Зокардис® Плюс
Инструкция
-
русский
-
қазақша
Саудалық атауы
Зокардис® Плюс
Халықаралық патенттелмеген атауы
Жоқ
Дәрілік түрі
Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар
Құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді заттар: 30 мг кальций зофеноприлі және
12,5 мг гидрохлортиазид
қосымша заттар: микрокристалды целлюлоза, лактоза моногидраты, жүгері крахмалы, гипромеллоза, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы, магний стеараты,
қабықтың құрамы: Опадрай® қызғылт 02B24436: гипромеллоза, титанның қостотығы (Е 171), макрогол 400, темірдің қызыл (III) тотығы (Е 172); макрогол 6000.
Сипаттамасы
Дөңгелек пішінді, екі беті сәл дөңес, бір жағында сындыруға арналған кертігі бар ақшыл-қызыл түсті үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар. Кертік оны тең дозалардағы бөліктерге бөлуге емес, жұтуды жеңілдету үшін таблетканы сындыруға ғана арналған.
Фармакотерапиялық тобы
Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар. Басқа препараттармен біріктірілген АӨФ тежегіштері. Диуретиктермен біріктірілген АӨФ тежегіштері. Зофеноприл және диуретиктер.
АТХ коды C09BA15
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Зофеноприл мен гидрохлортиазидті бірге енгізгенде олардың биожетімділігі өзгермейді. Біріктірілген препарат оларды әр бөлек енгізгенде жекелеген әсер етуші заттарға биобаламалы.
ЗОФЕНОПРИЛ
Кальций зофеноприлі ізашар дәрі болып табылады, өйткені белсенді тежегіші тиоэфирлі гидролиз нәтижесінде түзілетін бос сульфгидрильді қосылыс – зофеноприлат.
Сіңуі
Кальций зофеноприлі ішке қабылдаудан кейін тез әрі толық сіңеді және толық дерлік зофеноприлатқа айналады, ол қандағы ең жоғары концентрациясына қабылдағаннан кейін 1,5 сағаттан соң жетеді.
Бір рет қабылдау кезіндегі кинетикасы 10-80 мг зофеноприл дозалары аралығында дозаға байланысты болады. 3 апта бойы 15-60 мг зофеноприл енгізуден кейін препараттың жинақталуы байқалмайды. Асқазан-ішек жолында тамақтың болуы жылдамдықты төмендетеді, бірақ сіңу дәрежесін емес, ал зофеноприлаттың фармакокинетикалық қисық астындағы ауданы (AUC) препаратты аш қарынға және ас ішуден соң қабылдау кезіндегі осындаймен сәйкес дерлік.
Таралуы
Таңбаланған зофеноприл қабылдаудан кейін ex-vivo өлшенген айналымдағы радиобелсенді зат дозасының 88% шамасы плазма ақуыздарымен байланысады және тепе-тең жағдайда таралу көлемі 96 литрге тең.
Метаболизмі
Таңбаланған зофеноприл қабылдаудан кейін адам несебінде радиобелсенді заттың несептегі жалпы мөлшерінен 76% құрайтын сегіз метаболит анықталған. Негізгі метаболиті артынан глюкурон қышқылымен конъюгацияны (17%), глюкурон қышқылымен циклизация мен конъюгацияны (13%), цистеинмен конъюгацияны (9%) және тиолды топтың S-метилденуін (8%) қамтитын бірнеше жолмен метаболизденетін зофеноприлат (22%) болып табылады.
Экскрециясы
Таңбаланған зофеноприлат көктамыр ішіне енгізуден кейін несеппен (76%) және нәжіспен (16%) шығарылады, ал ішке қабылдаудан кейін радиобелсенді заттың жалпы мөлшерінен, тиісінше, 69% және 26% несеп пен нәжістен табылады, бұл элиминацияның екі жолының бар екенін, атап айтқанда, бүйрек пен бауыр арқылы өтетінін айғақтайды. Зофеноприлді ішке қабылдаудан кейін зофеноприлаттың жартылай шығарылу кезеңі 5,5 сағат, ал оның жалпы клиренсі 1300 мл/мин құрайды.
Егде жастағы пациенттердегі фармакокинетикасы
Бүйрек функциясы қалыпты егде жастағы пациенттерде дозаны түзету қажет емес.
Бүйрек функциясының бұзылуы кезіндегі фармакокинетикасы
Таңбаланған зофеноприл қабылдаудан кейін бағаланған зофеноприлаттың шешуші фармакокинетикалық параметрлерін салыстыру бойынша, бүйрек функциясы жеңіл дәрежеде бұзылған (креатинин клиренсі >45 және <90 мл/мин) пациенттерде зофеноприлдің организмнен бүйрек функциясы қалыпты (креатинин клиренсі >90 мл/мин) пациенттердегі жылдамдықпен шығарылатыны анықталған.
Бүйрек функциясының орташа және ауыр дәрежелі (7-44 мл/мин) бұзылуы бар пациенттерде элиминация жылдамдығы қалыпты кездегісінің шамамен 50% дейін төмендеген.
Гемодиализде және перитонеальді диализде жүрген терминалдық бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде элиминация жылдамдығы қалыпты кездегісінен шамамен 25% дейін төмендеген.
Бауыр функциясының бұзылуы кезіндегі фармакокинетикасы
Таңбаланған зофеноприл бір реттік дозада берілген бауыр функциясы жеңіл немесе орташа дәрежеде бұзылған пациенттерде зофеноприлатқа тән Тмакс және Смакс мәндері дені сау пациенттерден алынған мәндермен ұқсас болды. Алайда циррозға шалдыққан пациенттерде AUC мәндері, дені сау пациенттердегі AUC мәндерімен салыстырғанда, шамамен екі есе артық болған. Осылайша, ауырлығы жеңіл және орташа дәрежедегі бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттерде бауыр функциясы қалыпты пациенттерге ұсынылатын бастапқы дозаның жартысын тағайындау керек.
Бауыр функциясының ауыр дәрежелі бұзылуы бар пациенттерде зофеноприл мен зофеноприлат фармакокинетикасына қатысты деректер жоқ – сондықтан осы пациенттерге зофеноприл қарсы көрсетілімді.
ГИДРОХЛОРТИАЗИД
Сіңуі
Ішке қабылдаудан кейін гидрохлортиазид асқазан-ішек жолында жақсы сіңеді (65-тен 75% дейін). Плазмалық концентрациясы препарат дозасына желілік тәуелділікте болады. Гидрохлортиазидтің сіңуі, мысалы, тамақпен ұзағырақ өту барысында арта отырып, ішек арқылы өту уақытына қарай өзгереді.
Препараттың тәулік ішіндегі плазмалық концентрациясын бағалау нәтижелері бойынша плазмадан жартылай шығарылу кезеңі 5,6-дан 14,8 сағатқа дейін құбылады, ал жоғары шекті плазмалық концентрациясына қабылдағаннан кейін 1-5 сағат ішінде жетеді.
Таралуы
Тиазидтер биологиялық сұйықтықтарда кең ауқымда таралады және едәуір дәрежеде (92%) плазма ақуыздарымен, әсіресе, альбуминмен байланысады, осы орайда алмастырылған молекулалары белсендірек байланысады. Бұл, аталған кластың алдыңғы препараттарымен салыстырғанда, бүйрек клиренсінің азаюына және ұзағырақ әсер етуіне әкеледі. Гидрохлортиазидтің плазмалық концентрациясы мен артериялық қысымның төмендеу дәрежесі арасындағы тәуелділік анықталмаған.
Шығарылуы
Гидрохлортиазид организмнен көбінесе бүйрекпен шығарылады. Препараттың негізгі бөлігі өзгеріссіз күйде шығарылады, ал ішке қабылдаудан кейін 3-6 сағаттан соң өзгермеген гидрохлортиазидтің 95%-дан астамы несептен табылады. Бүйрек ауруы бар пациенттерде плазмадағы гидрохлортиазид концентрациясы жоғарылаған, ал плазмадан жартылай шығарылу уақыты ұзарады. Гидрохлортиазид плацентарлық бөгет арқылы өтеді, бірақ гематоэнцефалдық бөгетті бағындыруға қабілетсіз.
Фармакодинамикасы
Зофеноприл мен гидрохлортиазидтің біріктірілген препараты (таблеткалар)
Зокардис® Плюс құрамында зофеноприлдің, ангиотензин өзгертуші фермент тежегішінің (АӨФ) және гидрохлортиазидтің, тиазидті қатардағы диуретиктің бекітілген дозалары бар біріктірілген препарат түрінде болады. Екі компонент те әсер ету механизмі бойынша бірін бірі толықтырады және аддитивті гипотензиялық әсерді қамтамасыз етеді.
Зофеноприл АӨФ сульфгидрильді тежегіштеріне жатады және ангиотензин I-дің ангиотензин II ақуыз-вазоконстрикторына айналуын катализдейтін ферментті бөгейді, бұл оның вазопрессорлық белсенділігінің азаюымен және альдостерон өндірілуінің төмендеуімен қатар жүреді. Соңғысы натрий және суды жоғалтумен қатар калийдің сарысулық концентрациясының жоғарылауымен қатар жүруі мүмкін. Ангиотензин II және ренин секрециясы арасындағы кері теріс байланыстың үзілуі плазмадағы ренин белсенділігінің жоғарылауына әкеледі. Зофеноприлдің гипотензиялық әсері, бірінші кезекте, ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесі белсенділігінің бәсеңдеуімен байланысты деп саналады. АӨФ өзінің құрылымы жағынан қуатты вазодилататор – брадикининнің ыдырауын қамтамасыз ететін кининаза II-ге ұқсайды. Бұл АӨФ тежегіштерінің гипотензиялық әсер ету механизмінде де рөл атқаруы мүмкін.
АӨФ тежегіштерін және ангиотензин II рецепторларының блокаторларын бірге қолдану екі кең ауқымды, рандомизацияланған, бақыланатын (ONTARGET (ONgoing Telmisartan Alone және Ramipril Global Endpoint Trial-мен біріктірілген) және VA NEPHRON-D (The Veterans Affairs Nephropathy in Diabetes)) зерттеуінде зерттелген.
ONTARGET сыртартқысында жүрек-қантамырлық немесе цереброваскулярлық ауруы немесе нысана-мүшенің зақымдану белгілерімен қатар жүретін 2 типті қант диабеті бар пациенттерде жүргізілген зерттеу түрінде болады. VA NEPHRON-D 2 типті қант диабеті және диабеттік нефропатиясы бар пациенттерде жүргізілген зерттеу түрінде болды. Аталған зерттеулерде бүйрек және/немесе жүрек-қантамыр аурулары мен олардан болатын өлім нәтижесіне елеулі оң әсер анықталмаған, сонымен қатар, монотерапиямен салыстырғанда, гиперкалиемияның, жедел бүйрек зақымдануының және/немесе гипотонияның жоғары даму қаупі орын алған. Фармакодинамикалық қасиеттерінің ұқсастығын ескеріп, баяндалған нәтижелерді басқа АӨФ тежегіштері және ангиотензин II рецепторларының блокаторлары үшін де қолдануға болады.
Диабеттік нефропатиясы бар пациенттерде АӨФ тежегіштері мен ангиотензин II рецепторларының блокаторларын бірге қолдану қарсы көрсетілімді.
ALTITUDE (Aliskiren Trial in Type 2 Diabetes Using Cardiovascular and Renal Disease Endpoints) 2 типті қант диабеті және созылмалы бүйрек ауруы бар немесе осы екі ауру да болатын пациенттерде АӨФ тежегіштерімен және ангиотензин II рецепторларының блокаторларымен стандартты емге алискиренді қосудың оң әсерін анықтау үшін жүргізілген зерттеу түрінде болды. Аталған зерттеу жағымсыз нәтижелер қаупінің жоғарылауымен байланысты ертерек тоқтатылған. Жүрек-қантамыр ауруларынан өлімге ұшырау және инсульттің туындауы алискирен қабылдаған топта плацебо қабылдаған топтағыдан жиірек болды, ал назар аудартатын жағымсыз құбылыстар және күрделі жағымсыз құбылыстар (гиперкалиемия, гипотензия және бүйрек функциясының бұзылуы) туралы хабарламалар алискирен қабылдаған топта плацебо қабылдаған топтағыдан жиірек болды.
Гидрохлортиазид диуретик және гипотензиялық препарат болып табылады. Ол бүйрек өзекшелеріндегі дистальді бөліктерде электролиттердің қайта сіңірілу механизміне әсер етеді. Гидрохлортиазид шамамен тең дәрежеде натрий мен хлорид-ион экскрециясын күшейтеді. Натрийдің несеппен бөлінуі калий мен бикарбонаттың кейбір мөлшерлерін жоғалтумен қатар жүруі мүмкін. Зофеноприл бірге енгізілгенде, ықтималды түрде, ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің бөгелісі есебінен, калий жоғалтуды азайтады. Гидрохлортиазидтің несеп айдау әсері 2 сағат ішінде көрініс береді, жоғары шегіне шамамен 4 сағаттан соң жетеді және шамамен 6-12 сағатқа созылады.
Қолданылуы
- ауырлығы жеңіл және орташа дәрежедегі эссенциальді артериялық гипертензияны емдеуде
- зофеноприлмен монотерапия тиімсіз болғанда
Қолдану тәсілі және дозалары
Зокардис® Плюс ас ішуге байланыссыз тәулігіне 1 рет тағайындалады.
Әсер етуші заттарының бекітілген құрамымен біріктірілген препаратты тағайындау алдында олардың әрқайсысының (яғни, зофеноприл мен гидрохлортиазидтің) оңтайлы дозаларын бөлек белгілеу ұсынылады.
Егер бұл клиникалық тұрғыдан қолайлы болса, монотерапияны әсер етуші заттардың бекітілген құрамы бар біріктірілген препарат көмегімен емдеуге ауыстыруға болады.
Жұтуды жеңілдету үшін таблетканы екіге бөліп сындыруға және тағайындалған қабылдау уақытында екі жартысын кезекпен жұтуға болады.
Ересектер (18-65 жас)
Су-электролит теңгерімінің бұзылуы болмағанда
Препараттың стандартты тиімді дозасы тәулігіне 1 рет 1 таблетка құрайды.
Су-электролит теңгерімінің бұзылуынан күдіктенгенде
Зокардис® Плюс препаратын қолдану ұсынылмайды.
Егде жастағы пациенттер (65 жастан асқан)
Креатинин клиренсі қалыпты егде жастағы пациенттерде препарат дозасын өзгерту қажет емес.
Креатинин клиренсі төмендеген (45 мл/мин аз) егде жастағы пациенттерге Зокардис® Плюс ұсынылмайды.
Креатинин клиренсін Кокрофт-Голт формуласы бойынша креатининнің сарысулық концентрациясы негізінде есептеуге болады:
[(140- жасы) * дене салмағы (кг)]
КК (мл/мин) = __________________________
72 * сарысулық К (мг/дл)
Бұл формуламен ерлердегі креатинин клиренсін есептеуге болады. Әйелдерде креатинин клиренсін есептеу үшін алынған мәнді 0,85-ке көбейтеді.
Балалар мен жасөспірімдер (18 жасқа толмаған)
Балалар мен жасөспірімдерде Зокардис® Плюс препаратының қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған.
Сондықтан осы жас тобындағы пациенттерге препаратты қолдану ұсынылмайды.
Бүйрек функциясы бұзылған немесе гемодиализбен емделуде жүрген пациенттер
Бүйрек функциясының жеңіл дәрежеде бұзылуымен (креатинин клиренсі > 45 мл/мин) артериялық гипертензиядан зардап шегетін пациенттерде Зокардис® Плюстің бүйрек функциясы қалыпты пациенттердегі сияқты дозаларын және қабылдау режимін (тәулігіне бір рет) пайдалануға болады.
Бүйрек функциясы орташа және ауыр дәрежеде бұзылған (креатинин клиренсі < 45 мл/мин) пациенттерге Зокардис® Плюс ұсынылмайды.
Бүйрек функциясы ауыр дәрежеде бұзылған (креатинин клиренсі < 30 мл/мин) пациенттерге Зокардис® Плюс қарсы көрсетілімді.
Артериялық гипертензиядан зардап шегетін және диализ әдісімен емделіп жүрген пациенттерге де Зокардис® Плюс ұсынылмайды.
Бауыр функциясы бұзылған пациенттер
Зофеноприл 30 мг дозада берілген, артериялық гипертензиядан және ауырлығы жеңіл немесе орташа дәрежедегі бауыр функциясының бұзылуынан зардап шегетін пациенттерде бауыр функциясы қалыпты пациенттердегі сияқты дозалау режимін қолдануға болады.
Артериялық гипертензиясы және бауыр функциясының ауыр дәрежелі бұзылуы бар пациенттерге Зокардис® Плюс қарсы көрсетілімді.
Жағымсыз әсерлері
Рандомизация ретінде зофеноприл мен гидрохлортиазид алған жалпы 597 пациент қамтылған бақыланатын клиникалық зерттеулерде осы біріктірілген препараттың спецификалық жағымсыз әсерлері білінбеген. Кальций зофеноприлі немесе гидрохлортиазид үшін бұрын анықталған жағымсыз әсерлер ғана байқалған. Жағымсыз әсерлердің даму жиілігі пациенттердің жынысымен немесе жасымен өзара байланысты емес.
Төменде клиникалық зерттеулер аясында байқалған және, кем дегенде, 30/12,5 зофеноприл/гидрохлортиазидпен ықтималды немесе болжамды өзара байланыста болған барлық жағымсыз әсерлер тізбеленген.
Жиі (≥1/100, <1/10)
- бас айналу, бас ауыру
- жөтел
Кейде (≥1/1000, ≤1/100)
- инфекция, бронхит, фарингит
- гиперхолестеринемия, гипергликемия, гиперлипидемия, гипокалиемия,
гиперкалиемия, гиперурикемия
- ұйқысыздық
- ұйқышылдық, естен танулар, гипертония
- стенокардия, жүрекшелер фибрилляциясы, миокард инфарктісі, жүрек қағу
- қан кернеулер, артериялық гипотензия, артериялық гипертензия
- ентігу
- жүрек айну, диспепсиялық құбылыстар, гастрит, гингивит, ауыздың құрғауы, іштің ауыруы
- ангионевроздық ісіну, псориаз, акне, терінің құрғауы, қышыну, есекжем
- арқаның ауыруы
- полиурия
- астения, тұмау тәрізді симптомдар, шеткергі ісінулер
- эректильді дисфункция
- креатинин концентрациясының жоғарылауы, бауырдың функционалдық сынамаларының жоғарылауы
Жекелеген компоненттері бойынша қосымша ақпарат:
Монотерапия кезіндегі препараттың әсер етуші заттарының әрқайсысына тән жағымсыз әсерлер Зокардис® Плюспен емдеу кезінде де дамуы мүмкін.
Зофеноприл
Төменде зофеноприл алған пациенттердегі клиникалық зерттеулерде байқалған және АӨФ тежегіштеріне тән ең жиі кездесетін жағымсыз әсерлер тізбеленген:
Жиі (≥1/100, <1/10)
- бас айналу, бас ауыру
- жөтел
- жүрек айну, құсу
- қатты қажу
Кейде (≥1/1000, ≤1/100)
- бөртпе
- бұлшықеттердің құрысуы
- астения
Сирек (≥1/10000, ≤1/1000)
- Квинке ісінуі (тамырдың ісінуі, ангионевроздық ісіну)
АӨФ тежегіштерін қабылдау аясында мына жағымсыз әсерлер байқалған:
Сирек (≥1/10000, ≤1/1000)
- депрессия, көңіл-күйдің өзгергіштігі, ұйқының бұзылуы, сананың шатасуы
- көрудің бұлыңғырлануы
- тиннитус
- қан кернеулер
- ентігу, синусит, ринит, глоссит, бронхит және бронх түйілуінің дамуы
- гипергидроз
- эректильді дисфункция
- несеп шығарудың бұзылуы
Өте сирек (≥1/10000)
- гипогликемия
- жіңішке ішектің ангионевроздық ісінуі
- шеткергі ісінулер және кеуденің ауыруы
Жиілігі белгісіз (қолда бар деректер бойынша бағалау мүмкін емес):
- агранулоцитоз және панцитопения
- глюкоза-6-фосфатдегидрогеназаның тапшылығымен гемолиздік анемияның дамуы
- антидиурездік гормон секрециясының бұзылуы
- парестезиялар, дисгевзия, тепе-теңдік бұзылулары
- емнің басталуынан немесе оның қарқындылық дәрежесінің жоғарылауынан кейін ауыр гипотонияның дамуы орын алған. Аталған құбылыс, әсіресе, белгілі бір қауіп топтарына тән («Айрықша нұсқаулар» бөлімін қараңыз). Гипотонияда бас айналу, әлсіздік сезімі, көрудің нашарлауы, сирек – сананың бұзылуы (естен тану) сияқты симптомдар болуы мүмкін.
- артериялық гипотензиямен өзара байланысты болатын АӨФ тежегіштеріне қатысты тахикардия, жүрек қағу, аритмия, стенокардия, миокард инфарктісінің жекелеген жағдайлары жөнінде хабарланды
- пациенттердің шағын қосалқы тобында АӨФ тежегіштері беттің және ауыз-жұтқыншақтың ангионевроздық ісінуінің дамуымен байланысты болды. Жекелеген жағдайларда жоғарғы тыныс алу жолдарын қамтыған ангионевроздық ісіну олардың обструкциясын туындатып, өліммен аяқталған.
- іштің ауыруы, диарея, іш қату немесе ауыздың құрғауы
- панкреатит және ішек бітелісі
- холестаздық сарғаюлар және гепатит
- қышыну, есекжем, полиморфты эритема, Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермалық некролиз, псориазға ұқсас бөртулер, алопеция сияқты аллергиялық реакциялар және аса жоғары сезімталдық реакциялары
- миалгия
- бүйрек жеткіліксіздігінің дамуы немесе өршуі, жедел бүйрек жеткіліксіздігінің дамуы
- бүйрек жеткіліксіздігі, ауыр жүрек жеткіліксіздігі және реноваскулярлы гипертензия болғанда – препаратты тоқтатудан кейін қалып шегіне келетін қандағы мочевина мен плазмадағы креатинин концентрациясының жоғарылауы
- гемоглобин, гематокрит, тромбоциттер мен лейкоциттер деңгейінің төмендеуі
- сарысудағы бауыр ферменттері мен билирубин деңгейінің жоғарылауы
Гидрохлортиазид
Төменде гидрохлортиазидпен монотерапияға тән сипатталатын жағымсыз әсерлер тізбеленген:
Жиілігі белгісіз (қолда бар деректер бойынша бағалау мүмкін емес)
- лейкопения, нейтропения, агранулоцитоз, тромбоцитопения, апластикалық анемия, гемолиздік анемия және сүйек кемігі функциясының жеткіліксіздігі
- анафилактикалық реакция
- анорексия, дегидратация, подагра, қант диабеті, метаболизмдік алкалоз, гиперурикемия, электролиттік бұзылулар (гипонатриемия, гипокалиемия, гипомагниемия, гипохлоремия, гиперкальциемияны қоса), гипергликемия, гиперамилаземия
- апатия, сананың шатасуы, депрессия, күйгелектік, қозу, ұйқының бұзылуы
- құрысулар, сана деңгейінің төмендеуі, кома, бас ауыру, бас айналу, парестезия, парез
- ксантопсия, көрудің бұлыңғырлануы, миопия (өршуі), көз жасы секрециясының азаюы
- вертиго
- жүрек аритмиялары, жүректің жиі соғуы
- ортостатикалық гипотензия, тромбоз, эмболия, шок
- пневмония, өкпенің интерстициальді аурулары, өкпенің ісінуі
- ауыздың құрғауы, жүрек айну, құсу, іштің жайсыздануы, диарея, іш қату, іштің ауыруы, салданған ішек бітелісі, метеоризм, сілекей бездерінің қабынуы, панкреатит
- холестаздық сарғаю, холецистит
- қышыну, геморрагиялық бөртпе, есекжем, фотосенсибилизация, бөртпе, жүйелі қызыл жегінің терідегі түрі, некроздаушы васкулит, уытты эпидермалық некролиз
- бұлшықеттердің түйілуі, миалгия
- бүйрек функциясының бұзылуы, жедел бүйрек жеткіліксіздігі, интерстициальді нефрит, глюкозурия
- эректильді дисфункция
- астения, пирексия, қажу, шөлдеу
- ЭКГ өзгерістері, қандағы холестерин және триглицеридтер деңгейінің жоғарылауы
Болуы мүмкін жағымсыз реакциялар туралы хабарламалар: Дәрілік препаратты тіркеуден кейін болуы мүмкін жағымсыз әсерлер туралы хабарлама маңызды рөл атқарады. Бұл осы дәрілік затқа қатысты «пайда/қауіп» арақатынасын бақылауды жалғастыруға мүмкіндік береді. Денсаулық сақтау қызметкерлерінен ұлттық хабарландыру жүйесі арқылы кез келген болжамды жағымсыз әсерлер жөнінде хабарлау талап етіледі.
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- жүктіліктің екінші және үшінші триместрі
- зофеноприлге немесе басқа да кез келген АӨФ тежегішіне аса жоғары сезімталдық
- гидрохлортиазидке немесе басқа сульфонамидтер туындыларына немесе препараттың қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық
- сыртартқысында АӨФ тежегішімен алдыңғы емделуге байланысты ангионевроздық ісінудің болуы
- тұқым қуалайтын/идиопатиялық ангионевроздық ісіну
- бауыр функциясының ауыр бұзылуы
- бүйрек функциясының ауыр бұзылуы (креатинин клиренсі < 30 мл/мин),
- бүйрек артерияларының екі жақты стенозы немесе жалғыз бүйректің бүйректік артерия стенозы
- гемодиализде жүрген миокард инфарктісі бар пациенттерге
- Зокардис® Плюс пен құрамында алискирен бар препараттарды бірге қолдану қант диабеті немесе бүйрек функциясының бұзылуы (ШСЖ < 60 мл/мин/1,73 м2) бар пациенттерде қарсы көрсетілімді
- 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерге
- лактация кезеңі
- сирек тұқым қуалайтын галактозаны көтере алмаушылығы, лактоза тапшылығы, глюкоза-галактоза метаболизмінің бұзылуы бар пациенттер.
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
ЗОФЕНОПРИЛ
Мына препараттармен қолдану ұсынылмайды
Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесін қосарлы бөгеу
Клиникалық сынақтар деректері АӨФ тежегіштерін және ангиотензин II рецепторлары блокаторларын немесе алискиренді бірге қолданумен байланысты ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесін (РААЖ) қосарлы бөгеудің, РААЖ-ға әсер ететін бір дәріні пайдаланумен салыстырғанда, гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының төмендеуі (соның ішінде жедел бүйрек жеткіліксіздігі) сияқты жағымсыз құбылыстар жиілігінің жоғарылауына алып келеді.
Калий жинақтаушы диуретиктер немесе калий дәрілері: АӨФ тежегіштері диуретиктер туындататын калий жоғалтуды азайтады. Калий жинақтаушы дәрілер, мысалы, спиронолактон, триамтерен немесе амилорид, калий дәрілері немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштар оның сарысулық концентрациясының елеулі жоғарылауына әкелуі мүмкін. Егер гипокалиемия себебімен осы препараттарды бірге қолдану көрсетілсе, оларды сақтықпен және сарысулық калий концентрациясы мен ЭКГ көрсеткіштерін жүйелі бақылаумен пайдалану керек.
Келесі препараттармен бірге қолдану сақтануды талап етеді
Диуретиктер (тиазидті қатардағы немесе ілмектік): осының алдында жоғары дозалардағы диуретиктермен емделу зофеноприлмен емдеудің бастапқы сатысында организмнің сусыздануына және артериялық гипотензия қаупінің туындауына әкелуі мүмкін. Гипотензия әсерлерін диуретиктерді тоқтату, сұйықтық немесе тұз тұтынуды арттыру жолымен немесе бастапқы төмен дозаларда зофеноприл тағайындау арқылы азайтуға болады.
Анестетиктер: АӨФ тежегіштері кейбір анестетиктердің гипотензиялық әсерін күшейтуге қабілетті.
Есірткілік препараттар/үш циклды антидепрессанттар/антипсихотиктер/барбитураттар:
ортостатикалық артериялық гипотензия болуы мүмкін.
Басқа гипотензиялық дәрілер (мысалы, бета-блокаторлар, альфа-блокаторлар, кальций антогонистері): аддитивті гипотензиялық әсер немесе препараттар әсерінің күшеюі болуы мүмкін. Нитроглицерин, басқа нитраттар мен вазодилататорларды абайлап қолдану керек.
Циметидин: гипотензиялық әсер қаупінің жоғарылауы мүмкін.
Циклоспорин: АӨФ тежегіштерімен бірге қолданғанда бүйрек функциясының бұзылу қаупінің жоғарылауы.
Аллопуринол, прокаинамид, цитостатиктер және иммунодепрессанттар: АӨФ тежегіштерімен бірге қолданғанда аса жоғары сезімталдық реакциясының қаупі артады. Басқа АӨФ тежегіштеріне қатысты деректер бірге пайдалану кезінде лейкопенияның жоғары қаупін көрсетеді.
Диабетке қарсы дәрілер: сирек жағдайларда АӨФ тежегіштері қант диабеті бар пациенттерде инсулин мен сульфонилмочевина туындылары сияқты диабетке қарсы ішуге арналған дәрілердің гипогликемиялық әсерлерін күшейтеді. Ондай жағдайларда АӨФ тежегіштерімен бірге тағайындалғанда диабетке қарсы дәрілердің дозасын азайту қажет болуы мүмкін.
Өткізгіш қабілеті жоғары диализдік жарғақшалар пайдаланылатын гемодиализ: АӨФ тежегіштерімен бірге қолданғанда анафилактоидтық реакциялар қаупі артады.
Симпатомиметиктер: АӨФ тежегіштерінің гипотензиялық әсерін азайтуы мүмкін. Бірге емдегенде қажетті гипотензиялық әсерге қол жеткізілгенін растау үшін мұқият қадағалау керек.
Антацидтер: АӨФ тежегіштерінің биожетімділігін төмендетеді.
Тағам: зофеноприлдің сіңу дәрежесін емес, жылдамдығын азайтуы мүмкін.
Алтын препараттары.
АӨФ тежегіштерін қабылдайтын пациенттерде алтын препараттарының (мысалы, натрий ауротиомалаты) инъекциясынан кейін нитритоидты реакциялардың (аса ауыр сипатта болуы мүмкін бетке қан тебу, жүрек айну, бас айналу және артериялық гипотензияны қоса, вазодилатация симптомдары) жиірек дамитыны хабарланған.
Қосымша ақпарат
Р цитохромы жүйесінің ферменттері: зофеноприлдің Р 450 тектестігі ферменттерімен метаболизденетін басқа дәрілік заттармен тікелей өзара әрекеттесуі туралы клиникалық деректер жоқ. Алайда зофеноприл метаболизміне жүргізілген in vitro зерттеулері оның Р 450 тектестігі ферменттерімен метаболизденетін әсер етуші заттармен өзара әрекеттесу қабілетінің жоқ екенін көрсетті.
ГИДРОХЛОРТИАЗИД
Мына препараттармен бірге қолдану сақтануды талап етеді
Холестирамин және колестипол: аталған анион алмастыратын шайырлар болғанда гидрохлортиазидтің сіңуі бұзылады. Холестирамин немесе колестиполды бір рет қабылдаудан кейін гидрохлортиазидтің байланысуы оның асқазан-ішек жолында сіңуінің, тиісінше, 85% және 43% дейін бір мезгілде азаюымен жүреді.
Сульфонамид диуретиктерін осы препараттарға дейін кем дегенде 1 сағат бұрын немесе одан кейін 4-6 сағаттан соң қабылдау керек.
Кортикостероидтар, АКТГ, В амфотерицині (парентеральді түрі), карбеноксолон, көтермелеу типіндегі іш жүргізгіштерді бірге қолданғанда электролиттік бұзылулардың, әсіресе, гипокалиемияның күшеюі мүмкін.
Кальций тұздары: тиазидті қатардағы диуретиктермен бірге қолданғанда оның экскрециясының азаюына байланысты сарысулық кальций концентрациясы жоғарылауы мүмкін.
Жүрек гликозидтері: тиазидті қатар диуретиктерімен емделу аясында гипокалиемия немесе гипомагниемия гликозидтер қабылдаумен байланысты аритмияға түрткі болуы мүмкін.
Екі бағытты өрім тәрізді қарыншалық тахикардияны туындататын препараттар: гипокалиемия қаупінің жоғары болуына байланысты гидрохлортиазид пен екі бағытты өрім тәрізді қарыншалық тахикардияны туындататын препараттарды, мысалы, аритмияға қарсы дәрілерді, кейбір нейролептиктер мен т.б. препараттарды сақтықпен біріктіру керек.
Вазопрессорлық аминдер (мысалы, адреналин): вазопрессорлық аминдерге организм реакциясы төмендеуі мүмкін, бірақ аталған препараттарды бірге қолдануға бөгет болатындай сонша елеулі емес.
Деполяризацияламайтын миорелаксанттар (мысалы, тубокурарин): гидрохлортиазидпен бірге тағайындалғанда организмнің миорелаксанттарға реакциясы күшеюі мүмкін.
Амантадин: тиазидті қатардағы диуретиктер амантадиннің жағымсыз әсерлерінің даму қаупін арттыруы мүмкін.
Подаграны емдеуге арналған препараттар (пробенецид, сульфинпиразон, аллопуринол): несеп қышқылының шығарылуын күшейтетін препараттардың дозаларын түзету қажет болуы мүмкін, өйткені гидрохлортиазид сарысудағы несеп қышқылының концентрациясын ұлғайтады. Пробенецид немесе сульфинпиразон дозаларын арттыру қажет болуы мүмкін. Тиазидті қатардағы диуретиктер аллопуринолға аса жоғары сезімталдық реакциясының жиілігін арттыруы мүмкін.
Қосымша ақпарат
Зерттеудің зертханалық әдістерінің нәтижелеріне әсері: кальций алмасуына тиазидті қатар диуретиктерінің әсерлерін ескергенде, қалқанша маңы бездерінің функциясын зерттеу нәтижелері өзгеруі мүмкін.
ЗОФЕНОПРИЛ/ГИДРОХЛОРТИАЗИД
БІРІКТІРІЛГЕН ПРЕПАРАТЫ
Жекелеген компоненттер үшін атап көрсетілген өзара әрекеттесуінен тыс, мынаны ескеру керек:
Мына препараттармен қолдану ұсынылмайды
Литий препараттары: тиазидті қатар диуретиктері онсыз да АӨФ тежегіштерімен емделу аясында жоғарылаған литийдің уытты әсер ету қаупін одан да зор арттыруы мүмкін.
Сондықтан Зокардис® Плюсті литий препараттарымен біріктіру ұсынылмайды, ал осындай біріккен ем қажет болса, сарысудағы литий концентрациясын мұқият қадағалау керек.
Биохимиялық көрсеткіштер: Тиазидті қатар диуретиктері қалқанша без зақымдануының басқа белгілері болмаса, ақуыздармен байланысқан йодтың сарысулық концентрациясын төмендетуі мүмкін.
Келесі препараттармен бірге қолдану сақтануды талап етеді
Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер (³ 3 г/тәулік ацетилсалицил қышқылын қоса): қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер АӨФ тежегіштерінің және диуретиктердің гипотензиялық әсерін азайтуы мүмкін. Бұдан басқа, ҚҚСП және АӨФ тежегіштерінің бүйрек функциясы нашарлап кеткен уақытта сарысулық калий деңгейін қосымша арттыратыны баяндалған. Бұл құбылыстар, негізінен, қайтымды және бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде жиірек байқалады. Сирек жағдайларда, әсіресе, бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде (мысалы, сусызданудан зардап шегетін пациенттерде немесе егде жастағы пациенттерде) жедел бүйрек жеткіліксіздігі дамуы мүмкін.
Алкоголь: АӨФ тежегіштерінің және гидрохлортиазидтің гипотензиялық әсерін күшейтеді.
Триметоприм: АӨФ тежегіштерімен және тиазидті қатар диуретиктерімен бірге енгізілгенде гиперкалиемия қаупі артады.
Айрықша нұсқаулар
Артериялық гипертониясы асқынбаған пациенттерде симптоматикалық артериялық гипотония сирек байқалса да, басқа да АӨФ тежегіштері мен диуретиктер сияқты, Зокардис® Плюс, әсіресе, алғашқы қабылдаудан кейін артериялық қысымның айқын төмендеуін туындатуы мүмкін.
Оның диуретиктермен емдеу, тамақпен тұз тұтынуды шектеу, диализ, диарея немесе құсудың салдарынан сұйықтық пен электролиттер көлемі азайған пациенттерде немесе ренинге тәуелді ауыр гипертензиясы бар пациенттерде көрініс беруі ықтималдырақ.
Жүрек жеткіліксіздігі (қатар жүретін бүйрек жеткіліксіздігімен немесе онсыз) бар пациенттерде симптоматикалық гипотензия байқалған. Оның қаупі жүрек жеткіліксіздігі ауырлау пациенттерде жоғары, бұл жоғары дозаларда ілмектік диуретиктер қолданумен, гипонатриемиямен немесе бүйрек функциясының бұзылуымен байланысты.
Симптоматикалық гипотензия қаупі жоғары пациенттерді емдеу мұқият дәрігерлік бақылаумен, дұрысы, стационар жағдайларында басталады және артынан керекті деңгейге дейін абайлап арттырылатын препараттың төмен дозалары тағайындалады.
Зокардис® Плюспен емдеудің бастапқы сатысында диуретиктермен емдеуді, мүмкіндігінше, уақытша тоқтату керек.
Дәл осы нұсқаулар артериялық қысымның шектен тыс төмендеуі миокард инфарктісіне немесе ми қан айналымының жедел бұзылуына әкелуі мүмкін стенокардияға шалдыққан немесе ми тамырлары зақымданған пациенттерге қатысты қолданылады.
Егер препаратты қабылдау аясында артериялық қысым түсіп кетсе, пациентті шалқасынан жатқызу керек. Айналымдағы қан көлемін толықтыру үшін көктамыр ішіне физиологиялық ерітінді енгізу қажет болуы мүмкін. Препаратты алғашқы қабылдаудан кейін артериялық қысымның төмендеуі гипотонияны сәтті басудан соң дәрілік препараттың әр компонентіне қатысты дозаны сақтықпен бірізді арттыру керектігін жоққа шығармайды.
Реноваскулярлы артериялық гипертензиясы бар пациенттер:
Реноваскулярлы артериялық гипертензиясы және бүйрек артерияларының билатеральді стенозы немесе жалғыз бүйрегінің бүйректік артериясының бір жақты стенозы бар пациенттерді АӨФ тежегіштерімен емдеу кезінде ауыр артериялық гипотензия және бүйрек жеткіліксіздігінің қаупі жоғары. Осы орайда диуретиктермен емдеу түрткі болушы фактор ретінде әрекет етуі мүмкін. Тіпті жалғыз бүйрек артериясының стенозы бар пациенттерде бүйрек функциясының бұзылуы сарысулық креатинин концентрациясының болымсыз ғана өзгерістерімен қатар жүруі мүмкін.
Ондай пациенттерге препарат тұрақты медициналық бақылаумен және артынан бүйрек функциясын бақылай отырып, абайлап арттырылатын төмен дозада тағайындалады.
Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер:
Ем кезінде бүйрек функциясына тиісінше мұқият бақылау жүргізген жөн. АӨФ тежегіштерімен емдеу аясында, ең алдымен - ауыр жүрек жеткіліксіздігі немесе, бүйрек артериясы стенозын қоса, бүйрек аурулары бар пациенттерде бүйрек жеткіліксіздігінің дамуы хабарланған. Айқын бүйрек патологиясы жоқ кейбір пациенттерде, әсіресе, диуретиктер бірге тағайындалғанда қандағы мочевина мен креатинин концентрациясының жоғарылауы байқалған. Бұл жағдайда препараттың әсер етуші заттарының дозаларын азайту қажет болуы мүмкін. Емдеудің алғашқы бірнеше аптасында бүйрек функциясын мұқият қадағалау ұсынылады.
Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы бөгелісі
АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторлары блокаторларын немесе алискиренді бірге қолданудың артериялық гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясы төмендеуінің (соның ішінде жедел бүйрек жеткіліксіздігінің) даму қаупін арттыратыны туралы айғақтар бар. Сондықтан АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторлары блокаторларын немесе алискиренді бірге қолдану аясында РААЖ қосарлы бөгеу ұсынылмайды.
Егер қосарлы бөгеумен ем абсолютті қажеттілік болса, ол маманның бақылауымен ғана, сондай-ақ бүйрек функциясын, электролиттер мөлшері мен артериялық қысымды мұқият бақылау аясында жүргізілуі тиіс.
АӨФ тежегіштерін және ангиотензин II рецепторлары блокаторларын бірге қолдану диабеттік нефропатиясы бар пациенттерде қарсы көрсетілімді.
Диализ әдісімен емделіп жүрген пациенттер:
АӨФ тежегіштерін алатын және өткізгіш қабілеті жоғары полиакрилонитрильді жарғақшалармен (мысалы AN 69) диализ әдісімен емделіп жүрген пациенттерде беттің ісінуі, бетке қан тебу, гипотензия және гемодиализдің алғашқы минуттары ішінде ентігу сияқты анафилактоидтық реакциялар болуы мүмкін. Баламалы жарғақшалар немесе баламалы гипотензиялық дәрілік препаратты қолдану ұсынылады.
Диализ жасалатын миокард инфарктісін алған пациенттерде зофеноприлдің тиімділігі мен қауіпсіздігі анықталмаған. Сондықтан осындай пациенттерге препаратты тағайындауға болмайды.
ТТЛП аферезі жүргізілетін пациенттер:
АӨФ тежегіштерін қабылдайтын және декстран сульфатының көмегімен ТТЛП аферезі жүргізілетін пациенттерде өткізгіш қасиеті жоғары жарғақшалармен жасалатын гемодиализ кезіндегі реакцияларға ұқсас анафилактоидтық реакциялар дамуы мүмкін (жоғарыдан қараңыз). Ондай пациенттерде басқа кластағы гипотензиялық препараттарды қолдану ұсынылады.
Десенсибилизациялау емін жүргізу кезіндегі немесе жәндіктер шаққаннан кейінгі анафилактикалық реакциялар: Сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерін алған пациенттерде десенсибилизациялау емін (мысалы, жарғақ қанаттылар уымен) жүргізу кезіндегі немесе жәндіктер шаққаннан кейінгі өмірге қатерлі анафилактоидтық реакциялар байқалды. Сол пациенттерде мұндай реакцияларға АӨФ тежегіштерін уақытша тоқтату арқылы жол бермеуге болады, алайда олар дәрілік препаратты кездейсоқ қайталап қабылдағанда жаңғырып отырды. Сондықтан АӨФ тежегіштерін қабылдайтын пациенттерге десенсибилизациялау емін тағайындағанда алдын ала сақтану шараларын қадағалау керек.
Бүйрек трансплантациясы:
Таяуда бүйрек трансплантациясы жасалған пациенттерде Зокардис® Плюс қолдану тәжірибесі жоқ. Сондықтан ондай пациенттерге Зокардис® Плюс ұсынылмайды.
Бастапқы альдостеронизм:
Бастапқы альдостеронизмі бар пациенттер, әдетте, ренин-ангиотензин жүйесінің белсенділігін бәсеңдететін гипотензиялық препараттарға реакция бермейді. Сондықтан ондай пациенттерге зофеноприл ұсынылмайды.
Ангионевроздық ісіну:
АӨФ тежегіштерін қабылдайтын пациенттерде көбінесе емделудің алғашқы апталарында бет, аяқ-қол, ерін, шырышты қабықтар, тіл, көмекей және/немесе көмейдің ангионевроздық ісінуі туындауы мүмкін. Алайда, сирек жағдайларда ауыр ангионевроздық ісіну ангиотензин өзгертуші фермент тежегішімен ұзақ уақыт емделуден кейін де дамуы мүмкін. Осындай жағдайларда АӨФ тежегіштерімен емдеуді дереу тоқтатып, гипотензиялық дәрілердің басқа класына жататын препаратты тағайындау керек.
Егер ангионевроздық ісіну тілге, дауыс саңылауына немесе көмейге тарап кетсе, бұл өліммен аяқталуға әкелуі мүмкін. Бұл жағдайда ЭКГ және артериялық қысымның мұқият бақылануымен өзінде 1:1000 (0,3-0,5 мл) адреналин ерітіндісін дереу тері астына енгізу немесе 1 мг/мл адреналин ерітіндісін баяу көктамыр ішіне енгізуді (нұсқаулыққа сәйкес дайындау керек болатын) қамтитын (осымен шектелмейді) шұғыл медициналық жәрдем көрсету талап етіледі. Пациентті ауруханаға жатқызып, кемінде 12-24 сағат бақылайды; дамыған симптомдар толық басылған соң ғана шығаруға болады.
Егер тіпті ангионевроздық ісіну тек тілді зақымдап, тыныс алу жеткіліксіздігі болмаса да, қадағалау қажет, өйткені антигистаминдік дәрілермен және кортикостероидтармен емдеу жеткіліксіз болуы мүмкін.
Ангиотензин өзгертуші фермент тежегіштерін қабылдау кезінде қара нәсілді пациенттерде ангионевроздық ісінудің даму жиілігі басқа пациенттердің бәрінен жоғары болды.
Сыртартқысында шығу тегі басқа ангионевроздық ісінуі бар пациенттер АӨФ тежегіштері тағайындалғанда осы асқыну бойынша жоғары қауіп тобында болады («Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөлімін қараңыз).
Жөтел:
Ангиотензин өзгертуші фермент тежегіштерімен емделу кезінде емді тоқтатудан кейін басылатын өнімсіз құрғақ жөтел дамуы мүмкін. Жөтелді дифференциалдық диагностикалау кезінде жөтелдің АӨФ тежегіштерін қолданудан болатын нұсқасын ескерген жөн.
Бауыр жеткіліксіздігі:
Сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерін қолдану холестаздық сарғаюдан немесе гепатиттен басталып, бауырдың шұғыл дамитын некрозымен және (кейде) өлімге ұшыраумен аяқталатын синдроммен қатар жүрген. Аталған синдромның пайда болу механизмі анықталмаған. АӨФ тежегіштерімен емделу аясында сарғаю дамитын немесе бауыр ферменттерінің деңгейі елеулі артатын пациенттерге АӨФ тежегіштерін тоқтатып, тиісті ем тағайындау қажет.
Гиперкалиемия:
АӨФ тежегішімен емделу кезінде гиперкалиемияны байқауға болады. Бұл әсер, әдетте, калийдің несеппен экскрециялануына ықпал ететін тиазидті қатардағы диуретиктерді бір мезгілде қолданғанда әлсірейді. Гиперкалиемия қаупінің жоғарылауы бүйрек жеткіліксіздігінде, қант диабетінде, калий жинақтаушы диуретиктерді, калий қоспаларын немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштарды, сондай-ақ сарысулық калий концентрациясының жоғарылауын туындататын дәрілерді (мысалы, гепарин) қатарлас қабылдау кезінде білінеді. Егер жоғарыда аталған препараттарды бір мезгілде қолдану мақсатқа сай саналса, сарысулық калий концентрациясын жүйелі бақылау ұсынылады.
Хирургиялық операциялар/анестезия:
Ауқымды хирургиялық араласу немесе анестезия жасалатын пациенттерде АӨФ тежегіштері артериялық гипотензияны немесе артериялық қысымның түсіп кетуімен қатар жүретін шокты туындатуы мүмкін, өйткені олар рениннің компенсаторлық босап шығуы нәтижесінде ангиотензин II түзілуін бөгеуі мүмкін.
Егер АӨФ тежегішін қабылдаудан бас тарту мүмкін болмаса, айналымдағы қан және плазма көлемін бақылап отыру керек.
Қолқа сағасының және митральді клапан саңылауының стенозы/гипертрофиялық кардиомиопатия:
АӨФ тежегіштерін митральді клапан саңылауының стенозы және сол жақ қарыншадан шығатын қан ағымының бұзылуы бар пациенттерде сақтықпен қолдану керек, сондай-ақ оларды кардиогенді шокта және гемодинамикаға елеулі әсерін тигізетін обструкцияда қолданбаған дұрыс.
Нейтропения/агранулоцитоз:
АӨФ тежегіштерін қабылдайтын пациенттерде нейтропения/агранулоцитоз, тромбоцитопения және анемияның дамуы хабарланған. Нейтропенияның туындау қаупі дозаға және типіне, сондай-ақ пациенттің клиникалық жағдайына байланысты. Нейтропения клиникалық көрінісі асқынбаған пациенттерде сирек дамиды, бірақ бауыр функциясының жеңіл дәрежелі бұзылуында, әсіресе, ол коллагеноздар аясында тамырлардың зақымдануымен байланысты болғанда, мысалы, жүйелі қызыл жегіде, склеродермияда, иммунодепрессанттармен, аллопуринолмен, прокаинамидпен емдеуде, сондай-ақ атап көрсетілген факторлар біріккенде байқауға болады. Кейбір пациенттерде бірқатар жағдайларда антибиотиктермен қарқынды ем дарымайтын ауыр инфекциялар дамыған. Осындай пациенттерде зофеноприл қолданылғанда емдеуді бастар алдында емделудің алғашқы 3 айында әр 2 апта сайын, ал артынан емделу кезінде мезгіл-мезгіл ақ қанның дифференциалдық көрінісін анықтау керек. Емделу кезінде барлық пациенттерге ақ қанның дифференциалдық көрінісін анықтау сәтінде инфекцияның кез келген белгілері туралы (мысалы, тамақтың ауыруы, қызба) хабарлау қажеттілігі туралы нұсқау берілуі тиіс. Нейтропения анықталғанда (нейтрофильдер саны 1000/мм3 аз) немесе нейтропенияға күдік туындағанда зофеноприл мен басқа да қатарлас препараттар тоқтатылу керек. АӨФ тежегішін тоқтатудан кейін нейтрофильдер саны бастапқы деңгейге оралады.
Псориаз:
Псориаздан зардап шегетін пациенттерде АӨФ тежегіштерін сақтықпен қолдану керек.
Протеинурия:
Протеинурия бүйрек функциясы бұзылған немесе салыстырмалы жоғары дозаларда АӨФ тежегіштерін қабылдайтын пациенттерде жиі кездесуі мүмкін. Сыртартқысында бүйрек ауруы бар пациенттерде емдеу басталғанша және емделу кезінде жүйелі түрде несептегі (тест-жолақ көмегімен таңғы несептің алғашқы бөлігіндегі) ақуыз мөлшерін анықтау қажет.
Диабеттен зардап шегетін пациенттер:
Бұрын диабетке қарсы ішуге арналған дәрілер немесе инсулин қабылдаған қант диабеті бар пациенттерде АӨФ тежегішімен емделген бірінші айда қандағы глюкоза деңгейін мұқият бақылау керек.
Литий препараттары:
Зокардис® Плюс пен литий препараттарын біріктіру, әдетте, ұсынылмайды.
Нәсілдік тегі:
Басқа АӨФ тежегіштері жағдайындағы сияқты, зофеноприлдің гипотензиялық әсері қара нәсілді өкілдерде басқа пациенттердегіден аз білінуі мүмкін.
Қара нәсілді пациенттерде ангиотензин өзгертуші фермент тежегіштерін қабылдау кезінде ангионевроздық ісінудің даму жиілігі басқа барлық пациенттердегіден жоғары болды.
Жүктілік:
Жүктілік кезінде АӨФТ тағайындауға болмайды. АӨФ тежегіштерімен ұзақ емдеу қажет болғанда, жүктілікті жоспарлайтын пациент әйелдерге қауіпсіздігі дәлелденген баламалы гипотензиялық препараттармен емдеу көрсетілген. Жүкті болып қалған жағдайда АӨФ тежегіштерін қабылдауды дереу тоқтатып, қажет болса, баламалы дәрілермен емдеуді бастау керек.
ГИДРОХЛОРТИАЗИД
Бүйрек тарапынан бұзылулар:
Бүйрек ауруы бар пациенттерде тиазидтер азотемияны өршітуі мүмкін. Бүйрек функциясының бұзылуында әсер етуші заттың жинақталу әсерлері білінуі мүмкін. Егер үдемелі бүйрек жеткіліксіздігі айқын бола түссе (ақуыздық емес азот фракциясының жоғарылауы), тағайындалған емді мұқият қайта қарау, қажет болса, диуретиктермен емді тоқтату қажет.
Бауыр функциясының бұзылуы:
Тиазидтер бауыр функциясының бұзылуы немесе үдемелі бауыр ауруы бар пациенттерде сақтықпен қолданылу керек, өйткені су-электролит теңгерімінің аздаған өзгерістері бауыр комасын туындатуы мүмкін.
Метаболизмдік және эндокриндік әсерлері:
Тиазидтер глюкозаға төзімділік көрсеткішінің бұзылуын туындатуы мүмкін. Бұл орайда инсулиннің немесе ішуге арналған қант төмендететін препараттардың дозаларын түзету қажет болуы мүмкін. Тиазидтер қолдану жасырын қант диабетінің манифестациясына ықпал ете алады.
Тиазидті диуретиктер қабылдау аясында холестерин мен триглицеридтер деңгейінің жоғарылауы мүмкін. Тиазидті диуретиктер қабылдау аясында жекелеген пациенттерде гиперурикемия және/немесе подагра пайда болуы мүмкін.
Электролиттік бұзылулар:
Кез келген диуретиктер жағдайындағы сияқты, гидрохлортиазид қолданғанда белгілі бір аралықпен сарысулық электролиттер концентрацияларын бақылау керек.
Тиазидтер, соның ішінде гидрохлортиазид, су-электролит теңгерімінің бұзылуын (гипокалиемия, гипонатриемия және гипохлоремиялық алкалоз) туындатуы мүмкін. Су-электролит теңгерімсіздігі басталуының хабаршы-симптомдары ауыздың кеберсуі, шөл, әлсіздік, ұйқышылдық, бас айналу, мазасыздық, бұлшықеттердің ауыруы немесе құрысулар, бұлшықет әлсіздігі, артериялық гипотония, олигурия, тахикардия және жүрек айну немесе құсу сияқты АІЖ тарапынан бұзылыстар болып табылады.
Тиазидті қатар диуретиктерімен емделу кезінде гипокалиемияның дамуы мүмкін болса да, зофеноприлмен бірге қолдану бұл әсерді азайтады. Гипокалиемия қаупі бауыр циррозында, диурез күрт жоғарылағанда, электролиттерді ішке тұтыну жеткіліксіз болғанда, сондай-ақ қатарлас препараттар ретінде кортикостероидтар мен АКТГ қолданғанда аса жоғары.
Ісінулер болатын пациенттерде ыстық ауа райында дилюциялық гипонатриемия пайда болуы мүмкін. Хлорид тапшылығы, әдетте, жеңіл сипатта болады және емдеуді талап етпейді. Степень тяжести дефицита
Тиазидтер кальцийдің несеппен шығарылуын төмендетіп, кальций метаболизмінде қандай да бір бұзылулар болмағанда оның сарысулық концентрациясының жеңіл және өткінші жоғарылауын туындатуы мүмкін.
Гиперкальциемия жасырын тиреотоксикозды айғақтауы мүмкін. Қалқанша маңы бездерінің функциясын зерттеудің алдында тиазидтерді тоқтату керек.
Тиазидтер магнийдің несеппен шығарылуын күшейтеді, бұл гипомагниемияға әкелуі мүмкін.
Жүйелі қызыл жегі:
Тиазидті диуретиктердің жүйелі қызыл жегінің өршуін немесе белсенділенуін туындатуы мүмкін екені жөнінде хабарламалар болды.
Антидопингтік тест: Осы препараттың құрамына кіретін гидрохлортиазид антидопингтік тестінің жалған-оң нәтижесін беруі мүмкін.
Басқа да алдын ала сақтану шаралары:
Аллергиялық реакциялар сыртартқысында аллергия немесе бронх демікпесі бар пациенттерде де, аталған аурулары жоқ пациенттерде де туындауы мүмкін.
Тиазидті диуретиктер қабылдау аясында фотосенсибилизация реакцияларының даму жағдайлары хабарланған. Емделу кезінде фотосенсибилизация реакциялары туындағанда емді тоқтату ұсынылады. Препаратты қайта тағайындау қажет болғанда дененің ашық бөліктерін күн сәулесінен немесе жасанды УК-сәулеленуден қорғау ұсынылады.
ЗОФЕНОПРИЛ/ГИДРОХЛОРТИАЗИД БІРІКТІРІЛГЕН ПРЕПАРАТЫ
Жекелеген компоненттер үшін көрсетілген алдын-ала сақтану шараларынан тыс, мыналарды ескеру керек:
Жүктілік:
Зокардис® Плюс жүктіліктің бірінші триместрінде қолдануға ұсынылмайды.
Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер:
Бүйрек функциясы бұзылған пациенттердегі зофеноприл мен гидрохлортиазидтің әсерін ескеріп, Зокардис® Плюс бүйрек жеткіліксіздігінің орташа немесе ауыр дәрежесіндегі (креатинин клиренсі < 45 мл/мин) пациенттерге ұсынылмайды.
Гипокалиемия қаупі:
АӨФ тежегіштері мен тиазидті диуретиктерді біріктіріп қолданғанда гипокалиемияның дамуы жоққа шығарылмайды. Емделу кезінде сарысудағы калий концентрациясын жүйелі бақылау керек.
Галактозаны көтере алмаушылық, лактаза жеткіліксіздігі және глюкоза-галактоза мальабсорбциясы синдромы:
Осы препарат құрамында лактоза бар. Галактозаны көтере алмаушылықпен байланысты сирек тұқым қуалайтын аурулары, туа біткен лактаза жеткіліксіздігі немесе глюкоза-галактоза сіңуінің бұзылуы бар пациенттерге аталған препарат қарсы көрсетілімді.
Фертильділік, жүктілік және лактация
Жүктілік кезінде қолдану
Зофеноприл және гидрохлортиазид
Осы біріктірілген препарат компоненттерінің әрқайсысының жүктілікке әсерлерін ескеріп, оны жүктіліктің бірінші триместрінде қолдану ұсынылмайды. Препарат жүктіліктің екінші және үшінші триместрінде де қарсы көрсетілімді.
Зофеноприл
АӨФ тежегіштерін жүктіліктің бірінші триместрінде қолдану ұсынылмайды. Жүктіліктің 2 және 3 триместрлерінде АӨФ тежегіштерін қабылдау қарсы көрсетілімді.
Жүктіліктің бірінші триместрінде АӨФ тежегіштерін қолданудан болатын тератогенді әсер қаупіне қатысты эпидемиологиялық деректер белгілі бір қорытындылар жасауға мүмкіндік бермейді, дегенмен қауіптің болымсыз жоғарылауы жоққа шығарылмайды. АӨФ тежегіштерімен ұзақ емдеу қажет болғанда, жүктілікті жоспарлайтын пациент әйелдерге қауіпсіздігі дәлелденген баламалы гипотензиялық препараттармен емдеу көрсетілген. Жүкті болып қалған жағдайда АӨФТ қабылдауды дереу тоқтатып, қажет болса, баламалы дәрілермен емдеуді бастау керек.
Жүктіліктің 2 және 3 триместрлерінде АӨФТ қабылдау нәтижесінде фетоуыттылық әсерлерінің (бүйрек функциясының нашарлауы, су аздық, бассүйек сүйектері оссификациясының баяулауы), ал жаңа туған нәрестелерде – бүйрек жеткіліксіздігі, гипотония және гиперкалиемияның білінуі жоққа шығарылмайды. Жүктіліктің екінші және үшінші триместрлерінде АӨФ тежегішін қолданған жағдайда ұрықтың бүйрек функциясын және бассүйек жай-күйін тексеру үшін пациент әйелдерге ультрадыбыстық зерттеу жүргізген жөн. Аналары жүкті кезінде АӨФТ қабылдаған балаларды артериялық гипотензия тұрғысынан мұқият қадағалау керек.
Гидрохлортиазид
Жүктілік кезінде, әсіресе, бірінші триместрде гидрохлортиазид қолдану тәжірибесі тіптен шектеулі. Жануарларға жүргізілген зерттеулер нәтижесінде алынған деректер жеткіліксіз болып табылады.
Гидрохлортиазидтің плацентарлық бөгетті бағындыратыны анықталған. Гидрохлортиазидтің әсер ету механизмін ескерсек, екінші және үшінші триместрлерде ол фето-плацентарлық қан ағымын бұзып, ұрыққа және кейіннен жаңа туған нәрестеге сарғаю, электролиттік бұзылулар және тромбоцитопенияны туындатуымен жайсыз әсер етуі мүмкін.
Гидрохлортиазидті атап көрсетілген ауруларға қатысты оң әсер болмаған кезде жүктілердегі су жиналуында, жүктілердің артериялық гипертензиясында немесе плазма көлемінің азаю қаупімен байланысты преэклампсияда және плацента гипоперфузиясында емдеуге қолдануға болмайды.
Гидрохлортиазидті басқа препараттарды пайдалану мүмкін емес сирек жағдайларды қоспағанда, жүкті әйелдердегі эссенциальді артериялық гипертензияны емдеу үшін қолдануға болмайды.
Лактация кезінде қолдану
Қазіргі уақытта емшекпен қоректендіру кезінде Зокардис® Плюс препаратын қолдануға қатысты деректер жоқ, сондықтан бала емізетін әйелдерге препаратты тағайындауға болмайды. Оның орнына бала емізу кезеңінде қауіпсіздігі дәлелденген басқа препараттарды, әсіресе, жаңа туған нәрестелер мен шала туған сәбилерді қоректендіру кезінде пайдалануға болады.
Гидрохлортиазид
Гидрохлортиазид аздаған мөлшерлерде емшек сүтіне өтеді. Қарқынды диурез туындататын тиазидтердің жоғары дозалары сүттің өндірілуін бәсеңдетуі мүмкін. Емшекпен қоректендіру кезінде Зокардис® Плюс препаратын қолдану ұсынылмайды. Бала емізу кезінде препаратты пайдаланғанда мүмкін болатын ең төмен дозалануын ұстану керек.
Автокөлікті басқару және механизмдерді қызметпен қамту қабілетіне әсері
Препараттың көлік құралдарын басқару және механизмдер қызметпен қамту қабілетіне әсер етуіне зерттеулер жүргізілмеген. Көлік құралын басқарғанда немесе механизмдермен жұмыс істегенде ара-тұра ұйқышылдық, бас айналу немесе қажу туындауы мүмкін екенін ескеру керек.
Артық дозалануы
Артық дозалану симптомдарына ауыр артериялық гипотония, шок, мелшию, брадикардия, электролиттік бұзылулар және бүйрек жеткіліксіздігі жатады.
Емдеу симптоматикалық және демеуші сипатта болады. Артық дозаланған жағдайда пациент дұрысы - қарқынды емдеу бөлімінде, дәрігердің жіті қадағалауында болуы тиіс. Сарысудағы электролиттер мен креатинин деңгейін жүйелі бақылап отыру керек. Тағайындалатын ем симптомдардың шығу тегіне және ауырлығына байланысты. Егер қабылдаған сәттен бастап аз уақыт өтсе, асқазанды шаю, адсорбенттер мен натрий сульфатын қабылдау сияқты сіңуді болдырмау шараларын қолдануға болады. Гипотония білінгенде пациентті шокқа қарсы қалыпқа ауыстырып, плазма алмастырғыш ерітінділер және/немесе ангиотензин II енгізуді абайлап бастау керек. Брадикардияны немесе шамадан тыс білінетін вагустық реакцияларды атропинмен басады. Кардиостимулятор қолдану мүмкіндігін қарастыру керек. АӨФ тежегіштерін қан арнасынан гемодиализ көмегімен шығаруға болады. Өткізгіш қабілеті жоғары полиакрилонитрильді жарғақшалар қолданбау қажет.
Гидрохлортиазидтің артық дозалануы электролиттік бұзылулармен (гипокалиемия, гипохлоремия) және диурездің жоғарылауымен байланысты дегидратациямен қатар жүреді. Ең көп артық дозалануға тән белгілер мен симптомдар жүрек айну және ұйқышылдық болып табылады. Гипокалиемия бұлшықеттердің құрысуын туғызуы және/немесе қатарлас препараттар (жүрек гликозидтері немесе кейбір аритмияға қарсы дәрілер) қолдану нәтижесінде туындайтын аритмияны күшейтуі мүмкін.
Шығарылу түрі және қаптамасы
ПВХ/ПВДХ/алюминийден жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға
14 таблеткадан салады.
Пішінді 2 қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.
Сақтау шарттары
30оС-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін пайдалануға болмайды.
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы
Тіркеу куәлігінің иесі
Менарини Интернэшнл Оперейшнз Люксембург С.А.
1, Авеню де ла Гар 1611 Люксембург
Өндіруші
А. Менарини Мэнюфекчеринг Лоджистикс энд Сервисиз С.р.л.
Виа Кампо ди Пиле
67100 Л’Аквила, Италия
Өкілетті өкілі
БЕРЛИН-ХЕМИ АГ (МЕНАРИНИ ГРУПП)
Глиникер Вег 125
12489 Берлин, Германия
Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан өнім (тауар) сапасына қатысты шағымдар қабылдайтын ұйымның мекенжайы:
«Берлин-Хеми АГ» АҚ ҚР өкілдігі
Телефон нөмірі: +7 727 2446183, 2446184, 2446185
Факс нөмірі: +7 727 2446180
Электронды пошта: Kazakhstan@berlin-chemie.com