дәрі ретінде

Жағымсыз реакцияларының даму қауіптерін азайту мақсатында, ибупрофенді ең төменгі тиімді дозасында және клиникалық әсеріне қол жеткізу үшін қажетті аса қысқа мерзім ішінде қабылдау керек.

Интрафенді жекелеген емдеу жоспарларына сәйкес, ең қысқа уақыт кезеңінде ең төменгі тиімді дозаларда енгізу керек. Препаратқа оң реакциялар алғаннан кейін емдеудің бастапқы сатысында препараттың дозасы мен қабылдау жиілігі әр пациент үшін жекелей түзетілуі тиіс. Жалпы тәуліктік дозасы 3200 мг-ден аспауы тиіс.

Бүйрек тарапынан жағымсыз құбылыстарды азайту мақсатында, Интрафенді енгізер алдында пациентке тиісінше гидратациялауды жүрізу керек.

Ауыруы синдромын емдегенде: Қажет болғанда әр 6 сағат сайын 400-800 мг препаратты енгізу керек. Вена ішіне енгізу ұзақтығы 30 минуттан кем болмауы тиіс.

Қызбада: 400 мг препаратты енгізгеннен кейін әр 4-6 сағат сайын тағы 400 мг-ден немесе әр 4 сағат сайын 100-200 мг-ден қабылдауға болады. Вена ішіне енгізу ұзақтығы 30 минуттан кем болмауы тиіс.

Қолданар алдында Интрафенді міндетті түрде тиісті ерітіндіде сұйылту керек. Ықтималды үйлеспеушілікті болдырмау үшін Интрафенді 0,9 % натрий хлоридінің ерітіндісінде, 5 % глюкоза ерітіндісінде немесе Рингер лактат ерітіндісінде сұйылту керек.

Сұйылтылған ерітіндінің соңғы концентрациясы 4 мг/мл немесе одан аз құрауы тиіс. 400 мг дозада 4 мл Интрафен препаратын 100 мл ерітіндіде, 800 мг дозада 8 мл Интрафенді 200 мл ерітіндіде сұйылту керек.

Вена ішіне тамшылатып енгізу ұзақтығы 30 минуттан кем болмауы тиіс.

Егде жастағы пациенттер (65 жастан асқан). 65 жас шамасындағы және одан үлкен пациенттер үшін емдеуді азғантай дозасынан, ұзаққа созылмайтын емдеуден бастау керек. Бауыр, бүйрек немесе жүрек функцияларына бақылау жүргізу қажет. Пациенттердің анамнезінде қатарлас аурулар болмауы немесе олар басқа препараттармен емделіп жүрмеуі тиіс. Егде жастағы пациенттерде асқазан-ішек жолы (АІЖ) тарапынан күрделі жағымсыз әсерлердің туындау қаупі жоғары.

Бүйрек және бауыр функциясы бұзылған пациенттер. Бүйрек тарапынан жағымсыз әсерлердің туындау қаупін азайту үшін, Интрафенді қолданар алдында пациентті жеткілікті мөлшерде сұйықтықпен қамтамасыз ету керек.

Балалар мен жасөспірімдер.18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерде ибупрофенді қолдану қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған.

Клиникалық зерттеулерде сипатталған анағұрлым кең таралған жағымсыз реакциялар: жүрек айнуы, метеоризм, құсу, бас ауыруы болды. Препаратты тоқтатудың айтарлықтай жиі кездескен себебі қышыну (1 %) сияқты жағымсыз құбылыстың дамуы болды.

Клиникалық зерттеулердің нәтижелерінен, әсіресе жоғары дозаларында (тәулігіне ≥ 2400 мг) қабылданған ибупрофенді қабылдау мен, артериялық тромбоз құбылыстарының даму (мысалы, миокард инфарктісі және инсульт) жиілігінің аздап жоғарылауы арасында өзара байланыстылықтың келесі жиілікпен болуы мүмкіндігін болжанып отыр: жиі (1/100, < 1/10), жиі емес (≥ 1/1 000, < 1/100), сирек (≥ 1/10 000, < 1/1 000), өте сирек (< 1/10 000), белгісіз (қолда бар мәліметтердің негізінде анықтау мүмкін емес).

- ибупрофенге немесе препараттың басқа да компоненттеріне жоғары сезімталдық

- демікпе, есекжем, аллергиялық реакциялар, ҚҚСП-ға, соның ішінде ацетилсалицил қышқылына немесе басқа да ҚҚСП күрделі анафилаксиялық реакциялар

- аортакоронарлық шунттау операциясына дайындық кезеңінде немесе операциядан кейінгі кезеңде операциядан кейінгі ауыруларды емдеу

- жүректің ауыр жеткіліксіздігі (NYHA IV)

- цереброваскулярлық қан кету немесе қан ұюының басқа да бұзылулары

- асқазанның, он екі елі ішектің жедел ауруы, асқазан-ішек жолының ойық жаралы ауруы, асқазан-ішектен жедел қан кету

- ішектің қабыну аурулары

- созылмалы орташа айқын немесе бауырдың ауыр жеткіліксіздігі, жедел бауыр жеткіліксіздігі

- орташа немесе ауыр бүйрек жеткіліксіздігі, бүйрек ауруының өршуі

- гиперкалиемия

- жүктіліктің үшінші триместрі (артериялық түтіктің мерзімінен бұрын жабылу және босанудың кідіру қаупіне байланысты)

- лактация кезеңі (балада ауыр жағымсыз реакциялардың дамуы мүмкіндігіне байланысты)

- 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер

Жүрек-қантамыр жүйесімен байланысты қауіптер:

- ҚҚСП қолдану жүрек-қантамыр жүйесі аурулары бар адамдарда немесе жүрек-қантамыр жүйесі ауруларының дамуына бейім адамдарда тромбоздың (тромб түзілуі), инфаркт және инсульттің жоғары қаупімен байланысты, осы аурулардың даму қаупі жоғары болуы мүмкін

- Интрафен аортакоронарлық шунттау операциясына дайындық кезеңінде ауыруды басатын дәрі ретінде тағайындалмауы тиіс (жүрек артерияларындағы блоктарды жою жөніндегі операция).

Асқазан-ішек жолымен (АІЖ) байланысты қауіптер:

- асқазан-ішек жолы ауруларында ҚҚСП қабылдау қан кету, тыртықтардың түзілуі, асқазан-ішектің тесілулеріне себеп болуы мүмкін. Бұл жағымсыз әсерлер ескертпе симптомдарынсыз препаратты қолданған кезде кез келген уақытта көрініс беруі мүмкін. АІЖ аурулары бар егде жастағы адамдарда жағымсыз әсерлердің даму қаупі жоғарырақ.

Тромбоцитке қарсы дәрілер мен серотонинді кері қармау селективтік тежегіштері (СКҚСТ), мысалы, пароксетин, флуокцетин, сертралин: асқазан-ішектен қан кетудің даму қаупін жоғарылатады.

Аминогликозидтер: ҚҚСП аминогликозидтердің шығарылуын төмендетуі мүмкін.

Кортикостероидтар: ҚҚСП қолданған кезде ойық жараның және асқазан-ішектен қан кетудің даму қаупін арттырады. Аурудың өршуін немесе бүйрек жеткіліксіздігінің дамуын болдырмау үшін кортикостероидтармен ұзақ емдеу тағайындалған пациенттерге емдеу бағдарламасына ибупрофенді қосқан кезде кортикостероидтар дозасын күрт тоқтатпай, біртіндеп азайту керек.

Өсімдік экстрактілері: гинкго билоба препараттарын ҚҚСП-мен бірге қолдану қан кетулер қаупін арттыруы мүмкін.

Циклоспориндер: бүйректегі простациклин синтезін төмендетеді, сондықтан, ҚҚСП-мен бірге қолдану нефроуыттылықтың даму қаупін күшейтуі мүмкін.

Жүрек гликозидтері: ҚҚСП шумақтық сүзіліс жылдамдығын азайта отырып, жүрек жеткіліксіздігін күшейтуі мүмкін, қандағы гликозидтер мөлшерін арттырады, сондықтан, жүрек гликозидтерін қабылдап жүрген пациенттерге сақтықпен тағайындау керек.

Мифепристон: ҚҚСП мифепристонның әсерін төмендетеді. ҚҚСП мифепристонмен емдеу аяқталғаннан кейін 8-12 күннен соң тағайындау керек.

Антибиотиктер, хинолондық қатардың туындылары: зерттеулерден ҚҚСП антибиотиктердің әсерін күшейтуі мүмкін екендігі анықталды, сондықтан, бірге қолданғанда құрысу синдромының даму қаупі жоғарылайды.

ЦОГ-2 тежегіштері және басқа ҚҚСП: аддитивтік әсері дамуы мүмкін, сондықтан, ибупрофенді басқа ҚҚСП-мен біріктіріп емдеу ұсынылмайды.

Зидовудин: ҚҚСП-мен бірге қолданғанда гематоуыттылықтың даму қаупі жоғарылайды; АИТВ инфекциясы бар, ибупрофенді зидовудинмен бірге қабылдаған пациенттерде гемартроздар мен гематомалардың даму қаупі жоғарылағаны туралы деректер бар.

Ацетилсалицил қышқылы немесе басқа ҚҚСП: ибупрофенді ацетилсалицил қышқылымен бір мезгілде қолданғанда ибупрофеннің бос клиренсі өзгермеуіне қарамастан, ибупрофеннің ақуыздармен байланысуы төмендейді. Мұндай өзара әрекеттесудің клиникалық мәні белгісіз. Жағымсыз құбылыстардың дамуы жоғарылауы мүмкіндігіне байланысты, ибупрофен мен ацетилсалицил қышқылын бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Зертханалық зерттеулердің нәтижелері бойынша, ибупрофен ацетилсалицил қышқылының төмен дозаларымен бір мезгілде қолданылғанда, тромбоциттер агрегациясын бәсекелесе тежеуі мүмкіндігі болжанып отыр. Бұл деректердің клиникалық тәжірибеге экстраполяциялану мүмкіндігі белгісіз күйі қалса да, ибупрофенді жүйелі түрде ұзақ уақыт қабылдаудың, ацетилсалицил қышқылының төмен дозаларының кардиопротекторлық әсерінің төмендеуіне ықпал етуі мүмкіндігін жоққа шығаруға болмайды. Ацетилсалицил қышқылының кардиопротекторлық қасиеттеріне ибупрофенді ара-арасында қолданудың ықпал ету ықтималдығы аз.

Бета блокаторлар: ҚҚСП бета-адреноблокаторлардың гипертензияға қарсы әсерін төмендетеді.

Каптоприл: зерттеулерден, ибупрофен каптоприлдің натрий тұздарының шығарылуына әсерін төмендететіндігін көрсетті.

Варфарин мен антикоагулянттар: варфарин мен ҚҚСП өзара әрекеттесуі асқазан-ішектен қан кетуді күшейтуі мүмкін. Бір мезгілде осы препараттарды қолданатын пациенттерде осы препараттарды жеке-жеке қолданатын пациенттерге қарағанда асқазан-ішектен қан кету қаупі бар. ҚҚСП мен варфаринді бір мезгілде қолдану өліммен аяқталу қаупімен бірге қатты қан кетуге әкеп соқтыруы мүмкін. Олардың өзара әрекеттесу механизмі белгісіз, алайда бұл жағымсыз әсер қан ұюын төмендететін варфарин мен асқазан-ішектен қан кетуді туғызатын ҚҚСП -ның өзара әрекеттесу әсерінің күшеюі арқылы дамуы мүмкін.

Антиагреганттық препараттар (тиклопидин, клопидогрел): ҚҚСП аталған препараттармен бірге қолданбау керек.

Метотрексат: ҚҚСП бүйрек сегменттерінде метотрексаттың жинақталуын бәсекелі түрде басады. Бұл ҚҚСП-ның метотрексаттың уыттылығын арттыратынын білдіреді. Сондықтан, метотрексатты ҚҚСП-мен өте абайлап қолдану керек.

H2 - гистаминдік рецепторлардың блокаторлары: дені сау еріктілерге жүргізілген зерттеу ибупрофен мен циметидинді немесе ранитидинді бір мезгілде қолдану қан сарысуында ибупрофеннің концентрациясына әсер етпейтінін көрсетті.

АӨФ тежегіштері және диуретиктер

Өкпе гипертензиясында қолданылатын (эндотелий рецепторларының антагонистері, бозентан) гипертензияға қарсы препараттар (АӨФ тежегіштері, ангиотензин II рецепторларының блокаторлары, бета-блокаторлар, диуретиктер): ҚҚСП емдік әсерін төмендетуі мүмкін. Сондықтан, бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерге, әсіресе, егде жастағы пациенттерге препараттардың бұл біріктірілімдерін сақтықпен қолдану керек. Осы препараттардың біріктірілімімен емдеудің басында және емдеу барысында пациенттердің бүйрек функциясын мезгіл-мезгіл тексеріп отыру керек, сондай-ақ пациенттердің жеткілікті мөлшерде су ішуін бақылап отыру қажет.

Диуретиктер: диуретиктер (тиазидтер, ілмектік диуретиктер, тиазидтерге ұқсас диуретиктер) ҚҚСП нефроуыттылығының даму қаупін арттырады. Клиникалық зерттеулер мен маркетингтен кейінгі деректер ибупрофеннің кейбір пациенттерде фуросемид пен буметанидтің натрийдиуретиктік әсерін төмендететінін, тиазидтердің гипотензиялық әсерін төмендететінін көрсетті. Бұл реакция бүйректе простагландиндер синтезінің бәсеңдеуімен байланысты. Сондықтан, ҚҚСП-мен емделу кезеңінде бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер дәрігердің тұрақты бақылауында болуы керек.

Литий: ҚҚСП қан плазмасындағы литий деңгейінің жоғарылауына және бүйрекпен литий клиренсінің төмендеуіне ықпал етеді. Литийдің ең төменгі концентрациясы 15 %-ға артады және литийдің бүйректік клиренсі 20 %-ға төмендейді. Бұл реакция бүйректе простагландиндердің ҚҚСП синтезінің бәсеңдеуімен байланысты. Осыған орай, ҚҚСП литиймен бір мезгілде қолданғанда, литиймен улану симптомдарын ерте анықтау үшін пациенттерді бақылап отыру қажет.

Алкоголь: ибупрофенмен емдеген кезде АІЖ тарапынан асқазан-ішектен қан кету сияқты жағымсыз әсерлердің даму қаупіне орай, алкогольді қолдануға болмайды.

Сульфонилмочевина препараттары: ҚҚСП сульфонилмочевина препараттарының әсерін күшейтуі мүмкін. Ибупрофенді сульфонилмочевина препараттарымен бірге қолданғанда, пациенттерде гипогликемияның дамуы сирек орын алды.

Холестирамин: ибупрофенмен бірге қолдану соңғысының сіңірілуінің төмендеуіне алып келеді және оның тиімділігін азайтады (25%-ға). Ибупрофен холестираминді қабылдағаннан кейін 2 сағаттан соң қабылдануы керек.

Такролимус: ҚҚСП-мен бірге қолданғанда нефроуыттылығы дамуы мүмкін, сондықтан, бірге қолданған кезде, бүйрек функциясына мониторинг жүргізу ұсынылады.

CYP2C9 тежегіштері (вориконазол, флуконазол): бірге қолдану ибупрофеннің (CYP2C9 субстратының) әсер ету уақытын шамамен 80-нен 100%-ға дейін арттыруы мүмкін, сондықтан, ибупрофеннің әсер ету уақыты ұзарады. Сондықтан да, бірге қолданған кезде, әсіресе, ибупрофеннің жоғары дозаларын вориконазолмен немесе флуконазолмен қолданғанда, ибупрофеннің дозасын азайту керек.

Препаратты ашқаннан кейін 0,9 % натрий хлоридінің ерітіндісінде, 5 % глюкоза ерітіндісінде немесе Рингер лактат ерітіндісінде сұйылту арқылы бірден пайдалану керек.

Кардиоваскулярлық тромбоз жағдайлары. Үш жыл бойы жүргізілген түрлі селективті ЦОГ-2 және селективті емес ҚҚСП клиникалық зерттеулері, бірқатар жағдайларда өлімге соқтыратын күрделі кардиоваскулярлық тромбоз құбылыстары, миокард инфарктісі мен инсульт қаупінің артуын көрсетті. Селективті ЦОГ-2 және селективті емес ҚҚСП қабылдаудың қауіптері бірдей. Жүрек-қантамыр аурулары (ЖҚА) бар пациенттер немесе ЖҚА туындау қауіп факторлары бар адамдар аса жоғары қауіпке ұшырайды. ҚҚСП қабылдайтын адамдарда жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан болатын жағымсыз әсерлер қаупін төмендету үшін препаратты қабылдаудың айтарлықтай қысқа мерзімінде препараттың ең төмен дозасын тағайындау керек. Емдеуші дәрігер мен пациенттер, тіпті, бұрын ЖҚА симптомдары байқалмаса да, осындай жағымсыз әсерлердің көрініс беруіне дайын болуы тиіс. Пациенттер ЖҚА белгілері және/немесе күрделі симптомдарының ықтималды көрініс беруі туралы хабардар болуы тиіс.

Алғашқы 10-14 күн кезеңінде аортакоронарлық шунттау жүргізгеннен кейінгі ауыруларды басу үшін қолданылған селективті ЦОГ-2 және ҚҚСП бақыланатын екі ірі клиникалық зерттеуінде миокард инфарктісі мен инсульт дамуының жоғары қаупі анықталды.

ҚҚСП-ны ацетилсалицил қышқылымен бірге қолданғанда жүрек-қантамыр жүйесі тромбозы қаупінің төмендегені туралы жеткілікті дәлелдер анықталған жоқ. Ацетилсалицил қышқылын ҚҚСП-мен бір мезгілде қолдану асқазан-ішек оқиғаларының даму қаупін арттырады.

Клиникалық зерттеулердің нәтижелерінен, ибупрофенді, әсіресе, жоғары дозаларында (тәулігіне ≥ 2400 мг) қабылдау мен артериялық тромбоз құбылыстарының (мысалы, миокард инфарктісі мен инсульттің) даму қаупінің аздап жоғарылауы арасында өзара байланыстылықтың болуы мүмкіндігі болжанып отыр. Эпидемиологиялық зерттеулерден ибупрофеннің төмен дозаларын (тәулігіне ≤1200 мг) қабылдау мен артериялық тромбоз құбылыстарының даму қаупінің жоғарылауы арасында өзара байланыстылықтың бар екендігіне болжам жасалған жоқ.

Гипертония. ҚҚСП, соның ішінде ибупрофенді қабылдау гипертонияға немесе бұрыннан бар гипертонияның дамуына әкеп соқтыруы мүмкін, бұл жүрек-қантамыр асқынуларының дамуы санының артуына ықпал етуі мүмкін. Ондай пациенттерге препаратты қабылдаған кезде сақтық таныту керек. Артериялық қысымды тұрақты түрде, барлық емдеу курсы бойына бақылап отыру қажет. АӨФ тежегіштерін, тиазидтерді немесе ілмектік диуретиктерді қабылдайтын пациенттерде ҚҚСП қолданумен байланысты емге жеткіліксіз жауапты реакция дамуы мүмкін.

Бақыланбайтын артериялық гипертензиясы, жүректің іркілісті жеткіліксіздігі (NYHA жіктеуі бойынша II-III класы), жүректің анықталған ишемиялық ауруы, шеткері артериялардың аурулары және/немесе цереброваскулярлық аурулары бар пациенттерге ибупрофенді пайдасы/қаупі арақатынасына мұқият баға бергеннен кейін ғана тағайындау керек, сонымен қатар, ибупрофеннің жоғары дозаларының (тәулігіне 2400 мг) қолданылуын болдырмау керек.

Ибупрофенмен ұзақ уақыт бойы әсіресе, жоғары дозаларымен (тәулігіне ≥ 2400 мг) емдеуді бастағанға дейін, жүрек-қантамыр асқынулары (мысалы, гипертония, гиперлипидемия, қант диабеті, шылым шегу) дамуының қауіп факторлары бар пациенттерге, пайда/қауіп арақатынасын мұқият бағалау қажет.

Жүрек жеткіліксіздігі және ісінулер. ҚҚСП қабылдап жүрген кейбір пациенттерде организмде сұйықтықтың іркілуі және ісінулер анықталған. Ондай пациенттерге Интрафенді сақтықпен тағайындау керек.

Ойық жараның, қан кетулердің және тесілулердің түзілу қаупімен, асқазан-ішек жолына (АІЖ) әсер етуі. ҚҚСП, соның ішінде ибупрофен АІЖ тарапынан күрделі жағымсыз құбылыстарды: АІЖ қабыну аурулары, қан кету, ойық жара ауруы және асқазанның, жіңішке ішек немесе тоқ ішектің тесілуін туғызуы мүмкін. Бұл күрделі жағымсыз әсерлер симптомдардың көрінуімен немесе көрінбеуімен кез келген уақытта ҚҚСП қабылдайтын пациенттерде дамуы мүмкін. ҚҚСП қабылдайтын бес пациенттің тек біреуінде АІЖ байланысты жағымсыз әсерлер симптомдары көрініс береді. ҚҚСП қолданудың салдары болып табылатын асқазанның ойық жарасы, қан кетуі немесе тесілуі ҚҚСП 3-6 ай қабылдайтын 1 % пациентте және ҚҚСП бір жыл бойы қабылдайтын 2-4 % пациенттерде көрінеді. Бұл көрсеткіш ҚҚСП қабылдау ұзақтығына байланысты ұлғаяды, ұзақ уақыт қабылдау асқазан-ішек асқынуларының даму қаупін арттырады. Дегенмен, мұндай қауіп ҚҚСП қысқа мерзімді емінде де бар.

ҚҚСП, соның ішінде ибупрофенді асқазанның ойық жарасы немесе асқазан-ішектен қан кетулері бар пациенттерге сақтықпен тағайындау керек. ҚҚСП қабылдайтын, анамнезінде ойық жаралы ауруы және/немесе асқазан-ішектен қан кетулері бар пациенттерде осы аурулар жоқ пациенттерге қарағанда асқазан-ішектен қан кету дамуының қаупі 10 есеге жоғары. ҚҚСП қабылдайтын пациенттерде асқазан-ішектен қан кету қаупінің дамуын арттыратын басқа да факторлар: кортикостероидтарды немесе антикоагулянттарды бір мезгілде ішу арқылы қабылдау, ҚҚСП ұзақ емдеу кезеңі, шылым шегу, алкоголь қолдану, егде жас, денсаулық жағдайының жалпы әлсіреуі. ҚҚСП-ны ерекше күтімді қажет ететін егде жастағы пациенттерге сақтықпен тағайындау керек, өйткені күтпеген фатальді асқазан-ішектен қан кетулер көбінесе осы санаттағы пациенттерде жиі көрініс береді.

АІЖ тарапынан жағымсыз әсерлердің көрініс беру қаупін төмендету үшін ҚҚСП дозасын ең төменгі тиімді дозаға дейін мүмкіндігінше ертерек төмендету керек.

Пациенттер ҚҚСП қабылдау кезеңінде дәрігерлер асқазанның ойық жарасы немесе асқазан-ішектен қан кетудің дамуына кез келген күдік туындағанда емді дереу бастауға дайын болуы тиіс. Нұсқа ретінде АІЖ-мен байланысты жедел жағымсыз құбылыстарды басу үшін ҚҚСП-мен емдеуді тоқтатуды қарастыруға болады. ҚҚСП қабылдаудан аталған жағымсыз құбылыстардың туындау қаупі жоғары пациенттерде баламалы ем қарастырылуы тиіс.

Ацетилсалицил қышқылы мен ҚҚСП бір мезгілде қолдану АІЖ тарапынан жағымсыз әсерлердің даму қаупін арттырады. Асқазан-ішек аурулары бар пациенттер, әсіресе егде жастағы пациенттер емнің басында кез келген әдеттен тыс абдоминальді симптомдар, әсіресе, асқазан-ішектен қан кету туралы хабарлауы тиіс.

Интрафен қабылдайтын пациенттерде асқазан-ішектен қан кету және ойық жараның түзілуі дамыған жағдайда емдеуді тоқтату керек.

ҚҚСП қабылдағанда егде жастағы пациенттерде АІЖ-мен байланысты жағымсыз құбылыстар, әсіресе фатальді асқазан-ішектен қан кету және асқазанның тесілуі өте жиі кездеседі.

Күрделі тері реакциялары

Эксфолиативті дерматитті, Стивенс-Джонсон синдромын және уытты эпидермальді некролизді қоса, кейбіреулері өліммен аяқталған күрделі тері реакциялары ҚҚСП пайдаланумен байланысты сирек хабарланды.

Пациенттер емдеудің бірінші айы ішінде көптеген жағдайларда пайда болатын емдеудің ерте сатысында осы реакциялардың ең үлкен қаупіне ұшырайды.

Құрамында ибупрофен бар препараттарға қатысты жедел жайылған экзантематозды пустулез (AGEP) туралы хабарланған. Тері бөртпесі, шырышты қабықтың зақымдануы немесе аса жоғары сезімталдықтың кез келген басқа белгілері сияқты күрделі тері реакцияларының алғашқы белгілері мен симптомдары пайда болған кезде ибупрофенді тоқтату керек.

Анамнездегі демікпе. Бронх демікпесі бар науқастар ацетилсалицил қышқылына жоғары сезімталдық көрсетуі мүмкін. Ацетилсалицил қышқылына сезімтал демікпесі бар пациенттерде ацетилсалицил қышқылын қолдану өліммен аяқталу қаупі бар бронх түйілуіне әкелуі мүмкін. Сондықтан Интрафенді ацетилсалицил қышқылына сезімталдығы жоғары пациенттерге қолдануға болмайды.

Офтальмологиялық көріністер. Клиникалық зерттеулерден көру мүшелері тарапынан ибупрофенді қабылдаумен байланысты бұзылулар анықталған жоқ. Сирек жағдайларда, ибупрофенді қоса, ҚҚСП қабылдаған пациенттерде көру мүшелері тарапынан папиллит, ретробульбарлық оптикалық неврит сияқты жағымсыз құбылыстар тіркелген. Себеп-салдарлық байланысы анықталмаса да, сәйкесінше анамнезі бар пациенттерге ибупрофенді тағайындаған кезде, офтальмолог дәрігердің тұрақты мониторинг жүргізуі ұсынылады.

Бауырға әсер етуі. ҚҚСП, соның ішінде, ибупрофен қабылдайтын пациенттердің 15%-ында бауыр тестілерін жүргізгенде трансаминазалардың жоғарылауы байқалады. Бұл құбылыс емдеуді жалғастырғанда үдеуі, өзгеріссіз қалуы немесе уақытша сипатқа ие болуы мүмкін. ҚҚСП клиникалық зерттеулердің шамамен 1%-ы АЛТ және АСТ деңгейлерінің жоғарылағанын көрсетті (жоғарғы қалып шегінен 3 және одан да көп есеге).

Сонымен қатар: сарғаюды қоса, бауырдың ауыр симптомдары, фульминанттық гепатит, бауыр фиброзы, бауыр жеткіліксіздігі (сирек өліммен аяқталатын) дамыған сирек жағдайлар туралы хабарланды. Интрафенмен емдеу кезеңінде бауыр зақымдануының белгілері және/немесе симптомдары көрініс берген, сондай-ақ, ферменттер деңгейлері жоғарылаған жағдайда, пациенттің жағдайына баға беру керек.

Бауыр ауруларының дамуы туралы белгі беретін клиникалық белгілер мен симптомдар немесе жүйелі белгілер (эозинофилия, бөртпе) көрініс берген жағдайда, емдеу тоқтатылуы тиіс.

Бүйрекке әсер етуі. Сусызданудан зардап шегетін пациенттерде ибупрофенмен емдеуді бастамау керек. ҚҚСП ұзақ қолдану папиллярлық некроз және басқа да бүйрек ауруларын туғызуы мүмкін. ҚҚСП қабылдайтын пациенттерде нефроуытты реакциялар және бүйректе простагландиндер синтезінің бәсеңдеуімен байланысты бүйрек перфузиясының нашарлауы байқалды. Мұндай пациенттерде ҚҚСП қолдану простагландин өндірілуінің төмендеуіне, бүйректік қан ағысының төмендеуіне әкелді, сол арқылы екіншілік бүйрек жеткіліксіздігіне әкелді. Бұл реакциялар қаупі бүйрек функциясы бұзылған, жүрек жеткіліксіздігі бар, бауыр патологиясы бар науқастарда, диуретиктер мен АӨФ тежегіштерін қабылдайтын науқастарда және егде жастағы пациенттерде артады.

ҚҚСП емін тоқтату, әдетте, емнің алдындағы жағдайға қайта оралуға алып келеді.

Бүйректің үдемелі ауруы. Бүйректің үдемелі ауруы бар пациенттердің ибупрофенді қолдануына қатысты деректер жоқ. Сондықтан, Интрафенді аталған патологиясы бар пациенттерге тағайындау ұсынылмайды. Интрафенді пациенттердің аталған санатына тағайындаған жағдайда, бүйрек функциясына мұқият мониторинг жүргізу қажет.

Асептикалық менингит. Ибупрофенді ішке қабылдайтын пациенттерде қызбамен және комамен қатар жүретін асептикалық менингиттің туындау жағдайлары орын алған. Бұл құбылыс жүйелі қызыл жегісі және дәнекер тіндердің басқа да жүйелі аурулары бар науқастарда жиірек байқалды. Сонымен қатар, созылмалы аурулары жоқ науқастарда да дамыған жағдайлар сипатталған. Интрафенді қабылдап жүрген пациенттерде менингит белгілері мен симптомдары дамыған жағдайда осы симптомдар мен Интрафенді енгізу арасындағы өзара байланысқа баға беру керек.

Гематологиялық көрсеткіштерге әсері. Интрафен қолданар алдында сұйылту қажет, сұйылтылмаған препаратты енгізу гемолиз туғызуы мүмкін.

ҚҚСП, соның ішінде Интрафен қабылдайтын пациенттерде анемия дамуы мүмкін. Бұл жағдай организмде сұйықтықтың іркілуімен, жасырын және айқын асқазан-ішектен қан кетулермен туындауы немесе эритропоэзбен байланысты болуы мүмкін. Ұзақ уақыт ҚҚСП, соның ішінде Интрафен қабылдайтын пациенттерде анемия немесе қан жоғалту белгілері мен симптомдары көрініс берген жағдайда, гемоглобин деңгейін немесе гематокрит көрсеткіштерін тексеру керек.

ҚҚСП тромбоциттер агрегациясын тежейді және кейбір пациенттерде қан ұю уақытын арттырады. Ацетилсалицил қышқылына қарағанда олардың тромбоциттер функциясына әсер етуі сандық және ұзақтығы бойынша төмен айқындалған, және ол қайтымды. Қан ұюының бұзылуы бар немесе антикоагулянттар қабылдайтын пациенттер тромбоциттер функциясының өзгерістері бар пациенттер сияқты бақылауда болуы тиіс.

Қабыну және қызба кезіндегі симптомдардың байқалмауы. Қызбаны және қабынуды басқан кездегі ибупрофеннің әсері инфекциялық емес асқынулар мен ауырсыну жай-күйлерін диагностикалауды қиындатуы мүмкін.

Анафилактоидтық реакция. Барлық ҚҚСП сияқты, бұрын ибупрофен қабылдамаған пациенттерде анафилактоидтық реакция көрініс беруі мүмкін.

Интрафен «аспириндік триадаға» аллергиясы бар пациенттерге қолдануға болмайды. Ацетилсалицил қышқылын немесе басқа ҚҚСП қолданғаннан кейін осы препараттарға аллергиясы бар пациенттерде ринит, мұрын полиптері, ауыр бронх түйілулерімен демікпе ұстамалары типтік көрініс береді.

Бақылау. Дәрігерлер белгілер мен симптомдардың көрініс беруінсіз күрделі асқазан-ішек ойық жарасы мен қан кетулерінің даму қауіптілігімен байланысты пациенттерді мұқият бақылауы тиіс. ҚҚСП ұзақ уақыт қабылдап жүрген пациенттерде қанның толық биохимиялық талдауын жүйелі жүргізіп отыру керек. Егер клиникалық белгілер мен симптомдар бауыр және бүйрек ауруларының дамуы туралы айғақтаған, жүйелік белгілер (эозинофилия, бөртпе) көрініс берген немесе тестілер бауыр функциясының бұзылуларын көрсеткен жағдайда, Интрафен қабылдауды тоқтату керек.

Жүктілік және лактация кезеңі

Препаратты жүкті әйелдерде қолдану туралы талапқа сай, жақсы бақыланған зерттеулер жеткіліксіз. Ана үшін күтілетін пайдасы ұрық үшін ықтималды қауіптен асатын жағдайда ғана жүктіліктің I және II триместрінде Интрафенді қолдануға болады. Простагландиндер синтезінің тежелуі жүктілікке және/немесе ұрықтың дамуына теріс әсер көрсетуі мүмкін. Эпидемиологиялық зерттеу деректері жүктіліктің бастапқы мерзімдерінде простагландиндер синтезі тежегіштерін қолданғаннан кейін, мерзіміне дейін көтеріп жүре алмау және жүрек ақауларының даму қаупінің жоғарылағанын көрсетті.

Босану кезіндегі толғақта және босанғанда ибупрофеннің әсер етуі белгісіз. Егеуқұйрықтарға жүргізілген клиникалық зерттеулерде ҚҚСП плацента арқылы берілетіні, ұрықтың тіршілік қабілетінің коэффициентін төмендететіні, босануды кідіртетіні және ұрық патологиясының даму ықтималдығын арттыратыны анықталған.

Интрафенді артериялық түтіктің мерзімінен бұрын жабылуы және босанудың кідіру қаупі салдарынан жүктіліктің үшінші триместрінде қолдануға болмайды.

Циклооксигеназа / простагландин синтезін тежеуге қабілетті кез келген басқа препарат сияқты Интрафенді пайдалану фертильділігіне әсер етуі мүмкін және жүктілікті жоспарлап жүрген әйелдерге ұсынылмайды.

Жүктілікті жоспарлап жүрген әйелдерге немесе жүктіліктің І және ІІ триместріндегі әйелдерге ең қысқа уақыт кезеңінде ибупрофеннің ең төменгі дозасын қолдану керек.

Бұл препараттың емшек сүтімен бөлінетін-бөлінбейтіні белгісіз, сондықтан препаратты бала емізетін әйелге тағайындау қажет болғанда емдеу кезеңінде бала емізуді тоқтату немесе препаратты қабылдауды тоқтату туралы мәселені шешу қажет.

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Интрафен бас айналу, ұйқышылдық, шаршау және көрудің бұзылуы сияқты жағымсыз реакциялар туғызуы мүмкін. Аталған белгілер байқалған жағдайда пациентке көлік құралын және механизмдерді басқарудан бас тарту туралы ескерту керек.

Симптомдары: іштің ауыруы, жүрек айнуы, құсу, ұйқышылдық және бас айналу.

Емі: Интрафеннің жедел артық дозалануын болдырмауға арналған белгілі бір спецификалық шаралар жоқ. Ибупрофеннің спецификалық антидоты белгісіз. Артық дозаланған жағдайда, емдеуді тоқтату және дәрігерге қаралу ұсынылады.

Шығарылу түрі және қаптамасы

4 мл препараттан резеңке тығынмен және қаусырмалы қалпақшалармен тығындалған түссіз шыны құтыларда.

10 құты препараттан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапқа салынған.

Препаратты 25С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

2 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды

Рецепт арқылы

Өндіруші ұйымның атауы

Өндірістік фабрика «Ген Илач ве Саглык Урунлери Санаи ве Тиджарет АШ» АҚ, Түркия

Тіркеу куәлігі ұстаушысының атауы және елі

«Ген Илач ве Саглык Урунлери Санаи ве Тиджарет» АҚ, Түркия

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан дәрілік заттардың сапасына қатысты шағымдарды (ұсыныстарды) қабылдайтын және дәрілік заттың тіркеуден кейінгі қауіпсіздігін қадағалауға жауапты ұйымның атауы, мекенжайы және байланыс деректері (телефон, факс, электронды пошта)

«Ген Илач ве Саглык Урунлери Санаи ве Тиджарет» АҚ Қазақстан Республикасындағы өкілдігі

Қазақстан, Алматы қ., 050042, Жандосов к-сі 98, Науаи Тауэрс БО, 401 кеңсе

тел.: 8 (727) 3911097, 8 (727) 2434777

тел./факс: 8 (727) 3911097 (ішкі тел. 101)

e-mail: infokz@genilac.com