Зипрекса® (5 мг, Лилли дель Карибе Инк)

МНН: Оланзапин
Производитель: Лилли дель Карибе Инк
Анатомо-терапевтическо-химическая классификация: Olanzapine
Номер регистрации в РК: № РК-ЛС-5№020064
Информация о регистрации в РК: 07.08.2013 - 07.08.2018
Включено в Список бесплатного амбулаторного лекарственного обеспечения
АЛО (Включено в Список бесплатного амбулаторного лекарственного обеспечения)
Включено в Список ЛС в рамках ГОБМП, подлежащих закупу у Единого дистрибьютора
ЕД (Включено в Список ЛС в рамках ГОБМП, подлежащих закупу у Единого дистрибьютора)

Инструкция

Саудалық атауы

Зипрекса

Халықаралық патенттелмеген атауы

Оланзапин

Дәрілік түрі

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 5 мг, 10 мг

Құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - 5 мг, 10 мг оланзапин,

қосымша заттар: лактоза моногидраты, гидроксипропилцеллюлоза, кросповидон, микрокристалды целлюлоза, магний стеараты,

қабықтың құрамы: гипромеллоза, mixture white YS-1-18027-A бояғышы (гипромеллоза, титанның қостотығы (Е171), макроголь 400, полисорбат 80), жылтыратуға арналған балауыз, Blue ink сиясы (шеллак, сусыз этанол, изопропил спирті, бутил спирті, пропиленгликоль, аммоний гидроксиді, индигокармин (Е132)).

Сипаттамасы

Дөңгелек пішінді, бір жағында «LILLY 4115» (5 мг доза үшін) немесе «LILLY 4117» (10 мг доза үшін) таңбасы бар, ақ түсті үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар.

Фармакотерапиялық тобы

Психотропты препараттар. Нейролептиктер (Антипсихотиктер). Дибензодиазепиндер және олардың туындылары. Оланзапин.

АТХ коды N05AH03

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Ішу арқылы қабылдағаннан кейін оланзапин жақсы сіңеді және ол қан плазмасында ең жоғары концентрацияға 5 - 8 сағаттан соң жетеді. Оланзапиннің сіңімділігі ас қабылдауға байланысты емес. Плазмада 7-ден 1000 нг/мл-ге дейінгі концентрацияда плазма ақуыздарымен, негізінен, альбуминмен және 1-қышқыл-гликопротеинімен оланзапиннің 93%-ға жуығы байланысады.

Оланзапин бауырда конъюгация және тотығу үдерістерінің нәтижесінде метаболизденеді. Айналымдағы негізгі метаболиті гематоэнцефалдық бөгет арқылы өтпейтін 10-N-глюкуронид болып табылады. Р450 цитохромының CYP1A2 және CYP2D6 изоферменттері оланзапиннің N-десметил және 2-гидроксиметил метаболиттерінің түзілуіне қатысады. Р450 цитохромының CYP2D6 изоферментінің белсенділігі оланзапин метаболизмінің деңгейіне ықпалын тигізбейді. Препараттың негізгі фармакологиялық белсенділігі бастапқы зат – оланзапинмен жүзеге асады. Оланзапиннің 57%-ға жуығы бүйрек арқылы, негізінен, метаболиттер түрінде шығарылады.

Оланзапин емшек сүтімен бірге бөлініп шығады. Анасында тепе-тең концентрацияға жеткен кезде нәрестенің қабылдайтын орташа дозасы (мг/кг) анасындағы оланзапин (мг/кг) дозасының 1,8%-ын құрады.

Оланзапиннің фармакокинетикалық көрсеткіштері шылым шегуге, жынысқа және жасқа байланысты өзгеріп отырады (кестені қараңыз).

Емделушілер сипаттамасы

Жартылай шығарылу кезеңі (сағат)

Плазмадағы клиренсі

(л/сағ)

Шылым шекпейтіндер

38,6

18,6

Шылым шегетіндер

30,4

27,7

Әйелдер

36,7

18,9

Еркектер

32,3

27,3

Егде жастағылар (65 жас және одан үлкен)

51,8

17,5

65 жасқа толмағандар

33,8

18,2

Бүйрек қызметі зақымдануы бар емделушілерде (креатинин клиренсі <10 мл/мин) дені сау субъектілермен салыстырғанда орташа жартылай шығарылу кезеңінде (тиісінше 37.7 және 32.4 сағат) немесе плазмалық клиренсінде (тиісінше 21.2 және 25.0 л/ сағат ) елеулі айырмашылығы анықталмаған.

Бауыр функциясы аздап бұзылған шылым шегетін адамдарда, бауыр функциясы бұзылмаған, шылым шекпейтін адамдардікіне (тиісінше 48.8 сағат және 14.1 л/сағат) қарағанда, оланзапиннің жартылай шығарылу кезеңі көп (39.3 сағат) және клиренсі төмен (сағатына 18.0 л).

Оланзапиннің плазмалық клиренсі 65 жасқа толмаған емделушілермен салыстырғанда егде емделушілерде, еркектермен салыстырғанда әйелдерде, шылым шекпейтін емделушілерде шылым шегетіндерге қарағанда төмен болады. Алайда жас шамасының, жынысының немесе шылым шегудің креатинин клиренсі мен жартылай ыдырау кезеңіне ықпалы жалпы жеке бас аралық вариабельділігімен салыстырғанда аз болады.

Оланзапин фармакокинетикасы ересек емделушілерде және 13-тен 17 жасқа дейінгі емделушілерде ұқсас болады. Клиникалық зерттеулерде оланзапиннің орташа әсері жасөспірімдер арасында 27%-ға жоғары болды, бұл аталған топтағы емделушілердің демографиялық ерекшеліктеріне байланысты болуы мүмкін (дене салмағының төменірек және шылым шегетін емделушілер санының аз болуы).

Фармакодинамикасы

Зипрекса® антипсихотикалық, маниакалды ауруға қарсы және көңіл—күйді тұрақтандыратын, тұтас бірқатар рецепторлар жүйесі бойынша кең ауқымдағы фармакологиялық бейінді көрсететін дәрі болып табылады.

Зипрексаның® серотонин (5HT2A/2C, 5HT3, 5HT6), дофамин (D1 - D5), мускарин (М1 – М5), гистамин (Н1) рецепторларына, сондай-ақ адренегриялық жүйенің α-1 рецепторларына да жоғары тектестігі бар.

Препарат мезолимбиялық (А10) дофаминергиялық нейрондардың қозғыштығын іріктеп төмендетеді, және сол шақта моторлы функцияны реттеуге қатысатын стриарлы (А9) жүйке жолдарына аздаған әсерін тигізеді. Зипрекса® каталепсияны (моторлы функцияға жағымсыз әсерді көрсететін бұзылыстар) тудыратын дозаларға қарағанда өте төмен дозаларда шартты қорғаныш рефлексін төмендетеді (антипсихотикалық белсенділікті сипаттайтын тест). Зипрекса® «анксиолитикалық» тестті жүргізген кезде үрейленуге қарсы әсерді күшейтеді.

Зипрекса® продуктивті (сандырақ, елестеулер т.б.), сондай-ақ негативті бұзылулардың да редукциясын қамтамасыз етеді.

Қолданылуы

  • Зипрекса® айқын продуктивті (мысалы, сандырақтау, елестеулер, ойлаудың бұзылыстары, өшпенділік және күмәншілдік) және/немесе негативті (мысалы, эмоция жойылуы, эмоциялық және әлеуметтік оқшау қалу, сөйлеудің жұтаңдануы) симптоматикасы бар, сондай-ақ қатарлас салдарлы аффектілі бұзылыстары бар шизофрения және соған ұқсас бұзылыстардың өршуін емдеуге және демеуші еміне арналған. Зипрекса® бастапқы сатысындағы емге сезімтал емделушілерді жалғастыра ұзақ емдеуді клиникалық жағынан тиімді жақсартады.

  • Зипрекса® монотерапия немесе литиймен немесе вальпроатпен біріктірілім түрінде психоздық білінулер болуында немесе болмаған жағдайдағы және фазаның тез ауысуы болуында немесе болмаған жағдайдағы биполярлы бұзылыстары бар емделушілердегі жедел маниакальді немесе аралас эпизодтарды емдеуге арналған. Зипрекса® биполярлы бұзылыстарда маниакальді, аралас немесе депрессиялық эпизодтардың қайталанулары арасындағы интервалын ұзарту және қайталанулар жиілігін азайту үшін көрсетілген.

  • Зипрекса® биполярлы бұзылыстары бар емделушілердегі депрессиялық эпизодтарды монотерапия түрінде немесе флуоксетинмен біріктірілімде емдеу үшін арналған.

  • Зипрекса® флуоксетинмен біріктірілімде резистентті депрессиясы (екі антидепрессантпен жеткілікті дозалауда және тиісінше ұзақтықпен емдеуге жауап болмаған емделушілердегі үлкен депрессиялық бұзылыстар) бар емделушілерді емдеуге арналған.

  • Зипрекса® орташадан айқын ауырлық дәрежеге дейінгі маниакальді көріністерді емдеу үшін арналған.

  • Маниакальді көріністерді емдеуде тиімді болған препарат биполярлы бұзылулары бар емделушілерде Зипрекса® қайталануларының алдын алуға арналған.

Қолдану тәсілі және дозалары

Шизофрения және соған ұқсас психоздық бұзылыстар. Зипрексаның® ұсынылатын бастапқы дозасы тәулігіне бір рет 10 мг құрайды. Тамақ ішу препараттың сіңуіне әсер етпейтіндіктен Зипрексаны® тамақ ішуге байланыссыз қабылдауға болады. Зипрексаның® емдік дозалары тәулігіне 5 мг-ден 20 мг-ге дейінгі диапазонда ауытқиды. Тәуліктік дозаны науқастың клиникалық жай-күйіне қарай жеке таңдау керек. Дозаны стандартты 10 мг тәуліктік дозадан арттыруды емделушінің 24 сағаттан кем емес аралықты тиісті клиникалық зерттеуінен кейін ғана жүргізу ұсынылады. Зипрексаны® қабылдауды тоқтату жағдайында дозаны біртіндеп азайту қарастырылуы тиіс.

Биполярлы бұзылу кезіндегі жедел мания. Зипрексаның® ұсынылатын бастапқы дозасы монотерапия ретінде тәулігіне бір рет 15 мг немесе литиймен немесе вальпроатпен біріктірілімде тәулігіне бір рет 10 мг құрайды. Тамақ ішу препараттың сіңуіне әсер етпейтіндіктен Зипрексаны® тамақ ішуге байланыссыз қабылдауға болады. Зипрексаның® емдік дозалары тәулігіне 5 мг-ден 20 мг-ге дейінгі диапазонда ауытқиды. Тәуліктік дозаны науқастың клиникалық жай-күйіне қарай жеке таңдау керек. Дозаны стандартты 15 мг тәуліктік дозадан арттыруды емделушінің 24 сағаттан кем емес аралықпен тиісті клиникалық зерттеуінен кейін ғана, біртіндеп жүргізу ұсынылады.

Биполярлы бұзылыстар кезіндегі демеуші ем. Жедел манияны емдеу үшін Зипрексаны® қабылдап жүрген емделушілерге демеуші емді осындай дозада жалғастыру қажет. Ремиссиядағы емделушілерде Зипрексаның® ұсынылатын бастапқы дозасы тәулігіне бір рет 10 мг құрайды. Одан әрі тәуліктік дозаны емделушінің клиникалық жағдайына байланысты күніне 5 мг-нан 20 мг-ға дейінгі шекте жеке таңдау керек. Тамақ ішу препараттың сіңуіне әсер етпейтіндіктен Зипрексаны® тамақ ішуге байланыссыз қабылдауға болады.

Биполярлық депрессия: Зипрексаның® ұсынылатын бастапқы дозасы 5 мг құрайды. Препаратты тәулігіне бір рет кешке қолдану керек. Қажет болған жағдайда дозаны 5 мг сатымен түзету жүргізілуі мүмкін.

Зипрексаны® флуоксетинмен біріктірілімде әдетте 5 мг оланзапин және 20 мг флуоксетиннен бастап күніне 1 рет кешке тағайындау керек. Қажет болғанда оланзапиннің де, флуоксетиннің де дозалануын өзгертуге жол беріледі.

Резистентті депрессия: Зипрексаны® флуоксетинмен біріктірілімде әдетте 5 мг оланзапин және 20 мг флуоксетиннен бастап күніне 1 рет кешке қолдану керек. Қажет болғанда оланзапиннің де, флуоксетиннің де дозалануын өзгертуге жол беріледі.

Маниакалдық эпизод: Зипрексаның® ұсынылатын бастапқы дозасы монотерапияда тәулігіне бір рет 15 мг немесе біріктірілген емде тәулігіне бір рет 10 мг құрайды.

Биполярлы бұзылыстар қайталануларының алдын алуда: Зипрексаның® ұсынылатын бастапқы дозасы тәулігіне бір рет 10 мг құрайды. Зипрексамен® маниакальді эпизодтарды емдеу үшін, қайталануларының алдын алу үшін қабылдап жүрген емделушілерге емді сол дозада жалғастыру қажет. Маниакальді, аралас немесе депрессиялық эпизодтардың жаңасы туындағанда Зипрекса® емі (қажет болғанда дозаны оңтайландырумен) көңіл-күй өзгерістері симптомдарын емдеу үшін клиникалық көрсетілімдері бойынша қосымша ем тағайындаумен жалғастырылуы тиіс.

Науқастардың белгілі бір топтары үшін пероральді қабылдауда тәуліктік дозаны таңдаудың жалпы ережелері. 65 жастан асқан және одан да үлкен емделушілерде немесе бүйрек қызметінің ауыр жеткіліксіздігін немесе бауыр қызметінің орташа дәрежелі жеткіліксіздігін (бауыр циррозы, Чайлд-Пью шкаласы бойынша А және В класы) қоса, басқа да клиникалық қауіп факторлары бар емделушілерде бастапқы дозаны тәулігіне 5 мг-ға дейін төмендету ұсынылады. Дозаны 5 мг асыра ұлғайтуды сақтықпен жүргізу керек.

Оланзапиннің метаболизмін баяулатуы мүмкін факторлар біріктірілімі бар (егде жастағы емделушілер, шылым шекпейтіндер) емделушілер үшін бастапқы дозаны төмендету ұсынылуы мүмкін. Бұндай емделушілерде дозаны ұлғайту сақтықпен жүргізілуі тиіс.

Оланзапин қауіпсіздік пен тиімділігі туралы деректер болмауына байланысты 18 жасқа жетпеген балалар мен жасөспірімдерде қолдану үшін ұсынылмайды. Салмағының елеулі артуы және липидтердің, пролактин деңгейінің өзгерісі ересек емделушілердегі клиникалық зерттеулерге қарағанда жасөспірімдердегі қысқа мерзімдік клиникалық зерттеулерде жиі байқалды.

Жағымсыз әсерлері

Клиникалық зерттеулер деректері бойынша жиірек хабарланатын жағымсыз реакцияларға ( 1%) ұйқышылдық, дене салмағының ұлғаюы, эозинофилия, пролактин, холестерин, глюкоза және триглицеридтер деңгейі артуы, глюкозурия, тәбет жоғарылауы, бас айналуы, акатизия, паркинсонизм, лейкопения, нейтропения, дискинезия, ортостатикалық гипотония, антихолинергиялық әсерлер, бауыр аминотрансферазаларының транзиторлы симптомсыз жоғарылауы, бөртпе, астения, қажу, қызба, артралгия, сілтілік фосфатаза деңгейінің артуы, гамма глутамилтрансфераза, несеп қышқылының және креатинфосфокиназаның жоғарылауы, ісіну жатады.

Клиникалық зерттеулерде және/немесе постмаркетингтік бақылауларда препараттың барлық дәрілік түрлері бойынша бірен-саран жағдайлардағыға қарағанда жиірек тіркелген жағымсыз реакциялар кестеде төмендегі градацияларға сай берілген: өте жиі ((≥1/10), жиі ((≥1/100, <1/10), кейде (≥1/1000, <1/100), сирек (≥1/10000, <1/1000), тым сирек (<1/10000), жиілігі белгісіз (қолда бар деректер бойынша бағалау мүмкін емес).

Өте жиі

  • қысқамерзімді қолдану кезеңінде (орташа 47 күнге жуық) салмақтың ұлғаюы1 (≥7% дене салмағынан)

  • ұзақ мерзімді қолдану кезеңінде (48 аптадан аз емес) салмақтың ұлғаюы1(≥7%, 15%, 25% дене салмағынан)

  • плазмадағы пролактин деңгейінің жоғарылауы8

  • ортостатикалық гипотензия10

  • ұйқышылдық

  • ашқарындағы бастапқы көрсеткішпен ≥5.17 - <6.2 ммоль/л салыстырғандағы холестерин деңгейінің ұлғаюы 3 ≥6.2 ммоль/л

  • бастапқы көрсеткішпен ≥1.69 - <2.26 ммоль/л салыстырғанда триглицеридтер2,5 деңгейінің ұлғаюы ≥2.26 ммоль/л

  • ашқарындағы бастапқы көрсеткішпен ≥5.56 - <7 ммоль/л салыстырғанда глюкоза4 деңгейінің ұлғаюы ≥7 ммоль/л.

Жиі

  • қысқамерзімді қолдану кезеңінде (орташа 47 күнге жуық) ) салмақтың ұлғаюы1 (≥15% дене салмағынан)

  • эозинофилия, лейкопения (нейтропенияны қоса)10

  • бауыр аминотрансферазаларының (АЛТ, АСТ) транзиторлы асимптоматикалық жоғарылауы, әсіресе емнің ерте сатыларында

  • сілтілі фосфатаза (СФ) 10 деңгейінің ұлғаюы

  • бастапқы көрсеткішпен <5.17 ммоль/л салыстырғандағы холестерин2,3деңгейінің ашқарынға ұлғаюы ≥6.2 ммоль/л.

  • бастапқы көрсеткішпен <1.69 ммоль/л салыстырғандағы триглицеридтер2,5 деңгейінің ұлғаюы ≥2.26 ммоль/л

  • бастапқы көрсеткішпен <5.56 ммоль/л салыстырғандағы глюкоза4 деңгейінің ашқарынға ұлғаюы ≥7 ммоль/л.

  • гамма-глутамилтрансфераза10 деңгейінің ұлғаюы

  • несеп қышқылы деңгейінің ұлғаюы10

  • креатинфосфокиназа деңгейінің ұлғаюы11

  • глюкозурия

  • тәбет жоғарылауы

  • бас айналуы

  • акатизия6

  • паркинсонизм6

  • дискинезия6

  • іш қатуын және ауыз құрғауын қоса, орташа транзиторлық антихолинергиялық әсері

  • еркектердегі эректильді дисфункция, еркектер мен әйелдердегі жыныстық құмарлықтың төмендеуі

  • бөртпе, ісіну (оның ішінде шеткергі)

  • астения, шаршағыштық, қызба10

  • артралгия9

Кейде

  • қысқамерзімді қолдану кезеңінде (орташа 47 күнге жуық) ) салмақтың артуы1 (≥25% дене салмағынан)

  • аса жоғары сезімталдық11

  • бірнеше өліммен аяқталуды қоса, кейде кетоацидозбен немесе комамен

байланысты болатын қант диабетінің туындауы немесе асқынуы11

  • көп жағдайларда сыртартқысында ұстамалары немесе құрысу дамуы қаупінің факторлары болатын құрысулар11

  • дистония (көз алмасы қозғалысын қоса)11

  • кешеуілдеген дискинезия11

  • брадикардия, QTc аралығының ұзаруы

  • іш кебуі9

  • амнезия9

  • дизартрия

  • фотосезімталдық реакциялары

  • мұрыннан қан кету9

  • көктамырлық тромбоэмболия (оның ішінде өкпе артериясының тромбоэмболиясы және терең көктамырлар тромбозы)

  • алопеция

  • несепті ұстап тұра алмау, несеп іркілісі, несеп шығарудың қиындауы 11

  • жалпы билирубин жоғарылауы

  • аменорея, сүт безінің ұлғаюы, әйелдердегі галакторея, гинекомастия/еркектердегі сүт безі ұлғаюы

Сирек

  • гепатит (бауыр-жасушалықты қоса, бауырдың холестатикалық немесе аралас зақымдануы) 11

  • тромбоцитопения11

  • гипотермия12

  • қатерлі нейролептикалық синдром12

  • тоқтату симптомдары7,12

  • қарыншалық тахикардия/фибрилляция, кенеттен болатын өлім11

  • панкреатит11

  • рабдомиолиз11

  • приапизм12

Жиілігі белгісіз

  • жаңа туған нәрестелердегі тоқтату синдромы

1 ДСИ (дене салмағының индексі) барлық категориясы бойынша дене салмағының клиникалық елеулі ұлғаюы белгіленген.

2 Ашқарында липидтер мәнінің орташа ұлғаюы липидтік алмасудың бастапқы бұзылуы жоқ емделушілерде жоғары болды.

3 Бағалау клиникалық зерттеулер деректері базасындағы өлшенген мәндер негізінде жүргізілген.

4 COSTART диабеттік ацидоз термині.

5 COSTART гиперлипидемия термині.

6 Оланзапин қабылдаған емделушілердегі клиникалық зерттеулерде паркинсонизм және дистония туындау жиілігінің саны жоғары болды, бірақ статистикалық түрде плацебодан нақты айырмашылығы болмады. Оланзапин қабылдаған емделушілерде галоперидолдың титрленген дозасымен салыстырғанда паркинсонизм, акатизия және дистония туындау жиілігі төмендеу болды.

7 Оланзапин қабылдауды кенеттен тоқтатуда тершеңдік, ұйқысыздық, тремор, мазасыздық, жүрек айнуы және құсу сияқты жедел симптомдардың дамығаны анықталды.

8 Оланзапин қабылдаған емделушілердің шамамен 30% ұзақтығы 12 аптаға дейінгі клиникалық зерттеулерде плазмадағы пролактин деңгейі норманың жоғарғы шегінен астам болды. Емделушілердің көбінде пролактин деңгейі жоғарылауы орташа болды және қалыпты мәндер диапазонының жоғарғы шегінен екі есе төмен күйі қалды.

9 Клиникалық зерттеулер деректері базасынан сәйкестендірілген жағымсыз әсерлер.

10 Бағалау клиникалық зерттеулер деректері базасында өлшенген мәндер негізінде жүргізілген

11 Жиілігі клиникалық зерттеулер деректері базасында анықталған өздігінен болған постмаркетингтік есептермен сәйкестендірілген жағымсыз әсерлер.

12 Жиілігі клиникалық зерттеулер деректері базасын пайдалана отырып, сенім аралығының 95% жоғарғы шегіне есептелген, өздігінен болған постмаркетингтік есептермен сәйкестендірілген жағымсыз әсерлер

Зипрексаны® ұзақ уақыт қолданғанда (48 аптадан кем емес) салмақ, глюкоза деңгейі, жалпы холестерин, ТТЛП, ТЖЛП немесе триглицеридтер көрсеткіштерінің клиникалық елеулі өзгерістері бар емделушілердің сандық арақатынасы уақыт өте келе ұлғайды. Емнің 9-12 курсын аяқтаған емделушілерде қандағы глюкоза деңгейінің орташа өсу шамасының екпіні шамамен 6 айдан кейін баяулаған.

Емделушілердің ерекше топтарындағы жағымсыз әсерлер.

Ақыл-есі кем жасы егде емделушілердегі клиникалық зерттеулерде Зипрексамен® емдеу плацебомен салыстырғанда жүрек-қан тамыр жүйесі тарапынан жағымсыз реакциялар даму жиілігінің жоғарылау болуымен және өлім жағдайы көптігімен астасқан. Емделушілердің бұл тобындағы өте жиі жағымсыз реакцияларға (10%) жүрістің бұзылуы және құлау жатады. Жиі кездесетін жағымсыз реакциялар (≥1%, <10%) дене температурасының жоғарылауы, летаргия, эритема, көру елестеулері, пневмония және несеп ұстай алмау болып табылған.

Плацебо тобымен салыстырғанда дәрілік препараттарды (допамин агонисі) қабылдаумен күшейген психозы бар науқастарда, Паркинсон ауруында елестеулер және паркинсонизм симптомдары күшеюі өте жиі ( 10%) және жоғарырақ жиілікпен анықталған.

Зипрексаны® литий немесе вальпроатпен біріктірілімде қабылдаған биполярлы маниясы бар науқастарда нейтропения дамуы анықталған. Бұл топта өте жиі кездесетін (10%) жағымсыз әсерлер – салмақ артуы, ауыз құрғауы, тәбет жоғарылауы, тремор және сөйлеудің бұзылуы жиі - (< 10% және ≥ 1%) болды. Зипрексаны® литиймен немесе дивалпроекспен біріктіре емдеу уақытында салмақтың бастапқы деңгейден ≥7% ұлғаюы жедел кезеңді (6 аптаға дейінгі) емдеуде емделушілердің 17.4% бақыланды. Биполярлы бұзылыстары бар емделушілерде қайталанулардың алдын алу үшін Зипрексамен® (12 айға дейін) ұзақ уақыт емдеу емделушілердің 39.9% -да дене салмағының бастапқы деңгейден ≥7%-ға ұлғаюымен астасты.

Қолдануға болмайтын жағдайлар

  • препарат компоненттерінің кез келгеніне жоғары сезімталдық

  • балалар және 18 жасқа дейінгі жасөспірімдер

  • жабық бұрышты глаукоманың даму қаупінің болуы

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Зипрекса® метаболизмі CYP1А2 қатысты спецификалық белсенділік көрсететін цитохром Р450 изоформенттері тежегіштері немесе индукторлары әсерімен өзгеруі мүмкін.

In vitro зерттеулерінің деректері бойынша Зипрекса® Р450 цитохромының мына изоферменттерінің: CYP1A2, CYP2C9, CYP2C19, CYP2D6 және CYP3A белсенділігін бәсеңсіту үшін потенциалы өте төмен. Клиникалық сынақтарда төмендегі препараттармен: үшциклдық антидепрессанттармен (CYP2D6) (оның ішінде имипраминмен немесе оның метаболиті дезипраминмен (CYP2D6, CYP3A, CYP1A2)), варфаринмен (CYP2C19), теофиллинмен (CYP1A2) немесе диазепаммен (CYP3A4, CYP2C19) емдеу аясында Зипрекса® дозасын бір рет енгізу метаболизмнің басылуымен қатар жүрмегені көрсетіледі.

Зипрекса® клиренсі шылым шегетін емделушілерде және карбамазепин (CYP1А2 белсенділігі артуына байланысты) қабылдайтын науқастарда жоғарылайды. Клиникалық мониторинг жүргізу және қажет болғанда Зипрекса® дозасын ұлғайту ұсынылады.

Белгілі қуатты CYP1А2 тежегіштері Зипрекса® клиренсін төмендетуі мүмкін. Зипрекса® CYP1А2 белсенділігінің қуатты тежегіші емес, сондықтан негізінен CYP1А2 қатысуымен метаболизденетін теофиллин сияқты дәрілік заттар фармакокинетикасы Зипрекса® қабылдағанда өзгермейді.

Сондай-ақ литиймен немесе бипериденмен біріктірілімде Зипрекса® қолданғанда дәрілік өзара әрекеттесу белгілері анықталмаған.

Зипрекса® тікелей және тікелей емес допамин агонистерінің әсерін әлсіретуі мүмкін.

Зипрексаның® тұрақты концентрациясы аясында этанол фармакокинетикасының өзгерістері анықталмаған. Алайда этанолды Зипрексамен® бірге қабылдау оланзапиннің фармакологиялық әсерінің күшеюімен, оның ішінде седативті әсерімен қатар жүруі мүмкін.

Флуоксетин (60 мг бір рет немесе 60 мг күн сайын 8 күн бойына) Зипрекса® ең жоғары концентрациясының орташа алғанда 16%-ға ұлғаюын және Зипрекса® клиренсінің орташа 16%-ға төмендеуін туындатады. Флуоксетиннің әсер ету дәрежесі бұл көрсеткіштердің жеке айырмашылығы айқындығынан елеулі төмен болады, сондықтан әдетте Зипрекса® дозасын оның флуоксетинмен біріктірілімінде өзгерту ұсынылмайды.

Құрамында алюминий- немесе магний бар антацидтің немесе циметидиннің бір реттік дозасы ішке қабылдағанда Зипрекса® биожетімділігін бұзбаған.

Белсендірілген көмірді бірге тағайындау ішке қабылдауда Зипрекса® биожетімділігін 50-60%-ға төмендетеді. Белсендірілген көмірді Зипрекса® қабылдаудан 2 сағат бұрын немесе қабылдағаннан кейін 2 сағаттан соң қолдану керек.

Флувоксамин, CYP1A2 спецификалық тежегіші, Зипрексаның® клиренсін елеулі төмендетеді. Нәтижесінде, флувоксамин қабылдағанда Зипрекса® Смах шылым шекпейтін әйелдерде 54%-ға ұлғаяды және шылым шегетін еркектерде 77%-ға ұлғаяды және Зипрекса® AUC орташа ұлғаюы тиісінше 52% және 108% құрайды. Флувоксамин немесе ципрофлоксацин сияқты кез келген CYP1A2 тежегіштерін қабылдайтын емделушілерге Зипрексаның® төменірек бастапқы дозасын тағайындау керек. CYP1A2 тежегіштерімен емнің басында Зипрексаның® дозасын төмендету керек.

Адам бауыры микросомасын пайдаланумен жүргізілген in vitro зерттеулерде Зипрекса® вальпроат глюкуронидінің түзілу үдерісін елеусіз бәсеңсітетінін көрсетті (вальпроат метаболизмінің негізгі жолы). Сондай-ақ вальпроат in vitro Зипрекса® метаболизміне елеусіз әсер етеді. 10 мг Зипрексаны® in vivo 2 апта бойына күнделікті бірге тағайындау плазмадағы вальпроат концентрациясы тұрақтылығына әсер етпейді. Осылайша, Зипрексаны® бір уақытта тағайындауда вальпроат дозасын түзету талап етілмейді.

Алкоголь қолданатын немесе орталық жүйке жүйесінің бәсеңсуін туындататуы мүмкін дәрілік препараттарды қабылдайтын емделушілерге Зипрексаны® тағайындауда сақтық жасау керек.

Паркинсон ауруы және деменциясы бар емделушілерде паркинсонизмді емдеуге арналған дәрілік препараттармен Зипрексаны® бір уақытта қолдану ұсынылмайды.

Оланзапинді QTс аралығын ұлғайтатын препараттармен бір уақытқа тағайындауда сақтық жасау керек.

Айрықша нұсқаулар

Антипсихотикалық препараттармен емдеу уақытында емделушінің клиникалық жағдайының жақсаруына қол жеткізу бірнеше күннен бірнеше аптаға дейінгі уақытты алуы мүмкін. Осы кезеңде емделушінің жағдайын мұқият бақылау керек.

Мінез-құлық бұзылыстары және/немесе деменцияға байланысты психоздар

Зипрексаны® егде жастағы мінез-құлық бұзылыстары және/немесе деменцияға байланысты психоздары бар емделушілерге өліммен аяқталуы және цереброваскулярлық бұзылулар жиілігінің артуына (инсульт, транзиторлық ишемиялық шабуылдар) байланысты қолдануға ұсынылмайды. Өлім жағдайы артуы дозаға немесе Зипрекса® емінің ұзақтығына байланысты емес. Бұл популяцияда емделушілер өлімінің артуына себеп болатын қауіп факторы 65 жастан асу, дисфагия, седация, тойып тамақтанбау, сусыздану, өкпе патологиясы болуы (аспирациялы/аспирациясыз пневмония) немесе бензодиазепиндерді бір мезгілде қолдану болды.

Цереброваскулярлық бұзылулары бар барлық емделушілерде бұрыннан цереброваскулярлық жағымсыз құбылыстар даму қаупі факторы болған (мысалы, бұрын анықталған цереброваскулярлық жағымсыз құбылыстар жағдайы немесе транзиторлық ишемиялық шабуыл, гипертония,шылым шегу), сондай-ақ қатарлас аурулары болған және/немесе цереброваскулярлық жағымсыз құбылыстармен уақытша байланысы бар препараттар қабылдаған. Зипрекса® емінде 75 жастан үлкен жаста болу, қан тамырлық деменция немесе аралас типті деменция цереброваскулярлық жағымсыз реакциялар даму қаупі факторы ретінде анықталған. Аталған топтағы емделушілерде оланзапин тиімділігі анықталмаған.

Паркинсон ауруы. Паркинсонизм және елестеулер симптомдары күшеюі мүмкіндігіне байланысты дофаминді рецепторлар агонистерін қолданудан туындаған Паркинсон ауруындағы психозды емдеу үшін Зипрекса® қолдану ұсынылмайды. Бұл жағдайда психотикалық симптомдарды емдеу үшін Зипрекса® қолдану тиімділігі плацебо қолданудан артық болмайды.

Қатерлі нейролептикалық синдром (ҚНС). Зипрексаны® қоса, кез келген нейролептиктерді қолданғанда клиникалық біліністеріне дене температурасының едәуір артуы, бұлшықеттердің сіресуі, психикалық статусының өзгеруі және вегетативтік бұзылулар (тахикардия, тамыр соғуының немесе артериялық қысымның тұрақсыздығы, жүрек аритмиясы, қатты терлеу) жататын ҚНС дамуы мүмкін. Қосымша белгілеріне сарысулық КФК концентрациясы артуы, миоглобинурия (рабдомиолиз симптомы) және жедел бүйрек жеткіліксіздігі жатуы мүмкін. Қатерлі нейролептикалық синдромның клиникалық белгілері немесе берілген синдромның басқа симптомдарынсыз дене температурасының елеулі жоғарылауы Зипрексаны® қоса барлық нейролептиктерді тоқтатуды талап етеді.

Гипергликемия және қант диабеті. Зипрекса® қолданудың жекелеген жағдайларында гипергликемия, қант диабеті,бұрыннан бар диабет өршуі, диабеттік кетоацидоз және оның ішінде өліммен аяқталатын диабеттік кома дамуы мүмкін. Бұрын хабарланғандай, емделушінің дене салмағының артуы осы жағымсыз әсерлер дамуы үшін бейімдеуші фактор болуы мүмкін. Гипергликемия симптомдары болуына (полидипсия, полиурия, тәбет жоғарылауы және әлсіздік), сондай-ақ қант диабеті бар және диабет даму қаупі факторлары бар емделушілерді гликемиялық бақылау нашарлау белгілері болуына Зипрексаны® қоса, кез келген антипсихотикалық препараттарды қабылдайтын емделушілерге мұқият клиникалық мониторинг жүргізу ұсынылады. Емделушілердің дене салмағының мұқият мониторингі қажет.

Липидтер концентрациясының өзгеруі. Зипрекса® препаратымен емдеуде дислипидемиясы бар емделушілерде және липид алмасуының бұзылуы даму қаупі факторлары бар емделушілерде қан плазмасындағы липидтер концентрациясының өзгеруін бақылау керек. Зипрексаны® қоса, кез келген антипсихотикалық препараттарды қабылдайтын емделушілерде пайдаланылатын нормативтерге сай липидтер құрамына мұқият клиникалық мониторинг жүргізу ұсынылады.

Антихолинергиялық белсенділік. Зипрексамен® емдеу антихолинергиялық әсері білінуіне байланысты жағымсыз реакциялармен қатар жүруі мүмкін. Зипрексаны® қатарлас аурулары бар емделушілерде қолданудың клиникалық тәжірибесі шектеулі, сондықтан қуық асты безінің клиникалық тұрғыдан маңызды қатерсіз гипертрофиясы бар, ішегі салданып бітелген, жабық бұрышты глаукомасы және соған ұқсас басқа жағдайлары бар емделушілерде қолданған кезде сақтық жасау ұсынылады.

Бауыр функциясы бұзылуы. Бауыр аминотрансферазалары (аспартатаминотрансфераза (ACT) және аланинаминотрансфераза (АЛТ)) белсенділігінің транзиторлы симптомсыз артуы Зипрексамен® емдеудің басында жиірек анықталды. Басынан АЛТ және/немесе ACT белсенділігі жоғары емделушілерде, бауырдың функционалдық резерві шектеулі бауыр жеткіліксіздігі бар емделушілерде немесе гепатоуытты препараттармен потенциальді түрде ем қабылдап жүрген емделушілерде сақ болу қажет. Гепатит дамыған жағдайда (оның ішінде гепатоцеллюлярлы, холестатикалық немесе этиологиясы аралас) Зипрекса® емін тоқтату керек.

Нейтропения. Кез келген себепке, оның ішінде нейтропения туындататын дәрілік препараттар қабылдаумен, қатар жүретін аурулармен шартталған сүйек кемігі қызметін бәсеңсітумен, сыртартқысындағы сәулелік немесе химия терапиясымен байланысты болатын лейкоциттер және/немесе нейтрофилдер құрамы төмен, сондай-ақ гиперэозинофилиясы бар немесе миелопролиферативті аурулары бар емделушілерде сақтық жасау керек.

Нейтропения, әдетте, Зипрекса® және вальпроат қышқылын бір уақытта қолданғанда туындайды.

Тоқтату синдромы. Зипрексаны® қабылдауды кенеттен тоқтатқан кезде жекелеген жағдайларда жедел туындайтын келесі симптомдармен қатар жүретін жай-күй дамуы мүмкін: қатты тершеңдік, ұйқысыздық, тремор, мазасыздану, жүрек айнуы және құсу.

QT аралығы. Зипрекса® қабылдайтын емделушілердегі клиникалық зерттеулер барысында плацебо тобындағы емделушілермен салыстырғанда, QTc аралығының кейде жүрек- қан тамырлары жүйесі тарапынан қатарлас жүретін құбылыстардағы елеусіз айырмашылығы бар клиникалық елеулі ұзаруы анықталған (QT аралығы бастапқы QTcF <500 мс емделушілерде Фридериция бойынша QTcF≥500 түзетілген). Алайда, Зипрекса® QT аралығын ұзартатын дәрілік препараттармен бір уақытта қолданғанда, әсіресе егде жаста, QT аралығының туа біткен ұзару синдромы бар емделушілерде, жүректің іркілісті жеткіліксіздігінде, миокард гипертрофиясында, гипокалиемия немесе гипомагниемияда сақтық жасау керек. Оланзапинмен емдеу уақытында мезгіл-мезгіл электрокардиограмма бақылауын жүргізу керек.

Орталық жүйке жүйесіне (ОЖЖ) әсері. Препараттың ОЖЖ әсер ету сипатын ескере отырып, Зипрексаны® орталықтық әсері бар басқа дәрілік препараттармен және алкогольмен біріктірілімде сақтықпен қолдану керек. Дофаминді рецепторларға қатысты in vitro жағдайларында Зипрекса® антагонизм білдіреді және тікелей және тікелей емес дофамин агонистерінің әсерін бәсеңдете алады.

Тромбоэмболия. Зипрекса® қабылдауда көктамырлық тромбоэмболия туындауының жекелеген жағдайлары туралы хабарланған. Бұл оқиғалардың себеп-салдарлық байланысы анықталмаған. Алайда шизофрениясы бар емделушілерде кейін пайда болған көктамырлық тромбоэмболия даму қаупі факторымен қатар басқа да көктамырлық тромбоэмболия даму қаупінің ықтимал факторлары болуы мүмкін, мысалы ұзақ уақыттық иммобилизация, қауіптің осы факторларын анықтау керек және алдын алу шараларын жүргізу керек.

Талмалар/ ұстамалар. Зипрекса® сыртартқысында талмалары/ ұстамалары немесе құрысу белсенділігі шегі төмендеуіне ықпал ететін қаупі факторы бар емделушілерде сақтықпен қолданылуы керек. Зипрекса® қабылдаған емделушілерде талмалар/ ұстамалар туындағаны туралы сирек жағдайларда (көбінде талмалар сыртартқысында болғаны немесе талма туындау қаупі факторлары анықталған) хабарланған.

Кешеуілдеген дискинезия. Салыстырмалы зерттеулерде ұзақтығы бір жыл немесе одан аз Зипрексамен® емдеудің дәрі-дәрмекпен түзетуді қажет ететін дискинезияның дамуымен қатарласа жүруі сирек. Алайда Зипрексамен® ұзақ уақыт емдеген кезде кешеуілдеген дискинезия даму қаупі ұлғаяды. Кешеуілдеген дискинезия белгілері немесе симптомдары дамыған кезде препараттың дозасын төмендету немесе оны тоқтату туралы мәселе қаралуы керек. Кешеуілдеген дискинезия симптомдары препаратты тоқтатқаннан кейін де білінуі немесе уақытша күшеюі мүмкін.

Постуральді гипотензия. Клиникалық зерттеулерде егде жастағы емделушілерде постуральді гипотензия дамуы туралы сирек жағдайларда хабарланған. 65 жастан асқан емделушілерде артериялық қысымды жүйелі түрде бақылап отыру ұсынылады.

Жүректің кенеттен тоқтауы (ЖКТ). Постмаркетингтік бақылауларда, Зипрекса® қабылдайтын емделушілерде жүректің кенеттен тоқтап қалу жағдайлары тіркелген. Ретроспективті обсервациялық когорттық зерттеулер деректері бойынша атипиялық нейролептиктер қабылдаған емделушілерде кенеттен өлудің қаупі антипсихотиктерді қабылдамаған емделушілер арасындағы кенеттен өлу қаупі жағдайымен салыстырғанда ұқсас, дозаға байланысты екі есе артатыны анықталды.

Лактоза. Зипрексаның® өзінің құрамында лактоза бар. Сирек кездесетін тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, Lapp лактаза тапшылығы немесе глюкоза-галактоза мальабсорбция проблемалары бар емделушілерге Зипрекса® қабылдауға болмайды.

Жүктілік және лактация

Зипрексаны® жүктілік кезінде қолдану тәжірибесінің жеткіліксіздігіне байланысты және лайықты клиникалық зерттеулер болмағандықтан препаратты тек емделуші үшін потенциалды пайдасы ұрық үшін потенциалды қаупінен едәуір басым болған жағдайда ғана тағайындаған жөн. Зипрексамен® емделу кезеңінде жүкті болып қалған немесе оны жоспарлаған жағдайда емделушілерге мұны емдеуші дәрігерге айтуы қажет екендігі ескертілуі тиіс.

Жүктіліктің үшінші триместрінде антипсихотикалық препараттар (Зипрексаны® қоса) әсер еткен жағдайда жаңа туған нәрестелер ауырлығы мен ұзақтығы бойынша ауытқып отыруы мүмкін экстрапирамидалы симптомдар және/немесе тоқтату симптомдарын қоса, жағымсыз реакциялар даму қаупіне ұшырайды. Қозу дамуы, гипертония, гипотония, тремор, ұйқышылдық, тыныс алу немесе тамақтану бұзылыстары жағдайлары туралы хабарланған. Тиісінше жаңа туған нәрестелер мұқият бақылауда болуы тиіс.

Клиникалық зерттеулерде Зипрекса® емшек сүтімен бөлінетіні анықталған. Анасында тепе теңдік концентрациясына жеткенде бала қабылдайтын орташа доза анасының Зипрекса® (мг/кг) дозасының 1.8% құрайды. Зипрексамен® емделу кезінде емшекпен емізу ұсынылмайды.

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері.

Зипрексаның® көлік құралдарын немесе потенциалды қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне әсері бойынша зерттеулер жүргізілмеген. Зипрекса® қабылдайтын емделушілер автомобильді қоса, механикалық құралдарды басқарған кезде сақ болғаны жөн, өйткені бұл дәрілік препарат ұйқышылдық және бас айналуды туындатады.

Артық дозалануы

Белгілері және симптомдары

Зипрексаның® артық дозалануындағы көбірек таралған (жиілігі 10%) симптомдары тахикардия, қозу/озбырлану, дизартрия, әртүрлі экстрапирамидалық бұзылыстар және сананың ауырлығы әртүрлі дәрежедегі бұзылуы (седативті әсерден комаға дейінгі) болды.

Зипрексаның® артық дозалануының басқа клиникалық елеулі салдарына делирий, құрысулар, қатерлі нейролептикалық синдром, тыныстың бәсеңдетілуі, аспирация, артериялық гипертензия немесе гипотензия, жүрек аритмиясы (<2% артық дозалану жағдайлары) және жүректің және тыныс алудың тоқтап қалуы жатады.

Өліммен аяқталатын жедел артық дозалануда ең төменгі доза 450 мг құраған, жақсы жағдайда аяқталған (тірі қалу) артық дозалануда ең жоғары доза 1500 мг құраған.

Артық дозаланудағы медициналық көмек

Оланзапиннің өзіне тән ерекше у қайтарғысы жоқ. Құстыруға әрекет жасау ұсынылмайды. Артық дозаланған кезде стандартты емшаралар (асқазанды шаю, белсендірілген көмір тағайындау) жүргізу талап етілуі мүмкін. Белсендірілген көмірді үйлестіре тағайындау ішке қабылдауда оланзапин биожетімділігінің 50-60%-ға төмендейтінін көрсетті.

Клиникалық жағдайына сәйкес симптоматикалық ем жүргізу және артериялық гипотонияны, циркуляторлық коллапсті емдеуді және тыныс алу қызметін демеуді қоса, тіршілік үшін маңызды ағзалар жұмысын бақылауға алу көрсетілген. Бета-адренорецепторлар стимуляциясы артериялық гипотонияны өршітуі мүмкіндігінен эпинефрин, дофамин және бета-агонистік белсенділігі бар басқа да симпатомиметиктерді қолданбаған жөн. Ықтимал аритмияларды анықтау мақсатында жүрек-қантамыр жүйесіне мониторинг жүргізу қажет. Мұқият медициналық бақылауды және мониторингті емделуші айыққанға дейін жүргізу қажет.

Шығарылу түрі және қаптамасы

7 таблеткадан поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада. 4 пішінді ұяшықты қаптамадан медицинада қолданылуы жөнінде мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон пәшкеге салынған.

Сақтау шарттары

15º 0С-ден 30º С-ге дейінгі температурада, жарықтан қорғалған жерде сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Сақтау мерзімі

3 жыл

Қаптамасында көрсетілген жарамдылық мерзімі өткеннен кейін пайдалануға болмайды.

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы

Өндіруші-ұйымның атауы мен елі

Лилли дель Карибе Инк., Пуэрто-Рико

Lilly del Caribe Inc., Puerto Rico Industrial Park, 12.6 km 65th Infantry Road, Carolina, Puerto Rico 00985

Қаптаушы-ұйымның атауы мен елі

Лилли С.А., Испания

Lilly S.A., Spain, Avda de la Industria, 30. 28108 Alcobendas, Madrid, Spain

Тіркеу куәлігі иесінің атауы мен елі

Элай Лилли Восток С.А., Швейцария

Eli Lilly Vostok S.A., Switzerland

Орталық Азия және Монғолия елдері аумағында тұтынушылардан өнім (тауар) сапасына қатысты шағымдарды қабылдайтын ұйымның мекенжайы

«Элай Лилли Восток С.А.» компаниясының өкілдігі

Қазақстан Республикасы, 050059, Алматы қ., Иванилов к-сі 21.

тел: 8 (727) 2 447 447

факс: 8 (727) 2 442 851

Lilly_Safety_CARAGA@lilly.com

 

Прикрепленные файлы

048937971477976843_ru.doc 131.5 кб
406989141477978002_kz.doc 142 кб

Отправить прикрепленные файлы на почту

Источники

Национальный центр экспертизы лекарственных средств, изделий медицинского назначения и медицинской техники