Майфенакс (500 мг)

МНН: Микофеноловая кислота (Микофенолата мофетил)
Производитель: Тева Фармасьютикал Воркс Приват Лимитед Компани
Анатомо-терапевтическо-химическая классификация: Mycophenolic acid
Номер регистрации в РК: № РК-ЛС-5№016921
Информация о регистрации в РК: 13.05.2016 - бессрочно
Включено в Список бесплатного амбулаторного лекарственного обеспечения
АЛО (Включено в Список бесплатного амбулаторного лекарственного обеспечения)

Инструкция

Саудалық атауы

Майфенакс

Халықаралық патенттелмеген атауы

Микофенол қышқылы

Дәрілік түрі

Үлбірлі қабықпен қапталған 500 мг таблеткалар

Құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат: 500 мг микофенолат мофетилі,

қосымша заттар: микрокристалды целлюлоза, повидон, натрий кроскармеллозасы, магний стеараты, тазартылған су, Опадри қабығы 03В20221 (гипромеллоза 6сР, титанның қостотығы (Е171), полиэтиленгликоль, тальк, алюминий лагы-FD&C көгілдір (Е132), темірдің қара тотығы Е172, темірдің қызыл тотығы (Е172).

Сипаттамасы

Сопақша пішінді , үлбірлі қабығы бар, бір жақ бетінде "M500" ойылып жазылған және екінші беті тегіс, ашық-күлгін таблеткалар.

Фармакотерапиялық тобы

Селективті иммунодепрессанттар. Иммунодепрессанттар. Микофенол қышқылы.

АТХ коды L04AA06

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Микофенолат мофетилінің (ММФ) фармакокинетикалық сипаттамасы бүйрегі, жүрегі және бауыры алмастырылған пациенттерде зерттелді. Тұтастай алғанда, бүйректі және жүректі алмастырып салғаннан кейін науқастарда ММФ-нің фармакокинетикалық бейіні бірдей. Бауыры алмастырылған және 1.5 г доза ММФ қабылдаған пациенттерде трансплантациядан кейінгі ерте кезеңде ММҚ-ның концентрациясы ММФ-нің 1 г дозасын қабылдап жүрген, бүйрегі алмастырылғаннан кейінгі науқастардағыдай.

Сіңуі Ішу арқылы қабылдағаннан кейін тез және толық сіңеді және микофенолат мофетилі жүйеалды толық метаболизденіп, белсенді метаболит – микофенол қышқылын (МФК) түзеді. Ішу арқылы қабылдаған кезде микофенолат мофетилінің биожетімділігі AUCМФҚ («концентрация – уақыт» қисығы астындағы аудан) шамасына сәйкес, оны көктамыр ішіне енгізген кездегі осындайдың орта есеппен 94%-ын құрайды. Ішу арқылы қабылданғаннан кейін микофенолат мофетилінің плазмадағы концентрациясы анықталмайды.

Трансплантациядан кейінгі ерте кезеңде (бүйректі, жүректі немесе бауырды алмастырып салғаннан кейін 40 күнге дейін) AUCМФҚ орташа шамасы шамамен 30%-ға төмен, ал ең жоғары концентрациялар – трансплантациядан кейінгі кеш кезеңде (алмастырып салғаннан кейін 3-6 ай) шамамен 40%-ға төмен.

Ас қабылдау препаратты бүйрегін алмастырғаннан кейін науқастарға тәулігіне екі рет 1,5 г-ден тағайындаған кезде микофенолат мофетилінің (AUCМФҚ) сіңу дәрежесіне ықпалын тигізбейді. Алайда ең жоғары МФҚ концентрациясы препараты тамақтану кезінде қабылдағанда 40%-ға төмендейді.

Таралуы Әдетте, препаратты қабылдағаннан кейін 6-12 сағаттан соң плазмадағы МФҚ концентрациясының екінші қайтара жоғарылағаны байқалады, ол препараттың бауыр-ішектік рециркуляциясын айғақтайды. Холестираминді бір мезгілде тағайындаған кезде AUCМФҚ шамамен 40%-ға төмендейді, ол бауыр-ішектік циркуляцияның тоқтағанын айғақтайды.

Клиникалық тұрғыдан маңызды концентрацияларда МФҚ плазма альбуминімен 97%-ға байланысады.

Метаболизмі МФҚ негізінен глюкуронилтрансферазаның әсерімен метаболизденіп, фармакологиялық тұрғыдан белсенді емес фенолды глюкуронид МФҚ (МФҚГ) түзеді. In vivo МФҚГ бауыр-ішектік рециркуляция барысында бос МФҚ айналады.

Шығарылуы Радиоактивті таңбаланған микофенолат мофетилін ішіп қабылдағаннан кейін алынған дозаның 93%-ы несеппен бірге, ал 6%-ы нәжіспен бірге бөлініп шығады. Енгізілген дозаның үлкен бөлігі (87%-ға жуық) несеппен бірге МФҚГ түрінде шығарылады. Препараттың аздаған бөлігі (дозаның <1%-ы ) несеппен бірге МФҚ түрінде шығарылады.

Клиникалық тұрғыдан анықталатын МФҚ және МФҚГ концентрациялары гемодиализ арқылы жойылмайды. Алайда МФҚГ-нің өте жоғары концентрацияларында (>100 мкг/мл) оның біршама бөлігі жоғалуы мүмкін. Холестирамин түріндегі өт қышқылының секвестранты бауыр-ішектік рециркуляцияны тоқтата отырып, AUCМФҚ төмендетеді.

Бүйрек қызметінің созылмалы ауыр жеткіліксіздігіне шалдыққан (шумақтық сүзілу жылдамдығы < 25 мл/мин/1.73 м2) науқастарда AUCМФҚ, дені сау адамдарға және бүйрек функциясының зақымдану айқындылығы аз дені сау адамдарға қарағанда, 28-75%-ға көп болды. Бір реттік дозаны қабылдағаннан кейін AUCМФҚГ бүйрек қызметінің жеткіліксіздігі ауыр болатын науқастарда 3-6 есе жоғары болады, ол МФҚГ-нің бүйректік шығарылуы жөніндегі белгілі деректермен сәйкес келеді.

Бүйрек қызметінің созылмалы ауыр жеткіліксіздігі жағдайында микофенолат мофетилін бірнеше рет енгізу жөнінде зерттеулер жүргізілген жоқ.

Алмастырып салғаннан кейін бүйрек трансплантатының қызметі кідірген науқастарда МФҚ-ның орташа AUC0-12-і трансплантат алмастырылғаннан кейін кідіріссіз қызмет жасай бастаған науқастардағы осындайға ұқсас, ал МФҚГ үшін AUC0-12-нің орташа мәні плазмада 2-3 есе жоғары болды.

Бауыры зақымданған науқастар. Бауырында алкогольден болған циррозы бар ерікті адамдарда ММФ ішу арқылы қабылдағаннан кейін МФҚ және МФҚГ фармакокинетикасында өзгерістер білінген жоқ, ол бауыр паренхимасының зақымдануы ММФ тағайындау үшін қарсы көрсетілім болып табылмайтындығын көрсетеді. Бауыр патологиясының осы үдеріске ықпалы нақты ауруға байланысты болуы мүмкін. Өт жолдарының зақымдануы басым болатын бауыр ауруы жағдайында (мысалы, алғашқы билиарлы цирроз) әсері басқаша болуы мүмкін.

Балаларда және жасөспірімдерде 600 мг/м2 ММФ күніне екі рет ішу арқылы қабылдағаннан кейін МФҚ-ның AUC-і күніне екі 1 г микофенолат қабылдап жүрген ересек топтағы пациенттердікімен ұқсас болды. МФҚ-ның AUC көрсеткіштері әртүрлі жас топтарында трансплантациядан кейінгі ерте және соңғы кезеңдегімен салыстырылды.

Егде және қартаң жастағы (≥65 жас) науқастарда фармакокинетикасы зерттелген жоқ.

Ішу арқылы қолданылатын контрацептивтерді қабылдап жүрген науқастарда ММФ ішу арқылы қолданылатын контрацептивтердің фармакокинетикасына, ішу арқылы қолданылатын контрацептивтердің әсерімен овуляцияның басылуына ықпалын тигізбейді.

Фармакодинамикасы

Иммунодепрессант, инозинмонофосфатдегидрогеназа тежегіші.

Микофенолат мофетилі микофенол қышқылының 2-морфолиноэтил эфирі болып табылады. МФҚ – инозинмонофосфатдегидрогеназаның (ИМФДГ) күшті іріктелген бәсекелес емес және қайтымды тежегіші, ол de novo гуанозин нуклеотидтерінің синтезін басады. МФҚ-ның ИМФДГ белсенділігін бәсеңдететін механизмі, МФҚ никотинамиддинуклеотидфосфат кофакторын да, катализденетін су молекуласын да құрылымдық жағынан имитациялайтынымен байланысты болуы мүмкін. Бұл de novo гуанозин нуклеотидтері биосинтезінің маңызды кезеңі – инозинмонофосфаттың (ИМФ) ксантозо-5-монофосфатқа тотығуына кедергі жасайды. МФҚ лимфоциттерге, басқа жасушаларға қарағанда, өте айқын цитостатикалық әсер етеді, өйткені Т және В-лимфоциттердің пролиферациясы de novo пуриндердің синтезіне өте күшті байланысты, сол шақта басқа түрлердің жасушалары ретінде метаболизмнің айналма жолына ауысуы мүмкін.

Бүйрек, жүрек және бауырды алмастырып салғаннан кейін оның қабылданбауының профилактикасы үшін, алмастырылған бүйректің рефрактерлі қабылданбай ажырауын емдеу үшін ММФ-ін антитимоцитарлы глобулинмен, ОКТЗ (тышқандардың моноклональді антиденесінің ортоклоны), циклоспоринмен және кортикостероидтармен біріктіріп тағайындайды.

Бүйректі ауыстырып салу кезінде ММФ кортикостероидтармен және циклоспоринмен біріктірілімі ауыстырып салғаннан кейінгі алғашқы алты айда емдеудің тиімсіздігінің және емдеу барысында гистологиялық тұрғыдан дәлелденген қабылданбай ажыраудың жиілігін төмендетеді, тәулігіне 2 г дозада трансплантат қызметінің тоқтауының жиынтық жиілігін және бүйректі ауыстырып салғаннан кейінгі 12 ай ішінде өлімді төмендетеді, бірақ тәулігіне 3 г дозада кез келген себепке байланысты зерттеуден мерзімнен бұрын шығып қалу жиілігін арттырады.

ММФ кортикостероидтармен және циклоспоринмен біріктірілгенде бауыры алғаш алмастырылып салынған науқастарда жедел ағымды қабылданбай ажырауды болдырмауда өте тиімді және науқастардың тірі қалуын қамтамасыз етеді.

ММФ-мен емдеу бүйрегі алмастырылып салынған, трансплантаттың жедел, жасуша арқылы қабылданбай ажырауын емдеуге рефрактерлі пациенттерде трансплантат қызметінің тоқтауының жиілігін немесе емдей бастағаннан кейін 6 айдан соң өліммен аяқталуды 45%-ға (P=0.062) төмендетеді.

Қолданылуы

Циклоспоринмен және кортикостероидтармен біріктірілген ем құрамында:

- бүйректің, жүректің, бауырдың аллотрансплантатының қабылданбай ажырау реакциясының профилактикасы үшін

- бүйректің аллотрансплантатының рефрактерлі қабылданбай ажырауы реакциясын емдеу үшін

Қолдану тәсілі және дозалары

Бүйрек трансплантатының қабылданбай ажырауының профилактикасы. Майфенаксты трансплантациядан кейін 72 сағат бойы циклоспоринмен және кортикостероидтармен біріктірілген ем құрамында ішу арқылы қабылдаған жөн.

Бүйрек трансплантаттары бар науқастарға тәулігіне екі рет 1.0 г-ден (тәуліктік дозасы 2 г) қабылдауға ұсынылады. Тәулігіне 2 г ММФ қабылдаған науқастарда қауіпсіздік бейіні, тұтастай алғанда, 3 г тәуліктік дозаны қабылдағандарға қарағанда, өте жақсы болды.

Жүрек трансплантатының қабылданбай ажырауының профилактикасы

Майфенаксты трансплантациядан кейін 5 күн бойы ішу арқылы қабылдау керек. Ұсынылған дозалау режимі – тәулігіне 2 рет 1.5 г (тәуліктік дозасы 3 г).

Бауыр трансплантатының қабылданбай ажырауының профилактикасы.

Микофенолат бауыр трансплантациясынан кейін алғашқы 4 күн ішінде көктамыр ішіне енгізілуі тиіс, сондай-ақ Майфенакс трансплантациядан кейін мүмкіндігінше бірден ішу арқылы қабылдануы тиіс. Ұсынылған дозалау режимі – тәулігіне 2 рет 1.5 г (тәуліктік дозасы 3 г).

Бүйрек трансплантатының алғашқы немесе рефрактерлі қабылданбай ажырауын емдеу

Ұсынылатын дозалау режимі – тәулігіне 2 рет 1.5 г (тәуліктік дозасы 3г)

Ерекше жағдайлардағы дозасы

Нейтропения кезінде (нейтрофилдердің абсолюттік саны 1 мкл-де < 1300) ММФ-мен емдеуді тоқтату немесе оның дозасын азайту және пациентті мұқият бақылау қажет.

Бүйректің созылмалы ауыр жеткіліксіздігі (шумақтық сүзілу жылдамдығы 25 мл/мин/1.73 м2-ден аз) бар науқастарда трансплантациядан кейін жақын кезеңнен тыс немесе жедел немесе рефрактерлі қабылданбай ажырауына байланысты емнен кейін тәулігіне 2 рет 1 г асатын дозаны қолданбаған жөн. Бүйректің ауыр жеткіліксіздігіне шалдыққан, жүрегі немесе бауыры алмастырылған пациенттер жөнінде деректер жоқ.

Операциядан кейін бүйрек трансплантаты функциясының кідіруі бар науқастарда дозасын түзету қажет емес.

Бүйрегі алмастырылған және бауыр паренхимасының ауыр зақымдануы бар науқастарда дозаны түзету қажет емес. Жүрегі алмастырылған, бауыр паренхимасының ауыр зақымдануы бар пациенттер жөнінде деректер жоқ.

Бүйрегі алмастырылған егде және қартаң жастағы науқастарда (≥65жас) ұсынылатын доза тәулігіне 2 рет тағайындалатын 1г-ге тең, ал жүрегі немесе бауыры алмастырылғаннан кейін – тәулігіне 2 рет 1.5 г («Айрықша нұсқауларды» қараңыз)

Жағымсыз әсерлері

ММФ циклоспоринмен және кортикостероидтармен біріктіріп, бүйрек, жүрек немес бауыр трансплантатының қабылданбай ажырауының профилактикасы үшін қолданумен байланысты негізгі жағымсыз реакциялар диарея, лейкопения, сепсис және құсу болып табылады; сонымен қатар оппортунистік инфекциялар жиілігінің жоғарылағаны туралы да хабарламалар бар.

Көбінесе негізгі аурудың болуына және көптеген басқа дәрілік заттардың бір мезгілде қолданылуына байланысты, иммунодепрессанттарды қолданумен байланысты жағымсыз әсерлерінің бейінін анықтау қиын.

Бүйректің рефрактерлі қабылданбай ажырауын емдеудегі ММФ тәулігіне 2г дозадағы қауіпсіздік бейіні препаратты тәулігіне 3г дозада пайдаланған кездегі осындайға ұқсас. Диарея мен лейкопения, содан соң анемия, жүрек айнуы, құсу, іштің ауыруы, сепсис кортикостероидтарды қабылдаған науқастарға қарағанда, ММФ қабылдап жүрген науқастарда көп кездесетін жағымсыз реакциялар болды.

Қатерлі жаңа түзілімдер. Бүйрегі, жүрегі немесе бауыры ауыстырылып салынған және кемінде 1 жыл қадағаланған науқастарда лимфопролиферативтік аурулар немесе лимфомалар ММФ басқа иммунодепрессанттармен біріктіріп қабылдаған (тәулігіне 2 немесе 3г дозаларда) науқастардың 0.4 – 1%-ында дамыған. Тері карциномасы (меланомадан басқа) науқастардың 1.6-4.2%-ында байқалды, басқа типті қатерлі жаңа түзілімдер – науқастардың 0.7 – 2.1%-ында байқалды.

Бүйректің рефрактерлі қабылданбай ажырауын емдеу кезінде лимфомалардың жиілігі 42 айға дейінгі орташа қадағалау кезеңінде 3.9% құрады.

Оппортунистік инфекциялар. Оппортунистік инфекциялардың қаупі барлық трансплантациядан кейінгі пациенттерде жоғары және иммуносупрессия дәрежесінің артуына байланысты ұлғаяды. Бүйрегі (тәулігіне 2 г дозада), жүрегі мен бауыры ауыстырып салынғаннан кейін 1 жыл бойы қадағаланған науқастарда ММФ (тәулігіне 2 немесе 3г) басқа иммунодепрессанттармен біріктіріп тағайындаған кезде, ең жиі инфекциялар тері мен шырышты қабықтардың кандидозы, ЦМВ виремия/ЦМВ синдромы (13,5%) және қарапайым герпес вирусынан туындаған инфекция болды. Егде және қартаң жастағы (≥ 65 жас) науқастарда біріктірілген иммуносупрессивтік ем аясындағы ММФ емі кезінде кейбір инфекциялардың қаупі (манифестік цитомегаловирустық инфекцияның тіндік инвазивтік түрлерін қоса), сондай-ақ, асқазан-ішектен қан кетулер мен өкпе ісінуінің қаупі жастау пациенттерге қарағанда жоғары болуы мүмкін.

Бүйрек, жүрек және бауырды ауыстырып салғаннан кейін ММФ циклоспоринмен және кортикостероидтармен біріктіріп қабылдаған ≥10% және 3-10% науқастарда байқалған жағымсыз құбылыстар:

- астения, қызба, бас ауыру, инфекциялар, ауырулар (іштің, белдің, кеуде қуысы), шеткергі ісінулер, сепсис, асцит, іштің кебуі, жарықтар, перитонит, ықылық – ≥10%

- кисталар (оның ішінде лимфоцеле және гидроцеле), беттің ісінуі, тұмауға ұқсас синдром, қан кету, дімкәстік, мойынның ауыруы, тері жабындарының бозаруы – 3-10%

- анемия (оның ішінде гипохромды), лейкоцитоз, лейкопения, тромбоцитопения, экхимоз – ≥10%

- полицитемия, петехиялар, протромбинді және тромбопластинді уақыттың ұзаруы, панцитопения - 3-10%

- гематурия, бүйрек өзекшелерінің некрозы, несеп шығару жолдарының инфекциялары, бүйрек функциясының бұзылуы, олигурия – ≥10%

- альбуминурия, дизурия, гидронефроз, пиелонефрит, несепті жиі бөліп шығару, гематурия, никтурия, бүйрек функциясының жеткіліксіздігі, несепті ұстай алмаушылық және іркілуі; бүйректің жедел жеткіліксіздігі, ұманың ісінуі, импотенция – 3-10%

- артериялық гипертензия, брадикардия, гипотензия, перикардиалды жалқық – ≥10%

- стенокардия, гипотония, оның ішінде ортостатикалық, тахикардия, тромбоз, естен тану, вазодилатация, аритмиялар (суправентрикулярлы және қарыншалық экстрасистолалар, жүрекшелердің жыпылықтауы және дірілі, суправентрикулярлы және қарыншалық тахикардиялар), жүректің тоқтап қалуы, жүректің іркілген жеткіліксіздігі, өкпе гипертезиясы, вазоспазм, көктамырлық қысымның жоғарылауы – 3-10%

- ацидоз (метаболизмдік немесе респираторлық), дене салмағының артуы, гиперволемия, жаралар жазылуының бұзылуы – ≥10%

Бүйректерді алмастырғаннан кейін:

- ацидоз (метаболизмдік немесе респираторлық), дене салмағының артуы, сусыздану, гиперволемия, подагра, гиповолемия, гипоксия, шөлдеу, арықтау, алкалоз – 3-10%

- гипергликемия, гипер- немесе гипокалиемия, гипофосфатемия; гипербилирубинемия, қалдық азоттың жоғарылауы, креатининнің жоғарылауы, қан сарысуында (ЛДГ, АСТ, АЛТ) ферменттер белсенділігінің жоғарылауы, гиперхолестеринемия, гиперлипидемия, гиперурикемия, гипомагниемия, гипонатриемия; гипокальциемия, гипопротеинемия – (≥10%)

- жөтелдің күшеюі, ентігу, фарингит, пневмония, бронхит, бронх демікпесі, плевралық жалқық, ринит, синусит, ателектаз – ≥10%

- өкпенің ісінуі, апноэ, ателектаз, мұрынның қанауы, қан түкіру, жаңа түзілімдер, пневмоторакс, өкпе ісінуі, қақырық бөлінудің күшеюі, дауыстың өзгеруі, гипервентиляция, тыныс жолдарының кандидозы – 3-<10%

- акне, қарапайым герпес, белдемелі теміреткі, бөртпе, қышыну, қатты тершеңдік – ≥10%

- шаштың түсуі, терінің қатерсіз жаңа түзілімдері, зеңді дерматит, терінің қатерлі ісігі, тері гипертрофиясы, терінің ойық жаралары – 3-10%

- бас айналу, ұйқысыздық, діріл, психомоторлық қозу, үрейлену, сананың шатасуы, депрессия, гипертонус, парестезиялар, ұйқышылдық – ≥10%

- буындардың ауыруы, аяқтардың құрысуы, бұлшықеттердің ауыруы, бұлшықет әлсіздігі, остеопороз – 3-10%

- амблиопия – ≥10%

- катаракта, конъюнктивит, көрудің нашарлауы, кереңдік, құлақтың ауыруы, көзге қан тебу, вестибулярлы бас айналу – 3-10%

- қант диабеті, қалқансерік без ауруы, Кушинг синдромы, гипотиреоз – 3-10%

Бүйректік трансплантаттың қабылданбай ажырауының профилактикасы үшін ММФ-ін тәулігіне 2 г дозада қабылдағанда қауіпсіздік бейіні, тәуліктік 3 г дозадағыға қарағанда, біршама жақсы болды.

- колит (кейде этиологиясы цитомегаловирусты), панкреатит, ішек бүрлері атрофияларының жекелеген жағдайлары

- ауыр, өмірге қауіп төндіретін инфекциялардың (менингиттің, инфекциялық эндокардиттің) жекелеген жағдайлары, туберкулез түріндегі кейбір инфекциялар және атипиялық микобактериялық инфекциялар жиілігінің жоғарылауы.

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- микофеналат мофетиліне, микофенол қышқылына және препарат компоненттерінің кез келгеніне жоғары сезімталдық

- балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдер (капсулалар қабығында көгілдір бояғыштың (Е132) болуына байланысты)

- жүктілік және лактация кезеңі

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Дәрілермен өзара әрекеттесуін зерттеулер тек ересектерде жүргізілді.

Ацикловир. Ацикловирдің плазмадағы концентрациясының жоғарылауы препараттарды бөлек-бөлек қабылдаумен салыстырғанда, ацикловир мен Микофенолат мофетил Теваны бір мезгілде қабылдағанда байқалды. МФКГ (МФҚ фенолдық глюкурониді) фармакокинетикасының өзгерістері өте төмен болды (МФҚГ жоғарылауы 8%) және клиникалық тұрғыдан маңызды болып табылмайды. МФҚГ плазмадағы концентрациялары ацикловирдің концентрациясы сияқты, бүйрек жеткіліксіздігі кезінде артатындықтан, бұл екі препараттың өзекшелік сөлініске немесе оған ізашар дәріге, мысалы валацикловирге қатысты бәсекелесуі, мысалы, екі дәрілік заттың концентрациясының да ары қарай артуына алып келу ықтималдығы бар.

Антацидтер және протондық помпа тежегіші (ППТ): Микофенол қышқылы (МФҚ) әсерінің төмендеуі магний және алюминий гидроксидтері мен ППТ сияқты антацидтер, соның ішінде лансопразол, пантопразол микофенолат мофетилімен бірге қабылданған кезде байқалды. Микофенолат мофетилін қабылдаған және ППТ қабылдап жүрген пациенттер арасында трансплантаттың қабылданбай ажырауының немесе трансплантат қыметінің тоқтауының жиілігін салыстырған кезде, микофенолат мофетилін қабылдап жүрген, бірақ ППТ қабылдамаған пациенттермен салыстырғанда ешқандай елеулі айырмашылықтар анықталған жоқ. Бұл мәліметтер барлық антацидтер үшін аталған фактінің экстраполяциясын растайды, сондықтан микофенолат мофетилін магний және алюминий гидроксидтерімен бірге енгізген кезде әсерінің төмендеуі микофенолат мофетилін ППТ-мен бірге қабылдаған кездегіге қарағанда айтарлықтай аз.

Холестирамин: микофенолат мофетилінің бір реттік 1.5 г дозасын алдын ала холестираминді 4 г-ден тәулігіне 3 рет 4 күн бойы қабылдаған дені сау адамдарға тағайындағаннан кейін AUCМФҚ 40%-ға азайғаны байқалды.

Қатарлас қабылдауды сақтықпен жүргізу керек, өйткені бұл микофенолат мофетилінің тиімділігін төмендетуі мүмкін.

Бауыр-ішек рециркуляциясына әсер ететін дәрілік препараттар: микофенолат мофетилі тиімділігінің төмендеу мүмкіндігі себепті, бауырішілік циркуляцияға кедергі келтіретін дәрілік заттарды сақтықпен қолдану керек.

Циклоспорин А: циклоспорин А (ЦсA) фармакокинетикасы микофенолат мофетилін қабылдауға байланысты емес. Бірақ циклоспоринмен қатарлас емдеуді тоқтатқан кезде, MФҚ AUC шамамен 30%-ға артуы мүмкін.

Ганцикловир: микофенолат мофетилінің ұсынылған дозаларын ішу арқылы бір реттік қабылдау және ганцикловирді қабылдаумен жүргізілген зерттеудің нәтижелері бойынша, бүйрек жеткіліксіздігінің микофенолат мофетилі мен ганцикловир фармакокинетикасына белгілі әсерін ескере отырып, бұл екі препаратты (өзекшелік сөлініс үдерісінде бәсекелесетін) бір мезгілде қолдану МФҚГ мен ганцикловир концентрацияларының жоғарылауына алып келеді деген болжам жасауға болады. МФҚ фармакокинетикасының айтарлықтай өзгеруі күтілмейді, сондықтан микофенолат мофетилінің дозасын түзету керек емес. Егер микофенолат мофетилі, ганцикловир мен оның валганцикловир сияқты аналогтары бүйрек жеткіліксіздігі бар науқастарға тағайындалса, ганцикловир үшін ұсынылған дозалау режимін ұстану және науқастарды мұқият қадағалау қажет.

Ішу арқылы қабылданатын контрацептивтер: микофенолат мофетил бір мезгілде қолданылғанда ішу арқылы қабылданатын контрацептивтердің фармакокинетикасы мен фармакодинамикасына әсер етпейді.

Рифампицин: циклоспоринді қабылдап жүрген пациенттерде микофенолат мофетилі мен рифампицинді бір мезгілде қабылдау МФҚ әсерінің (AUC 0-12ч) 18%-дан 70%-ға дейін төмендеуіне алып келеді. МФҚ деңгейлерін бақылап отыру және Микофенолат мофетил Тева дозаларын реттеу, сонымен қатар рифампицинді бір мезгілде қолданғанда клиникалық тиімділігін демеп отыру ұсынылады.

Сиролимус: Бүйрек трансплантациясынан кейінгі пациенттерде микофенолат мофетилі мен ЦсА бір мезгілде қабылдау сиролимус пен препараттың біріктірілімін қабылдап жүрген пациенттермен салыстырғанда МФҚ шығарылуының 30-50 %-ға азаюына алып келді.

Севеламер: Ерсектер мен балаларда севеламер мен МФҚ бір мезгілде қолдану МФҚ Сmax пен AUC0-12 сәйкесінше 30% және 25%-ға, клиникалық салдарларсыз (яғни, трансплантаттың қабылданбай ажырауынсыз) төмендетті.

МФҚ сіңірілуіне әсерін төмендету үшін, Микофенолат мофетил Тева препаратын севеламерді қабылдаудан кемінде бір сағат бұрын немесе қабылдағаннан кейін үш сағаттан соң қабылдау ұсынылады. Микофенолат мофетилінің басқа фосфатбайланыстырғыш препараттармен (севеламерді қоспағанда) өзара әрекеттесуі жөнінде деректер жоқ.

Триметоприм/сульфаметоксазол: биожетімділігіне МФҚ әсері байқалған жоқ. Норфлоксацин және метронидазол: дені сау еріктілерде микофенолат мофетилін норфлоксацинмен бір мезгілде және бөлек метронидазолмен қабылдағанда елеулі өзара әрекеттесу байқалған жоқ. Бірақ МФҚ норфлоксацинмен және метронидазолмен біріктіріп бір мезгілде тағайындау микофенолат мофетилін бір рет қабылдағаннан кейін МФҚ әсерін 30%-ға төмендетеді. Ципрофлоксацин мен амоксициллин клавулан қышқылымен біріктірілімде. Бүйрек трансплантациясынан кейінгі пациенттерде ципрофлоксацин немесе амоксициллинді клавулан қышқылымен біріктіріп ішу арқылы қабылдағаннан кейінгі күндері МФҚ ең төменгі концентрациясының 50%-ға төмендегені байқалады. Бактерияға қарсы емді жалғастырған кезде бұл әсері төмендейді, ал емдеуді тоқтатқаннан кейін жоғалады. Егер MФҚ жалпы шығарылуының өзгергендігі туралы нақты деректер болмаса, МФҚ дозасын өзгерту қажет емес. Осылайша, трансплантат дисфункциясының клиникалық белгілері жоқ болса, Майфенакстың дозасын өзгерту қажет емес. Дегенмен, антибиотиктермен үйлестірген кезде және емдеуден кейін, бірден клиникалық бақылау жүргізілуі тиіс.

Такролимус: Бауырды ауыстырып салғаннан кейін пациенттерде микофенолат мофетилі мен такролимусты тағайындау іс жүзінде МФҚ AUC мен Сmax әсер еткен жоқ деуге болады. Алайда, микофенолат мофетилін (тәулігіне екі рет 1,5 г дозада (таңертең және кешке)) такролимуспен бірге бірнеше рет қабылдаудан соң, AUC шамамен 20%-ға артты. Бүйрек трансплантациясынан кейінгі пациенттерде микофенолат мофетилін қабылдау такролимус концентрациясын өзгерткен жоқ.

Басқа өзара әрекеттесулері: пробенецид пен микофенолат мофетилін маймылдарға бір мезгілде тағайындағанда плазмадағы МКФГ АUС 3 есе артқаны байқалды. Осылайша, өзекшелік сөлініске ұшырайтын басқа дәрілік заттар МФКГ-мен бәсекелесуі мүмкін, бұл МФКГ немесе өзекшелік сөлініске ұшырайтын басқа препараттың плазмадағы концентрациясының артуына алып келеді.

Тірі вакциналар иммунодепрессия жағдайындағы пациенттерге енгізілмеуі тиіс. Басқа вакциналарға жауап ретінде антидененің түзілуі төмендеуі мүмкін.

Айрықша нұсқаулар

Біріктірілген иммуносупрессия аясындағы сияқты және Майфенаксты иммуносупрессивтік емдеу сызбасының компоненті ретінде тағайындаған кезде де лимфомалар мен басқа қатерлі жаңа түзілімдердің, әсіресе теріде даму қаупі жоғарылайды. Бұл қауіп осы сияқты қандай-да бір препаратты қолданумен емес, ал иммуносупрессияның қарқындылығы мен ұзақтығына байланысты болуы мүмкін. Тері обырының қаупі жоғары барлық науқастардағы сияқты, күн сәулесі мен УК сәулелердің әсерін сәйкесінше жабық киім кию және қорғаныс факторының мәні жоғары күннен қорғайтын кремдерді пайдалану арқылы шектеу керек.

Майфенаксты қабылдап жүрген науқастар, кез келген инфекция, қанағыштық, қан кету белгілері немесе сүйек кемігі қызметінің бәсеңдеуінің басқа белгілері туралы бірден хабарлау қажеттігі туралы хабардар болуы тиіс.

Иммунодепрессанттарды, соның ішінде Майфенаксты қабылдаған пациенттер, оппортунистік инфекциялардың (бактериялық, зеңдік, вирустық және протозойлық), өлімге соқтыратын инфекциялар мен сепсистің пайда болу қаупінің жоғарылауына ұшырайды. Оппортунистік инфекциялардың ішінен көбінесе, В немесе С гепатиті вирусы мен Джон Каннингем вирусымен астастқан полиомавирустардан (Адамның Полиомавирусы 1 (ВК вирус) туындаған инфекциялардың реактивациясы сияқты латентті вирустық реактивациялар жиі кездеседі, бұл өз кезегінде үдемелі мультифокальді лейкоэнцефалопатиямен (ҮМЛ) байланысты. В гепатиті немесе С гепатиті вирустарының реактивациясынан туындаған гепатит жағдайлары иммунодепрессанттармен ем қабылдап жүрген тасымалдаушы пациенттерде тіркелді. Бұл инфекциялар көбінесе иммундық жүйенің шамадан тыс бәсеңдеуімен байланысты болып келеді, бұл күрделі немесе өлімге соқтыратын жағдайларға алып келуі мүмкін, оларды дәрігер бүйрек функциясының нашарлауы немесе неврологиялық симптомдары бар иммуносупрессивтік пациенттерге дифференциальді диагноз қою кезінде ескеруі тиіс.

Майфенаксты қабылдап жүрген пациенттерде нейтропенияның дамуы мүмкіндігіне ерекше көңіл аудару керек. Нейтропения Майфенаксты қабылдаумен де, басқа дәрілік препараттарды қолданумен де, вирустық инфекциялармен немесе осы себептердің бірігіп келуімен де байланысты болуы мүмкін. Майфенакспен емдеу кезінде қанның толық көрінісінің формуласын алғашқы ай бойына – апта сайын, емдеудің екінші және үшінші айлары бойына – айына екі рет, содан соң алғашқы жыл бойына – ай сайын анықтау қажет. Нейтропения туындаған жағдайда (нейтрофилдердің абсолюттік саны 1 мкл-де 1,3х103 аз) Майфенакспен емдеуді тоқтату немесе дозасын азайту қажет.

Парциальді қызылжасушалы аплазия (ПҚЖА) дамыған жағдайлар Майфенаксты басқа иммуносупрессивтік препараттармен біріктіріп қабылдаған пациенттерде байқалды.

Микофенолат мофетилінің ПҚЖА-ға әсер ету механизмі белгісіз. ПҚЖА дамуын дозасын төмендету немесе Майфенакспен емдеуді тоқтату арқылы тоқтатуға болады. Трансплантаттың қабылданбай ажырауын болдырмау үшін, Майфенакспен емдеу сызбасын өзгертуді пациентті тиісінше бақылаумен ғана жүргізу керек.

Пациенттерге Майфенакспен емдеу кезінде, екпелердің тиімділігі аздау болуы ммүкін екендігін ескерту керек және сондықтан да, әлсіретілген тірі вакциналардың пайдаланылуын болдырмау керек.

Тұмауға қарсы вакцинация жүргізу де емдеуге әсер етуі мүмкін. Препаратты тағайындайтын медицина қызметкерлері, тұмауға қарсы вакцинация жүргізу жөніндегі ұлттық нұсқаулықтарды басшылыққа алу керек.

Микофенолат мофетилін қабылдау, АІЖ тарапынан АІЖ шырышты қабығының ойық жаралануы, асқазан-ішектен қан кетулер, АІЖ тесілуі сияқты сирек кездесетін жағымсыз құбылыстарды қоса, жағымсыз реакциялармен қатар жүруі мүмкін болғандықтан, Майфенаксты ас қорыту жолының өршу сатысындағы аурулары бар науқастарға тағайындаған кезде сақтық таныту қажет.

Майфенакс инозин-монофосфат-дегидрогеназа (ИМФДГ) тежегіші болып табылатындықтан, теориялық тұрғыдан, оны сирек генетикалық тұқым қуалайтын гипоксантингуанинфосфорибозилтрансфераза тапшылығы (Леш-Найен және Келли-Зигмиллер синдромы) бар пациенттерге тағайындамаған дұрыс.

Майфенаксты азатиопринмен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды, өйткені бір мезгілде қабылдануы зерттелмеген.

Колестираминді қабылдаған кезде МФҚ AUC (қисық астындағы ауданы) елеулі азаюын ескере отырып, Майфенаксты бауыр-ішек рециркуляциясына әсер ететін препараттармен бір мезгілде қолданғанда, сақтық таныту қажет, өйткені олар Майфенакстың тиімділігін төмендетуі мүмкін.

Майфенаксты такролимуспен немесе сиролиммен бірге қабылдаудың қаупі мен пайдасының арақатынасы анықталған жоқ.

Зертханалық бақылау

ММФ емі кезінде қанның толық көрінісінің формуласын алғашқы ай бойына – апта сайын, емдеудің екінші және үшінші айлары бойына – айына екі рет, содан соң алғашқы жыл бойына – ай сайын анықтау қажет. Нейтропения ММФ қабылдаумен де, басқа дәрілік препараттарды қабылдаумен де, вирустық инфекциялар немесе осы себептердің бірігіп келуімен де байланысты болуы мүмкін. Нейтропения туындаған жағдайда (нейтрофилдердің абсолюттік саны 1 мкл-де 1300 аз) ММФ емін тоқтату немесе дозасын азайту, ол кезде бұл науқастарға мүұқият қадағалау жүргізілуі қажет.

Препаратты пайдалану

Майфенакспен емдеуді, сезімталдығы кемінде 50 мХБ/мл сарысу немесе несеп талдауы әдісін пайдаланғанда, жүктілікке тексерудің теріс нәтижесі алынғанша бастамау керек. Майфенакспен емдеу басталғанға дейін, емдеу барысында және ол аяқталғаннан кейін 6 апта бойы, тіпті әйелдің сыртартқысында бедеулік (бастан өткерген гистерэктомиядан басқа) да болса да, контрацепцияның тиімді әдістерін міндетті түрде пайдалану керек. Егер жыныстық қатынастан бас тарту мүмкін болмаса, контрацепцияның екі сенімді әдісін бір мезгілде пайдалану қажет. Емдеу барысында жүкті болып қалған жағдайда оны сақтаудың дұрыстығын дәрігермен талқылау қажет.

Көлік құралдарын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Емдеу барысында шаршау, ұйқышылдық немесе мәңгіру байқалған пациенттерге мұндай қызмет түрлерінен бас тарту керек.

Артық дозалануы

Симптомдары: шамадан тыс иммуносупрессия, инфекцияларға сезімталдықтың жоғарылауы, сүйек кемігін бәсеңдету.

Емі: нейтропения дамыған жағдайда – дозасын төмендету немесе Майфенакспен емдеуді тоқтату.

Микофенол қышқылын организмнен гемодиализ әдісімен шығаруға болмайды. Алайда микофенол қышқылы глюкуронидінің плазмадағы жоғары концентрациялары (>100 мкг/мл) кезінде оның аздаған мөлшері бәрібір шығарылады. Өт қышқылдарымен байланысатын препараттар, мысалы, холестирамин, микофенол қышқылының шығарылуын арттыра отырып, оның организмнен шығарылуына ықпал етуі мүмкін.

Шығарылу түрі және қаптамасы

Үлбірлі қабықпен қапталған 500 мг 10 таблеткадан поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынған. 5 қаптама қолданылуы жөнінде мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картоннан жасалған қорапшаға салынады.

Сақтау шарттары

25° С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Үлбірлі қабықпен қапталған Майфенакс таблеткаларының бүтіндігі бұзылмауы тиіс!

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Сақтау мерзімі

3 жыл

Қаптамасында көрсетілген жарамдылық мерзімі өткеннен кейін препаратты қолдануға болмайды.

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы

Өндіруші

Teva Pharmaceutical Works Private Limited Company,

Pallagi út 13,4042 Debrecen, Венгрия

Тіркеу куәлігінің иесі

«Teva Pharmaceutical Industries Limited»,

5 Basel St,PO Box 3190, Petach Tikva,49131, Израиль

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан өнім (тауар) сапасына қатысты түскен шағымдарды қабылдайтын ұйымның мекенжайы:

«ратиофарм Қазақстан» ЖШС

050000 Қазақстан Республикасы

Алматы қ., Әл-Фараби д-лы 19,

Нұрлы Тау бизнес орталығы 1 Б, 603, 604 кеңсе

Телефон, факс : (727) 311-09-15; 311-07-64

 

7

 

Прикрепленные файлы

863197741477976228_ru.doc 112.5 кб
052315161477977479_kz.doc 164.5 кб

Отправить прикрепленные файлы на почту

Источники

Национальный центр экспертизы лекарственных средств, изделий медицинского назначения и медицинской техники